Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: quos Your search found 3831 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 834-976:834. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] iudicaueris, ut quam primum imprimendum cures oro; hac etiam de causa, quod magis e re librariorum Tuorum erit, si prius ista in lucem uenerint | quam illa alia, quę mihi inuito (ut dixi) necdum satis emendata de manibus exciderunt. Ex libris autem, quos imprimi feceris, aliquot ad me nihil moratus transmittas uolo. Tunc enim me Tibi satisfecisse putabo, cum impressos intellexero. Interim archetypum meum Tibi habe, Tibi utere.
835. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Ibi erit inquit, fletus et stridor dentium;
ut discas eos damnandos esse,
qui uel per ocium | uel per malitiam |
beatitudine fidelibus promissa se fecerint indignos.
uobis nescio uos .
Quid quęso infelicius, quid calamitosius |
quam ab illo ignorari, qui solus nouit omnia?
Illos autem nescire dicitur Deus,
quos a se reiicit | et
in nomine meo |
dicentes quia ego sum, et multos seducent.
Cum hęreticis igitur et bonarum mentium
seductoribus perniciosa est conuersatio.
In propria ueni et mei me non receperunt.
Qua fronte, qua fiducia tunc rogabis,
ut ipse te recipiat,
quem omnino negare non poteris |
abs te receptum non fuisse?
Quid de illorum incredulitate dicam,
qui ne miraculis quidem mouentur.
quos tamen admonens Dominus ait:
fatentur, nonne uerius dicerent |
non ab hominibus sed per homines facta fuisse,
si consyderare uellent,
in cuius nomine, quo inuocato facta sint.
Quod si hęc miracula, ut debent, facta esse a Deo credunt |
et per quos ea ipse fecerit, ueraces et sanctos fuisse non negant,
dicant quis unquam illorum | se uel Deum | uel Dei filium esse confessus sit?
Et si eum se esse Christus affirmauerit, cur ei non credunt?
cur eius uerbis fidem non pręstant?
cum etiam ipsi homines, quibus
his plurimi,
qui pudendis gentilium poetarum cantibus tota die operam impendunt |
et ne horam quidem diuinarum in ecclesia recitationum uacare auditionibus queunt.
Transeamus ad eos, quos auditores tantum et non factores uerbi esse
diximus,
de quibus Domini sententia est :
non latere.
Sciebat enim ille,
cui etiam futura pręsentia sunt,
quia magis prędicaturi erant,
quod multis profuturum esset |
et nequaquam ex hac causa silentium imperabat,
sed ex ea, qua inanem gloriam non admittebat.
Alioquin superuacaneum foret iubere aliquid eis,
quos contrarium facturos non ignorabat.
In omnibus igitur iustitię pietatis-que operibus quęrendę proprię laudis absit intentio |
sed alienę utilitatis causa,
ut innotescamus non desit charitas.
et id quoties uidebitur
quęso animam meam a me,
quia melior est mihi mors quam uita .
Quod si hi quibus adhuc clausus erat aditus regni cęlestis,
hinc decedere optarunt,
nos timebimus,
quibus per Christum a maladicto iam
liberatis patet paradisus?
quos-que corpore isto exutos protinus excipit cęlestis claritatis habitaculum sempiternum?
qui iudicant |
et totidem qui iudicantur.
quia illi filii lucis sunt tanquam duodecim horę diei.
hi uero filii tenebrarum sub eodem nocturnarum horarum numero
comprehensi.
Quanuis enim non omnes damnandi sunt,
minus tamen illis clari,
quos perfectionis opera commendant.
Sequitur:
cuncta silent.
Inter orandum autem in montem ascendere iuberis,
ut sicut montium fastigia cęlo proximant,
ita tu ad cęlestia contemplanda animo subleueris.
Hoc ipsum Marcus quoque testatus est dicens:
potest dicere cum Propheta:
atque largitionibus comparare.
quas cum acquisierint,
cuncta Ecclesię bona, quę pauperibus distribuenda erant,
in suos usus conuertunt.
Hi sunt quos uendentes et ementes de templo suo eiicit Dominus dicens:
.
Ille homines corporeos,
ille incorporeos angelos fecit,
utrosque ad fruendam cęlestis regni beatitudinem benignissime
constituens.
Ex his tamen non parua pars per arbitrii libertatem suo aduersata est creatori.
Inter quos angeli cum peccassent,
a tanto bono diuina largitate sibi collato excidere.
Itaque protinus de cęlo pręcipitati |
et intima corruentes irreuocabili damnatione puniti sunt.
Homini autem quamdiu in corpore
Trinitatem |
ac per hebdomadam uel plurium dierum spacium de corporeis nihil
curaret.
sibi-que tandem redditus |
eorum quę uiderat desyderio recordatione-que afficeretur et fleret.
Nouit ergo Dominus eis quos elegit, etiam ante mortem suę dulcedinis mella delibanda porrigere.
quę tunc plenis poculis propinaturus est,
cum illos omni prorsus terrenę labis fece detersa ad se sursum iusserit uenire |
et sanctorum ciues ac suos domesticos fieri beatos in ęternum futuros.
sanam rediens
amaris fidei fletibus, Petri exemplo, laua perfidię sordes,
et mereberis rursum fieri membrum Ecclesię,
a cuius corpore auulsus fueras |
et iam cum mortuis computatus.
Hęc tecum meditare,
hęc mente reuolue.
Nunquam ueniam desperabis o peccator,
si et istorum quos modo commemorauimus crimina |
et Domini erga ipsos benignitatem atque misericordiam recte metitus
fueris.
Sed fortasse dices:
Non solum grauia et horrenda sunt peccata mea,
verum etiam plurima uix-que ullo calculi numero comprehensibilia.
ut et misericordię magnitudo magnitudinem |
et miserationum multitudo multitudinem tollat delictorum.
Postremo ita tibi persuadeas uelim |
nullum esse omnino genus,
nullum numerum,
quin utrunque clementia ignoscat diuina his quos peccasse poenitet |
et misericordiam implorare non piget,
a peccatis quibus Deus offenditur pro uiribus abstinendo,
quibus placeatur , iustitię operibus sese exercendo.
Solis impoenitentibus et desperatis non est uenię locus.
quia ipse meretur,
sed quia benignus est ille,
qui eam largitur.
Desperauit et Iudas
Domini sui proditor.
cum sanctis
mulieribus uirtutum aromata,
ut illis ungamus Iesum.
Si cum sanctimonię odore ad se uenientes conspexerit,
qua pietate est, iocunde gratanter-que suscipiet.
In nobis implebitur dictum illud:
Beati sunt serui illi,
quos cum uenerit Dominus, inuenerit uigilantes.
Pręterea quemadmodum ętas uitę nostrę breuis est,
ita et incerta.
Plurimos frustratur speratę senectutis expectatio.
denique quis est qui unum diem,
immo, unam horam a mortis
bene agendi tempus perdit,
sed etiam ipse ad uitia promptior fit,
dum corpori magis quam animo obsequium pręstat.
Raro uidebis eos qui somniculosi sunt,
a luxuria libidinibus-que abstinere.
Cum crapulati fuerint,
graui sopore premuntur,
quos ronchizantes non facilius excites |
quam syluestres ursos |
aut uitulos marinos.
Putas experrecti ad orationes procumbant |
uel ad decantandos psalmos instent?
ientacula conquirunt,
prandia deinde parari iubent,
et cum hesternas perpotationes diu dormiendo uix edormierint,
iam
in deliciis corporis dormiendo lasciuiendo-que transigunt.
De somniis.
Caput VIII
De istorum numero etiam illos esse dixerim,
quos uanę somniorum suorum imagines quasi futuri diuinę ita delectant
,
ut quotidie uisa enarrent |
et siquando sequatur euentus,
uera se uidisse iactitent.
ueluti digni quibus cęlestis prouidentię mysteria pandantur.
cum magis illis conueniat in Prouerbiis
Demonis enim calliditas quo animo falsum aliquid suadet,
eodem et uerum reuelat,
utique ut nimium credulos |
et iam sibi libere confidentes facilius euertat |
atque in foueam alicuius mortiferi erroris pręcipitet incautos.
Prudentia igitur opus est ad deuitandos dolos,
quos ille ueterator nobis dormientibus per ipsa somniorum phantasmata struere consueuit.
Minimum itaque erit ei credendum,
qui perpetuus humani generis aduersarius esse noscitur.
Quicquid ille quocunque modo suggesserit,
nisi uirtute diuina compulsus suggerat,
interpretationem accipiunt,
ut pharao a Iosepho |
et Nabuchodonosor a Daniele.
Vnde apparet |
somnia ista quę diuino fiunt consilio,
et impiis obiici quandoque,
sed non nisi electis Dei seruis reuelari.
Taceant igitur peccatores ad quos non pertinet iudicium somniorum,
aut eos ad quos pertinet interrogent,
ne per uiam non suam incedentes pręsumptione labantur.
Vt autem nobis quoque Spiritu Sancto largiente interpretandi donetur facultas,
minus temporis demus somno,
|
et Nabuchodonosor a Daniele.
Vnde apparet |
somnia ista quę diuino fiunt consilio,
et impiis obiici quandoque,
sed non nisi electis Dei seruis reuelari.
Taceant igitur peccatores ad quos non pertinet iudicium somniorum,
aut eos ad quos pertinet interrogent,
ne per uiam non suam incedentes pręsumptione labantur.
Vt autem nobis quoque Spiritu Sancto largiente interpretandi donetur facultas,
minus temporis demus somno,
ut plus concedamus uirtuti.
Id si fecerimus,
apertos
et Iesum stantem a dextris uirtutis Dei,
ab eodem iamiam suscipiendus,
cuius in diligendis inimicis mansuetudinem fuerat imitatus.
Quo autem facilius ad assequendam beatitudinem uoti nostri compotes
simus,
expediet quidem eos etiam, quos Deo charissimos esse constat,
ut pro nobis deprecentur, obsecrare,
ut, quod ipsi non meremur,
illorum, qui digni sunt,
suffragiis obtineamus.
Ita fecisse gentiles quasdam in Euangelio Ioannis legimus.
Cupiditate enim affecti uidendi Iesum rogauerunt Philippum,
Philippus
dedignantur.
Neque enim hoc ideo permittit omnium pręscius et semper ubique pręsens
Deus,
quod indigeat, ut hominum opera orationes-que ad se perferantur,
sed ut per angelorum officium suam erga pios promptos-que peccatores beniuolentiam testetur.
Amare se plurimum eos ostendit,
quos talibus uti concedit ministris.
Quibus certe si digni fuerimus,
hoc est, si, quemadmodum oportet, orauerimus,
pręterita peccata condonabuntur,
pręsentia repellentur,
futura facile uitari poterunt,
ipsa animi uirtus roborabitur,
caro
plus poterit innocentię probe-que factis copulata?
Sunt, qui nimis negligenter orant.
summis labiis uerba murmurant |
nec satis quid dicant attendunt,
non dissimiles illis, qui per quietem somniantes loquuntur,
quos per Esaiam arguens Dominus ait:
Hic populus labiis me honorat,
cor autem eorum longe est a me.
Tales certe si exaudiret,
non reprehenderet.
Et quoniam inter orandum semetipsos non intelligunt,
faciunt ut nec a Deo intelligantur.
Qualem igitur
ab eo petiit.
quo miserante calamitatibus liberatus et in regno fuit receptus.
Diuina igitur prouidentia cum poenitentibus clementer ignoscit,
tum in uitio pertinaces diu frustra puniens,
iuste postremo disperdit.
et quos temporali animaduersione ad emendationem uitę compellere
nequit,
eos ęternis poenis afficiendos condemnat.
Sicut enim deprauatę mentis obstinatio sua
grauitate hominem in abyssum deprimit ac pessundat,
ita poenitentia sua uirtute sursum in sublime usque in
uenundatos non redemisset.
Lauantur itaque in sanguine Agni,
qui in Christum credentes eius misericordiam poenitendo et sperando
implorant |
et eodem miserante |
bonum quod cupiunt,
consequuntur.
Neque enim nisi fideles forent,
quos peccasse poenitet,
per portam, id est, per ipsum qui ait:
Ego sum ostium ouium,
ciuitatem illam patriam beatorum perpetuam atque perennem ingredi potuissent.
Quanta conferat nobis poenitentia diximus,
nunc
uestitur,
zona pellicea pręcingitur |
et in tam uili habitu uilius nutritur |
locustas et mel syluestre comedens |
et aquam bibens,
a uino autem et sicera se abstinens.
Si ergo electorum Dei talis in terra uita fuit,
nullius pene culpę consciorum,
quos labores,
quas uigilias,
quę ieiunia,
quas asperitates |
nobis tot criminum inquinatione foedatis non ultro subeundas dixerim,
ut mundemur?
Veruntamen quorum durioris uitę rigorem sponte susceptum imitari
defixos repente mors occupet.
Vide igitur ne te iuuenilis fallat ętas |
ne salubre corpus et robustę uires decipiant.
Nulli ętati parcit mors |
et sicut senes ita et pueros rapit.
quin immo rari admodum sunt,
quos ad senectam usque patitur peruenire.
Plurimos pręterea eadem dies sanos fortes-que incedere uidit |
et exanimes concidere.
Nulla uitę securitas est semper inter pericula uersantium.
Potes uel morbi ui |
uel uenenati cibi haustu |
uel serpentis ictu |
reliquit.
et qui satis longum tempus mammonę seruierat,
statim fit Dei seruus Christi-que apostolus.
Zacheus quoque ętatem in exigendis usuris contriuerat |
viso tandem Domino |
totum quod foenore quęsitum erat,
distribuere pauperibus coepit |
et illis quos aliquid defraudauerat satisfacere.
eodem itaque die,
quo finem criminum fecit,
Christum domi suę hospitem meruit habere.
Multa id genus exempla tibi de Scripturis possem proponere,
si in his recensendis occupari uellem.
10
871. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] non pepones esitauit sed locustas, nec uinum gustauit, sed haustas de Iordane aquas. Non grauabunt nos ieiunia nostra, si sanctorum parsimoniam cogitabimus, ut saltem imitari eos non pigeat, quos ęquiparare nequimus. Apostoli quoque Domini spicas manibus conterentes esuriem sedant | neque ab ordeaceis abhorrent, quos etiam aliis apponere iubentur, cum turbam saturauit Dominus. Et tunc quidem quinque tantum panes habuerunt, quod nec ipsis qui duodecim erant,
872. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Non grauabunt nos ieiunia nostra, si sanctorum parsimoniam cogitabimus, ut saltem imitari eos non pigeat, quos ęquiparare nequimus. Apostoli quoque Domini spicas manibus conterentes esuriem sedant | neque ab ordeaceis abhorrent, quos etiam aliis apponere iubentur, cum turbam saturauit Dominus. Et tunc quidem quinque tantum panes habuerunt, quod nec ipsis qui duodecim erant, sufficere potuisset. vt-que apertius quanta illis cura sibi esset intelligas, cum conscensa naui trans fretum irent, obliti sunt (ut in
873. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] scortando luxuriando-que abligurierat, tunc ad patrem flagitii sui poenitens rediit, cum esurire coepisset. Deus Iudeis placari paratus, per Iohelem clamabat: Conuertimini ad me in toto corde uestro, in ieiunio et fletu et planctu! Et Niniuitis ieiunantibus pepercit, quos-que minatus fuerat se funditus euersurum, seruauit. Danieli ieiunanti et oranti Christi uenturi mysteria reuelantur. Ieiunium ergo peregre proficiscentibus iter prosperum impetrat, contra hostium uim pręualet, demonum
874. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] exigentivm. Caput XXII Gulositatis indicium est | in mensa minus lauti apparatus monachi accumbentis mussitatio. Licentioris igitur gulę sunt, quos non pudet, cęteris in silentio considentibus, corrugare nares, frontem contrahere, os distorquere | et gestu nutu-que ipso uel de cibo | uel de potu conqueri. Hic fastidit legumina, ille minutos pisciculos contemnit, alius olera aspernatur, alii
875. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] medicorum
testimonio probare nititur.
Eo interdum impatientię quidam procedunt,
ut suis prępositis insultent delicatiora exigentes quam quibus illi contenti sunt.
Carebit hoc uitio,
qui eorum uitam uictum-que persępe considerabit,
quos Deo constat placuisse,
memoriter-que tenebit,
quid illi in solitudine degentes esitarint |
quid-ue potarint.
quibus (
876. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] in seculo | quam quod concupiscis in monasterio? Si monachi geris indumentum, cur dissimilem habes affectum? Memento quia religionem ingressus es, ut Deo seruias et uentri seruire desinas. Nunc de illis dicam, quos ieiunii grauat obseruatio, qui uel male ieiunant | uel omnino non ieiunant. De vitio male ieivnantivm. Caput XXIII Male ieiunantes arguit Dominus
877. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Quanto pręstabilius obseruandis ieiuniis operam dare | et abstinentia superbiam fastum-que contundere | quam crapula inflatum neque bonorum neque malorum quę futura sunt meminisse | et a Deo recedere? Quod crimen illorum fuit, in quos per Amos prophetam exclamat Deus: Vę uobis qui opulenti estis in Syon | et confiditis in monte Samarię, optimates, capita populorum, ingredientes pompatice domum Israhel! Quod hic de opulentis in Syon
878. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] perseuerare prodest, testis est Chananea mulier, quę repulsa non recessit, despecta sustinuit | et dum suppliciter orando perseuerat, facta est uoti sui compos, dicente Domino: Fiat tibi sicut uis! Testis est Barthimeus cęcus, cuius perseuerans clamor oculos ei quos non habebat impetrauit. Increpabatur ut taceret | tanto ille magis clamabat: Fili Dauid miserere mei. ab hac precatione non cessauit, donec uisum recepit. Testes sunt et apostoli, de quibus est scriptum: Omnes erant perseuerantes unanimiter in oratione cum
879. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] es,
si tunc etiam cum irrideris,
cum contumelia afficeris,
cum iniuriis oneraris,
patienter toleres,
non irascaris,
non turberis |
et quasi qui nihil mali passus fueris,
uultum non mutes |
atque intra te animi quietem conserues,
Illorum puerorum more,
quos Dominus ad se uenire iussit |
et:
880. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] ex hoc prudentium
simplicium-que genere suam constare uoluit Ecclesiam,
cum diceret:
881. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] genere suam constare uoluit Ecclesiam,
cum diceret:
882. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] relicto. Sed licet perfectioris uitę altior sit beatitudinis gradus, una tamen est beatorum Ecclesia unum corpus. Quo fit ut ab ista sapientia, qua saluamur, ne coniugati quidem excludantur, si modo quę iussa sunt peregerint. Illos autem sapientiores esse dicimus, quos uirtutibus nouimus pręstare, et non scientia solum uel eruditione. Scientia enim si uirtutibus careat, inflat, multum-que doctus et parum sapiens nimium sibi arrogat | interdum etiam ueritati refragari audet, ut se aliquid
883. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] constat, quanuis ob quandam spei certitudinem nunc quoque beati dicantur. Sapiens, inquiunt, et in tormentis beatus est. Recte id quidem si de nostris diceretur | et non de illis, qui a uera religione alieni erant. Nostri enim uere beati, quos nulla compellere tormenta potuerunt ut Christum negarent. Porro hi non sola uirtute contenti erant, quę prope uana esset, si nihil eam post mortem sequeretur, sed per ipsa uirtutis opera Deo iungi cupiebant. quod quia pręcipue martyrii patientia pręstare poterat, cędi
884. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] dicat, quod Christus Dominus exuerit Principatus et Potestates triumphans eas in ligno crucis? Potestas quidem diaboli per crucem Christi ita fracta et triumphata est, ut eos ille dimittere liberos fuerit coactus, quos ei primorum parentum crimine corrupta origo subdiderat. quos-que idem idolorum cultura subuersos iugo perniciosę seruitutis oppresserat. Cessauit itaque mundus demones pro diis habere post Euangelii uulgationem. cessauit et infernus esse fidelium animarum receptaculum, cum
885. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] triumphans eas in ligno crucis? Potestas quidem diaboli per crucem Christi ita fracta et triumphata est, ut eos ille dimittere liberos fuerit coactus, quos ei primorum parentum crimine corrupta origo subdiderat. quos-que idem idolorum cultura subuersos iugo perniciosę seruitutis oppresserat. Cessauit itaque mundus demones pro diis habere post Euangelii uulgationem. cessauit et infernus esse fidelium animarum receptaculum, cum Christus in cruce se confitentibus promittere coepit
886. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Dracones
Hi et leones et dracones dicuntur,
quia nunc aperte nos inuadunt ut leo ,
nunc occulte nobis insidiantur | ut dracones.
Aspis. /
887. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] viro autem iusto dicitur: Super aspidem et basiliscum ambulabis | et conculcabis leonem et draconem. Beemoth / Leuiatan Beemoth et Leuiathan in historia Iob legitur, quos elephantum et cętum uocari diximus | alter tamen proprie bestialis interpretatur, alter persequens eos; quasi enim ferocissima bestia nunquam ab hominum persecutione conquiescit. Vulpis Vulpis
888. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
889. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] non ad hominum capturam pertinet uenatio. Ille tamen ex homine in pecudem uertitur, qui peccat, dicente Propheta: Homo cum in honore esset, non intellexit. comparatus est iumentis insipientibus et similis factus est illis. Hi etiam Caldei nuncupantur. quos in Abbacuch propheta se suscitaturum minatur Dominus aduersus iustorum contemptores | Ecce inquit ego suscitabo Caldeos, gentem amaram et uelocem, ambulantem super latitudinem terrę, ut possideat tabernacula non sua . Caldei quasi demones | uel quasi feroces
890. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] dicitur: Coram illo procident Aethiopes. horum interpretatio tenebrarum et caliginis est. quam ergo miserum est, quam omni calamitate infelicius | seruire tenebris | et a Deo qui lux est recedere? Demones pręterea sunt Gigantes, quos in Esaia aduersus Babylonem, id est, animam in peccatis confusam a Domino suscitandos legimus. Sunt etiam calumniatores, ut in psalmo: Humiliabit calumniatorem. Vir etiam iniquus | et homo inimicus est demon, ut in psalmo: A uiro iniquo erripies me. et in
891. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] genere usus, in illorum qui conuersi erant cordibus (ut supra est dictum) inserere hereses coepit. ut in quibus idolatria iam defecerat, non deesset mendax de uera religione sententia. atque ita non paucos, quibus in credendo mens leuior erat, subuertit. Quos autem firmos ac stabiles in fide uidit, eos perniciosę uoluptatis illecebris ad peccandum prouocare coepit. ut quos fidei defendit synceritas, mandatorum saltem transgressio condemnet. Nos ergo qui in Christum credimus, qui Dei
892. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] coepit. ut in quibus idolatria iam defecerat, non deesset mendax de uera religione sententia. atque ita non paucos, quibus in credendo mens leuior erat, subuertit. Quos autem firmos ac stabiles in fide uidit, eos perniciosę uoluptatis illecebris ad peccandum prouocare coepit. ut quos fidei defendit synceritas, mandatorum saltem transgressio condemnet. Nos ergo qui in Christum credimus, qui Dei Filium confitemur, tantę in nos inimici inuidię non ignari, quoties delinquendi
893. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Quamobrem: Spiritu, inquit, ambulate, et desyderia carnis non perficietis; hoc est, bonum quod ratio suadet, mali cupiditas ne destruat. Qui enim sunt Christi, carnem suam crucifixerunt cum uitiis et concupiscentiis. Quos ergo concupiscentię superant | et quibus caro dominatur, hi non sunt Christi. Neque enim fieri potest, ut aliquis et seruus Christi sit | et uitiorum mancipium. Si spiritu, inquit,
894. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] pręsunt monasterio. ut non quod ipse deliberat faciat, sed quod illi concesserint. Patientia A Domino discamus et patientiam. Odia Iudeorum ęquo animo tulit. quos uno uerbo omnes perdere poterat | ab his probra , maledicta, uincula, flagella, uerbera, contumelias, alapas | atque sputa sustinuit. Ab his coronari spinis, clauis in cruce configi, felle et aceto potari, lancea confodi et occidi passus est.
895. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] clauicularium, Paulum de persecutore fidei fecit propugnatorem. Mulieri peccatrici peccata dimisit. et: Non ueni inquit uocare iustos, sed peccatores ad poenitentiam. denique pastor bonus animam suam posuit pro ouibus suis. et quos dilexit, usque in finem dilexit eos. Quia nihil prodest diu diligere, nisi semper diligas. et: Sicut inquit dilexit me Pater, ita dilexi uos. et: Qui diligit me, diligetur a Patre meo. Tunc autem et Christum diligimus | et a Deo
896. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Pręcepta dedit discipulis in monte, in planitie plebi, ut discas altiores mysteriorum sensus illis qui magis capacis ingenii sunt prędicare. simplices uero simplicibus uitę pręceptis instruere. Ac ne forte precii alicuius gratia id agas, sed affectu salutis eorum quos doces: Gratis accepistis inquit, gratis date. Accipere tamen ab offerentibus quantum uictui necessario satis sit, si indigueris, ne nefas putares ait: Dignus est operarius mercede sua. Mercede uidelicet quę
897. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] De consortio fvgiendo. Caput XXV Conferet plurimum ad uitę sanctioris cultum nosse, quorum consuetudine uti debeas, quorum non debeas. cum quibus conuiuere, colloqui, conuersari, quos declinare ac fugere oportet. Relinquendi sunt, quorum tibi nota fuerit peruersę mentis pertinacia, id est, qui uel errorem suum deposituri non uidentur | uel a scelere in quo perseuerant recessuri.
898. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] periculum imminet, ubi propius assidetur, frequentius uerba miscentur, ubi ridenti arridetur, ubi crebra congressio mutuę quoque tactionis fecit licentiam? de hoc plenius suo loco disseremus. restat uidendum cum ab his discesserimus, ad quos accedere, cum quibus nos frequentes esse nobis proderit. De consortio habendo. Caput XXVI Si forte ille, quo diu familiater usus es, a uia uirtutis declinauit, retrorsum
899. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Ita ergo hominibus utendum est |
ut pomis.
donec recentia et integra permanent,
grata sunt |
et gustui seruantur;
cum autem corrupta et marcida fuerint,
proiiciuntur,
quia neque gustum delectare queunt |
neque odoratum.
Propheta igitur malorum consortio refutato,
quos aditurus,
cum quibus consessurus sit,
continuo declarat dicens:
Lauabo inter innocentes manus meas,
et circumdabo altare tuum, Domine.
Quid est istud?
nisi quod idem pręcipit et ait:
900. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Act. XVIII Sic fecit Paulus, tantummodo sabbatis cum Iudeis disputans, cęteris diebus arte scoenofactoria se exercens. Quod si ad uictum labor non suffecerit, aliunde id quo indiges tibi adiicietur. Licet enim et ab illis accipere quos doces, quia dignus est operarius cibo suo, et qui altari seruit, fas est ei uiuere de altari, id est de his quę templo offeruntur. Omnis enim rerum utendarum oblatio pauperum census est, non eorum quibus sua satis sunt. Cum autem omnia
901. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Falluntur illi qui odium suum excusant dicentes |
malos homines Deo quoque inuisos esse,
iuxta illud:
902. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] meis.
Cum itaque non tam pro thesauro quam pro pace esset solicitus,
calamitas dilata fuit ad posteros,
ipse in pace,
quam diuitiis prętulerat quieuit.
903. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] amatoriis obscoenis-que cantibus uel impudicis poetarum lectionibus eas accommodes, ne forte turpe aliquid ab iis receptum ad cor penetret | et per blanditias infusum animam feriat. Odoratus Odoramenta quoque muliebrem mollitiem prę se ferentia fuge | quos ea delectant illis ipsa sordet uirtus. effoeminati-que et enerues duriora poenitentię officia obire nequeunt. Gustus Gulę etiam impera. et si cibos ganeacos uina-que preciosa tibi concupiscenda proposuerit, tu illi e
904. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] dixerant.
Talis pacis non pauca exempla in annalibus quoque habentur Machabeorum.
905. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] et sanguini communicauerat, quem tot miracula fecisse iam uiderat, quem iustum, quem pium, quem semper innocentem et in omnes beneficum nouerat, eum (proh nefas) ad necem prodidit | et in manibus querentium sanguinem eius dedit, triginta non amplius argenteorum precio allectus, quos a Iudeis accepit. Non fuit ergo ueritus tam prophano animo, tam mente impia ad talem Dominum accedere | et ei osculum pacis offerre, quem tam paruo iam uendiderat. Sed uide huiusce nefandi flagitii terribilem exitum. conscientia pulsatus ueniam desperauit. quam certe si
906. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
spes glorię cęlestis merito uirtutum.
Memento pręterea ut in omnibus prudentiam obserues:
pręterita recordare,
pręsentia dispone,
futura cogita.
Tunc enim quos in aliquo crimine lapsos fuisse recoles,
eorum casus te in uia uitę cautiorem reddet.
Quos autem recte incedere conspicies,
eorum consyderatio magis et ad amplectendam accendet uirtutem.
Futurorum uero memoria et terrebit te minis
ut in omnibus prudentiam obserues:
pręterita recordare,
pręsentia dispone,
futura cogita.
Tunc enim quos in aliquo crimine lapsos fuisse recoles,
eorum casus te in uia uitę cautiorem reddet.
Quos autem recte incedere conspicies,
eorum consyderatio magis et ad amplectendam accendet uirtutem.
Futurorum uero memoria et terrebit te minis mortis ęternę ne pecces,
et hortabitur uitę perennis pollicitationibus,
ut in bonis actibus
ex his Paulus uas electionis appellatus est,
portans nomen Domini in gentibus,
et ipse in Domino permanens.
Cęteri etiam apostoli apostolici-que uiri uasa electa fuere,
uasa magnę domus,
alii quidem aurea alii uero argentea.
Ad quos propheta:
faciem.
dum-que male affecti animi stimulis agitur et inquietatur,
in carne uiua uitium esse dicitur.
Tunc autem et capillus mutatur,
cum relicto rationis consilio,
cuius in capite sedes est,
prauę cupidinis affectum sequimur.
Nihil autem nequius |
quam quos imitari debemus,
eis inuidere uelle.
accidia
Alterum leprę genus florere dicitur |
ac totum quidem corpus a capite usque ad pedes occupare |
quę tamen munda esse putatur,
nisi caro uiua apparuerit.
Hanc equidem mentis torporem esse reor |
et ad ea
|
ac proinde maiore dignum supplicio poena-que acerbiore mulctandum.
Quodcunque autem peccatum leuiorum modum excesserit,
mortiferum erit.
ideo in Scripturis dicitur peccatum ad mortem;
non ad mortem hanc omnibus communem,
sed ad illam quę propria damnatorum est.
quę utique illos quos inuadit,
non perimit,
sed quo nihil est tetrius,
nunquam morituros ęternis cruciatibus torquet |
dolore-que afficit omni morte magis expauescendo.
(!)
Porro ex hac delictorum specie illud maximum esse creditur,
mundus habetur,
par uero immundorum dicitur.
Animalia quę bina in arcam Noe ingrediuntur,
ex immundis sunt,
ex mundis quę septena.
Numeri ergo ratio nos instruit,
ne qua culpa sensus nostros pollui sinamus.
quos impar supputatio puros esse debere ostendit.
Quinario numero ideo censentur,
ut per Legis pręcepta eos dirigas.
quinque enim uolumina sunt Mosaicę discipline diuinitus descripte.
Et quia quinarius etiam quaternarium continet,
per quem Euangelia signantur,
quicquid Legi deest,
Visus
Igitur si te uana spectandi uoluptas prouocauerit,
qualem ille uoluptatem capiebat cogita,
cum Iudeorum cerneret perfidiam |
et ob id flere compelleretur |
cum-que eosdem contra se insurgere uideret,
quos ipse saluare uenerat.
Auditus
Si tibi aurium delectatio blandiri coeperit,
attende quodnam illi delectamentum erat |
quotidie ab impiis conuitia audire |
se-que probris maledictis-que inimicorum incessanter pertundi.
Odoratus.
12
916. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] est, quem magis coire quam generare delectat | et mulier ipsa scortum non uxor, quę libidine magis gaudet quam foetu. Porro foedera matrimonii perpetua esse oportet. Quos enim Deus coniunxit, homo non separet. Erunt inquit duo in carne una. Itaque pręuaricatur uir quoties aliam appetit, et mulier quoties alium suspirat. Caro enim, quę una esse debet, in duas distrahitur, cum pellex aut mechus adamatur.
917. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ad uomitum canis?
et insipientes mulierculas blanditiis donis-que illicis,
quasi incantationibus ueneficus?
et in omnem impudentiam pręceps ferris ,
ut obscoenę appetitioni morem geras?
An ideo fortasse negligentior es,
quia quos foras exigi audis,
solo beatitudinis fructu carituros putas?
918. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] doctrina et institutis erudiuntur ac proficiunt.
919. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] de Euangelio, qui Christum sub peregrini specie latentem | pertransire-que uolentem ad suum diuertere hospitium coegerunt. Longe quidem illis dissimiles, qui ita submisse lente-que inuitant, ut appareat | optare se ne ueniant quos inuitarint. uelle-que uideri, sed non etiam esse hospitales. Hi uero qui peregrinum, ut apud ipsos maneret, coegisse dicuntur, cognoscere meruerunt Iesum | et caligine oculorum ac mentis detersa resurrectionem eius lęti
920. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] benefeceris. Late patens uirtus est charitas | non est contenta unius angustiis in quem beneficia conferat, sed erga omnes effundi gestit, cum omnes ęque diligat. Quanquam illos magis respicit, quos magis miserabiles inopiosos-que uidet. Veruntamen si tibi quoque non ita ampla est res familiaris, tantum indigentibus eroga quantum uictui tuo superesse poterit, ne et ipse egere incipias. Ita enim Apostolus Corinthiis consulens ait:
921. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] |
et iustitiam iusti aufertis ab eo.
Et in Iob est scriptum:
922. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] in Iob est scriptum:
923. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] pecunię auidus fuerat,
triginta argenteis illum uendidit,
a quo iam tot beneficia acceperat.
Neminem itaque uere diligunt hi,
quibus habendi cupido dominatur.
Siqua enim lucri spes accesserit,
continuo grassantur in eos,
quos uidebantur diligere.
924. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] deliciis ad futura transferent supplicia,
unde iam neque diuitiis redimi poterit |
nec potentia uirium suarum liberari.
Ideo illi per prophetam dicitur:
925. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ęrugo et tinea demolitur, et ubi fures effodiunt et furantur. thesaurizate autem uobis thesauros in cęlo, ubi nec ęrugo | nec tinea demolitur, et ubi fures non effodiunt nec furantur. Apostoli Ipsis quos in suum elegit consortium pręcepit, ne aurum uel argentum possiderent | nec pecuniam in zonis | nec peram in uia | nec duas tunicas | neque calciamenta | neque uirgam. Et quisquam opes opibus cumulando ei se placiturum
926. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] et ęterna. Virtute autem contentus esse debet | et non suum sed alienum respicere commodum | tam ille qui confert beneficium, quam qui gratiam refert | atque uterque ita se gerere, ut Deo magis placeat quam hominibus. Quos hominibus placere magis delectat, ab hominibus captant gloriam | et a Deo non accipiunt mercedem. debita-que uirtuti pręmia amittunt, dum quicquid recte laudabiliter-que egerint, uanitati tradunt | et non in eum finem, in quem debent dirigunt.
927. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] offendimus, quoties peccamus, a quo cuncta bona, quę homini dari queunt accepimus, accepturi adhuc meliora, si non ingrati decesserimus. Operęprecium erit huiusce rei proponere aliquot exempla. et primo eorum, quos Dominus gratiam sibi referentes amplexatus est. deinde illorum quibus pro ingratitudine intulit mala. ut cum pręsentia consyderauerimus , de futuris non ambigamus. beatos uidelicet et in cęlo fore, qui sic a Domino diliguntur in terra. e contrario
928. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] benedicendę omnes nationes Deo promittente nascuntur.
Loth
929. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] grati erga Deum fuere omnes illi patriarchę, illi duces, illi sacerdotes, illi iudices, illi reges, illi prophetę, qui in mandatis Dei, in Lege, in omnibus cerimoniis constanter pie-que permansere. Tales autem eligere solitus est Dominus, per quos populum erudiret, a seruitute liberaret, a periculis errueret, uictoria donaret | et de illis quę futura erant admoneret. Quod si benignissimus Dominus fideliter sibi seruientes | beneficiorum-que suorum non oblitos |
930. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] (!) Vera fidelium uictoria est | neque deiici aduersis | neque secundis efferri, Deo magis quam hominibus obedire | et carnem spiritui repugnantem in seruitutem redigere. Quę quidem et illi sancti, quos persecutionis non attigit gladius, diligenter obseruarunt. Dum enim uiuerent, non cessabant Christo seruiendo uitę instituta uel ipsi discere | uel alios docere, uigiliis, precationibus, ieiuniis | lectionibus-que uacare,
931. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Talium uitam mores-que sequatur oportet, qui cumulatissimam Deo gratiam cupit referre | ac post relatam ab ipso suscipi et immortalitatis gloria in cęlestibus uestiri. Proponamus nunc ingratorum exempla. ut quos pręmia ad uirtutem parum excitant, saltem poena a uitiis auocet. De ingratis ante dilvvivm. Caput IV Adam et Eua Primi parentes nostri donec
932. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] in Deum ingratitudo est, diuisum fuit Iudeę regnum. decem tribus in Samariam secessere sub rege Hieroboam, duę reliquę sub Roboam Hierosolymis manserunt. In Samaria quidem perseuerauit impietatis crimen | Hierosolymitę magis fideles inuenti sunt. Vitulos ęneos adorabant Samaritę, quos pro diis colendos posuerat Hieroboam primus ex Iudeis Samarię rex. Eam ob rem Abię Hierosolymarum regi, in pręlio succubuerunt; die uno quinquaginta milia eorum desyderata sunt. Ciuitates tres amissę: Bethel Hiesana et Ephron.
933. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] tanquam sibi charissimo indulsit. sed tu omnium oblitus | tanquam hosti insidiabaris, tanquam seruum uendebas, tanquam parricidam in manus perdere uolentium dabas. Porro tam cruenti facinoris, postquam ille crucifixus est, iam et ipse conscius, peccasse te fatebaris, argenteos quos acceperas proiiciebas. Poenitebat te quidem commissi sacrilegii, sed uenię spe destitutus | dolore-que superatus laqueo collum tuum confregisti | et pendens diruptis uisceribus | effluentibus-que intestinis infelicem animam emisisti. O dirum et crudele mortis genus,
934. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
935. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quando cum turba fuit loquendum. Hoc illud est quod in psalmo legimus: Ascendunt montes et descendunt campi in locum quem fundasti eis. Montes erant, quibus dictum est: Vobis datum est nosse mysterium regni Dei. Campi uero descendentes, ad quos dixit Apostolus: Facti estis quibus lacte opus est, non solido cibo. Sicut igitur cuique conuenerit, ita doceatur, ut omnes salui fiant. Semper tamen cauendum est, ne
936. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Male enim exponens dicta Scripturarum,
periculum est,
ne et ipse in errorem incidat |
et alios inducat.
quod si (ut dicitur) cęcus cęco dux fuerit,
ambo in foueam cadent.
Hoc Apostolus Galatis,
quos ipse docuerat,
metuens ait:
937. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] mea in ore tuo;
ecce ego constitui te hodie super gentes et super regna ut euellas et destruas et disperdas et dissipes |
et ędifices et plantes.
Tu quoque si tuis sermonibus auelli uideris uitia |
et uirtutes plantari in cordibus eorum quos doces,
contactum a Spiritu Sancto os tuum esse scias |
et de labiis tuis non tua,
sed Dei uerba processisse.
Deus est qui aperuit os mutorum |
et linguas infantium fecit disertas.
3
Ecce ego mitto angelum meum,
qui pręparabit uiam ante faciem meam, ita et uobis dicitur:
943. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uos ergo melius, qui muros Hierusalem ędificatis, qui ad cęlestem patriam exules reuocatis, ut cum illis, immo et super illos regnetis. Vos enim constituet Dominus super familiam suam | et super omnia bona sua. tunc perpetui reges ęterni-que domini eritis omnium illorum, quos uestris prędicationibus uestra-que doctrina conuersos de terra ad cęlum transmigrare contigerit. Et tunc demum Christus uester rex regum et dominus dominantium erit cum vos aliis pręesse iusserit, tribunos uel chiliarchas animarum, quas ei lucrati estis, constituens.
944. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] fuisti fidelis,
super multa te constituam.
intra in gaudium domini tui.
Talenta quę ad negociandum dantur,
scientia spiritalis est.
talenta uero quę superlucrantur,
opera sunt |
tum nostra secundum scientię donum facta,
tum eorum quos docendo et exhortando ut eadem facerent alleximus.
In Esaia etiam beatos uocat Dominus doctrinę sanctę dispensatores.
945. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] operabatur et latere uolebat. Super asinam sedens intrauit Hierosolymam, cuius sedes cęlum | et terra scabellum pedum erat. Lauit discipulorum suorum pedes, cui angeli seruiebant. Cum innocens esset, pro peccatis nostris ab incredulis quos ipse saluare uenerat, comprehendi, ligari, conspui, cędi, occidi uoluit. Atque ita se submisit obtulit-que ultro omnibus impiorum iniuriis, qui mundum pugillo continet, qui terram respicit et facit eam tremere, in quem angeli intueri gaudent, quia uita est omnium quę
946. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] itaque non uirtutis,
sed nequitię malignitatis-que erit humilitas,
cum quis ea de causa prę se feret humilitatem,
siue ut inter sanctos ponendus uideatur,
siue ut facilius elemosinam elliciat et lucretur.
Tales erant,
quos in Euangelio taxauit Dominus dicens:
947. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Quęris fortasse cur ergo pręcipiat Dominus:
948. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] offendere |
et pati potius iniuriam quam inferre,
nihil terrenum appetere,
sed cęlestium desyderio semper inhęrere.
(!)
Quicunque ita se humiliauerit,
exaltabitur |
et una cum illis,
quos in exemplum proposuimus,
gaudebit in ęternum gloriosus.
In psalmo enim dicitur:
949. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
In eos qvi sanctitatis ostentatione alios carpvnt.
Caput
950. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] propter arrogantię elationem. Superbi ergo conturbantur | quoniam iratus est eis deus. Quemadmodum enim humilibus placatur, ita irascitur superbis. Quos autem Deus abnuit et auersatur, fieri omnino non potest, quin suę imbecillitati relicti conturbentur animis | et insipienter commoueantur curis-que superuacuis incessantur.
951. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] neque Deum offendere uerentur.
Destituit enim eos ratio,
ac ueluti pecora pręsentia tantum aspiciunt |
et futura quę ęterna sunt non recogitant.
Quod si quid etiam bene fecerint,
suę uirtuti non diuinę gratię tribuunt.
Contra quos clamat Esaias dicens:
952. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ligna fructifera et omnes cedri, bestię et uniuersa pecora, serpentes et uolucres pennatę. Cuncta igitur quę subsistunt, uerbum Dei faciunt, bruta utique ratione carentia, sensibilia atque insensibilia, et nos quos ille intellectu donauit, ueritatis cognitione illuminauit, ęternis bonis dignos reddidit, non faciemus? Creatori, Redemptori, Saluatori nostro non parebimus? Non ille nostra indiget obedientia, sed nos illius indigemus
953. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] perdere in gehennam. Quid nocuit sanctis tyrannorum impietas deos eorum contemnentibus? Quibus illi uitam hanc breuem | et caducam abstulerunt, iis Deus dedit stabilem et ęternam. Quos illi suppliciis affecerunt, eos Deus perennis glorię immensi-que gaudii corona insigniuit. Igitur sicut recta honesta-que iubentis pręsidis imperium totis uiribus exequi debemus, ita iniqua turpia-que
954. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] bene cędunt,
dum ea ferendo superant.
Huic simile est quod in Esaia loquitur Dominus et ait:
955. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] non quod ipsa sapiens esset
(sal enim sapientiam designat)
sed quod aliis ad cauendum inobedientię uitium sapientiam ministraret,
suo casu omnes deterrendo.
956. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Quod si paulo diligentius conscientiam nostram examinabimus,
inueniemus |
nihil mali nobis non iure ac merito accidere.
Nam licet illum a quo accepimus iniuriam nunquam offenderimus,
offendimus tamen Deum in multis |
Ideo quicquid etiam ab illis quos non lęsimus patimur,
ex iusto Dei iudicio prouenire sciamus |
feramus-que molliter ac modeste.
iuxta illud Micheę prophetę:
957. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sed sustinendo. De patientia ingratitvdinis, percvssionis | et bonorvm ablationis. Caput XV Sed ab illis inquies, quibus imprimis obsecutus sum, in quos beneficia plurima contuli patior iniuriam, et quos mihi semper amicissimos fore sperabam, eorum odia sustineo | magis-que me angit ipsorum ingratitudo quam offensa. At etiam Christus Dominus tuus quos uenerat saluare, ab iis passus est
958. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] De patientia ingratitvdinis, percvssionis | et bonorvm ablationis. Caput XV Sed ab illis inquies, quibus imprimis obsecutus sum, in quos beneficia plurima contuli patior iniuriam, et quos mihi semper amicissimos fore sperabam, eorum odia sustineo | magis-que me angit ipsorum ingratitudo quam offensa. At etiam Christus Dominus tuus quos uenerat saluare, ab iis passus est necem. Christi quoque apostoli, quibus uiam
959. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quibus imprimis obsecutus sum, in quos beneficia plurima contuli patior iniuriam, et quos mihi semper amicissimos fore sperabam, eorum odia sustineo | magis-que me angit ipsorum ingratitudo quam offensa. At etiam Christus Dominus tuus quos uenerat saluare, ab iis passus est necem. Christi quoque apostoli, quibus uiam ueritatis monstrabant, ut credendo beatitudinem consequerentur, ab illis ludibria, uerbera, mortem sustinuere. Vis tu non amittere bonum quod feceris?
960. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] suppliciis |
quorum duritia temporalibus contusa malis mollescere nequiuit.
Si aduersa pateris |
et Scripturę diuinę fidem pręstas,
negare non potes,
quod a Domino diligaris.
961. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] et paucis et mori uolentibus uicti sunt. quando ne unum quidem ex his qui constanter Christum confitebantur, in suam trahere sententiam totis imperii uiribus potuerunt. Postremo ut omnibus pateret ipsos esse superatos, manus dederunt his quos persequebantur, et abiecto falsorum deorum cultu, pro quo pertinacius quam pro finibus regni stabant, religionem Christi quam delere nitebanutr, susceperunt. Quid est enim aliud in sententiam aduersarii concedere |
962. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] anhelantium uoce Christum inuocari, Christum glorificari audieris. et tunc demum te uictum senties, sed fateri pudebit. Nos enim in isto fidei agone uoti nostri compotes erimus, tu tui nequaquam. qui ideo nos torques, ut a Christo auertas | et ad deorum quos palam contemnimus, cultum compellas. Et cum hoc quod maxime cupis perficere in nobis minime ualeas, nonne superatus es nostra constantia, nostra pro Christo fide, quos ne interficiendo quidem ut tibi assentiamus potes inducere?
963. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] erimus, tu tui nequaquam. qui ideo nos torques, ut a Christo auertas | et ad deorum quos palam contemnimus, cultum compellas. Et cum hoc quod maxime cupis perficere in nobis minime ualeas, nonne superatus es nostra constantia, nostra pro Christo fide, quos ne interficiendo quidem ut tibi assentiamus potes inducere? Citius saxa scopulos-que et montes de loco suo mouebis | quam nobis fidem a Christo datam erripies. Non tamen stabilitatis nostrę nobis laudem
964. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] in lege dei meditari, Euangelii pręcepta obseruare, amicos inimicos-que diligere, nemini malum pro malo reddere | et pati potius quam inferre iniuriam. Talis uita eos etiam ad beatitudinis gloriam euexit, quos persecutionis gladius non attigit. Quotidianum quippe martyrium est | aduersus carnis molestias diaboli-que dolos assidue stare | et non sinere suffodi domum | nec irruentibus uitiis uasa diripi uirtutis.
965. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Iudeorum insidias | et prępositi Aretę regis minas per murum in sporta depositus effugit, non tamen mortis metu sed dilatione, ut adhuc superuiuens multorum saluti consuleret. Nunquam enim cessauit prędicando, disputando, scribendo | omnes quos erroribus implicitos cernebat, ad uiam ueritatis reuocare. ut-que illos quos ad Christum conuerterat, in fide solidaret, sęuissimi Neronis furorem contempsit. Suo igitur exemplo monstrauit | tunc quidem mortem non esse timendam, cum
966. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] depositus effugit, non tamen mortis metu sed dilatione, ut adhuc superuiuens multorum saluti consuleret. Nunquam enim cessauit prędicando, disputando, scribendo | omnes quos erroribus implicitos cernebat, ad uiam ueritatis reuocare. ut-que illos quos ad Christum conuerterat, in fide solidaret, sęuissimi Neronis furorem contempsit. Suo igitur exemplo monstrauit | tunc quidem mortem non esse timendam, cum prospiciendum est saluti aliorum. tunc uero fugiendam, cum magis expedit ut
967. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] (!) Vt autem ista quoque minus miremur, Moabitarum impatientia facit. qui regis Idumeorum ossa de tumulo erruta ignominię causa igni cremarunt. Quis erit iracundię finis, si neque morte eorum, quos odio habet satiatur | et in corpora quoque humo obruta desęuit? Merito igitur tantam animorum feritatem etiam in nationes incredulas ultus est Deus | dicente Amos propheta:
968. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] formident,
minus mirum est,
quod etiam seruos eius quomodo possunt offendant.
(!)
de quibus quia satis paulo ante dictum sit,
hoc tantum dicendum restat,
quod nec a sanguine eorum,
quos Deo famulari uident abstineant,
cum indignantur.
Quanuis enim eiusdem religionis sint cum his quos infestant,
diuersis tamen moribus uiuunt |
semper-que melioribus inuident atque aduersantur.
(!)
de quibus quia satis paulo ante dictum sit,
hoc tantum dicendum restat,
quod nec a sanguine eorum,
quos Deo famulari uident abstineant,
cum indignantur.
Quanuis enim eiusdem religionis sint cum his quos infestant,
diuersis tamen moribus uiuunt |
semper-que melioribus inuident atque aduersantur.
corrigitur animus
delinquentis.
Tristem tantummodo uultum aduersus ęqualium seniorum-que crimina
ostendere oportet, ne malefacta eorum mitiore aspectu probare
uideamur. ira tamen abstinendum erit, ne magis exasperemus eos, in
quos animaduertendi ius non habemus. Illa ira duntaxat nobis concessa
est, qua uel subditos corripimus ne delinquant, uel nosmetipsos
affligimus, ne malarum cupidinum blandimentis uincamur.
Porro ira hęc tantum ab ea quę
uel ipse ore Domini laudatus Iob.
Ambo enim ob indignationem impatientiam-que mentis |
diei in qua nati sunt,
maledixisse referuntur.
Alter conquestus est quod probra irrisiones-que perferret pro sermonibus Dei,
quos in populum uulgabat,
alter quod supra modum miseriis calamitatibus-que oppressus esset.
Quasi uero non liceat Domino quicquid uult de seruis suis facere?
qui fecit cęlum | et terram.
ignari sumus maledicere minime licet.
nisi forte cum hereticos impiis assertionibus Ecclesiam perturbantes apostolica autoritate deuouemus.
hominum dentes eorum arma et sagittę,
et lingua eorum gladius acutus.
et alibi:
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.