Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: sin Your search found 379 occurrences
1 2 3 4
Occurrences 32-109:32. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk1_415 | Paragraph | SubSect | Section] beateque uiuendi autores esse 47 . Festa. Menedemus cum aliis philosophis a Nicocreonte, Cypri rege, ad menstruam celebritatem uocatus dixisse fertur: Siquidem honesta est eiusmodi uirorum congregatio, quotidie sunt festa celebranda, sin minus, superflue quoque modo celebratur 28 . Diogenes Dionysiaca et certamina magna miracula stultorum dicebat 55 . Finis quadriparitus: legitimus, naturalis, arte constans et forte
33. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_99 | Paragraph | SubSect | Section] / Pythagoras iurare per deos uetabat; quemque enim studiose curare oportere, ut ex uitę merito sibi fides habeatur 82. Infamia. Socrates dicebat expedire se ipsum comicis exponere. Nam si quidem ea dixerint, quę in nobis corrigenda sunt, emendabunt, sin alia, nihil ad nos 19. Conuitia in Aristotelle 46. Diogenes grammaticos admirabatur, quod cum Vlixis mala requirerent, sua ignorarent 56. Exprobrante sibi, quod aliquando pecuniam falso signasset: Tempus, inquit, fuit, cum talis eram, qualis tu modo. Qualis autem ego
34. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_171 | Paragraph | SubSect | Section] ait, deterius quam naturam ipsam de te ipso statuere. Illa enim te uirum fecit, tute cogis milierem fieri. Dydimoni mecho curanti aliquando puellę oculum: Vide, inquit, ne uirginis oculum curans puellam corrumpas 59 . Amorem sedat fames, sin minus, tempus; eis uero si uti non uales, laqueus 61 . Quid sit amor formę 73 . Trasonidem aiunt, cum haberet in potestate amatam, abstinuisse ab ea, ne odiretur. Esse igitur amorem amicicię
35. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_227 | Paragraph | SubSect | Section] Clama in auribus, Hierusalem 167. Iniquitatem et uastitatem clamito, et factus est mihi sermo Domini in opprobrium et inderisum tota die 172. Speculatorem dedi te domui Israel. Si non annunciaueris impio, ne auertatur a malo, ille morietur, sanguinem autem eius a te requiram. Sin autem etc. Aperiam os tuum et loqueris ad eos. Qui audit, audiat, et qui quiescit, quiescat etc. 184. Notas fac Hierusalem abominationes suas, et dices etc. 187. Si speculator uidens gladium non annuntiarit 191. Sacerdotes populum
36. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_271 | Paragraph | SubSect | Section] 130. Butes pręfectus Eronen urbem seque et amicos igne absumpsit, cum fames cogeret illos dedere se hostibus 2. Cymon dona contempsit 3. Pomponius acceptis uulneribus captus rogatur a Mitridate, si curatus sibi foret amicus. Si tu, inquit, Romanis amicus fueris; sin autem, me quoque inimicum habebis 7. Calimachus Amasum incendit, cum hostes iam in muris uidisset 8. Alexander talenta a Dario missa contempsit, et cum Parmenio se conditionem accepturum, si Alexander esset, diceret- Et ego, inquit,
37. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_278 | Paragraph | SubSect | Section] esset ne uxor ducenda? Vtrumuis, inquit, egeris, penitentia non carebis 19 . Menedemus, quod uxor ducenda sit sapienti 28 . Bias Boristhenites: Si turpem duxeris, habebis poenam, sin formosam, communis erit 43 , 44 . Sapientem ducturum uxorem liberorum causa 54 . Diogenes laudabat eos, qui uxores ducturi fuissent et non ducerent 56 .
38. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_347 | Paragraph | SubSect | Section] ubertatem campi, non seruantibus autem minatur contraria 27. Si pręcepta Dei audieris, benedicetur tibi etc. 29. Dixerunt se paratos obedire losue sicut ante Moysi 30. Iosue commemorat populo beneficia Dei et insuper alia sperare iubet, si custodierint legem; sin uero contrafecerint, funditus delendos denunciat 34. Saul sine sacerdote obtulit holocaustum, et ait Samuel: Si Domini pręcepta seruasses, Dominus confirmasset regnum tuum in sempiternum etc. 44. Melior obedientia quam uictimę. Ex primo XV. Samuel, ut impleret
39. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Petenda a Deo quę ipse nouit profutura 65 .
Pauper modicis contentus satis beatus 66 .
40. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_86 | Paragraph | SubSect | Section] et plorate. Humiliamini in conspectu Domini, et exaltabit uos IIII.
41. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_119 | Paragraph | SubSect | Section] sibi, ut secederet, iussit
42 .
Phocion pauper aurum contempsit 61 .
Dona noluit accipere, et cum, ut accipiendo ea filio prospiceret, suaderent: Si bonus
erit, inouit, satis illi erit agellus qui et mihi, sin malus, ne dona quidem ista, satis erunt
63 .
42. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Albanorum ducis. Liber VII, caput IIII.
Exclamatio in quendam qui in Tiberium Cęsarem conspirauerat. Liber IX, caput XI.
Potentia Pompei comparauit sibi inuidiam apud populum. Liber VI, caput II. Aristophanis
comici dictum: Non oportere in urbe nutrire leonem; sin autem sit alitus, obsequi ei
conuenire. Liber VII, caput II. Sertorius obiecto oculis exemplo Lusitanis persuasit, ne cum
Romanis uniuersa acie confligere uellent, caput
43. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_143 | Paragraph | SubSect | Section] 184 .
Passionibus animi qui non potest imperare 180 .
THYCIDIDES
44. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] STRABO
45. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Cruciabit illum in tribulatione doctrinę suę, donec tentet eum in cogitationibus suis etc. Si aberrauerit, derelinquet eum et tradet eum in manu inimici sui 141 . Sapiens doceat alios. Si est tibi intellectus, responde, sin autem, tace. Disce a inuentute tua, ut senex sapias. Sapientię fructus. Sapiens eris, si dilexeris audire 142 . Seruo sensato liberi seruient. Beatus uir qui in sapientia morabitur et in iustitia meditabitur. Panis uitę et
46. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] mala super Hierusalem 182 . Speculatorem dedi te etc. de pręlatis qui tenentur corrigere delinquentes 184 . Si uidens malum arguerit, obstinati peribunt. Sin tacuerit, sanguinem eorum de manibus eius requiram. Ve pastoribus Israel qui pascebant se met ipsos. Non ne greges a pastoribus pascuntur? etc. de auaritia eorum. Rursum de malis pastoribus 191 . Sacerdotes non
47. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_251 | Paragraph | SubSect | Section] 32 .
48. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] semper quidem, sed in conuiuio pręsertim continendam 10 . Theophrastus ad illum qui in conuiuio penitus tacebat: Siquidem, inquit, imperitus es, prudenter facis, sin uero peritus, stolide 49 . Aures habemus duas et os unum, ut multa audiamus, loquamur pauca 65 . Cleantes rogante quodam, quid nam filio crebro ingereret: Illud, ait, Electrę; Sile, sile, tene
49. Cipiko, Alviz. Panegyricus in senatum Venetiarum,... [page 335 | Paragraph | Section]
50. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 43v | Paragraph | SubSect | Section] medicina doloris?
51. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 85 | Paragraph | SubSect | Section] sunt quouis excutienda modo,
52. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 143 | Paragraph | SubSect | Section] placitura salutis
53. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 143v | Paragraph | SubSect | Section] uates adnumerare solent,
54. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 210v | Paragraph | SubSect | Section] aut ars rhetoris; in me
55. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 1_438 | Paragraph | SubSect | Section] editum asseuerabat. Eum autem falsitatis palam arguens Syluanus, Nazarensis episcopus, proposuit conditionem, ut, nisi librum illum die crastino ipse Hieronymus ostento manifesto reprobasset, tum se poenam capitalem subiturum. Sin econtra, idem supplicii pro mendacio Sabinianus referret. Qui cum tale miraculum nunquam euenturum timeret, sed magis speraret Syluani exitio suam sententiam firmam fore, accepit conditionem. Dies pręstituta uenit. Ad
56. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_407 | Paragraph | SubSect | Section] Dominus, quomodo seruus eius erit, qui uindictam expetierit? Aut quomodo Christiano nomine censeri merebitur, qui in diligendis inimicis Christum imitari contempserit? Omnibus mandatum est benefacere omnibus, si fieri potest, sin minus, bene optare; ita tamen, ut homo semper ametur, malignitas hominis nunquam. Omnis enim malignitas diaboli seruitus est, homo autem Dei opus est, et quidem ad imaginem et similitudinem autoris sui factum.
57. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_412 | Paragraph | SubSect | Section] Pręterea, licet illi, qui in auditorio conueniunt, parum aut nihil omnino profecerint, non tamen ei, qui docet, pręmium supprimitur laboris dicente Domino: Si ibi fuerit filius pacis, requiescet super eum pax uestra; sin minus, ad uos reuertetur. Neque enim inuitantium gratia perire debet, si ad conuiuium inuitati uenire fasstidierint. Qui autem usque adeo inueterata animi peruicacia obdurant, ut piis
58. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_426 | Paragraph | SubSect | Section] Propheta: Peccatori dixit Deus: Quare tu enarras iustitias meas et assumis testamentum meum per os tuum? Quasi diceret: Nolo te quisquam audiat quanuis bene prędicantem, ne forte sequatur male uiuentem. Sin uero aliqui ex eo tantum, quod peritia ingenioque nonnihil polleant, prędicare aliquando arroganter pręsumpserint uiam ueritatis docentes, tunc iis, qui audiunt, salubriter profecto consulitur, ut magis disciplinę eorum
59. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_475 | Paragraph | SubSect | Section] quam littus; et si infra modum, ad omnem flatum instabili alueo alternaque laterum iactatione dum uacillat, periclitabitur. Et si lasciuienti iumento plus oneris quam ferre pręualet imponatur, in itinere corruet; sin minus, contra stimulum calcitrabit. Tentandę sunt igitur examinandęque uires et ęquandum cum uiribus pondus, quod ferentem neque grauitate opprimat neque leuitate licentius insolescere sinat.
60. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_550 | Paragraph | SubSect | Section] labe munditieque detrimento fieri non posse. Si filia sacerdotis — inquit — cuilibet ex populo nupta fuerit, de his, quę sanctificata sunt, et de primitiis non uescetur. Sin autem uidua uel repudiata et absque liberis reuersa fuerit ad domum patris sui, sicut puella consueuerat, aletur cibis patris sui. Nonne et in hoc uidemus nuptiis prępositam fuisse
61. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_580 | Paragraph | SubSect | Section] absolutam esse dixit, promissis uitę ęternę errexit et, ut secum ueniret, hortatus est. Tunc sancta animula illo dimisso corpore, quo uocabatur, lęta abiit. Si his etiam digamas frui solere uisis nostis, nubite, uiduę. Sin uero nihil tale de illis memorię proditum legistis, non est, cur illas imitemini, de quarum beatitudine a scriptoribus siletur. Siqua tamen continere se non potest, nubat. Melius est enim nubere quam uri, quia minus malum
62. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_611 | Paragraph | SubSect | Section] poenitentiam egerit gens illa a malo suo, quod locutus sum aduersus eam, agam et ego poenitentiam super malo, quod cogitaui, ut facerem ei. Et subito loquar de gente et de regno, ut ędificem et plantem illud. Sin fecerit malum in oculis meis, ut non audiat uocem meam poenitentiam agam super bono, quod locutus sum, ut facerem ei. Hoc idem in Ezechiele habetur dicente Domino: Si impius egerit poenitentiam ab omnibus
63. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_616 | Paragraph | SubSect | Section] reuelationis iusti iudicii Dei, qui reddit unicuique secundum opera eius . Dominus quoque in Apocalypsi: Memor esto — inquit — unde excideris, et age poenitentiam, et prima opera fac. Sin autem, uenio tibi, et mouebo candelabrum tuum de loco suo, nisi poenitentiam egeris. Nos ergo, cum delinquimus, non sequamur Pharaonis duritiam, ne cum illo mergamur
64. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_461 | Paragraph | SubSect | Section] dissuadebat. Dum autem, quid facto opus esset, secum deliberat, uenit in mentem, ne forte id, quod cernebat, diaboli ad fallendum fabrica esset. Et uocanti respondit: Si Christianus es, Deum deprecare, et ipse adiuuabit te. Sin Christi aduersarius, indignus es, cui succurratur. His dictis uisio euanuit. Et ipse Deo gratias egit, quod tam callide consutis dolis non sit captus nec suum intermiserit institutum. Exemplo est, cum nos in laqueos
65. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_488 | Paragraph | SubSect | Section] pertulit, et sectus, in Domino requieuit. Quis fidelium non pręoptet huius necem cum meritis suis quam illius uitam cum regno eius? Quod si crudele aliquod turpeue mortis genus expauescimus, Domini Iesu crucem cogitemus. Sin uero id nos terret, quod nescimus, quando mors uentura sit, occurrere illi semper parati simus. Vigilate — inquit — quia nescitis, qua hora Dominus uester uenturus sit. Si sciret paterfamilias, qua
66. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_511 | Paragraph | SubSect | Section] Siquis ex ipso manducauerit, non morietur, sed uiuet in ęternum. Et quoniam maxime, cum uitę finis instat, leo ille rugiens modis omnibus ambit nos, ut deuoret, si aperte se ostenderit, facile contemnitur. Sin autem occulte dolis contenderit, solerti animi circumspectione opus erit, ut deprehendatur. Nam (ut alibi diximus) angelum lucis interdum malignus assimilat et callidis inductionibus fidem primum euertere nititur, ut
67. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r | Paragraph | SubSect | Section]
68. Crijević, Ilija. Oratio funebris in Joannem Gotium... [page 352 | Paragraph | Section] magis quam illum diligimus, ut qui nostra, non illius incommoda atque detrimenta, illius iucundissima consuetudine atque dulci praesentia orbati, deploramus magisque nostram utilitatem quam illius foelicitatem atque amicitiam respicimus. Sin vero tanquam illi aliquid mali acciderit lugemus, divinae claementiae et ipsius foelicitatis ingrati atque maligni interpretes sumus. Quo vero gradu itinere prioris vitae, quo ductu atque auspicio virtutum ad hoc aeternum decus
69. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 110 | Paragraph | Section] si, inquam, confici posset, essemus securi de salute Christianae Reipublicae, praesertim ob eum animum, quem certe magnum et excellentem in rege Christianissimo esse animadverti superioribus diebus, dum apud eum essem, 8 de quo ad Vestram Maiestatem proxime scripsi. 9 Sin minus, ego, quantumcunque cogitem, Sapientissime Rex, non video ullam aliam salutis nostrae rationem, 10 quam illam, de qua scio me aliquando ad Vestram Maiestatem scripsisse, et quam utinam ante perditum Belgradum ac dirutum Severinum 11 secuti fuissemus. Sed vetera sero
70. Crijević, Ilija. De Epidauro, versio electronica [Paragraph | Section] Quod non solum Graecos, sed etiam Romanos auctores in suis theatris factitasse memoriae proditum est, hoc ego non sum reueritus facere, presertim hoc tempore nouum Poema recitaturus de maioribus uestris, hoc est Epidauro Romana Colonia, in quo sane sin minus ingenio saltem amore atque beniuolentia erga patriam laudabimur; alioquin proderit me hoc uobis emendandi operis gratia priusquam publicetur recitasse. Nam ut stilus et usus magister est, sic etiam auditorum consessus, hominum concursus et expectatio, recitantis pallor et iudicii metus,
71. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Sub2Sect | Section] fallaciam ęgre ferens Siluanus Nazarethi episcopus, dum cum illo contenderet, paciscitur ut, si die crastini Hieronymus libellum illum minime suum esse miraculo aliquo non ostenderet, sibi moriendum esset, sin autem indicaret, Sabinianus eandem subire poenam cogeretur. Adueniente hora et necdum apparente miraculo Siluanus morti addicitur. Fit hominum conuentus ad spectaculum; exultat hereticus quasi qui iam
72. Marulić, Marko. Reuerendo in Christo Domino Iacobo... [Paragraph | Section] habere potero. Plus aliquid in ea inuenies quam in istis, quę cum ipsius operibus impręssę sunt. Ac ne nostra commendare uidear, non de dicendi uenustate loquor (nam et ipse rusticanus sum), sed de historia. Quę si Tibi placuerit, ut imprimatur, operam dabis. Sin minus, parcas impensę; fortasse aliquis, cui dedit ore rotundo Musa loqui (ut Oratius inquit), nostro exemplo prouocatus, idem et exquisitiore stilo et sententiis grauioribus efficiet. Tunc ego ista nostratia libenter aboleri patiar. Nihil enim in uita tam cupide
73. Crijević, Ilija. In Junium Sorgium avunculum suum... [Paragraph | Section] plausu et delectatione dicentis ornatu nitentia quam contemptu et fastidio quae negligentius obolescunt suscipi solere: magisque subsanari quam laudari digna, utcumque erit juvabit me interim haec Avunculo meo justa persolvisse, deque posteris illius saltem amore atque benivolentia sin minus ingenio bene Hogy mily hibas liasznahita fordul ele az irasjeleknek a Cerui- nus iratait tartalniazo keziratok masolasaban, el lehet kepzelni, midon e szo utan pontosvesszo all, holott a kovetkezo szoval szoros kap- csolatban all. Eii az irasjeleket
74. Crijević, Ilija. In Junium Sorgium avunculum suum... [Paragraph | Section] dehortari videntur. Nam si flemus illos qui fragilitatem incorruptioni, mortalitatem immortalitati mortem
vitae commutarunt non illorum, sed nostra lugemus incommoda. quorum jucundissima consuetudine atque dulci
praesentia sumus orbati; sin vero qui suum diem tam pie,
tam sancte ac devote obiverunt miseros aut nullos putamus,
maligni atque ingrati divinae clementiae et illorum foelicitatis interpretes sumus, quare ut recte sentiamus illum nobis
coelitus delapsum haec putemus dicere.
Michola respondet
tibi, rex, ex omni parte fidelem,
Regnandi tenuit, quum nondum sceptra teneres."
nostri sensibus assidue nobis pugnandum
est, et ita pugnandum, ut uincamus, si caelestis beatitudinis pace frui uolumus. Visus,
auditus, odoratus, gustus, tactus uim menti nostrae ingerunt et ad illicita prouocant. Si
assenserimus, malarum cupidinum morsu dilacerati peribimus. Sin uero fortiter constanterque
repugnauerimus rationis freno carnis appetitum compescentes, innocentiae atque uirtutis
conseruatae merito uerae pacis patriam ingrediemur, ubi perennis uiget concordia,
indissolubilis charitas, indeficiens laeticia, incomparabile bonum felicitasque
ille tollerare omnia et, ut tandem resipiscerent, hortari. Postremo, si deinceps ab offensis
cessare uellent sibique obtemperare, quicquid hactenus in se deliquissent, eis condonaturum se
promisit multoque potiora bona praebiturum, quam ad eam usque diem
sacramentum ex diuina
largitate fideli populo indultum contemptui habent. Et, si id, quia peccare
DE FVTVRORVM BONORVM MALORVMQVE CONTEMPLATIONE Parabola XXIII
Rex quidam in omni laudis genere praestantissimus omniumque, quae desyderari queunt,
locuples lege decreuit ita unumquenque ciuium suorum bonis honoreque afficere, si illis dignum
inuenisset, sin contra, in exilium perenne relegare. Itaque quosdam ex praestantioribus in
ciuitate retinuit, ut una secum regni bonis fruerentur feliciterque uiuerent. Reliquos in
proxima insula considere iussit atque ibi agros colere operibusque fructuosis se exercere, ut
eo labore
poenae metu suscepto. Vbi autem ad finem uitae
peruentum est, ad tribunal Christi, quisquis decesserit, sistitur. Animam illius angeli
benefacta recensentes defendunt, demones delicta exprobrantes criminantur. Iudex, si uirtutes
uitiis uictas uiderit, moestam ad inferna relegat. Sin uirtutibus uitia superata cognouerit,
laetam ac gestientem bonorum concilio adsciscit et bonis felicitat sempiternis. Quibus certe
si digni effici uolumus, magnitudinem eorum atque gloriam iugiter meditemur. Non potest
terrenis uoluptatibus mens illici caelestium
imperatore caelesti praedictum est: Estote parati, quia, qua hora
non putatis, Dominus uester uenturus est. Tunc uenit Dominus,
cum morte sublatos suo nos tribunali sisti iubet. Si pietatis
iustitiaeque armis instructos conspexerit, continuo beatitudinis
praemiis donandos laetus excipiet. Sin autem animi bonis exutos uiderit,
supplicio afficiendos iratus deputabit. Igitur, quoniam diem uitae
nostrae ultimum nosse non possumus, hunc semper hodiernum esse
existimemus. Talesque semper simus, quales in fine futuros esse
cupimus. Quotidie quippe
imo Dux scripsit ad Helvetios, ut sint contenti quod remaneant dicti Hispani et accipiet adhuc iiij. M. Helvetiorum cum eis tam ad obsistendum Gallis quam ad expugnandum arces quae sunt in manibus Gallorum si Helvetii contentabuntur, manebunt Hispani et fuerint sustentati de peccuniis; sin autem, retrocedent in Regnum Neapolitanum: Postea Deus scit quid facient Helvetii, licet nunc videntur esse constantes pro Duce et dicunt nole aliquam pacem cum Gallis, nisi renuncient et abstineant a rebus Italie, videbimus quamdiu persistent in hoc constantes.
Dux
uiuimus, misericordię locus est.
tunc judicamur,
cum morimur.
et si ante impetratę uenię priuilegium
nobiscum deferimus hinc decedentes ,
in electorum numero ascribimur.
Sin uero sine illo uitam obimus,
ad mortem nunquam intermorituram descendimus
et ego retribuam .
Sextum.
Non mechaberis.
Omnis coitus hoc mandato prohibetur extra matrimonii copulam.
Si continere non potes,
cur sine uxore es?
Sin potes,
cur monachum non profiteris?
Illud ne damneris,
hoc, ut mercedis plus capias uoto suscepto castitatis.
Septimum.
Non furtum facias.
Iacta igitur (ut Propheta ait) cogitatum tuum in Domino, |
et ipse te enutriet.
Quod si tibi ieiunia placebunt,
de quibus nunc loquimur,
modicus et tenuis uictus tibi satis erit.
sin uero gulę uentri-que seruies,
nihil erit satis.
Qvale debeat esse ieivnivm et qvanta sit eivs virtvs.
Caput XXI
Quale autem debeat esse ieiunium,
est,
quanta sit diuersitas inter carnem et spiritum,
cum alteri uitia,
alteri tribuantur uirtutes.
In medio istorum anima libertate sui arbitrii utens
in quam partem uoluerit,
potest conuerti.
Sed si carni consenserit,
regnum Dei non possidebit.
sin uero spiritum suum, id est innatum sibi rationis lumen secuta
carnis appetitionibus repugnauerit,
uicto aduersario mercedem capiet ęternę beatitatis.
Quamobrem:
Spiritu, inquit, ambulate,
et desyderia carnis non perficietis;
hoc est,
bonum quod
neque uetita neque consulta esse constat,
in medio posita sunt,
et nec bona nec mala iudicantur.
sed si bene utaris bona erunt,
si male mala,
ut diuitię et dignitates |
et huiusmodi cętera.
Si ad multorum utilitatem te conuerteris proderunt,
sin autem luxurię libidini-que tradideris, nocebunt.
atque his contraria paupertas iuuabit,
si patienter feres |
et contemptis opibus nihil amplius,
quam quod sustentandę uitę satis est appetes |
ut Christo seruias.
Offendet autem si per
et diligamus corde |
et opere imitemur |
neque in quo ipse profecit,
sed in quo nos defecimus doleamus.
Si autem contigerit |
nosipsos ab aliis pati inuidiam,
huiusce rei causam discussa animi nostri conscientia |
inquiramus.
et si hoc nostra culpa fieri cognouerimus,
emendemus,
sin aliena,
ęquo animo feramus.
Vsu enim uenire solet,
ut malis odio boni sint,
arrogantibus mites,
casti incontinentibus,
impiis religiosi.
Veruntamen si Deo placuerimus,
nihil nobis nocere poterunt hominum iniustę persecutiones.
coniunctionis crimen feratur.
Quod si manum cohibueris ne tangas,
tantum tibi conferet ista continentia,
ut per oculos conceptum,
per affatum auctum obscoenę cupiditatis ardorem languescere paulatim
et extingui |
labefactam-que animi uirtutem in integrum restitui necesse erit.
Sin uero ipsum tangendi sensum non refrenaueris,
igni in penetralibus cordis iam suscitato ligna addes |
et incendium flammę ualidioris,
quod te ad interitum usque exurat concitabis.
Hoc autem exitium ne tibi contingat,
audi sapientissimi Salomonis pręceptum,
et quod docet experto
Ad hęc seruorum eius id est omnium sanctorum totam uitam,
qua cęlum meruerunt percurre,
et siquid in ea molle,
siquid uoluptuosum,
siquid corpori iocundum delectabile-que inueneris,
audacter imitare.
Sin uero e contrario cuncta dura,
aspera,
inquieta,
tristia et acerba |
fuisse non ignoras,
cur tu ad hauriendas conuerteris uoluptates,
sicut Domino tuo,
ita et seruis eius dissimilis |
tibi-que metipsi perniciosus?
Quomodo
Si bene dispensaueris audies a Domino:
Si in alieno fideles non fuistis,
quod uestrum est,
quis dabit uobis?
Sacerdos
Tibi o sacerdos promissum est regnum cęlorum,
si modo tibi credita recte dispensaueris.
sin uero quod professus es,
implere neglexeris,
nec tibi quod a Domino promissum erat dabitur,
et dum temporalia bona sectaris,
amittes ęterna.
Domum enim orationis fecisti domum negociationis,
uendendo columbas,
hoc
uidetur in terra,
qui solus cuncta possidere concupiscit?
Hic sane hydropici est morbus,
qui eo plus sitit quo plus biberit.
Sed si accesserit ad Iesum curabitur,
sin contempserit peribit.
autem da,
quod non solum accipere eum delectet ,
sed etiam accepisse.
Si enim quod male cessurum est dederis,
gratias tibi aget donec iudicio officit affectus |
cum autem damnum sentire coeperit,
execrabitur |
et amici gladio se perire clamitabit.
Sin uero non dederis,
quamprimum durum te et inexorabilem amicis conqueretur,
deinde cum ad se rediens causam negationis iustam fuisse cognouerit,
uere se abs te amari fatebitur |
et tibi debebit,
quod postulata non concedendo
non agnoscis?
aut si nihil custodibus donaueris |
nihil-que illi prius testati fuerint |
quam quod postremo dixerunt,
nonne sic interrogatos oportuit:
Vidistisne accessisse ad sepulchrum Discipulos |
an non?
si non uidistis multo sopore fortasse oppressi,
quomodo scire potestis?
sin uidistis,
cur non comprehendistis inermes armati,
paucos multi,
onere sublati corporis grauatos expediti?
Videtis o Iudei custodię uestrę manifestum mendacium |
attamen quę uestra pertinacia est,
uultis potius mendacio credere et perire |
quam sequi ueritatem et saluari.
peccatum?
Solum ergo peccatum cauendum nobis erit,
quia malum est.
Cętera quęcunque contigerint,
ęquo animo ferenda,
quia nec bona |
nec mala sunt,
sed inter bonum malum-que media.
Quibus si applicueris uirtutem,
bona erunt.
sin uitium,
mala quidem.
Veluti aquę potus cum uinum additur sapit,
cum uenenum interimit.
Ita sane aduersis rebus quoties animi patientiam accommodauerimus,
non solum non nocebunt,
sed etiam
Amando inimicos,
non ulciscendo ad martyrii gloriam peruenitur.
et is cum Christo regnat,
qui cum Christo pati mauult mala quam reddere.
Martyr es,
si bonum reddis pro malo.
sin uero malum malo rependis,
Christi aduersarius es,
qui iubet et inimicos diligere.
Hic nempe gloriosissimus fuit martyrum triumphus:
pati iniuriam |
et pro iniuria referre beneficium,
uitam impendere |
et animas lucrari Christo.
ei Dominus
per quietem et ait: Exaudiui orationem tuam, sanctificaui domum hanc. Si
ambulaueris coram me sicut pater tuus, ponam thronum regni tui super
Israhel in sempiternum, sicut promisi Dauidi, seruo meo. Sin autem
auersi fueritis, auferam Israhel de superfacie terrę, quam dedi eis et
templum proiiciam. Exactis decem annis circa templi ędificationem
dedit Salomon Tyri regi Hiram XX oppida Galileę, quę ille
pecuniarum ceterarumque
rerum ad ipsam expeditionem necessariarum sese instantissime egisse. Apud quos
si piis Sanctitatis Vestre admonicionibus obtemperatum fuerit, daturum se
operam, ut imprimis miseris his regnis succurratur, sin ad eiusmodi Sanctitatis
Vestre pias et sanctissimas admonitiones cohortacionesque animum non
apposuerint, alia sese cogitaturum via ut ipsis regnis subvenire opemque fere
queat. Interim autem hortatur me, ut solita diligencia curaque
elabi sinere ignauię crimen habetur ociique
somniculosi.
Postremo hydropico ante se constituto Saluator noster dixit, ut Lucas refert, ad Legis
peritos et phariseos: Si licet sabbato curare? At illi tacuerunt. Si enim
annuerent, contraire Legi timebant, sin uero negarent, pietatis operi aduersari arguerentur.
Ipse igitur non expectato responso apprehensum sanauit ac dimisit et ad illos ait: Cuius
uestrum asinus uel bos in puteum cadet, et non continuo extrahet illum die sabbati. Ac
si diceret: Si casu aliquo
castigare negligatis, sed ut ope uestra indigentes
adiuuetis. Tanquam pręsides peccatores corripite, tanquam ministri bona omnibus, qui fidei
uestrę commendati sunt, prouidete. Si hoc ita non feceritis, reprobabit uos Dominus,
humilitatis suę signa non inueniens in uobis. Sin uero* feceritis, uobis quoque dicturus est,
quod tunc discipulis suis dixit: Vos estis, qui permansistis mecum in tentationibus
meis. Et ego dispono uobis, sicut disposuit mihi Pater meus regnum, ut edatis et *corr.
ex sinuero
non indignanter tulit.
Ne enim**** fecisse aliter ac docuerat uideretur — pręceperat autem: Qui te percusserit
in unam maxillam, offer ei et alteram — ostendit, quid sit alteram maxillam offerre
dicens: Si male locutus sum, perhibe testimonium de malo, sin autem bene, quid me cędis?
Ille igitur aduersario alteram offert maxillam, qui molli responso eius mitigare tentat
iracundiam. Neque enim debemus irato rursum maxillam offerre, ne demus ei occasionem iterum
peccandi, si adhuc furere uisus fuerit.
Cipiko, Alviz (1456-1504) [1482], Panegyricus in senatum Venetiarum, versio electronica (), 263 versus, verborum 2026, Ed. Giuseppe Praga [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - epistula] [word count] [cipikoapaneg].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].
Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].
Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1502], Oratio funebris in Joannem Gotium (fragmenta), versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 775, versus 2, Ed. Darinka Nevenić Grabovac [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevigotius1502].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], De Epidauro, versio electronica (, Dubrovnik), 573 versus, verborum 3825, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - epica] [word count] [crijeviepidauro].
Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita].
Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Reuerendo in Christo Domino Iacobo Grassolario, versio electronica (, Split), Verborum 328, Ed. Branimir Glavičić Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepist15070404].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1509], In Junium Sorgium avunculum suum funebris oratio, versio electronica (), Verborum 4212, versus 35, Ed. István Hegedüs [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevisorgo1509].
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Quinquaginta parabolae, versio electronica (), Verborum 13330, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - parabola] [word count] [marulmarquinqu].
Baničević, Jakov (1466-1532) [1513], Epistulae anni 1513, versio electronica. (), Verborum 5324, Ed. G. Amboise [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepist1513].
Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].
Marulić, Marko (1450-1524) [1517], De Veteris instrumenti uiris illustribus, versio electronica (), Verborum 29840, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvirill].
Berislavić, Petar (1475–1520) [1518], Petrus Berislavus episcopus Vespriminensis Leoni papae X, versio electronica (, Zlobochyna), Verborum 746, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [berislavicpepist15180410].
Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.