Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: omnis Your search found 2486 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 513-592:513. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] quam et ipse sanctus
propheta Dauid uidit dicens:
514. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] fient-ue,
hoc maximum quidem est,
quod per eam ipsi credentes de mundi huius miseriis
515. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] iterum Veritas Dei dicat:
nouit omnia?
Illos autem nescire dicitur Deus,
quos a se reiicit | et
extructum erit corruet.
Vt autem operis tui labor non sit irritus,
crede Deo non hominibus,
Apostolis non philosophis,
ecclesię dei non diaboli synagogę.
cum dei filius dicat:
Omnis plantatio, quam non plantauit Pater meus
cęlestis eradicabitur.
hoc est omnis religio,
omne dogma,
quod alio pręterquam Deo autore inductum fuerit, diu stare non poterit.
De ecclesia fide fundata.
Caput
Deo non hominibus,
Apostolis non philosophis,
ecclesię dei non diaboli synagogę.
cum dei filius dicat:
Omnis plantatio, quam non plantauit Pater meus
cęlestis eradicabitur.
hoc est omnis religio,
omne dogma,
quod alio pręterquam Deo autore inductum fuerit, diu stare non poterit.
De ecclesia fide fundata.
Caput VI
Per hanc ergo fidem diuinitus
stimulant |
et si peccato inquinatos uiderint gaudent.
Peccare autem non tantum opere libidinoso foedo-que,
verum etiam turpi cogitatione possumus,
dicente Domino:
centum aut plures fortasse |
si toto hoc tempore Deo uixisti,
pręclare quidem tecum agitur.
mox enim in ęternum uiuere incipies.
at si tibi tantum,
male profecto rebus tuis consuluisti.
Voluptas quippe omnis quę cum ętate pręterit, pro nihilo est,
peccata autem manent et perdurant
quibus grauatus animus ad inferos ruit,
ibi pro breuibus delitiis poenas luiturus sempiternas.
Quid quod omnium hominum breuissima uita est
super
filii tenebrarum sub eodem nocturnarum horarum numero
comprehensi.
Quanuis enim non omnes damnandi sunt,
minus tamen illis clari,
quos perfectionis opera commendant.
Sequitur:
thesauris concupiscendum,
nunc quidem in enygmate absconditum,
tunc autem manifestum futurum,
cum uidebimus illud sicuti est.
hoc idem enim est et preciosa margarita,
qua comparata nihil erit ultra desyderandum,
cum omnis plenitudo gratię in Christo sit.
in quo sunt omnes thesauri sapientię et scientię absconditi.
hoc idem enim est et preciosa margarita,
qua comparata nihil erit ultra desyderandum,
cum omnis plenitudo gratię in Christo sit.
in quo sunt omnes thesauri sapientię et scientię absconditi.
iustitia,
prudentia,
scientia,
terrenarum-que rerum contemptus
et cęlestium desyderium atque amor.
Vt sit sobrius,
Dominum audiat in Ezechiele pręcipientem:
et immortalis,
licet aliena specie uelatus,
offertur .
Quod si etiam priscis dictum sit:
quoties aliquo seculi huius turbine agitaris,
quoties carnis pugnam spiritus patitur |
et pedibus laquei demonum inuidia tenduntur,
ad euangelicas lectiones te conuerte |
dormientem-que in puppi Saluatorem strepentibus inter legendum uel orandum uoculis excita.
statim illo imperante omnis tentationum ęstus concidet |
et concupita redibit tranquillitas.
Tunc etenim diuina te lectio docebit in aduersis patientiam,
in prosperis modestiam,
in Deum pietatem,
in proximos charitatem |
pręstabit-que in dubiis
uerum.
quasi dicat:
Disce prius,
et postea docebis.
Et iterum:
Si, inquit, dilexeris audire, sapiens eris.
Idem nobis pręcipit Iacobus apostolus,
cum ait:
proderit,
si ab iis quę pręcipiuntur, morum conditio discors erit.
Et si nosse desyderas quantum ignauus auditor et impiger inter se
differant,
audi in Euangelio Dominum dicentem:
Quod si beati sunt mundo corde,
quia Deum uidebunt,
profecto qui immundę cogitationis foeditate inquinantur,
Deum uidere non poterunt.
Quis autem dicere queat,
quanta sit infelicitas illius desperare conspectum,
in quo uno uidendo omnis nostra beatitudo consistat?
Quamobrem totis uiribus est cauendum,
ne cum tanto animę nostrę dispendio illicitę cogitationis laqueis
irretiamur |
et
ne iniuriam quidem,
quam accepit,
ulcisci permittitur,
dicente Domino:
postulas.
Eędem preces frequenter replicandę
et in his, quę ad animę salutem pertinent, usque in finem est
perseuerandum,
dicente ipso qui saluat:
Petite, et dabitur uobis;
quęrite, et inuenietis!
Pulsate et aperietur uobis.
Omnis enim qui petit, accipit,
et qui quęrit, inuenit,
et pulsanti aperietur.
Chananea mulier, cum Domino supplicasset,
repulsa non recessit,
contempta magis se submisit.
Et quoniam humiliter oranda perseuerauit,
quod
Quamdiu ergo poenitentiam agere cunctaris,
in dies deterior euadas necesse est.
Iesu autem recedente de templo corporis tui
(templum enim Dei eras,
dum innocenter uiueres)
non relinquetur lapis super lapidem,
qui non destruatur.
omnis uirtutum uis dissipabitur abscedente
Domino uirtutis.
Reliquum erit |
ut ubi eradicata bona fuerint,
inde exurgant mala |
et de corrupto semine teterior exhuberet
seges |
et
uel minimum refragari infidelitatis crimen est.
Panis uini-que figuram oculis cernimus,
odorem naribus haurimus,
saporem ore gustamus,
duritiem atque liquorem tactu sentimus.
et tamen non nostris sensibus,
sed tuo testimonio credimus.
Omnis enim homo mendax,
tu solus uerax,
tu ipsa ueritas,
quę nec decipi potest nec decipere.
Nos itaque corpus tuum,
clementissime Domine,
et tuum sanguinem aliena specie uelatum
fideliter accipimus |
nec omnino
stabiliretur atque firmaretur magis.
Ab Esaia prędictum audimus:
Et faciet Dominus exercituum omnibus populis in monte hoc
conuiuium pinguium,
conuiuium uindemię,
pinguium medullatorum,
uindemię defecatę .
Et ab Hieremia:
Omnis laguncula implebitur uino .
Et ab Ezechiele:
Vocabo frumentum et multiplicabo illud,
et non ponam uobis famem.
Et ab Osee:
Conuertentur sedentes in umbra eius;
uiuent tritico |
et germinabunt quasi uinea;
memoriale eius sicut uinum Libani.
Et a Zacharia:
quanto continentiorem esse oportet eum,
qui castum corpus tuum,
de casta sumptum Virgine et tibi unitum,
esurus accedit?
Et si de hostia pacificorum uesci iubetur qui fuerit mundus,
quanto conuenit esse illum mundiorem,
qui te omnis munditię fontem,
omnis gratię autorem
cupit haurire?
Tu es panis uiuus uitam nobis donans quam non habemus,
et a morte liberans quam timemus.
Ais enim:
Ego sum panis uitę.
patres uestri manducauerunt manna in deserto et mortui sunt.
hic est
esse oportet eum,
qui castum corpus tuum,
de casta sumptum Virgine et tibi unitum,
esurus accedit?
Et si de hostia pacificorum uesci iubetur qui fuerit mundus,
quanto conuenit esse illum mundiorem,
qui te omnis munditię fontem,
omnis gratię autorem
cupit haurire?
Tu es panis uiuus uitam nobis donans quam non habemus,
et a morte liberans quam timemus.
Ais enim:
Ego sum panis uitę.
patres uestri manducauerunt manna in deserto et mortui sunt.
hic est panis de cęlo descendens,
suę arroget,
sed donum Dei esse agnoscat,
scriptum est:
Dei sapientia--- Christus--- sua uirtute superauit et euertit.
Arrii, Sabellii, Euticetis, Manichei reliquorum-que omnium prauitas
defecit |
sola Machumetana extat,
ne ipsa quidem diu permansura.
dicente Domino:
Omnis plantatio,
quam non plantauit Pater meus cęlestis, eradicabitur.
Sed sunt et in Ecclesia fortasse non pauci,
qui sibi sapientes uidentur,
ita ut interdum contradicere audeant catholicę ueritati,
apud ignaros admirationem sui
|
et coram uobismetipsis prudentes!
Apud Deum enim et insipientes et imprudentes sunt,
qui temeraria pręsumptione abducti ad ostentationem ingenii magis quam ad ueritatis confirmationem
loquuntur.
Porro omnis disciplina quę cum Euangelio non conuenit,
inutilis est,
sapientem facere non potest |
ideo-que nec beatum.
Poesis fabellarum fictionibus exhuberat,
oratoria ad gratiam loquendi artem pręfert ,
terra Aegypti,
sanctificaui mihi quicquid primum nascitur in Israhel.
Certe nisi Dominus noster Iesus Christus primogenitos Aegypti percussisset,
principatus (ut Apostolus ait) et potestates aduersas traducens
et triumphans in cruce,
sanctificatio eius,
qui est primogenitus omnis creaturę,
ad nos peruenire minime potuisset.
Qui ergo non uult cum primogenitis Aegypti percuti,
permaneat in benedictione primogeniti Christi,
ut saluus sit.
Hi etiam Sydonii nominantur,
id est uenatores.
Qui autem homines
ire sinas.
Parum efficax est lubricę uagę-que mentis oratio |
et non illuc intentę ubi uult exaudiri.
Omnium uirtutum exemplum unus Christus
Ac ne singula perquirere nimis prolixum sit,
omnium uirtutum |
omnis-que sanctitatis cum pręceptum |
tum exemplum |
a Saluatore nostro ac Domino |
et tutius petitur |
et iocundius consideratur.
Christus enim quia ueritas est non errat,
quia bonitas est non fallit,
quia sapientia est nouit omnia,
quia uirtus Dei est potest omnia,
quia denique
|
et ab ipso Domino simul audiunt:
Quod si ad uictum labor non suffecerit,
aliunde id quo indiges tibi adiicietur.
Licet enim et ab illis accipere quos doces,
quia dignus est operarius cibo suo,
et qui altari seruit,
fas est ei uiuere de altari,
id est de his quę templo offeruntur.
Omnis enim rerum utendarum oblatio pauperum census est,
non eorum quibus sua satis sunt.
Cum autem omnia defuerint,
tunc demum manum suam porriget Deus |
et qui mundo quoque seruientes alit,
sibi seruientibus deese non poterit.
Deum nostrum toto corde
,
nequid illo charius habeamus;
tota anima ne pro illius nomine corporis
tormenta mortem-que ipsam,
si casus inciderit,
quicquam formidemus;
tota mente,
ut omnis nostra cogitatio omnis-que actio ad unum finem tendant,
placendi uidelicet Deo |
eius-que conspectu perpetuo perenniter-que fruendi.
corde
,
nequid illo charius habeamus;
tota anima ne pro illius nomine corporis
tormenta mortem-que ipsam,
si casus inciderit,
quicquam formidemus;
tota mente,
ut omnis nostra cogitatio omnis-que actio ad unum finem tendant,
placendi uidelicet Deo |
eius-que conspectu perpetuo perenniter-que fruendi.
plures forsitan percussurus donec inter multorum arma et ipse
concideret,
nisi furentis animum eiusdem Domini iussa repressissent.
Post resurrectionem quoque eius gloriosam,
cum de naui illum in littore stantem agnouisset,
non expectauit donec remigando ad terram perueniret,
sed omnis morę impatiens misit se in mare uado-que pręcurrens primus
omnium illi se coniunxit.
Cęteri enim post eum nauigio applicuisse dicuntur.
Et quoniam semper pręcipui erga Dominum suum
quantum mali ei optabis.
Cuicunque enim ex odio perniciem concupieris,
eius interemptor es |
dicente Ioanne apostolo |
prosperis insolescere malum.
Contra uitia pugnare bonum |
illis uero subiici malum.
Virtutum autem armis opus est ut uincamus |
et cum his nos munierimus,
omnis uincendi spes in Deo collocanda erit.
(ut Apostolus ait) non solum coram Deo,
sed etiam coram omnibus hominibus.
ut uidelicet ex conuersatione nostra Deum laudent,
se corrigant |
et una nobiscum saluentur.
Caue etiam nequando inuideas melioribus.
qui enim bonis inuidet,
diuinę benignitati calumniam facit,
cum omnis hominum bonitas ex Deo sit.
Gaudeamus igitur bono alieno ęque ac nostro |
et in aliis,
sicut etiam in nobis Dei beneficia laudemus.
Illum uero qui uirtutibus nos antecellit,
et diligamus corde |
et opere imitemur |
neque in quo ipse profecit,
sed in quo nos defecimus
cuncta quę memorata sunt,
Deo donante pręstiterimus |
omnes-que bonitatis ac sanctimonię numeros impleuerimus,
fragilitatis humanę memores semper simus.
dicente Apostolo:
Qui stat uideat ne cadat.
Non enim propriis uiribus confidendum,
sed omnis bene agendi bene-que perseuerandi fiducia in Deo sita sit,
sine quo ne cogitare quidem quod bonum est,
nostra ualet imbecillitas.
Animum autem ita ut exposuimus institutum atque compositum quę commoda sequantur quis ęstimet?
spiritales hostias acceptabiles Deo per Iesum Christum.
uita sancta.
Ob quam quidem etiam filii Dei effici merentur et domus in qua habitet Deus.
Quod filii Dei fiant,
Ioannes in epistola testatur dicens:
uestra absconderunt faciem eius a uobis ne exaudiret.
Quę enim communicatio lucis ad tenebras (ut Apostolus inquit) quę societas Christi cum Belial?
Cum autem a Deo quis recedit,
continuo fit diaboli seruus.
neque rapaces,
regnum Dei possidebunt .
Hinc sane in Apocalypsi talibus flagitiis pollutos angelus Domini a sancta ciuitate propellendo clamat:
Quibus illa dominatur,
de sanctorum consortio exierunt,
cum iustis non scribentur.
Ab ipso enim Domino,
quia sanctionibus eius non parent,
reprobati abdicati-que sunt.
Luc. II
Ipse in Euangelio ait:
et non habitabitis in eis;
uineas plantabitis amantissimas,
et non bibetis uinum earum. quia cognoui scelera uestra,
et fortia peccata uestra .
Igitur uel illa uobis o diuites quę inique comparastis eripientur |
uel uos illis,
et spes omnis male partę rei in contrarium uertetur.
Intolerabilior tamen erit poena inferni |
quam uitę pręsentis calamitas.
Iudex
Cęterum neque
Porro tam perniciosus est morbus iste,
ut non modo corpora spiritu priuet,
uerum etiam spiritum ipsum morti obiiciat ęternę.
dicente Salomone:
Quę-nam stulticia est id appetere,
quod neque seruos repudiat |
neque reges satiat,
et tot malorum quod diximus,
immo plurium quam diximus causa sit?
Aut si nihil ex opulentia mali metuitis,
hoc saltem negare non potestis,
quod omnis terrena possessio fluxa atque fragilis sit |
semper-que citius de manibus elabitur |
quam retinenda speratur.
Cuius rei Salomon non ignarus,
cum immensas opes et cuiusque generis uoluptates sibi comparasset exclamauit:
super aquas,
fecit solem,
lunam,
stellas,
ignem,
aera,
uentos,
diem,
noctem,
uer,
ęstatem,
autumnum,
hiemem.
foecundauit humum fructibus,
herbis,
arboribus,
distinxit fluminibus,
ligauit montibus,
ditauit metallis,
ornauit gemmis,
repleuit bestiis.
Omnis generis animantia constituit:
alia quę aera peruolarent,
alia quę per terram reperent,
alia quę in aquis natarent.
Cuncta denique quę uidemus |
et quę non uidemus,
ipse dixit et facta sunt,
ipse mandauit et creata sunt.
Cui autem ista seruirent
liberi pro obsidibus abducti.
Tunc etiam regnante Achaz colebant Baal,
cum et a rege Syrię spoliati sunt |
et a rege Samarię Phacee ingenti bello uicti.
Ea enim pugna centum uiginti milia uirorum cęsa fuisse dicuntur,
ducenta milia in captiuitatem abducta |
cum preda omnis generis prope inęstimabili.
quanuis Phacee ab angelo coargutus restituerit captiuos |
quia tamen ab impietate non recedebant,
Idumei illorum fines depopulati sunt,
urbes aliquot expugnarunt Palestini,
agrum uastauerunt Assyrii.
uicta desierit.
De ingratitvdine hereticorvm et ivdae proditoris.
Caput X
Cum enim nullum mendacium diu stare possit,
quia nihil firmi,
nihil solidi habet in quo innitatur,
omnis falsa religio paulatim euanescat necesse est.
Itaque iampridem defecit ille diaboli fraude inductus deorum cultus.
Unus autem Deus etiam ab illis inuocatur qui Christum ignorant.
Defecerunt et hereses,
licet
emittit eloquium suum terrę |
et per os uelociter currit sermo eius.
de hoc sermone est scriptum:
ait) formicę forris aceruum
|
et somnolentus |
et animi fortunę-que bonorum egens atque inopiosus.
Nihil tamen in se peius habet ocium |
quam quod pateat concupiscentiis.
Vnde dicitur:
Merito itaque et ab Ecclesia propellitur |
et ab ore Domini ueluti mucidus panis expuitur |
atque ad tenebras relegatur,
ut semper patiatur malum,
qui nunquam facere uoluit bonum.
Audisti humilitatem,
attende gloriam.
Propter quod inquit et Deus exaltauit illum |
et donauit illi nomen,
quod est super omne nomen,
ut in nomine Iesu omne genu flectatur cęlestium terrestrium et infernorum,
et omnis lingua confiteatur,
quia Dominus Iesus Christus in gloria est Dei Patris .
Neque humilius diuinitas inclinare se potuit,
quam ut hominem assumeret,
se-que hominum potestati submittere ad flagella et mortem per ludibria
LIBER SEPTIMUS. CHARITATIS.
De Superbię vitio.
Caput I
Quare scriptum est:
concidere permisit.
Ideo illi per Sophoniam superbię crimen obiicitur dicentem:
Hęc est ciuitas gloriosa habitans in confidentia,
quę dicebat in corde suo:
Ego sum,
et extra me non est alia amplius.
quomodo facta est in desertum,
cubile bestię?
omnis qui transit per eam,
sibilabit et mouebit manum.
quasi dolens eam quę fuerat iam non esse.
sicut et psalmista ait:
superborum demolietur Dominus,
nisi quia superbi licet opere interdum non peccent,
animo tamen delinquunt,
donum Dei non Dei laudi sed suę tribuendo.
Vnde idem:
Quamobrem in hoc uno quidem perspicue discimus,
tum quantum displiceat Domino nostra arrogantia,
tum rursum quantum placeat humilitas.
de quibus in Euangelio dicitur:
Quamobrem in hoc uno quidem perspicue discimus,
tum quantum displiceat Domino nostra arrogantia,
tum rursum quantum placeat humilitas.
de quibus in Euangelio dicitur:
Ezechielis 17
Ego Dominus humiliaui lignum sublime |
et exaltaui lignum humile,
et siccaui lignum uiride,
et frondere feci lignum aridum.
hoc idem aliis uerbis expressum est in Euangelio,
ubi dicitur:
pręsunt,
obedire nos oportet,
dummodo id iubeant,
quod diuinę non aduersatur iussioni |
neque eorum qui pręsidibus pręsunt imperio;
ut semper maioribus honor deferatur in obediendo.
dicente Apostolo:
atque proteruorum inobedientia plectatur.
designat)
sed quod aliis ad cauendum inobedientię uitium sapientiam ministraret,
suo casu omnes deterrendo.
obtemperare peccabit.
Cui a Domino est dictum:
conuersus ad Saluatorem clamaret:
Memento mei Domine cum ueneris in regnum tuum !
Ob quam tolerantię subiectionem meruit et ipse inuitari ad lucem |
Domino respondente:
Hodie mecum eris in paradiso .
Tunc omnis poena illa delinquentis uersa est in gloriam poenitentis,
cum se poena dignum diceret |
se-que illi cui peccauerat commendaret.
Dauid.
Porro quando inimici inuidia uitę tuę insidiatur,
propone tibi
|
Hoc est enim quod alibi dixit:
Quod si murmurantis populi contumaciam Deus iustus sępissime corripuit,
quomodo sceleratissimorum hominum impietatem non castigabit?
et si a murmuratione quoque aduersus Deum cauendum sit,
quanto magis a maledicto siue blasphemia?
Cum-que omnis impatientia iustitiam Dei non operetur,
non frustra de salute Philippensium solicitus Apostolus:
Quod autem ne illis quidem qui tecum seculo seruiunt hostiliter irasci debeas,
audi ueritatis Magistrum in Euangelio dicentem:
iram in odium conuertunt.
Nunquam cito in alterum excandescas.
dilatio incipientem sedabit motum.
Obserua itaque Iacobi apostoli pręceptum:
futurum sit,
hoc etiam in pręsenti tempore contingat,
siue id triste putatur,
siue lętum.
cum nihil tam graue sit,
ut id non eleuet spes bonorum quę promissa nobis expectamus.
Sic igitur benedicatur omnis homo qui timet Dominum,
ut exhuberet frugibus uirtutum,
ut bonorum operum foecundus sit,
ut animę sanitate perfruatur,
ut hostes inuisibiles uincat |
et omnes carnis molestias superet,
fide firmus,
spei plenus,
charitate feruidus,
et ad bona tandem perueniat sempiterna |
Qui enim obsequetur Deo,
merebitur pręmium,
qui diabolo,
supplicium .
De calvmnia et detractione.
Caput XXX
Ad hęc quoniam omnis offensa,
quam per linguę intemperantiam alicui irrogamus,
maledictum dici potest,
etiam ille qui conuitiatur |
qui-que famam carpit aliorum non minus maledicus est,
quam qui denotatione aliquem damnat.
Conuitiis autem contendere atque rixari |
sine disciplina quęstiones deuita,
sciens quia generant lites. seruum autem Domini non oportet litigare,
sed mansuetum esse ad omnes,
docibilem,
patientem,
cum modestia corripientem eos qui resistunt ueritati.
et iterum:
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.