Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: facta Your search found 1684 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 311-359:311. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
modo possunt,
cur non creditis in me aliquid esse supra hominem?
Cęci uident,
claudi ambulant,
leprosi mundantur,
mortui resurgunt,
et uos me hominem esse confitemini, Deum negatis.
Talia et ab hominibus facta sunt inquiunt.
sed qui hoc fatentur, nonne uerius dicerent |
non ab hominibus sed per homines facta fuisse,
si consyderare uellent,
in cuius nomine, quo inuocato facta sint.
Quod si hęc miracula, ut debent,
leprosi mundantur,
mortui resurgunt,
et uos me hominem esse confitemini, Deum negatis.
Talia et ab hominibus facta sunt inquiunt.
sed qui hoc fatentur, nonne uerius dicerent |
non ab hominibus sed per homines facta fuisse,
si consyderare uellent,
in cuius nomine, quo inuocato facta sint.
Quod si hęc miracula, ut debent, facta esse a Deo credunt |
et per quos ea ipse fecerit, ueraces et sanctos fuisse non negant,
dicant
Talia et ab hominibus facta sunt inquiunt.
sed qui hoc fatentur, nonne uerius dicerent |
non ab hominibus sed per homines facta fuisse,
si consyderare uellent,
in cuius nomine, quo inuocato facta sint.
Quod si hęc miracula, ut debent, facta esse a Deo credunt |
et per quos ea ipse fecerit, ueraces et sanctos fuisse non negant,
dicant quis unquam illorum | se uel Deum | uel Dei filium esse confessus sit?
Et si eum se esse
facta sunt inquiunt.
sed qui hoc fatentur, nonne uerius dicerent |
non ab hominibus sed per homines facta fuisse,
si consyderare uellent,
in cuius nomine, quo inuocato facta sint.
Quod si hęc miracula, ut debent, facta esse a Deo credunt |
et per quos ea ipse fecerit, ueraces et sanctos fuisse non negant,
dicant quis unquam illorum | se uel Deum | uel Dei filium esse confessus sit?
Et si eum se esse Christus affirmauerit, cur ei non credunt?
cur eius uerbis fidem non pręstant?
cum etiam
dico uobis |
Tyro et Sydoni remissius erit in die iudicii quam uobis.
Tyrus et Sydon ciuitates idolatrę erant |
uitiis-que deditę,
et tamen his acerbius punientur illi,
qui cum per inuocationem Christi non pauca prodigia facta uiderint,
Christum non ut Deum recipiunt |
et minus aliquid Patre habere affirmare non dubitant.
In illos qui de miraculis quę scripta sunt dubitant.
Caput V
Sunt qui signa illa quidem
facta uiderint,
Christum non ut Deum recipiunt |
et minus aliquid Patre habere affirmare non dubitant.
In illos qui de miraculis quę scripta sunt dubitant.
Caput V
Sunt qui signa illa quidem facta fuisse
legunt,
sed an uere facta fuerint, animo suspensi sunt |
ac simile aliquid suis ipsi oculis | intueri spectare-que affectant.
quibus respondens Dominus ait:
et minus aliquid Patre habere affirmare non dubitant.
In illos qui de miraculis quę scripta sunt dubitant.
Caput V
Sunt qui signa illa quidem facta fuisse
legunt,
sed an uere facta fuerint, animo suspensi sunt |
ac simile aliquid suis ipsi oculis | intueri spectare-que affectant.
quibus respondens Dominus ait:
qui miracula ipsi cernere quęrunt |
et de illis quę in Euangelio recensentur dubitant.
uitiis superantur,
sed qui his repugnando uictores euadunt.
Nullibi autem certior uincendi spes quam in Euangelio,
in quo certantibus suffragatur gratia.
sententia est :
In his plenissime discitur,
quid facere,
quid uitare,
quid credere,
quid amare,
quid sperare nos oporteat,
ut cęlo digni simus,
cum terram reliquerimus.
In his Deum Patrem a quo omnia,
in his Filium per quem omnia,
in his Spiritum Sanctum in quo omnia facta sunt inuenies.
et hęc tria unum Deum,
unam hipostasim esse melius credendo
intelliges |
quam intelligendo credes.
Magnum quippe mysterium est sancta Trinitas,
humanę sapientię altitudinem excedit |
fide percipitur.
|
et de uisibilibus gradum ad inuisibilia facias.
supra petram.
inundatione autem facta illisum est flumen domui illi,
et non potuit eam mouere.
fundata enim erat supra petram.
Qui autem audit et non facit,
similis est homini ędificanti domum suam supra terram sine fundamento;
in quam illisus est fluuius,
et continuo cecidit,
et facta est ruina domus illius magna.
Sicut ergo infirmus et imbecillus est
qui non facit opera,
ita ad omnem malignę tentationis impetum constans est et stabilis,
qui assidue in bonis operibus exercetur.
Quamobrem solicite nos
Miramur pręterea nubes pendere,
uentos concitari,
micare ignes,
fulmina ruere,
pluuias, grandines | niues-que defluere |
et tellurem ab iis irrigari.
quę singula si digne consyderentur,
tantum admirationis habent,
ut non solum Dei sapientiam a quo facta sunt testentur,
sed eiusdem potentiam, qua nihil potentius |
et bonitatem, qua nihil melius possit cogitari .
Ille homines corporeos,
ille incorporeos angelos fecit,
utrosque ad fruendam cęlestis regni beatitudinem benignissime
constituens.
Nos uero sabbati obseruationem ad diem Dominicum transtulimus,
ne cum Iudeis in Christum non credentibus uideamur sentire,
qui eum in sepulchro mortuum sabbato quieuisse fatentur quidem,
sed postea uiuum resurrexisse negant.
Itaque ob resurrectionis reuerentiam |
eo quo facta est die ab operibus uacamus,
nec tamen ita superstitiose | ut Iudei sabbato.
Nam et mensas paramus |
et calices abluimus |
et multa huiusmodi agimus.
Etenim seruilia opera quę uetantur,
peccata potissime,
Sed attende,
qualis quantus-que sit,
per quem prolata sunt.
Per illum utique,
qui solus et acumen ingenii hominibus pręstat
et ipsum dicendi leporem impartit.
Idem enim et fons bonorum omnium est
et largitor
et cuius tam dicta quam facta nulla prorsus in parte argui queant,
cum solus in cunctis
ut maxime potens
ita summe sapiens sit.
Cogita etiam,
quanta tibi in his obseruandis,
quę pręcepta sunt,
promittantur.
Certe, non argentum
neque aurum
neque terreni
modo expectatus Dominus cum uenerit,
neque in seruis neque in ianitore quod condemnet inueniet.
Tametsi Dominus noster in fine seculorum uenturus sit,
ut simul omnes iudicet,
cuiusque tamen merita in exitu uitę discutit |
et singulorum facta diiudicat.
Qualis ergo quisque nunc decesserit,
talis etiam in illo ultimo iudicio cum corpore apparebit.
Vigilare itaque iubemur,
ne mors imparatos occupet.
Et quoniam nescimus diem neque horam,
semper est uigilandum.
Semper
nisi poenitentiam egerit,
non effugiet poenam.
dicente Propheta:
Deus dissipauit ossa eorum,
qui hominibus placent.
Pręterea neque eorum ad impetrandam gratiam proficit oratio,
qui quanuis benefecerint,
iactanter tamen facta sua prędicant,
cum teste conscientia contenti esse deberent |
et quicquid laudabiliter egissent,
non sibi sed Deo tribuere.
Talis fuit phariseus ille, qui ingressus templum, ut oraret,
deprimere aliorum mores coepit,
suos uero insolenter efferre.
Deus, gratias tibi ago,
a diabolo ligata fuerat,
nunc diabolum ligat uas-que eius diripit,
nihil in se relinquens quod ille suum esse possit dicere.
quamdiu autem serua peccati fuit,
et domus et uas diaboli erat |
postquam peccare desiit |
et quod peccauerat poenitendo deleuit,
facta est domus orationis et uas iustitię.
atque ita pręualuit aduersarii sui potentię
suę poenitentię uirtute.
perpetrasti,
utrunque Dauidi,
cum se peccasse doluisset,
est remissum.
Matth. Zacheus
Si foenore et usuris rem quęsisti,
hoc Mattheo Zacheo-que fuit condonatum.
Paulus
Si persecutus es Ecclesiam Dei,
de hoc facta est gratia Paulo.
Petrus
Si pernegasti Dei Filium,
de hoc Petro fuit uenia data.
Manasses
Si stellas adorasti,
si diis alienis templa aras-que posuisti,
si obseruasti somnia maleficiis-que
Non dubitemus igitur,
quin peccatum illud deletum sit,
quodcunque Christi sacerdotes rite dimiserint.
colubrum |
et cibus atque potus in carnem et sanguinem animalis.
Nam simul cum accidentibus ista mutata sunt |
sed quia nihil uerius esse nouimus his,
quę te docente discere contingit.
Confitemur te esse Verbum,
a quo facta sunt omnia |
et sine quo factum est nihil.
Quid ergo factu tibi impossibile,
si modo illud ut fiat,
tuę conuenit maiestati?
Absit igitur ut quicquam dubitemus de tam mirabili stupendo-que
sacramento,
cuius tu et autor es et testis.
sacramentum in tui agnitionem se uenisse confessi
sunt.
Huius panis uirtute animam quoque effici pulcherrimam Ezechielis prophetę testimonio discimus dicentis:
Similam et mel et oleum
comedisti,
et decora facta es uehementer nimis.
Ex hoc pręterea ad resistendum
diabolo uires acquirimus |
et contra carnis certamina efficimur fortiores,
dicente Propheta:
Parasti in conspectu meo mensam aduersus eos qui tribulant
me.
in aduersis,
in omnibus Dei mandatis perpetuo se exercens.
Quantum autem in offerendis precibus perseuerare prodest,
testis est Chananea mulier,
quę repulsa non recessit,
despecta sustinuit |
et dum suppliciter orando perseuerat,
facta est uoti sui compos,
dicente Domino:
Fiat tibi sicut uis!
Testis est Barthimeus cęcus,
cuius perseuerans clamor oculos ei quos non habebat impetrauit.
Increpabatur ut taceret |
tanto ille magis clamabat:
Fili Dauid miserere mei.
ab hac precatione non cessauit,
|
quomodo conuersus es in prauum?
uinea-que factus aliena,
non Domino fructificans sed demoniis?
Ciuitas eras plena populo spiritalium bonorum |
quomodo mutatus es in solitudinem?
Anima tua gentium erat domina,
sensibus imperans |
et omnes eorum affectus subdens rationi |
quomodo facta est quasi uidua non habens uirum,
cuius consilio sapientia-que regatur?
Princeps fuerat prouinciarum,
quia inter probatos quoque ac pręstantes
eminebat,
nunc autem facta est sub tributo soluit-que
uectigal principi tenebrarum,
non iam
gentium erat domina,
sensibus imperans |
et omnes eorum affectus subdens rationi |
quomodo facta est quasi uidua non habens uirum,
cuius consilio sapientia-que regatur?
Princeps fuerat prouinciarum,
quia inter probatos quoque ac pręstantes
eminebat,
nunc autem facta est sub tributo soluit-que
uectigal principi tenebrarum,
non iam quomodo oportet sed quomodo ille suaserit uiuens.
Lucerna eras lucens omnibus qui in domo sunt |
extincto lumine multorum de te obloquentium morsibus pares.
Cęli denique stella uidebaris,
et
|
uel per horrendas apparitiones terrere |
uel per blandimenta turpis uoluptatis irretire |
et quanuis uicti semper discesserint,
semper rursum ad pugnam armantur |
semper-que occasionem nocendi quęrentes nusquam absunt,
repulsi astant,
fugati redeunt.
dicta facta-que nostra,
gestus insuper ac motus speculantur.
quę si ad malum inclinari uiderint lętantur |
et modis omnibus ad perpetrandum scelus urgent.
in summa facere nequimus,
quin illi omni loco,
omni tempore circa nos sint,
nobiscum-que
ieiunabat,
cum tentatorem uicit.
Et idem:
Vigilate, inquit, et orate,
ne intretis in tentationem!
Apostoli quoque, cum naufragium timerent,
dormientem illum clamoribus excitant.
Adiuua nos, inquiunt, Domine,
perimus.
tunc ipso uentis fluctibus-que imperante facta est tranquillitas.
Nulla est igitur tam grandis tentatio quam Deum deprecando non
uinces.
et rursum nulla tam parua,
a qua non superaberis propriis uiribus confidendo.
Quare in Deo sperans ora et dic:
ut uitę ęternę spem habere possimus.
Quoniam ut Ioannes ait:
opinione falsus Christum purum hominem putat.
quę quidem culpa,
quia ex ignoratione est profecta,
ad credulitatem conuerso atque correcto protinus condonatur.
Siquis uero aperte opera Dei intelligens uirtutem calumniatur,
dum religioni nostrę inuidet,
et quę per Spiritum Sanctum facta sunt,
impie ad diaboli potestatem refert,
huius culpa irremissibilis esse decernitur.
Non quia poenitentibus aliquid non remittatur,
sed quod sic peccanti ad poenitentiam conuertendi se facultas
denegatur,
ueluti indigno Dei gratia qui sciens ac prudens Deo ausus sit
aduersari
cum mulierculis lasciuientia tripudia |
alia-que huiusmodi plura.
Ipsa deinde dignitatum honorum-que appetitio genitrix est inuidię,
nutrix superbię,
amatrix inanis glorię.
Is enim qui uideri publico aliquo officio dignus concupiscit,
aliis detrahit,
ut se efferat,
aliorum facta deprimit ut sua extollat,
adulatoribus fauet |
et uix ullo uitio abstinet,
dum in his etiam quę perperam agit,
se laudari cognoscit.
Postremo cumulandarum opum auiditas quot scateat sceleribus quis enumeret?
Inde sunt inter fratres odia,
inter amicos dissensiones,
dilabentur |
et uirtutis nomen naturam-que amittent.
Iustitia-que ipsa si temperantię freno non regeretur,
aut in negligentiam aut in sęuitiam desineret.
Temperantia mediocritatem seruat,
appetitiones domat,
ignauiam expellit,
dicta facta cogitata-que rationis finibus concludit.
Nihil turpe fieri patitur,
uoluptatibus imperat ne modum excedant.
dolori succumbere uetat,
in omnibus recti honesti-que rationem constare iubet.
non sinit extolli prosperis |
neque deiici aduersis,
sed in utraque fortuna constantem
ganeę-que seruiat,
olfactum ne unguentorum odore delectetur,
sed uirtutum.
Qui se ita ut dicimus circumciderit,
circumcisione
Virginitatem amittere,
quid est aliud nisi ab ipsa angelicę conditionis celsitudine ad
nostrę mortalitatis humilitatem descendere |
et cum spiritu coeperis carne finiri?
Similis angelis eras uirgo dum nescires corruptionem |
iuncta es uiro honestis nuptiis |
fateor non peccasti,
facta es tamen de spiritali carnalis,
de cęlesti terrena,
de auro purissimo ęs uilissimum.
Iam non potes uenienti Christo sponso cum lampade accensa occurrere |
nec inter sponsas eius censeri.
uirginum ille sponsus est,
non corruptarum amator.
multo plura receperit quam dederit,
nihil tamen ad illud,
quod a Domino tribuendum speratur.
est.
montibus,
ditauit metallis,
ornauit gemmis,
repleuit bestiis.
Omnis generis animantia constituit:
alia quę aera peruolarent,
alia quę per terram reperent,
alia quę in aquis natarent.
Cuncta denique quę uidemus |
et quę non uidemus,
ipse dixit et facta sunt,
ipse mandauit et creata sunt.
Cui autem ista seruirent |
qui-que istis pręesset atque dominaretur,
hominem ipsum formauit.
Cuius dignitatem et excellentiam Propheta contemplatus |
et ad autorem suum conuersus in uocem prorupit dicens:
,
quanta tunc fuerit culpa ingratorum,
multę bestię cathaclismo superfuerunt,
illorum nemo.
Iudei
Post diluuium ingratissimos omnium semper fuisse Iudeos comperio;
illos excipimus,
quorum superius facta est mentio.
Etenim cum ab ipso mundi Domino multo plura quam reliquę nationes beneficia accepissent,
magis etiam constanter illum colere debuerunt.
De beneficiis Ivdeis collatis post dilvvivm.
Caput V
primarios urbis ciues Dei-que sacerdotes interfecit.
et impletum est quod in psalmo prędictum fuerat:
Tradidit in captiuitatem uirtutem eorum et pulchritudinem eorum in manus inimici.
et conclusit in gladio populum ,
et hęreditatem suam spreuit.
denique facta est,
quam prophetę prędixerant,
transmigratio Iudeę in Caldeam |
ac tanta prophanę gentis ingratitudo tales quidem poenas dedit.
quę si solę proponerentur |
et nulla futura esset in inferno,
quia super pauca fuisti fidelis,
super multa te constituam.
intra in gaudium domini tui.
Talenta quę ad negociandum dantur,
scientia spiritalis est.
talenta uero quę superlucrantur,
opera sunt |
tum nostra secundum scientię donum facta,
tum eorum quos docendo et exhortando ut eadem facerent alleximus.
In Esaia etiam beatos uocat Dominus doctrinę sanctę dispensatores.
eius.
tamen insolenter elatam repenti ruina concidere permisit.
Ideo illi per Sophoniam superbię crimen obiicitur dicentem:
Hęc est ciuitas gloriosa habitans in confidentia,
quę dicebat in corde suo:
Ego sum,
et extra me non est alia amplius.
quomodo facta est in desertum,
cubile bestię?
omnis qui transit per eam,
sibilabit et mouebit manum.
quasi dolens eam quę fuerat iam non esse.
sicut et psalmista ait:
speciosam in solitudinem |
et in inuium |
et quasi desertum.
paulo post:
diuitię quę luxuriam alunt,
et dignitates mundi atque honores,
quę superbię fomenta sunt.
Post hęc in eodem propheta Dominus ait ad domum Iacob:
pręualere coepit,
infidelitas dissolui et euanescere.
crux sancta adorari,
idola uana euerti.
Christus Dominus excoli,
diaboli potestas calcari.
Ipso denique martyrum sanguine creuit Ecclesia |
et effuso cruore pinguior facta perquam huberem emisit segetem fidelium filiorum.
O beata mors,
quę mortalibus largita est immortalitatem,
infidelibus fidem,
et errantibus ueritatem,
pereuntibus salutem |
et pro Christo patientibus
intumescunt,
os distorquetur,
uerba sine delectu effutiuntur,
facies aut rubore aut pallore suffunditur |
et breuiter nihil tam simile alienatę mentis homini quam homo pręter modum iratus.
Quod si aspectui tam foedo non satis credis,
facta inspice.
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.