Your search found 1001 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 203-236:

inani
Obtutu uulgique rudis sermone probatur.
Talis enim species uenientis damna senectę
1.130   Sentit et indomitę dispendia proxima mortis.
Interiora deus rimatur corda sinusque
Ingressus mentis, mores metitur et actus.
Non hunc, quem monstras, deus eligit aut probat ullum
Ex istis, quos tu coram consistere cernis.
1.135   Nunquid non alius superest tibi filius isto
Ex numero?" — "Superest", respondit

1.495   Atque illi, pugnax quem secum gesserat, ensi
Prębuit oblatas ceruices uictus et ora. nota
Ergo uelut tenues uanescit fumus in auras,
Sic nimis elatę perit improba gloria mentis. Liber II
ARGVMENTVM

in cassum fraudes cęssisse malignas
Et frustra inuisum iuuenem obiectasse periclis
2.300   Bellorumque minis. Ipsum magis ergo timere
Incipit et tacitus secum meditatur iniqua
Atque indigna nimis pravę molimina mentis
Insontem contra generum, disperdere certus
Siue per insidias ficti pro tempore amoris,
2.305   Siue palam potius per aperti pręlia Martis.
Nunc hos, nunc illos aditus sine fine requirit,

per insidias ficti pro tempore amoris,
2.305   Siue palam potius per aperti pręlia Martis.
Nunc hos, nunc illos aditus sine fine requirit,
Polluat ipse suam cognato ut sanguine dextram
Crudelis magis anne ingratę mentis in illum,
Cuius erat sanus cantu, certamine tutus, nota
2.310   Non satis est certum. Semper tamen irritus omnis
Contra fata labor fuit et conatus inanis.

Atque data dextra charum sibi tempore in omni
Iam fore promittit promissaque foedere sancit, nota
Instabili tamen ista fide. Nam dira phrenesis
Quem superat penitusque ferę uecordia mentis,
Proposito facit ille nihil laudabile certo.
2.415   Nunc huc, nunc illuc deflectitur actus ab omni
Vento, uela tamen rapidis dat sępius austris.
Rursus ad arma ferox excitus fuderat hostes

certa tibi Dauidem perdere mens est,
Hanc prius, hanc animam iubeas excludere ferro.
Haud penitus misera me fungi sorte putabo,
Si modo morte mea pręcedam fata mariti."
His dictis languere furor, mitescere mentis
2.525   Coeperat ira recens. Tacitus tamen inde recessit
Rex Saul alterius subiens penetrale cubilis,
Vt fessam curis mentem requiete foueret.
Ipsa suos repetit festina Michola penates,

Atque tuę fidei committo. Tu modo cures,
Nequando tradar regi sine more furenti nota
Infensoque mihi. Non ęquo examine uerum
Iudicat iratus, nescit moderamina mentis
3.120   Et rationis egens nec amicis parcere nouit." Ionathas respondet
Tunc Ionathas manibus geminis ad sydera tensis
"Testor" ait "diuum regem, me mente fideli
Cuncta

Spes tibi regnandi post funera nostra relicta est.
Viuum plebs sequitur, uiuenti sceptra dabuntur,
Et tunc priuatis tua uita sub ędibus ęuum
Exiget infelix, si non extincta recedet.
I nunc et talem mentis male compos amicum
3.180   Abde sinu oblitusque mei defende tuique!"
Sic fatur tumidaque minax exęstuat ira. Ionathę fides
Quem, rogo, suspicio talis non protinus arma

illa
Discernens mites agnos hedosque petulcos
Hosque uocans sursum, quo iam cęlestia carpant
Pabula et ęternę degustent gaudia uitę,
4.190   Ast illos sceleris conuictos atque prophanę
Mentis damnatos ad Tartara tristia trudens,
Acribus ut pensent commissa piacula poenis.
Post hęc Iesseides liquit deserta Maonis,
Cum sociis rapidum per plana et pascua gressum

Ac perpende simul, siquid molitur iniquum,
Siquid agit prauum tuus hic post talia seruus.
Quem tu quam iustis disperdere niteris armis.
Is qui cuncta uidet. Superum rex, ipse uidebit.
4.255   Ipse boreę mentis tutor uindexque malignę." Saul
Obstupuit mutilata uidens sua tegmina limbo
Cisides animumque pium miratur in illo,
Insidiatori potuit qui parcere uitę
Ipse

Nabal diues
Iste Maonis erat Nabal ditissimus urbis,
Pręter opes alias fuerant cui mille capellę,
4.305   Grex ouium triplo maior, nec paruus equarum
Atque boum numerus. Sed tantum mentis egenus
Ipse fuit, quantum fortunę rebus abundans.
Ingenio durus, teter, cerebrosus et asper,
Moribus incultis et in omni sordidus actu.
4.310   Huius lęta sedens olim prope pascua Dauid

Consilio occurrat, speret domuique uiroque
4.390   Et magnam cunctis unius crimine cladem. Abigail Nabalis uxor
Abigail fuerat mulieri nomen. Honestas
Et pudor et placidę tranquilla modestia mentis
Eius erant comites, oris quoque iuncta decori
Plurima facundę fulgebat gratia linguę.
4.395   Ergo maritalis manifesta insania facti
Angere cordatę mulieris pectora coepit.
Illo

uiri, uecordia cuius
4.425   Te bene de nobis meritum proscindere uerbis
Ausa est indignis. Quid enim non improbus audet
Insignisque furor? Famulos quod miseris illi,
Nosse ante haud potui atque ingratę audacia mentis
Me certe latuit, post factum talia noui.
4.430   Tunc absens etenim fueram doluique fuisse
Absentem, nam tale nihil contingeret olim.
Ipsa ego cuncta tuis curassem congrua uotis,
Officio

Quicquid habemus enim, nostra est possessio, munus
Sed, dux magne, tuum. Tamen est pro munere tanto
Facta offensa tibi. Facta est, iam uertere nemo,
Ne sit facta, potest. Qui fecit, non bene sanę
Mentis erat. Nunc ipsa tuis oransque precansque
4.440   Aduoluor pedibus. Veniam mihi criminis huius
Ancillę concede tuę dignareque dona
Accipere hęc oblata tibi, quę nempe fatemur
Inferiora tuis in nos, dux

tibi iam seruentur in usus.
Quos ita deuinctos retines si perdere pergas,
Ipsi cumque ipsis tua iam benefacta peribunt.
Sin quoque peccantem intactum dimittere malis
Quam punire, magis placidę clęmentia mentis
4.450   Addita peccanti forsan memorabitur olim
Quam prius insonti collatum munus amico.
Hoc tibi cum multis commune est, rarius illud,
Vt quisquam lęsus iusta se temperet ira
Et facile

hodie ut fieres armatis obuia nobis.
4.475   Tu dulci eloquio uerbisque potentibus oris
Placasti ingentem nostris in cordibus iram,
Qua succensus ego petulantis crimina linguę
Et nimis ingratę scelerata obliuia mentis
In Nabale tuo properabam protinus ultum.
4.480   Hanc, hanc illius foedassem sanguine dextram!
Sed neque solius contentus cęde ruissem
In genus omne suum pariter grassanteque ferro
Orba

Sed neque solius contentus cęde ruissem
In genus omne suum pariter grassanteque ferro
Orba domus dominum lugeret, pignora, seruos
Et mutas pecudes, catulis, mihi crede, nec ipsis
4.485   Parcere mentis erat. Tibi nunc ea cuncta remitto,
Cedo cuncta tibi. Tali tua munera lege
Insuper accipio, si me mea fata sequentur,
Vt quandoque tibi sim multo plura daturus.
Nunc secura uale, cuius sapientia rara,

salutat
Seque arcana loqui simulauit uelle Ioabus
7.320   Indeque semotum confodit. Corruit illic
Accepto incautus transfixa per ilia ferro,
Non uictus uirtute uiri, sed fraude nefanda
Infidę mentis cordisque ad iniqua maligni.
Hoc immane scelus quum rex audisset, iniqua
7.325   Mente tulit gemituque graui de corde uoluto, Dauid maledicit Ioabum
Moestus ait: "Testor diuumque hominumque

Posse nouum facile uinci certamine regem
8.85   Spes erat atque suis submoto finibus urbes nota
Inde capi pauidas. — O quam contraria rebus
Speratis persępe pati fiducia mentis
Inconsulta solet rationisque indiga uirtus!
Ergo quam primum contractis uiribus arua
8.90   Armati Iudea petunt, bellique tumultus
Tam subiti Dauida mouet: parat arma suosque
Tutari fines

extentis sacram sub pellibus arcam?" Nathan propheta
Protinus ille refert: "Dauid, celeberrime regum,
Hoc, quodcunque pio facinus sub pectore uersas,
8.300   Perfecisse stude. Illabens penetralia mentis,
Spiritus ipse tuos diuinus dirigit actus
Et facienda docet numen cęleste fauendo
Omni ex parte tibi." Iam Phoebus merserat undis Vesper
Os nitidum, puro

Ista pedum damnum poterant sarcire labantum,
Si non Siba malus minuisset munera regis
Atque magis cautus si scisset Miphibosetus
Ipse sui serui fraudes uitare dolosque.
9.55   Contigit ante aliud gratę memorabile mentis
In Dauide genus. Saulis cum tela caueret,
Prępes Amonitas adiit Naasque tyrannus
Hospitio excepit fugientem, functus amici
Munere non parui. Nunc illo morte perempto
9.60   In regnum

aliter placitum regi qui nosco superno,
Cur lachrymer? Nunquid fletu reuocarier ullo
9.415   Mortuus ad uitam poterit? Quum certa uoluntas
Ęterni pateat regis, contendere contra
Nonne animi furor est uanęque insania mentis?
Ergo tibi grates, summi moderator Olympi,
Semper agam semperque mali minus esse fatebor,
9.420   Quod patior, quam quod mea iam delicta merentur
Et plus esse boni, quod te donante recępi,

erat, summa speculator ab arce
Aduentare uiros exclamat, peruia montis
Ingressos properare gradum factisque propinquis
Constitit esse ipsos, Ionadabus dixerat ante
Quos esse incolumes, pręsagę lumine mentis
10.210   Nondum uisa sciens. Postquam uenere, peremptum
Lugentes fratrem moestis clamoribus ędes
Implerunt. Magnos agit omnis curia fletus,
Atria lamentis resonant. Rex ipse dolorem

Errue nunc animas nati socięque cohortis
10.275   Iudiciumque tuum, populo quod teste dedisti,
Iuratus serua. Similem confingere casum
Sors miseranda tui me compulit Absalonis."
Dauid foemineę tunc mentis acumine captus Comparatio
Non minus obstupuit quam uates ille Balamus,
10.280   Israhelitanę uetitus maledicere plebi, Balam diuinus
Quando

Inde reuertentes, comites Dauidis ut essent
Et bello socii. Dux horum fortis Etheus
Atque animo pręstans fuerat. Conuersus ad illum Dauid ad Etheum
Dauid "Ethee," inquit "mentis mihi note fidelis
Constantisque animi, non est, ut nostra sequaris
10.460   Signa quidem! Solymis tutus potes aduena nostris
Esse satis. Redeas, oro, tecumque tuorum
Agmen agens media securus in urbe quiesce.

lingua locuta est
Perfida, plena dolis. Dictis quoque credulus istis,
11.35  Exardens odio rex dixit: "Miphiboseti nota
Quę fuerant, iubeo tua sint!" Proh semper iniquum
Mentis iudicium! Delato crimine quenquam
Vnius damnare fide nullamque tuendi
Sese uelle reo penitus concedere partem.
11.40  Ecce insons dominus fundis exire paternis
Cogitur, ut seruo tradantur. Scilicet istam

Abisas
12.30   Ora oblata sibi, quando turbatus Abisas
Exclamans dixit: "Nunquid modo mitibus usus
Verbis hic Semeus meritas euadere poenas
Iussus erit? Cuius tanta est audacia mentis,
Vt non sit ueritus probris discindere coram
12.35   Israhelitarum sacratum chrismate regem?" Dauidis clementia
Ergo Dauid ait: "Quo nos euenit ouantes
In patriam

in morem, quę falce secantur acuta
Suppositoque igni flamma crepitante cremantur
13.60   Et cinis immundus fiunt, immane furentis
Huc illuc subito spargendus turbine uenti."
Hęc ait. Inde uidens opus altę robore mentis
Esse quidem nobis, nequando blanda uoluptas
Illecebris adoperta suis nos temnere cogens
13.65   Vitalis uirtutis iter perque inuia ductos
Calcata ratione trahat sub iura prophanę
Mortis

Constitit Hebreę et palmę decora alta cupitę. Dauid
13.80   Me primum uoluit summi clementia regis
In numero residere trium uirtute priorum.
Corporis et mentis uires mihi pręstitit ille,
Illius hoc donum est, illi sit gloria laudis
Ista meę semper, cuius sunt omnia munus.
13.85   Eius ope adiuti pugnantum corpora contra
Octingenta uirum congressu uicimus uno.

penitusque malis obnoxia nullis?
Illis sancte actę perstant rata pręmia uitę,
Cęlestis domini nutu firmata perenni,
Quę superant linguę fatus quorumque decorem
13.200   Vis nulla humanę potis est comprendere mentis.
Illuc fida cohors omnis compellitur. At non
Est eadem cunctis merces. Vt lumina cęli
Diuerso fulgore nitent, sic pręmia iustos
Non ęquata manent, quoniam maiora merentur
13.205   Quos

peccasse aliquando refertur,
Sed semper fecisse satis pro crimine fusis
Ante deum lachrymis culpamque leuasse dolore. Numerare iubet populum
Nunc quoque subuersus tumidę tentigine mentis
13.235   Atque supercilio laudis per uana cupitę,
Partes regni omnes iussit peragrare Ioabum,
Vt numeret populos a Dani fontibus usque
Bersabę fines, perlustrans omnia late
Oppida cum

Et rogat, ut regni crimen dignere cupiti
Condonare sibi, si te simul ulla cupido
14.205   Regnandi tenuit, quum nondum sceptra teneres."
Respondit Salomon: "Si post hęc nulla dolosę
Crimina molitur mentis, promittimus illi
Omnia tuta quidem; uiuat formidinis expers
Securusque mali. Sin quicquam fecerit ultra
14.210   Supplicio dignum, referet pro crimine poenam."
Promissis istis fidens arasque relinquens,

14.305  Ipse tuę sicque ipse tuos componere mores
Contendes, promissa deus rata stare iubebit,
Quę tribuit dicens: 'Si recto tramite uitę
Ire tuos natos uerumque fouere iuuabit
Tota animi et mentis uirtute, paterna dabuntur
14.310  Sceptra illis generique tuo prolique tuorum
Perpetuo gaudere throno concessa potestas,
Dauid, erit.' Conare igitur, nequando querantur,
Mi Salomon, nostri de conditione nepotes

gubernentur te pręside, nullus in ęde
Vt locus errori reliquus sit, nullus in urbe.
Sis felix, tua regna deus sublimet, ab armis
Defendat, det pace frui, tibi proroget ęuum,
Mittat et ex alto diuinę lumina mentis
14.380  Sinceramque fidem, firmam stabilemque bonorum
Spem promissorum, feruentem semper amorem
Religione sui, ut legem pręceptaque serues,
Quę patribus Mosyque dedit; seruantibus ampla

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report