Your search found 1001 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 825-855:

earum rerum ordo emanavit, cum errantium siderum motus, veris atque autumni antecessiones, accedentis, ac recedentis oceani aestus, telluris ipsius figuram ac conformationem ex una eademque causa proficisci videremus? Quantam vero mentis vim, ingeniique aciem, quantam perspiciendi eam esse celeritatem oportuit, quantam in geometria, atque illa infinitorum doctrina solertiam, quae difficillimas hujusmodi, atque obscurissimas corporum vires, quas abdiderat ac tenebris

in mentes, et corpora divisione, cum, an alia quaepiam natura existat, ignoremus. A vers. 95 ad vers. 114 Inter mentes, vel summam Mentem, nempe Deum, vel mentes creatas esse, ait; nobis primo vestigandam esse naturam nostrae mentis, et corporum, inde ad Dei naturam cognoscendam gradum faciendum. Nos mentis nostrae existentiam cognoscere, ejus tamen natura ignorare, cognitationem non esse, nisi unam ex ejus proprietatibus. A versu 158 non

A vers. 95 ad vers. 114 Inter mentes, vel summam Mentem, nempe Deum, vel mentes creatas esse, ait; nobis primo vestigandam esse naturam nostrae mentis, et corporum, inde ad Dei naturam cognoscendam gradum faciendum. Nos mentis nostrae existentiam cognoscere, ejus tamen natura ignorare, cognitationem non esse, nisi unam ex ejus proprietatibus. A versu 158 non esse innatas in animis nostris ullarum rerum ideas, at rationis vi nos vera

at rationis vi nos vera a falsis plerumque distinguere posse ad vers. 250. Nos a singularum rerum ideis universales efformare; illas vero acquiri vel per sensus, vel per reflexionem ad vers. 318. Tum agit de conjunctione mentis cum corpore, de libertate hominis, de sufficienti Leibnitii ratione, quam refellit. A vers. 379 nos animae, praeter paucas proprietates, innumerabiles alias, naturamque ipsam, cui innitantur,

atque etiam incommoda, inductaeque idcirco mutationes referuntur; in eoque usque ad vers. 1990. insistitur. Tum varia microscoporum genera attingit, quantumque per ea instrumenta producti sint humanae mentis limites in corporearum particularum tenuitate perspicienda deducit, ultra quos limites adhuc corporum particulae descendunt ad eam tenuitatem, quae nullos lucis radios reflectere possit, nostris propterea sint sensibus

praeseferunt. Hic nonnulla enumerantur, ac cum eximiis hominum artibus comparantur, quae in ea contentione pretium omne videntur amittere. Cuncta nimirum in natura sunt omni ex parte admiranda, ad quae nulli unquam nostrae mentis conatus possint pertingere. LIBRI NONI. Ambitio quae homines plerumque ad dominandum caeteris per fas et nefas

119  Rerum agat: ipsa intus nimirum et cogitat, et vult.
120   At, qui percipimus peragentem haec intus, an omnem
121  Perlustrare datum est, et ab omni parte tueri?
122  An penitus, mentis quae sit natura, videmus?
123  Inde potestates etiam, viresque quot extent,
124  Quaque suos solers ratione feratur ad actus,
125   Qua moveat corpus, quo foedere juncta ligetur?

mente teneri;
322  Quo nexu fit, uti varios illius ad ictus
323   Evigilata modis moveatur, percipiatque
324  Haec variis; contra certis respondeat ipsum
325  Motibus arbitrio mentis, capiantque, ferantque
326  Auxilia inter se pariter, veniatque quietis
327  Alterum in alterius partem, partemque laboris:
328   Alterum ab alterius proin motu pendet, et inde

ipsos
335  In motus animi vis libera; quisque quod intra
336  Percipit expertus, claraque in luce tuetur.
337  Nec mihi se contra Ratio hic, quae sufficit, ipsa
338   Efferat, et mentis moderandae frena receptet.
339  Multi illam cunctis ponunt fundamina rebus;
340  Unde etiam Veri in mentem fons defluat almus:
341  Hac sine quandoquidem nil prorsum existere posse,

sensibus ejus,
394  Qualis morte obita, quid agat sine corpore sola?
395  Omnia quae quoniam nos ignorare fatemur,
396  Ignotam nobis etiam fateamur, oportet,
397  Multo plus mentis naturam, vimque animaï.
398   Altera praeterea in rebus quae corporis extat
399  Natura, an pariter quoque non ignota latescat,
400  Et penitus caeca sese in caligine verset?

492  Efficere haud ullo pacto, et formare valeret;
493   Nam neque cyanei qui sint, rufique colores,
494  Et veneti, seu vecta procul quo mala sapore,
495  Novimus, aut ullo mentis pertingere quimus
496  Conatu, nisi viderimus, quae corpora fucis
497  Illita sint illis, vel nostro admota palato
498   Mala prius fuerint: tum nullis talia quimus

553   Ille decus, nomenque refert, ille anteit omnes,
554  Jam notis aliquid qui adjecit, pluraque vidit
555  Officia, et vires, quae cunctis rebus inhaerent,
556  Atque ita majorem convexit mentis opum vim,
557  Amplior ut cumulus, numerusque sit auctior ejus
558   Notitiis: age sis exemplo haec percipe vero.
559  Cum fuit inventum primo mortalibus aurum,
560  Fulva

est nostris non sensibus uti
686   Rerum in judiciis, mentemque haud inde moveri.
687  Percipimus porro Tempus, sentimus ubi intus
688  Notitias aliis alias succedere semper
689  Mentis notitiis, seque inter nectier omnes
690  Continua serie, et constanti denique fluxu.
691   Propterea quid erit nobis durare, nisi ipsa
692  Nostrarum inter se distantia notitiarum,

747  Quamvis revera minimas has temporis infra
748  Particulas aliae quoque sint sine fine minores,
749  Atque aliae, non ut minima ulla, vel ultima constet.
750  Succedunt igitur sibi certo tempore mentis
751   Notitiae, quo non multo mora possit earum
752  Tardior, aut citior nobis vigilantibus esse.
753  At varios rerum quia motus cernimus extra,
754  Atque ex hoc opus est

787  Servaturum et opes multorum, et denique vitam.
788  Plurima propterea fulvi promissa metalli
789  Pondera sunt variis a gentibus, ire marinos
790   Queis opus est fluctus, ut mentis suscitet ignes
791  Spes lucri mage laude potens, et quaerere cogat.
792  Haud minus idcirco tentantibus ardua semper
793  Obstiterunt, id ne Mortales assequeremur

alumni
45  Sunt alii: quid jam refert, qua parte colatur
46   Orbis hic? Orbis enim cives sumus unius omnes,
47  Quotquot ubique sumus, qui vita, qui ratione,
48  Et memori mentis motu, ingenioque potimur.
49  Non tamen hanc patriam communem flectere nostro
50  Possumus arbitrio cives, legesque movere;
51   Invictae quoniam leges sunt. Arbiter, olim

versu,
682  Et latiis, quantum fas est, vulgare Camoenis,
683  Da mihi te vacuum curis, rerumque, docebam
684  Quas superà, non immemorem, nimiumque sagaci,
685   Et volucri vi mentis in omnia pervadentem,
686  Tecum unà ut possim tam grandem evolvere summam.
687   Tertia lex ( si non inspectes acriter, atque
688  Si fingas motus astrorum, orbesque vagantum,

cum Samio quondam excepisse feruntur
1277  Concentus caeli divinos, harmoniamque,
1278  Si non auribus, at sensu interiore stupentes,
1279  Et mira penitus mentis dulcedine capti:
1280   Finxisse idcirco chordas agitare trementes,
1281  Et canere ad cytharam Phoebum, circumque choreis
1282  Exultare leves, et in orbem plaudere Musas.

Conficiunt, dum se retrahuntque, trahuntque vicissim.
1850   Verum has scire vias, atque omnes noscere flexus
1851   Tam varios, ortos rerum a gravitate vicissim,
1852  Humanae positum est vim supra mentis, et ultra
1853  Obtutus animi, saltem majoribus ipsi
1854  Auxiliis donec firmentur, ut aucta potestas
1855  Mentis, et inventrix animi vis illa sagaci
1856   Excutiat

a gravitate vicissim,
1852  Humanae positum est vim supra mentis, et ultra
1853  Obtutus animi, saltem majoribus ipsi
1854  Auxiliis donec firmentur, ut aucta potestas
1855  Mentis, et inventrix animi vis illa sagaci
1856   Excutiat motu, et modo quae sunt invia, lustret.
1857  Jam nunc, quidquid in his est artis opisque, feraci

remotae
1887  Hoc terrore scatent, ut nos vitare queamus;
1888  Est alio conversa Virorum illa inclyta virtus,
1889  Et diversus agit flagrantia pectora fervor:
1890  Contendunt mentis nunc viribus, atque procellas,
1891   Ventorumque domos, adeuntque tonantia magni
1892  Regna Jovis, Martemque domant, pennisque fugacem
1893  Mercurium arripiunt, te, Phoebe Sagittifer, alto

Nostra, nec, unde ortus ducunt, auctusque, videmus
2407  Illa, neque e medio conamur vellere corde.
2408  Scilicet infontes videamur ut esse, bonique,
2409  Non tamen, ut simus, contendimus: O mala mentis
2410  Libertas! Quidam ignotus nos perculit ardor,
2411   Protinus aetherio percussos credimus oestro,
2412  Nosque Deum monitu velut insanire putamus:
2413  Tunc

qui fieri putat, inquam, posse: quis aequo,
2058   Materiae dedit, ut partiri limite campos
2059  Inter se valeat? Se, quo monstrante, peritam,
2060  Mentis inpos cum sit, tam doctae reddidit artis?
2061  Scilicet impulsu id solo, plagaque geratur?
2062  Tum, si vicini sic possit motus et orbis
2063   Mercurii, qui non turbatur ab interiecto

2175  Contemptimque sinit nil jam transcurrere, fidens
2176  Scilicet ipsa sibi, et rerum secura suarum.
2177   Humanae non haec simulacrum, ut plurima, mentis,
2178  Ingenioque refert sua non exordia nostro:
2179  Inventa est nobis, non edita; rebus ab ipsis,
2180  Quas agitat, versatque, educta est scilicet, atque
2181  Prodita,

2447   Tum conferre elementa iner se, quoque geratur
2448  Ordine quid rerum, qua quid quoque lege, videre
2449  Nec tamen interea nostrae, quae libera, mentis
2450  Vim secludere ab his, dominam ast adsciscere talem,
2451  Arbitrio mens ipsa suo ut quascumque movere
2452   Se queat in partes, et quoslibet edere motus:

981  Nigra, queant nulla retegi quae scilicet arte.
982  Ergo dicta mihi quae sunt super, omnia posses
983  Prendere per, genus hoc, tubulos, et sensibus ipsis
984  Subjicere, et dubiae curas dispellere mentis:
985  Quod si contigerit, nil jam rear amplius esse
986  Ulteriusque oculis tentandum: haec ultima certe,
987  Quam possint sensus oculorum tangere, meta est,
988  Ultimus

2104  Procudit speciem, mentemque exinde lacessit,
2105  corpora quae subito tum percipit illita luce.
2106  At qua sese illuc vi, qua ratione, viaque
2107  Insinuet, nostraeque adeat penetralia mentis?
2108  Corporis hanc agitat molem mens edita summâ
2109  Arce velut; siquidem stans celsa in sede cerebri
2110  Jussa dat, et recipit, varius quas nuntius extra
2111  Res

61  Ante alios, cui prorsus opes effunderet amplas
62  natura; his tu hominum voluisti protinus omnem
63  Munificas agitans curas, ditescere stirpem,
64  Atque potestates nostrae distendere mentis
65  Usque adeo, nihil ut non vincere posse putantes,
66  Confisique ausu irrumpamus in omnia magno.
67  Proin etiam aggrediamur post te, quaecumque latere

1185  Si sensu, quo nunc, nos possent hoc sine partium
1186  Afficere arrepto contactu; prosus eundem
1187  Si non extemplo a rebus secludere, saltem
1188  Esset opus tum judicium suspendere mentis.
1189  Nam quoties quiddam consistere pluribus aeque
1190  A causis possit, neque sit, commendet ut unam
1191  Prae reliquis ratio, procul avius a ratione,
1192  Seclusis

cum venit ad altos
1306  Viribus integris fines, se robore coepit
1307  Ipse movere suo, propriosque educere nisus:
1308  Non mens, non animi deerant, non copia rerum,
1309  Mentis opes; audax obstanti quaeque viarum
1310  Disjecit; patuere aditus ad templa latentis
1311  Intima Naturae, inductique per abdita gressus.
1312  Tu quoque tolle caput felix Epidauria Cive

1441  Cuncta, et res nostro quoque cunctas ducere sensu.
1442  Propterea immensum Mundi est hoc Omne, quod omnes
1443  Mensuras superat nostras, longeque recedit
1444  Omni a notitia mentis quoque, forsan at ipsum
1445  Collatum extra alii mundo fuat instar arenae
1446  Pertenuis, quo quae vivant animantia, prendant
1447  Vix orbem hunc sensu: quaevis fera parva, tumenti

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report