Your search found 6574 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3898-4095:

Advoco Custodem: “Ignaro tu suggere vati
Quas rerum ignotas mortalibus abdita formas
Protulerit tellus. Luctus quod nescia vitae
Innocuae statio, pleno dabat ubere nectar?
Quis fuit hic florum color et quam nobilis auras
Commendabat odor? Vitae quod fronde pependit
Germen et aeterno quae vis fuit indita pomo?
Quas dives regio, quas felicissima terrae
Portio, non visas – heu! – nobis

10.
Hortus erat, divino unus qui consitus hortus
Ingenio curaque fuit, mirabile tantae
Artis opus. Quo nata recens formataque gazas
Intulerat natura suas hominique paratae
Hic positus propriaque orbis velut arce locatus
Commoditatis apex spatiumque per omne decenter
Extensae quae molis erat diffusa bonorum
Copia, plantato coniuncta accesserat horto.
Quodque omnis tellus tulit,

Ver anni mensura fuit, nec vere sub isto
Defuit October. Suavi si germine fetas
Vidisses ubi stare trabes, gravis illa putasses
Autumni dona. Undantes si cernere velles
Floris odorati campos, hic Chloride pleni
Stabant veris opes, gelidis neque flatibus Arctos
Incubuit fervens Lybicis neque solibus aestas.
Hic caelum sine nube fuit, sine frigore mitis
Aethra, pruinosum gravis infamare Bootem.

Autumni dona. Undantes si cernere velles
Floris odorati campos, hic Chloride pleni
Stabant veris opes, gelidis neque flatibus Arctos
Incubuit fervens Lybicis neque solibus aestas.
Hic caelum sine nube fuit, sine frigore mitis
Aethra, pruinosum gravis infamare Bootem.
Hic Zephyri, molles animae placidumque minorum
Ventorum, nequiit quod laedere corpora, murmur,
Tellurem assueti plantasque

Stabant veris opes, gelidis neque flatibus Arctos
Incubuit fervens Lybicis neque solibus aestas.
Hic caelum sine nube fuit, sine frigore mitis
Aethra, pruinosum gravis infamare Bootem.
Hic Zephyri, molles animae placidumque minorum
Ventorum, nequiit quod laedere corpora, murmur,
Tellurem assueti plantasque fovere virentes,
Ridentis fuerant aethrae suspiria venti,
Qualis in Hesperium, Titan ubi

unâ eiusdem ripae contentus arenâ
Nomen Achaemeniis abscondit uterque sub undis,
Quas Paradisiacis debent vada Persica lymphis. 13.
Consitus hic variis grato fuit ordine plantis
Hortus et exacto quincunce virebat aprica
Pomorum species. Nec dispar floribus ordo,
Graminibusque fuit; plantisque insidere pictae
Assuêrant, molles homini parêre

volucres.
Huius iussa sequi pariter festinus amabat
Instinctus pecudum, quae post uberrima ventris
Pabula, conceptis blandis ad gaudia rixis,
Invito numquam poterant custode teneri.
Hic leo mansuetus pardique ursique catenae
Arbitrium Rectoris erant: sine caede benignae
Et sine lite ferae et crudeles protinus iras
Nutibus humanis promptae submittere tigres.
Nulla fuit natura nocens

Quam generata facit solum persona loquente
A Patre distingui: caelo hunc deponere Natum,
Hunc hominem fieri voluit Pater. Ille iubentis
Imperio non lentus adest: numquam irrita Patris
Reddidit arbitria hic Natus, quibus una voluntas,
Par placitum spirantque unum constanter amorem.
Iussa igitur nostrae, aeterno consortia nexu,
Filius admittit carnis, nec hypostasis impar
(Mirandum dictu) formis est una

voluntas,
Par placitum spirantque unum constanter amorem.
Iussa igitur nostrae, aeterno consortia nexu,
Filius admittit carnis, nec hypostasis impar
(Mirandum dictu) formis est una duabus.
Hic nasci de matre Deus fierique – stupendum! –
Mortalis voluit Deus, aequum ut reddere posset
Pro culpa pretium moriensque in stipite primam
A vetito lueret venientem stipite noxam.
Plausit io Caelum: et

Orta phalanx certare audet caeloque repelli
Non patitur. Torvo Michaël tunc ore requirit:
“Quis vestrûm ut Deus est? Quae vestra potentia, mentes
Adversae? Caelo ite, Deus sic imperat, ite!”
Hic pavidi, trepidi, nil respondere valentes
Nilque referre ausi, pergunt pugnare silendo.
Demum victi omnes, caelo cessere ruentes
Immani numero genii, deponere saevum
Indociles rancorem animi, quo Virginis

Iovis quae ferre faces, disces quid et aequi
Inter utrumque fiet: cui forte volubile pulsum
Non erit aere cavo plusquam testudo metallum. 28.
Hic erat Aligerûm casus talisque futurus
Illorum pariter, quorum e semisse cerebri
Orta fides, fatuo Mariani insignia cultus
Ore premit. Stygiis vult formidabile nomen
Mancipiis toto pariter proscribere

Felix connubium, caelestes dicere taedas
Fas mihi, concurrunt cum Sponsa ubi divite tantae
Sponsi locupletis opes. Sed credite, Croesi,
Cedite quos auri commendat copia, reges,
Hic ego non vestros memoro, nec praedico censos.
Quo turgetis enim, invisâ tellure reperti,
Pauperies mendica latet sub luce metalli.
Quas etiam ingratis tribuit caelum hostibus, illae
Divitiae non sunt,

Pauperies mendica latet sub luce metalli.
Quas etiam ingratis tribuit caelum hostibus, illae
Divitiae non sunt, adversi saepe Tonantis
Signa. Sed aeternum menti quod Numen amicae
Donat amans, hic est, ditat qui pectora splendor. 38.
Mortalem nec terra tulit, neque sidera mentes
Corporis immunes, ubi se Deus impete tanto
Effudisset, uti

quo per maiora futuris
Incrementa spei sese disponeret orbis
Auxiliis, mox decretam pro labe salutem
Pandit amans Numen; quod nec celaverat ipsum,
Degenerem vetiti nuper caelestis Adamum.
Hic sceleris poenaeque reus sua damna suumque
Interitum et certum flebat revocabile numquam
Supplicium, nulla miserum solante relicta
Spe veniae, mentis quem decretoria summae
Paene videbatur iam reiecisse

Terrigenûm viso lapsu suprema Tonantis
Maiestas, decorat virtus quem propria mitem
Se praestare reis, tantae ne damna ruinae
Perdita lugeret sine fine propago parentis,
Concilium vocat: hic Triados cui tota regendae
Naturae incumbit moles, concordia semper
Arbitria, ad tantae veniunt suffragia causae.
Ante tamen quam quicquam homini caeleste tribunal
Deferret, metuenda suas sic prima

Vindicta est tumulus, mentem infelicior Orci
Flamma manet; vetita prior haec peccavit in esca:
Mens est tota nocens. Restat conferre nocenti
Aut poenam, aut veniam; medio non convenit error.
Quis locus hic veniae? Ratio quae poscit iniquo
Donari generi noxam? Num futile pomum
Delicias inter reliquas hortique superba
Illicia, aeterni vetito praeferre Tonantis
Vim facit ad palmam? Sed quem sperare maligna

Audiet Omnipotens: Adami totius urna
Orcus erit? Nostris si forte favere velimus
Hostibus, hoc dabimus votum non triste superbis
Daemonibus caelo pulsis. Phlegetonte cremandis
Exulibus quas hic vacuas spectamus; iisdem
Sunt positae Aligeris sedes; cumque inde rebelles
Mersi Erebo cecidere animi, deserta protervis
Spiritibus repetunt alios subsellia cives.
Fine isto productus Adam, livore

non dura Tonantis.
Aligeros etiam propriae proscripsit Olympo
Nequitiae labes; seducta sed occidit Eva,
Alterius noxa impulsus peccavit Adamus.
Aliger Empyreo detrusus Apostata caelo,
Hic seductor erat; cuius livore ruinam
Passus homo, veniam lapso prae daemone poscit
Sic iuris potioris homo culpaeque minoris.
At nihil excusat noxam qua corruit Ales.
Criminis immani pretio si dicis

amor: aeternae si lucis hypostasis una
Fiat homo, satis est: facto hoc pro labe repertum
Est pretium et pondus, quod non modo criminis aequet
Nequitiam; sed terrigenum scelus omne merentis
Excedat labor.” Hic plausit blandeque loquentis
Extulit ingenium Pietas, et quaesiit ultra
Qua ratione Deus, si maiestate Tonantis
Deposita fieret caro, crimine posset Adamum
Exuere, et grandis pretium conflare talenti,

loqueris commenta, soror Sapientia, dictu
Ingeniosa quidem, factu ardua. Caelica numquam
Factura est Virtus, una ut persona Tonantis,
Sit persona hominis. Possit tamen ista potestas
Summa Dei; quantum foret hic adversus honori
Divino nexus! Summo componere caenum
Vile Deo, servum Domino? Sinet aequa voluntas
Hoc numquam: proprioque hominem qui crimine lapsus
Interiit, nostrae nullus labor eximet irae.

effectum: tellus, mare, sidera, caelum,
Denique quodcumque est quod non fuit ante, laboris
Sunt documenta mei. Quamvis quod quaerimus istis
Omnibus est maius, tamen hoc excedere vires
Ostendam non posse meas (hic auribus omnes
Arrecti siluere, magis tamen omnibus una
Astraea). Infinita Dei est persona, vel imas
Cuiuscumque rei, immensa virtute valebit
Ferre vices, tolerare graves accensa labores

pretium Adami, humanae sit spongia culpae
Fundendus lictore cruor. Votum accipe dulcis
O Pater: a proprio fluat haec tibi gloria Nato.” 9.
Hic prolem amplexus Genitor, “Dilecta Parenti
I, Soboles”, inquit, “quod in haec te funera, fili,
Obtuleris, longaeva tuo de semine surget
Posteritas, summis heres victura coronis
Sub tua magnanimos

caleret
Flamma voluptatis, ne quo vel corporis aestu,
Aut non plura animi face conceptura labaret
Integra Virginitas. Subiit quam natus, eandem
Virgineam missus complevit Spiritus umbram.
Hic prior est, horam nostrae signante salutis
Gnomonis in morem, solem qui ostendit in umbra.
His ita dispositis divini ardore senatus,
Carnem assumpturi Matrem decernere Verbi,
Par fuerat, tanto quae essent

“Flagitii, nec posse tuas extergere labes
Tot fusas oculis lacrymas, sed semper in omne
Aeterni spatium tua tendere damna doloris;
Quam statuit miseratus opem tibi detego, felix
Adame.” Hic oculos frontemque extollere primum
Ausus et interno cohibens data frena pavori
Respirat, metuens tamen: expertusque dolosi
Aspidis infernas, timuit ludibria, technas.
Sed tamen hunc flamen caeleste

quam mater Arani
Ex Thara genitore dedit, de patre sororem,
Isaco matrem; quem iam languente senecta,
Ne deesset promissa suae prosapia Stirpis,
Sara viro fuerat ridens enixa puellum.
Hic thalami quoque tarda sui consorte Rebecca
Germina suspirans, uterum expectare maritae
Debuit agnatae lentosque a coniuge fetus,
Bisgeminos donec populos partu edidit uno
Bisgemina cum prole utero luctante

19.
Tunc ibi bisgeminos, liquidae ceu marmora stantes
In muros cessere undae vallesque vadosas
Atque sui vacuas, miro molimine pendens
Hic didicit spectare Thetis, mirata quod imo
Figere sicca pedum, refugâ vestigia lympha
Aequoris in fundo, Iuda fugitive, valeres.
Gemma fuit Rubei spolium maris, obvia semper
Candida Memnoniis calcata asarota

victurus Iacob.
Aequatus regno primus, Iesseia proles,
Stemma coronavit David, non degener aulae
Pastor; acerborum post corpora strata leonum,
Intrepidus tumido robur conferre giganti.
Hic ille est princeps cuius de sanguine fluxit,
Longius augusti transfusa canalibus ostri
Orbi adventurum Numen paritura propago.
Ille quidem thalami plures in foedera nuptas
Admisit, fuit una tamen fecunda

undae.
Respicit adversa Flumen Cercyria ripa,
Austriacis devotum Aquilis, ubi cernere primum
Fata mihi voluere diem pronamque Camenis
Pieridum Phoebique artes rapuere iuventam.
Cernitur hic facilis, gravidae nec inhospita puppi
Ripa, laborato statio non improba saxo:
Nam fremitu assiduo sulcatis cautibus artum
Eluctatus iter, qua se substernit arena
Mollior, ut placidum despumavisset in

Mavorte paratos
Regnorum census pater et possessa reliquit
Sceptra: cui inter opes summas numerumque fluentis
Ad nutum gazae vitiorum copia maior
Venerat, augusti genus infamare parentis.
Hic Mariae genitor, Iudae, genitore lucratus
Barpanthere, tribum, cui nec Pantheris avita
Laus deerat, longo regum venientis eorum
Sanguine, quorum alta Davidis origine manans
Fama Palaestino longum duravit in

colla catenis,
Regiaque Assyrio pallescit purpura ferro.
Aspexitque suas Babylon inimica ruinas,
Quam tamen is vidit numquam, cui lumine rapto
Barbarus illusit servili in compede victor.
Hic vero fuit ille, potens cui subdita bello
Facta Tyrus Sidonque fuit, populata Canopi
Regna, cui Isacidae vincti caesusque reliquit
Et patriam, et fasces multis cum gentibus Ammon
Tot spoliis populorum ingens

Illius siquidem fretus caligine noctis
Cyrus, ab ingenti lymphas effundere stagno
Perfossa tellure iubet, quo maximus amnis,
Compita bisgeminis lambens Babylonia rivis
Effluat Euphrates: magna hic vi lapsus aperto
Ad cursum spatio, primae se margine ripae
Exolvit fecitque viam qua promptus in urbem
Posset Achaemenius miles, Medusque minori
Conspirare vado, liquidi victo obice muri.

limina, suevit
Explorare redux, natosque agnoscere fetus.
Illotas voces, irati opprobria Mystae
His etiam pressurus agris ad amoena gregalis
Pascua contendit pecoris caulasque revisit.
Hic ubi rorantes nato iam sole per herbas
Spargitur innocuum pecus et crescente pusillam
Pascit flore gulam, montis qua parte reducta
A grege seiungi poterat, consueta litabat
Vota Deo, placida Numen sic voce

Nonne octodenas, ea sit si femina, noctes
Postulat ante animam? Praesens et quomodo fetus
Concipitur, seseque movet, solitumque repellit
Vivendi initium, consuetaque tempora damnat?
Quis novus hic naturae ordo, quae seminis huius
Fata, quis istius vitalem germinis horam
Accelerantis honor? Sed quae portenta vetustae
Nescivere nurus, tanti quondam abdita partus
Gloria, venturo patuit felicius

Laetitiae pleno vultu prope cerneret alis.
Non visum populo ostentum, cui luminis illa
Maiestas vetita est, sed Mysta authore relatum
Prodigium, populi mirùm praesagia tentat.
Omnibus hic unus sensus fuit aureus Arcae
Bisgeminus quod fausta Ales mysteria pandat;
Quod laeti Aligerûm vultusque ostensaque pennis
Gaudia non dubio cogunt expromere signo.
Quid tamen illud erat quod vis praesaga

Quas atrae efformant rupes, nexuque coercet
Triste minax ex lege silex; ubi flumine pleno
Ignis inextincti vomit immortalia tellus
Sulphura, Tartareum flammis stagnantia centrum.
Hic divinae ingens, nigrique adamantis opertus
Fornice Iustitiae carcer, clausurus abysso
Immani, quotquot servatae pectore labis
Inveniat post fata reos. Si dicere tentem
Terrigenum numerum,quos est haustura

Augustae indociles, atrum protrusit in Orcum
Caelestes genios et summa sede repulsos
Non capiente diem sepelivit culpa profundo. 32.
Hic alius Stygio locus est confinis Averno
Quem flammae vis nulla premit; quo crimine purae
Concessere animae, cum caesus mysticus esset
Aethereis necdum reserandis postibus Agnus.
Et quia securâ tanti solacia

nubibus atris
Exoriente pavent aestivae turbine messes
Formidantque imbres gelidos et fulmina, Ditis
Sic reus expavit genius Plutonius ultra
Ne se livor agat non grati in damna ministri.
Hic ferus umbrarum tali fremit ore Tyrannus:
“Illa ergo nata est mulier, cui subditus orbis
Dicitur observantque suos caelestia nutus
Pectora, quae nostros voluit quoque subdere fasces?
Nam memini cum starem

minantes
Insedere altas rupes; sed maxima circum
Pars vacuum obsesso volitabant aëra saxo.
Quis fando evolvat numerum? Quibus omnibus ipsa
Thetys arenosis minor est Egea lapillis.
Hic montis medium missus Plutone satelles
Occupat et simili fauces sermone fatigat:
“Tartarei fratres, quos provida iussa secutos,
In vacua posuit Dominari Lucifer aura,
Ad nova crudeles animos convertite

aequae
Tempus vindictae: frangatur tota puellae
Ambitio; nullique suum fas dicere nomen,
Nulli audire licet: quos est habitura clientes,
Hos nostros censete hostes. Insumite vestras,
Hic opus est, animi vires Ditisque supremum
Tota sit invisae spolium fortuna puellae.”
Dixerat haec, Mariaeque omnes in damna rebelles
Coniurant mentes et quas concepit inanes
Quaeque suas fatuis prodit

Hac face funerei tibi praelucente sepulchri
Laetior intrabis tenebras, et tristia patrum
Agmina, captivi Nato iam vindice Iudae,
Te referente dabit laeto resonare canore
Nacta manus oculosque fides.” Hic ore silenti
Attonitusque haesit mystes, celsusque stupentem
Aliger extento volitans per inane reliquit
Pennarum obsequio, stellis immixtus Olympi.

6.
Augusto spatium templo describitur asper
Moria saxoso spectans orientia clivo
Astra, tenebrosas mundo pellentia noctes.
Hic idem mons est, centenis ante litandus
Annis mille super fuerat quo filius almi
Thariadae, cum vicinis in vepribus haerens
Pro nato iussas aries tepefecerat aras.
Hoc montis constructa iugo, spatiosior ipso

Pro nato iussas aries tepefecerat aras.
Hoc montis constructa iugo, spatiosior ipso
Sed domus ista iugo; substructis undique muris
Latior, aggestis templi stetit area glaebis.
Dignus rege labor! Fuerant hic montis et aedis
Fundamenta eadem, nec monti creditur ingens
Depositum, nisi quae montem quoque sustinet ipsum
Terra fidem faciat; nam summo ut vertice staret
Delubrum, petiit clivi radicibus unis

laquearia cedro
Pallida marmoreas pressere gravantia pilas.
Vestibuli istius medio, caeloque patente
Aenea surgebat constans flagrantibus ara
Ignibus in tenues vertens holocausta favillas.
Hic mare, vas ingens laticis, ter quatuor infra
Suppositos pressit fusos ex aere iuvencos.
Ista sacerdotum manuumque pedumque nitoris
Unda, per occultos urbis transmissa canales,
Cedronis bibulis absorbebatur

pondere saxi
Surgebat paries, cedros indutus ab omni
Parte; labor solido rutilabat cedrinus auro.
Tectum etiam augusti splendens fulgore metalli
Eminuit, reliquo par respondere nitori.
Hic auri pretiosa stetit septemplice lampas
Lumine, quae totidem circumprotensa lucernis,
Assidua noctes flamma lucere diesque
Scintillare dabat, victor qua postea Romae
Dicitur Assyrio Titus exultasse

septemplice lampas
Lumine, quae totidem circumprotensa lucernis,
Assidua noctes flamma lucere diesque
Scintillare dabat, victor qua postea Romae
Dicitur Assyrio Titus exultasse triumpho.
Hic sacra compositis fumans suffitibus ara,
Tota aurum, gratis replebat odoribus auras,
Quos sibi componi Numen de thure Sabaeo
Iusserat; egregii cui miscebantur odoris
Galbana, cum myrrhae lacrymis onychaeque

odoribus auras,
Quos sibi componi Numen de thure Sabaeo
Iusserat; egregii cui miscebantur odoris
Galbana, cum myrrhae lacrymis onychaeque fragrantis
Addita fumabat sacro pars purior igni.
Hic etiam laticem numquam prohibente scatebat
Dextrum fonte latus, cui aequoris aenea lymphas
Debebant et labra suas, et habere perennes
Inde sibi elegit luteris concha liquores.
Haec miranda aulae facies, haec

paucis
Expedit, haud dubium est. Speculum sincerius ista
Maiestate loci, quam lumine cernimus, omnis
Non habuit tellus quod verior esset Olympi
Effigies et sole gravi conformior aethrae.
Hic aulae medium quae prodigiosa tenebat
Arca, Dei solium, solidi rutilabat 225 rutilabat : nutilabat ab auri
Lumine; quam simili tectus stipare metallo
Bisgeminus passis constans fuit

Area, praeclarum sacris confine tiaris
Vestibulum, quo secta suis domicilia muris,
Quinque super denis graduum sublimia saxis
Obvia lustrati scandebant tecta tribules.
Foedus adorabat nequaquam hic Numen Apella,
Iustitiae legalis inops, sed munda subibat
Turba locum, pietate calens, ubi Codice legis
Et Vatum antiquis oracula prodita fastis
Auribus hausta rudem Moseo dogmate prolem

Sugere maternis collecta alimenta papillis.
“Iam satis,” Anna inquit, “terrenae, caelica proles,
Matris habes, meliora tuo inventura calori
Pabula. Sacratas templi pete, filia, sedes:
Hic divina tuae Numen caeleste parabit
Nutrimenta fami: Charitum plenissima suges
Ubera, nectareis animam saturantia succis.”
His ita perpensis sic est affata maritum
Anna: “Deest nostris ultra nil, optime

seniles
Laetitia afflavit rugas: quod filia voto
Si templo promissa tuo, pietate rependis
Quae donat pietate Deus: nec nostra reluctans
Officia impendam ducendae in templa puellae.”
Hic Ioachimus comi sermone reponens
Pontifici grates, imae se postibus effert
Flaminiae, propriaeque domus ad limina tendit. 17.
Inde petit gemino

Contentus torrente Cison occurrit, utrâque
Longa tribus geminae lambens confinia ripâ.
Una Zabulonis campos rigat, altera montes
Fortunata tuos fecundis roribus Hermon.
Dulcibus Aurorae lacrymis hic vertice pingui
Praevalidi laetas Issacharis umbrat aristas.
Perpetuis mox inde patent data culmina diris,
Quo nulli veniunt rores, pluviamque negantes
Occurrunt tantum nubes: ut gramina perdat,

ignes
Effusus tota urbe cruor restinxit, et atram
Flagitii maculam concisi sanguine regis
Germanae lavere manus diraeque – cruento
Bisgemini fratres sunt ulti opprobria ferro.
Cernitur hic tumulus Iosippi et villa paterno
Cunctorum soli fratrum superaddita dono.
Hinc Lebnae turres, hinc praetereunda Garizim
Fana, profanatae cultu Iovis Hospitis arae.
Inde petunt Machmas, ubi cena secunda

22.
Supremo graduum, vestitus epomide sacra,
Pontificum summus, cidari byssoque tiarae
Insignis, stabat Simon, augusta paratus
Sub tecta illustrem proavis inducere Natam.
Hic iurata Deo stetit inferiore triennis
Virgo gradu; nec matrem ultra, sanctumque parentem
Respiciens, ter quinque uno velut impete velox,
Alta oculi ad nictum graduum intervalla coëgit.
Hic mirati omnes

Hic iurata Deo stetit inferiore triennis
Virgo gradu; nec matrem ultra, sanctumque parentem
Respiciens, ter quinque uno velut impete velox,
Alta oculi ad nictum graduum intervalla coëgit.
Hic mirati omnes superi vi flaminis actam
Processisse rudem pedis aetatisque puellam
Et vires superasse suas, quod tardior ipse
Vincere magnanimus spatium deberet Achilles.
Non aliter quam si volucris conclusa

volatu
Quam vix luce sequi possis sua rura requirit –
Talis erat Virgo, visa est cui maxima semper
Libertas servire Deo, data quando potestas
Divinos intrare aditus, secura beatas
Hic animi libare dapes, terrena parentum
Aeternorum avido solvit retinacula gressu. 23.
Illius cognata domus maestique tribules
Postremos Mariae

Illa puerperio decimam cum proxima Lunam
Tangeret, aethereis iungi sua viscera stellis
Vidit et immensas aethrae diffusa per auras,
Et Caelum terramque sua comprendere mole:
Sopitoque patri (fuit hic Octavius) uxor
Visa fuit rutilo (vide habent an somnia pondus)
Surgente ex utero splendere puerpera Phoebo,
Quo nunc sole calet mundi totius horizon.
Imperiique orbis vatem tunc somnus agebat,

quique aequis moribus ante
Thariaden obiere pii, coluere latentem
Invisa tellure specum. Dixere vetusti
Christicolae Limbum, communi voce notantes
Terrae postremam Cocyti in finibus oram.
Hic specus immanis coopertus fornice saxi,
Phoebeae radios impar admittere lucis,
Completus densa umbrarum caligine squalet
Horridus: externo numquam penetrata calore
Marmora primaevam duris sub cautibus

Ergo quod arcano iam flaminis Anna sciebat
Afflatu, Mariam proprii quoque ventris honorem
Non dubitat didicisse prius, Dominamque negabat
Ignorare decens, famulae quae nota fuissent.
Hic simul obstupuit, qualis prudentia parvam
Ornaret Nympham, tacito quae pectore tantas
Asservabat opes: tantae cui copia lucis
Fluxit et aethereus Charitum quam reddidit imber
Prodigium et summae specimen

fuisset
Quantumvis regina gradum, tamen omnia patrum
Isacidum sancita probat, se subdere numquam
Deses, ut eximium tantae virtutis honorem
Explicet humanosque premat demissa rumores.
Hic etiam parere humilem, secreta petendi
Quantumvis adyta et vetitis succedere tectis
Nulla fatigaret mentis votique cupido.
Quin etiam demissa animi se crederet ista
Parte Domus ibidemque Arcae fulgore

flumine Vates
Corniger inclusit, celso quae vertice Sinae
Descripsit duro legum compendia saxo
Non terrena manus. Qui per deserta profectos
Pavit Abramigenas, panem servavit ibidem:
Hic siccam Aronis dantem vernantia virgam
Lilia, venturos posuit signantia casus.
Noverat haec Virgo: tum singula mente revolvens,
“Messiae matrem haec,” inquit, “ventremque beatum
Arca refert”, propriae

Et legem quae saxa domet? Sine sede vaganti
Isacidae quae lapsus habet mysteria panis?
Nutritorem hominum signat, labefacta cibantem
Pectora Messiam. Quid flos de stipite sicco
Ascendens? Hic Virgineae praeconia matris,
Promissum populis non terrae ab origine germen
Parturientis habet, cui tota ex aethere proles.” 17.
Talia dicebat

orat
Progeniemque Patris, de qua sensisse loquentem
Scivit Amosidem, praesenti voce futuri
Praesagum fati. “Nobis cum parvulus Infans
Natus, et ipse datus nobis est Filius” inquit.
Hic haerere magis Virgo prolisque beatae
In corpus venturae ingens expendere sollers
Prodigium: laetum, fortunatumque parentis
Extollit fetum, felicia viscera dicit,
Ex quibus haec veniet terras visura propago.

levi apparente rotarum
Lumine, purpureo pexam iam crine monebant
Auroram. Precibus posito tunc fine beatus
Aliger ardentem votis et Numinis igne
Ad solitum sexus Mariam conclave reducit.
Hic etiam internas ceu impos omittere mentis
Delicias pia vota novat noctisque diurno
Flammea connectit Virgo praecordia penso.
Lucifero surgente sacrum iucunda puellae
Cura Volumen erat signataque codice

omnibus una
Vox tandem erupit, Mariam proferre reposcens
Ignotum cunctis appensi aenigma puelli.
Rettulit illa nihil prudensque referre vetabat
Religio, sed maesta et languida suspirabat.
Hic illius erat labor: horum regia Virgo
Ingeniosa operum, plures formabat in usum
Delubri et patrum telas frontisque tiaras.
Famaque filo aderat, siquidem, seu vellere puro
Serica misceret, seu lino immitteret

meus offerri fixus constante deinceps
Arbitrio candor, quem nunc promitto, meique
Corporis aeternum niveum tibi spondeo florem.” 30.
Aliger hic Mariae praesens, caeleste serena
Iucundus facie, prolato ad sidera voto
Evolat atque hilaris iurati afferre pudoris
Primitias, summo coram Solymaea Tonante
Exponit vota, aethereas superantia mentes,

Integritas. Alias ibit, scio, fusus in oras
Tantus in exemplum candor, caelestibus istâ
Spiritibus virtute animas faciente sorores.” 31.
Hic Numen contra solio sic infit ab alto:
“Gaudete, aethereae mentes, nunc illa resurgit
Luciferi vacuas sedes habitura propago:
Descendet mox axe puer quem saucia spectat,
Terrigenis factura parem, sumenda

Componente basim. Stantis pretiosa columnae
Materies ignota mihi est: non illa Carysto,
Non excissa Paro fatalisque excedere cunctas
Quasve Tyrus niveas secat aut Sydonia rupes,
Idaeusque chalybs: hic dat ruitura trophaeis
Marmora. Quae caelo semper statura paratur,
Non fragilis laus est: quae aevo nequit esse superstes,
Vilescit superis ruituri gloria saxi.
Mole dein summa, sed mole venustius ipsa

suffert
Virginitas, nec vota thori divortia sancti
Aequa fuisse, tibi quëis servitura Tonanti
Posteritas perit. Inque modum telluris avarae
Vivere me dicent, spicas et poma negantis.
Hic ego Virgineae tibi si fore grata reponam
Dona pudicitiae, doctis certare volentem
Patribus illudent: tum quae mihi pectora versat
Vana superstitio, quae non audita fatigat
Religio, mystaeque graves

dictabat honoris
Divini studium, primis absolvere curis
Fervebat: multam votis producere noctem
Et precibus praeire diem, stipe pectus egenis
Pandere propitium manibusque afferre levamen.
Hic Annae labor, haec pietas: ieiunia castâ
Continuata Domo sanctaeque indemnia legis
Iussa. Probatarum 988 probatarum: probatorum nuruum vestigia, qualis
Iudith, Achaemeniis qualis

42.
Sed tibi sanctarum ter maxima Matronarum,
Si modo Pieria tumulum signare Camena
Est animus, modicae munus ne despice venae.
Hic iacet Anna, parem ventris cui germine matrem
Nulla tegit tellus: animo complexa quod omnes
Isaciae tenuere nurus fecundaque fructu,
Cui similem salvo solius pignore Natae,
Nullae aliae meruere nurus. Hac

Rachelis: Iachelis , dulci quae lacte vigentem
Nutrit adhuc famam servatque audacia laudem.
Quis novit qua sorte recens nos nympha levabit,
Quanta potest nostris spes inde venire ruinis?
Hic arcana ergo mens est nutusque Tonantis
Expectandus”, ait. “Sortis vocale futurae
Consultum, quid pandat ephod, quid lumine clari
Ostendant onyches, veri responsa probemus!”

3.
Accessere patres dictis operique propinquam
Constituunt, memori incertae quam sedis Apellae
Festivam faciunt frondosa mapalia lunam.
Septimus hic anni mensis, cum legis avitae
More sub umbrosis properatis arbore tectis,
Gestantes manibus citreos per compita fructus,
Palmarumque elates thyrsumque insigne virentem,
Ornatum pomo, cui dat sua nomina

Servabat mixtos omni regione tribules.
Inde fuit tota Iudae quod sparsus Idume
Spiraret sanguis, quavis ex parte profectos
Spe thalami, reduces domus acceptura maritos,
Transmisit Solyma iuvenes. Hic adfuit Amos,
Carmeli flos pulcher Amos, quem Rutha Phalego
Ediderat formosa viro; fuit alter Abellus
Abramo genitus, tenerae cui mille per agros
Errabant pecudes: David quoque venit ab alta

Mater amata nurum. Misit Galilaea Manassen,
Iephtemque Mosemque et pulchrum frontis Adamum,
Et Noam, cui Lia parens; Hebronia proles
Et gemmis digitosque gemmasque incluserat auro.
Hic Samuel cum fratre Isaac, quos fuderat uno
Anna puerperio, Iudae fecunda marito,
Ephratea nurus, similes aspectibus ambo,
Fronte pares ambo, comae par utrique, nisi uno
Quod Samuel luscus, prout apparebat,

componeret istos
Si mundi fortuna thoros talesque pararet
Mortalis thalamos ubi calculus. Inspicit urnae
Excessum terrena fides; humana sequuntur
Lumina mortales oculi. Non subditur autem
Hic placitis hominum, sed stat caelestibus Hymen,
Alite Chaldaea et florenti stipite, signis.
Arbiter hic Deus est, mentis qui cuncta gubernans
Lege suae, humani nimis imbecille videntem
Confundit pupillam

Excessum terrena fides; humana sequuntur
Lumina mortales oculi. Non subditur autem
Hic placitis hominum, sed stat caelestibus Hymen,
Alite Chaldaea et florenti stipite, signis.
Arbiter hic Deus est, mentis qui cuncta gubernans
Lege suae, humani nimis imbecille videntem
Confundit pupillam oculi. Quae stirpis origo
Regia sit nostrae, audisti: gregis anxius infans,
Nec fratrum dignus numerum

ostro
Arbiter aeternus regum decoravit Idumae.
Sic Deus istius pariter vult pronubus esse
Connubii: talem, fili mihi crede, puellae
Decernet, frons est hominum quo caeca, maritum.”
Hic Iosippus ait: “Credo, pater, ista, nec ullus
Adversae fidei locus est: seu Virginis iste
Ex hominum placito, sive aethere profluat Hymen,
Nostra nil refert.” “Tamen, o Iosippe, parentis
Vox est: te

et sacra quae venit in aede, puellae
Esse iubet sponsum; nec te qui flore virescit
Ancipitem stipes, nec avis librata relinquit.
Nec dubitare potes, vera haec a Numine missa
Prodigia: infernae valet hic quae fraudis inesse
Suspicio? Numquam niveae, tibi vertice qualis
Consedit, furvo veniunt a Dite columbae,
Sed coraces nigri et simili fuligine tincti
Fetentes faciunt Erebi ludibria capri.

Sopito effigiem talem proponere, qualis
Corporis est vultus, sed semisopita valeret
Hunc etiam Sponsi legere ut pupilla, videri
Non habilem clausit iuvenili in corpore mentem.
Non erat hic Morpheus, pigri ingeniosa soporis
Progenies, humani imitator strenuus oris,
Apparere potens fallentis imagine vultus,
Lucis inops, nimius fraudis; sed fallere prorsus
Impos, ab ignavo nisi cui patre

Pupillae languore patent, caelestis amavit
Spectari genius talique est voce locutus:
“Ostensum signis noli, Iosippe, morari
Coniugium, cui te Numen, cui culta probavit
Integritas: nulla hic aderit iactura pudoris,
Nec thalamus communis erit prolisque cupido.
Virginitate tua maius servare pudoris
Prodigium dabitur: Virgo magis illa maritum
Vitaret quam tu Sponsam, nisi Numinis uno

iussa iugalis
Non invita dabit, deero nec fidus ituro
In templum comes. Agnati quoque sanguinis idem
Est animus: venient, festi quos annuus ignis
Excivit Solymam propriis e sedibus ardor.
Hic venerandus adest grata cum coniuge mystes
Melchi Hebronites, qui sanguine tangit Elisam,
Cui eadem nobis, eadem sponsaeque propago!
Quam doleo Solymam non accessisse, mariti
Zachariae amissae luctu prostrata

videret
Germano fraterna peti non simplice coetu
Limina, cognatas matres aliquosque probata
Aronis de stirpe viros, quëis praebita solis
Libertas, thalamos Iudae cum prole pacisci.
Hic agnatae aderant, Solymae quas miserat urbi
Nazara, sive Hebron nuptas: hic Melchias aevi
Iam matura parens, hic Ephrataea Rebeccae
Progenies, geminae, tempus queis nubile, natae.
Hic Galilaea Esther cum

cognatas matres aliquosque probata
Aronis de stirpe viros, quëis praebita solis
Libertas, thalamos Iudae cum prole pacisci.
Hic agnatae aderant, Solymae quas miserat urbi
Nazara, sive Hebron nuptas: hic Melchias aevi
Iam matura parens, hic Ephrataea Rebeccae
Progenies, geminae, tempus queis nubile, natae.
Hic Galilaea Esther cum Bethlemitide socru,
Iosippo cognatae omnes, ad proxima cuius

Aronis de stirpe viros, quëis praebita solis
Libertas, thalamos Iudae cum prole pacisci.
Hic agnatae aderant, Solymae quas miserat urbi
Nazara, sive Hebron nuptas: hic Melchias aevi
Iam matura parens, hic Ephrataea Rebeccae
Progenies, geminae, tempus queis nubile, natae.
Hic Galilaea Esther cum Bethlemitide socru,
Iosippo cognatae omnes, ad proxima cuius
Foedera, sidereis sed praecurrentibus ibant

Hic agnatae aderant, Solymae quas miserat urbi
Nazara, sive Hebron nuptas: hic Melchias aevi
Iam matura parens, hic Ephrataea Rebeccae
Progenies, geminae, tempus queis nubile, natae.
Hic Galilaea Esther cum Bethlemitide socru,
Iosippo cognatae omnes, ad proxima cuius
Foedera, sidereis sed praecurrentibus ibant
Aligeris, carmen Sponsis plausumque daturis.
Ingressi templum concessa tribulibus

Articulis, purae fidei consortia firmant.
Iosippus Mariae, dederat quam fratria gemmam,
Porrigit ad fidei signum sponsamque relato
Gemmato in digitos pro more paciscitur auro.
Pronubus Ausoniis hic Virginis annulus oris
Splendet adhuc urbisque umbras, Perusina, penates
Condecorat fortuna tuos; quo munere quondam
Connubii signata fides, modò Virginis isto,
Perpetua ipsius vobis devincta metallo

divina leones
Vox potis est. Haec me Solymis exire paratum
Noluit hoc nescire: acri sua vota calere
Igne, Galilaeo stantem poscentia clivo
Nazareth et cultos matris pietate penates.
Hic domus est mecum posthac ubi nympha morari
Expetiit, matrisque piae sanctique parentis
Certa secuturo morum vestigia gressu
Carpere et eximiae fidei monumenta tueri.
Assensi voto facilis: nec virginis

Edissa
Iuncta thoro, geminum leviori a semine pignus
Ediderat. Quorum Anna viri matura parentes
Laeta sequi, proprias cupiens accendere taedas
Cognatis facibus, templum iucunda petebat.
Hic aderat Galilaea nurus Debbora vetusto
Stemmate Iessidum illustris, fecunda virili
Prole, nec aeris inops, defuncto coniuge nulli
Nota viro; cuius primus amor septena creârat
Pignora, pars quorum duplex

Dicta fuit veteri quod nomine Tarsia, credam,
Ampla olim; modo sufficiens signare vetustam
Ruderibus molem. Quibus illi ut fama maneret,
Aeternum posuit moriens fortuna sepulchrum.
Hic oculis vitreas mensus sacer Aliger undas
Lustrataque urbe agnovit de Flumine quondam
Venturum, quem laurus amet Daphneia vatem,
Qui Mariam non segne canat. “Phoebeia,” fatur,
“Non satis est arbor.

duro
Tersactum ascensu, cum se librâsset in altam
Clivi planitiem, subito praevidit eundem
Esse locum, Galilaea domus ventura per auras,
Parte ubi quinquennis spatii maiore moretur.
Hic subito auratâ iactat folia abdita telâ,
Insita venturum laurus quo limen obumbret.
Inde venit, tali quod crescat origine nata
Laurus adhuc; licet amissos mons ille beatos
Deploret postes, alios compage

fluctibus Ancon,
Picenis etiam dignum caput urbibus Ancon.
Picentes populi, nomen gentile quod illis
Picus habere dedit, qui Martia signa secutis
Castrensi fuerat visus considere pilo.
Hic Bromio dites Cererisque novalia colles,
Arvaque Palladio versant praepinguia succo;
Aetheris hos adiit genius laurique feracem
Fecit humum: foliisque solo per gramina sparsis,
Invaluit Picena sacrâ Peneide

Sollicitus, neque enim caluit diuturnior istis
Hospitibus mora. Tunc postremùm utrinque modestis
Certatum, veros animi prodentibus ignes
Verborum officiis. Oris parcissima Virgo
Debuit hic non pauca loqui, dum comiter usa
Composito ad normam summae virtutis amico
Alloquio, affectus, vitii procul arte, benignos
Protulit et cunctis propter regale propinquo
Sanguine honestatas facti data gratia

457 sponso: spons
Notitiam nemo alter habet; cognoscere solum
Te decuit statuique tibi me prodere soli.
Virginitas promissa mea est votoque Tonanti
Obstricta.” Hic tacuit Virgo, demissaque vultum
Erubuit seseque putat satis esse locutam
Et sponsum docuisse satis. Verba inde mariti
Expectare humilis, voti suffragia dictat.
Iosippus quae verba ferat, non concipit;

Tandem sponsus ait Mariaeque ita voce reponit:
“Virgo, tui sexus flos aeternumque pudoris
Exemplum, quod prima dabis; me coniuge nulla
Floris erit iactura tui. Iurata Tonanti
Floreat, o Virgo, flos hic tuus, adsit Olympo
Ut citius flos ille, cui inter lilia pasci
Summus amor, primus divina ab origine splendor.
Nec tibi me celare volo: quibus una recusat
Esse caro sit, mens eadem. Nam pectore toto

Eheu plectendis raptorum Astraea parentum
Reliquiis, poenasque omnes crudelis in uno,
Cui tu pollicitus veniam consumit Adamo.
Quid sceleri, o genitor, ventura piamina quondam
Designasse iuvat, prius hic si criminis ingens
Quam veniat domitor, cunctos premat effera Ditis
Ultio terrigenas miserosque Orcina Tyrannis
Solvenda numquam concludat compede manes?
Vidi ego (proh qualis tristem dolor, atraque

Sanguinis, inde gravem casuram in funere lancem
Iamque reperta parens carnem praebebit iturae
In terram soboli tempusque advenit eundi.” 22.
Hic haerere sibi gratis amplexibus ambas
Cernere erat Divas, laetos venisse perennis
Laetitiae pacisque dies, quae dissona ab ipso
Vix pelago emerso sociaret pectora mundo.
Hic reliqui caeli proceres quibus

22.
Hic haerere sibi gratis amplexibus ambas
Cernere erat Divas, laetos venisse perennis
Laetitiae pacisque dies, quae dissona ab ipso
Vix pelago emerso sociaret pectora mundo.
Hic reliqui caeli proceres quibus utraque nomen
Diva dabat, cuius partes causamque tueri
Adversi voluere, uno per caelica iuncti
Atria discurrunt animo plausuque beatam
Extollunt hominum sortem, quibus aequa

superba
Litora, Sidoniusque alia pro margine pontus
Aestuat, Hebraeas aequor quod terminat oras.
Limitibus conclusa istis urbs eminet alto
Una iugo, florum fecit cui copia nomen,
Nazareth. Hic domus est servantis avita puellae
Limina, connubio iunctae; castumque marito
Iosippo nomen, cui regia stirpis origo,
Uno eodemque illi virgo de stemmate nupta.
Nomen huic Mariae, lecta haec ex omnibus

virtute Tonantis
Indubitare nefas: me quamvis muneris huius
Arguat immeritam quod sum, caelestibus ecce
Effatis parebo tamen. Parva obsequar alto
Imperiis dignata suis ancilla Tonanti.”
Hic subito aeternus praecordia Virginis ardor
Ingressus complere uterum, purissima proli
Membra parat, quae sanguis ipso ex flore puellae,
Subsidium vetita praestare libidine, Nato
Utile divino transfert in

auris
Emissisque piis caeli per inane susurris,
Laetitiae pleno vos an Davidica Virgo
Exultare choro et saltus glomerare notavit?
Parcite, Iudaeae montes, si vestra fuisset
Forsitan hic socors pietas, aequantibus haedos
Saltibus, aut hilarem si non saliistis in orbem,
Atque leves imitari agnos si languida vobis
Segnities fuit! Hyrcanis o rupibus Hebron
Asperior! Vestra, Armenii glaciale

sopori
Lumina, sidereae mentem irradiare cubantis
Accessere faces, superum 410 superum: superumque praeambula pectus
Flamma subit multoque videt se lumine cingi.
Hic stetit intra animum splendor somnoque sepultum
Passus Iosephum. Volucrem post praevia noctis
Lumina mox genium spectat, consurgit ab Indo
Aequore quam Phaëton igni maiore micantem
Dicentemque sibi:

Complexa intumuit germen, paritura potentem
Felicis vitae authorem, patremque salutis.
Ille, quibus dura ceu compede victus anhelat
Exolvi populus, noxas et crimina tollet,
Atque ideo natus puer hic dicetur IEsus.” 16.
Iosippus somnum ut pressit pectusque priori
Deiectum languore levat libratque quid ille
Aethereo e coetu veniens

“Virgo, sinus!” Seque imperiis servire Tonantis
Dixit ut ancillam; subito sua viscera proles
Implevit divina, artus fabricante beato
Flamine, censo animi, nequiit quem dicere, raptu.
Hic defixit humi vultus et lumina Virgo
Et siluit rubefacta genas colloque caducam
Ut rosa sub lucem, caput inclinata pependit. 20.
At pius

dictu! –
Non pater implevit, divini flatus amoris.
Haec Iosippe tibi, quo non mortalis honore
Me cumulavit Hymen, sponsusque, ut dicere scivi
Mortali sponso cordis soli abdita dixi.”
Hic tacuit flexaque solum cervice legebat,
Stant veluti curvo matura papavera collo.
Pergit Iosephus: “Gemma ô pretiosior omni
Virgo, tibi quid gratus agam, quae culmine dicam
Digna tuo? Felix socia te

salcaverat aequor. 22.
Prominet Oceano in magno multo aspera saxo
Insula nec statione potens, nec mercibus ullas
Invitare rates: nihil hic, quod inhospita tellus
Frugis inops possit praebere in pabula, vivit.
Horrida 596: Horrida: Horrita lustra, profunda cavis 596: cavis: cevis in rupibus

Caesar,
Divinum paritura dabo terrena gigantem
Si genetrix, agit ista Deo mandante Latinus
Isacidûm Princeps, numerum ut puer augeat iste
Ingentem nactus scribam; qui talis ut esset,
Hic prius Augustum felicem reddidit infans,
Numinis ignarum tanti, cui ista ferendum
Ad censum properat soboles interque nocentum
Scribi hominum turbam splendor divinus anhelat.
Pone metum, Iosippe! Viam, quam

Huic tamen accessit Domui: peritura deesse
Cui voluit si dona Deus; cumulavit egenos
Divinarum ampla Charitum ubertate penates. 40.
Hic si ficta iuvat veris componere: pauper
Baucis erat quoque grata deis gratusque Philemon
Pauperie, thalami nexu, probitate, pudore
Ac aetate pares paupertatemque ferendo
Effecere levem. Postquam admisisse

verendus,
Augustumque latus Solymo observante senatu,
Stipatus populis et tanto principe dignae
Robore militiae septus regnique toparchis,
Praeferri solitas volet a lictore secures.
Hic laeti gestire omnes plenamque Monarchae
Vicino spondere fidem; tum ferre Tonanti,
Iam prope spectando coram pro principe, laudes. 2.
At ferus

tellus
Florida, continui plaga veris, odoris inanes
Festiva hortorum facies non sustinet auras.
Haec mage flava Ceres, praestantior arva Lyaeus
Occupat et pressis melior despumat ab uvis.
Hic orituri olim terrena e matre Tonantis
Praescia, communi ne vultu occurreret, omnem
Explicuit festivi oris natura decorem.
Hic regum domus, hic patria est et stirpis origo
Iessiacae, hic prima postremus

arva Lyaeus
Occupat et pressis melior despumat ab uvis.
Hic orituri olim terrena e matre Tonantis
Praescia, communi ne vultu occurreret, omnem
Explicuit festivi oris natura decorem.
Hic regum domus, hic patria est et stirpis origo
Iessiacae, hic prima postremus origine fructus
Nobilior: proprio hic manavit purior unda
Fonte, sua melior venit propagine botrus,
Postremo matris generosius

Occupat et pressis melior despumat ab uvis.
Hic orituri olim terrena e matre Tonantis
Praescia, communi ne vultu occurreret, omnem
Explicuit festivi oris natura decorem.
Hic regum domus, hic patria est et stirpis origo
Iessiacae, hic prima postremus origine fructus
Nobilior: proprio hic manavit purior unda
Fonte, sua melior venit propagine botrus,
Postremo matris generosius ubere nectar

Hic orituri olim terrena e matre Tonantis
Praescia, communi ne vultu occurreret, omnem
Explicuit festivi oris natura decorem.
Hic regum domus, hic patria est et stirpis origo
Iessiacae, hic prima postremus origine fructus
Nobilior: proprio hic manavit purior unda
Fonte, sua melior venit propagine botrus,
Postremo matris generosius ubere nectar
Profluxit, quia virgineum; de matre virilis

Praescia, communi ne vultu occurreret, omnem
Explicuit festivi oris natura decorem.
Hic regum domus, hic patria est et stirpis origo
Iessiacae, hic prima postremus origine fructus
Nobilior: proprio hic manavit purior unda
Fonte, sua melior venit propagine botrus,
Postremo matris generosius ubere nectar
Profluxit, quia virgineum; de matre virilis
Flammae experte viro venit vir fortior omni,

hospes:
Reicis urbe sua depulsum ad bruta Tonantem.
Iosippus siquidem Solymis digressus ab oris
Molle legebat iter facilique labore diurnum
Nactus Ephrataeis labens sub moenibus astrum
Hic sibi quaesitum doluit commune negari
Hospitium. Supplex orat vergente pudica
Ad partum sponsa et tecti quodcumque precatur
Neglecti vacuum stabulique exile vel antri
Deserti spatium, sed ubique immitia

beatis
Agminibus cinctam obstupuit. Raptoque supremas
Ad sedes animo, Numen videt et divinae
Fit praesens Triadi: Patrem Prolemque tuetur
Atque Deum quem spirat amor communis adorat.
Hic propriae sobolis conspexit hypostasin aevo
Mole nihilque ipsum quod circumscriberet, una
Maiestate parem reliquis. Tum plenius omne
Susceptae sobolis fatum casusque futuros
Edidicit meliusque afflatis

copia veri.
Nec mirum: decuit siquidem superaret ut alta
Reginae addictos matrisque scientia servos.
Notitia crescente faces mentisque calorem
Auxit et aeternis arsura incendia flammis.
Hic proprium vitae cursum fatumque legebat:
Hic gladios, hic mucrones, hic mentis acerbos
Quos olim passura fuit spectabat agones.
Laetitiae sed magna fuit tunc causa dolorum
Cernere diluviem: placitumque est

ut alta
Reginae addictos matrisque scientia servos.
Notitia crescente faces mentisque calorem
Auxit et aeternis arsura incendia flammis.
Hic proprium vitae cursum fatumque legebat:
Hic gladios, hic mucrones, hic mentis acerbos
Quos olim passura fuit spectabat agones.
Laetitiae sed magna fuit tunc causa dolorum
Cernere diluviem: placitumque est Numinis ultro
Amplexa et gaudens, nullis

Reginae addictos matrisque scientia servos.
Notitia crescente faces mentisque calorem
Auxit et aeternis arsura incendia flammis.
Hic proprium vitae cursum fatumque legebat:
Hic gladios, hic mucrones, hic mentis acerbos
Quos olim passura fuit spectabat agones.
Laetitiae sed magna fuit tunc causa dolorum
Cernere diluviem: placitumque est Numinis ultro
Amplexa et gaudens, nullis mucronibus

Reginae addictos matrisque scientia servos.
Notitia crescente faces mentisque calorem
Auxit et aeternis arsura incendia flammis.
Hic proprium vitae cursum fatumque legebat:
Hic gladios, hic mucrones, hic mentis acerbos
Quos olim passura fuit spectabat agones.
Laetitiae sed magna fuit tunc causa dolorum
Cernere diluviem: placitumque est Numinis ultro
Amplexa et gaudens, nullis mucronibus impar

Terrarum, caelique décor, promissus ad orbis
Imperium princeps, nullo non maximus aevo,
Virginea matris parvus puer exit ab alvo. 9.
Hic velut e somno evigilans sibi reddita Virgo
Non aliquo puri partus concussa dolore
(Nam veluti speculum splendor, sic ista parentis
Viscera transivit soboles, vel graminis imber
Innocuus, vel floris odor qui

Non mihi si Phoebus cytharam, describere viso
Quae fuerint, Virgo, tibi corda calentia nato,
Sufficiam: sacro mater mirabilis aestu! 11.
Hic ubi se nimio cordis correpta calore
In sobolem effudit genetrix, quae Virgo priore
Attulit ad partum curâ, dare tegmina membris
Linea festinat; sed quod leviora putasset,
Nocturnam arcebat proprio velamine

Creditur haec Virgo; totum si possidet una,
Totus amor prolis non est divisus ab una.
Plus amat una istum quaevis quam femina natum,
Plus dedit una isti siquidem quam femina nato,
Naturae hic amor est. Sed cui praeluxit amori
Gratia, caelicolûm quivis est spiritus impar.
Talis amore parens natum fovet: evehit istas
Immodico nisu natura et gratia flammas.

grege frondibus, acto
Ad fetum lanâ variare peritus Iacob,
Sudatis socero pactis pro duplice ternis
Coniuge servitii lustris, post bina reversus
Connubia et geminas uno de patre maritas,
Hic ductas collegit oves pavitque superba
Arte coloratos sparsis ramalibus agnos.
Hic bibitura pecus saturo iam ventre placentem
Praesto erat ad lympham, qualem de fonte petitam
Vitrea ducebat Doris gregibusque

duplice ternis
Coniuge servitii lustris, post bina reversus
Connubia et geminas uno de patre maritas,
Hic ductas collegit oves pavitque superba
Arte coloratos sparsis ramalibus agnos.
Hic bibitura pecus saturo iam ventre placentem
Praesto erat ad lympham, qualem de fonte petitam
Vitrea ducebat Doris gregibusque patebat
Appulsis humili ripa, quae sidere quovis
Sufficiens subter stratis manabat

recenti
Est soboles. Urbs vero huius Davidica Bethlem
Hospitium natale Ducis: properate volentes,
Ite citi, bona turba, viri, vicinaque Bethlem
Festinate hilares ad moenia. Proxima regem
Hic vobis spelunca dabit tenerumque maritae
Virginis ostendent vobis praesepia natum,
Quem stringunt humiles, plebeia vincula, panni,
Numinis augustam prolem.” Sic dixerat ille,
At comitum spectata phalanx

16.
Tunc propior exurgit Corydon, cui maior ovilis
Copia centenique suis sub matribus agni
Balabant: centum mixti iunicibus ibant
Alta sequi dociles pingues armenta iuvenci.
Hic socios et adhuc lecto remorante supinum
Advocat Aegonem, fato cui nuper ademptus
Grandaevus genitor Mopsus non pauca relinquit
Bucera passa iugum capita; ut se quisque tepenti
Proripit e strato, attoniti

Hanc nimia pallere facem) si quando protervum
Vult hominum genus ense Deus poenisque ferire,
Lividus egreditur flammisque minacibus ardet,
Dicturus caedes atque horrida bella cometes.
Hic reliquos inter, Soboles quos Numinis ignes,
Cum caelum veluti pellem extendisset, in illo
Aetheris accendit vacuo sua fata deesse
Signantem stellam. Flammis ex omnibus unam
Nam passus stellarum opifex, hanc

Signantem stellam. Flammis ex omnibus unam
Nam passus stellarum opifex, hanc iussit in ista
Stare olim mutanda imis regionibus aethra.
Impressitque sui speciem: praesepia, panni,
Ipse infans hic lumen erat: concedere terris
Hoc voluit caecisque ostendere gentibus astrum,
Divinus materno utero cum prodiit author,
Ut caeli studiosus Arabs, dictante recenti
Sidere mortales Verbi deprenderet ortus.

Praesentem dum sera videt clareque tuetur
Lumen ut illius cunctis se flamma revelet
Gentibus Hebraeaeque ingens sit gloria plebis.” 37.
Hic iterum mirata parens, miratus Ioseph,
Artubus humanis praesens testantia Numen
Prodigia et populo coram, queis proditur infans
Esse Deus, signis haerent; tacitaque revolvunt
Mente, modis puerum quantis iam

Iussero, Niliacis deges securus arenis.
Causa fugae furor est et mors quam regia nato
Cuspis et immitis Solymi parat ira tyranni.
Rumpe moras longumque viae nec linque laborem!
Mutandae sedes; ne te hic aurora morantem
Inveniat, cave! Praecipites sunt regibus irae
Alatique pedes, tutum et placabile numquam
Regnandi ambitio. Non est formidinis expers
Aut sceleris ventura dies: mora nulla, recede!”

Ad Solymaea, quibus digressi tecta, docentque
Iussam ausis tentare necem frustrato ut omnis
Quaesiti labor infantis remque ordine pandunt. 44.
Hic princeps augere metum famamque putare
Non falsam Hebraei pueri, quem fata furenti
Eriperent regnumque fuga facesque pararent.
Depositurus erat rabiem, ratus esse potenti
Nequicquam obniti fato, nisi dira

Par ardor. Scripti signavit protinus astum
Edicti, quo tota alto ceu fulmine tacta
Intremuit regio et Bethlem funusque daturae
Ephrataeae ululant percussae pectora matres:
“Quis puer hic, aiunt, soboles quae sanguinis ista
Iessiaci, nostrae prolis tradenda periclo
Quaeritur? Ignaram pueri quae territa urbem
Pernicies? Non is puerum, vult iste cruentus
Parricida suo speciem praebere

Filius: hanc melior rapuit, felicior istum
Causa, recens nato quod sit data victima Verbo.
Hannus utrumque una maestus collegit in urna;
Unum utroque etiam signavit nomine marmor.
Hic Dorcas genetrix et Abelus filius, ambo
Exanimes a morte iacent: ruit illa dolore,
Hic ferro; duplexque dolor patrisque virique
Mollius hoc saxum quam sit dolor ipse, paravit.

Verbo.
Hannus utrumque una maestus collegit in urna;
Unum utroque etiam signavit nomine marmor.
Hic Dorcas genetrix et Abelus filius, ambo
Exanimes a morte iacent: ruit illa dolore,
Hic ferro; duplexque dolor patrisque virique
Mollius hoc saxum quam sit dolor ipse, paravit. 49.
Quis reliquos matrum casus obiectaque ferro

tellus, plantarum degener, unam
Si palmam excipias, sabulo quae surgere felix,
Factura haud numerum, si, expers ne graminis esset,
Altera non eodem crevisset in aequore coniux.
Huc tulit errantem, simul hic sub frondibus altis
Iosippum obscurus subigit consistere vesper.
Hospitium tunc palma dabat, quae fusa per orbem
Frangebat nimiam foliis pendentibus aethram.
Haec etenim tantus melius tegeretur ut hospes,

7.
Inde autem Pharium bibituris obvia Nilum
Est via deserti, sitiens et inhospita tellus,
Urbe carens. Cives domuum concordia nectit
Hic nullos, ubi nec steriles qui nectat arenas
Humor adest; Lybicis regio par syrtibus ingens.
Unde suus deesset ne istis quoque Syrtibus Ammon
Iuppiter, Isacidis alius cum cornibus Ammon
Aere stetit fusus

Delius aestivum necdum sublimior axem
Attigerat, ver illud erat cum frugis inanes
Plusquam hominum peregrina Trias calcaret arenas.
Verna alibi quamvis poterat tunc esse dierum
Temperies, hic et sabulo cedente, molesta
Et vacua humoris tellure, vibrantibus ignem
Phoebeis sine nube rotis, procul hospitis omni
Commoditate laris, tolerare ardentius anni
Debuit implacida tempus regione,

Et vacua humoris tellure, vibrantibus ignem
Phoebeis sine nube rotis, procul hospitis omni
Commoditate laris, tolerare ardentius anni
Debuit implacida tempus regione, timendâ
Inde magis, nulla hic aestum quod frangeret umbra.
Hinc hominum nulli non quivit acerba videri
Haec via deserti: nemo haec sabulosa viator
Aequora quaesivit, nisi quos caeleste subegit
Imperium; veluti Phario dare terga

subegit
Imperium; veluti Phario dare terga Serapi
Iussa fugax duodena tribus, velut ista cruentas
Ascalidis vitare manus, hoc pulvere iussa
Tuta ibat divina domus, genialiter octo
Hic habiti lustris relegens vestigia Iudae.
Istorum cuivis anno lux esset ut una
Aequa, quaterdenos numerant hoc aequore soles.
Deserti mora tanta fuit, prius ampla superbi
Quam caeli Charites tetigissent arva

poenae
Saevior haec siquidem et letho breviore resolvens
Corpora, quam Scythica fuerat de rupe Promethei
Accersita fames; vacuandis sanguine venis
Tardior et vitae fatali segnior haustu.
Hic quod edas, hospes, nihil est, nisi mandere saxa
Dente velis, neque enim invenies quae carpere 261 carpere: carpore possis
Ore, vel extremis quae gramina stringere labris.

Iosephus, nisi quod sibi cesserat escae
Subsidium: Cererem atque novos de stipite fructus
Et gelidam, quam fons aliquis dedit aurifer undam. 14.
Hic fixo in terram vultu, mox inde vicissim
Se tacite explorant oculis Iosippus et uxor.
Ille prior sic ore refert: “Submisit egenis
Nunc etiam miro iuvenum, qui gemmea calcant
Astra, ministerio annonam Deus:

dexter
Iosippi potuit labor, immansueta trahebat,
Grata tamen vectori animam recreantia lasso
Pabula vicinâque gulam irritantia lymphâ.
Iosippo sopor et pro more brevissima matri
Hic noctis libata quies; cui corporis ipse,
Mentis erat caelum penetrans vigilantia, somnus. 19.
Cum prope consumpta iam nocte rediret Eoo
Orbe

quo Iuda reliquit
Aegypti servile iugum, cum marmore fusus
E liquido veluti murus protexit euntes
Et medium attraxit sicca ad vestigia pontum,
Ultorem Pharii instantis post terga tyranni.
Hic intacta parens, horum non nescia Virgo,
Sic tacito ut vidit liquidam Thetin ore salutat:
“Oppressum quondam servare potentia Iudam,
Aequora, salvete, aetherei parere Tonantis
Praecepto molles undae! Tot

Quam ratio data mensque regit, rationis inanem
Cui cerno parere Thetin: dignissime gemmis
Sal Erythraee tuis; gemmae tibi ne qua deesset
Ambitio, nostri servati seminis olim
Pro merito, meus hic ornat tua litora Iesus.”
Talia versabat genetrix animoque ferebat
Has oculis dum lustrat aquas actisque moratur,
Nerine gemmata, tuis; meliore superba
Tunc concha et gemma, aeternae quam lucis abyssus

Quod fuerit, canis ora refert: et nescia signi
Roma diu explosit, veneretur inania laudis
Quod portenta, canum amens religione Canopus.
Cum tamen Ausoniis dementia maior in aris
Plauserit: hic febris, meretrix, rubigo pavorque,
Qui – divi! – gravium capiebant thura Quiritum. 24.
Hunc reliquis postquam stratis Aegyptus Anubim

frondes:
Qua si plaustra trahi vel clitellaria vellet
Ire pecus, fuit aequa rotis tergumque gravato
Commoda vectori plano de cespite mollis
Semita, proiectas servans a frondibus umbras.
Hic varium plantae genus, at sine fructibus omnes,
Nescio quo fato steriles totamque caduca
Luxuriem folia implebant et floris inanes
Densa comis tantum laxabant bracchia trunci.
In forma tamen et foliis

Canopum
Esse infelicis lacerum Paradison Adami.
Hinc communis amat Phariis quoque dicere rumor
Niligenas primos hominum totius adeptae
Unde animam et mentem fluxerunt semina carnis.
Hic ubi turbato Nilus modo gurgite manat
Fonte procul, communis erat fons, quatuor olim
Fluminibus: Tigri, Euphrati, quique alluit Indos
Aurifero Gangi et Nilo; cui prima remansit
Fontis aquae virtus, vincla

Numinis, aversis alio converteret undis.
Tigrin et Euphratem Taurus vomit, India Gangem,
Nilon agunt montes Lunae, vel montibus ipsis
Subiectae, capitis quibus est data fama, paludes.
Sed reor hic solus quod agros virtute rigandi
Servatâ, antiquo Paradisi a gurgite fluxum
Excipiat, fervente vagum quo dissipat amnem,
Credendum hinc, Phario silva est ubi proxima Nilo,
Fixus erat generis primis

unà
Et decus et lux est caelique aeterna venustas.
Phoebopolis, Memphis, Babylon, Aegyptia, Thebae,
Hermopolis, Tanais clarumque authoris adepta
Nomen Alexandria, puer persaepe penates
Hic petiit vestros designabatque futuris
Iside contempta patris cultoribus aras.
Saepius hunc vultu et palmis fortasse tenella
Membra, favente pia vobis genetrice tulistis;
Pauperiemque suam donis patriisque

Si facies neget esse Deum, meminisse, Canope,
Te cupio: si tecta feris peregrina colebas
Numina, quid prohibet, Numen sub carne latere
Humana? Totum fuit id si fabula mendax,
Nec fera, nec numen, nulla hic mendacia: verus
Hic puer et Deus est, quem tu lare protegis, exul. 32.
Lustrasset quamvis totam peregrina Canopum
Cum puero genetrix, semper

Canope,
Te cupio: si tecta feris peregrina colebas
Numina, quid prohibet, Numen sub carne latere
Humana? Totum fuit id si fabula mendax,
Nec fera, nec numen, nulla hic mendacia: verus
Hic puer et Deus est, quem tu lare protegis, exul. 32.
Lustrasset quamvis totam peregrina Canopum
Cum puero genetrix, semper praestante marito

Funderet ut liquidas fons ille perenniter undas.
Annuit Omnipotens: tunc qui scrobe totus in una
Fons fuit, intumuit subito sulcoque receptus
Funditur et longo fecundat iugera rivo.
Isidis hic fons est gratumque in gentibus illis
Tale habuit nomen palmaeque sub arbore manat.
Hic locus Isaciae fecundus munere lymphae,
Aptus odoratis, quae dant opobalsama, virgis
Visus erat: quantum Scythico bis

in una
Fons fuit, intumuit subito sulcoque receptus
Funditur et longo fecundat iugera rivo.
Isidis hic fons est gratumque in gentibus illis
Tale habuit nomen palmaeque sub arbore manat.
Hic locus Isaciae fecundus munere lymphae,
Aptus odoratis, quae dant opobalsama, virgis
Visus erat: quantum Scythico bis torta lacerto
Praepes arundo volat, longum his radicibus hortum
Plantat, ubi orbatae

Sideribus reliquis crebro Phaëtontia lampas
Opposita tellure latet; pro cardine nulla
Invidia est, cui sol numquam sua lumina celat.
Sic Mariam et Iosippum inter dum pergit amoris
Flammeus hic Titan, reliquis sua lumina stellis,
Saepius abscondit (qui iugiter arserit igne
Numinis aethereo, non est, velut ista calebat
Coniuga virginitas). Phoebum qui sustinet axis
Quique polus medium librat,

Succedunt tumulo Magni, quem forte docebat
Fama recens, tantis sed fama sonora triumphis,
Pulvis erat bibulaeque cinis commixtus arenae.
Et titulum ambusto duxit quem stipite Cordus,
(‘Hic situs est Magnus’) spumans turbaverat aequor
Raptaque erat primo scriptoris gratia fluctu.
Hinc decimo emensi totam Casiotida Phoebo
Atque plagas quas nunc etiam Hagarena profanat
Posteritas, curvo

Flaminis aeterni accendit lux pronuba taedas. 3.
Assidua istius servabat lumina tecti
Virgo, redux Pharias postquam calcavit arenas.
Sedulus hic lateri materno adstare solebat
Divinus puer et matris quo iussa vocabant
Praesto esse atque suus qualem nutritor agebat,
Observare artem fabroque vibrante securim,
Vilia caesarum trabium segmenta legebat

mystas,
Caelica confestim veniens vox omnibus aures
Occupat et numeris delubrum talibus implet:
“Advenit revocata fuga Nilotide proles
Quam genui et reducem Pharia regione recepi.”
Hic rapti cunctorum oculi, qua parte sonare
Verba putabantur; quaesitus ab omnibus author
Vocis, at humanae faciles cognoscere carmen
Non esse hoc linguae; dicti mysteria quaerunt.
Mystarum labor effati

Mystis vestibulo paschalia vota ferentem
Implevit vox fausta palam, nec Numinis oris
Ancipites numeri. Tum quid tota urbe referret,
Iudicium attentae repetit populare maritae.
Illa quid hic dicat vix invenit: haeret in uno
Sed sobolis vultu modicaque in carne latentis
Maiestate Dei, quam tot portenta Tonantis
Adverso fidei Iudae dant noscere prolem.
Nec se Iosippo celat, sic ore locuta:

Plura dabit facietque palam testantia Numen
Signa, sed adversum portentis omnibus orbem
Inveniet divina fides votisque cupitum,
Praesentem opprobriis lacerabit Iuda tribulem.
Nec furor hic sistet: post tot ludibria ponet
Supplicio maiore animam: suffixa probroso
Placatum sceleri Numen dabit hostia ligno.
Hoc fugiet moriente dies: caligine Titan
Abscondet rutilas tunc plena et Delia

fatenti.
Intremet et tellus reddetque hunc tertia vivum
Turbato custode dies; tamen impia cunctis
Perstabit signis turpem Synagoga fateri
Perfidiam palmasque ipso cum Dite ferire.”
Hic siluit Virgo lacrymisque rigavit obortis
Ora et praesentem pia strinxit ad oscula natum.
His autem quae tunc genetrix praesaga ferebat
Attonitus, tacito versabat pectore Ioseph
Consilium sublime Patris, cui

vetabat.
Haec etenim, postquam Solymis exire parenti
Mens fuerat, petiit sibi permittente licere
Matre profecturis actutum in propria iungi
Cognatis patrumque pio sermone teneri.
Hic animo suspensa parens, ignara quid altae
Vota velint sobolis; sed mox “I, nate” reponit.
Iosippus vero “Fili,” inquit, “colligat uno
Fac, rogo, venturus tecti nos limine vesper.”
Cui iuvenis

texit.
Tertia surgentis numerabat lumina Phoebi
Matre procul soboles, cum vota calentia Virgo
Depositura petit Solymi sacraria templi,
Ora vel amissus si fors daret obvia natus.
Viderat hic illam, commune prophetidis Annae
Sortitae fatum neptis Debbora, virili
Prole Phanuelis veniens, amitae secuta
Exemplum, dum cruda viri post funera, spreto
Connubio bigamos templo sacrarat amores.

adibant.
Dispositis vatum tabulas versare periti
Accubuere locis: sedes data prima magistris,
Perfectae necdum subiecta sedilia pubi,
Ima dein studii cupidae subsellia turbae.
Occupat hic aptum supra duo lustra biennis
Progenies divina locum et data tempora fandi
Nactus, inops veluti studii petit ante doceri
Doctrinae totius apex legemque reposcit
Scire dator legis. Qui seu responsa

probari.
O divine puer, cuius cum patre voluntas
Est eadem, nostra hoc animi nutantia facto
Arbitria informas, dum sic contraria matrum
Lamenta aethereis monstras postponere iussis!
Hic tamen alta patris postquam mandata secutus,
Terreni dictata uteri non degener audit
Imperia et iussos aequa capit ore labores.
Ille etenim donec spargendis apta veniret
Seminibus veri et monitis

Quod fuerat, tumulo claudit signisque pudoris
Virginei, lauri foliis et floribus ornat.
Huic ego tale suo scripsissem in marmore carmen:
“Ne sacros turbes cineres, adverte viator!
Virginis hic matris sponsus iacet. Omnia dixi.” 19.
Sublato fatis purae consorte maritae
Et tria caelesti complente decennia prole,
Libera coniugii

Hoc taedae auspicio domituro Tartara iacta est
Alea Messiae. Sed non Rubiconis ab undis
Victor agit celeres ad proxima proelia currus;
Prima Galilaeis commutans Massica lymphis,
(Hic suus est Rubicon, rubeos ubi iussa liquores
Unda dedit) Stygio movit nova bella tyranno,
Fortior Aeneadae, postquam Iordane recedens
Hoc mergenda prius signasset crimina rivo.
Mater ubique comes: nihil

dixit:
“Haec mea progenies, placidis accedere constans
Cara 641 cara: charo propago meis!” Caeloque locutus aperto
Intonuit, manifesta suae dans signa loquelae.
Hic etiam niveâ sua colla premente columbâ
Augurium caeleste capit; nova candidus ales
Formaturus erat quod saecula, dictus in orbis
Principio liquidum pennis umbrasse profundum.
Tunc etiam eiusdem genetrix

nomen,
In longam sese facilemque extendit aratri
Planitiem. Quem tunc etiam, postquam ultima morti
Orgia praemisit, sua fata sequentibus intrat
Discipulis patremque solum complexus adorat.
Hic ille ingenti poenae mortisque pavore
Percitus intremuit totus visaque propinqui,
Quae mentem obsedit perculsus imagine lethi,
Crudelem referente necem populique furorem
Praemeditans, sic tristis ait:

Quaeque dolenda nimis popularibus imminet arbor
Vocibus et matrem cruciet, nec funera prolis
Laeta feram, tamen aequa tuum, supreme monarcha,
Velle sequor placitique tui me legibus apto.
Filius hic tuus est, plusquam meus, ille paterni
Totus honor splendorque uteri. Si talibus illum
Exerceri odiis tua fert patiturque voluntas
Numquam errans, mihi nolle grave est, quae fata paterno
Stant placito: o

natum
Urgebat feritas, poterat moritura videri,
Cernere sub manibus natum crudelibus optat.
Spectavit, stetit: o virtus heroa, virile
Robur, stare isto MARIAM potuisse sub ictu.
Qualis hic afflictae penetrans praecordia matris
Ensis erat? Tamen exanimem non reddidit, Orci
Fila potens resecare mucro; sed saevior inde
Horridiorque fuit, quod citra funus, acerbas,
Viscera non citra plagas materna

Quis dolor est, divina parens, conferre dolori
Quem potis est natura tuo? Sunt luctibus omnes
Fetae urbes: nurus haec sobolem gemit, illa parentem,
Ista virum deflet; morbis cruciantibus alter,
Carceris hic gravibus poenis, discrimina famae,
Tristis opum iactura alius rerumque rapinis
Pauperie torquente dolet. Licet ipsa dolorum
Patria sit tellus qua vivimus, omnibus illa
Est tamen aerumnis impar producere

Vicinum lateri fatis concedere Dismam.
Latro fuit Dismas: illum miserata, quod ante
Pendentem adversa trabe correxisse sodalem,
Illotas soboli voces foedo ore vomentem
Audisset, subito natum hic Virgo precata est:
“Hunc dona mihi, nate, reum mortisque soluta
Sentiat esse tuae tibi cuncta piacula poena.
Congruit et meritum: non te subsannat ut alter
Teque illudentem socium multo increpat

Defuit augmentum, divinum scindere pectus
Ausa ubi completis Longini lancea fatis.
Et licet extincto iam cuspidis illius ictus
Non foret ad sensum nato, vim pertulit hastae
Ad sensum genetrix: soboles hic fixa cruentum
Sustinuit vulnus, genetrix confixa dolorem.
Una duplex potuit pectus lacerare sarissa. 38.
Hic aderat locuples Arimathaea urbe

Ad sensum genetrix: soboles hic fixa cruentum
Sustinuit vulnus, genetrix confixa dolorem.
Una duplex potuit pectus lacerare sarissa. 38.
Hic aderat locuples Arimathaea urbe senator
Iosippus (gratum genetrici et amabile nomen)
Auditam Christi monitis sperare salutem
Instructus, soboli quem procurare supremum
Funeris officium, pietas materna

nostro;
Nec tamen iniustus meus est dolor: omnis in isto
Terrarum et caeli luctu natura laborat,
Non flebo mater, dum sic meus occidis author
Et natus, pupilla tuae luxque una parentis?”
Hic tacuit, tum caelo oculis affixa profatur:
“Aeterno quae grata tibi veniebat ab aevo,
En pater, expletis cecidit iam victima fatis!” 40.

viso Heroe micabat
Divina Verbi specie, videre perennis
Auspicium vitae, clarus queis lumine tanto
Adveniens maestis Titan affulsit in antris
Ut Stygia aeterno mutarit Averna sereno.
Hic mora ter denis, ubi sex adieceris, horis
Messiae consumpta fuit: quae dispare primo
Censetur numero, coepisset surgere postquam
Hora novae (post funus erat quae tertia, in umbris
Quam genuit mediis nox

beatis
Corporibus pro dote comes) vicina sepulchri
Claustra petunt spectantque novi venerabile saxi
Depositum myrrhaeque madens aloesque Sabaeo
A succo et nivea velatum sindone corpus.
Hic ipse enumerat (necdum sibi iunxerat illas
Membrorum exuvias) turbis praesentibus Heros
Divinus, plagarum orbes illataque ferro
Vulnera et exanimes pandit descripta per artus
Saevitiae monumenta. Stupent ad

Me tumuli vacuo immortalem vivere saxo.”
Plura tulit natus, nato quoque plura fuere
Quae retulit mater: fari aut comprendere tentet
Quis MARIAE tamen, aut victoris verba Tonantis?
Hic immortalis vultus splendore parenti
Exhibito fatique omni maerore soluta,
Fronte pari reliquos abiens solatur amicos. 8.
At Dismas latronum

nati.
At quoniam me, Virgo, tuae iam prolis aperta
Forma docet, qua ceu speculo modo singula cerno,
Et quae scire mea refert contemplor; eidem
Notitiamque mei, genetrix pia, debeo fati.
Hic didici, divina, tua prece, mater, acerbam
Effugisse Stygem; stantemque in limine Ditis,
Me tua quod tristi pietas revocabit ab Orco.
Gratus nunc venio et qualem tua magna potestas
Ferre valet, qui primus

Successere hilares tectis matremque salutant,
Quaeque hausere oculis referunt veramque reperta
Membrorum vacua, geminabant sindone famam. 10.
Hic genetrix quamvis spectati certa fuisset
Alloquio nati propriaque a luce tulisset,
Ne dubia audiret viventis murmura prolis;
Cum tamen usa foret moderati semper honesti
Lege parens, suspecta novae praeconia

Ausonia flagrare dabit face; sanctior isti
Stabit honor saxo, decus et reverentia stabit
Barbaricosque inter vivet sua gloria fasces.” 11.
Hic caput attollit genetrix telaeque volumen
Pone iacere videt (nati quae membra superstes
Mortua velabat sindon) hanc versat et ori
Admovet et lacrymis rigat et sic ore profatur:
“Dulces exuviae! Cur, ah, non

O genetrix, quantum nati tibi debet amica
Posteritas! Ipsumque etiam tua provida quantum
Obstringit natum cura, immortalis ut esset
Illa sua, in lino quam mors obsolvit imago.
Sitque meus labor hic sacrae subtexere telae:
“Hoc amor invenit, mors fecit, Virgo reliquit.” 13.
Funeris interea domitor mandavit amatis 472

vertice linguis.
Interea vero tantorum ob acerba dolorum,
Te superare tui petiit quae terrea nati
Conditio, grates refero, sed maior Olympo,
Quò propero, tanti expectat te gloria facti.
Hic ego te, signata tui cum venerit hora
Excessus ipse excipiam augustoque locabo
In solio vultumque Patris regina videbis.
Unde autem spectare meos ad sidera possis
Ascensus, mons est densis umbrosus

fidelia muros
Pectora, iucundi tectis communibus omnes
Conveniunt et sueta terunt domicilia, panis
Conscia conversi cenacula, dicta Sionis
Stare iugo et celsas Davidis tangere turres.
Hic media illorum genetrix divina, relictus
In terris nati splendor, pupilla videntis
A longe fidei; matrem quam dicere cuncti,
Observare omnes soliti absentisque magistri
Doctrina et virtus; sobolis promissa,

lassos
Fertur equos, quando his pietas collecta Sionem
Vocibus implebat: decimo lustraverat ortu
Iam Solymam et porta tantum distabat Eoa,
Quantum supremo medius quo fervet ab axe
Delius: hic subito commota furentibus auris
Alta domus tremere et ruere omnia visa repente;
Atque improvisus vibratus ab aethere turbo
Cum sonitu venit atque omnes pius occupat horror.
Suspiciunt, iterum, atque iterum

Tum memorat: “Chari comites, advertite, quaeso,
Quem casum portenta ferant: descendit Olympo
Promissum Flamen, praesens est illius ignis.
Nunc animos tanto, socii, componite dono!”
Hic votis ardere omnes omnesque beati
Flaminis accessum implorant: tum fusa per auras
Lumina discretis linguas imitantia formis,
Cunctorum capiti insidunt penetrantque calore
Pectora: tunc omnes, fandi suprema

suspirat et alter Iberos,
Armenias alius rupes et Caspia regna,
Messagetas alter, saevos considerat alter
Humano sine more Scythas: crudelibus optat
Misceri Hircanis alius; metitur arenas
Hic Lybicas; Indis, solioque sedentibus aureo
Alter amat certare 824 certare: certere sophis; examinat ille
Maurorum attegias, nigros hic pectore versat
Aethiopas Medumque alter iam

Misceri Hircanis alius; metitur arenas
Hic Lybicas; Indis, solioque sedentibus aureo
Alter amat certare 824 certare: certere sophis; examinat ille
Maurorum attegias, nigros hic pectore versat
Aethiopas Medumque alter iam tranat Hydaspem.
Hic Nomadum populos rituque imbuta ferino
Pectora, Niligenas alter Memphimque salutat.
Hic Italas poscit gentes, huic Sequana cordi est.

aureo
Alter amat certare 824 certare: certere sophis; examinat ille
Maurorum attegias, nigros hic pectore versat
Aethiopas Medumque alter iam tranat Hydaspem.
Hic Nomadum populos rituque imbuta ferino
Pectora, Niligenas alter Memphimque salutat.
Hic Italas poscit gentes, huic Sequana cordi est.
Riphaeos alter saltus amnesque volutat
Bistonis ora tuos, Graiis ille

ille
Maurorum attegias, nigros hic pectore versat
Aethiopas Medumque alter iam tranat Hydaspem.
Hic Nomadum populos rituque imbuta ferino
Pectora, Niligenas alter Memphimque salutat.
Hic Italas poscit gentes, huic Sequana cordi est.
Riphaeos alter saltus amnesque volutat
Bistonis ora tuos, Graiis ille incubat actis:
Optataeque illis, coram quas cernere necdum
Absentes poterant, veniunt ad

lustrare penates
Et sacrae conclave domus, ubi Numinis Ales
Nuntius assumpta iuvenilis imagine frontis
Almum dixit Ave Verbique aeterna potestas,
Humanae suscepit onus servile figurae.
Hic memor illius, quo se sublime levavit
Tunc animi excessus, viditque augusta Tonantis
Ora patris viditque Patris quod ventre gerebat
In propria Verbum forma, liquefacta labansque
Pectore, divini vultus

Pectore, divini vultus splendore calebat.
Discipulis eadem culto mutata sacello
Limina, pro mystis sortita libantibus aram
Et Dominae simulacra suae, cui insidet ulnis
Virgineis idem, qualem hic conceperat, infans.
Hos mortalis adhuc maiestas matris honores
Promeruit, quales humilis non passa fuisset
Virgo sibi fieri, caelo nisi prodita gratae
Iussa accessissent sobolis; quo Virgo suarum

facti
Vivit servatque lapis quem pressit, honorem.
Hesperidas Christi siquidem praecepta docenti
Una eademque potens – mirandum! – pluribus horâ
Apparere locis Virgo, dedit ora tueri
Hic sua; marmoreae stantem quam vertice pilae,
Aspexit Zebedeo ortus genitore Iacobus.
Huic etenim oranti fluvialis margine ripae,
Quam Tartessiacis implens fecundat Iberus
Dives aquis, alto vestigia figere

charum sic est affata sodalem:
“En Iacobe mei, Solymis prout ante ferebam,
Polliciti completa fides: potiore novatam
Tellurem cum messe coles, tibi nostra daturum
Lumina promisi: qui te modo sustinet, hic est
Plus reliquis fecundus ager fideique receptae
Virtutisque ferax, mea quem materna fovendum
Suscipiet pietas aderitque ad vota potestas.
Quare age, in hoc ipso, quo me tua lumina cernunt

Discipulo comes et subiit Latoidos aris
Famosas Ephesi turres, cui sanctius illa
Condita Virgineae starent delubra parenti,
Quam venatrici voluit quae stare Dianae
Cassa fides: templis tamen hic praesaga colendam
Signabat puram Virgo Latonia matrem.
Hospitis urbs vero tantae dignata benigno
Accessu tantique memor non deses honoris
Posteritas, pleno patrum acclamante senatu,

vota fatigant.
Ardebat cui prolis amor, sub pane latentem
Expetiit natum, summi felicia fati
Gaudia: suscepit Cepha praebente morantem
Sub dapis effigie sobolem; velata sed uni
Non erat hic soboles matri, cui vera remoto
Exhibita est facies velo aeternumque vocantis
Ad solium, audivit verba invitantia Nati.
Vix dape consumpta, iaculum fatale coruscat
Caelicus Arcitenens matrisque in pectore

atque animam membris exire lacessit.
Tunc simul extremus MARIAM liquefecit amoris
Impetus et purae dissolvit vincula carnis. 41.
Praesto erat hic Natus matremque ad pectora stringit
Corporis immunem; circumdat lumine numquam
Occiduo, quo sideream fulgere decebat
Reginam amplexuque tenet; neque copia deerat
Magna ministrorum MARIAE paeana canentum.

stellis
Sublimem quam regna ferat, terrae abdita pandit,
Aligerum famulante choro: patefecit Averna
Reginae subitura iugum Ditisque superbi
Mancipia, in leges Dominae ventura retexit.
Hic Stygius trepidare metu MARIAMque vereri
Increpitus, tenet ora Draco matrisque subactus
Imperiis, ausus contra nihil hiscere, spumat
Ad rabiem pressoque oris labra torquet hiatu.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report