Your search found 6574 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 6542-6567:

Ad lectorem
Me iuvat hoc versu vatem inseruisse Croatam
Vatibus antiquis: hic honor huncce decet. Split, VII. cal. Februarias An. MCMLVII. Dr. Ivan Baković Interpres

Revera mures rodunt, sed corpore terram
Detorquent: aquila ad caelum sese unica tollit.
Ad furcam! laqueoque senem suspendite duro,
Ut sapiat, quam illi timor afferat utilitatem.
Et si Turca quis hic existat, qui quoque viles 75
Christiadas timeat, tollam sub nubila caeli
Illum, ut ibi nigris corvis stet praeda cruenta.”
Omnis in ore deest servis sonus, unguibus istam
Arripiunt praedam. “Veniam” rogat et

Sol absconditus est et pernox luna resurgit.
Ille quis est, qui per montis iuga dura vagatur
Ad Montemque Nigrum gressum facit usque latenter?
Se fert nocte, diu permittit membra quieti; 90
Hic heros olim, sed nunc non amplius heros,
Sed calamus tenuis, qui flamine quoque movetur.
Si iuxta callem serpentem serpere, sive
Cespite sub viridi leporem audit scalpere terram,
Tum miser ille, fero serpente ferocior

amplius heros,
Sed calamus tenuis, qui flamine quoque movetur.
Si iuxta callem serpentem serpere, sive
Cespite sub viridi leporem audit scalpere terram,
Tum miser ille, fero serpente ferocior ante, 95
Hic trepidare fere plus quam lepus ipse videtur.
Et motum putat esse lupum, vel deteriorem
Isthoc ultorem Montanum, ideoque pavescit,
Ne caecae morti succumbat, cuncta priusquam
Obtineat, quae nunc eius praecordia

adiuvet, o vigil urbis!” Tum vigil illi
Suavius: “Et felix te sors, incognite fortis! 135
Unde domo tu es? Quae bona fors te duxerat istuc?
Cur huc venisti fortis fugientibus astris?”
Turca sagax, sibi sic putat hic nunc esse necesse,
Turca sagax reddit responsa sagaciter illi:
“A me cum quaeras, tibi verum dicere cogor: 140
Notus ego sum heros ex Morača, flumine claro,
Et sane rure ex parvo, cui Tušina nomen,

Rovce refertos 220
Conculcant saxis; post hos, ubi flava fugatis
Nocturnis umbris aurora rubescere visa est,
Agmen ad illustrem fluvium, cui Morača nomen,
Venit, ab hoc nomen regioni educitur illi.
Hic transire diem validum consederat agmen. 225
Hic madido iacuit revolutus gramine, somno
Ut recrearet iam fessas in corpore vires:
Hic autem ignerium ballistae cernit acerbum
Ac accurate plumbum letale recenset,

ubi flava fugatis
Nocturnis umbris aurora rubescere visa est,
Agmen ad illustrem fluvium, cui Morača nomen,
Venit, ab hoc nomen regioni educitur illi.
Hic transire diem validum consederat agmen. 225
Hic madido iacuit revolutus gramine, somno
Ut recrearet iam fessas in corpore vires:
Hic autem ignerium ballistae cernit acerbum
Ac accurate plumbum letale recenset,
Cote sui fidum vel laevigat ensis acumen: 230

cui Morača nomen,
Venit, ab hoc nomen regioni educitur illi.
Hic transire diem validum consederat agmen. 225
Hic madido iacuit revolutus gramine, somno
Ut recrearet iam fessas in corpore vires:
Hic autem ignerium ballistae cernit acerbum
Ac accurate plumbum letale recenset,
Cote sui fidum vel laevigat ensis acumen: 230
Hic chalibe ex saxo scintillam excudit et illam
In foliis siccis capit et dein accumulatis

iacuit revolutus gramine, somno
Ut recrearet iam fessas in corpore vires:
Hic autem ignerium ballistae cernit acerbum
Ac accurate plumbum letale recenset,
Cote sui fidum vel laevigat ensis acumen: 230
Hic chalibe ex saxo scintillam excudit et illam
In foliis siccis capit et dein accumulatis
Termitibus forti flatu flammam excitat acrem:
Arietis hic quartam partem oblatam a grege miti
In nuceo parvoque veru conversat ad

recenset,
Cote sui fidum vel laevigat ensis acumen: 230
Hic chalibe ex saxo scintillam excudit et illam
In foliis siccis capit et dein accumulatis
Termitibus forti flatu flammam excitat acrem:
Arietis hic quartam partem oblatam a grege miti
In nuceo parvoque veru conversat ad ignem, 235
Vel de ventre trahit perae sibi caseolum album.
Ardescitne siti? Non distat Morača flumen.
Estne calix opus huic? Palmas adhibebit

eius gutta refulsit
Sole sub ardenti velut unio. Forsan amaro
Commemoratu illum nunc fortior increpat aetas,
Atque sui plagas medicans gregis ipse suarum
Forte recordatur iuvenilum tristitiarum: 325
Hic bonus est pastor, nam aliis quae praedicat, ipse
Usque suis factis haec confirmare videtur.
Ad pia verba pii senis omnis turba stat illa
Aegra gravi tamquam morbo; mitesque videntur
Agni, qui fuerant silvestres ante

Ruribus extorquet durum saevumque tributum.
In medio campo crudelis castra locavit, 390
Ac exactores saevos huc misit et illuc,
O exactores, utinam sint praeda luporum:
Ex auro nummum stricte hic a quoque requirit,
Ac a quoque foco vult et iubet arietem opimum
Necnon alternam, iuvenem pro nocte puellam. 395
En exactores equitant nunc ex oriente,
In caudis nudum ducunt miserabile vulgus,
En

Semianimem vitam revocat, vix vixque movetur,
Per campum reptat: lacrimosum est hoc documentum
Postremum cornu solum resonare sepultos 495
Ac in iudicium compellere non modo posse,
Cum faciant eadem nunc ac hic terna flagella.
Et miseris, quorum manat de corpore sanguis,
Qui tristes serpunt ad magnum papilionem,
Aga furore ardens velut horrida bellua rugit: 500
“Eia age, vulgus, opus tibi sit conferre tributum,

Et miserum vulgus gemitus de pectore ducit:
„Panem, here, panem, namque diu non vidimus illum!“
„Expecta, vulgus, caelo dum vespere stellans
Nox cadat, et carnem dabo tunc pro pane perustam!“
Execrabilis hic dicta execranda resumit. 540
Sed quisnam latos angores explicet? Aequo
Quisnam animo possit tristes audire dolores?
Lapsa dies est, huic vesper successit et alto
Post illum tristis caelo nox praecipitavit,

Se tollunt plures circum illam; pulchrior istis,
Pulchrior et maior, Smail-agae papilio exstat
Praecellitque aliis veluti candore columbis,
His albis avibus, praecellit candidus ales.
Papiliones hic illic in lumine lunae 555
Albescunt sicut subter nive magna sepulcra,
Circum quae nequam multa de nocte vagatur
Spiritus, et larvis gradientem terret ineptis,
Vel fictis terit aurem huic rugituque leonis

Nam video magni tibi causam haec esse doloris...
Quid? Tu fles..? Tu fles..? Haec vere somnia non sunt,
Haud dubie, minime tu propter somnia fleres.
Aestuat interea prae papilionibus ignis,
Qui curae Turcis est. Hic nova porrigit igni 580
Nutrimenta, ambas buccas hic inflat et illum,
Ut melius flagret, spiramine concitat oris;
Hic pedibusque decussatis ad humumque retortus
In longoque veru conversans arietem opimum

Quid? Tu fles..? Tu fles..? Haec vere somnia non sunt,
Haud dubie, minime tu propter somnia fleres.
Aestuat interea prae papilionibus ignis,
Qui curae Turcis est. Hic nova porrigit igni 580
Nutrimenta, ambas buccas hic inflat et illum,
Ut melius flagret, spiramine concitat oris;
Hic pedibusque decussatis ad humumque retortus
In longoque veru conversans arietem opimum
Iuxta illum sidit. Sevosus stillat et ingens 585

somnia fleres.
Aestuat interea prae papilionibus ignis,
Qui curae Turcis est. Hic nova porrigit igni 580
Nutrimenta, ambas buccas hic inflat et illum,
Ut melius flagret, spiramine concitat oris;
Hic pedibusque decussatis ad humumque retortus
In longoque veru conversans arietem opimum
Iuxta illum sidit. Sevosus stillat et ingens 585
Ad prunas aries stridet, dum lucida flamma
Hunc leviter tangens vivaci lumine

Christiadas fragilis tiliae suspendite ramo!“
Interea Smail-aga sedet sub papilione
Et Bauk, astutus dux, cum illo, Mustapa, scriba 630
Fidus, et innumeri praestantes nomine Turcae.
Hic illic sub papilione venusta tapeta,
Et super illa leves culcitrae, extensa videntur,
Quae corpus blande invitant viribus audax
In luxum, mollem luxum somnumque quietum; 635
Angulo in occulto rami super igne minuto

Praecipiti rursus micuerunt nubila flamma.
Turba propinquat iamque potes discernere clare,
Quis sit dux huius necnon quis sit comes eius. 695
Agminis est alter prudens dux, alter amicus
Ductor et hic, cum sit campis clivisque peritus,
Per loca procedens agmen comitatur opaca;
Quo gressu facili procedit, respice, frater,
Per perturbatas velut auras nare videtur- 700
Ulterius censes illum

erat et gladio teloque vibranti,
Ignivoma saeva ballista ac ense cruento
Et palmis et equo veloci! Kosovo campum 765
Aga adit, ut quaerat saevum imperiale tributum:
Ex auro nummum stricte hic a quoque requirit,
Ac a quoque foco vult et iubet arietem opimum
Necnon alternam, iuvenem pro nocte puellam.
„Aga requirit ubique tributum, at vulgus avarum 770
Et dat et haud illud dat, et unde talenta requirit

Hunc illi tradunt, macies huic contrahit artus;
Unde puellam vult iuvenem pro nocte, nec atram 775
Pestiferamque potest sperare exinde Megaeram.
„Aga capit vulgus durae cervicis et inde
Per latum campum seorsum hic disponit et illic.
Deinceps coepit equi saltu transmittere vulgus,
Aga decem primos transimiserat atque secundos 780
Aga decem transmiserat et, cum tertia posthac
Transmittenda decas fuit illi, tunc equus acer

Ac hodie caecus cantor per Kosovo cantat: 790
„Rizvan-aga potens certe semissis erat vir.“
Dum fatale melos vafri resonabat ab ore
Cantoris Bauk ut tonitrus, qui fixit in Aga
Et non in cantore oculos, hic eius in ore
Angores, luctus, iras rabiemque furentem 795
Et centum Furias alias agnoscere quibat,
Quae motae zephyro risus in corde superbo
Iucundos fodiunt sibi nidos ungue cruento.

„Heu mihi!“ nunc: „Medet, medet!“ nunc: „Auxiliare,
O mitis Iesu!“ Suspirat, sibilat atque
Singultat; dein nunc Turcas et Christiadas nunc
Praeripit atque sua veste horum lumina velat.
Hic auras fidus Smail-agae scriba reliquit, 875
Hic cecidit Mujo, Chasan quoque, Jašar et Omer
Et triginta alii Turcae. A morte reduxit
Tunc Bauk et reliquos fugientes nox latebrosa.
Ille quis est, qui iuxta Agam iacet

nunc: „Auxiliare,
O mitis Iesu!“ Suspirat, sibilat atque
Singultat; dein nunc Turcas et Christiadas nunc
Praeripit atque sua veste horum lumina velat.
Hic auras fidus Smail-agae scriba reliquit, 875
Hic cecidit Mujo, Chasan quoque, Jašar et Omer
Et triginta alii Turcae. A morte reduxit
Tunc Bauk et reliquos fugientes nox latebrosa.
Ille quis est, qui iuxta Agam iacet exanimisque
Bile tumens frendet crudelis in

cuius cidaris veneranda est? "Haec Smail-agae
Est cidaris, sed nunc caput eius triste coronat." 905
Et cuius caput hoc est? “Hoc caput est Smail-agae,
Sed nunc luce carent illius lumina torva.”
Ornatus cuius mucro hic est? "Est Smail-agae
Mucro, sed illius costis modo tristis adhaeret."
"Aurea cuiusnam sunt arma haec? "Sunt Smail-agae 910
Arma, sed in cinctu rubigo conterit illa."
Haec vestis cuius pretiosa est? "Est Smail-agae

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report