Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Bibliographic criteria: none (All documents)
Search criteria: per

Your search found 20279 occurrences

More search results (batches of 100)
First 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 Last

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 15434-16153:


15434. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 5 | Paragraph | Section]

GALLIAE REGEM LUDOVICUM XVI EPISTOLA DEDICATORIA
1   Defectus Solis varios Lunaeque labores,
2  Astrorum et positus, naturam et luminis aurei
3  Per Latium Latiis olim celebrare Camenis
4  Aggrediens, veterum Parnassia numina vatum
5  Uraniem 1 et Phoebum de more in vota vocavi.
6  Ingentem Thamesis post inde advectus ad


15435. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 5 | Paragraph | Section]

Uraniem 1 et Phoebum de more in vota vocavi.
6  Ingentem Thamesis post inde advectus ad urbem
7  Aeratis impressa notis mea carmina primum
8  Eduxi totumque ausus vulgare per orbem
9  Direxi ad doctum docto cum praeside coetum,
10  Omnibus officiis qui me jam foverat atque
11  Sponte sua sociis socium adnumerare parabat.


15436. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 5 | Paragraph | Section]


10  Omnibus officiis qui me jam foverat atque
11  Sponte sua sociis socium adnumerare parabat.
12   At modo cum gentes lingua regnante per omnes,
13  Francigenum 2 rex magne, tua jam reddita fulgent
14  Uberius cultuque novo se ostendere gaudent,
15  Ad te confugiunt unum, tua numina poscunt.


15437. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 5 | Paragraph | Section]

munere Gallus,
18  In gentem adlectus magnam et tibi, maxime regum,
19  Devotus vivo, tanto sub principe felix.
20   Tu facilis vitae succos per dona ministras
21  Annua; tu titulum praebes, tua nautica quo res
22  Adstrictum tenet ac geminato jure fidelem
23  Me jubet esse tibi, res nautica, quae maris altum


15438. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 5 | Paragraph | Section]

globos emittere: fulgurat omne
30   Igne novo coelum et repetita tonitrua reddit.
31  Ipsi etiam nimbi tua jura sequuntur et hostem
32  Dispergit late navesque per aequora versat
33  Ventorum furor ac scopulis allidit acutis.
34   Qua sese Arctoas 5 America extendit ad oras,


15439. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 7 | Paragraph | Section]


52   Non tamen haec veterum mea te monumenta laborum
53  Sola petunt ornata novo nunc denique cultu.
54  Sunt alia atque alia 7 aut longos vulgata per annos,
55  Jam tua, namque tuis jam Gallica reddita terris
56  Sive recens enata, tuis et debita jussis,
57  Quae peperit nuper geminati cura laboris


15440. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 7 | Paragraph | Section]


58  Excitusque novis stimulis novus extudit ardor.
59  Haud etenim deses cesso noctesque diesque
60  Traduco indulgens operi meditorque levemque
61  Per calamum memori trado servanda papyro.
62  Quid namque officiat? Duris 8 procul intonat armis
63  Horrisonus Mavors; spumanti sanguine fervent
64  Et maria et campi


15441. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 9 | Paragraph | Section]


82  Suggerit arcendi belli pacisque fovendae.
83  Haec reliqui praestant lectissima turma ministri.
84   Ergo insto assiduis tranquilla per otia curis.
85   Nec vero tantus cedet labor initus: alto
86  Aequore, quae longum jactata furentibus Austris
87  Objectam attigerit puppis male conscia sedem,


15442. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 9 | Paragraph | Section]

oculis oras et sidera coeli,
93  Illa quidem melius quam quae longissima quondam
94  Machina vix tellure super molimine multo
95   Haud poterat tumidas tractari onerosa per undas.
96  Immoror his, quae cura tuis mihi maxima cessit
97  Imperiis: varias doceo deprehendere vires
98  Vitrorum et formas tornandis lentibus aptas


15443. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 9 | Paragraph | Section]


96  Immoror his, quae cura tuis mihi maxima cessit
97  Imperiis: varias doceo deprehendere vires
98  Vitrorum et formas tornandis lentibus aptas
99  Per numeros simul arte nova tenuique labore.
100   Fas erit 14 hostiles procul his dignoscere classes
101  Et malo et puppim fluitantia signa per altam.
102  Fas erit


15444. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 9 | Paragraph | Section]

lentibus aptas
99  Per numeros simul arte nova tenuique labore.
100   Fas erit 14 hostiles procul his dignoscere classes
101  Et malo et puppim fluitantia signa per altam.
102  Fas erit his servare polum fulgentiaque astra,
103  Securas ducunt quae vasta per aequora puppes.
104  Addo etiam 15 Uraniae certas cultoribus artes,


15445. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 9 | Paragraph | Section]

hostiles procul his dignoscere classes
101  Et malo et puppim fluitantia signa per altam.
102  Fas erit his servare polum fulgentiaque astra,
103  Securas ducunt quae vasta per aequora puppes.
104  Addo etiam 15 Uraniae certas cultoribus artes,
105   Arma nova ac veterum vitia errorumque pericla
106  Et quo quemque modo noscant fugiantque,


15446. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 11 | Paragraph | Section]

quasque ethere in alto
108  Obtineant sedes, quam se sublimia tollant.
109   Illa mihi 17 longos olim servata per annos,
110  Dum viguit viresque dabat florentior aetas,
111  Nunc etiam quandoque trahunt noctemque per altam
112  Educunt coguntque polo vigilare sereno.


15447. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 11 | Paragraph | Section]


109   Illa mihi 17 longos olim servata per annos,
110  Dum viguit viresque dabat florentior aetas,
111  Nunc etiam quandoque trahunt noctemque per altam
112  Educunt coguntque polo vigilare sereno.
113   Tempus erat, medio cum Gallia tota Decembri
114  Urgebat votis


15448. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 11 | Paragraph | Section]

totum radiis fulgentibus axem.
121  Memnoniis sidus Jovis exurgebat ab undis.
122  Inde jubar: deflexi oculos et lumina vidi
123  Haud ignota mihi. Tenues volat ecce per auras
124  Astriferis invecta rotis curruque micanti
125  Diva meum Uranie numen, quam pronus adoro
126  Sacra tubo, vitrea peragens et lente sacerdos,


15449. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 13 | Paragraph | Section]

haec itidem cinget diademate frontem
168  Regina augustos olim sortita hymeneos,
169  Non tamen ipsa graves regni ut moderetur habenas.
170  At gnatus vastas longe lateque per oras
171  Quot populos reget imperio, quae bella parabit
172  Assimilis patri 19 , non is protendere fines
173  Ut velit immensos vana ambitione tumescens;


15450. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 15 | Paragraph | Section]

tibi magis usque, o maxime regum,
205  Incitat atque novis spes certa impulsibus urget,
206  Ad te confugiam et primum te in vota vocatum
207  Aggrediar numenque tuum per carmina poscam. 22 DE SOLIS AC LUNAE DEFECTIBUS


15451. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 17 | Paragraph | Section]

LIBER PRIMUS
1.1  Cur quondam 1 aethereas Titan sine nube per auras
1.2  Dum micat et puro respergit lumine terras,
1.3  Praetexat subita nitidos ferrugine vultus
1.4  Impatiensque morae fuscis Nox prodeat alis
1.5   Atra die medio stellasque inducat Olympo;


15452. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 19 | Paragraph | Section]

Newtonus ibidem
1.45  Emicat atque operis mihi magna in parte refulget.
1.46  Seu referam implexis Phoeben erroribus actam,
1.47  Ille mihi astrorum nexus viresque ministrat,
1.48  Syderei queis sese ignes per mutua turbant;
1.49  Sive deam media sordentem sanguine in umbra,
1.50  Ille almae textum lucis mixtosque colores
1.51  Suggerit et longi dat carminis argumentum.
1.52  Idem ergo et summo inseritur mihi


15453. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 19 | Paragraph | Section]

animus, superas scrutari ante omnia sedes
1.61  Cura sit et positus astrorum et discere motus.
1.62  Principio 5 coelum dum suspicis atque serenam
1.63  Sydera per noctem et divae tenuata triformis
1.64  Cornua surgentemque Eoo e littore Phoebum,
1.65  Ne defixa polo superisque haerentia tectis
1.66  Rere procul paribus disjungier intervallis,
1.67  Ceu, picta


15454. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 19 | Paragraph | Section]

haerentia tectis
1.66  Rere procul paribus disjungier intervallis,
1.67  Ceu, picta auratum qua sustinet aula lacunar,
1.68  Haerent infixi trabibus longo ordine clavi.
1.69  Haec magis, illa minus vacuum per inane vel aura
1.70  In tenui immensas dispersa per aetheris oras
1.71  Tolluntur coelo atque humili a Tellure recedunt.
1.72  Quae 6


15455. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 19 | Paragraph | Section]

intervallis,
1.67  Ceu, picta auratum qua sustinet aula lacunar,
1.68  Haerent infixi trabibus longo ordine clavi.
1.69  Haec magis, illa minus vacuum per inane vel aura
1.70  In tenui immensas dispersa per aetheris oras
1.71  Tolluntur coelo atque humili a Tellure recedunt.
1.72  Quae 6 saliunt semper tremulaque in luce coruscant


15456. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 21 | Paragraph | Section]

in luce coruscant
1.73  Tenvibus et radiis ut acutae cuspidis ictu
1.74  Percellunt oculos rutilantia, semper eosdem
1.75  Inter se positus atque intervalla tuenti
1.76  Objiciunt certa et nullum mutata per aevum.
1.77  Hinc ea fixa vocant. Summi ad confinia mundi
1.78  Illa quidem spatiis elata immanibus omnes
1.79  Mensorum eludunt curas et se ardua condunt.
1.80  Nec tenues mittunt radios: fors igne


15457. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 21 | Paragraph | Section]

omnes
1.79  Mensorum eludunt curas et se ardua condunt.
1.80  Nec tenues mittunt radios: fors igne nitentem
1.81  Aut aequant Phoebum aut etiam nitidissima vincunt.
1.82  At circum immensas late distracta per auras
1.83  Lumina dispereunt longoque labore viarum
1.84  Nocturnas aegre vincunt jam fessa tenebras.
1.85  Si liceat spatium superare immane volatu
1.86  Daedaleo coelique altos conscendere fines,


15458. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 21 | Paragraph | Section]

ardent.
1.102  Prima tenet rutilisque Aries se cornibus alte
1.103  Erigit et puri tenues petit aetheris auras
1.104  Ostentatque nitens aurato vellere dorsum.
1.105  Ille olim aequoreas genitos Athamante per undas
1.106  Phryxum atque exceptam fatis obstantibus Hellen
1.107  Extulit. Hirsuto frater sedet altus in auro
1.108  Et ventos, tumidi despectat et aequoris iram,


15459. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 23 | Paragraph | Section]


1.120  At pater omnipotens sacro protexit ab igne
1.121  Illaesum inseruitque polo et fulgentibus astris
1.122  Distinxit frontem atque hirsuti velleris aurum.
1.123  Pone subit, rapta et fato meliore per undas
1.124  Avecta aequoreas quondam qui virgine Taurus
1.125  Promeruit superas sedes. Cum Castore Pollux
1.126  Consequitur; partem geminis nam fratribus unam
1.127  Alternis tantum genitor permisit


15460. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 25 | Paragraph | Section]


1.146  Excipit, assiduis atque imbribus obruit agros.
1.147  Postremos cohibent Phryxei velleris auream
1.148  Urgentes caudam radiantia vincula Pisces.
1.149  Caetera, quae tenues procul hinc elata per auras
1.150  Inseruere astris superi coeloque locarunt:
1.151  Perseus anguiferaeque caput furiale Medusae,
1.152  Lernaei domitor monstri, Jovis alite raptus
1.153  Et puer et saxo Andromede religata


15461. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 25 | Paragraph | Section]


1.154  Et pater et scissis genitrix miseranda capillis
1.155  Atque alii atque alii; tum nomina mille ferarum,
1.156  Fluviorum rex Eridanus geminaeque Coronae
1.157  Et Lyra et aequoreas quae prima innare per undas
1.158  Ausa ratis ventos risit tumidasque procellas,
1.159  Aetheris immensas late distracta per oras
1.160  Diversas habitant sedes coelumque frequentant.
1.161  Inferiora


15462. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 25 | Paragraph | Section]

ferarum,
1.156  Fluviorum rex Eridanus geminaeque Coronae
1.157  Et Lyra et aequoreas quae prima innare per undas
1.158  Ausa ratis ventos risit tumidasque procellas,
1.159  Aetheris immensas late distracta per oras
1.160  Diversas habitant sedes coelumque frequentant.
1.161  Inferiora 9 tenet Phoebus loca; nec tamen idem
1.162  Haud sese aethereas immensum


15463. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 25 | Paragraph | Section]

filum,
1.165  Quo liceat gyris ter mille amplectier orbem
1.166  Telluris magnae, immensi tumida aequora ponti,
1.167  Tot campos vallesque et summa cacumina, montes;
1.168  Evolve ac tenues elatum mente per auras
1.169  Distende in Solem: terris et si caput imis
1.170  Haereat, haud ipsum speres contingere Phoebum;
1.171  Usque adeo celsa consurgit in aethera fronte.
1.172  Ille


15464. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 25 | Paragraph | Section]

imis
1.170  Haereat, haud ipsum speres contingere Phoebum;
1.171  Usque adeo celsa consurgit in aethera fronte.
1.172  Ille 10 suos mutat positus coelumque per amplum
1.173  Excurrit longe; jamque his jamque ignibus illis
1.174  Jungitur et totum circum aethera lustrat oberrans.
1.175  Ipsa 11 quoque incertam


15465. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 27 | Paragraph | Section]

gravis aura vapores;
1.215  Clara Jovem prodit, Saturnum plumbea, at igne
1.216  Sanguineo fervet Mavors et concitat acri
1.217  Mortales animos oestro inspiratque lurorem.
1.218  Quod si nec pigeat coelum per vitrea longo
1.219  Septa tubo coelique ignes scrutarier, haud te
1.220  Jupiter aut dubia Saturnus imagine fallet.
1.221  Quinque 16 patri comites, at


15466. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 29 | Paragraph | Section]

ut amplam
1.255  Agrippae ad molem atque immanibus alta columnis
1.256  Atria confluere affusas circum undique turmas
1.257  Vidimus et densa mirari sydus ab umbra.
1.258  Ast olim obscuras etiam spoliata per auras
1.259  Depositis graditur radiis tenuique renidens
1.260  Lumine seu torquet miseros seu fallit amantes,
1.261  Immensas late quaesita per aetheris oras.
1.262  Unus


15467. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 31 | Paragraph | Section]


1.258  Ast olim obscuras etiam spoliata per auras
1.259  Depositis graditur radiis tenuique renidens
1.260  Lumine seu torquet miseros seu fallit amantes,
1.261  Immensas late quaesita per aetheris oras.
1.262  Unus 18 vix unquam tibi se Cyllenius ignis
1.263  Spectandum dabit atque oculos percellet acutos.
1.264  Nam semper Phoebi rutilo


15468. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 31 | Paragraph | Section]

minacem
1.281  Crispat et ore fremens immurmurat abreptamque
1.282  Ardenti sperat divam deducere curru.
1.283  Hactenus, aetherias teneant quae sydera sedes
1.284  Queis noscenda tibi signis, quo sparsa per axem
1.285  Ordine.Nunc varios cursus variosque recursus
1.286  Expediam, facili praesens modo numine Phoebus
1.287  Dicentem regat et veniant ad carmina Musae.
1.288  In primis


15469. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 31 | Paragraph | Section]

mundi,
1.291  Spectanti celerem motum gyrosque perennes
1.292  Objiciunt. Cursu occiduas namque omnia in oras
1.293  Cernimus unanimi contendere seque rotatu
1.294  Urgere assiduo et magnos circum ire per orbes;
1.295   Sive quod immensi moles vastissima coeli
1.296  Ipsa super gemino sese, Tellure quieta,
1.297  Cardine circumagat conclusaque transferat astra;
1.298  Sive quod affuso librata sub aere


15470. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 37 | Paragraph | Section]

coeli qua parte meatus
1.380  Instituant renoventque canam. Tu mente canentem
1.381  Sectare et tacito cantum sub pectore versa.
1.382  Principio 24 coeli per dorsum immane ruentem
1.383  Concipe, quae media excurrens regione diurnos
1.384  Exercet motus magis omnibus amplior una
1.385  Orbita et immoto procul alta recedit ab axe.
1.386  Hanc secat obliquam et


15471. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 37 | Paragraph | Section]

motus magis omnibus amplior una
1.385  Orbita et immoto procul alta recedit ab axe.
1.386  Hanc secat obliquam et rutilis qua splendida signis
1.387  Fascia procurrit longe, par altera primae
1.388  Semita per mediam protenditur atque rigentem
1.389  Non nihil ad Boream se hinc alta attollit et inde
1.390  Non nihil imbre gravem se prona inclinat ad Austrum.
1.391  Illa plagam, unanimi, signat, quam sydera motu


15472. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 37 | Paragraph | Section]


1.391  Illa plagam, unanimi, signat, quam sydera motu
1.392  Respiciunt, dum lenta meant ad Memnonis oras;
1.393  Illa viam, proprium qua Phoebus in aethere cursum
1.394  Aut peragit, curru et liquida radiante per auras
1.395  Igneus, igniferoque regens fumantia fraeno
1.396  Quadrijugum colla invehitur pigramque jacentis
1.397  Terrai molem circum undique lustrat oberrans,
1.398  Seu tota Terrae cum mole


15473. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 39 | Paragraph | Section]

culmine montes
1.420  Obruit et gelido constringit frigore membra.
1.421  Nec nimium coelo Titan elatus aperto
1.422  Arentes findit campos glebasque resolvit.
1.423  Sed faciles ventorum animae, levis aura per herbas
1.424  Ludit, odoratis Zephyrusque immurmurat alis.
1.425  Ipsa annum renovata novum Natura sereno
1.426  Excipit arridens vultu frondesque virentes
1.427  Per nemora et saltus, per


15474. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 39 | Paragraph | Section]

animae, levis aura per herbas
1.424  Ludit, odoratis Zephyrusque immurmurat alis.
1.425  Ipsa annum renovata novum Natura sereno
1.426  Excipit arridens vultu frondesque virentes
1.427  Per nemora et saltus, per prata nitentia flores
1.428  Effundit late et blandos inspirat amores.
1.429  O me illo raptum qui tempore propter amoenas
1.430  Eridani ripas sistat vel Thessala Tempe


15475. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 39 | Paragraph | Section]

aura per herbas
1.424  Ludit, odoratis Zephyrusque immurmurat alis.
1.425  Ipsa annum renovata novum Natura sereno
1.426  Excipit arridens vultu frondesque virentes
1.427  Per nemora et saltus, per prata nitentia flores
1.428  Effundit late et blandos inspirat amores.
1.429  O me illo raptum qui tempore propter amoenas
1.430  Eridani ripas sistat vel Thessala Tempe
1.431  Carpentem flores


15476. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 39 | Paragraph | Section]

spumat vindemia labris.
1.442  Ast ubi jam sedem Capricorni allapsus ad imam
1.443  Phoebus humo propior serpit, se tarda senectus
1.444  Infert incerto gressu summoque nivalis
1.445  Vertice canities per et hispida menta, per artus
1.446  Labitur: adstrictis gelido stat frigore venis
1.447  Humor et effoetae torpent in corpore vires.
1.448  Ipse 26 quidem


15477. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 39 | Paragraph | Section]

labris.
1.442  Ast ubi jam sedem Capricorni allapsus ad imam
1.443  Phoebus humo propior serpit, se tarda senectus
1.444  Infert incerto gressu summoque nivalis
1.445  Vertice canities per et hispida menta, per artus
1.446  Labitur: adstrictis gelido stat frigore venis
1.447  Humor et effoetae torpent in corpore vires.
1.448  Ipse 26 quidem in medio Titan. At qua


15478. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 41 | Paragraph | Section]

ab axe
1.456  Suspiciens cursumque alto metitus Olympo
1.457  Haud equidem incertis, ut nos, erroribus acta
1.458  Prospicit. Eoas certo nam singula in oras
1.459  Calle videt liquidas circa se innare per auras,
1.460   Calle, parem qui se non circum flectat in orbem
1.461  Aequalis, gremio brevior sed contrahat imo
1.462  Non nihil elatoque excurrat longior axe.
1.463  Qualem Niliaco qua marmore sive


15479. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 41 | Paragraph | Section]

mole columnae
1.465   Attollunt coelo frontem regumque superbas
1.466  Sustentant aedes vel divum ardentia templa
1.467  Auratasque trabes et culmina fulgida gemmis,
1.468  Vix quidquam obliquo si forte per intima ductu
1.469  Viscera dissectam disjungas, praebeat orbem
1.470   Forma teres, qui vix aequo discedat ab orbe
1.471  Atque hinc elatis procurrat frontibus, inde
1.472  Vix quidquam adducto subsidat


15480. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 41 | Paragraph | Section]

hinc elatis procurrat frontibus, inde
1.472  Vix quidquam adducto subsidat corpore pressus.
1.473  Hinc 28 autem et gressu vix impare singula cernit
1.474  Per liquidas se ferre vias; namque aethera in altum
1.475   Dum tollunt sese ac coelo magis ardua surgunt
1.476  Illa quidem cohibere gradum suspectat; et imum
1.477  Demissa ad callem contra ac propiora volatum


15481. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 43 | Paragraph | Section]

Pindum transcurrere. Talia tentet
1.493  Communis patriae decus atque aeterna Ragusae
1.494  Gloria Stayades, pronas cui Pegasus alas
1.495  Summittit plaudens, quem Pindo eduxit et alto
1.496  Abreptum cum per sydera vexit Apollo.
1.497  Mi satis ad summi reptare cacumina Pindi.
1.498  Ima 30 tenens ergo Maja satus omnibus unus
1.499  Et breviore via et cursu


15482. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 43 | Paragraph | Section]


1.504  Alma Venus septem spatiorum in millia surgit
1.505  Septenisque orbem prope complet mensibus. Illam
1.506  Millibus alta decem Tellus despectat et aura
1.507  Innatat in tenui. At coelum ter quinque per amplum
1.508  Millibus assurgit tristique exaestuat igne
1.509  Bellipotens vultuque ferox flammaque cruenta
1.510  Concitat incautas in mutua funera gentes.
1.511  Nam Venerem Martemque inter Natura


15483. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 43 | Paragraph | Section]


1.512  Et nimium, ah, miseros spatiis conclusit iniquis.
1.513  Nos unum in pleno circa se insumere gyro
1.514  Sol videt, at geminis Mars lentior indiget annis.
1.515  Eminet usque magis quatuorque minora per auras
1.516  Jupiter aethereas circumvehit altior astra.
1.517  Millia namque, quater bissenis millibus, addit
1.518  Quattuor et placido ingreditur gravis ore hyemesque
1.519  Bissenas longo numerans


15484. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 45 | Paragraph | Section]

in oras,
1.537  Plura suos peragunt obliquo tramite gyros
1.538  Liberaque in partes coeli quascunque feruntur)
1.539  Ipsa etiam Phoebus nunquam consistere, nunquam
1.540  Flectere cernit iter sua per vestigia retro
1.541  Nec revocare gradum aut coeptos abrumpere cursus.
1.542  Productis longe procul orbibus edita in oras
1.543  Scilicet immensum aethereas tolluntur et altis
1.544  Mersa diu tenebris


15485. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 47 | Paragraph | Section]


1.566  Quid vero, 34 ardenti longos quae pectore fumos
1.567  Astra vomunt caudamque gerunt barbamve comamve?
1.568  Illa quidem superas sine lege errare per oras,
1.569  Quo fortuna ferat vel mobilis incitet aura,
1.570  Credideris: tantis dubios ambagibus orbes
1.571  Confundunt luduntque alta e Tellure tuentem.
1.572  Conceptum recto producere tramite


15486. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 47 | Paragraph | Section]

aura,
1.570  Credideris: tantis dubios ambagibus orbes
1.571  Confundunt luduntque alta e Tellure tuentem.
1.572  Conceptum recto producere tramite cursum
1.573  Saepe putes gradibusque aequis se ferre per auras
1.574  Concita, qua primo direxerit impetus ortu,
1.575  Cum subito sinuare viam et procul avia calles
1.576  Ire per obliquos diversaque tendere cursu
1.577  Aspicis et flamma magis usque ardere


15487. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 47 | Paragraph | Section]

recto producere tramite cursum
1.573  Saepe putes gradibusque aequis se ferre per auras
1.574  Concita, qua primo direxerit impetus ortu,
1.575  Cum subito sinuare viam et procul avia calles
1.576  Ire per obliquos diversaque tendere cursu
1.577  Aspicis et flamma magis usque ardere minaci
1.578  Fumantesque procul caudas protendere, dum se
1.579  Vicinae demum condant in luce diei.
1.580  At contra


15488. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 47 | Paragraph | Section]

tendere cursu
1.577  Aspicis et flamma magis usque ardere minaci
1.578  Fumantesque procul caudas protendere, dum se
1.579  Vicinae demum condant in luce diei.
1.580  At contra incurvos gressum sinuare per arcus
1.581  Exortu primo densosque e faucibus ignes
1.582  Evomere et longos olim praemittere fumos;
1.583  Tum recto sensim discedere tramite et igne
1.584  Pallida restincto se condere noctis in


15489. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 47 | Paragraph | Section]

brevissima tempora vitae.
1.593  Sulphure nam pingui tepidoque exorta vapore,
1.594  Quem fervens gremio Tellus effundit ab imo,
1.595  Incolere aerios tractus et proxima terris
1.596  Censuit, incerto se per loca ferre volatu,
1.597  Dumque volant, flamma sensim consumpta voraci
1.598  Desinere in tenues rursum resoluta vapores.
1.599  Ceu subito aestivis crebros in noctibus ignes
1.600  Cernimus exortu


15490. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 47 | Paragraph | Section]

volant, flamma sensim consumpta voraci
1.598  Desinere in tenues rursum resoluta vapores.
1.599  Ceu subito aestivis crebros in noctibus ignes
1.600  Cernimus exortu consurgere et aera longos
1.601  Per vacuum tractus flamma signare volucri,
1.602  Deinde brevi tenues iterum vanescere in auras.
1.603  Quod superest, 35 quoniam transverso calle feruntur


15491. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 51 | Paragraph | Section]


1.641  Jam vero leges 36 quas Phoebum obeuntia servant
1.642  Sydera, turma Jovis tardique parentis easdem
1.643  Turma tenet regemque suum comitata per auras
1.644  Stipat et imparibus circumvolat undique gyris.
1.645   Ollis, nam Terrae cursum comitatur euntis
1.646  Ipsa etiam stipatque latus gyroque perenni
1.647  Circuit, adnumerant Phoeben quoque.


15492. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 51 | Paragraph | Section]

altior evehit oras
1.663  Et vultu breviore coit. Mox prona nitentem
1.664  Demittit coelo currum Terraeque propinquat
1.665   Ac mage distenti pinguescit imagine vultus.
1.666  Nec paribus semper stimulis per inane morantes
1.667  Urget equos semperque fuga contendit eadem.
1.668  Dum prono ad terras curru delabitur, acres
1.669  Sponte volant bijugi: ruit ipso pondere currus
1.670   Accelerantque viam; dum


15493. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 53 | Paragraph | Section]


1.681  Dedignatam humiles sedes atque aera crassum.
1.682  Ipse quidem cursu volat impare currus, at illum
1.683  Suspiciens, magis usque alto consistere dorso
1.684  Credideris callemque magis properare per imum.
1.685  Nam fugiunt oculos spatia et breviora tuenti
1.686  Adstringunt sese, quaecumque abducta recedunt,
1.687  Percellunt acrem contra, quae proxima, visum
1.688  Et crassam ingenti distendunt


15494. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 53 | Paragraph | Section]

38 tamen in summo bijugos mora vertice tardat,
1.690  Emensae non illa viae revolubile tempus
1.691  Producit nimium laxans; ter namque novenis
1.692  Omnia per gyrum radiantia signa diebus
1.693  Lustrat et integro coelum complectitur orbe
1.694  Diva soror jamque a tergo velocior urget
1.695  Ac lentum assequitur fratrem, jam deinde relinquit


15495. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 53 | Paragraph | Section]

spatiantur eodem.
1.708  Id tame 39 hoc divae in motu super omnia mente
1.709  Excipe pervigili ac memori sub pectore conde.
1.710  Scilicet obliquo rapidos per inane jugales
1.711  Ductu agitat flectens Phoebe quoque; proinde necesse est
1.712  Bis gyro in quovis fraternum permeet orbem
1.713  Signiferamque viam. Transversa hinc semita nodis
1.714  Nectitur in


15496. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 55 | Paragraph | Section]


1.729  Atque 41 hoc Tellurem dea cursu, hoc circuit orbe
1.730   Alternatque vices jamque hinc jamque inde recedit.
1.731  Interea et motum, quo Tellus acta per auras
1.732  Ingreditur, si nempe astris errantibus illam
1.733  Annumerare juvet liquidumque per aethera vectam
1.734  Abripere et circa medium traducere Solem,
1.735   Ipsa etiam hunc motam casus


15497. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 55 | Paragraph | Section]

orbe
1.730   Alternatque vices jamque hinc jamque inde recedit.
1.731  Interea et motum, quo Tellus acta per auras
1.732  Ingreditur, si nempe astris errantibus illam
1.733  Annumerare juvet liquidumque per aethera vectam
1.734  Abripere et circa medium traducere Solem,
1.735   Ipsa etiam hunc motam casus comitata per omnes
1.736  Servat cumque suo componit Cynthia motu.
1.737  At fugit hic oculos, Terrae


15498. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 55 | Paragraph | Section]

auras
1.732  Ingreditur, si nempe astris errantibus illam
1.733  Annumerare juvet liquidumque per aethera vectam
1.734  Abripere et circa medium traducere Solem,
1.735   Ipsa etiam hunc motam casus comitata per omnes
1.736  Servat cumque suo componit Cynthia motu.
1.737  At fugit hic oculos, Terrae qui cursus et almae
1.738  Communis comiti aethereas utramque per oras
1.739  Nosque rapit pariter; sensumque ille


15499. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 55 | Paragraph | Section]

Solem,
1.735   Ipsa etiam hunc motam casus comitata per omnes
1.736  Servat cumque suo componit Cynthia motu.
1.737  At fugit hic oculos, Terrae qui cursus et almae
1.738  Communis comiti aethereas utramque per oras
1.739  Nosque rapit pariter; sensumque ille unus et acrem
1.740   Impellit mentem, terras quo circuit, orbis.
1.741  Utque olim plenis dantem cava lintea ventis
1.742  Et media quisquam navi si


15500. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 55 | Paragraph | Section]

eludet et unum,
1.747  Quo te ambit, fas obtutu deprendere motum:
1.748  Jamque tibi celsam puppim leget, ad latus idem
1.749  Jam deflectet iter, proram tum deinde subibit,
1.750   Alterius lateris dum per vestigia puppim
1.751  Rursum adeat, rursum et motu flectatur eodem.
1.752  Sic et communis Phoebaeque tibique tuentem
1.753  Eludit motus semperque incedit in ortum
1.754  Diva tibi ac rutilum hirsuti


15501. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 57 | Paragraph | Section]

astra,
1.759  Aut cohibet sistens aut in contraria flectit.
1.760  Respiciunt 41 ipsi penitus contraria signa
1.761  Nectentes callem nodi nec diva per orbem
1.762  Signiferum mediamque viam cum fratre nitenti
1.763  Acta semel rursum in nodo conjungitur ante
1.764  Septima in adversis quam surgant cornua signis.
1.765  Non tamen


15502. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 57 | Paragraph | Section]

fratre nitenti
1.763  Acta semel rursum in nodo conjungitur ante
1.764  Septima in adversis quam surgant cornua signis.
1.765  Non tamen 42 et nodis penitus per mutua nexis
1.766  Se gemini adstringunt calles fratrisque sororisque
1.767  Immotique manent nexus et semper easdem
1.768  Respiciunt oras eademque ardentia signa.
1.769  Excurrunt faciles coelo


15503. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 57 | Paragraph | Section]

est Cynthia callem
1.777  Progrediens, nodo rursum se diva relicto
1.778  Restituit Phoebique viam transcurrit eadem
1.779  Parte prius, plenum quam cursu absolverit orbem.
1.780  Sic et, qui medium per callem ducitur axis
1.781  Longior atque deam seu vertice tardat in alto,
1.782  Ima humilis celerat contra seu marginis ora
1.783  Allapsam, trepidis agitatur motibus atque
1.784  Jam sequitur divae


15504. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 57 | Paragraph | Section]

marginis ora
1.783  Allapsam, trepidis agitatur motibus atque
1.784  Jam sequitur divae cursum et procurrit in Eurum,
1.785  Jam Zephyri ad sedes refluit, sed vincitur ipso
1.786  Procursu reditus longoque per aethera gyro
1.787  Memnonias vertex oras sectatur et orbem
1.788  Absolvit claudens, nonus dum desinit annus.
1.789  Unde tamen cursus dubii discrimina tanta
1.790  Erroresque deae trepidusque per


15505. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 57 | Paragraph | Section]

longoque per aethera gyro
1.787  Memnonias vertex oras sectatur et orbem
1.788  Absolvit claudens, nonus dum desinit annus.
1.789  Unde tamen cursus dubii discrimina tanta
1.790  Erroresque deae trepidusque per aethera motus?
1.791  Accipe, temporibus quae longum ignota vetustis
1.792  Di dederunt tandem et nostri labor extudit aevi!
1.793  Principio


15506. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 59 | Paragraph | Section]


1.791  Accipe, temporibus quae longum ignota vetustis
1.792  Di dederunt tandem et nostri labor extudit aevi!
1.793  Principio 44 immensum quidquid per inane natantis
1.794  Materiae varias compactum in corpora massas
1.795  Exhibuit primo mundi nascentis in ortu,
1.796  Arcano sese ducit per mutua nexu
1.797  Usque trahens retrahensque atque uno


15507. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 59 | Paragraph | Section]

44 immensum quidquid per inane natantis
1.794  Materiae varias compactum in corpora massas
1.795  Exhibuit primo mundi nascentis in ortu,
1.796  Arcano sese ducit per mutua nexu
1.797  Usque trahens retrahensque atque uno foedere quamvis
1.798  Pars vocat ad sese partem atque adducere tentat.
1.799  Ast eadem dum se circum vis omnia fundit
1.800  Per spatia expandens,


15508. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 59 | Paragraph | Section]

sese ducit per mutua nexu
1.797  Usque trahens retrahensque atque uno foedere quamvis
1.798  Pars vocat ad sese partem atque adducere tentat.
1.799  Ast eadem dum se circum vis omnia fundit
1.800  Per spatia expandens, sensim languescit eundo
1.801  Quoque magis vasto late distenditur orbe,
1.802  Hoc minus intenti pollet conamine nisus.
1.803  Hinc paribus circum spatiis vis aequa trahentis
1.804  Et


15509. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 59 | Paragraph | Section]


1.815  Tracta cadunt nec dissimili, quae proxima Lunae,
1.816  In Lunam gravitate ruunt Martemque cruentum
1.817  Et rutilam Venerem et Maja genitrice creatum
1.818  Satumique Jovisque orbem et quaecunque per auras
1.819  Astra meant, eadem circum compegit et unam
1.820  Usque jubet retinere globi vis mutua formam.
1.821  Ergo idem 46 terrarum orbem fidumque


15510. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 61 | Paragraph | Section]

Telluris Lunaeque globum, deduceret ambas
1.831  Et paribus spatiis et easdem semper in oras
1.832  Nec quidquam alternos positus turbaret et orbem,
1.833  Quo circum aethereas hinc cernitur ire per oras
1.834  Cynthia et assiduo terras circumdare gyro.
1.835   At varii ductus et vis non aequa, recurvi
1.836  Et formam et positum callis cursumque per auras
1.837  Alternis mutat vicibus: jam


15511. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 61 | Paragraph | Section]

orbem,
1.833  Quo circum aethereas hinc cernitur ire per oras
1.834  Cynthia et assiduo terras circumdare gyro.
1.835   At varii ductus et vis non aequa, recurvi
1.836  Et formam et positum callis cursumque per auras
1.837  Alternis mutat vicibus: jam 47 scilicet orbem
1.838  Distendit longe laxans, jam contrahit, alto
1.839  Jam pandit gremio et formae magis


15512. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 61 | Paragraph | Section]

Olympo
1.847  Declinans inflexum orbem jamque admovet, ipsos
1.848  Ire jubet retro, trepida vertigine, nodos.
1.849  Scilicet hinc olim incertis ambagibus alto
1.850   Visa polo aethereas sine lege errare per auras
1.851  Cynthia, divina magnus dum mente Britannus
1.852  Intima naturae pervasit in abdita et alto
1.853  Arcanas demum causas secretaque jura
1.854  Extudit ingenio ac divum deprendit amores


15513. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 61 | Paragraph | Section]

pervasit in abdita et alto
1.853  Arcanas demum causas secretaque jura
1.854  Extudit ingenio ac divum deprendit amores
1.855   Et Vestae et Phoebes et mutua vincula Phoebi
1.856  Erroresque deae variosque per aethera motus
1.857  Eruit arte nova evolvens numerisque notavit.
1.858  Hactenus immensi lustravimus aetheris oras,
1.859  Astrorum et positus variosque ex ordine motus
1.860   Diximus. Unde jubar, nunc


15514. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 63 | Paragraph | Section]


1.867  Fixa tenent, flammis fervent ardentibus atque
1.868  Aeternos patulis effundunt faucibus ignes
1.869  Omniaque immenso late loca lumine complent.
1.870  Cum tamen illa adeo vastas disjuncta per oras
1.871  Tollantur coelo atque humili a Tellure recedant,
1.872  Distracti languent radii intentamque tuentum
1.873  Vix aciem sera percellunt nocte per umbram.
1.874  Non ita Phoebeum languet jubar:


15515. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 63 | Paragraph | Section]


1.870  Cum tamen illa adeo vastas disjuncta per oras
1.871  Tollantur coelo atque humili a Tellure recedant,
1.872  Distracti languent radii intentamque tuentum
1.873  Vix aciem sera percellunt nocte per umbram.
1.874  Non ita Phoebeum languet jubar: ardet et ipse
1.875  Ac pariter gremio Titan exaestuat imo
1.876  Aetheraque aeriasque auras terrasque patentes
1.877  Irrorat radiis propioribus atque


15516. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 63 | Paragraph | Section]

sydera: Majae
1.880  Progenies, pulchri pulcherrima mater Amoris,
1.881  Sanguineus Mavors et Jupiter et procul alto
1.882  Postremum claudens agmen Saturnus Olympo
1.883  Nocturnasque nitent aliena luce per umbras.
1.884  Illo etiam diri repetunt e fonte cometae
1.885  Sanguineum jubar ac Phoebeo lumine crines
1.886  Phoebeoque trucem perfundunt lumine caudam.
1.887  Ni faciant, fuscis horrescant atra


15517. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 65 | Paragraph | Section]

Minervae
1.928  Scanderet aethereas sedes, haud tenvia Phoebo
1.929  Furta parans, vitalem ignem rapturus ab axe,
1.930  Vidisse et seros olim docuisse nepotes.
1.931  Tempus erat, totum quo Luna vagata per orbem
1.932  Deponit solitos tenuatis comibus ignes.
1.933  Ille alto, comitante dea, sublimis Olympo
1.934  Impositam densis scindebat nubibus auram
1.935  Attonitus partesque oculos vertebat in omnes.


15518. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 67 | Paragraph | Section]

novo ceu prima solent consurgere mense,
1.955  Aspicit adversae surgentia cornua Lunae.
1.956  Dumque volat, coelo et propior jam despicit ipsam
1.957  Paulatim coiisse stupet plenoque nitentem
1.958  Ore per aethereas radios diffundere sedes.
1.959  Tum vero: "Quae monstra," inquit, "tam insueta per axem
1.960  Cernimus? Amissos subito queis viribus ignes
1.961  Collegit Phoebe et pleno nitet aurea vultu?"


15519. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 67 | Paragraph | Section]


1.956  Dumque volat, coelo et propior jam despicit ipsam
1.957  Paulatim coiisse stupet plenoque nitentem
1.958  Ore per aethereas radios diffundere sedes.
1.959  Tum vero: "Quae monstra," inquit, "tam insueta per axem
1.960  Cernimus? Amissos subito queis viribus ignes
1.961  Collegit Phoebe et pleno nitet aurea vultu?"
1.962  Cui dea: "Mirari jam desine! Nulla per axem
1.963  Monstra vides: solitos nec pridem


15520. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 67 | Paragraph | Section]


1.959  Tum vero: "Quae monstra," inquit, "tam insueta per axem
1.960  Cernimus? Amissos subito queis viribus ignes
1.961  Collegit Phoebe et pleno nitet aurea vultu?"
1.962  Cui dea: "Mirari jam desine! Nulla per axem
1.963  Monstra vides: solitos nec pridem amiserat ignes
1.964  Nec subito excitis effulget Cynthia flammis.
1.965  Illa quidem terras vultu cum semper eodem
1.966  Despiciat, Phoebum nunc hoc, nunc


15521. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 67 | Paragraph | Section]

Olympo,
1.979  Attonito late, quae viderat, edidit orbi.
1.980  Quem pater omnipotens non tantum ex aethere raptas
1.981  Iratus flammas animataque corpora flammis
1.982  Verum etiam secreta deum vulgata per orbem,
1.983  Caucaseos intra montes horrentiaque antra
1.984  Abdidit includens, ubi rostro vultur adunco
1.985   Tunderet aeternum jecur assiduisque renatam
1.986  Morsibus


15522. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 71 | Paragraph | Section]

adjice curis!
1.1035  Nam quid ego viridi vernantem flore juventae
1.1036  Extimulem dictis comitem, 53 quem magnus ab alto
1.1037  Frater avi primis sua per vestigia ab annis
1.1038  Duxit agens patriumque altis in montibus astrum
1.1039  Designans digito et supremi culmen honoris
1.1040  Scandendum longos tandem post Nestoris annos
1.1041  Ingenuas animum


15523. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 71 | Paragraph | Section]

annis
1.1038  Duxit agens patriumque altis in montibus astrum
1.1039  Designans digito et supremi culmen honoris
1.1040  Scandendum longos tandem post Nestoris annos
1.1041  Ingenuas animum docuit formare per artes
1.1042  Virtutemque sequi? Se nostros auspice coetus
1.1043  Ille monet natos olim, se principe in arvis
1.1044  Crevisse Arcadiam Latiis famaque perenni
1.1045  Exortu a primo terras viguisse per


15524. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 71 | Paragraph | Section]

per artes
1.1042  Virtutemque sequi? Se nostros auspice coetus
1.1043  Ille monet natos olim, se principe in arvis
1.1044  Crevisse Arcadiam Latiis famaque perenni
1.1045  Exortu a primo terras viguisse per omnes.
1.1046  Illa igitur quid non ad carmina pronior aetas,
1.1047  Acre quid integro ingenium non spondeat aevo?
1.1048  Quid monita, o comites, quid tanta exempla secutus
1.1049  Abnuat? Oh nostrae


15525. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 71 | Paragraph | Section]

stamina vitae
1.1050  Producant Parcae atque illos serventur in annos,
1.1051  Arcadicis tam laeta ferent qui tempora terris!
1.1052  Nam lupus inter oves fontem properabit ad unum
1.1053  Mitis et insontes per florea rura colubri
1.1054  Torquebunt agiles spiras; nova gramina campis
1.1055   Effundent tepidi Zephyro adspirante Decembres;
1.1056  Lacte fluent rivi, sudabunt roscida quercus


15526. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 75 | Paragraph | Section]

1 velati nigrantem lampada Solis
2.13  Atque laborantem dicturus carmine Lunam,
2.14  Materiem satis aptam operi tantoque labori
2.15  15 Congessi primum teque astra per ardua vexi
2.16  Nominaque et positus variosque per aethera motus
2.17  Evolvi enumerans: terris procul altus ab imis
2.18  Signiferum medio Titan ut calle per orbem
2.19  Tendat et Eoas cursu nitatur in


15527. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 75 | Paragraph | Section]

lampada Solis
2.13  Atque laborantem dicturus carmine Lunam,
2.14  Materiem satis aptam operi tantoque labori
2.15  15 Congessi primum teque astra per ardua vexi
2.16  Nominaque et positus variosque per aethera motus
2.17  Evolvi enumerans: terris procul altus ab imis
2.18  Signiferum medio Titan ut calle per orbem
2.19  Tendat et Eoas cursu nitatur in oras,
2.20  20 Perlustrans totum bissenis mensibus


15528. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 75 | Paragraph | Section]

labori
2.15  15 Congessi primum teque astra per ardua vexi
2.16  Nominaque et positus variosque per aethera motus
2.17  Evolvi enumerans: terris procul altus ab imis
2.18  Signiferum medio Titan ut calle per orbem
2.19  Tendat et Eoas cursu nitatur in oras,
2.20  20 Perlustrans totum bissenis mensibus axem;
2.21  Interea medio conceptas pectore flammas
2.22  Evomat aethereasque ardenti lumine sedes


15529. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 75 | Paragraph | Section]

opaco;
2.31  Scilicet inde novo nova surgere cornua mense,
2.32  Cum fratrem transgressa recens, jam deserit; at cum
2.33  Opposita contra bijugos agit aetheris ora,
2.34  Nocturnas pleno vultu rutilare per umbras;
2.35  Tum geminos geminis calles se innectere nodis,
2.36  Queis dea bis medium Phoebi pertranseat orbem.
2.37  His animadversis, age jam, causasque latentes


15530. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 81 | Paragraph | Section]


2.108  Accipiunt redduntque jubar, quod Phoebus ab alto
2.109  Effundit cum perque aethera spargit apertum.
2.110  Ipse ergo aeternis illo quoque tempore flammis
2.111  Aestuat ardentesque jacit per inane sagittas
2.112  Et superas Titan radiis fulgentibus auras
2.113  Imbuit illaesumque jubar diffundit ab alto.
2.114  Ac tibi si latitat puroque nigrescit Olympo,
2.115  Est aliquid medium, quod sese


15531. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 81 | Paragraph | Section]

alios tenebris populos involvat et alma
2.118  Luce alios tenuesque auras errantiaque astra
2.119  Posse frui plenoque sinat perfundier igne.
2.120  Non secus ac multa procerum comitante caterva
2.121  Per medias si forte vias insignis in ostro
2.122  Ingreditur princeps, dum fervet in aethere Phoebus,
2.123  Ardentes olli aurato suspensa bacillo
2.124  Purpura defendit radios Solemque recondit,
2.125  Ad


15532. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 81 | Paragraph | Section]

terras?
2.130  Principio ne fixa alte aut errantia credas
2.131  Sydera posse dei nitidos obducere vultus.
2.132  Fixa 7 procul vastas distant disjuncta per oras
2.133  Et rutilant splendore pari nosque inter et ignem
2.134  Phoebeum subeunt nunquam, ac si forte subirent,
2.135  Haud fusco ardentem celarent lampada velo.
2.136  Luce quidem


15533. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 81 | Paragraph | Section]

dium
2.137  Suspectant qua fronte jubar gremioque sub imo
2.138  Aversoque horrent penitus nigrantia dorso.
2.139  Nec vero aethereum usque adeo tolluntur in axem
2.140  Ardua, sed tenues errant propiora per auras.
2.141  At senior pater et natus, regnator Olympi
2.142  Quique ciet rabidas in mutua funera gentes,
2.143  Sanguineus Mavors, terras, Titanis et ignem
2.144  Circumeunt gyro immani nec proinde


15534. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 83 | Paragraph | Section]


2.175  Ter septem lustra et ferme bis quattuor anni
2.176  Tempore jam fluxere ac mersit in aequore currum
2.177  Sol prius, atra Venus nitidum quam linqueret orbem.
2.178  Viderunt soli; longos nam diva per annos
2.179  Juncta deo a nodis distat procul altaque currum
2.180  Erigit in Boream vel prona inclinat ad Austrum.
2.181  Illa olim octonis bis sese interserit annis
2.182  Praetexens Phoebi frontem,


15535. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 83 | Paragraph | Section]

longo
2.183  Effugit atque ubi jam plus saeclo effluxerit, orbi
2.184  Vix iterum ardenti supponitur adversumque
2.185  Transcurrit nodum, Solis dum jungitur igni.
2.186  Hinc post quam primo inventum per vitra tubosque
2.187  Sydera scrutari ac terris adducere Olympum,
2.188  Diva semel tantum ante annos bis quattuor ora
2.189  Inficiens tenui Titania laeserat umbra.
2.190  190


15536. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 85 | Paragraph | Section]

direxit et orbe
2.204  Sordentem Veneris Phoebum suspexit opaco.
2.205  205 Nec dum etenim Uranie, minus illo tempore culta,
2.206  Arcanos divae positus patefecerat atque
2.207  Nodorum nexus certosque per aethera motus.
2.208  Nec dum, congressu e tanto quae commoda possint
2.209  Profluere et quanti coeli mensoribus usus,
2.210  210 Prodiderat diva atque animos exciverat acres.
2.211  Scilicet


15537. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 91 | Paragraph | Section]

subiit fortasse sub orbe.
2.327  Quin et si subeat totumque obducat, opaca
2.328  Non ideo Titan penitus nigresceret umbra.
2.329  Affusi circum crines fumosaque longe
2.330  Pandens aethereas tanta se mole per auras
2.331  Materies fractum torquet jubar atque per omnes
2.332  Dispergit late inflexum circum undique partes.
2.333  Scilicet hinc longis trans vitrea septa tuborum
2.334  Molibus ardenti horrentes


15538. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 91 | Paragraph | Section]

obducat, opaca
2.328  Non ideo Titan penitus nigresceret umbra.
2.329  Affusi circum crines fumosaque longe
2.330  Pandens aethereas tanta se mole per auras
2.331  Materies fractum torquet jubar atque per omnes
2.332  Dispergit late inflexum circum undique partes.
2.333  Scilicet hinc longis trans vitrea septa tuborum
2.334  Molibus ardenti horrentes si crine cometas
2.335  Suspicias, nulla nigrescere


15539. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 93 | Paragraph | Section]

soror Phoebi, nam sola ex omnibus astris
2.344  Jam superest ac parte nitet, qua suspicit ignem
2.345  Phoebeum, parte aversa nigrescit,et orbis
2.346  Aequat fraterni speciem mensesque per omnes
2.347  Assequitur lentum ac coelo decurrit eodem;
2.348  Sola soror tanti miseris est unica terris
2.349  Causa mali, soror una atro Titania dorso
2.350  Ora tegit nobisque datos intercipit ignes.


15540. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 93 | Paragraph | Section]


2.359  Praeripiat Terris jubar atque avertat, oportet.
2.360  Non 20 tamen et semper mediam sese inserit atque
2.361  Fraternos celat vultus soror. Illa per auras
2.362  Scilicet aethereas, veluti memoravimus ante,
2.363  Urget equos ductu obliquo mediumque per orbem
2.364  Signiferum et callem Titanis non nisi punctis
2.365  Transilit in geminis, geminos


15541. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 93 | Paragraph | Section]

tamen et semper mediam sese inserit atque
2.361  Fraternos celat vultus soror. Illa per auras
2.362  Scilicet aethereas, veluti memoravimus ante,
2.363  Urget equos ductu obliquo mediumque per orbem
2.364  Signiferum et callem Titanis non nisi punctis
2.365  Transilit in geminis, geminos nectentibus orbes
2.366  Ac procul oppositas coeli spectantibus oras.
2.367  Ergo si, Soli dum jungitur


15542. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 95 | Paragraph | Section]

margine summo,
2.378  Ora dei condat lucemque objecta moretur.
2.379  Atque 21 age, dum puro Titan velatus Olympo
2.380  380 Deficit, aethereas longe lateque per oras
2.381  Flecte acies totumque vigil circumspice coelum.
2.382  Haud usquam divae vultum effulgere triformis
2.383  Ac nitidos cernes volitare per aethera currus.
2.384  Sed nec, dum tenebris emergunt


15543. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 95 | Paragraph | Section]

Olympo
2.380  380 Deficit, aethereas longe lateque per oras
2.381  Flecte acies totumque vigil circumspice coelum.
2.382  Haud usquam divae vultum effulgere triformis
2.383  Ac nitidos cernes volitare per aethera currus.
2.384  Sed nec, dum tenebris emergunt clara fugatis
2.385  385 Ora dei pergitque dies effulgere, nec, dum
2.386  Succedit nox atra polo terrasque tenebris
2.387  Obruit et nova converso


15544. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 95 | Paragraph | Section]


2.400  400 Elabens pleno mensis nisi concidat orbe
2.401  Expectentque polo reducem nova tempora Phoeben.
2.402  At mensem tum diva novat, tum cornua fronti
2.403  Rursum aptat primamque parat prodire per umbram,
2.404  Cum Phoebum assequitur coeloque excurrit eodem
2.405  405 Una acres urgens bijugos currumque volantem.
2.406  Usque adeo Titan cum deficit, illa latenti
2.407  It comes atque una pariter


15545. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 99 | Paragraph | Section]

medium cum jam rapit horrida vultum
2.467  Umbra tegens mediusque nitet, quantum avia coelo
2.468  Unquam errare potest fratrisque relinquere callem,
2.469  In latus aspicies cum se ferre vaganti.
2.470  Per reliquos tum deinde dies jam cornua fronte
2.471  Exeret atque apices sinuans tenuabit acutos
2.472  Titanisque simul calli magis ac magis aureos
2.473  Adducet currus mediumque accedet ad orbem.


15546. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 101 | Paragraph | Section]

papyrus
2.506  Tingitur et calamos sentit perarata disertos
2.507  Orandasque foro causas plenove theatro
2.508  Cum fremitu et resono recitanda poemata plausu
2.509  Excipit et longos servat conscripta per annos.
2.510  Nam plures bibit ore et plures atra sub imo
2.511  Materies gremio radios restinguit; in auras
2.512  Vix ulli aerias revolant oculosque lacessunt.
2.513  Tu tamen aut violae saturo fucata


15547. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 103 | Paragraph | Section]

se fert curvumque tumens sinuatur in orbem.
2.529  Nec vero et moles non convenit: umbra, nitentem
2.530  Quae tristi irrepens condit ferrugine vultum,
2.531  Tanta patet, quanta aetherias se mole per auras
2.532  Cynthia fert, cum tota ardet plenoque nitentem
2.533  Ore refert fratrem ac nocturnas discutit umbras.
2.534  Quin etiam, si tunc imo dea tramite, terris
2.535  Proxima, distento latescat


15548. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 105 | Paragraph | Section]


2.573  Umbra, sed oppositum fuscas cum flectet ad Austrum
2.574  Diva rotas, premet oppositum latus umbra tenebris.
2.575  575 Convenit 29 et motus certusque per aethera gressus:
2.576  Adversum bijugos Phoebi soror urget in ortum
2.577  Et fratri occiduis velocior instat ab oris
2.578  Invadens pigrumque volans praevertit Eoasque
2.579  Ad sedes fugit ac longe


15549. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 105 | Paragraph | Section]

30 sequitur fugientem diva fugitve
2.586  Sectantem a tergo, tantum olli accedit in horas,
2.587  Discedit tantum, quantum se corpore crasso
2.588  Porrigit aethereasque patet distenta per auras.
2.589  Progreditur tantundem etiam sub Sole nigrantis
2.590  590 Umbrai species, sive impetat atra nitentem
2.591  Irrumpens primum seu praetergressa relinquat.
2.592  Cum dea jam summo procul


15550. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 107 | Paragraph | Section]

opacis.
2.633  Sic tegere et fixos quaevis errantia possunt
2.634  Sydera, Saturnum sic gnatus, utrumque Gradivus,
2.635  At Venus et Maja genitus Martemque cruentum
2.636  Satumique Jovisque ignem ac per mutua sese
2.637  Vel penitus, magna possunt vel condere parte
2.638  Suppositoque jubar tegere atque avertere dorso.
2.639  Scilicet ante oculos quidquid se sistat opacum,
2.640  Ulteriora tegit: gremio


15551. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 109 | Paragraph | Section]


2.644  Et parva expressam pingant sub imagine formam.
2.645  Haec nobis, haec damna parit Latonia 33 virgo,
2.646  Rara tamen, totum vix bina aut terna per annum.
2.647  Non ita, quae magni sydus regale Tonantis
2.648  Astra quaterna obeunt, pigrum quae quina parentem.
2.649  Haud unquam lentis evolvitur altera terris
2.650  Plena dies vel quina Jovi, quin


15552. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 109 | Paragraph | Section]


2.665  Turma frequens et plura parit gravioraque damna,
2.666  Unica quam nostris inducat Cynthia terris.
2.667  Plura videt genitor parilis spectacula formae
2.668  Pluribus a famulis. Medium sed vasta per orbem
2.669  Non interrupto tendit se fascia velo
2.670  Praeterea longamque parit tristissima noctem.
2.671  Hanc rutilae inducit fronti diadema superstes,
2.672  Tenvia quod regni vestigia servat


15553. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 117 | Paragraph | Section]


3.70  Maximus, exiguam ut magni perque aethera gyri
3.71  Pandentis gremium possis cognoscere partem.
3.72  Gyrum ipsum metire oculis ductumque secutus
3.73  Marginis umbriferi vacuum discurre per axem
3.74  Obtutu spatium signans orbemque rotundans.
3.75  Invenies vacuo ter tantum excurrere crassum
3.76  Aethere, diva suo ferme quantum occupat ore,
3.77  Si rectos medio tendentes tramite ductus


15554. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 117 | Paragraph | Section]


3.80  Scilicet umbriferi quantum se diximus illa
3.81  Distendi gyrum coni in regione nigrantem.
3.82  Quod 7 si non oculis fidas errantibus axem
3.83  Per vacuum, poteris certam explorare per artem
3.84  Et licet haud visi mensuram prendere tractus.
3.85  Quo tamen Aoniis nunquam exaudita sub antris
3.86  Instrumenta canam versu, qua fila retexam


15555. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 117 | Paragraph | Section]

se diximus illa
3.81  Distendi gyrum coni in regione nigrantem.
3.82  Quod 7 si non oculis fidas errantibus axem
3.83  Per vacuum, poteris certam explorare per artem
3.84  Et licet haud visi mensuram prendere tractus.
3.85  Quo tamen Aoniis nunquam exaudita sub antris
3.86  Instrumenta canam versu, qua fila retexam
3.87  Arte tibi formamque abstrusae molis et


15556. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 119 | Paragraph | Section]

punctum lenti radians accesserit et jam
3.129  Vix tantum distet, quantum haec frons extima surgit,
3.130  Tum vero procul ipse fugit concursus et aeque
3.131  Inter se demum distantes omne recedunt
3.132  Per spatium ac nusquam coeunt radiantia fila.
3.133  Hinc tibi 9 susceptum res apta reflectere lumen
3.134  Et late circum diffundere si satis, amplis


15557. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 123 | Paragraph | Section]

At lubet ipsas
3.191  Cum recto spectare situ aut procul aequore in alto
3.192  Cum tuimur plenis dantes cava lintea ventis
3.193  Scindentesque salum puppes sive ardua longe
3.194  Tecta vel errantes per pascua laeta capellas
3.195  Aut nemorum frondes et prata virentia sive
3.196  Pendentes procul horrenti sub vertice rupes,
3.197  Adjunctae paribus spatiis similesque priori
3.198  Binae iterum


15558. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 125 | Paragraph | Section]

orbes
3.235  Qui referunt plenos; partes cujuslibet orbis
3.236  Alter, cum tereti qui virga vertitur, index
3.237  Exhibet, et latum cum vix processerit unguem,
3.238  Quae filum lamella gerit, totum ille per orbem
3.239  Flectitur ac partes signat quotcumque per omnem
3.240  Circuitum extremi libuit disponere gyri.
3.241  Atque 17 hic filorum textus lentusque


15559. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 125 | Paragraph | Section]


3.236  Alter, cum tereti qui virga vertitur, index
3.237  Exhibet, et latum cum vix processerit unguem,
3.238  Quae filum lamella gerit, totum ille per orbem
3.239  Flectitur ac partes signat quotcumque per omnem
3.240  Circuitum extremi libuit disponere gyri.
3.241  Atque 17 hic filorum textus lentusque meatus,
3.242  Cum res exiguas quamvis et mole minutas


15560. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 125 | Paragraph | Section]

metimur, aperto
3.246  Aethere dum motus exercent acta diurnos
3.247  Immotumque tubi subeunt quamplurima campum
3.248  Tempore quaeque suo. Molem quoque prendimus atque
3.249  Accessum ad Terram et longos per inane recessus.
3.250  Nam quaecumque procul fugiunt redeuntque tuenti
3.251  Objectam imminuunt primum, tum deinde figuram
3.252  Rursum augent. Quam si fixum concluseris inter
3.253  Ac filum lentis


15561. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 125 | Paragraph | Section]

deae ad vultum devenerit, utere filis.
3.257  Ac primum, obducens quod Cynthia fronte rotunda
3.258  Occupat aetherei tractus, intercipe claudens
3.259  Immoto motoque simul; mox ipsa nigrantis
3.260  Per summos apices arcus traducito et ambos
3.261  Excipe nectentem transverso tramite chordam
3.262  Ac demum converte tubum conclusaque fila
3.263  Perque apices ambos hoc transeat, illud opaco


15562. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 127 | Paragraph | Section]

a recto sinuatus calle recedit.
3.268  Haec ubi jam perfecta sient, tum denique certa
3.269  Fas erit umbriferi ratione agnoscere coni
3.270  Transversus quantum ductus procedat et orbem
3.271  Quae via per medium recto se tramite ducat.
3.272  Nam quoties repetitam aequarit chorda sagittam
3.273  Dimidia, haec toties repetita aequabit, opaci
3.274  Orbis quod medio latitat de tramite et ultra


15563. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 127 | Paragraph | Section]

citius propiore deo coit umbrifer ipse
3.291  Conus et adstricto brevior se limite gyrus
3.292  Contrahit ac terris quo diva remotior errat,
3.293  Hoc apici propior summo breviora nigrantis
3.294  Per spatia umbrai traducitur et minus amplum
3.295  Permeat atque arctis conclusum finibus orbem.
3.296  Quid, quod 20 et obscuri medium deprendere gyri


15564. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 129 | Paragraph | Section]

utrumque.
3.302  Scilicet oppositas Phoebo se conus ad oras
3.303  Dirigit assurgens coelo et contraria acuta
3.304  Cuspide signa petit, punctum directus in illud,
3.305  305 Quo secat a Phoebi medio per viscera Terrae
3.306  Intima productum Titania semita callem.
3.307  Ast ipsum et medius punctum tenet umbrifer orbis.
3.308  Nonne vides notas ardere per aethera flammas
3.309  Astrorum et rutilis


15565. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 129 | Paragraph | Section]

in illud,
3.305  305 Quo secat a Phoebi medio per viscera Terrae
3.306  Intima productum Titania semita callem.
3.307  Ast ipsum et medius punctum tenet umbrifer orbis.
3.308  Nonne vides notas ardere per aethera flammas
3.309  Astrorum et rutilis fulget quae fascia signis?
3.310  310 Illa viam Phoebi signat tibi. Tempore quovis
3.311  Nosti etiam, qua parte meet Titanius ignis
3.312  Quodque adeo


15566. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 131 | Paragraph | Section]


3.340  Et rutilam nigro praetexet lampada velo,
3.341  Alterutri propior fuerit nisi Cynthia nodo,
3.342  Dum fratrem assequitur coeloque vagatur eodem.
3.343  Inde autem et mediam bijugos cum forte per umbram
3.344  Egerit, haud iterum tenebris nigrescet obortis,
3.345  Sexta nisi aptarit fronti jam cornua jamque
3.346  Oppositum pleno prope nodum effulserit orbe.
3.347  Praeterea tristi nunquam ipsa


15567. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 131 | Paragraph | Section]

in anno,
3.355  Ter sua vel subitis ipsa obruet ora tenebris.
3.356  Atque 23 ea, si fratris cursum cursumque sororis,
3.357  Nodorum et positus motumque per aethera, quantum
3.358  Et calli inclinet Phoebeo se via Phoebes,
3.359  Qua tumeat tristis conus, qua Cynthia mole
3.360  Titanisque orbis, recolas et mente revolvas
3.361  Componasque simul, certa


15568. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 133 | Paragraph | Section]

sororque
3.401  Dimidio late turgent, quantum aetheris abdunt.
3.402  Quod si defectum Terrae tuearis ab ora
3.403  Marginis extrema ad Boream vergente vel Austrum,
3.404  Praeterea tantum poterit distare, per auras
3.405  Avecta ad Lunam Tellus quantum ampla pateret,
3.406  Dimidia qua mole tumet deque aetheris alti
3.407  Obtegeret gyro condens. Nam Cynthia limbum
3.408  Phoebei vultus extremo margine tantum


15569. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 135 | Paragraph | Section]

32 bissenis tricies e partibus orbis
3.418  Aetherei prope dimidiam Latonia poscit,
3.419  Traversa qua mole patens tumet integra; Phoebus
3.420  Dimidiam pariter Tellusque avecta per auras
3.421  Ad Lunam geminas ferme occupat. Omnibus unam
3.422  Collectis ergo in summam, de partibus illis
3.423  Tres fiunt sive integri de partibus orbis
3.424  Bissenis decima. Ac fraterno a tramite


15570. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 135 | Paragraph | Section]

pulsant.
3.436  Dum nempe a Phoebi congressu Cynthia sive
3.437  Nigrantis coni occursu digressa pererrat
3.438  Totum orbem atque adiens rursum nova cornua sumit
3.439  Vel rursum oppositas pleno nitet ore per auras,
3.440  Ipse etiam interea Titan progressus Olympo
3.441  Mutavit sedem atque una de partibus orbis
3.442  Bissenis signi spatio radiantis in ortum
3.443  Processit ferme, occiduas et nodus in oras


15571. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 135 | Paragraph | Section]

rediit signi de partibus una.
3.445  Scilicet 35 hinc, si fors nodo concursus in ipso
3.446  Accidat et fratrem condat soror, ipsa vel umbram
3.447  Per mediam curru tendat turpata nigranti,
3.448  Alter succedet congressus, cum procul inde
3.449  Distabit Phoebe paulo majore, per axem
3.450  Quam quo se spatio bissex fulgentibus unum
3.451  Porrigit e


15572. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 135 | Paragraph | Section]

in ipso
3.446  Accidat et fratrem condat soror, ipsa vel umbram
3.447  Per mediam curru tendat turpata nigranti,
3.448  Alter succedet congressus, cum procul inde
3.449  Distabit Phoebe paulo majore, per axem
3.450  Quam quo se spatio bissex fulgentibus unum
3.451  Porrigit e signis. Tantundem rursus in ortum
3.452  Procedet novus atque novus concursus, eodem
3.453  Et spatio


15573. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 137 | Paragraph | Section]

vel horrenti currum demerget in umbra.
3.460  Praeterea 36 et coni ad medium si appellit in ipso
3.461  Alterius nodi nexu vel proxima nodo
3.462  Cynthia per mediamque umbram traducitur, ante
3.463  Mense novo pariterque novo post mense coibit
3.464  Cum fratris cum opposito sat proxima nodo,
3.465  Parte aliqua ardentes ut possit condere vultus.
3.466  Nam


15574. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 137 | Paragraph | Section]


3.465  Parte aliqua ardentes ut possit condere vultus.
3.466  Nam nodum si diva tenet contraria Phoebo,
3.467  Nodum itidem huic nodo oppositum regione tenebit
3.468  Phoebus in adversa coeli simul, illa per orbem
3.469  Excurrit prope dimidium ter quinque diebus,
3.470  Dum conum assequitur nigrantem fratre relicto
3.471  vel cono progressa fugit fratrique propinquat.
3.472  Interea ad nodum accedens


15575. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 137 | Paragraph | Section]

vel hinc illis vel partibus inde recedat
3.482  A nodo, ardentes vultus tegat, occupat illud
3.483  Infestum terris spatium Phoeboque tegendo
3.484  Aptum ter ternas partes quater. Atque adeo cum
3.485  Per mensem bisquindenis abscedere tantum
3.486  A nodis Titan possit, transcurrere utrumvis
3.487  1s nodum haud poterit, quin ipsum Cynthia toto
3.488  Orbe peragrato adveniens obducat. At ipsam
3.489  Quod


15576. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 139 | Paragraph | Section]

Cynthia toto
3.488  Orbe peragrato adveniens obducat. At ipsam
3.489  Quod spatium Phoeben tristi demergat in umbra,
3.490  Bissenis tantum cum partibus extet utrinque,
3.491  Per nodum poterit sese traducere, in illo
3.492  Quin spatio accurrens a tergo diva ruentes
3.493  Immittat bijugos umbrae et turpata nigrescat.
3.494  Atque ubi cum Phoebo concursus habebitur ipso
3.495  In


15577. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 141 | Paragraph | Section]

fugiat coni nigrantis ut inter
3.536  Oppositus geminos, nodum quo tempore conus
3.537  Transiliit perque illa ferat se proxima nodo
3.538  Atque infesta deae loca nigrantesque tenebras
3.539  Nec tum per quinos nec dein Latonia menses
3.540  Oppositas fratri, timeat, dum permeat oras.
3.541  Hinc erit, ut geminos Luna squalente per illum
3.542  Oppositus annum haud videas. Sed saepe tenebris
3.543  Illa


15578. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 141 | Paragraph | Section]

nodo
3.538  Atque infesta deae loca nigrantesque tenebras
3.539  Nec tum per quinos nec dein Latonia menses
3.540  Oppositas fratri, timeat, dum permeat oras.
3.541  Hinc erit, ut geminos Luna squalente per illum
3.542  Oppositus annum haud videas. Sed saepe tenebris
3.543  Illa etiam inficiet frontem Phoebusque latebit
3.544  Saepe etiam, quin se divaeque deique labores
3.545  Exhibeant tibi spectandos; si


15579. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 143 | Paragraph | Section]


3.595  Ante suis penitus nodorum vincula quam se
3.596  Restituant punctis, pene aeque proxima eidem
3.597  Nodo sive jubar plenum induet, atra silebit
3.598  Sive polo latitans, post quam tribus acta per auras
3.599  Et bis centenis et bis Latonia denis
3.600  Jam vicibus fratrem convenerit oppositove
3.601  Tot pariter vicibus jam plena effulserit axe.
3.602  Hinc eadem fratris defectibus atque sororis


15580. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 145 | Paragraph | Section]

eodem
3.614  Incipit obscuro frons prima nigrescere velo
3.615  Omnibus aut penitus perfundi desinit atque
3.616  Incipit educi simul omnibus; et fugit umbram
3.617  Progressa ac pleno rursum nitet ore per auras.
3.618  Atque hinc, proh, quanti Terrae mensoribus atque
3.619  Immensa incerto tranantibus aequora cursu
3.620  Proveniunt usus, vento procul acta tumenti
3.621  Cum ratis ignotas errat male tuta


15581. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 145 | Paragraph | Section]

per auras.
3.618  Atque hinc, proh, quanti Terrae mensoribus atque
3.619  Immensa incerto tranantibus aequora cursu
3.620  Proveniunt usus, vento procul acta tumenti
3.621  Cum ratis ignotas errat male tuta per undas!
3.622  Telluris 42 faciem in longum partimur et oras
3.623  Imus in Eoas totumque absolvimus orbem.
3.624  Tendimus in latum a medio circum


15582. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 145 | Paragraph | Section]

dabitur reliquis adjungere, vel si
3.631  Jam picta extiterint, radio signare licebit.
3.632  In latum 43 a medio quantum locus absit, opacam
3.633  Ardua per noctem qui sydera cardinem ad altum
3.634  Suspiciat, circa quem se convertit Olympus
3.635  Astrifer, inveniet, spatium metitus ab imis
3.636  Quo sydus terris coelique a limite distet.
3.637  Namque


15583. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 147 | Paragraph | Section]

quavis
3.663  Parte sui tristem Terrae subit aut fugit umbram.
3.664  Idcirco et 45 maculis divae turpantibus ora
3.665  (Nam turpant vultum longe lateque per omnem
3.666  Dispersae hac, illac) seu partibus acrius igne
3.667  Phoebeo rutilis dederunt sua nomina et ingens
3.668  In Lunae vultu sapientum, protulit aetas
3.669  Quos haec nostra recens, quos


15584. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 147 | Paragraph | Section]

vero 46 tumidis errat jactatus ab undis,
3.676  Ille sibi visam, dum Cynthia deficit, horam
3.677  Horarum numero confert, quem tempore eodem
3.678  Per loca cognorit numerandum certa (labores
3.679  Namque deae multo edocti jam novimus ante,
3.680  Urbibus et certas certis praedicimus horas)
3.681  Quoque natet pelago et pelagi qua parte, latentes


15585. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 149 | Paragraph | Section]

obliquo et tramite visos.
3.704  Hisce alios addunt transversos, cardine ab uno
3.705  Cardinem ad oppositum qui tendant atque fluentes
3.706  Indigitent horas. Accedit semita, divae
3.707  Qua medium Titan per Terram incedere ab alto
3.708  Prospicit ac numeri signantes temporis horas.
3.709  Quaeque loca obliquos cursu delata per orbes
3.710  Cum medio Phoebes descripti ad tramitis oram
3.711  Quamlibet


15586. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 149 | Paragraph | Section]

fluentes
3.706  Indigitent horas. Accedit semita, divae
3.707  Qua medium Titan per Terram incedere ab alto
3.708  Prospicit ac numeri signantes temporis horas.
3.709  Quaeque loca obliquos cursu delata per orbes
3.710  Cum medio Phoebes descripti ad tramitis oram
3.711  Quamlibet appellunt simul, his tum Cynthia dorso
3.712  Praetexit medio medium Titana; recedunt
3.713  Quae certis illinc spatiis, sub


15587. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 151 | Paragraph | Section]

seu 53 qui
3.733  Extinctos quondam dimittere, diceret, ignes
3.734  Tempore Titanem certo recreareque lumen,
3.735  Cum loca praeteriit flammis infesta per auras.
3.736  Quae faciunt ignes interstingui atque perire.
3.737  Sic 54 alii Phoeben puro dixere nitentem
3.738  Lumine parte cava tantum partique


15588. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 151 | Paragraph | Section]

perire
3.742  Censuit et Phoebi et Phoebes, cum deficit, orbem.
3.743  Quid 56 vero ignarum vulgus? Quae turpia monstra
3.744  Credidit immensum late vulgata per orbem!
3.745  Dum nempe e nitido Lunam deducere curru
3.746  Thessala tentat anus cantu rhombumque potentem
3.747  Circumagit, miseram nequidquam tendere contra,
3.748  Nequidquam obniti,


15589. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 151 | Paragraph | Section]


3.745  Dum nempe e nitido Lunam deducere curru
3.746  Thessala tentat anus cantu rhombumque potentem
3.747  Circumagit, miseram nequidquam tendere contra,
3.748  Nequidquam obniti, vacuas nisi pulsa per auras
3.749  Aera sonent cantusque negent audire timendos.
3.750  Saepe igitur totas fama evulgata per urbes
3.751  Nocte volat media Lunae nigrescere frontem.
3.752  Excurrunt matres tectis juvenesque


15590. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 151 | Paragraph | Section]


3.747  Circumagit, miseram nequidquam tendere contra,
3.748  Nequidquam obniti, vacuas nisi pulsa per auras
3.749  Aera sonent cantusque negent audire timendos.
3.750  Saepe igitur totas fama evulgata per urbes
3.751  Nocte volat media Lunae nigrescere frontem.
3.752  Excurrunt matres tectis juvenesque senesque;
3.753  Fit clamor, pelves et tintinnabula tota
3.754  Urbe strepunt, montes late campique


15591. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 153 | Paragraph | Section]


3.757  Delabi invitam sacris et adesse nefandis.
3.758  At Phoebum, subitis cum terras obruit umbris
3.759  Aspectumque negat populis, scelerata perosum
3.760  Consilia, infandas caedes et mille per orbem
3.761  Horrendas labes, infestam avertere frontem
3.762  Et clades, olim et ventura ostendere damna;
3.763  Sic quondam extincto miseratum Caesare Romam,
3.764  Cum caput obscura nitidum ferrugine


15592. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 155 | Paragraph | Section]

1 , velati nigrantem lampada Solis
4.5  5 Quae tenuis circum lux ambiat, unde repente
4.6  Exiliant toto radiantia sydera coelo,
4.7  Cur penitus merso tenebris Titane per auras
4.8  Nox plena atratis non protinus evolet alis,
4.9  Cur medio Phoebi vultu latitante serena
4.10  10 Plena dies niteat fronte intactumque tuenti
4.11  Exhibeat jubar, expediam causasque latentes


15593. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 155 | Paragraph | Section]


4.13  Phoebe 2 , tibi obducta effusi jam fronte capilli
4.14  Si spargunt coeleste jubar, si lumine tanto
4.15  15 Sydera, quae condis praesens, rutilare per umbram
4.16  Mersus aquis tectusve polo permittis et idem,
4.17  Dum procul et campos et crassas aeris auras
4.18  Irradias, reflua perfundis luce tenebras
4.19  Dimidiaque licet velatus fronte rigentes,


15594. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 155 | Paragraph | Section]

3 propior dum Luna sub alto
4.24  Fratre meat, medium subeat penitusque recondat,
4.25  25 Vix bene Phoebei sese pars ultima vultus
4.26  Abdidit, aethereas longe lateque per oras.
4.27  Per circumpositos tractus maris, ardua perque
4.28  Culmina per vallesque imas camposque petentes(!)
4.29  Protinus incerto mixtae pallore tenebrae
4.30  30 Funduntur rapiuntque diem, se


15595. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 155 | Paragraph | Section]

propior dum Luna sub alto
4.24  Fratre meat, medium subeat penitusque recondat,
4.25  25 Vix bene Phoebei sese pars ultima vultus
4.26  Abdidit, aethereas longe lateque per oras.
4.27  Per circumpositos tractus maris, ardua perque
4.28  Culmina per vallesque imas camposque petentes(!)
4.29  Protinus incerto mixtae pallore tenebrae
4.30  30 Funduntur rapiuntque diem, se prodit ubique


15596. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 155 | Paragraph | Section]

meat, medium subeat penitusque recondat,
4.25  25 Vix bene Phoebei sese pars ultima vultus
4.26  Abdidit, aethereas longe lateque per oras.
4.27  Per circumpositos tractus maris, ardua perque
4.28  Culmina per vallesque imas camposque petentes(!)
4.29  Protinus incerto mixtae pallore tenebrae
4.30  30 Funduntur rapiuntque diem, se prodit ubique
4.31  Illa eadem rerum facies, quae vespere sero,
4.32  Occiduas


15597. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 157 | Paragraph | Section]


4.35  Involvit penitus velo terrasque polumque,
4.36  Seu cum inane novo roseum caput extulit undis
4.37  Aurora et primo conspersit lumine flores.
4.38  Ipsa subobscuras videas rutilare per auras
4.39  Sydera, sed tantum quae sydera nocte serena
4.40  Plenius aerios collustrant lumine tractus.
4.41  At nitidus Phoebi obductam circum undique frontem
4.42  Annulus aurata perfusus luce


15598. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 159 | Paragraph | Section]

oritur calor. At contra lux aurea coeptum
4.73  Tardat iter celeratve et recto a tramite flectit.
4.74  Illa igitur si forte amplam se immittat opaci
4.75  Corporis in faciem, pars introgressa per imas
4.76  Discurrit latebras vacuisque meatibus errat;
4.77  Pars reflexa viam relegit retroque resultat.
4.78  At radius, summas qui praetervectus ad oras
4.79  Aut dorsum legit aut aciem perstringit


15599. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 159 | Paragraph | Section]

resultat.
4.78  At radius, summas qui praetervectus ad oras
4.79  Aut dorsum legit aut aciem perstringit acutam
4.80  Conradens spatioque levis praetervolat arcto,
4.81  Ille quidem tenues pergit se inferre per auras,
4.82  Sed rectum alterno tractu alternoque repulsu
4.83  Flectit iter jamque introrsum pertractus in umbram
4.84  Invehitur, contra opposito jam calle recedit.
4.85  Aspice


15600. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 159 | Paragraph | Section]


4.83  Flectit iter jamque introrsum pertractus in umbram
4.84  Invehitur, contra opposito jam calle recedit.
4.85  Aspice 5 , in obscurum quondam penetrale per arctam
4.86  Dum radius se rimam infert laevique papyro
4.87  Sistitur, adverso vel parjete. Pendeat ipso
4.88  Si forte in radio filum tenuisve capillus
4.89  Lucis particulis utraque e parte repulsis,


15601. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 163 | Paragraph | Section]


4.148  Ne tibi transversam abripiat, rationis inane
4.149  Nec pondus nec magna virum te nomina fallant.
4.150  Namque ea, quae geminis certa experientia cultris
4.151  Intervalla docet, per quae se effundit agendo
4.152  Mutua vis radiosque ciet, satis una nitentem
4.153  Longe alios ortus evincit habere coronam.
4.154  Scilicet in decies denas si forte resolvas
4.155  Particulas digitum


15602. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 165 | Paragraph | Section]

in auram,
4.202  Ipsam etiam Lunam simili sic aere cingi
4.203  Ac ventos sentire suos gravidasque futuris
4.204  Imbribus et multa ruituras grandine nubes.
4.205  Est quoque, qui tacitam multa jam nocte per umbram
4.206  Alta tubo et vitreis speculatus lentibus astra
4.207  In fusca Lunae facie nimbosque sonantes
4.208  Fulguraque et celsas ferientia fulmina turres
4.209  Visa sibi narret, juret quoque:


15603. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 171 | Paragraph | Section]

hyemem nivibusque albentia candent,
4.304  Clara magis quam vere novo aut aestate videret
4.305  Ardenti, cum se nivibus jam nigra solutis
4.306  Spectandam Tellus praebet frondesque virentes
4.307  Per nemora erumpunt late rupesque sub altis
4.308  Montibus atque imis horrent in vallibus umbrae.
4.309  At Lunae in vultu non haec discrimina formae,
4.310  Non jubaris produnt sese: manet una eademque


15604. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 173 | Paragraph | Section]


4.341  Phoebeum in cunctis jubar excipit atque remittit
4.342  Umbraque pro vario positu fratrisque sororisque
4.343  Inflectit sese et partes contorquet in omnes.
4.344  Hos puram scabra Lunai in fronte per undam
4.345  Transpicimus varios flexus, et, qua via luci
4.346  Non nimis obliquo brevis est trans aequora calle,
4.347  Forma manet facie in media vallesque profundas
4.348  Et juga inaequalem metimur


15605. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 173 | Paragraph | Section]


4.345  Transpicimus varios flexus, et, qua via luci
4.346  Non nimis obliquo brevis est trans aequora calle,
4.347  Forma manet facie in media vallesque profundas
4.348  Et juga inaequalem metimur celsa per umbram:
4.349  Turbantur summo confusae in margine partes.
4.350  Nam radii in tenues dum produnt *


15606. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 173 | Paragraph | Section]

proinde, vel igni
4.365  Phoebeo adversus micet aversusve nigrescat,
4.366  Aequali circum laevis se limite finit.
4.367  At nulli, Phoebi frontem dum Cynthia condit,
4.368  Haec poterunt radii transversa per aequora in auras
4.369  Trajecti aethereas transcurrere nigrantisque
4.370  Ora deae circum rutila exornare corona:
4.371  Attactu dorsi primo flectuntur et imam
4.372  Detorti ad Phoebes frontem


15607. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 175 | Paragraph | Section]

in auras.
4.381  Queis tamen auxiliis quave hanc satis ubere vena
4.382  Naturae aggrediar partem atque arcana docebo?
4.383  Nunc ades, o nunc, Phoebe pater, diffunde micantem
4.384  Fronte comam et flavos per eburnea colla capillos!
4.385  385 Ilis opus est. Nunc ardentes age concute habenas,
4.386  Flammivomis nunc urge acres calcaribus armos
4.387  Quadrijugum: undantem e patulis fac naribus ignem


15608. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 177 | Paragraph | Section]

et, rutilam qui parte ab utraque coronam
4.423  Ambit et aethereas longe tenuatus in oras
4.424  Excurrit rhombus, Phoebi exoriatur ab aura;
4.425  Cur aequam fugiat formam oblongusque per axem
4.426  Emicet affusoque irroret lumine stellas,
4.427  Haud levis evolvisse labor nec digna laboris
4.428  Jam merces speranda venit, quando invia quaeque
4.429  Asperaque intactis Parnassi per juga


15609. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 177 | Paragraph | Section]

per axem
4.426  Emicet affusoque irroret lumine stellas,
4.427  Haud levis evolvisse labor nec digna laboris
4.428  Jam merces speranda venit, quando invia quaeque
4.429  Asperaque intactis Parnassi per juga dumis
4.430  Pervadens, Boreae fulgentem e parte nivalis
4.431  Dum celebrat plectro auroram fidibusque canoris
4.432  Aethereos nuper Nicetas edidit ortus
4.433  Et causas rutili victuro carmine


15610. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 177 | Paragraph | Section]


4.439  Pauca modo expediam: aeternum, si plura requiris,
4.440  Perlege opus vigil; haud equidem vigilasse pigebit.
4.441  Primum igitur 23 quoniam immani per et intima Phoebus
4.442  Viscera ferventesque sinus agitatur ab igne
4.443  Usque furens, quoniam immenso se corpore tantus
4.444  Porrigit, e patulis quae faucibus evomit aurae
4.445  Semina, nigrantes


15611. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 177 | Paragraph | Section]

igne
4.443  Usque furens, quoniam immenso se corpore tantus
4.444  Porrigit, e patulis quae faucibus evomit aurae
4.445  Semina, nigrantes fumi nebulaeque volucres
4.446  Immensum aethereas circum se quaque per oras
4.447  Diffundunt longeque procul Titanis ab orbe
4.448  Excurrit tenuis vapor et spatia inficit ampla.
4.449  Ille quidem, medium dum pondere nititur aequo
4.450  Omni ex parte premens in Solem,


15612. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 179 | Paragraph | Section]

ex parte premens in Solem, flectier aequo
4.451  Orbe etiam formaque studet fulgere rotunda.
4.452  Ipse tamen genitor Phoebus vetat atque suo se
4.453  Circumagens dum contorquet super axe, per altum
4.454  Compressam ad latera ipse jubet consurgere dorsum.
4.455  Nempe 24 suo assiduis Phoebum super axe cieri
4.456  Motibus ingentique auram


15613. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 179 | Paragraph | Section]

semper eandem
4.462  In coeli partem concordi incedere gyro
4.463  Et medium unanimes circum Titana rotari.
4.464  Jam vero incurvos 25 quaecumque rotata per orbes
4.465  Circumeunt, medium fugere et procul ire per auras
4.466  Assiduo tentant nisu. Sic plumbea habenam
4.467  Glans valida contorta manu distendit et undam
4.468  Excutit affusam celeri rota


15614. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 179 | Paragraph | Section]

gyro
4.463  Et medium unanimes circum Titana rotari.
4.464  Jam vero incurvos 25 quaecumque rotata per orbes
4.465  Circumeunt, medium fugere et procul ire per auras
4.466  Assiduo tentant nisu. Sic plumbea habenam
4.467  Glans valida contorta manu distendit et undam
4.468  Excutit affusam celeri rota concita cursu.
4.469  Quaeque simul gyros aequali tempore


15615. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 179 | Paragraph | Section]

plures
4.470  Impete non uno absolvunt, etiam impare nisu
4.471  Avelli a medio tentant; minus illa recessum
4.472  Namque urgent, quae lenta via breviore feruntur;
4.473  Contra quae rapido magnos agitata per orbes
4.474  Turbine praecipitata ruunt, magis incita cursu
4.475  Vi tentant majore fugam ac retinacula tendunt.
4.476  Ergo age 26 et ingenti dum sese


15616. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 179 | Paragraph | Section]


4.481  Stent latera atque brevi procedunt pigra meatu.
4.482  Dorso igitur quae celsa volat, magis aura citatam
4.483  Accelerare fugam medioque recedere tentat.
4.484  Et faciat superasque procul dispersa per oras
4.485  Aufugiat, gravitas ni contra obsistat et imum
4.486  Urgeat in Solem nisusque eludat inanes.
4.487  At licet haud penitus fugiat Phoebumque relinquat,
4.488  Erigitur tamen et vasto tumet


15617. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 181 | Paragraph | Section]

relinquat,
4.488  Erigitur tamen et vasto tumet altior orbe.
4.489  Ipsum etenim tanto infractum conamine pondus
4.490  Languet hebes, nisu levior jamque aura minore
4.491  Per dorsum premit. At lateri quae proxima utrique
4.492  Vim retinet ferme illaesa gravitate priorem.
4.493  Haec igitur gravior vincit Phoeboque propinquat;
4.494  Illa autem urgenti palmam concedit et omni


15618. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 181 | Paragraph | Section]


4.502  Protinus indueret teretique effulgeret orbe.
4.503  At quoniam immensum huc dorsum deflectit ab alto,
4.504  Transversam tuimur, medio et coit arctior axe
4.505  Ad latera adstringens sese: geminata per amplum
4.506  Hinc atque hinc coelum cuspis procurrit et ingens
4.507  Phoebum ambit niveo spectandus lumine rhombus.
4.508  Hinc rutilam Phoebi frontem fulgentior orbis
4.509  Circuit ac propior; densi


15619. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 181 | Paragraph | Section]

quos tenvior aura levisque
4.511  Progenuit, vultus utraque ex parte nitentis
4.512  Lucentes tractus. Comptis de more capillis
4.513  Ora dei credas effulgere caesariemque
4.514  Arbitrio facilis Zephyri per eburnea colla
4.515  Ludere perque humeros; haec scilicet illa tot olim,
4.516  Haec Clarii coma compta dei celebrata per orbem
4.517  Vatibus, hi crines flavi intonsique capilli.
4.518  Ne tamen


15620. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 181 | Paragraph | Section]


4.513  Ora dei credas effulgere caesariemque
4.514  Arbitrio facilis Zephyri per eburnea colla
4.515  Ludere perque humeros; haec scilicet illa tot olim,
4.516  Haec Clarii coma compta dei celebrata per orbem
4.517  Vatibus, hi crines flavi intonsique capilli.
4.518  Ne tamen 28 haec unquam demens, ne posse videri
4.519  Mortali credas visu, dum libera


15621. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 183 | Paragraph | Section]

ignes.
4.537  Non ita 29 cum nostro Titan procul exulat orbe,
4.538  Mersus aquis sero jam vespere, sive recentes
4.539  Mane novo dum nectit equos Aurora per umbram.
4.540  Vespere nam sero placidi per tempora veris,
4.541  Mane per autumnum, cum signifer orbis ab imis
4.542  Altior erigitur terris crassosque vapores
4.543  Despicit assurgens, nivei pars


15622. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 183 | Paragraph | Section]

29 cum nostro Titan procul exulat orbe,
4.538  Mersus aquis sero jam vespere, sive recentes
4.539  Mane novo dum nectit equos Aurora per umbram.
4.540  Vespere nam sero placidi per tempora veris,
4.541  Mane per autumnum, cum signifer orbis ab imis
4.542  Altior erigitur terris crassosque vapores
4.543  Despicit assurgens, nivei pars ultima rhombi
4.544  Eminet atque nitens ferit


15623. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 183 | Paragraph | Section]

cum nostro Titan procul exulat orbe,
4.538  Mersus aquis sero jam vespere, sive recentes
4.539  Mane novo dum nectit equos Aurora per umbram.
4.540  Vespere nam sero placidi per tempora veris,
4.541  Mane per autumnum, cum signifer orbis ab imis
4.542  Altior erigitur terris crassosque vapores
4.543  Despicit assurgens, nivei pars ultima rhombi
4.544  Eminet atque nitens ferit aurea sydera cuspis.


15624. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 183 | Paragraph | Section]

terris,
4.554  Jam nullus labor est, paucis adverte, docebo.
4.555  Ne tibi sydereos sero jam vespere nasci,
4.556  Mane perire ignes quisquam persuaserit auctor.
4.557  Nocturnas qua luce micant tremebunda per umbras
4.558  Astra, micant summo dum fervet in aethere Titan
4.559  Arduus atque diem curru circumvehit alto.
4.560  Ut crines tamen ipse suos rhombumque coronamque
4.561  Obruit invictis quibus imbuit


15625. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 183 | Paragraph | Section]

Titan
4.559  Arduus atque diem curru circumvehit alto.
4.560  Ut crines tamen ipse suos rhombumque coronamque
4.561  Obruit invictis quibus imbuit aera flammis,
4.562  Sic etiam fixosque polo errantesque per axem
4.563  Obtundit conditque ignes nec posse videri
4.564  Se coram et superas sinit effulgere per auras.
4.565  Nec si densa deum nubes tegat, astra nitentes
4.566  Continuo retegunt vultus oculosque


15626. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 183 | Paragraph | Section]

coronamque
4.561  Obruit invictis quibus imbuit aera flammis,
4.562  Sic etiam fixosque polo errantesque per axem
4.563  Obtundit conditque ignes nec posse videri
4.564  Se coram et superas sinit effulgere per auras.
4.565  Nec si densa deum nubes tegat, astra nitentes
4.566  Continuo retegunt vultus oculosque lacessunt.
4.567  Trans nubes sibi pandit iter fractumque retorto


15627. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 185 | Paragraph | Section]


4.584  Olim 32 equidem saepe, at quoties nunc pura sereno
4.585  Ore dies sine faece nitet, cum jam altus ab undis
4.586  Extulit Eois caput ardentesque per horam
4.587  Effudit radios Titan, me candida Oloris
4.588  Cauda vocat summaque poli jam fulget in arce
4.589  Spectaturque tubo ingenti trans vitrea septa.
4.590  cum vero occiduas deflexum Phoebus ad


15628. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 185 | Paragraph | Section]


4.599  Post senos Phoebi occasum praevertet et alto
4.600  Visa tubo rutilae vincet mihi lampadis ignes.
4.601  Haec ipsa et domina spectabam nuper in urbe;
4.602  Ursam equidem media ferme jam nocte per umbram
4.603  Pervigil ac primae post sera crepuscula noctis
4.604  Aurigam fulgentem humeris nigrumque per axem
4.605  Ingenti dextra quatientem immane flagellum.
4.606  At


15629. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 185 | Paragraph | Section]


4.601  Haec ipsa et domina spectabam nuper in urbe;
4.602  Ursam equidem media ferme jam nocte per umbram
4.603  Pervigil ac primae post sera crepuscula noctis
4.604  Aurigam fulgentem humeris nigrumque per axem
4.605  Ingenti dextra quatientem immane flagellum.
4.606  At rutilum frustra jam plena in luce diei
4.607  Effundente jubar Phoebo, se lucida Cycni
4.608  Sistebat cauda


15630. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 187 | Paragraph | Section]


4.615  Alea et ore trucem rabido atque extrema minantem
4.616  Mente ducem trepida recolit spretique senatus
4.617  Infracta imperia ac civilis semina belli
4.618  Protinus hic suscepta sibi totumque per orbem
4.619  Hinc subito immitis diffusa incendia flammae
4.620  Totque inde eversas urbes, tot sanguinis amnes
4.621  Effusi ac tantos confusae stragis acervos.
4.622  Hic ergo, hic eadem in plena nunc


15631. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 187 | Paragraph | Section]


4.636  Motantem attonitus digitos atque ipsa loquacis
4.637  Septa lyrae dulcemque sonum miratur et aureum
4.638  Demittit caput ac palmam tibi cedit Apollo.
4.639  Quid grande ingenium doctasque exculta per artes
4.640  Mens vasta atque imo sapientia pectore fidens?
4.641  Scrutantem aethereas sedes atque aurea coeli
4.642  Sydera servantem jam olim juvenilibus annis
4.643  Viderat


15632. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 189 | Paragraph | Section]

suspectat et ipse,
4.666  Proh superi, qua vi mentis, quaque indole gnatus,
4.667  Septennis licet ac procerum densissima saepe
4.668  Suspectat turma et matrumque nurumque corona
4.669  Miratur cerni per vitra tubumque nigrantem
4.670  Posse die medio redivivos aetheris ignes.
4.671  Sed quid" opus vitrea seu lente tubove nigranti?
4.672  Si satis aerias sublimi turris in auras
4.673  Vertice se tollat


15633. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 189 | Paragraph | Section]

opaco
4.674  Clausa sinu, terrae satis ima in viscera si se
4.675  Demittat fovea atque arcto suspectet hiatu
4.676  Aethera et horrenti gremium nigrescat ab umbra,
4.677  Alta die medio Phoeboque ardente per axem
4.678  Sydera suspiciens oculo spectabis inermi.
4.679  Est locus Europae in medio, qua regius altis
4.680  Ingreditur ripis dominamque interluit urbem
4.681  Sequana.


15634. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 191 | Paragraph | Section]

praecipitique solum discessit hiatu.
4.697  Aeternis horret fovea alta obducta tenebris
4.698  Excluditque diem: fundo Nox tristis in imo
4.699  Excubat horrentique minax se jactat in umbra,
4.700  Tetra per obscurum ducit quo semita callem
4.701  Tresque patet coeli spatium non amplius ulnas.
4.702  Ergo illinc, puro Titan licet altus Olympo
4.703  Fulgeat et inulto collustret lumine campos,
4.704  Si forte


15635. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 191 | Paragraph | Section]

campos,
4.704  Si forte aethereas vultum conversus ad oras
4.705  Extuleris summumque oculis spectaveris axem,
4.706  Protinus, ut media quondam radiantia nocte
4.707  Aspiceres, densam radios vibrare per umbram
4.708  Astra vides caecumque poli distinguere tractum:
4.709  Usque adeo oppressis Phoebi jubar officit astris.
4.710  Sed nec 36 opus pleno


15636. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 193 | Paragraph | Section]

ipse umbrosus terras qua conus in imas
4.750  Transcurrit campisque aciem defigit acutam,
4.751  Phoebeum penitus latitat jubar: omnia circum
4.752  Conspicuus rutilo perfudit lumine margo.
4.753  Verum ubi per tenues Phoebe caput altior auras
4.754  Extulit et nostrum Titan se pronus ad orbem
4.755  Demisit propior coeloque recessit ab alto,
4.756  Ante coit breviorque acie vanescit acuta


15637. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 195 | Paragraph | Section]

ore
4.788  Dimidia plus parte latens, cur clara sereno
4.789  Fulgeat axe dies nec tantam lucis ademptae
4.790  Percipiant jacturam oculi admixtasque tenebras,
4.791  Expediam. Non hic magnum quaerenda per axem
4.792  Causa nec aerios tractus nebulasque volucres
4.793  Consuluisse juvat nec campos nec procul alta
4.794  Culmina. Se quisque obtutum defigat in uno


15638. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 197 | Paragraph | Section]

quae forte geruntur
4.802  Extrorsum ac varios posset cognoscere rerum
4.803  Interitusque ortusque et motus materiai.
4.804  Illa quidem in medio latitat conclusa cerebro,
4.805  Qua coeunt nervi et primam per tenvia ducunt
4.806  Fila viam ac vastos longe protensa per artus
4.807  Diffundunt sese, velut ab radicibus imis
4.808  Aeriae late quercus vel propter amoenam
4.809  Crescentis platani ripam densissima


15639. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 197 | Paragraph | Section]

rerum
4.803  Interitusque ortusque et motus materiai.
4.804  Illa quidem in medio latitat conclusa cerebro,
4.805  Qua coeunt nervi et primam per tenvia ducunt
4.806  Fila viam ac vastos longe protensa per artus
4.807  Diffundunt sese, velut ab radicibus imis
4.808  Aeriae late quercus vel propter amoenam
4.809  Crescentis platani ripam densissima surgit
4.810  Ramorum soboles frondesque extendit opacas.


15640. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 197 | Paragraph | Section]

ab radicibus imis
4.808  Aeriae late quercus vel propter amoenam
4.809  Crescentis platani ripam densissima surgit
4.810  Ramorum soboles frondesque extendit opacas.
4.811  Ast iterum textu vario tenuata per omnem
4.812  Nervorum se fila cutem flectuntque plicantque
4.813  Molliaque obductis adstringunt retia membris.
4.814  Jam vero quaecumque animo se externa latenti
4.815  Corpora noscenda objiciunt atque


15641. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 197 | Paragraph | Section]

lux aciem repetito concutit ictu.
4.829  Continuo percussa tremunt tenuissima primae
4.830  Fila cutis tunicaeque leves et summa propago
4.831  Nervorum impulsu tremulo salit; emicat imas
4.832  Idem per latebras tremor excurritque vel ipso
4.833  Fibrarum textu nervisque rigentibus aut si
4.834  Per medios tenuis nervos se spiritus infert
4.835  Discurrens, nervo impressum vapor ipse tremorem


15642. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 199 | Paragraph | Section]

et summa propago
4.831  Nervorum impulsu tremulo salit; emicat imas
4.832  Idem per latebras tremor excurritque vel ipso
4.833  Fibrarum textu nervisque rigentibus aut si
4.834  Per medios tenuis nervos se spiritus infert
4.835  Discurrens, nervo impressum vapor ipse tremorem
4.836  Concipit atque animi sedem deducit ad altam.
4.837  Mens vigil assuetos allapsus sentit et ipsis


15643. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 199 | Paragraph | Section]

hostem,
4.852  Quadrupedumque virumque globos horrentiaque arma
4.853  Concitet excidioque inimicas destinet arces,
4.854  Ille quidem interea domina se continet urbe
4.855  Immotus, partes famulantum turba per omnes
4.856  Pervolat extremique alius de margine regni
4.857  Nuncia fert rerumque vices et praelia narrat,
4.858  It contra dominique alius jussa alta reportat.
4.859  Quidquid


15644. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 203 | Paragraph | Section]

posset
4.938  Ut radios, contra laxando contraheretur
4.939  Arctior et nimios contracta excluderet ignes.
4.940  Si forte 46 obscura quondam sub nocte per umbram
4.941  Dum tenuis dubiam secreta in parte ministrat
4.942  Cerea fax lucem, vicinum intentus amicum
4.943  Aspicias oculosque oculis defixeris atque
4.944  Contemplere nigram trans cornea septa


15645. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 203 | Paragraph | Section]

vicinum intentus amicum
4.943  Aspicias oculosque oculis defixeris atque
4.944  Contemplere nigram trans cornea septa fenestram,
4.945  Distentos cernes aditus lateque patentes
4.946  Circumquaque fores per aperta foramina lucem
4.947  Contrahere et tunicas auctam transmittere ad imas.
4.948  Ingentem interea flammam puer excitet atque
4.949  Admoveat sensimque novo petat igne tuentem,


15646. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 205 | Paragraph | Section]

49 utinam seu distentum laxare foramen,
4.968  Quantum cuique libet, compressum sive liceret
4.969  Contrahere et nimiae radios excludere lucis!
4.970  Nos quoque, ut obscuram per noctem e culmine tristi
4.971  Infaustus bubo trepidove agitata volatu
4.972  Noctua nigranti contemplaremur in umbra
4.973  Conspicuas rerum formas contraque nitentem
4.974  Et vultum illaesis oculis


15647. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 205 | Paragraph | Section]

scrutarier atque
4.976  Quadrijugos patulis efflantes faucibus ignem:
4.977  Ceu teneram coelo prolem Jovis ales aperto
4.978  Provida cum primum educit nidoque relicto
4.979  Edocet insuetas agitare per aera pennas
4.980  Antevolans, acri ferventem lampada visu
4.981  Suspicere immotasque jubet defigere in ipsam
4.982  Frontem acies dignamque sua se prodere matre.
4.983  Ipse pater prima nascentis


15648. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 207 | Paragraph | Section]


4.1002  Haec olim, haec patriis victorem reddidit astris
4.1003  Inseruitque polo et suprema in sede locavit)
4.1004  Nonne vides, inquam, cum diam effundere lucem
4.1005  Inciperet propior coelo ac rutilare per axem
4.1006  Aetherium et pompam majestatemque Tonantis
4.1007  Exerere atque Deo dignis effulgere flammis,
4.1008  Ut suspectantes socios divamque parentem
4.1009  Corpore mortali oppressos ne laederet


15649. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 213 | Paragraph | Section]

latentes,
5.41  Accipe! Durum opus est dicto, sed dexter Apollo
5.42  Et faciles quid non jubeant sperare Camoenae?
5.43  Si medio Phoebi tantum prorumpat ab imo
5.44  Irriguus radiorum imber coelumque per amplum
5.45  Effundat recto se tramite, quidquid opaci
5.46  Corporis objiciat sese cursumque inoretur,
5.47  Margine distinctam certo determinet umbram.
5.48  Finge etenim, quacumque patet via libera,


15650. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 217 | Paragraph | Section]

procul, hoc etiam mage crescit eundo.
5.125  Nunc age 7 palloremque deae jam nosce triformis,
5.126  Horrentem cono tristi dum projicit umbram
5.127  Aera per vacuum Phoebique intercipit ignes
5.128  Terrai moles intersita, terminat illam
5.129  Confuso incertus circum undique margine limes
5.130  Et lucem obscuris miscet pene umbra tenebris.
5.131  Hanc


15651. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 219 | Paragraph | Section]


5.163  Terrestris dorsi post oscula pressa coirent
5.164  Et tenui umbriferum finirent cuspide conum;
5.165  Phoebum inter Terramque aliis concursus et ante
5.166  Incurvi contactum orbis, qui deinde per auras
5.167  Diversi aethereas fugerent procul atque patenti
5.168  Desererent flexu seseque umbramque nigrantem.
5.169  Hos inter conumque omnis conclusa jaceret
5.170  Pene umbra, at vacuas immensum


15652. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 219 | Paragraph | Section]


5.167  Diversi aethereas fugerent procul atque patenti
5.168  Desererent flexu seseque umbramque nigrantem.
5.169  Hos inter conumque omnis conclusa jaceret
5.170  Pene umbra, at vacuas immensum extensa per oras.
5.171  Quod spatii ultra ipsos tractus superesset, id omne
5.172  Illaesum pleno gauderet lumine Phoebi.
5.173  Transversos demum tractus incurva secaret
5.174  Linea signaretque viam, qua plena


15653. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 223 | Paragraph | Section]

et ense ferox sparso saeviret et igne,
5.237  Jamque altae quassatae arces, jam tecta ruebant
5.238  Ardua fumantesque globi flammaeque volucres
5.239  Aera complerant vacuum et cruor undique rivis
5.240  Per fora perque vias manabant grandibus, unus
5.241  Qui patriam ingenio fidens, non milite denso,
5.242  Servarat longum instantemque represserat hostem,
5.243  Incumbens baculo senior pendebat et alta


15654. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 225 | Paragraph | Section]


5.261  Pauca tibi expediam, quae multum oratus Apollo
5.262  Parnassique sinent leges et dura Camoena.
5.263  Principio 14 Solis motus Lunaeque per axem
5.264  Si serves vigil et componas omnia cautus
5.265  Sese inter, facile invenies, quantum ipsius orbis
5.266  Extendit sese, tantum discedere in horas
5.267  Fratris ab orbe deam tantumque


15655. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 225 | Paragraph | Section]


5.265  Sese inter, facile invenies, quantum ipsius orbis
5.266  Extendit sese, tantum discedere in horas
5.267  Fratris ab orbe deam tantumque accedere ad oram
5.268  Oppositam et tristem se tantum inferre per umbram.
5.269  At ferme hoc ipso, veluti memoravimus ante,
5.270  Pene umbrae exterior disjungitur intervallo
5.271  Orbis ab orbe umbrae ac ferme ter crassior umbra
5.272  Est ibi terque magis vasto


15656. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 225 | Paragraph | Section]


5.270  Pene umbrae exterior disjungitur intervallo
5.271  Orbis ab orbe umbrae ac ferme ter crassior umbra
5.272  Est ibi terque magis vasto distenditur orbe.
5.273  Ergo, quod sequitur, recto si calle per ipsum
5.274  Umbrai medium dea permeet, effluet hora
5.275  A primo ad primas frontis pallore tenebras,
5.276  Altera, dum densis frons tota immergitur umbris;
5.277  Tum ferme binae in tenebris dumque


15657. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 227 | Paragraph | Section]


5.306  Temporis intervalla fluent majora vicesque
5.307  Ipsa etiam contra oppositas breviora sequentur.
5.308  Rebus in his 17 unum superest, quod noscere per te
5.309  Ipse potes, si, quae supra memoravimus, alto
5.310  Fixa animo repetas memorique in mente revolvas.
5.311  Scilicet ante nigram, pallor quod postulat, umbram,
5.312  Vel postquam densae penitus


15658. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 227 | Paragraph | Section]


5.325  Postremusque oculos pallor jam ludet hiantes,
5.326  Vix bene cum tenebris emerget laeta fugatis.
5.327  Hactenus 18 unde genis pallor. Nunc unde per umbram
5.328  Qui superant tenues radii lumenque malignum,
5.329  Expediam. Natura tibi sed luminis aurei
5.330  Contemplanda iterum, vis et quae mutua fractos
5.331  Dum torquet radios, flexus parit


15659. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 229 | Paragraph | Section]

majore etiam vi lumina ducunt
5.345  Infractaeque jubent ductum intorquere viai.
5.346  Ergo ubi de tenui et crasso minus ad mage densum
5.347  Ingreditur seu pingue magis lux aurea corpus
5.348  Obliquum per callem, ipso se in limine primo
5.349  Erigit atque obliqua minus procedit. At inde
5.350  Dum rursum egreditur rursumque ad tenvia transit
5.351  Corpora seu quae crassa minus, deflectitur ipsam


15660. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 231 | Paragraph | Section]

age Tellurisque globum et circum aera, circum
5.375  Aetheris immensos animo tibi concipe tractus!
5.376  Scilicet ignifero radius qui Solis ab orbe
5.377  Aethera per tenuem rectus devenit, ad auras
5.378  Cum primum aerias delabitur atque recurvum
5.379  Incidit in dorsum obliquus densosque vapores
5.380  Sensit et urgentem nisum viresque trahentes,
5.381  Continuo


15661. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 231 | Paragraph | Section]

multaque tuenti ostendat in umbra,
5.400  Jam facili ratione patet. Nam quidquid in oras
5.401  Aeris extremas illapsum luminis alto
5.402  Telluris dorso non sistitur atque ad apertum
5.403  Aethera per tenues rursum delabitur auras,
5.404  Inflexum in primos tristis circumundique coni
5.405  Invehitur fines, nigrantem et temperat umbram
5.406  Perfusamque deam tenui quamquam igne colorat.
5.407  Ac


15662. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 231 | Paragraph | Section]

teneat sententia mentem
5.408  Contemplare nigrum tenuata cuspide conum
5.409  Et radii perpende viam, qui proximus alto
5.410  Terrai dorso aethereas trans aera ad oras
5.411  Appulit ac recto fertur per inane volatu.
5.412  Ille quidem egreditur medium inclinatus ad axem
5.413  Quinque magis spatiis, quam si via prima maneret
5.414  Nec rectum incurvo mutasset tramite callem.


15663. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 233 | Paragraph | Section]


5.424  Alta magis tricies sed Phoebe assurgit in axem
5.425  Despectatque humiles terras coeloque propinquat.
5.426  Illa igitur prorsum horrentes fugit alta tenebras,
5.427  Sit licet umbrai in medio fractumque per auras
5.428  Excipit aerias jubar et se ostentat ab alto.
5.429  Hoc 23 autem, extremum quod transvolat aera, lumen
5.430  Cur adeo languescat hebes


15664. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 233 | Paragraph | Section]

triformem
5.431  Usque adeo tenui squallentem aspergine tingat,
5.432  Accipe. Hyperboreis licet eluctatus ab oris
5.433  Discutiat nubes aquilo coelumque serenum
5.434  Fulgeat, aerias sparsi tamen usque per auras
5.435  Pervolitant, quamquam tenuata mole, vapores.
5.436  Saepe etenim densis dum nubibus obrutus aer
5.437  Nigrescit circum late coelumque diemque
5.438  Eripit ex oculis, crebris micat ignibus


15665. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 233 | Paragraph | Section]

coelum omne silet, suspenditur ater
5.445  Nimbus et adstrictis clauduntur nubibus imbres.
5.446  Ipsae autem tumidae primum tenuarier, inde
5.447  Discindi nubes Phoebique admittere hiantes
5.448  Per rimas jubar ac demum vanescere et omne,
5.449  Quam late coelum patet, effulgere serenum.
5.450  Scilicet, e Libycis Auster delatus arenis
5.451  Quos multo fervens distenderat igne vapores,
5.452  Non


15666. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 235 | Paragraph | Section]


5.456  At licet 24 adstricti vanescant, non tamen omnes
5.457  Phoebeae illaesos transmittunt lampadis ignes.
5.458  Partem aliam aethereas longe lateque per oras,
5.459  Per campos montesque altos vallesque profundas
5.460  Dispergunt flexu vario partemque recondunt
5.461  In gremio demum restinctam; libera restat
5.462  Pars tenuis, coelo et vix tandem


15667. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 235 | Paragraph | Section]

24 adstricti vanescant, non tamen omnes
5.457  Phoebeae illaesos transmittunt lampadis ignes.
5.458  Partem aliam aethereas longe lateque per oras,
5.459  Per campos montesque altos vallesque profundas
5.460  Dispergunt flexu vario partemque recondunt
5.461  In gremio demum restinctam; libera restat
5.462  Pars tenuis, coelo et vix tandem erumpit aperto.


15668. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 235 | Paragraph | Section]

demum restinctam; libera restat
5.462  Pars tenuis, coelo et vix tandem erumpit aperto.
5.463  Nonne vides, Phoebo aversas cum saepe fenestras
5.464  Multa tegit tenui tantum pellucida vitro
5.465  Lamina, per conclave imum perque atria perque
5.466  Divum aedes sanctosque aditus quam laeta nitenti
5.467  Fulgeat ore dies? Sparsi per inane vapores
5.468  Accipiunt redduntque jubar partesque per omnes


15669. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 235 | Paragraph | Section]

saepe fenestras
5.464  Multa tegit tenui tantum pellucida vitro
5.465  Lamina, per conclave imum perque atria perque
5.466  Divum aedes sanctosque aditus quam laeta nitenti
5.467  Fulgeat ore dies? Sparsi per inane vapores
5.468  Accipiunt redduntque jubar partesque per omnes
5.469  Diffusum secreta subit penetralia lumen.
5.470  Hinc etiam roseis Aurora invecta quadrigis
5.471  Solis equos primo praecedit


15670. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 235 | Paragraph | Section]


5.465  Lamina, per conclave imum perque atria perque
5.466  Divum aedes sanctosque aditus quam laeta nitenti
5.467  Fulgeat ore dies? Sparsi per inane vapores
5.468  Accipiunt redduntque jubar partesque per omnes
5.469  Diffusum secreta subit penetralia lumen.
5.470  Hinc etiam roseis Aurora invecta quadrigis
5.471  Solis equos primo praecedit mane, sub undas
5.472  Cumque idem occiduas sero jam vespere


15671. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 235 | Paragraph | Section]

Phoebo expositi. Lux multa latentes
5.484  Permeat anfractus crebrisque reflexibus errat
5.485  Discurrens; tenues incluso agitantur ab igne
5.486  Particulae trepidusque oritur calor. Ast ubi longum
5.487  Per vacuos post mille vices distracta meatus
5.488  Se tulit hac, illac celeri lux incita motu
5.489  Stat demum atque ipsis jam fessa adjungitur auris.
5.490  Ergo quod


15672. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 235 | Paragraph | Section]

meatus
5.488  Se tulit hac, illac celeri lux incita motu
5.489  Stat demum atque ipsis jam fessa adjungitur auris.
5.490  Ergo quod 26 superat longoque per aera tractu
5.491  Progreditur lumen, mulctatum ac debile languet,
5.492  Exerit et tenues objecta in corpora vires.
5.493  Sic ubi ferventem Cancri devenit ad orbem


15673. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 237 | Paragraph | Section]


5.500  500 Torpet hebes nec sive oculos splendore tuentes
5.501  Distinet immodico seu membra calore perurit.
5.502  Nam quo se terris magis erigit aethera in altum
5.503  Arduus, hoc obliqua minus breviorque per auras
5.504  Detinet aerias radios via. Proinde minorem
5.505  505 Immissa objecti partem de luce vapores
5.506  Dispergunt conduntve sinu; via longior obstat
5.507  Obliquis contra radiis illaesaque


15674. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 239 | Paragraph | Section]

animadversis nil jam mirabere Phoeben
5.550  550 Squalentem in media vix internoscier umbra.
5.551  Flexum etenim aeriis lumen, quod prodit ab auris,
5.552  Jam tenue et tanta mulctatum parte, per amplum
5.553  Plusquam centenis paribus magis, aera primum
5.554  Quam subiens, spatiis distenditur intervallum.
5.555  555 Quid dubitas? Radios aer torquere citatos
5.556  Qui valeat, minus hinc


15675. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 241 | Paragraph | Section]

sereno.
5.569  Quaeque suis tentata modis sic caetera longus
5.570  Eduxit labor atque educent plura nepotes.
5.571  At qua 31 se densam lux aere flexa per umbram
5.572  Distribuat lege et Phoeben perfundat opacam,
5.573  Proh quantus Latiis labor est efferre Camoenis!
5.574  Cerata rursum tela calamoque nigranti
5.575  Esset opus mollive inscriptis littore


15676. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 243 | Paragraph | Section]

at plurima binos
5.609  Inter se aversis transmissos aeris oris
5.610  Puncta loci excipiunt; aliisque allabitur uno
5.611  Aeris in puncto flexum jubar. Usque adeo se
5.612  Non aequa radii diffundunt mole per umbram.
5.613  Quod si etiam haec libeat loca contemplarier atque
5.614  Singula sese inter componere mensurasque
5.615  Supposuisse oculis, facili ratione licebit,
5.616  Ni pigeat tenui rem consignare


15677. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 243 | Paragraph | Section]


5.619  Adde axem tranantem apices et viscera Terrae.
5.620  Quinque aequis coni primi de partibus, alter
5.621  Interior, terris dum sese attollit ab imis,
5.622  Tantum unam tereti concludat fronte, per axem
5.623  At reliquum vertex a primi vertice distet
5.624  Ac videat partes supra se extare quaternas.
5.625  Tum vero aethereas longe latera omnia in auras
5.626  Interior conus si protrahat,


15678. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 245 | Paragraph | Section]

dea et spatio graditur, quod lumine tantum
5.666  Aerii tractus una de parte retorto
5.667  Spargitur et geminis flexo quod gaudet ab oris.
5.668  Ac medio in cursu radiis circum undique tortis
5.669  Per gyrum punctoque nitet coeuntibus uno.
5.670  Quin 37 etiam, flexus si rite notaveris omnes
5.671  Luminis intorti rectique deaeque meatum
5.672  Supra


15679. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 245 | Paragraph | Section]

polum suspectat hiatu,
5.675  Irrumpens primi faciem secat orbe rotundo,
5.676  Nec numeros Phoebo et Pindi felicis alumnis
5.677  Pieridumque choro invisos tractare recuses,
5.678  Invenies tantum inversi per viscera coni
5.679  Et loca per, duplici quae ditia lumine, divam
5.680  Ingredier, quantum sive hinc, sive inde per illud
5.681  Incedit spatium, radio quod simplice pallet.


15680. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 245 | Paragraph | Section]

primi faciem secat orbe rotundo,
5.676  Nec numeros Phoebo et Pindi felicis alumnis
5.677  Pieridumque choro invisos tractare recuses,
5.678  Invenies tantum inversi per viscera coni
5.679  Et loca per, duplici quae ditia lumine, divam
5.680  Ingredier, quantum sive hinc, sive inde per illud
5.681  Incedit spatium, radio quod simplice pallet.
5.682  Cumque fere triplo, ut supra memoravimus, umbrae,


15681. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 245 | Paragraph | Section]

alumnis
5.677  Pieridumque choro invisos tractare recuses,
5.678  Invenies tantum inversi per viscera coni
5.679  Et loca per, duplici quae ditia lumine, divam
5.680  Ingredier, quantum sive hinc, sive inde per illud
5.681  Incedit spatium, radio quod simplice pallet.
5.682  Cumque fere triplo, ut supra memoravimus, umbrae,
5.683  Qua Phoebe regione meat, sit crassior orbis
5.684  Quam


15682. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 247 | Paragraph | Section]

immissos et vix intercipit ignes.
5.711  At medium medio cum corpore Cynthia ad axem
5.712  Appulerit, limbus contra squalebit ab omni
5.713  Circumquaque plaga ac gremio collecta sub imo
5.714  Undique per gyrum multo lux igne nitebit.
5.715  Mox iterum, tristi cum jam emersurus ab umbra
5.716  Frontis apex primus teretem pertinget ad oram,
5.717  Nigrescet gremium limbusque nitebit uterque.


15683. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 255 | Paragraph | Section]

47 pater, nobis quem docta Bononia misit
5.844  Rectoremque sibi et toti ter maxima mundo
5.845  Imposuit Roma ac felicia saecla reduxit.
5.846  Tu semper vastam ingenuas, Benedicte, per artes
5.847  Excultus mentem doctasque evolvere chartas
5.848  Assuetus calamosque manu tractare disertos
5.849  Alma foves, Genitor, studia atque ad grandia natus
5.850  Ingenti grandes moliris pectore


15684. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 255 | Paragraph | Section]

, undis
5.853  Tuta suis, divini et clara Aeneide vatis
5.854  Mantua quem genuit. Sed libertate perenni,
5.855  Grandibus ingeniis et nobilitate vetusta
5.856  Atque opibus totum pariter celebrata per orbem,
5.857  Dulce mihi natale solum Ragusa, superbos
5.858  Jactat avos atavosque. Viri jam olim tibi tanti
5.859  Mens patuit te digna et rebus grande gerendis
5.860  Ingenium ac placidi mores, quo


15685. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 257 | Paragraph | Section]

inde repulsus ab undis
5.881  Ventorumque furore gravi percussus, ab imo
5.882  Jam toties indignatus caput extulit alveo
5.883  Et vastos late campos vallesque profundas
5.884  Obruit. Ipsa etiam magnae per compita Romae
5.885  Erupit sine lege furens miserosque Quirites
5.886  Terruit obsessos mediis circum undique tectis
5.887  Perque fores frustra conclusas perque fenestras
5.888  Irruit undantique ima


15686. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 257 | Paragraph | Section]

et impete primo
5.898  Dissolvit compagem ac dura repagula fregit;
5.899  Inde trabes fundo evulsas disjecit, apertos
5.900  Perque maris campos vicinaque littora sparsit.
5.901  Vidi ego, cum tenues per rimas insinuaret
5.902  Spumanti sese fluctu, cum cornibus altis
5.903  Obnixus primos aditus sibi quaereret, inde
5.904  Dimotis victor trabibus jam corpore toto
5.905  Irrueret vulsamque inferret in


15687. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 259 | Paragraph | Section]

et affusi fluctus atque improbus imo
5.927  Insultans frugem Tibris resonaret ab alveo!
5.928  Nulla aderat frugis jam copia nec feris altam
5.929  Posse dabat dorso conscendere Tibris ad urbem.
5.930  Ergo per undantes hinc campos fluctibus atque hinc
5.931  Arboreas inter frondes et cespite multo
5.932  Densa loca exiguam bino cum remige contra
5.933  Ire ratem libuit collesque exponere ad altos,
5.934  Qui


15688. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 259 | Paragraph | Section]


5.933  Ire ratem libuit collesque exponere ad altos,
5.934  Qui tanto dominam rerum in discrimine ad urbem
5.935  Iret opemque malis peteret promptamque medelam.
5.936  Qualis ubi auratum vellus raptura per aequor
5.937  Se juvenum manus ignotis concredidit undis,
5.938  Attonito vultu circumspectabat euntes
5.939  Turba affusa, novi et tot certa pericula callis
5.940  Mente agitans tristi pallebat; talis


15689. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 259 | Paragraph | Section]

ignotis concredidit undis,
5.938  Attonito vultu circumspectabat euntes
5.939  Turba affusa, novi et tot certa pericula callis
5.940  Mente agitans tristi pallebat; talis et illam
5.941  Ire ratem insuetum per iter contraque furentis
5.942  Insidiasque iramque hostis communia vota
5.943  Ac vellere extremis spem rebus vidit et omnes
5.944  Turba obsessa deos pallens in opem vocitavit.
5.945  Attamen interea


15690. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 263 | Paragraph | Section]

gentis,
6.10  10 Tu majus mihi numen eris, Newtone, repostos
6.11  Cui primo penetrare aditus penitusque latentes
6.12  Sponte dedit vires Natura arcanaque jura
6.13  Discere et attonitum late vulgare per orbem.
6.14  Tu vacuas 2 nosti primus qua lege per auras
6.15  15 Attracta arcano se foedere sydera ducant
6.16  Inflectantque


15691. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 263 | Paragraph | Section]

penitusque latentes
6.12  Sponte dedit vires Natura arcanaque jura
6.13  Discere et attonitum late vulgare per orbem.
6.14  Tu vacuas 2 nosti primus qua lege per auras
6.15  15 Attracta arcano se foedere sydera ducant
6.16  Inflectantque 3 viam mediumque immobile circum
6.17  Aeternos renovent gyros, per inane


15692. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 263 | Paragraph | Section]

primus qua lege per auras
6.15  15 Attracta arcano se foedere sydera ducant
6.16  Inflectantque 3 viam mediumque immobile circum
6.17  Aeternos renovent gyros, per inane 4 Cometae
6.18  Quo fugiant, longo donec post tempore tristem
6.19  Restituant terris vultum crinesque cruentos.
6.20  20 Nosti etiam


15693. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 263 | Paragraph | Section]


6.22  Cur turbent motusque suos comitumque catervas.
6.23  Non illi irarum memores, sed amore novato,
6.24  Quo rursum amplexus, rursum oscula mutua poscunt.
6.25  E Fata vetant conferre globos, jubet ire per auras
6.26  Impetus et rursum oppositas discedere ad oras,
6.27  Dum se iterum juncti quatuor post lustra revisant.
6.28  Nequidquam 6 incertos dubiis


15694. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 265 | Paragraph | Section]

ingenio primus. Nunc te duce molles
6.41  Jam pueri in ludis primoque docentur ab aevo.
6.42  Nec minus illa 12 quidem vel quondam incognita vel nunc
6.43  Per te jam pueris, teneris et nota puellis
6.44  Aeternum peperere tibi nomenque decusque.
6.45  Scilicet 13 in prima nascentis origine mundi
6.46  Quae


15695. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 267 | Paragraph | Section]


6.81  Mille trahant varios adverso sole colores.
6.82  Haec primus comperta vides, simul abdita 19 pandis
6.83  Mille alia atque alia accumulans totumque per orbem
6.84  Diffundis late. Stupet alta mente volutans
6.85  Attonitum mortale genus tam multa repente
6.86  Educta atque adeo brevibus concredita chartis
6.87  Plus unum vidisse hominem, quam viderit


15696. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 267 | Paragraph | Section]

mente volutans
6.85  Attonitum mortale genus tam multa repente
6.86  Educta atque adeo brevibus concredita chartis
6.87  Plus unum vidisse hominem, quam viderit omne
6.88  Naturam inquirens sapientum turba per aevum.
6.89  Ergo novum coelo delapsum ut numen ab alto
6.90  Te supplex unum veneratur Apollinis ara
6.91  Posthabita, tua scripta terit noctuque diuque
6.92  Evolvens, te in vota vocat, te oracula


15697. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 269 | Paragraph | Section]


6.109  Exuat atque oculos mutato ludat amictu.
6.110  Nec minus et vires et recti callis amorem
6.111  Cuique suum natura dedit, quem singula fila
6.112  Aeternum servant nullas mutata per artes.
6.113  Atque ea 21 si penitus libeat cognoscere, primum
6.114  Huc iterum revoca atque animo tibi siste sagaci
6.115  115 Luminis ingenium


15698. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 271 | Paragraph | Section]

jactant
6.150  Sanguineusque ardet venis turgentibus humor.
6.151  Proximus huic, fulvo nomen qui duxit ab auro.
6.152  Immitis color! Heu quantis mortalia corda
6.153  Exagitat curis acuens! Quae dira per orbem
6.154  Bella movet turpesque dolos atque impia furta!
6.155  Pone subit fessis solamen dulce colonis,
6.156  Qui falcem vocat et maturas flavus aristas
6.157  Ostentat late campis finemque laborum.


15699. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 271 | Paragraph | Section]

frondes montibus altis
6.160  Et teneras pratis herbas convestit apricis
6.161  Quove nitent multo commixti adamante smaragdi
6.162  Sive coronati stent alta fronte tyranni,
6.163  Mollia seu tenerae ludant per colla puellae.
6.164  Insequitur viridem, vasti per caerula ponti
6.165  Qui placido regnat fluctu, cum forte furentem
6.166  Conclusit caeco turbam rex Aeolus antro
6.167  Nec fervent fractae spumis


15700. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 271 | Paragraph | Section]

convestit apricis
6.161  Quove nitent multo commixti adamante smaragdi
6.162  Sive coronati stent alta fronte tyranni,
6.163  Mollia seu tenerae ludant per colla puellae.
6.164  Insequitur viridem, vasti per caerula ponti
6.165  Qui placido regnat fluctu, cum forte furentem
6.166  Conclusit caeco turbam rex Aeolus antro
6.167  Nec fervent fractae spumis albentibus undae;
6.168  vel quem, cum nullae texerunt


15701. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 273 | Paragraph | Section]

28 haec arbitrio mentis conficta feracis
6.199  Esse putes! Fuit illa dies, qua quisque latentis
6.200  Naturae arcanas meditando extundere leges
6.201  Speraret caecam per noctem. Nunc aliter jam
6.202  Res agitur. Procul a doctis commenta lyceis,
6.203  Ingeniosa licet, caecus procul exulat ardor
6.204  Naturam fingendi animo secretaque jura
6.205  Edendi tamquam ex


15702. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 273 | Paragraph | Section]

ultro
6.207  Illa suos peragens cursus noctuque diuque
6.208  Servamus vigiles aciesque intendimus ambas
6.209  Instantes operi et longas producimus horas.
6.210  Nec satis hoc: varias mille instrumenta per artes
6.211  Tractamus facili dextra densisque domamus
6.212  Vulneribus confossam arcanaque pandere jura
6.213  Cogimus et rerum causas aperire repostas
6.214  Torquentes. Neque enim ferro neque


15703. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 273 | Paragraph | Section]


6.214  Torquentes. Neque enim ferro neque parcimus igni
6.215  Solventes compagem abscissaque membra secantes.
6.216  Ergo oculis lustrare tuis, quae diximus, atque
6.217  Singula non dubias poteris tentare per artes,
6.218  Si libeat. Primum sed quae satis apta videndo
6.219  Instrumenta, canam; tu mentem adverte canenti.
6.220  Principio 29 e pura vitrum tibi


15704. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 275 | Paragraph | Section]

instante senecta
6.235  Ante oculos mos est suspendere caligantes.
6.236  Jam vero 31 occlusis amplum conclave fenestris
6.237  Fac tibi nigrescat. Tantum per tenve foramen
6.238  Irrumpat radius tenuis parvaque rotundum
6.239  Exhibeat 32 rite exceptus sub imagine Solem.
6.240  Protinus oblongo venientem


15705. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 277 | Paragraph | Section]


6.296  Sive rubescentes malis viridesve vel atram,
6.297  Languentes tristi violam qui lumine tingunt.
6.298  Hos iterum atque iterum triquetris intercipe vitris,
6.299  Mille viis agitans versa partesque per omnes
6.300  Contorque inflectens: nunquam se distrahet unus
6.301  In plures color aut laeso mutabitur ore.
6.302  Attactu viridis fuci viridantia cernes
6.303  Cana ligustra,


15706. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 279 | Paragraph | Section]

extinxit in undis,
6.310  Lurida nigrantes coelo Nox explicat alas
6.311  Omniaque horrificis confundit foeda tenebris.
6.312  Jamque suus periit rebus color: aequoris undae
6.313  Caerulei, virides per summa cacumina frondes
6.314  Et picti pratis flores pictaeque volucres
6.315  Mille genus pecudesque feraeque et celsa domorum
6.316  Culmina marmoreisque alte suffulta columnis
6.317  Templa deum


15707. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 279 | Paragraph | Section]

simul omnia: nox tegit atro
6.320  Involvens pariter velo et discrimina tollit.
6.321  Quod si plura 37 simul diversae stamina formae
6.322  Trajicias tenuis per plura foramina chartae,
6.323  Lente alia rursum conjungere compositosque
6.324  Quotlibet e puris dabitur spectare colores.
6.325  His animadversis 38


15708. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 279 | Paragraph | Section]

38 unam cognoscere binis
6.326  Jam licet e causis, caeca Telluris in umbra
6.327  Quae mersam ardenti perfundunt sanguine Phoeben
6.328  Luminaque aerias tingunt transmissa per auras.
6.329  Nam radii aetheriis subeuntes aera ab oris
6.330  Dum flectunt iter et medium torquentur ad axem,
6.331  Distracta in varios dissolvunt fila colores.
6.332  Quae violas, quae coerulei


15709. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 281 | Paragraph | Section]


6.336  Divitis et venam quae tingunt fulva metalli,
6.337  Vi retinent majore viam ac de tramite recto
6.338  Discedunt miniis et minus inclinantur in umbram.
6.339  Illa igitur spatium diffusa per amplius atque
6.340  Languida distractu tanto et tenuata, minore
6.341  Percellunt oculos nisu, haec mage densa minusque
6.342  Dissociata magis pollent servantque vigorem.
6.343  Ergo qua penitus


15710. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 281 | Paragraph | Section]

discrimina tanta
6.361  Purpureus violae poscit rubeusque cruoris,
6.362  Dum se distractus fundit color: ille rubenti
6.363  Vix addit novies ternis de partibus unam.
6.364  Ergo quid aerias tingat delata per auras
6.365  Fila magis turpique aspergat sanguine divam,
6.366  Accipe! Nunc almae lucis natura sub imis
6.367  Occultata diu latebris penitusque reposti
6.368  Nunc demum pandendi aditus frangendaque


15711. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 281 | Paragraph | Section]

claustra
6.369  Et reseranda sacris ignota sororibus antra.
6.370  Nunc rerum externas dabitur cognoscere formas
6.371  Quaeque quibus pleno perfusis lumine fila
6.372  Pulsa retro redeant, quae per cava viscera serpant.
6.373  Principio 40 tenues lucis quocumque ferantur
6.374  Particulae, spatio dum progrediuntur eodem,
6.375  Alternis geminas


15712. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 283 | Paragraph | Section]

instar
6.385  Contorquent sese jamque hac, jam fronte feruntur
6.386  Aversa; fors 44 et motu trepidante coruscant
6.387  Jamque magis rapido properant per inane volatu,
6.388  Jam celerem cohibent cursum et minus incita tendunt.
6.389  Fors etiam 45 laxae jam pandunt atque tumenti
6.390  Distendunt sese


15713. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 283 | Paragraph | Section]

novum positu se corpus in uno
6.394  Objiciat, reditus fit promptior atque repulsus,
6.395  Quo relegant iter et motum in contraria flectant.
6.396  Dat faciles aditus alter frontemque secundo
6.397  Ire per objectam gressu et protendere cursum
6.398  Adjuvat atque novi superare obstacula callis.
6.399  Nec tamen 47 haec cunctis eadem intervalla viarum


15714. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 283 | Paragraph | Section]

intervalla viarum
6.400  Particulis, eadem parti nec semper eidem:
6.401  Exposcit producta magis quaecumque colorem
6.402  Particula exhibeat, dum seu mage pinguia sive
6.403  Densa magis cursum tendit per corpora, dumque
6.404  Inclinata magis faciem subit. At nihil istud
6.405  Discrimen nostris est aptum hic usibus; illud,
6.406  Quod varia exposcunt variorum fila colorum,
6.407  Pertinet huc, illud


15715. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 285 | Paragraph | Section]

conjungere lentem
6.443  Ne pigeat planove excurrens aequore vitrum
6.444  Et frontem fronti componere: tanget in arcto
6.445  Haec illam puncto et dabit oscula pressa. Sed inde
6.446  Undique discedent per gyrum atque inter utrumque
6.447  Ore tumens patulo circum se tendet hiatus.
6.448  Aeris hic velum conclusi atque ampla patebit
6.449  Lamina, quae medio tenuissima, quo mage ad oras
6.450  Marginis


15716. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 291 | Paragraph | Section]

papyro
6.562  Transmissumve jubar sistas retrove repulsum,
6.563  Aspicies subito enatas fulgere corollas
6.564  Et circumductos radiantibus orbibus orbes.
6.565  Queis tamen unus erit color omnibus, ille, per arctum
6.566  Admissae lucis tulerant quem fila foramen.
6.567  At nigra se rutilis interseret orbibus umbra
6.568  Et circumductos distinguet fusca colores.
6.569  Quaque sui


15717. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 293 | Paragraph | Section]

, fuerit si crassior, omne colorum
6.591  Transmittet genus et retro genus omne repellet.
6.592  Id vero si, quae paulo memoravimus ante,
6.593  Rursum animo repetas mentemque ad singula flectas,
6.594  Per te ipse invenies, facili et ratione notabis.
6.595  Scilicet, ejusdem cum tam sint multa coloris
6.596  Stamina staminibusque suum discrimen, iniqua
6.597  Et vicium spatia, haec quamquam tenuissima in una


15718. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 295 | Paragraph | Section]

producere; caetera contra
6.620  Oppositam sortita vicem, reflectere gressum
6.621  Apta magis massamque iterum pervadere eandem,
6.622  Promptius emensas retro referentur ad oras.
6.623  Scilicet hinc, per corpus idem si tramite longo
6.624  Lux progressa novam ad frontem devenerit, illam
6.625  Continuo ferme in geminos discedere cernes
6.626  Hinc atque hinc similes radios, quorum alter easdem


15719. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 295 | Paragraph | Section]

devenerit, illam
6.625  Continuo ferme in geminos discedere cernes
6.626  Hinc atque hinc similes radios, quorum alter easdem
6.627  Reflexus repetet sedes, procurret at alter
6.628  Victor et objecti per viscera corporis ibit:
6.629  Omne genus junctos miscebit uterque colores.
6.630  Ast 61 ubi trananda est tenuis lamella vicesque
6.631  Vix geminae


15720. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 295 | Paragraph | Section]

tenuis lamella vicesque
6.631  Vix geminae positus seu ternae sive quaternae
6.632  Alternis referunt mutatos, altera rerum
6.633  Spectanti exurgit facies. Namque illita fuco
6.634  Quae simili, pariter per primam stamina frontem
6.635  Se tulerint progressa, eadem sub fronte secunda
6.636  Unam itidem sortita vicem ferme omnia, sive
6.637  Progressum facilem seu sunt habitura regressum.
6.638  Sed quoniam,


15721. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 297 | Paragraph | Section]

in quavis remeare, latebit,
6.646  Si, quae quisque color quaeve intervalla requirat
6.647  Corporis inclusi ingenium, quae luminis ipso
6.648  Flexus in ingressu, servata notaveris atque
6.649  Singula per numeros certa versaveris arte.
6.650  Praestitit haec, primus qui tot tam mira reperta
6.651  Prodidit educens. Tenuis dum lamina crescit
6.652  Sensim perque gradus series prodire notavit
6.653  Ille


15722. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 297 | Paragraph | Section]

Nam si lamellas concideris, omnia lucem
6.674  Admittunt coeptoque sinunt procedere cursu.
6.675  Exiguas vitreis qui moles orbibus usi
6.676  Scrutantur contemplantes, satis omnia norunt
6.677  Per genera herbarum, per tigna et membra animantum
6.678  Ire jubar perque et lapides et dura metalla.
6.679  Progressum anfractus nimii nimiique meatus
6.680  Impediunt luci potius disjunctaque iniquis


15723. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 297 | Paragraph | Section]

concideris, omnia lucem
6.674  Admittunt coeptoque sinunt procedere cursu.
6.675  Exiguas vitreis qui moles orbibus usi
6.676  Scrutantur contemplantes, satis omnia norunt
6.677  Per genera herbarum, per tigna et membra animantum
6.678  Ire jubar perque et lapides et dura metalla.
6.679  Progressum anfractus nimii nimiique meatus
6.680  Impediunt luci potius disjunctaque iniquis


15724. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 299 | Paragraph | Section]

progressuro
6.689  Oppositamque nihil jam ferme appellit ad oram.
6.690  omne jubar variis jam tractum janique repulsum
6.691  Viribus hac, illac vacuis anfractibus errat
6.692  Imaque perpetuo serpit per viscera flexu.
6.693  Adjuvat et positus facierum obliquus et asper
6.694  Mille viis torquens radios longoque viarum
6.695  Circuitu cogit demum consistere fessos.
6.696  Nonne


15725. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 299 | Paragraph | Section]

tantum crispata potest, insertus et aer.
6.702  quin etiam laevi si plurima lamina fronte
6.703  Consistat frontesque ipsas conjunxeris, oram
6.704  Qui radius primam subiens transcurrerit, omnem
6.705  Per massam externas vitri pervadet ad oras
6.706  Atque una e multis constabit lamina vitris
6.707  Prospectumque dabit pellucida transpicienti.
6.708  Subduc alternas, demptis succedat ut aer
6.709  Seque


15726. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 299 | Paragraph | Section]

dabit pellucida transpicienti.
6.708  Subduc alternas, demptis succedat ut aer
6.709  Seque vitris medium illabens interserat idem
6.710  Flexibus innumeris radius se distrahet atque
6.711  Per vitra, insertum per et aera serpet oberrans
6.712  Nec jam ultra positas res transpectare licebit.
6.713  Contra si tenui, quam linea texta papyrum
6.714  Contusa ad lympham doctis dant usibus, undam


15727. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 299 | Paragraph | Section]

pellucida transpicienti.
6.708  Subduc alternas, demptis succedat ut aer
6.709  Seque vitris medium illabens interserat idem
6.710  Flexibus innumeris radius se distrahet atque
6.711  Per vitra, insertum per et aera serpet oberrans
6.712  Nec jam ultra positas res transpectare licebit.
6.713  Contra si tenui, quam linea texta papyrum
6.714  Contusa ad lympham doctis dant usibus, undam


15728. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 301 | Paragraph | Section]

Materies, vacui nimia vel mole meatus
6.724  Sese inter fibras distendant, corpus opaco
6.725  Nigrantes tenebras gremio fovet. Ast ubi eodem
6.726  Materies densata gradu se fuderit aeque
6.727  Per spatium, latebris alte pellucet in imis.
6.728  Namque illic vario pulsu varioque repulsu
6.729  Mille locis inflexa viam detorquet et alto
6.730  Distrahitur lux alma sinu; circum undique contra


15729. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 303 | Paragraph | Section]

68 Junonis aves, qua syrmate longo
6.759  Expandunt caudam ad solem et vernantia prata
6.760  Aethereosque ignes tumidae in certamina poscunt,
6.761  Matris et Idaliae volucres per mollia colla
6.762  Nam ludunt mulcentque oculos variante colore,
6.763  Includunt spatia in spatiis mage tenvia densis.
6.764  At contra arboreae frondes maturaque poma
6.765  Et teneri flores pictisque


15730. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 303 | Paragraph | Section]

jaceat, sua certa repellit
6.777  Filorum genera et certum tibi tota colorem
6.778  Reflexu ostentat, quavis de parte, tuenti.
6.779  Contunde infringens: et si non tenvior inde
6.780  Prodeat, illum ipsum per singula frusta colorem
6.781  Aspicies pariter pariterque in corpore nexis
6.782  Compacto e frustis idem color ille manebit.
6.783  At si 70 particulae


15731. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 307 | Paragraph | Section]


6.838  Jam violae tantum possint nigrantia fila.
6.839  Praeterea 73 globulus, rubicundae stamina lucis
6.840  Flectere qui medium evaleat delata per axem,
6.841  Obliquis illapssa viis reliqua omnia flectet.
6.842  Majora haec etenim vicium intervalla requirunt
6.843  Perque globum obliquo tendit quae semita calle,
6.844  Est brevior,


15732. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 307 | Paragraph | Section]


6.842  Majora haec etenim vicium intervalla requirunt
6.843  Perque globum obliquo tendit quae semita calle,
6.844  Est brevior, medio quam qui traducitur axis.
6.845  At contra medium globulus deducta per axem
6.846  Vix potis est violae qui languida flectere fila,
6.847  Nulla parte sui reliquos inflectere fucos
6.848  Et circum aeriis poterit dispergere campis.
6.849  Corporis hinc


15733. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 307 | Paragraph | Section]

flectere fila,
6.847  Nulla parte sui reliquos inflectere fucos
6.848  Et circum aeriis poterit dispergere campis.
6.849  Corporis hinc 74 radius liquidi per viscera si se
6.850  Tramite perspicuo tulerit, cui mole minuti
6.851  Occurrant varia globuli partemque reflectant,
6.852  Semper plura viam mutabunt tristia fila,
6.853  Quae referunt violam, ardenti


15734. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 309 | Paragraph | Section]

colore
6.897  Pura micat coeloque rosas effundit ab alto.
6.898  Namque jubar Solis demissum a lampade, ad imas
6.899  Quo magis obliquo tulerit se tramite terras,
6.900  Hoc etiam aerias tractu majore per auras
6.901  Se feret et rubeus post plura obstacula fucus
6.902  Usque magis reliquos transmisso in lumine vincet.
6.903  His animadversis 77 longi jam


15735. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 311 | Paragraph | Section]

fastu formaque superbam
6.922  Ostentare jubar coelo ac solemnia festa
6.923  Saepe agere et cum solemnes ducere pompas.
6.924  Mille igitur Dryadas sylvis et Oreadas altis
6.925  Montibus impavido secum per inane volatu
6.926  Avehit. Illae agitant choreas ac voce sonanti
6.927  Concelebrant divae laudes et carmine certant:
6.928  Ut sola edenti Phoebum vix edita matri
6.929  Adstiterit, teneris et fratrem


15736. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 313 | Paragraph | Section]

antro
6.961  Impune Actaeon vidit morsuque suorum
6.962  Ipse canum lacer interiit comitumque sagittis.
6.963  Salve Erebo coeloque potens, salve, alta Tonantis
6.964  Progenies, terras late venerata per omnes,
6.965  965 Nympharum comes et nemorum Latonia cultrix!
6.966  Da faciles sylvis succos, da montibus altis
6.967  Ardua frugifera vestire cacumina fronde!"
6.968  Haec celebrant cantu: super omnia


15737. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 315 | Paragraph | Section]

se imbuit umbra
6.1004  Frontis apex, toto squalet jam corpore diva,
6.1005  Atrati squalent bijugi subitasque tenebras
6.1006  Incertumque horrent callem currumque ruentem
6.1007  Arrectis cervice comis per devia raptant.
6.1008  Heu, quid agat jam sola? metu nam protinus omnes
6.1009  Montanae nemorumque deae se praepete cursu
6.1010  Proripuere. Atra currum quo flectat in umbra?
6.1011  "Frater, ades,"


15738. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 315 | Paragraph | Section]


6.1010  Proripuere. Atra currum quo flectat in umbra?
6.1011  "Frater, ades," clamat, "miserae succurre sorori!
6.1012  Frater, ades! Toto nuper pulcherrima coelo
6.1013  Astriferumque altis late regina per axem
6.1014  Vecta rotis, tanta comitum plaudente corona,
6.1015  Obruor, heu, misera et mersi caligine tristi
6.1016  Sordescunt vultus. Jam sola, irrisa per umbram
6.1017  Raptor et assuetas cumis non


15739. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 315 | Paragraph | Section]

coelo
6.1013  Astriferumque altis late regina per axem
6.1014  Vecta rotis, tanta comitum plaudente corona,
6.1015  Obruor, heu, misera et mersi caligine tristi
6.1016  Sordescunt vultus. Jam sola, irrisa per umbram
6.1017  Raptor et assuetas cumis non sentit habenas."
6.1018  Frater abest longeque alia regione vagatur
6.1019  immemor. Aspectum tanti interjecta doloris
6.1020  Hostis dura negat questusque


15740. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 317 | Paragraph | Section]


6.1030  1030 Mensuris late captis inquiro, tumorem
6.1031  Telluris vastae, Hesperiis quo turget in oris,
6.1032  (Namque aliter tumet illa alibi variante figura)
6.1033  Ut liceat multam deducere posse per artem
6.1034  Oppidaque atque vias montesque amnesque lacusque
6.1035  1035 In tabula atque omnem certo ordine pingere tractum.
6.1036  Nunc eadem immensum dimitto impressa per orbem
6.1037  Hinc, ubi


15741. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 317 | Paragraph | Section]


6.1033  Ut liceat multam deducere posse per artem
6.1034  Oppidaque atque vias montesque amnesque lacusque
6.1035  1035 In tabula atque omnem certo ordine pingere tractum.
6.1036  Nunc eadem immensum dimitto impressa per orbem
6.1037  Hinc, ubi regalem ad Thamesim me, dulcis Agene,
6.1038  Excipis hospitio pingui immensamque per urbem
6.1039  Deducis late et curru circumvehis alto.
6.1040  1040 Ipse quidem


15742. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 317 | Paragraph | Section]


6.1035  1035 In tabula atque omnem certo ordine pingere tractum.
6.1036  Nunc eadem immensum dimitto impressa per orbem
6.1037  Hinc, ubi regalem ad Thamesim me, dulcis Agene,
6.1038  Excipis hospitio pingui immensamque per urbem
6.1039  Deducis late et curru circumvehis alto.
6.1040  1040 Ipse quidem cesso ac tenues exerceo curas
6.1041  Musarum cultor rudis: aut male cusa retracto
6.1042  Carmina ad incudem aut


15743. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 317 | Paragraph | Section]


6.1046  Ingentis patriae, aequoreis quae tollit ab undis
6.1047  Augustum caput et montes consurgit in altos
6.1048  Despectans humilem turrito vertice pontum,
6.1049  Corsorum Ligurumque potens regina per oras.
6.1050  1050 Illa quidem, ut vidit duro exardescere bello
6.1051  Usque magis terrarum orbem et Neptunia regna,
6.1052  Tot campos armis membrisque horrere recisis
6.1053  Quadrupedumque virumque,


15744. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 319 | Paragraph | Section]


6.1056  Libera, sed tanti non et secura pericli
6.1057  Prospexit longe. Quid magna Britania possit,
6.1058  Seu bellum urgendum, posito seu foedera bello
6.1059  Nectenda et longos nova pax victura per annos,
6.1060  Vidit et huc animum, huc oculos intendit acutos.
6.1061  Scilicet huc mittendus erat, qui mente sagaci
6.1062  Consuleret patriae et casus vigilaret in omnes.
6.1063  Mille aderant


15745. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 319 | Paragraph | Section]


6.1082  Dum canis ad cytharam et procul alta cacumina et imae
6.1083  Valles et nemora et responsant aequoris undae.
6.1084  Quin etiam auratis sculpsere excepta tabellis
6.1085  Carmina, quae Ligures late vulgata per oras
6.1086  Aeratis impressa notis nunc denique prostant
6.1087  Et servant docti monumentum insigne laboris.


15746. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

compararunt. Bradleyo autem ipsi ob nutationem axis et aberrationem luminis felicissime detectas debet astronomia, quod nunc demum perfici potest, et in dies magis perficitur. In libro II. (III.) habetur fusior descriptio telescopii et micrometri: per totam Europam est pervulgata Shorti fama ob egregia ejus telescopia, tam dioptrica, quae objectivum vitrum habent, quam catadioptrica, quae habent speculum metallicum. Is autem non construit tantummodo telescopia, sed et iis optime utitur, satis egregius et astronomus et geometra ac insigne


15747. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

metallicum. Is autem non construit tantummodo telescopia, sed et iis optime utitur, satis egregius et astronomus et geometra ac insigne Regalis Societatis membrum. Micrometra illa vetera, quae ocularia dicuntur, filis constant, quorum aliqua, vel saltem unicum, ope cochleae promoventur, et per notas adscriptas divisionibus habentur omnes minimorum motuum partes. Unde fit, ut exiguas coelestes quantitates eorum ope metiri liceat, ac inde et nomen adepta sunt a Graeco: mikron parvum et metrō, metior. Porro in hoc, et in quovis alio astronomicorum instrumentorum genere, quod


15748. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

eorum ope metiri liceat, ac inde et nomen adepta sunt a Graeco: mikron parvum et metrō, metior. Porro in hoc, et in quovis alio astronomicorum instrumentorum genere, quod cochlearum aequabilem motum et divisiones in metallo incisas inquirit, Angli artifices ante omnes alios, quotcunque ubilibet per Europam habentur, longe excellunt. In lib. II. itidem agitur de transitu Veneris sub Sole, quem anno sequenti 1761. habituri sumus, quem quidem Halleyus praedixit primus et commoda, quae inde in astronomiam provenire possunt, vulgavit. Habetur autem et alia observatio


15749. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

juventus altaque marmoreis meditatur templa columnis. 5 Ponuntur hic objecta coelestia eo ordine, quo videri possint, transeundo a stellis fixis et errantibus, quae appareant per noctem, ad Lunam, quae in fine lunationis apparet in aurora, ac deinde ad Solem. Et idcirco positum est illud Divae tenuata triformis cornua. Nam cornua in fine lunationis evadunt quotidie tenuiora, et tunc sub auroram Luna oritur. Porro stellae dispersae sunt ad


15750. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

6 Stellae aliae dicuntur inerrantes sive fixae, aliae errantes sive planetae. Stellae fixae vividissimum habent lumen, sed scintillant ob exiguitatem diametri apparentis, ob quam a tenuissimis quibusque vaporibus teguntur et reteguntur per vices. Dicuntur fixae, quia servant eandem ad sensum positionem ad se invicem. Olim est creditum eas servare omnino ejusmodi positionem. Verum detecti sunt per telescopia quidam satis exigui quarundam fixarum motus, qui nobis videntur exigui ob immanem distantiam, sed fortasse sunt satis


15751. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

habent lumen, sed scintillant ob exiguitatem diametri apparentis, ob quam a tenuissimis quibusque vaporibus teguntur et reteguntur per vices. Dicuntur fixae, quia servant eandem ad sensum positionem ad se invicem. Olim est creditum eas servare omnino ejusmodi positionem. Verum detecti sunt per telescopia quidam satis exigui quarundam fixarum motus, qui nobis videntur exigui ob immanem distantiam, sed fortasse sunt satis magni. Adhuc tamen, cum sub sensum sine telescopiis non cadant, hic habentur pro nullis. Huc usque creditum est nullam haberi methodum ad


15752. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Adhuc tamen, cum sub sensum sine telescopiis non cadant, hic habentur pro nullis. Huc usque creditum est nullam haberi methodum ad computandam earum distantiam, cum crederetur nullam haberi ipsarum eam, quam astronomi parallaxim dicunt, ne ab orbe annuo quidem oriundam. At per hos ipsos dies, quibus haec Londini scribimus, dominus Maskelyne, et astronomus et geometra egregius, Societatis Regalis membrum, in postremo congressu Societatis die 26. Jun. 1760, Societati proposuit parallaxim Sirii, quam deduxit ex 18 observationibus Caillii habitis ad Caput Bonae Spei,


15753. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

stellas magnitudinis primae, secundae, tertiae, ex magnitudine, quae nudo oculo intuenti apparet et quae pendet a sola vi luminis oculum ipsum percellentis. Est admodum probabile alias esse minores, alias majores Sole, et sine ulla certa relatione magnitudinis cum distantiis dispersas esse per illa immensa intervalla, uti planetae nullam habent certam magnitudinum et distantiarum relationem. Dictum est eas esse summi ad confinia mundi; nimirum mundi nobis conspicui. Incertum enim omnino est, quo se protendat mundus, fortasse ultra omnes fixas nobis conspicuas


15754. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

cujusvis circuli est ad ejusdem semidiametrum quam proxime ut 710 ad 113. Hinc ad exprimendam eam distantiam assumuntur hic tria millia circumferentiarum, quae efficiunt semidiametros 18850, numerum minorem, sed proximum priori. Ac dicitur filum, quod circumvolvatur circa omnem Terram per ter mille vices, si distendatur Solem versus, nondum ab ipsa Terra eo perventurum. 10 Sol positionem suam ad fixas ita mutat, ut integrum gyrum perficiat, delatus nimirum per


15755. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

per ter mille vices, si distendatur Solem versus, nondum ab ipsa Terra eo perventurum. 10 Sol positionem suam ad fixas ita mutat, ut integrum gyrum perficiat, delatus nimirum per eclipticam motu annuo, de quo infra. 11 Planetae itidem locum in coelo mutant. Nominantur hic autem tantummodo planetae primarii eodem ordine, quo a Sole distant, et, ut


15756. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Terrae in oppositione cum ipso Sole; si jaceant ad partes oppositas, sunt in conjunctione cum Sole, sed ultra ipsum Solem. In hoc secundo casu magis distant a Terra quam in prima et idcirco dicuntur in hoc casu alta recedere post Phoebum; sunt enim altiora respectu Terrae. In eodem casu per diem sunt supra horizontem cum ipso Sole, et non apparent. In priore autem casu oppositionis supra horizontem sunt per noctem et fulgore suo clarant nonnihil noctem ipsam. Certe Venus et Jupiter aliquando ita emicant, ut et umbram projiciant, quae sensu percipi possit.


15757. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Solem. In hoc secundo casu magis distant a Terra quam in prima et idcirco dicuntur in hoc casu alta recedere post Phoebum; sunt enim altiora respectu Terrae. In eodem casu per diem sunt supra horizontem cum ipso Sole, et non apparent. In priore autem casu oppositionis supra horizontem sunt per noctem et fulgore suo clarant nonnihil noctem ipsam. Certe Venus et Jupiter aliquando ita emicant, ut et umbram projiciant, quae sensu percipi possit. 12 Cometae etiam circa


15758. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

noctem ipsam. Certe Venus et Jupiter aliquando ita emicant, ut et umbram projiciant, quae sensu percipi possit. 12 Cometae etiam circa Solem gyrant, sed dum planetarum orbitae per angustum coeli spatium moventur, quod zodiaci fascia occupat, ipsi habent directiones motuum varias ita, ut aliae orbitae sint etiam aliis perpendiculares, immo et oppositae motuum directiones habeantur. Ac dum planetae gyrant in orbibus fere circularibus, illi moventur in ellipsibus admodum


15759. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

appello, vel cum cometas nomino, ad fumum alludo. 13 Luna est Telluri proxima: ipsius media distantia a Terra est semidiametrorum terrestrium quam proxime 60, quod hic exprimitur per 10 circumferentias terrestres, quarum singulae paullo plus continent quam senos Terrae semidiametros. Magnitudo apparens Lunae sive ejus, ut dicimus, apparens diameter est proxime aequalis magnitudini sive diametro apparenti Solis, nimirum aliquando tantillo major, aliquando minor, utriusque


15760. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

diameter Solis continet diametros terrestres circiter 95, et distantia media Lunae a Terra 30. Distantia autem Solis a Terra 19644 semidiametrorum terrestrium, uti diximus in adn. 9, continet distantiam Lunae semidiametrorum 60 vicibus 327 circiter. Qui numerus rotunde, ut ajunt, hic exprimitur per illud Tercentum. (Ce calcul est fondé sur l'opinion qu'on avoit de la distance du soleil quand ce poeme fut composé. La distance s'étant trouvée beaucoup plus grande, le diametre réel doit être augmenté en conséquence).


15761. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

post Solem, quo tempore dicitur Hesperus. Vim luminis habet admodum diversam ob mutatam distantiam a Terra et positionem: aliquando in maxima sui luminis vi cernitur puro coelo interdiu. Id accidit, cum haec primo scriberentur, et ex obscuriore loco Urbis prope Pantheon ac ex ipso templo per illam unicam fenestram concursu hominum spectata est per plures dies. 18 Mercurius Soli proximus raro admodum cernitur, in maximis nimirum quibusdam elongationibus a Sole. Tum


15762. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

habet admodum diversam ob mutatam distantiam a Terra et positionem: aliquando in maxima sui luminis vi cernitur puro coelo interdiu. Id accidit, cum haec primo scriberentur, et ex obscuriore loco Urbis prope Pantheon ac ex ipso templo per illam unicam fenestram concursu hominum spectata est per plures dies. 18 Mercurius Soli proximus raro admodum cernitur, in maximis nimirum quibusdam elongationibus a Sole. Tum autem vividissimum habet lumen ob ipsam tantam Solis


15763. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Minor, et potissimum ea ipsius stella, quae, cum in ejus cauda sita sit, appellatur Cynosura, polo proxima, et idcirco minimo motu acta, et nunquam occidentis sit aptissima ad designandos cardines horizontis; aliae autem stellae paullo remotiores ab ipso polo aptae sint ad designandas horas per noctem, quas nimirum rustici et pastores norunt ex solo stellarum aspectu. 21 Omnes stellae, etiam fixae, habent alium motum itidem communem. Sed is alios habet polos, nimirum


15764. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

positione mutua stellarum, si spectentur a loco quopiam proximo centro Terrae. Spectanti e superficie ipsius occurrit mutatio quaedam positionis, ob illam, quae ab astronomis dicitur parallaxis, quae astra deprimit. Ea oritur ab obliquitate radii visualis, qui inclinatur ad rectam transeuntem per centrum Terrae et per astrum; adeoque id efficit, ut ipsum astrum non referatur ad illud coeli punctum, ad quod referretur, si spectaretur e centro Terrae. Est autem idcirco parallaxis eo major, quo astrum est remotius a zenith et horizonti propius. Est itidem eo major, quo astrum est propius


15765. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

si spectentur a loco quopiam proximo centro Terrae. Spectanti e superficie ipsius occurrit mutatio quaedam positionis, ob illam, quae ab astronomis dicitur parallaxis, quae astra deprimit. Ea oritur ab obliquitate radii visualis, qui inclinatur ad rectam transeuntem per centrum Terrae et per astrum; adeoque id efficit, ut ipsum astrum non referatur ad illud coeli punctum, ad quod referretur, si spectaretur e centro Terrae. Est autem idcirco parallaxis eo major, quo astrum est remotius a zenith et horizonti propius. Est itidem eo major, quo astrum est propius Terrae, ac idcirco


15766. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

horizonti propius. Est itidem eo major, quo astrum est propius Terrae, ac idcirco in stellis fixis prorsus insensibilis; in planetis omnibus perquam exigua praeter Lunam, in qua aliquando superat unum gradum. Dicitur autem hic despectare astrum is, qui id intuetur, ut exprimatur illud, radium, per quem is ipsum videt, esse quodam modo altiorem recta, tendente a centro Terrae ad ipsum astrum. Quam ob causam id per hanc parallaxim deprimitur. 23 Motus proprii planetarum


15767. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

in planetis omnibus perquam exigua praeter Lunam, in qua aliquando superat unum gradum. Dicitur autem hic despectare astrum is, qui id intuetur, ut exprimatur illud, radium, per quem is ipsum videt, esse quodam modo altiorem recta, tendente a centro Terrae ad ipsum astrum. Quam ob causam id per hanc parallaxim deprimitur. 23 Motus proprii planetarum perturbantes positionem mutuam.


15768. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

perturbantes positionem mutuam. 24 Aequator, quem ecliptica ipsi obliqua secat in duobus punctis. Secundus ille motus stellarum, de quo adn. 21, est parallelus ipsi eclipticae ac per eam fit motus proprius Solis annuus. Concipitur ab astronomis initium ejus motus in altera a binis intersectionibus eclipticae cum aequatore, nimirum in ea, in qua zodiacus pergendo in orientem transit ab hemisphaerio australi ad boreale. Et ad eam intersectionem Sol devenit in aequinoctio


15769. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

nimirum in ea, in qua zodiacus pergendo in orientem transit ab hemisphaerio australi ad boreale. Et ad eam intersectionem Sol devenit in aequinoctio verno, quae idcirco etiam appellatur sectio verna. Ab hac eadem sectione verna astronomi incipiunt numerare et ascensionem rectam et longitudinem, per quas, conjunctas cum declinatione et latitudine, syderum loca designant. 25 Omnia signa zodiaci illo motu, de quo egimus adn. 21, processerunt in ortum bis mille circiter annis


15770. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quas, conjunctas cum declinatione et latitudine, syderum loca designant. 25 Omnia signa zodiaci illo motu, de quo egimus adn. 21, processerunt in ortum bis mille circiter annis per unum signum ita, ut nunc stellae Arietis sint, ubi olim erant stellae Tauri, et stellae Piscium successerunt in earum locum. Hinc astronomi distinguunt zodiacum, quem vocant apparentem, ab alio, quem vocant rationalem. Signa zodiaci apparentis sunt partes fasciae coelestis continentes quaedam


15771. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

prior dicitur apparens, quia oculis ipsis apparent stellae, quibus is constat. Hic autem posterior rationalis, quia eum cum ratione concipimus. Jam vero initium calculorum suorum astronomi solent accipere ab initio hujus rationalis zodiaci, et loca planetarum designant per ipsum rationalem zodiacum. Adeoque in ipso momento aequinoctii verni, a quo annus, apud poetas potissimum, ducit exordium, Sol dicitur esse in principio Arietis. 26 Sol peragit


15772. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

zodiacum. Adeoque in ipso momento aequinoctii verni, a quo annus, apud poetas potissimum, ducit exordium, Sol dicitur esse in principio Arietis. 26 Sol peragit motum suum per eclipticam, quae est in medio zodiaco, a qua illum censuerant veteres nunquam egredi. Egreditur autem nonnihil ex theoria gravitatis generalis, quae multas in motus planetarum aberrationes inducit. Sed id quidem ita est exiguum, ut haberi possit pro nullo. Reliqui planetae liberius evagantur


15773. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

moventur quam in majore, et motus ipse ob majorem viciniam apparet adhuc major spectanti e Sole. Mutatur nimirum haec apparens velocitas in illa, quam geometrae vocant rationem reciprocam duplicatam distantiae. Quod facile deducitur ex secunda lege Kepleri, quae dicitur arearum aequalium, per quam area trilinei clausi arcu, quem planeta describit dato tempore, et binis rectis ad Solem ductis, est ejusdem semper magnitudinis. Unde fit, ut, si tempuscula assumantur exigua, anguli in ipso Sole, qui apparentem celeritatem metiuntur, sint eo majores, quo minor est longitudo areolae


15774. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Id quidem praestitit elegantissime Benedictus Stayus, celeberrimus vir, in recentiori sua Philosophia, cujus secundum volumen cum meis adnotationibus et supplementis prodit Romae nunc, dum ego haec Londini scribo. Is autem vir plane summus, qui tantam sibi suis poematis comparavit laudem per universam Europam, in omni alio et sacrae et profanae eruditionis ac solidae doctrinae genere ita excellit, ut in admirationem rapiat animos eorum omnium, quibuscum vivit, quos simul et probitate summa et suavitate morum devincit sibi. In quo quidem me nec amicitiae, quae mihi cum eo


15775. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

periodicum Distantia media Dies H. Min. Mercurii 87 23 15 1/2 3872 Veneris 224 16 48 1/3 7233 Terrae 365 6 9 1/4 10000 Martis 686 23 30 1/2 15203 Jovis 4332 12 51980 Saturni 10759 8 95302 Tempus Mercurii expressi per dies undecies octo, nimirum 88, a quo differt per aliquot minuta tantum. Reliqua tempora laxius exprimuntur, sed ad rem poeticam satis proxime: Veneris menses septem; sunt autem computando menses alternos, dierum 31 et 30, menses 7 et dies 10, atque idcirco posui orbem prope complet, ut


15776. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Dies H. Min. Mercurii 87 23 15 1/2 3872 Veneris 224 16 48 1/3 7233 Terrae 365 6 9 1/4 10000 Martis 686 23 30 1/2 15203 Jovis 4332 12 51980 Saturni 10759 8 95302 Tempus Mercurii expressi per dies undecies octo, nimirum 88, a quo differt per aliquot minuta tantum. Reliqua tempora laxius exprimuntur, sed ad rem poeticam satis proxime: Veneris menses septem; sunt autem computando menses alternos, dierum 31 et 30, menses 7 et dies 10, atque idcirco posui orbem prope complet, ut ostenderem tempus esse paullo longius septem mensibus.


15777. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

periodum absolvisse, est, uti posui, annus integer; is nimirum, quem astronomi periodicum vocant. Is differt paucis minutis ab illo communi, quo utimur terricolae, quem astronomi appellant tropicum; qui quidem ad spectatorem in Sole positum non pertinet. Martis tempus superat annos duos per 44 dies, qui tamen non ita multi sunt respectu annorum duorum. Idcirco dictum est indiget geminis annis. Jupiter insumit annos 11 et plusquam 10 menses, nimirum proxime annos 12. Qui numerus ad veritatem accedit magis, cum pro decem annis ponuntur decem hyemes, quae possunt esse integrae


15778. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

accedit magis, cum pro decem annis ponuntur decem hyemes, quae possunt esse integrae decem in annis decem etiam non integris. Saturnus impendit annos 29 et menses 5 1/2, qui hic habentur pro annis triginta, cum tricesimi habeatur fere dimidium. Distantiae expressae sunt per numeros proximos integrorum millium diametrorum Solis, nimirum 4, 7, 10, 15, 52, 95. Caetera satis patent. Numerus autem 52 pro Jove exprimitur per quater bissenis addit quattuor, nam quater 12 dant 48; cui numero si addantur 4, habetur 52.


15779. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

29 et menses 5 1/2, qui hic habentur pro annis triginta, cum tricesimi habeatur fere dimidium. Distantiae expressae sunt per numeros proximos integrorum millium diametrorum Solis, nimirum 4, 7, 10, 15, 52, 95. Caetera satis patent. Numerus autem 52 pro Jove exprimitur per quater bissenis addit quattuor, nam quater 12 dant 48; cui numero si addantur 4, habetur 52. 31 In hoc argumentum Terrae in planetario systemate constitutae inter Martem et


15780. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Traduzione Vedi, quai flutti amor solleva ed ira Nell' uman cuor partendo l'Impero? Un geme indarno e pel suo ben sospira, Un arde e smania di furor guerriero. Strano ti sembra il rio destin? Rimira Quello, che serba ogniora ordin premiero Lucido stuol, che intorno a Febo aggira Il pie per lo celeste ampio sentiero. Vedrai Mercurio, indi al gran corso intenta Venere, Terra e Marte: il genitore Vien dietro a Giove colla stella lenta. Tra il Dio dell'armi e l'alma Dea d'amore Sta l'uom rinchiuso, e non sia poi, che ei senta Tutto ondeggiar d'amor di sdegno il cuore?


15781. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Annulus ille Saturni est quaedam velut corona immanis, quam ipse Saturnus in suo motu circumfert. Ipse annulus in Saturnum gravitat juxta Newtonianam theoriam, sed ejusmodi gravitatem minuit gravitas in satellites: quivis satelles auget gravitatem particularum annuli distantium hinc et inde per quartam partem circuli a suo loco. Sed multo magis gravitatem partium jacentium in eadem recta cum ipso hinc et inde; et si tota actio consideretur, magis minuitur quam augetur id pondus. Porro notae sunt poetis irae veteres Saturni regno pulsi a Jove. Saturni autem


15782. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

regno pulsi a Jove. Saturni autem annulus plerumque obliquus est respectu Jovis, quem idcirco Saturnus idem illo superior obliquo despectat lumine. Haec ex communi mythologia, ut adhuc residuum aliquod irarum supersit. Sed initio libri V. (VI.) eosdem ut reconciliaturos invicem considerabimus per mutuam Newtoni attractionem. 33(32) Cometae orbitas habent admodum oblongas ita, ut fere ab ellipsibus degenerent in parabolas, quae in infinitum abeunt. Sed re vera ellipticae


15783. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Hic innuuntur illae, quas astronomi dicunt progressiones, stationes et retrogradationes. 35(34) Multo magis irregulares nobis apparent cometarum motus. Aliquando videntur abire per rectas lineas motu aequabili, quando nimirum a Sole magis distant, ubi eorum orbita exiguam curvaturam habet. Et idcirco multi astronomi crediderant ipsos ferri in recta linea, vel immanibus circulis quorum omnis pars nobis conspicua assumi potest pro recta. Et ex hac suppositione Cassinus


15784. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

pertinent ad cometas, qui apparent, dum descendunt ad perihelia, caudati, et primo quidem fere rectilinei, tum sinuati et curvi ac quotidie magis lucidi et fumantes magis, donec ad Solem ita accedant, ut videri ultra non possint ob nimiam diei vel crepusculi lucem. Quanquam aliquos per diem etiam videre licet, quod accidit cometae anni 1744, quem ego prope perihelium vidi aliquoties nudo oculo etiam binis horis post Solis ortum; usque adeo ingenti lumine emicuerat. Ex opposito, ubi in reditu a Sole apparent barbati, initio quidem maxime et lucidi et


15785. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Ex opposito, ubi in reditu a Sole apparent barbati, initio quidem maxime et lucidi et fumosi habent motum curvilineum. Tum videntur ad rectilineum motum magis accedere ac languescere paullatim ob distantiam auctam et a Sole et a nobis, donec ob luminis tenuitatem videri desinant per ipsam noctem. Quod quidem accidit omnibus tribus cometis superioris anni, quorum posteriores duo Parisiis vidi, primum Romae, in recessu a Sole perpetuo evanescentes magis. Primus etiam in descensu ad Solem visus est in Saxonia et Parisiis. Porro et velocitatem sui


15786. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

fois pour toutes que cette traduction est faite sur l'édition du Londres de 1760; ainsi l'année passée signifie ici l'année 1759) alterum juniores astronomi videbunt post hosce triginta annos. Eorum enim periodi breviores sunt, prioris quidem annorum circiter 75, posterioris 130, et idcirco per recentiores observationes inventa est in illo eadem orbita jam quater, in hoc bis. 36(35) De nodis hic agitur, in quibus planetarum orbitae secant eclipticam. Qui quidem nodi


15787. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

et veluti perforet in binis punctis. In quorum altero transitur ab hemisphaerio australi ad boreale, in altero a boreali ad australe. Ea puncta dicuntur nodi. Et prior quidem dicitur nodus ascendens, posterior vero descendens. Cum planum cujusvis orbitae, et planetariae et cometicae, transeat per Solem, nodi ipsi e Sole spectati apparebunt in punctis coeli oppositis. Jacebit enim uterque in eadem recta transeunte per Solem inter ipsos situm. At respectu Terrae nodus idem apparebit in diversis coeli partibus, pro diversa positione Terrae respectu ipsius. Si nodus


15788. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ad australe. Ea puncta dicuntur nodi. Et prior quidem dicitur nodus ascendens, posterior vero descendens. Cum planum cujusvis orbitae, et planetariae et cometicae, transeat per Solem, nodi ipsi e Sole spectati apparebunt in punctis coeli oppositis. Jacebit enim uterque in eadem recta transeunte per Solem inter ipsos situm. At respectu Terrae nodus idem apparebit in diversis coeli partibus, pro diversa positione Terrae respectu ipsius. Si nodus jaceat intra orbem magnum, uti jacent nodi Mercurii et Veneris et quorundam cometarum nodi quidam, tum in motu annuo


15789. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

respectu Terrae nodus idem apparebit in diversis coeli partibus, pro diversa positione Terrae respectu ipsius. Si nodus jaceat intra orbem magnum, uti jacent nodi Mercurii et Veneris et quorundam cometarum nodi quidam, tum in motu annuo facto circa ipsum is e Tellure visus apparebit delatus per totum circulum coelestis eclipticae. Et bini nodi ad eundem planetam pertinentes apparebunt jam coeuntes, jam admodum a se invicem remoti. Superiorum planetarum nodi non possunt spectari e Terra in eadem coeli parte, sed possunt, immo singulis annis debent bis, nodi inferiorum, quando nimirum


15790. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

magis, quando ipsa Terra est ex parte nodi propioris, nodus uterque apparet in eodem coeli puncto. Quando jacet ex parte remotioris, apparent in punctis oppositis. Ex his facile est colligere, quid accidat respectu planetae visi e Terra illo ipso momento temporis, quo per nodum transit, ut illud, quod postremo loco hic dicitur; si Terra, planeta et Sol jaceant tum in eadem recta, nodum debere spectari e Terra et e Sole in eodem puncto coeli vel in opposito, prout is jacet citra Solem, nimirum inter ipsum et Terram, vel ultra ipsum. Haec


15791. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

35. Eae omnes habent proxime 27 dies. Quarta est ea, quae fit respectu Solis, quae appellatur synodica; qua nimirum digressa a conjunctione cum Sole ipsum interea progredientem assequitur. Haec revolutio est dierum 29, hor. 12, min. 44, sec. 3, et haec est ea, quam vulgo dicimus lunationem et per quam annum in menses dividebant olim Judaei, et nunc dividunt plures orientales populi. Ea revolutio hic exprimitur per dies 29 cum dimidio, omissis nimirum tantummodo minutis. Hinc autem nova conjunctio sive novum novilunium non fit in eadem coeli plaga, in qua


15792. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

a conjunctione cum Sole ipsum interea progredientem assequitur. Haec revolutio est dierum 29, hor. 12, min. 44, sec. 3, et haec est ea, quam vulgo dicimus lunationem et per quam annum in menses dividebant olim Judaei, et nunc dividunt plures orientales populi. Ea revolutio hic exprimitur per dies 29 cum dimidio, omissis nimirum tantummodo minutis. Hinc autem nova conjunctio sive novum novilunium non fit in eadem coeli plaga, in qua praecedens fuerat, sed in loco fere per integrum signum magis ad orientem sito, quo Sol e Terra spectatus interea progressus


15793. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

olim Judaei, et nunc dividunt plures orientales populi. Ea revolutio hic exprimitur per dies 29 cum dimidio, omissis nimirum tantummodo minutis. Hinc autem nova conjunctio sive novum novilunium non fit in eadem coeli plaga, in qua praecedens fuerat, sed in loco fere per integrum signum magis ad orientem sito, quo Sol e Terra spectatus interea progressus est, qui fere per singulos gradus progreditur singulis diebus. Quamobrem, ubi hic dicitur coeloque iterum spatiantur eodem, id non significat eodem ac prius, sed eodem communi utrique. Nam extra novilunia in


15794. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

cum dimidio, omissis nimirum tantummodo minutis. Hinc autem nova conjunctio sive novum novilunium non fit in eadem coeli plaga, in qua praecedens fuerat, sed in loco fere per integrum signum magis ad orientem sito, quo Sol e Terra spectatus interea progressus est, qui fere per singulos gradus progreditur singulis diebus. Quamobrem, ubi hic dicitur coeloque iterum spatiantur eodem, id non significat eodem ac prius, sed eodem communi utrique. Nam extra novilunia in diversis apparent coeli punctis.


15795. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quas habent quandoque cometae et planetae. 43(42) Bini nodi lunares visi e Terra jacent ad partes coeli oppositas e diametro, cum nimirum planum orbitae lunaris transeat per Terram ipsam. Hinc et ex iis, quae superius sunt dicta, facile colligitur id, quod hic enunciatur et quod erit usui infra, ubi ad eclipses ipsas deventum fuerit. Nimirum, si una quaedam conjunctio Lunae cum Sole facta fuerit in aliquo nodo, in quo ea fuerit simul cum Sole in ecliptica, non


15796. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

cum Sole facta fuerit in aliquo nodo, in quo ea fuerit simul cum Sole in ecliptica, non posse iterum conjungi cum Sole in nodo, seu potius prope nodum, nisi in septima lunatione, incipiendo numerationem ab illa prima. Nam secunda conjunctio fit in coeli puncto remoto ab illo priore circiter per unum signum, tertia per alterum, et ita porro, ut idcirco septima fiat in loco remoto a loco primae fere per 6 signa, sive per semicirculum, ubi occurrit nodus oppositus.


15797. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

in aliquo nodo, in quo ea fuerit simul cum Sole in ecliptica, non posse iterum conjungi cum Sole in nodo, seu potius prope nodum, nisi in septima lunatione, incipiendo numerationem ab illa prima. Nam secunda conjunctio fit in coeli puncto remoto ab illo priore circiter per unum signum, tertia per alterum, et ita porro, ut idcirco septima fiat in loco remoto a loco primae fere per 6 signa, sive per semicirculum, ubi occurrit nodus oppositus. 44(43) Innuuntur hic jam


15798. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

cum Sole in nodo, seu potius prope nodum, nisi in septima lunatione, incipiendo numerationem ab illa prima. Nam secunda conjunctio fit in coeli puncto remoto ab illo priore circiter per unum signum, tertia per alterum, et ita porro, ut idcirco septima fiat in loco remoto a loco primae fere per 6 signa, sive per semicirculum, ubi occurrit nodus oppositus. 44(43) Innuuntur hic jam inaequalitates nonnullae motuum Lunae, qui sunt admodum perturbati potissimum extra


15799. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

seu potius prope nodum, nisi in septima lunatione, incipiendo numerationem ab illa prima. Nam secunda conjunctio fit in coeli puncto remoto ab illo priore circiter per unum signum, tertia per alterum, et ita porro, ut idcirco septima fiat in loco remoto a loco primae fere per 6 signa, sive per semicirculum, ubi occurrit nodus oppositus. 44(43) Innuuntur hic jam inaequalitates nonnullae motuum Lunae, qui sunt admodum perturbati potissimum extra novilunia et


15800. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ab astronomis dicuntur syzygiae, nimirum in quadraturis et in octantibus. Nodi orbitae lunaris jam progrediuntur, jam regrediuntur, sed in singulis conversionibus magis regrediuntur ita, ut in fine singularum conversionum sint aliquanto occidentaliores et idcirco evagentur per totam eclipticam motu, qui respectu principii Arietis absolvitur annis 18, dieb. 224, hor. 5. Id exprimitur per illud Primus ter senis dum evolvitur annus ab annis, quod significat absolvi motum intra annum decimum nonum. Patet autem id, quod additur, Lunam ad eundem


15801. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

jam progrediuntur, jam regrediuntur, sed in singulis conversionibus magis regrediuntur ita, ut in fine singularum conversionum sint aliquanto occidentaliores et idcirco evagentur per totam eclipticam motu, qui respectu principii Arietis absolvitur annis 18, dieb. 224, hor. 5. Id exprimitur per illud Primus ter senis dum evolvitur annus ab annis, quod significat absolvi motum intra annum decimum nonum. Patet autem id, quod additur, Lunam ad eundem nodum redire ante quam absolvat integrum periodum. Occurrit enim nodo regredienti. Linea


15802. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

distantia sit bis duplo sive quadruplo minor, in tripla ter triplo sive noncuplo, in decupla decies decuplo sive centuplo. Ut id exprimatur, concipitur hic ea vis tanquam virtus quaedam egressa e singulis particulis et progrediens motu uniformi. Quo casu eo minor debet esse ejus intensitas, quo per majorem sphaerae superficiem circumquaque diffunditur. Superficies autem sphaerarum, uti geometrae demonstrant, crescunt in illa ipsa ratione duplicata distantiae vel ratione simplici quadrati distantiae. Id revera lumini accidit diffuso a puncto radiante, quod motu uniformi progreditur et ob


15803. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

suam, cum axis moveatur, uti diximus in adn. superiore, atque id vertigine trepida, nimirum jam progrediendo, jam regrediendo, sed magis progrediendo. Celeritas quoque Lunae mutatur ob eas vires perturbatrices, et a quadraturis ad syzygias perpetuo augetur, ab his ad quadraturas minuitur per easdem. Ipsum tempus periodicum majus est, quando Luna est in aphelio quam quando est in perihelio. Orbita inclinatur ad eclipticam jam magis, jam minus, et nodi jam progrediuntur, jam regrediuntur, sed magis regrediuntur, ut pariter diximus. Haec indicata sunt


15804. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

circiter 40 correctiones diversas ex theoria mutuae gravitatis deductas. Et adhuc aliae minores supersunt plures, quae ad calculum non sunt reductae. Alii alium proponunt numerum, sed apud omnes occurrunt admodum multae. Haec tanta multitudo inaequalitatum id effecit, ut per observationes sine gravitatis theoria nullo modo potuerint ad certas leges reduci motus lunares, potissimum extra syzygias. Newtonus omnium primus rem cum aliquo successu per suam gravitatem generalem effecit. Id praestatur quaerendo motum trium corporum, quae in se mutuo gravitent vi


15805. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

sed apud omnes occurrunt admodum multae. Haec tanta multitudo inaequalitatum id effecit, ut per observationes sine gravitatis theoria nullo modo potuerint ad certas leges reduci motus lunares, potissimum extra syzygias. Newtonus omnium primus rem cum aliquo successu per suam gravitatem generalem effecit. Id praestatur quaerendo motum trium corporum, quae in se mutuo gravitent vi decrescente in ratione reciproca duplicata distantiarum et projiciantur utcumque. Id appellatur problema trium corporum, quod ipsa ingenti sua difficultate celeberrimum est per haec


15806. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

successu per suam gravitatem generalem effecit. Id praestatur quaerendo motum trium corporum, quae in se mutuo gravitent vi decrescente in ratione reciproca duplicata distantiarum et projiciantur utcumque. Id appellatur problema trium corporum, quod ipsa ingenti sua difficultate celeberrimum est per haec tempora. Et in eo resolvendo desudarunt, ac adhuc desudant, primi hujus aevi geometrae, nec ulla adhuc habetur accurata et generalis solutio. Newtonus approximatione usus edidit elementa, ex quibus prodierunt tabulae, quae omnium primae ad veras positiones Lunae plurimum accesserunt, sed


15807. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

et Eulerus. Et Clerautius quidem novam suarum editionem parat, in qua post correctiones nonnullas, quas adhibuit, omnino credit errores nunquam ultra unum minutum progressuros, uti ex ipso accepi. Bradlejus quoque eandem exactitudinem invenit in aliis tabulis ex theoria computatis et per observationes correctis. Ubi omnes illae positiones horum trium corporum et orbitae lunaris eodem deveniunt, inaequalitatum ordo idem regreditur, quod quidem non accurate, sed proxime accidit post lunationes 223, post annos 18 et aliquot dies. Quam periodum Hallejus


15808. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

proxime accidit post lunationes 223, post annos 18 et aliquot dies. Quam periodum Hallejus idcirco coepit observare primus. De ea occurret sermo inferius in lib. II, adn. 70 (lib. III, adn. 37). Porro mutuam attractionem Terrae, Lunae et Solis expressi per amorem mutuum Vestae, Phoebes et Phoebi mythologia veteri usus de more. Artem autem novam Newtoni appellavi methodum infinitesimalem, uti ab ipso adhibetur, potissimum cum calculo directo et inverso fluxionum ab illo invento, cum quo coincidit differentialis et integralis calculus


15809. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

tempore cum phaenomenis, quae videre debuisset. Terra, quae nobis apparet plana et immensa, e propinquo spectantibus debuisset paullatim apparere magis ac magis rotunda et exigua. Si Mercurius et Venus fuissent inter Terram et Solem ac extra planum eclipticae, Prometheo per id plenum [SIC-planum?] ascendenti ad Solem debuissent apparere siti extra zodiacum longissime, eo magis recedentes ab ipso zodiaco, quo ipse magis ad eorum positionem accederet. Debuisset et Solis maculas deprehendere, quae eo majores apparere debent, quo propius


15810. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Debuisset et Solis maculas deprehendere, quae eo majores apparere debent, quo propius acceditur, ac obscuram quandam velut caliginem, quae aliquando totum occupat Solis discum, et in qua intercapedines quaedam lucidiores observantur quandoque, quas plures astronomi appellarunt faculas. Porro per ipsas maculas et faculas deprehenditur etiam motus Solis circa proprium axem, de quo agendum nobis erit libro III(IV). Poterat cometas etiam plures simul invenire, ut superiore anno vidimus simul duos, ac notare curvaturam orbitae circa Solem, quae


15811. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ibi perpetua quaedam allegoria, qua nomen pastorum Arcadiae accipiunt academici et campum, quem excolant. Ac in ipsis poematis saepe ad id alluditur. Ipse locus, in quo convenitur, appellatur Italice il bosco parrasio. Insigne Academiae est fistula, praeses dicitur custos, tempora numerantur per Olympiades. Partes plurimas hujusce operis legi in conventibus, qui solent celebrari singulis hebdomadis Jovis die. Patet autem aditus omnibus, sed soli academici a praeside rogati recitant, et potissimum carmina. Solum enim initio ipsius conventus habetur aliquando


15812. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ex ejusmodi conventibus, adfuerunt ii duo cardinales amplissimi, qui ambo erant inter academicos adscripti. De quorum futuro adventu cum mane certior essem factus, ea adjeci, quae hic subjicio. Rarius autem ad hebdomadarios hosce conventus cardinales adveniunt, sed publici conventus aliquoties per annum, certo argumento proposito, fiunt cum ingenti et purpuratorum patrum et legatorum et primariae nobilitatis frequentia. 53(52) Cardinalis Landius tam Romae quam Parisiis,


15813. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

recuperaverat. Hic ipsi summum pontificatum augurabar de more, cum ei proximus crederetur, Benedicto quarto decimo decumbente ex eo morbo, ex quo is tum quidem brevi moriturus credebatur, nec vero unquam satis convaluit. Cum plurimus esset de Landio successore sermo per totam Urbem, fato praereptus est ante ipsum pontificis obitum. 54(53) Jo. Franciscus Albanus Clementi XI p. m. avi sui fratri egregiis naturae donis sane non impar, in ipso


15814. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quodammodo velut prolusit. Sed adjeci longos post Nestoris annos, ut et Benedicto XIV longioris vitae tempus et Landio diuturnus ante pontificatus relinqueretur. Gentilitium Albanorum stemma continet stellam tribus montibus imminentem, quam etiam multis in locis et domi et per Urbem triplici corona contectam Clemens ipse XI commonstrat quodammodo, validissimum ad virtutes incitamentum. Idem vero summus pontifex inter primos Arcades paullo post ejus Academiae institutionem admissus, eam tum quidem fovit atque haud ita multo post, supremam


15815. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

II. 1 Innuuntur hic ea, quae ex primo libro futura sunt majori usui: Solis admodum remoti motus annuus in orientem per eclipticam et lumen proprium; motus Lunae multo propioris itidem in orientem, sed per orbitam obliquam et celerior ac uno tantummodo ejus hemisphaerio illuminato a Sole cum phasibus inde deductis; nodi demum orbitae lunaris eclipticam secantis in binis punctis, per quae Luna in singulis


15816. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

1 Innuuntur hic ea, quae ex primo libro futura sunt majori usui: Solis admodum remoti motus annuus in orientem per eclipticam et lumen proprium; motus Lunae multo propioris itidem in orientem, sed per orbitam obliquam et celerior ac uno tantummodo ejus hemisphaerio illuminato a Sole cum phasibus inde deductis; nodi demum orbitae lunaris eclipticam secantis in binis punctis, per quae Luna in singulis conversionibus transeat bis.


15817. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

motus annuus in orientem per eclipticam et lumen proprium; motus Lunae multo propioris itidem in orientem, sed per orbitam obliquam et celerior ac uno tantummodo ejus hemisphaerio illuminato a Sole cum phasibus inde deductis; nodi demum orbitae lunaris eclipticam secantis in binis punctis, per quae Luna in singulis conversionibus transeat bis. 2 Primo loco proponitur Solem, etiam cum totus deficit, revera non amittere suum lumen, sed lucem ut prius emittere.


15818. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

in Mercurio post menses circiter quatuor. Si eo tempore sint ii planetae proximi nodis, debent itidem apparere in ipso Sole. Nam ubi sunt remotiores aliquanto a nodis, distant a plano eclipticae, adeoque respondent puncto coeli distanti ab ecliptica ipsa, in qua est Sol, et recta ducta e Terra per ipsos evitat Solem. Possunt igitur tum apparere in Sole, sed plures sunt rationes, ob quas non possunt ipsis tribui eclipses illae vulgo cognitae, de quibus hic agimus, duae hic proferuntur: primo quidem, quod, si hi planetae transeant sub disco Solis, debeant ingredi


15819. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

9 Mercurius non tam raro ita sub Sole transit, ut in ejus disco apparere debeat. Id enim intra hoc saeculum habetur vicibus sexdecim. Plures autem ejusmodi transitus observavi ego, sed eos non nisi per telescopia videre licet ob exiguitatem disci apparentis, qui tantulam solaris disci partem occupat. 10 Rarissimum est phaenomenum Veneris sub Sole. Id toto hoc millenario


15820. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

iuxta receptam jam etiam hic in Anglia Romanam calendarii correctionem erat 4 Decembris. Et Crabtrius quidem adverso usus coelo vix ipsam in Sole Venerem aspexit, fere sine ullo fructu. Horoccius autem puriore aere diutius aliquanto eandem est contemplatus, verum brevi et ipse tempore, nimirum per semihoram, determinatis tribus tantummodo, et admodum proximis positionibus Veneris in Sole, cum Solis occasus brevi consecutus observationem abruperit. Sine telescopiis ne Venus quidem in Sole observari potest ob exiguitatem diametri apparentis, de qua supra num. 8.


15821. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quidem in Sole observari potest ob exiguitatem diametri apparentis, de qua supra num. 8. Porro, ex quo telescopia inventa sunt, id phaenomenum huc usque bis contigit, annis nimirum 1631 et 1639. Nam telescopia inventa sunt et a Galileo in coelum directa circa annum 1610. Quem annum expressi per illud vix tempore ab illo bis ter septenos, centum numeramus et annos (nimirum 142, cum 2 x 3 x 7 sint 42). Nam hos ego versus conscripsi anno 1752 mense Octobri. De iis, quae pertinent ad hosce transitus Veneris sub Sole, plurima quidem dici possent scitu dignissima,


15822. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

non debere in Solem incurrere, juxta alias debere, sed ita, ut ingens esset discrimen in tempore. Nam id phaenomenum aliae exhibebant pro die 3, aliae pro 4, aliae pro 6.* Hinc ipse observare coepit die secunda et ita obstinato animo perrexit, fere continuo labore Solis imaginem contemplatus, ubi per nubes liceret, ut demum die 4, hora 3, min. 25. Venerem viderit ita jam ingressam Solis discum, ut ipsius limbum interiore contactu adhuc contingeret. Ex iis observationibus et diametrum apparentem Veneris determinavit et correxit tabulas motuum ipsius, sed colligere


15823. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

tam Solis quam omnium et planetarum et cometarum, de qua tum quidem adhuc erant admodum incerti astronomi et quam nunc etiam intra decimam sui partem arbitror minus certo cognitam. (On a trouvé, par les deux derniers passages, que l'erreur étoit même d'un cinquieme.) Censuit autem per hanc observationem definiri posse intra quinquagesimam sui partem; calculo enim inito ex ea distantia, quam ipse tribuebat planetis, invenerat illud: si bini observatores constituerentur alter in America septentrionali ad Vallem Hudsoniam, alter in Asia ad Gangis ostia, durationem phaenomeni


15824. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

uti et supra vidimus et mox patebit, nihil mutandum censui, sed monendum tantummodo in adnotationibus rem jam aliter se habere. Porro duplex est ratio discriminis in duratione phaenomeni observati e diversis Terrae locis: prima quidem diversa apparens via Veneris per discum Solis. Nam ea apparebit aliis locis propior centro et idcirco longior, aliis remotior ab ipso et brevior. Secunda vero est diversa celeritas motus diurni partium Terrae, quarum etiam, quae sunt hinc et inde a polo, habent directiones oppositas. Porro lentior debet apparere motus


15825. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

fut couvert de nuages jusqu'à quelques minutes après la fin du phénomene. La Société Royale de Londres m'avoit destiné pour observer le passage suivant dans la Californie; un nouvel accident empêcha mon départ. L'Abbé Chappe s'y rendit, et y mourit.) Si his addantur astronomi, qui per totam Angliam, Galliam, Italiam, Germaniam et apud Sinas observationem instituent, habebuntur profecto densae observatorum catervae. Porro tanto observatorum numero est opus, ut, si alicubi nubes observationem turbaverint, alibi serenum sit coelum, quod ubique simul


15826. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

libri I. Superiores versus conscripseram Arquatae, in oppido sito ad Truenti ripam, quod ad radices Appenini (sic!) jugi occurrit iter facienti Nursia Asculum, ibidem triduo detentus a perenni pluvia, uti narravi in primo opusculo mei voluminis De litteraria expeditione per pontificiam ditionem. Cum equo veherer secundum ipsius Truenti ripam Asculum versus, ipse fluvius suggessit mihi Peneum, Blandusiam, Hippocrenen, quibus hic ad carmen adornandum et demulcendum lectoris animum sum usus. Et ipsi equo insidens hoc episodium elucubravi, ut saepe alias inter


15827. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

itinere, ac ipsum locorum ingenium satis redolent. (Cet ouvrage a été traduit en françois et imprimé à Paris, sous le titre de Voyage géografique et astronomique; ce qui n'annonce pas assez son objet. Le titre latin est De litteraria expeditione per pontificiam ditionem ad dimetiendos duos meridiani gradus et corrigendam mappam geographicam. L'objet de l'Ouvrage eût été mieux compris par cette traduction littérale: Expédition littéraire dans l'état ecclésiastique pour mesurer deux degrés du méridien et


15828. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

18 Progredior jam ad excludendos cometas etiam. Sunt nimirum cometae, qui subeant inter Solem et Terram, cujusmodi plures observati sunt. Posset eorum aliquis eo tempore etiam transire per alterum e binis suis nodis et tunc appareret in ipso Sole. Posset aliquis esse tum ita proximus Terrae, ut ejus apparens magnitudo apparentem Solis magnitudinem superaret, quo casu ipsum Solem totum contegeret. Verum multae sunt rationes, quae probent eclipses Solis vulgo cognitas, de quibus


15829. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

et reflexum lumen id efficit, ut pars etiam cometae a Sole aversa multo plus habeat luminis quam superficies Terrae in primo vespertino et ultimo matutino crepusculo. Et ea est ratio, cur in cometis etiam interjectis inter Solem ac Terram non appareant intuenti etiam per egregia telecopia phases illae, quas in Venere et Mercurio intuemur; non illud, quod ipsi cometarum nuclei sint perspicui, cui causae id phaenomenum perperam tribuerunt nonnulli nobiles etiam astronomi. De his fusius egi in mea dissertatione de cometis edita anno 1744.


15830. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ejus locus in coelo, invenietur in utroque casu satis proxima eclipticae, sed cum binis latitudinibus contrariis: nimirum distabit ab ecliptica in Boream, si prius distabat in Austrum, et vice versa. Constabit inde inter eos dies, nimirum in ipso novilunio, vel prope ipsum, transisse per nodum. Porro ad definiendum locum Lunae potissimum, ubi stellae nondum apparent, ut in satis vivido crepusculo, requiruntur instrumenta astronomica, quae hic innuuntur: nimirum quadrans aliquis cum divisionibus graduum et minutorum ac alidada cum dioptris, quo


15831. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

horologium, quod satis clare exprimitur. 24 Superior observatio requirebat instrumenta astronomica. Hic docetur, quo pacto idem obtineri possit sine ullis instrumentis. Si nimirum per septem circiter dies ante et post novilunium eclipticum observetur Luna a secunda quadratura mensis praecedentis ad primam sequentis, licebit ope fixarum definire oculis eclipticam sive viam Solis. Et in priore illa quadratura Luna distabit maxime ab ecliptica ipsa, nimirum per totos alios


15832. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Si nimirum per septem circiter dies ante et post novilunium eclipticum observetur Luna a secunda quadratura mensis praecedentis ad primam sequentis, licebit ope fixarum definire oculis eclipticam sive viam Solis. Et in priore illa quadratura Luna distabit maxime ab ecliptica ipsa, nimirum per totos alios quinque circiter gradus, quos exigit inclinatio ejus orbitae ad eclipticam et quibus debet distare ab ecliptica tum, cum aeque distat ab utroque nodo juxta adn. 40** corr. ex 41 lib. I, tum singulis diebus decrescet magis, et magis ad eclipticam accedet. Ac ubi post id


15833. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

exigit inclinatio ejus orbitae ad eclipticam et quibus debet distare ab ecliptica tum, cum aeque distat ab utroque nodo juxta adn. 40** corr. ex 41 lib. I, tum singulis diebus decrescet magis, et magis ad eclipticam accedet. Ac ubi post id novilunium jam crescentem intueri licebit per noctem, observabitur ex opposita eclipticae parte, a qua ita perpetuo recedet, ut circa posteriores illas quadraturas iterum habeat distantiam ab ecliptica illam maximam et oppositam. Dico autem circa. Nam dimidium mensis synodici, quod intercedit inter binas quadraturas, est paullo longius


15834. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

respectu ejusdem nodi, quae intercedit inter binas maximas elongationes ab ecliptica. Deinde tempus a quadratura ad novilunium, et vice versa, variatur pro varia positione apogei. Sed ista subtiliora in carmine non moror. Quamobrem inde consequitur eam transisse per nodum circa ipsum novilunium adeoque in ipso novilunio, in quo subit inter Terram et Solem, debuisse esse proximam nodo et proinde debuisse Solem obtegere dorso illo obscuro, quod tum nobis obvertit.


15835. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

dirigatur apogeum Lunae et perigeum ipsi oppositum, discus Lunae superat discum Solis, quem idcirco potest totum tegere ac efficit tum quidem eclipsim totalem, si centra Solis et Lunae jaceant satis proxime in directum cum observatore. Et si satis magnum sit diametrorum apparentium discrimen, per plura minuta durat aliquando eclipsis totalis. Sed si Luna sit propior apogeo, tum ejus diameter apparens est minor quam solaris. Et si ea centra jacent in directum cum observatore, habetur eclipsis annularis. Remanet nimirum annulus lucidissimus solaris disci extantis ultra nigrum Lunae


15836. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

in ipso zenith, illa augeatur secundis circiter 36, haec 28. Ex Commentariis Acad. Paris. ad annum 1752 diameter apparens maxima Solis est min. 32, sec. 39, minima min. 31, sec. 34, nec ad sensum mutatur mutata Solis altitudine supra horizontem. Inde constat illud: si recta, quae transit per centra Solis et Lunae, incurrat in Terram Luna perigea, eclipsim fore ibi semper totalem; si apogea, annularem, ubicumque sit Sol, cum diameter apparens Lunae perigeae superet omnes diametros apparentes Solis et diameter apparens Lunae apogeae ab iis omnibus superetur. In majore distantia


15837. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

umbrae, a locis Terrae, quibus eclipsis accidit, et a situ ac motu umbrosi circuli Solem tegentis. Nam si tempore conjunctionis Lunae cum Sole Luna ipsa habuerit latitudinem exiguam borealem, eclipsim habebunt regiones boreales; si vero australem, australes. Eae autem regiones indicantur hic per constellationes coelestes, quae ipsis imminent. Rursus, si Lunae locus computatus pro dato quovis Terrae loco ad tempus mediae eclipseos congruat cum loco Solis, via umbrae visa in eo loco dirigetur in illa eclipsi ad medium Solem. Quod si is locus Lunae fuerit


15838. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

29 Directio motus hic consideratur. Et Luna et Sol, ut vidimus libro I, moventur in orientem, sed Luna celerius adeoque in noviluniis ipsum assequitur ex parte occidentis et in orientem transit. Umbra autem itidem, cum abit per medium Solem, progreditur sub Sole ab occidente in orientem. 30 Accedit hic celeritas. Luna cum diebus circiter 27 percurrat totum coelum, singulis diebus percurrit gradus


15839. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

30 Accedit hic celeritas. Luna cum diebus circiter 27 percurrat totum coelum, singulis diebus percurrit gradus circiter 13, Sol autem unum circiter gradum. Adeoque motus diurnus Lunae respectu Solis est duodecim circiter graduum. Procurrit igitur singulis horis circiter per dimidium gradum, et dimidii circiter gradus est diameter apparens Lunae. Quare Luna singulis horis accedit ad Solem ante conjunctionem vel recedit post ipsam circiter tanto spatio, quanta est ejus apparens diameter, quod hic exprimitur. Eadem vero est velocitas apparens illius nigri circuli


15840. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

exprimitur. Eadem vero est velocitas apparens illius nigri circuli sub Sole. Haec quidem crasso calculo hic proponuntur. Caeterum, et diameter apparens Lunae et velocitas ejus motus horarii visi e centro Terrae, et multo magis haec velocitas visa e superficie, et turbata per parallaxim, pro diversis ipsius Lunae positionibus diversa est, ut et ipse horarius motus Solis est diversus pro diversa ipsius distantia a Terra. Satis est hic illud innuere in genere per tabulas astronomicas computari accurate pro quavis eclipsi haec omnia et inveniri jam admodum conformes


15841. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ejus motus horarii visi e centro Terrae, et multo magis haec velocitas visa e superficie, et turbata per parallaxim, pro diversis ipsius Lunae positionibus diversa est, ut et ipse horarius motus Solis est diversus pro diversa ipsius distantia a Terra. Satis est hic illud innuere in genere per tabulas astronomicas computari accurate pro quavis eclipsi haec omnia et inveniri jam admodum conformes calculis observationes. 31 Exprimitur hic effectus parallaxeos, de qua


15842. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

2(II 34) Umbra Terrae habet figuram ad sensum conicam, cum terminetur a radiis tangentibus Solem et Terram, quae ambo sunt corpora ad sensum sphaerica. Is conus protenditur ad distantiam a Terra circiter quadruplum distantiae Lunae. Et ubi per eam Luna transit, ejus crassitudo est circiter tripla diametri lunaris. Eae dimensiones non sunt accuratae nec constantes. Longitudo coni variatur pro varia distantia Solis a Terra, et crassitudo coni in regione Lunae pro varia ipsius longitudine et varia distantia Lunae a Terra. Sed pro


15843. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

4(II 36) Ea eclipseos lunaris causa probatur itidem ex eo, quod et forma, et magnitudo, et locus, et motus umbrae, quam cernimus in Luna, congruunt penitus cum iis, quae debet habere sectio coni umbrosi Terrae in eo situ, in quo est Luna, dum deficit. Quae omnia evolvuntur hic deinde per partes. 5(II 37) Incipiendo a figura, si conus, quem geometrae dicunt rectum, qui est vere teres et non compressus, secetur plano perpendiculari ad axem, sectio, ut patet, est


15844. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

est vere teres et non compressus, secetur plano perpendiculari ad axem, sectio, ut patet, est orbis aequus sive circulus. Quare illud planum, in quo nobis apparet discus Lunae, ubi incurrit in conum umbrae terrestris, cui est ad sensum perpendicularis (obvertitur enim ad perpendiculum Telluri, per cujus centrum transit axis ejus coni), debet exhibere formam ejus umbrae circularem. Revera terminus umbrae, quam videmus, non est in quopiam disco plano, sed in superficie Lunae sphaerica, et idcirco non est circularis, sed duplicis curvaturae et admodum difformis. At is terminus


15845. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

imaginatione ita continuare arcum illum umbrae, qui apparet in Luna, ut inde deprehendi possit ratio ejus diametri ad diametrum Lunae, quod primo loco proposuimus. Idcirco hic proponitur methodus capiendi accuratius ejus mensuram ope micrometri. Cum haec scriberem, nondum pervulgatum fuerat per Europam micrometrum, quod appellant objectivum, quod Dollondus hic in Anglia vel invenit vel saltem perfecit et telescopiis catadioptricis aptavit. Quod constat vitro objectivo bifariam secto et ita aptato, ut ea dimidia possint moveri in partes contrarias ac ita exhibere binas ejusdem


15846. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

digressos ab unico puncto objecti. Et id punctum, in quo radii colliguntur, appellatur focus. Id tamen praestat, si illud punctum objecti distet satis. Nimirum, si concipiatur ejus distantia infinita, quo casu radii advenientes ad lentem censentur paralleli, focus distat a lente satis proxime per diametrum ejus sphaerae, cujus curvaturam habent illae binae ejus superficies. Si autem punctum radians sensim accedat ad lentem, focus ab ea recedit ita, ut, ubi illud advenit ad distantiam ad sensum aequalem semidiametro ejusdem sphaericitatis, radii exeant paralleli, foco recedente in


15847. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ad lentem; nimirum cum ea divergentia, quam haberent, si fuissent digressi a puncto quodam remotiore, quod optici appellant focum virtualem. Focus est positus puncti e regione nitentis, nimirum non accurate, verum quam proxime in recta, quae a puncto radiante transit per medium ipsius lentis. Quae huc usque diximus, requiruntur ad rite intelligendum hunc poematis locum; illud notandum praeterea radios provenientes ab unico objecti puncto non colligi in unico puncto mathematico accurate, sed in spatiolo exiguo, quod habetur


15848. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

radios provenientes ab unico objecti puncto non colligi in unico puncto mathematico accurate, sed in spatiolo exiguo, quod habetur instar puncti. Prima ratio, cur non colligantur in unico puncto, est figura sphaerica, quae radios etiam homogeneos non colligit accurate in unico puncto nec per reflexionem nec per refractionem. Curvas, quae per refractionem colligerent radios homogeneos in unico puncto, determinavit olim Cartesius; tum methodo multo simpliciore et elegantiore Newtonus. Sed eae non sunt in usu, tum quia difficulter admodum induci possent, tum


15849. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ab unico objecti puncto non colligi in unico puncto mathematico accurate, sed in spatiolo exiguo, quod habetur instar puncti. Prima ratio, cur non colligantur in unico puncto, est figura sphaerica, quae radios etiam homogeneos non colligit accurate in unico puncto nec per reflexionem nec per refractionem. Curvas, quae per refractionem colligerent radios homogeneos in unico puncto, determinavit olim Cartesius; tum methodo multo simpliciore et elegantiore Newtonus. Sed eae non sunt in usu, tum quia difficulter admodum induci possent, tum quia unica ejusmodi


15850. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

mathematico accurate, sed in spatiolo exiguo, quod habetur instar puncti. Prima ratio, cur non colligantur in unico puncto, est figura sphaerica, quae radios etiam homogeneos non colligit accurate in unico puncto nec per reflexionem nec per refractionem. Curvas, quae per refractionem colligerent radios homogeneos in unico puncto, determinavit olim Cartesius; tum methodo multo simpliciore et elegantiore Newtonus. Sed eae non sunt in usu, tum quia difficulter admodum induci possent, tum quia unica ejusmodi curva non inservit adhuc nisi pro radiis digressis ex


15851. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

punctis. Additur autem illud satis remoti, quia, si objectum non distet magis quam pro semidiametro sphaericitatis superficiei ipsius lentis, radii, ut diximus, non uniuntur. Ea autem imago pingitur sita prorsus contrario ipsi objecto, quia rectae lineae ductae a diversis objecti punctis per mediam lentem, quae debent determinare locos sive puncta imaginis respondentia punctis objecti, decussantur in ipsa media lente, et post decussationem abeunt ad partes oppositas iis, quas habebunt in ipso objecto.


15852. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

radiorum, si objectum nimis admoveatur oculo. Hinc, ut in eo etiam casu haberi possit visio distincta, adhibetur lens convexa, et objectum ex majore illa vicinia visum apparet multo majus, quae est origo microscopiorum simplicium. Verum etiam si non ita multum admovetur oculus objecto, potest per lentem vitream videri distinctum simul et auctum. Sed immensum esset ea omnia persequi, ad quae hic innuenda tantummodo poeticus me quidam impetus abripuit, ob nexum mutuum horum omnium inter se ita arctum.


15853. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

12(II 44) Imago evadit multo magis distincta, si ab eo loco, in quo excipitur, excludatur omne lumen extraneum reflexum ab atmosphaera et reliquis objectis circumjacentibus, quod lumen immixtum lumini transeunti per lentem reddit admodum confusam et languidam imaginem. Quae quidem omnino etiam evanescit, si id lumen externum est satis vividum. Atque idcirco ad videndam ejusmodi imaginem omnino distinctam solet lens applicari ad foramen fenestrae occlusae et excipi imago in debita distantia intra


15854. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

longior ea semidiametro. Unde fit, ut fere in ipso ejus tubi fundo pingatur distincta et ingens imago objecti, licet situ inverso posita. Ea dicitur lens objectiva, quod obvertatur ipsi objecto. In eo fundo apponitur lens altera multo magis convexa inclusa minore tubulo, quae dicitur ocularis; per quam oculus intuetur imaginem illam in fundo depictam, quam videt distinctam et auctam, uti trans lentes satis convexas solemus gemmas insculptas intueri et vetera numismata distincta et aucta. Ut autem ea lens id praestet, apponitur in ea distantia ab imagine vitri objectivi, quam poscit


15855. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

excolendam, cum idcirco micrometrum, de quo infra, iis aptari non possit. 15(II 47) Illo genere telescopiorum, quod hic exposuimus, objecta apparent inversa, quae quidem per telescopia Galileana videntur situ directo. Sed in astris, quorum figura est rotunda, id quidem nihil nocet. Adhuc tamen, si libeat restituere objectis suam directionem, adduntur duae aliae lentes vitreae, quae id praestant. Quae quidem plerumque solent esse priori similes et aequales. Atque


15856. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

illa fixa. Et ex intervallo temporis inter binos appulsus ad idem filum perpendiculare immobile et intervallo temporis, quo fixa integram conversionem absolvit, invenitur, quanto fuerit orientalius illud astrum quam illa fixa. Ut astronomorum utamur vocabulis, definitur per distantiam inter filum mobile et immobile differentia declinationis et per differentiam temporis inter binos appulsus differentia ascensionis rectae. Atque eo pacto determinatur admodum facile positio planetarum vel cometarum referendo eos ad fixas, quarum loca jam accurate innotescunt.


15857. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

perpendiculare immobile et intervallo temporis, quo fixa integram conversionem absolvit, invenitur, quanto fuerit orientalius illud astrum quam illa fixa. Ut astronomorum utamur vocabulis, definitur per distantiam inter filum mobile et immobile differentia declinationis et per differentiam temporis inter binos appulsus differentia ascensionis rectae. Atque eo pacto determinatur admodum facile positio planetarum vel cometarum referendo eos ad fixas, quarum loca jam accurate innotescunt. Secundus usus hic indicatus est is, quo definiuntur


15858. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quo definiuntur magnitudines apparentes eorum syderum, quae non apparent instar puncti ut fixae, planetarum nimirum et cometarum. Includitur discus apparens inter aliquod e filis fixis et filum mobile ita, ut ea perradant limbum hinc et inde. Ac intervallum inter illa fila, quod deprehenditur per indiculos, adducto deinde filo mobili ad fixum, exhibet illam, quam diametrum apparentem appellamus. Porro, quo objectum est propius, eo ejus diameter apparens est major. Et quidem, si exigua sit, ut accidit in planetis, est major in eadem ratione distantiae reciproca.


15859. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Lunae, quae sunt quaedam velut cornua ejus partis Lunae, quae remanet lucida. Id intervallum est illa, quam geometrae dicunt chordam arcus intercepti inter ea cornua. Qui est arcus et Lunae et umbrae. Sed ad illam rite capiendam oportet, ut bina illa fila, fixum et mobile, quae debent transire per illas cuspides seu per illa extrema puncta hujus chordae, habeant directionem ipsi perpendicularem. Quod facile praestatur efficiendo, ut transeat per ipsa filum aliquod perpendiculare filo mobili. Demum converso instrumento per unum quadrantem, ita constitui debet, ut e duobus filis


15860. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

velut cornua ejus partis Lunae, quae remanet lucida. Id intervallum est illa, quam geometrae dicunt chordam arcus intercepti inter ea cornua. Qui est arcus et Lunae et umbrae. Sed ad illam rite capiendam oportet, ut bina illa fila, fixum et mobile, quae debent transire per illas cuspides seu per illa extrema puncta hujus chordae, habeant directionem ipsi perpendicularem. Quod facile praestatur efficiendo, ut transeat per ipsa filum aliquod perpendiculare filo mobili. Demum converso instrumento per unum quadrantem, ita constitui debet, ut e duobus filis parallelis, mobili et fixo,


15861. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

inter ea cornua. Qui est arcus et Lunae et umbrae. Sed ad illam rite capiendam oportet, ut bina illa fila, fixum et mobile, quae debent transire per illas cuspides seu per illa extrema puncta hujus chordae, habeant directionem ipsi perpendicularem. Quod facile praestatur efficiendo, ut transeat per ipsa filum aliquod perpendiculare filo mobili. Demum converso instrumento per unum quadrantem, ita constitui debet, ut e duobus filis parallelis, mobili et fixo, alterum transeat per ipsa cornua et alterum contingat circulum umbrae. Quem quidem continget ibi, ubi is maxime recedit ab ipsa


15862. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

oportet, ut bina illa fila, fixum et mobile, quae debent transire per illas cuspides seu per illa extrema puncta hujus chordae, habeant directionem ipsi perpendicularem. Quod facile praestatur efficiendo, ut transeat per ipsa filum aliquod perpendiculare filo mobili. Demum converso instrumento per unum quadrantem, ita constitui debet, ut e duobus filis parallelis, mobili et fixo, alterum transeat per ipsa cornua et alterum contingat circulum umbrae. Quem quidem continget ibi, ubi is maxime recedit ab ipsa chorda. Ac eo pacto determinabitur illa, quam geometrae vocant sagittam ejusdem


15863. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

puncta hujus chordae, habeant directionem ipsi perpendicularem. Quod facile praestatur efficiendo, ut transeat per ipsa filum aliquod perpendiculare filo mobili. Demum converso instrumento per unum quadrantem, ita constitui debet, ut e duobus filis parallelis, mobili et fixo, alterum transeat per ipsa cornua et alterum contingat circulum umbrae. Quem quidem continget ibi, ubi is maxime recedit ab ipsa chorda. Ac eo pacto determinabitur illa, quam geometrae vocant sagittam ejusdem illius arcus circuli umbrae, quam intercipit discus Lunae, et cujus illa secundo loco assumpta erat chorda,


15864. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

geometrae esse ut sagittam ad dimidiam chordam, ita hanc ad reliquam diametrum; nimirum toties contineri sagittam in dimidia chorda, quoties haec continetur in ipsa reliqua diametro jacente ultra chordam ipsam. Quare habita sagitta et dimidia chorda ex observationibus tertia et secunda habebitur per regulam auream reliqua illa pars diametri umbrae, quae addita ipsi sagittae exhibebit totam diametrum. Et cum habeatur ex prima observatione diameter apparens Lunae, innotescet, an ea ad diametrum umbrae habeat eam rationem, quam debet habere ad diametrum sectionis coni umbrosi Terrae. Quae


15865. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quam Luna subit in eclipsibus, esse revera umbram Terrae. Praescribitur autem illud, ut haec observatio fiat, cum jam umbra devenerit ad medium discum Lunae, ut nimirum arcus circuli umbrae, qui in Lunam incurrit, non sit ita exiguus. Maximus is erit, ubi chorda transiens per illa cornua, fuerit ipsa Lunae diameter. Verum haec omnia, quae in hac adnotatione sunt dicta, multo facilius intellegerentur ope schematis geometrici.


15866. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Sol fuerit propior Terrae circa suum perigeum vel Luna remotior circa suum apogeum, prorsus ut theoria requirit. Quo enim Sol est propior Terrae, eo conus umbrae est brevior adeoque arctior in eadem distantia a Terra. Et quo Luna est remotior a Terra, eo est propior apici coni adeoque pergit per partem ipsius tenuiorem. 20(II 52) Poterit ope ejusdem micrometri determinari etiam locus ipse centri illius umbrosi circuli, qui in Luna apparet, cum innotescat, quantum et in


15867. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

cum innotescat, quantum et in qua directione id punctum distet a media chorda. Invenietur autem eum locum esse illum ipsum, qui debetur puncto axis coni umbrosi Terrae assumpto in ea distantia ab ipsa Terra. Nam is axis dirigitur ad partes oppositas centro Solis, cum jaceat in recta transeunte per centra Solis et Terrae. Licet autem designare oculo viam Solis sive eclipticam, cum appareant fixae et nota sit ejus positio ad fixas cumque constet, in quo puncto eclipticae tum sit Sol, invenietur punctum illi oppositum comparandum cum centro circuli illius umbrosi.


15868. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

in plenilunio pro eclipsi ipsius et in novilunio pro eclipsi Solis. Id quidem patet, cum in majore distantia a nodis debeat distare etiam ab ecliptica adeoque evitare umbram vel Solem. Inde autem deducuntur hic plura; primo quidem illud, si Luna in aliqua eclipsi transeat per mediam umbram Terrae, non posse haberi aliam eclipsim Lunae nisi post sex menses lunares, ubi nimirum post sex novilunia advenerit novum plenilunium, quod a priore illo ecliptico plenilunio distat per sex lunares menses. Deinde illud, nunquam haberi posse eclipsim Lunae in plenilunio, nisi


15869. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Inde autem deducuntur hic plura; primo quidem illud, si Luna in aliqua eclipsi transeat per mediam umbram Terrae, non posse haberi aliam eclipsim Lunae nisi post sex menses lunares, ubi nimirum post sex novilunia advenerit novum plenilunium, quod a priore illo ecliptico plenilunio distat per sex lunares menses. Deinde illud, nunquam haberi posse eclipsim Lunae in plenilunio, nisi vel in praecedente vel in sequente novilunio vel in utroque habeatur eclipsis Solis pro aliqua parte Terrae. Demum, singulis fere annis debere haberi duas eclipses Solis et duas eclipses Lunae.


15870. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

hic ea, quae inter se comparanda sunt ad demonstranda ea theoremata: sunt autem motus Solis et Lunae, positio et motus nodorum orbitae lunaris, inclinatio orbitae lunaris ad eclipticam, diameter apparens sectionis coni umbrosi Lunae ac Solis. Ea omnia hic comparabuntur aliquanto crassius per numeros rotundos de more. Integrum ac ingens volumen requireretur ad pertractanda ea omnia, quae huc pertinent, pro dignitate, et omnes casus evolvendos cum accurata determinatione pro singulis. Hoc autem ordine progredior: propono primum inclinationem orbitae lunaris;


15871. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

24(II 56) Primo loco hic proponitur inclinatio orbitae, quae est paullo major quinque gradibus. Continetur enim inter gradus 5 et gradus 5 ac 18 minuta. Exprimuntur gradus per partem sextam unius e duodecim partibus totius circuli. Nam pars duodecima sunt gradus triginta, quorum pars sexta sunt ipsi gradus 5. 25(II 57) Inde colligitur centrum Lunae


15872. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Lunae ab ecliptica momento, quo ipsa est in oppositione cum Sole, quo nimirum respondet e regione centri sectionis coni umbrosi, est minor quam summa binarum semidiametrorum ipsius Lunae et umbrae, debet incurrere in umbram ipsam. Nam duo circuli, quorum centra distant a se invicem minus quam per summam suarum semidiametrorum, debent necessario superponi parte sui. 27(II 59) Videndum nunc, quanta sit summa harum semidiametrorum. Diameter Lunae est circiter dimidii


15873. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

plenilunio distet ab ecliptica minus quam uno gradu, habebitur eclipsis ex adn. 58(26). 29(II 61) Habebitur igitur eclipsis, si Luna tum distet a nodo minus quam 12 gradibus. Nam per adn. 57(25) distantia ab ecliptica est circiter pars duodecima distantiae a nodo. Porro gradus 12 sunt etiam pars una e bis quindenis sive e triginta partibus totius circuli, cum 30 x 12 sint 360. Et hic erit limes distantiae eclipticae. Revera is est limes proximus,


15874. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

a centro Terrae ad marginem ipsius Terrae, adhuc illi semper appareret itidem in contactu. Revera deberet moveri ipsa aliquanto minus in eadem ratione, in qua est propior Soli quam Terra. Sed cum distantia Solis sit plusquam tercentum vicibus major quam distantia Lunae a Terra, illud spatium, per quod Luna debet moveri in latus, ut servet eandem positionem, est ad sensum aequale illi spatio, per quod movetur in latus observator, nimirum tantum, quanta est semidiameter Terrae eo translata. Quare distantia centri Lunae ab ecliptica pro limite eclipseos solaris


15875. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

moveri ipsa aliquanto minus in eadem ratione, in qua est propior Soli quam Terra. Sed cum distantia Solis sit plusquam tercentum vicibus major quam distantia Lunae a Terra, illud spatium, per quod Luna debet moveri in latus, ut servet eandem positionem, est ad sensum aequale illi spatio, per quod movetur in latus observator, nimirum tantum, quanta est semidiameter Terrae eo translata. Quare distantia centri Lunae ab ecliptica pro limite eclipseos solaris est summa semidiametrorum apparentium Solis ac Lunae et semidiametri apparentis, quam haberet Terra in


15876. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

pars decima partis duodecimae totius circuli. Nam pars duodecima sunt gradus 30. 33(II 65) Ex distantia centri Lunae ab ecliptica colligitur distantia a nodo, illam multiplicando per 12 juxta adn. 56(24). Quo pacto habentur gradus 18, qui sunt pars una e decies binis sive e viginti partibus totius circuli, cum 18 x 20 exhibeat 360. Et sunt bis novem ex iis partibus, quarum circulus integer ter continet decies bissenas, sive continet semel 30 x 12 vel 360.


15877. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

eclipsi tam lunari quam solari, progrediendum hic ad demonstranda ea, quae proposita fuerunt in adn. 54(22). Dum Luna ab uno vel novilunio vel plenilunio progressa in orientem devenit ad alterum novilunium vel plenilunium, interea Sol progreditur itidem in orientem fere per duodecimam partem totius eclipticae sive per unum signum. Nam mensis lunaris est circiter dierum 29 1/2. Et Sol, qui diebus 365 1/4 percurrit gradus 360, percurrit singulis diebus fere unum gradum; adeoque mense integro lunari paullo minus quam 30 gradus, quos continent singula zodiaci signa.


15878. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

hic ad demonstranda ea, quae proposita fuerunt in adn. 54(22). Dum Luna ab uno vel novilunio vel plenilunio progressa in orientem devenit ad alterum novilunium vel plenilunium, interea Sol progreditur itidem in orientem fere per duodecimam partem totius eclipticae sive per unum signum. Nam mensis lunaris est circiter dierum 29 1/2. Et Sol, qui diebus 365 1/4 percurrit gradus 360, percurrit singulis diebus fere unum gradum; adeoque mense integro lunari paullo minus quam 30 gradus, quos continent singula zodiaci signa. Nodus autem interea regreditur juxta adn.


15879. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

mensis lunaris est circiter dierum 29 1/2. Et Sol, qui diebus 365 1/4 percurrit gradus 360, percurrit singulis diebus fere unum gradum; adeoque mense integro lunari paullo minus quam 30 gradus, quos continent singula zodiaci signa. Nodus autem interea regreditur juxta adn. 44. lib. I, atque id per unum circiter gradum cum dimidio, quae est pars vigesima unius signi sive graduum 30. 35(II 67) Quamobrem si quoddam novilunium vel plenilunium sive conjunctio quaedam vel


15880. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

35(II 67) Quamobrem si quoddam novilunium vel plenilunium sive conjunctio quaedam vel oppositio accident in ipso nodo, sequens novilunium vel plenilunium accidet in puncto paullo magis remoto ab eodem nodo quam per unum signum, additis nimirum simul arcu, per quem progressus est Sol, et arcu, per quem regressus est nodus. Haec distantia a nodo duplicabitur in secundo mense lunari, triplicabitur in tertio, et ita porro. Quare post menses lunares sex fiet conjunctio vel oppositio in puncto remoto a priore


15881. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

35(II 67) Quamobrem si quoddam novilunium vel plenilunium sive conjunctio quaedam vel oppositio accident in ipso nodo, sequens novilunium vel plenilunium accidet in puncto paullo magis remoto ab eodem nodo quam per unum signum, additis nimirum simul arcu, per quem progressus est Sol, et arcu, per quem regressus est nodus. Haec distantia a nodo duplicabitur in secundo mense lunari, triplicabitur in tertio, et ita porro. Quare post menses lunares sex fiet conjunctio vel oppositio in puncto remoto a priore nodo paullo plus quam per sex signa, adeoque


15882. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

67) Quamobrem si quoddam novilunium vel plenilunium sive conjunctio quaedam vel oppositio accident in ipso nodo, sequens novilunium vel plenilunium accidet in puncto paullo magis remoto ab eodem nodo quam per unum signum, additis nimirum simul arcu, per quem progressus est Sol, et arcu, per quem regressus est nodus. Haec distantia a nodo duplicabitur in secundo mense lunari, triplicabitur in tertio, et ita porro. Quare post menses lunares sex fiet conjunctio vel oppositio in puncto remoto a priore nodo paullo plus quam per sex signa, adeoque paullo ultra nodum oppositum, qui


15883. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

nimirum simul arcu, per quem progressus est Sol, et arcu, per quem regressus est nodus. Haec distantia a nodo duplicabitur in secundo mense lunari, triplicabitur in tertio, et ita porro. Quare post menses lunares sex fiet conjunctio vel oppositio in puncto remoto a priore nodo paullo plus quam per sex signa, adeoque paullo ultra nodum oppositum, qui semper distat a priore nodo per semicirculum sive per sex signa, quod congruit cum iis, quae dicta sunt in adn. 43. lib. I. Quamobrem habebitur ibidem altera eclipsis Solis in novilunio vel Lunae in plenilunio.


15884. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Haec distantia a nodo duplicabitur in secundo mense lunari, triplicabitur in tertio, et ita porro. Quare post menses lunares sex fiet conjunctio vel oppositio in puncto remoto a priore nodo paullo plus quam per sex signa, adeoque paullo ultra nodum oppositum, qui semper distat a priore nodo per semicirculum sive per sex signa, quod congruit cum iis, quae dicta sunt in adn. 43. lib. I. Quamobrem habebitur ibidem altera eclipsis Solis in novilunio vel Lunae in plenilunio.


15885. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

nodo duplicabitur in secundo mense lunari, triplicabitur in tertio, et ita porro. Quare post menses lunares sex fiet conjunctio vel oppositio in puncto remoto a priore nodo paullo plus quam per sex signa, adeoque paullo ultra nodum oppositum, qui semper distat a priore nodo per semicirculum sive per sex signa, quod congruit cum iis, quae dicta sunt in adn. 43. lib. I. Quamobrem habebitur ibidem altera eclipsis Solis in novilunio vel Lunae in plenilunio. 36(II 68) Quod si


15886. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

si plenilunium accidat in ipso altero nodo utrolibet vel admodum prope ipsum, Luna et in praecedenti et in sequenti plenilunio erit satis proxima nodo opposito ad inducendam eclipsim alicui Terrae loco. Nam dimidiae lunationi debentur circiter dies 15, quibus Sol discedit a nodo circiter per 15 gradus, qui sunt ejusmodi partes, ut earum quater senas sive 24 circulus integer contineat quindecies. Nam 15 x 24 sunt 360. Hinc tam in praecedenti quam in sequenti novilunio fiet conjunctio cum Sole in puncto distante a nodo minus quam 18 gradibus, qui est limes


15887. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quidem hic expressum est. Addi potest illud: si lunaris eclipsis acciderit satis ante appulsum ad nodum, tum eclipsim solarem debere tantum subsequi; si post appulsum, praecedere. Nam in primo casu distantia a nodo proximo, ad quem Sol tendit, debuit esse adhuc major in lunatione praecedenti per alios circiter 15 gradus; et in secundo distantia a nodo, quem jam fugit, debet esse major in lunatione sequenti per alios itidem circiter 15 gradus; adeoque major 18 gradibus.


15888. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

solarem debere tantum subsequi; si post appulsum, praecedere. Nam in primo casu distantia a nodo proximo, ad quem Sol tendit, debuit esse adhuc major in lunatione praecedenti per alios circiter 15 gradus; et in secundo distantia a nodo, quem jam fugit, debet esse major in lunatione sequenti per alios itidem circiter 15 gradus; adeoque major 18 gradibus. 37(II 69) Duo hic deducuntur: primo quidem, circa singulos nodos debere haberi aliquam Solis eclipsim, ubi Sol ad


15889. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Solis eclipsim, ubi Sol ad eos appulerit, posse autem nullam haberi eclipsim Lunae. Nam singulis mensibus lunaribus Solis motus a nodo est circiter 30 graduum, et spatium, illud quod inducit aliquam eclipsim, est graduum 36, cum sit graduum 18 hinc et inde a nodo. Quamobrem non potest Sol per id spatium transire, quin eum alicubi in ipso assequatur Luna et novilunium celebret eclipticum. Gradus autem 36 exprimuntur per illud ter ternas partes quater. Nam 3 x 3 x 4 sunt 36. Deinde habetur illud, posse Lunam transilire in plenilunio nodum utrumvis sine sua eclipsi, cum spatium


15890. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

a nodo est circiter 30 graduum, et spatium, illud quod inducit aliquam eclipsim, est graduum 36, cum sit graduum 18 hinc et inde a nodo. Quamobrem non potest Sol per id spatium transire, quin eum alicubi in ipso assequatur Luna et novilunium celebret eclipticum. Gradus autem 36 exprimuntur per illud ter ternas partes quater. Nam 3 x 3 x 4 sunt 36. Deinde habetur illud, posse Lunam transilire in plenilunio nodum utrumvis sine sua eclipsi, cum spatium inducens ejus eclipsim sit 24 graduum, nimirum 12 hinc et totidem inde a nodo, et inter bina pleniluniorum proximorum loca intercedant


15891. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

aggressus est Halleyus, ex qua pro sequentibus periodis desumi possunt correctiones tabularum ita, ut loca Lunae obtineantur admodum accurata, ingenti et astronomiae, et geographiae, et nauticae bono. Numerus 223 admodum dilucide et vero etiam poetico stylo exprimitur per illud tribus, et bis centenis, et bis denis. Si superiorum motuum desiderentur accuratiores numeri, periodus nodorum est ex Elementis Caillii an. 18, dier. 224, hor. 5. Quod exprimitur per illud dum novies binis novus additur annus. Periodus apogei lunaris est an. 8,


15892. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Numerus 223 admodum dilucide et vero etiam poetico stylo exprimitur per illud tribus, et bis centenis, et bis denis. Si superiorum motuum desiderentur accuratiores numeri, periodus nodorum est ex Elementis Caillii an. 18, dier. 224, hor. 5. Quod exprimitur per illud dum novies binis novus additur annus. Periodus apogei lunaris est an. 8, dier. 309, hor. 8, min. 20. Adeoque duo ejusmodi periodi sunt an. 17, dierum 254 proxime. Quae cum simul nondum adaequent unam periodum nodorum, idcirco tempore unius nodorum periodi apogeum Lunae non redibit


15893. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

interposita. Quae visa e diversis punctis superficiei terrestris refertur ad diversa loca regionis solaris. Incipitur autem hic a Luna et nominantur initium ac finis eclipseos, et illae, quas appellant phases, nimirum partes disci lunaris obscuratae, quae definiri solent per partes diametri Lunae, quam astronomi, ut et Solis diametrum, pro hisce phasibus exprimendis dividunt in duodecim digitos. 42(II 74) Proponitur, quid sit longitudo et latitudo


15894. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

astronomi, ut et Solis diametrum, pro hisce phasibus exprimendis dividunt in duodecim digitos. 42(II 74) Proponitur, quid sit longitudo et latitudo geographica. Prior excurrit per totum aequatoris circulum in orientem, posterior per quadrantem circuli hinc et inde in Boream vel Austrum versus alterum e polis. Nimirum in globo Terrae habentur bini poli ut in coelo, circa quos fit motus diurnus, quorum alter dicitur borealis et alter australis. Ab iis aeque distat


15895. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

exprimendis dividunt in duodecim digitos. 42(II 74) Proponitur, quid sit longitudo et latitudo geographica. Prior excurrit per totum aequatoris circulum in orientem, posterior per quadrantem circuli hinc et inde in Boream vel Austrum versus alterum e polis. Nimirum in globo Terrae habentur bini poli ut in coelo, circa quos fit motus diurnus, quorum alter dicitur borealis et alter australis. Ab iis aeque distat circulus ille maximus conversionis diurnae, quem lib. I.


15896. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

circulus ille maximus conversionis diurnae, quem lib. I. adn. 24 diximus appellari aequatorem. Omnes semicirculi, qui abeunt ab altero polo ad alterum, dicuntur meridiani. Et eorum aliquem ad arbitrium selectum geographi appellant primum meridianum. Plerumque autem solet esse is, qui transit per insulam Ferri. Quod apud Gallos lege statutum est pro geographis omnibus. Meridianus loci cujuspiam, ut Romae vel Londini est is, qui transit per ipsos polos et eum locum et determinat tam longitudinem quam latitudinem geographicam ipsius loci. Nam longitudo geographica dicitur arcus


15897. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

dicuntur meridiani. Et eorum aliquem ad arbitrium selectum geographi appellant primum meridianum. Plerumque autem solet esse is, qui transit per insulam Ferri. Quod apud Gallos lege statutum est pro geographis omnibus. Meridianus loci cujuspiam, ut Romae vel Londini est is, qui transit per ipsos polos et eum locum et determinat tam longitudinem quam latitudinem geographicam ipsius loci. Nam longitudo geographica dicitur arcus aequatoris, qui excurrit a primo meridiano in orientem usque ad meridianum loci. Latitudo autem geographica dicitur ille arcus ejusdem meridiani, qui


15898. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

geographica dicitur arcus aequatoris, qui excurrit a primo meridiano in orientem usque ad meridianum loci. Latitudo autem geographica dicitur ille arcus ejusdem meridiani, qui jacet inter aequatorem et ipsum locum, ac est distantia ipsius loci ab aequatore assumpta in superficie Terrae per arcum circuli maximi perpendicularem ipsi aequatori. Ipsa latitudo dicitur borealis vel australis, prout locus respectu aequatoris jacet ad Boream vel ad Austrum. Longitudo et latitudo, quae in Terra assumuntur respectu aequatoris, in coelo assumuntur respectu


15899. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Porro cognita longitudine et latitudine loci facile est invenire punctum in globo geographico vel mappis, ad quod is locus pertinet, cum in globo habeantur semper delineati aequator et plures meridiani et in mappis etiam particularibus, habeantur itidem lineae, vel saltem numeri, per quos longitudo et latitudo determinentur; quae idcirco facile inveniuntur pro quovis loco, qui existat in ipsa mappa. 43(II 75) Innuuntur hic methodi determinandi latitudinem


15900. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

supra horizontem vel distet. Si enim accipiatur aliqua fixa polo proxima et determinetur ejus altitudo supra horizontem tam maxima, cum ascendit supra polum, quam minima, cum descendit infra, media inter ipsas erit altitudo poli. Quin immo facilius praestatur id ipsum per unicam observationem vel stellae cujusvis vel etiam Solis, qua inveniatur ejus distantia a zenith. Ipsum autem zenith ego coeli verticem appello, designans polum nomine cardinis, licet Virgilius polum ipsum verticis nomine designarit. Est sane ipsum zenith coeli vertex respectu loci, qui


15901. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

declinationes Solis, quarum complementa ad gradus 90 exhibent distantias a polo. Porro distantia illa a zenith capienda est, ubi astrum appellit ad meridianum. Tum enim in eodem meridiano computantur omnes ejusmodi distantiae. Et cum innotescat distantia astri a zenith per observationem et a polo per tabulas, innotescit distantia quoque poli a zenith, adeoque ejus residuum ad gradus 90, quae est altitudo poli, et exhibet latitudinem loci. Corrigenda est etiam observatio a refractione, quae omnia objecta coelestia elevat. Et quidem


15902. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

complementa ad gradus 90 exhibent distantias a polo. Porro distantia illa a zenith capienda est, ubi astrum appellit ad meridianum. Tum enim in eodem meridiano computantur omnes ejusmodi distantiae. Et cum innotescat distantia astri a zenith per observationem et a polo per tabulas, innotescit distantia quoque poli a zenith, adeoque ejus residuum ad gradus 90, quae est altitudo poli, et exhibet latitudinem loci. Corrigenda est etiam observatio a refractione, quae omnia objecta coelestia elevat. Et quidem habentur tabulae ad id ipsum


15903. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quidem habentur tabulae ad id ipsum computatae. Sed in ipsis versibus praecipua tantummodo quaedam capita attigimus. 44(II 76) Longitudo geographica loci cujuspiam facile definitur per observationem eclipseos lunaris, si ea observatio simul instituta fuerit in eo loco, cujus longitudo quaeritur, et in alio quopiam, cujus longitudo jam innotescat. Satis est conferre inter se horas astronomicas eorum locorum, quibus horis observatum est initium, vel finis, vel certa phasis


15904. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

difficilius satis accurate determinari solent ob confusum umbrae terrestris marginem, qui observationem turbat, potissimum, ubi non videtur simul ingens arcus ipsius umbrae. Phases etiam difficulter admodum intra satis arctos temporis limites observantur, potissimum si Luna non incedat nisi per marginem umbrae terrestris. Quo casu lente admodum aliquanto post initium et ante finem phases augentur et minuuntur. Hinc potius adhibentur immersiones et emersiones macularum Lunae, per quarum plures cito admodum transit margo umbrae. Sunt autem multae ejusmodi maculae in Luna, quae ope


15905. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

difficulter admodum intra satis arctos temporis limites observantur, potissimum si Luna non incedat nisi per marginem umbrae terrestris. Quo casu lente admodum aliquanto post initium et ante finem phases augentur et minuuntur. Hinc potius adhibentur immersiones et emersiones macularum Lunae, per quarum plures cito admodum transit margo umbrae. Sunt autem multae ejusmodi maculae in Luna, quae ope telescopii admodum distinctae apparent, sive sint particulae quaedam ejus superficiei obscuriores sive lucidiores. Nam utrumque genus macularum nomine denotatur. Hae


15906. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

initus. Cujus ope scire possumus, qua hora loci cujuspiam noti, uti Londini vel Parisiorum, id phaenomenum, quod observatur, debeat accidere. Conferendo enim horam ejusmodi cum hora loci, in quo observatio instituitur, determinatur longitudo ejus loci; cujus latitudine pariter determinata per methodos superius expositas invenitur positio ejus loci ignoti. Et eo pacto navis delata per procellam ad partem Oceani quamcunque, si eclipsim aliquam ibi habeat, potest nosse, ubi sit, et reliquum cursum dirigere. Haec quidem methodus vix ullius usus esse poterat ante


15907. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

id phaenomenum, quod observatur, debeat accidere. Conferendo enim horam ejusmodi cum hora loci, in quo observatio instituitur, determinatur longitudo ejus loci; cujus latitudine pariter determinata per methodos superius expositas invenitur positio ejus loci ignoti. Et eo pacto navis delata per procellam ad partem Oceani quamcunque, si eclipsim aliquam ibi habeat, potest nosse, ubi sit, et reliquum cursum dirigere. Haec quidem methodus vix ullius usus esse poterat ante perfectam astronomiam, cum initium et finis eclipseos notata in ephemeridibus intra dimidium


15908. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

diximus libro I. adn. 48, ut intra satis arctos limites loca Lunae determinentur. Et proinde eclipsium quoque phaenomena praedicantur. Binae difficultates remanent: phaenomeni raritas summa et difficultas summa observandi, potissimum in mari. Sed raritas suppletur per alia phaenomena, quae etiam intra multo arctiores limites et multo certius observari possunt. Ac difficultatem ea observandi in mari nuper sustulit vir summi ingenii et industriae summae dominus Irwin, per sellam ita in navi suspensam, ut observationes per majora telescopia et Dollondianum


15909. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

raritas summa et difficultas summa observandi, potissimum in mari. Sed raritas suppletur per alia phaenomena, quae etiam intra multo arctiores limites et multo certius observari possunt. Ac difficultatem ea observandi in mari nuper sustulit vir summi ingenii et industriae summae dominus Irwin, per sellam ita in navi suspensam, ut observationes per majora telescopia et Dollondianum micrometrum ac per alia instrumenta inter ipsam jactationem aeque facile et accurate in ipso mari institui possint ac in terra, teste inter alios Sissono, qui ejus ope plurimas observationes instituit,


15910. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

in mari. Sed raritas suppletur per alia phaenomena, quae etiam intra multo arctiores limites et multo certius observari possunt. Ac difficultatem ea observandi in mari nuper sustulit vir summi ingenii et industriae summae dominus Irwin, per sellam ita in navi suspensam, ut observationes per majora telescopia et Dollondianum micrometrum ac per alia instrumenta inter ipsam jactationem aeque facile et accurate in ipso mari institui possint ac in terra, teste inter alios Sissono, qui ejus ope plurimas observationes instituit, inter quas diametrum apparentem Solis saepe iteratis


15911. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quae etiam intra multo arctiores limites et multo certius observari possunt. Ac difficultatem ea observandi in mari nuper sustulit vir summi ingenii et industriae summae dominus Irwin, per sellam ita in navi suspensam, ut observationes per majora telescopia et Dollondianum micrometrum ac per alia instrumenta inter ipsam jactationem aeque facile et accurate in ipso mari institui possint ac in terra, teste inter alios Sissono, qui ejus ope plurimas observationes instituit, inter quas diametrum apparentem Solis saepe iteratis vicibus assumpsit sine unius minuti secundi


15912. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

telescopiis deprehendi possit. In singulis autem conversionibus defectum patitur; quae conversiones breviores sunt duorum dierum intervallo. Adhiberi possunt etiam eclipses aliorum satellitum, potissimum secundi, etiam in mari, si calculus e tabulis initus corrigatur per praecedentes observationes. (On a depuis réduit les tables du second satellite presque à la même perfection que celles du premier.) Possunt autem adhiberi etiam conjunctiones cum Jove et conjunctiones intimi satellitis cum reliquis. Quorum si theoria est minus accurata, motus est lentior.


15913. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

motus est lentior. Ut idcirco in Jovis satellitibus non rara, sed admodum frequens habeatur occasio longitudinis determinandae, quod ut etiam in mari fieri jam possit, debet Irwino geographia. Ex cujus sella, primo, quod sciam, in mari eclipses satellitum Jovis sunt observatae et longitudo per illas determinata. Quod quidem ipse cum Sissono praestitit pluribus vicibus. Haec methodus deficit per binos circiter menses singulis annis, per quos Jupiter post Solem latet. At praeterquam quod ingens est sane commodum posse longitudinem determinare in medio mari per


15914. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quod ut etiam in mari fieri jam possit, debet Irwino geographia. Ex cujus sella, primo, quod sciam, in mari eclipses satellitum Jovis sunt observatae et longitudo per illas determinata. Quod quidem ipse cum Sissono praestitit pluribus vicibus. Haec methodus deficit per binos circiter menses singulis annis, per quos Jupiter post Solem latet. At praeterquam quod ingens est sane commodum posse longitudinem determinare in medio mari per decem singulorum annorum menses, habentur et alia observationum genera, quae perpetuo usui esse possunt, de quibus mox


15915. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

debet Irwino geographia. Ex cujus sella, primo, quod sciam, in mari eclipses satellitum Jovis sunt observatae et longitudo per illas determinata. Quod quidem ipse cum Sissono praestitit pluribus vicibus. Haec methodus deficit per binos circiter menses singulis annis, per quos Jupiter post Solem latet. At praeterquam quod ingens est sane commodum posse longitudinem determinare in medio mari per decem singulorum annorum menses, habentur et alia observationum genera, quae perpetuo usui esse possunt, de quibus mox agemus.


15916. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

per illas determinata. Quod quidem ipse cum Sissono praestitit pluribus vicibus. Haec methodus deficit per binos circiter menses singulis annis, per quos Jupiter post Solem latet. At praeterquam quod ingens est sane commodum posse longitudinem determinare in medio mari per decem singulorum annorum menses, habentur et alia observationum genera, quae perpetuo usui esse possunt, de quibus mox agemus. 48(II 80) Solis eclipses itidem ad longitudinum


15917. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

81) Innuitur constructio generalis eclipsium solarium, quam debemus Dominico Cassino. Delineatur circulus, qui referat peripheriam circuli terrestris terminantis hemisphaerium visum e centro Solis. In eo designantur loca binorum polorum Terrae projectorum in ejus planum, tum projectio circulorum per ipsos transeuntium et designantium horas ad quinos saltem gradus ac parallelorum pertinentium ad id hemisphaerium. Quae fere semper sunt ellipses praeter unicum omnium horariorum medium, qui meridiem designat et abit in rectam lineam. Apponitur recta itidem linea, quae exhibet viam ejus


15918. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quinos saltem gradus ac parallelorum pertinentium ad id hemisphaerium. Quae fere semper sunt ellipses praeter unicum omnium horariorum medium, qui meridiem designat et abit in rectam lineam. Apponitur recta itidem linea, quae exhibet viam ejus puncti, in quo incurrit in idem planum recta ducta per centrum Solis et Lunae. In quo puncto centrum Lunae appareret spectatori posito in Sole. Id punctum est centrum umbrae vel penumbrae lunaris, in quo qui existit, videt Solis eclipsem centralem. Prout autem inde locus quivis magis vel minus distat, minorem vel majorem videt obtectam Solis


15919. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

At ex astronomico calculo innotescit nexus inter determinatas distantias ejusmodi et partes diametri solaris deficientes. Ei lineae rectae adscribuntur numeri, qui exprimant horas loci cogniti, pro quo calculus est institutus. Et concipiuntur loca Terrae motu diurno delata per illas parallelorum ellipses, quarum quae cuivis loco conveniat, innotescit, si innotescat ejus loci latitudo. Si jam innotescat ipsius loci etiam longitudo, innotescet differentia ejus meridiei a meridie loci, pro quo calculus est institutus, adeoque ejus hora pro


15920. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

calculus est institutus, adeoque ejus hora pro quavis data hora loci ejusdem, et idcirco ejus positio in suo parallelo respondens positioni centri umbrae mobilis, et distantia, ac ex ea solaris eclipseos quantitas, quae idcirco praenunciari potest. Erit autem centralis in iis locis, quae delata per suos parallelos appellunt simul cum centro umbrae mobilis ad aliquam intersectionem viae rectilineae ejus centri et paralleli ipsius loci, pro quo loco distantia illa erit nulla. Ac si loci longitudo non innotescat, observata autem sit phasis, ex hora observationis


15921. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ipsius centri umbrae in sua illa semita, quae exhibet horam loci cogniti, pro quo calculus est institutus et constructio facta, adeoque differentiam horarum loci cogniti et incogniti, et inde longitudinem loci incogniti. Sine constructione generali habentur methodi, per quas, data phasi observata et latitudine loci ac hora observationis pertinente ad ipsum, et datis elementis eclipseos ex calculo instituto per tabulas astronomicas pro dato quodam loco, invenitur longitudo loci observationis.


15922. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

horarum loci cogniti et incogniti, et inde longitudinem loci incogniti. Sine constructione generali habentur methodi, per quas, data phasi observata et latitudine loci ac hora observationis pertinente ad ipsum, et datis elementis eclipseos ex calculo instituto per tabulas astronomicas pro dato quodam loco, invenitur longitudo loci observationis. 50(II 82) Hisce methodis perfecta est jam plurimum geographia. Sed multum adhuc itineris


15923. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

2 In invocatione innuuntur eorum phaenomenorum causae. Illud lumen circa Solem, ostendetur infra, provenire ab atmosphaera Solis, quae concipitur ut Phoebi coma. Astra sub aspectum venirent semper, nisi nimia Solis luce obruerentur per diem; lumen solare reflexum ab aere circumjacentibus regionibus immitente, quibus eclipsis non est totalis, crepusculum parit in ipsa totali eclipsi. Nimia vis luminis a dimidio etiam Sole emissi ita tendit oculorum fibras, ut majore lumine vix tendantur magis. Omnes ejusmodi


15924. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

4 Incipiendo ab annuli causa, eam aliqui desumunt ab illa proprietate luminis, quam optici appellant inflexionem vel diffractionem. Hic autem innuitur et ipsa proprietas una cum reliquis lucis proprietatibus et ejus causa. Dum radius luminis abit per medium homogeneum, progreditur per rectam lineam. Si incurrat in corpus heterogeneum, habet reflexionem, refractionem, diffractionem. Nimirum, si deveniat ad amplam novi corporis superficiem, pars ejus radii reflectitur, pars ingreditur in ipsum corpus, etiam in priores saltem particulas


15925. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

4 Incipiendo ab annuli causa, eam aliqui desumunt ab illa proprietate luminis, quam optici appellant inflexionem vel diffractionem. Hic autem innuitur et ipsa proprietas una cum reliquis lucis proprietatibus et ejus causa. Dum radius luminis abit per medium homogeneum, progreditur per rectam lineam. Si incurrat in corpus heterogeneum, habet reflexionem, refractionem, diffractionem. Nimirum, si deveniat ad amplam novi corporis superficiem, pars ejus radii reflectitur, pars ingreditur in ipsum corpus, etiam in priores saltem particulas corporis utcumque opaci et ibi, si non


15926. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

attractiva in ratione, ut vocant, reciproca duplicata distantiarum ad sensum. Est nimirum ipsa gravitas Newtoniana. At in exiguis distantiis est jam attractiva, jam repulsiva, pendens ex magnitudine et directione vis pro binis punctis quibuscunque a distantiis, secundum legem quandam expressam per quandam curvam lineam, quam exposui et ad universam applicavi tam mechanicam quam physicam, tum in dissertationibus pluribus, tum in justae molis opere impresso Viennae in Austria ante hosce duos annos, cui titulus Naturalis philosophiae theoria redacta ad unicam legem virium in natura


15927. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

inde pendeant summae virium pertinentium ad omnia punctorum binaria. Hisce viribus agit lumen in corpora, calorem excitando in eorum fibris, et corpora in lumen, ipsum detorquendo a suo itinere. Vis in exiguis distantiis est ingens, in magnis insensibilis. Dum lumen abit per medium homogeneum, summae actionum agentium directionibus oppositis aequantur ad sensum et idcirco motum rectilineum non turbant. In distantia exigua a limite dividente media heterogenea jam praevalet attractio, jam repulsio, et mutatur perpetuo directio et celeritas motus ejus. Si summa


15928. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

appareat sub angulo dimidii gradus; nimirum ut sit circiter ipsa diameter una e 114 partibus aequalibus distantiae ab ipso fundo. In eodem fundo collocetur alter tubulus insertus tubo priori et mobilis intra ipsum, qui inferne sit clausus et habeat foramen, cui applicari possit oculus et per ipsum suspici ille circulus suspensus. Qui apparebit major Sole, vel aequalis, vel minor, prout ille tubulus protrudetur magis vel minus intra tubum, ut foramen accedat ad circulum minus, aeque vel plus quam requiritur, ut diameter apparens circuli sit aequalis diametro apparenti Solis.


15929. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

requiritur, ut diameter apparens circuli sit aequalis diametro apparenti Solis. Post hujusmodi constructionem dirigendus erit tubus in Solem et sistendus ita, ut Sol motu diurno progrediens deveniat ad ipsum circulum. Si ita dirigatur tubus, ut via centri Solis transeat per centrum circuli, repraesentabitur eclipsis Solis totalis vel annularis, prout diameter apparens circuli fuerit non minor vel minor diametro apparente Solis. Jam vero in casu eclipseos totalis, adhuc circa illum circulum apparebit circumquaque annulus lucidus ortus a


15930. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

fuerit non minor vel minor diametro apparente Solis. Jam vero in casu eclipseos totalis, adhuc circa illum circulum apparebit circumquaque annulus lucidus ortus a radiis inflexis in margine circuli. Isleus Solem admittit in locum penitus obscurum per exiguum foramen et conum radiorum per id transeuntium excipit in circulo plano exhibente Solis imaginem. Quae potest esse vel major vel minor circulo, prout ipse circulus retrahitur vel protrudetur ad foramen. Ubi imago Solis est minor et tota tegitur a circulo, apparent circa ipsum circulum


15931. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

apparente Solis. Jam vero in casu eclipseos totalis, adhuc circa illum circulum apparebit circumquaque annulus lucidus ortus a radiis inflexis in margine circuli. Isleus Solem admittit in locum penitus obscurum per exiguum foramen et conum radiorum per id transeuntium excipit in circulo plano exhibente Solis imaginem. Quae potest esse vel major vel minor circulo, prout ipse circulus retrahitur vel protrudetur ad foramen. Ubi imago Solis est minor et tota tegitur a circulo, apparent circa ipsum circulum annuli lucidi et vero etiam colorati.


15932. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Solis imaginem. Quae potest esse vel major vel minor circulo, prout ipse circulus retrahitur vel protrudetur ad foramen. Ubi imago Solis est minor et tota tegitur a circulo, apparent circa ipsum circulum annuli lucidi et vero etiam colorati. At ii nascuntur ex diffractione radiorum transeuntium per illud tenue foramen relictum in tubi vertice. Ad rem apte repraesentandam oportet admittere radios libere advenientes ad circulum suspensum, uti libere adveniunt radii solares ad Lunam.


15933. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

circulum suspensum, uti libere adveniunt radii solares ad Lunam. 9 Eam non posse esse causam annuli, qui apparet in eclipsibus Solis, evincitur illo experimento, de quo adn. 6. Nam per id experimentum invenitur distantia illa, in qua agit ad sensum vis radios detorquens. Quae distantia est dimidium ejus intervalli, quo binae acies distant a se invicem tum, cum primo incipit apparere ille umbrosus tractus inter duos lucidos ductus. Nam ubi acies plus distabant a se invicem


15934. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

distantia illa, in qua agit ad sensum vis radios detorquens. Quae distantia est dimidium ejus intervalli, quo binae acies distant a se invicem tum, cum primo incipit apparere ille umbrosus tractus inter duos lucidos ductus. Nam ubi acies plus distabant a se invicem adeoque a medio plus quam per dimidium illius ultimi intervalli, radii per medium transeuntes progrediebantur recti. Porro ea distantia est perquam exigua. Invenitur enim multo minor quam una centesima pars unius digiti. Jam vero annulus, qui in Luna inde oriri possit, non potest esse crassior


15935. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

radios detorquens. Quae distantia est dimidium ejus intervalli, quo binae acies distant a se invicem tum, cum primo incipit apparere ille umbrosus tractus inter duos lucidos ductus. Nam ubi acies plus distabant a se invicem adeoque a medio plus quam per dimidium illius ultimi intervalli, radii per medium transeuntes progrediebantur recti. Porro ea distantia est perquam exigua. Invenitur enim multo minor quam una centesima pars unius digiti. Jam vero annulus, qui in Luna inde oriri possit, non potest esse crassior intervallo ejus distantiae. Nam a superficie Lunae


15936. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

arctiorem et vividiorem, situm intra ipsum, qui adhuc sensibilem crassitudinem habere solet. Is annulus in eclipsi artificiali illa etiam, quam supra expressi, est admodum sensibilis ob exiguam distantiam oculi a circulo, in cujus margine fit diffractio, quae ibi potest gignere annulum crassum per plura etiam minuta prima. Distantiam Lunae, 60 semidiametrorum circiter, expressi per 10 circumferentias Terrae, quarum singulae continent paullo plus quam senas semidiametros.


15937. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

eclipsi artificiali illa etiam, quam supra expressi, est admodum sensibilis ob exiguam distantiam oculi a circulo, in cujus margine fit diffractio, quae ibi potest gignere annulum crassum per plura etiam minuta prima. Distantiam Lunae, 60 semidiametrorum circiter, expressi per 10 circumferentias Terrae, quarum singulae continent paullo plus quam senas semidiametros. 10 Accedit tenuitas illius luminis. Nam inflexio illa radiorum fit in angulis admodum


15938. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

videretur describere fixa limbo proxima. Cujus quidem et emersio haberetur ante immersionem ob refractionem ingentem. Multo rarior atmosphaera adhuc pareret mutationes multo majores quam quae dicuntur observatae. Hinc eas ego rariores observationes explicandas censeo vel per illusionem opticam a telescopiis ortam vel per aliquid in atmosphaera nostra interpositum; nam in earum nonnullis alii observatores alibi positi et idem observantes nihil viderunt ejusmodi; vel alicui parti crassioris atmosphaerae solaris delapsae eo ipso tempore in Lunam, ut eadem est origo


15939. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quidem et emersio haberetur ante immersionem ob refractionem ingentem. Multo rarior atmosphaera adhuc pareret mutationes multo majores quam quae dicuntur observatae. Hinc eas ego rariores observationes explicandas censeo vel per illusionem opticam a telescopiis ortam vel per aliquid in atmosphaera nostra interpositum; nam in earum nonnullis alii observatores alibi positi et idem observantes nihil viderunt ejusmodi; vel alicui parti crassioris atmosphaerae solaris delapsae eo ipso tempore in Lunam, ut eadem est origo aurorae borealis hic apud nos juxta Mairanii


15940. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

cum Galileo repetunt ex eo, quod in extremo limbo montes alii alios occulant. At in reliquis Lunae partibus videmus montes elevatos plurimum etiam solitarios, quorum similes in margine apparerent utique. Et quidem lunares montes sunt multo majores terrestribus eosque astronomi determinant per illam ipsam inaequalitatem lucis et umbrae, ex qua illorum altitudo facile deducitur. Ego igitur id phaenomenum repeto ab ejusmodi fluido Lunam ambiente, per quod transpicimus ejus fundum et in ejus superficie per radios refractos intuemur velut depictas inaequalitates et differentiam umbrae


15941. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quorum similes in margine apparerent utique. Et quidem lunares montes sunt multo majores terrestribus eosque astronomi determinant per illam ipsam inaequalitatem lucis et umbrae, ex qua illorum altitudo facile deducitur. Ego igitur id phaenomenum repeto ab ejusmodi fluido Lunam ambiente, per quod transpicimus ejus fundum et in ejus superficie per radios refractos intuemur velut depictas inaequalitates et differentiam umbrae ac lucis, quae habetur in eodem. At limes ejus fluidi est aequalis et laevis. Quando Lunam videmus in Sole in eclipsibus, nulli radii


15942. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

lunares montes sunt multo majores terrestribus eosque astronomi determinant per illam ipsam inaequalitatem lucis et umbrae, ex qua illorum altitudo facile deducitur. Ego igitur id phaenomenum repeto ab ejusmodi fluido Lunam ambiente, per quod transpicimus ejus fundum et in ejus superficie per radios refractos intuemur velut depictas inaequalitates et differentiam umbrae ac lucis, quae habetur in eodem. At limes ejus fluidi est aequalis et laevis. Quando Lunam videmus in Sole in eclipsibus, nulli radii per illud fluidum ad nos transire possunt, quia per


15943. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

per quod transpicimus ejus fundum et in ejus superficie per radios refractos intuemur velut depictas inaequalitates et differentiam umbrae ac lucis, quae habetur in eodem. At limes ejus fluidi est aequalis et laevis. Quando Lunam videmus in Sole in eclipsibus, nulli radii per illud fluidum ad nos transire possunt, quia per refractionem interius detorti incurrunt in nucleum solidum Lunae, et limes apparet laevissimus. In illa dissertatione de atmosphaera lunari haec omnia fuse exposui et ostendi, quae phaenomena haberi debeant posito ejusmodi fluido, sive oculus


15944. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

per radios refractos intuemur velut depictas inaequalitates et differentiam umbrae ac lucis, quae habetur in eodem. At limes ejus fluidi est aequalis et laevis. Quando Lunam videmus in Sole in eclipsibus, nulli radii per illud fluidum ad nos transire possunt, quia per refractionem interius detorti incurrunt in nucleum solidum Lunae, et limes apparet laevissimus. In illa dissertatione de atmosphaera lunari haec omnia fuse exposui et ostendi, quae phaenomena haberi debeant posito ejusmodi fluido, sive oculus collocetur extra sive intra. Sunt autem ibi


15945. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ac aliam sensim rariorem et magis elevatam. In illa priore habentur et nubes solares, quibus jam fere communiter tribuuntur maculae illae, quas in ipso Sole intuemur, et quaedam velut nebula, quae ingentem Solis tractum et aliquando totum discum involvit ac reddit pallidiorem solito ita, ut per quasdam veluti rimulas transpiciatur vividius solaris superficiei lumen, quas nonnulli astronomi appellarunt solares faculas. In hoc argumentum solarium macularum earumque causae a nebulis et nubibus repetitae cum haec in Arcadum coetu recitarem, adjeci epigramma cum


15946. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

astronomi appellarunt solares faculas. In hoc argumentum solarium macularum earumque causae a nebulis et nubibus repetitae cum haec in Arcadum coetu recitarem, adjeci epigramma cum Italica versione, quae hic subjicio: Epigramma Fallor? an, aethereas qui curru ardente per auras Aeternum puro fundit ab axe jubar, Unde satus Maja et cum Marte pigroque parente Jupiter, unde nitet Cynthia et unde Venus; 5 Unde nitent prata et radii septemplicis ictu Versicolor picto flore superbit humus; Fallor? an obscura nitidos caligine vultus Obruit et maculis turpibus


15947. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

totali. Qui eo est minus lucidus, quo magis recedit a limbo Solis, quia, quo atmosphaera est altior, eo etiam est tenuior. Sunt qui dicant inde oriri non posse, quod sit concentricus Lunae, non Soli. At arctiorem illum et vividiorem annulum esse concentricum potius Lunae quam Soli, utcumque per observationem determinari potest, non vero latiorem, cum in eclipsi totali centrum Lunae a centro Solis parum admodum distet. Nam ejus diameter apparens parum admodum superare potest diametrum apparentem Solis et nulla pars disci solaris procurrit ultra lunarem.


15948. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

25 Quaecumque corpora circulos describunt, concipiunt vim quandam recedendi a centro, quae dicitur centrifuga, quam Christianus Hugenius rite consideravit primus. Nam omnia corpora vi inertiae conantur semper abire per viam rectam nec ad orbes curvilineos detorquentur, nisi vi aliqua; quae si abesset, per rectam omnino abirent. Hujus vis centrifugae duplex hic argumentum innuitur ab experimentis petitum: vis, qua lapis funda circumactus habenam tendit, quae ipsum in orbe illo


15949. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

corpora circulos describunt, concipiunt vim quandam recedendi a centro, quae dicitur centrifuga, quam Christianus Hugenius rite consideravit primus. Nam omnia corpora vi inertiae conantur semper abire per viam rectam nec ad orbes curvilineos detorquentur, nisi vi aliqua; quae si abesset, per rectam omnino abirent. Hujus vis centrifugae duplex hic argumentum innuitur ab experimentis petitum: vis, qua lapis funda circumactus habenam tendit, quae ipsum in orbe illo retinet; et impetus, quo resilit aqua aspersa rotae circumactae. Adduntur


15950. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

deinde, ut Sole infra horizontem posito circa initium matutini vel finem vespertini crepusculi ea zodiaci pars sit parum obliqua ad horizontem. Notum est enim apud astronomos aliam esse aliarum zodiaci partium inclinationem ad horizontem. Porro id accidit in hac boreali zona temperata mane per autumnum et vespere verno tempore, et iis temporibus potissimum solet id phaenomenum observari. Quod quidem sub zona torrida, in qua zodiacus nunquam multum inclinatur ad horizontem, observari solet per totum annum tum, cum satis longe ipsa lux protenditur a Sole. Cum


15951. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

partium inclinationem ad horizontem. Porro id accidit in hac boreali zona temperata mane per autumnum et vespere verno tempore, et iis temporibus potissimum solet id phaenomenum observari. Quod quidem sub zona torrida, in qua zodiacus nunquam multum inclinatur ad horizontem, observari solet per totum annum tum, cum satis longe ipsa lux protenditur a Sole. Cum hoc lumen videamus sub zodiaco hinc et inde a Sole, quotiescunque dies vel satis vividum crepusculum non sint impedimento, patet debere itidem videri in ea eclipsi Solis, in qua minus a circumjacente


15952. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Solis in orientem, quo is ex parte orientis accedit semper magis ad stellarum loca. Quam ob causam sex diebus post eum ipsum diem, quo haec scripsi, debuit et ipsa observari ante Solis occasum. Prioris et tertiae observationes exhibui in opere De litteraria expeditione per pontificiam ditionem, tum Ariminenses illas, tum Romanas, quas ante institueram in Collegio Romano horis indicatis hic inferius. Secundae fixae observationes paucas admodum tentare potuimus Arimini, et admodum incertas, cum priores turbatae fuerint a nubibus et nebulis, posteriores a nimia


15953. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

mihique aetate suppar amicitiam mecum iniit, quam deinde perpetuo et illaesam servavimus et vigentem, servaturi perennem imposterum. Transitum Mercurii sub Sole observavit mecum anno 1736, de quo ego jam tum dissertationem edidi. In ea observatione ego excipiebam imaginem Solis transmissam per telescopium in tabella contra ipsum ita aptata, ut et imago illa ipsa cum circulo ibi descripto et umbra verticalis lineae cum certa ejus circuli diametro congrueret. Garampius autem, qui stylo tenui continuo consectabatur centrum nigricantis exiguae imaginis Mercurii, notabat ejus


15954. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

iis, quae ad naturalem scientiam pertinent, pro qua est institutus, ita excellit, ut nihil ulterius desiderari posse videatur. Infinitum esset singulas classes persequi. Satis sit innuisse geometras plane summos Clairautium, D'Alembertum, Fontainium, quorum consuetudine usus sum nuper Parisiis per menses sex cum voluptate summa, uti nunc summam in me hic in Anglia tot doctissimorum hominum humanitatem experior. 36 Perquam exigua particula solaris disci detecta tantum


15955. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

axis in Terram immergitur, accedere ad 96 milliaria ad pedem Parisiensem computata, sed adhuc esse aliquanto minorem. At ex monte, qui paullo superet altitudinem unius milliarii, patet prospectus in campos humiles vel in superficiem maris ultra 100 milliaria. Radius autem visualis horizontalis per atmosphaeram fertur ultra milliaria 560. Si altitudo atmosphaerae assumatur, uti plerumque solet, 40 circiter ejusmodi milliariorum, et si consideretur tantummodo pars ejus crassior, quae ultra 12 milliaria non assurgat, adhuc ille radius visualis protenditur ad milliaria 310, nimirum ultra


15956. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

40 Animae sedem, praecipuam saltem, esse in aliqua cerebri parte multi censent. Et erit admodum probabile, si nomine cerebri intelligatur et cerebellum, quorum utrumque eodem hic nomine complector, ac multo magis, si addatur ejus continuatio per omnium nervorum originem. Quanquam alii potius eam sedem reponendam putant in solidis tunicarum et nervorum fibris. Quidquid de eo sit, anima in ipso corpore conclusa, velut in quodam carcere, exteriora objecta non percipit nisi per motum, qui ab externo sensorio propagatur ad cerebrum. Eam


15957. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

nomine complector, ac multo magis, si addatur ejus continuatio per omnium nervorum originem. Quanquam alii potius eam sedem reponendam putant in solidis tunicarum et nervorum fibris. Quidquid de eo sit, anima in ipso corpore conclusa, velut in quodam carcere, exteriora objecta non percipit nisi per motum, qui ab externo sensorio propagatur ad cerebrum. Eam propagationem fieri censent alii per ipsum motum fibrarum rigidarum, alii per fluxum spirituum animalium discurrentium per internos meatus fibrarum. Utramque sententiam expressi. Porro triplici modo objecta


15958. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

alii potius eam sedem reponendam putant in solidis tunicarum et nervorum fibris. Quidquid de eo sit, anima in ipso corpore conclusa, velut in quodam carcere, exteriora objecta non percipit nisi per motum, qui ab externo sensorio propagatur ad cerebrum. Eam propagationem fieri censent alii per ipsum motum fibrarum rigidarum, alii per fluxum spirituum animalium discurrentium per internos meatus fibrarum. Utramque sententiam expressi. Porro triplici modo objecta externa agunt in nostros sensus: alia per contactum, uti fit in tactu et gustu; quanquam in mea


15959. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

in solidis tunicarum et nervorum fibris. Quidquid de eo sit, anima in ipso corpore conclusa, velut in quodam carcere, exteriora objecta non percipit nisi per motum, qui ab externo sensorio propagatur ad cerebrum. Eam propagationem fieri censent alii per ipsum motum fibrarum rigidarum, alii per fluxum spirituum animalium discurrentium per internos meatus fibrarum. Utramque sententiam expressi. Porro triplici modo objecta externa agunt in nostros sensus: alia per contactum, uti fit in tactu et gustu; quanquam in mea physicae generalis theoria nullus habetur


15960. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Quidquid de eo sit, anima in ipso corpore conclusa, velut in quodam carcere, exteriora objecta non percipit nisi per motum, qui ab externo sensorio propagatur ad cerebrum. Eam propagationem fieri censent alii per ipsum motum fibrarum rigidarum, alii per fluxum spirituum animalium discurrentium per internos meatus fibrarum. Utramque sententiam expressi. Porro triplici modo objecta externa agunt in nostros sensus: alia per contactum, uti fit in tactu et gustu; quanquam in mea physicae generalis theoria nullus habetur corporum contactus immediatus et mathematicus,


15961. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

propagatur ad cerebrum. Eam propagationem fieri censent alii per ipsum motum fibrarum rigidarum, alii per fluxum spirituum animalium discurrentium per internos meatus fibrarum. Utramque sententiam expressi. Porro triplici modo objecta externa agunt in nostros sensus: alia per contactum, uti fit in tactu et gustu; quanquam in mea physicae generalis theoria nullus habetur corporum contactus immediatus et mathematicus, sed tantummodo physicus, relicta semper exigua distantia, in qua agit quaedam vis repulsiva, quae idem praestet, quod praestaret immediatus contactus.


15962. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

et gustu; quanquam in mea physicae generalis theoria nullus habetur corporum contactus immediatus et mathematicus, sed tantummodo physicus, relicta semper exigua distantia, in qua agit quaedam vis repulsiva, quae idem praestet, quod praestaret immediatus contactus. Alia objecta externa agunt per undas excitatas in fluido circumjacente, uti fit in auditu, qui sonum excipit per undas in aere excitatas a corporibus sonoris. Alia demum per emissionem particularum, ut in odoratu et visu; quorum primum fere omnes physici, secundum cum Newtono quamplurimi censent percipere substantiam


15963. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

immediatus et mathematicus, sed tantummodo physicus, relicta semper exigua distantia, in qua agit quaedam vis repulsiva, quae idem praestet, quod praestaret immediatus contactus. Alia objecta externa agunt per undas excitatas in fluido circumjacente, uti fit in auditu, qui sonum excipit per undas in aere excitatas a corporibus sonoris. Alia demum per emissionem particularum, ut in odoratu et visu; quorum primum fere omnes physici, secundum cum Newtono quamplurimi censent percipere substantiam tenuem a rebus emissam, particulas nimirum odoriferas et lucem.


15964. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

relicta semper exigua distantia, in qua agit quaedam vis repulsiva, quae idem praestet, quod praestaret immediatus contactus. Alia objecta externa agunt per undas excitatas in fluido circumjacente, uti fit in auditu, qui sonum excipit per undas in aere excitatas a corporibus sonoris. Alia demum per emissionem particularum, ut in odoratu et visu; quorum primum fere omnes physici, secundum cum Newtono quamplurimi censent percipere substantiam tenuem a rebus emissam, particulas nimirum odoriferas et lucem.


15965. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

anima, si idem fuerit tremor propagatus ad cerebrum. 42 Tremor propagatus ad cerebrum pendet a tremore impresso fibris sensorii. Tremor autem hic respondet tensioni fibrae factae per externam illam impulsionem. Ubi particula luminis advenit ad fibrillam, ea tenditur. Tum elasticitate sua se restituit et aliquandiu tremit etiam sine novis impulsibus. Quam ob causam aliquando diu post ingentem luminis vim perceptam clausis etiam oculis videmus lumen. Porro si tensio


15966. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

hic ad secundam causam, quae repetitur a dilatatione pupillae. Et quae hic proponuntur, satis vulgo sunt cognita, ut globosa oculi forma; obscuritas intra ipsum ob opacitatem scleroticae cum choroide et uveae; foramen in media uvea, quod dicimus pupillam, quam tegit cornea pellucida, per quam radii transmissi, ab humore crystallino in primis, qui in forma lentis cujusdam crassioris, sed pellucidae, pendet inter humorem aqueum et vitreum, collecti in oculi fundo in retina vel choroide, imaginem pingunt objecto externo simillimam et situ inverso positam, juxta ea, quae diximus


15967. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

et cum habetur lumen multo vividius, contrahitur, cum ipsum languet, expanditur. 46 Eam pupillae dilatationem admodum facile videre est in observatione, quae hic innuitur, admota per noctem oculo candela, tum remota per vices. Statim enim apparebit alterna contractio et dilatatio pupillae. 47 Ea, saltem ex parte, est ratio phaenomeni, quod saepe omnibus


15968. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

contrahitur, cum ipsum languet, expanditur. 46 Eam pupillae dilatationem admodum facile videre est in observatione, quae hic innuitur, admota per noctem oculo candela, tum remota per vices. Statim enim apparebit alterna contractio et dilatatio pupillae. 47 Ea, saltem ex parte, est ratio phaenomeni, quod saepe omnibus occurrit. Ingressi in locum obscurum e


15969. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

libri deberem in Arcadum conventu legere, inveni nexum satis ad rem idoneum inter argumentum, quod pertractabam, et festum, quod agebamus, quem hisce versibus expressi. Porro facile est observare, in avibus nocturnis in primis, quemadmodum pupillam immani hiatu aperiant per noctem, quam per diem contrahunt in tenuissimum circellum. Idem in felibus observare licet, quae per diem habent oblongam tenuissimam rimulam in pupilla et per noctem aperiunt immanem circulum. Quam ob causam in ipsis nocturnis tenebris satis bene vident. Nam semper aliquid luminis, quod se


15970. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

in Arcadum conventu legere, inveni nexum satis ad rem idoneum inter argumentum, quod pertractabam, et festum, quod agebamus, quem hisce versibus expressi. Porro facile est observare, in avibus nocturnis in primis, quemadmodum pupillam immani hiatu aperiant per noctem, quam per diem contrahunt in tenuissimum circellum. Idem in felibus observare licet, quae per diem habent oblongam tenuissimam rimulam in pupilla et per noctem aperiunt immanem circulum. Quam ob causam in ipsis nocturnis tenebris satis bene vident. Nam semper aliquid luminis, quod se insinuat per


15971. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

pertractabam, et festum, quod agebamus, quem hisce versibus expressi. Porro facile est observare, in avibus nocturnis in primis, quemadmodum pupillam immani hiatu aperiant per noctem, quam per diem contrahunt in tenuissimum circellum. Idem in felibus observare licet, quae per diem habent oblongam tenuissimam rimulam in pupilla et per noctem aperiunt immanem circulum. Quam ob causam in ipsis nocturnis tenebris satis bene vident. Nam semper aliquid luminis, quod se insinuat per rimas et per intimam etiam murorum substantiam post reflexiones plurimas, penetrat ab


15972. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

expressi. Porro facile est observare, in avibus nocturnis in primis, quemadmodum pupillam immani hiatu aperiant per noctem, quam per diem contrahunt in tenuissimum circellum. Idem in felibus observare licet, quae per diem habent oblongam tenuissimam rimulam in pupilla et per noctem aperiunt immanem circulum. Quam ob causam in ipsis nocturnis tenebris satis bene vident. Nam semper aliquid luminis, quod se insinuat per rimas et per intimam etiam murorum substantiam post reflexiones plurimas, penetrat ab aere externo, qui etiam per noctem illustratur a fixis.


15973. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quam per diem contrahunt in tenuissimum circellum. Idem in felibus observare licet, quae per diem habent oblongam tenuissimam rimulam in pupilla et per noctem aperiunt immanem circulum. Quam ob causam in ipsis nocturnis tenebris satis bene vident. Nam semper aliquid luminis, quod se insinuat per rimas et per intimam etiam murorum substantiam post reflexiones plurimas, penetrat ab aere externo, qui etiam per noctem illustratur a fixis. Accedit, quod plurima corpora tenue lumen emittunt calore naturali agitata. Sed ejus luminis nos multo minus colligimus quam necessarium est ad satis


15974. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

contrahunt in tenuissimum circellum. Idem in felibus observare licet, quae per diem habent oblongam tenuissimam rimulam in pupilla et per noctem aperiunt immanem circulum. Quam ob causam in ipsis nocturnis tenebris satis bene vident. Nam semper aliquid luminis, quod se insinuat per rimas et per intimam etiam murorum substantiam post reflexiones plurimas, penetrat ab aere externo, qui etiam per noctem illustratur a fixis. Accedit, quod plurima corpora tenue lumen emittunt calore naturali agitata. Sed ejus luminis nos multo minus colligimus quam necessarium est ad satis impellendas


15975. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

tenuissimam rimulam in pupilla et per noctem aperiunt immanem circulum. Quam ob causam in ipsis nocturnis tenebris satis bene vident. Nam semper aliquid luminis, quod se insinuat per rimas et per intimam etiam murorum substantiam post reflexiones plurimas, penetrat ab aere externo, qui etiam per noctem illustratur a fixis. Accedit, quod plurima corpora tenue lumen emittunt calore naturali agitata. Sed ejus luminis nos multo minus colligimus quam necessarium est ad satis impellendas nostrorum oculorum fibras. Si ejusmodi haberemus oculi constitutionem, ut


15976. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Si ejusmodi haberemus oculi constitutionem, ut pupillam possemus dilatare et contrahere in eadem ratione reciproca, in qua externum lumen mutatur, videremus semper objecta externa aeque clara nec omnino perciperemus ullum discrimen in lumine Solis et objecti cujusvis per noctem visi. Sed multum distamus ab ejusmodi facultate, et mutatio pupillae est multo minor quam externi luminis mutatio. Dicitur aquila ejusmodi facultatem habere ita magnam, ut impune Solem intueri possit, relicto nimirum perquam exiguo foramello in pupilla, et prolem suam ita ad Solem


15977. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

2 Hic incipit explicatio illius, quam penumbram dicimus, quae in eclipsi Lunae praecedit et sequitur umbram. Primum agitur ex phaenomenis de penumbra in genere. Umbra, quam corpora a Sole illustrata projiciunt, habet marginem confusum ita, ut ab umbra densa ad lumen plenum transeatur per tractum semiobscurum. Hic limes umbrae incertus eo est latior, quo umbra longius projicitur. Ad distantiam unius vel alterius pedis umbra apparet satis terminata. Sed confusio ejus marginis satis est ingens in umbra, quam domorum tecta projiciunt in subjectas areas. At eadem est immanis in


15978. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

6 Ostenditur jam, cur penumbra corporis proximi sit arcta, et corporis remoti admodum ampla. Et res applicatur penumbrae, quam corpora verticalia projiciunt in planum horizontale. Concipiantur bini Solis radii, quorum alter egreditur a summo, alter ab imo disco Solis, qui transeant per summum apicem corporis opaci projicientis umbram. Ii radii ibi se intersecabunt et pergent porro ita, ut, qui venit a puncto altiore, descendat infra alterum, qui venit ab inferiore. In illa decussatione ii radii continebunt angulum, in quo tota penumbra continebitur. Nam infra inferiorem


15979. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

plano, nonnisi 4 tangentes communes duci possunt. Quarum binae extrorsum cadunt respectu utriusque ac eos inter se concludunt ambos. Reliquarum binarum singulae interseruntur inter eosdem binos circulos relinquentes alterum ad unam plagam, alterum ad alteram. Accedit axis sive recta linea ducta per centra illorum circulorum et producta longe itidem ultra Terram. Jam vero priores binae ex illis quatuor tangentibus concurrunt in hoc axe ultra Terram in cuspidem acutam et exhibent conum umbrae terrestris. Posteriores duae concurrunt in eodem axe, sed inter binos


15980. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

majore distantia a centro communi, prout medium eclipseos accideret magis vel minus prope nodos. Luna transcurreret gressu lento, cum plures horas impendat ad omnes illos circulos superandos, qui in exiguo schemate picti habentur ob oculos. In hac ipsa recta notari solent per lineolas ipsi perpendiculares horae, quibus Lunae centrum debet appellere ad illa ipsa puncta ejus rectae, quae ita notantur, et ipsae horae minoribus lineolis et punctulis dividi solent in singula vel quina minuta.


15981. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

11 Ad percipiendum fructum ex superiore schemate addi potest circulus exhibens discum Lunae in sua proportione ad eos circulos, exsectus ex altero chartae frustulo, qui tamen interius perforari debet relicta cuspide, quae centrum denotaret. Ducendo cuspidem ipsam per illam lineam, quae denotat viam centri Lunae, appareret statim, quanta eclipsis deberet haberi quovis momento temporis. Sed, quod huc pertinet, facile statim haberi possent momenta, quibus inciperet et desineret Luna mergi tam in penumbram quam in umbram. Id, si eclipsis sit satis magna,


15982. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

mysteria penetrarunt. Superiorem horologii comparationem cum sequentibus versibus composueram in itinere Perusia Nuceriam. In quo a prandio digressus Assisio ingens adii vitae periculum, quod exposui opusculo I. Litterariae expeditionis adn. 94. Nuceriam delatus vespere per effusum imbrem conscripsi in aedibus gubernatoris ejus urbis, quae pertinent ad Syracusanum excidium, dum fulgurationes perennes et immanis tonitruum fragor truces mihi ideas suggererent.


15983. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

immanis tonitruum fragor truces mihi ideas suggererent. 13 Iterum hic jure queror de difficultate exprimendi versibus res geometricas et calculos. Conor tamen praestare, quantum per poesim licet, praecipua attingens capita et calculos crassiores instituens numeris, ut ajunt, rotundis. 14 Lunam ad Solem ex altera parte accedere et ex altera recedere,


15984. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

poesim licet, praecipua attingens capita et calculos crassiores instituens numeris, ut ajunt, rotundis. 14 Lunam ad Solem ex altera parte accedere et ex altera recedere, proxime per intervallum aequale diametro apparenti suo, diximus adn. 30. lib. II. Adeoque idem est ejus motus respectivus respectu coni umbrosi. Qui semper obtinet partem Soli oppositam e diametro, et habet idcirco motum eundem, quem ipse Sol. Cum igitur dixerimus hic adn. 9. intervallum inter limites


15985. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Qui semper obtinet partem Soli oppositam e diametro, et habet idcirco motum eundem, quem ipse Sol. Cum igitur dixerimus hic adn. 9. intervallum inter limites penumbrae et umbrae esse circiter aequale diametro Lunae, et umbrae diametrum fere triplam in eclipsi centrali, in qua Luna transeat per ipsum umbrae centrum percurrens ejus diametrum, effluet hora ab initio penumbrae ad initium eclipseos. Tum per unam horam crescet pars obscurata usque ad immersionem totalem. Et aliae fere binae horae evolventur, donec limbus praecedens, tota diametro emensa, adveniat ad finem umbrae et


15986. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

dixerimus hic adn. 9. intervallum inter limites penumbrae et umbrae esse circiter aequale diametro Lunae, et umbrae diametrum fere triplam in eclipsi centrali, in qua Luna transeat per ipsum umbrae centrum percurrens ejus diametrum, effluet hora ab initio penumbrae ad initium eclipseos. Tum per unam horam crescet pars obscurata usque ad immersionem totalem. Et aliae fere binae horae evolventur, donec limbus praecedens, tota diametro emensa, adveniat ad finem umbrae et incipiat emersio, quae durabit itidem circiter per unam horam. Ac demum altera evolvetur hora usque ad penumbrae


15987. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

effluet hora ab initio penumbrae ad initium eclipseos. Tum per unam horam crescet pars obscurata usque ad immersionem totalem. Et aliae fere binae horae evolventur, donec limbus praecedens, tota diametro emensa, adveniat ad finem umbrae et incipiat emersio, quae durabit itidem circiter per unam horam. Ac demum altera evolvetur hora usque ad penumbrae finem. 15 Si Lunae orbita sit obliqua ad illos circulos, quod accidit fere semper, quatuor tempora ab initio


15988. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

adn. 5. hujus et 39. lib. III(IV). Nimirum non tota penumbra est sensibilis. Ibi enim, unde dimidius discus Solis adhuc cernitur, lumen apparet plenum. Quin etiam ad lucem satis vividam abunde est multo minor pars solaris disci. Hinc initium penumbrae non solet observari nec per horam nec vero semihoram ante initium immersionis in umbram, nec penumbrae finis tanto intervallo temporis post finem immersionis; vix uno quadrante ante et post pallor in Luna est satis sensibilis.


15989. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

18 Fit jam hic gradus ad explicandum, cur Luna immersa in ipsam umbram Terrae habeat adhuc lumen residuum, quo fit, ut eam et ibi fere semper adhuc videamus. Id quidem provenit a lumine, quod transit per atmosphaeram Terrae extantem ad margines hemisphaerii ipsius Terrae respicientis Lunam, ubi id refringitur et intorquetur introrsum in ipsam umbram ac devenit ad Lunam. Ea occasione innuitur theoria et causa refractionis. Corpora agunt in lumen et lumen in corpora, uti


15990. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

est vulgo notissimum. Et quidem si lens sit satis magna, fere incredibiles sunt effectus radiorum coeuntium: vegetabilia resolvuntur in cineres, marmora et gemmae calcinantur, metalla liquescunt tempore perquam exiguo. Fallitur enim visus, cum aliquod objectum transpicimus per vitra obliquis superficiebus terminata, ut trans prismata. Nam in vitris terminatis per superficies parallelas secunda superficies parit effectum prorsus contrarium et aequalem effectui prioris adeoque ipsum corrigit. Sic itidem fallitur, cum oblique intuemur objecta sita infra superficiem


15991. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

radiorum coeuntium: vegetabilia resolvuntur in cineres, marmora et gemmae calcinantur, metalla liquescunt tempore perquam exiguo. Fallitur enim visus, cum aliquod objectum transpicimus per vitra obliquis superficiebus terminata, ut trans prismata. Nam in vitris terminatis per superficies parallelas secunda superficies parit effectum prorsus contrarium et aequalem effectui prioris adeoque ipsum corrigit. Sic itidem fallitur, cum oblique intuemur objecta sita infra superficiem aquae. In utroque casu mutata directione radii advenientis ad oculum, objecto ipsi


15992. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

si aliquis oculus illos excipiat, videt Solem ipsum elevatiorem aliquanto quam revera est supra horizontem. Et ob eam causam mane apparet ortus Solis aliquot minutis citius et vespere occasus aliquanto serius quam revera accidat. At postremi, versus marginem, evitant globum Terrae et trajecti per atmosphaeram egrediuntur iterum ex ea ad auram aetheream puriorem, per quam jam progrediuntur recti, sed directione nova magis inclinata introrsum ad axem coni umbrosi, nimirum ad rectam illam lineam, quae transit per centra Solis et Terrae ac producitur ultra Terram. Hujusmodi sunt ex. gr.


15993. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quam revera est supra horizontem. Et ob eam causam mane apparet ortus Solis aliquot minutis citius et vespere occasus aliquanto serius quam revera accidat. At postremi, versus marginem, evitant globum Terrae et trajecti per atmosphaeram egrediuntur iterum ex ea ad auram aetheream puriorem, per quam jam progrediuntur recti, sed directione nova magis inclinata introrsum ad axem coni umbrosi, nimirum ad rectam illam lineam, quae transit per centra Solis et Terrae ac producitur ultra Terram. Hujusmodi sunt ex. gr. illi, per quos aves vident, si eos excipiant, Solem allapsum ad suum


15994. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

accidat. At postremi, versus marginem, evitant globum Terrae et trajecti per atmosphaeram egrediuntur iterum ex ea ad auram aetheream puriorem, per quam jam progrediuntur recti, sed directione nova magis inclinata introrsum ad axem coni umbrosi, nimirum ad rectam illam lineam, quae transit per centra Solis et Terrae ac producitur ultra Terram. Hujusmodi sunt ex. gr. illi, per quos aves vident, si eos excipiant, Solem allapsum ad suum horizontem. Qui si nihil eos sistat in aere, praetervolant effugientes occursum Telluris.


15995. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

egrediuntur iterum ex ea ad auram aetheream puriorem, per quam jam progrediuntur recti, sed directione nova magis inclinata introrsum ad axem coni umbrosi, nimirum ad rectam illam lineam, quae transit per centra Solis et Terrae ac producitur ultra Terram. Hujusmodi sunt ex. gr. illi, per quos aves vident, si eos excipiant, Solem allapsum ad suum horizontem. Qui si nihil eos sistat in aere, praetervolant effugientes occursum Telluris. 21 Jam vero hinc facile


15996. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

eos sistat in aere, praetervolant effugientes occursum Telluris. 21 Jam vero hinc facile patet hoc lumen, quod advenit ad marginem superficiei atmosphaerae illustratae a Sole et per eam transvolat ac inflectitur ad axem, debere ingredi intra conum ipsum umbrae terrestris. Et id quidem incurrit in Lunam positam in ipsa umbra ac eam respergit lumine tenui quidem, sed tali, ut adhuc commode discerni possit.


15997. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

gradus. Adeoque inclinatio radii non refracti ad axem, quae est dimidia ejus anguli, est circiter quarta pars unius gradus. At refractio horizontalis syderum est circiter dimidii gradus, et haec duplicatur, dum radius tangens Terram progreditur usque ad egressum. Unde illa inclinatio augetur per gradum integrum sive per angulum quadruplum prioris, et evadit angulus inclinationis quintuplo major. Inde autem facile colligitur hunc radium secare axem umbrae in distantia fere quintuplo minore a centro Terrae. Calculo enim trigonometrico invenitur axem umbrae, si


15998. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

radii non refracti ad axem, quae est dimidia ejus anguli, est circiter quarta pars unius gradus. At refractio horizontalis syderum est circiter dimidii gradus, et haec duplicatur, dum radius tangens Terram progreditur usque ad egressum. Unde illa inclinatio augetur per gradum integrum sive per angulum quadruplum prioris, et evadit angulus inclinationis quintuplo major. Inde autem facile colligitur hunc radium secare axem umbrae in distantia fere quintuplo minore a centro Terrae. Calculo enim trigonometrico invenitur axem umbrae, si Solis diameter apparens


15999. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

23 Explicandum nunc illud, cur hoc lumen, quod in Lunam incurrit, sit adeo tenue. Ratio ejus tenuitatis hic affertur duplex. Prima est, quod vapores, quibus est plena atmosphaera terrestris, intercipiunt maximam luminis partem, ut idcirco exigua pars transeat per totam atmosphaeram. Secunda est distractio radiorum, quorum alii refringuntur magis, alii minus. Et primo quidem loco fuse admodum pertractantur, quae pertinent ad primum caput. Ostenditur primo loco atmosphaeram terrestrem esse plenam vaporibus etiam tum, cum coelum


16000. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

24 Licet ii vapores ita attenuati evanescant ex oculis et non intercipiant totum lumen, adhuc tamen intercipiunt magnam ejus partem. Cujus partis interceptae partem reflectunt quaquaversus, et partem etiam intra se restinguunt. Lumen reflexum, potissimum ab atmosphaera, est illud, quod per fenestras ingreditur et domos ac templa illuminat. Id potissimum patet in nostro Romano templo, quod Pantheon appellarunt veteres, in quo una habetur fenestra horizontalis in medio fornice. Quae, ubi Solem nubecula obducit, nullos admittit radios praeter eos, quos atmosphaera terrestris


16001. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quovis tractu atmosphaerae terrestris, immo et aliorum etiam diaphanorum corporum quorumcunque. Verum hunc defectum radii permeantis longum tractum atmosphaerae terrestris satis ostendunt ea, quae hic proponuntur, nimirum tanto minor vis radiorum Solis etiam meridiani per hyemem quam per aestatem, et mare vel vespere quam in meridie. Nam mane quidem vel vespere saepissime Solem ipsum impune admodum intuemur, cujus vim in meridie ferre omnino non possumus. Id omnino provenit ex eo, quod radius Solis eo longius iter per atmosphaeram habet, quo obliquior advenit;


16002. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

atmosphaerae terrestris, immo et aliorum etiam diaphanorum corporum quorumcunque. Verum hunc defectum radii permeantis longum tractum atmosphaerae terrestris satis ostendunt ea, quae hic proponuntur, nimirum tanto minor vis radiorum Solis etiam meridiani per hyemem quam per aestatem, et mare vel vespere quam in meridie. Nam mane quidem vel vespere saepissime Solem ipsum impune admodum intuemur, cujus vim in meridie ferre omnino non possumus. Id omnino provenit ex eo, quod radius Solis eo longius iter per atmosphaeram habet, quo obliquior advenit; prorsus ut si


16003. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

minor vis radiorum Solis etiam meridiani per hyemem quam per aestatem, et mare vel vespere quam in meridie. Nam mane quidem vel vespere saepissime Solem ipsum impune admodum intuemur, cujus vim in meridie ferre omnino non possumus. Id omnino provenit ex eo, quod radius Solis eo longius iter per atmosphaeram habet, quo obliquior advenit; prorsus ut si acum defigas in malum citrinum ad perpendiculum, ea multo citius ad succum interiorem devenit multo breviore via per illam ejus crassiorem extimam cutim, qua convestitur, quam si eandem defigas admodum oblique.


16004. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

intuemur, cujus vim in meridie ferre omnino non possumus. Id omnino provenit ex eo, quod radius Solis eo longius iter per atmosphaeram habet, quo obliquior advenit; prorsus ut si acum defigas in malum citrinum ad perpendiculum, ea multo citius ad succum interiorem devenit multo breviore via per illam ejus crassiorem extimam cutim, qua convestitur, quam si eandem defigas admodum oblique. 27 Sponte jam hic patet applicatio eorum, quae huc usque sunt dicta, ad radios,


16005. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

crassiorem extimam cutim, qua convestitur, quam si eandem defigas admodum oblique. 27 Sponte jam hic patet applicatio eorum, quae huc usque sunt dicta, ad radios, qui transeuntes per atmosphaeram abeunt in Lunam in umbra positam. Qui nimirum, cum admodum ingentem atmosphaerae tractum percurrant, maxima eorum parte intercepta ad summam tenuitatem rediguntur.


16006. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

28 Hic jam exponitur secunda illa ratio petita a distractione luminis ob inaequalem refractionem. Invenitur tanta ea distractio, ut radii, qui pertinent ad solam crassitudinem atmosphaerae terrestris paucorum milliariorum, dispergantur per spatium aequale toti semidiametro Terrae. Ut id evincatur, concipiuntur hic etiam bini radii, alter, qui tangit superficiem extimam atmosphaerae terrestris exercentis actionem sensibilem in lumen; alter vero, qui tangit superficiem ipsius Terrae. Ille transit


16007. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Ut id evincatur, concipiuntur hic etiam bini radii, alter, qui tangit superficiem extimam atmosphaerae terrestris exercentis actionem sensibilem in lumen; alter vero, qui tangit superficiem ipsius Terrae. Ille transit irrefractus, hic vero ita refringitur, ut inclinationem mutet per unum circiter gradum, uti diximus hic adn. 22. Quare si concipiatur hic posterior retro continuatus in ea directione, cum qua exit ex atmosphaera, continebit cum illo priore angulum unius circiter gradus. Cujus nimirum crura interciperent unum gradum peripheriae circuli habentis centrum in


16008. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Nam ex Archimede continet quamproxime tres diametros et paullo minus quam unam septimam ipsius diametri partem. Sexies autem sexaginta sunt 360. Una igitur ex ejusmodi partibus est circiter aequalis uni semidiametro Terrae. Et proinde radii, intercepti iis binis radiis distantibus a se invicem per solam atmosphaerae crassitudinem, disperguntur per spatium circiter aequale uni semidiametro Terrae, quod probandum proposueramus. 29 Colligitur jam hic tota vis hujusce


16009. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

et paullo minus quam unam septimam ipsius diametri partem. Sexies autem sexaginta sunt 360. Una igitur ex ejusmodi partibus est circiter aequalis uni semidiametro Terrae. Et proinde radii, intercepti iis binis radiis distantibus a se invicem per solam atmosphaerae crassitudinem, disperguntur per spatium circiter aequale uni semidiametro Terrae, quod probandum proposueramus. 29 Colligitur jam hic tota vis hujusce argumenti. Id lumen, quod in atmosphaera terrestri


16010. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

probandum proposueramus. 29 Colligitur jam hic tota vis hujusce argumenti. Id lumen, quod in atmosphaera terrestri refractum subit umbram Terrae et ad Lunam devenit, dispergitur per spatium saltem centuplo latius. Nam atmosphaera terrestris omnino non assurgit ultra 40 millia passuum, quorum singula continent 5 pedes Parisienses, et semidiameter Terrae continet quamproxime 4000 eorundem milliariorum. Ad designanda 40 milliaria nominavi pontem, quem


16011. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

40 milliaria nominavi pontem, quem sane magnificum Xystus V. Tiberi imposuit ad quadragesimum ab Urbe lapidem. Unde factum est, ut eum tunc dixerint ab ejus nomine et adhuc dicant Pontem Felicem. Nam ipse ante pontificatum appellabatur Felix. Porro cum hunc poematis locum elaborarem, per ipsum transibam pontem Romam regrediens ex eo itinere, cujus facta est mentio superius adn. 12. Quod quidem huic expressioni occasionem dedit, ut et alibi saepe mihi contigit.


16012. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Et methodus est satis nota, quam ego exposui in mea dissertatione de aurora boreali et in adnotationibus ad carmen P. Noceti, de quibus mentionem feci etiam lib. III(IV) adn. 22. Crepusculum matutinum incipit et vespertinum desinit Sole depresso infra horizontem per gradus circiter 18. Si lumen, quod tum defertur ad oculos nostros, habuit unicam reflexionem ita, ut Sol immediate tum illuminet illam partem atmosphaerae, quam nos intuemur illustratam, contemnatur autem omnis curvatura radiorum per atmosphaeram, qui neglectus atmosphaeram ipsam exhibet


16013. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

incipit et vespertinum desinit Sole depresso infra horizontem per gradus circiter 18. Si lumen, quod tum defertur ad oculos nostros, habuit unicam reflexionem ita, ut Sol immediate tum illuminet illam partem atmosphaerae, quam nos intuemur illustratam, contemnatur autem omnis curvatura radiorum per atmosphaeram, qui neglectus atmosphaeram ipsam exhibet aliquanto elevatiorem justo, invenitur calculo trigonometrico altitudo atmosphaerae eorum milliariorum quamproxime 40. Sed si illud lumen devenit ad nostros oculos per duplicem reflexionem ita, ut illa pars atmosphaerae a nobis visa


16014. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quam nos intuemur illustratam, contemnatur autem omnis curvatura radiorum per atmosphaeram, qui neglectus atmosphaeram ipsam exhibet aliquanto elevatiorem justo, invenitur calculo trigonometrico altitudo atmosphaerae eorum milliariorum quamproxime 40. Sed si illud lumen devenit ad nostros oculos per duplicem reflexionem ita, ut illa pars atmosphaerae a nobis visa illustretur ab alia parte, quam immediate illustrat Sol, illa altitudo provenit quadruplo minor, sive eorum milliariorum proxime 10. Hoc posterius ego quidem probabilius censeo ob aliud etiam argumentum,


16015. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

in mea dissertatione, cui titulus Nova methodus adhibendi phases in eclipsibus lunaribus. Et tunc quadruplo major esset dilatatio illa luminis refracti intra atmosphaeram terrestrem. Illud tamen hic omnino notandum hanc dilatationis proportionem pertinere tantummodo ad latitudinem spatii, per quod totum lumen distrahitur. Verum ratio densitatis luminis, quae pendet ab utraque dimensione areae, per quam id lumen dividitur, est longe alia ob circularem coni figuram, in qua longitudo ejusdem areae non manet constanter eadem. Praeterea ea ratio est admodum diversa in diversis


16016. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

major esset dilatatio illa luminis refracti intra atmosphaeram terrestrem. Illud tamen hic omnino notandum hanc dilatationis proportionem pertinere tantummodo ad latitudinem spatii, per quod totum lumen distrahitur. Verum ratio densitatis luminis, quae pendet ab utraque dimensione areae, per quam id lumen dividitur, est longe alia ob circularem coni figuram, in qua longitudo ejusdem areae non manet constanter eadem. Praeterea ea ratio est admodum diversa in diversis partibus ejus luminis, cum multo magis distrahantur partes propiores superficiei Terrae ob multo majorem ibi


16017. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Adhuc tamen plurimum ex hoc etiam capite plerumque attenuatur lumen, quod in Lunam incurrit. 31 Multo difficilius est exprimere versibus diversam hujusce luminis distributionem per ipsum conum umbrosum, a qua pendet diversa ejus intensitas per umbram Terrae. Quae quidem omnino geometriam requirunt et, si accurate ejusmodi problema solvendum sit, geometriam admodum sublimem.


16018. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

lumen, quod in Lunam incurrit. 31 Multo difficilius est exprimere versibus diversam hujusce luminis distributionem per ipsum conum umbrosum, a qua pendet diversa ejus intensitas per umbram Terrae. Quae quidem omnino geometriam requirunt et, si accurate ejusmodi problema solvendum sit, geometriam admodum sublimem. 32 Tres coni considerandi proponuntur. Sed


16019. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

32 Tres coni considerandi proponuntur. Sed hic incipitur a duobus tantummodo, quorum alter continetur intra alterum et ambo eandem habent axem, nimirum rectam lineam ductam e centro Solis per centrum Terrae et productam ultra ipsam Terram. Interior terminatur a radiis, qui transierunt per imam partem atmosphaerae terrestris et globum Terrae ipsius tetigerunt ac incurvati per continuam refractionem ingressi sunt, uti diximus, in loca debita umbrae terrestri. Exterior vero


16020. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

32 Tres coni considerandi proponuntur. Sed hic incipitur a duobus tantummodo, quorum alter continetur intra alterum et ambo eandem habent axem, nimirum rectam lineam ductam e centro Solis per centrum Terrae et productam ultra ipsam Terram. Interior terminatur a radiis, qui transierunt per imam partem atmosphaerae terrestris et globum Terrae ipsius tetigerunt ac incurvati per continuam refractionem ingressi sunt, uti diximus, in loca debita umbrae terrestri. Exterior vero terminatur a radiis transeuntibus per summam atmosphaeram, quam ita tetigerunt, ut directionem sui motus


16021. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quorum alter continetur intra alterum et ambo eandem habent axem, nimirum rectam lineam ductam e centro Solis per centrum Terrae et productam ultra ipsam Terram. Interior terminatur a radiis, qui transierunt per imam partem atmosphaerae terrestris et globum Terrae ipsius tetigerunt ac incurvati per continuam refractionem ingressi sunt, uti diximus, in loca debita umbrae terrestri. Exterior vero terminatur a radiis transeuntibus per summam atmosphaeram, quam ita tetigerunt, ut directionem sui motus servaverint. Qui nimirum sunt omnium proximi ipsi Terrae ex iis radiis, qui nullam


16022. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ultra ipsam Terram. Interior terminatur a radiis, qui transierunt per imam partem atmosphaerae terrestris et globum Terrae ipsius tetigerunt ac incurvati per continuam refractionem ingressi sunt, uti diximus, in loca debita umbrae terrestri. Exterior vero terminatur a radiis transeuntibus per summam atmosphaeram, quam ita tetigerunt, ut directionem sui motus servaverint. Qui nimirum sunt omnium proximi ipsi Terrae ex iis radiis, qui nullam refractionem sunt passi. Ille primus conus continet illam partem umbrae terrestris, ad quam nulli pertingunt radii, nec


16023. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

distributio ipsius luminis. Ejus inaequalitatis duo omnino sunt fontes, qui hic exprimuntur ambo. In primis radii, qui magis inflectuntur axem versus, sive qui sunt propiores cono interiori penitus obscuro, debent esse tenuiores ex duplici capite: nimirum, quia transmissi per partem atmosphaerae inferiorem plus luminis amittunt in ea restincti vel per reflexionem distracti, et quia magis divaricantur ob majorem differentiam inflexionis ortae a refractione. Prima autem ratio duplex adhuc habet caput. Nam radii, qui transeunt per partem inferiorem atmosphaerae et


16024. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

exprimuntur ambo. In primis radii, qui magis inflectuntur axem versus, sive qui sunt propiores cono interiori penitus obscuro, debent esse tenuiores ex duplici capite: nimirum, quia transmissi per partem atmosphaerae inferiorem plus luminis amittunt in ea restincti vel per reflexionem distracti, et quia magis divaricantur ob majorem differentiam inflexionis ortae a refractione. Prima autem ratio duplex adhuc habet caput. Nam radii, qui transeunt per partem inferiorem atmosphaerae et habent iter longius intra ipsam, et hoc iter habent in ejus parte magis densa


16025. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

capite: nimirum, quia transmissi per partem atmosphaerae inferiorem plus luminis amittunt in ea restincti vel per reflexionem distracti, et quia magis divaricantur ob majorem differentiam inflexionis ortae a refractione. Prima autem ratio duplex adhuc habet caput. Nam radii, qui transeunt per partem inferiorem atmosphaerae et habent iter longius intra ipsam, et hoc iter habent in ejus parte magis densa et crassis vaporibus obscura adeoque minus diaphana. Deinde radii prope axem e contrario addensantur idcirco, quod ibi coadunantur intra spatium multo arctius


16026. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

circulorum ambientium totam Terram, quot sunt puncta ipsius axis. Concipiatur sectio quaedam circularis coni illius exterioris facta supra interiorem, qui sit divisus in quemcumque numerum annulorum circularium. Totum lumen, quod advenit ad totum ipsum circulum, est illud totum, quod transiit per annulum atmosphaerae terrestris, cujus latitudo aequatur toti altitudini atmosphaerae. At ad singulas illas partes annulares sectionis umbrae deveniunt radii, qui transierunt per totidem partes annulares atmosphaerae. Si hic annulus totius atmosphaerae concipiatur sectus itidem in totidem


16027. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

numerum annulorum circularium. Totum lumen, quod advenit ad totum ipsum circulum, est illud totum, quod transiit per annulum atmosphaerae terrestris, cujus latitudo aequatur toti altitudini atmosphaerae. At ad singulas illas partes annulares sectionis umbrae deveniunt radii, qui transierunt per totidem partes annulares atmosphaerae. Si hic annulus totius atmosphaerae concipiatur sectus itidem in totidem annulos arctissimos, quorum singulis respondeant illi annuli sectionis excipientes lumen, quod ipsi transmittunt, horum sectionis annulorum latitudo erit major ob illam distractionem,


16028. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quae oritur ab inaequali refractione. At longitudo eorum respondens circumferentiae circuli terminantis ipsorum singulos erit minor quam longitudo annulorum atmosphaericorum superans nonnihil totum ambitum Terrae. Et ea tanto magis decrescet, quanto magis descendetur ad centrum sectionis, per quod transit axis coni. Ad habendam rationem intensitatum luminis in iis annulis, oporteret in calculo involvere ipsam etiam latitudinem annuli, in quo lumen colligitur, respondentis annulo * * corr. ex annullo atmosphaerico datae latitudinis, per


16029. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

per quod transit axis coni. Ad habendam rationem intensitatum luminis in iis annulis, oporteret in calculo involvere ipsam etiam latitudinem annuli, in quo lumen colligitur, respondentis annulo * * corr. ex annullo atmosphaerico datae latitudinis, per quod id lumen transiit. Quae latitudo prioris annuli respondet distractioni radiorum inductae ab inaequali refractione; tum et rationem luminis intercepti in itinere per atmosphaeram ad lumen residuum, quod transit. Esset enim intensitas luminis in quovis situ sectionis ad intensitatem


16030. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

in quo lumen colligitur, respondentis annulo * * corr. ex annullo atmosphaerico datae latitudinis, per quod id lumen transiit. Quae latitudo prioris annuli respondet distractioni radiorum inductae ab inaequali refractione; tum et rationem luminis intercepti in itinere per atmosphaeram ad lumen residuum, quod transit. Esset enim intensitas luminis in quovis situ sectionis ad intensitatem luminis solaris in regione Terrae directe, uti est pars residua luminis, quae transit, ad lumen totale, et ut est magnitudo annuli atmosphaerici, qui esset ad sensum constans


16031. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

eam terminantis. Quamobrem si ejusmodi problemata resolverentur, haberetur facile ratio, in qua mutatur intensitas luminis in accessu ad centrum sectionis. Ejusmodi problemata sublimiorem geometriam ** ** corr. ex geometria requirunt, sed solvi possunt per theoriam adhibitam a Bouguerio in opere, cujus mentionem fecimus supra adn. 26. Ac pendent in primis a natura curvae, quam radius per atmosphaeram describit, et haec a curva, quae exprimat densitates atmosphaerae in diversis altitudinibus a superficie Terrae. Verum haec ipsa pendent a


16032. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ad centrum sectionis. Ejusmodi problemata sublimiorem geometriam ** ** corr. ex geometria requirunt, sed solvi possunt per theoriam adhibitam a Bouguerio in opere, cujus mentionem fecimus supra adn. 26. Ac pendent in primis a natura curvae, quam radius per atmosphaeram describit, et haec a curva, quae exprimat densitates atmosphaerae in diversis altitudinibus a superficie Terrae. Verum haec ipsa pendent a hypothesibus pluribus, quae non sunt accurate verae. Et differentia caloris in primis et diversa natura


16033. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

omnibus damnis ab exiguitate annuli, in quem lumen colligitur. Nam et distractio radiorum et quantitas partis residuae luminis, quae transit, mutantur in accessu ad axem in ratione utique finita. At circellus terminans annulum sectionis et definiens ejus longitudinem, ac una cum latitudine per distractionem definita determinans ejus magnitudinem, decrescit in infinitum adeoque intensitas ipsa luminis in infinitum augetur in accessu ad axem ipsum, si spectetur theoria. Infinitum id incrementum revera non habebitur, tum quia nec Terra et atmosphaera habent formam penitus circularem,


16034. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

atmosphaerae terrestris; tum duo anguli, alter exprimens conum factum a radiis tangentibus exteriorem circulum, alter exprimens conum factum a radiis in atmosphaera ita incurvatis, ut contingant orbem ipsius Terrae. Hi autem multo citius uniri debent. Delineato enim axe conorum transeunte per centrum Terrae et per ipsorum conorum apices, axis coni interioris, eo conclusus, erit pars quinta totius axis coni exterioris, reliquis quatuor partibus extantibus versus verticem coni ipsius exterioris. Delineatis hisce binis conis producendi essent radii exprimentes interiorem ultra ipsius


16035. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

tum duo anguli, alter exprimens conum factum a radiis tangentibus exteriorem circulum, alter exprimens conum factum a radiis in atmosphaera ita incurvatis, ut contingant orbem ipsius Terrae. Hi autem multo citius uniri debent. Delineato enim axe conorum transeunte per centrum Terrae et per ipsorum conorum apices, axis coni interioris, eo conclusus, erit pars quinta totius axis coni exterioris, reliquis quatuor partibus extantibus versus verticem coni ipsius exterioris. Delineatis hisce binis conis producendi essent radii exprimentes interiorem ultra ipsius verticem. Qui quidem


16036. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ipsius coni exterioris quatuor extabunt supra versus cuspidem hujus novi tertii coni, eo inclusae, et reliquae quinque remanebunt extra ipsum inferius Terram versus. Ac in eadem fere ratione dividetur ab hac nova tertii coni superficie ipsum spatium inclusum inter priores binos conus, per quod distrahitur, uti diximus, lumen in atmosphaera nostra refractum. Jam vero ex hisce binis partibus hujusce spatii illa, quae remaneat infra superficiem coni tertii Terram versus, habebit lumen simplex delatum ex altera tantummodo atmosphaerae parte. Pars reliqua,


16037. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Ad quaevis autem puncta axis deferetur lumen collectum ex omnibus punctis circuli integri atmosphaerae. 36 Quae huc usque sunt dicta, pertinent ad legem, qua lumen illud dividitur per eam partem coni umbrosi atmosphaerae terrestris. Hic jam exponitur, per quam ejus spatii partem Luna transeat. Orbita Lunae transit infra illam intersectionem superficiei coni tertii cum primo et supra verticem coni secundi penitus umbrosi. Qui est vertex communis huic secundo cono et illi


16038. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

circuli integri atmosphaerae. 36 Quae huc usque sunt dicta, pertinent ad legem, qua lumen illud dividitur per eam partem coni umbrosi atmosphaerae terrestris. Hic jam exponitur, per quam ejus spatii partem Luna transeat. Orbita Lunae transit infra illam intersectionem superficiei coni tertii cum primo et supra verticem coni secundi penitus umbrosi. Qui est vertex communis huic secundo cono et illi tertio nato ex continuatione radiorum ipsius. Retinendo enim eosdem


16039. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

si Luna recta tendat * ad axem communem conis omnibus, quod accidit in eclipsibus centralibus, primo quidem ingreditur illud spatium, quod habet lumen simplex ex unica parte, donec nimirum versatur inter superficiem coni primi et tertii. Tum ultra hujusce tertii superficiem incedit per spatium habens lumen e binis partibus oppositis, donec ex eo tertio cono egressa deveniat iterum ad spatium, quod habet lumen simplex, et inde egrediatur ad lucem plenam.


16040. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

38 Inde autem deducuntur mutationes, quae ex ejusmodi theoria haberi debent in lumine illo maligno, quod Luna habere solet in eclipsibus. Initio quidem, quo Luna magis immergetur in umbram, eo umbra erit obscurior. Subibit enim sensim loca, ad quae defertur lux transmissa per crassiorem atmosphaerae partem, et post iter longius ac cum majore inaequalitate refractionum adeoque majore divergentia radiorum. Deinde cum jam tota se immerserit in umbram, incipiet pars disci anterior illustrari aliquanto plus, delata nimirum ad loca luminis geminati et satis propiora


16041. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ad loca luminis geminati et satis propiora axi, ubi lumen colligitur. Ubi vero aliquandiu processerit, erit clarior in binis marginibus et obscurior in medio. Nam margo interior accipiet lumen duplicatum, exterior vero, adhuc multo propior superficiei primi coni excipiet radios transmissos per altiorem atmosphaerae partem adeoque ob rationes toties dictas minus attenuatos. In media autem umbra erit multo clarior prope centrum et multo obscurior circa margines, cum in centro tum accipiat radios usque adeo acutos prope axem. Demum prope initium emersionis erit


16042. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

prope centrum et multo obscurior circa margines, cum in centro tum accipiat radios usque adeo acutos prope axem. Demum prope initium emersionis erit iterum obscurior circa medium et clarior circa margines, quorum alter erit adhuc in situ duplicati luminis, alter erit in situ luminis transmissi per altiorem atmosphaeram. Haec ad totum pertinent Lunae discum. Sed si consideretur unicum punctum disci lunaris, id punctum initio, dum umbram subit, erit minus obscurum. Tum obscuritas crescet, donec deveniat ad loca luminis duplicati, ubi obscuritas decrescet usque ad


16043. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

39 Quae diximus, pertinent ad eclipses centrales. In eclipsibus autem partialibus, in quibus Luna non immergitur tota, res aliter se habebit. Limbus interior erit obscurior nec ulla ejus pars deveniet ad loca luminis duplicati, quae nimirum diximus distare a margine Lunae per intervallum circiter aequale ejus diametro. 40 Ex iis, quae dicta sunt, facile redditur ratio plurium phaenomenorum, quae saepe observantur ut illius, quod saepe notavi ego


16044. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

plurimum, aliae omni etiam luce destitutae penitus nigrescant. Fortasse et montium diversa positio turbabit theoriam. Altissima enim quaedam montium juga, ut eorum, qui ad 4 milliaria assurgunt in America hinc et inde a Quitensi valle, ad eam altitudinem deveniunt, per quam lumen deberet transmitti ad centrum sectionis umbrae. Et alibi reflexio radiorum Solis in mari ad angulum perquam exiguum potest augere nonnihil lumen in locis positis inter axem et superficiem.


16045. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quae videntur debere constanter haberi semper, ut illud, quod hic exprimitur: nimirum illa pars Lunae, quae erit satis proxima margini umbrae, quod accidit limbo praecedenti prope initium immersionis et emersionis, nunquam erit penitus destituta omni lumine. Nam illuc advenit lumen transmissum per altiorem atmosphaerae terrestris partem, ad quam nec montes assurgunt nec nubes. 42 Hic redditur ratio phaenomeni, quod aliquando invenitur in monumentis astronomiae, quo Luna


16046. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

extendatur, apparebunt alibi fixae eodem tempore admodum vividae, quin omnino Luna appareat. Et id quidem oportet acciderit in nonnullis casibus, in quibus eodem tempore nonnullis observatoribus Luna prorsus disparuit, dum alii longe alibi positi eandem adhuc satis illustratam viderint luce illa per atmosphaeram transmissa. Verum aliquando fieri potest, ut Luna omne prorsus lumen amittat sita etiam in axe umbrae, si nimirum omnis illa atmosphaerae pars, per quam radii deberent deferri ad ipsam, densis obducta nubibus, omnes radios praeripiat.


16047. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

tempore nonnullis observatoribus Luna prorsus disparuit, dum alii longe alibi positi eandem adhuc satis illustratam viderint luce illa per atmosphaeram transmissa. Verum aliquando fieri potest, ut Luna omne prorsus lumen amittat sita etiam in axe umbrae, si nimirum omnis illa atmosphaerae pars, per quam radii deberent deferri ad ipsam, densis obducta nubibus, omnes radios praeripiat. 43 Ostenditur hic, cur id phaenomenum debeat esse rarissimum: quia nimirum, uti etiam


16048. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

pertinent ad marginem hemisphaerii terrestris e Luna visi. Porro quotiescunque Luna versatur inter tropicos, quod in eclipsibus fit fere semper, in quibus ea parum admodum potest recedere ab ecliptica, quae intra tropicos continetur tota, ille circulus, qui id hemisphaerium terminat, transit per omnes quinque zonas, quod satis patet. Et quidem si Luna sit in ipso aequatore, is circulus transit per ipsos polos. Notum est autem, dum in altero hemisphaerio est hyems vel autumnus, in altero esse aetatem vel ver. Adeoque si alibi in eo circulo coelum est nubilum, admodum


16049. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quod in eclipsibus fit fere semper, in quibus ea parum admodum potest recedere ab ecliptica, quae intra tropicos continetur tota, ille circulus, qui id hemisphaerium terminat, transit per omnes quinque zonas, quod satis patet. Et quidem si Luna sit in ipso aequatore, is circulus transit per ipsos polos. Notum est autem, dum in altero hemisphaerio est hyems vel autumnus, in altero esse aetatem vel ver. Adeoque si alibi in eo circulo coelum est nubilum, admodum probabile est alibi simul esse serenum, et proinde fere semper aliquod lumen ad Lunam deveniet.


16050. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

gradus in diversis locis diversi inveniantur, uti revera inveniuntur, oportet ipsius Terrae figura recedat a sphaerica magis vel minus, pro majore vel minore graduum inaequalitate. Et eo spectat illud deducere demum non aequam penitus formam. Tum autem figura et magnitudo Terrae determinantur per binos gradus; si ea supponatur elliptica, aliter per plures. Et quidem plurimi requiruntur, si habeatur irregularitas aliqua, quam ego haberi censeo in Telluris figura. Ipsam hujus basis dimensionem fusius exposui in volumine De litteraria expeditione per Pontificiam


16051. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

inveniuntur, oportet ipsius Terrae figura recedat a sphaerica magis vel minus, pro majore vel minore graduum inaequalitate. Et eo spectat illud deducere demum non aequam penitus formam. Tum autem figura et magnitudo Terrae determinantur per binos gradus; si ea supponatur elliptica, aliter per plures. Et quidem plurimi requiruntur, si habeatur irregularitas aliqua, quam ego haberi censeo in Telluris figura. Ipsam hujus basis dimensionem fusius exposui in volumine De litteraria expeditione per Pontificiam ditionem opusculo I, cap. 2. et opusculo 4.


16052. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

determinantur per binos gradus; si ea supponatur elliptica, aliter per plures. Et quidem plurimi requiruntur, si habeatur irregularitas aliqua, quam ego haberi censeo in Telluris figura. Ipsam hujus basis dimensionem fusius exposui in volumine De litteraria expeditione per Pontificiam ditionem opusculo I, cap. 2. et opusculo 4. cap. 3. Bis autem eandem dimensionem coacti abrumpere, Martio ac Aprili mense, ob ingentem coeli inclementiam, quae quidem ibi eo anni tempore nunquam solet esse tanta, vix demum cum successu absolvimus mense


16053. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ob ingentem coeli inclementiam, quae quidem ibi eo anni tempore nunquam solet esse tanta, vix demum cum successu absolvimus mense Maio. Secundae dimensionis tempore superiores versus elucubraveram tam in ipsa vespertina commoratione in Albana urbe, in quam nos recipiebamus per noctem, quam inter equitandum, ut tempus fallerem. Et postremos quidem perfeceram ipso mane ejus diei, quo demum censui abrumpendum omnino opus, quod pluribus jam vicibus intermissum fuerat superioribus diebus imbrium vi, ac Romam redeundum. Instrumenta expedita jam fuerant et dimensioni


16054. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

equitandum, ut tempus fallerem. Et postremos quidem perfeceram ipso mane ejus diei, quo demum censui abrumpendum omnino opus, quod pluribus jam vicibus intermissum fuerat superioribus diebus imbrium vi, ac Romam redeundum. Instrumenta expedita jam fuerant et dimensioni molestissimae data opera per duas horas, cum ingens nos repente procella oppressit, coelo circumquaque obducto nubibus, grandine primum densissima, tum imbre effuso praecipiti, qui ad plures horas perduravit obstinatissimus. Aegre nos recepimus in tabernam, quam appellant Torre di mezza via, ubi equi


16055. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

marmore omnis constrata erat, ut et reliquae militares Romanorum viae. Et plures ipsius tractus adhuc illaesi conservantur, potissimum in mediis Pontinis paludibus aqua obruti. Is tractus Romae proximus ante hosce 30 annos adhuc satis bene conservatus visebatur, licet alia ad ejus latus via per inferiores campos frequentari jam soleret passim. Quam ipsam ob causam ea deinde marmora sunt eruta et in Urbem delata ad consternenda Urbis ipsius compita nova illa tam eleganti methodo, quadratulis inde efformatis. Tum, cum ibi basim metirer, visebantur identidem ejus viae vestigia et bini


16056. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Quantum autem ipsi deberem, nunquam itidem verbis satis efferre possum. Exhibui quidem, sed admodum tenuem grati animi significationem tam in epistola nuncupatoria opusculi de Turbine, quod eidem inscripsi, quam in Stayanae Philosophiae voluminibus et in opere de Expeditione litteraria per pontificiam ditionem, cujus, ut paullo superius monui, is primus et auctor fuit et fautor. Ipse enim, uti hic innuo, id ipsum pontifici suggessit, ipse fundum ad expensas necessarias invenit, ipse pecuniam, quotiescunque opus haberem, continuo sumministravit, nullas unquam rationes exquirens,


16057. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

id ipsum pontifici suggessit, ipse fundum ad expensas necessarias invenit, ipse pecuniam, quotiescunque opus haberem, continuo sumministravit, nullas unquam rationes exquirens, ipse mecum habere voluit commercium litterarum perpetuum, cui bis in hebdomada et observationum seriem communicarem per litteras et, si quid opus esset, significarem, humanissimis ejus litteris incitatus semper et auctoritate suprema adjutus, qua omnia, quae se identidem offerebant, impedimenta summovit, donec et pontificiae ditionis mappa et volumen complectens totius expeditionis scopum ac fructum ejus


16058. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

loca et utrumque Tiberis ostium ac oram littoris et maritimarum turrium situs definiremus. Vix eo deveneramus, cum iterum imbribus assiduis confluente undique immani aquarum vi exundare amnis et alveo relicto universos circum campos obruere. Quo quidem tempore Roma iterum cymbulas vidit per Urbis compita circumcursantes (bis nimirum per eos menses intra Urbem exundavit Tibris, sed per inferiores campos septies se effudit, quam ob rem posui illud: Jam toties indignatus caput extulit). Abest is locus a Portuensi urbe binis passuum millibus nec ullas fere habet aedes praeter


16059. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

littoris et maritimarum turrium situs definiremus. Vix eo deveneramus, cum iterum imbribus assiduis confluente undique immani aquarum vi exundare amnis et alveo relicto universos circum campos obruere. Quo quidem tempore Roma iterum cymbulas vidit per Urbis compita circumcursantes (bis nimirum per eos menses intra Urbem exundavit Tibris, sed per inferiores campos septies se effudit, quam ob rem posui illud: Jam toties indignatus caput extulit). Abest is locus a Portuensi urbe binis passuum millibus nec ullas fere habet aedes praeter publicas quasdam et arctas et humiles, in quibus


16060. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Vix eo deveneramus, cum iterum imbribus assiduis confluente undique immani aquarum vi exundare amnis et alveo relicto universos circum campos obruere. Quo quidem tempore Roma iterum cymbulas vidit per Urbis compita circumcursantes (bis nimirum per eos menses intra Urbem exundavit Tibris, sed per inferiores campos septies se effudit, quam ob rem posui illud: Jam toties indignatus caput extulit). Abest is locus a Portuensi urbe binis passuum millibus nec ullas fere habet aedes praeter publicas quasdam et arctas et humiles, in quibus diversabamur, ac turrim ad ostii tutelam extructam


16061. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

impleverat aqua et jam scalis ad superius tabulatum conscendebat, non sine aliquorum metu, ne nos obrueret. Quod in tanta maris vicinia, quo se aquarum moles effundebat, fieri omnino non poterat, nisi forte ipsarum aquarum vis convulsas potius aedes evertisset. Longe gravius a fame periculum: per octo integros dies obsessi constitimus. Et nobis quidem annona non defuisset, sed miserabilis nos angebat tot inopum turba omni alimento destituta; cum quibus, quaecumque parata pro nobis fuerant, partiri erat opus. Admodum difficulter ad Portuensem urbem contra fluminis impetum per undantes


16062. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

periculum: per octo integros dies obsessi constitimus. Et nobis quidem annona non defuisset, sed miserabilis nos angebat tot inopum turba omni alimento destituta; cum quibus, quaecumque parata pro nobis fuerant, partiri erat opus. Admodum difficulter ad Portuensem urbem contra fluminis impetum per undantes campos naviculam misimus, ut panem adveheret. Sed vix ullus ibidem inventus panis, in urbe nimirum penitus diruta, intra quam vix nunc quidem viginti homines vivant. Ipse ille pistor, qui panem rusticis circumjacentibus et ipsum ostium Tiberinum incolentibus sufficit, profugerat per


16063. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

per undantes campos naviculam misimus, ut panem adveheret. Sed vix ullus ibidem inventus panis, in urbe nimirum penitus diruta, intra quam vix nunc quidem viginti homines vivant. Ipse ille pistor, qui panem rusticis circumjacentibus et ipsum ostium Tiberinum incolentibus sufficit, profugerat per eos dies aere alieno gravis nec farinae quidquam nec frumenti reliquerat. Res erat sane commiseratione dignissima, et quae lacrymas vel invitis eliceret, cum tantam miserorum turbam videremus in summis tuguriis, in cymbarum malis pallentes trepidantesque ac panem inclamantes


16064. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

dignissima, et quae lacrymas vel invitis eliceret, cum tantam miserorum turbam videremus in summis tuguriis, in cymbarum malis pallentes trepidantesque ac panem inclamantes exaudiremus. Ingravescente malo, et Tiberis tumore obfirmato, de nuncio Romam mittendo per affusos campos, neque enim contra fluminis impetum licebat ascendere, diu consultatum. Ac demum aegre inventus est, qui cymbula exigua vectus cum binis remigibus tantum adiret periculi. Qui quidem vix integro die per quinque milliaria ad proximos evasit colles, unde Romam citato cursu


16065. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Ingravescente malo, et Tiberis tumore obfirmato, de nuncio Romam mittendo per affusos campos, neque enim contra fluminis impetum licebat ascendere, diu consultatum. Ac demum aegre inventus est, qui cymbula exigua vectus cum binis remigibus tantum adiret periculi. Qui quidem vix integro die per quinque milliaria ad proximos evasit colles, unde Romam citato cursu perrexit. Verum jam ex Urbe magistratus de nobis, de militibus, de tanta inopum turba solliciti ingentem annonae vim validiori navi impositam secundo fluvio demiserant. Quae quidem ad extremam necessitatem adductis


16066. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

coelestium deduxit legem directam massae attrahentis et reciprocam quadrati distantiae, quam exposui lib. I. adn. 45(44). Eam autem tractavit ut phaenomenum quoddam vel naturae legem, cujus causa ignoretur. Et idcirco posui illud Attracta arcano foedere. Addidi vacuas per auras, ut exprimerem fluidum illum aethereum, * in quo planetarum motus peraguntur, quod ita tenue est, ut resistentiam sensibilem non pariat; ac proinde sint quidem aurae, sed aequivalentes vacuo spatio. Newtonus enim non admisit verum vacuum, cum habeat inter caetera illud Princ.


16067. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Princ. I, 2: Majora autem planetarum et cometarum corpora in spatiis minus resistentibus motus suos conservant diutius. 3 Si nulla ejusmodi gravitas haberetur, abirent planetae per rectas lineas: curvatura orbitae provenit a perpetuo nisu gravitatis motum deflectentis. Medium autem immobile, circa quod renovant gyros aeternos, est centrum commune gravitatis, * corr. ex aetherum quod solum remanet immobile, ut innuimus lib. I, adn. 42(41) juxta elegantissimum theorema


16068. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

eccentricitatum, quae videtur prorsus arbitraria, erat ad id necessaria. Quidquid sit de ea vel suspicione vel coniectura, periodus ejusmodi deberet esse in immensum longior anno Platonico, cum tam multae nobis jam innotescant inaequalitates, quae nullam prae se ferant proportionem accuratam per numeros exprimibilem. Quae quidem si vere incommensurabiles sunt invicem, nulla unquam periodus accurata haberi potest. 4 Newtonus itidem omnium primus veram cometarum theoriam


16069. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Quae quidem pertinent ad illud problema trium corporum, quod innui lib. I. adn. 48(47). Adhuc tamen Newtonus invenit causam ejusmodi perturbationis, nimirum gravitatem generalem mutuam Jovis et Saturni. Hic adhibui illam eorum veluti reconciliationem per attractionem mutuam post iras veteres, quam innui lib. I. adn. 32(31). Eo respexi in versu, quem adjeci ad designandum illud opus de more, ubi id ad Academiam sine meo nomine transmisi. Erat autem is: Olim irae, nunc turbat amor natumque patremque. Si non haberetur


16070. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

lucis textus et diversa ac permanens filorum coloratorum natura derivari posset. Haec autem philosophiae Newtonianae pars minus sublimiore geometria indigens, vulgo etiam est notior. Quae cum ipsis quoque puellis nota dicitur, alluditur ad Algarotti opus, quod ipse inscripsit Il Neutonianismo per le Dame, in quo is potissimum egit de luce et coloribus. 13 Newtonus invenit illud, ut innuimus supra adn. 1, radium luminis constare filis quamplurimis diversae naturae. Quae


16071. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

et facilioris reflexionis, ex quibus pendet tota naturalium colorum theoria, quae in communibus physicae institutionibus vel prorsus omittitur vel vix attingitur. Radius luminis, ut infra videbimus, dum progreditur, acquirit binas dispositiones contrarias, quas mutat per vices post certa intervalla, quae pro aliis coloratis filis in iisdem circumstantiis et in aliis circumstantiis pro eodem etiam colorato filo diversa sunt. Et si is radius adveniat ad novi medii superficiem cum altera ex iis dispositionibus, facilius reflectitur, si autem cum altera, facilius


16072. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ejus in remp(ublicam) litterariam promerita. Promeretur sane poeticam hanc apotheosim potiore jure quam tot mendacia veterum numina, quae adhuc ad carmen adornandum invocantur. Libri ab eo relicti, sunt quaedam velut oracula, a quibus responsa redduntur vera, non mendacia illa, quae dabantur per tripodes et cortinam. 20 Exordium hic desumo a natura radii albi, qui utcunque ad sensum tenuissimus sit et appareat simplex, adhuc tamen componitur ex innumeris filis diversae


16073. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

20 Exordium hic desumo a natura radii albi, qui utcunque ad sensum tenuissimus sit et appareat simplex, adhuc tamen componitur ex innumeris filis diversae naturae. Eorum autem filorum singula habent suum innatum colorem et suum itidem innatum refrangibilitatis gradum, quem ego exprimo per vires et amorem callis recti, cum alia magis, alia minus ab hoc recto itinere detorqueantur, ubi appellant in eodem prorsus angulo ad eadem media adeoque diversa vi resistant mutationi directionis sui motus.


16074. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

luminis refractione et vi refringente egimus lib. III(IV), adn. 4. ac lib. IV(V), adn. 18. Porro ad habendam refractionem, ut ibidem diximus, illud requiritur, ut radius deveniat ad superficiem dirimentem duo media heterogenea et deveniat obliquus. Si enim ingrediatur per lineam perpendicularem, nulla habetur refractio, et hoc exprimitur per illud inclinata subit. Requiritur autem et illud, ut binorum illorum mediorum vis in lumen non sit prorsus eadem, quod vix eveniet in mediis heterogeneis. Ea vis, caeteris paribus, est major in mediis densioribus et


16075. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

adn. 4. ac lib. IV(V), adn. 18. Porro ad habendam refractionem, ut ibidem diximus, illud requiritur, ut radius deveniat ad superficiem dirimentem duo media heterogenea et deveniat obliquus. Si enim ingrediatur per lineam perpendicularem, nulla habetur refractio, et hoc exprimitur per illud inclinata subit. Requiritur autem et illud, ut binorum illorum mediorum vis in lumen non sit prorsus eadem, quod vix eveniet in mediis heterogeneis. Ea vis, caeteris paribus, est major in mediis densioribus et itidem, caeteris paribus, major in mediis magis sulphurosis et unctuosis.


16076. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

22 Igitur ubi radius integer albus deveniat inclinatus ad ejusmodi superficiem ita, ut refractus mutet directionem sui motus, ita distrahitur, ut alia e filis ipsum componentibus refringantur magis, alia minus et proinde per diversas vias progressa recedant a se invicem. 23 Innuuntur binae causae, ex quibus provenire posset hujusmodi diversa refractio. Nam primo quidem, si diversae luminis


16077. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

de lumine puto me demonstrasse id non pendere a sola diversa celeritate, sed et illud facile demonstratur velocitatem post quamvis diversam refractionem fore diversam, etiam si ante eam aequalis fuisset. Hinc est admodum probabile haberi utrumque simul etiam in eo lumine, quod per tenuissimam aetheris substantiam primo emissum deferatur ad primum medium refringens. 24 Haec fila ita separata per refractionem, si ad oculum deveniant singula, sive nimirum


16078. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

probabile haberi utrumque simul etiam in eo lumine, quod per tenuissimam aetheris substantiam primo emissum deferatur ad primum medium refringens. 24 Haec fila ita separata per refractionem, si ad oculum deveniant singula, sive nimirum moveatur oculus ita, ut alia excipiat post alia, sive excipiantur superficie aliqua pura et candida, ad cujus alias partes alia deferantur, excitant alia colorem alium et oritur certa quaedam series horum colorum, quam paullo


16079. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Adhuc tamen inter hosce diversos colores innatos multi ita parum a se invicem differunt, ut eodem nomine nominentur. Rubei, exempli gratia, dicuntur quamplurimi, quorum alii magis, alii minus, ut ita dicam, rubei sint, et a colore unius nominis ad colorem alterius transitur per quosdam velut gradus continuos, sive, ut Galli appellant, par nuance, vel, ut Itali, con una sfumatura. Classes horum coloratorum filorum, quibus diversa nomina sunt imposita, sunt septem adeoque septem sunt primitivi et simplices colores: rubeus, aureus, flavus,


16080. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

radiorum luminis pertinens ad refrangibilitatem et colores. Transeundum est nunc ad eandem probandam. Quod ante quam praestem, propono methodum recte philosophandi. Hypotheses prorsus arbitrariae nunc quidem a bonis physicis rejiciuntur omnes ac in naturam inquiritur per observationes et experimenta. Observationes fiunt spectando id, quod natura per se ipsam sponte exhibet. Hujusmodi sunt observationes pertinentes ad astronomiam et historiam naturalem. Experimenta fiunt * corr. ex animastica ponendo per artem naturam in eas circumstantias, in quibus debeat


16081. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

nunc ad eandem probandam. Quod ante quam praestem, propono methodum recte philosophandi. Hypotheses prorsus arbitrariae nunc quidem a bonis physicis rejiciuntur omnes ac in naturam inquiritur per observationes et experimenta. Observationes fiunt spectando id, quod natura per se ipsam sponte exhibet. Hujusmodi sunt observationes pertinentes ad astronomiam et historiam naturalem. Experimenta fiunt * corr. ex animastica ponendo per artem naturam in eas circumstantias, in quibus debeat agere et nobis ostendere id, quod quaerimus. Quod pertinet ad physicam


16082. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

bonis physicis rejiciuntur omnes ac in naturam inquiritur per observationes et experimenta. Observationes fiunt spectando id, quod natura per se ipsam sponte exhibet. Hujusmodi sunt observationes pertinentes ad astronomiam et historiam naturalem. Experimenta fiunt * corr. ex animastica ponendo per artem naturam in eas circumstantias, in quibus debeat agere et nobis ostendere id, quod quaerimus. Quod pertinet ad physicam experimentalem. Porro et ferro et igne utimur ac dissolvimus per vim compagem corporum potissimum in chemia, et naturam quodammodo velut


16083. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

astronomiam et historiam naturalem. Experimenta fiunt * corr. ex animastica ponendo per artem naturam in eas circumstantias, in quibus debeat agere et nobis ostendere id, quod quaerimus. Quod pertinet ad physicam experimentalem. Porro et ferro et igne utimur ac dissolvimus per vim compagem corporum potissimum in chemia, et naturam quodammodo velut torquentes cogimus revelare sua secreta. Utrumque investigationis genus conatus sum exprimere hisce versibus. Per ejusmodi investigationes quaerimus analytico more principia quaedam generalia et


16084. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

experimentalem. Porro et ferro et igne utimur ac dissolvimus per vim compagem corporum potissimum in chemia, et naturam quodammodo velut torquentes cogimus revelare sua secreta. Utrumque investigationis genus conatus sum exprimere hisce versibus. Per ejusmodi investigationes quaerimus analytico more principia quaedam generalia et leges generales, ex quibus pendent reliqua naturae phaenomena, quae inde per synthesim deducuntur. Cujus generis bina egregia sane exempla Newtonus dedit in gravitate generali et natura radiorum luminis, tam


16085. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

velut torquentes cogimus revelare sua secreta. Utrumque investigationis genus conatus sum exprimere hisce versibus. Per ejusmodi investigationes quaerimus analytico more principia quaedam generalia et leges generales, ex quibus pendent reliqua naturae phaenomena, quae inde per synthesim deducuntur. Cujus generis bina egregia sane exempla Newtonus dedit in gravitate generali et natura radiorum luminis, tam analysi quam synthesi usus prorsus admirabili. Porro aliquando observationes et experimenta immediate nobis exhibent principia, quae quaerimus. Sed aliquando


16086. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quae ex ipsis deducuntur, inveniamus re ipsa, easdem retineamus et progrediamur ad nova consectaria; secus vero, ipsas rejiciamus. Et quidem plerumque hanc esse arbitror methodum omnium aptissimam in physica, quae saepissime est velut quaedam enucleatio epistolae arcanis notis conscriptae, ubi per attentationem et per errores etiam plurimos paullatim et caute progrediendo ad veram ejus theoriam devenitur. Cujus rei specimen admodum luculentum exhibui in mea dissertatione de lumine, agens de rectilinea luminis propagatione, ac in Stayanae Philosophiae tomo I, agens de generalibus


16087. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

inveniamus re ipsa, easdem retineamus et progrediamur ad nova consectaria; secus vero, ipsas rejiciamus. Et quidem plerumque hanc esse arbitror methodum omnium aptissimam in physica, quae saepissime est velut quaedam enucleatio epistolae arcanis notis conscriptae, ubi per attentationem et per errores etiam plurimos paullatim et caute progrediendo ad veram ejus theoriam devenitur. Cujus rei specimen admodum luculentum exhibui in mea dissertatione de lumine, agens de rectilinea luminis propagatione, ac in Stayanae Philosophiae tomo I, agens de generalibus proprietatibus corporum,


16088. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

dum permeant ipsam massam vitri, et iterum commisceantur. Pluribus physicis id imposuit, ut Mariotto in Gallia, comiti Rizzetto in Italia, et ea fuit potissima ratio, cur tandiu tam multi obstiterint egregiae huic theoriae Newtonianae de luce et coloribus, quae experimentis institutis per satis bona prismata apud omnes academias demum jam omnino communiter recepta est. 30 Lens etiam adhibetur in ejusmodi experimentis, ut paullo infra videbimus ad radios


16089. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

31 Haec instrumenta adhiberi debent in conclavi bene occluso. Et multo adhuc melius succedit res, si nigro panno obducantur parietes, ne ulli habeantur radii, sive directi, sive reflexi, praeter unicum, circa quem experimentum capitur, qui per tenue foramen intra conclave ipsum admittitur. Et id quidem utcumque expressi. Illud addi posset, quod pertinet ad reddendam faciliorem observationem experimenti: extra fenestram collocari solet speculum mobile, in quo radius ita reflectatur, ut deinde ingrediatur


16090. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

id quidem utcumque expressi. Illud addi posset, quod pertinet ad reddendam faciliorem observationem experimenti: extra fenestram collocari solet speculum mobile, in quo radius ita reflectatur, ut deinde ingrediatur conclave ipsum directione, quae sit maxime commoda. Quae directio conservatur per motum ipsius speculi, licet interea moveatur Sol. Est autem et machina motum habens ita temperatum per rotas dentatas et pendulum, ut speculum ipsi affixum sponte habeat motum necessarium ad conservandam radii reflexi directionem constantem. Quae machina dicitur heliostata, tanquam Solem


16091. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

experimenti: extra fenestram collocari solet speculum mobile, in quo radius ita reflectatur, ut deinde ingrediatur conclave ipsum directione, quae sit maxime commoda. Quae directio conservatur per motum ipsius speculi, licet interea moveatur Sol. Est autem et machina motum habens ita temperatum per rotas dentatas et pendulum, ut speculum ipsi affixum sponte habeat motum necessarium ad conservandam radii reflexi directionem constantem. Quae machina dicitur heliostata, tanquam Solem sistens. (Je me sers à présent d'une méthode beaucoup plus simple pour conserver la direction constante


16092. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

beaucoup plus simple pour conserver la direction constante du rayon: j'en donnerai la description dans un autre ouvrage qui est déja prêt). 32 Radius Solis, qui ingreditur per illud foramellum, habet figuram conicam, cujus basis ante ingressum est discus Solis et vertex ipsum foramellum, in quo radii decussantur in ingressu ac intra conclave efformant alterum conum rectum priori ad verticem oppositum. Hinc si is radius excipiatur plano perpendiculari ad ejus axem,


16093. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ex altera superficie polita et itidem obliqua viae fili cujuslibet, habetur altera refractio cum recessu a perpendiculo. Si binae superficies essent parallelae, refractio in egressu esset prorsus aequalis et contraria refractioni in ingressu. Hinc quodvis filum egrederetur per rectam parallelam illi, per quam advenit. Adeoque distantia filorum pertinentium ad radium egressum ex quovis unico puncto Solis, esset exigua et in progressu radii extra vitrum perseveraret eadem sine ullo augmento. Quam ob causam si unicus haberetur radius pertinens ad unicum punctum


16094. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

et itidem obliqua viae fili cujuslibet, habetur altera refractio cum recessu a perpendiculo. Si binae superficies essent parallelae, refractio in egressu esset prorsus aequalis et contraria refractioni in ingressu. Hinc quodvis filum egrederetur per rectam parallelam illi, per quam advenit. Adeoque distantia filorum pertinentium ad radium egressum ex quovis unico puncto Solis, esset exigua et in progressu radii extra vitrum perseveraret eadem sine ullo augmento. Quam ob causam si unicus haberetur radius pertinens ad unicum punctum Solis, nulli colores separati


16095. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

est a refractione in ingressu. Hinc remanet filorum divergentia post egressum, quorum idcirco distantia a se invicem augetur in progressu semper magis. Et si rite adhibeatur prisma, refractio in egressu ad partes easdem inflectit radios et auget divergentiam ac separationem. Quod exprimitur per illud magis avia tendent. Hinc ubi ad majorem distantiam devenit ille conus radiosus egressus e prismate, ut ad oppositum parietem, oritur illud, quod appellari solet spectrum coloratum. Nimirum pro imagine Solis rotunda et alba habetur ductus quidam oblongus et


16096. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

se parallelae, quae contingunt et illos extremos circulos et omnes intermedios. Dixi autem circulos, cujus figurae non erit accurate, nisi ad summum unica ex tam multis imaginibus coloratis, ea nimirum, quae habeat filum pertinens ad radium Solis centralem et transeuntem per centrum foraminis rotundi perpendicularem plano, quo excipitur. Reliquae omnes erunt ellipticae. Verum si planum illud fuerit ad sensum perpendiculare radio tendenti ad medium spectrum, ellipticitas erit perquam exigua et insensibilis. Omnium vividissima et


16097. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

34 Ad majorem igitur separationem adhibetur lens vitrea, quae apponitur prope prisma in distantia a foramine, quae sit major radio curvaturae ipsius lentis. Illa lens sine prismate excipiens radios omnes transeuntes per illud exiguum foramen, debet illos colligere in quoddam exiguum spatiolum et velut punctum physicum (Les rayons qui passent par un point du trou formeront réelment ce point physique, et l'image résultante de tous ces points sera un petit cercle dont le diametre sera à celui du trou comme


16098. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

35 Post hujusmodi accuratiorem separationem habentur jam colores admodum simplices, circa quos experimenta institui possint. Licebit enim excipere spectrum coloratum papyro crassiore, in qua sit exiguum foramen. Per id foramen licebit transmittere quemvis e radiis coloratis et ipsum novis prismatis vel speculis detorquere, ut libuerit, refringendo vel reflectendo. Nunquam ille radius novis refractionibus discindetur in duos nec unquam mutabit colorem suum. Et quod magis videtur mirum primo aspectu, ad


16099. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

38 Exposita hac diversae refrangibilitatis theoria, pronum jam est videre alteram e binis causis, quae ruborem inducunt in Lunam deficientem. Concipiantur radii illi omnes, qui refracti in atmosphaera terrestri praetervolant siti in plano quopiam transeunte per axem umbrae. Supremus quidem, cujuscumque coloris sit, pergit irrefractus. Ex infimis violacei refringuntur omnium maxime, rubei omnium minime, adeoque violacei omnium maxime descendunt intra ipsam umbram et appellunt ad punctum axis maxime propinquum Terrae. Hinc illud


16100. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Ex infimis violacei refringuntur omnium maxime, rubei omnium minime, adeoque violacei omnium maxime descendunt intra ipsam umbram et appellunt ad punctum axis maxime propinquum Terrae. Hinc illud consequitur, ut radii violacei distrahantur omnium maxime et dispergantur per spatium omnium maximum, rubei vero omnium minime. Ascendendo a Tellure per axem coni umbrosi primo quidem haberetur umbra totalis sine ullis radiis. Tum primi occurrerent soli radii violacei, superata jam quinta axis parte; deinde violacei et indici simul commixti, tum


16101. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

maxime descendunt intra ipsam umbram et appellunt ad punctum axis maxime propinquum Terrae. Hinc illud consequitur, ut radii violacei distrahantur omnium maxime et dispergantur per spatium omnium maximum, rubei vero omnium minime. Ascendendo a Tellure per axem coni umbrosi primo quidem haberetur umbra totalis sine ullis radiis. Tum primi occurrerent soli radii violacei, superata jam quinta axis parte; deinde violacei et indici simul commixti, tum superius violacei, indici et caerulei; tum ii terni et virides; deinde ii quaterni et flavi, tum


16102. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ac demum omnes simul. Is autem locus omnium simul adhuc est inferior eo loco axis, ad quem Luna appellit. Et quoniam adhuc ascendendo sursum semper debet occurrere mixtum quoddam ex omnibus coloribus, in Lunam incurrunt omnium colorum fila. Sed quoniam rubea minus distrahuntur et disperguntur per minus spatium, ipsa in ejusmodi mixtura praevalent adeoque ille color compositus debet ad rubeum accedere. 39 Haec causa, quam primo loco proposui, praestat aliquid, sed non


16103. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Nam discrimen illud refractionis radiorum extremorum, rubei et violacei, est exiguum. Newtonus in experimentis, quae instituit suis prismatis, invenit hoc discrimen esse ejusmodi, ut differentia sinuum anguli incidentiae et anguli refracti esset in filo rubeo extremo minor quam in violaceo per 1/27 sui partem. Id quidem ille censuit in omnibus vitris et vero etiam in omnibus substantiis constanter evenire. Et id ipsum expressi. (Quand j'ai composé ces vers on n'avoit pas encore fait la découverte que j'expose dans la continuation du numéro).


16104. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

vel tantummodo leviter attingantur vel etiam penitus omittantur. 40 Proponitur ipsa haec proprietas luminis: quaevis particula luminis, dum progreditur spatio eodem, nimirum per medium homogeneum, acquirit alternatim binas dispositiones, quae redeunt post determinata quaedam intervalla et viae et temporis. Eas redire post intervalla viae aequalia constat immediate ex observationibus et experimentis, de quibus infra. Redire autem post intervalla temporis aequalia


16105. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

acquirit alternatim binas dispositiones, quae redeunt post determinata quaedam intervalla et viae et temporis. Eas redire post intervalla viae aequalia constat immediate ex observationibus et experimentis, de quibus infra. Redire autem post intervalla temporis aequalia colligi potest ex eo, quod per medium homogeneum lumen debeat moveri uniformiter. Ejusmodi vicissitudinem binarum proprietatum omnino haberi immediate, uti diximus, evincunt experimenta. Quae autem sit earum causa physica, incertum est. Plures innuo, quarum nonnullas Newtonus profert, ut hypotheses


16106. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

qui non possunt in animum sibi inducere, ut aliquod factum in physica admettant, quin aliquam ejus causam concipiant. 41 Prima petitur ab impressione facta in medium, per quod lumen progreditur. Ea quidem est Newtoni, sed mihi videtur parum probabilis. Est autem hujusmodi: in medio, per quod lumen progreditur, fortasse excitari undas quasdam, quae celerius propagentur quam ipsum lumen progrediatur et praevertant radium usque ad ejus medii finem, ubi particula


16107. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

concipiant. 41 Prima petitur ab impressione facta in medium, per quod lumen progreditur. Ea quidem est Newtoni, sed mihi videtur parum probabilis. Est autem hujusmodi: in medio, per quod lumen progreditur, fortasse excitari undas quasdam, quae celerius propagentur quam ipsum lumen progrediatur et praevertant radium usque ad ejus medii finem, ubi particula luminis facilius transmittatur per illam superficiem vel reflectatur retro, prout invenerit undam sibi faventem vel


16108. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quidem est Newtoni, sed mihi videtur parum probabilis. Est autem hujusmodi: in medio, per quod lumen progreditur, fortasse excitari undas quasdam, quae celerius propagentur quam ipsum lumen progrediatur et praevertant radium usque ad ejus medii finem, ubi particula luminis facilius transmittatur per illam superficiem vel reflectatur retro, prout invenerit undam sibi faventem vel contrariam. Minus autem probabilis videtur mihi haec causa, quia credo evinci posse radium luminis nullam resistentiam pati in medio homogeneo, quam puto debere haberi, si ab iis undis determinaretur potius ad


16109. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

exercent ipsae particulae, et inaequalitate exigua, quae remanet in summa actionum, quas particulae medii non accurate continui, adeoque nec prorsus accurate homogenei, non penitus eodem semper modo dispositae in sphaeram circa particulam progredientem, in eam exercent. Eae causae in progressu per idem medium possunt compensari post intervalla quaedam et in mutatione medii reddere faciliorem reflexionem potius quam transmissionem vel vice versa. 45 Hanc causam proposui


16110. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

cur maxima luminis pars refringatur et reflectatur regulariter certa lege, sed aliqua etiam omnino irregulariter dispergatur. Nimirum fieri potest, ut quaevis particula, dum progreditur, mutet figuram suam jam contracta, jam expansa oscillatione quadam, quae in eadem particula progrediente per idem medium fiat post aequalia tempora, in diversis particulis et in diversa medii mutatione diversa sit. Ejus contractionis et dilatationis causa habetur omnino in ipsa prima emissione particulae facta per fermentationem corporis emittentis lumen, ubi non omnia puncta


16111. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

expansa oscillatione quadam, quae in eadem particula progrediente per idem medium fiat post aequalia tempora, in diversis particulis et in diversa medii mutatione diversa sit. Ejus contractionis et dilatationis causa habetur omnino in ipsa prima emissione particulae facta per fermentationem corporis emittentis lumen, ubi non omnia puncta constituentia particulam possunt acquirere eandem prorsus velocitatem emissionis. Diversa velocitas disrumperet particulam divulsis a se invicem punctis, nisi vis mutua, quae in mea theoria physicae generalis cohaesionem parit per


16112. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

per fermentationem corporis emittentis lumen, ubi non omnia puncta constituentia particulam possunt acquirere eandem prorsus velocitatem emissionis. Diversa velocitas disrumperet particulam divulsis a se invicem punctis, nisi vis mutua, quae in mea theoria physicae generalis cohaesionem parit per attractionem in majoribus distantiis et repulsionem in minoribus, ipsa puncta ad se adduceret minuendo celeritatem in punctis velocioribus et augendo in tardioribus, donec vis repulsiva agens in distantiis minoribus gignat effectum oppositum. Eo pacto habebitur oscillatorius quidam accessus


16113. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

rationem reddi arbitror hujusce proprietatis luminis. Sed quaecumque sit causa, effectus, uti diximus, immediate ostenditur ab observationibus, quae exhibent binas hasce dispositiones, cum quarum altera lumen facilius reflectitur, cum altera facilius transmittitur per superficiem dirimentem bina media heterogenea. Porro notandum illud facilius, quod itidem expressi semper in versu, quia non sunt binae dispositiones, cum quarum altera omnino habeatur semper reflexio et cum altera transmissio, quo casu semper dimidium luminis transmitteretur et dimidium


16114. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

diameter sphaericitatis superficiei ejus lentis; secunda distantia ejus puncti, in quo quaeritur crassitudo lamellae a centro illo, in quo fit contactus; tertia sit crassitudo ipsa quaesita. Illa prior est utique linea, quae pertunderet orbem, ad quem ea superficies est tornata, descendens recta per ejus centrum; secunda est chorda arcus intercepti inter punctum contactus et punctum superficiei, cui respondet crassitudo quaesita; tertia est illud intervallum, quo id punctum distat a superficie plana alterius vitri. Quae quidem designat hiatum illum. Jam vero hae


16115. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

illum. Jam vero hae tres quantitates sunt continue proportionales. Nimirum prima toties continet secundam, quoties secunda continet tertiam. Nam in circulo est diameter ad chordam ut chorda ad perpendicularem demissam ex altero extremo ejusdem arcus in tangentem ductam per alterum extremum. Porro si e tribus quantitatibus continue proportionalibus innotescant priores binae, facile invenitur tertia per illam, quae in arithmetica dicitur regula aurea, dividendo nimirum quadratum secundae per primam. Tota res igitur eo


16116. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

tertiam. Nam in circulo est diameter ad chordam ut chorda ad perpendicularem demissam ex altero extremo ejusdem arcus in tangentem ductam per alterum extremum. Porro si e tribus quantitatibus continue proportionalibus innotescant priores binae, facile invenitur tertia per illam, quae in arithmetica dicitur regula aurea, dividendo nimirum quadratum secundae per primam. Tota res igitur eo reducitur, ut innotescant priores duae. Prima autem facile invenitur, cum sit quamproxime aequalis duplae longitudini ejus tubi, pro quo illa potest


16117. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ex altero extremo ejusdem arcus in tangentem ductam per alterum extremum. Porro si e tribus quantitatibus continue proportionalibus innotescant priores binae, facile invenitur tertia per illam, quae in arithmetica dicitur regula aurea, dividendo nimirum quadratum secundae per primam. Tota res igitur eo reducitur, ut innotescant priores duae. Prima autem facile invenitur, cum sit quamproxime aequalis duplae longitudini ejus tubi, pro quo illa potest esse lens objectiva. Nam ex adn. 40(8) libri II(III) lentes utrinque


16118. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ou non, et les deux rayons de sphéricité et la force réfractive du verre). Secunda mensura assumi potest ope circini et definiri ejus magnitudo ope cujuspiam scalae ejus generis, cujus in metallicis regulis solent insculpi plures. Quamobrem et tertia illa mensura quaesita obtinebitur per illam regulam auream, quam innuimus. 51 Superior determinatio exhibet crassitudinem lamellae pro casu lentis convexae impositae superficiei planae, sed ex ipsa facile


16119. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

lamellam tenuem aeris inclusi inter vitra. Porro de hac ejus fili parte constabit initio quidem ipsam, ubi excipitur prope contactum, transire ultra lamellam aeris et ingredi secundum vitrum. Deinde in certa quadam distantia a contactu incipiet reflecti et redire retro per lamellam ipsam ac ingredi iterum per superficiem secundam primi vitri. Id aliquandiu accidet. Tum in alia quadam distantia majore, in qua crassitudo lamellae est adhuc major, incipiet id filum luminis transmitti et ingredi vitrum secundum. Aliquanto ulterius incipiet regredi atque ita porro


16120. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

vitra. Porro de hac ejus fili parte constabit initio quidem ipsam, ubi excipitur prope contactum, transire ultra lamellam aeris et ingredi secundum vitrum. Deinde in certa quadam distantia a contactu incipiet reflecti et redire retro per lamellam ipsam ac ingredi iterum per superficiem secundam primi vitri. Id aliquandiu accidet. Tum in alia quadam distantia majore, in qua crassitudo lamellae est adhuc major, incipiet id filum luminis transmitti et ingredi vitrum secundum. Aliquanto ulterius incipiet regredi atque ita porro alternis vicibus jam progredietur


16121. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

intervalla aequalia. Verum haec intervallorum aequalitas deprehendetur etiam sine calculo, quo ipsae crassitudines definiantur, atque id ope theorematis propositi adn. 52. Si nimirum notentur distantiae a contactu, in quibus habetur medium luminis transmissi et reflexi per vices, invenientur eae distantiae ejusmodi, ut earum quadrata habeant rationem numerorum naturalium 1, 2, 3, 4. Quam eandem rationem idcirco habebunt et ipsae aeris crassitudines.


16122. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

repetitur. 58 Proponitur illud, quod accidit, ubi adveniat ad illa vitra non filum tenue coloris puri, sed amplus radius. Quod facile fit, si nimirum fila ejusdem coloris, quae per prisma separata ab aliis et per lentem unita invicem in spatium tenue ac transmissa per foramellum excipiantur iis vitris in aliqua distantia ab eodem, in qua post decussationem satis jam separata sunt. In eo casu si accipiantur deinde super charta munda posita ultra vitra radii transmissi


16123. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

58 Proponitur illud, quod accidit, ubi adveniat ad illa vitra non filum tenue coloris puri, sed amplus radius. Quod facile fit, si nimirum fila ejusdem coloris, quae per prisma separata ab aliis et per lentem unita invicem in spatium tenue ac transmissa per foramellum excipiantur iis vitris in aliqua distantia ab eodem, in qua post decussationem satis jam separata sunt. In eo casu si accipiantur deinde super charta munda posita ultra vitra radii transmissi per ipsa vitra, apparebunt in ea


16124. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

58 Proponitur illud, quod accidit, ubi adveniat ad illa vitra non filum tenue coloris puri, sed amplus radius. Quod facile fit, si nimirum fila ejusdem coloris, quae per prisma separata ab aliis et per lentem unita invicem in spatium tenue ac transmissa per foramellum excipiantur iis vitris in aliqua distantia ab eodem, in qua post decussationem satis jam separata sunt. In eo casu si accipiantur deinde super charta munda posita ultra vitra radii transmissi per ipsa vitra, apparebunt in ea orbes quidam circulares ejusdem coloris distincti


16125. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

per prisma separata ab aliis et per lentem unita invicem in spatium tenue ac transmissa per foramellum excipiantur iis vitris in aliqua distantia ab eodem, in qua post decussationem satis jam separata sunt. In eo casu si accipiantur deinde super charta munda posita ultra vitra radii transmissi per ipsa vitra, apparebunt in ea orbes quidam circulares ejusdem coloris distincti orbibus obscuris. In medio autem erit circellus eodem colore coloratus. Coloratos orbes efficient radii circumquaque transmissi ultra lamellam; obscuri respondebunt spatiis, in quibus nulli radii transmittuntur,


16126. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

etiam, ut nulli radii transmittantur vel nulli a fine lamellae reflectantur, ac proinde habeantur et fasciae obscurae; alibi vero transmittantur omnes et oriatur color albus. Illud autem hic notandum in primis, quod color compositus, qui oritur ex radiis transmissis per certum vitrorum circulum, at exceptis in charta illa ulteriore, observatur admodum diversus ab eo, qui efformatur in charta citeriore ab iis, qui inde reflectuntur, uti patet debere omnino contingere. Praeterea notandum et illud: dum lamina a margine, ubi ob hiatum


16127. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

tria, vel quatuor intervalla duplicatum, triplicatum vel quadruplicatum adhuc remanet exiguum, ut idcirco omnia ejusdem coloris fila, quae initio habebant eandem dispositionem, in fine habere debeant itidem eandem ad sensum. At post ingentem numerum intervallorum illud discrimen multiplicatum per eundem numerum id efficiet, ut aliud filum habeat duo, vel decem, vel centum, ac etiam mille intervalla plura quam aliud quodpiam coloris ejusdem. Quamobrem si lamina massae perspicuae fuerit satis crassa, ut ingens habeatur in ea numerus intervallorum, inter fila


16128. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

intervallorum, inter fila coloris ejusdem cujuscumque simul ingressa primam superficiem alia mutabunt dispositionem vicium numero pari, alia impare; illa habebunt in fine laminae dispositionem eandem quam in ingressu, haec oppositam. Adeoque omnium colorum fila alia transmittentur per secundam superficiem, et alia regredientur reflexa, uti proposueramus. Inde autem fit, ut radius delatus ad secundam superficiem crassioris laminae, ut laminae vitri, ex qua constant specula vel quae applicatur fenestris, dividatur in duos similes ingresso et constantes iisdem


16129. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

bulla videre est series colorum nascentes in summo vertice, ubi cutis est tenuissima, et prout determinatae tenuitatis cujuslibet locus descendit, descendentes itidem, aliis exortis in vertice, qui majori tenuitati debentur. Ibidem autem observatur et illud, quod theoria requirit, orbem, qui per reflexionem factam in parte superficiei citeriore exhibet unum colorem, dum continuatur ad partem ulteriorem, quae transpicitur intra globum et ex qua radii ad oculum deveniunt transmissi, non exhibere eundem colorem, sed illum, quem requirunt radii residui eorum, qui priorem exhibebant.


16130. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

et probationes satis manifestae in communi etiam sententia de continua extensione materiae. Sed in mea theoria, cujus mentionem feci jam pluribus vicibus, id est omnino evidens. In ea enim constant corporum particulae punctis prorsus indivisibilibus et inextensis, a se invicem distantibus per exigua finita intervalla. Hinc puncta spatii sunt infinities plura punctis materiae infinitate ordinis tertii, cum sint numero infinita in quavis linea, et lineae numero infinitae in quavis superficie, et superficies numero infinitae in toto spatio solido. Inde autem facile deducitur esse


16131. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

tanta imprimi posset velocitas, quanta satis esset ad reddendum insensibilem earum virium effectum. Caeterum cujuscunque corporis partes tenues, sed adhuc in immensum crassiores particulis luminis, sunt pellucidae, quod optime norunt ii, qui microscopia adhibent. Adeoque per illas particulae luminis inveniunt rectilineos meatus quaquaversum. Dispositio diversa ipsarum particularum discriminat corpora opaca a diaphanis et meatus nimii potius officiunt progressui libero luminis. Si enim habeantur inserta inter particulas corporis spatiola justae cujusdam


16132. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

si particulae ipsae sint scabrae et superficiei irregularis, fit opacum atque id idcirco, quod in transitu ab uno quovis medio ad aliud diversae naturae habentur et reflexiones et refractiones, quae progressum rectilineum luminis impediunt, cogendo ipsum motibus admodum perturbatis errare per internam corporis substantiam, donec etiam uniantur fortasse plures luminis particulae cum particulis ipsius corporis. 65 Res facile patet in vitro utcumque pellucido, quod, si


16133. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

pellucido, quod, si contundatur in pulverem, evadit opacum, radiis detortis a rectilineo itinere tam in ingressu quam in egressu cujusvis particulae. Quin immo etiam sine scabritie, quam inducit illa contusio, facili experimento ostendi potest diaphaneitatem minui per detractionem materiae, quae deberet illam augere, si opacitas proveniret ab obstaculis, in quae lumen incurrat; e contrario autem induci vel augeri per additionem novae materiae, quae deberet nova addere impedimenta. Si nimirum plures laminae vitreae bene politae conjungantur ita, ut se


16134. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Quin immo etiam sine scabritie, quam inducit illa contusio, facili experimento ostendi potest diaphaneitatem minui per detractionem materiae, quae deberet illam augere, si opacitas proveniret ab obstaculis, in quae lumen incurrat; e contrario autem induci vel augeri per additionem novae materiae, quae deberet nova addere impedimenta. Si nimirum plures laminae vitreae bene politae conjungantur ita, ut se contingant, constituent unicam laminam pellucidam. Sed si alternae subducantur relictis alternis, pelluciditas vel erit nulla vel perquam exigua. Nam in


16135. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

liberum progressum rectilineum et uniformem. 66 Quod ad colores variabiles pertinet, bina sunt eorum genera et binae causae. Primum, de quo hic agitur, est illud, quod fit per separationem colorum factam a refractione corporum non habentium facies parallelas, ut in prismate et in aquae guttis iridem exhibentium, ubi pro diverso positu oculi diversus color perspicitur. Eam esse originem colorum in prismate et in guttis est omnino certum. Eadem


16136. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

positu oculi diversus color perspicitur. Eam esse originem colorum in prismate et in guttis est omnino certum. Eadem est fortasse etiam origo colorum, qui apparent in pilis tenuibus et filo araneae Soli exposito. Nam figura teres potest inducere colorum separationem, etiam per refractionem. Sed quoniam ea corpora sunt satis tenuia, fieri potest, ut ibi separatio pendeat etiam a tenuitate lamellae et vacuolo spatio incluso. Nam pili sunt quidam tubulus, atque id ea ratione, quam exponemus in sequenti adnotatione. Quam ob causam apposui illud fors dicens Sic fors et


16137. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

longitudo viae intra ipsam lamellam. Et habita ratione hujus longitudinis et longitudinis intervalli inter binas dispositiones oppositas particularum luminis debitae illis diversis inclinationibus invenitur, pro diversa directione incidentiae admodum diversum esse numerum intervallorum in motu per lamellam adeoque longe alios esse colores, qui in alia inclinatione transmittuntur vel reflectuntur. E contrario, ubi lamella tenuis est multo densior vel pinguior medio circumjacente, refractio in ingressu fit per accessum ad perpendiculum. Adeoque utcumque magna sit


16138. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

admodum diversum esse numerum intervallorum in motu per lamellam adeoque longe alios esse colores, qui in alia inclinatione transmittuntur vel reflectuntur. E contrario, ubi lamella tenuis est multo densior vel pinguior medio circumjacente, refractio in ingressu fit per accessum ad perpendiculum. Adeoque utcumque magna sit inclinatio radii incidentis, via intra lamellam est parum remota a via perpendiculari omnium brevissima, et longitudo intervalli est ejusmodi, ut idem sit intervallorum numerus pro quovis determinato colore, adeoque iidem colores ad


16139. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

facile in eadem theoria percipitur, qui fiat, ut quaedam corpora progressu temporis colorem mutent. Id fiet vel admissa nova materia, qua particulae fiant crassiores vel pinguiores, ut ubi poma vel flores maturitatem et colores acquirunt, vel amissa parte veteris materiae, ut ubi liquore per expirationem amisso siccantur folia, quae saepe colorem viridem mutant in rubeum, tum etiam in nigrum. Ac Newtonus definivit etiam ex hujusmodi successione colorum, ad quam e seriebus computatis pro diversa tenuium lamellarum crassitudine pertineant quaedam corpora, et proinde cujus


16140. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

vel pinguedine particularum. 71 Ad reddendam rationem coloris rubei, qui in Luna deficiente observatur, praeter hanc generalem theoriam binarum luminis dispositionum redeuntium per vices et colorum inde provenientium in lamellis tenuibus ac particulis corporum oportet praeterea considerare naturam atmosphaerae terrestris, per quam transeunt radii, qui ad Lunam abeunt. Atmosphaera est referta vaporibus, qui, si satis intumescant ob aliquam e


16141. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

reddendam rationem coloris rubei, qui in Luna deficiente observatur, praeter hanc generalem theoriam binarum luminis dispositionum redeuntium per vices et colorum inde provenientium in lamellis tenuibus ac particulis corporum oportet praeterea considerare naturam atmosphaerae terrestris, per quam transeunt radii, qui ad Lunam abeunt. Atmosphaera est referta vaporibus, qui, si satis intumescant ob aliquam e rationibus hic propositis, aucta jam mole reflectunt, uti de crassis laminis diximus adn. 60, omne colorum genus. Hinc ipsi atmosphaerae tollitur


16142. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

qui ad Lunam abeunt. Atmosphaera est referta vaporibus, qui, si satis intumescant ob aliquam e rationibus hic propositis, aucta jam mole reflectunt, uti de crassis laminis diximus adn. 60, omne colorum genus. Hinc ipsi atmosphaerae tollitur pelluciditas vel penitus, ut per nubes, vel magna ex parte, ut per nebulam. Ubi moles vaporum satis imminuitur, incipiunt libere transire primi omnium radii rubei, caeteris adhuc per reflexionem distractis; tum et aurei, et flavi, et reliqui ex ordine ac postremi omnium, imminuta jam plurimum vaporum


16143. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Atmosphaera est referta vaporibus, qui, si satis intumescant ob aliquam e rationibus hic propositis, aucta jam mole reflectunt, uti de crassis laminis diximus adn. 60, omne colorum genus. Hinc ipsi atmosphaerae tollitur pelluciditas vel penitus, ut per nubes, vel magna ex parte, ut per nebulam. Ubi moles vaporum satis imminuitur, incipiunt libere transire primi omnium radii rubei, caeteris adhuc per reflexionem distractis; tum et aurei, et flavi, et reliqui ex ordine ac postremi omnium, imminuta jam plurimum vaporum mole, violacei transeunt, et redit


16144. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

uti de crassis laminis diximus adn. 60, omne colorum genus. Hinc ipsi atmosphaerae tollitur pelluciditas vel penitus, ut per nubes, vel magna ex parte, ut per nebulam. Ubi moles vaporum satis imminuitur, incipiunt libere transire primi omnium radii rubei, caeteris adhuc per reflexionem distractis; tum et aurei, et flavi, et reliqui ex ordine ac postremi omnium, imminuta jam plurimum vaporum mole, violacei transeunt, et redit sua pelluciditas atmosphaerae.


16145. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

73 Ad hanc rem intimius percipiendam proponitur hic considerandus unicus unius vaporis globulus, ex cujus consideratione patebit illud, in lumine ab atmosphaera serena reflexo debere praevalere colores maxime refrangibiles, et in transmisso per ipsam colores minime refrangibiles. Nam globulus, qui possit reflectere radium rubeum, poterit reflectere reliquos omnes. Globuli autem plures, qui poterunt reflectere violaceum vel alios quosvis, non poterunt rubeum vel quemvis se minus refrangibilem. Si enim globus


16146. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

75 Observationem Halleyi, quae hic exponitur, adhibet Newtonus ipse in Optica ad hanc theoriam confirmandam. Is in urinatoria machina ad ingentem maris profunditatem delatus accepit per machinae fenestram radium Solis directum, qui erat admodum rubeus, aqua autem visa per radios utique reflexos apparebat ipsi viridis, omnino juxta superiorem theoriam. Porro Halleyus ipse excelluit plurimum et in astronomia tam observationibus quam molestissimis calculis, quibus et tabulas


16147. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

75 Observationem Halleyi, quae hic exponitur, adhibet Newtonus ipse in Optica ad hanc theoriam confirmandam. Is in urinatoria machina ad ingentem maris profunditatem delatus accepit per machinae fenestram radium Solis directum, qui erat admodum rubeus, aqua autem visa per radios utique reflexos apparebat ipsi viridis, omnino juxta superiorem theoriam. Porro Halleyus ipse excelluit plurimum et in astronomia tam observationibus quam molestissimis calculis, quibus et tabulas astronomicas pro planetis et cometarum orbitas computavit ac edidit, et in physica ac


16148. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

genus, et habentur nubes ac nebulae vel caligo, uti diximus. Si sunt tenuiores, praevalent in reflexo lumine plurimum radii violacei. Et idcirco coelum apparet caeruleum, et quidem quandoque colore admodum saturo. At multi etiam ex violaceis pergunt transmitti et, si iter non sit ita longum, per atmosphaeram, multi adhuc habentur in radio directo. Quam ob causam radius compositus e transmissis interdiu flavescit vel ad aureum colorem accedit. Si autem multo longius sit iter, ut jam exiguus supersit violaceorum numerus, tum vero directus radius rubescit plurimum. Quam ob causam primo


16149. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

iter, ut jam exiguus supersit violaceorum numerus, tum vero directus radius rubescit plurimum. Quam ob causam primo mane vel summo vespere aliquando rubentem admodum videmus Solem vel Lunam. Nam, uti superius etiam monuimus lib. IV(V). adn. 26, quo Sol est obliquior, eo est longior via radii per atmosphaeram. Et quidem ea Sole in horizonte sito est quamplurimis vicibus longior quam eodem sito prope zenith. Interdiu, ex. gr. ex mille rubeis et mille violaceis reflectuntur 100 violacei et 10 rubei, adeoque in lumine transmisso habentur 990 rubei et 900 violacei.


16150. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

apparent rubescentes, atque id plurimum, si satis vaporosum sit coelum. 77 Patet jam hinc causa rubei coloris Lunae. Radii, qui in Lunam incurrunt, sunt ii, qui longissimo tractu per atmosphaeram transmittuntur. Intra quam primo descendunt Terram versus, tum ab ea ascendunt praetervolantes. Hinc, si satis vaporosum sit coelum in ea Terrae parte, per quam radii transeunt, debet omnino Lunae iis radiis illustratae idem accidere, quod nubibus illustratis a Sole delitescente


16151. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

77 Patet jam hinc causa rubei coloris Lunae. Radii, qui in Lunam incurrunt, sunt ii, qui longissimo tractu per atmosphaeram transmittuntur. Intra quam primo descendunt Terram versus, tum ab ea ascendunt praetervolantes. Hinc, si satis vaporosum sit coelum in ea Terrae parte, per quam radii transeunt, debet omnino Lunae iis radiis illustratae idem accidere, quod nubibus illustratis a Sole delitescente infra horizontem, atque id ipsum multo magis.


16152. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

78 Postremi hujusce episodii fundamentum omne consistit in veterum mythologia. Phoebus, Diana, Vesta erant apud ipsos Sol, Luna et Terra. Satis enim constat veteres nomine Vestae Terram saepe intellexisse. Luna in plenilunio nobis lucidissima apparet et Solis quodammodo veluti vices gerit per noctem. Quo casu pronum est fingere Dianam sua forma superbientem celebrare festa cum ingenti comitatu Oreadum ac Dryadum, quas in venatione habere solet, quae et hymnum ea occasione canant. De quo hymno dicemus infra. Tum vero illa quidem omnia astra et ipsam


16153. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

occasione canant. De quo hymno dicemus infra. Tum vero illa quidem omnia astra et ipsam nitidissimam Venerem ingenti lumine longissime superat. Terra eo tempore visa ex Luna debet apparere nigra, caliginosa et sordida. Nam in plenilunio Lunam non nisi per noctem videmus. Et ipsa jacens respectu Terrae ad partes prorsus oppositas non nisi obscuram Terrae ipsius faciem tum videt. Hinc locus habetur amaris dicteriis, quibus tum Vestam Diana aggrediatur insultans. Porro in novilunio e contrario Lunae facies Terrae obversa


Bibliographia locorum inventorum

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].


More search results (batches of 100)
First 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 Last

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report


Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.