Your search found 20279 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 5463-5512:

Neven Jovanović 2012-08-01T12:55:50 Aristeae, de legis Divinae ex Hebraica lingua in Graecam translatione, per Septuaginta interpretes, Ptolemaei Philadelphi Aegyptiorum regis studio ac liberalitate Hierosolyma accersitos, absoluta, Historia nunc primum Graece edita. In qua, praeter multa alia lectu dignissima, et pii Regis imago, et regni

In qua, praeter multa alia lectu dignissima, et pii Regis imago, et regni optime constituti forma ad unguem expressa demonstratur. Cum conversione Latina, autore Matthia Garbitio. Basileae, per Ioannem Oporinum. Illustri et generoso viro Huldricho Fuggero, Kirchpergae et Weissenhorni Domino, viro eruditione, pietate et virtute amplissimo. S. P. Si quae, ut censent, Fuggere

res verae religionis cultui vicinior, vel liberali benignitate augustior, vel variis vitae civilis ac gubernationis utilissimis praeceptis refertior, a nullo huius generis historico, meo iudicio, literarum monumentis prodita reperiatur. Cuius etenim per Deum immortalem Regis, omnium historicorum libris excussis, factum propius ad verum veri Dei cultum accedens, quam hoc Philadelphi, invenietur: ad instructae Bibliothecae adornationem, legis Hebraicae translationem immensis sumptibus, et populi Iudaici

liberari contigit. Nam dum in eo versor, fit, ut optimo doctissimoque viro Iohanni OPORINO, hospiti et amico meo, eius conversio, authore Matthia GARBITIO pauculos ante annos in inclyta Tubingensi Academia Graece linguae professione cum vita feliciter defuncto, per doctissimum eiusdem Academiae, Physicae professorem, Georgium LIEBLERUM, transmittatur. Ego itaque, qui talem operam ab eruditissimo viro in conversione illa navatam perspicerem, quae doctis minime improbari posset, libenter id manibus defuncti concessi, ut debita

licuit: sic literarum studiosis vestri ordinis homines, quantumvis non admodum notos, e vel gratia suae observantiae testificandae, vel vestrae benevolentiae promerendae, compellandi veniam facile dari solere. Eius itaque a tua Magnificentia impetrandae, per tuae praeclarae, tantumque praedicatae humanitatis famam, mihi fiducia facta, illud polliceor: nihil in posterum mihi antiquius fore, quam ut, cuius iam tenuis umbra conspicitur, ea in te observantia indies magis magisque clarior reddatur: et in maioribus

iugis, in Pharo extat: Ioachimo id quoque in Chronologia Nicephorea referente. FINIS. Aristeae, de legis divinae ex Hebraica lingua in Gręcam translatione, per Septuaginta interpretes facta, Historia: Mathia Garbitio interprete. Aristeas Philocrati. Cum, o Philocrates, nostra ad Eleazarum summum Judęorum sacerdotem profectio, et quae apud ipsum

et nos in primis: sed nominantes aliter, vocamus Ζῆνα: qua Zeus unde dicatur apud Graecos et ipsa voce maiores non incommode significarunt, eum esse omnium gubernatorem et Dominum, per quem omnia vivificarentur et fierent. Tu ergo, qui omnes homines superas magnificentia et claritate animi, libera eos qui detinentur in servitute. Nec vero ille ita diu suspensus mansit, cum nos etiam in animo ad Deum preces funderemus, ut

contineant in se sententiam et contemplationem. Si ergo visum fuerit tibi Rex, scribetur ad principem sacerdotum Hierosolymis, ut mittat ad te ex quaque tribu sex viros maxime honestate vitae, senio et prudentia legum suarum praestantes: ut ita ex pluribus per diligentem examinationem nacti consentientem et accuratam interpretationem, hos libros pręclare, ut et rei ipsius et tuae voluntatis dignitas postulat, recondamus. Sis felix perpetuo. Facta hac relatione, Rex iussit ad Eleazarum istis de

fierent oblationes, et sacra peragerentur: tum talenta centum pecuniae, ad conficienda alia quibus templum indigeret. Quae quidem attulerunt Andreas tibi charissimus, et Aristeas, viri honesti et boni, ac doctrina praestantes, tuaque conversatione ac iustitia per omnia digni. Qui etiam exposuerunt nobis omnia sibi abs te commissa: et a nobis vicissim cognoverunt, quae ad literas tuas respondenda fuerunt. Nam in omnibus quae tibi proderunt, etiamsi illa naturam nostram superent, obtemperabimus tibi: id quod est

a rege missorum descriptio ornamenta et elaborationem munerum, quae varia et praestanti solertia artificii fuerunt confecta. Cum enim rex et suppeditaret omnia large, et artifices in conficiendis singulis observaret, non potuit fieri ut illi per oscitantiam aliquid vel intermitterent, vel temere et perperam conficerent. Primum autem mensae confectionem exponam. Mensa aurea Hanc rex mole quidem valde magnam volebat extruere: sed cum iussisset interrogare

cedentium. Quia autem, ut diximus, forma triangularis erat operis in quamcunque partem versi, hinc utriusque huius tractus pars in summo acuta et elevata erat. In hoc etiam altero tractu erant preciosi et varii lapides, in medio plegmatum funalium situ contiguo per vices inserti ad inimitabilem connexionis formam: omnes etiam per foramina fibulis aureis, ut firmi inessent, comprehensi. angulorum iuncturas clausurae constringebat. Circa partes autem coronae ad aspectum eminentes, per obliquum in circuitu erat ex

in quamcunque partem versi, hinc utriusque huius tractus pars in summo acuta et elevata erat. In hoc etiam altero tractu erant preciosi et varii lapides, in medio plegmatum funalium situ contiguo per vices inserti ad inimitabilem connexionis formam: omnes etiam per foramina fibulis aureis, ut firmi inessent, comprehensi. angulorum iuncturas clausurae constringebat. Circa partes autem coronae ad aspectum eminentes, per obliquum in circuitu erat ex lapidibus preciosis confecta quaedam ovorum facies, cum effigie extante,

medio plegmatum funalium situ contiguo per vices inserti ad inimitabilem connexionis formam: omnes etiam per foramina fibulis aureis, ut firmi inessent, comprehensi. angulorum iuncturas clausurae constringebat. Circa partes autem coronae ad aspectum eminentes, per obliquum in circuitu erat ex lapidibus preciosis confecta quaedam ovorum facies, cum effigie extante, et virgulis exculptis, ad formam continui et densi inter se situs, quae ambibat totam mensam. Sub hac lapidea ovorum effigie, artifices fecerant

pedi botros haberet ad summum usque ex lapidibus preciosis confectos. Atque hęc eadem forma erat pedum quator, in quibus omnia erant ita elaborata affabre, et coaptata, ut peritiae et artis praestantia non solum nihil discreparent a veritate, sed etiam vento per aerem flante moverentur eorum folia omnia, et situ et habitu ad nativam imaginem sculpta. Labia autem mensae constabant ex tribus partibus, et erant veluti triplicata, ac clavibus subtilibus ita inter se per crassitudinem operis coagmentata, ut

discreparent a veritate, sed etiam vento per aerem flante moverentur eorum folia omnia, et situ et habitu ad nativam imaginem sculpta. Labia autem mensae constabant ex tribus partibus, et erant veluti triplicata, ac clavibus subtilibus ita inter se per crassitudinem operis coagmentata, ut neque cerni neque inveniri posset, qua iuncturae coirent. Crassitudo autem mensae totius non minor erat semicubito: unde sumptus ad multa millia protrahebantur. nam quia Rex semel constituerat, non esse magnitudine

quia in solemnibus festis multa millia iumentorum offeruntur. Aquae vero confluxus nunquam deficit: et quia fons intrinsecus magnus naturalem, et eam perennem scaturiginem habet, et quia subtus terram sunt mira et inenarrabili arte aquarum receptacula, confecta per quinque stadia, quemadmodum apparebat undequaque circum templum, quorum singula habent fistulas infinitas, utrinque in se invicem emittentes fluxus: atque haec omnia in imo et a lateribus plumbo sunt obducta, et multa terra accurate cooperta. Sunt praeterea

utrinque in se invicem emittentes fluxus: atque haec omnia in imo et a lateribus plumbo sunt obducta, et multa terra accurate cooperta. Sunt praeterea multa ostia in fundo et basi, quae nemo cernere potest, praeter illos quibus ministerium est commissum: per hęc impetu et effluxu supermissae aquae, sanguis quantumvis copiosus a victimis collectus, abluitur et expurgatur. Exponam etiam, quomodo ipse istorum receptaculorum molem et structuram ex singulari benevolentia monstratam cognovi. Nam

ligna, alii oleum, alii similam, alii aromata in ministerio suo curant: alii integras carnes hostiarum comburunt, utentes in hoc magna virium et intentione et dexteritate. apprehensa enim utrisque manibus vitulorum crura, quae singula fere talenti pondo habent, per vices utraque manu sursum porriciunt mira industria, in altitudinem satis magnam: nec in iis excipiendis errant. Simili modo porriciunt etiam ovium crura, nec non et caprarum, quae mirifice et pondere et pinguedine excellunt. nam quod iam dictum est, ita

satis magnam: nec in iis excipiendis errant. Simili modo porriciunt etiam ovium crura, nec non et caprarum, quae mirifice et pondere et pinguedine excellunt. nam quod iam dictum est, ita peragitur, ut ad id, a certis quibus hoc curae est, per omnia seligantur, quae et labe reprehensionis omni vacent, et pinguedine excellant. Ad quietem autem habent locum certum, ubi quiescentes recumbunt: atque inde usi quiete, alacres et prompti excitantur, nemine ipsis ministerii officia imperante. Tantumque

Supra caput habebat tegumentum, quod Cidarim vocant: et supra hanc inimitabilis artificii mitram, ornamentum a regibus consecratum. Hinc supra laminam auream nomen Dei sacris literis scriptum, cum ornatu et decore summae reverentiae per frontem ad supercilia usque protenditur. Ipse vero Eleazarus in tractatione sacrorum videbatur his omnibus dignus esse. Qui autem splendor inde existebat, ille metu et turbatione quadam afficiebat spectantes, cum videretur ipsis quasi extra ornatum in alium

locusque iste erat in vertice montis, et supereminens inter alia munimenta. Praeterea turres custodiebantur a fide dignissimis, et patriae multis argumentis declaratis viris, qui non habebant facultatem egrediendi ex arce praeterquam festis diebus, idque per partes et vices: neque sinebant ingredi quenquam. Et a pręside iussi admittere aliquem contemplandi gratia, valde ac curate eum observabant: quod etiam tum, cum nos adessemus, eveniebat. Nam aegre nos duos et inermes admittebant, ad perlustrandas res

omnis generis multa, et pascua uberrima. Itaque praeclare hoc perspicientes, ista loca multitudine hominum egere, ad hoc et civitatis constitutionem et pagorum numerum accommodarunt. Praeterea immensa copia aromatum, lapidum preciosorum et auri, importatur eo per Arabes. Nam regio et ad cultum et ad negociationem est idonea, et civitas abundat artificibus: nec deest ei quicquam eorum quae mari advehi solent, cum habeat portus opportunos, qui abunde suppeditent res et Ascalonae, et Ioppae, et Iazae,

cum habeat portus opportunos, qui abunde suppeditent res et Ascalonae, et Ioppae, et Iazae, Ptolemais similiter etiam Ptolemaidis, civitatis a rege conditae. Iam in medio istorum locorum est sita, nec ab illis multum distat, sed ipsa per se omnia abunde habet, cum sit et irrigua undique regio, et ad magnam securitatem munita. Iordanus fluvius Nam Iordanus, fluvius ille perennis, circumfluit ipsam, in se ab antiquo continentem non minus arvorum quam sex millia

invadi possit. Narrabatur etiam, ex montibus Arabiae vicinis prius metalla aeris et ferri fuisse eruta: quae postea, quo tempore Persae rerum potirentur, fuerunt intermissa: quia qui tum praeessent, culparent illa, ut inutilis et sumptuosi laboris, et per quae etiam regio posset perdi. Ac quidem haec ipsorum criminatio valuit: quia fere per potentiam illorum qui intenti iis erant, regio fuit perducta in alienas manus, cum illi inde in regionem nacti fuissent ingressum. Exposui ita strictim tibi, frater

et ferri fuisse eruta: quae postea, quo tempore Persae rerum potirentur, fuerunt intermissa: quia qui tum praeessent, culparent illa, ut inutilis et sumptuosi laboris, et per quae etiam regio posset perdi. Ac quidem haec ipsorum criminatio valuit: quia fere per potentiam illorum qui intenti iis erant, regio fuit perducta in alienas manus, cum illi inde in regionem nacti fuissent ingressum. Exposui ita strictim tibi, frater Philocrates, quae etiam de his commemoranda fuerunt. deinceps exponam illa, quae sunt ipsius

ita coepit loqui: Eleazari ad quaestionem ab Aristea et Andrea propositam responsio Cernis, inquit, quid possint et efficiant conversatio et consuetudo. quia homines ex conversatione improborum depravantur, et fiunt miseri per totam vitam. Si vero cum sapientibus et prudentibus versentur, ignorantiae suae emendationem ad vitae rectitudinem consequuntur. Hinc primus Legislator noster distincte et accurate praecipit, quae sunt pietatis et iusticiae: et singula de his tradidit non

nostra intentius perpenderant, et inde assumpserant, nos Dei homines appellant: quod ex aliis nemini contingere potest, nisi verum Deum colat. Sed fere alii homines sunt cibi et potus et vestitus, in quo toto animo incumbunt. Nostri vero his pro nihilo habitis, per totam vitam versantur in contemplatione maiestatis et omnipotentiae Dei. Hinc ergo ne per ullius impietatis communicationem inficeremur, neve conversatione improborum depravaremur, circumsepsit nos legitima sanctitate et puritate cibi, potus, tactus, auditus,

nemini contingere potest, nisi verum Deum colat. Sed fere alii homines sunt cibi et potus et vestitus, in quo toto animo incumbunt. Nostri vero his pro nihilo habitis, per totam vitam versantur in contemplatione maiestatis et omnipotentiae Dei. Hinc ergo ne per ullius impietatis communicationem inficeremur, neve conversatione improborum depravaremur, circumsepsit nos legitima sanctitate et puritate cibi, potus, tactus, auditus, et visus. nam in universum omnia quae ipse sanxit nobis, habent naturalem causam, et ita

animalium, quae leguminibus ex terra nascentibus vescantur, et nullam vim usurpent ad alia sui generis absumenda. His itaque quasi symbolis quibusdam, legislator voluit ostensum intelligentibus, ut cogitarent se debere esse iustos, et nihil per vim agere, neque fiducia potentię et virium suarum alios opprimere. Nam cum non permisit attingere iam enumerata animalia propter impetus et inclinationes illas, quas singula habent: quomodo non prorsus iudicavit cavendum esse, ne moribus et vita ad ipsorum

Nam cum dicit, Quaecunque habent fissas ungulas, et ruminant: ibi manifeste intelligentibus proponit signum memoriae. nam ruminatio significat memoriam et recordationem, ac quidam praecipue vitae et constitutionis nostrae: et quod vita constat et conservatur per alimenti sumptionem. Unde similiter etiam in Scriptura cohortatur ille qui dicit: Memoria recordator Domini, qui fecit in te magna et mirabilia. Apparent enim illa magna et admiranda, cum recte considerantur: ut primum ipsa corporis compages, nutrimenti

dicto neque facto quis laedat. Atque ita quantum brevitas permisit, de his disseruimus, ad ostendendum hoc tibi, omnia in legibus nostris esse statura ad iusticiam: neque quicquam temere aut severius et durius esse ordinatum et propositum, sed ut per totam vitam et in actionibus omnibus exerceremus et usurparemus iusticiam erga omnes homines, et Dei gubernantis omnia nunquam oblivisceremur. Ita ergo, et quae de cibis, et quae de bestiis sunt tradita, omnia spectant eo, ut iusticia excolatur, et hominum

volumina legis. hocque facto, salutans excepit illos, et dixit: Rectum erat, viri pietate insignes, me primum exhibere honorem illis ob quae vos accersivi huc: deinde vobis praebere dextram: ideo illud prius feci. Hic autem dies in singulos annos per totam vitam meam erit mihi solennis et magnus, quo vos ad me venistis. Et quia contigit ut ad me veniretis tempore illo, quo ego navali adversus Antigonum praelio victoria sum potitus: ideo volo hodie vobiscum coenare. Iussitque suo convenienti ordine et modo

illi Eleazarum seniorem sacerdotem ex illis qui advenerant rogarunt, ut faceret vota. qui cum convenienti reverentia stans dixit: Rex, impleat te Deus omnipotens omnibus illis bonis quae creavit: detque et efficiat ut ea tu, uxor, liberi et amici habeatis per omne vitae tempus affluentia et firma. Ad haec ab illo dicta excitatus est magnus applausus, cum clamore et exultatione, qui satis diu duravit. hinc conversi sunt ad oblectandum se illis quae apparata erant. Tum ministri omnes, ex Dorothei praescripto

ad oblectandum se illis quae apparata erant. Tum ministri omnes, ex Dorothei praescripto et ordinatione ministrantes, expediebant sua munia: inter quos etiam regii pueri erant, quique apud regem in magno essent honore. Ibi Rex post aliquantulum spacii, per occasionem captatam, sedentibus illis ordine secundum aetatem, eum qui primum locum in sessione habebat interrogavit: 1 QUOMODO regnum ad finem usque retinuerit extra lapsum et offensionem? Ad quod ille paululum cunctatus,

et nihil neque superbe neque pro tua potentia egeris contra delinquentes. Hoc autem ita facies, si Dei observabis administrationem et constitutionem, qui dignis perficit vota ipsorum: quos autem non vult participes fieri suorum votorum, illis aut per insomnia, aut factis et actionibus ipsis ostendit, ipsorum vota esse noxia: neque eos vel pro ipsorum delictis, vel pro suae potentiae magnitudine affligit, sed aequitate erga illos utitur. Et hunc suis laudibus prosecutus, interrogabat eum qui

hostibus formidolosus? Ille dixit: Si et armorum et potentiae multo apparatu instructus fueris, et haec longiore tempore detinueris ad negocii finitionem, compositionemque, quasi inania extra omnem rei aggressionem. Etenim et Deus utitur dilatione, et ita per declarationem potentiae suae omnium animis incutit terrorem. Hoc etiam collaudato, ad sequentem dixit: 7 QUID sibi ad vitam degendam possit esse optimum? Ille ait: Hoc cognitum habere et statuere, Deum

interrogata, coepit cum undecimo colloqui, quia decem die priori erant interrogati. ac silentio facto, quaerebat: 11 QUA ratione dives permanere posset? Tum, qui interrogatus erat, paululum moratus, dixit: Si nihil praeter regni dignitatem et per luxum egeris, sique sumptus nullos in inania et inutilia impenderis: tuos vero subditos studueris beneficiis tuis perducere in benevolentiam erga te. Nam Deus est summe beneficus, et omnium bonorum causa: quem imitari oportet.

QUA ratione posset esse humanus? Ille respondit: Si consideraveris, quam longo tempore, et in quantis miseriis genus humanum nascatur et crescat: quodque ideo nec facile punire oportet, neque accusare alios, ex hac cogitatione, quia vita humana per se obnoxia sit doloribus et afflictionibus. Ex horum enim diligenti consideratione inclinaberis ad misericordiam: et eo magis, si Deum etiam cogitabis esse misericordem. Approbato et hoc, proximum interrogavit: 15 QUI mores in

si consideraveris, Deum magna providentia gubernare et tueri genus humanum, et ipsis suppeditare valetudinem, integritatem sensuum, aliaque omnia, et tu simile quid, imitans ipsum, egeris, non neglecta interim etiam iusta malorum compensatione. Nam quae per iusticiam peraguntur, illa habent diuturnitatem. Hunc etiam fassus recte dixisse, interrogabat decimum: 50 QUI esset fructus sapientię? Ille dixit: Non esse sibi conscium malarum actionum, et in tota vita degenda

tristari. Sed ad se et suum commodum respicientes, etiam ob haec omnes homines tristantur. Caeterum ut quis effugiat omne malum, hoc non contingit nisi virtute Dei. Fassus hunc respondisse ut oportebat, ad proximum dixit: 57 PER quae veniat quis in contemptum, et amittat gloriam, et existimationis famam? Ille dixit: Quando in aliquo existit superbia et confidentia perpetua, tum supervenit contemptus, et existimationis eius eversio. Deus tamen omnem gloriam gubernans, quo vult eam

ex vita excesserint, te habituros curatorem rerum suarum. Neque enim, Dei beneficio nactus ex animi sententia rerum successum, cessas omnes tuos refocillare, et erigere tua munificentia, ad meliorem rerum suarum statum. Edita significatione approbationis suae per applausum, ipsos omnes amice commendavit, et singulis paulo plus propinavit, et eo plus oblectationis et gaudii haberet ista sua conversatio cum ipsis. Septimi diei convivium Septimo die, instructo convivio cum maiori

eo clara voce, et oculis in sequentem coniectis, dixit ad eum: 66 QUOS oporteat in belli duces eligere? Ille respondit: Fortitudine et iusticia praestantes, et quibus potius est servare homines, quam cupiditate victoriae per confidentiam perdere eorum vitam. Nam ut Deus beneficus est in omnes, ita tu imitatione eius omnia beneficentia prosequeris. Fassus eum bene respondisse, alium interrogabat: 67 QUEM hominem conveniat prosequi admiratione? Ille

nos haec, sicut dictum est, desumpta et selecta ad te misimus: non ignari, quantum sit tuum studium ad cognoscenda utilia. Post tres autem dies, quam illa quae exposuimus, sunt acta, Demetrius assumpsit ad se illos viros, et in insulam per aggerem maris septem stadiorum est progressus, ac traiecto ponte partes versus septemtrionem occupavit: ibi congregatis illis viris in domo splendide extructa iuxta littus, et ab omni tumultu et strepitu remota, cum ibi etiam adessent omnia

interpretari. Quare Iudaei vota peracturi manus lavent Interrogati autem et de hoc, quare post lotas manus vota faciant? respondebant: hoc fieri in argumentum et testimonium, nullius sceleris perpetrati, quoniam per manus omnes conatus soleant expediri, ita pulchre et sancte omnia ad iusticiam referebant. In singulos ergo dies, sicut ante diximus, convenientes in locum illum amoenum, iucundumque et ob silentium et ob lucis claritatem, rem susceptam studebant perficere.

laude, rogaruntque ut istam legem suis etiam principibus dare vellet. Ut autem perlecta sunt ista volumina legis, adstantes et sacerdotes et interpretes seniores, gubernatoresque civitatis, et ipsi principes multitudinis, ita dixerunt: Quoniam recte, sancte, et per omnia accurate perfecta est ista interpretatio, par est, ut omnia permaneant in suo habitu, nec ulla fiat immutatio. Omnibus ad haec cum approbatione acclamantibus: iussit Demetrius illos, ut haberent in more, imprecari dira illi, si quis

dicitur fuisse liberatus a morbo. Accepi etiam de Theodecte tragico poeta, cum voluisset aliquid quod scriptum esset hoc libro, transferre in quandam suam fabulam, fuisse visum ei ablatum, donec perpendisset hoc sibi evenisse propter hoc suum factum, et per multos dies reconciliasset sibi Deum votis suis. His auditis Rex, et (sicut diximus) accepta a Demetrio legis interpretatione, religiosa veneratione est eam prosecutus: et iussit magnam curam haberi librorum istorum, eosque religiose

cognationis utilitas quae 74 confidentiae comes contemptus 83 consilia optima quae 79 consilia sana capere quid 78 consiliariis quibus utendum 81 in Contemptum per quae veniat quis 83 conversationis vis 42 convivium primae diei 56. secundae 62. tertiae 67. quartae 72. quintae 76. sextae 81. septimae 85 convivii adornatio 55 in Conviviis quae

19 sine Erratis quomodo vivere quis possit 77 eruditionis cultura quantum utilitatis adserat 3 Eschlemias 18 eventus quiuis quomodo moderate ferantur 60 existimationis fama per quae amittatur 83 expensarum in captivorum redemptionem factarum summa 11 Ezekias 18 Ezekielus 19
F Fama perpetua apud homines

fiducia non in potentia aut viribus suis, sed in solo Deo ponenda 59 fodinis metallorum regiones perdi 39 fortitudinis finis 61
G Gloria per quae amittatur 83 gloria offensione aliqua imminuta quomodo recuperanda 71 in Gloria perpetua esse quomodo quis possit 69 gloriose se gerere apud quos conveniat 69 gloriosum in primis quid 72

Levis 19 liberorum neglectus maximus 76 luxu abstinendum 62
M Manus lavare cur soliti Iudaei vota peracturi 93 per Manus omnes conatus expediri 94 Mattathias 18 medius vitae et morum status optimus 40 memoriam beneficiorum suorum quibus symbolis servari Deus voluerit 48. 49 Menedemus Eretriensis philosophus

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report