Your search found 1969 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1401-1500:

atque unum sejungant quodammodo ac dividant. Igitur cum in hisce rebus illud a nobis inveniri non possit, oportet deum ipsum ultimum esse Bonorum Finem, et cum nobis unum expetendum proposuisse; cujus cum infinita Natura sit, eadem explere nostrorum animorum desiderium potest. Sed in hoc mortalis vitae cursu optare tantum Bonum ac sperare possumus, id plene assequi, in eoque acquiescere non valemus: interim tamen relicta nobis hic est quaedam etsi non perfecta Beatitudo, quae in fana mente ac tranquilla sita est. His latius explicatis, nostrorum Actuum, quos ad ultimum Finem dirigere nos

quam eos componere debemus, ait esse aeternam supremae Rationis Legem, a qua Naturae Lex manavit: praecipuum hujus Legis scitum esse, ut Deum ipsum amemus, eique omnia referamus: Ab hujusmodi praescripto recedere plerosque, qui decepti sensibus inhaerescunt, ac fruuntur rebus, quae nobis ad usum vitae tantummodo date sunt. A vers. 728. docet primas Naturae leges omnium mentibus insitas ignorari non posse; eas esse immutabiles, quippe quae non ex hominum consensione, sed ex ipso Ordine et summa Ratione nata sunt; inde nobis conscientiam esse, quae semper recta suadeat, et a

donec rem eam perspiciat mens, atque ex omni parte consideret, et expetendane sit, an vitanda, definiat; sed praeceps ruit in illud, quod semel Boni speciem praesetulit, et judicium mentis antevertit. Tandem rebus omnibus perpensis hoc vere sapientis esse statuit, ac firmat, in hoc mortalis vitae cursu in id, quod Summum atque Aeternum est, operam omnem impendere.

3  Quam Pater haud aevo nec majestate secundam
4  Edidit aeterna foecundae in imagine mentis
5  Progeniem; per te causae et sua semina rebus
6  Seminibusque suus vigor et vis indita vitae:
7  Tu Dea, tu pulchri Ratio ordinis, omnia nectis
8  Mensuris elementa suis, numerisque revincis.
9  Terra tibi foetus, tibi debent sidera lucem:
10  Tu facis, ut caleant ignes, tu

295  Esse, nisi omnino fallantur in inveniendis
296  Veri, quod quaerunt, rationibus, et procul errent.

297   His accedit; uti vario pro tempore vitae
298  Nos quam a nobis longe distemus in annis
299  Nunc quam praeteritis multum diversa sequentes,
300  Post et venturo longe mutabimur aevo.
301  Quin et saepe die pugnantia

ut esse
757  De genere humano; quoniam nil detegit horum
758  Intus inesse animam; nam posse hos ire videtur
759  Corpus item in motus, sine vita quamlibet extet.
760  At neque quod vitae nimirum inimica videntur
761  Longe aversari fugiendo incendia dira
762  Serpentumque truces iras malasque leonum
763  Sanguineas tristemve ex alta rupe ruinam,
764  Nec quod

930  Per campos late fruges arbustaque crescunt,
931  Alituum proles generetur quadrupedumque
932  Necnon squammigerûm nec non serpentia saecla
933  Humanumque genus, sic damna perennia vitae
934  Ut possint auctu pariter reparare perenni:
935  Multaque de genere hoc nova mundo suppeditantur
936  Enascentia, uti lapsis succedere possint)
937  Id rerum sine motu infraque

1095  Volventem ambiguos dextra laevaque rotarum,
1096  Saepe quidem multos opibus pollere docentes,
1097  Ima qui nuper fuerant in plebe locati,
1098  Et, modo qui magni Reges, vix jam ultima vitae
1099  Servare amissis aliis sibi; discere ut inde
1100  Possint non opibus non illi sidere regnis,
1101  Ignotaque sati haud animum demittere terra;
1102  Discere praeterea, non

haud deserit Aegrum,
1181  Donec frigida mors languentes sopiat artus.
1182  Sic quoque fac reputes hominum mortalia saecla
1183  Posse a suprema curari Numinis arte,
1184  Dum vitae celeres annos hic ducimus aegri;
1185  Nam quis non animo morbis languente laborat?
1186  Postquam autem functi vita frigentia terrae
1187  Corpora liquerimus, tunc omnia denique reddi

1284  Non igitur poterit corrumpi, dissolüique
1285  A rerum plagis neque longo vincier aevo.
1286  Dicere at, in nihili quod nostra redire profundum
1287  Debeat exacto tandem Mens tempore vitae,
1288  Desipere est. Quid enim sic omni ex parte peremtum
1289  Occidit usque adeo penitusque revertitur in nil
1290  Rerum natura ex omni Summaque creata?
1291  Quod si Summa

post parvo quod dein dissolvere vellet.
1303  Nos iterum atque iterum Mentem quapropter oportet
1304  Aeternamque putare immortalemque futuram.

1305   Porro cur vitae frustra felicis amorem
1306  Inseruit Natura animis nil provida nostris,
1307  Cur Veri desiderium succendit inane,
1308  Si ruit nihilum vita privata futura
1309  Mens votis

tantum
1333  Num foret angusto positum sub pectore robur,
1334  Omnem deberent uno finire sub ictu
1335  Si vitam, neque prospicerent, quid deinde merentes
1336  Perpetuo maneat vitae immortalis in aevo?
1337  Denique nullus erit, vel in hac imponere tentet
1338  Re sibi, cui lucro est Animam quoque morte resolvi,
1339  Nullus erit, qui non Naturam vociferari

1662   Scilicet antiquae luimus contagia culpae.
1663  Primorum hoc Hominum tum mundi in origine crimen
1664  Heu! fuit, unde omnes nativo corpore creti
1665  Nascimur. Hi sortem vitae tenuere beatam,
1666  Integra adhuc dum nostra fuit natura sub ortu.
1667  Libera tunc Animi regnabat in omne potestas
1668  Corpus, et hoc totis parebat partibus uni,

rebelles
1696  Cum Dominam invadunt vi multa immanibus ausis
1697  Corporei motus, oriturque miserrima contra
1698  Seditio et bellum magno turbante tumultu.
1699  Jam nunc illius vitae sortisque beatae
1700  Heu! neque reliquiae superant: quin ipsa vetustas
1701  Invidit seris dilecta Nepotibus arva
1702  Elysii antiqui; fines disjecit, et altos
1703  Confudit

valentes,
1373  Et pariter debent eadem ire in funera tandem.
1374  Cum persaepe quidem contra contingere nosmet
1375  Intueamur, ut, aetatis qui tempore Fratres
1376  Non distant, vitae ratione ferantur in omni
1377  Diversum, semperque animis discordibus obstent
1378  Impare fortuna et cultu fatisque supremis.
1379  Illis quapropter latitandi copia nulla est,

18  Gens erit? Amplexu placidae seu civica pacis
19  Jura artesque colunt, tantum felicibus ausis
20  Progrediuntur, uti prorsus miranda reperta
21  Gentibus humanis in publica commoda vitae
22  Ediderint. Verum miranda haec omnia quid sunt
23  Denique prae rerum majestate atque repertis
24  Ejus, qui nobis rationem invenit eam, qua,
25  In caelo quidquid peragi

1947  Pondere sunt, nequeant ut proinde attollier ima
1948  Altius a terra: sed nos praestante labore
1949  Eruimus, vique in superas educimus auras
1950  Quaerentes in eis quoque dulcis commoda vitae.
1951  Commoda multa quidem plumbi ferrique potestas,
1952  Et simul argenti pondus simul aeris et auri
1953  Attulit: his partim silvas nam possumus altas
1954  Caedere, materiem

1955  Perque forare, solumque etiam proscindere terrae;
1956  Partim ex argento simulacra nitentia Divûm
1957  Ponimus, ornamusque auri fulgoribus aras.
1958  Quamvis ista tamen dent vitae praemia dulcis,
1959  Ima condita adhuc melius tellure jacerent.
1960  Nam neque nunc ullus gladii foret usus et aeris
1961  Incurvi, serimus queis mutua vulnera nosmet

2005  Nonne hoc desipere est? quanto se angore metuque
2006  Discruciant animi, cum se subit esse creatos
2007  Mortales, atque extremam properare citatos
2008  Ad metam, quae cuncta adimat tot denique vitae
2009  Commoda, pro! tanto dudum quaesita labore?
2010  Nam neque divitiis capitur Mors, tardior annis
2011  Ut saltem veniat feris; neque longior usquam
2012  Vita tibi congesto

57  Telluris gremium pluvia foecundat, et herbis
58  Sufficit humorem, atque aestivos temperat ignes
59  Per terras diffusa et in omnes undique Gentes
60  Fontibus et fluviis lacubusque in praemia vitae
61  Publica, et omnem uno circumdat denique Terram
62  Oceano, per quem disjunctas visimus oras,
63  Atque alias Gentes lustramus et invia Regna.
64  Num minus Aurarum natura

seu dura metalla
71  Ducere, seu varios libeat quoque fundere in usus.
72  Denique res igni multas tractamus, ut illo
73  Sublato e terris artes quoque protinus omnes,
74  Commoda tot vitae, demum vita ipsa periret.
75  Propterea, ut memorant, mortalia saecla Prometheus
76  Finxit ubi e limo, vitamque animamque daturus
77  Protinus in caeli correptus templa volavit,

69  Foecundique suis erupta excludier ovis.
70  Nam neque fortuitus congressus particularum,
71  Nec Solis calor atque imbres, nec putrida rerum
72  Materies ulli dedit unquam exordia vitae;
73  Quod falsum ratio, falsum experientia vincit.
74  Et quis enim certo sine semine nectere partes,
75  Texereque ullius viventes corporis artus,
76  Forsne queat? varias valeat

112  Inque dies majus jam membra informat et artus
113  Oraque; completo tum demum tempore donec
114  Reddere se superas tener infans possit in auras.
115  Scilicet humanae sunt haec exordia vitae.
116  Quod superest, tibi dico Animam mentemque locatam
117  In capite, humani velut in regione superna
118  Corporis: hic etenim Mens cogitat, atque sagaci
119  Pollet consilio,

1351  Vincula communis Patriae, quem sidera Mundi,
1352  Vires, mensuras, rationes, pondera rerum
1353  Et numeros audit Pubes Romana docentem.
1354  Magnis ille Viris Socialis foedere vitae
1355  Jungitur. Hoc Divûm sancitum est munere, ut essent,
1356  Qui genus excolerent humanum, et lumine puro
1357  Doctrinae et rectis formarent moribus

2009  Undique aperta patet via Mortis, et undique lethum
2010  Imminet, ut merito mortalia saecla feramur
2011  Esse Homines, diras tot nostro in corpore pestes
2012  Qui gerimus; vitae nil ut promittere nobis,
2013  Quamlibet et juvenes et forti corpore freti,
2014  Possimus celerem venturi in temporis horam.
2015  Nam neque praeduri constamus marmore saxi,

2022  Possint in motus, ut sensibus omnituentes
2023  Utantur multis, ut alantur, saecla propagent
2024  Ut sua, de genere hoc facere ut quoque plurima possint,
2025  Quae facimus, fieri vitae quae postulat usus.
2026  Quare seu nimius cibus ingravet, ipse nocenti
2027  Exedat aut succo, vitium sive aëris intus,
2028  Sive inimicus aquae turbet liquor, inficiatque,

Naturae impervia vulgo
2  Regna sat est: instant alii subeuntque labores.
3  Dicendum, quae summa Boni sit Finis, et illuc
4  Qua ratione viae possimus tendere certa;
5  Quid juvet, ad vitae quid contra dona beatae
6  Officiat nobis. Felices! vel quibus unum id
7  Scire datum, quamvis ignorent caetera prorsus,
8  Quae sunt cumque; etenim Solem Lunamque meantem
9  Et

et mobilis Ignis
11  Undarumque liquentum, et qua ratione gerantur
12  Omnia, quae caelo peragi terraque videmus,
13  Dulce sit id quamvis atque ad res utile multas,
14  Attamen ad vitae quidnam momenta beatae,
15  (Haec etenim rerum summa est) quid contulit unquam?
16  Tu mihi tu coecam divinae lumine lucis
17  Ingredere, O, Mentem, SAPIENTIA, consilioque

coactu
72  Projicimus deorsum, ruit ille per aëra praeceps,
73  Et qumavis nequeat non labier, attamen ultro
74  Labitur, et terram celerans gravitate petissit.
75  Ergo correpti vitae felicis amore
76  Quaerimus usque avidi Bona rebus in omnibus omnes
77  Ardenter: nam saepe licet videamur in ipsis
78  Rebus velle, prius quae valde ingrata fuere,
79  Contra, quae

154  Ejicerent illi, quibus est res ampla; fateri
155  Deceptos rerum a specie et fulgoribus auri
156  Protinus audires, miseros quibus esse necesse est
157  Haud minus, ac inopis si vitae incommoda ferrent.
158  Scilicet haud Hominum dives Fortuna quit unquam
159  Naturam mutare, Deûmque in conditionem
160  Vertere praeclaram, nihil ut miserabile prorsus

304  Haud minus horrescunt mortem, ac plebecula vilis.
305  Hoc igitur subdit stimulos hos Gloria motus
306  Scilicet ardores hos excitat; illa laborum
307  Oblitos facit atque fui; dat prodiga vitae
308  Pectora, dum cupiunt potiori vivere vita:
309  Usque adeo ignari sectamur inania rerum!
310  Ac si jam quidquam vitaї munere functos
311  Ad nos pertineat, nostri num Fama

neque enim contingere tanta
439  Possumus in terris, nec summo hic Fine potiri
440  Haud minus at miseros inter magnosque labores
441  Fortunaeque vices et vitae incommoda multa
442  Esse datum est aliqua saltem ratione beatos,
443  Etsi non summa, et felici vivere fato.
444  Id fit, ubi sana et tranquilla mente vigemus.
445  Sana quidem

peractum.
475  Plurima praeterea sunt, quae Mens intima tantum
476  Intra se peragit; quoque sunt, quae extrinsecus edit.
477  De genere illorum primo felicis amorem
478  Intus habet vitae; rationes quaerere porro
479  Instat, queis teneat, quae sunt bona, noxia vitet;
480  Atque ita consultans deliberat; eligit unam
481  Prae multis tum deinde viam; cum sine potita est

et divitiis et honoribus illecebrisque,
644  Nec non et caris praeferre Parentibus, ipsis
645  Et Natis, usquam vel si quid dulcius extat,
646  Praeferre et vitae quoque et ipsis denique nobis;
647  Nec tantum praeferre, sed ipsum in rebus amare,
648  Res omnes per quem subsistunt, omnibus Unum.
649  Namque has, quo Numen, si prosequeremur amore,

719  Olim sunt Homines venerati: namque putabant
720  Esse Potestates praeclaras scilicet illas,
721  Unde bona effluerent in terras: deinde per omnes
722  Dilapsi res, quidquid erat tunc utile vitae,
723  Protinus addebant templis, votisque colebant:
724  Quin etiam et sensum tribuebant, magnaque facta
725  Divinamque dabant vitam formamque decoram.
726  O Genus infelix

confraga, seque suumque
1095  Immani currum saxo e pendente ruina
1096  Praecipitet deorsum; vel saltem denique raptus,
1097  Quo ducit via nulla, nec est opus ire, feratur.
1098  Sic vitae pariter cursus mortalis, ab ipsis
1099  Quae rapitur motis persaepe Affectibus intus,
1100  Currus equis rapitur velut a pernicibus, illac
1101  Si pergat, summum qua possit tangere Finem,

1209  Nec tantum, quid sit vitandum quidque petendum,
1210  Noscere; verum illud semper vitare, quod obsit,
1211  Idque sequi, quod prosit, et id constanter amare.
1212  Scilicet haec vitae Virtus Ars certa regendae
1213  Claraque lux Animo est; illa quodcumque peractum
1214  Est duce, vix ullas fraudes vix ulla timendum
1215  Errorum, quibus haec offendat vita, perîcla.

1456  Justitiae, et sancti fundebant semina Honesti
1457  Exemplis, pariter haud mollibus usque monentes
1458  Praeceptis Puerum, cultis et moribus illi
1459  Certabant tenerae formare exordia vitae;
1460  Ipse bonas voluit Genitor ductare per artes;
1461  Et sacros mecum latices Permessidos undae,
1462  Naturae sibi nota et mecum limina adibat.

1564  Verum in convictu quoque moribus effice suavem
1565  Jucundis, placeas caris ut carus Amicis.
1566  Nam neque sanctius est porro neque firmius ullum
1567  Foedus Amicitia; cum vitae scilicet aequis
1568  Moribus assimiles inter se propter Honestum
1569  Conveniuntque ineuntque Viri certamen Amoris.
1570  Illud enim in quovis si conspiciamus Honestum,

1640  Et quoniam Virtus subeundis ista perîclis
1641  Exercet persaepe suos, pulcherrima certe
1642  Inter Bellantum vultus praefulget et arma
1643  Inter perdendae tot certa pericula vitae,
1644  Justo ubi nimirum certatur Marte, velut cum
1645  Pro Rege et Patria pro Relligione geruntur
1646  Bella Viris: nam virtutem pugnare necesse est
1647  Hanc pro Justitia:

1648  Nullo posse videt quos cum illa foedere jungi,
1649  Effugit, et forti tantum rem pectore contra
1650  Aggreditur; neque se letho temere objicit audax;
1651  Scilicet ad vitae subeunda pericula magnas
1652  Exposcit causas: adversam optare procellam
1653  Nempe in tranquillo, delirum est; subvenit illi
1654  Tum Sapiens tentum, cum jam furit excita contra.

extat
1782  Corporis, inter se partes cum suaviter omnes
1783  Una conveniunt nimirum, et proinde videntum
1784  Delectant oculos quodam capiuntque lepore;
1785  Sic lepor est quidam vitae morumque venustas;
1786  Ordine quae constat factorum convenienti
1787  Dictorumque modo; proin ipsa probetur, oportet.
1788  Haec tibi multarum constat natura reperta

bonorum
1850  Laetitiam, vita queis Mens gavisa priore est.
1851  Jamne vides, agitur quanto vesana furore
1852  Mens hominum, dum saepe viis lassatur iniquis,
1853  Queis graditur, vitae propter felicis amorem,
1854  Qua putat in terris stulte se posse potiri?
1855  Cum brevia haec adeo cum prorsus inania constent
1856  Munera, uti nulla possint de parte beatos

constent
1856  Munera, uti nulla possint de parte beatos
1857  Reddere; quin magno cumulent angore laborum:
1858  Summaque propterea semperque manentia constant
1859  Quae bona, pro! vitae contemnit stulta futurae:
1860  Quin sibi deberi pravis facit improba factis
1861  Cunctorum aeternas post ultima fata malorum
1862  Aerumnas, miserae dira infortunia vitae.

1859  Quae bona, pro! vitae contemnit stulta futurae:
1860  Quin sibi deberi pravis facit improba factis
1861  Cunctorum aeternas post ultima fata malorum
1862  Aerumnas, miserae dira infortunia vitae.
1863  Atque utinam usque foret praesens vis tanta perîcli,
1864  Posse in perpetuum Bona summa amittier aevum
1865  Scilicet, in barathrum cunctorum et posse malorum
1866  Delabi,

1885  Quaeque alia inquirunt Homines ardenter amantque;
1886  Rure vel urbe, mari terra, bellique domique
1887  Oscitet; id cura peragat modo pervigil omni,
1888  Quo sibi felicis post mortem munera vitae
1889  Comparet: haud operae parcens ullive labori
1890  Perstet in hoc omnis, contemnens caetera victor
1891  Perstet et obduret: nec jam status unius horae,
1892  Unius aut

una Georgius comes Fekette vicecancellarius. Personalis praesentiae. Comes Antonius Grassalkovich, factus praeses camerae. Comes Georgius Fekette, vicecancellarius. Baro Franciscus Koller. Dominus Jacobus Szvetich ab anno 1765. Vitae trium episcoporum. Vita resque gestae Nema paginacije. reverendissimi, excellentissimi et illustrissimi domini Georgii Braniugh episcopi Zagrabiensis,

et tabulae ejusdem praesidis. Cum episcopi non solum sibi ipsis vivere debeant sed et aliis, tanquam sal saliens et lucerna ardens et lucens, rectum est: ut qui in vivis exemplum aliis esse debent, post eorum quoque mortem speculum maneant, in quod alii intueantur, quod per vitae actuumque illorum notitiam peroptime cognoscitur. Hinc cum Braniug Georgius episcopus et vere quidem, fuerit, fidelissime vitam, acta magni viri hujus refero, tanquam is, qui horum notitiam et ipse habui et ex aliis cognovi. Testorque deum, quod nil adulatorie scripturus sim, sed sincere

Super quibus apud Augustam episcopus questus est. Et dominus vicebanus doluit ipse. Passichi ingratitudo plane detestabilis, quoniam post acceptam ab apostolico nuncio sententiam, quod episcopus, cum in apertis criminibus non defenderit, plane, ut suae securitati prospiciat, per vigilias consulere vitae suae debuit. Sed nec ita mansvetus erat Braniughius, ut nullam plane severitatem haberet. Profecto in delictis castigandis, dum opus fuerat, nihil neglexit. Condemnatos scandali alicujus clericos pro delicti exigentia carceribus etiam publicis maceratione, exilio mulctabat, prolataque

fuerat, deinde Marcellevichio aeque ingrato, ac tandem Nicolao Petrichevich. Cognatam quoque suam Susannam, quae apud ipsum in parochia et canonicatu exstitit, affectu sangvineo diligebat ipsique providit et prospexit, ut in sua, quam elegit, virginitate honeste vivere possit. Ultimis ante vitae finem annis apud augustam aulam egit fortissime, ut libera ei testandi facultas concederetur, immo et pro suis successoribus omnibus Leopoldi et Ferdinandi confirmarentur privilegia, ne fiscus ad bona episcopalia subintraret, uti hactenus nunquam in hoc episcopatu successit. Rem hanc medio

in fine habet additiones, sed ordinate congestas in foliis 16.... folio. 3. Ejusdem: Banologia sive de banis Croatiae etc. cum continua banorum chronologia. Opus in 10 capita divisum. Ibidem adnectitur fragmentum posteriorum sex capitum.... folio. 4. Ejusdem: Vitae sanctorum Illyrici. Opus aeque non terminatum.... folio. 5. Ejusdem: Dissertatio de Hungarico in Chrovatiam iure.... folio. 6. Ejusdem: Tomulus diversarum collectionum; ubi 1o privilegia episcopatus Quinque-Ecclesiensis; 2do Dissertatiuncula de

eastri et comitatus, notitia diplomatica de Szetincza, dissertatio de inscriptione Sztenyeviczii et effossa collectio variarum inscriptionum et his similia.... quarto. 38. Ejusdem: Extractus protocollorum regni ab anno 1565. usque 1710.; cui subjicitur: extractus memorabilium de diario vitae Balthasaris Patachich.... folio. 30. Litterae eruditorum virorum ad Kerchelichium scriptae.... quarto. 40. Tres fasciculi litterarum missilium, ad comprobandos scriptos per illum annales, inde ab anno 1748. deservientium. XIII. Klassii. 41. Tractatus de

ordinis religiosorum actualis in Croatia et Sclavonia 553. Memoriae virorum illustrium summariae ab anno 1748. inclusive ad 1764. 554. Reges Europae 555. Memoria baronum et episcoporum Hungariae ab anno 1748. ad 1764. 556.
B. Vitae trium episcoporum. Vita resque gestae reverendissimi, excellentissimi et illustrissimi domini Georgii Braniugh 558. Catalogus canonicorum a Georgio Braniugh creatorum 570. Francisci Xaverii Klobusiczky liberi baronis de Zetthény episcopi Zagrabiensis

quo fuissem lamentatus, immo armare milii unum dono dedit abiens. At poterant fingere haec et alia adulatores et inimici et finxerunt indubie, ut non solum alienum sed inimicum plane effecerint episcopum. Hinc ab eodem redeuntes fecerunt illius in me odium publicum cum assecuratione, quod toto vitae suae tempore nec minimam mei sit habiturus reflexionem. Measque de adepto episcopatu congratulatorias unus retulit et quod vehementer dolebam, legendas offerebat omnibus cum mei prostitutione et risu. ac si nescio quaepiam vel postulassem. Immo hi ipsi aucupatores gratiae, ut a me

formaliter, minus ea, quae liberorum murariorum sunt revelare metu etiam ne plures inficiantur. Orta fuit quaestio, an sacramentali arcano confessarius teneatur, cum in fine prodierit, sacramentum nullum fuisse. 2. An poenitens cum periculo plane amittendae temporalis vitae teneretur ad rem hanc publice revelandam. Decisumque fuit, hoc secundum ei imponendum fore, prouti et a confessario fuit impositum, sed ipse nullatenus consensit. Ad primum cum satis disputatum fuisset, arcano naturali ligari confessarium, conclusum est. Cumque poenitens facultatem nullatenus

ac bellico aulae consilio attributa. Occasionem rei huic praebuit, quod intra reliquos ab auditoriali judicio damnatos quidam etiam decurio Valachus ob latrocinium condemnatus extiterit. Ad preces Costanicensis schismaticorum episcopi colonellus Adamus Batthyan pro hoc apud locumtenentem gratia vitae donandum sese interposuerit, et cum auditus non fuisset, sed tarde accidit, quia jam is fuerat expeditus. Tam graviter locumtenens tot vulnera sub hoc bano tulit, videlicet non obtentum speratum regimen, negatum eidem qua locumtenenti mareschallo salarium, privationem demum istam revisionis

sanctitatis conceptu, e terrestri hac terra ad coelos nocte diem hanc praecedente translatus est. Fuit patria Turopoliensis, societatem Jesu Zagrabiae ingressus, pietatis, quae posuit in tyrocinio fundamenta, nunquam dimisit. Postquam in eadem societate studia absolvisset, totum se apostolicae vitae dedit, annisque integris 24 eodem et constanti semper spiritu et ferventissimo zelo animarum saluti per missiones, ut vocant, Szegedianas dedit navavitque operam, fructu plane centesimo et ipsi Deo cognito. Peragrabat autem dioecesim hanc Zagrabiensem totam iteratis vicibus docens,

24 eodem et constanti semper spiritu et ferventissimo zelo animarum saluti per missiones, ut vocant, Szegedianas dedit navavitque operam, fructu plane centesimo et ipsi Deo cognito. Peragrabat autem dioecesim hanc Zagrabiensem totam iteratis vicibus docens, praedicans, absolvens, et exemplo vitae suae vivificans et praedicata confirmans. Nec hujus dioecesis contentus finibus per Hungariam totam, ut nationem Illyricam continentem, signanter Jaurinensem, Vesprimiensem et Quinque Ecclesiensem dioecesim iterato obivit, illuminavit, vere gentis hujus apostolus et omnibus omnia factus. Hanc

dixisset (quam is, uti et multas alias in Deum obligationes docuit, instituit die illa anni ultima gratiarum videlicet actionis pro Dei per annum susceptis beneficiis) hymnumque Te Deum laudamus cum populo decantasset, ad suum se recepit cubiculum et spasmo stomachi correptus, vitae suae finem intelligens, patres suos vocavit, susceptisque quam devotissime sacramentis et valedicens omnibus, sine doloribus ac infirmitate obiit vel obdormivit in suorum praesentia Zagrabiae- | hora a prandiis media decima. Die altero, prima nempe Januarii,

domini N. N. atque ita prouti reperiebantur. 3tio. Hospitis nomen cognomen ponebatur. 4to. Apud talem hospitem uxorati per numerum, prouti et non uxorati. Ratio hujus divisionis uxoratorum et non uxoratorum ea fuit, quod uxorati adjutorium vitae haberent et magis dicari solerent ob uxores ipsorum. 5to. Opifices, quaestores, mercatores, quoad classificationem sic considerabantur. Qui talium ex quaestu, mercatura vel opificio duntaxat vixit et uxorem et sodales tenuit, ad classem 1mam referebatur, cum

rei defensa severissimis afficiendo morti dabant crudelissimae, atque in tot patibulorum defectu ad ramos arborum suspendebant aut dissectos frustratosque appendebant. Porro justitiae ministro carentes, promulgari fecerunt, eos, qui carnificis munio defungi vellent, gratia vitae donari. Ergo certatum a rusticis pro infami est officio et postremo 4 illorum ad tale munus delecti, qui miseros miserius et crudelius morti dabant. Porro cautus vicecomes Georgius Petkovich fuerat, qui cujusvis rei et judicati sententiam a vicebano ut capite subscriptam voluit, neque vel

vicebano data pro crimine. Acta quoque conferentiarum exhibere secretarium earundem Nicolaum Skerlecz oportuit, sed nec vicecomes nec secretarius talia exhibuerunt, nisi qua jussi a locumtenente, subjecto commissioni. Ex his vidit commissio, sus deque pertractari in regno hoc negotia et quidem vitae plane humanae, in tot trucidatis misere hominibus illis.- Incoata sunt reorum illorum examina, et singula hebdomada acta commissionis Viennam ad cancellariam submittenda erant. Quae vero privata erant, per baronem Kooh et confessarium reginae Kampmiller a praeside perscribebantur tabellario

Christophorus. Citatur ad praefixum terminum Stephanus metuuntque ex contumacia convincendum. Scribit ille ad Naisichium ac Jursichium, quorum uterque praesidi commissionis ad se scriptas exhibet. Frater ejus Ignatius bona illius Preszeka, fors quia patribus Paulinis pro intertentione vitae promissa et a Stephano obligata salvare cupiens, ultro citroque per Zagrabiam circumiens et opiniones expiscare procurans, ad ipsum comitem Altham accessit, et, nescio quae locutus, securitatem se accepisse dicebat nec praeteritas culpas per commissionem accipiendas, nec gladio

Et quod regnum conferentialiter non fecit, id vicebanus cum Raffay praesumpsit. 2. Quod tam crudeliter in facultates miserorum, immo ipsam humanam vitam, et quidem sine defensae mediis saevierit, tumultu rusticorum nec viso. 3. Quod ad carnificis plane munus homines delegerit sub spe gratiae et vitae, quam promittere non potuit. 4. Quod avaritiam propriam saturare procuraverit. dum non studuit nec damnificatis per rusticos nec miserorum conservationi, immo a rusticis damnificatos, uti patres Jesuitas, comitem Patachich etc., neque vel praesumptive reos, minus autem citatos

agant, et tam in exceptivis quam et ipso merito plene audiar, transmissioque non negetur adsuper revisorium. Eodem die, quo Putz Viennae in praepositum est resolutus, die nempe 16. Octobris, Zagrabiae Nicolaus Magdich, canonicus Zagrabiensis et archidiaconus Kemlek, homo capax sed vitae inordinatissimae [..... vitiorumque tantorum, ut fama erat Toliko se samo moglo razabrati, jer je crnijom tintom prekrižano. ....... ], obiit. Episcopus ejus loco

2do. (Mors Nicolai Petrichevich.) Obiit quoque die 8. Martii reverendissimus dominus Nicolaus Petrichevich, praepositus Chasmensis, abbas infulatus sancti Nicolai de Gacska et canonicus Zagrabiensis, vir integer et vitae exemplaris, singulari erga beatam virginem Mariam devotione. Cui in praepositura successit Joannes Paxi, canonicus a latere episcopi, in canonicatu Mathias Petrovich, parochus in Gradecz. 3tio.

fl. in eleemosynam, pro sacrificiis in fl. 1000 perpetuam altariam fundavit, 3000 fl. pro alendis tempore famis subditis in Grane, Gottalovecz, Szent Ersebeth, et plura alia. Divisit bona intra filias. Marito Habianecz 5000 et bona Grane ad dies vitae legavit, aequalemque divisionem in mobilibus. Filias Theresiam uxorem Georgii Petkovich et Juditam jam viduam Grossich ea lege fecit exsecutrices, ut, nisi intra anni spatium adimpleverint omnia, quaevis 5000 florenorum carere debeat, medietate regno ad liberam dispositionem,

consulentium leguleorum, reperto illo inscriptionis Gotthalianae (Anna Orsich Gotthalii sene conjuge aeque subscribente) contractu, ab antedicta Helena inscriptionis 12 milia florenorum per litem coram tabula judiciaria regni anno 1754. repetere non incepisset. Qua occasione satis multa praeterita vitae Gabrielis Gotthal luculenta et publica facta sunt, pluraque | ex litteris et mutuo factis contradictionibus, item inquisitionibus errupissent, nisi ad preces meas, consentiente Helena, ab ejusdem advocato Josepho Loob fuissent suppressa, de quibus a me

foeminasque, uti mortalem esse animam, res sacras omnes ac religionem ipsam commenta pura esse, aliaque nefanda. Quin plurimi se atheos jactabant, liberos murarios alii, paucissimi christianos; novumque chaos religionis tanto facilius vulgabant, quod episcopus parum de religione se tenere exemplo vitae monstraret, doctrinam ejus ipse ignoraret, canonici haec aeque negligerent, ne episcopus offenderetur. (Mores descripti.) Quod mores attinet, qui qualesve ab anno 1751. in episcopatu hoc vigere inceperint, referre pudet, suntque firmati

qui uxorem domini Czvetanovich, natam Jagussich Annam, pro publica notoriaque concubina habuit, scandalo tacendo potius, quam scribendo. Ac licet comitatus Varasdinensis actione fiscali contra adulterum procederet, complex autem adultera a marito criminaliter premeretur, clero tacente et huic vitae favente, res evanuit; ut his visis uxor Joannis Galliuff, nata Magdalena Suvich, divortium postulans ambiguasque recipiens sententias, demum convenerit cum marito victura pro lubitu; Mathias aeque Augustich impune adulteram servat concubinam ab annis pluribus

de insulis illis altum silentium contentique fuere camerales, ipsis suppeditatum fuisse modum, ut ad perquirendum ultro non stringerentur. Caeterum sparso rumore, ejusmodi Venetos fuisse attentos, fide digne intellexi, Dalmatasque partim novis gratiis, partim terrore regiminis austriaci, media vitae subditorum ad se trahentis; (id quod Veglienses aliique commetanei ex dispositionibus generalis Beck factis ad mare Adriaticum viderunt) sibi in fide confirmavere, ut domi meae Vegliensium unus fassus sit, malle se perire omnes, quam ad modernum austriacum regimen pervenire, dum viderent,

p. Josephus Pinter Jesuita, cancellarius Cassoviensis, typis editam Tyrnaviae. Qua orator ob aedificari incoatum Strigonii templum partitus est vitam ejus in templa tria, quorum primum magnificentiae in cultu Dei, aliud sapientiae in imperio sacro, tertium sanctitatis in suscepto vitae instituto. Pro more mundi vix vivere desiit, sua omnia sunt reprobata. Praedicabatur subditorum tyrannus et milia multa restituta sunt injuriatis. Incoatum Strigonii opus, ut demoliatur, imperabatur, denuo mutata mandata sunt. Collegium Pazmanianum a Croatis reddi oportuit, denique

Casimirus Draskovich, generalis peditatus, camerarius, minoris crucis Theresiani ordinis eques et supremus comes comitatus Crisiensis, et hoc ex cordis palpitatione, susceptis etiam sacramentis. Publicam fecit confessionem, praesente etiam comitissa, malae transactae vitae et tantorum passivorum debitorum contractorum ½ redka prekrižano. veniamque petiit. In effectu reliquit oneratam domum

anno isto, alias vetus securiusque praesidium, derelicta est. Jussu namque Beckii generalis Kleffeld transire Bellovarinum debuit caeterique stabales, quod populi onere summo erigebatur, tarde in praesidium surrecturum. Gemebat suspirando confiniarius populus tam ob labores quam adempta vitae media, dum beneficia quaevis elocarentur. Dispergebantur plurimi praecipue e Carolostadiensi generalatu. Violentiae patrabantur undique. Ex episcopi Zagrabiensis alodio Lupoglaviensi animalia ipsi episcopo ideo invasa et adempta, quod Ivanicenses comperta militarium in damnis invagiassent.

tum ob inustionem, et praecipue cum pars illa indusii lacera fuerit, ut si arte et fraude commissum quid fuisset, vel fila lacerari vel comburi necessum fuisset, quod tamen non accidit. Lavi tum signum illud, sed post lotionem nigrius aparuit. Deliberare nescius, cum Christinam probae vitae et a fraudibus alienam testimonio civitatis intellexissem, ut taceret, admonui, nec monstraret, nisi fors ab episcopo aut ejus vicario jussa, ne videlicet in vanam gloriam vel ent(h)usiasmum deveniat, aut cadat; sed altero die Capucini, genus hominum simplex et rude, indusium illud accepêre,

et jussis per consilium aulae bellicum a bano bis acceptis de transferenda Bellovarinum cassa militari praetextu eo, quod haud opus esset tot commissariis prospicereturque aerario ita regio. Perspicatiorum quivis vidit, rem debili inniti fundamento, cura Preindllmayr, ad dies vitae habiturus esset mercedem, hinc aerario nil consuli, sed eliberari a fatigiis Zagrabiensem commissarium. Hinc non vanus metus, banalia regni confinia olim empta, reluto nempe centum milibus fl. rh., armorum jure avelli et consilio bellico subjici. Secundo, cum in anno 1750

relictam noctu accedebat et cum eadem carnalem voluit coitum et vim ei faciendo, fortius ac vivens coivisse videbatur. Vis porro in eo constitit, quod per mamillas sangvinem ei exsugere voluerit et in effectu copiosiorem suxerit. Superiori loci ac parocho rem hanc aperit vidua, qui bonae famae ac vitae eam esse sciens, ne fors in somniis illuderetur. Post varia examina et tentamina imponit foeminae, cum ita ut depositus in crypta jacebat, seu eodem vestitu sese a defuncto molestari narraret, si ex vestitu, quem deponere et exuere referebatur, defuncto retinere quaepiam posset. Interea

dirigit, persequamur. Cuius quidem similiter duplex est modus: nam vel ita vivendum est ut cuncta ceteroquin patria retineas, in congressibus tantum rarum et, ubi adfueris, severum te praestes; aut ita consilia sunt instituenda ut in omnibus omnino, quoad suscepta te vitae ratio permittit, sis popularis. Multae utriusque difficultates, medium coniectu difficile est; illud si praestes, erit quidem aliqua civium erga te reverentia; at difficilis, morosi, superbi demum famam vix effugias et quod in populare

potest; nempe ad publicas cuiusque actiones et ad domestica singulorum negotia remque familiarem. De ista ut ordiar, id antea praemonendum putavi non esse unam tam certam stabilemque agendi regulam sive in domesticis his, de quibus agimus, negotiis, sive in publica cuiusque vitae ratione, quae singulis apta sit adhiberi; nam quibus aut communi via vulgi incedere aut spreto populari favore ea tantum, quae recta ac patriae utilia sint, praefracte consectari est constitutum, hos a nostris procul abesse documentis oportet. In iis ipsis, qui media

aetatis nostrae claros viros secus fecisse memoria teneo nec ultra in hoc quam murmur populare offendisse; quorum si quis vestigia vellet aemulari ne illi quidem amplius quidquam posset evenire. Itaque si eiusmodi inde commodum sive ad rei familiaris augmentum, sive etiam ad vitae tranquillitatem consecuturum se intelligat, quod popularis illius odii detrimento longe superius sit, non ausim ego eiusmodi factum improbare. Iam patria eam lingua quantocius imbuere et ad cuncta popularia conformare quod expediat, nemo est qui non videt;

Itaque suis eam instituere principiis et a consueto mulieribus res habendi peregrinas desiderio avertere multum sane expediat. Ab aliis quoque solitis matronarum vitiis, sive domestica sive sit peregrina, crebris dehortari sermonibus utile fuerit ut, quemadmodum vitae societatem recepit, ita normam quoque vivendi viri (ut sapientissime Plutarchus monuit) amplectatur. Iam maximam, quoad fieri potest, vitae consensionem ut suadeam, propositum non admittit, quippe id alioquin pernecessarium est et esse habetur solentque prudentes viri, ut

aliis quoque solitis matronarum vitiis, sive domestica sive sit peregrina, crebris dehortari sermonibus utile fuerit ut, quemadmodum vitae societatem recepit, ita normam quoque vivendi viri (ut sapientissime Plutarchus monuit) amplectatur. Iam maximam, quoad fieri potest, vitae consensionem ut suadeam, propositum non admittit, quippe id alioquin pernecessarium est et esse habetur solentque prudentes viri, ut facilius id assequantur, in levioribus quibusdam mulieri concedere, quae tamen suae in uxorem auctoritati nihil officiant. Id tantum monere

quaedam attulero documenta e quibus singularia multa, etsi in praesens omissa, erui possint. Id autem ante omnia memoria repetendum est nos non in libera quadam republica neque sub optimatibus vivere, sed regibus, quibus ius vitae necisque dii concesserunt, subesse. Supervacaneum itaque fuerit elatos illos spiritus et intempestivam praeseferre libertatem, quin congruos potius tempori condicionique mores assumimus, omniaque, quae pii in principem subditi sunt, officia ex asse exsequimur. Quo in

id ipsum aliis, quibus nostras probari monitiones intellexerimus, ingerendo; quae res ubi deinde in plures, ut fieri solet, exierit, dubitari non potest quin minor invidiae locus sit futurus ubi eius fomentum subtrahetur. Ceterum id inter praecipua utilissimaque vitae praecepta referri potest, nimirum ne unquam inveteratas popularium nostrorum opiniones oppugnemus nisi coram iis quos aut ex integro instituendos accepimus, aut quibus nos oraculi loco esse prorsus tenemus; quippe tum primum se contemni Croatae existimant cum eorum

favorem habeat superioris, eo moderatissime utatur nullaque prorsus cuiusdam quasi dominationis signa ostendat; si eo sit destitutus, nihil in eos, qui eum obtinent, dicere facereve praesumat. Sed id praecipuum est ut ea, quae taceri debent, tacere sciat; nihil enim est quod vitae eius tranquillitatem magis possit perturbare, quam si omnia, quae ab uno exceperit, alteri referre velit; haec enim est amplissima inimicitiarum materies quae, cum in omni vita, tum in collegiis potissimum, ubi eidem cum inimico (ut aiunt) foco est assidendum, sunt

publicam impenderint satisfactionem, praeter stipendia distinctas etiam laboribus suis commensuratas remunerationes peculiaremque Suam Caesareo-Regiam gratiam spopondit ac, ut vos in omnem fortunae casum tutos praestet, iis, quos vires in docendo destituerint, congruam ad dies vitae sustentationem clementer addixit. Agnoscitis jam procul dubio, clarissimi viri, quot nominibus Augusta Sibi vos obstrinxerit, videtis, quanta vobis incitamenta ad explendas quam exactissime vobis concrediti muneris partes

sunt, quas tradituri estis, scientiae, spatium vero, quod singulae absolvendae Augusta designavit, sat angustum. Delectu proinde opus est, clarissimi viri, ut, resecatis quibusvis inutilibus speculationibus, ea potissimum, quae ad aliquem vitae usum faciunt, in omni scientia deligatis. Satis jam inanibus subtilitatibus majores nostri litarunt. Nobis non sufficiat scientias ad naturam rerum revocasse, nisi ex his etiam ipsis ea secernere sciamus, quae alicui vitae usui pro conditione cujusque studii inserviunt.

speculationibus, ea potissimum, quae ad aliquem vitae usum faciunt, in omni scientia deligatis. Satis jam inanibus subtilitatibus majores nostri litarunt. Nobis non sufficiat scientias ad naturam rerum revocasse, nisi ex his etiam ipsis ea secernere sciamus, quae alicui vitae usui pro conditione cujusque studii inserviunt. Nec eo solum fine studia constituta sunt, nec ea est Suae Majestatis Sacratissimae mens et voluntas, ut, qui illis operam navant, eruditionis doctrinaeque gloriam debeant reportare. Ea est praecipua studiorum scientiarumque

duobus etiam annis manere cogantur: quod aeque ad nobiles atque plebeios pertinere intelligatur, eo tantum cum discrimine ut plebeii ne hac quidem ad altiora studia progressus retardatione emendati acceptis inhabilitatis ad studia testibus litteris dimittantur in alio vitae genere degendae aetatis remedia quaesituri, nobiles autem tolerentur, praesertim illi qui patrimonialem habent vitae sufficientiam. Qua occasione duplex quoque exclusionis propter graviora delicta alioquin in Consessu semper Academico antea examinanda distincta fuit

discrimine ut plebeii ne hac quidem ad altiora studia progressus retardatione emendati acceptis inhabilitatis ad studia testibus litteris dimittantur in alio vitae genere degendae aetatis remedia quaesituri, nobiles autem tolerentur, praesertim illi qui patrimonialem habent vitae sufficientiam. Qua occasione duplex quoque exclusionis propter graviora delicta alioquin in Consessu semper Academico antea examinanda distincta fuit classis, generalis nempe et localis; prioris nomine illa veniret qua propter inveteratam malitiam ex una academia aut

inquilino aliquot jugera. Verum omnia haec ad Jus proprietatis, quod sacrum esse debet, referuntur. Omnia ad privatam proprietariorum providentiam pertinent. Legislationis nullae aliae hac in re partes sunt, quam ut hanc incolarum classem ad aliud vitae institutum dirigat; videtur autem ad militiam et opificia commodissime dirigi posse. Si tyrones potissimum ex inquilinis lecti fuerint, conservabitur populatio familiarum sessionatarum; si ad opificia et artes applicentur, removebitur unum e praecipuis, quod

statu pro sumtibus his fundus re ipsa non adesset, censet Deputatio haec, quod excussis rite erogationum positionibus, invenientur in iis tales, quas resecare interest, ut fundus pro utilissimo hoc instituto inde confletur; quidquid enim ad substantialem pro diversis vitae statibus institutionem non pertinet, id cedere debet opportunissimo non tam ad ornamentum rei literiariae, quam ad realem Regno utilitatem procurandam detegendorum naturae productorum instituto. De herbis tinctoriis specifica mentio

thermometrum, quam melior aut deterior respectivorum incolarum subsistentia. Cum enim impositiones publicae praeferenter, et durioribus etiam mediis, exigi soleant, si post has depuratas Germanicarum Provinciarum incolis tantum superest ut cum mediocri industria plura vitae commoda sibi possint procurare, Hungariae vero incolis vix tantum remanet ut cum eadem mediocri industria necessaria vitae subsidia comparare possint, jam tuto statuere licet quod in Germanicis Provinciis major sit quam in Hungaria et circulantis pecuniae

durioribus etiam mediis, exigi soleant, si post has depuratas Germanicarum Provinciarum incolis tantum superest ut cum mediocri industria plura vitae commoda sibi possint procurare, Hungariae vero incolis vix tantum remanet ut cum eadem mediocri industria necessaria vitae subsidia comparare possint, jam tuto statuere licet quod in Germanicis Provinciis major sit quam in Hungaria et circulantis pecuniae quantitas et circulationis celeritas; contendamus jam illarum pagos, municipia, villas, et civitates

singulo regnicolae tam in civitatibus, quam et per privatorum bona liber est. Ne tamen sub hoc praetextu suspecti, aut reipsa perniciosi homines per Regnum oberrare possint, omnis, qui quaestum hunc exercere vult, primum de integritate vitae suae testimonium a jurisdictione, in qua degit, excipere, deinde hanc seu Vice-Comiti, seu judici civitatis exhibere, et ab alterutro horum scriptam quaestum hunc exercendi facultatem impetrare debet. Testimoniales autem et scripta ejusmodi facultas

Qualemcunque etiam minutam mercaturam exercere, ingenuam constituit professionem; minerales autem fodinas colere, quaestum praesertim exportationis all ingrosso facere, et fabricas erigere, pro tam nobili vitae instituto declaratur, ut hoc nec nobilitaris, nec magnatum status honori, quidquam possit derogare. Motiva. Superatis praevia ratione tam extrinsecis, quam et intrinsecis commercii

accedere debet. Omnes enim hae qualitates nonnisi apud homines, quorum mentem et animum natura ultra vulgus elevavit, reperiri solent; hi autem jam ex indole sua honoris stimulis agitantur, et nisi hunc per majora negotia assequendi spem habeant, facile ineunt aliud vitae institutum, quod ipsis viam ad honores, etsi minori cum utilitate, pandit. Axioma hoc non in sola rationis subtilitate, sed in ipsa omnium populorum et seculorum experientia fundatur; nam prout Status Mercantilis apud aliquem populum majori aut minori honore

omnium populorum et seculorum experientia fundatur; nam prout Status Mercantilis apud aliquem populum majori aut minori honore gaudebat gaudetque, ita etiam pauciora aut plura magna negotia et olim gerebantur, et hodiedum geruntur. Interest itaque ut Legislatio hoc vitae institutum pro nobili declaret. Caeterum ipsas, quae majoribus mercatoribus in specifico exhiberi debeant, honoris testificationes determinare infra sphaeram Legislationis esse videtur. Reliquendum

videtur. Reliquendum est genio nationali, qui si citius eo inclinaverit, ut par ipsis cum nobilibus honor exhibeatur, lex etiam citius propositum effectum producet. Erunt fortasse, qui Magnates et Nobiles ad suscipiendum hoc vitae institutum diserta lege animandos esse existiment; verum id spiritui Constitutionis nostrae repugnat, et sinistrum pro ipso commercio effectum producere posset; spiritus enim Constitutionis nostrae est militaris, qui cum spiritu

aquas, ac inter eas Rhenum, et Idigem usque adeo nunc quidem Bononiensibus funestos, ac demum innuit Britanniae et Galliae plausus tantum virum in suas Academias cooptantium. Acin
205   Arte refert, vultumque, oculosque coloribus, atque
Officia, et vitae seriem, doctosque labores
Exprimit; ast animum, atque omnes vincentia fucos
Virtutum merita, et conclusas pectore dotes
Versibus adscriptis pandit, quos ipse sororum
210  Aonidum chorus, ac praesens miratur Apollo.

Bibliographia locorum inventorum

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Additamenta ad Annuas, versio electronica (, Zagreb), Verborum 17030, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbannadd].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1749], Operum omnium tomus I, versio electronica (), Verborum 68552, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [skrl1].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1753], Ecloga recitata in publico Arcadum consessu, versio electronica (), 325 versus, verborum 3023 [genre: poesis - ecloga] [word count] [boskovicrecl].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report