Your search found 2066 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1011-1135:

oporteat. Neque enim aut perfectus Orator aut excellens Historicus videtur iis, qui earundem artium leges definierunt, qui non omnium rerum scientiam animo comprehenderit. Quae eo usque ad reliquas etiam artes dimanavit opinio, ut ne Architectum quidem aliter informari recte posse sit a Vitruvio traditum. Verum, quae isti fortasse nimis arroganter usurpant, id potissimum ei praestantissimae Disciplinae, quae Urbium est Magistra Rerumque publicarum Moderatrix, convenire fatendum est. Cum enim illi in maximo amplissimoque munere sit versandum, jura Populis stabilienda,

a te percipi norunt omnes, qui sermonibus aliquando tuis interfuerunt. Equidem ipse, cum primum te salutandi venerandique gratia adiissem, ad reliqua animi ornamenta tantum a te philosophiae studium adjunctum esse comperi, quantum, qui te ignorarent, nunquam in tam occupata impeditaque vita esse posse arbitrarentur. Cum enim philosophari tibi mecum placuisset (quem Philosophum fortasse esse crederes, cum meum de Philosophia tibi librum obtulissem), tam gravibus verbis sententiisque tam apte et composite de obscuritate Naturae

fortasse reprehendi, quam a te obsequendi voluntatem desiderari. Itaque operae pretium te fecisse existimo, quod Philosophiam versibus persecutus sis, rem nempe gravissimam scribendi genere jucundissimo. Vidisti profecto hujusmodi res, quae ad utilitatem caeterorum scribuntur, tantum valere non posse, ut sine ulla delectationis spe homines invitent ad legendum. Quamvis enim rerum dignitas atque ipsius Veritatis pulchritudo nos per se satis trahere posset, si, prout a Natura quae nobis veri cognoscendi cupiditatem ingenuit instituti sumus, ejus informationem studio atque exercitatione

enim solemus, quidquid terrarum in orbis circumnavigatione aliorum industria ac labore compertum est, eis tribuere, qui primi incredibili ausu Oceanum praetergressi novas terras ac regiones compererunt; eodem jure arbitror, quidquid in Philosophia aliorum opera mox cognovimus, eum sibi vindicare posse, qui veri inquirendi aperuit viam caeteris, et facem praetulit. Plura de Cartesio libenter dicerem, si aut ulla ejus laudibus per me fieri posset accessio, aut non vererer, ne, si uberius de illo dicerem, viderer idcirco id facere, ut amplior inde pars laudis tanquam

praesentesque sunt Musae, continuo earum favore uti pergens in aliud hujusmodi argumentum laborem impendere non abnuas, et Nevvtonianam etiam Philosophiam ad Musarum modos transferre aggrediaris. Novi equidem et quanta sit operis difficultas, et quam pene sit desperandum ea versibus assequi posse, quae nonnisi Mathematicorum sermone expediri videmus; sed facit, ut te horter ipsamet rei tam arduae praestantia ac magnitudo; et ex eo, quod hactenus in quamplurimis fere aeque difficilioribus praestitisti, conjiciens, idem etiam in hoc praestare te posse confido. Ne

pene sit desperandum ea versibus assequi posse, quae nonnisi Mathematicorum sermone expediri videmus; sed facit, ut te horter ipsamet rei tam arduae praestantia ac magnitudo; et ex eo, quod hactenus in quamplurimis fere aeque difficilioribus praestitisti, conjiciens, idem etiam in hoc praestare te posse confido. Ne tamen imparati ad rem veniant, qui haec legent, atque ut omnium rerum seriem non explicatam (secus enim commentario opus esset) sed indicatam praevideant, Argumenta ad singulos libros tuos scribere volui; ex quo appareat,

Reverendissimo P. Magistro Sac. Pal. Apostolici, attente legi. Opus non uno nomine celebrandum nihil admixtum habet, aut ab Orthodoxa Fide alienum, aut a recta morum sancte inctituendorum ratione. Censeo itaque, denuo illud sic auctum publici juris fieri posse, si ita videatur eidem Reverendissimo P. Mag. Romae in Coenobio SS. XII. Apost. III. Non. Dec.MDCCXLVI. Fr. Laurentius Savorini M. C.

Deum amovent: quos refellens ad Animorum immortalitatem demonstrandam deducitur a versu 1194. Cum enim Animi naturam in cogitatione sitam esse, Corporis vero in extensione probet, ex ejusdem Corporis dissolutione Animum, qui simplex sit, disolvi atque interire non posse concludit; aliisque id argumentis confirmat ad versum 1349. Deinde respondet iis, qui sibi objicere possint, Animum pro varia corporis affectione varie affici, proinde illius interitu interiturum: explicat legem conjunctionis inter Animum et Corpus, qua, quomodo altero affecto

quae in hoc sita est, ut in longum latum et profundum extendatur; proinde et spatium; cui triplex semper hujusmodi dimensio convenit, a corpore non differre afferit: quamobrem vacuum omne a rebus excludit. Quo pacto res in Pleno moveri possint, explicat; ubi et corpora sine ullo termino secari posse ostendit. A Versu 270. agit de motu, cujus quantitatem semper in rebus servari probat. Naturae Leges quibus moventur corpora considerat: harum Primam ait esse. Corpus in illo semper statu, in quo semel positum sit, permanere, donec ab externa causa ab eo removeatur: Alteram,

dum in alterum incidit, tantum motus illi impertiri, quantum de suo amittit. His praemissis a Vers. 418. ad Siderum cursus explicandos venit; eorum magnitudines primo considerat; deinde intervalla atque ornidem, quo inter se locata sunt. Siderum inerrantium distantias nos metiri non posse ostendit: haec aeque ac Solem propria luce, Lunam vero caeterosque Planetas aliena fulgere: Terram quoque receptos a Sole radios reflectere. A versu 574. quo discrimine fixae ab eriantibus stellis distinguantur, pronunciat: quaeque aptior ratio fit ad harum motus

Saturno quoqoe Jovi ac Terrae suam vim suosque peculiares vortices esse; illum quinque Satellites, Jovem vero quatuor obire: medium quoque Saturnum orbe quodam suspenso circum tanquam annulo cinclum conspici: Lunam demum a Terrae vortice raptari. Reliquis item Planetis suos esse posse Satellites, imo et fixis Sideribus suos Planetas suspicatur. Postremo Terrae, praeter motum quo circa Solem agitur, inesse etiam alterum, quo ipsa circa se vertitur; illo Annum, hoc Diem fieri. A vers. 783. varias lucus et figurae mutitiones in Luna explicat. Tum ut Lunae et Solis

Sol vero deficit, cum Luna item in Nodo radios ejus interjecta nobis intercipit. Ab ignorantia hujusmodi causarum proficisci superstitiosas et pravas de rebus opiniones, pluribus exemplis docet. Umbram Terrae, cum minor haec sit Sole, progrediendo usque minui, neque ad Martem pervenire posse: tandem Solem interjectu Lunae non omnibus Terrae partibus obscurari; contra Lunam omnibus aeque inconspicuam in defectu reddi ad vers. 972. disserit. Diende ad Axem Eclipticae inclinari Axem Terrae; atque hunc semper sibi parallelum esse, ubicumque loci Terra sit; inde

1077. cur corpora alia aquis innatent, alia iis submergantur, demonstrat; et motus piscium sursum deorsumque explicat. Corpora tantum sub aquis amittere ponderis, ait, quantum par aquae moles habet gravitatis: hinc diversam in variis liquoribus gravitatem itemque in solidis deprehendi posse. Demum Vectis exemplo corpora valde gravia facile moveri ad Vers. 1214. ostenditur. Nunc ad Magnetis vim explicandam transiens haec habet: quoniam ab uno Terrae polo in alterum striata materies perpetuo fluit, cadem per Magnetis corpus viam sibi accommodatam facile invenit; idque

Legis scitum esse, ut Deum ipsum amemus, eique omnia referamus: Ab hujusmodi praescripto recedere plerosque, qui decepti sensibus inhaerescunt, ac fruuntur rebus, quae nobis ad usum vitae tantummodo date sunt. A vers. 728. docet primas Naturae leges omnium mentibus insitas ignorari non posse; eas esse immutabiles, quippe quae non ex hominum consensione, sed ex ipso Ordine et summa Ratione nata sunt; inde nobis conscientiam esse, quae semper recta suadeat, et a pravis avertat: oportuisse vero homines, cum Naturae legibus non obsequerentur, aliquo praesentioris poenae metu

namque videntur
204  Subter aquis frangi: pariter quoque caetera fient,
205  Veri prima fides inest si sensibus ullis,
206  Quae fieri sensus demonstrant: cum tamen omnis
207  Posse eadem fieri ratio cujusque refutet.
208  Ergo, si tollas rationem, opus esse fatendum est,
209  Nobis ut sensus (quamvis non claudicet ipse)
210  Causa sit errandi: nimirum judicii expers

224  Quapropter, quoniam nil, praeter corpus et ejus
225  Eventum, sensus possit pertingere nostros;
226  Nullam aliam in rebus, quae non sit corpus et ejus
227  Eventum, pugnant naturam existere posse:
228  Usque adeo longe progressi, ut non minus esse
229  Corporeas dicant animas, quam caetera, terram,
230  Aëra ventosum, lapides, arbusta, liquores.

354  Sint, et quam solidae nitantur caetera moli,
355  Percipe: nempe omnis ratio hinc exordia sumit,
356  Non Animum, quamvis de cunctis ambigat anceps,
357  Ambigere incerta de se unquam posse timore,
358  Num sit? In immenso nihili jaceatne profundo?
359  Quo sese magis ille fugit, conditque sub umbras
360  Avius in dubiae coeca caligine noctis,
361  Hoc magis usque sibi

384  Nos, quia percipimus, certum est extare; neque ullo
385  Id potuit nobis unquam innotescere pacto,
386  Ni quia perspicuam manifestamque ejus habemus
387  Notitiam, qua nos ipsum non posse videmus
388  Non extare Animum, dum vult dum percipit et se
389  Cogitat, aut aliud quodcumque facit ratione
390  Non alia certe, quam quod sit, et absit inani
391  A nihilo:

imagine veri,
393  Verum erit usque adeo, non unquam ut fallere possit:
394  Nam si posset, eadem illum ratione valeret
395  Fallere, qui sese retur, dum cogitat, esse;
396  Quod non posse quidem docui, res ipsaque per se
397  Jam patet. Ergo illud, quod clara in mente tuemur,
398  In nullas poterit nos unquam inducere fraudes.
399  Inde tibi

res ipsaque per se
397  Jam patet. Ergo illud, quod clara in mente tuemur,
398  In nullas poterit nos unquam inducere fraudes.
399  Inde tibi elucet, rerum id non posse quod extat
400  Non extare simul; nihili nihil esse; suaque
401  Majus parte, quod est totum, parque omnibus esse.
402  Caetera de genere hoc tibi possim commemorare

Summi; cum quas natura locavit
465  In promptu, nobis sint longe deteriores:
466  Quo magis a Summo cunctas distare fatendum
467  Res, nec notitiam illus procudere posse.

468   Quare, quod superest, Summi quam mente tenemus
469  Notitiam, a Primo Summoque recepimus ipsa.
470  At Summum hoc merito Numen vocitare Deumque

607   Praeterea summi debet Natura videri
608  Numinis Omnipotens, ut possit, quodquod in illa
609  Menta gerit, facere: at rerum gerit omniparentes
610  Cunctarum formas; quare omnia posse fatendum est.
611  Non illi labor ullus erit facere atque creare;
612  Nam, quaecumque velit, subito facta atque creata
613  Exoriuntur, et e nihilo venientia constant.
614  Nec

est, sensisicisque
666  Usurpare oculis nequeam; tamen usque necesse est
667  Partibus extensam naturam corporis esse.

668   Hinc mihi perspicuum est existere corpora posse:
669  Namque quod extensum est, ulla ratione videri
670  Haudquaquam oppôstum poterit tibi discrepitansque
671  Existentibus a rebus, non possit ut

670  Haudquaquam oppôstum poterit tibi discrepitansque
671  Existentibus a rebus, non possit ut unquam
672  Esse, quod extensum est: igitur dum constitit illud
673  Posse existere, erit revera extare probandum.

674   Et primo tactu contingere plurima saepe,
675  Cernere res coram, sonitusque audire videmur.
676  Et licet hic sensus nos

et ipsis
755  Quod resonent verbis vocum flexuque moraque
756  Distinctis, facient, merito dicantur ut esse
757  De genere humano; quoniam nil detegit horum
758  Intus inesse animam; nam posse hos ire videtur
759  Corpus item in motus, sine vita quamlibet extet.
760  At neque quod vitae nimirum inimica videntur
761  Longe aversari fugiendo incendia dira

temere, ut vesania mentem
789  Percussit quibus, aut sopitos somnia ludunt,
790  At ratione animi certa penitusque valente.

791   Sed si sorte putes nihil horum a corpore posse
792  Non fieri, horarum numeros et ut indice certo
793  Monstrat, et ut sonitu dat tempora scire per aures
794  Constans aut ferro aut dentato machina ligno
795  Prorsus corporea et

videatur, oportet,
840  De nihiloque creata, nec usque aeterna fuisse.
841  Quapropter, qui cunctarum primordia rerum
842  Esse aeterna ferunt, per seque existere posse,
843  Insanire putem priscorum corda Virorum,
844  Quorum cum primis Epicurus Democritusque est
845  In patriis ambo viventes molliter hortis.
846  Hi licet a vera lapsi ratione

domum atque educere caelo.

852   Neve Deum mihi jam pergas contendere, rerum
853  Quidquid id est, potuisse aeterno educere ab aevo,
854  Aeternasque ideo res omnes posse videri;
855  Ut, licet a Solis claro lux profluat orbe,
856  Aeternus si Sol, etiam illa aeterna fuisset:
857  Non lux Solis enim diversa constat ab illo
858  Natura; siquidem

terram mare sidera caelum,
966  Quae nos incolimus, quae sic digesta tuemur
967  Ordinibus numeris, sine lege sine arte coorta
968  Tantum materiae confuso conciliatu.
969  Quae fieri si posse rear, num sanior essem,
970  Quam si posse rear fieri, quod nescius artis
971  Contrectans varios caeca quis nocte colores
972  Colludensve super puerilis dextera telam
973  Possit

quae sic digesta tuemur
967  Ordinibus numeris, sine lege sine arte coorta
968  Tantum materiae confuso conciliatu.
969  Quae fieri si posse rear, num sanior essem,
970  Quam si posse rear fieri, quod nescius artis
971  Contrectans varios caeca quis nocte colores
972  Colludensve super puerilis dextera telam
973  Possit Apelleas casu simulare figuras,

995  Unquam Templa Domus Urbes atque Oppida multa,
996  Qualia visuntur nimirum condita nostra
997  Arte hominum? Quaenam mirandum hoc protulitaetas?
998  Quisve adeo insanus posse haec contingere dicat?
999  Ergo opera haec hominum nequeat si denique caeca
1000  Fors simulare, queat subito velut arte magistra
1001  Id facere, humanam quo non pertingere mentem

1099  Servare amissis aliis sibi; discere ut inde
1100  Possint non opibus non illi sidere regnis,
1101  Ignotaque sati haud animum demittere terra;
1102  Discere praeterea, non haec bona posse beatos
1103  Efficere unquam homines, quae puncto tempore possunt
1104  Elabi, et vacuam potientis linquere dextram.
1105  Illa eadem Assyriis quondam Persisque relictis
1106  Et

1176  Praecincti ferro laniantes more ferarum;
1177  At mites aliis succos dulcemque liquorem
1178  Nectareum et latices mellis lactisque propinant:
1179  Atque ea cura, etiam si posse valescere nullo
1180  Quem videt auxilio, jactatum haud deserit Aegrum,
1181  Donec frigida mors languentes sopiat artus.
1182  Sic quoque fac reputes

1180  Quem videt auxilio, jactatum haud deserit Aegrum,
1181  Donec frigida mors languentes sopiat artus.
1182  Sic quoque fac reputes hominum mortalia saecla
1183  Posse a suprema curari Numinis arte,
1184  Dum vitae celeres annos hic ducimus aegri;
1185  Nam quis non animo morbis languente laborat?
1186  Postquam autem functi vita frigentia terrae

reddenda mihi est ratio: tu percipe dicta.

1194   E parti naturam Animae quacumque tuaris,
1195  Nil illam, nisi rem quae cogitat, esse videbis:
1196  Nec recipit Mens posse aliud consistere Mentem;
1197  Sive sit illa sciens etenim dubitansve volensve,
1198  Oderit, optet, amet, metuat quoque, gaudeat, atque
1199  Tristetur, semper tamen est, ut cogitet: illo

virtutis amore,
1259  Sidera mensuris caelique coërceat orbes?
1260  Adde alia ipse etiam, Mentis ratione geri quae
1261  Cumque vides: non est ut possis credere non est
1262  Posse eadem extenso peragi haec a corpore, sic ut
1263  Corporis atque animi natura sit una eademque.
1264  Quare Mens non est corpus neque corporis ullus
1265  Est modus, ast longe differre ab utroque

uti atque Anima est, sanxit Deus; unde habet omnes
1386  Et sensus Anima, ipsa suos et corpora motus.

1387   Sunt tamen hic, facili qui non ita tendere gressu
1388  Sese posse putant, quo se purissima Veri
1389  Ostendit Regio; sed sentibus omnia duris
1390  Aspera confingunt, glomerantque per ardua gressus
1391  Difficiles, nimiumque vias scrutantur iniquas,

1393  Errare ambagesque sequi, res plena pericli est;
1394  At contra pronum ac tutum decurrere recta.
1395  Ergo hi non Animam jungi cum corpore rentur,
1396  Non agere et fungi sese inter posse vicissim
1397  Naturas tam dissimiles, sed quamque sine ullo
1398  Alterius respectu, et opis nullius egentem
1399  Per se, quidquid agit, facere, et sua munera tantum

1427  Aut oculos; a se quia non haec mutua pendent,
1428  Sed simul existunt tantum, recteque vicissim
1429  Respondent. Facile id fuit Olli, quem penes omnis
1430  Rerum, quas fieri nil pugnat posse, Potestas
1431  Infinitarum. Quapropter id eligit idem
1432  E numero tanto, Menti quod consonet apte,
1433  Corpus; ut hinc motus ejus videantur oriri
1434  Mentis ab imperio,

in illud,
1567  Quod summum est plenumque Bonum, sit nostra Voluntas,
1568  Qui veluti cessare nequit, sic velle necesse est
1569  Semper; at hunc varie nimirum inflectere nobis
1570  Posse datum est, varis atque in res irrequietum
1571  Dirigere, ut libuit: nimirum haec insita vis est.

1572   Hinc Animam agnosces rasae non esse tabellae,
1573  Ut

1602  Quique, sua, fecit, videantur ut omnia luce,
1603  Ipsam non dederit Mens lucem ut cernere possit?
1604  Proinde potest etiam naturam agnoscere Summi.
1605  Non tamen hinc credas posse id comprendere Mentem.
1606  Non secus ac, quae sit triquetra aut quadrata figura
1607  Sive rotunda, tenent omnes, clareque scientes
1608  Percipiunt; sed non omnes, quod quamque sequatur

convenit illi);
99  Quandoquidem nusquam, qui non extenditur aptus
100  Mensuris, locus est, nusquam reperitur inane.
101  Neve putes clausum vas omni corpore posse
102  Intus inaniri spatio tamen intercepto;
103  Nam si, quidquid id est, inter latera intima tollas,
104  Nil tum proinde, quod intersit, superare necesse est,
105  Propterea

par in navi constat eadem:
118  Semper propterea plena est, neque plenior unquam.

119   Quod si forte aliquis non omnia plena reatur,
120  Corpora quandoquidem sine inani posse moveri
121  Non videt, a vera quantum ratione recedat,
122  Accipe. Progrediens quae pes loca liquit, in illa
123  Confluit extemplo atque in eodem tempore pulsus
124  Aër, qui

147  Victa labat ratio, supera neque dicta vacillant:
148  Intervalla etenim multo subtilior aura
149  Ingressa est, repletque vias cujusque figurae
150  Multimodis varians: fieri quod posse patebit,
151  Si tibi firmaro, quod non videantur habere
152  Ullum corporibus finem Natura secandis.

153   Nonne, quod extensum est, (ut corporis esse probavi

152  Ullum corporibus finem Natura secandis.

153   Nonne, quod extensum est, (ut corporis esse probavi
154  Jam tibi naturam) ratio cujusque receptat
155  Posse suas scindi in partes, quas debet habere?
156  Tum quoque eas partes, longe tenuissima quamvis
157  Corpora sint, quis posse secari in bina negabit?
158  Inde alias aliasque pari ratione videbis

probavi
154  Jam tibi naturam) ratio cujusque receptat
155  Posse suas scindi in partes, quas debet habere?
156  Tum quoque eas partes, longe tenuissima quamvis
157  Corpora sint, quis posse secari in bina negabit?
158  Inde alias aliasque pari ratione videbis
159  Frangi posse; etenim mediae pars partis habebit
160  Dimidiam partem, neque mens praefiniet ulla.

quas debet habere?
156  Tum quoque eas partes, longe tenuissima quamvis
157  Corpora sint, quis posse secari in bina negabit?
158  Inde alias aliasque pari ratione videbis
159  Frangi posse; etenim mediae pars partis habebit
160  Dimidiam partem, neque mens praefiniet ulla.

161   Utque Animus sit id ad credendum pronior, audi,
162  Subjiciat nostris

scateat fons sargus odoris.

249   His aliiaque tuum permultis de genere horum
250  Exemplis animum valeam disponere, ab ipso
251  Ne finem attingi in rebus non posse repugnes.
252  Non tamen hinc ausim de partibus infinitis
253  Corpora vel parvo vel magno quaelibet auctu
254  Constare, atque in eas quoque solvi posse docere.
255  Quis temere

251  Ne finem attingi in rebus non posse repugnes.
252  Non tamen hinc ausim de partibus infinitis
253  Corpora vel parvo vel magno quaelibet auctu
254  Constare, atque in eas quoque solvi posse docere.
255  Quis temere hoc, Superi, non audeat? Icariisque
256  Confisus pennis non alte corruat impar?
257  Quandoquidem Mentis longe finita potestas,
258  Infinitorum quae sit

natura, quibusque
259  Conveniat, si scire audax et quaerere tentet;
260  Haud minus insano vexabitur acta furore,
261  Quam qui sublata caelum contingere dextra,
262  Aut totum se posse putet simul omnibus undis,
263  Quantus is est, late Oceanum exhaurire bibendo.
264  Non ideo tamen est frangendae ut reddere finem
265  Possis materiae, minimas neque fingere partes

aeri
398  Aut ligno partem motus largitur eandem,
399  Ipso quam motus partem sibi decutit ictu;
400  Semper enim motus summam cum servet eandem
401  Numen, uti docui: corpus non posse necesse est
402  Partem aliquam ipsius deperdere, totam alienum
403  Quam non in corpus transmittat; diminui nam
404  Esset opus quid de summa, quae condita primo est.

430  Magna et pulchra nimis, quae illius condita rerum
431  Sunt opera; quoniam et magnis majora videri
432  Hac poterunt ratione; quia illa condita constant
433  A Causa. Longe quam debes posse fateri
434  Quid majus, quam nos pertingere mente queamus.

435   Quapropter ne te in promissis plura moremur,
436  Principio Solem et Terram Lunamque tuere:

ignes
771  Alterius vi rapta, suoque in vorticis aestu
772  Dum fertur sese versata volutaque circum.
773  Inde tibi, advertas paulum, constare videbis
774  Sic nos Annorum sic tempora posse Dierum
775  Metiri: sit namque Dies, dum se pila Terrae
776  Toto se circa molis glomeramine volvit;
777  Atque ita ab occasu dum se convertit ad ortum
778  In Solem, illius jam

timorem
934  Incussit; compressa fuga est; clademque piandam,
935  Ista sibi quam ferre Duces portenta putabant,
936  In Triquetra exclamant terra: sacrisque vacarunt,
937  Donec posse datum sese subducere caedi, et
938  Arma referre domum: nam demum barbarus hostis
939  Ingruit, et forti cinctos indagine vicit,
940  Aeternumque solo patrio [pro! dedecus ingens

procul montesque citatos
1101  Turritasque Urbes portusque recedere Nautae.

1102   Illud neve puta temere hic me rebus in istis
1103  Arripuisse, quod hunc Terrae non posse rotatum
1104  Nos sentire uno correptos turbine dixi:
1105  Id sit enim, quoniam, qua circumfundimur, aura
1106  Nobiscum pariter cursu versatur eodem:
1107  Non ulla idcirco vis

1223  Est opus, et geminae videantur multiplicesve.
1224  Quo minus est mirum, quod motus inesse videri
1225  Possit, uti dico, tam magno in corpore Terrae.
1226  Verum, quidquid id est, fieri num posse negabunt
1227  Ipsi, quae metuunt, quoniam sunt magna, fateri?
1228  Debent ante quidem, quae non comprendere possunt,
1229  Non facere haec eadem quoque posse ostendere Numen.

1226  Verum, quidquid id est, fieri num posse negabunt
1227  Ipsi, quae metuunt, quoniam sunt magna, fateri?
1228  Debent ante quidem, quae non comprendere possunt,
1229  Non facere haec eadem quoque posse ostendere Numen.
1230  Tenuibus, o nimium rebus longeque minutis
1231  Assuetos animos! utinam, quid summa Potestes
1232  Infinitaque sit, mens cogitet, atque revolvat;
1233  Unde

1270  In scelus hoc aurum, pro! vilia pectora movit,
1271  Quod secum extulerat Latiis vir Lesbius oris.
1272  Sensit ut ille mortem impendere paratam,
1273  Effera nec lacrymis molliri pectora posse,
1274  Impetrat, extremum ut moritura carmina voce
1275  (Dulces exequas) extremo in tempore fundat;
1276  Jamque data cythara puppim superinsilit altam,
1277  Et canit, aequor

dum mutat regiones progrediendo,
1459  In pelagus sensim ruere, et depressa videntis
1460  Effugere ex oculis tandem, pontumque subire.
1461  Quae fieri non posse putem, si plana sit illa
1462  Tellus parte tibi; quare omni a parte rotunda est.

1463   Huc accedit, uti, qui terras puppe relinquunt
1464  In mare progressi, primo

1479  Hac ratione viae Tellurem denique, quantum est
1480  Longa, peragrarint, illos vidisse dierum
1481  Plus unam, pariterque hos una luce minores
1482  Esse fatereris: fieri quod posse negares,
1483  Haec si plana foret Tellus, fierique necesse est
1484  Si convexa sit, et circumflectatur in orbem.

1485   Nec mihi inaequales per terras objice

374  Inque polum redigi, motus quo tenuior extat,
375  Alterutrum: veluti si ligna in fluminis undas
376  Immittas medias, qua vis properantior harum est,
377  Illa sequi celerem non posse videbis aquarum
378  Cursum, ast alterutram trudi impellique repente
379  Proptrea ad ripam, qua segnior impetus urget
380  Fluminis: illa etiam moles sic corporis, una
381  Quae

634  Abductos spatiis nunc longe immanibus ire.
635  Proinde ubi jam longeque a Sole recessit
636  Astrum, haud a nobis lumen, quod tenue reflectit
637  Ob longinqua, quibus distat, loca, posse videri:
638  Posse tamen, proprius cum Soli accessit; ab ejus
639  Si tamen haud radiis propioribus involvatur,
640  Si supera et nostrum clara de nocte feratur
641  Per caelum;

nunc longe immanibus ire.
635  Proinde ubi jam longeque a Sole recessit
636  Astrum, haud a nobis lumen, quod tenue reflectit
637  Ob longinqua, quibus distat, loca, posse videri:
638  Posse tamen, proprius cum Soli accessit; ab ejus
639  Si tamen haud radiis propioribus involvatur,
640  Si supera et nostrum clara de nocte feratur
641  Per caelum; magnos ita rentur scilicet orbes

dicere, corpora circum
650  Multa Cometarum a medio raptarier Astro,
651  Non tamen immoto, sed Solem obeunte manentem;
652  Rapte quoque ut lunam Tellus vehit: illud at ingens
653  Non posse ob spatium, quo jam procul usque recessit
654  Disjunctum, tenui dispersa luce videri.
655  Haud alio apparent ergo illi tempore nobis,
656  Quam cum se a nostra propiores parte revolvunt,

677  Fumida materies visque exhalata vaporum:
678  Nam motu acquirunt levitatem, ut scandere possint
679  Altius, educti liquido velut aëre sumi.
680  Hos tibi praeterea lucem dare posse vapores
681  Credendum eat; quoniam radios reflectere Solis
682  Posse quis inficias est? ut suspensa per auras
683  Nubila reflectunt. Haec nos Caudata vocamus
684  Sidera, cum

levitatem, ut scandere possint
679  Altius, educti liquido velut aëre sumi.
680  Hos tibi praeterea lucem dare posse vapores
681  Credendum eat; quoniam radios reflectere Solis
682  Posse quis inficias est? ut suspensa per auras
683  Nubila reflectunt. Haec nos Caudata vocamus
684  Sidera, cum caudae nimirum more sequuntur
685  Astrum Phoebeo lucentes lumine sumi:

nisu,
904  Si positas supera rationes mente revolvis.
905  Idque tibi certo possum promittere, mentis
906  Non a te magnas ullam rem poscere curas,
907  Conque sequi parvo te plurima posse labore;
908  Si tamen institeris vestigia certa viaï.
909  Namque ut montivagus Venator, saepe feraï
910  Signa pedum silvis ubi comperit, impiger illuc
911  Consequitur gaudens,

1143  Pendat parte sui dumtaxat ponderis illa,
1144  Corporis alterius superat qua pondus. Et isto
1145  Nonne vides pacto gravibus vel pondera prorsum
1146  Tolli a corporibus, minui vel posse? sed ad rem,
1147  Quam nunc quaerimus, hanc rationem transfer, eoque
1148  Percipe rem pacto. Nimirum detrahe tantum
1149  Ponderis a saxo, liquidis quod in aequoris undis

1199  Proinde gravem quamvis et vasta mole videbis.
1200  Et quo est longa magis, quae pars procurrit in auras,
1201  Hoc saxum leviore potes convertere nisu.
1202  Hac etiam montes hac Terram posse moveri
1203  Arte putes, extra si Terram immobile punctum
1204  Sit, quod sustentet Vectem ex adamante rigenti
1205  Tantis protensam spatiis, vis addita dextrae
1206  Ut queat ex

1595  Nostra recens aetas quae protulit experiendo
1596  Hoc genus, inque dies vario tentamine profert,
1597  Quae penitus Vetrum vel saeclo ignota fuere,
1598  Nunquam in Natura fieri vel credita posse.
1599  Verum hac dicta tenus sat erunt, ut nôsse queamus
1600  (Utile prae multis documen Mortalibus) illum
1601  Insanis propius nimirum accedere, nostri
1602  Mensuram ingenii

principiorum,
1929  Quorum abitu atque aditu naturam corpora mutant.
1930  Proptereaque locis non omnibus enascuntur
1931  Omnia: disponi quoniam non omnibus omnes
1932  In formas res posse locis Natura creatrix
1933  Concessit. nequeunt silvestria saecla ferarum,
1934  Ursique Tigresque atque iracunda Leonum
1935  Vis gigni aequoreis sub

limo, vitamque animamque daturus
77  Protinus in caeli correptus templa volavit,
78  Admovitque facem Soli, flammamque receptam
79  Detulit in Terras; sine flamma namque videbat
80  Non posse humanam Mortales ducere vitam.
81  Par rerum quapropter, eo quibus usque juvamur,
82  Prorsus uti nequeat consistere vita sine ipsis,
83  Par erit illarum rationem inquirere rerum.

tellus
309  Qua patet, insinuat se magni in viscera montis:
310  Dumque cavos flexus bibulas et transit arenas
311  Per tot acerba fluens, veluti per cola, relinqui
312  Parvula posse salis retro corpuscula credunt;
313  Omne ut propterea vitium purgetur aquarum;
314  Illae jamque leves salium gravitate relicta
315  paulatim magnos intus conscendere montes

proin Fluviis quaerenda videtur origo,
338  Certaque de terris quae Fontes causa resolvat.
339  Et jam cum salium videamus corpora pacto
340  Non alio posse aequorea discernier unda,
341  Quam cum abit in tenues resoluta calore vapores;
342  (Nam pariter nequit humenti cum nube vaporum
343  Sustolli gravior salium natura per auras)

380  Arva calore furens, arescunt Flumina late
381  Transilienda gregi persaepe: ita scilicet undis
382  Tenuibus aspicies imo jam serpere fundo.
383  Haec, inquam, si propterea non posse videtur
384  Causa suas riguis largiri Fontibus undas;
385  Omnia jam pluvio descendere Flumina caelo,
386  Dicendum est: haec namque ferunt dare certa petenti
387  Montanis

440  Prosilit; et salso Fons saepe sub aequore surgit
441  Dulcis aquae, ut celeri saliens iter impete rumpat
442  Inter caeruleas Nautis mirantibus undas.
443  Neve putes Fluviis non posse ingentibus undas
444  Sufficere effusos caeli de nubibus imbres:
445  Namque inita in variis terrae regionibus horum
446  Est ratio; ut pluviae vis caelo quanta quotannis

446  Est ratio; ut pluviae vis caelo quanta quotannis
447  Decidat, et quantum devolvant Flumina, constet:
448  Scilicet et vera semper ratione repertum est
449  Imbrem et Fluminibus latices dare posse perennes,
450  Posse et abundantem silvis atque omnibus herbis
451  Sufficere humorem, vis ut quoque magna supersit.
452  Invia nec ratio est, cum se de partibus orbis

caelo quanta quotannis
447  Decidat, et quantum devolvant Flumina, constet:
448  Scilicet et vera semper ratione repertum est
449  Imbrem et Fluminibus latices dare posse perennes,
450  Posse et abundantem silvis atque omnibus herbis
451  Sufficere humorem, vis ut quoque magna supersit.
452  Invia nec ratio est, cum se de partibus orbis
453  Omnibus exonerent immensis fluctibus Amnes

1045  Perpetuis agitat, protrudit et aëra plagis;
1046  Idcirco Ventus fit in his regionibus illa
1047  Perpetuus, qua Sol ferri de parte videtur.
1048  Ut magis inspicias fieri quod posse, rubentem
1049  Igne pilam ferri super undas volve, videbis,
1050  Pertenui ut vento tum protinus aura moveri
1051  Incipiat; nec non pariter quoque parte ab eadem

1066  Interdum in rapidos se torqueat, atque procellis
1067  Saeviat, horrisonosque insestet turbine pontum.
1068  Protinus a causis, quas paulo diximus ante,
1069  Quis jam posse neget ventos consurgere iisdem,
1070  Undique qui variis oriuntur partibus orbis?
1071  Inter eos tamen, et Ventum, qui frigore Zonam
1072  Temperat ardentem, quidquam discriminis esse

necesse est,
1390  Prima subire loco, partesque accendere raptas.
1391  Illud rebus ab his porro deducere pergo;
1392  Concipere haud flammam quaevis jam corpora posse
1393  Atque ardere, licet propiore calescere ab Igne
1394  Cuncta queant; velut unda, sales, terraeque dare Igni
1395  Pabula non possunt; quoniam non omnia tali
1396  Constant

1396  Constant natura et congressu particularum,
1397  Altera ut hae possint Elementa repellere, primaque
1398  Excipere igressu facili, avulsaeque cieri:
1399  Sulphuris atque olei naturam ut posse videmus
1400  Atque alia, ardescunt igni quaecumque propinquo.
1401  Propterea et volucres admoto abit ilicet Igne
1402  In flammas, Pyrium, pulvis, quem dicimus a re:

1600  Lux, tenebras quae vel paulum disrumpere possit.
1601  Hinc etiam ratio tibi eorum salsa, necesse est,
1602  Jam pateat, radios qui dicunt Solis ab altis
1603  Nubibus exceptos magnae dare posse coruscam
1604  Flammaї speciem; quoniam est innubilus aër,
1605  Si quis is est, tantum qui se auris tenuibus effert.
1606  His tibi concussis rationibus et labefactis,
1607  Quae

Mundum
44  Undique lustrantes animo peragrare sagaci.
45  Quare age, quidnam Hominis natura, quid intus agatur,
46  Percipe, nec credas istis promittere velle
47  Me tibi, nec porro me posse exsolvere speres
48  (Quae neque, si centum linguae sint, edere possim);
49  Scilicet ut nervos omnes fibrasque minores
50  Et venas atque ossa Virûm firmantia corpus
51  Hic

Mundi,
95  Inclusa in primae nimirum semine matris:
96  Quod nulla ratione potest pugnare videri;
97  In non finitas quoniam tibi corpora partes
98  Ostensum est multis supera jam posse secari.
99  Quapropter multo genitali semine, adhaeret
100  Adfixum certis, intra quod partibus apte,
101  Donavit natura genus muliebre, sed illa

293  Nimirum cum nos pulmonibus aëra plenis
294  Tracheae ejicimus per ductum (ita nominitatur
295  Fistula, membrana quae contat et aspera multis
296  Annellis, magis atque magis quam posse fatendum est
297  Faucibus arctari summis contraque recludi,
298  Ut per inaequalem fugiens e pectore ventus
299  Proinde viam, sonitus non aequos edere possit,
300  Sed quoscumque

304  Ut possit fugiens, et reddere verba sonosque
305  Distinctos numeris varie spatiisque morarum.
306  Praeterea ratione pari proferre videbis,
307  Cum volumus, non posse pedes et membra movere
308  Id faciunt nervi, varie cum desuper alta
309  Tenduntur, Mens ut jubet, e regione cerebri:
310  Non secus ac magnam ventosa per aequora tensis

360  Sive animae vis haec partim dispersa recessit:
361  Dissolvuntur enim tum demum tenuia fila
362  Fibrarum, nervique fluunt: nec proinde putandum est,
363  Mentem alienigenis jam rebus posse moveri
364  Per sensus; quoniam laxatis undique nervis
365  Cum cerebri regione manent commercia nulla
366  Sensibus, ut suetas nequeant transmittere rerum
367  Illuc effugies,

776  Nil ut limatum de corpore constet odoro
777  Propterea ad speciem, et vix desit ponderis hilum;
778  Jam super ostensum est quoniam tibi corpora quaevis
779  In non finitas quoque partes posse secari.
780  Sin tibi adhuc ratio quae posse obstare videtur,
781  Parvula ne fluere ex ipsis corpuscula rebus
782  Credas; hanc alio rem, si libet, accipe

vix desit ponderis hilum;
778  Jam super ostensum est quoniam tibi corpora quaevis
779  In non finitas quoque partes posse secari.
780  Sin tibi adhuc ratio quae posse obstare videtur,
781  Parvula ne fluere ex ipsis corpuscula rebus
782  Credas; hanc alio rem, si libet, accipe pacto.
783  Multa habet, et multis pertusa retortaque formis

809  Propterea magna concurrere corpora plaga
810  Si videas sub aqua vel clausi fornice vitri
811  Omnibus exhausto, quantum licet, aëris auris;
812  Nullum exaudiri propius quoque posse videbis
813  Murmur; namque carent auris loca: proinde fateri
814  Est opus omnino Sonitus et vocis inesse
815  Naturam, ut vinco, in commotis aëris

subitos se tollat in orbes
844  Multiplici circum gyro, mediumque coronet,
845  Quo primo est commota, locum: pariterne recuses
846  Credere concussum dextra laevaque moveri
847  Aëra posse, retroque simul, simul ante propelli
848  Deorsum etiam sursumque et in omnes undique partes?
849  Interposta tamen si sint loca longius aequo,
850  Denique

1045  Illis nempe pares, quos consona corpora reddunt;
1046  Nam secus haud valeant diversi tempore eodem
1047  Audiri Sonitus; neque enim bis terque quaterque
1048  Idem vibrari simul aër posse videtur.
1049  Et quoniam motu Sonitus fit, temporis uno
1050  Momento quaevis non ad loca pervenit ille;
1051  Sed vicina prius pertingit, deinde remota;

eorum,
1182  Ludentisque velut miracula contemplamur
1183  Naturae, majora suae quae denique nusquam,
1184  Rebus quam in minimis, spectacula praebuit artis.
1185  Jam Speculi non posse vias penetrarier intro
1186  A radiis, supera quoque dixi, lucis; at illo
1187  Omnes reflecti offensu, subitoque repelli.
1188  Propterea rerum variarum

1542  Contingant Oculos; minus ut distracta penetrent
1543  Porro acies, tunicaque queant conjungier ima.
1544  Oppositum huic vitium est Oculorum, quae sita paulo
1545  Longius a nobis jam sunt, non posse videre,
1546  Proptereaque oculos nimium inclinare tuendo.
1547  Hujus causa mali pariter contraria debet
1548  Esse, quia anterior nimium convexa tumescit
1549  Pars Oculi,

1582  Propterea, quae sint vicina remotaque, novit
1583  Mens; quia dissimili prorsus ratione videri,
1584  Quae sunt imparibus spatiis sita cumque, necesse est.
1585  Hoc alio fieri pacto quoque posse putandum est.
1586  Ex Oculis radios recta prodire duobus
1587  Finge duos, una coëant qui corpore in ipso
1588  Producti: multo tum fiet acutior horum
1589  Angulus inter se

1738  Luminis impressa est, deleri tempore puncto
1739  Non valet; at paulum species illapsa moratur.
1740  Denique, cur Oculis non corpora bina duobus
1741  Aspiciamus, habe: fieri non posse putandum est
1742  Propterea, quoniam nervus concurrit uterque,
1743  Ex Oculis prius ac cerebri pertingat ad oras:
1744  Atque ita Mens aeque pariter vi et tempore eodem

1769  Utraque defigo in calamum, duplicata videntur
1770  Caetera tum circum, libri lumenque lucernae:
1771  Nam quoniam coëunt Oculorum, conveniuntque
1772  In calamo tantum radii, non posse putandum est
1773  Corporis alterius pariter contingere frontem
1774  Atque coire simul, simplex videatur ut esse.
1775  Tum si connivent Oculi, lacrymisque madescunt,
1776  Ad

votis,
1879  Perpetuoque ut adepta semel quoque tempore constent,
1880  Cum volumus, semperque etiam ut contraria distent.
1881  Si mala, quae impendent, vitare, bonisque potiri
1882  Posse videmur, et id facili quoque posse labore,
1883  Spes erit: exoritur Metus arduum utrumque videnti.
1884  Cum Desiderio flagrat Mens, irrequietis
1885  Acriter impulsum cor motibus exagitatur;

ut adepta semel quoque tempore constent,
1880  Cum volumus, semperque etiam ut contraria distent.
1881  Si mala, quae impendent, vitare, bonisque potiri
1882  Posse videmur, et id facili quoque posse labore,
1883  Spes erit: exoritur Metus arduum utrumque videnti.
1884  Cum Desiderio flagrat Mens, irrequietis
1885  Acriter impulsum cor motibus exagitatur;
1886  Suppeditatur item

vota-
26  Principio extremus qui sit, quo tendimus omnes,
27  Finis, quaeque Boni summi natura, videndum:
28  Harum notitia sine rerum namque fateri
29  Est opus institui vitam non posse, nec ulla
30  Formari mores Hominum ratione regique.
31  Haud secus ac caeli si qua sit parte locata,
32  Ignores, regio, quo debes tendere, nunquam

carpere iter, quod recta protinus illuc
34  Te ducat, reddatque loco: namque ipse ferare
35  Avius a vera longe tellure necesse est.
36  Nec vero quemquam mentis contendere sanum
37  Posse putem, nullum Finemque Bonumque videri
38  Naturam saeclis Hominum mortalibus ipsam
39  Summum atque extremum posuisse, at quamlibet illuc
40  Tendere, quo lubeat, quo raptet coeca voluptas.

96  Raptantur; si coeca sitis commovit habendi,
97  Fraudibus atque avidi multo rem sanguine conflant.
98  Vel sibi qui tristi consciscunt pectore lethum,
99  Non facere hoc alia tum causa posse putandum est,
100  Quam quod avent sitiuntque Boni namque acris egestas
101  Turpis item fama et contemtus vitaque coeno
102  Se velut involvens letho

quae prodita vulgo
177  Fertur, ubi sedes Furiarum, Acheronte sub imo,
178  Immani poenae, pertusum scilicet in vas
179  Congerere aeternum laticem, replereque nunquam.
180  I nunc, posse puta Dites nullius egere,
181  Queis, quo plura tenent, atque auri pondera crescunt,
182  Crescit opum desiderium, et proin crescit egestas.
183  Praeterea ut felix prorsus sit vita necesse est,

258  Dicere Felicem nequeas summeque Potentem,
259  Si quid deficiat, quod haberi possit: at ipsos,
260  Qui populis vario late sub sidere caeli
261  Imperitant, tantum sua nunquam extendere posse
262  Regna videbis, uti non semper plura supersint,
263  Quam teneant; inopes ideo videantur, oportet,
264  Esse prius, summe quam propter regna Potentes.
265  Plura potestatem

294  Scilicet hoc pulchrum, volitet quod multa per aures
295  Fama tui, per et ora Virûm quod multa feraris?
296  At cupide id sequimur stulti, sic vivere multis
297  Post mortem saeclis annorum posse putantes.
298  Aspice, quos belli fluctus rapuere Virorum
299  Audaces animos contemtoresque perîcli:
300  In caedes in fata ruunt, et pectore primi
301  Opposito certant

368  Seque vel invitam tacite arguit, atque inhonesto
369  Conscia perfundit vultum persaepe rubore.
370  Usque adeo humanae est Rationi inimica Voluptas.
371  Te facere hanc igitur felicem posse rearis?
372  Denique te in quamvis, age, partem verte bonorum,
373  Suppeditare tibi quaecumque haec vita videtur;
374  Haud unquam summa votorum in fine

fuit; attamen insons
547  Invitusque suos sub Tartara misit Amores.
548  Mens porro vult sponte tamen non libera semper
549  Plurima: Libertas siquidem nihil esse videtur,
550  Quam res posse agere, et contra, velut ipsa tulit Mens,
551  Non agere: haec nostrae jam porro in utrumque potestas
552  Dicitur Arbitrium Mentis; quo saepe caremus,
553  Scilicet in summum cum Finem tendimus omnes

558  Rebus item in multis, quae non Bona summa videri
559  Esse queunt, aliqua sed deficientia parte:
560  Nam quoniam partimque bonae partimque videri
561  Esse malae possunt, optari posse fatendum est
562  Propterea a nobis, et contra posse repelli.
563  Hoc ita conspicuum Mens conscia vociferatur
564  In nobis, ut nulla queat res vincere contra,
565  Desipere insano

559  Esse queunt, aliqua sed deficientia parte:
560  Nam quoniam partimque bonae partimque videri
561  Esse malae possunt, optari posse fatendum est
562  Propterea a nobis, et contra posse repelli.
563  Hoc ita conspicuum Mens conscia vociferatur
564  In nobis, ut nulla queat res vincere contra,
565  Desipere insano non illos corde putantes
566  Esse opus omnino, Mens

602  Ut, quem animae impressit jam prima in origine motum,
603  Perpetuumque etiam modo servans imprimit, illum
604  Ad se, non alio direxerit, inclinanque
605  Dirigat: hinc (siquidem fieri non posse fatemur,
606  Ut plus ille, magis quod amabile, nolit amari)
607  Condere non nostram potuisset, quae sit amori
608  Apta, Voluntatem; nisi tum vertisset eandem
609  Ad sese,

decoram.
726  O Genus infelix humanum, adeone bonorum
727  Unius Auctoris potes obliviscier omnium?
728  Porro Naturae prima haec praecepta docentis
729  A quovis Hominum non ullo posse videntur
730  Unquam ignorari pacto; sit quamlibet ille
731  Et rudis et solis nemorum nutritus in umbris:
732  Humanae quoniam semper manet insita Menti
733  Aeternae Ratio Legis

875  Deinde videbatur, cum in lucem redderet illam.
876  Hujus ope et thalamum Reginae intravit, et ipsum
877  Regem impune neci subitae dedit, atque ita letho
878  Sublatis, obstare ratus quos posse, repente
879  Omnibus invasit regnum, et Rex prodiit ingens.
880  Nec quisquam scelera haec patrantem dira videbat.
881  Si vero Sapiens hoc aurum possit habere,

1079  Spes ne stulta boni deludat inanibus umbris,
1080  Ne quo flectat Amor; ne vani corda Timores
1081  Infestent, ne quid Rationi dissonet unquam.
1082  At solis ne crede tuis te sidere posse
1083  Viribus; auxilium caelo sed posce secundum;
1084  Effoetas illo vires armare recepto
1085  Possumus, invictumque animo circumdare robur.

rerum conditionem
1263  Scit Prudens, nunquam, cum fecerit omnia, certus
1264  Secura eventus expectat mente futuros;
1265  Prorsus ut in vita rerum nihil accidat omni
1266  Ullarum, non posse quod accidere ipse putârit.
1267  Vidimus, ingentes aliqua persaepe paratus
1268  Belli cum fierent de parte, et cogeret amplis
1269  Armipotens turmas regionibus undique Mavors,

1306  Et quae natura et proprium quod munus, agendum.
1307  Illa Virûm jungens sese inter saecla coëgit
1308  In commune Bonum: siquidem dissolvitur omne,
1309  Si caret hac, foedus; sine quo quis posse putabit
1310  Vivere vulgivago Gentes de more ferarum?
1311  Ipsa etenim genus humanum Natura coëgit,
1312  Alter ut alterius nimirum semper egeret
1313  Auxilii, inter se

si sine legibus esset,
1324  Perpetua mortale Genus se clade repente
1325  Mutua conficeret. Quasdam quin esse necesse est
1326  Latronum leges; neque enim ulla posse vel illos,
1327  Qui scelere atque malis pascuntur, vivere certum est
1328  Justitiae sine particula: si namque quis horum
1329  Surripiat praedam Sociis latronibus ipsam,
1330  Vel

1512  Omnigena quam cum Doctrinae dote jugâsti).
1513  Adveniens quantum laetatus ego Hospite tanto!
1514  Exinde et nostrae laus addita quanta Camoenae!
1515  Et jam si queat ipsa, sibi quod posse videtur
1516  Te laudante, quid ad decus immortale requiram?
1517  Me tibi Posteritas acceptum nosceret omnis,
1518  Longaque me gratum perhiberent saecula Vatem.
1519  Nec patiar,

Marte, velut cum
1645  Pro Rege et Patria pro Relligione geruntur
1646  Bella Viris: nam virtutem pugnare necesse est
1647  Hanc pro Justitia: proin insidiasque dolosque,
1648  Nullo posse videt quos cum illa foedere jungi,
1649  Effugit, et forti tantum rem pectore contra
1650  Aggreditur; neque se letho temere objicit audax;
1651  Scilicet ad vitae subeunda pericula magnas

1739  Scilicet haec animis verae Virtutis egestas,
1740  Ut famam dulcemque velint profundere vitam,
1741  Aut alii eripere; offensae ne crimen inultum
1742  (Insnire putes adeo nos posse?) supersit!
1743  Denique si media Fortis ratione recedet,
1744  Ut docui, aut praeceps violento Audacia motu
1745  Gliscet in abruptum rapiens; gelidive Timoris
1746  Concutiet

Virtus; quia re declinat ab omni,
1764  Qua valeat turpis cor exagitare voluptas:
1765  Ore Pudicitiam praefert; turbatur ad omne
1766  Quandoquidem factum, quod posse inferre videtur
1767  Dedecus ullum animo: motusque cupidinis omnes
1768  Continet, et recta fraenans ratione coërcet.
1769  Est etiam, ut tristes Mansueta haec molliat iras,

ita concutit aestu,
1838  Ut magnos cieat motus, turbetque cupitis,
1839  Illa dari votis finem vult, proptereaque,
1840  Quandoquidem praesente bono gaudere recepto
1841  Sese posse putat, suaque illo vota replere,
1842  Illi posthabitis haeret conjuncta futuris
1843  Omnibus; haec longe quanquam potiora videntur.
1844  Consimile est etiam modo quod delectat, et esse

1851  Jamne vides, agitur quanto vesana furore
1852  Mens hominum, dum saepe viis lassatur iniquis,
1853  Queis graditur, vitae propter felicis amorem,
1854  Qua putat in terris stulte se posse potiri?
1855  Cum brevia haec adeo cum prorsus inania constent
1856  Munera, uti nulla possint de parte beatos
1857  Reddere; quin magno cumulent angore laborum:
1858  Summaque

facit improba factis
1861  Cunctorum aeternas post ultima fata malorum
1862  Aerumnas, miserae dira infortunia vitae.
1863  Atque utinam usque foret praesens vis tanta perîcli,
1864  Posse in perpetuum Bona summa amittier aevum
1865  Scilicet, in barathrum cunctorum et posse malorum
1866  Delabi, aeterno sepeliri denique luctu;
1867  Haud mora, se recta properaret sistere sanus

1862  Aerumnas, miserae dira infortunia vitae.
1863  Atque utinam usque foret praesens vis tanta perîcli,
1864  Posse in perpetuum Bona summa amittier aevum
1865  Scilicet, in barathrum cunctorum et posse malorum
1866  Delabi, aeterno sepeliri denique luctu;
1867  Haud mora, se recta properaret sistere sanus
1868  Quisque via, atque illac firmo contendere

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report