Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Bibliographic criteria: none (All documents)
Search criteria: posse

Your search found 2066 occurrences

More search results (batches of 100)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1816-1993:


1816. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

foedum nigri regem tremefecit Averni,
1.26.6   Imum qui se se condidit in barathrum;
1.26.7  Infrendensque, ululansque horrendum; adspergere quidquam
1.26.8   Nec tibi speravit posse vafer maculae.
1.26.9  Salve, o spes mundi, salve Orci terror et ipso
1.26.10   Jam nunc digna, olim es quem paritura, Deo.


1817. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.48.4   Durum morte magis comparat ira, timet.
1.48.5  Ergo viro, sacri merces praeclara silenti
1.48.6   Cingunt fulgidulum sidera clara caput.
1.48.7  Quae bene posse loqui pubes tibi scilicet optas,
1.48.8   Opta isto potius posse tacere modo. 49. De simulacro Sanctae Agnetis flammae imposita


1818. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

viro, sacri merces praeclara silenti
1.48.6   Cingunt fulgidulum sidera clara caput.
1.48.7  Quae bene posse loqui pubes tibi scilicet optas,
1.48.8   Opta isto potius posse tacere modo. 49. De simulacro Sanctae Agnetis flammae imposita De Sancta Agnete flammae imposita


1819. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

contra, quis non autumet esse malas?
3.3.3  Recte utar, dicis; rem dicis, Pontice, magnam,
3.3.4   Multo et, quam reris, pol mage difficilem.
3.3.5  Unde, malum, tanta est fiducia; posse nocere
3.3.6   Nil tibi, quod nocuit, quod nocet innumeris?
3.3.7  Quid mi ergo suades, inquis? Nil, Pontice: tu ne ut
3.3.8   Spernas, stulti omnes quod sibi discupiunt.


1820. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

miserum male perdit egestas
3.33.10   Vulgus, pessum aeque copia dat proceres. 34. Ad Ponticum, amoris vim accusantem.
3.34.1  Posse nihil contra Idalium te dicis amorem;
3.34.2   Dic potius, dic, te, Pontice, velle nihil.
3.34.3  Cur nequeas, possunt quod millia multa bonorum?
3.34.4   Quos amor haud ullo


1821. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

malum non est, res est modo plena pericli,
3.37.2   Usque colis juvenis quod muliebre genus.
3.37.3  Esse malum nec te dico, nec dicere fas est,
3.37.4  Sed neque mi videor dicere posse bonum.
3.37.5  Non bonus est, nimium sibi qui confidit et audet
3.37.6   Id, fieri multos perspicit unde malos;
3.37.7  Non bonus est, cura qui non sibi providus omni


1822. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cuncta suo late pervolat ingenio;
3.40.7  Semotum et longe sua per vestigia verum
3.40.8   Invenit et caecis protrahit e latebris.
3.40.9  Materiem haec brutam qui rentur posse, pol aequant
3.40.10  Brutam vecordi pectore materiem. 41. Ad Postumum. De fine hominis.
3.41.1  Conditus e nihilo es; scis


1823. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.53.5  Esse puta haud paucos, queis tuto fidere possis;
3.53.6   Multos, queis magna est fidere stultitia. 54. Ad Pollam amorem tegi non posse, tolli posse.
3.54.1  Polla, tegis frustra, quo foede insanis, amorem;
3.54.2   Proditur et flammis fulgurat usque suis.
3.54.3  Tolle malum, cerni tunc solum desinet ille,


1824. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.53.5  Esse puta haud paucos, queis tuto fidere possis;
3.53.6   Multos, queis magna est fidere stultitia. 54. Ad Pollam amorem tegi non posse, tolli posse.
3.54.1  Polla, tegis frustra, quo foede insanis, amorem;
3.54.2   Proditur et flammis fulgurat usque suis.
3.54.3  Tolle malum, cerni tunc solum desinet ille,


1825. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

auram qui suevit, is omnis
3.61.4   Flatu aurae insuetus laeditur a tenui. 62. Ad Postumum. Conando nihil non effici.
3.62.1  Posse puta quidvis, quantum vis, Postume; nil non
3.62.2   Ille potis facere est, quod pote quisquis agit. 63. Ad Postumum. De laetitia.


1826. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

insidet in medio. 69. De senili amore.
3.69.1  Quintus amat Pollam senior. Miraris? Amari
3.69.2   Credis enim, dempto corpore, posse nihil.
3.69.3  Quid, si quem capiat virtus, moresque bonorum,
3.69.4   Quidquid et haud sensu tangitur, ast animo.
3.69.5  Is, mirum est, senior quemquam; si captus amore


1827. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

patria deducta domo nova nupta virorum
3.118.4   Versari in mediis coetibus incipies.
3.118.5  Turpe tibi fuerit, nugas et inania fari,
3.118.6   Auribus et dignum promere posse nihil.
3.118.7  Turpe unam ob faciem laudari scilicet, uno
3.118.8   Et cultam dici corpore, mente rudem.
3.118.9  Dedecus hoc tibi, Phylli, malum tu, quam potes, arce,


1828. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

te, bona, quisque fugit.
3.121.5  Ut quaeque est mulier, sic sunt cuicunque sodales,
3.121.6  Hos videt, hos tantum noscere nempe solet.
3.121.7  Altera pars fugiunt ac vitant, posse placere
3.121.8   Cui se desperant moribus absimili.
3.121.9  Nulla viros stulte vel tollat, vel premat omnes,
3.121.10   Nec totum e parti judicet alterutra.


1829. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ocellis,
3.134.8  En iterum flavus, Gellia, Thyrsis adest. 135. Ad Gelliam muliebrem mollitiam causantem.
3.135.1  Foemineum nil posse genus pervincere duri
3.135.2   Dicis; dic potuis, Gellia, velle nihil.
3.135.3  Naturam falso culpas; te, Gellia, culpa,
3.135.4  Quae tam naturae segniter


1830. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

altero bonitate, altero opibus praestante.
3.140.1  Cinna potest paucos, multos vult usque juvare;
3.140.2   Vult paucos, multos Tucca juvare potest.
3.140.3  Velle bonum praestat multo quam posse; volentem
3.140.4   Quae bona sunt, tantum dicimus esse bonum.
3.140.5  Quae bona sunt contra tantum praestare potentem,
3.140.6   Jure omnes passim dicimus esse malum.


1831. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

omnes ponitur, una
3.160.8   Contemptuque omni dignior, atque odio. 161. Ad Pollam stulte gloriantem, se nimis bonam esse ac precibus resistere non posse.
3.161.1  Esse bonam nimium dicis te, Polla, roganti,
3.161.2   Et cuivis rerum posse negare nihil.
3.161.3  Parce istis, oro, verbis. Tibi detrahis ipsa,


1832. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

161. Ad Pollam stulte gloriantem, se nimis bonam esse ac precibus resistere non posse.
3.161.1  Esse bonam nimium dicis te, Polla, roganti,
3.161.2   Et cuivis rerum posse negare nihil.
3.161.3  Parce istis, oro, verbis. Tibi detrahis ipsa,
3.161.4   Et famam stulte laedis inepta tuam.
3.161.5  Nam mala ni prorsum es, quamvis roget usque, necesse


1833. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nemo te putat esse probam.
3.179.3  Parce queri: tua tu debes tibi probra, quod ipsam
3.179.4   Rem tantum curas, negligis et speciem;
3.179.5  Et proba quandoquidem es, credis te posse probari,
3.179.6   Nil operae impendens ut videare quod es. 180. Cujus animi sit Battus, se didicisse ex ejus sodalibus.


1834. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.209.3  Nos decet alterni sanctum certamen amoris,
3.209.4   Quo nihil est usquam dulcius, aut melius;
3.209.5  Quo sine regna mihi nolim, nec me juvet ipsa
3.209.6   Posse deum in coetu vescior ambrosia.
3.209.7  Sic sum: jucundo fructus et commoda amico
3.209.8   Nulla ego praetulerim, nulla ego contulerim.


1835. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Stridorem expirans forte dabat cochlea.
3.219.3  Quam puer adspiciens ac mirans, pessima, dixit,
3.219.4   Cantas igne tibi dum perit usta domus?
3.219.5  Intempestive quod fit, nil posse probari,
3.219.6   (Phylli, tibi hoc dico) fabula parva docet. 220. [219.] De se senescente.
3.220.1  Nunc ubi mi placidi


1836. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

239. [238.] Vide epigr. satyr. sub num.o 472. Radelja De falsa simplicitate.
3.239.1  Haec tibi simplicitas quando est, nil posse tacere,
3.239.2   Insano fieri quid pote simplicius. 240. [239.] Quid deceat.
3.240.1  Quid decet? Hoc, nemo quod si


1837. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.251.2  Hoc doleo tantum quod placuit subito,
3.251.3  Ac tacitus vereor, longo ne cognitus usu,
3.251.4   Atque tibi, atque mihi denique displiceat.
3.251.5  Posse id non reris fieri. Fit, Polla, profecto
3.251.6   Multum ubi quis placuit, sed placuit subito. 252. [251.] Mens culta in corpore culto.


1838. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

virum quaeris, qua possis, Polla, tenere.
3.256.2   Polla, tuum si non duxeris esse virum,
3.256.3  Nec fidas nimium vinclo secura jugali,
3.256.4   Nec solam credas omnia posse fidem.
3.256.5  Sed velut externum quae vafra illexit amantem,
3.256.6   Illigat usque novis, quam potis, illecebris;
3.256.7  Sic tu aliquid semper facias, dicasve, tuus


1839. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Neminem nimium sibi ipsi credere debere. Krša
3.314.1  De te, Galle, tibi nimium ne crede, videre
3.314.2   Nec te, quae peccas, omnia posse puta.
3.314.3  Fidis da monitis aures, vitaeque magister
3.314.4   Esto alii, cui vis, non tamen ipse tibi.
3.314.5  Caecus amore sui fertur, praeque omnibus unus


1840. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.316.4   Dicatur Crassum vincere divitiis. 317. Quem superûm cura deducit, huic tuta via est. Nihil homini prospere procedere posse, nisi Deus opituletur. Krša
3.317.1  Felix, quem superum deducit cura: per ignes
3.317.2   Tutum se adversas expedietque acies,


1841. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Stayades, dicit; tu, quod potes, Eune,
4.17.4   Te versus, versum ducit at ille suum. 18. [17.] De Varo et Stayo.
4.18.1  Varus posse negat quemquam clarere Latino
4.18.2   Horum hominum, qui nunc vivimus, eloquio.
4.18.3  Quod verbis negat ille, docet re Stayus ipsa
4.18.4   Antiquo antiquis non minor


1842. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Auctor mi laudis perplacet et socius
4.126.3  Dicere nec possum, quid sit jucundius; hercle
4.126.4   Utrumque est dulci dulcior ambrosia.
4.126.5  Utroque haec gaudet mea Musa et posse videtur
4.126.6   Inter Pierios ire superba choros. 127. [125.] Ad Octaviam Odescalchiam Zagaroli ducis conjugem de ejus foecunditate Urbi


1843. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.148.1  Coccia, solerti laudamus mente puellas,
4.148.2   Multiplices potuit discere si qua modos.
4.148.3  Unam te attoniti miramur, cui datur uni
4.148.4   Omnigenos alias posse docere modos,
4.148.5  Artis et Orpheae supremum tangere culmen
4.148.6   aetas floridulae dum tibi vernat adhuc.
4.148.7  Scilicet eximium seris non indiget annis,


1844. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

167. [165.] [  384] Ad Torquatum rusticantem.
4.167.1  Nondum uno, Torquate, die procul urbe moratus,
4.167.2   Jam desiderium posse tui videor
4.167.3  Vix ferre, absentem suspiro, in collibus Albae
4.167.4  Quam trahis, immodicam conqueror esse moram,
4.167.5  Et tardo facio soli convicia, longo


1845. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.173.6   Promentemque alto pectoris ex adyto
4.173.7  Doctrinae oracla attoniti miramur, at aevo
4.173.8   In viridi tantam suspicimus sophiam,
4.173.9  Quantam posse sibi vix longa aetate videmus
4.173.10   Palladia insignes arte parare viros.
4.173.11  Gaude istis memoranda orsis, teque ipsa, tuosque
4.173.12   Orna et foemineum, gloria


1846. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.240.5  Nec pateris, quidquam faciat, vel dicat inepte,
4.240.6  Materiem et risu det levis indecori.
4.240.7  Nimirum factisque doces dictisque, probari
4.240.8   Nullum posse tibi, qui tibi non sapiat. 241. [239.] Ad Nigellum optimum ignavi domini aurigam.
4.241.1  Quam decet iste color fuscus, quam torva, Nigelle,


1847. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

recens nubes acta per aerias.
4.268.3  Scire sat est, coeli vectum sub caerula templa
4.268.4   Isse leves inter tandem hominem Zephyros.
4.268.5  Scire sat est, fieri quod numquam posse putatum est,
4.268.6   Humano effectum denique ab ingenio.
4.268.7  Scire sat est, tot post laudum decora ampla tuarum,
4.268.8   Hoc tibi partum uni, Gallia pulchra,


1848. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.339.1  Saeva canis miseri, Gaspar, dum fata Leandri,
4.339.2   Atque pari extinctam funere Sextiada,
4.339.3  Audivi attonitus; nec vana est fabula, dixi,
4.339.4   Posse feras duci saxaque carminibus.
4.339.5  Credo equidem id factum, credo, si Thracius Orpheus,
4.339.6  Grajus et Amphion his cecinere modis.


1849. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

384. [381.] [  167] Ad Torquatum rusticantem. Torquati absentis desiderium
4.384.1  Nondum uno es, Torquate, die procul urbe moratus,
4.384.2   Jam desiderium posse tui videor
4.384.3  Vix ferre, absentem suspiro, in collibus Albae
4.384.4  Quam trahis, immodicam conqueror esse moram,
4.384.5  Et tardo facio soli convicia, longo,


1850. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qualis nunc est, Lebrunia pingere non vult:
4.415.2   Usque solet se se pingere qualis erat.
4.415.3  Laudo artem, cohibet quae pingens, cedere et annos
4.415.4   Cogit et in formae posse decore nihil. SATYRICA 1. Quid sibi propositum habeat in satyra scribenda.
5.1.1  Humanas narro,


1851. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Inflari fastu pectora, philosophi,
5.21.7  Et coelo et terris rerum quaecumque geruntur,
5.21.8   Late mirantes pandere per populos;
5.21.9  Me nescire unum interea, nec posse videre,
5.21.10   Ignorat qui se, quam nihili est sapiens. 10 22. Ad Aulum suo marte omnia discere volentem.
5.22.1  Nullum


1852. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.22.1  Nullum audire unquam, nulli vis, Aule, doceri,
5.22.2   Ipse tuo fretus scilicet ingenio;
5.22.3  Ingenio sed ni careas, non hercle putares,
5.22.4   Omnia posse uno confieri ingenio,
5.22.5  Nec malles arcto conniti ac repere calle,
5.22.6   Ampla gestari quo licet, Aule, vici.


1853. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[  1176] Ad Silvanum amantem Phyllin.
5.33.1  Non miror, quod amas Phyllin, Silvane: venusta est
5.33.2   Illa quidem et lepido non rudis ingenio.
5.33.3  Hoc miror, fieri quod credis posse, rudem te
5.33.4   Informem illepidum Phyllis uti redamet. 34. In senem nunquam canescentem.
5.34.1  Et merito senior non cano


1854. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ac probri metuens, lumina figit humi.
5.66.7  Laudo: laudarim multo at mage, conscia lapsae
5.66.8   Jam formae ac vero credula si speculo,
5.66.9  Nullum se norit jam posse incendere, inani
5.66.10   Desinat et frustra falsa timere metu. 67. In Antigenem malum poetam.
5.67.1  Nescio quod pulchrum


1855. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pulchrum narras te scribere scribere] corr. ex scriberere carmen.
5.67.2   Id re si vera scripseris, Antigene.
5.67.3  Mirabor, fieri quod scis vix posse, parente
5.67.4   Formosam e foedo surgere progeniem. 68. De Aulo omnia ad numerum faciente.
5.68.1  Nil non ad numerum facit


1856. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

verba, Menippe, doces. 72. In eumdem.
5.72.1  Nec te, Torquatum nec nosti, crede, Menippe,
5.72.2   Tantillus tantum reddere posse putans. 73. Ad Ponticum laudando laudatores aucupantem.
5.73.1  Pontice, me laudas, contra ut lauderis, at ipse
5.73.2  


1857. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sopore
5.104.6   Denique sum, nil non futile dum loquitur. 105. Ad Marcum intemperanter loquentem.
5.105.1  Non satis est bene posse loqui; bene, Marce, tacere
5.105.2   Est opus, ingenuis coetibus ut placeas.
5.105.3  Hoc tu posterius quia nescis, Marce, molestus,
5.105.4   Quo te cumque feras, omnibus esse


1858. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.115.4   Sed mera frigidulum nequitia extimulat,
5.115.5  Ut malus ingenuas pergat corrumpere nuptas,
5.115.6   Et saltem verbis patret adulteria.
5.115.7  Haec tu posse pati quemquam rere, improbe: justum
5.115.8   Nec metuis cano convicium capiti? 116. Ad Gelliam aequo blandiorem.
5.116.1  Tot


1859. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Si mos jam se se proruat in facinus?
5.189.3  Jura tori violet? Spreta pietate parentes
5.189.4   Extinguat? Vertat templa Dei in cineres?
5.189.5  Haec etiam, tulerit si mos, jam posse licere,
5.189.6   Posse tegi legis nomine, Rulle, putas? 190. Ad Rullum horribilem Joannis Hispani exitum in theatro spectantem. (Don Giovanni


1860. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.189.3  Jura tori violet? Spreta pietate parentes
5.189.4   Extinguat? Vertat templa Dei in cineres?
5.189.5  Haec etiam, tulerit si mos, jam posse licere,
5.189.6   Posse tegi legis nomine, Rulle, putas? 190. Ad Rullum horribilem Joannis Hispani exitum in theatro spectantem. (Don Giovanni Tenorio)
5.190.1  Rulle, vides


1861. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

discunt bene psallere, Gellia, natae,
5.191.2   Compositos choreis et bene ferre pedes,
5.191.3  Et mulcere aures cantu bene, pingere formas
5.191.4   Tot bene, tot linguis et bene posse loqui.
5.191.5  Vivere qui miseras doceat bene, dic mihi, num quis
5.191.6   Officii doctus jura magister adest?
5.191.7  Curantur nugaeque leves et inania rerum;


1862. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ut numerum faciat, virtutis honore
5.197.8   Ut magis atque magis clareat omnigeno.
5.197.9  Hunc Plato nimirum, sed non tibi, laudat amorem:
5.197.10   Non cuivis quidvis, Glaucia, posse datum est. 198. De Lycoride pulchra et injucunda.
5.198.1  Cur nulli placeat nulli non pulchra Lycoris,
5.198.2   Quaesitum id


1863. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

203. De Tullae amoribus.
5.203.1  Tulla amat ingenium, moresque et verba diserta,
5.203.2   His tantum rebus sese ait illa capi.
5.203.3  Qualiscumque tamen, nemo illi posse placere
5.203.4   Speret, ni fuerit praeterea juvenis.
5.203.5  Id verbo licet usque neget pudibunda, fateri
5.203.6   Ore, oculo, signis cogitur omnigenis.


1864. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

205. Ad Tullam senex opinione deceptus.
5.205.1  Addixi tibi me, mentem cui, Tulla, putabam
5.205.2   Vel sine floridula posse placere gena;
5.205.3  Visa etenim es sapiens, quae, spreto cortice, posses
5.205.4   Intus quod lateat sub cute perspicere.
5.205.5  Poenitet; optavi frustra vesanus et


1865. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

velit interea nuptam sibi ducere, nemo est:
5.206.6   Inter amatores tot caret illa proco.
5.206.7  Nec miror: quae tam multis amat una placere,
5.206.8   Nemo unum huic se se posse placere putat. 207. Ad Cinnam Cinnam] Radelja : Corvinum multiloquum et clamosum.


1866. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

haec tam saeva, triremi,
5.247.8   Quo digna est, remum nec gerit in media? 248. Ad Quintum de novitate in scribendo.
5.248.1  Posse novum scribi nil dicis, Quinte, priorum
5.248.2   Acre virum quod non scripserit ingenium.
5.248.3  Difficile id prorsum est, multo mage sed tamen illud
5.248.4   Est, ni me


1867. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et veluti verso pallescimus ore,
5.250.6   Torpent frigidulo praescia corda metu.
5.250.7  Quippe ingens instat clades, audire loquentem
5.250.8   Perpetuo, contra posse referre nihil.
5.250.9  Hac Cicero in coetum veniat si lege, facesse,
5.250.10   Clamarem: Nulli non gravis es, Cicero.


1868. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ille nimis color est, floridus ille parum.
5.260.7  Istud non patiar, faciat si doctus Apelles;
5.260.8   Quid tu expers artis cum facis omnigenae?
5.260.9  Quem scimus, non posse unam carbone decenter
5.260.10   Picturae ad leges ducere lineolam? 261. Ad Aulum, poetam extemporalem.
5.261.1  Mirantur


1869. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

magna sonant vates, at magna sonantum
5.262.2   Dicta bonae video frugis habere nihil,
5.262.3  Nec mulcere animos apte, pertingere in imum
5.262.4   Musaea pectus posse nec illecebra.
5.262.5  Tantum magna sonant, ceu quae vesica repente
5.262.6   Rumpitur et vanos vana ciet strepitus,
5.262.7  Quos puerorum aetas cupide sectatur,


1870. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

carmen, subito quod concinis, istud;
5.267.2   Cur non id fidis subjicis, Aule, oculis?
5.267.3  Si pulchrum non est, quid mirum res habet ista;
5.267.4   Carmen vel subito fundere posse malum? 268. De Cinnamo poeta malo ac superbo.
5.268.1  Eximium jactat se vatem Cinnamus, urbem
5.268.2   Per mediam fastu


1871. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Corvinum flagitiosum remedii genus monstrantem.
5.296.1  Istam qui monstras aegro, Corvine, medelam,
5.296.2   Uti qua nequeat ni malus et fatuus,
5.296.3  Dic brevius, morbo sic illum posse levari,
5.296.4   Tecto ni renuat se dare praecipitem. 297. Ad Gallum improbum adolescentem, equos mirifice agitantem.


1872. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pudeat; longeque protervum
5.304.6   Longe hinc, Phylli, caput, quam potes, ejicito.
5.304.7  Grande tibi est probrum, laedunt quae dicta pudicas,
5.304.8   Quod sibi te tuto dicere posse putat. 305. Ad Corvinum bibliothecarium de ejus cultu.
5.305.1  Munditiem in cultu laudo, Corvine; decori
5.305.2   Finem


1873. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

est, nec vera in laude putandum,
5.313.4   Quo collata hominem vincere bruta queunt. 314. Ad Tullam viris imperantem.
5.314.1  Posse putat cuivis se quidvis Tulla jubere;
5.314.2   Quod pulchrae faciunt, quod faciunt juvenes.
5.314.3  Pulchra fuit nunquam, juvenis jam desiit esse;
5.314.4   Quid tum? Pulchra


1874. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tecum vixit lustro pulchra Eugenis uno,
5.321.4   Mire vivacem, Galle, fuisse reor.
5.321.5  Credideram tot laeva etenim tua dicta ferentem,
5.321.6   Factaque, vix unum vivere posse diem. 322. De Gellio, ducta uxore, cum foeminis liberius agente.
5.322.1  Uxorem duxit quod Gellius, omnia credit
5.322.2  


1875. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.349.1  Antiquum vel: Priscum mnemosynon, juvenem quod dedecet Radelja munus, juvenem quod dedecet hercle,
5.349.2   Per te, Polla, vides posse decere senem,
5.349.3  Et tamen id juveni defers; non te subit ulla
5.349.4   Cura, decor quidnam postulet et quid amor.
5.349.5  Cui munus placeat, non deligis: ipsa


1876. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

memor, in sola desipis Herophila.
5.388.3  Atque, tegi quem vis, tam stulte prodis amorem,
5.388.4   Nemo ut non prorsum sentiat et videat,
5.388.5  Nemo ut non clamet, victum nil posse pudorem,
5.388.6   Et famam effraeni cedere nequitiae.
5.388.7  Hoc miror, moneoque iterum, si profit, in una
5.388.8   Hac perdis palmas tot, Fabiane, tuas!


1877. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cynname, scurra potest. 393. Ad Leonillam. Ne quid nimis.
5.393.1  Quod satis est, nusquam sentis, Leonilla; placere
5.393.2   Nil posse immodicum nec, Leonilla, vides.
5.393.3  Hoc perdit miseram, fines transvecta, decorum
5.393.4   Praeteris, indulges officio nimium.
5.393.5  Ornaris nimium, quidquid


1878. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Ponticum de Tulla populo invisa.
5.429.1  Tullam odit populus, tu, Pontice, diligis, ornas,
5.429.2   Falli omnem, dubitas dicere nec, populum.
5.429.3  Tamne tibi, quaeso, fidis; te posse videre
5.429.4   Ut credas unum, quod latet innumeros?
5.429.5  Uni se, quaeso, virtus dedit illa tuendam,
5.429.6   Sexcentis quae se millibus occuluit?


1879. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Virtutis vitium sumere tegmen amat. 445. Ad Gelliam de ejus nequitia.
5.445.1  Semper ab Idalio falli te dicis amore,
5.445.2   Posse nec aligeri vincere tela dei,
5.445.3  Igne tibi hunc multo medias torrere medullas,
5.445.4   Urere et assidua mollia corda face.
5.445.5  Flagitium pulchris praetexis,


1880. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pulchrae laudes narrantem Phyllidis, Aule,
5.452.2   Audivi longo tempore, mirificas.
5.452.3  Audivi ac didici, nimio cui pectus amore
5.452.4   Flammatum est, veri cernere posse nihil.
5.452.5  Ac, sibi, quae fingit, sua somnia dicere tantum,
5.452.6   Quae vigiles risu scilicet excipimus,
5.452.7  Qui vero abludens quoties nugatur, amantem


1881. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

scilicet, aut fatuus.
5.473.5  Ut qui vel rerum nescit discrimina, nullis
5.473.6   Praecipitem aut froenis mentem inhibire potest.
5.473.7  Haec tibi, simplicitas quando est nil posse tacere,
5.473.8   Insano fieri quid pote simplicius? vide de hoc dist. in edit. Bodon. epigr. Moralium sub num.o 238. Radelja


1882. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

premenda jugo. 477. [476.] De arrogantia Hermogenis.
5.477.1  Naturae leges tu te deprendere, frustra
5.477.2   Quaesitas aliis, posse ais, Hermogene,
5.477.3  Protrahere et verum claras in luminis oras,
5.477.4   In coecis quod adhuc delituit tenebris?
5.477.5  Tamne alios, tam te ignoras? Tam magna


1883. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

videbere; totum,
5.497.2   Si quod habes, fastu perdis, Avite, decus. 498. [497.] In garrulum.
5.498.1  Eloquio, Bolane, putas, te posse placere,
5.498.2   Ullo nec parcis tempore multa loqui.
5.498.3  Interea coetu e socio pars oscitat, ora
5.498.4   Pars alio vertit, pars etiam obloquitur.


1884. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

coetu e socio pars oscitat, ora
5.498.4   Pars alio vertit, pars etiam obloquitur.
5.498.5  Nec sentis, nec te sentis, insulse, loquentem,
5.498.6   Quidquid agas, nullo posse placere modo?
5.498.7  Quid mi igitur suades, inquis? Quod scilicet unum
5.498.8   Est remedi, posset si modo confieri;
5.498.9  Sed flammam frigere prius, glaciemque


1885. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mi igitur suades, inquis? Quod scilicet unum
5.498.8   Est remedi, posset si modo confieri;
5.498.9  Sed flammam frigere prius, glaciemque calere,
5.498.10   Quam te mutatum posse tacere puto. 499. [498.] In hominem nimis apertum.
5.499.1  A te jure cavet sibi Lesbia: quae tibi dixit,
5.499.2   Dicere tu


1886. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.567.4   Credo equidem, ferri vix queat ipsa Venus. 568. [567.] In arrogantis ingenii jactatorem.
5.568.1  Quae tu mira vides, alios haud posse videre,
5.568.2   Celse, putas acri quamlibet ingenio.
5.568.3  Est tamen, est, aliis quod visum, tu tamen unus
5.568.4   Nescio qui nunquam, Celse, videre potes;


1887. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.573.1  Istud ne signum ruat, omnis Roma timemus,
5.573.2   Hoc, Levine, magis, quo minus ipse times.
5.573.3  Corda metu quatit hoc: nil magnum posse, putamus,
5.573.4   Qui se mire audax omnia posse putat. 574. [573.] Quaenam bona sint vere judicanda.
5.574.1  Magna, Flacce,


1888. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ne signum ruat, omnis Roma timemus,
5.573.2   Hoc, Levine, magis, quo minus ipse times.
5.573.3  Corda metu quatit hoc: nil magnum posse, putamus,
5.573.4   Qui se mire audax omnia posse putat. 574. [573.] Quaenam bona sint vere judicanda.
5.574.1  Magna, Flacce, domo; magno te dicere censu,
5.574.2   Flacce,


1889. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

linguae garris sine more, modoque,
5.584.2   Pergis et invitis auribus obstrepere;
5.584.3  Verbaque moliri magno prope singula nisu,
5.584.4   Multa nec expertus dicere posse tamen.
5.584.5  Ohe, jam satis est; aerumnae denique finem
5.584.6   Pone tuae tacitus, Postume, pone meae. 585.


1890. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

614. [613.] In Glauciam. De se.
5.614.1  Non ego me sprevi usque adeo jam, Glaucia, sperni
5.614.2   Jure etiam ut credam, Glaucia, posse tibi.
5.614.3  Qui, nihil ut magnum tribuas mihi, multa, necesse est,
5.614.4   Ut tribuas certe, queis tamen ipse cares.


1891. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

equidem Hermogenem. Quae scripsit, Lyda, requiris
5.690.2   Vera putem, an contra falsa. Puto attonitus
5.690.3  Nil prorsum; ac miror tantum sic scribere quemquam
5.690.4   Posse nihil rerum dispicere ut valeam,
5.690.5  Nec veri videar nec falsi cernere quidquam,
5.690.6   Versari et mediis caecus ut in tenebris.


1892. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[743.] In praedicantem omnia se mire facturum, si velit.
5.746.1  Nil se non mire facturum jactitat Aulus,
5.746.2   Si faceret: verum nil facit interea.
5.746.3  Quid possit, nescit; credit posse omnia, quorum,
5.746.4   Expertus, credo, crederet ille nihil. 747. [744.] In stultum Phyllidis amatorem.
5.747.1  Ne quem


1893. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

una, si nescis, Postume, causa
5.776.2   Gellia te vitat, nec sibi vult comitem.
5.776.3  Nempe amat hos, quos ipsa queat male spernere: contra
5.776.4   Odit, queis sperni se male posse videt.
5.776.5  Quid tu? Credo illa mavis, quam mente, carere.
5.776.6   Nil tanti est, cupias ut fieri fatuus.


1894. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cuicumque semel, stant firma; labascit
5.779.2   Nec mihi captum unquam, Postume, consilium.
5.779.3  Te quoque firmum animi constanti mente putabam
5.779.4   Propositum atque datam posse tenere fidem.
5.779.5  Non potes, ut video, dicta et promissa retractas,
5.779.6   Heu, stipula, heu, siccis mobilior foliis!
5.779.7  I, quemvis alium posthac tibi quaere


1895. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

anus vetulo tibi, Postume, coepit ineptas
5.783.2   Blanda nec invito, dicere delicias.
5.783.3  Risit parvus Amor, gaudens canasque pruinas
5.783.4   Atque sua glaciem posse calere face. 784. [780.] De Ovidii Nasonis versibus judicium.
5.784.1  Ingenium admiror; sed enim, si dicere fas est,


1896. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.799.2   Unde queant reges, unde queant populi,
5.799.3  Divitias spondes, aliquo si forte lucello
5.799.4   Pauperiem valeas, Batte, levare tuam.
5.799.5  Sed quis posse putat montes largirier aureos,
5.799.6   Qui nec pauca queas aera parare tibi? 800. [795.] De Phyllidis probitate ad Gelliam.


1897. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[799.] Consuetudines jungendas esse cum aequalibus.
5.805.1  Polla senes, juvenes Pollam sprevere. Quid ergo?
5.805.2   In vacua moeret sola relicta domo,
5.805.3  Nec se disparibus sperat jam posse placere,
5.805.4   Optat frustra ipsos et revocare pares. 806. [800.] In Lycum patriam divitiis corrumpentem.
5.806.1  Hoc


1898. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nequam ut sese putet ipse,
5.812.2   Non longo is nequam tempore, Quinte, manet.
5.812.3  Nequitiam qui nec sentit, quis tempore in ullo
5.812.4   Nequitiae hunc credat ponere posse modum?
5.812.5  Quare non vitio tam laedor, Quinte, tuo, quam
5.812.6   Expers quod vitii, Quinte, videre tibi.


1899. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

suos cives isto patriamque juvare
5.825.6   Haud renuat, credo, vel Catilina modo. 826. [820.] Esse sapientis posse videre id quid pulcri in foedo lateat. Krša
5.826.1  In pulcro foedi si quid se se obtulit, ipsum
5.826.2   Id lippis vulgus perspicit omne oculis.


1900. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

certi possis praedicere praeter
5.863.6   Hoc unum: quod vult, nolle cito incipiet. 864. [858.] Cinnam non alio modo posse placere, nisi tacendo. Krša
5.864.1  Orator malus, indocto, doctoque placere,
5.864.2   Cinna, rogas, possis qua ratione? Tace.


1901. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

874. [868.] (pon. inter varia) Quid sit iis faciendum qui nesciant loqui et tacere quod res et usus postulet. Krša
5.874.1  Posse loqui prima est, quod res, quod postulat usus,
5.874.2   Quod mentes hominum, quod juvet auriculas.
5.874.3  Proxima laus huic huic] Krša : hic


1902. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.874.2   Quod mentes hominum, quod juvet auriculas.
5.874.3  Proxima laus huic huic] Krša : hic Radelja est id saltem posse tacere,
5.874.4   Quod mentes hominum laedat et auriculas.
5.874.5  Qui neutrum praestare potest, secedat ab omni,
5.874.6   Expelli coetu ni cupit ingenuo.


1903. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tacui; verum res te ipsa vocabat,
5.892.10   Stentoreis clamans vocibus, auxilio. 893. [887.] Neminem Varo placere posse. Krša
5.893.1  Nemo potest Varo, qualis sit cumque, placere:
5.893.2   Despicit ille malos, invidet ille bonis.


1904. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et facie, tam cano et vertice foedum
5.904.4   Delicias cuiquam dicere, vel facere?
5.904.5  Nec sentis spernique tuos jam, Cinname, amores,
5.904.6   aetatem et nulli posse placere tuam,
5.904.7  Praesertim senio et rugis quum tristibus addit
5.904.8   Istam, qua sordes, improbe, nequitiam?


1905. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

re sollicitus quinam tamen avius erres
5.932.4   Extra rem semper, Postume, non video,
5.932.5  Miror et omnigenas dum pergis dicere tot res,
5.932.6   Ad rem quod faciat, dicere posse nihil. 933. [927.] In Quintum libidinem suam minime celantem
5.933.1  Quod te, Quinte, urit vesanum foeda libido
5.933.2  


1906. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.951.3  Ipsa nihil peccat, peccat lasciva juventus,
5.951.4   Illam quae sequitur, nec sinit esse probam.
5.951.5  Crede mihi, solas sequitur lasciva juventus,
5.951.6   Posse sua tandem quas putat arte capi:
5.951.7  Quasvis posse capi nec sperat, sed modo quas jam
5.951.8   Haudquaquam vere senserit esse probas.


1907. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.951.4   Illam quae sequitur, nec sinit esse probam.
5.951.5  Crede mihi, solas sequitur lasciva juventus,
5.951.6   Posse sua tandem quas putat arte capi:
5.951.7  Quasvis posse capi nec sperat, sed modo quas jam
5.951.8   Haudquaquam vere senserit esse probas. 952. [946.] Ne quid nimis.


1908. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ut fugiant. 958. [952.] In Lupum majora viribus suis molientem.
5.958.1  Exiguae vires, ingens tibi spiritus; aut plus
5.958.2   Posse, opus est, opus est aut, Lupe, velle minus. 959. [953.] In Maximum male opinionis suae tenacem.
5.959.1  Cum vulgo pugnas, id pulchrum est, si modo tecum


1909. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

utinam dicas, nec possis noscere, quid sit
5.964.4   Discerpi assiduis corda cupidinibus,
5.964.5  Quid miserum indomitis angi ac tabescere curis,
5.964.6   Quid nec ferre jugum posse, nec excutere. 965. [959.] Futilia esse amatorum judicia.
5.965.1  Nulli non dicis Tullam praestare puellae;
5.965.2   Id vero


1910. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Qui picem tractat, manus inquinare debere. Krša
5.999.1  Semper habet multos circum se Gellia moechos,
5.999.2   Cuilibet et credi posse pudica putat?
5.999.3  Usque picem si quis tractat (verbum est vetus), illi
5.999.4   Pix tandem puras inquinat atra manus.


1911. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1036.1  Ingenue de me quod sentis, dic, ais, Aule;
5.1036.2   Aule, ego non dicam, quod tibi displiceat.
5.1036.3  Fallor, an hoc ipsum, videor quod dicere probri
5.1036.4   Posse aliquid, mire jam tibi displicuit?
5.1036.5  Jam rudis ac saevus videor tibi; laedere amicum
5.1036.6   Jam credor dicto non satis ingenuo.
5.1036.7  Ingenue quid si promam


1912. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Esse aliquem volui me, Fabiane, tibi.
5.1066.3  Id quando haud licuit, mihi longum culte, valeto:
5.1066.4   Spe ludi falsa tempus in omne piget,
5.1066.5  Conari et frustra, nec posse placere, superbus
5.1066.6   Cui Labeo, fatuus cui cui] Krša: mi Radelja placet Hermogenes.


1913. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1088. [1082.] In quemdam, Bembum et Casam parvos fuisse vates, dicentem.
5.1088.1  Qui "parvos" dicis "vates" Bembumque, Casamque,
5.1088.2   Te dici "nullum", Cinname, posse puta.
5.1088.3  Nam procul a "parvo" tam "nullus" distat, opinor,
5.1088.4   Distas a Bembo quam procul atque Casa.


1914. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

aeternum dicit se scribere carmen,
5.1101.2   Et scribit. Vatum carmina quis veterum,
5.1101.3  Queis ornat se se, ut falsis cornicula pennis,
5.1101.4   Credat, longa unquam posse perire die? 1102. [1096.] "Pangis magniloquum, sed non et amabile carmen".
5.1102.1  Pangis grandiloquum, sed non et amabile carmen,


1915. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1103. [1097.] Cur carmen, quamvis dulce, non placeat.
5.1103.1  Dulce tuum est carmen, sed, quamvis dulce, placere
5.1103.2   Cui nam posse putes, ni fuerit modicum?
5.1103.3  Ambrosiam apponas saturo si fine sine ullo,
5.1103.4   Ipsam pertaesus respuet ambrosiam.


1916. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tua contemni miraris carmina; contra
5.1126.2   Id te mirari, Glaucia, miror ego.
5.1126.3  Tam mala sunt etenim, magnum rear ut prope monstrum,
5.1126.4   Illa vel authori posse placere suo. 1127. [1121.] In idem argumentum.
5.1127.1  Conatus toties tam longis, Glaucia, curis
5.1127.2   Nil non insulsum


1917. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

si nescis, Postume, causa
5.1150.2   Gellia te vitat, nec sibi vult comitem.
5.1150.3  Nempe amat hos, quos ipsa queat male spernere; contra
5.1150.4   Odit queis sperni se male posse videt.
5.1150.5  Quid tu? Credo, illa mavis, quam mente, carere.
5.1150.6   Nil tanti est, cupias ut fieri fatuus.


1918. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

semel, stant firma, labascit
5.1152.2   Nec mihi coeptum unquam, Postume, consilium.
5.1152.3  Te quoque firmum animi constanti mente putabam
5.1152.4   Propositum atque datam posse tenere fidem.
5.1152.5  Non potes, ut video: dicta et promissa retractas.
5.1152.6   Heu stipula, heu siccis mobilior foliis!
5.1152.7  I, quemvis alium posthac tibi quaere


1919. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nam praestat, neutrum si potes efficere. 1176. [1170.] [  33] In Sylvanum informem Phyllidis amorem sperantem. In Sylvanum se Phyllidi placere posse sperantem. Krša
5.1176.1  Non miror, quod amas Phyllin, Sylvane; venusta est
5.1176.2   Illa quidem et lepido non rudis ingenio.


1920. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1176.1  Non miror, quod amas Phyllin, Sylvane; venusta est
5.1176.2   Illa quidem et lepido non rudis ingenio.
5.1176.3  Hoc miror, fieri quod credis posse, rudem te,
5.1176.4   Informem, illepidum Phyllis uti redamet. 1177. [1171.] In Aulum, proavos suos saepe memorantem.


1921. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

non claram sibi ne duxisse puellam
5.1193.2   Cinna velit, pugnas, Pontice, multimodis,
5.1193.3  Tamque adeo pugnas, omni et ratione laboras,
5.1193.4   Solam ut posse istuc mirer amicitiam.
5.1193.5  Et prope jam credam, quod passim dicere vulgus
5.1193.6   Coepit, quiddam istis fervere zelotypi,
5.1193.7  Nec te angi, sibi quod caram vult


1922. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1194.1  Blanda nimis Leonilla seni est: fuge, Postume; laudem,
5.1194.2   Si nescis, de se quaeritat illa sibi.
5.1194.3  Non sat habet, juvenes, quod pronum est, urere posse;
5.1194.4   Vult dici annosos urere posse senes. 1195. [1189.] In Tullam foedam, se pulchram sibi credentem.
5.1195.1  Foeda


1923. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

seni est: fuge, Postume; laudem,
5.1194.2   Si nescis, de se quaeritat illa sibi.
5.1194.3  Non sat habet, juvenes, quod pronum est, urere posse;
5.1194.4   Vult dici annosos urere posse senes. 1195. [1189.] In Tullam foedam, se pulchram sibi credentem.
5.1195.1  Foeda rogas, pulchras inter, me, Tulla, puellas,


1924. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

illepida sua carmina mirantem. In Glauciam, sua carmina mirantem
5.1206.1  Miraris, quae tu scripsisti, carmina, scribi
5.1206.2   Nec melius quidquam, Glaucia, posse putas,
5.1206.3  Non, Maro si redeat, non, si divinus Homerus,
5.1206.4   Magnum iterum ad pugnam suscitet aeaciden.
5.1206.5  Miror ego, scin' quid? Solum hoc, tam cassa


1925. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1216. [1210.] (vide n.o 1260) Krša In columnam inflexibilem.
5.1216.1  Frangi, ais, at flecti non unquam posse columnam;
5.1216.2   Haud miror, duro constat enim lapide.
5.1216.3  Miror at, humano constas qui corde, columna,
5.1216.4   Nulla si flecti, ceu lapis, arte queas.


1926. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

decedit forma; relictum
5.1254.6   Si quid et est formae me movet usque minus. 1255. [1249.] Ob Vari amicitiam neminem posse clarere. Krša
5.1255.1  Clarus amicitiis multorum es, Vare; tua sed
5.1255.2   Multorum nemo est clarus amicitia.


1927. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Gellia facta tua est.
5.1281.3  Quae lepidas inter visa est lepidissima formas,
5.1281.4   Jam nihil, heu, formae, nilque leporis habet.
5.1281.5  Qua nisi cum socia te vivere posse negabas,
5.1281.6   Hac jam cum socia vivere posse negas.
5.1281.7  Sic pereunt, quos non ratio, sed captus utroque
5.1281.8   Ille oculo ad thalami foedera duxit amor.


1928. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

inter visa est lepidissima formas,
5.1281.4   Jam nihil, heu, formae, nilque leporis habet.
5.1281.5  Qua nisi cum socia te vivere posse negabas,
5.1281.6   Hac jam cum socia vivere posse negas.
5.1281.7  Sic pereunt, quos non ratio, sed captus utroque
5.1281.8   Ille oculo ad thalami foedera duxit amor.


1929. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pudet obscoeni jactantem jurgia scurrae
5.1304.4   Improba per medias verba crepare vias?
5.1304.5  Ore miser ficto nimium ne crede: popellum
5.1304.6   Ut fallis, divos fallere posse putas,
5.1304.7  Atque Themin, stricto cujus jam fulgurat ense
5.1304.8   Atque tuum forsan destinat ira caput?


1930. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1361. [1353.] Ad Battum. De nimia sui ipsius jactantia et magnificentia. Ad Battum. De inepta ejus jactantia. Krša
5.1361.1  Posse tuis te, Batte, putas obducere nubem
5.1361.2   Sordibus et coeno, quo pater et genitrix,
5.1361.3  Et patrii turpant te foeda mapalia ruris,
5.1361.4   Serica quod vestis,


1931. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1398.6   Qui, quae sunt aliis candida, nigra videt. 1399. [1391.] Haud vina ingenium queunt ciere. Vina ingenium non posse ciere. Krša
5.1399.1  Carmina scripturus Virro bibit: arte cieri
5.1399.2   Hac putat ad carmen credulus ingenium.
5.1399.3  Quid


1932. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qui agnoscere possit
5.1403.4   Grandiloquum in tenui carmine Moeonidem. 1404. [1396.] In ineptum carminum judicem.
5.1404.1  Posse capi negat illecebra se carminis Aulus.
5.1404.2   Quid mirum? Haud sentit carminis illecebram. 1405. [1397.] In idem argumentum.


1933. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

manifesto in lumine sensa?
5.1438.4   An tua, quod coeca condita nocte latent? 1439. [1432.] In hominem inertem.
5.1439.1  Nil te posse, inquis: ego te nil, Quinte, decori
5.1439.2   Velle puto, molli pectore languidulum,
5.1439.3  Insuetum validos animi contendere nervos,
5.1439.4   Atque gravi oblati ferre


1934. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

scrutari et noscere possis,
5.1445.4   Perque videre intus quidquid inest vitii.
5.1445.5  Erras, Quinte, tamen: tardi est, bardique videre
5.1445.6   Prava modo, recti cernere posse nihil. 1446. [1439.] In Glauciam, de Flacci mutabilitate querentem.
5.1446.1  Quod coluit mire te longo tempore Flaccus,


1935. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Infidumque, levemque vocas, at falleris: ille,
5.1446.4   Ut nemo, stabili est suetus amare fide,
5.1446.5  Cuncta sed expertus, sibi quem desperat amicum,
5.1446.6   Posse capi nullis et videt officiis,
5.1446.7  Non frustra sequitur voto male sanus, inani,
5.1446.8   Sed toto sapiens expuit ex animo.
5.1446.9  Ipse nec infidus peccat, sed ferre


1936. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Karaphaeum in obitu Liviae optimae suae conjugis.
6.46.1  Fle, decet, extincta, Vincenti, conjuge; fleri
6.46.2   Quidquid agas, unquam non satis illa queat.
6.46.3  Jacturam aequari luctu vix posse putarit,
6.46.4   Cui vel parte aliqua Livia nota fuit.
6.46.5  Quid tu, cui penitus animi pernoscere sensus,
6.46.6  Virtutum et laudes contigit innumeras?


1937. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

est Aegle, vernatque in flore juventae,
7.27.2   In foedo torpes horridus, heu, senio.
7.27.3  Quod placet illa tibi, non miror; miror at, Aule,
7.27.4  Quod te contra illi posse placere putas.
7.27.5  Miror, ubi pugnant duo tam contraria, stulte
7.27.6  Posse quod heic jungi credis amicitiam.


1938. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.27.3  Quod placet illa tibi, non miror; miror at, Aule,
7.27.4  Quod te contra illi posse placere putas.
7.27.5  Miror, ubi pugnant duo tam contraria, stulte
7.27.6  Posse quod heic jungi credis amicitiam. 28. De Cinna doctorum amicitiis gloriante.
7.28.1  Jactat amicitias doctorum Cinna virorum;


1939. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

38. De Gellio, vetulam et foedam ducente.
7.38.1  Nec juvenem et foedam sibi duxit Gellius; uni
7.38.2   Credidit haud aliter ducere posse sibi.
7.38.3  Moribus his, juvenemque et pulchram ducere qui vult,
7.38.4   Ducit amatorum millia multa domum,
7.38.5  Et videt incertam prolem, natisque veretur


1940. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ludo victum de ejus responso parum officioso.
7.48.1  Vici deterior meliorem; fassus id ipse
7.48.2   Sum, Corvine, animo, pol, nimis ingenuo.
7.48.3  Fassus ego quod sum, te dixti haud posse negare,
7.48.4   Me spernens animo non satis ingenuo.
7.48.5  Quare nil tribuam tibi posthac, nil mihi demam;
7.48.6   Dicam, quod res est: vici ego bis, socii.


1941. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lectorem solo decipis in titulo?
7.58.3  Cur parvum stulte mentiris, magne, parentem,
7.58.4   Pygmaeo natum dicis et Enceladum?
7.58.5  Quod si qua fieri potuit tamen, hercule posse
7.58.6   Nil quidquam fieri non puto prodigii. 59. De Varo erga vetulam officioso.
7.59.1  Assidue vetulam Varus visitque


1942. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

imperio vindicat illa virum. 89. Qua re Caecilianus se ipse laudet.
7.89.1  Laudes ipse tuas nobis quod saepe recenses,
7.89.2   Posse quidem ignosci, Caeciliane, puto.
7.89.3  Officium cupido quod vult praestare virorum
7.89.4  Nemo alius, praestas scilicet ipse sibi.


1943. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

119.
7.119.1  De mitella minus Tullam decente.
7.119.2  Optavit mirata tuam sibi Tulla mitellam,
7.119.3   Illam aeque se se posse decere putans.
7.119.4  Illa sed haud decuit: deerat namque ista venustas,
7.119.5   Qua tu, quidquid habes, Lyda, decenter habes.


1944. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dum sequitur fugientem fervidus hostem,
7.171.3  Allubens oculo est fixa sagitta, manu
7.171.4  Ille premens vulnus; tamen, inquit, dulce vel uno
7.171.5   Est oculo vestram posse videre fugam. 172. (ut supra) Quare timeat Postumo, ne uxor ejus malefida fiat. Krša


1945. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ipse
8.25.8   In coetu jam nil mutiet ingenuo. 26. Ad Quintum, dicentem Lydae "Omnes homines ingenio aeque valere".
8.26.1  Omnes posse eadem, narras, nec vincere quemquam,
8.26.2   Quemquam nec vinci scilicet ingenio.
8.26.3  Idque adeo narras Lydae, quae mente sagaci,
8.26.4   Et miro nil non efficit


1946. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.32.2   Laude mea, scriptis noscitur ipse suis,
8.32.3  Eximio et late mirus fulgore coruscat
8.32.4   Inter et Eoos, inter et Hesperios.
8.32.5  Quis demens adeo se posse intendere speret
8.32.6   Exigua solis lumina dia face? 33. Ad Lydam rusticantem, de se Romae relicto.
8.33.1  Roma mihi


1947. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nemora Alcinoi. 47. De Lyda, aliis omnibus praelata.
8.47.1  Quaeris, cur placeat mihi Lyda ex omnibus una?
8.47.2   Uni quod video posse placere senem,
8.47.3  Unam posse capi dicti, scriptive lepore,
8.47.4   Nec vatem incano vertice despuere.
8.47.5  Hoc aliae haud possunt, queis, dempto flore juventae,


1948. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

47. De Lyda, aliis omnibus praelata.
8.47.1  Quaeris, cur placeat mihi Lyda ex omnibus una?
8.47.2   Uni quod video posse placere senem,
8.47.3  Unam posse capi dicti, scriptive lepore,
8.47.4   Nec vatem incano vertice despuere.
8.47.5  Hoc aliae haud possunt, queis, dempto flore juventae,
8.47.6   Nemo est non alga vilior


1949. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

solvi sat grave supplicium. 50. Ad Lydam, de se, suisque carminibus.
8.50.1  Mentis opus laetae carmen me fundere, Lyda,
8.50.2   Posse putas, maeror dum tibi corda premit?
8.50.3  Dum tibi pallidulos languor malus obtinet artus,
8.50.4   Et nequeunt corpus jam prope ferre pedes?
8.50.5  Haec mihi Castalios


1950. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

me jusserunt tibi dicere, Lyda, sodales:
8.52.6   Quotquot sunt, cunctis vox sonat una: Redi. 53. Ad Levinum, gloriantem, se sale suo ac facetiis Lydae mederi posse.
8.53.1  Tam, Levine, tibi lepidus, salsusque videris,
8.53.2   Affatu queat ut Lyda valere tuo,
8.53.3  Expuere et maestas, vivit quibus anxia, curas,


1951. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.71.3  Scis proprie sed enim communia dicere quam sit
8.71.4   Conanti, Flacco judice, difficile.
8.71.5  Hoc studeo: faveatque mihi modo magnus Apollo,
8.71.6   Spes est, posse olim forsitan efficere. 72. De Lyda inter viros praestanti.
8.72.1  Lyda viros inter vir facta est; demite formam,
8.72.2  


1952. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

non lumine claro
8.80.8   Sponte sua scriptis fulget in aureolis. 81. Ad Levinum, quommodo Lydae placere possit.
8.81.1  Lydam posse capi speras, Levine, venusto
8.81.2   Risu et verborum dulcibus illecebris,
8.81.3  Ingenio et vultu, atque aliis, quae multa puellas
8.81.4   Interdum vana decipiunt


1953. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

161. Ad Quintum. De se ipso ac Lyda.
8.161.1  Quam do Lydae operam, tibi dem vis, Quinte, laborem,
8.161.2   Vertere sic me alio posse labore putas.
8.161.3  Pace tua dixisse velim: tibi si quid opellae
8.161.4   Do, parvus labor est, sed labor est aliquis;
8.161.5  Lydae operam impendo si parva aut magna


1954. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

164. In idem argumentum.
8.164.1  Cur Lydam toties celebro? Cur semper in ore,
8.164.2   Inque meo semper carmine Lyda sonat?
8.164.3  Nempe alias video laudari posse puellas,
8.164.4   Sic tamen hercle aliquid cogar ut excipere;
8.164.5  Una est Lyda omnes inter, quam sic licet omni
8.164.6   Laude ornare, nihil prorsus ut excipiam.


1955. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

180. Ad Lydam, cur ei legat ultro sua carmina.
8.180.1  Quid deceat, quid non, sic cernis, Lyda, latere
8.180.2   Ut te nil usquam posse rear vitii.
8.180.3  Curnam igitur, nulla fudi quae carmina cura,
8.180.4   Haec tibi sponte mea qualiacumque lego?
8.180.5  Quod te ad censuram ingenio quam scilicet


1956. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.192.5  Harum tu sapiens, moneo, sic cernito utramque,
8.192.6   Insipiens vulgus cernit ut alterutram. 193. Se, nisi Lyda jusserit, non posse ex facili carmen scribere.
8.193.1  Ne vexa miserum, ne frustra obtunde rogando
8.193.2   Istud nescio quid carminis, Hermogene.
8.193.3  Herculeus labor est quodvis mihi condere


1957. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.214.7  Scis aliis, pulchre scis, quot sunt, omnibus: uni
8.214.8   Id soli nescis mirifice Antigeni. 215. Se prae Lyda non posse colere Lagoidem.
8.215.1  Commodus esse tibi mallem si, Lyda, Lagoin,
8.215.2   Te missa, assiduus mi colere inciperem.
8.215.3  Te tamen usque colam (pergas modo ferre molestum)


1958. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

modo ferre molestum)
8.215.4   Multo quod malo commodus esse mihi. 216. In idem argumentum.
8.216.1  Lyda, putat fieri si quisquam posse, Lagoin
8.216.2   Ut tibi ego quamvis floridulam anteferam;
8.216.3  Scilicet is nescit, longo perdoctus ab usu
8.216.4   Quotnam in te dotes cernam ego mirificas,


1959. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mihi, Lyda, seni est nimium placitura Lagois,
8.217.2   Illi nec certe sum placiturus ego;
8.217.3  Quem male cum spernet, pacato pectore dicam:
8.217.4   Mi satis est Lydae posse placere meae. 218. Sibi Lagoidem placere, eo quod illa Lydae placeat.
8.218.1  Cur mihi praecipue placeat, scin', Lyda, Lagois?


1960. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.221.1  Guascus habet longe; verum, hic dum Lyda manebit,
8.221.2   Hac mage erit Guasco nulla propinqua domus. 222. Rebus adversis se non posse carmen scribere.
8.222.1  Horret ubi coelum nimbis, concentus in agris
8.222.2   Ille avium tacito gutture, Lyda, silet,
8.222.3  Rursus at exoritur, cum risit luce serena,


1961. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.222.5  Sic ego sum: taceo adversis, rebusque secundis
8.222.6   Suavidicum laetus fundere carmen amo. 223. Se, Lyda moerente, non posse carmen scribere.
8.223.1  Quid tacitum increpitas? Te moesta, Lyda, putas me
8.223.2   Posse hilarem cantus fundere laetificos?
8.223.3  Non si me Ascraeo Phoebus pater incitet igni,


1962. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

amo. 223. Se, Lyda moerente, non posse carmen scribere.
8.223.1  Quid tacitum increpitas? Te moesta, Lyda, putas me
8.223.2   Posse hilarem cantus fundere laetificos?
8.223.3  Non si me Ascraeo Phoebus pater incitet igni,
8.223.4   Castalio et mergat Calliopea lacu.
8.223.5  Vati sola potes tu ad carmina


1963. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.224.3  Non si Parnassi me, coram Calliopea,
8.224.4   Laudarit Phoebus vertice in aerio. 225. Se suis carminibus non posse Lydae laudes aequare.
8.225.1  Lyda, tua dicis perdi mea carmina laude:
8.225.2   Heu! Perdi laudem dic mage carminibus.
8.225.3  Magna etenim quae sunt mirandaque, parva videri


1964. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qua mihi Lyda comes. 287. Fore ut Lydae eo ingenio, quo praedita est, perpetuo et magis in dies placeat Cicero.
8.287.1  Tunc ego, Lyda, parum te credam posse probare
8.287.2   Scripsit Romani quae pater eloquii,
8.287.3  Quum tibi judicium Veri, sensumque decori,
8.287.4   Quoque vales, aetas ingenium abstulerit.


1965. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

manu. 288. De laudibus Lydae Tullium legentis.
8.288.1  Sic placuit semper mihi Tullius, o mea Lyda,
8.288.2   Jurarem ut, nil mi posse placere magis.
8.288.3  Nunc placet ipse magis pol se mihi Tullius ipse,
8.288.4   Coepit ut ille tuo scilicet ore legi.


1966. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

scripsi de te carmen, Salicete, pusillum,
8.304.2   Donavi Mariae, misit at illa tibi.
8.304.3  Id placuit, nec pol miror. Si mitteret illa,
8.304.4   Vel Bavii carmen posse placere puto. 305. Quando sibi scribendi onus leviter, quando graviter feratur.
8.305.1  Num grave sit, jubeor cum scribere, Cinna, requiris.


1967. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod veritus tecta es: si fas tamen, oro,
8.351.6   Si fas, tandem aures ut vereare meas. 352. Ad Aulum. De Lyda.
8.352.1  Lydam posse negas quidquam perferre molesti,
8.352.2   Quid si non mores perferat, Aule, tuos? 353. Se soli Lydae carmen scribere.


1968. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

413. In amicum jurgiis sibi Lydam vindicare conantem.
8.413.1  Quod se Lyda tibi non tota impertit, amice,
8.413.2   Arguto haud cessas multa dolore queri.
8.413.3  Est qui posse queri credit se justius, uni
8.413.4   Impertit se se quod nimis illa tibi.
8.413.5  Nam tua dum metuit sibi jurgia, te prope solum
8.413.6   Observat, curat, sevocat,


1969. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1. cap. 29. "Roscium saepe audio dicere, caput artis esse decere; quod tamen unum id esse, quod tradi arte non possit". Radelja
8.417.2   Quod non posse ulla tradier arte tamen,
8.417.3  Id pol ego, quid sit, didici, Pizzellia, dum tu
8.417.4   Sollicitam curis nuper agis Meropen.
8.417.5  Vultu etenim ex omni, motuque,


1970. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.432.1  Tu Mariae speciem quisti mirandus et ora
8.432.2   Solesti, Leucon, pingere pulcra manu.
8.432.3  Ars tua nil majus possit. Mihi pingere Phoebus
8.432.4   Posse animum et mores annuit eximios,
8.432.5  Ingeniumque sagax et doctrinae genus omne,
8.432.6   Consiliumque ingens, dives et eloquium,
8.432.7  Quae mihi venturis fuerint cum


1971. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[473.] De Lydae in virtute constantia.
8.474.1  Qualis Lyda die primo est mihi cognita, multas
8.474.2   Talem post messes, atque hyemes video.
8.474.3  Foemina, quod rebar fieri vix posse, virorum
8.474.4   Nullum constanti non animo aequiparat.
8.474.5  Ingenio et stabili mire omnes una refutat,
8.474.6   Queis leve foemineum dicitur esse genus.


1972. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

acres, faciles et moribus aureis,
8.518.4   Instructosque omni ditem animum sophia.
8.518.5  Nunc quod tu Lydam, te Lyda observat, uterque
8.518.6   (Quod rebar jam vix posse aliqua fieri)
8.518.7  Hercle mihi coepit multo laudatior esse,
8.518.8   Esse mihi multo coepit amabilior. 519.


1973. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

domi? 523. [522.] De se, si Lydae minus placeret.
8.523.1  Me ne putas, gravior si quis dolor attigit ossa,
8.523.2   Pieriis animo posse vacare modis?
8.523.3  Mene tibi spretum si vere, Lyda, putarem,
8.523.4   Suavidico id lentum carmine posse queri?
8.523.5  Crede mihi, jam nec numeri, nec verba


1974. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ne putas, gravior si quis dolor attigit ossa,
8.523.2   Pieriis animo posse vacare modis?
8.523.3  Mene tibi spretum si vere, Lyda, putarem,
8.523.4   Suavidico id lentum carmine posse queri?
8.523.5  Crede mihi, jam nec numeri, nec verba subirent;
8.523.6   Pol magis elingui mutus et Harpocrate
8.523.7  Haererem attonito similis, curamque faterer


1975. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.523.7  Haererem attonito similis, curamque faterer
8.523.8   Non cantu, at gemitu forsitan et lacrymis. 524. [523.] Se unius Lydae jussu posse carmen scribere.
8.524.1  Quae me iterum atque iterum, mi Varro, pauca rogasti
8.524.2   Carmina, si possum scribere, dispeream;
8.524.3  Dispeream, frustra tentantem scribere ni me


1976. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cui per te natus jam valet, atque viget,
8.561.3  Cui natum pergis nunc tristi exsolvere morbo
8.561.4   Arte tua et curis pervigil assiduis.
8.561.5  Felix, de tali cui tam bene posse mereri
8.561.6   Contigit! Invideo, dulcis amice, tibi;
8.561.7  Meque suo vatem qui numine fecit Apollo,
8.561.8   Pro vate ut faciat jam medicum cupio.


1977. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.585.5  Vel certe impediant prorsum indulgere dolori,
8.585.6   Et tota in curas mente vacare tuas.
8.585.7  Est aliquid, solidam nequeas quum ponere molem,
8.585.8   Posse mali mali] Krša: mihi Radelja saltem demere particulam. 586. Ad Lydam, mortua filia,


1978. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

si ferre nequis, dic talem praebeat ille
8.598.4   Se se aliis, qualem praebuit usque tibi. 599. De Flacco sperante se posse a Lyda amari. Krša
8.599.1  Lydam Flaccus amat; nec miror, namque venusta est,
8.599.2   Salque merum, raro praedita et ingenio.


1979. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

illa acta et de Antigona acta a Donna Zagarolia.
8.608.1  Spectaram Meropen quondam, mea Lyda, lepore,
8.608.2   Atque tuis captus mirifice illecebris,
8.608.3  Spectaram, scenae quidquam nec posse putaram
8.608.4   Post illa inferri tam lepidum et sapidum.
8.608.5  Spectavi at postquam Antigonam, pol visa lepore
8.608.6   Illabi est penitis sensibus illa pari.


1980. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.617.1  Quod, mihi displiceas ne quando, Lyda, laboras,
8.617.2   Id gratum est; multo gratius at fuerit,
8.617.3  Si tibi, quidquid ages, haec sit fiducia semper,
8.617.4   Posse nihil fieri, quo mihi displiceas. 618. [619.] Ad pictorem, quid sibi velit Maria Pizzellia.
8.618.1  Pingere vis Mariam sic, pulchra in imagine sese


1981. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.623.6   Lenis, me sedes evehit in superas. 624. [625.] Dicit se Lydae iratum, eo quod parce opera sua utatur.
8.624.1  Imperiis me, Lyda, tuis qui posse putavit
8.624.2   Offensum irasci, fallitur egregie.
8.624.3  Irasci possem tibi rem si laevus ob ullam,
8.624.4   Irascar, parcis quod nimium imperio.


1982. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Gallus et improbulum nil facit, aut loquitur.
9.29.3  Nec tandem tamen ille sibi simulatur, opimam,
9.29.4   Lesbia, sed laudem comparat usque tibi,
9.29.5  Cui se nimirum desperat posse placere,
9.29.6   Virtutis faciem ni gerat Improbitas. 30. Ad egregium publicae rei curatorem amore captum.
9.30.1  Aule,


1983. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dicis, non equidem fugio.
9.72.3  Dic: flagro incestis formosa in Phyllide flammis,
9.72.4   Phyllidis adspectu, dic, miser immorior.
9.72.5  Non erit, ut culpes, qui te jam posse piari,
9.72.6   Ni caram vites Phyllida, mysta negat. 73. [72.] Ad frustratorem.
9.73.1  Dic: tentasse diu promissum scribere


1984. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

prope si fuerim, gaudes, nec, si procul, absim,
9.82.2   Tulla, doles: multis id scio ab indiciis.
9.82.3  Nec miror; mihi nec placeo sic ipse, cuiquam
9.82.4   Ut quidquam credam posse placere meum.
9.82.5  Ergo, quod dicor venisse huc tardior aequo,
9.82.6   Verba puto, cassum prorsus et officium.
9.82.7  At placet hoc ipsum, verbis, ceu gratus, amicis


1985. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.104.3  Illa novos flavi juvenis nec spernit amores,
9.104.4   Cara tibi est Pholoe si tua, Daphny, redi. 105. [103.] Se moestum non posse laeta loqui.
9.105.1  Laeta jubes narrem tibi, Postume; laeta loquentem
9.105.2   Hostis meme etiam quilibet audierit.
9.105.3  Pars animae ille meae dulcis patiatur amicus


1986. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.129.5  Nemo erit incerta deceptus lege, subire
9.129.6   Insanus certum qui velit exitium. 130. [127.] Se nunquam posse frui congressu amici, quem absentem optaverit.
9.130.1  Tota ego te in somnis quaesivi, Postume, nocte,
9.130.2   Quaesitum potui nec reperire tamen.
9.130.3  Dein vigil


1987. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

: in somnis hoc mi fit scilicet, omni
9.130.4   In vita fieri quod misere doleo;
9.130.5  Cui fatum est optare absentem semper amicum
9.130.6   Praesenti nullo tempore posse frui. 131. [128.] Ignaros rerum species exterret inanis.
9.131.1  Flagrantem subito pueri videre caminum,
9.131.2   Ad caelum


1988. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.157.3  Ut fugit! Aërias ut se prope tollit in auras,
9.157.4   Atque leves pernix antevolas Zephyros!
9.157.5  Ille quidem pandit pennas: per inane videtur
9.157.6   Posse vel, ut pennas dempseris, ire tamen. 158. [155.] Qualem sibi cupiat amicum.
9.158.1  Odi, percussus plagam qui celat amicus,


1989. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.207.1  Aëriae attollant nisi pondera vasta carinae,
9.207.2   Nil aget inventis Gallia docta suis,
9.207.3  Attolli aëriis at pondera vasta carinis
9.207.4   Posse, tenet cupidos irrita spes animos.
9.207.5  Id fieri donec rerum natura negabit,
9.207.6   Aërium fuerit nil, nisi lusus, iter iter] Krša: erit: Radelja


1990. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

deligat unam,
9.289.10   Romulea sibi si quaerat in urbe locum. 290. [287.] In Decianum.
9.290.1  Felicem ingenii, nullum non posse molestum
9.290.2   Quantumvis, dicis, te, Deciane, pati.
9.290.3  Miror id, at multo mirer magis hercle, molestum
9.290.4   Quisquam si possit te, Deciane, pati.


1991. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

coetu degis, solus ut, in medio,
9.290.7  Quum longe a nobis, aversa mente, loquentem
9.290.8   Non audis quemquam, non tacitum alloqueris.
9.290.9  Haec certe quicumque facit, nil posse molesti
9.290.10   Ipsa re, clamat; se, Deciane, pati. 291. [288.] Monet, ne aulaea tegant parvi templi parietes.


1992. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.291.4   Aulaea ut partem dimidiam abstulerint. 292. [289.] [ = 154] Menti doctrina nil proficit, ni freta ingenio et arte. Mentem erudiri non posse, nisi freta sit ingenio et arte. Krša
9.292.1  Qualem se pennis hinc atque hinc nixa volucris
9.292.2   Sublimem nubes tollit in aërias:


1993. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mavult, neglectaque linqui,
9.304.6   Isto quam fieri, Quinte, beata modo. 305. [302.] Modus sciendi aliquid. Nil posse discere qui omnia discere velit. Krša
9.305.1  Quinam scire aliquid possis, Levine, rogasti.
9.305.2   Respondi: Si non omnia scire velis.


Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].


More search results (batches of 100)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report


Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.