Your search found 2066 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 903-936:

GONZALEZ Praepositus Generalis Societ. Iesu. CVm Carmen Didascalicum, Euthymia, siue de Tranquillitate animi a Patre Benedicto Rogaccio nostrae Societatis Sacerdote conscriptum, aliquot eiusdem Societatis Theologi recognouerint, et in lucem edi posse probaverint; facultatem facimus, vt Typis mandetur, si iis, ad quos spectat, ita videbitur. In quorum fidem has literas manu nostra subscriptas, et sigillo nostro munitas dedimus. Romae 22. Aprilis 1690.

duceret: id nimirum efficiens, vt, quae honesta sunt, ijs etiam videantur suauia: quo vno suam omnem in pueris educandis contineri solertiam, magnifice, sapienterque antiquus ille Laco [2] Plut. in lib. Virt. posse doceri. affirmauit: immo quod potissimum est, vel Diuinae ipsius Gratiae, in nostra sibi voluntate conciliandam, perfectamque ad virtutem prouehenda, artificium. Libeat Horatium [3] In Art.

[1] Plato in Conu. inter Socraticos audiendos sermones, extolli mihi animum, dulcique quodam quasi stupore, et generosâ voluptate compleri experirer; pro certo constitui, non posse me Musis cum ampliori tum earum dignitate, tum Lectorum approbatione operari quàm aliquo id genus argumento ad canendum suscepto. Neque longa illius in delectu ambigentem consultatio detinuit. Statim, quippe Democriti EVTHYMIA, siue, vt Seneca [2]

noctis
1.322  Nulla, quibus rutilantem animam non Mulciber afflet
1.323  Quantovis geminata auctu, funalia vincunt;
1.324  Sic neque fortunam, maioribus incrementis
1.325  Vsque licet geminet sua munera, posse tenebras
1.326  Maestitiae, offusamque animis detergere noctem:
1.327  Cum nihilò illius sint quaevis dona fugandis
1.328  Opportuna magis curis, quàm tristibus vmbris.
1.329  Arcendis fulgoris inops, et

aggestas tot per discrimina palmas.
1.395  Quid vafer ille nepos Seiani, callidus aulae
1.396  Vertumnus, regumque potens quem sternere nulli
1.397  Aeternis nixum radicibus, et Ioue dextro,
1.398  Posse videbantur venti, nunc qualis? Ab alto
1.399  Nonne iacet veteris deiectus culmine sortis?
1.400  Nonne suis miserè implicitum mersumque ruinis
1.401  Ipsi etiam pede securo haud calcare verentur,

forum viset, vulgique tabellas
1.467  Indignis redimet, feruiliter ambitiosus,
1.468  Obsequijs. Populi scit puncto haud crescere quemquam:
1.469  Scit populum, minimè qui felix ipse, nec illos
1.470  Aurâ, posse leui felicibus addere, si quos
1.471  Humanae super extulerit fastigia sortis.
1.472  Mene, ait, haec teneant, quae gratia mobilis vrnae
1.473  Saepiùs indignis donat, melioribus aufert?
1.474  Quae

1.618  Emptorum turbae (quid in hunc, fortuna, valeres?)
1.619  Promisit dominum: vel tum nil cedere passus
1.620  Regnatori Asiae. Nempe illius alta iacere
1.621  Sub pedibus sibi sceptra: haud illi obtingere posse
1.622  Virtutem, quâ supra homines ipse altior iret.
1.623  22. Talem et Palladiae quondam vidistis Athenae
1.624  Sophronisciaden: praeter qui compita vectus (b)

sine dote, nec vlli
1.1132  Sollicitent fructus; sat causa furentibus ingens
1.1133  Ad soelus, vt sibi cuncta probent, vel iniqua, licere.
1.1134  Audax pro virtute furor, pro iure libido,
1.1135  Multaque posse decus summum, non debita velle:
1.1136  Peccando, valeant quid viribus, experiuntur.
1.1137  Si tibi quid damni impositum, si laederis insons;
1.1138  Iudicij spes cassa. Forum nil omne querelis

cautum,
1.1271  Suspicio ne vana, dolusve, et rumor iniquus
1.1272  Seu decus id minuat; turpi seu stigmate foedet.
1.1273  Nonne vides, cuncta haec, aliena, precaria, iamque
1.1274  Mutatura larem, nihilò tua posse vocari
1.1275  Iustiùs, ac Tyriae chlamydis, quo pulpita verrit,
1.1276  Peniculamentum, sceptrique insigne coruscum,
1.1277  Temporis exigui pompam, sua dixerit actor
1.1278  Scenicus, Atriden quoties,

reliquis vnam potiorem mercibus, vnum
1.1298  Te curae vorique omnis, Pax aurea, finem
1.1299  Inueniunt: proprijs tantùm, eximijsque parandam
1.1300  Nempe Bonis: quae fortuitò contingere quisquis
1.1301  Posse putat, Chios rigidis e sentibus idem
1.1302  Autumnos pendere, vel Hyblae purpureum ver
1.1303  Vrticae tribulique satu sobolescere credat.
1.1304  46. Vos igitur,

humo coluber, vacuique foramine faxim,
2.500  Triste fouet virus. Teneo vos, improba Caci
2.501  Semina, lucifugae Volucres, Phineia monstra.
2.502  Siccine compilare meam rem, vindice nullo,
2.503  Posse rati? Iustas soluetis denique poenas.
2.504  Aduenit, qui vestra, dies, simul omnia furta
2.505  Expiet. In medium deuota erumpite morti
2.506  Victima. Iactantem nequicquam talia rident
2.507  A tergo

2.923  Excubat armatus miles: vel pace sub altâ
2.924  Peruigil in speculis muros custodia seruat.
2.925  Vis procul, infestique metus: nulla arma minantur
2.926  Perniciem subitam: sed enim, neque posse minari,
2.927  Tutius. Instantem dum vulneris vnius ictum
2.928  Effugias; praestat vel non metuenda cauere.
2.929  Nil ideo armorum ductori foedius inter
2.930  Bellica, dicebat Fabius, discrimina, quâm

votis; aliud pro tempore quidquam
2.1207  Seu placuit tentare operis; ne credula pronos
2.1208  Mens adeo rerum cursus, ventosque ferentes
2.1209  Praecipiat; quin multa simul diuersa, suisque
2.1210  Posse sciat subitò minùs aequa occurrere Coeptis.
2.1211  Nempe, puta, crurifragium, mediosque latrones
2.1212  Longinquum per iter, morosae iurgia Nuptae
2.1213  In thalamo, duras votis à rege repulsas,

luctibus: et, cum
3.106  Rebus ab aduersis animum ad meliora referre,
3.107  Solarique aegros liceat ratione dolores;
3.108  Quaelibet infesti auxilia auertuntur, amantque
3.109  Non alijs tantùm, sed vel sibi posse videri
3.110  Plùs miseri: fidusque adeo si fortè sodalis
3.111  Extenuet blandis lugentûm vulnera dictis;
3.112  Ilicet irati obsistunt, sortemque malignam,
3.113  Tanquam aras patriosque focos,

et quòd
3.239  Haec peregrinarum appendix consûeta viarum;
3.240  Haud secus in vitae cursu, quae tristia cunque
3.241  Obtigerint subeunda, pari fer robore mentis:
3.242  Tale viae genus hoc reputans, nec posse, per illam
3.243  Ingressos, alijs homines decurrere fatis.
3.244  7. Altera quin etiam primo hoc de fonte, leuandos
3.245  Ad luctus, medicina fluet: quòd, tristia rerum

Croesisque tuis. Quid syrmate nigro
3.294  Funestam Oedipodis, funestam Agamemnonis aulam
3.295  Obijcis? Haud nostro infelix haec gloria saeclo,
3.296  Haud dirae genus hoc famae non suppetit, Orbem
3.297  Posse ruinarum ingentûm terrore superbo
3.298  Concutere, et plures scenis donare cothurnos.
3.299  Spargentem subitos augusta per atria luctus,
3.300  Imaque mutantem summis, et fronte reulsas,
3.301  Vixque

igitur tam securi meta vltima cursùs?
3.548  Feralis crux nempe, in quam crudelibus actus
3.549  Idem odijs, variae documentum flebile sortis
3.550  Praebuit, et nullum duras euadere vitae
3.551  Posse diu leges securum hilaremque probauit.
3.552  15. Quid? Quod vim rigide sortis non singula tantùm
3.553  Per capita, ablato caecam discrimine, ferri;
3.554  Sed leuiùs tibi, quàm plerisque,

Talia, credo equidem, spectantem exempla pudebit
3.690  Immodico questu casus vrgere minores:
3.691  Nimbrorumque minas inter caelique tumultus,
3.692  Innubes roseâ pingi Thaumantide vultus
3.693  Posse scies, animumque suo radiare Sereno.
3.694  Nec tibi magnanimos heroas, et inclyta fastis
3.695  Nomina, Anaxarchi letho insuperabile pectus,
3.696  Crescentemque animis rerum per damna Catonem

gemitus? Graijs audita Lyceis
3.768  Si nondum teneram firmarunt dogmata mentem;
3.769  Vilibus in triuijs quae prostant obvia, saltem
3.770  Confirment exempla. Illinc fas denique discas,
3.771  Posse homini quovis fatorum in turbine frontis
3.772  Laetitiam, nedum mentis constare vigorem.
3.773   20. Fac tamen, in duris sociorum fortia rebus
3.774  Deficiant exempla; tuo num parva dolori
3.775  Te

nisi Mundus adorat.
3.1012  Plus homine est, humana animo qui pertulit aequo.
3.1013   29. Iuuerit hoc etiam, certo si certiùs omni
3.1014  Constituas, nihil inconsulto Numine magni
3.1015  Rebus in humanis posse, aut contingere parui.
3.1016  Non error, casusque rapit mortalia. Caecum
3.1017  Fortunae numen sceptro donauimus, Ipsi
3.1018  Veriùs heu caeci. Qui condidit omnia, iustis
3.1019  Omnia superamus

sciat esse sibi. Fastidit amantem;
4.186  Mutua despecti referat fastidia. Curae
4.187  Quìd tibi sit, curâ quae te proscripsit ab omni?
4.188  Res habeat sibi rite suas: discatque, vicissim
4.189  Se sine, posse tuis hilarem te viuere rebus.
4.190   11. Haud mihi pro magnis Fortunae praemia, sensu
4.191  Nec nimio leuis haec animum iactura moueret,
4.192  Alter ait. Thalami at sociam, dulcesque requiro,

vltus abunde es.
4.671  Quae tibi munitam pulsarunt irrita mentem,
4.672  Artificis cor tela sui redeuntia figent:
4.673  Quòd te torquere haud potuit, torquebitur, aegrâ
4.674  Mente ferens, nec vindictam se posse mereri.
4.675  Detuleris nimiùm Stulto, si irascere, fassus
4.676  Talem, cui liceat Sapientem attingere. Discat,
4.677  Neglectus, sese vel poenâ iráque minorem.
4.678   35. Adde, quòd ipse sui primus

caput esse; pedes alijs, vel brachia certo
4.1137  Iure datum. Capitis voluit si munere fungi
4.1138  Te Natura; suos cur inferioribus actus
4.1139  Inuideas membris? Anne omnia solus obire,
4.1140  Omnia posse velis? Satis esto, summa tenere
4.1141  Quòd licuit, primasque refers quòd in ordine partes.
4.1142  Tu fortes regis infirmus: tibi, corporis absint.
4.1143  Vt reliqui vires; at deservire laborant.

frustra emensum per Inane, voluta
4.1172  Molibus horrendum in praeceps, îjsdemque sepulta
4.1173  Et caelo meritas pubes temeraria poenas,
4.1174  Et terris, Superos ne impunè lacessere quisquam
4.1175  Posse putet, dedit exemplum memorabile. Vires,
4.1176  I nunc, indomitas, roburque exposce superbum.
4.1177   72. Aequior illorum gemitus, quos lucis egentes
4.1178  Perpetuùm squalens, nullique domabilis astro

tanti
4.1498  Muneris, extremique potens iam denique voti,
4.1499  Sic meritae grato persoluam carmine laudes?
4.1500  Sponte suâ numeri venient (dant gaudia vires
4.1501  Ingenio) discentque hilares plùs posse Camoenae?
4.1502  Solis inoccidui tu Phosphorus, vnica mentis
4.1503  Sollicitae requies, curarum dulce leuamen,
4.1504  Votorum portus, pacis sinus, anchora fessis
4.1505  Cursibus, et patrij limen

5.613  Innumeros vno poteras conatibus vnum.
5.614  Scilicet, arcano penitùs suffusa veneno,
5.615  Impia mens sibi tortor erat, vultuque minaces
5.616  Gorgoneo (sat supplicij vel posse videri
5.617  Eumenides stygios vibrabant cominus angues
5.618  Nequicquam refugo, vertentique ora, manusque
5.619  Tendenti contra, et veniam lugubrè roganti.
5.620  Plùs igitur scelus in poenas, ad

6.788  Demeruisse genus. Communia nemo negaret,
6.789  Communis spargenda parens quae, dona, tulisset.
6.790  37. O meritos gazis animos aequalibus vti,
6.791  Quàmque velint, haud posse minùs! O pectora curis
6.792  Regnorum, et vasti imperio dignissima Mundi!
6.793  Vt libet, insano Caij, tumidique Nerones
6.794  Regia certatim vacuent aeraria luxu:

quòd in ipsis nimirum malignitatem seu falsam effingat; seu veram amplificet: seu, quae admistis (vt semper contingit) Bonis mitigatur, pura, et à meliori parte seiunctam concipiat: adeoque, qui haec mentis vitia sapienter correxerit, posse illum ita externorum Malorum acerbitatem lenire, vt nihil tranquillitati suae obsint. Id porrò perspicuè comprobari videtur dissimillimo animi habitu, quo diuersi eosdem saepe casus excipiunt, alij ad extremum maerorem deiecti; alij suâ nihil è quiete

adeo illud, vt cogitemus, quaecunque nos premunt Aduersa, perpetuas vitae leges, et naturalia humanae conditionis onera esse. Quocirca praeter rationem de iacturis siue rei, siue sobolis homines queri: perinde quasi non vtramque hac acceperint lege, vt scirent, posse sibi aliquando subduci: aut quasi mirum censeri vlli debeat, et a Naturae consuetudine abhorrens, mutabilia, atque incerta deficere. Quin eodem hoc ex fonte alterum solatij genus emanat, nempe societas dolentium: cum similibus fatis, vtpote ordinarijs vitae

addiscendis labor reprehenditur. Maerentibus ob corporis deformitatem solatia. Nemini enim, quàm ipsis, magis vitandum maerorem: cum illius tetricitate turpitudo augeatur. Vitari porrò eum facilè posse, si intueantur tot illustres Viros, quorum gloriae deterior forma nil obfuit. Praeterea si cogitent, oris speciem, quaecunque illa sit, ad spectatores duntaxat pertinere: suamque adeo deformitatem alijs solùm

genio interdum contradicere, durique aliquid, et cum natiuâ illius propensione pugnantis vltro ferre assuescamus. Non tamen existimandum ita haec à nobis praecipi, quasi vel nostrâ, vel humanâ quauis arte omnes omnino iracundiae occasiones amoueri posse arbitremur. Artis quidem, prudentiaeque opus est, quoad fieri possit, illas minuere; fortitudinis verò, et constantiae, quae praecidi nequeunt, viriliter sustinere. Quod vt fiat, magno erit adiumento, quidquid bilem in rebus gerendis concire possit, animo ante prospicere, meditatosque, et ad

terrore compescat; non tamen propterea conficitur, consentaneam esse rationi iracundiam: cum illius ficta in vultu, atque voce simulatio ad salutarem hunc incutiendum terrorem, citra vllam animi perturbationem, sufficiat. Secundò, neque expeti, laudarique posse Iram, ostenditur, tanquam ad difficultates fortiter superandas sit Virtutis, atque animi calcar. Nam nihilo seciùs ad ardua quaeque inuadenda, et strenuè superanda nudae honestatis respectu incitari animus potest. Immo vel hinc Irae pernicies colligitur, quòd

describitur, primò Hominis loca mutantis. Tum mercatoris ad lucra, quae in periculo damnarat, statim redeuntis. Philologi demum iam haec, iam illa studia amplectentis. Huius porrò mutabilitatis origo ea posse videtur afferri, quòd homines in rebus, quas tractant, non verò in ratione eas tractandi suam quietem constituunt. Quocirca corrigendum eiusmodi errorem, pensandumque initio maturè, quid facto opus sit: vbi Ratio hoc, vel illud persuaserit; ab eo nihil mox

homines aetatem acturos. Duodecimum, vltimumque, et par omnibus caeteris vnum felicis vitae pręceptum, Deo Optimo Maximo per intimam contemplationem, amoremque coniungi. Nusquam enim, praeterquam in ipso, perfectam animi requiem, satietatemque inueniri à Mortalibus posse. Nam creatarum quidquid est rerum, vt plurimum Boni in sese fruendum obijciat; plus tamen desiderandum relinquit. Ipse verò, cum omnium cumulatissimam Bonorum Summam in se complectatur, immo Bona, quae concipi possunt, omnia in vnum prorsus indiuiduum, atque

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report