Your search found 330 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 201-300:

Unde enim, dic mihi, confundebat Iudaeos, qui erant in Damasco, cum adhuc signa facere non coepisset? Unde gentiles superabat? Cur autem etiam in Tharsum dirigebatur? Nonne quia erat in verbo fortissimus, propter quod adeo irritabantur, ut victoriam eius non ferentes, de effusione sanguinis illius cogitarent? Et certe, ne tunc quidem inchoaverat monstrare miracula, ne quis dicat mirabilem Paulum tantummodo gloria signorum fuisse, atque convenienter miris signis eius cessisse, non verbis. Ideo ostendi illis eum adhuc temporibus sola disputatione superasse: cum eis vero qui in

Scriptura, imo et contra expressam Scripturam, quidvis pro suo tyrannico libitu decernere. In prima sessione decernunt, omnes episcopos ac sacerdotes Tridenti existentes, crebro Missarum sacrificia offerre debere. At contra sacra Scriptura clarissime ostendit, sacrosanctum corporis et sanguinis Domini sacramentum, non ad sacrificium Missae a Christo esse Ecclesiae ordinatum ac datum, sed tantum ad communionem. Testatur item, omne sacerdotium esse in Christum translatum, qui sit perpetuus Ecclesiae sacerdos: et denique eum solum plene sacrificasse, perlitasse et Deum placasse.

non solum nihil accipere, sed etiam extreme Deum offendere ac irritare, sibique aeternum exitium attrahere. In quinta sessione, sub isto impio IIII habita 16 Iulii, anni 1562 (quae forte in numero octavo est) manifestissime contra expressum Dei verbum de Sacramento corporis et sanguinis Domini decernunt. Quod clare ac crasse omnibus demonstrari potest. Haec enim sunt ipsorum verba ex impressa eorum charta descripta. Laicos et clericos non conficientes, non adstringi iure divino ad communionem sub utraque specie, Cap. 1. Itaque sancta ipsa

isti propalam et coram sole ac mundo hoc pronunciare, nullum divinum mandatum esse de communione sub utraque specie a laicis sumenda. O' Deus vide horrendam tyrannidem Antichristi, eiusque mancipiorum. An'non tu clare per filium tuum instituisti sacrosanctum Sacramentum corporis et sanguinis Christi, simul sub pane et vino? An'non etiam iteratis vicibus per eundem severissime iussisti, sub utraque specie (ut vulgo loquuntur) ritum hunc observari, clare etiam dicendo, Bibite ex hoc omnes? non rasi tantum in missificando, sed plane omnes Christiani: ut ipsemet Christus

sed etiam repetitis vicibus, teste Paulo, qui addit praecedenti mandato secundum, inquiens: Hoc facite, quoties biberitis, in mei commemorationem. Tertium: Quoties de hoc pane comederitis, et de hoc calice biberitis, mortem Domini annunciate. Quartum: Qui biberit de hoc calice indigne, reus erit sanguinis Christi. Quintum: Qui enim bibit indigne, iudicium sibimet bibit. En sexies audimus, severum Domini mandatum et institutionem de bibendo ex calice Domini, recitari ac iterari. Qua ergo conscientia ac pietate, (sed mitto conscientiam) qua saltem fronte ac verecundia audent

aut integrum Sacramentum percipiant, aut ab integris arceantur. Quia divisio unius eiusdemque mysterii, sine grandi sacrilegio non potest provenire. Glossa ibidem: Nec superflue sumitur sub utraque specie. Nam species Panis ad carnem, et species Vini ad animam refertur: cum unum sit Sacramentum Sanguinis, in quo est sedes animae. Iamque sumitur sub utraque specie, ut significetur, quod utrunque Christus assumpserit, carnem et animam: et quod tam ad animae quam corporis tuitionem eius participatio valeat: unde, si sub una tantum specie sumeretur, ad tuitionem alterius tantum valere

et Antichristi synagogae, persequenti veram et manifestam vocem sui unici servatoris, coniungent. Taceo infinita scandala: taceo et ipsorum propriam ac perpetuam infamiam in hoc quoque mundo. Paulus accusat suos Corinthios, ac clamat, eos indigne sumere, reos fieri corporis ac sanguinis, ac sibimet exitium sumere: quia iusto largius sumebant, pauperes non expectabant et deliciabantur. At isti, ô bone Deus, isti, inquam, millecuplo indignius sument, qui tot et tam ineffabilia crimina, tam indigna, imo et detestanda ac execranda sumptione, sibi ad aeternum et prorsus

inevitabile exitium accipient. Satius ergo illis infinities esset, nequaquam communicare aut communicasse, imo et ipsum Christum eiusque veram Religionem non agnovisse, et denique (quod Christus de Iuda suo proditore exclamat) nec natos quidem un quam fuisse. Nam sacrosancta communio corporis ac sanguinis Domini non ipsamet tota pietas est, sed tantum foedus ac obligatio ad veram pietatem. Quid ergo talibus apostatis, deficientibus denuo ab agnito Christo, ad agnitum anathematizatumque Antichristum, aliud talis communicatio erit, quam foedus ac obligatio ad extremam impietatem, ad omnes

sua diabolica ambitione et inani gloria posset, cedere: at nos contra tanto constantius in hoc et aliis istum convictum et superatum Dei hostem urgeamus. Agnoscamus etiam hinc istius summi hostis Dei vere Luciferianam superbiam, quod illa ingentia bona, ut est etiam donatio corporis et sanguinis Christi, quae ex eius immensa benignitate habemus, iste vellet facere sua beneficia, ut scilicet ipsi, non filio Dei, propterea gratias ageremus. Agnoscamus eandem vere diabolicam ambitionem et in eo, quod iste conatur toti mundo persuadere, non satis esse quod filius Dei et instituit et

probant? Quo, inquam, oraculo sacrarum Literarum id confirmant? Contra vero eos, pro nobis, tria sacrosancta Evangelia et Paulus disertissime redarguunt: quae ostendunt et afferunt illa verba, Hoc facite in meam commemorationem, dicta esse de proxime antecedente communione Corporis et Sanguinis. nam illi testantur, quod statim ubi Dominus accepto datoque Pane et Vino dixisset, Accipite et comedite, Hoc est corpus meum: mox adiecerit, Hoc facite in mei commemorationem: ut impossibile sit aliter illa verba recte intelligi, quam de ipsa sumptione Corporis ac Sanguinis Domini, quae

communione Corporis et Sanguinis. nam illi testantur, quod statim ubi Dominus accepto datoque Pane et Vino dixisset, Accipite et comedite, Hoc est corpus meum: mox adiecerit, Hoc facite in mei commemorationem: ut impossibile sit aliter illa verba recte intelligi, quam de ipsa sumptione Corporis ac Sanguinis Domini, quae ibi in re praesenti, manibusque erat, instituebatur, mandabatur et peragebatur. Verum praeter hoc sacrosanctorum Evangeliorum testimonium Spiritus sanctus per Paulum selectum Christi organon adhuc evidentius istam horrendam corruptelam et sacrilegam falsationem

biberitis, in meam commemorationem. Quoties enim panem hunc comederitis, et poculum biberitis, mortem Domini annunciate. Clare ergo hîc Paulus cum Corinthiis de sacra Coena sumenda agens, iteratisque vicibus illud, Hoc facite, de comedere ac bibere, seu de esu ac potu Corporis ac Sanguinis Domini, qui a tota Ecclesia fiebat, exponit. Inquit enim: Hoc facite: Quoties biberitis, Audite Spiritum S. per os Pauli loquentem, ô misera Antichristi mancipia. Non dicit, Quoties obtuleritis, aut quoties sacrificaveritis, ut vos id viventis Dei verbum violenter torquetis: sed

me, et non odit patrem suum 186 16. Aut enim alterum odio habebit, et alterum diliget. ibid. Pater Abraham misereri mei, etc. 98 17. Cum omnia feceritis, dicite: Servi inutiles sumus 239 22. Et erat sudor ipsius tanquam guttae sanguinis 201 Orate ne intretis in tentationem 221 23. Porro dies erat parasceves, etc. 183. 184 24. Christus aperuit Apostolis Scripturam 190 Tunc aperuit illis sensum, ut intelligerent Scripturas 424. 425 ¶ Ioan. 1. Deus erat

Scriptura notet 304. velamen duplex 348 per Cor quid intelligatur 86. 87 Corinthiorum tumorem quomodo Paulus exaggeret 175 Corpus doctrinae Vulgandi, veteris et novi Testamenti 22. 23. quomodo tranquillum fiat 308 corporis et sanguinis Domini sacramentum cur ecclesiae datum 428. molestia animi quoque intentionem interturbare 308 correctio 176 correctionis nomine quid intelligendum. 393 correlativa interdum pro se invicem poni. 190 corruptio hominis

Imbue laudatis pueriles vocibus aures,
1.4.12.2  Fragret ut infuso nectare testa diu.
1.4.13.1  Non Lusitani sitientem sanguinis aeque
1.4.13.2  Odi, atque accepti muneris immemorem.
1.4.14.1  Quidquid agas, seu luce palam, seu nocte profunda,

ut ampla tibi tempus in omne fides.
1.7.124.1  Non bene coelestes caesus placare iuvencus.
1.7.124.2  Creditur immunis sanguinis ara litat.
1.7.125.1  Paullus habet nummos, et vestem. exercuit artem,
1.7.125.2  Nudus, inops errat Fulvius. arte

3.25.2  It comes arsuro cum pia nupta viro. Alicecca lapis Indicus in supprimendo sanguine mire efficax. Lege Gratianum Hortensium.
3.26.1  Sanguinis, ut sistat chirurge e vulnere rivos,
3.26.2  Vincat acus omnes haec Alicecca tuos. Myrrha.
3.27.1  Myrrha

datur. Myrtus ex Dioscoride.
3.85.1  Nemo mihi virides ausit contemnere myrtos
3.85.2  Sistit fluentes bacca rivos sanguinis. Blitum.
3.86.1  Vile licet dicas, et vulgo ignobile blitum,
3.86.2  Non erat ingratus, Baucidos ille

6.6.16  Militiae) proceres iussit habere suos. De origine ordinis Divi Stephani apud Tuscos.
6.7.1  Antoni pius ille senex, cui sanguinis ergo
6.7.2  Largius effusi prima corona datur.
6.7.3  Quique modo Alphaeas sublimis respicit arces,
6.7.4   Et nova turritae moenia Cosmopolis.

et has olim terras cum vertet arator
11.25.14  Ossa videns magnis eruta vomeribus.
11.25.15  Hac puer imparibus cecidit rex inquiet armis.
11.25.16  Ultimus Henricii sanguinis ille fuit. Ad Iustretum medicum. *
11.26.1  Si quid forte meae possunt promittere chartae

13.52.5  Sic gratus venies, venire ut arvis
13.52.6  Africae solet hymber aestuosae. Ad Scipionem Lucarem patritii sanguinis adolescentem, moribus praeterea, et litteris ornatissimum
13.53.1  Lucar luce magis Pyrrho dilectae poetae
13.53.2   O qui praesidium es,

15.2.21  Non sic turbidus imbribus
15.2.22  Hibernis Athesis praecipitat Pado.
15.2.23  Ut dulces abeunt dies,
15.2.24  Atque effoeta situ, et frigida sanguinis
15.2.25  Aetas deterior subit.
15.2.26  Annis debilior fis, neque pristinae
15.2.27  Vires sufficiunt sacris
15.2.28  Intento

Tibi quidem, Archi-praesul amplissime, cuius si genus, et proavos, antiquissimamque prosapiam retexerim, facile omnibus testatam redderem illustris ac generosi sanguinis tui claritatem. Vidi egomet originales literas Caroli Regis Hungariae, anno 1319. datas, quibus Magistro Stephano, filio Comitis Gregorii de genere Pázmány, ob impensa maiorum ac sua obsequia, nominatim

Deus mentem iniecerit, ut te conspirantibus votis, in Archi-Episcopum Strigoniensem deligerent? Tibi vero Comes Palatine, ex omni parte clarissime, cuius magni sanguinis nobilitas, exactos iam quadringentos annos, quin et plures praeteritorum temporum series atque cursus antevertit; et quemadmodum vetera non desunt generis tui quaedam velut

est Hungaria; illa quidem quia ex illa et in illa natus es, parens tua; quia vero in illam tuendam atque amplificandam natus es, alumna tua. Nostri temporis sunt, tuae gentis sunt, et patriae nostrae, tua quidem communione sanguinis, nostra vero imitationis utilitate, et tua, et nostra lumina, Simon, et Franciscus Forgach, ille quidem pater tuus, et eius quem iam honoris causa nominavi, Francisci; Pater inquam tuus, et plurium a Patria virtute

persolutione Praescriptio admittitur: 1. tit. 78. Imo Dotalitium, etiam de Bonis pignori obligatis exsolvitur: 1. tit. 103. Ratio huius est; quia sicut inter Fratres, unitas propagationis sanguinis, excludit Praescriptionem: ita quoque unio Coniugalis vinculi, inter maritum et uxorem, 1. tit. 48. arcet ipsam. Et si Uxor ipsa demortua extiterit: nihilominus tamen liberi; si quos post se reliquerit,

cum Iudex iuxta eam inter partes iudicium pronunciaverit, quia haec ex vi obligaminis robur suum trahit. 6. Matth. art. 17. Octavo ex proditione fraterni sanguinis. 1. tit. 39. Reliqua huc pertinentia, vide loco citato, 2. tit. 36. et infra quaest. 28. cap. 9.

Quid vice-versa Actor faciat contra ipsum? Cautus esse debet, ne ipsum de generatione sua, temere, intra quartum gradum neget, quia hoc faceret illum proditorem fraterni sanguinis, ex eoque infamem, praeter aliam poenam amissionis omnium bonorum, in proditum fratrem transferendorum. 1. tit. 39. Extra quartum vero gradum si negaverit, in nullo propterea

et insuper de damnis per hoc illatis, ad duplum obligantur. 1. tit. 123. Sicque non solum honoris Infamiam subeunt, sed etiam damnorum recompensam facere coguntur. Tertio, ex proditione fraterni sanguinis, quae est fratris, vel sororis, iustis suis Iuribus per alterum fratrem, aut sororem, dolosa, adumbrataque et fraudulenta privatio, et exhaereditatio. Vel vero de Genealogia, aut de generatione et familia sua,

anni 1543. 6. Matth. art. 51. et 1. Vlad. art. 82. Item art. 38. anni 1563. Similiter et in causa non observationis mandatorum, atque male administratae tutelae, periurii, proditionis fraterni sanguinis, perpetua et sempiterna Infamia, dedecusque ponitur, et in Nota infidelitatis perpetua bonorum, seu Iurium possessionariorum, et rerum mobilium, atque etiam capitis amissio; quae omnia id ostendere videntur, quod

Ad Stephanum Gradium Junii Palmottae Ode.
2.1  Gradi, Camoenae grande decus meae,
2.2  Non tam corusci lumine sanguinis
2.3  Conjuncte nobis, quam perenni
2.4  4 Dulcis amicitiae tenore,
2.5  En rursus ora sospes ab Itala
2.6  Urbi paternae creditus, inclyto

ordinum magistratus obiri, et explicari non possint: hac in re praecipue censeri, spectarique dignitatem Vestram omnes intelligunt: hac maxime potestate fortunam Vestram in aliorum Ecclesiae Antistitum numero excellere atque eminere: nec aliunde fieri, quod mortalium nemo tantum sibi, aut sanguinis, aut opum, aut gloriae magnitudine tribuat; ut accessione Purpurae Vestrae dignitatem suam in immensum auctam, amplificatamque non putet. Frustra itaque ad debitam Ordini Vestro gloriam comparandam in reliqua Ecclesiae procuratione strenuus, et fidelis, et officii diligens quisquam

in arce TUA Sintaviensi à confoederatis Rakoczij obsessus, non tam ad arcis, quàm animi deditionem invitareris, sed non è molliori Constantiam TUAM, quam arcem compactam petra hostis reperit, juratam Regi fidem nec agnati etiam sanguinis amor prodere valuit, machinas bellicas Dux ipse et Miles dextre adeô in hostiles copias librâsti, ut desperatâ loci expugnatione pudore suffusas abscedere compulerus. Procurristi alias adversùm 500. è Confoederatis, omnem

loco senes et iuvenes, vetulae et puellae conveniunt obscaenosque inter cantus vino se se tantum 78 replent, ut mortuorum instar ibi iaceant. Mentisque impotes aliqui in quaevis carnis peccata incidant, nec filia tunc 79 secura a patre, nec mater a filio, nec ibi distinctio sanguinis aut personarum, sed bestiarum instar promiscue veneri indulgent. Et quod plus est, alii dum post haustus ac saltus calefacti ad pugnam se se excitant, se invicem mactant, sagittis vulnerant, fustibus manibus irrunt, donec lamentabili casu aliquorumque ruina spiritus concitati remittant ac

73  Luxuriare solum, camposve madere cruento
74  Imbre, probante sibi late data pabula messe.
75  Per Scythicos calcata pedes, atque arida sulcis
76  Spissatis multi cupido mollescit ab haustu
77  Sanguinis, ulta suae Tellus incommoda glebae.
78   Qui tibi Luna rubor rapido cum concita telo
79  Respiceres fugiens strages, ac damna tuorum,
80  Errantesque metus, et sparsa per agmina questum.
81  Cantatis

2.56  Ille piis, dicent: paribus sua nomina fastis
2.57  Scribat, ab antiquis quibus est pia gloria ceris.
2.58  Ignavum te fama canet; tibi inesse nec unam
2.59  Sanguinis heroi, dicet rea nuntia, guttam.
2.60  Ipse tamen nec mendacis convitia famae,
2.61  Non agnatorum questus, nec vana loquacis
2.62  Extimuit vulgi dicteria; fervidus ista

4.119  Vel saltem tuus error erat, quod pectus iniquum
4.120  Liligero Regi, fidum tibi ferre putares
4.121  Obsequium: et quem nec natura, nec ullus Iberi
4.122  Sanguinis affectus, sed splendida Maiestatis
4.123  Delusae improbitas tibi commendavit amicum,
4.124  Infidum Austriacis pectus praefeceris armis.
4.125  Borbonius propriae mentis malesana

Consilio posset, probat irrequieta Thienis
4.140  Maerentis pietas: trucis obsecrare furorem
4.141  Militis aggressus, leni prosternere suada,
4.142  Tentavit rabiem, tantum quo sanguinis imbrem
4.143  Sisteret; immitemque regi ratione, monebat
4.144  Militiam, proprio mulcens fera pectora damno.
4.145  Hircanas tigres; Scythicas mollescere

Fortuna, et solii robur, collectaque bello
4.538  Gloria, et illustres debet Victoria palmas.
4.539  Caesorum impuro qui non nisi sanguine Thracum,
4.540  Regibus a nostris, divini sanguinis orat
4.541  Hostia vindictam, suetos saevire propinquis
4.542  Visceribus, Thracum iunctos in funera, supplex
4.543  Christiadum Christi sanguis non impetrat enses?

4.543  Christiadum Christi sanguis non impetrat enses?
4.544  O hominum pigrae mentes, tardumque fidelis
4.545  Militiae robur! Coelo demissa rubete,
4.546  Sanguinis Eoi vos fortunata reflexu
4.547  Stemmata, ne tantam innocuo decus audeat imbre
4.548   21 Offuscare cruor. Quando cingentur Ibero

5.558  Tellure excivit: visum te stemmatis optat
5.559  Posteritas generosa tui: pia vota repelli
5.560  Nec stirpis permittit amor, nec sustinet acer
5.561  Sanguinis impulsus, nisi te sine sanguine fingas
5.562  Vivere, vel gelido rigeat cruor abditus astro.
5.563   19 Redde vicem flammis: si quis fortassis oberrat

5.589  Et simplex atomo quovis pupilla laborat.
5.590  Affatus illi suasit natura benignos,
5.591  Gratia disuasit; vicit quae iura propinqui
5.592  Sanguinis, et carnis; cum certavisset amoris
5.593  Divini humanique ardor: magis ipse serenam
5.594  Ut coleret mentem; cognati umbracula fastus
5.595  Extimuit, nubes vitantem imitatus

6.360  Infraenis levitas; pyriae laxata procellae
6.361  Tempestas docuit: duro violenta metallo
6.362  Ferrea prosiliit grando; quae plebis acerbo,
6.363  Sanguinis ingentes, fato, praeverterat imbres.
6.364  Innocuos unaque reos promiscua cladis
6.365  Obruit asperitas: iugulo, vitaque nocentum
6.366  Insontumque simul, ferienti mucro

6.619  Haeretico signare tulit, (a) cum perdidit uno
6.620  Hos populi vindicta die, tamen horrida nullo
6.621  Pestis adhuc extincta die: bibit ipse rebellem
6.622  Sanguinis infidi, pollutis Sequana ripis
6.623  Illuviem, laetusque: isto squallore cucurrit:
6.624  Nec tamen est exhausta lues. Rupella momordit
6.625  Regia fraena quidem, iusti sed nescia

Impia non fratrum caderent per vulnera fratres,
5.511  Certantesque duos inter lacerata ruinas
5.512  Plorarent tot regna suas. Tu buccina Martis,
5.513  Irarum fomes, Libitinae calcar, hirudo
5.514  Sanguinis innocui, fraudum scelerumque magistra,
5.515  Per versum fas atque nefas, per publica damna,
5.516  Ad solium properare iubes. Tu, conditus imo
5.517  Terrarum ceu saepe sinu, rapidumque sub auras

Cuius universi successores, legitimi Pannoniae sive Ungariae Reges, in generalis Croatiae, et particularium Dalmatiae, Ramae, Serviae, Regnorum Dominio ad hunc usque diem in interrupta serie perseverarunt. Etenim uti Croatiae olim nomen et Regni eius Iurisdictio sub Ducibus suis Regibusque Slavi sanguinis longe amplius extendebatur , Danubio, Thracia et Alta sinu Adriae conterminis vix contentum: tamen ab Ungaricis deinde in plura divisum, intra Savum, montes Pineos et Cetinae fluminis ostia, restrictum est; ita tamen quod et Cetinae et Hlivniae Comitatus Croatiae

rorem.
E rubeis veluti, quae sunt in corpore, venis
Feminea elapsus concurrit ad ubera sanguis;
Sed lactis candore color propriusque cruoris
Mutatur sapor et guttas quas mamma recepit
Sanguinis, has dulci variant humore papillae-
Non aliter fons iste salo dilapsus abibat
Profluus in dulcem placituram faucibus undam.
Hanc prata et flores et fetae germine plantae
Mansuetumque pecus pictaeque

dederat Chaldaeus ager, se gurgite pleno
Fundit ubi laetisque Euphrates volvitur undis.
Hunc populum, cui ille pater, prout fluxit ab illo
Carnalis soboles (quae credulitate paternam
Sectatae fluxere fidem, non sanguinis huius
In numerum veniunt gentes) aeterna Voluntas
Extulit, e cuius regali stemmate proles
Susciperet divina viri sine semine corpus.
Inde legenda fuit Virgo, cui regius esset

Praetulit hanc terris, Natus quam praetulit ipse,
Fixit ubi solida fidei munimina petrâ. 34.
Ista Ioachimi sedes, regalis avitum
Sanguinis hoc tectum; sed quo pia stirpis egestas
Non indigna suae, parvo contenta penatum
Limine, pro tenui censu felicius ista
Iessei generis proles Davidica vixit
Quam Salomon: cui invicto Mavorte

Non aliter fuit illa patrum, quos Numinis aequa
Vis tenuit, captiva cohors, his carceris umbris,
Quos Adami terror, multos quoque propria vitae
Improbitas, quamvis lacrymis expuncta ligarat.
Sanguinis eiusdem, culpae potentior omni
Hos fratris spe fovit amor quem robore fortem
Emissura domus fuerat Iessea Leonem.
Proque secutura fraternam in pignus adepti
Libertate fidem, votis promissa

lege securis.
O decus Isacidum fratres, Machabaea propago!
O asperse caput canis Eleazare, digno
Funere felices animae, quëis causa cadendi
Numen erat! Veniet tempus, cum castus amator
Sanguinis occisusque suis consortibus Agnus
Victrices referet tali pro sanguine palmas.” 29.
Talia dicenti, consuetus adesse, puellam
Aliger

stirpe diremptas
Connubiis miscere tribus Mariaeque tribulis
Progenies Iudae medio Davide fuisset,
Hinc erat augusto Iudae de sanguine natis
Virginei spes facta thori; nec segnibus iste
Sanguinis eiusdem caluit rivalibus Hymen. 34.
Ut vero thalami Mariam vox attigit, haesit
Anxia Virgo, suum constans servare pudorem
Et voti memor

9.
Regia progenies, altae virtutis Ioseph
Exemplum; cuius, sed avo propiore Mathane
Progenitor Salomon, vera a Davide propago
Inde parens Iacobus, uti soror Anna recenset
Sanguinis eiusdem proavos. Dedit Anna Mariam,
At soboles Iacobe tua est Iosippus; et istum
Iosippum fratris prolem sicut Anna Nepotem,
Sic habet et generum: Mariae est cognatus Iacob,
Cui eadem nurus et neptis,

Alloquitur: “Flectat saltem te, nate, paternus
Sanguis et antiquae proavis a regibus ortae
Stemma domus, quam tu postremo haerede labentem
Innixamque parum valida radice relinquis.
Sanguinis ille leo nostri Iesseia proles,
Si canitur nostra venturus origine Princeps,
Quid Iosippe tuos fraudas hac luce futuros
Seminis haeredes? Bona sit; rerum attamen isto
Ordine virginitas non est bona.”

Respiciat me Virgo suo, si cura Tonantis
Est Virgo, mecum curam si dividat author
Omnipotens, laus quanta mihi est? Pulcherrima caeli
Portio si Virgo est, terrae si gloria, Iudae
Splendor et Isacii melior si sanguinis 755 sanguinis: sanguis heres,
Caelicus indutus carnem si dicitur Ales,
Si non effigies, sed virtus ipsa, stuporis
Materies, et forma Dei (de Virgine dici

Est Virgo, mecum curam si dividat author
Omnipotens, laus quanta mihi est? Pulcherrima caeli
Portio si Virgo est, terrae si gloria, Iudae
Splendor et Isacii melior si sanguinis 755 sanguinis: sanguis heres,
Caelicus indutus carnem si dicitur Ales,
Si non effigies, sed virtus ipsa, stuporis
Materies, et forma Dei (de Virgine dici
Haec etenim saepe aure tuli) quo munere Numen

in nullos qui transiit hactenus orbis
Articulos emptoque rubens amethystus in auro,
Iam tuus est, Iosippe. Thori quod iussa iugalis
Non invita dabit, deero nec fidus ituro
In templum comes. Agnati quoque sanguinis idem
Est animus: venient, festi quos annuus ignis
Excivit Solymam propriis e sedibus ardor.
Hic venerandus adest grata cum coniuge mystes
Melchi Hebronites, qui sanguine tangit Elisam,

Coniugio semperque animis concordibus ite
Quo virtus probitasque vocat. Sis nupta fideli
Grata viro, fecunda utero partusque benigna
Expediat Lucina tuos serosque nepotes
Aspicias longaeva parens, quos sanguinis ordo
Quartus et ulterior proprio de stipite natis
Ob sobolem laetis numeret descendere ramis.
Sis pia, sis prudens felixque attingere primas
Isacias virtute nurus: sollerte Rebeccam

Sepphora dedit: comes ibat Abelus,
Filius et soboles materni nominis una;
Mater erat Glaphyre, partus extincta labore. 5.
Collecti templo cognati sanguinis omnes
Iessigena sacros pacta pro Virgine mystas
Laeti adeunt. Fidi nil connubiale morati
Reddere depositum mystae, sublimius ipso
Templo opus, educunt Mariam traduntque stupendam

Adamus
Unigenamque meum aeterno splendore micantem
Suscipiat terrena caro, cui funeris expers
Prima manet, sed origo dabit succumbere letho
Altera, complentem vacuam pretioque prementem
Sanguinis, inde gravem casuram in funere lancem
Iamque reperta parens carnem praebebit iturae
In terram soboli tempusque advenit eundi.” 22.
Hic

Invisum populis statuit deponere laetus
Ad secura Deae reducis solacia ferrum
Extremaque iubet Martem sic lege feriri.
Fas ultra humani sitiens 637 sitiens: fitiens quod sanguinis, asper
Gradivus: vita cives spoliavit et urbes
Civibus ac opulentorum populator iniquus
Regnorum, nimius caedis nimiusque cruoris
Latro, nurus castas thalamosque impune iugales

Bethleme est nobis communis utrique petita
A Iesse genitore domus, quae murice regum
Tecta olim, nunc tecti expers. Illa urbe Latinis
Imperiis nos stare decet: tribus altera quosvis
Sanguinis externos illuc vetat ire nepotes.
Nos vero decimus proavitis sistere tectis
Debebit mensis; te illius propria Phoebes
Quam vereor ne laedat hiems, ignota petentem
Limina! Teque etiam memini dixisse

Sanguine divino lucem discriminat anni.
En tibi, Roma, novus scribi quo murice Consul
Postulet, Hebraeo fusus spectatur in antro!
Si tamen istius pretium tibi vile cruoris
Creditur, adveniet tempus cum sanguinis isto,
Non modo conscriptos laetaberis imbre Quirites
Perfusos primas anni signare Kalendas;
Idem divinus fieri petet iste tuorum,
Nobilior Tyriâ dominorum purpura, sanguis.

Edictum fer tale volo, quo tota gravetur
Ephratae regio: puerum Davidis ab alma
Stirpe ortum accepisse refer partusque recentis
Esse locum Bethlem latebrasque morantis ibidem
Rumor habet; te servandi quia sanguinis alti
Cura tenet, puerum regali limine sistant,
Regales habiturum aedes, ne casus eundem
Invidus extinguat: quod si parere recusent,
Bima cadat soboles ferro Ephrataea minore.

ardor. Scripti signavit protinus astum
Edicti, quo tota alto ceu fulmine tacta
Intremuit regio et Bethlem funusque daturae
Ephrataeae ululant percussae pectora matres:
“Quis puer hic, aiunt, soboles quae sanguinis ista
Iessiaci, nostrae prolis tradenda periclo
Quaeritur? Ignaram pueri quae territa urbem
Pernicies? Non is puerum, vult iste cruentus
Parricida suo speciem praebere furori,
Quo

amori
Cedo lubens horae, quae te moriente salutis
Adveniet, cuius nocuum spes torquet Adamum.
Si ventura movet generis te gloria nostri,
Ah nate, ah, pretium sceleris depone tuosque
Sanguinis immenso numera pro foenore rivos.
Laeta tuae mortis fructum, sed maesta dolensque
Triste feram pretium: patiar crudele meisque
Luctibus immoriar, quorum praesaga laborant
Viscera, quae saevus fati iam

Flos novus et toti species mirabilis orbi
Barbara vicini praeferret symbola fati.
Subiecta primum sacer est tellure receptus
Ut cruor, immisso tellus pro sanguine florem
Reddidit, esse decens rata si pro sanguinis hausto
Divini pretio, donum non vile referret.
At quia purpurei caedis feralis imago
Causa fluoris erat, manans servavit eandem
Effigiem sanguis, quo vivae occulta latebant

flagrarent rumpi vitalia fato.
Iam prope stabat atrox, rabidam quo poscat Idumen
Ad meritas, Nemesis, Christi pro funere poenas,
Sanguineo mala saeva minans armata flagello:
Iamque potens belli divini sanguinis ultor
Surgebat Romae princeps, Solymaea Latinis,
Perfidiam ulturis subiturus moenia signis.
Spectaret Latias, urbi Temploque vocatas
Ne caeli Regina faces coetusque suorum

14  »Si nescis«, ait, »in reliquis, quae mira fuissent,
15  Seu pietas animi Martisve aut dona Minervae
16  Sunt Augustini consuetae sanguinis artes:
17  Sic vigor insolitus, sic tantae mascula gentis
18  Ingenia haud norunt alienae cedere laudi.
19  Se soli superare

flavo placat fera saecla metallo.
11  Nec dum pugnaces animos nec ponitis arma,
12  Regnantum cognata manus? Non frangere vestra
13  Pectora, non avidos fraterni sanguinis enses
14  Ignea semideae valuerunt fulmina linguae?
15  Arma tenete tamen, iunctis nam concita signis
16  Agmina ab Europa Solymum devolvit in hostem

at temere fugiens reboantia vento
69  Antra lepus genitrixque humili de plebe ferarum
70  Te media peperere fuga. Consortia vilis
71  Sanguinis et fratris nomen nomenque sororis
72  Devoveo, mihi ne frater foedissimus obsit
73  Extinguatque meas cognata ignavia laudes.«

pallens coma provocat astri:
303  At tu semper obes, cunctis, et ubique, simulque
304  Optima quaeque aufers, et quaeque horrenda reponis.
305  O latro virtutum, Divini sanguinis ingens
306  Jactura, o praecox, atque Ultio prima Nocentum!
307  Arbor stirpe vetus, Stirps et ramosa laboris,
308  Mundum luctifica

137  Invidiae segetem, quae tandem fellis acerbi
138  In tua vipereum convertit funera virus.
139  Tu modo vulneribus concisus, et horridus atra
140  Sanguinis infecti sanie, et caligine mortis 140
141  Hic nuda Jove sub gelido procumbis arena
142  Infidae monumentum ingens et fabula sortis!
143  Ast ego pestiferis corrumpere flatibus

ad Andream, nescio quem amicum suum:
Andrea, graviter tuus poeta
Aegrescit podager... Et iterum:
Tollere nodosam nescit medicina podagram... Id autem morbi genus, non quod intemperate et incontinenter vixerit, sed sanguinis vitio a maioribus ad se transfuso, quasi haereditario iure hausisse testatur ad Marinum itidem amicum suum:
Cur non degener, o Marine, cur non
Exhaeres fuit Aelius paterni
Morbi, consimili tenore cuius
Vexatur? Neque enim Venus scyphique
Me

ob eorum incertum perturbatumque per cerebrum motum ab illis quoque capitis morbos, vertigines, virium defectum, atque insaniam saepe oriri ad vers. 450. docet. Famem deinde et sitim et ciborum in stomacho concoctionem, et, quo pacto corporis partes nutriantur, explicat; ac circuitionem sanguinis describit. Ad sensus delapsus a vers. 520. ad vers. 621. disputat, nobis eos a Natura datos esse non ad veritates rerum cognoscendas, sed ad tuendum conservandumque corpus (facile enim et compendiaria quadam via de rebus, quae vel obesse vel prodesse possint, nos

1667  Libera tunc Animi regnabat in omne potestas
1668  Corpus, et hoc totis parebat partibus uni,
1669  Fibraeque nervique atque edita claustra cerebri
1670  Et tenuis puri vapor almus sanguinis omnis
1671  Nil inconsulta tentabat Mente, neque ullos
1672  Non mandante Anima motus dabat, extera quamvis
1673  Multimodo rerum facies impelleret ictu
1674  Corpus, ut

214  Exiguae molem: stabulari millia multa
215  Cuspide actus tenuis valeant super, et dare saltus
216  Huc illuc varios lati velut aequore campi.
217  Horum jam quid erunt venae, quid sanguinis et ossa,
218  Quid nervi fibraeque, quid intima claustra cerebri?

219   Deinde et particulas his adde prope innumerales,
220  In quos (nec mora non aliqua est) abit

mortem
1808  Certabant; alii contra non vulneris ictu
1809  Expertes tamen huc atque illuc vociferantes,
1810  Vitaї nimium cupidi mortem fugitabant,
1811  Et terram effuso signabant sanguinis imbre:
1812  Interdum tamen a tergo velocior instans
1813  Mors veniebat ob exhaustas vel denique vires,
1814  Vel quia murorum deprensos desuper ingens
1815  Mactabat casus:

206  Consilii multo loca fervida sole colentes,
207  Vel loca, qua salso spumant liquida aequora fluctu:
208  Quandoquidem salis et magni natura caloris
209  Mobilitat tenues purgati sanguinis auras,
210  Et facit, usque magis raraeque levesque ferantur
211  Ast hinc a varia ne quis regione locique
212  Natura atque ipsis elementis denique tantum
213  Aestimet

uqod ea ratione fatendum.
495  E Vena, quae dicta Cava est, irrumpit inundans
496  In Cor, quod medio vibratur pectore, Sanguis;
497  Tum patefactum illud distenditur, atque recepra
498  Sanguinis in sese fit multo latius unda:
499  Contrahitur porro, rubicundumque exprimit ipsos
500  Rorem in pulmones; ille undique fusus eorum
501  Per caulas teritur magis, interiusque recenti

fronte), pilarum
1268  Se circa ut rapide reflexa Elementa rotentur;
1269  Prodibit Ruber inde Color, Rubicundaque visum
1270  Lux feriet: quod fit, minium cum cernimus, et cum
1271  Sanguinis undantes latices e vulneris ore
1272  Profluere, aut roseos primo ex Oriente videmus
1273  Aurorae vultus lucemque diemque ferentis.
1274  Contra si tenui retro pila missa rotatu

fit, concutiatur ut una
1788  Protinus et corpus motu et Mens percita sensu.
1789  Nam si percipiam memet contingere valde
1790  Rem, prope quam video; purgati mobilis aura
1791  Sanguinis exoriens vestigia magna viasque
1792  Vi multa in mollis supera regione cerebri
1793  Imprimit, atque acri ferviscens excita motu
1794  Diffluit in partes extemplo corporis illas,

1868  Ast Odii contra sensus fit, turpia, longe
1869  Cum fugimus, quae sunt, ingrata et noxia nobis.
1870  Tum vapor aurarum misceri alimenta cruore
1871  Vix sinit, et motum tardat quoque sanguinis obstans,
1872  Reddit inaequales et pulsus cordis, et ipsum
1873  Efficit ut pectus frigescat: denique sensus
1874  In nobis Odium tristes et concit amaros,
1875  Tristis uti

1929  Suaviter unam animo, quae laesit, commeditantes
1930  Rem, neque ab hac patimur distracti avellier unquam
1931  Proinde Dolor magno tantum medicina Dolori est:
1932  Nam facile aurarum est et sanguinis ire secundis
1933  Motibus; at contra pugnando obsistere velle,
1934  Sistere velle agiles nimirum protinus auras,
1935  Velle quoque incoeptos subito

ulcisci ardescimus ausus.
1972  Plurima de genere hoc infesto impellere sensu
1973  Tristitiae possunt animum corpusque ciere.
1974  Tum gelido nobis in pectore contrahitur cor,
1975  Sanguinis et motus languescit tardior, ora
1976  Propterea pallent, solvuntur membra, tremit vox.
1977  Fit quoque Tristitiae vim propter sanguinis omnis
1978  Motus ut interdum penitus sistatur, eoque

1974  Tum gelido nobis in pectore contrahitur cor,
1975  Sanguinis et motus languescit tardior, ora
1976  Propterea pallent, solvuntur membra, tremit vox.
1977  Fit quoque Tristitiae vim propter sanguinis omnis
1978  Motus ut interdum penitus sistatur, eoque
1979  Tempore deficiat quoque letho vita recepto.
1980  Saepe etiam Tristes suffundere lumina flammis
1981  Insuetis,

cruor e pulmonibus: inde
1986  Guttatim ex oculis lacrymae volvuntur in ora;
1987  Palpebris quoniam liquor hic expressus inundat.
1988  Latius at reddunt cor Gaudia, vividiorque
1989  Sanguinis est multo motus; tum membra calescunt
1990  Fortia; tum roseo contingier ora colore
1991  Ora genasque videbis, et ambos lumine vivo
1992  Fulgere flagrantes oculos, corpusque valentes

habiturus sit ab extero officiali. 8vo. Quod religio popaeque eorum ab officialibus contemnantur, spernantur, nec obtenta hactenus a regiis Majestatibus privilegia curentur. 9no. Quod majora ipsis regulatio inferat damna, expensas, nam pro tot officialibus domus in terris a se emptis vel effusione sanguinis procuratis quando exstruent? quibus? et cur his proprias terras cedere deberent? Et quidem in locis melioribus. Cumque pro officialibus stabula, horti, prata, foenilia exigantur, quanta eorundem tenutorum futura est diminutio. et gratis quidem quis non videt. |

arcana ignorantis) haec totius hujus belli videtur esse ratio, atque ab hinc enatum esse, et quidem Europa minus exspectante, ne videlicet crescat aerarii Austriaci potentia. Hinc videtur peti admirabilis orbi Austriae ab Anglia recessus, hinc cum Gallia conjunctio; praeter videlicet conjunctionem sanguinis, quae in Francisco I. imperatore evenit cum Gallis, Austriam jungi cum Gallia opportuit causa commercii naviumque ⃒ suarum per Mediterraneum proficiscendarum. Nam praeterquam quod Hispania Siciliaque ac Neapolis de Borbonico essent sangvine, Gallia in

inter quo et me Mathematicis disciplinis instruxit, quem et successorem sibi dedit renunciatus Collegii Romani Rector. Mentionem hic facimus hujus ipsius muneris Mathesim docendi, quo tandiu est functus, regiminis Collegii ipsius, et 4 poematum de volatu, de natatu, de incessu, ac de motu sanguinis, quae inter Arcadum illustrium carmina prostant. tabula pingendus in ampla
280   Sollicitum tenet, o Lycida, mentemque, animumque
Ad sese rapit, et calamos, dextramque reposcit.
Ille olim sanctae correptum ad templa Mathesis

288  In latera amplus, ut aequet aheni marginis oras
289  Orbem includentes, atque inter crura receptet.
290   Cui fuerit natura viae patefacta priori,
291  Ingens pugna fuit jamdudum, at sanguinis expers,
292  Qualis, cum verbis contenditur inter inermes,
293  Esse solet: laudem simul Ausonis arripiebat,
294  Gallicaque ora simul: siquidem praeclara reperta
295  

1401  Nos clypeo, possimus uti vitare senectae
1402  Omnem ictum, lapsos sensim irrepentis in artus,
1403  Atque hebeti constringentis torpore cerebri
1404  Duratas fibras, vitalem et sanguinis auram.
1405  Scilicet illam artem stulte moritura propago
1406  Optemus; referunt usam qua Cholchida quondam,
1407  Effoetum ut virides revocaret corpus in annos.

2117  Hac abeunt, remeantque leves, cita turba, ministri;
2118  Nam simul extera vis, nervorum texta coegit
2119  Intremere impellens, aut mens simul ipsa moveri
2120  Membra velit, quaedam subtilis sanguinis aura
2121  Notum currit iter, vario aut molimine tensi
2122  Sollicitant nervi nervorum summa, vel ima,
2123  Externisque monent dominam de rebus, ut ipsae

senatus
4.617  Infracta imperia ac civilis semina belli
4.618  Protinus hic suscepta sibi totumque per orbem
4.619  Hinc subito immitis diffusa incendia flammae
4.620  Totque inde eversas urbes, tot sanguinis amnes
4.621  Effusi ac tantos confusae stragis acervos.
4.622  Hic ergo, hic eadem in plena nunc sydera luce
4.623  Suspecto et Phoebi nil curo ardentia tela.
4.624  Testis ades,

colores.
6.332  Quae violas, quae coerulei placida aequora ponti
6.333  Languida nigranti confundunt stamina fuco,
6.334  Flexa magis, magis ima petunt; referentia contra
6.335  Ardentesque rosas et fusi sanguinis undam,
6.336  Divitis et venam quae tingunt fulva metalli,
6.337  Vi retinent majore viam ac de tramite recto
6.338  Discedunt miniis et minus inclinantur in umbram.

6.1050  1050 Illa quidem, ut vidit duro exardescere bello
6.1051  Usque magis terrarum orbem et Neptunia regna,
6.1052  Tot campos armis membrisque horrere recisis
6.1053  Quadrupedumque virumque, effusi sanguinis amnes
6.1054  Ire novos, totum consterni classibus aequor
6.1055  1055 Horrisonis fractasque undis fluitare carinas,
6.1056  Libera, sed tanti non et secura pericli

2.2.22   Nempe Amor exussit terque quaterque luem
2.2.23  Incretam, et stygii exemit mala semina tabi:
2.2.24   Tum niva finxit candida membra manu
2.2.25  Sanguinis ipse legens guttas, qui purior, et qui
2.2.26   Matris erat toto in corpore vividior.
2.2.27  Ah fuge jam coluber: viden ut dia emicet infans?
2.2.28   Te petit ila, tibi

partim guttatim imbre fluit tepido,
2.10.47  Partim etiam undanti rivo per membra volutus
2.10.48   Ubertim duros inrigat et lapides.
2.10.49  Nate deo, ah nimium fluxit jam sanguinis; ah jam
2.10.50   Parce precor, curnam te amplius excrucies?
2.10.51  Tanti igitur mortale fuit genus? Huccine tandem
2.10.52   Nostra salus, huc te nostri amor

3.4.61  Sic flebat Phyllis; flebant cum Phyllide Amores.
3.4.62   Ah misera ah Phylli; periit formosus Alexis:
3.4.63  Illa tot effudit lacrymas, quot fudit Alexis
3.4.64  Sanguinis exspirans guttas; fletusque cruorque
3.4.65  In varios abeunt flores, tellure recepti:
3.4.66  Lilia sunt fletu prognata, cruore Amaranthus.
3.4.67   Occidit heu pulcher;

alios virtute anteire, meorum
6.255  Esse patrum et similem, primae qui praemia laudis
6.256  Prima Ephyrae, ac Lycias late retulere per urbes.
6.257  Hoc genus est nostrum, nostrique hic sanguinis ordo.
6.258  Sic ait: auditis gaudet fortis Diomedes,
6.259  Et magnam tellure hastam defixit; amicis
6.260  Tum regem verbis compellans talia fatur: 260

Bibliographia locorum inventorum

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

Kitonić, Ivan (1561-1619) [1619], Directio Methodica processus iudiciarii iuris consuetudinarii Inclyti Regni Hungariae, versio electronica (), 154 versus, verborum 69145; 12 epigrammata, 12 capita, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [kitonidirmeth].

Palmotić, Junije (1607.-1657.) [1645], Carmina Latina, versio electronica (), 6731 verborum, versus 1094, Ed. Milivoj Šrepel [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [palmoticjcarm].

Gradić, Stjepan (1613. — 1683.) [1667], Oratio de eligendo Summo Pontifice, versio electronica (), 2879 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gradicsoratio].

Belostenec, Ivan; Glavinić, Sebastijan; Anonymus (1593./1594. - 1675) [1675], Gazophylacii dedicatio et prologus, versio electronica (), 3558 verborum, 12 versus, Ed. Damir Boras [genre: prosa - dedicatio; prosa - epistula; prosa - prologus; prosa - paratextus; poesis - epigramma] [word count] [belostenecigazophylaciumded].

Rattkay, Ivan (1647–1683) [1683], Relatio Tarahumarum Missionum eiusque Tarahumarae Nationis Terraeque Descriptio, editio electronica (), 9250 verborum, Ed. Ludwig Fladerer [genre: prosa oratio - relatio] [word count] [rattkayitarahum].

Matijašević Karamaneo, Antun (1658-1721) [1686], In Budae a Turcarum tyrannide libertatem, versio electronica (), 234 versus, verborum 1555, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - carmen; poesis - epica; paratextus poetici] [word count] [matiasevcaramaninbudae].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Dissertatio regni Croatiae, versio electronica (, Zagreb), Verborum 780, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vitezovritterpdiss].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1728], Magdalidos liber primus, versio electronica (), versus 426, verborum 2792, Ed. Matea Mrgan [genre: poesis - epica; poesis - versio; prosa - epistula] [word count] [djurdjevimagdalidos].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1738], Sanctae Margaritae Cortonensis... conversio, versio electronica (), versus 437, verborum 2735, Ed. Martin Muhek [genre: poesis - epica; poesis - carmen] [word count] [djurdjevimargarita].

Crijević, Serafin Marija (1686-1759) [1740], Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 6633, Ed. Stjepan Krasić [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [word count] [crijevicsbiblioth].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1753], Ecloga recitata in publico Arcadum consessu, versio electronica (), 325 versus, verborum 3023 [genre: poesis - ecloga] [word count] [boskovicrecl].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1755], Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica (, Rim), 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [word count] [staybphilrec].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report