Your search found 5166 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3737-3865:

excoleremus; tamen, quia specie rerum quas sensibus percipimus ita implicamur, eisque inhaeremus, ut erroribus corrupti optima Naturae semina hebescere sinamus ac paulatim obliterari, fit, ut, cum animum ad discendum adjungimus, id aegre a nobis ac cum labore fieri experiamur: proinde ea studia, queis alitur animus, cito fastidimus ac repudiamus, nisi suavitate aliqua noster hic levetur atque imminuatur labor. Quapropter probanda mihi videtur veterum Philosophorum ratio, qui in Academiis ac lyceis satis ornate eleganterque disserendo ad audiendum excitabant homines tum loci tum

probanda mihi videtur veterum Philosophorum ratio, qui in Academiis ac lyceis satis ornate eleganterque disserendo ad audiendum excitabant homines tum loci tum sermonis jucunditate. Hujusmodi instituto si stetissent ii, qui mox eas disciplinas professi sunt, minus inculta fortasse tandiu ea studia jacuissent: nosti enim, qualem iis speciem plerique quam asperam adhibuerint; et, quasi ea, quae ipsi traderent, per se satis essent ampla atque illustria, nihil minus elaborarint, quam ut eadem non incompte dicerentur: quo pacto liberales animos a discendo averterunt, nedum

eleganterque disserendo ad audiendum excitabant homines tum loci tum sermonis jucunditate. Hujusmodi instituto si stetissent ii, qui mox eas disciplinas professi sunt, minus inculta fortasse tandiu ea studia jacuissent: nosti enim, qualem iis speciem plerique quam asperam adhibuerint; et, quasi ea, quae ipsi traderent, per se satis essent ampla atque illustria, nihil minus elaborarint, quam ut eadem non incompte dicerentur: quo pacto liberales animos a discendo averterunt, nedum invitarint, eo, ut opinor, decepti, quod cum solam dicendi venustatem rem esse levissimam

poterat: at cum Philosophia hominum vitae utilissima sit, ad universorum animos fuit accommodanda, resque gravissimae, ut in omnium mentes facile influerent, cum hilaritate sermonis conjungendae. Quid enim crebrius videmus, quam ea, quae venuste atque eleganter mandantur litteris, in oculis omnium ac manibus esse? Quae vero ex eo genere tam libenter legimus audiamus atque ediscimus, quam quae carminibus scripta sunt? Quod qui fieret, nisi Poetae potissimum ex eorum artis instituto delectationem praeseferrent? Sed ut

celebritas, qui eam ad voluptatem tantum detorquent, qui non ad res utiles atque graves convertunt, nonne eximiam opportunitatem juvandi negligere videntur, atque ad inanissimam consuetudinem ab optima institutione deflectere? Nam Veteres humanissimam artem non ad delectandum tantummodo (ut nunc ea abutimur) adhibuerunt; sed idcirco praeclare invenerunt, ut, quae maxime jucunditate traheret, eadem esset ad juvandum aptissima. Proinde seu Patriae commodum seu cujusquam rei utilitas postularet, et in Rebuspublicis constituendis et in condendis legibus et in popularium animis ad fortitudinem

Verum horum omnium nulla pene monumenta ob longinquitatem temporum ad nos transmissa sunt. Unius extat, atque ad nos usque dimanavit Lucretii venustissimum opus; cujus eo libentius mentionem facio, quod eum in scribendo secutus sis ipse. Quem Musarum etiam minime studiosum non ad legendum trahant ea, quae ab ipso versibus sunt reddita? Cui non illa antiquioris sermonis urbanitas mire placeat? Ab Epicuro et ab Epicureis quae ante illum tradebantur, scimus propter incompositum dicendi genus non ab aliis fere, nisi qui ab eadem disciplina essent, legi solita: nunc eorumdem cognoscendorum cui

quae ab ipso versibus sunt reddita? Cui non illa antiquioris sermonis urbanitas mire placeat? Ab Epicuro et ab Epicureis quae ante illum tradebantur, scimus propter incompositum dicendi genus non ab aliis fere, nisi qui ab eadem disciplina essent, legi solita: nunc eorumdem cognoscendorum cui non ea in dicendo venustas mirificam cupiditatem excitat? Verumtamen, quo magis hanc in illo praestantiam admiramur, accidit, ut eo molestius feramus tantam elegantiam tam absurdis sententiis adhibitam esse, et quae optima erat ratio et praeclare ad juvandum instituta, eam opinionibus nequissimis

qui post illum eamdem excoluerunt, multa egregia quidem ac praeclara sint inventa atque instituta; tamen si haec potius reddere voluisses (quamquam nec interdictum tibi putas, ne horum etiam pleraque desumas, et nonnulla transferas ad ejus rationem, cujus e fontibus praecipue rem hauris) neque ea versibus convenissent, quippe quae calculis ac Geometriae rationibus nimis sunt impedita, neque cum hi fere omnes Philosophiae potius partem aliquam attigerint quam universam pertractarint, eadem satis esse potuissent Naturam rerum omnem persequenti. Quae vero a Cartesio traduntur, et seriem

disputando ac disserendo Naturae opera intelligerent, quae mehercule, nisi manibus contrectentur atque usurpentur oculis, nunquam cognoscuntur. Accedebat ad haec Unius auctoritas, cui omnium animi obsequebantur. Erat hic velut positus Veri quaerendi finis, ut quae mens unius videre non potuisset, ea consequi jam se quisque desperaret. Proinde quid mirum, si effectum est his artibus, ut nihil tandiu procederent in rerum investigatione, imo ut paulatim obscurarent omnia et confunderent? Vidit enimvero Vir doctissimus patere latius Naturae amplitudinem, quam ut eam unius mens omnem capere

ne, si uberius de illo dicerem, viderer idcirco id facere, ut amplior inde pars laudis tanquam cum illo communicatae tibi redundare possit. Nam ego quidem semper duxi non exiguum esse meritum eorum, qui, quae ab aliis sapienter sunt inventae, ita reddere possint, ut in communem usum ea derivent; et si utilitate rem metiamur, eos fere aeque ac doctrinae Auctores ipsos benemereri de bonis artibus. Sed horum qualiscumque sit laus (neque enim quidquam affirmare ausim, ne tua causa facere videar), eam quidem omnem eximie ac singulariter a te comparatam esse existimo. Tanquam enim

ac singulariter a te comparatam esse existimo. Tanquam enim ex adytis Philosophiae ad omnium utilitatem optimas disciplinas eduxisti. Nam cum in tanta luce res obscuriores collocaveris, severioribus tantam elegantiam conciliaveris; ea, quae tantummodo mentibus eorum, qui gravioribus studiis detineri solent, hactenus erant reservata, transtulisti etiam ad minus eruditorum cognitionem. Atque hic equidem non fateri non possum me nunquam arbitratum esse res tam impeditas tamque difficiles tam aperte ac dilucide dici potuisse.

exoratus jam est Apollo, praesentesque sunt Musae, continuo earum favore uti pergens in aliud hujusmodi argumentum laborem impendere non abnuas, et Nevvtonianam etiam Philosophiam ad Musarum modos transferre aggrediaris. Novi equidem et quanta sit operis difficultas, et quam pene sit desperandum ea versibus assequi posse, quae nonnisi Mathematicorum sermone expediri videmus; sed facit, ut te horter ipsamet rei tam arduae praestantia ac magnitudo; et ex eo, quod hactenus in quamplurimis fere aeque difficilioribus praestitisti, conjiciens, idem etiam in hoc praestare te posse confido. Ne

aliquid certi in Philosophia statuatur, de rebus omnibus dubitationem instituit: ut ita Mentem ab erroribus et praejudicatis opinionibus, quae vel ob aetatis imbecillitatem vel ob temeritatem in judicando atque alia hujusmodi obrepserunt, purgemus. Mox ad comparandam rerum cognitionem veniens ea proposita Veri quaerendi via, ut a notis ad ignota procedatur, a versu 353. hoc sibi certum indubitatumque primo occurrere ait: Ego cogito, ergo sum; et quoniam non alia de causa sibi manifestum id esse videt, quam quod claram ejus et distinctam perceptionem habet, quidquid clare

annuum Terrae circa Solem motae cursum per duodecim Eclipticae signa describit. Orbem, quem Luna suo motu conficit, ab Eclipticae via variae hinc atque inde declinare ostendit, proinde ab hoc orbe Eclipticam intersecari in duobus punctis, qui vocantur Nodi. Fit itaque Lunae defectus, cum ea e regione Solis in Nodo vel prope Nodum versatur, terra interposita umbram in eam projiciente: Sol vero deficit, cum Luna item in Nodo radios ejus interjecta nobis intercipit. Ab ignorantia hujusmodi causarum proficisci superstitiosas et pravas de rebus opiniones, pluribus exemplis docet. Umbram

partitionem, et regionum ac marium descriptionem ad finem usque persequitur. LIBRI TERTII ARGUMENTUM GALLIAM ob multa laudat, ob id vero praesertim, quod ea Cartesium tulerit, cujus etiam laudes ad Vers. 63. persequitur. Post descriptam in libro superiori Mundi hujus dispositionem, causas ejus et principia se traditurum in hoc promittit: et quamvis exortum Mundi nulla primordia antecesserint, cum a Deo is statim perfecte atque absolute

nunc fiunt, rite peragantur, exquirere. A versu. 132. igitur haec habet: Materies omnis, ex qua haec rerum universitas componitur, fuit initio divisia in innumerabiles particulas, quae et seorsim circa se ipsas et simul circa puncta quaedam motae fuerunt; unde tot Vortices, quot erant ea puncta, effecti. Rotatu particularum circa se ipsas angulos atteri, easque in sphaerularum figuras reduci oportuit: quod vero vacaret inter globos, id particulas attritu excisas replere. Jam duo hinc Elementa rerum suppetunt: Primum, minutiores illae ex attritu angulorum. Partes: Alterum, ipsi

tamen, cum superiores semper impedimento sint in ferioribus: in quo particularum effugere contendentium nisu naturam lucis ait esse positam. Tum a Vers. 210. declarat unius Vorticis polum contigui Vorticis Eclipticae obversum esse; proinde primi Elementi materies elabens (potest enim ea per sphaerularum intervalia exitus sibi viam reperire) per unius Eclipticam in alterius polos influit. Ea, ubi per polum utrumque largius immissa in medium confluit, subito occursu moveri simul celeriter et rotari debet; hinc Astrum in centro gignitur: nonnunquam vero neque id in axis medio

nisu naturam lucis ait esse positam. Tum a Vers. 210. declarat unius Vorticis polum contigui Vorticis Eclipticae obversum esse; proinde primi Elementi materies elabens (potest enim ea per sphaerularum intervalia exitus sibi viam reperire) per unius Eclipticam in alterius polos influit. Ea, ubi per polum utrumque largius immissa in medium confluit, subito occursu moveri simul celeriter et rotari debet; hinc Astrum in centro gignitur: nonnunquam vero neque id in axis medio fieri, neque in ipso axe perstare demonstratur; hinc Excentricos circa Astrum orbes a Vortics materie ipsique

337. Tertii Elementi naturam explicare pergens hanc confici docet ex primi Elementi particulis inter se complicatis, atque in crassiorem excrescentibus molem, quae per globorum intervalla transiens in Striae figuram conformatur. Iners ea materies in polos redigitur; inde per axem in Astrum pervenit, eique maculas offundit. Hae idcirco in Sole observantur: atque ex earum Soli inhaerentium conversione Solem quoque circa se converti deductur. Hujusmodi maculas diu non permanere, sed alias absumi, alias rursus generari videmus; hinc

valde imminatur, et nonnulla fixa sidera aliquando nobis prorsus obtegnatur, aliquando et nova appareant. Striata hujusmodi materies non semper Soli inhaeret, sed ejus vi saepe rejecta et dispersa longius procurrit, eique, ut Terrae aer, circumfunditur. Haec ad Vers. 551. Si quando vero ea crassior materies Astrum densissime circumtexerit, et ejus Vorticis motus elanguescet, et a fortiori vi finitimi Vorticis una cum Astro abripietur: hinc Cometam esse ait, cum abreptum hoc Astrum ita compactum est, ut vim habeat ex alio Vortice in alium elabendi. Multorum hoc loco de Cometis

et praesertim in Luna servantur, retionem reddit. A vers. 946. de corporum Gravitate agit, cujus causam repetit a globulis secundi Elementi a centro motus, quod idem Terrae centrum est, recedere nitentibus, et caetera corpora deorsum renovato semper impulsu trudentibus: idcirco enim ea lapsus suos per quadrata temporum accelerant: imo et Terrae rotunda figura prodit ab hujusmodi particulis eam circumundique prementibus. Gravitatem corporibus minorem sub Aequatore, quam sub Polis esse a celeriori in his, in illo tardiori Pendulorum motu deprehendi ait; idque ea de causa fieri,

idcirco enim ea lapsus suos per quadrata temporum accelerant: imo et Terrae rotunda figura prodit ab hujusmodi particulis eam circumundique prementibus. Gravitatem corporibus minorem sub Aequatore, quam sub Polis esse a celeriori in his, in illo tardiori Pendulorum motu deprehendi ait; idque ea de causa fieri, quod sub Aequatore major terrestrium corporum ex diurna Terrae conversione motus plus gravitatis detrahat, quam sub Polis. Tum a vers. 1077. cur corpora alia aquis innatent, alia iis submergantur, demonstrat; et motus piscium sursum deorsumque explicat. Corpora tantum

a vers. 180. cur Maris aquae salibus corrupta sit, inquirit; et cur eadem fluat ac refluat, hanc affert explicationem: ut in fluminum alveis, ubi a pontium mole coarctantur, undae celerius effluunt; sic in Terrae Vortice, ubi Luna suo corpore iter fluenti aetheris materiae arctavit, ea materies vi connitens per impeditiorem viam subjectas Oceani aquas premit, simulque Terram paulum illa impressione repellit: hinc in oppositis Terrae partibus fluere Maria necesse est, refluere vero, cum Luna ab illo loco digreditur. Et quoniam Orbis Vorticis Terrae ellipticus est, cum Luna in

quibusdam et flexibilibus silis ait componi; hinc fluidum esse, et, si comprimatur, conniti, ut se restituat, ac dilatet. Hujusmodi Elastica vis in aliis etiam corporibus explicatur: hoc loco Sclopetum, ut vocant, Pneumaticum, et Boyli machina deferibitur, et pleraque eorum, quae in ea ad probandam vim aeris experimenta siunt, afferuntur. A vers. 919. Aëri quoque gravitatem inesse suam probat ex aqua in tubis suspensa, et ab illo extra premente sustentata; idque ad vers. 994. Mox de Ventis agit: illos ipsum Aërem fluentem esse, eumque fluere, cum vel a

et de Pareliis ad vers. 1430. habet. His explicatis de Oculi structura agit. In intima ejus membrana, quam Retinam vocant, res exteriores ait pingi, atque exprimi, velut pignuntur in obserate domus interiore pariete, vel in objecta charta radiis per lentem vitream transmissis: ea figura per nervum Opticum cerebrum Animae sedem concuti, Animamque percipere. Porro cognosces, cur quidam, praesertim Senes, propriora minus distincte videant, nonnulli contra remotiora: et quo pacto rerum, quas tuemur, distantias percipiamus; et pro variis distantiis quare varia nobis eorum

1988. fusius describit. Tum ut Virtutibus ait honcitari animos atque ornari, ita foedari contra ac corrumpi vitiis, idque fieri cum a Deo aversi ad creatas res convertimur: peccata non esse paria: ea ab errore mentis proficisci: cum enim alicujus boni specie repente quis percellitur, suam assensionem non usque eo cohibet, donec rem eam perspiciat mens, atque ex omni parte consideret, et expetendane sit, an vitanda, definiat; sed praeceps ruit in illud, quod semel Boni speciem praesetulit, et

capiet, per quae felix consistere possit
83  Vita hominum, et rerum rectus quid flagitet usus,
84  Quae finis sit summa Boni, quo tendere oportet.

85   Gallus Homo nobis ea mente animoque sagaci
86  Omnia pervidit: non illum monstra, Chimaerae,
87  Scyllaeque, Sphingesque, aut tristia Centaurorum
88  Saecla peragrantem naturae lustra latentis
89  Obvia

illa gaudere reperta,
109  Omnibus esse tibi dubitantum in limine primo
110  De rebus, quas nosse prius te cumque putabas:
111  Non id propterea, quia rebus nulla vel extent
112  Vera, ea vel possint nulla ratine patere;
113  Omnia pro falsis sed habendum, purius inde
114  Eductum ut Verum omne nitescat, certaque constent
115  Principia in rebus, totamque gerat Ratio rem.

318  Pinguia, et infelix excoxerit omne per ignem
319  Herbarum vitium tribulos loliumque Colonus,
320  Proscissae mandat frumenti semina terrae,
321  Inversoque solo penitus tegit; haud ea certe
322  Prodigus ut perdat, (non ruri prodiga vivunt
323  Pectora) sed plenas illinc visurus aristas
324  Crescentes, et messe domum impleturus opima:
325  Sic bene majori

330  Errorum facies, captae ludibria mentis
331  Hic paulum addubites: dein ingens copia veri
332  Influent in mentem, tuque hac laetabere parte.
333  Nec Verum in rebus facile est reperire: ea certe est
334  Gloria paucorum, quos non sine convenienti
335  Ordine notitiis scimus rerum esse potitos.
336  Nos horum, si quid cupimus fecisse, necesse est
337  Observata sequi

457  Non etenim sibi mens per se unquam effingere tale
458  Quid valuit: quoniam a Summo sibi conscia certe est
459  Deficere in magis atque omnibus e genere omni.
460  Nec nostri docuisse ea potuere Parentes,
461  Quos ex natura consistere scimus eadem
462  Ac nosmet pariter finita et deficiente.
463  Nec fuit a rebus postremo haurire potestas
464  Notitiam Summi; cum

708  Unum sint pariter corpus, quod dicimus Omne.
709  Omne vocamus enim, multis e partibus aptum
710  Digestumque bono quod convenit ordine in unum.
711  At variant partes; alba haec, ea nigra videntur;
712  Multa moventur item, velut ignis; multa quiescunt
713  Concreta solidaque magis constantia mole;
714  Altera sicca magis sunt; ast humentia contra
715  Altera:

784  Tutemet haec eadem quoniam es tibi conscius esse
785  In te mentis opus tantum, fateare necesse est
786  Hac ratione, aliis etiam vivata quod adsit
787  Vis animae, per quam fundant ea verba, quibus res
788  Significent tibi non temere, ut vesania mentem
789  Percussit quibus, aut sopitos somnia ludunt,
790  At ratione animi certa penitusque valente.

941  At motum hunc per se non possunt corpora habere,
942  Nimirum nostrae quae scimus corpora menti
943  Verti in notitiam non ullo praedita motu.
944  Sint ea magna quidem, sint contra tenuia longe,
945  Ut libet, aut triquetra aut quadrata rotundave ponas,
946  Plena foraminibus multis condensave; nunquam
947  Efficies, per se sit ut illa necesse moveri.

agnosces, quam scilicet avius erret,
956  Qui penitus nulla fretus ratione fatetur
957  Semina cunctarum per se genitalia rerum
958  Aeternos ire in motus semota quiete,
959  Quique ea summaï partem contendit in unam
960  Ferri: at cur potius nullo impellente ferantur
961  Illuc, non alio, non partes undique in omnes?
962  Errat item his addens aeterno ea percita motu

959  Quique ea summaï partem contendit in unam
960  Ferri: at cur potius nullo impellente ferantur
961  Illuc, non alio, non partes undique in omnes?
962  Errat item his addens aeterno ea percita motu
963  Saepe in concilium genitale coire, suoque
964  Edere res omnes concursu, ut caeca tulit sors;
965  Nimirum sic et terram mare sidera caelum,
966  Quae nos incolimus,

in membra videntur
1176  Praecincti ferro laniantes more ferarum;
1177  At mites aliis succos dulcemque liquorem
1178  Nectareum et latices mellis lactisque propinant:
1179  Atque ea cura, etiam si posse valescere nullo
1180  Quem videt auxilio, jactatum haud deserit Aegrum,
1181  Donec frigida mors languentes sopiat artus.
1182  Sic quoque

rerum omnis corporearum
1292  Morte carens penitus, tanto magis inficiandum
1293  Debere omnem Animae naturam nobilioris
1294  Deficere et penitus letho cessare peremtam.
1295  Namque ea non alia posset ratione perire,
1296  Quam si nunc Animam esse volens divina Potestas
1297  Mutetur porro, et ne sit, velit, atque ideo Mens
1298  Concidat in nihilum: sed supra ostendimus esse

1322  Attamen heu miseros torquet noctesque diesque,
1323  Unde erit? unde sibi mens conscia dissonet illi
1324  Fortunae, et veluti districtus pendeat ensis
1325  In caput, inter opes ea tetro angore laboret?
1326  Nimirum quia nos agnoscere praeque videre
1327  Ipsa facit Natura, quid haec post fata futuro
1328  Pro vita anteacta cujusque paretur in aevo.
1329  Adde

1456  Sint prorsus paria, at varie discreta vicissim,
1457  Ut numeri, inter se; varias componere possint
1458  Ut rerum formas; neque possint incolumi re
1459  Permutari, et eundem in ea servare vigorem:
1460  Seu probat ille etiam, haec magni cur machina mundi
1461  Non melior, quam fit, queat esse; educere Numen
1462  Nempe aliam si tum potuisset, pulchrior ista

est
1471  Me recipi. Ergo inter corpusque Animamque vicissim
1472  Foedera sunt, ut jam docui, quibus uniter aptae
1473  Res tam dissimiles consistunt; pacta nec illis
1474  Sunt ea; sed, cujus nequeant vim solvere, legem
1475  Hanc primo accepere a Numine, quod magis arcte
1476  Junxit utramque, lapis lapidi quam jungitur ullus.
1477  Tantum nam lapidem lapidis pars extima tangit

tam dura lege putandum est
1644  Illam corporeis voluisse involvere vinclis;
1645  At Dominae voluit famulari corpus et omnes
1646  Corporeos ultro motus parere jubenti.
1647  Namque ea justitiae vis est, is debitus ordo,
1648  Ut quod naturam est fortitum nobiliorem,
1649  Praesit, subsit item melioribus omne, quod infra est.
1650  Quapropter quoniam non tali lege creatam

adstantibus ausis
447  Conferre et tenui constantem dicere mole;
448  Quanquam oculi et Pueris tibi mostrant esse minorem.
449  Quare vestiganda tibi est distantia primum,
450  Quae sit ea a nobis ad sidera; quae quia valde
451  Ad Lunam brevis est, neque caetera mole videtur
452  Luna sua tantum superare, exceditur ipsa
453  Quantum in mensuris spationarum; nonne necesse est

490   Proin quoque quis dubitet Solem, si desuper altis
491  Longe a Sideribus spectetur, luce videndum
492  Obtusa, neque majori fore lumine forsan,
493  Sidera quam a nobis ea quo rutilare videntur.
494  Et quia nunc Solem propria quis fulgere luce
495  Haud neget (unde etenim tam largi luminis illum
496  Acciperet fontem, quo terras aëra pontum

cum Luna, suique
566  Plus quam dimidia cum caeca est parte, videbis
567  Illa parte quidem conspersam lumine tenui;
568  Quod certe a Terra super insiluisse fatendum est:
569  Namque ea paulatim lux deficere incipit, ut se
570  Qua clara est, removet tellus: quapropter opinor,
571  Desuper a Lunae si Terram corpore spectes,
572  Tum fore, in Astrorum numerum referenda repente

variantibus intervallis.
578  At contra vaga sunt, caeloque errare feruntur,
579  Sese inter quae nempe situm mutare videntur,
580  Et nunquam spatiis aeque distare locisque.
581  Nunc ea quae constent, et quo correpta cieri
582  Per caelum motu possint, age texere pergam.
583  Et veluti placidum cum stat mare, multaque circum
584  Navigia apparent, si puppi Navita ab una

in regione manentis
806  Te circum Terrae spectares corpus oberrans,
807  Hoc bissena viam signare per astra notares,
808  Ad speciem per quae nobis Sol ire videtur.
809  Et, quae sint ea Signa, canam, quae terra peragrat.
810  Primus inauratis Aries se cornibus effert
811  Sidere conspersus multo, quo vellus et altum
812  Collucet caput. Hoc Athamantis Filia ponto

diemque rotatu
975  Efficere, oppositis geminos in partibus ejus
976  Concipe mente polos: [loca sic voluere vocari,
977  Turbine quae in tanto possunt immota videri;
978  Circa ea quandoquidem moles evolvitur omnis]
979  Porro finge, suum veluti rota versa per axem est,
980  Axem per mediae corpus versatile Terrae
981  A geminis transire polis, et concava caeli

983  Tangere: fac pariter loca partibus esse rearis
984  In caeli oppositis, quae (ut fert natura polorum)
985  Aequis hinc illinc spatiis disjuncta recedant
986  Orbe a signifero, medioque ea nectier axe,
987  Illum propterea magnum qui rectus ad orbem est.
988  Totius hunc axem Mundi, Terraeque minorem
989  Finibus a geminis ad sidera continutum
990  Imparibus semper

1135  Marte rubente, Jovis quoque sidere salciferique
1136  Saturni; quoniam plus Solis ab impete distant.
1137  Quapropter sit, uti mage cursu concita Tellus
1138  Inter Solem interque ea transeat ocyus Astra
1139  Praeteriens; pariter Solem Terramque sit inter
1140  Mercuriusque Venusque citato ut uterque volatu
1141  Transmeet: hanc ob rem cursus mutare videntur

1139  Praeteriens; pariter Solem Terramque sit inter
1140  Mercuriusque Venusque citato ut uterque volatu
1141  Transmeet: hanc ob rem cursus mutare videntur
1142  Tam varia ratione suos ea sidera; fitque,
1143  Ocyus ista meant quia terra, segnius illa,
1144  In speciem tantum nostri variantia visus;
1145  Proptereaque opus est, nunc in statione tuamur,
1146  Nunc

in orbes,
1159  Corpora non deorsum recta cecidisse valerent;
1160  Subtraherentur enim tunc illa ruentibus, in quae
1161  Missa cadunt, terra loca concita: sed neque Terrae
1162  Pars ea subtrahitur, neque labi obliqua notatum est
1163  Corpora, quae supera cadere e regione tuemur:
1164  Quapropter debet Tellus immota videri.

1165   Nonne vides contra cum

ostendere Numen.
1230  Tenuibus, o nimium rebus longeque minutis
1231  Assuetos animos! utinam, quid summa Potestes
1232  Infinitaque sit, mens cogitet, atque revolvat;
1233  Unde ea mira quidem possit, sed vera fateri.
1234  Nullum erit errandi metuendum hic, crede, periclum,
1235  Scilicet egregie de rebus magnificeque
1236  Sentire, omnipotens quas res Natura creavit.

Triones.
1245  Hujus ego saepe extremam de nocte serena
1246  Aspicio inscripti per parva foramina buxi;
1247  Unde licet tenui pendente agnoscere filo,
1248  Nocturni quae sit numeranda ea temporis hora.
1249  Fulgidus Arturo cunctantia plaustra Bootes
1250  Segniter insequitur: quondam hic Puer Arcas, ut ajunt,
1251  Maenaliam jaculo stravisset cominus Ursam

nostrae stellarum fulgurat igne.

1335   Haec tibi nomina sunt, queis caeli sidera dicunt,
1336  Non quia consimili natura consimilique
1337  Cum rebus specie constent, ea nomina quarum
1338  Sunt sortita: etenim quod nos cratera vocamus
1339  Centaurumque Lupumque, pari ratione queamus
1340  Dicere Ovem Cervum seu Tigrim sive Elephantem
1341  Sive

1338  Sunt sortita: etenim quod nos cratera vocamus
1339  Centaurumque Lupumque, pari ratione queamus
1340  Dicere Ovem Cervum seu Tigrim sive Elephantem
1341  Sive alia, inciderint quaecumque ea denique menti;
1342  Sed quia collibitum est, ita caeli signa vocârunt.
1343  Scilicet haec artem ratio labesactat eorum,
1344  Qui varia caeli regione micantibus astris

1345  Fortunam referunt temere et discrimina morum;
1346  Editus ut si quis Librae sub sidere in auras
1347  Prodeat, aut urens nascentem stella Leonis
1348  Aspiciat; numeris tibi protinus ars ea miris
1349  Proferet, hunc iracundum fore more Leonum,
1350  Ast illum Librae sub amico sidere justum.
1351  Hinc vitam nobis praedicunt divitiasque
1352  Fortunaeque vices stolidi in

pars veteris, longe minima inter utramque
1648  Et Libyae atque Asiae partem, sed enim magis illis
1649  Nobilitata, superque alias florentior omnes.

1650   Atque ea Parrhasiae qua late subjacet Ursae,
1651  Moschorum Imperium complectitur, hisque propinquos
1652  Suecosque, Danosque, et quorum nomina versu
1653  Claudere Musa vetat, Boreaeque et frigoris ejus

146   Illas praeterea cujusvis pone fuisse
147  Particulas, cum summa fuit divisa, figurae;
148  Non opus idcirco minus est fateare, quod omnis
149  Pars ea debuerit prostantes e latere omni
150  Excutere angululos (parti pars officiebat
151  Quandoquidem motu), fieri tum proinde rotunda,
152  Ut pila, quam Pueri volvunt per strata viarum.

particularum
159  Dispersaeque scobes, quas Prima Elementa vocamus;
160  Altera volventum dicunt Elementa pilarum.
161  At quae Tertia sunt, tibi post manifesta patebit
162  Esse ea, quae propter molem crassamque figuram
163  Non possunt properanter agi, motuque cieri
164  Perfacili, duo quo jam percipis altera ferri.
165  His tribis omne, quod est, rerum constare necesse est:

atque illuc non pulsa coire
185  Materies: Scobs namque Pilis cum tenuior extet,
186  Vi multo major recedere longius illae
187  Nituntur medio de Vortice; proptereaque
188  Intro ea contrudunt Elementi pondera primi
189  Parte repulsa omni, medioque in Turbine stipant.
190  Nonne vides, cum pertuso versatur in orbes
191  Triticeum cribro frumentum, immixta coire

209  Undique per magni regiones Vorticis omnes.

210   Turbinis in motu porro cujusque, Polorum
211  Rere loca extremis hinc illinc partibus esse;
212  Circa ea materies etenim convertitur omnis:
213  Ut sic deinde queas cognoscere, qualis inesse
214  Vorticibus rapidis tactus per mutua possit.
215  Namque polo alterius si fors tangatur uterque,

lege tamen, tantum per aperta polorum
241  Ut queat endogredi tenuis natura Elementi;
242  Undique at extremis laterum de partibus exit.

243   Atque ubi materies ea Vorticis unius aestus
244  Ingressa est per utrumque polum, se concita recto
245  Intro aget incursu; donec de partibus aeque
246  Oppositis veniens hinc illinc tramite motus

406   Quod genus est maculas tibi claro in Sole tueri
407  Hac ratione; domum, facito, per tenue foramen
408  Ingrediatur in obscuram radiantia Solis
409  Lumina; tum vitreo radiorum ea lumina clausus
410  Excipies tubulo: dein egredientia multos
411  Post vitri anfractus pura super ipse papyro
412  Objecta facies parvo clarescere in orbe.
413  Protinus hac longe

peragit gyrum, et magno rotat impete lucem.

425   Quarum etiam hoc melius poteris cognoscere pacto
426  Naturam, si, quae simili ratione geruntur
427  Hic nos inter, ea, qua polles, mente revolvas.
428  Scilicet impuros undae cum flamma liquores
429  Concoquit, ex illis ferventibus atque agitatis
430  Spumam exire, superque undas innare videbis

Circa se, ut pariter converti diximus orbem
513  Solis, nunc claram maculisque necesse carentem
514  Exhibeat partem, nunc, quae est obscura, revolvat.

515   Atque ea, quae dico labes offundere Soli,
516  Corpora, si celeri subito rejecta rotatu
517  Non jungantur, uti maculas componere possint,
518  Sed disjecta fluant extra, magnoque ferantur

540  Nuper ubi Sol est, vel ubi jam proximus adstat
541  Cardine in Eoo lucemque diemque daturus.

542   Languida nunc ea lux, nunc est mage clara: necesse est
543  Densior idcirco sit saepe et rarior ipsa
544  Lucida materies, queat ut reflectere Solis
545  Viribus haud aequis radios: nunc cuspide utrinque

603  Porro in finitimum; semperque errabit eodem,
604  Quo doceo, pacto varios ratione per aestus
605  Fortuita certo nec motu aut tempore certo.

606   Atque ea conveniant nimirum ut cuncta Cometis,
607  Servatum est, caelo cum visi ardere Cometae;
608  Nam motu neque eunt certo neque tempore certo.
609  Quamvis usque

tempore longo
610  Ostendant, ut, si certum quid constat in illis.
611  Propterea, raro quia visi, haud nosse queamus.
612  Forsan et haec melius ventura aetate patebunt,
613  Namque ea praeteritos caelo servata per annos
614  Noscere quibit, et antiquis praesentia rebus
615  Conferet, ut videat, si quidquam haec convenit inter,
616  Qui sit motus, uti redeant, abeantque videntum

805  Quam Tellus, quamvis Mars sit, magis ipse videtur
806  Esse tamen solidus, cum plus a Sole recedat:
807  Majorum libratur enim cum mole Pilarum.
808  Praeterea mage quae distant, ea segnius orbem
809  Conficiunt, quam quae Soli vicina feruntur;
810  Quandoquidem, ut supera quoque dixi, Vorticis illae,
811  Quae medio magis accedunt; citiore feruntur

ab his, unde ipsa exorta videntur.

946   Et quoniam docui, Terraï corpora circum
947  Caeli materiem rapidos per Vorticis aestus
948  Volvier; idcirco magnis ea viribus extra
949  Nititur elabi, medioque recedere motus,
950  Scilicet a Terra; medium namque obtinet ipsa.
951  Et quia particulis omni de parte

fluidae est egressus materiaï
981  Non ita vehementer subtus truduntur, euntque
982  Lentius in terram, quam quae solidissima constant:
983  Namque ea condensa praestantia mole receptant
984  Nullas, quae paulum sustentent transgrediendo,
985  Particulas in se subtilis materiaï.
986  Propterea solido vis est gravitatis in auro,

est gravitatis in auro,
987  Quam nivis in floccis aut lanae glomere, major.
988  Proinde aliis alias rebus praestare videmus
989  Pondere res; quoniam non omnia respuit aeque
990  Vis ea materiae; sed, quae plus densa, premuntur
991  Fortius et citius, contextus quam quibus extat
992  Rarior, intersuntque foramina multa viaeque.
993  Aëriae quanquam quoque rerum pondera iniqua

Ut neque te a tergo poterit propellere quisquam
1031  Pone sequens cursu fugientem scilicet aequo.

1032   Contemplator item, quia depromit omnia deorsum
1033  Vis ea, qua partes nituntur abire rotundae,
1034  Et quia libratis nituntur viribus aeque
1035  Undique, libratis pariter premere undique debent
1036  Viribus hanc Terrae molem, quae proinde rotunda est.

usque minuto
1046  Pondere decrescit Gravitas, levioraque fiunt,
1047  In media donec tandem tellure locentur,
1048  Qua minimum rebus servatum est pondus inesse.
1049  Atque id ea tantum potuit ratione notari;
1050  Pendula nimirum cum ferri virga rigentis
1051  Huc illuc commota semel vibratur, eosdem
1052  Tardius hic peragi reditusque

sibi corpora particularum
1244  Ingressu egressuque vias egere patentes.
1245  Tenuibus utque pilis Magnes fuit obsitus intus,
1246  Erectique viis surgebant undique rami,
1247  Vis ea materiae celeri transmissa meatu
1248  Flexit in obliquum ramosque pilosque, meanti
1249  Ut nihil obstaret: quapropter ubi erutus ima
1250  Hic Lapis e terra est, superis si pendeat auris

ferri
1376  Hinc atque inde duplex Lapidis conjungitur illis
1377  Partibus, ingreditur queis scilicet egrediturque
1378  Fluvida materies, quae Saxum transmeat illud.
1379  Namque ea cum faciles multo magis, aëre quam sint,
1380  In ferro reperire vias queat, effluet hilum
1381  Haud extra, sed qua per longum extenditur illud,
1382  Ibit: quapropter chalybis si fragmina duri

1435  Artubus et vivis Animantum; saepe videntur
1436  Qui trahere ad se res tenues, et fundere circum
1437  Scintillas; nam cum quodam plerumque nitore
1438  Lucis vis sese nostris ea sensibus offert.
1439  Ut tamen haec facili coram ratione queamus
1440  Perficere, usus erit, claro quam carmine scribam,
1441  Machina tam miris ut fiat idonea rebus.
1442  Ante

muscis fuit îsse per illas
1497  Scintillas; namque immotae exanimesque cadebant,
1498  Parvaque turbatis avis expirabat ocellis
1499  Dilatans plumas, extendens tenuia crura.
1500  Vis ea transit item per aquam, ut si flumine plenum
1501  Dextra tenens cyathum propter versatile vitrum
1502  Pendenti ferro aut aeri supponat, et ejus
1503  Immergat partem, manibus per mutua junctis

cujus fines hinc inde duobus
1765  Firmandum est clavis: medio at suspendere pondus,
1766  Quod queat inflexum trahere et distendere, debes;
1767  Namque, ea cum nervi constet natura, sereno
1768  Ut caelo, siccis atque extendatur in auris
1769  Longior, humenti contractior aëre fiat,
1770  Descendit siccis auris caeloque sereno

1822  Ante oculos possim, tali rem percipe pacto.
1823  Laevia si jungas duo corpora lata, sit inter
1824  Ut prope nil spatii, quo confluat aura, relictum,
1825  Tum conjuncta simul concursu ea corpora tali
1826  Dividere hinc illinc si tentes disque gregare,
1827  Irritus aut labor omnis erit, vix denique magnis
1828  Aut tum dissilient conatibus atque Virûm vi

286  Ante fluunt undae, et majoribus incrementis
287  Moti tolluntur fluctus, quam portubus illis
288  Littoribusque, magis quae Lunae a tramite distant,
289  Quaeque movens undas obliquo ea lumine cernit.
290  Portubus in variis etiam variare videtur
291  Multimodis Aestus terrae variantia propter
292  Littora inaequales oras scopulosque sinusque
293  Ventosque

eo, quo tenuior aër
564  Libret aquae tenues bullas vi ponderis aequa,
565  Aurave frigidior supera constipet euntes,
566  Atque graves mage reddat, et ascendentibus obstet.
567  Namque ea, quae supra est, regio mage frigida constat
568  Aëris idcirco; quoniam et ferventia terrae
569  Viscera conceptos exhalant hic prope fumos,
570  Et Solis radii reflexi protinus imas

pars concava claudit.
797  Materies ingressa vias quapropter apertas
798  Ex alia parti clausos transire meatus
799  Cum facile haud possit, velut ante, recludere multa
800  Vi contendit ea constricta foramina parte,
801  Inque situm chalybemque arcumque referre priorem
802  Si tamen ille diu flexus linquatur, ut intra
803  Demum aperire novos possit sibi multa meatus

803  Demum aperire novos possit sibi multa meatus
804  Materies, facile haec quibus egrediatur apertis;
805  Amplius haud arcus poterit resilire, sed usque
806  Curva tibi abscisso quoque nervo ea virga manebit.
807  His tibi firmatis rebus, cognoscere causam
808  Tutemet inde potes, quam propter polleat Aër
809  Compressus nisu se protinus evolvendi:
810  Nimirum illius

jungenda canali est
860  Antlia; cui validum tu dehinc aptare memento
861  Embolum, ut ipse cavo lateri respondeat apte
862  Insertus, ne qua possit transmittier Aër.
863  Atque ea praeterea sit aperta foramine parvo,
864  Valvula quod toties occludat, tractus ab alto
865  Descendit quoties aegre, premiturque deorsum
866  Embolus; ast eadem recludat aperta foramen,

et turbata repente
1200  Aequora miscere ex imo, atque attollere fluctus;
1201  Concutere, et vulsis altas insternare late
1202  Arboribus silvas: ita magno turbine saevit.
1203  Atque ea non alia fieri ratione videtur
1204  Tempestas; nisi quod densatae desuper extant
1205  Quae nubes, celeri descendunt pondere deorsum
1206  Protinus imbre graves, constrictumque aëra magnis

1254  Dissolvat pentrans, rapidoque repente solutas
1255  Impete corripiat, motuque ita raptet eodem.
1256  Ille sit at primo subito ne extinctus in ortu,
1257  Est opus, ut solidis accensa ea corpora constent
1258  Particulis, magno plagarum ut pondere possint
1259  Ictibus et validis Elementa repellere longe
1260  Altera, continuis quae circum incursibus instant,

tentare licebit
1329  Atque videre, vel in verio quoque saepe liquore.
1330  Scilicet epotum Solis flammaeque nitorem
1331  Multa diu servant: virtus vel in omnibus haeret
1332  Fors ea corporibus; nam latior experiendo,
1333  Inque dies vario per plura extenditur usu.
1334  Nunc ratio quae sit, chalybe ut percussa rigenti
1335  Scintillas det dura silex, arentibus Ignem

fundat matura corusco.
1522  His accedit, uti plerumque e nubibus altis
1523  Devolet obliquo vis Fulminis ignea cursu
1524  Desuper ejaculata in terram; ideoque fit altis
1525  Vis ea corporibus prius obvia; proinde superbos
1526  Comminuit montes, et culmina turribus aufert.
1527  Quin et sancta petit Divûm delubra, suisque
1528  Discutit

contigit aestum,
1613  Major inest ubi motus, eo divellitur a se
1614  Impete Parrhasiam partim projectus in Arcton,
1615  Oppositum partim, minor est ubi motus, in Austrum.
1616  Vis ea multa polum super alte cogitur; ad nos
1617  Dum valeat visi subter reflectere Solis
1618  Per noctem radios, caelumque rubentibus illud
1619  Pingere collucens flammis, et vasta referre,

et una
1636  Commiscet rapidi vis intus percita venti
1637  Inter saxa furens; fit, ut illo turbine raptae
1638  Ictibus et validis confligant mutua plagis
1639  Inter se, et magnos sub ea dent nocte tumultus;
1640  Ejectaeque foras ingentes denique flammas
1641  Concipiant illo ex conflictu, atque egredientes
1642   Com sonitu horrifico referant, ut credere

1669  Quapropter multis tellus ubi plena cavernis
1670  Constat, et in gremio rupes habet et cava saxa,
1671  Accendi facilis qua sulphuris halitus atque
1672  Conveniat nitri; crebris ea motibus, inquam,
1673  Concutitur tellus: veluti loca saepe tremiscunt
1674  Montibus ignivomis propiora; ut saepe prope Aetnam
1675  Trinacriae magnis subsultant Motibus Urbes;

perraro contigit ullus
1688  Terraї Motus, praedictus qui fuit ante:
1689  Saevior est ideo, quia non praevisa mali vis,
1690  Et nec opinantes subito opprimit excita casu.
1691  Vis ea non magnas Urbes non Oppida tantum
1692  Projicit in terras, sed aperto absorbet hiatu
1693  Interdum, reliqua ut constent vestigia nulla
1694  Tectorum; colles et montes deprimit altos;

invidit, et uno est
1746  Conata excidio res vertere funditus omnes.
1747  Tempus erat, vernis quo primas floribus herbas
1748  Pingebat Natura, diemque ferebat ad Arcton;
1749  Jamque ea lux aderat, casum qua Fata parabant:
1750  Horrentes caelum nebulae tegere undique visae,
1751  Imber vicina tenuis de nube pluebat,
1752  Aequoris insueto subsederat unda recessu;

52  Sint, et quam vario fungantur munere, fari.
53  Tanta quidem ubertas atque harum copia rerum est,
54  Ut prope nulla, velis si me tentare, daretur
55  Finis: item exhorrent peregrina ea nomina Musae,
56  Quae nostro varias signant in corpore partes.
57  Illis haec melius, qui ferro incidere gaudent
58  Praecincti exanimum corpus, peragenda relinquo.
59  Noster erit

177  Et rerum externis vel molliter exagitatus
178  A plagis properat regionem praecipitanter
179  Corporis in summam, et Reginae nuncius adstat,
180  Nulla mora est, Menti; mollique ea cuncta cerebro
181  Imprimit, et signis demonstrat singula certis.
182  Quo confusa minus sunt haec vestigia rerum,
183  Et majora locis alteque infixa, necesse est,
184  Clarius ac

Gentes opus est distare remotas
200  Tam spatiis terrae, quam moribus ingenioque.
201  Acris Athenaeis in Gentibus est Hominum Mens,
202  At Lacedaemoniis ea pinguis crassaque terris;
203  Pinguis item Arctois in finibus atque remotis
204  Urbibus a pelagi longe pulsantibus undis.
205  At plerumque tamen vi pollent mentis et acris

Martius usus
215  Consilia ipsa solent mutare et vertere mentes.
216  Fertilis Aegyptus praeclaris Grajaque quondam
217  Floruit ingeniis tellus, ut Barbarus esset,
218  Qui non cretus ea tantum regione fuisset,
219  Phoebus quam et Divae Permesides incoluere.
220  Postquam autem multis Solis redeuntibus annis
221  Mutata imperia et mores et jura, repente
222  Barbara

cum vestigia plurima servet
250  Illarum, in facili veluti depicta cerebro;
251  Excurrat si forte per haec levis halitus aurae,
252  Et simili moveat fibras ratione, movebant
253  Ac ea, quae simulacra sui liquere, necesse est,
254  Mens ratione pari subito commota recurrat
255  Olim ad gesta memor, quorum vestigia tangit
256  Auraї vapor excurrens: simul ipse propinquas

351  Firma magis tum membra vigent artusque valentes
352  Corporaque ad magnos operum magis apta labores.
353  Debile fit corpus, cum multo humore tenetur
354  Spiritus hic, vel adhuc vis est ea cruda vaporum,
355  Multave per liquidas extra dispergitur auras.
356  Laxaris etenim toto tum corpore fibris
357  Palpebrae poplitesque cadunt et languida membra.
358  Quapropter

et concoquat escam.
462  Proinde Fames oritur, stomacho cum nulla vacante
463  Pabula sunt; quoniam membranam vellicat ejus
464  Tum liquor, et sensu Mentem ciet ille molesto:
465  Res ea latrantis stomachi acres excitat iras.
466  At Sitis est, ejus fibris arentibus arent
467  Cum pariter fauces: penitus quapropter inertes
468  Languescunt: Animam sensus proin afficit aeger:

succo.
491  Et quia cum rubro permixtus Sanguine totas
492  Corporis in partes transfertur succus, oportet,
493  Perpetuo intra nos motus Cruor usque feratur
494  Circuitu; fieri uqod ea ratione fatendum.
495  E Vena, quae dicta Cava est, irrumpit inundans
496  In Cor, quod medio vibratur pectore, Sanguis;
497  Tum patefactum illud distenditur, atque recepra

691  Percipe. Nunc veluti, dum Mens cum corpore juncta est,
692  Immissum haud alia sentit ratione dolorem
693  Per corpus, quam quod, dum corpus tunditur extra
694  Aut laceratur, ea ingenti tum protinus intus
695  Obruta tristitia curis turbetur amaris:
696  Inter utrumque etenim corpusque Animumque vicissim
697  Foederis haec lex est sancita, ut diximus ante.

1120  E vitro atque undis in raras aëris oras.
1121  Propterea fit, uti videatur fractus in undis
1122  Remus; quandoquidem radii, quos mersa remittit
1123  Pars ea reflexos, ubi jam venere sub auras,
1124  Franguntur, fractique magis regione feruntur
1125  Obliqua, et se demittunt a tramite coepto.
1126  Quod magis ut noscas, age, labro immitte vacanti

1154  Flectuntur; quoniam mediorum Vorticum, oportet,
1155  Multiplex variumque meando iter ingrediantur;
1156  Sidera quis temere in caeli regione manere
1157  Dicat ea, a nobis qua fulgida conspiciuntur?
1158  Et quia franguntur, dum vitrum obliqua cadentes
1159  Transmittunt radii; si forma lentis id extet,
1160  Scilicet a parti cum paulum assurgit utraque

1233  A quibus exiliunt, vario contincta colore.
1234  Candida cernis enim, quae ex omni parte remittunt
1235  Omnes vi multa radios, et lumina vibrant
1236  Undique: sed contra nigrant ea corpora, multis
1237  Quae pertusa viis intra se clara receptant
1238  Lumina lucis, uti paucos rarosque remittant
1239  Ex sese radios vi languescente repulsos.
1240  Sub terris ideo

concutiuntur,
1464  Concussaeque suos cerebri ad suprema propagant
1465  Per nervum motus; qui certo foedere Menti
1466  Significant, Oculis transmissum est quidquid apertis.
1467  Utque ea, quae dico, constent manifesta, nec ulla,
1468  Ni temere, a quoquam possint ratione refelli;
1469  Obstructis foribus semota luce diei
1470  Coeca domus tenues tantum per tenue foramen

1538  Corpora vix possunt, geminis nisi lumina vitris,
1539  Convexa hinc atque hinc facies quorum utraque, obarment.
1540  Ut faciunt: quoniam transmissae lumina lucis
1541  Colligere incipiunt ea vitri septa, priusquam
1542  Contingant Oculos; minus ut distracta penetrent
1543  Porro acies, tunicaque queant conjungier ima.
1544  Oppositum huic vitium est Oculorum, quae sita paulo

1575  Tum debere putes Oculos variare figuram
1576  Pro variis rebus, quas cernunt: cominus illae
1577  Immittant ut si radios, membrana recedat
1578  Ultima, quantum opus est, in ea ut pingatur imago,
1579  Et convexa magis se lens Crystallina flectat:
1580  Planior ast humor fiat, membranaque paulum
1581  Accedat, tuimur cum res procul usque remotas.

1657  Qui veniunt, adituque mage insinuantur aperto.
1658  Adde quod hi liquidis plus infringuntur in auris
1659  Redentes terram et tranantes aëra densum.
1660  Et tamen a nobis mage tunc ea sidera distant,
1661  Alti quam cum se suspendunt cardine caeli.
1662  Nam mole pari haud aequis si corpora distent
1663  A nobis spatiis, debet minus esse

Dolore,
1819  Si bona nec teneat, fugiat neque noxia contra.
1820  Hoc ut pernoscas melius, rem pluribus audi.
1821  Res ubi commovit Mentem nova, protinus illam
1822  Admirantem in ea suspendier experiere,
1823  Prorsus et insuetis defixam haerescere formis.
1824  Ingens auraї tum copia cogitur illam
1825  Mobilis in partem, qua sunt simulacra, cerebri,
1826  Et

1848  Porro Amor est Animi motus, quo convenientem
1849  Rem cupimus nobis, atque in bona pulchraque suavi
1850  Ultro vi rapimur properantes jungier una,
1851  Ac veluti pars sint ea nostri dimidiumque.
1852  Dulcis amoris hic est motus, jucundaque mulcet
1853  Vis Animum, corpusque vigens est: scilicet omnes
1854  Leniter excurrens venis cruor irrigat artus,

seu quaelibet innumerisque
2032  Pars validos tandem motus solvatur ob ictus,
2033  Atque situ peccet mutato principiorum;
2034  Impliciti morbo tentabimur atque dolore.
2035  Tunc ea si morbi vis arte potentior omni est,
2036  Nequidquam ad vitam turba revocante Medentum,
2037  Correpti letho vitam exhalabimus ipsam
2038  Linquentes artus

easdem,
87  Nunc cupimus nobis: epulas ut rejicit a se
88  Jam Conviva satur, vacuus quas ante petebat.
89  Impia praeterea cui turpant crimina vitam,
90  Esse bona ex aliqua debent ea parte videri:
91  Nam vel jucundo mentem praesentia sensu
92  Concutiunt, specie seu captant utilitatis;
93  Este Bonum stulte multis quod utrumque videtur.
94  Per fas atque nefas

bona, continet unum
118  In sese; siquidem si quidquam forte bonorum
119  Deficeret, summum non esset protinus illud.
120  Omnes ad vitam proin tendimus undique, quotquot
121  Sunt ea, cunctorum cumulatam merce Bonorum.
122  At plerique sua properant ratione; nec una
123  Omnibus est via: nam certo de tramite pellit
124  Palantes veriis illudens partibus error.

nihil ut miserabile prorsus
161  Accidere in vita queat et tubare dolore.
162  Non fulvo morbi et febres reverentur in auro
163  Fulgentem, neque Mors donis captatur opimis.
164  Ast ea, naturae quae sunt communia nostrae,
165  Ut sileam demum; pro! quanta incommoda solis
166  Restant Divitibus, noctes vigilare diesque
167  Semper, et exangui misere tabescere cura,

Raitonis, consiliumque
353  Impedit et victae praestringit lumina mentis;
354  Turpiter ex homine ut demum jam bellua fiat.
355  Nempe hoc sunt magici cantus, hoc pocula Circes
356  Sunt ea, quae quondam Comites Ithacensis Ulyssei
357  In turpes vertere sues, qui volvier imo
358  Gaudebant coeno et limosa pascier ulva.
359  Neve putes hirtas crevisse in corpore setas,

partem verte bonorum,
373  Suppeditare tibi quaecumque haec vita videtur;
374  Haud unquam summa votorum in fine quiesces;
375  Semper erit, quod deficiat, semperque quod optes.
376  Vis ea nimirum, qua nos impellit agitque
377  In summum Natura Bonum, movet irrequietam
378  Assiduo mentem, nunc hac nunc jungier illa
379  Semper ut exoptet cum re, quam credit habere,

cognoscimus omnes
590  Indocti doctique (docet Natura superna
591  Nunquam luce carens) fugienda petendaque quae sint.
592  Prima tibi aeternae Praescriptaque Scitaque Legis
593  Sunt ea, quae memori fac pressa in pectore semper
594  Fixaque sint, tota vi mentis et impete cordis
595  Atque animo ex omni nimirum Numinis, omne
596  Unde Bonum, summi supremam semper amare

626  Divertat cursu siccis distractus arenis.
627  Illi opus est omnes mentisque animique referri
628  Vires, atque alia in nobis quae est cumque potestas;
629  Quandoquidem quae sunt ea nostra, recepimus ipsi
630  Propterea a summo cunctorum Auctore bonorum.
631  Protinus aeternae summus quoque postulat Ordo
632  Legis, uti simili nobis quos esse videmus

hic forsan, Amorem
663  Non purum in nobis, omni neque labe carentem
664  Esse; Bonum quoniam, quia suave est conveniensque,
665  Tendimus in summum, summum cum Numen amamus.
666  Namque ea vel puri natura videtur Amoris,
667  Nullis prorsus uti rebus queat ipse teneri,
668  Ni sint, quae placeant, delectent, conveniantque:
669  Ut nihil est, oculis aliud quod cernere possis,

et offensu declinet cautus ab omni.
1255  Attamen interdum nihilo minus usque sagacis
1256  Solertis cautae et quantumvis omnituentis
1257  Fallier humanae videas ea prodita mentis
1258  Consilia, eventu nec saepe probata secundo.
1259  Scilicet humanis gaudet colludere rebus
1260  Fors, ut vulgus ait, nec opino vertere cuncta
1261  Adventu, quae

1426  Atque ubi tristis hiems brumalibus omnia nimbis
1427  Vexat et aeterna glacie tegit, atque ubi caelo
1428  Sub calido fervent late loca, Solque perurit
1429  Saecla Virûm, ut voluit Natura, ea quaeque coluntur.
1430  Praestat item Pietas, quoque ne Genitoribus ipsis
1431  Sit Proles injusta, quibus vitamque referre
1432  Et bona, cum vita quae sunt ea cumque recepta,

Saecla Virûm, ut voluit Natura, ea quaeque coluntur.
1430  Praestat item Pietas, quoque ne Genitoribus ipsis
1431  Sit Proles injusta, quibus vitamque referre
1432  Et bona, cum vita quae sunt ea cumque recepta,
1433  Omnia debemus: quoniam non lumina clari
1434  Alma sine hic unquam possemus cernere Solis,
1435  Saepe nec humanos nec rectos discere mores.
1436  Propterea

Amici
1581  Mansurum feriunt magni sese inter amoris,
1582  At bona, quae sancti manant de fontibus Aequi:
1583  Foedera perpetuos proin sunt mansura per annos
1584  Justaque sunt ea sola, bonum si propter honestum
1585  Mutuus hinc amor atque illinc reddatur amori.
1586  Utile sin spectent, vel quod delectet, oportet,
1587  Protinus ut nomen commutent; esse videri

1807  Corpus et ipsa Deum, simul et jungatur utrique:
1808  Alterutri si proinde libens accedat amore
1809  Arctius amplexa; ex alia tum parte necesse est
1810  Abscedat simul, atque infirma ea foedera reddat.
1811  Quare corporeis quo sensibus illaqueatur
1812  Plus, aut per sensus quae percipit, hoc magis ipso a
1813  Rerum Auctore recedit, et obliviscitur ejus.

quod leve furtum
1820  Aut nucis aut vilis mensa de divite frusti
1821  Exaequare queat gemmata atque aurea furta,
1822  Templa domos urbes vi funditus expoliantum.
1823  Atque ea diversa nimirum ab origine pendent
1824  Errorum Mentis, sed quae non fallitur insons:
1825  Quandoquidem perculsa bono quocumque Voluntas
1826  Stare loco haud perfert, donec Mens parte revolvat

mora, se recta properaret sistere sanus
1868  Quisque via, atque illac firmo contendere gressu.
1869  Corpora nam veluti quae longe avecta tuemur,
1870  Sint ea quantumvis immania, non nisi parvam
1871  Pertenuemque sui possunt formare figuram,
1872  Ni magis accedas; ita Menti haud magna videri,
1873  Quae constant aeterna, solent, disjuncta quod illa

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report