Your search found 5166 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 4610-4665:

vocum numerique suavitatis? Quod quidem quam recte fecerint, ipsi videant; mihi certe summopere displicet. Cur enim conari non debemus, efficere possimus, ut et eodem igne mentisque calore, quibus auctor aestuabat, correpti videamur; et eadem versuum elegantia, qua graece scriptae sunt, latine (ea nimirum lingua, quae adhuc et florentissima est, et in tanta linguarum diversitate habetur una tamquam communis hominum conciliatrix, ac veluti quoddam doctrinae vinculum) res interpretatas exhibeamus? Cur unam tantum rerum utilitatem, non etiam verborum venustatem persequamur, solumque animi,

providentia in periculis praevidendis, summa in vitandis fugiendisque dexteritas, ac maxima in rebus omnibus aggrediendis conficiendisque alacritas placet, nae illi Odysseam adamabunt magnoque habebunt in pretio, eamque ut delicium exosculabuntur suum. Sit igitur nobis fixum hoc atque certum, nec ea quae in Iliade continentur, neque ea, quae Odyssea complectitur, aliter debuisse tractari, quam sunt ab Homero descripta atque exornata. Si enim alterius laudes alteri fuissent eaedem datae, non duo quidem generis diversi, sed ex duobus unum atque idem ferme poëma diversi nominis coaluisset. Et

summa in vitandis fugiendisque dexteritas, ac maxima in rebus omnibus aggrediendis conficiendisque alacritas placet, nae illi Odysseam adamabunt magnoque habebunt in pretio, eamque ut delicium exosculabuntur suum. Sit igitur nobis fixum hoc atque certum, nec ea quae in Iliade continentur, neque ea, quae Odyssea complectitur, aliter debuisse tractari, quam sunt ab Homero descripta atque exornata. Si enim alterius laudes alteri fuissent eaedem datae, non duo quidem generis diversi, sed ex duobus unum atque idem ferme poëma diversi nominis coaluisset. Et sane Horatius, postquam Lollio

interpretis aut potius socordia, vel quod singulas voculas atque adeo apices putidius consectatur, vel contra effrenata quadam libidine multa detrahit, multa addit, susdeque vertit omnia. Itaque volo in interprete judicium acre, atque eximiam in ea facultate scientiam; volo maximam et ejus linguae, qua usus est auctor, et ejus, in qua ipse scribit, peritiam; volo denique non festinationem in illo, sed obstinati quamdam animi perseverantiam: potissimum vero haec duo generatim caveat, nihil ut addat, nisi quod lucem aliquam afferre possit;

ut speciosa dehinc miracula promat
Antiphatem Scyllamque et cum Cyclope Carybdim. Videsne hunc optimum ac sapientissimum et effectorem artis poëticae et magistrum hoc loco non Homeri Odysseam ea, qua par erat, diligentia interpretari, sed ampullas et sesquipedalia verba fundentem illum Cyclicum coarguere exemplo ab initio Odysseae desumpto? Huc illa spectant: Non fumum ex fulgore etc . Imo mihi dedita opera ipsum illud principium, quo magis inepti hominis

ac ad tempus atque locum accommodantem semper ingenium dicere possumus, fuisse relicturum quasi supervacaneam atque ad explendum versum ab Homero appositam? Itane illum parum intelligentem arbitraris, ut non videret homo sagacissimus eamdem non posse sine flagitio contemni ac preteriri? Est enim ea vox tamquam character quidam aut nota, quae illius viri, cujus poëta res gestas narrandas pollicetur, naturam atque ingenium dessignat. Quid quod et illa, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη , quae plurimum ad commiserationem valent, omnino praetermissa

character quidam aut nota, quae illius viri, cujus poëta res gestas narrandas pollicetur, naturam atque ingenium dessignat. Quid quod et illa, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη , quae plurimum ad commiserationem valent, omnino praetermissa sunt? Mitto ea, Captae post tempora Trojae ; ubi quamquam Homerus rei bene gestae potissimam Ulyssi laudem videatur tribuere; non tamen nescio posse subaudiri a se captae aut aliquid aliud hujusmodi, quemadmodum et ego ipse in mea versione subaudiri volo

orationes vere Atticas, ut magis orator, quam interpres esse videretur? Easdem ille sententias et earum formas tamquam figuras servavit; verba ad latinam consuetudinem aptavit, ut nimirum essent eadem quod spectat ad genus atque vim, non vero quoad numerum atque speciem: non enim , ait, ea me adnumerare lectori putavi oportere, sed tamquam appendere . Itaque statuamus oportet, si tanti viri quidquam auctoritas apud nos valet, ut debet valere plurimum, eum qui hoc pacto in aliorum scriptis interpretandis, praesertim si ad litteras humaniores pertinent, se gerat, praeclare fungi

multoque melius ille fortasse mihi, quam ego et otio et meae consului famae, consuluisset. Restat igitur unus Simon Lemnius, qui cum ego committendus sum. Hic qualis sit, quidque valeat, non ex me audias, sed ex ejus versibus videas licet. Verum prius Homeri ipsius aliquot carmina recitemus, et ea quidem, quae prima sunt, et in quibus nondum labore defatigatus solet diligentior esse interpres atque accuratior.
῎Ανδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ

ἔσαν, πόλεμόν τε πεφευγότες ἠδὲ θάλασσαν·
τὸν δ' οἶον etc. En verba verbis latinis respondentia ex versione Bergleriana, qualiscumque ea sit, exscripta.
Virum dic mihi musa versutum, qui admodum multum
Jactatus est, postquam Trojae sacram urbem evertit.
Multorum vero hominum vidit urbes, et mores

aequam
Viribus etc. Cujus vero est, et quantae audaciae illa effrenata ac ullo sine modo licentia aut potius libido sententias Homeri ita saepe amplificandi, ut illis, quae interpres adjungit nova, ea, quae dicta sunt ab auctore, omnino obruantur? Quidni? Poëta senem illum Proteum, in quarto libro haec inducit Menelao vaticinantem, quae heic latine ad verbum expressa exscribo.
Tibi vero non est fatale divine o Menelaë

jam te video, amice lector, ac mihi jure subirasci, quod in his diutius, quam necesse erat, immoratus sim. At ego verebar, ne si dixissem mihi Lemnianam improbari versionem, nihilque ex ejus versibus protulissem, magis invide quam vere id a me quisquam dictum arbitraretur. Quare quum ea satis me culpa et invidiae suspicione liberatum jam videam; hanc totam orationem relinquamus, ac redeamus, unde discessimus. Peto igitur abs te, ut si Lemnii Odyssea latina, (quod de perveteri quadam Odysseae versione in Bruto dicit Tullius) est sic, tamquam opus aliquod Daedali, et Livianae

venis, an patri foedere junctus
193  Hospitii antiquo? multi haec late undique adibant
194  Quondam tecta viri; genitor sibi jungere multos
195  Namque hominum hospitio facilisque et comis amabat.
196  Vix ea Telemachus, reddit quum talia Pallas:
197  Vera quidem referam, quaecumque o amice rogasti.
198  Mentes Anchiali proles ego dicor, et omnes
199  Me Taphii observant late regemque salutant.
200  Cum sociis

si talis adesset,
288  Flerent angustumque aevum tristesque hymenaeos.
289  Id tamen obscura fatorum in lege repostum
290  Scilicet est, ultorne idem sua tecta revisat, 290
291  An secus? interea tibi prima ea cura recurset
292  Usque animo, hanc diram quamprimum avertere turbam.
293  Jamque age quae dicam, memori tu pectore conde:
294  Cras in concilium Grajis de more vocatis
295  Omnibus haec edic, sint dicto

hic luctificus nimium tabescere cogit
365  Heu dolor ante alias cupientem cernere frustra
366  Conjugis amissi carum caput, inclita cujus
367  Hellada per totam, mediumque it fama per Argos.
368  Sic ea; Telemachus referens sed talia reddit:
369  O genitrix quid cara vetas, ne carmina vates, 370
370  Quae libitum sit cumque, canat? non sponte feruntur,
371  Juppiter at vates agitat, fingitque canentum

368  Utque prius dapibusque una vinoque fruare.
369  Namque tibi cives navim sociosque parabunt
370  Delectos, qui te Pylias comitentur ad oras, 370
371  Quaerentem cari fortem casusque parentis.
372  Vix ea subridens dederat, quum natus Ulysse:
373  Haud mihi vos inter fas est versarier, inquit,
374  Antinoe, invitus mensa nec laetor opima.
375  An non illa satis, quae jam rapuistis acerbi
376  Multa mihi,

flexi, quum sola in litoris ora
433  Averso a sociis pisces fallentibus hamo
434  Parte alia, qua quemque fames malesana trahebat,
435  Obtulerat sese manifesta in luce videndam.
436  Atque ea ubi steterat propius, sic ore loquuta est:
437  Quis furor, aut mens dira expertem sensibus urget
438  Omnibus? anne ultro cessas; atque aspera gaudes
439  Ferre mala heic residens? non certa pericula sentis 440

juvenes furiata mente volutant. 810
810  Telemachum cupiunt redeuntem perdere ferro
811  Exceptum insidiis, qui jam genitoris amore
812  Et Pylon, et claras petiit Lacedaemonis arces.
813  Vix ea: reginae trepida formidine sanguis
814  Diriguit, stupuitque diu, nec verba nec ullas
815  Dat voces: lacrimae tantum volvuntur inanes
816  Ex oculis, clausoque haeret vox gutture pressa.
817  Post ubi

actae facili Jovis alite vento?
192  Non ego te invita conscendam, diva, nec usquam
193  Hinc fugiam, ni sancta mihi juraveris ante
194  Numina, nil aliud per te mihi triste timendum.
195  Vix ea: subrisit pulcro dea caerula vultu,
196  Permulsitque virum dextra, et sic ore loquuta est.
197  Macte animis vafroque diu mihi cognite mentis
198  Ingenio, quae dicta tuo de pectore promis?
199  Audiat

sequar, et junctis donec compagibus haerent
397  Robora, non illis usquam dimotus abibo
398  Dura ferens. postquam navim disperserit aestus,
399  Nil melius quando superest, per caerula nabo.
400  Atque ea dum secum turbata mente volutat, 400
401  Saevus in adversam puppim contorquet ab alto
402  Ingentem pelago fluctum Neptunus, et ipsum
403  Excutit. utque olim violento turbine ventus,
404  Venit ubi in

properate: inopi pater ille deorum
239  Hospitibusque praeest aequus, nec gratia doni
240  Parva vel exigui est. date bacchi pocula, et ipsum 240
241  Ducite, et a ventis aversum in fonte lavate.
242  Vix ea; quum famulae pulsa formidine sistunt,
243  Inque vicem sese exhortantur. jamque reducta
244  Parte locant Ithacum tranquillo in flumine, ubi alma
245  Jusserat Alcinoi soboles; juxtaque ferentes

et suave liquenti
252  Rore olei visi longo post tempore lustrem.
253  Non ego nam vobis circum cernentibus artus
254  Perluere, aut ausim nymphis adsistere nudus.
255  Dixerat: illae abeunt, dominaeque ea dicta reportant.
256  Interea salsum tergens circum undique rorem
257  Amne lavat puro ductor Laërtius, olli
258  Qui penitus terga atque humeros insederat altos
259  Cervicemque, comasque rigentes. hinc

384  Litora ne patriae, dulcesque reviseret oras. HOMERI ODYSSEAE LIBER SEPTIMUS.
1  Atque ea dum superas heros fundebat ad auras,
2  Nympha citis invecta rotis devenerat urbem;
3  Altaque ubi patriae tetigit penetralia sedis,
4  Vestibulum ante ipsum levis adstitit. undique fratres
5  Circumstant

77  Judicio suevit varias componere lites.
78  Ergo eadem miserata tuos si denique casus
79  Adnuerit votis, certam sperare salutem,
80  Et reditum jubeo; patriam sociosque revises. 80
81  Vix ea dicta dedit, fugitque avecta per undas
82  Nata Jovis, Scheriaeque reliquit amabilis oras.
83  Illa abiens tetigit Marathona, ingressaque Athenas
84  Antiqui patriam sedesque invisit Erechthei:
85  Ast

cratera mero, cunctisque ministrans
203  Per sedes age funde, simul libemus ut omnes
204  Dona Jovi, rutilo gentes qui fulmine terret,
205  Supplicibusque addit comes alto numine vires.
206  Vix ea. Pontonous latices in pocula fundens
207  Lenaeos, cunctisque ferens ex ordine tradit,
208  Inde ubi libavere, sitisque expleta bibendo est,
209  Alcinous placido rursum sic infit ab ore.
210  Phaeacum o

velis. ingentia dona,
360  Ingentemque tibi gazam, sedesque parabo, 360
361  Heic maneas si sponte tua: nam cogere quisquam
362  Nec potis invitum, nec amat vim Juppiter aequus.
363  Interea ignarum ne fors ea cura fatiget,
364  Cras reditum statuam. dulci tu lumina somno
365  Compositus per iter tranquilla in puppe quiesces;
366  At socii zephyros captabunt, teque penates
367  Ad patrios ducent, seu quo magis

altis trabibus demissa: ut aranea casses
318  Quum tenues texit, quos vis non ulla videre,
319  Non ipsi valeant superi. Sic caeca latebant
320  Stamina, sic vafro fallebant lumina nexu. 320
321  Atque ea disposuit quum strata cubilia circum,
322  Implicuitque torum, tecto se finxit abire,
323  Et Lemnum petere inde procul, quam Mulciber urbem
324  Incoluit caram terris magis omnibus unam.
325  Nec

aquatur,
112  Venit, ubi Artaciae vitreis argenteus undis
113  Fons sonat, et patriae semper fluit utilis urbi.
114  Hanc adeunt propius, dictisque affantur; et una,
115  Quinam habeant homines, quae sint ea moenia, quaerunt.
116  Talia quaerentes duxit genitoris ad aedes
117  Illa sui; at postquam subiere in limina gressu,
118  Terruit ingressos alta stans mole velut mons
119  Femina, quae

scopulis effusi immania subter
128  Saxa rotant: gemitus dira sub morte cadentum
129  Tollitur, et fractae stridor ferit aethera classis,
130  Transfixisque viris inhiant ceu piscibus hostes. 130
131  Ast ea dum clauso fervebant funera portu,
132  E femore eductum vagina protinus ensem
133  Corripio, et stricto ferio retinacula ferro
134  Hortatus comites validis incumbere remis,
135  Molirique fugam. simul

mediis adstans coepit sic voce Polites.
235  Heic aliqua ingentis percurrens stamina telae
236  Dulce canit (tremulo resonat domus ardua cantu)
237  Seu dea seu mulier: quin illam voce ciemus?
238  Vix ea fatus erat, sonituque excita repente
239  Nympha fores rutilo stridentes cardine pandit,
240  Invitatque viros. cuncti irrupere sequentes 240
241  Heu miseri, Eurylochum praeter, qui tecta subire

me jam ratus atro funere mersum?
188  Dic quoque consilium, dic nostrae conjugis artes:
189  Cum puerone manet, sedesque et salva tuetur
190  Omnia, an abrepta jam quisquam gaudet Achivum? 190
191  Vix ea fatus eram, genitrix quum talia rursum
192  Voce refert: manet illa tibi, manet icta dolore
193  Corda gravi, curisque ingentibus aestuat aegra
194  Semper, et assiduo corrumpit lumina fletu.
195  Nondum

visam cum salva conjuge, faxint.
48  Heic quoque vos maneant semper rata gaudia vestris
49  Cum nuptis gnatisque; dii vos omnibus auctos
50  Muneribus cumulent, procul absit publica clades. 50
51  Vix ea finierat; laeto clamore sequuntur
52  Phaeaces, ducique jubent tam digna profantem.
53  Atque heic Alcinous fido praecone vocato:
54  Pontonoë o, dixit, plenum cratera lyaeo
55  Huc age; caelicolum regi

pugnantem occumbere campis,
407  Nec voluere suos inter post bella reversum
408  Oppetere: exstincto posuisset Graecia bustum,
409  Mansissetque loco nomenque et fama perennis,
410  Solamen gnato. sed non ea gloria fato 410
411  Contigit: harpyiae miserum sine nomine raptant.
412  Tristis ego heic sedeo custos, surgentiaque urbis
413  Moenia numquam adeo, prudens nisi forte vocatum
414  Penelope jubeat, si

56  Expediat dum pulcra ferens tibi munera, et ambos
57  Affatus placide verbis dimittat amicis.
58  Semper apud memores infixa in pectore vivit
59  Fama viri sese facilem qui praebuit hospes.
60  Vix ea Nestorides, roseo quum lumine fulgens 60
61  Extulit oceano bijugos Aurora nitentes;
62  Et jam se propius tectis Menelaus agebat
63  Auricomae linquens Helenae penetrale superbum.
64  Quem simul agnovit

averso ne tende a litore cursum,
219  Heic potius me linque ratem prope. namque parentis
220  Tecta tui vereor contingere, ne mihi blandus 220
221  Tardet iter: celerare fugam res ardua cogit.
222  Vix ea: Nestorides huc atque huc fertur, et haeret
223  Mentis inops, quae digna ferat responsa volutans;
224  Tandem certus equos ad navim et litora flectit
225  Proxima. ibi puppis curvata ni mole reponit

genitricis amore potiri,
591  Atque Ithaci gaudere toro. sed rector olympi 590
592  Astra scit ille colens, an Parcae extrema minentur
593  Sontibus, ante suos celebrent quam laeti himenaeos.
594  Vix ea, quum dextra venit de parte superne
595  Accipiter, citus ales Apollinis: ille columbam
596  Ungue tenens vellebat atrox, vulsaque carinam
597  Telemachumque inter fundebat ab aëre plumas.
598  Nec mora:

huc aliquis se fert, Eumaee, propinquans 10
11  Aut comes, aut certe notus: non excita latrat,
12  Sed potius blandita canum custodia gaudet,
13  Vicinusque pedum patulas sonus incitat aures.
14  Necdum ea finierat, quum limine gnatus in ipso
15  Adstitit. obstupuit senior, tectisque repente
16  Prosiluit, manibus labuntur pocula, et una
17  Vina fluunt effusa. ille obvia brachia regi
18  Tendit, et

38  Cаrаne jam genitrix longis exercita curis;
39  An taedas experta novas, aliumque sequuta
40  Nupta virum cessit, thalamoque absentis Ulyssei 40
41  In vacuo texit sublimis aranea telam?
42  Vix ea, quum senior referens: immota penates
43  Illa quidem tibi servat adhuc, et pectore contra
44  Stat casus obnixa omnes; nec luce dolores
45  Nec miserae absistunt sera sub nocte gementi.
46  Haec ait, et

et insinuans gelidis calor ossibus ibit,
26  Namque aliter cani male tectum frigidus humor
27  Conficiet roris, primo qui saevit in ortu
28  Plurimus; ipsa etiam procul hinc urbs fertur abesse.
29  Vix ea: Telemachus stabulumque et septa relinquens
30  Ingreditur celeri passu, tacitusque volutat 30
31  Secum fata procis. postquam alta ad limina ventum,
32  Suspenditque ferens ad longam hastile columnam,

neque enim est, qui tristia damna
611  Arceat a domibus. quod si remearet Ulysses
612  In patriam, notasque redux contingeret oras,
613  Ilicet ille suo cum gnato averteret hostes.
614  Vix ea; Telemachus subito cum murmure magno
615  Sternuit: insonuit fremitu domus ardua circum,
616  Laetaque Penelope rursum sic voce loquuta est.
617  I propera, coramque hospes succedat amicus;
618  Nonne

Ire decet. longo quin et tabescere luctu 190
191  Indignum est, cui talis adest jam munere divum
192  Progenies, qualem tu natum optare solebas
193  Purpureas molli sparsum lanugine malas.
194  Vix ea; quum rursum regina: haud talia curae,
195  Ornarique genas, puroque in fonte lavari.
196  Jamdudum superi mihi pulcro e corpore formam
197  Abstulerunt, ex quo cessit meus ille per altum
198  Infelix

facie horrebat, densique in vertice crines;
275  Eurybates nomen: sociis ex omnibus unum
276  Praecipuo hunc heros carum servabat honore
277  Consiliisque habilem fidis animoque valentem.
278  Vix ea; quum miserae strinxit praecordia luctus
279  Rite recordanti, nimium sibi cognita, signa;
280  Atque ubi vix tandem voci via facta dolore est, 280
281  Uda genas lacrimis iterum sic voce profatur.

thalamo nuper, qualis, quum Pergama primum
105  Classe cita peteret, fuerat meus ille vir ipse
106  Infelix: laetum tentabant dulcia pectus
107  Gaudia; rem veram, non somnia vana putabam.
108  Vix ea Penelope; roseoque inceperat ortu
109  Aurea procedens Tithoni effulgere conjux;
110  Nec latuere Ithacum gemitus et verba loquentis: 110
111  Haesit, et occultae ceu jam bene conscia fraudis
112  Ipsa

his ultro succedat sedibus hospes.
355  An metuis, ne forte abeat certamine victor
356  Ille manu fidens, et me sibi praemia poscat
357  In patriam abducens claro comitatam hymenaeo?
358  Non ea vis misero, non haec fiducia menti
359  Addita; nec quemquam vestrum metus iste fatiget
360  Sollicitum turbans; indigna est caussa timoris. 360
361  Dixerat; Eurymachus contra sic farier infit:

fatiget
360  Sollicitum turbans; indigna est caussa timoris. 360
361  Dixerat; Eurymachus contra sic farier infit:
362  Penelope Icarii pulcro sata sanguine nympha,
363  Non ea mens terret, ne sрem sibi conjugis ille
364  Spondeat, ac taedas; absit: sed fama remordet,
365  Foedaque sollicitant vulgi convicia mentem.
366  Namque erit, insultans aliquis quum dicet Achivum:

insigni, validumque hastile lacerto,
384  Quo se homines contraque canes defendat, et ensem
385  Adjungam lateri, pedibusque haerentia vincla;
386  Post laetum auxilio cupiet quo pergere, mittam.
387  Sic ea: tum breviter contra sic filius orsus:
388  Non alius potior meme est, seu tollere cuiquam
389  Sive dare hos arcus placeat: mea prima potestas
390  Heic est, o genitrix. quin et quot sceptra per amplam 390

jubet ipse; et si quo murmure pulsa
432  Atria, si gemitu dura sub morte cadentum
433  Luctifico resonent haec septa, haud ulla puella
434  Prospiciat; tacitaeque intus data pensa revolvant.
435  Vix ea jussa dedit senior; nihil illa morata
436  Postibus inversis clausit penetralia tecti.
437  Nec minus et gressu tacito sese extulit acer
438  Prosiliens diversa e parte Philetius, omnesque
439  Aulaï

tegent: armari corpora praestat.
114  Cui genitor fer, nate, inquit, dum spicula in hostes
115  Sufficiunt spargenda mihi, ne cedere motum
116  A foribus tandem cogant denso agmine solum.
117  Vix ea; Telemachus genitori paret, et altum
118  In thalamum conscendit, ubi arma inclusa jacebant.
119  Inde capit quatuor clipeos, hastiliaque octo,
120  Et galeas quatuor cristaque atque aere corusco 120

suos Ithacus: jam spicula, dixit,
284  Scilicet et nobis emittere tempus in hostes,
285  Crimina prisca novo qui crimine caedis acerbant,
286  Atque ipsam nostro poscunt cum sanguine vitam.
287  Vix ea fatus erat breviter: cunctique repente
288  Intorsere simul tenues librata per auras
289  Tela manu. Demoptolemum jam fortis Ulysses
290   Dejicit, Euryaden ingenti vulnere gnatus, 290

jam Telemachus tua cara et sola voluptas
394  Me non sponte tuos dicet subiisse penates;
395  Nec pretio aut epulis captum cecinisse, sed una
396  Instantumque minis juvenum numeroque coactum.
397  Vix ea: Telemachus flentemque et multa precantem
398  Audiit, atque adstans genitori: parce, nec hasta
399  Hunc, ait, insontem Stygias detrude sub umbras!
400  Quin et praeconem libeat servare Medonta, 400

servatque domos. ille omnibus hospes
30  Despectus per tecta, ille est; jam noverat ipsum 30
31  Telemachus, sed fida patris sub corde tegebat
32  Consilia, immanes ut perderet ultor Achivos.
33  Vix ea; quum subito laeta inter gaudia stratis
34  Prosiluit regina furens, amplexaque collum
35  Longaevae, lacrimisque genas suffusa decentes:
36  Ergo age, cara mihi verax fare omnia, dixit;
37  Ille domi si

proxima nostris
150  Tecta colit; ne fama prius vulgata per urbem 150
151  Incipiat foedae juvenum crebrescere caedis,
152  Consita quam densis nos una hinc nostra petamus
153  Arboribus procul arva. illic ea deinde sequemur,
154  Profore quae divum rector monstrabit olympo.
155  Dixerat haec: parent omnes, ac jussa facessunt,
156  Ablutique artus se quisque recentibus ornant
157  Vestibus: effulgent

in longis. Tu vero i, sterne cubile,
198  Euryclaea, extra thalami penetralia celsi;
199  Instratoque toro supra mollissima pone
200  Velleraque laenasque et pictae tegmina vestis. 200
201  Vix simulans ea dicta dedit; quum pectore ab imo
202  Ille trahens gemitum: cur me tam tristibus, inquit,
203  Exanimas miserum verbis? Quis tollere lectum,
204  Atque alio transferre ausus mihi? callidus arte
205  Quisquis

valuit quam fallere in oras
33  Editus aetherias? o primo insignis honore
34  Stratus apud validae cecidisses moenia Trojae!
35  Ingens staret ibi moles aggesta sepulcri
36  Omnibus a Danais, natumque ea fama maneret
37  Inclita: nunc tristis sors funere mersit acerbo.
38  Dixerat. Atrides contra: ipsis o superis par,
39  Felix sorte tua, Pelei sate sanguine, Achilleu,
40  Cui procul a patria tellure sub

aequo plures tum limite sulcos.
379  Quinquaginta ipsi, si rite recordor, et omnes
380  Frugiferi: varioque illic in palmite turgent, 380
381  Quum Jovis incumbit tempestas laeta, racemi.
382  Vix ea. Laërtae, dum certa in mente volutans
383  Signa recognoscit, collapsi protinus artus
384  Diriguere omnes trepido, resolutaque virtus,
385  Ac nati collo circum dat brachia: at ille
386  Excipit

heu patiare tua sordescere culpa. 580
581  Tum natus: jam tu genitor, tu maximus ipse
582  Testis eris, generi si tanto hoc dedecus addam,
583  Quod metuis, patiarque tuum vilescere nomen.
584  Vix ea; quum senior tollens ad sidera palmas:
585  Di magni, exclamat laetus, quae candida fulget
586  Lux haec orta mihi, quae mentem gaudia tanta
587  Sollicitant? una certant natusque neposque
588  Succensi

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report