Your search found 3475 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 2853-2940:

quatuor Librorum adnotationes, animum statim ad perficienda pariter supplementa traduxerat. Verum intervenit mors, inchoatum jam opus intercepit. At tum plane omissa supplementorum, quae deerant, cogitatione, visum est illos quatuor cum suis adnotationibus Libros uno justo volumine comprehensos in lucem emittere. Prodeunt illi hoc ipso tempore Palearinianis, quibus primi erant, Typis impressi, omnesque etsi longo post intervallo tandem consociati in integrum Philosophiae

reperta sunt. Ea primum huic Operi praefixa fuit inscriptio, ut idem distingui posset ab alio Opere, quod aliquot ante annis Auctor ipse Cartesianam secutus Rationem vulgaverat: ac tum dici vere potuit ex recentioribus selectiora Auctorem suis exponere versibus voluisse. At in nova hac Editione cum idem retinendus sit Titulus, ne nimirum ipso mutato diversum esse hoc Opus appareat, rogandus est Lector, ut hunc Titulum ad ea referat tempora, quibus decem hi Libri ab Auctore

esse fastidii atque offensionis, ut solemnes quasdam disciplinae formulas respuant; quis enim ferat, ut in carminibus duplicatas rationes, ac triplicatas, areas temporibus proportionales, atque alia hujusmodi usurpemus? Verum quae suis enunciare nominibus ob minus elegantem dicendi modum minime audemus, an eadem ut aliter efferamus, omnis interclusus est locus? Nullane alia erit ratio, qua haec verborum asperitas leniri, ac moderari possit? Quaeque ob inamoeniorem

quorum aliae sui vastitate, atque immensis spatiorum distantiis, aliae parvitate ipsa sese nobis abdiderunt; hujusmodi autem tum ingentibus, tum exiguis corporibus suus est ordo singulis, sua vis, motus unumquodque suos perficit, suis muneribus, officiisque fungitur; quorum omnium nobis est comparanda cognitio, si naturae causarumque scientiam comprehendere, complectique animo velimus. Sed ubi tantae cognitionis comparandae instrumenta atque praesidia? sunt

Fernelii, et Ricciolii conatus, quorum omnium methodi aut nobis parum notae, aut intutae imperfectaeque sunt. Accuratior demum investigationis ratio reperta est, qua primi Piccartus et Cassinus Terrae gradus mensuris suis comprehenderunt, quos subsequuti sunt alii multo diligentiores, illi praesertim Parisienses Academici, polum versus alteri, alteri sub aequatorem dimissi. Horum caeterorumque labores, antequam describat a vers. 367.

delabitur, a gravitate mutua in Terram ac Solem repetitum, omniumque ejus mutationum, praesertim celeritatis, distantiae, orbitae inclinationis, apsidum lineae, nodorumque rationem reddit ad versum 2341. Hanc Lunae in suis motibus varietatem, atque inconstantiam hominibus ait causam fuisse, ut ejus sideri omnia hic apud nos mutationibus obnoxia tribuerent, ac animorum quoque nostrorum vitia, ac furorem, quo nostra plerumque culpa vexamur, inde

LIBRI SEXTI. Praemissis quibusdam de quietis ac laborum vicissitudine in hominum vitae a Natura instituta, quam et ipse in studiis experitur suis, primo sexti libri argumentum proponit, tum a vers. 93 ad vers. 264 in librarionis Lunae causam inquirit, eandemque exinde librationem ad Jovis et Saturni Satellites per conjecturam transfert, carentibus eadem

esse ad evolvendos maris aestus delabi, quorum primo phaenomena omnia, quae in diurna, menstrua, atque annua dividuntur, describit, praeterea et singularia, quaedam pro certo regionum situ indicat, tum quaeque causis attribuit suis, quae generatim in mutua Terrae in Lunam ac Solem gravitate continentur; qua occasione post fluminum quorumdam ac puteroum aestuationes, maris alios quoque motus considerat, et qui prope polos fieri observati

unde consequitur propagata lucis densitatem progrediendo minui eo nimirum modo, quo crescunt quadrata distantiarum: Ad vers. 173. Consequitur item ab illapsis per exiguum foramen radiis in opposito clausi cubiculi pariete suis expressas coloribus pingi rerum externarum imagines, de quibus agit usque ad v. 264. Inde umbras corporum considerat, ac Perspectivae, quam vocant, artis ortum, Astronomicorum, et Geodeticorum instrumentorum usum, et

ordine, nexuque considerationes. Demum a v. 2630. ad omnium investigationum fructum percipiendum deducimur, ad magis magisque agnoscendum Potentissimum et Sapientissimum Conditorem et Conservatorem Deum, qui manifesto omnibus suis in operibus se prodit, in quae universim excurritur, neque magis a totius orbis consideratione, quam a singularibus ejus partibus, ac parvis etiam animantibus, nostroque praesertim, ut vocari solet,microcosmo, illius

303   Tertia nulla via est, qua possint insinuari
304  In nostros animos, nec ab ulla parte meare.
305  At quae sic duplici fiunt ope, semper eadem
306  Non perstant ratione, suis nec finibus haerent.
307  Mens formarum opifex nectit, disjungit, et auget,
308   Extendit, minuit, transformat, et undique versat
309  Omnimodis certo, certo sine fine, sine ordine certo,

1361  Non possint, sic interdum stipata cohaeret
1362  Materies; tamen haud, manibus quod prendere possis,
1363  Quidquam erit, ut nulla valeat vi, aut arte resolvi,
1364  Imminuique, suis divulsis partibus a se.
1365   Quatenus, at quis erit, quantoque labore secari
1366  Materies queat, ut noscat? quae tenuibus extat
1367  Partibus, at fors finitis, et denique primis,

1393  Infra sunt oculos, tantùm trans vitra tuemur?
1394  Denique quid lucem, quae saxa adamantina parte
1395   Permeat ex omni, neque sese occursibus usquam
1396  Impedit ipsa suis? reputans haec omnia possis
1397  Tutemet haud ullis finem per te ipse videre
1398  In rebus nostra pertingi a mente, nec ipsa
1399  Sisti ad semina nos pedetentim progredientes.

quam
1488  His ipsis possint qui respondere; sed uni
1489  Tempora cuique dabis si non aequalia, motus
1490   Non nisi temporibus respondeat ipse, necesse est,
1491  Quisque suis, quibus exoritur. Vis quaelibet ergo
1492  Tanto major erit, quanto et, qui gignitur, ipse
1493  Auctior est motus, contractior et mora contra
1494  Temporis. Et veluti gemina re dicimus omnes

1765   Tutemet ipse queas, quod scilicet ordine verum,
1766  Hoc genus, inverso patefit, si dicta retexas;
1767  Invenies siquidem, curvo si tramite pergat
1768  Corpus, quaeque suis ut respondentia semper
1769  Temporibus, fili aut radii vestigia constent,
1770   Esse illas vires extrinsecùs advenientes
1771  Directas ad idem punctum debere, nec omnes

1899   Secum ut se certo componant foedere in unum;
1900  Quidquid et hinc exit queiscumque a viribus, illa
1901  Non minus est servare tenax, et juncta tenere
1902  Effectis aliena suis, nec respuit ulla,
1903  Queiscumque adveniant laterum de partibus unquam.
1904   Non igitur pugnant, non vinci, aut vincere possunt;
1905  Cumque repulsantis, cumque impellentis eandem

legum.
2084   Denique quisque suas exercet strenuus artes,
2085  Idem alias contra plerumque ignavus ad omnes:
2086  Nam studiis volupe est ipsis haerescere mentem
2087  Cuique suis, quodam et jucundo exinde tenetur
2088  Mens sensu, neque se patitur divellier a re,
2089   Quam gerit, atque, ultro quo fungitur ipsa, labore.
2090  Praeterea exortos, nos intra, saepe tumultus,

2128  In nobis, dum, quae cupimus bona, suppeditentur.
2129   Propterea vitae feliciter instituendae
2130  Cum videant multi, quam virtus utilis extet,
2131  Et quam grande suis decus afferat; haud tamen illam
2132  Sectari, ut par est, porro mirabere raros;
2133  Divitiarum etenim, vel fortior ambitionis
2134   Tunc illos saepe ex transverso corripit aestus

1023  Bis gemina haec vivens, triplicive ter ordine crescat.
1024  Fama volat, totum nova nomina spargit in orbem,
1025   Auctoremque refert: accedit protinus olli
1026  Judiciis pars magna suis; creditque, probatque,
1027  Ut reperisse, quod est, illum, haud finxisse reatur.
1028  Prima manus et sponte dedit Germania victas.
1029  Obstiterunt contra multi, excitique Britanni,

1152  Irrumpens non jam pelta protecta, nec ense,
1153  Ut fuit ad Trojam, sed vi rationis, et usu,
1154  Altera Pentesilea, virosque impellit, et urget
1155   Praesidiumque suis, rebusque labantibus ingens.
1156  Quantam foemineo virtutem in pectore versat?
1157  Quantum audeat? Quantum pulchro irritata furore est?
1158  Ne Fortes, ne tanta animis committite bella:

1679  Chordae temporibus, quas imus terminat axis,
1680   (Se variae licet inter, inaequalesque) profecto
1681  Exiguis eadem quoque debet in arcubus esse,
1682  Cum prope quique suis aequi sint denique chordis:
1683  Proinde itidem aequali procursus tempore quosque
1684  Exiguos peragi, cum scilicet itque, reditque
1685   Exiguos, at non aequales, corpus in arcus.

800   Extremo, et quanto nascenti, sive cadenti
801  Sit propior soli, quam quae illis cognita terrae
802  Est regio; exiguum nam tum quo magna refertur
803  Cum regnis haec terra suis, lacubusque, marique,
804  Fluminibusque, et cum sylvis, et montibus altis,
805   Inspexisse globum tentantes, quis suus, illis
806  Inveniunt, locus, et picto super orbe docentur,

1036  Cum majora, fugamque minoribus esse minorem.
1037  Illa abiere quidem jam tempora, cum mortales
1038  Balantum pecudum vivebant more ferino.
1039  Se pedibus cum quaeque suis ferat, atque videre
1040   Quaeque suis oculis cum possit pascua laeta,
1041  Et liquidos fontes; tamen illuc, una prior quo
1042  Vadit, eunt omnes, et prona mente sequuntur

esse minorem.
1037  Illa abiere quidem jam tempora, cum mortales
1038  Balantum pecudum vivebant more ferino.
1039  Se pedibus cum quaeque suis ferat, atque videre
1040   Quaeque suis oculis cum possit pascua laeta,
1041  Et liquidos fontes; tamen illuc, una prior quo
1042  Vadit, eunt omnes, et prona mente sequuntur
1043  Propterea tantùm, quod eam praecedere cernant,

paulo
1052  Serius; interdum contra tamen, illa patenti
1053  Sint si fronte nimis, gremio intus sive cavato.
1054  Nempe quis ignoret, nec sensibus usurpârit
1055   Saepe suis, citius plumbum descendere pluma,
1056  Et nivium floccis lapides, et vellere lanae,
1057  Et siccis foliis autumni tempore poma;
1058  Corporaque esse etiam levia, et salientia sursum,

1120   Evaleant ratione, magisque obsistere pergant.
1121  Omnia quae faciunt porro, ut res ardua longe
1122  Scire sit, obstandi in summa quae quantaque vis sit,
1123  Cum causis collata suis, notisque elementis.
1124  Adde, quod implexum mage redditur id quoque multo
1125   Propterea, quod stipantur prae corpore partes,
1126  Conque premuntur, ubi velut aër exsiliente

1183  Aër quandoquidem plumae, lapidique resistens
1184  Aequali vi forte, pari si fronte patescunt,
1185   Pauperat ilicet hanc motu violenter adempto,
1186  Non lapidem, nisi paulatim, furtimque, suis tot
1187  Partibus intextum, multo ut locupletior extet.
1188  At si nulli essent offensus, corpore quanto
1189  Materiae minus esset in uno, projiceretur
1190   Aequali quod

2148  Effoetos, sibi sint oneri ne forte, suisque,
2149  Ne subeant durae pertaesi incommoda vitae.
2150   Mos etiam morbo, aut fato quocumque peremptos
2151  Mandere, visceribusque suis tumulare suorum
2152  Viscera: nostrorum quo, dicunt, membra sepulchro
2153  Condere possimus potiori? avellier unquam
2154  Quis ferat artubus a caris? nos reddere pacto,

peribant:
2198  Ponere naturma motus non posse ferinos,
2199  Nec suavi institui vitae ratione putabant,
2200   Ni pueri prius incipiant mollescere amore,
2201  Contendantque suis jam tum placuisse docenti
2202  Scilicet et factis, et corpore, flexile fiat
2203  Ut sic ingenium, culturaeque artibus aptum:
2204  Blanditiis facile esse animos fregisse feroces.

2228  Exsolvunt letho, seu ferrum in viscera condunt,
2229  Seu se praecipites in flumen, in aequora mittunt,
2230   Seu potius laqueo innexo suspendere gaudent
2231  Se manibus persaepe suis ante ora Parentum
2232  Nati, atque imbelles, sed iniqua sorte, Puellae.
2233  Incita laudatis exemplis acrius usque
2234  In scelus hoc agitur plebs, atque exempla novantur.

prodiit arte,
90  Pertulit interitus totidem, quot vidit et ortus.
91   Ergo ubi magna novo rationum lumine fulsit
92  Newtoni mens, a certis incerta dirempta
93  Vidimus, atque suis haec intentata relicta
94  Aeternùm in latebris, contra illa educta superne.
95  Solis ita exortu noctis fugere tenebrae,
96   Atque iter ingressis ductus patuere viarum.

sonantes.
560  Virgineas pedibus soleas aptare necesse est,
561   Quantumvis nimium per dura, per aspera ituris;
562  Assuevi tamen, et sum plurima doctus ab usu.
563   Quaeque suis haec temporibus distantia confert
564  Queis duo se totum vaga vertunt astra per orbem,
565   Si numeros sumam itidem, interiecta notando
566  Sic spatia amborum, medio queis Sole recedunt,

duxit, ut astri
759  Esse videremus vires cujuslibet ejus
760   In medium Solem directas: namque ubi curvi
761  Corpore signantur circum properante meatus,
762  Sic ut quaeque suis mutatis area semper
763  Aeque temporibus mutetur; corpora, quae tum
764  Detorquent, vires punctum nituntur in illud,
765   Undique quo coit, et conjungitur area quaeque.

multa doceri,
906  Erroresque virûm varios, fixa, atque refixa
907  Judicia, ambiguas rationes; omnia donec
908  Constiterunt tandem, sublata vi gravitatis
909  In caelum, inque suis circumvaga legibus astra,
910   Proptereaque suos etiam cohibente Cometas
911  In gyros. Ipsi sunt scilicet astra Cometae,
912  Quae caelo interdum comparent, obsita circum

1142  Per servata queat, radiorum et fila secare,
1143  Scilicet ex oculis recta quae tendere fingas,
1144  In regione foci consistat ut ignivomus Sol,
1145   Temporibusque suis respondeat area quaeque.
1146  Protinus eventu res est lustrata secundo,
1147  Visaque sunt positas rationes cuncta subire.
1148   Tempore jamque illo lux caelo dira refulsit,

1196  Tempora, et inventam rationem his omnibus aptans
1197  (Proh quantus labor, et numerorum denique quantae
1198  Ambages!) numeris loca repperit omnia prorsus.
1199  Consentire suis, cum de tribus illa relatis
1200   Erueret queiscumque locis, et cuncta videret
1201  Haud quidquam diversa prius prodire notatis.
1202  Ipse Cometarum

forma,
1634  Atque utroque super duo si regione locentur
1635   Puncta itidem simili: pariter nitetur utrumque
1636  Ovi quodque sui in medium, nisumque valebis
1637  Quemque suis spatiis medio ipsi aequare relatis.
1638   Jam facile agnoscas, cur non grave corpus, ab alto
1639  Vertice si turris demittitur, ilicet ejus
1640   Murorum ad moles vicinas, atque trahentes,

1813  Quaeque sua regione loci libretur, oportet,
1814  Ne semper commota excurrat, et undique turbas
1815   Ancipites cieat, sed demum dulcia captet
1816  Otia, cumque suis tranquilla pace fruatur.
1817  Ergo age, finge loco supera a quocumque canalem
1818  Interius recta ad medias producier oras;
1819  Hunc quocumque velis, statuas, vertasque, videbis

1945   Inclyte Vir, porro non hoc accepimus a te
1946  Inter munera magna, quibus nos unique ditas;
1947  Fors voluisti, alii ut quid tantis addere possent.
1948  Sic alios Rex saepe suis ditescere gaudet
1949  Thesauris, atque in vulgus diffundere dona,
1950   Postquam ipse immensam fuerit largitus opum vim.
1951  Hoc donum, Laurine, tuum est; stupuere docentem

non artem, qua loca mensi
262  Sunt ea, non ipsas mensuras, quantaque prorsus
263  Millia tum fuerint, quae nunc accommodat aptans,
264  Ut vult, quisque suis mensuris: lesbia virgae
265   Regula qualis erat, ferus aut mos ille Procustis
266  Aptantis peregrina cubantum corpora lecto;
267  Exaequabat enim vi, cum breviora fuissent,

ferentem
344  Progeniem; Natique labor fuit ire remensum
345   Arctoa de parte gradum, procurrere et ultra:
346  In laudes, nomenque Nepos succedit utrique,
347  Mensurisque suis loca mensa retentat, avitam
348  Et relegit, patriamque viam, et quoscumque Priores
349  Lustravere gradus partiti Gallica ragna,
350   Lustrat agens, et opus multorum perficit unus.

nimirum, quibus unas clauditur orbis;
1701  His etenim a rebus videas constare duabus
1702   Vires; a medio nam debent tractibus istae
1703  Respondere suis, repetitis et semel in se
1704  Temporibus, sed quae versa ratione, putentur.
1705  At si aequare velis sese inter mutua tractus,
1706  Tum vires varias, quae volvunt corpora in orbes,

1785  Distabit paulum puncto, nam major ibidem
1786   Quanto est materies, tanto hoc vicinus olli est;
1787  Nec turbet quidquam, medium dicantur obire
1788  Quin Solem, in mediumque suis contendere circum
1789  Flexibus errantes intra vacuum aethera stellae.
1790   Tam tenui pariter deprensos mole Cometas
1791   Scire licet, vix ut Solem deducere possint,

queis Phoebe hinc, atque illinc clara renidet )
2108  Ad loca, quae constant suprema, atque infima, fulget
2109  Tota quibus, vel caeca silet, conjuncta ubi Terrae
2110   Dicitur; acceleratque ea motum causa, suis ut,
2111  Quam pro temporibus major tunc area fiat,
2112  Et prope quadrijugos pro bigis ut Dea scandat;
2113  ast eadem pars prima retardat circumeuntem,
2114  Ad latus

238  Hac modo, quae gravior, partem ratione locari,
239  Fac, reputes, latere ut gravitas aequalis ab omni
240  In Terram rapiat; cum deinde recesserit illo
241   Luna loco haud mutata suis in partibus, ipsum
242  Quod terram punctum prius aspiciebat, abibit,
243  Aspicietque aliud; circum at nova puncta manebit
244  Jam non par gravitas, cum nec globus illa, nec aeque

411   A Tauroque Aries, Polluce, et Castore Taurus,
412  Hi Cancro expulsi, et sic Vellere denique Pisces
413  Phryxeo: verum constant, quae tradita primum
414  Nomina sunt, Ariesque suis proin cornibus usque
415  Ver apert, proin Libra pares examinat horas
416   Autumni: geminis annorum haec millibus acta.
417  Hac ratione itidem caeli non partibus haeret,

aestum.
470   Sed prius ad causas quam labar, dicere par est
471   Quid fiat, motusque, ut sunt, evolvere cunctos,
472  Et seriem veluti gestarum pandere rerum.
473  Tunc effecta suis tribuentur cognita causis
474  Perfacile: haud illas opus est finxisse, potentes.
475  Sed cognoscere et hic, quae pluribus ante repertae
476   In rebus jam sunt nobis, variisque per artem

574  Debere ignotum nobis nihil esse putemus?
575  At multi causas tot rerum quaerere nuper
576   Tentarunt acri ingenio, plausumque repertis
577  Deinde suis hilares, frustra tamen, ingeminarunt;
578  Instabili fundata solo nam machina, visu
579  Quanquam pulchra, trahat rimas, casumque, necesse est.
580  Denique qui reperit gravitatem, hic cuncta peregit

1721  Cum prope lapsa cadunt, rapentur, nec tamen imam
1722   Terram non feriant, ut non raptata, ferirent;
1723  Atque alia e genere hoc, quae sunt permulta, videbis
1724  Esse suis prolata locis, penitusqua repulsa:
1725  Porro quae superant, imbellia multa videntur
1726  Partim tela, neque hoc certamine digna retundi;
1727   Id genus est, audis saepe harum vociferari

licebit
9  Res itidem, ad magnas ut contra a tenuibus ire
10   Nec licet: e genere hoc discrimina plurima certe
11  In rebus vulgo agnosces, Naturaque cautos
12  Hic jubet esse suis exemplis. Crescere corpus
13  Humanum si forte velis, ut tangere nubes
14  Vertice possit, et ut faltu conscendere montes,
15   Aequoris et latas pedibus transire lacunas;

63  Rerum ita ne pariter mirere in viribus esse
64  Quiddam, ut nec possint a magis parva referri,
65   Magna nec a parvis contra, quaecumque geruntur.65
66  Parva quidem tenuisque suis quoque viribus acta est
67  Lux, ut corpora magna suis; ast ordine longe
68  Diverso, atque aliis consistunt legibus illae.
69  Omnia quae pariter

64  Quiddam, ut nec possint a magis parva referri,
65   Magna nec a parvis contra, quaecumque geruntur.65
66  Parva quidem tenuisque suis quoque viribus acta est
67  Lux, ut corpora magna suis; ast ordine longe
68  Diverso, atque aliis consistunt legibus illae.
69  Omnia quae pariter nobis quoque dia Viri mens
70  

200  Non secus ac muro si nil pingatur in illo.
201   Arctius at quo sit, parvo et magis orbe foramen,
202  Et quo longius effigies sistatur ab illo,
203  Hoc eadem est distincta suis mage partibus, ast et
204   Lucis inops tanto magis, et languente nitore.
205  Corporis at longe quae lucidioris imago est,
206  Solis uti, ex alto subiere foramine magnum

dictis,
318  Tenuia praesertim rerum; nam certior omnis
319   Est ratio, tenues quoque solveres undique nodos.
320   Primo dum Comites illi Jovis orbibus astrum,
321  Quisque suis, obeunt, Soli cum parte feruntur
322  Aversa, densam saepe illabuntur in umbram,
323  Deficiuntque, velut defectu Luna laborat
324   Saepe suo, cum Terram obiens umbram illius haurit.

signant;
430  Quare lucis iter non esse videtur eorum
431  Causa, sed interdum tabulis fors tempora jungit.
432   Verum si Comites alios contingeret usque
433  Respondere suis, neglecta luce, tabellis,
434   Interior vel si a ratione recederet illa
435  Nunquam, lucis iter qua primo nempe notatum est;
436  Tunc equidem, dum carpit iter lux aurea, legi,

1917  Rursus trans aliud sua stamina bina retexet,
1918  Flava, et caerulea. At si sint purissima vitri
1919   Corpora, qualia habet, terrasque Britannia in omnes
1920  Cocta suis mittit fornacibus, omnia cernes,
1921  Quae docui, atque rudi facies quoque cognita vulgo,
1922  Et pueris pariter mirantibus, atque puellis,
1923  Ut ludum ostendes facilem, et spectacula grata.

varia cogi de gente superbum
2018  In Thracem vidisti acies, unde horrida bella
2019   Sanguineusque instat Mavros, effervere signis
2020  Agmina quaeque suis, et versicoloribus armis,
2021  Nempe hac caeruleas, hac rubras ire phalanges,
2022  Hac canas, viridesque; suo quamque ordine ferri,
2023  Et glomerare suos motus, et inire figuras;

tinxisse tenerrima membra.
2446  Hinc maculas etiam, quae saepe in vultibus extant
2447  Humanis, alias repetunt, vel poma, vel uvas,
2448  Vel villosa suis referentes tergora longe.
2449  Suadent propterea, ditescere prole Parentes
2450  Pulchra si cupiunt, juvenes ante ora decoros
2451  Ut faciant obversari, pictisve tabellis

694  Pene aequis; nam multi aequantur pene ibi flexus:
695  Quandoquidem, quod saepe vides contingere rebus
696  In variis, cum res ad summos pervenit auctus,
697  Nec manet, ante suis quam porro damna vicissim
698  Succedant incrementis, discrimina quaeque
699  Incrementorum tenuantur in infinitum;
700  Donec vanescant crescendi in culmine summo:
701  Sic

et usu
872  Multiplici tentare, quod optes, exque periri;
873  Quippe aliter vanos contendes edere motus
874  Ingenii; longe siquidem subtilior ipsa est
875  In rebus natura suis, et acutior, omnique
876  Argumentorum procul astu libera fertur,
877  Et, genus hoc, artes eludere callida novit.
878  His igitur vitri a bullis fecere sagaces

1287  Illa levi cursu dum pervolat, atque sequentes
1288  Se vicisse procos dum jam putat; ecce volutus
1289  In latus excurrit globus aureus, ?ilicet ardet
1290  Conspectum, fidensque suis legit avia plantis;
1291  Dum legit, extratque; a tergo praeterit alter:
1292  Tum subito haec citior ventis et fulminis igne
1293  Evasura prior subit: at provolvitur alterum

2200  Omnia conatus, aciem exsuperantia nostram;
2201  Scilicet attonitam ut series rerum utraque mentem
2202  Hinc illinc distenta pari ratione relinquat,
2203  Et fassam nihil esse suis non altius orsis. LIBER NONUS
1  Pectora saepe Virûm

neque tristitia grandescere quaerunt;
66  Depressisque aliis non extolluntur, at omnes
67  Extollunt simul, et factis laetarier omnes,
68  Et pollere suis gaudent: sic luminis almi
69  Sol effundit opes in terram prodigus imam,
70  Et fovet, et cunctis dat vitam rebus, et auctum
71  Jamque horum tentata virûm, confectaque bella,

379  Quod fuerit, qui naturae miracula nescit,
380  Aut bene non animo perlustrans volvit inerti:
381  Scilicet in rerum numero non corpus habebis
382  tam densum implexumque, suis quod partibus ausit
383  Luci obstare levi, hanc ipsam transire vetando.
384  Omnes usque adeo, quae texunt corpora, partes
385  Sunt tenues, semperque foramina pervia multa

aut colla volucrum
732  Pennis, quae varios varie conspecta colores
733  Praebent, ut varios varie quoque lamina visa.
734  Ergo subtilem lamellam imitata pilis est
735  Pluma suis: qui per teretes excrescere fibras
736  Debent, per graciles folia ut tenuissima ramos.
737  Lamellam hanc itidem quoque tela imitatur Arachnes,
738  Nec non et mutant cum serica fila colores.

908  Degener; in serie quoque prima ut nempe videmus
909  Nigra loca albenti subito contermina luci.
910  Ut tamen invenias, quam crassis partibus extent
911  Alba metalla suis, frangentes id pete solers
912  Inspiciens vires cujusque. Hae scilicet essent
913  Argento in vivo, si pelluceret, ut unda,
914  Tantae, ut si radius septenis distet ab axe

1831  Est gemino, quae, quo thalami majore foramen
1832  Distabat spatio a cultris, ipsumque patebat
1833  Quo minus, at radii ut ne fulgor adire vetetur,
1834  Vividior, certisque suis ornata colorum
1835  Prodibat fucis; nimis ipse patere foramen
1836  Nam si forte velis, tam lato fimbria tractu
1837  Haec sit, et illa, queat super ut distendier unam

2304  Fors ideo quoque Sol, et caelo ardentia summo
2305  Sidera sunt solido constantia corpore, nostra
2306  Ut tellus, aut praeterea vaga caetera quae sunt
2307  Astra; sed illa suis agitata in partibus intus
2308  Undique vibratae jactent ut lumina lucis.
2309  Ipsa etiam quin unda, licet videatur inepta
2310  Ignem concipere, et rutilo splendere liquore,

disjecto ferruginis objice durae!
2517  Urbis, qualis erat, patuisset forma vetustae,
2518  Extantesque domos licuisset, celsaque templa
2519  Cumque suis gradibus, caveisque theatra tueri,
2520  Et fora, diductasque vias, arcusque patentes,
2521  Thermasque, circosque, simul per summa, per ima,
2522  Exteriora oculos itidem, interioraque ferre.

2535  Praeferrent et cuncta modos speciemque vetustam,
2536  Quae neque ab Arctois procul hostis barbarus oris
2537  Proterere adveniens potuit, commota elementis
2538  Terra nec ipsa suis quatere, atque evertere ab imo,
2539  Decutere aut ventis, trifido vel fulminis ictu
2540  Juppiter, aut nimbis late furialibus horrens,
2541  Denique non longis aetas consumere saeclis.

126  Quidve aliud jam sit, si non vigor iste trahendi est,
127  (Cum soleat parvo sustollier unda calore
128  In fumos) cur haec vinclis exire retenta
129  Non queat ipsa suis, agitante avulsa nisi igne?
130  Porro sive salis genus est, seu forte metalli
131  Caeruleam ostentans frontem, aut plerumque virentem,
132  Scilicet aut illud scabrae ferruginis instar

artem
230  De genere hoc fiunt hominum, mirabile non est,
231  Terra ferax adeo cunctus cum rebus abundet,
232  Cur varios passim persaepe exaestuet aestus,
233  Partibus unde suis imis calor, unde claentes
234  Prosiliant fontes, medicusque ebulliat humor,
235  Causaque succendat quae montes ignibus altos,
236  Quaeque locis vim pestiferam progignat avernis;

nervis, ossibus ossa,
563  Sic venae rapiunt venis aptissima; carni
564  Additur id, quod alit carnem, quod viscera tantum,
565  Visceribus; cutis ipsa suis, unguesque, pilique
566  Assuescunt praedis; propria re, lege, situque
567  Omnia ditescunt: teneris nutrimur ab annis
568  Sic omnes, queiscumque datum e genere esse animantum,

601  Exagitante acri saturas, postasque calore,
602  Exercere vagam venerem ardent, atque ineundo
603  Commiscent genus. Hinc inserta toris alienis colla jubaeque,
604  Nec suffulta suis pedibus stant pectora, et armi,
605  Immansuetaque vox proprio non infremit ore;
606  Exsurgunt formae variae, semperque figuras
607  Illis serviscens lustris natura reformat,

celsior unda,
691  Concavaque in medio. Ast argenti pondera vivi
692  Sunt depressa oras circum, medioque tumescunt:
693  Forsitan a vitro minus illiciuntur, ab ipsis
694  Illa suis quam particulis; sed forsitan et vis
695  Est aliqua argentum de vitri fronte repellens.
696  Credibile est etenim, vis ut ducensque, trahensque est,
697  Esse repellentem, et retrahentem in rebus; in uno

854  Esto pus, hi motus aliqua vi; quod genus extat
855  Jam gravitas ipsi conjungens corpora terrae,
856  Compellensque avulsa, et terram, errantiaque alte
857  orbibus astra suis retinens, ipsosque cometas:
858  Quod genus et vis est, mirum quae partibus addit
859  Fervorem minimis, et motum, et saepe calorem:
860  Unde salit cor, atque animantum sanguine venae

passim Sol, Sidera, Tellus
868  Frigerent, grandes torpentes undique massae;
869  Nusquam ortus obitusque vigerent, vitaque nusquam,
870  Tantum rapta suis fugerent ex orbibus astra.
871  Praeterea constat manifestum, has esse potentes
872  Contractis spatiis vires magis; ipsaque quanquam
873  Sensu usurpari gravitas non unius unam

non vitra, nec aera;
1822  At liquor insinuat se saxis almus olivi,
1823  Occupat intra etenim intervalla, vacantia quae sunt,
1824  Et non proinde suis oleum, aut penetrabile saxum est
1825  Particulis, neque sunt Bacchi undarumque liquores,
1826  Una quod valeant misceri, nec quia lymphis
1827  Solvi quit salium natura, manentque priore

2461  Pondere victa etenim productior, et gracilescit
2462  Paulatim in medio, filoque a simplice demum
2463  Decidit, et terram prolapsa rigasque, cavatque.
2464  Partibus illa suis libertas in latus omne
2465  Nimirum se versandi, circumque ferendi
2466  Efficit, ut possint paulatim abducier a se.
2467  Non ita cum solidae res sunt, duraeque: rigentis

incoluere
2659  Aurarum liquidos, animantum si variatas
2660  Innumeras irem per stirpes, non minus arcto
2661  Inclusae quae sunt, quam magno corporis auctu,
2662  Excuteremque suis quae motibus instrumenta,
2663  Sensibus et motus, et sensus moribus apti,
2664  Et mores vitae pariter generique tuendo;
2665  Exinde ad genus hoc nostrum mortale venirem,

notas magis ad divinandum, quam ad intelligendum proponat. Tum B. Quid causae est, inquit, ut ob variam Hesiodi interpretationem totum fabularum genus in invidiam adducas? Usuvenire enim facile potuit, ut ejusmodi fabulas suis versibus Hesiodus includeret, quae tunc ipsa sermonis consuetudine faciles apertaque essent, quarum deinde cum intercidisset usus, intelligentiam, quae sequerentur, aetates non tenerent. Sed fabularum suavitatem si

ac veritate depromptae. Eaedem enim neque intercidere unquam possunt, neque obsolescere. His velut a natura impressis notis ac vestigiis cum insistent poetae, facile ac jucunde ad res cognoscendas nos deducent. Quare in conficiendis suis fabulis volo, ut has arripiant, ac sequantur, ex quibus appareant, quae in rebus insunt, similitudines, ac propinquitates. Has dum inter se component, atque aliarum vultus ad alias transferent, atque immutabunt, ea ipsa alienae

dicendi modis, ac poeticis figuris Empedoclis versus esse egregie instructos, ut proinde Empedoclem homericum omnino esse affirmet. Verum hanc Aristotelis in judicio de Empedocle ferendo varietatem inde profectam esse existimo, quod in suis de poetis libris universum de omnibus rebus dicendi poetarum artificium exquireret; in eo autem, qui unus e multis reliquus est illius poetices liber, ut Socrates philosophiam, sic ille poeticam a mundo ac caelo ad mores transferens

gratissimae sunt: suaviter nos angunt, ad dolorem, ad misericordiam impellunt, metum denique, ac terrorem summa cum voluptate conjungunt. Quid quod magnitudinem, ordinem, varietatem, qualem frustra in rebus exquirimus, ad nostra desideria suis ipsi imaginibus accomodant, et pene explent illam, cui nunquam facere satis possumus, infinitam animorum cupiditatem. Unde cum admirabilibus eorum artibus detinemur, a communi vitae contagione atque taedio ad quasdam beatorum hominum

aperiunt, mutationes omnes ac vicissitudines describunt, caecasque res omnino atque ab aspectus judicio longissime abductas conformatione quadam ac figuris instruunt. Tum ego, sed si Didascalici, inquam, in suis versibus efficere isthaec omnia possunt, quid jam erit ab eorumdem praestantia fabularum decessione detractum? Aut cur non aequo animo fictis illis commentis careamus, cum haec eadem nec minus ubere ornamento compensent,

si Didascalici sequentur, quid est, quod illis singularem movendi et delectandi opportunitatem non concedamus? Quid enim aliud indicant illi Sirenum cantus, qui ab Homero tam valentes ad sapientis animum fuisse memorantur, ut Ulisses de suis, qui uberem rerum scientiam polliceretur, suavitate carere? Quid a Virgilio convenientius repertum est epulis Conditorum Romani et Cartaginensis Imperii, quam illud ab Atlante traditum? Nempe ut declararet optimo cuique, doctrinam cum

animos, et cum illa actionis consensione, quam Epici sequuntur, conferri poterit? Tum B., At, inquit, si opifices etiam, ut dictum est a te, hanc partium inter se consentientium, atque ad unum finem spectantium pulchritudinem in suis artificiis conantur imitari, cur eandem Didascalici, si propriam minus habeant, non item mutuentur, ad seque transferant? Quod Pictoribus, Architectis, Musicis concedimus, cur illis invidebimus? Nam si ex ipsa rerum conjunctione

tectis in ampla ac illustria domicilia, ebore, auro, picturis instructissima, virgula illa Minervae repente traductos nos esse mirabimur. Quippe soli demum poetae vitam atque animum rebus, ac divinitatem fere quamdam tribuunt. Cum haec suis illi comptibus attigerunt, non intervalla corporum tantummodo, magnitudines, celeritates cognoscimus, sed ad ipsam naturae molitionem coram intuendam adducimur, interesse operi, motus, conversionesque contemplari nobis videmur,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report