Your search found 3475 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3307-3404:

56. Ad eumdem de Francisco Cancellierio suo cultore
1.56.1  Quam bene te laudat Franciscus, tam bene vita
1.56.2   Moribus et referat te, Lodoice, suis;
1.56.3  Utque tuo cunctos mire succendit amore,
1.56.4   Sic te flammato pectore fidus amet.
1.56.5  Hoc precor: hoc illum sibi poscere muneris abs te,

tibi non placeant humano in corpore, quaedam
1.74.3   Esse ais et fieri queis meliora velis,
1.74.4  Magnum spernis opus, nec scis, quam providus aptet
1.74.5   Cuncta suis mire finibus ille Pater;
1.74.6  Ille opifex rerum, sapiens, qui cuncta videre,
1.74.7   Quae vult, cuncta unus qui potis est facere.
1.74.8  Cujus humi

2.15.4   Esse putat, quisquis tot benefacta videt;
2.15.5  Tam vastas operum moles, mirandaque rerum,
2.15.6   Quae vincunt quodvis carmen et ingenium;
2.15.7  Atque suis per se, vatum nihil indiga, ab ortu
2.15.8   Solis ad occasum clara micant radiis.
2.15.9  Vatibus hoc superest unum, tam magna gerenti
2.15.10   A superis annos poscere

2.22.1  Formosae Charites, dium genus, queis sine pulchrum,
2.22.2   Queis sine jucundum nil pote confieri,
2.22.3  Has vobis Corydon verno de flore corollas,
2.22.4   Inque suis ponit dulcia mella favis.
2.22.5  Vos facite, ut vestro madeant sua verba lepore,
2.22.6   Cantet ubi sumptis carmen arundinibus;
2.22.7  Nullaque non verno ridens mage flore,

51. De divitiis et felicitate.
3.51.1  Si dites faciat populos rex, nil reor esse,
3.51.2   Idem felices ni faciat populos,
3.51.3  Felicem nec res quemquam facit, ipse suis at
3.51.4   Quisque animi felix dicitur esse bonis.
3.51.5  Haec bona si desint, omnis miseros misere omnes
3.51.6   aerumna et reges opprimet et populos.

54. Ad Pollam amorem tegi non posse, tolli posse.
3.54.1  Polla, tegis frustra, quo foede insanis, amorem;
3.54.2   Proditur et flammis fulgurat usque suis.
3.54.3  Tolle malum, cerni tunc solum desinet ille,
3.54.4  In gelido cum jam pectore nullus erit. 55. De optimo

Nescio quid fingit libera servitium. 68. De rege improbo.
3.68.1  Qui late populis victor dat jura subactis,
3.68.2   Ipse suis servit sed male flagitiis,
3.68.3  Hic vulgo felix, miser est mihi, vilior omni,
3.68.4   Omni et perditior, clamo ego, mancipio,
3.68.5  Cui dominus non colla premit, sed

Et juvenis patitur foemina pulchra manum,
3.159.3  Praetexit morem, plerumque at servit amori
3.159.4   Ipsa suo tacitae conscia nequitiae.
3.159.5  Id verbis negat usque suis, at mente fatetur
3.159.6   Plurima more isto facta puella nocens.
3.159.7  Ergo manum retrahit quod Gellia, Postume, laudo;
3.159.8   Non laudo, si quae, Postume, non

invidiam. 218. [217.] Ad Gaurum a Phyllide deceptum.
3.218.1  Imposuit mire, Phyllis, tibi, Gaure: fefellit
3.218.2   Mire vafra suis te, malecaute, dolis.
3.218.3  Disce miser, nimium argutis non credere ocellis,
3.218.4   Nec vultu et verbis fidere blandiloquis.
3.218.5  Nosce prius quid ames: praecedat

Sexte, tuam passim praesentia famam;
4.58.2   Auditis in te plura vident populi;
4.58.3  Et laeti haud Romae tot de te mira loquutae,
4.58.4   Verum oculis gaudent credere quisque suis.
4.58.5  Nescio quid claro nimirum prodit ab ore,
4.58.6   Quod mulcet, mentes quod rapit attonitas,
4.58.7  Quo viso exclamant sacra formidine rapti:

gregique abigat furesque, luposque,
4.80.6   Et facilem ductor monstret ad astra viam,
4.80.7  Nec duris instet jussis, at voce morantes
4.80.8   Blandus et exemplis incitet usque suis.
4.80.9  Haec ego polliceor, nec spe male ludor inani:
4.80.10  Est aliquid Sexto tam placuisse Pio. 81. [79.] Ad

4.95.2   Nullis non illum vatibus anteferens;
4.95.3  Nunc magis at miror, diae quum fulgura lucis
4.95.4   Clara illi affundis, Balthasar eximie,
4.95.5  Atque, suis olim scripsit quae Popius Anglis,
4.95.6   Vis nota esse tuis non minus Ausonidis.
4.95.7  Urge opus incaeptum, lingua et mirandus utraque,
4.95.8   His patrios fines affice

Radelja trunco 15
4.140.16   Suspendi, facies, doctior ut moriar. 141. [139.] De suis et Francisci Cancellierii carminibus.
4.141.1  Non gemini fratres, partu quos mater eodem
4.141.2   Fudit, sunt inter se se adeo similes,
4.141.3  Ut, Francisce, meis tua carmina. Si quis

laudare ausim, ne dicar ineptus
4.142.6   Ipse meis auctor plaudere carminibus. 143. [141.] De eodem. Ad eumdem de suis carminibus ejus manu descriptis. Krša
4.143.1  Carmina, quae scripsi, nunquam, Francisce, putavi
4.143.2   Pulchra et lectorum digna tenere oculos;

lepore,
4.143.4   Pulchraque sunt, dixi et digna tenere oculos. 144. [142.] [  401] De se, & Pompej versibus. De suis et Hieronymi Pompej versibus. Krša
4.144.1  Carmina, Pompej, mea cum tot laudibus effers,
4.144.2   Ipse mihi videor scilicet esse aliquid.

178. [176.] Ad Aeneam, de sidere ominis causa oblato.
4.178.1  Candida cui profugo clarum facit omina sidus
4.178.2   (Quod credo, ipsa suis diva Venus manibus
4.178.3  Aureolum astrorum coetu a fulgente refixit,
4.178.4   Utque facem obscuris praetulit in tenebris),
4.178.5  Parce metu; periere aliis, tibi Pergama

Osservazione. Desidero che il Sig.r canonico Radeglia scriva sotto l' epigramma Encom. 245 che comincia colle parole 'Dixi ego, quum solido' l' altro, che trovasi trascritto tra i Sepolcrali sotto il n.o 28 e che principia colla parole 'Nota suis fuerat', portendovi il seguente titolo: 'Ad Vincentium Karapheum de Liviae coniugis imagine ad auctorem missa. Né mal mi sapprebbe, che a questi due epigrammi di premessi gli altri cinque, fatti per la stessa Principessa, mi essi

4.302.1  Hannibal hic, belli fulmen, Mars alter, aventi
4.302.2   Romanum invidit cui Venus imperium;
4.302.3  Atque viro pedicas Campana injecit in urbe,
4.302.4   Illa suis metuens exitium Aeneadis. 303. [301.] Ad Corvinum, de imagine Lycoridis.
4.303.1  Formosam in tabula vidi, Corvine, Lycorin:

ille meum. 385. [382.] De Lesbia bene morata, non vana.
4.385.1  Moribus ornari quam gemmis Lesbia mavult;
4.385.2   Jure aliena suis posthabet illa bonis. 386. [383.] Laudat pennam, quam Cinnae suo discipulo vates donat.
4.386.1  Hanc anceps pennam, cycni quam dempsit ab ala,

4.387.7  Incertamque pavet sortem, celsoque triumphans
4.387.8   In curru servo est vilior indecori. 388. [385.] Vates, quae de suis carminibus eventura, praedicit. Non defuturos suis carminibus lectores, praedicit. Krša
4.388.1  Saeclum triste iret quum vatibus, haec ego

4.387.8   In curru servo est vilior indecori. 388. [385.] Vates, quae de suis carminibus eventura, praedicit. Non defuturos suis carminibus lectores, praedicit. Krša
4.388.1  Saeclum triste iret quum vatibus, haec ego scripsi,
4.388.2   Atque, ut sunt, luci credere non timui.

4.404.1  Macte, Honorate, tua virtute et fortibus ausis.
4.404.2   Burronum debet maxima Roma tibi.
4.404.3  Tu facis, Orphea patriam doctissimus arte
4.404.4   Possit ut ille suis usque beare modis.
4.404.5  Jure igitur laudesque tuas celebramus ovantes,
4.404.6   Tollimus et cuncti nomen in astra tuum.
4.404.7  Prima et ego cupiens, quas possum, reddere

5.18.2   Praestantem et forma; si mihi sunt oculi,
5.18.3  Si mihi mens, neutro praestat; praestabit utroque,
5.18.4   Mi quoque amor mentem si malus eripiat,
5.18.5  Atque suis oculos vertet, falletque venenis,
5.18.6   Quod nigrum est nivea candeat ut specie,
5.18.7  Ut, quod reptat humi, jurem sublime volare
5.18.8   Per liquidum pennis aera

5.32.1  Non curru invehitur, non pulchra veste renidet
5.32.2   Quod Phyllis, diti spernitur a Beroe.
5.32.3  Illa tacet; secum tacito sub corde superbam
5.32.4   Ridet, freta suis dotibus, at Beroen. 33. [  1176] Ad Silvanum amantem Phyllin.
5.33.1  Non miror, quod amas Phyllin, Silvane: venusta est

5.126.3  At, celer immodice, libat rerum extima tantum,
5.126.4   Ingenio et passim dicitur esse levis. 127. Ad Quintum de suis amoribus loquentem.
5.127.1  Quam tibi conspecta flagret cor, Quinte, puella,
5.127.2   Nil opus est coetu dicere te in medio.
5.127.3  Ista pati, miserum est, aliis narrare

145. De Cinna frustra memoria valente.
5.145.1  Cinna memor rerum thesauros possidet in se,
5.145.2   Thesauris uti nescit at ipse suis.
5.145.3  Ligna velut si quis, lapides, coementaque cogat,
5.145.4   Efficere exiguam nec sciat inde domum.
5.145.5  Materies nihil est, quantumvis multa, peritus

5.173.7  Quas noris, quaero, non quot res noris: inanes
5.173.8   Odi nugacis divitias sophiae. 174. Ad Aulum. De Erote incredulo, qui suis cupiditatibus indulgentem "beatum" dixerat. Ad Aulum. De Erote incredulo, quem suis cupiditatibus indulgentem "beatum" dixerat.Krša

divitias sophiae. 174. Ad Aulum. De Erote incredulo, qui suis cupiditatibus indulgentem "beatum" dixerat. Ad Aulum. De Erote incredulo, quem suis cupiditatibus indulgentem "beatum" dixerat.Krša
5.174.1  Si nihil est ultra mortem, bene vivit Erotes,
5.174.2   Usque suis laxans fraena cupidinibus;

Aulum. De Erote incredulo, quem suis cupiditatibus indulgentem "beatum" dixerat.Krša
5.174.1  Si nihil est ultra mortem, bene vivit Erotes,
5.174.2   Usque suis laxans fraena cupidinibus;
5.174.3  Sin ultra est aliquid, vivit male, perditus, eheu,
5.174.4   Atque miser, fletu dignus et assiduo.
5.174.5  Ille metu, dum se fallit, caret,

5.208.1  Omnibus occursat blande, blande accipit omnes
5.208.2   Varus, ceu multa junctus amicitia.
5.208.3  Nullum amat interea mortalem: gestit amari,
5.208.4   Atque suis fieri carus ab illecebris.
5.208.5  Frustra; tam large quas vulgo effundit ineptus,
5.208.6   Nemo jam quisquam tangitur illecebris.

5.223.5  Et fatuus, qui non dubitas tua probra fateri,
5.223.6   Sponte tua et narras dedecus ipse tuum. 224. Ad Tuccam, cur ejus de suis carminibus judicium contemnat.
5.224.1  Esse aliquid videor quod carmine, Tucca, Latino,
5.224.2   Non mihi tu id, saeclo sed magis huic tribuis,
5.224.3  Quo Latias pauci tractant,

quod opus fieri, faciant si, Vare, Quirites,
5.230.4   Jam nemo quaerat, quid tua verba velint,
5.230.5  Et quae sponte tua tu coeca in nocte locasti,
5.230.6   Curet nemo suis eruere e tenebris.
5.230.7  Obscuro haec poena est scriptori; expertia lucis
5.230.8   Lector, uti sapiens, omnia praetereat.

multo annorum quae nata labore,
5.269.8   Uno itidem foede sunt peritura die?
5.269.9  Supplicium hoc pendit laudum ventosa cupido:
5.269.10   Caeptet ut et caeptis excidat usque suis. 270. Ad Varum orationem legentem minime Tullianam.
5.270.1  Vare, meas aures, si quid sapis, effuge; suerunt
5.270.2   Divino

5.414.7  Vis, te compellem? Vis clamem? Pontice, ineptis,
5.414.8   Et furis in foeda turpiter Antiphila. 415. Ad Cinnam dominum servis suis deteriorem.
5.415.1  Nempe opibus vincis, nulla non vinceris at re
5.415.2   A servis alia, Cinna beate, tuis.
5.415.3  Vincunt ingenio, te vincunt moribus, ipsa

possit contendere laude,
5.441.4   Et lapis et sensu quidquid ubique caret.
5.441.5  Omni odio atque omni prorsus nam cassus amore est,
5.441.6   Haud unquam stimulis quem ciet ira suis.
5.441.7  Nescit quid vitium, quid virtus, aequus utrique
5.441.8   Pacato quisquis pectore cuncta videt. 442. Ad

5.469.1  Corpus, Phylli, ornas. Quid mentem? Servus ubi auro
5.469.2   Fulget, cur pannis obsita squallet hera? 470. [469.] Ad Ponticum de suis atque illius carminibus.
5.470.1  Tenuia, sunt, fateor, quae scribo, si mea vatum
5.470.2   Carminibus veterum carmina contuleris;
5.470.3  Verum eadem conferre tuis quum, Pontice,

artus aeger trahit et sibi fatum
5.508.4   Haud procul extremi funeris esse videt.
5.508.5  Gellia quid, tantos quae incendit blanda furores,
5.508.6   Atque suis miserum perdidit illecebris?
5.508.7  Aequa mente sedens pereuntem spectat, opinor,
5.508.8   Vim tantam et formae gaudet inesse suae.

Ingenio, jactet si minus ingenium. 539. [538.] In idem argumentum.
5.539.1  Ingenio praestare putat se Varus, acutis
5.539.2   Ergo suis dictis venditat ingenium.
5.539.3  Omnia vult scite, salse vult omnia; quidquam
5.539.4   Dicere vulgari more modoque fugit.
5.539.5  Nec, reor, ingenio prorsum caret, omnia nec

vitiis viget Orphytus; illi
5.637.2   Mens animi et gelido in corpore fervet adhuc.
5.637.3  Nec saevi patitur volitantia spicula Amoris,
5.637.4   Se miser at telis conficit ipse suis,
5.637.5  Incestosque ignes, juvenis quibus arserat olim,
5.637.6   Sponte rogi extremum protrahit ad cinerem.
5.637.7  Infelix! Necdum sentit, labente senecta,

5.668.5  Lex vetus est, quoties poscit res, dulcis amicus
5.668.6   Ut, quae sunt, non ut, quae superant, tribuat. 669. [668.] In libidinosum modulis suis omnes mortales metientem.
5.669.1  Lascivire omnes dicis, nec velle pudori
5.669.2   Alterius quemquam parcere, neve suo.
5.669.3  Istud idem perhibent olim dixisse Neronem

idem perhibent olim dixisse Neronem
5.669.4   Laxantem foedis fraena libidinibus.
5.669.5  Antiquus stulto mos est hic, Cynname, ut omnes
5.669.6   Metiri modulis gaudeat ipse suis. 670. [669.] De pravo Cinnae ingenio.
5.670.1  Cinna bonos inter bonus est; virtutis amore
5.670.2   Nec tamen, ut video,

5.706.3  Illa ferae in morem tandem conclusa furentis,
5.706.4   Illa Dei atque hominum ferre coacta minas,
5.706.5  Illa suas in se jam vertens coeca furores,
5.706.6   Seque suis misere dentibus ipsa petens.
5.706.7  Haec sceleri est merces nimirum debita: vecors
5.706.8   Denique libertas hoc dabit imperium.

5.858.1  Pulchra tuas renuit laudes, spernitque Lycoris,
5.858.2   Carminibus nec vult nobilis esse tuis:
5.858.3  Moribus illa suis claret, formaeque lepore,
5.858.4   Romulea et magnum nomen in urbe sonat.
5.858.5  Quod sibi jam debet, non vult debere poetae
5.858.6   Ingenio et cassis,

In senem omnia rerum versa in praedicantem. Krša
5.873.1  Omnia versa putas rerum: non frigora brumae
5.873.2   Non ver, non messes legibus ire suis,
5.873.3  Non animos, quales fuerant, non corpora ut olim
5.873.4   Firma hominum, nil non deterius fieri,
5.873.5  Inque dies labi ad casum, certamque ruinam,

scit pauca, loqui vult plurima; eo fit,
5.889.2   Quae decies dixit, dicat ut undecimo. 890. [884.] Se Auli de suis carminibus judicium aspernari. Krša
5.890.1  Carmina saepe soles mea spernere; saepius, Aule,
5.890.2   At soleo ipse tuum spernere judicium,

5.957.5  Sic et agit, quo vult, versatque urgetque, petant ut
5.957.6   Digna fugi ut stulte, digne peti ut fugiant. 958. [952.] In Lupum majora viribus suis molientem.
5.958.1  Exiguae vires, ingens tibi spiritus; aut plus
5.958.2   Posse, opus est, opus est aut, Lupe, velle minus.

forma fugiente, recessit,
5.982.4   Inflabat pulchram qui prius, ille tumor.
5.982.5  Commodus et si quid facias, dicasve benigne.
5.982.6   Id tibi, non meritis imputat omne suis. 983. [977.]
5.983.1  Foemineum spernuntque genus, spretumque sequuntur
5.983.2   (Spernunt mendaci nam tenus ore) viri.

5.992.3  Id male si cedet, tulero mihi scilicet ipse,
5.992.4   Innumeri innumeris quod tulerunt medici. 993. [987.] Si fucum arceas, saepe servi dominis suis meliores. Servos quandoque esse dominis meliores. Krša
5.993.1  Fucum arce ac phaleras circum omnes detrahe: multos

Servos quandoque esse dominis meliores. Krša
5.993.1  Fucum arce ac phaleras circum omnes detrahe: multos
5.993.2   Saepe suis servos anteferes dominis. 994. [988.] In fortunam.
5.994.1  Tu mollis rebus laetare, o Phylli, secundis;
5.994.2   Adversis

5.1018.1  Nil habet ingenuum, nil non servile, superba
5.1018.2   Priscorum soboles, Glaucia, Romulidum,
5.1018.3  Tanto deterior, culpam quod sustinet omnem
5.1018.4   Ipse, suis mire degener a proavis. 1019. [1013.] In Lycorim vetulam literulas discentem.
5.1019.1  Coepit ubi sperni provecta aetate Lycoris,

1030. [1024.] In Glauciam sibi omnia deberi credentem.
5.1030.1  Nil non deberi credit sibi Glaucia; quidquid
5.1030.2   Et bene fit, meritis arrogat omne suis.
5.1030.3  Ergo illi stultus faciat bene, qui bene facta
5.1030.4   In ventum et rapidam spargere gaudet aquam.
5.1030.5  Quaero alium ipse mihi, qui, si quid largiar,

Et semper, donec scripserit ipse aliquid.
5.1093.3  Expertus discet, quam sit contemnere pronum
5.1093.4   Quidvis, quidquam apte at scribere, difficile,
5.1093.5  Et collata suis censebit pulchra, videntur
5.1093.6   Quae fatuo pulchri prorsus habere nihil. 1094. [1088.] In Ponticum, magnum, sed non amabile carmen facientem.

5.1102.3  Percellitque aures ingenti, Cinna, fragore,
5.1102.4   Non quod sese imis sensibus insinuet,
5.1102.5  Infusumque alte perfundat corda lepore,
5.1102.6   Atque suis animum vindicet illecebris.
5.1102.7  Hinc audita ferunt vanos tua carmina plausus;
5.1102.8   Lecta dein foedo in pulvere spreta jacent.

5.1121.4   Laude tua incolumi, plauditur ingeniis. 1122. [1116.] In sacrum oratorem, non apte declamantem. In sacrum oratorem, auditoribus suis neglectis, contra absentes declamantem. Krša
5.1122.1  Absentes contra declamas; negligis, Aule,
5.1122.2   Oranti praesens qui tibi adest, populum.

5.1130.7  Det quidquid poscis, nunquam: dederit tibi tantum,
5.1130.8   Quantum poscendo detrahis ipse tibi. 1131. [1125.] Lycotae de suis carminibus judicium spernit.
5.1131.1  Tu laudave meum carmen, vel sperne, Lycota,
5.1131.2   (Pace tua hoc liceat dicere) nil moveor.
5.1131.3  Quidquid enim dicas de carmine, mi vetus,

cave, scribenti ne quidquam forte reponas,
5.1205.6   Neve modum studeas ponere stultitiae.
5.1205.7  Poena sit haec illi: non quemquam obsistere, se se
5.1205.8   Scriptis ipse suis ne male dedecoret. 1206. [1200.] In Glauciam, illepida sua carmina mirantem. In Glauciam, sua carmina mirantem

In fatuum cujusdam cantoris laudatorem. Krša
5.1214.1  Cantori plaudis; nec scis, quae verba loquatur,
5.1214.2   Sensa suis substent an satis apta modis.
5.1214.3  Quid si discordet cantu sententia? Quid si
5.1214.4   Res dura et molles dissideant numeri?
5.1214.5  Scilicet id nihil est: captus

De Iride varios colores mutante. Krša
5.1218.1  Irin quod varios dicis mutare colores,
5.1218.2   Moribus et dignum nomen habere suis,
5.1218.3  Falleris: illa eadem est semper, tibi gaudet inanem
5.1218.4   Sed rerum faciem pingere stultus Amor.
5.1218.5  Ille tibi flammas ostendit in Iride, canam

1230. [1224.] In Flaccum vitio vitium vincentem.
5.1230.1  Flaccus foemineum vitat genus omne; crumenae
5.1230.2   Quod metuit, non quod moribus ille suis.
5.1230.3  Multa viro molli fervet sub corde libido,
5.1230.4   Multa magis contra fervet avaritia.
5.1230.5  Sic vitium vincit vitio, fraenumque furori

Ad Aulum. In ejus servum. Ad Aulum de ejus servo. Krša
5.1321.1  Cui nimium indulges, te servus decipit, Aule,
5.1321.2   Atque suis quo vult ductitat usque dolis.
5.1321.3  Ille audit domini dominus, tu fabula vulgo es,
5.1321.4   Mancipiumque tui dicere mancipii.

Musas inter Curtillus et esse
5.1409.2   Vult aliquo vatum qualibet in numero,
5.1409.3  Sed data post Musis, miser, omnia tempora, vatum
5.1409.4   E numero ipse suis versibus ejicitur,
5.1409.5  Quos quiscumque leget, scriptorem scilicet esse,
5.1409.6   Quam vatem, citius dixerit astrologum.

De Liviae conjugis imagine ad auctorem missa. Vide n.a 44. 45. 46. 47. 49. &. 245. Encom. Radelja
6.30.1  In imaginem extinctae Liviae Principis Caraffa.
6.30.2  Nota suis fuerat virtutibus: en mihi vultu
6.30.3   Nunc etiam tandem Livia nota suo est;
6.30.4  Quam simul ac vidi, fletu, pol, conjugis, inquam,
6.30.5   Pol, vatum sacro carmine digna

7.9.3  Ne mihi sit primo venienti ocurrere, perdar
7.9.4   Artificum ingrata ne miser historia,
7.9.5  Cogar pictorum ne discere nomina, nec quid
7.9.6   Quisque suis mire pinxerit in tabulis.
7.9.7  Haec aliis narret longo sermone; loquendo
7.9.8   Tam fessum laetis vultibus excipiam.

sentis, loquitur quae Polla, loquentem
7.52.2   Quod Pollam sentis, ceu reor, Aule nimis.
7.52.3  Illa tuos sensus prorsum tibi vindicat uni,
7.52.4   Et dicens dictis officit ipsa suis.
7.52.5  Forma, lepos, blandi vultus et quidquid amatur
7.52.6   Mentem opplent, tenues dictum abit in Zephyros. 53.

87. In Alfanum, Asdenti carmen recitantem in laudem Pii VI. Pontificis Maximi.
7.87.1  Alfanus magnum dum coelo attolere Sextum
7.87.2   Optat, carminibus nec valet ipse suis,
7.87.3  Asdenti carmen sublegit, nec tamen ullo
7.87.4   Se adstrinxit furto, quod miser arguitur;
7.87.5  Invito nec enim domino id fecisse videtur,

deceat quid non, scis pulchre, Gellia, cunctas
7.147.2   Officii et leges una docere potes.
7.147.3  Varum animo indulges nimium: jucunda voluptas
7.147.4   Captam saepe suis abripit illecebris.
7.147.5  Hinc et blanda novos juvenes curasque, fovesque,
7.147.6   Et longum notos negligit hirta senes.

carminum suorum, quae una cum carminibus Josephi Petrucci Romae typis edita fuerunt 1822., in adnotatione 10.ma Sermonis I., sic de Lyda: "Hoc (Lydae) nomine nobilissimus poeta Raymundus Cunichius appellare consueverat Mariam Cuccuvillam Pizzelliam in suis carminibus: foeminam eruditissimam, quae non solum Graecas, Latinas, Hetruscasque Litteras, sed et philosophiam, mathesim, aliasque sublimiores disciplinas noverat." Radelja

32. Ad Lydam, cur Metastasium laudare nolit.
8.32.1  Lyda, Metastasium vis laudem: nil opus illi est
8.32.2   Laude mea, scriptis noscitur ipse suis,
8.32.3  Eximio et late mirus fulgore coruscat
8.32.4   Inter et Eoos, inter et Hesperios.
8.32.5  Quis demens adeo se posse intendere speret

meis.
8.43.7  Bellerophontaeus nec te jam nobilis ille
8.43.8   Ardens astrifero corpore vincet equus. 44. Ad Lydam suis metuentem.
8.44.1  Lyda, tuis quod tam metuis, ignoscere possum,
8.44.2   Foemineum trepido cor pavet usque metu;
8.44.3  Illi si metuant eadem sibi, turpe virorum

56. De Lyda inornata.
8.56.1  Culta placet gemmis ac diti Gellia veste,
8.56.2   Indiget his contra Lyda nihil phaleris.
8.56.3  Dotibus illa suis nulli non magna putatur,
8.56.4   Atque urbis rarum dicitur esse decus.
8.56.5  Hoc pulchrum est, niti semet, debere nec ullam
8.56.6   Externo laudis particulam auxilio.

nullum ego maluerim.
8.224.3  Non si Parnassi me, coram Calliopea,
8.224.4   Laudarit Phoebus vertice in aerio. 225. Se suis carminibus non posse Lydae laudes aequare.
8.225.1  Lyda, tua dicis perdi mea carmina laude:
8.225.2   Heu! Perdi laudem dic mage carminibus.
8.225.3  Magna etenim quae sunt mirandaque,

316. De Glaucia, qui poetam, qua hora Lydam visere solebat, retinere voluerat.
8.316.1  Visere qua soleo Lydam, sibi forte poposcit,
8.316.2   Atque suis horam Glaucia carminibus.
8.316.3  Subrisi et mecum tacitus: Quam falleris! Ipse
8.316.4   Quam tibi tu, Lyda est quam tibi nota parum.

8.348.3  Una quod es multis pro millibus; haec tibi malo,
8.348.4   Uni quam toti scribere quod populo. 349. Se Lydae commoda suis longe anteferre.
8.349.1  Dum te, Lyda, mihi, mecum de more legentem
8.349.2   Avehit hinc melior, dulcior atque comes,
8.349.3  Non tam angit, sine te lux haec quod moesta futura

Cuncta haec si desint, magnum est quod contigit uni
8.443.6   Certe id, foemineum quo caret omne genus. 444. [443.] Cur dijudicante de carminibus suis Lyda poeta semper gaudeat.
8.444.1  Lyda probat semper mea carmina. Quae bona si sunt,
8.444.2   Laetor, quod sapiat; sin mala, me quod amet.

8.454.4  Nec verear, ne quis credat me falsa locutum,
8.454.5   Si de se vocem nesciat ipsa meam. 455. [454.] De carminibus suis a Lyda recitatis.
8.455.1  Cum mea mi recitas tu carmina, Lyda, videntur
8.455.2   Carmina pol mire tum mea pulchra mihi.
8.455.3  Tum sensus, tum verba placent, tum nil hiat usquam,

461. [460.] In idem argumentum.
8.461.1  Parva domus, nec nota urbi, tuque hortule, qui nunc
8.461.2   Spretus et haud ulla cultus ab arte jaces,
8.461.3  Pulchra suis huc cum gnatis, cumque bonorum
8.461.4   Tot comitum coetu se mea Lyda ferat.
8.461.5  Incipies late multa clarescere laude,
8.461.6   Et passim ferri multa per ora virum,

8.465.3  Seu tibi res, rebus seu te submiseris ipsa,
8.465.4   Usque tibi prona vita feretur aqua. 466. [465.] Ad Lydam. De suis scriptis.
8.466.1  Quae populo placuere, tibi si, Lyda, placebunt,
8.466.2   Incipient demum scripta placere mihi;
8.466.3  His mage sin videam te offendi, non mea scripta,

481. [480.] Ad Lydam senescentem.
8.481.1  Lyda, tibi metuas tardae ne damna senectae,
8.481.2   Prospexit donis nempe Minerva suis. 482. [481.] Lydae imagini subscriptum.
8.482.1  Optima quae mater, quae conjux, quae sit amica,
8.482.2   Quae domina,

482. [481.] Lydae imagini subscriptum.
8.482.1  Optima quae mater, quae conjux, quae sit amica,
8.482.2   Quae domina, exemplis haec docet una suis.
8.482.3  Foemineum et quaecumque genus, quaecumque virile
8.482.4   Commendant, mire vindicat una sibi. 483. [482.]

8.488.7  Hoc scit Amor quinam fiat, brevis hora videri
8.488.8   Ut saeclo possit longior esse tamen. 489. [488.] De suis carminibus.
8.489.1  Auctor ego an placeam propter mea carmina, propter
8.489.2   An mea me auctorem carmina displiceant,
8.489.3  Si quis forte roget, dicam: scit Lyda, sed hercle

Cur fiat, dicat Laelius ac Cicero. 514. [513.] Lydae fides placet auctori, etiamsi illi displiceant sua scripta. Lydam monet poeta, ne, si quid in suis carminibus minus placuerit, sibi celet. Krša
8.514.1  Lyda, nega placuisse tibi mea scripta; placebit
8.514.2   Tum quoque (vera loquor) mi tua, Lyda,

515. [514.] Ad Lydam. De Lyda. Krša Lusus.
8.515.1  Illecebris, metuis, teneat ne Lyda suis me.
8.515.2   Ne dubita; illecebris nunc tenet illa alios.
8.515.3  Me vix alloquio dignatur, me prope tristi
8.515.4   Ab sese absterret torva supercilio.

mihi est Phyllis, cara est mihi Lyda. Quid ergo?
8.626.2   Vecors ille meum pectus an urit amor?
8.626.3  Dii melius! Cara est, si nescis, utraque, utramque
8.626.4   Alma suis virtus quod decorat radiis,
8.626.5  Gratior illa quidem formoso in corpore, sed quae,
8.626.6   Forma etiam dempta, Postume, grata foret.
8.626.7  Hic meus est: quem tu falso

quae facit, omnia culpas,
9.33.2   Nec tam, crede, illi, quam tibi, Quinte, noces.
9.33.3  Lividulus nam qui nil laudat, nil probat unquam,
9.33.4   Dictis ille fidem derogat ipse suis.
9.33.5  Varo ergo ut noceas, prosis tibi; si pote, laudis
9.33.6   Expressum invito e pectore dic aliquid. 34. Ad

quam vis, Corvino; mille modesto
9.34.4   Si tribuas, unum vix tamen accipiat.
9.34.5  Hic sibi enim, quod das, donari cogitat; ille,
9.34.6   Quidquid id est, meritis arrogat omne suis. 35. Ad Ponticum, de suis monitis.
9.35.1  Pontice, quae peccas, moneo; nec turbidus insto
9.35.2   Forte meis si non parueris

9.34.5  Hic sibi enim, quod das, donari cogitat; ille,
9.34.6   Quidquid id est, meritis arrogat omne suis. 35. Ad Ponticum, de suis monitis.
9.35.1  Pontice, quae peccas, moneo; nec turbidus insto
9.35.2   Forte meis si non parueris monitis.
9.35.3  Illas namque boni partes reor esse sodalis;

9.47.3  Delphinum sylvis appingis, fluctibus aprum,
9.47.4   Terram astris, coelum conseris arboribus.
9.47.5  Pulchra placent, pulchrum sed quivis desinit esse,
9.47.6   Apta suis ni sint omnia pulchra locis. 48. [47.] Ad Aulum, prae philosophis poetas contemnentem.
9.48.1  Quos sapere haec aetas putat unos, Aule, putabit

voles aliud: promissa fateri
9.73.4   Immemori at pudeat vana abiisse animo;
9.73.5  Quae meminit, justae metuit qui probra querelae,
9.73.6   Quique cupit verbis pondus inesse suis.
9.73.7  Haec satis oblito: monitus jam carmina scribe,
9.73.8   Atque datam praesta, dulcis amice, fidem. 74. [73.]

9.79.5  Ridet Amor, spretosque urit mulcetque sodales,
9.79.6   Inque fugam vertit, nec sinit aufugere. 80. [79.] Ad Postumum, de suis cum eo litibus.
9.80.1  Lis mihi cum Varo nulla est; mihi, Postume, tecum,
9.80.2   Quidquid agam, crebro lis tamen exoritur.
9.80.3  Id fieri doleo qui fiat, dixerit ille,

9.165.2   Horrendum hirsutis et nemus ilicibus,
9.165.3  Accipite hunc, hominum vitans consortia fertur
9.165.4   Qui nulla humano qua via trita pede,
9.165.5  Atque suis quaerit lacrimis longoque dolori,
9.165.6   Si quam nancisci forte queat, latebram.
9.165.7  Est aliquid moesto solum tabescere fletu,
9.165.8   Ima ubi jam saevus venit in ossa

9.199.1  Indocilem dicis, sana quod mente recuso,
9.199.2   Aule, tuae meme credere stultitiae;
9.199.3  Coeco sese aliquis ceu si permittat agendum,
9.199.4   Ipse suis uti quum potis est oculis.
9.199.5  Vera doce quaecumque jubes: parere jubenti
9.199.6   Si renuam, dic me quam libet indocilem.

207. [204.] De navi aëria. Krša
9.207.1  Aëriae attollant nisi pondera vasta carinae,
9.207.2   Nil aget inventis Gallia docta suis,
9.207.3  Attolli aëriis at pondera vasta carinis
9.207.4   Posse, tenet cupidos irrita spes animos.
9.207.5  Id fieri donec rerum natura negabit,

sint et equo ductanti plaustra, curulis
9.279.6   Jejuna esuriens ilia ducat equus.
9.279.7  Turpe sit, o proceres, vobis, si commoda quisquam
9.279.8   Publica dicatur posthabuisse suis. 280. [277.] Exitio quam quis prohibet, rem, Postume, servat.
9.280.1  Exitio quam quis prohibet, rem, Postume, servat.

De veterum recentiorumque artibus et inventis. Krša
9.300.1  Admiror veteres, nec sperno, Quinte, recentes:
9.300.2   aetas est meritis utraque nixa suis.
9.300.3  Quam tamen anteferam, quaeris. Praeponere nostram
9.300.4   Haud dubitem, inventis paucula dum veterum
9.300.5  Addit, ni Nisi

parva e magnis, nec magna, Menisce,
9.302.2   Ex parvis facias callidus eloquii,
9.302.3  Nec vestis non apta placet, nec verba probarim
9.302.4   Si fuerint rebus non satis apta suis.
9.302.5  Exigua exigue, dic magne magna. Decere
9.302.6   Omnimodis artis nam reor esse caput. 303. [300.] De

9.339.5  Esse, inquam, dici nam tantum nil moror hercle,
9.339.6   Nec verbis soleo credere, at officiis. 340. [337.] Est pulchrum quodcumque suis est usibus aptum.
9.340.1  Si pulchrum est quodcumque suis est usibus aptum,
9.340.2   Cur rosa sit rusco pulchrior horridulo?
9.340.3  Regales curnam foedis

Nec verbis soleo credere, at officiis. 340. [337.] Est pulchrum quodcumque suis est usibus aptum.
9.340.1  Si pulchrum est quodcumque suis est usibus aptum,
9.340.2   Cur rosa sit rusco pulchrior horridulo?
9.340.3  Regales curnam foedis praesepibus aedes,
9.340.4   Curnam Italus nigro pulchrior aethiope?

pulchra magis Pholoe? 341. [338.] Ne quid nimis.
9.341.1  Usque suos aliis, Varro, praeferre superbum est;
9.341.2   Usque suis alios, turpe, nec ingenuum.
9.341.3  Non Gallum laudo, patriam quum tollit ad astra,
9.341.4   Non Italum, patriam quum premit usque suam.
9.341.5  Ille placet, medium si quis

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report