Your search found 2342 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 2041-2061:

Tum licuit certare (l) vel ipso iudice Phoebo
Argolico in coetu cum magno scilicet olli
Moeonida, quamvis argivae robora pubis
Hectoreos circa muros, Simoentaque clausum

9 noctis caligine septae etc. Musas noctu incedere, ne videantur ab hominibus, passim legere est apud Poetas. Nec vero id, uti pleraque alia, absurde ab iis fictum; ne mendacii scilicet convincerentur, si aliter dixissent: plurimos enim testes falsitatis habuissent.
11  Aegida qui dextra retines;

Atlantem, qui et in montem cognominem postea mutatus fertur, verisimile est fuisse conditorem Atlantiarum gentium, quae ultimam Africam incolebant. De his Herodotus lib. vl inquit: Hisce nomen est Adantibus, qui sine nomine ( scilicet singulorum proprio ) sunt soli hominum. Plato vero in Tim. narrat, auditum a sacerdotibus templi Heliop., exstitisse quondam et insulam maximam Atlantidarum dictam, cuius incolae

homines ac di sub moenibus altis
598  Meconae, Iapeti proles ingentia tauri
599  Tergora proposuit, quo falleret arte Tonantem.
600  600 Scilicet involvensque artus et viscera et omnem
601  Vna adipis vim parte bovino ventre superne
602  Texerat, inque alia tantum nuda ossa reliquit

628 Percitus eripuit etc. Non id intelligendum quasi Iupiter hominibus universis usum ignis vetuerit, sed vel Peloponnesiis tantum, vel aliis populis, qui rebellaverant: ne scilicet in officinis ferrariis alia arma excuderent, quibus in Iovem uterentur. 630 lapeti decepit etc. Quid hoc? An ustoriorum speculorum usu vim magnam solis primus

Iovis in ipso Olympo directas pugnasse cum Titanibus longe dissitis, in monte Othry nimirum; quemadmodum videtur Hesiodus voluisse nobis persuadere, ut maior credo appareret miraculi vis. Huius autem pugnae descriptio plane Homerica est, plena scilicet evidentiae ac dignitatis, quamvis desint illi montes superimpositi a Titanibus, quos et Homerus in Odyssea , et Virgilius in Ceorgicis , et alii passim commemorant poetae,

sola fundi huc actus et illuc
824  Vortice praecipiti, ac violento turbinis aestu:
825  825 Monstrum horrendum, ipsis visu admirabile divis
826  Scilicet est. noctis sedes obscura soporae
827  Caligatque umbris nimbisque furentibus horret;
828  Quam propter curvo Iapeti stans vertice gnatus

e suo loco huc temere illatos. Melius enim sententia constaret, si ita diceretur: » Monstrum horrendum, ipsis visu admirabile divis » Scilicet est: nox atque dies ubi limina portae » Aerea linquentes propius se voce salutant. » Haec redit ingrediens sedem etc. relictis illis quatuor intermediis versiculis, qui in versione habentur.

50  Quid faciles aditus, mollia quid memorem
51  Pectora, et assuetos precibus mitescere sensus,
52  Sparsaque largifica munera magna manu?
53  Scilicet id propter solita est gaudere, quod esset
54  In magno reliquis ditior imperio,
55  Divitiis large ut multos attollere quiret,
56  Et duram a miseris pellere pauperiem

vafer! audaci nequidquam fraude superbis,
67  Ac vetitum gaudes ignem furatus. id ipsi
68  Quippe erit exitioque tibi sobolique nepotum,
69  Pro rapto queis igne dabo mala, scilicet omnes
70  70 Vt laeti exultent animo sua damna sequentes.
71  Sic fatus risit divum pater atque hominum rex, 69

70  70 Vt laeti exultent animo sua damna sequentes.
71  Sic fatus risit divum pater atque hominum rex, 69 scilicet omnes etc. Magnuni quidem suppliciurn, ut quis putet se tum gaudere maxime, quum prudens et sciens, queinadmodum Ioquitur M. Tullius, in exitium ruit voluntarium. 70

116   Nec facie simili nec vi; noctuque diuque
117  Pallida morborum volitant nos agmina circum,
118  Incumbuntque caput supra sine murmure. vocem
119  Scilicet exemit tacitis Saturnia proles,
120  120 Ipsius a certa ne quis foret exitus ira.
121   Possum etiam nunc rite alia admiranda referre,
122  Ni refugis: tu dicta tua sub

357  Stipant mella cadis, te vero munia obire
358  Haud pigeat, quaecumque vocent, ut semper abundes,
359  Vt tempestiva rumpantur et horrea messe.
360  360 Scilicet assiduus mortalibus omnia donat
361  Et pecus et laetas fruges labor, ille deorum
362  Concilio pariterque hominum dilectus amore.
363  Omnes ignavos odere: haud dedecus

438  Non ego te rebus, nec fas, praesentibus uti
439  Abnuerim: tantum iubeo, ne postmodo frustra
440  440 Indigeas, uti sapienter: utrumque cavendum
441  Scilicet ac studio tibi multo saepe putandum.
442  Incipiet quum vina cadus tibi fundere, quumque 432 Si parvis etc.

domi etc. Duplex aratri genus: alterum ccuroyuov di— cebant Graeci idest nativum non compositum; alterum dicebant 7rr)x,T0V scilicet non simplex et ex uno ligno factum, sed compositum et compactum ex pluribus. Vide utriusque formam, ut et aliorum instrumentorum quae superius nominata sunt, in editione Hesiodi Graeviana.

intempestive aguntur, proveniunt melius, quam ea, quae suo acta sunt tempore, praesertim si varient temporum circumstantiae. 610 Quum primum querna etc. Veris scilicet initio, quum apparet Cuculus; docetque Plinius lib. xvnl cap. xxvl ante putandas esse vites, quod dedecus habebatur opprobriumque meritum, falcem ab illa volucre in vite deprehendi.

animalia tergo etc. Hesiodus absolute dicit avoareog, nimirum 0-noXvTtovq , ut infra etiam <pe%eoi&oq, scilicet 0 y.o-)(Kia,q, et alia similiter. Plinius autem lib. ix cap. xix auctor est, polypo esse proprium, ut fame laborans sibi pedes arrodat: qua re maxima hyemis saevitia notatur.

692   Incumbens tenebrosa polo ne forte morantem
693  Insidiis capiat nubes, et corporis artus
694  Irriget et vestem. fuge longe; hibernus ab axe
695  695 Scilicet ante alios hic mensis crudior horret
696  Agricolisque ovibusque malus. quo tempore bobus
697  Partem deme cibi mediam; vernisque ministra
698  Plus media tu parte: iuvat

835  835 Quanta premit sicca pedibus vestigia arena
836   Incedens, folia aspicies pubescere tanta
837  Frondifera e ficu. tum pervius aequore cursus
838  Scilicet, ast illum nullus persuadeat auctor;
839  Namque animo haud placitus: quod capto et tempore tantum
840  840 Invadenda via est, et crebro obnoxia damno.
841  Id quoque non

1017  Vicenam id faciunt, roseo quum fulget Eoo
1018  Exoriens aurora: eadem nam vespere ab atro
1019  Deterior nocuae mala semina colligit aurae.
1020  1020 Scilicet hae superum dono mortalibus aegris
1021   Luces fata ferunt: mediae sine sorte relictae
1022  Nil possunt, aliusque aliam vir tollere certat
1023  Laudibus; at pauci caussas

merasque nugas, ut sapientior caeteris hominibus videretur, voluisse populo tamquam res alicuius momenti venditare. Apparet etiam Plutarchum, in quodam commentario ad hoc ipsum poetae carmen, egisse de hac controversia, utrum scilicet alii sint habendi dies fausti, alii vero infausti, in vitaque Camilli ostendit iisdem diebus et laeta saepe et adversa contigisse. 1027 Et sciat et servet etc.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report