Your search found 1634 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1065-1112:

venustatem rem esse levissimam putarent, eandem etiam gravibus sententiis doctrinaeque adjunctam nihil afferre momenti arbitrati sunt: Quae quidem docendi ratio Sapientium animis, qui rerum ipsarum atque ordinis pulchritudinem intelligunt, satisfacere fortasse poterat: at cum Philosophia hominum vitae utilissima sit, ad universorum animos fuit accommodanda, resque gravissimae, ut in omnium mentes facile influerent, cum hilaritate sermonis conjungendae. Quid enim crebrius videmus, quam ea, quae venuste atque eleganter mandantur

legibus et in popularium animis ad fortitudinem excitandis eam praesertim usurpaverunt. Eo consilio ipsam etiam Philosophiam carminibus et coli coeptam et mox traditam quis ignorat? Scimus primos fuisse Poetas, qui a feritate atque agresti victu revocassent homines ad morum praecepta atque ad vitae urbanioris cultum. Quae res propter vetustatem etiam in errorem fabulae traducta est; atque hinc fortasse nonnulli fuisse perhibentur, qui sono testudinis atque cantu et feras mansuefacerent, et saxa in muros urbis congregarent. Sed

atque unum sejungant quodammodo ac dividant. Igitur cum in hisce rebus illud a nobis inveniri non possit, oportet deum ipsum ultimum esse Bonorum Finem, et cum nobis unum expetendum proposuisse; cujus cum infinita Natura sit, eadem explere nostrorum animorum desiderium potest. Sed in hoc mortalis vitae cursu optare tantum Bonum ac sperare possumus, id plene assequi, in eoque acquiescere non valemus: interim tamen relicta nobis hic est quaedam etsi non perfecta Beatitudo, quae in fana mente ac tranquilla sita est. His latius explicatis, nostrorum Actuum, quos ad ultimum Finem dirigere nos

quam eos componere debemus, ait esse aeternam supremae Rationis Legem, a qua Naturae Lex manavit: praecipuum hujus Legis scitum esse, ut Deum ipsum amemus, eique omnia referamus: Ab hujusmodi praescripto recedere plerosque, qui decepti sensibus inhaerescunt, ac fruuntur rebus, quae nobis ad usum vitae tantummodo date sunt. A vers. 728. docet primas Naturae leges omnium mentibus insitas ignorari non posse; eas esse immutabiles, quippe quae non ex hominum consensione, sed ex ipso Ordine et summa Ratione nata sunt; inde nobis conscientiam esse, quae semper recta suadeat, et a

donec rem eam perspiciat mens, atque ex omni parte consideret, et expetendane sit, an vitanda, definiat; sed praeceps ruit in illud, quod semel Boni speciem praesetulit, et judicium mentis antevertit. Tandem rebus omnibus perpensis hoc vere sapientis esse statuit, ac firmat, in hoc mortalis vitae cursu in id, quod Summum atque Aeternum est, operam omnem impendere.

3  Quam Pater haud aevo nec majestate secundam
4  Edidit aeterna foecundae in imagine mentis
5  Progeniem; per te causae et sua semina rebus
6  Seminibusque suus vigor et vis indita vitae:
7  Tu Dea, tu pulchri Ratio ordinis, omnia nectis
8  Mensuris elementa suis, numerisque revincis.
9  Terra tibi foetus, tibi debent sidera lucem:
10  Tu facis, ut caleant ignes, tu

295  Esse, nisi omnino fallantur in inveniendis
296  Veri, quod quaerunt, rationibus, et procul errent.

297   His accedit; uti vario pro tempore vitae
298  Nos quam a nobis longe distemus in annis
299  Nunc quam praeteritis multum diversa sequentes,
300  Post et venturo longe mutabimur aevo.
301  Quin et saepe die pugnantia

ut esse
757  De genere humano; quoniam nil detegit horum
758  Intus inesse animam; nam posse hos ire videtur
759  Corpus item in motus, sine vita quamlibet extet.
760  At neque quod vitae nimirum inimica videntur
761  Longe aversari fugiendo incendia dira
762  Serpentumque truces iras malasque leonum
763  Sanguineas tristemve ex alta rupe ruinam,
764  Nec quod

930  Per campos late fruges arbustaque crescunt,
931  Alituum proles generetur quadrupedumque
932  Necnon squammigerûm nec non serpentia saecla
933  Humanumque genus, sic damna perennia vitae
934  Ut possint auctu pariter reparare perenni:
935  Multaque de genere hoc nova mundo suppeditantur
936  Enascentia, uti lapsis succedere possint)
937  Id rerum sine motu infraque

1095  Volventem ambiguos dextra laevaque rotarum,
1096  Saepe quidem multos opibus pollere docentes,
1097  Ima qui nuper fuerant in plebe locati,
1098  Et, modo qui magni Reges, vix jam ultima vitae
1099  Servare amissis aliis sibi; discere ut inde
1100  Possint non opibus non illi sidere regnis,
1101  Ignotaque sati haud animum demittere terra;
1102  Discere praeterea, non

haud deserit Aegrum,
1181  Donec frigida mors languentes sopiat artus.
1182  Sic quoque fac reputes hominum mortalia saecla
1183  Posse a suprema curari Numinis arte,
1184  Dum vitae celeres annos hic ducimus aegri;
1185  Nam quis non animo morbis languente laborat?
1186  Postquam autem functi vita frigentia terrae
1187  Corpora liquerimus, tunc omnia denique reddi

1284  Non igitur poterit corrumpi, dissolüique
1285  A rerum plagis neque longo vincier aevo.
1286  Dicere at, in nihili quod nostra redire profundum
1287  Debeat exacto tandem Mens tempore vitae,
1288  Desipere est. Quid enim sic omni ex parte peremtum
1289  Occidit usque adeo penitusque revertitur in nil
1290  Rerum natura ex omni Summaque creata?
1291  Quod si Summa

post parvo quod dein dissolvere vellet.
1303  Nos iterum atque iterum Mentem quapropter oportet
1304  Aeternamque putare immortalemque futuram.

1305   Porro cur vitae frustra felicis amorem
1306  Inseruit Natura animis nil provida nostris,
1307  Cur Veri desiderium succendit inane,
1308  Si ruit nihilum vita privata futura
1309  Mens votis

tantum
1333  Num foret angusto positum sub pectore robur,
1334  Omnem deberent uno finire sub ictu
1335  Si vitam, neque prospicerent, quid deinde merentes
1336  Perpetuo maneat vitae immortalis in aevo?
1337  Denique nullus erit, vel in hac imponere tentet
1338  Re sibi, cui lucro est Animam quoque morte resolvi,
1339  Nullus erit, qui non Naturam vociferari

1662   Scilicet antiquae luimus contagia culpae.
1663  Primorum hoc Hominum tum mundi in origine crimen
1664  Heu! fuit, unde omnes nativo corpore creti
1665  Nascimur. Hi sortem vitae tenuere beatam,
1666  Integra adhuc dum nostra fuit natura sub ortu.
1667  Libera tunc Animi regnabat in omne potestas
1668  Corpus, et hoc totis parebat partibus uni,

rebelles
1696  Cum Dominam invadunt vi multa immanibus ausis
1697  Corporei motus, oriturque miserrima contra
1698  Seditio et bellum magno turbante tumultu.
1699  Jam nunc illius vitae sortisque beatae
1700  Heu! neque reliquiae superant: quin ipsa vetustas
1701  Invidit seris dilecta Nepotibus arva
1702  Elysii antiqui; fines disjecit, et altos
1703  Confudit

valentes,
1373  Et pariter debent eadem ire in funera tandem.
1374  Cum persaepe quidem contra contingere nosmet
1375  Intueamur, ut, aetatis qui tempore Fratres
1376  Non distant, vitae ratione ferantur in omni
1377  Diversum, semperque animis discordibus obstent
1378  Impare fortuna et cultu fatisque supremis.
1379  Illis quapropter latitandi copia nulla est,

18  Gens erit? Amplexu placidae seu civica pacis
19  Jura artesque colunt, tantum felicibus ausis
20  Progrediuntur, uti prorsus miranda reperta
21  Gentibus humanis in publica commoda vitae
22  Ediderint. Verum miranda haec omnia quid sunt
23  Denique prae rerum majestate atque repertis
24  Ejus, qui nobis rationem invenit eam, qua,
25  In caelo quidquid peragi

1947  Pondere sunt, nequeant ut proinde attollier ima
1948  Altius a terra: sed nos praestante labore
1949  Eruimus, vique in superas educimus auras
1950  Quaerentes in eis quoque dulcis commoda vitae.
1951  Commoda multa quidem plumbi ferrique potestas,
1952  Et simul argenti pondus simul aeris et auri
1953  Attulit: his partim silvas nam possumus altas
1954  Caedere, materiem

1955  Perque forare, solumque etiam proscindere terrae;
1956  Partim ex argento simulacra nitentia Divûm
1957  Ponimus, ornamusque auri fulgoribus aras.
1958  Quamvis ista tamen dent vitae praemia dulcis,
1959  Ima condita adhuc melius tellure jacerent.
1960  Nam neque nunc ullus gladii foret usus et aeris
1961  Incurvi, serimus queis mutua vulnera nosmet

2005  Nonne hoc desipere est? quanto se angore metuque
2006  Discruciant animi, cum se subit esse creatos
2007  Mortales, atque extremam properare citatos
2008  Ad metam, quae cuncta adimat tot denique vitae
2009  Commoda, pro! tanto dudum quaesita labore?
2010  Nam neque divitiis capitur Mors, tardior annis
2011  Ut saltem veniat feris; neque longior usquam
2012  Vita tibi congesto

57  Telluris gremium pluvia foecundat, et herbis
58  Sufficit humorem, atque aestivos temperat ignes
59  Per terras diffusa et in omnes undique Gentes
60  Fontibus et fluviis lacubusque in praemia vitae
61  Publica, et omnem uno circumdat denique Terram
62  Oceano, per quem disjunctas visimus oras,
63  Atque alias Gentes lustramus et invia Regna.
64  Num minus Aurarum natura

seu dura metalla
71  Ducere, seu varios libeat quoque fundere in usus.
72  Denique res igni multas tractamus, ut illo
73  Sublato e terris artes quoque protinus omnes,
74  Commoda tot vitae, demum vita ipsa periret.
75  Propterea, ut memorant, mortalia saecla Prometheus
76  Finxit ubi e limo, vitamque animamque daturus
77  Protinus in caeli correptus templa volavit,

69  Foecundique suis erupta excludier ovis.
70  Nam neque fortuitus congressus particularum,
71  Nec Solis calor atque imbres, nec putrida rerum
72  Materies ulli dedit unquam exordia vitae;
73  Quod falsum ratio, falsum experientia vincit.
74  Et quis enim certo sine semine nectere partes,
75  Texereque ullius viventes corporis artus,
76  Forsne queat? varias valeat

112  Inque dies majus jam membra informat et artus
113  Oraque; completo tum demum tempore donec
114  Reddere se superas tener infans possit in auras.
115  Scilicet humanae sunt haec exordia vitae.
116  Quod superest, tibi dico Animam mentemque locatam
117  In capite, humani velut in regione superna
118  Corporis: hic etenim Mens cogitat, atque sagaci
119  Pollet consilio,

1351  Vincula communis Patriae, quem sidera Mundi,
1352  Vires, mensuras, rationes, pondera rerum
1353  Et numeros audit Pubes Romana docentem.
1354  Magnis ille Viris Socialis foedere vitae
1355  Jungitur. Hoc Divûm sancitum est munere, ut essent,
1356  Qui genus excolerent humanum, et lumine puro
1357  Doctrinae et rectis formarent moribus

2009  Undique aperta patet via Mortis, et undique lethum
2010  Imminet, ut merito mortalia saecla feramur
2011  Esse Homines, diras tot nostro in corpore pestes
2012  Qui gerimus; vitae nil ut promittere nobis,
2013  Quamlibet et juvenes et forti corpore freti,
2014  Possimus celerem venturi in temporis horam.
2015  Nam neque praeduri constamus marmore saxi,

2022  Possint in motus, ut sensibus omnituentes
2023  Utantur multis, ut alantur, saecla propagent
2024  Ut sua, de genere hoc facere ut quoque plurima possint,
2025  Quae facimus, fieri vitae quae postulat usus.
2026  Quare seu nimius cibus ingravet, ipse nocenti
2027  Exedat aut succo, vitium sive aëris intus,
2028  Sive inimicus aquae turbet liquor, inficiatque,

Naturae impervia vulgo
2  Regna sat est: instant alii subeuntque labores.
3  Dicendum, quae summa Boni sit Finis, et illuc
4  Qua ratione viae possimus tendere certa;
5  Quid juvet, ad vitae quid contra dona beatae
6  Officiat nobis. Felices! vel quibus unum id
7  Scire datum, quamvis ignorent caetera prorsus,
8  Quae sunt cumque; etenim Solem Lunamque meantem
9  Et

et mobilis Ignis
11  Undarumque liquentum, et qua ratione gerantur
12  Omnia, quae caelo peragi terraque videmus,
13  Dulce sit id quamvis atque ad res utile multas,
14  Attamen ad vitae quidnam momenta beatae,
15  (Haec etenim rerum summa est) quid contulit unquam?
16  Tu mihi tu coecam divinae lumine lucis
17  Ingredere, O, Mentem, SAPIENTIA, consilioque

coactu
72  Projicimus deorsum, ruit ille per aëra praeceps,
73  Et qumavis nequeat non labier, attamen ultro
74  Labitur, et terram celerans gravitate petissit.
75  Ergo correpti vitae felicis amore
76  Quaerimus usque avidi Bona rebus in omnibus omnes
77  Ardenter: nam saepe licet videamur in ipsis
78  Rebus velle, prius quae valde ingrata fuere,
79  Contra, quae

154  Ejicerent illi, quibus est res ampla; fateri
155  Deceptos rerum a specie et fulgoribus auri
156  Protinus audires, miseros quibus esse necesse est
157  Haud minus, ac inopis si vitae incommoda ferrent.
158  Scilicet haud Hominum dives Fortuna quit unquam
159  Naturam mutare, Deûmque in conditionem
160  Vertere praeclaram, nihil ut miserabile prorsus

304  Haud minus horrescunt mortem, ac plebecula vilis.
305  Hoc igitur subdit stimulos hos Gloria motus
306  Scilicet ardores hos excitat; illa laborum
307  Oblitos facit atque fui; dat prodiga vitae
308  Pectora, dum cupiunt potiori vivere vita:
309  Usque adeo ignari sectamur inania rerum!
310  Ac si jam quidquam vitaї munere functos
311  Ad nos pertineat, nostri num Fama

neque enim contingere tanta
439  Possumus in terris, nec summo hic Fine potiri
440  Haud minus at miseros inter magnosque labores
441  Fortunaeque vices et vitae incommoda multa
442  Esse datum est aliqua saltem ratione beatos,
443  Etsi non summa, et felici vivere fato.
444  Id fit, ubi sana et tranquilla mente vigemus.
445  Sana quidem

peractum.
475  Plurima praeterea sunt, quae Mens intima tantum
476  Intra se peragit; quoque sunt, quae extrinsecus edit.
477  De genere illorum primo felicis amorem
478  Intus habet vitae; rationes quaerere porro
479  Instat, queis teneat, quae sunt bona, noxia vitet;
480  Atque ita consultans deliberat; eligit unam
481  Prae multis tum deinde viam; cum sine potita est

et divitiis et honoribus illecebrisque,
644  Nec non et caris praeferre Parentibus, ipsis
645  Et Natis, usquam vel si quid dulcius extat,
646  Praeferre et vitae quoque et ipsis denique nobis;
647  Nec tantum praeferre, sed ipsum in rebus amare,
648  Res omnes per quem subsistunt, omnibus Unum.
649  Namque has, quo Numen, si prosequeremur amore,

719  Olim sunt Homines venerati: namque putabant
720  Esse Potestates praeclaras scilicet illas,
721  Unde bona effluerent in terras: deinde per omnes
722  Dilapsi res, quidquid erat tunc utile vitae,
723  Protinus addebant templis, votisque colebant:
724  Quin etiam et sensum tribuebant, magnaque facta
725  Divinamque dabant vitam formamque decoram.
726  O Genus infelix

confraga, seque suumque
1095  Immani currum saxo e pendente ruina
1096  Praecipitet deorsum; vel saltem denique raptus,
1097  Quo ducit via nulla, nec est opus ire, feratur.
1098  Sic vitae pariter cursus mortalis, ab ipsis
1099  Quae rapitur motis persaepe Affectibus intus,
1100  Currus equis rapitur velut a pernicibus, illac
1101  Si pergat, summum qua possit tangere Finem,

1209  Nec tantum, quid sit vitandum quidque petendum,
1210  Noscere; verum illud semper vitare, quod obsit,
1211  Idque sequi, quod prosit, et id constanter amare.
1212  Scilicet haec vitae Virtus Ars certa regendae
1213  Claraque lux Animo est; illa quodcumque peractum
1214  Est duce, vix ullas fraudes vix ulla timendum
1215  Errorum, quibus haec offendat vita, perîcla.

1456  Justitiae, et sancti fundebant semina Honesti
1457  Exemplis, pariter haud mollibus usque monentes
1458  Praeceptis Puerum, cultis et moribus illi
1459  Certabant tenerae formare exordia vitae;
1460  Ipse bonas voluit Genitor ductare per artes;
1461  Et sacros mecum latices Permessidos undae,
1462  Naturae sibi nota et mecum limina adibat.

1564  Verum in convictu quoque moribus effice suavem
1565  Jucundis, placeas caris ut carus Amicis.
1566  Nam neque sanctius est porro neque firmius ullum
1567  Foedus Amicitia; cum vitae scilicet aequis
1568  Moribus assimiles inter se propter Honestum
1569  Conveniuntque ineuntque Viri certamen Amoris.
1570  Illud enim in quovis si conspiciamus Honestum,

1640  Et quoniam Virtus subeundis ista perîclis
1641  Exercet persaepe suos, pulcherrima certe
1642  Inter Bellantum vultus praefulget et arma
1643  Inter perdendae tot certa pericula vitae,
1644  Justo ubi nimirum certatur Marte, velut cum
1645  Pro Rege et Patria pro Relligione geruntur
1646  Bella Viris: nam virtutem pugnare necesse est
1647  Hanc pro Justitia:

1648  Nullo posse videt quos cum illa foedere jungi,
1649  Effugit, et forti tantum rem pectore contra
1650  Aggreditur; neque se letho temere objicit audax;
1651  Scilicet ad vitae subeunda pericula magnas
1652  Exposcit causas: adversam optare procellam
1653  Nempe in tranquillo, delirum est; subvenit illi
1654  Tum Sapiens tentum, cum jam furit excita contra.

extat
1782  Corporis, inter se partes cum suaviter omnes
1783  Una conveniunt nimirum, et proinde videntum
1784  Delectant oculos quodam capiuntque lepore;
1785  Sic lepor est quidam vitae morumque venustas;
1786  Ordine quae constat factorum convenienti
1787  Dictorumque modo; proin ipsa probetur, oportet.
1788  Haec tibi multarum constat natura reperta

bonorum
1850  Laetitiam, vita queis Mens gavisa priore est.
1851  Jamne vides, agitur quanto vesana furore
1852  Mens hominum, dum saepe viis lassatur iniquis,
1853  Queis graditur, vitae propter felicis amorem,
1854  Qua putat in terris stulte se posse potiri?
1855  Cum brevia haec adeo cum prorsus inania constent
1856  Munera, uti nulla possint de parte beatos

constent
1856  Munera, uti nulla possint de parte beatos
1857  Reddere; quin magno cumulent angore laborum:
1858  Summaque propterea semperque manentia constant
1859  Quae bona, pro! vitae contemnit stulta futurae:
1860  Quin sibi deberi pravis facit improba factis
1861  Cunctorum aeternas post ultima fata malorum
1862  Aerumnas, miserae dira infortunia vitae.

1859  Quae bona, pro! vitae contemnit stulta futurae:
1860  Quin sibi deberi pravis facit improba factis
1861  Cunctorum aeternas post ultima fata malorum
1862  Aerumnas, miserae dira infortunia vitae.
1863  Atque utinam usque foret praesens vis tanta perîcli,
1864  Posse in perpetuum Bona summa amittier aevum
1865  Scilicet, in barathrum cunctorum et posse malorum
1866  Delabi,

1885  Quaeque alia inquirunt Homines ardenter amantque;
1886  Rure vel urbe, mari terra, bellique domique
1887  Oscitet; id cura peragat modo pervigil omni,
1888  Quo sibi felicis post mortem munera vitae
1889  Comparet: haud operae parcens ullive labori
1890  Perstet in hoc omnis, contemnens caetera victor
1891  Perstet et obduret: nec jam status unius horae,
1892  Unius aut

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report