Your search found 1634 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1167-1222:

est modus. Quemadmodum enim in hominum vita venustas quaedam, atque jucunditas morum pro sua cujusque natura, institutoque inest, ut non eadem, quae juvenes deceat, senioribus etiam consentanea sit, quaeque in solutiore vitae genere convenire possit, eadem in graviore adhibeatur; sic in carminum artificiis suus est rebus quibusque cultus, nec qui levioribus studiis aptus esse possit lepos, atque urbanitas, idem etiam severioribus doctrinis rite

qui caste pieque colendam, atque officiis omnibus demerendam arbitremur; ut hinc (qui praestantissimus est Philosophiae fructus) virtutum omnia origo repetenda sit, unde excitamur ad constantiam, ad animi magnitudinem, atque omnem vitae laudem, honestatemque persequendam? Sed rerum pulchritudo jam longius me abripuit, quam provideram. Ea enim est hujusmodi admirabilis Philosophiae ratio, ut, cum in ipsa expendenda semel animum defixeris, modum tenere non possis;

esse vim quandam inertiae, qua eundem, in quo sunt, statum animi conservare nituntur, nisi extrinsecus quibusdam viribus dimoveantur, velut variis motibus, ac affectibus, qui tranquillitati nostra obsunt plurimum, ac pacatam vitae rationem perturbare consuerunt, eoque, quo maxime nobis opus est, ad summas nimirum, perennesque res assidua meditatione dirigendi. LIBRI

cum finium a Natura sibi positorum oblita temere procurrit. LIBRI QUINTI. Primum homines necessitas effecit industrios ad artes, quibus vitae subvenirent, inveniendas, quae deinde ad delicias, ad fastum, ambitionemque traductae sunt; quod pluribus illustratur exemplis; illud praecipue exquiritur, unde homines a naturali inter se aequalitate ad inaequalitatem

atque virtutis vim breviter in ipso libri fine demonstrat. LIBRI SEXTI. Praemissis quibusdam de quietis ac laborum vicissitudine in hominum vitae a Natura instituta, quam et ipse in studiis experitur suis, primo sexti libri argumentum proponit, tum a vers. 93 ad vers. 264 in librarionis Lunae causam inquirit, eandemque exinde librationem ad Jovis et

in earumque inquirit usus, quos a nostro deducit aere, cujus prae caeteris officium est lucem, caloremque dividere ita, ut et illam ab uno loco in alium transferat, et hunc in aliud et tempus et locum; quod profecto animantium vitae ducendae tuendaeque perneccesarium est. Is atmosphaerae usus in Cometis maximus est ob ipsorum recessus a Sole, ad Solemque accessus discrimen maximum. Ex hoc tanto discrimine caudarum quoque in cometis ortus deducitur,

462  Ut velut impositam mireris Pelio Ossam,
463   Frondosumque etiam super Ossam insurgere Olympum.
464  Posse datum nempe est nostris nil sensibus ultra,
465  Quam quod conveniat servandae ad commoda vitae:
466  Ut si vividior decies, iterumque, iterumque
467  Sit decies, gemina qui sensus in aure locatur,
468   Aestivae lenis Zephyrorum sibilus aurae,
469  Aut per saxa

1065   Quaeque ferendarum ratio, et quae tempora, refert;
1066  dum liceat multas deprendere praecipuasque,
1067  Quas servare opus est, offendat ne quid in illo
1068  Foedere, neve paret sibi vitae incommoda multa.
1069  Quod si adeo antiqua fluxisse ab origine noscat,
1070   Ut nulla exortus harum monumenta supersint;
1071  Desiperet, si tum nihilo minus ipse, quis esset,

primas
1076  Cum nullis animi liceat conatibus unquam,
1077  Nec vidisse, recens qua mundus origine, et unde
1078  Fluxissent, per quos consistunt omnia, motus;
1079  Nec nimium vitae haec intersint instituendae,
1080   Ut bene, quodcumque est, queat hoc traducier aevi;
1081  In rebus sat erit nobis inquirere, quid sit
1082  Tantùm, et quid fiat, quasdam possimus ut inde

ad se
2126  Alliciens praesente statu, nisi suscitet intus
2127  Ante sui desiderium, et fastidia quaedam
2128  In nobis, dum, quae cupimus bona, suppeditentur.
2129   Propterea vitae feliciter instituendae
2130  Cum videant multi, quam virtus utilis extet,
2131  Et quam grande suis decus afferat; haud tamen illam
2132  Sectari, ut par est, porro mirabere raros;

veri
1650   Illexit: curas agitat, volvitque recentes
1651  Ille; novam auspiciis donec felicibus artem
1652  Intulit, excoleret quam plus tamen, exque poliret
1653  Posteritas, vitae et magnos aptaret ad usus.
1654  Hinc tua vis animi Batavis effulsit ab oris
1655   Nobis, inclyte Vir, qui tmepora certius, ac sol,
1656  Metiris, sol ipse dies qui ducit, et annos,

61  Saepe videri; etenim nil praeter grande verentes
62  Induperatoris nomen, facile omnia temnunt,
63  Hostemque, lethumque; hinc vires suppeditantur,
64  Hinc furor, et vitae mens prodiga, projiciuntque
65   Sic illaudatas animas, virtute carentes.
66  Si tamen unde venit timor ille, haud usque minaci
67  Praeque potenti etiam sit majestate Tyrannus

765   Percipiat momenta, quibus distare necesse est,
766  Divisi quia sunt aequaliter, autumat aequos.
767  Quid vulgus tamen id discrimen tenue moretur,
768  Utpote nil faciens ducendae ad commoda vitae,
769  Queis capitur tantùm, quae tantùm quaerit, et optat?
770   At nimium vigilens terrae, caelique morantur
771  Mensores, quos naturae spectacula ducunt,
772  Qui vitae

vitae,
769  Queis capitur tantùm, quae tantùm quaerit, et optat?
770   At nimium vigilens terrae, caelique morantur
771  Mensores, quos naturae spectacula ducunt,
772  Qui vitae conferre etiam hoc ad commoda nôrunt.
773  Inde aequare dies facile, et, quae caetera constant,
774  Exigere ad veras mensuras tempora possunt.
775   Utilitatem aliam potiorem ast inde referre

petitae.
783  Spes rata si nautis tentantibus illa fuisset,
784  Num foret inventum majus, num pulchrius isto,
785   Num generi utilius nostro, aut divinius usquam?
786  Proin vitae ingentes optatum est semper ad usus,
787  Servaturum et opes multorum, et denique vitam.
788  Plurima propterea fulvi promissa metalli
789  Pondera sunt variis a gentibus, ire marinos

880   Conjicere ambiguis, nunc hunc, nunc protinus illum,
881  Atque alium, atque alium, et remedî genera omnia mutant,
882  Omnia pertentant nequidquam: viribus aeger
883  Vitae labitur absumptis, lethoque propinquat.
884  Sic alii frustra consulto denique caelo
885   Ipsum iter undisonum demissis, qua via, filis
886  Post sese, bene metiri posse, neque omnes

2146  Mos apud est Indos natis mactare Parentes
2147  Ob pietatem, annis cum languet vita per artus
2148  Effoetos, sibi sint oneri ne forte, suisque,
2149  Ne subeant durae pertaesi incommoda vitae.
2150   Mos etiam morbo, aut fato quocumque peremptos
2151  Mandere, visceribusque suis tumulare suorum
2152  Viscera: nostrorum quo, dicunt, membra sepulchro
2153  Condere

2196  Nam pulchra facie pueros, et corpore pulchro
2197  Turpiter, ipsa quod est Venus execrata, peribant:
2198  Ponere naturma motus non posse ferinos,
2199  Nec suavi institui vitae ratione putabant,
2200   Ni pueri prius incipiant mollescere amore,
2201  Contendantque suis jam tum placuisse docenti
2202  Scilicet et factis, et corpore, flexile fiat

Ipsi etiam sensere minus, gens tota, Britanni,
2224  Non jam inculta, ut erat quondam, sed quae inclyta floret:
2225   Nempe putant, has cuique fores liquisse patentes
2226  Naturam, ut, taedet cum vitae, erumpere possint.
2227  Ergo, quae subeat praedura incommoda, vitam
2228  Exsolvunt letho, seu ferrum in viscera condunt,
2229  Seu se praecipites in flumen, in aequora mittunt,

2249  Exinde inter nos etiamnum barbarus iste
2250   Mos viget, ut qui sit factis, verbisque protervis
2251  Exceptus, subito in certamen provocet hostem,
2252  Atque eadem subeat simul ipse pericula vitae
2253  Insons, atque sui cadat hostia saepe furoris:
2254  Ni faciat, non ingenuos erit inter habendus,
2255   Et trahet invisos sine laude, et degener annos.
2256  Nempe

inde
1085   Aufugeret, semperque magis discederet alta
1086  Per loca, mobilitate adeo tamen usque minuta,
1087  Ut torperet iners aeterno tempore demum,
1088  Nec posset vitae extinctum renovare calorem,
1089  Adventuque novo ad Solem dispellere frigus
1090   Corpore perpetuum, tepidumque haurire vigorem
1091  Partibus, aut foetus unquam, indigenasque fovere.

1319  Et procul ipsas res, tenuique in parte referre,
1320   Credebant fidis tantum quas auribus, atque
1321  Tentatis animis per dura, per aspera longum,
1322  Scilicet integris vitae, egregiique silent.
1323  Quamvis haec igitur solers magis esse videri,
1324  Quam mihi vera queat ratio, qua creditur aetas
1325   Prisca Virûm Solis vires texisse trahentes

2441  Ixion nebulas amplexu stringit inanes. LIBER QUINTUS
1   Prima in praesidium vitae procudit Egestas
2  Olim tot varias miseris Mortalibus artes,
3  Ingenia exacuens pro rebus, opemque ministrans:
4  Fastus, et ambitio dein excepere, repertos
5  

Mortalibus artes,
3  Ingenia exacuens pro rebus, opemque ministrans:
4  Fastus, et ambitio dein excepere, repertos
5   Protuleruntque usus, quanto plus, commoda nostra,
6  Et vitae utilitas inopis quam poscere visa!
7  Sic vestes primum inventae, defendere membris
8  Frigus uti possimus, acutaque verbera venti;
9  Parvaque sic tepidis in vallibus edita tecta

surgunt
13  Effigies etiam e saxo exceptura silentes,
14  Marmoreisque nitent laquearia fulta columnis,
15   Unde urbi, gentique decus, nomenque paratur.
16  Utque tibi ex aliis vitae rationibus istas
17  Clarus evolvam causas, rudibusque recentes
18  Artibus exortus, et grandes unde recepti
19  Porro auctus, in res procurrere me sine paulo
20   Longius,

51  Justa. Quid? una satis non terra sit omnibus, aeque
52  Qui capiant? Unquamne fuat penuria parvi?
53  Ulli deficiant sola, queis pascatur, aranda?
54  Pleraque sed quoniam, quae vitae accommoda nostrae,
55   Tempore non possunt longo servata manere;
56  Sed nisi forte brevi nostros vertamus in usus,
57  Putrescunt facile, et minuuntur, dispereuntque;

2473  Jamque in dura parat detrudere vincula captum.
2474  Ille malum miserans tantum nunc increpitabat,
2475  Nunc frustra revocabat ad amissam rationem,
2476   Et bona praeteritae repetebat perdita vitae.
2477  Acrius urgebant illi, circumque premebant.
2478  Quid faceret? Vitam intutam sibi ducere durum,
2479  Irrisamque fuit, cunctorum et ferre furores:
2480  Scilicet haud

ab aethere dium
2513  Extulit, immotis Virtus et fulsit ab astris.
2514  Mors atra horribili semper circumsita luctu
2515  Nil habet, impavidos quo terreat: omnia solvat
2516   Vitae claustra, animi nequeat corrumpere pacem.
2517  Quidquid fata ferant, fatorumque Arbiter, ultro
2518  Excipiunt, aequa subeuntes funera mente,
2519  Et duros vitae, quos jussi cumque, labores.

solvat
2516   Vitae claustra, animi nequeat corrumpere pacem.
2517  Quidquid fata ferant, fatorumque Arbiter, ultro
2518  Excipiunt, aequa subeuntes funera mente,
2519  Et duros vitae, quos jussi cumque, labores. LIBER SEXTUS
1   Alma quies, durae statio placidissima vitae,

2519  Et duros vitae, quos jussi cumque, labores. LIBER SEXTUS
1   Alma quies, durae statio placidissima vitae,
2   Proposita est votis hominum, semperque laborum
3  Jactantes inter fluctus, curasque petita;
4  Attamen ignavae diuturna per otia vitae
5   Haud cessare homines juvat,

1   Alma quies, durae statio placidissima vitae,
2   Proposita est votis hominum, semperque laborum
3  Jactantes inter fluctus, curasque petita;
4  Attamen ignavae diuturna per otia vitae
5   Haud cessare homines juvat, et languescere semper:
6  Quoddam pondus inest animo, cum torpet, inerti,
7  Quod deponere quaerit, et ipsam taedia vitam
8  Lassant nil

55   Et veluti geminum fragili mare findere puppi.
56  Jamque opere assiduo vexatus nocte, dieque
57  Interdum laudare meo, atque optare quietem
58  Coepto animo. Quae sollicitae tum oblivia vitae
59  Vel prope Tiburni resonantes ducimus undas,
60   Vel juga Telegoni qua se frondentia tollunt!
61  Quqam campis hilares late expatiamur apricis!
62  Umbrosumque juvat

Permultis suus hic Terrae datus usibus aer
1201  Scilicet est, aliisque suus quoque proficit astris
1202   Aer, si quis is est, errantibus: haec sed ab illo
1203  Commoda percipimus nostrae non ultima vitae,
1204  Nobis distribuit quod lucem, quodque calorem
1205  Undique; tamque bonas terram res spargit in omnem.
1206  Si radios aer, et spicula dia reflectens
1207   Abforet,

2401  Cur sociale genus sumus haud deferta per arva
2402   Dispersum, vel per sylvas, vacuosque recessus?
2403  Unde tot in populos, tantasque coivimus urbes?
2404  Unica non homines junxerunt mutua vitae
2405  Subsidia inter se, neque magni commoda coetus;
2406  At quoque posse loqui, atque aliis expromere sensa,
2407   Atque aliorum etiam cognoscere, et inde moveri.

2417   Curaque dividitur narrata, minusque dolores
2418  Saevire, inque animos incumbere moeror et angor.
2419  Praeterea et laudem, et famam captare, decusque
2420  Unde sit? Ex ipso vitae socialis amore
2421  Non fluat? Ambitio non vires exerat illinc,
2422   Qua primi in rebus contendimus omnibus esse,
2423  Et praeferri aliis, regnare, atque esse potentes;

2428   Naturas tam dissimiles; id praestet utrinque
2429  Inditus, hinc animis in consona corpora quidam,
2430  Illinc corporibus quidam conatus in illas,
2431  Ut vita, atque omnis quoque vitae hinc prodeat usus.
2432   Jam quid opus tam distantes contingere sese
2433  Naturas? Per vim sine tactu mutua possunt
2434  Officia exercere suam, et communia quaeque

2458  Nobis hunc tenuem nostrum lustare profecto
2459  Difficile est mundum, et, quid simus, scire; videmus
2460  Caetera, sunt oculis at nostra impervia nostris.
2461  Non ideo tamen est, ut vitae debeat omnis
2462   Cursus sorte regi, et quocumque impellimur, ire.
2463  Vis etiam in nobis (Rationem dicere suemus)
2464  Quaedam se prodit moderandae aptissima vitae;

2461  Non ideo tamen est, ut vitae debeat omnis
2462   Cursus sorte regi, et quocumque impellimur, ire.
2463  Vis etiam in nobis (Rationem dicere suemus)
2464  Quaedam se prodit moderandae aptissima vitae;
2465  Humani haec veluti currus Auriga videtur
2466  Frena regens, et, recta, movens, qua semita ducit.
2467   Illius impulsus aliis secernere oportet
2468  Motibus, atque

humerosque,
19  Pectoraque, ut liquidis consistere possit in auris
20   Mole sua, neque tam vastum solvatur ob augmen,
21  Proin olim secunda tulit quos terra Gygantes,
22  Qui vitae poterant se se exercere per usus,
23  Credibile est multo compactos crassius artus,
24  Membrorumque toros habuisse, exposcere nostri
25   Corporis, ut nunc est, ratio quam nota videtur,

23  Credibile est multo compactos crassius artus,
24  Membrorumque toros habuisse, exposcere nostri
25   Corporis, ut nunc est, ratio quam nota videtur,
26  Consuetusque modus, qui vitae aptissimus extat.
27  Rara ideo in Mundo sunt portenta, magisque
28  Vulgata in fastis, quam rebus forsitan ipsis,
29  Maximus est elephas inter terrestria vulgo

32  At duplos et adhuc hic si excrevisset in artus,
33  Plusquam dupliciter lata et distenta fuissent
34  Crura; secus molem haud possent fulcire minantem,
35   Et tum fors vitae non usibus apta fuissent.
36  Aere sed quoniam est gravius tamen unda elementum,
37  Monstra ibi nant majora; queas ibi grandia Cete
38  Nam vastis scopulis et montibus aequiparare.

cernere cum videaris
849  Rebus in his lucem terrestribus, assuetusque
850  Credere sis itidem subitam: sed define prorsus
851  Mirari, genus id, volvens exempla per usus
852  Vitae multa tuos servata, expostaque sensu;
853   Ut sonitus, qui se haud momento fundit in uno
854  Per spatia: ipsum abiit fulmen, cum signa tonante
855  Fulminis audimus caelo: vox missa per auras

2338  Et potiora inter muliebrem credita mundum.
2339   Forsan et argento laus hinc est maxima, et auro,
2340  Ista altricis uti prae terrae saepe feramus
2341  Jugeribus, saepe et vitae; nam fulgida propter
2342  Isthaec infidis animam committimus undis,
2343  Atque aliis alacres ultro queiscumque periclis:
2344   Auri ne splendor minuatur, parcit abuti,

96  Vertimus, et tuimur, cupimus quos cernere, mores.
97  Proin omni debemus idem convertere parte
98  Undique, lustrantes et nos latus ire per omne.
99  Interea haec manant vitae unde exempla regendae,
100  Primum erit hic, speculi quae sit natura, videndum,
101  Et quam diversi mores, radiique reflexi
102  Quid vario faciant de corpore, multaque porro

108  Multarumne ferax minus est, multosque per usus
109  Deducendarum rerum, quam caetera, lucis
110  Officium facie de corporis exsiliendi,
111  Quodque minus praestet jucunda, et idonea vitae?
112  Principio facies si laevis, planaque constet
113  Corporis; incurrens retro convertitur, itque
114  Haud aliter radius, faciem quam corporis ultra
115  Si puncto ex

480  Arbitrio regum praeclaro fulgere honore
481  Quemvis posse putem, atque opibus, vitaeque beatae
482  Muneribus, sed non famae sua nomina posse
483  Sacrare aeternae, non immortalia vitae
484  Percipere hinc decora, atque omnes transmittere in annos.
485  Ipsi ca nec reges valeant sibi; commoda cuncta
486  Mors rapit adveniens; pulchri elabuntur honores

ut radii, cum
1393  Erupere, meent conversi mutua paulum
1394  Ad sese, opposito visus medeare labori,
1395  Aetas quo plerumque senum inclinata tenetur.
1396  Commoda propterea vitae hac de parte minora
1397  Decerpunt anni nobis; ars erigit aevo
1398  Labentes oculos, et miro robore fulcit,
1399  Verum sic aliis succurrere sensibus aegris
1400  Nondum

1951  Et passim varios usus, moresque, animantumque
1952  Indigenûm formas, segetum nova nomina, terrae
1953  Uberis ignotos foetus, plus credimus, atque
1954  Suavius audimus, quam vitae desidis omnes
1955  Abditus in patriis laribus qui duxerit annos:
1956  Quanquam idem cupidos nos per miracula ducit
1957  Plurima, quae variis fingat producier oris

477  Non ita mutari valeat, collapsave fiat,
478  Quae terra in medio est, nec jam in se vertere possit
479  Extrorsum venientia, nec reparare ruinas,
480  Vitalis motus confunditur, omnia vitae
481  Claustra soluta labant corruptaque, conque liquescunt
482  Omnia fata i jam mortis falce recisa.
483  At nunc unde salis certae notaeque figurae

858  Quod genus et vis est, mirum quae partibus addit
859  Fervorem minimis, et motum, et saepe calorem:
860  Unde salit cor, atque animantum sanguine venae
861  Exsultant calidae, et ducuntur stamina vitae;
862  Unde quoque interior communis mater et altrix
863  Terra calet passim, unde ardescere corpora multa
864  Cernimus, et circum claram diffundere lucem,
865  Unde et Sol

arcto
2661  Inclusae quae sunt, quam magno corporis auctu,
2662  Excuteremque suis quae motibus instrumenta,
2663  Sensibus et motus, et sensus moribus apti,
2664  Et mores vitae pariter generique tuendo;
2665  Exinde ad genus hoc nostrum mortale venirem,
2666  Exiguos velut ad mundos, huic anteferendos
2667  Fors magno tamen, et partes introrsus et extra

naturam efficiunt. Hinc si ad narrandos hominum eventus, vitaeque casus se conferunt, tam variis luminibus distinguunt omnia, ut perjucunda ea ipsi dicendo praestent, quae experiendo ob quotidianam rerum sive pravitatem, sive satietatem, vitae ipsius taedium nobis afferunt. Ipsae aegritudines ac perturbationes animorum, quae tam acriter nos cruciant, si ab ipsis excitantur, gratissimae sunt: suaviter nos angunt, ad dolorem, ad misericordiam impellunt, metum denique, ac

qualem frustra in rebus exquirimus, ad nostra desideria suis ipsi imaginibus accomodant, et pene explent illam, cui nunquam facere satis possumus, infinitam animorum cupiditatem. Unde cum admirabilibus eorum artibus detinemur, a communi vitae contagione atque taedio ad quasdam beatorum hominum sedes videmur secedere. Sed nulla in re, inquit A., mirabilior atque utilior eorum est opera, quam cum res a sensibus, intelligentiaque communi remotissimas nobis

regionum spatiis coarctantur! Quam nihil majus reputabit, nihil quod nostra magis intersit, quam hunc tam ingentem rerum omnium ac tam praeclarum ordinem! Peragrare tum sibi immensos naturae fines videbitur, ac supra hominis fortunam ac vitae conditionem erigi; neque enim annorum brevitate atque imbecillitate corporis, sed animorum comprehensione, et scientiae amplitudine vivendi rationes aestimabit. Qua rerum admiratione qui semel rapti sese iis cognoscendis

quod nobis a natura est inditum, sciendi desiderio, sine summo jucunditatis sensu facere satis non possumus. Hinc ambitionum illecebras missas faciunt, non odio, non metu, non voluptate alia a semel instituto studio detorquentur, vitae ipsius pericula contemnunt, aut minime sentiunt. Quod quî fieret, nisi hic veritatis quaerendae ardor caeterarum omnium cupiditatum vim antecederet? Atque inde profectae sunt illae nobilium etiam philosophorum sententiae, in

acriorem animi vim atque ingenii aciem postulant, eaedem ut majore etiam in laude sint. Quem enim alium modum in judicio de artibus ferendo adhibemus, cum prae hac ingenii existimatione nullam interdum ne utilitatis quidem ipsius, ac vitae necessitatis, quae caeteroquin tanquam finis artibus est propositus, rationem habeamus? Quis enim signa ac picturas egregie laboratas, ob eam utilitatis inopiam minus magnifaciet? Aut poetarum labores ob solam dicendi excellentiam,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report