Your search found 287 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

in sola hominum cede crassatur. Cum enim uiderent iam itineris labore defessos nec posse ad arma manus extendere nec pedes ulterius ad fugam laxare, tunc ceperunt hinc et inde iaculis infigere, gladiis obtruncare, nulli parcere, sed omnes feraliter trucidare. Cadebant a dextris et a sinistris ybernalium foliorum instar, iacebant per totam uiam miserorum prostrata cadauera, fluebat sanguis more torrentis fluuii. Infelix patria filiorum infecta cruore longe lateque rubebat. Tunc miserabilis multitudo, quam nondum deuorauerat gladius Tartarorum, ad quandam paludem uenire compulsa, non est

2.17.4  Secreta praeter quidlibet. 379. VERIS PROGNOSTICON
2.18.1  Texit ut e virgis arguta ciconia nidos,
2.18.2  Hibernum vel quae temperat aequor avis.....
2.18.3  ................ 380. FRAGMENTUM
2.19.1  Turris

exclamat: Mentem castrare necesse est,
2.73.6  Haec obscoena lupis tradere membra potes. 435. SINE LEMMATE
2.74.1  Lumen ad hibernae vigilans, Matthaee, lucernae,
2.74.2  Dum situlo aethereas quaeris in orbe vias.
2.74.3   Improvisa leves rapuere incendia circos

3.6.7  Nec me delectant aestivae gratius umbrae,
3.6.8  Arbore nec mollis sub viridante sopor.
3.6.9  Nec suavis tepidi veris mihi gratia, nec Sol
3.6.10  Dulcior hibernis est mihi temporibus.
3.6.11  Terque quaterque tuos uno stans in pede versus
3.6.12  Perlegi, et fixo lumine semper hians.
3.6.13  Protinus obstupui, cuius de gurgite

3.9.31  A te concessis iuvenis Danaëius alis,
3.9.32  Fertur ad horrendas Gorgonis isse domos.
3.9.33  Aureus inde tuas a me statuetur ad aras,
3.9.34  Taurus, et hibernis candidior nivibus. 10. AD APOLLINEM, CUM E PEDE LABORARET
3.10.1  Ardua sacratae celebras seu moenia Cirrhae,
3.10.2  Seu

4.7.69  Quidve loquar quoties ausi prorumpere noctu,
4.7.70  Haud parva excubiis damna dedere meis?
4.7.71  Non illos validi stridens aquilonis hiatus,
4.7.72  Nec domat hiberno sidere triste gelu.
4.7.73   Continuus donec labor et penuria lymphae,
4.7.74  Infregit tandem pectora dura virum.
4.7.75  Venerat alma dies, peperit qua Virgo salutem,

auxilium cetera turba feret.
4.7.85  Ut tamen ipse refers, nemo est sub tegmine coeli,
4.7.86  Qui studeat nostris addere rebus opem.
4.7.87  Gallia dormitat, nec curat Iberia Christum,
4.7.88  Anglia gentili seditione ruit.
4.7.89  Improba conventus Germania cogit inanes,
4.7.90  Permutat merces, Itala terra, suas,

pridem serva est, quae domina ante fuit?
4.7.125   Si vos nulla movet priscarum gloria rerum,
4.7.126  Proximitas hostis, iure movere potest.
4.7.127  Gallia si dormit, vel Iberia, nil ego miror,
4.7.128  Neutra est instanti nempe propinqua malo.
4.7.129  Mene adiuturos ausim sperare Britannos,
4.7.130  Quos procul extremus submovet Oceanus?

decet non nisi cuncta rapi.
4.12.101  Nunc et lata natat fuso, Germania, Rheno,
4.12.102  Sarmaticum Tanain nec sua ripa capit.
4.12.103  Proluit et Rhodanus Gallos, et Baetis Hiberos,
4.12.104  Nec Padus Hesperiis clauditur aggeribus.
4.12.105  Acer et Argolicas supra furit Inachus urbes,
4.12.106  Improbe, nec parcis Thracibus, Hebre, tuis.

nepote promittebantur filio, quae praestitisset avunculus genitori. Haecce regem nostrum adhortabantur suo erga Sanctitatem tuam et Sedem Apostolicam officio quam primum satisfacere; quod profecto et fecisset, nisi gravi et longinquo bello destitutus abfuisset; ubi vero intractabili anni sydus, et hyberna tempestas intermittere coegit militiam, nihil prius studuit, quam honestissimo isto fidelium principum instituto perfungi. Primum igitur B. T. dignitati tota mentis affectione gratulatur; commendat se et suos ad pedum oscula Beatorum; ac remota omnis conditionis

in fugam uersae; aliquot etiam naues tormentis, quas bombardas appellamus, fractae atque perforatae erant, quae uix ne submergerentur se sustinebant. Itaque, amissa spe potiundae urbis, cuiuscunque generis naues, subitario apparatu excitas, omnes dimisit. Et quoniam, iam transacta aestate, hibernum tempus appetebat, cum reliqua classe nauium longarum ad Peloponnesi urbes se recepit. Ibi enim statuit futurum expectare annum, habens in animo adueniente aestate aliquod praeclarum facinus facere, quo posset acceptam cladem superiori anno amissae Euboiae

serica ueste, pannoque hircinae lanae, quem zambilotum dicunt, et omni alia pretiosissima merce se onerant. Caetera, ferre non ualentes, cum tectis supposito igne comburunt, praedamque omnem ad naues referunt. Imperator ditata classe ad reficiendas naues in hiberna Methonam se recepit: brumae enim tunc erat tempus, annique pars saeuissima. Nec Methonae illi multos dies manere licuit. Motus enim crebris rumoribus, qui de Turcorum classe ferebantur, Lemnum uersus nauigare statuit.

urbem posset. Principes ad legatorum aduentum coeunt. Legati acta referunt, simul edocent urbem praealto muro ac ualido undique munitam et defensoribus satis instructam esse; propterea sine bombardis, quibus muri prosternerentur, potiundae urbis nullam spem esse. Et quoniam iam hibernum tempus appropinquabat, et ad uehendas ex Peloponneso bombardas multorum dierum erat opus, nec classis absque portu tuto manere poterat (nam tota ora Pamphyliae importuosa est, unicum urbis portum habens, uix quindecim nauium capacem, sinusque

adhaerentium locorum incolae, exemplo Smyrneae cladis perterriti, ad montana et mediterranea loca se contulerant, pauci qui ad custodiam domorum remanserant a nostri intercipiuntur. Abducta est tamen camelorum ac reliqui pecoris non parua copia. Quibus peractis imperator, quoniam iam hibernum tempus instabat, Peloponnesum uersus cursum suum dirigit. Itaque subsolano flante cum legato Pontificis intra paucos dies Methonam delatus est. Et cum iam hibernum tempus adesset, legatus Pontificis,

Abducta est tamen camelorum ac reliqui pecoris non parua copia. Quibus peractis imperator, quoniam iam hibernum tempus instabat, Peloponnesum uersus cursum suum dirigit. Itaque subsolano flante cum legato Pontificis intra paucos dies Methonam delatus est. Et cum iam hibernum tempus adesset, legatus Pontificis, Romam redire studens, antequam recederet, complexo atque exosculato imperatore: Habes- inquit- clarissime imperator, optimum testem uirtutum tuarum.

supra condicionem suam ausus, occubuit. Senatus Venetus ob Antonii merita, quae ei non potuit, fratri puero et sorori uirgini tribuit. Nam et fratri salarium annuum, et sorori dos ex publico data est. Interim, dum imperator ad muniendam urbem Neapolim hiberno tempore studet, et ut naues reficerentur operam dat, nuntius quidam cum litteris regis Persarum ad imperatorem uenit, eadem quae et superior eius orator afferens. Quem cum audisset, triremi impositum Venetias misit. Veneti et oratoribus regis et

quadraginta milia desiderati sunt. Rex ergo non copiis, nec uirtute militum ab Othomano, sed arte atque tormentis superatus est. Imperator his ex litteris Katarini Zeni cognitis, qui eum etiam monebat, ne hoc anno ultra regem expectaret (nam instante hieme in hiberna exercitum rex ducturus erat), Cilicia soluens Cyprum concessit, de filio nato reginae gratulaturus, quem antea enixam audiuerat, simulque si qua ad tutandum regnum necessaria forent prospecturus. Ubi ad reginam uenit, post gratulationem regina uolente puer ab

et occidione hostium multo superiorem extitisse, nec credi debere Othomano, hosti fallacissimo. Quibus persuasis, Sporadas atque Cycladas praeternauigans, Peloponnesum uenit, Methonamque se recepit, quoniam iam hibernum tempus aduenerat et ab amicis litteras acceperat, quibus certior factus erat successorem propediem sibi designatum iri. Ibi expectare statuit Senatus decretum, quo domum reuocaretur. Legatus Pontificis cum duabus triremibus (nam reliquas octo ne uidimus quidem),

Venetos arma mouere caue. Cęsar:
Cur mi hoc suades? Autor:
Toracis tegmen Hiberi
Et Galli cristas pignus amoris habent. Cęsar:
5   Ast mecum est pręsul Tiberinę Iulius urbis.

lacernis
Admiror medio teque tepere gelu,
Dumque coquit siccas insana canicula messes,
Tunc te, Thoma, tuas sumere gausapinas.
5  Te, puto, cogit amor diuersa uiuere lege:
Vreris hyberno, sole tepente tremis! In Peschium ebrium
Peschius in nostram turba spectante puellam
Reiecit multo membra soluta mero
Securusque palam teneros

Cissusa fons aquas dulces habens, colorem uini; Bacchum ibi aiunt a nutricibus lotum 193 . Tygris ortus et fluxus 219 . Mira aquarum eiaculatio 223 . Iberus, Rhodanus 266 . De aquarum uenis 323 .
Audacia. Themistoclis uox: Initium uincendi esse fiduciam 132 . Pori

Alexander imperator doctis consiliariis usus 441 .
Curiosus. Aristoteles in quosdam philosophos 233 . Concordia Chrysaori cum duobus fratribus in Hiberia regnantis, ex quo dictus est Geriones triceps 31 . Concordię templum 339 .
Contraria. Hammonis fons mane tepidus, meridie frigidissimus

Cęsaris Augusti 69. Apicius scientiampopinę professus 70. Conuiuiorum luxuria 80. In gulosos inuehitur 84. In gulam pisces appetentium 98. In eos qui se ingurgitant cibo ac potu 102. Circa crapulantes seruorum officium 15. Vina Hannibalem hiberna soluerunt apud Campaniam 17. Zenon ab ebrietate deterret. Inter ebrium et ebriosum. Alexander ebrius Clitum interemit. Marci Antonii ebrietas 34. Profunda et insatiabilis gula 39. Gula inuenit piscinas 40. Conditurę quibus auiditas excitatur. Nepotum foci.

propensiores. Cur uinolentis somnus oriri nequeat. Cur tremunt. Quare qui leuiter a uino tenentur magis peccant uel delirant. Cur multa apparent quod unum est. Cur lingua oberret. Cur concumbere nequeant 33. Cur oleum ad arcendam uinolentiam ualet 34. Cur tempore frigido et hiberno potius quam ęstiuo uis illa famis incidat, qui caninus appetitus uocatus est 38. Cur edenda bellaria sint et usus secundarum mensarum adiici debeat 58. Cur fundus uasorum non urit, quę aquam feruentissimam continent 60, 61. Dionysius, cum obsessus a potu solito

faciunt canem immolantes et optant neminem domi nascentium bonum euenire 78. Aliterius dicitur is quem qui cauerit, bene cum ipso putatur actum 84. AVLVS GELIVS Multitudo. Copiantur pro abundant 100. Miraculum. In regionibus citra Hiberum mons ex sale mero magnus quantum demas tantum accrescit 17. Serpens inusitatę magnitudinis in Africa apud Bargadam 1 fluuium ab Attilio Regulo totius exercitus conflictu interemptus. Eius corium Romam missum longum pedes CXX 39. Miracula

deditus etc. 176. Serui omnes improbi 180. Metus. Omnis metus seruitus 182. THVCIDIDES Militaris uirtus. Mos Atheniensium eos qui fortiter bellando occubuerunt pro contione laudare 19. Hiberi barbarorum pugnacissimi 82. Mors. Sepulchrum uirorum illustrium ad posteros memoria 23. Magnanimitas non senescit 24. Mendax Gręcia in augendo numero 68. PANEGYRICVS PLINII Magnanimus.

Compertum agnita uoce suarii furto abactos porcos merso nauigio inclinatione lateris unius remeasse 95 . Hippopotamus sacietate obesus profluuio sanguinis corpus exonerat 90 . Anguis hyberno situ membranam corpori obductam foeniculi succo exuit. Idem hyberna latebra uisu obscurato marathro herbę se se affricans oculos inungit ac refouet. Si uero squamę obtorpuere, spinis iuniperi se scabit. Oculos

Hippopotamus sacietate obesus profluuio sanguinis corpus exonerat 90 . Anguis hyberno situ membranam corpori obductam foeniculi succo exuit. Idem hyberna latebra uisu obscurato marathro herbę se se affricans oculos inungit ac refouet. Si uero squamę obtorpuere, spinis iuniperi se scabit. Oculos capra suffusos iunci puncto sanguine exonerat, caper rubi 95 . Vina in apotecis canis ortu

adinuenerit, honore pręmiisque a rege afficitur 266 . Suspicio. Salganeus fallere creditus innocens a Metabato, Persicę classis ductore, occisus; recognita honorifice sepultus ab eodem est 161 . Spurcicies. Hiberi ex lotio intra cloacas seruato lauacra sibi conficiunt intritisque extrimentis dentes abstergunt 68 . Ęgyptii lutum manibus tractant, massam panis pedibus conficiunt 311 . Sepultura. Albani cum mortuis

sperat in Domino, subleuabitur 132 . Spes impii tanquam lanugo est quę a uento tollitur etc. 138 . Deus non uult mortem peccatoris 137 . Ingrati spes tanquam hibernalis glacies tabescet et disperibit tanquam aqua superuacua 140 . Spera in Deum. Nullus sperauit in Domino, et confusus est 141 . Qui confidit in illo, non minoratus erit. Vana spes et mendacium uiro

Hispani. Capadoces. Phrygia. Gręcia. Thogorma. Rhodus 72 . Ęgyptus Hebraice Mesraim 77 . Turris Syene 78 . Assur et Elam Persę. Mosoch Capadoces. Thubal Hiberi 84 . Gog Scytę2 94 . Gomor Galathe. Thogorma Phryges 94 . Galatę qui et unde sunt 200 . Terra in ęternum stat

laborat. Cur aquilo crebrius quam auster spirat 62 . Cur auster canicula oriente moueatur. Qua de causa Orionis exortu dies maxime uarietur. Aquilo. Auster. Cur auster non incipiens, sed desinens imbrem afferat. Cur tempore hiberno flatus ab oriente ueniunt, ęstiuo ab occidente 63 . Cur nubes maximas Fauonius agit. Cur Fauonius serenus ac iocundissimus uentorum omnium est. Cur idem horis postmeridianis, non mane spirare soleat, subsoleanus autem mane

3.3.51  Monstra sed aereis uanescant irrita uentis
3.3.52   Et sint ominibus pondera nulla meis.
3.3.53  Sunt neque enim, fateor, nostra hibernacula tanti
3.3.54   Quo liceat profugi principis ore frui,
3.3.55  Vt scelus infandum uideas exulque relinquas
3.3.56   Captiuam

5.2.61  Vester honos, ultra Boreanque Arctonque rigentem
5.2.62  Vestrum nomen iit caelique interiacet orbem.
5.2.63  Hinc uos cana gelu uenerari gaudet Hiberne
5.2.64  Pictonumque manus; hinc uestra edicta uerentur
5.2.65  Orchades atque alio porrecta Britannia mundo

feritate nec Auster
5.2.69  Addici refluis caelo detractat harenis.
5.2.70  Quicquid et aestiuae dirimunt diuortia zonae
5.2.71  Classis Hibera domat latisque Hispania terris,
5.2.72  Et tot inhumano detergunt saecula uictu
5.2.73  Vnanimi reges, debent quibus astra triumphos.

5.2.74   Quorum alter mundi contagia bina relegat,
5.2.75  Iudaeumque nefas Sarracenosque rebelles
5.2.76  Labe profanari gemina non passus Hiberos,
5.2.77  Alter in Occeanum Solisque cubilia regnat.
5.2.78  Par fęlix regum, sese quorum hospite fluctu
5.2.79  Astra lauant, fessi

opus, naturam industria uincit,
6.3.80   Saepius et fruges fert aliena dies,
6.3.81  Pomaque diuersi maturant praecoqua menses,
6.3.82   Hybernasque parit sedula cura rosas,
6.3.83  Thuraque Romuleis et non sua balsama terris
6.3.84   Protulit et caelo cinnama nata nouo.

Sypileia mater,
6.19.8   Et sensu expertem saxeus horror habet.
6.19.9  Nec lachrymare datur: sic totus inhorruit aeger,
6.19.10   Vt riget hiberno frigore mollis aqua.
6.19.11  Vixit, dum uixit, princeps Oliuerius, at nunc
6.19.12   Defuncto comes est umbra fidelis hero.

6.29.13  Non satis inde tamen censeri et laude uetusti
6.29.14   Quicquid ab antiquo nominis extat auo,
6.29.15  Sed maior tua fama recens quam praestat Hiberus,
6.29.16   Purgata et tantis ultima terra malis
6.29.17  Principe Fernando, qui nunc Maurusia regna
6.29.18   Fulminat inque Arabes

7.28.5  Sed tibi deberet cuperem prouincia nostra, haec
7.28.6   Gratia nubiferis ne sit habenda nothis.
7.28.7  Ergo mane, necdum tuta hibernacula uites,
7.28.8   Neue elucteris uincula nostra, precor;
7.28.9  Ne tristis, quam te cupimus, Francisse, morari,

ardore tenebantur ut primum Pithagoras et postea Plato ad Egyptios usque et Persas hac sola de causa penetrauerint: et Lycurgus utroque prior Lydiam, Hiberiam, Indiamque peragrans gymnosophistas adierit. Misertus itaque rerum humanarum mundi opifex deus filium unigenitum, quo sibi homines maiori beneficio obstringeret, transmisit in terram, ut illi eodem interprete ac magistro, omissis erroribus,

tradi uidit et procidens diuinam clementiam, ut eius misereretur, implorauit. Tum demum reddito corpori spiritu surrexit, qui fuerat mortuus, ac se precibus Arnulphi seruatum palam est testatus. Malachias, Ceneroth. Hibernię urbis, episcopus, cuius uitam describit Bernardus abbas, quotidie pro sorore sua defuncta missale sacrificium Domino offerebat. Cumque magnis quibusdam occupationibus impeditus offerre intermisisset,

secuti sint, cuius iussis irrationale animal obediuit? Ranę obmutuerunt, et homines confiteri Christum coeperunt. Patricius episcopus in partibus prouincię Scotię, Christi fidem euangelizasse primus dicitur. Qui cum per Hiberniam iter faceret et se prędicationibus nihil proficere uideret, Deum precatus est, ut ostento aliquo hominum illorum duritiem commolliret, quo ab erroribus iam tandem resipiscerent et ad religionem ueram conuerterentur.

sublatum attulit. Quo miraculo effectum est, ut omnes conuiuam, cuius continentiam irriserant, uenerari inciperent. Antonium in Aegypto, Serapionem in Arsinoite regione, Ethbinum in quadam Hibernię sylua, Stephanum abbatem in monte Mureto pane tantum et aqua sustentatos fuisse legimus, sed Antonium, cum iam infirmior ętas pristinę austeritati par esse non posset, holuscula et arborum fructus cum pane

et rastro humum fodiens, ut ieiuniorum laborem labor operis duplicaret. Indicauit nobis Hieronymus aduersus libidinem tria pręcipua, dum sancti huius recenset gesta: ieiunium, orationem, laborem. Pręter hęc Euagrium hibernis noctibus in puteum, Bernardum abbatem in lacum descendere solitos accepimus, ut gelascentium aquarum frigore calorem corporis temperarent castitati infestum. Audomarum, Taruanensem * corr. ex

coniectare libet, quanto uehementius anima eius uiuens ac sentiens torqueatur in inferno, cuius exanime et insensibile corpus comburi dignum fuit in sepulchro. Monachus quidam natione Hiberus, cui Petro nomen fuit, cum non satis monastice uiueret, mortem obiit. Mox autem corpori restitutus dixit se uidisse inferorum tormenta perpetuumque gehennę ardorem. Cumque prope esset, ut et ipse in ignem proiiceretur,

26.21  Balsama diues Arabs Panchaica mittit, Eoas
26.22  Huc plaga Mygdonii contulit orbis apes.
26.23  Quidquid fundit Hiber, flauas Harimaspus harenas
26.24  Huc uehit, Illyrici diues et ora soli.
26.25  Quaere ubi conspicuos intraueris aduena

facies, ueluti rutilanti Phosphorus igne
26.52  Irradiat Latium qua Venetumque solum;
26.53  Qua fert Hesperii confinia clarus Hiberi,
26.54  Vltima Gangetici qua ferit arua poli;
26.55  Parrhasiam glaciale solum qua conspicit Arcton,

comitum, numero, felix ostroque superbus,
38.58  Nunc has, nunc illas aspicis orbis opes.
38.59  Quicquid ab auricomis eiectat Hiberia fossis,
38.60  Dalmaticis quicquid conuehiturue locis.
38.61  Quicquid Erythraeo fulget sub littore, quicquid

virtus.
1.135  Principe mira Deo magno loquor; haec mihi nunc est 135
1.136  Vis etiam, semper possim defessus ab ullo
1.137  Motu quotidie conduci Phoebus anhelis
1.138  Sollicitatus equis; fuscos visurus Hiberos
1.139  Pallidus Oceani, quo frigida possidet umbras
1.140  Tellus; Phoebe Soror mea, quam contemperat ore 140
1.141  Vicino Terris, animis aeterna superbis:
1.142  Atque Orientis iter repeto, compulsus

mugitibus implens
2.32   Narrat Auras ipse cano. Phoebus quo tempore fervet
2.33  Jam Veneris socius, quom summa cacumina montis
2.34  Visurus properat, fessos perfundat Hiberus
2.35  Fuscus equos, vaga tunc genitrix spaciatur arena 35
2.36  Floribus et vario redimita gramine, cultu
2.37   Cupido mali vetiti Coelicolum, audit prato mox bene

3.85  Urbibus exhaustis flevit Panchaica tellus, 85
3.86   Variarum gentium lapsus. Errat jam Parthus, spoliato ex hoste trophaea
3.87  Indus portabat, madidavit sanguine Hiberus,
3.88  Vicinas gentes deflet Septentrio natos.
3.89  Antiochus Pyrrhusque ferox variusque Jugurtha
3.90  Alter in alterius cepit consurgere damnum. 90
3.91   Pharao

Inferiora domus cęllisque quieuit in imis.
Nec prius inde pedem somno uinoque sepultus Mane
Extulit, exortus quam Sol de finibus orbis
Eoi montes radiis percussit Iberos.
9.270   Conatus rex ipse dolens uanescere tantos,
Aggreditur crudele nefas: dimisit Vriam,
Vt iam castra petat, ferat et diploma Ioabo Dauid Vriam cędi exponi iubet

olim subiectis Gentes Mithridatis imperat / possidet opulentissimam Asiam / bellicosam subaegit Thraciam / deuicit Macedoniam: quae terrarum imperio quondam potita est / Macedonia quondam terrarum imperio potita. quae Asiam / Armeniam / Iberiam / Albaniam / Cappadociam / Syriam / Aegiptum / Taurum /Caucasum transgressa: quae in Bactris / Medis / Persis dominata toto oriente possesso: quae Indiae victrix per vestigia liberi Patris atque Herculis vagata est: quam contusam vix tribus ingentibus

in agros:
120  Continuis nostras vires quoque conterit horis.
121  Accumulantur opes: gladiosque in cote cruentos
122  Exacuit / cunctas donec ferus occupet oras
123  Littus ad Hesperium: quo velox semper Iberus
124  In mare spummosis tumidum deuoluitur vndis.
125  Qua uel oliuifero redimitus vellere Bethis
126  Iungitur Occeano: proprio dum Marte Britannos
127  Vincat / et extremis Tulem quoque finibus orbis.

in Thraciam profectus petiit illum. Et cum negaretur, parua stipatorum manu comitatus ingentem Amazonum exercitum ad Thermodontem fudit plurimisque earum cęsis baltheo est potitus. (Gerionis boues X) Cum Gerione quoque tergemino senis manibus acriter pugnante in Hyberia conflixit; et uicto atque interempto boum eius greges, quemadmodum iussus fuerat, abegit prędamque omnem suo cęssit regi, nihil sibi reseruans, ut uirum fortem decet, pręter bellicę uirtutis decus atque gloriam. (Cerberus XI) Aiunt pręterea, si credere

in Lydia in Omphales gratiam muliebrem operam exibuit, posita claua colum fusumque suscipiendo et manu illa, qua monstra domuerat, molliter effoeminateque nendo. Sed si parum fuerit, dicet aliquis, foeminas pręlio uicisse, Geryona etiam tergeminum uicit Hercules in Hiberia. (Boues Geryonis) Quo interfecto boum eius armentis potitus est et in Gręciam rediens prędam donauit regi. At tamen multo magis illi Deo placent, qui se ipsos uincunt quam qui hostes superant. Nostri igitur, qui cęlesti regi gratificari cupiunt, malas de

est ira concitos per medias Alemanorum rapi caedes. Neque enim putare debet Hungarorum uirtutem una cum Matthia Chugniade ad inferos ablatam esse. Validis relictis praesidiis Maximilianus in Austriam hybernatum reuertitur; Nouae Vrbis arx ei deditur; Hungaria mutuis latrociniis uexatur. Alemanus ubi ex eo, quem Budam miserat, Hungarorum animos intellexit, urbemque iam militibus atque operibus satis munitam, et ob id oppugnanti haud promptam, spe regni potiundi

putabatur, a reditu eum in Alemaniam intercluderet, gloriamque ex insperato ac magis aduersariorum discordia quam sua uirtute partam uel omnino euerteret, uel sese in magnum coniceret discrimen. Itaque exercitum, cui iam ne stipendium quidem unde numeraret habebat, per speciem hibernandi suam quemque in domum (niues enim terram oppleuerant) dimittit. Quo facto Maximilianus neque bello gerendo posthac, neque paci seruandae satis idoneus habitus est, quandoquidem et pacem facile turbaret, et bellum

Agriano agro excessit, atque in finibus paterni regni consedit, nulli occasioni redintegrandi belli defuturus. At Vuladislauus, finibus Hungariae Polonico regno adiacentibus magis praesentibus incursionibus quam belli metu liberatis, et ob id iussa parte exercitus non procul ab Alberthi hibernis hyemare, ut si quid moueret praesto essent, qui resisterent ― non enim pacati animi esse uidebatur, quandoquidem non uoluntate, sed neccessitate coactus ad pacem uenisset reliquum exercitum Budam secum reduxit,

ut si quid moueret praesto essent, qui resisterent ― non enim pacati animi esse uidebatur, quandoquidem non uoluntate, sed neccessitate coactus ad pacem uenisset reliquum exercitum Budam secum reduxit, atque per proximos uicos hibernatum distribuit. Austriaci tractum Albensem incursionibus et rapinis uexant; Pacs oppidum et Sogoram diripiunt. Interea Alemani, qui Albam Regiam praesidio obtinebant, commeatus simul stipendii inopia

neque orientem, neque occidentem solem quispiam eorum unquam aspiciat. Aestate nihil praeter choreas puellarum ac iuuenum, cibo potuque madentium, per urbeis et pagos spectare licet. Per totam uero hyemem ueluti insecta animalia, quae hiberno tempore subterranea petunt loca, in cellis caldariis abditi, perpetua item crapula graues iacent, corpore pariter et animo torpentes. Quare magis nobis timendum est, ne ob illius tam desidis gentis ignauiam haud satis egregiam potius reportemus uictoriam, quam ut ullum illic incommodum

adeo re, quae ad effoeminandos animos pertinet, utuntur. Baiazethes se cum exercitu in Macedoniam interiorem, inde Philippopolim uersus recipit; in Hadrianopolitano tandem agro hyberna constituit; digressio ad Alfonsum II, Neapolis regem, et Ludouicum Sfortiam, Mediolani ducem. Dum ea in Venetorum Carnorumque confinibus atque Illyrico geruntur, Bazethes Turcarum rex ex Graecia sese cum exercitu in interiorem Macedoniam Scopos recaepit, relicto

Accipies igitur, regum maxime, hilari uultu munera tuorum militum sudore parata, et quae in agro Veneto gessimus, Deo duntaxat et tuae accaeptum referes felicitati. Rex simul his donis, simul rei haud omnino praeter uotum in hostico gestae nuntio admodum laetus Hadrianopoli hibernatum concessit, ibi per hyemem de bello aduersus Venetos magna iam contentione suscepto cum suis de integro consultaturus. Etenim casu Lodouici, quocum foedere, ut ante dictum est, erat uinctus, commutandam sibi rationem belli existimabat. Caeterum tametsi satis

oratione ante oculos legentium propositis ad institutarum rerum regrediar narrationem. Turcae Albanesios ad Naupliam sternunt; Venetorum classem explorant, hinc Italicam expeditionem machinantur. Profecto in hyberna, ut dictum est, Bazethe, Turcae, qui partim in Peloponeso, partim circa maritima Illyrici loca limiti hostium praepositi erant, ne hyemem sine ullo praelio segnem omnino transigerent, crebro cum hostibus leuia conserebant certamina.

nisi prius aliquot una constitutae naues atque in frontem instructae tantum spatii in altum procederent, quantum satis esset ad sese remis aduersum hosteis concitandum. Bazethes rex interea, cum equitatu pedestribusque copiis ex hybernis profectus, per Macedoniam, Thessaliamque, inde per Locros, Ozolas cognomine, ac Phocidem caeterasque Graeciae regiones Isthmo appositas iter agens Peloponnesum ingressus est. Atque quo suspitionem ab oppugnanda Methone

gloria ac opibus a maioribus suis partis, magis tutandis quam proferendis regni finibus incubuit. Regnauit treis et triginta annos, uixit duos et septuaginta. Selynes in Asiam contra Achmetem fratrem properat; exercitum hoste non inuento Prusam in hyberna reducit; milites in hostico relicti fratris insidiis caeduntur; Mustapha Macedo perfidiae suae poenas soluit. Iustis regi factis Selynes Corghutem fratrem, fide data, quam mox Turcaica religione praestitit,

transmisso Sangario amne, quem ponte raptim iunxerat, in Paphlagoniam Gallatiamque pergens Angiram petit, mox Amysum usque peruenit. Sed nusquam hoste inuento ― Achimathes enim, non ausus aequo loco sese committere, altissimos et pene inuios montes subierat ― Prusam, circa ea loca hybernaturus, exercitum reduxit, relicta copiarum parte, quae hosti opposita ex illius conatibus consilia caperet. Achimathes, ratus Selynis discessu occasionem sibi rei bene gerendę oblatam, iubet suos e montibus descendere ac hostilem exercitum inuadere. Itaque fortuna

eodem metu attonitum, parumque mentis compotem coepissent. Selynes mediam fere partem exercitus perdit; Ismahelis acies duce cadente inclinat; hinc Sopheni se noctu ex castris proripiunt; Selynes Taurim petit; per Cappadociam Amysum in hyberna recedit. Porro Sophenis equitibus sicuti, ubi per turmas aduenere, uix ulla acies obstiterit, ita hi ad pedestrem pugnam obeundam nullius prorsus usus sunt, immobilium fere armorum grauitate, et cataphractarum pondere. Nam principes et nobilissimus quisque

Capadociam regressus est, abductis secum multis ferrariis fabris et id genus opificibus, quorum ars erat tegmina militum e laminis ferreis conficere. Quibus Constantinopolim missis officinas attribuit, iussitque arma fabricare, atque eadem arte alios instituere. Inde in Gallograeciam, Amysum, hybernatum concessit. Iisdem in regionibus exercitum quoque hyemandi causa collocat, uere ineunte ad Euphratem cum copiis suis reuersurus, propterea quod die noctuque animum fatigabat cogitando, quonam modo aut Ismahelem, hostem sibi acerrimum, bello superaret, aut pace cum ipso facta

Primo uere Ciamachum expugnat; Alaudolam Armeniae regulum iugulat; regioni praesidium imponit; Constantinopolim redit; cum Hungaris ad triennium paciscitur. Igitur Selynes, quum primum pabuli copia esse inciperet, ex hybernis mouit, magnoque labore per Cappadociam Minoremque Armeniam tormenta aenea plaustris trahens ad Euphratem peruenit, qua is Melanta fluuium, ex Argaeo Cappadociae monte profluentem, accipit Ciamachumque oppidum

ex se pendere uiderunt, reputantes perfidiae praemium regnum fore, inito inter se consilio aduersum caliphem coniurant. Cur enim sacerdos curandis sacris constitutus, qui in ocio aetatem agit, quippe qui nusquam e cubiculo prodit, uerum in sella aurea residens puluillis purpureis innixus ne hyberni quidem solis patiens, quasi animal epulis destinatum sese intra septa saginando, regnum potius temperaret quam milites, sine quorum armis, sudore et sanguine neque imperium ampliari, neque tutum reddi queat? Itaque misso ad caliphem nuntio

moriens, quo posteris suis Hungaros conciliaret, Pannonico agro adiungi iusserat. Caeterum Salomon urbe, qua parte muros quassauerat, refecta, uirisque, armis, commeatu, caeterisque rebus ad eius custodiam necessariis affatim munita, ingenti laetitia Hadrianopolim reuersus est, exercitu ita hybernatum dimisso, ut uere ineunte ad primum edictum cuncti, quo iussi fuerint, conuenirent, omnibus rebus ad expeditionem ineundam instructi. Nec immerito Turca tanto gaudio exultabat atque sese efferebat, propterea quod ei solo Othomanorum contigit urbe potiri, quam Omurathus abauus,

et Drauum castrametatus omnem regionem illam depopulatus est, captiuos ad unum interfici iussit. Nec multo post Belgradum, et natura loci et armorum ui munitum oppidum, quod olim proauus eius capere nequiuerat, ipse expugnauit. Inde ibidem relicto praesidio, quoniam hyems appetebat, in hyberna recessit primo uere rediturus ut totum regnum illud, si possit, armis occupet. Quo ipso amisso quid, quaeso, reliquum spei Christianis erit se suaque tuendi aut quae fiducia cum tam ualido hoste manum conserendi? Actum est, mihi crede, de Re publica Christiana nisi omnes pari

1.48  Ipsus Erix poterit nec ducere Cacus in antra Erix et Cacus, latrones.
1.49  Iam pecudes, Lybice quo iam ceroma palestre
1.50  Perfectum inspicies, triplex pastoris Hyberi
1.51  Pugna diu stabit longoque subacta labori
1.52  Infando, miles nec corrumpetur auarus
1.53  Auro, quo sacre preciosa silentia linguae

utuntur, Christiani sunt, sed scismatici. Inter eos aliquando Princeps fuit, quem Voieuodam appellant, Dragulus nomine, uir acer et militarium negotiorum apprime peritus. hic non solum sua egregie tutabatur, sed Turcarum fines hybernis temporibus, ut plerunque fit, glacie concreto Danubio aggrediebatur, eosque igni, ferroque uastabat. Qua re Mahumetes abauus Solymani, qui in praesentiarum Turcis imperat, permotus, ut iniurias ulcisceretur, Danubium

eorum quinque nostris aequiualente, a Boristene uidelicet ultra Thanaim sub principe Moscorum possessio protenditur. A latere enim Colcicae solitudinis ad Ceraunios uerso (ut Plinius inquit) Pli. lib. VI. ca. decimo. (66) est Moscorum tractus ad Hiberum amnem in Cyrrum defluentem. Ubi in hoc tractu Moscorum, ut Mechouita refert, Mech. ubi supra tra. primi cap. ultimo. inter caetera notatu digna ciuitas est Nouigrod nuncupata, ambitu maior quam Roma

spelunca sacelli
2.440  Culmine, tunc horrens campo incumbebat aperto.
2.441  Non hospes quisquam, uacuo nisi solus in antro
2.442  Bos procumbit humi faenum et praesepia iuxta,
2.443  Hanc illis Spelunca domum, durumque cubile
2.444  Nocte sub hyberna, rigidae sub frigora brumae
2.445  Praebuit, atque antro fessos excepit opaco.
2.446  Iam medios cursus nox intempesta tenebat,
2.447  Quum terris sopor altus habet genus omne animantum. ❦
2.448  Et quos Taprobane nitido

ubi aestiuas noctes, solesque secutus
3.290  Trans gelidas alpes, trans Strymona, transque sonantes
3.291  Ionii fluctus, exercitus aduolat ingens
3.292  Raucisono clangore Gruum, et stridentibus alis
3.293  In uada precipitat sese, siue amnis Hiberi
3.294  Siue lacu Benace tuo, seque accola fontis
3.295  Anser, auesque aliae turbata in flumina mergunt,
3.296  Aut trepidae accurrunt ripis, undasque relinquunt.
3.297  Mille uiros auro insignes, et millia centum
3.298  Secum equites

Christi, et fidei nascentis origo.
3.394  Et caput in medio duplici inuiolabile muro
3.395  Sustinet aeternum perfecto foedere Templum.
3.396  Sol medium Coeli, et fastigia summa tenebat
3.397  Obliquis hybernus equis, et praeuia sanctam
3.398  Stella facem puro quatiebat clarior aethra.
3.399  Ipsi iter incoeptum peragunt, urbemque subibant
3.400  Conspicui cultu regali uestis et auri.
3.401  Dux uero Coelo rutilanti crine Cometes

urbe profecti.
7.174  Petrus ait, Rabbi populus te flagitat omnis,
7.175  En, ut apud maneas omnes uno ore precantur.
7.176  Ille sinu interno gaudere, et tendere gressus,
7.177  Sectantesque fouere uiros, super ire iacentes.
7.178  Qualis ab hyberno remeans sol igneus axe,
7.179  Turmatim secum niueos attollit olores,
7.180  Aetheriasque grues, sequitur genus omne uolucrum
7.181  Tractibus aeriis, Coelum, et freta caerula tranant,
7.182  Non secus incedit, suaque allicit agmina Christus.

et lictor ei raptos abstorquet amictus,
15.531  Et spoliat corpus, lacerosque exulcerat artus,
15.532  Dum trahit haerenti concretas sanguine uestes,
15.533  Nudus et urentes ad frigoris astitit auras,
15.534  Christus acu pellem, et ferrugine pictus hybera,
15.535  Noas Iacche tuae dulcedine desipit uuae.
15.536  Vnde pudenda nequam genitus deridet aperta.
15.537  Plena dolore graui Mater miserabile uisu
15.538  Affuit, heu quae te fera pessima nate uorauit?
15.539  Hiccine uirgineus candor

uniuerso nomini Graecorum: tenebat minorem Asiam, Liciam, Pamphiliam, Ciliciam atque Syriam. Deinde Cn. Pompeio duce Bithinios, Paphlagones, Cappadocas metu potentissimi regis liberauerat: tum uictor perlustrarat Iberos, Albanos, utramque Armeniam, Scythas, Bastarnas, Iudęos, Assyrios, Cretam insulam, cunctis aliis insulis atque littoribus mediteranei maris in potestatem redactis. Porro his uiribus agressus es gentem bellicosam nec

diu medio stetit ille receptus.
9.401  Certatim agglomerant heroum examina circum.
9.402  Densior haud latos nimbus descendit in agros,
9.403  Commouet aut urgens sidus seu tempus hibernum,
9.404  Cum fremitu properans late iuga sternit et aequat,
9.405  Ac sensim tellus iam candens aggere crescit,
9.406  Et

10.134  Commendabat opes animi pia munera, nilque
10.135  Pendentem externis puram componere mentem,
10.136  Nilque suum superesse sibi testatus, hibernum 2
10.137  Quo decedenti liceat defendere frigus."

vim esse non ignoramus, tamen sine praeceptis philosophiae, quae literis tradita sunt, constat debilem et mancam esse ad ineundae uiae rationes, qua recta ducimur ad beatam uitam. Nec propterea mireris, quandoquidem non sunt haec absurda, nam et in hodiernum diem reperiuntur homines in saltibus. Ibernicis ac in siluis, ad septentrionem ultra Moschos, qui remoti a consuetudine hominum tantum abest, ut animum ingenuis disciplinis expoliant, vt praeter formam hominis habeant nihil: necesse est enim perinde ut surdi qui nascuntur, careant iis: quae per communicationes traduntur. Quanti autem

regno potitur, nec finibus istis
Contentus, sed enim subuertere barbarus ardet,
Quidquid ad Hesperios iaceat solemque cadentem.
25  Non Albi Rhenoque putet fore se Germania tutam,
Non Pirenei scopulosa cacumina montis,
Non Tagus aut spaciosus Anas defendet Hiberos.
Quem neque Caucasiae rupes, non ocyor Euro
Tigris et Euphrates, Cilicum non aspera claustra,
30  Europam findens Asiamque Propontidis unda,
Nullae hominum uires nec opes potuere superbum
Ingentisque animi pridem retinere tyrannum,
Quin celeris

Ex conterrit correctum est horis. 120
Acumulantur opes gladiosque in cote cruentos
Exacuit, cunctas donec ferus occupet oras
Litus ad Hesperium, Correxi ex experium quo uelox semper Iberus
In mare spumosis tumidum deuoluitur undis,
125  Qua uel oliuifero redimitus uellere Bethis
Iungitur Oceano, proprio dum Marte Britannos
Vincat et extremis Tulem quoque finibus orbis.
Hoc immane genus Terra Enceladoque parente

quae pulcher Anas loca permeat, et quae
2.4.110   Bethis oliviferos alluit inter agros.
2.4.111  Dat nova Carthago, dat prisca Valentia nomen,
2.4.112  Et loca quot Sicoris, et quot Iberus alit.
2.4.113  His spatiosa suas addidit Germania vires
2.4.114   Mitis, et antiquae nil feritatis habens:
2.4.115  Aeque armis aeque illa viris, atque ubere glebae

superum dignavit honore,
4.1.6  Excelsumque dedit super omnia nomina nomen:
4.1.7  En tibi protensis tellus Oenotria palmis
4.1.8  Supplicat, et posito iam mitis Iberia fastu,
4.1.9  Atque omnis, cui laudis amor, cui Martia cordi,
4.1.10  Gloria, qui castas CHRISTUM veneratur ad aras,
4.1.11  Summissa te voce rogat; iam parce furori,

dedere suo vacuae ductore catervae;
4.3.40  Et quo quem fortuna tulit, sine lege, sine armis
4.3.41  Pallantesque vagique suas referuntur ad oras;
4.3.42  Profuit hybernis fugientibus imbribus auctus
4.3.43  Danubius, gelidaeque nives tenuere sequentes,
4.3.44  Quos tum laudis amor longe ad maiora tulisset
4.3.45  Facta, modum reliquis forsan

Balearica littora plumbo
4.3  Nota colunt, herbasque legens Sardous amaras;
4.3  Quosque Pyrenaeis Hispania misit ab oris,
4.3  Quam Bethis, quam findit Anas, et maior Iberus,
4.3  Et Tagus auriferis quam nobis nobiles irrigat undis;
4.3  Qui sinuosa colunt

sit, adeo ut quum eam repleri usus postulat, non immittuntur sed infunduntur aquarum latices. Quo fit, ut e regione quoque fluminis agger vel potius moles quaedam facticia fossae est circumjecta, paulo aquarum superficiem exsuperans, quo hyberni glacierum aestus a muris arceantur, fossaeque ipsius concavitas ab harenarum influxibus tueatur, quae amnium violentia soleat aggerere. Caeterum loca hic aliquot aperiam Claudii Ptolomaei, quae fortasse hactenus multis fuere

189  Indicium sani jam pectoris et uocet alta
190  Qua uia uirtutis populos, mox afflet et auram
191  Diuinam scelerisque odium et probitatis amorem,
192  Nuper ab Ausoniis Antonius appulit oris.
193  Egregia de gente patri quae nomina Ibero
194  Sueta dare; haud illa felicior altera uiuit.
195  Non premitur curis, non spes consumit inanes,
196  Spernit opes et regna quibus tabescit auarus.
197  Iam uero quos clara uiros urbs educat et quae
198  Pectora,

media nocte cum esset, audiretur sexta: et summo mane oriente sole, duo decima noctis finiretur. Fiebat igitur, ut in solstitio aestivo duplo essent longiores horae dieique noctis eius temporis, vel etiam diei solstitii brumalis: et contra horae noctis aestivi solstitii essent dimidio brevioresque hyberni: nec unquam vere cum istis nostris horis convenirent, quam in aequinoctiis. Hora diei tertia, erat illis primus quadrans, cum tantundem esset elapsum diei ab exorto sole, quantum adhuc ad meridiem superesset: hora sexta autem, in meridie finiebatur, quod fuit illis secundus quadrans.

est: tum et spiritualis circumcisionis cordis. Sic et iridem constituit Deus signum, nunquam amplius venturi universalis diluvii. Sol et luna, Genes. 1, dicuntur futura in tempora et signa, quia et distinguant tempora, et indicent hominibus temporum discrimina: ut solis, solstitium aestivum et hybernum, quasi medium aestatis ac hyemis notant: aequinoctia autem, autumnum et hyemem. Sic et aliae stellae: sicut non tantum Virgilius et Hesiodus, sed etiam rustici, pastores ac nautae inde aliqua indicia rerum

IIII. Gomor, in Genesi, Galatae, id est Galli: qui a candore corporis primum Galathae appellati sunt, e quibus populi quondam in Orientis longinqua migrantes primum Gallograeci, nunc antiquo Gallorum nomine Galatae vocantur. Magog, Scythae. Quidam Gog et Magog Gothos putant. Iubal, Iberi, qui et Hispani. Thuras, Thraces. Thogorma, Phryges. Madai, Medilanan, lones: qui et Graeci. unde et mare Ionium. Cethei, Citii, iidem Cyprii, apud quos et urbs Citrium vocitatur. Donanim, Rhodii. Ex his Graecorum nationibus extitêre, qui a Tauro monte usque ad Occidentalem Oceanum maritimam

et ad eorum singulos portis inditis, aqua ab exitu interclusa est, interfluenteque introrsum amne, planities, quae intra montes erat, pelagus facta, cum fluat in interiora amnis, nulla ex parte exitum habens: atque ita ipsae gentes pristino aquae usu fraudatae, afficiuntur permagno detrimento. Nam hyberno tempore Deus illis, quemadmodum aliis hominibus, pluit: sed aestate, cum serant pisum et sesamum, aquam desiderant. Igitur cum nihil eis aquae tribueretur, ad Persas venerunt viri atque mulieres, stantesque pro foribus regis, cum eiulatu vociferabantur. Tunc rex his qui maxime indigebant,

188  Vergit in occiduam Calpen, qua tarda Bootae
189  Plaustra videt, qua Getulis exaestuat arvis,
190  Imperio asseruit terras et vindicat Orco?” 190
191  Qualis in hiberno deprensus navita ponto,
192  Cum sonat Aegaei late maris unda, carinam
193  Dirigit obscuro in fluctu, nec candida retro
194  Vela dare aut tutos potis est apprendere

iubet stimulos sub pectore laudis honestae,
229  Non illum vapor aestivus, cum saeva Leonis
230  Terga premit Titan medioque innititur axe, 230
231  Nec mala perdiderint hybernae frigora noctis.
232  Quin per inacessas Lybiae squallentis arenas
233  Carpet iter tutus, spirantisque ore trisulco
234  Aspidis et

Bibliographia locorum inventorum

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Jan Panonije (1434-1472) [1465], Oratio legatorum Matthiae regis ad pontificem, in publica audientia, versio electronica (, Roma), 1091 verborum, Ed. Ács Pál Jankovics József Kőszeghy Péter [genre: prosa - oratio] [word count] [ianpanoratio].

Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509], Solimaidos libri III, versio electronica (), 1154 versus, verborum 9287, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [word count] [severitanipsolimaidos].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio Tranquilli Parthenii Andronici Dalmatae contra Thurcas ad Germanos habita, versio electronica (, Augsburg), 35 versus, verborum 5015, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfthurcgerm].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Ad Deum Contra Thurcas Oratio Carmine Heroico, versio electronica (, Nürnberg; Ingoldstadt), 326 versus, verborum 2269, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - silva] [word count] [andreisfthurcher].

Marulić, Marko (1450-1524) [1519], Dialogvs de Hercule a Christicolis superato, versio electronica (), Verborum 8236, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [marulmardial].

Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].

Marulić, Marko (1450-1524) [1522], Epistola ad Adrianum VI Pontificem Maximum, versio electronica (), Verborum 2644, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepistadr].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522], Feretreidos libri tres, versio electronica (), 807 versus, verborum 8510, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [severitanipferetr].

Bučinjelić, Miho (1479 - c. 1550) [1524], Epistula ad Gerardum Planiam, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 2445, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [bucinjelicmepist].

Pribojević, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525], Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica (, Hvar), verborum 14680, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [word count] [pribojevvor].

Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1544], Dialogus philosophandumne sit, versio electronica. (), Verborum 8149, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfphilos].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina in manuscripto Budapestensi H46, versio electronica (), 462 versus, verborum 3075, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarminavd].

Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1563], Ad Paulum, versio electronica (, Ferrara), Verborum 3486, versus 526, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula; poesis - epigramma] [word count] [didacusppaul].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1583], De divo Blasio Rhacusanae reipublicae patrono carmen, versio electronica (, Dubrovnik), 326 versus, verborum 2571, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa - epistula] [word count] [didacuspblasio].

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report