Your search found 444 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 35-46:

Ex litteris. bonisque artibus aeque clarus et Christianae religionis imprimis studiosus, scripsit atque in lucem edidit Speculum confessionis Illyrica lingua, in quam etiam Doctrinam Christianam Roberti Bellarmini, ejusdem societatis theologi, transtulit. Mortuus est Ragusii anno 1608. Ejus meminit Philippus Allegambe in catalogo scriptorum societatis Jesu. Andreas Boccareus Spalatensis, Caesarei pontificiique juris scientissimus, Beneventi publicum

fidei professionem damnaverat sanctum Gabinium, Caji fratrem, sanctam Susannam, Gabinii filiam, sanctos Maximum et Claudium, fratres tribunos, Praepedignam, uxorem Claudii, cum duobus filiis Alexandro et Cuthia, omnes Salonitanos tunc Romae degentes ex supradicta gente atque e stirpe et genere ejusdem Diocletiani, cujus patrueles et consobrini erant, ut patet ex Martyrologio Romano, ex Unica gentis Aureliae Valeriae Salonitanae Dalmaticae nobilitate Joannis Tomci Marnavitii et ex tomo secundo Illyrici sacri patris Danielis

Tomci Marnavitii et ex tomo secundo Illyrici sacri patris Danielis Farlati. Christophorus de Balistis, civis Spalatensis non postremae conditionis, olim canonicus ejusdem civitatis, mox Traguriensis episcopus per cessionem Thomae Nigri, patrui sui. Praeter humanissimarum politissimarumque artium studia philosophicis et theologicis disciplinis erat optime eruditus, nec juris civilis pontificiique scientia aberat. His omnibus admirabilis morum probitas,

alterum De immortalitate animae ibidem apud Julianum Vianum anno 1646, et primum opusculum reverendissimo patri magistro generali ordinis fratri Thomae Turco dicatum. Donatus Paschalitius Spalatensis, archidiaconus ejusdem civitatis non mediocri ingenio et humani divinique juris admodum peritus Latinisque literis eruditus. Scripsit non pauca, versu praesertim, quorum nonnulla extant apud me, non sine eruditione et elegantia. Franciscus Martiniacus

divi Dominici familia theologus magni nominis, inter oratores qui de rebus divinis ad populum verba faciebant non postremum locum tenuit. Postquam in praecipuis Italiae civitatibus, praesertim vero Romae, Neapoli, Panormi optimi concionatoris partes adimplevit, profectus Cosentiam ibi apud fratres ejusdem ordinis e vivis excessit relicto insigni concionum volumine. Inter alios eum laudat Georgius de Caris, argumentum sumens a stemmate, seu sigillo, quo utebatur obsignando epistolas quas scribebat ad amicos, his duobus versibus Illyricis:
Zvizde daju t'

Joannes de Albertis, patritius Spalatensis, quo duce Clissiae oppidum de manibus Turcarum ereptum fuit, et postea, cum a barbaris obsideretur, strenuissime defensum, quamobrem a Lencovich bano comite nomine Ferdinandi II. Austriaci aureo torque decoratus et voluntate ejusdem principis Regulus Clissianae arcis declaratus. Sed cum banus vel parum vel nihil prorsus victus, quo maxime indigebant obsessi, illis attulisset, Joannes cum suis et bani copiis effusus in hostes et acerrime pugnans gloriosissime occubuit, anno 1596, ut passim decantant vates Illyricis

publice enarrant. Joannes Uremanus Spalatensis e Societate Jesu habuit non inanem philosophiae et theologiae cognitionem, mathematicarum etiam disciplinarum fuit bene peritus. Hunc Nicolaus Trigoutius redux in Sinas Macaum abduxit, ubi ejusdem sodalitatis alumnos mathesim docuit ac ipse vicissim Sinensem astronomiam didicit. Cum autem crebris stomachi doloribus vexaretur, obiit anno 1620. Scripsit literas Japonia Ex Japoniae. anno 1615. et

apud suos, magnae existimationis apud exteros. Hic nobilissimo genere Spalati natus omnibus in patria functus est praecipuis officiis et muneribus, quibus multum et verae gloriae consecutus est. Mortuus tandem est in patria et sepultus in claustro divi Francisci cum inscriptione quae in lapide ejusdem claustri in muro his verbis legitur:
Quam miser est et erit qui gaudia mundi quaerit,
Nam sua dulcedo delabitur ordine faedo,
Praebet sub mellis dulcedine pocula fellis.
Cuncta relinquentur nec plus hic

inscriptione, ideo multis annis post ejus obitum instauratus fuit tumulus et ad decus familiae apposita sequens inscriptio:
Marco Marulo, magno patruo,
vitae candore,
nobilitate ac doctrina praeclaro,
patrique ejusdem nominis
optime merito
Alexander Marulus ac fratres
monumentum instauraverunt. Matthaeus de Albertis, patritius Spalatensis, ad philosophiae scientiam Caesarei

Hic Petrus una cum Hieronymo Michieli Joanni Lucio multa documenta et notitias dederunt. Multi de Cindrorum familia fuerunt de patria optime meriti. Petrus Gaudentius Spalatensis, canonicus ejusdem civitatis optime meritus, postea Arbensis episcopus, illam ecclesiam quoad vixit – vixit autem usque ad extremam senectutem – magna pastoralis vigilantiae cum laude gubernavit. Nonagenario proximus Illyricae nationis populis prodesse studens Illyrico idiomate donavit Expositionem

illam ecclesiam quoad vixit – vixit autem usque ad extremam senectutem – magna pastoralis vigilantiae cum laude gubernavit. Nonagenario proximus Illyricae nationis populis prodesse studens Illyrico idiomate donavit Expositionem Symboli apostolici Roberti cardinalis Bellarmini, ejusdem auctoris primum et octavum gradum De ascensione mentis in Deum, Tractatum de contritione Marci Antonii Olivae e Societate Jesu, brevem item tractatum qui inscribitur Societas et communio spiritualis R. P. Dominici de Jesu Maria. Quae opera prodierunt

sui ordinis in Cydoniae insula prope Cretam in Graecia magno pro munere donarunt, a quibus honorifice conditum fuit in deposito particulari in ecclesia nominis sancti Nicolai atque ab eisdem in capitulo generali celebrato Romae 1608. relatum. Plod. part. 2, l. 4, pag. 397 et ex actis ejusdem capituli generalis Pater frater Vincentius Dudan. Perpia ac devotissima carmina Dominicae incarnationis, passionis et mortis mysteriis cum vita beatae Osannae de Catharo itidem carminibus exarata in vernacula lingua sanctimonialibus monasterii sancti

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report