Your search found 979 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 755-797:

ut universis insidere corporibus cognosceremus, quantus erat rerum ordo perlustrandus, quantus in superandis, amovendisque impedimentis, sustinendus labor? Permulta quidem exempla repeti poterant, ab eorum corporum experimentis, quae totius terrae ambitu continerentur; sed illa minime quidem fatis esse poterant, ut rem omnem conficerent. Aliae erant perlustrandae regiones, ubi amplioribus spatiis corpora excurrerent, caeli conversiones, atque astrorum cursus

est, atque gratior; domesticam enim quandam laudem continere videtur. Vale. ARGUMENTUM / LIBRI PRIMI. Totius operis de natura rerum argumentum proponit Auctor, mundique Conditorem, et moderatorem Deum invocat: orat pro incolumitate Silvii Cardinalis Valentii, cui haec nuncupat; tum eundem alloquens ait, se philosophiae

nobis veram Terrae figuram, si a solo aequilibrio repetatur; ad verae tamen proximam conjectura nos duci. Quaerit deinde vim generaliter in corpus figura quavis praeditum, exponitque ad vers. 2089 rationem in totius Terrae densitatem mediam inquirendi. Demum ex intimo terrestrium partium textu capta occasione episodium concinnat enumerando multorum de constitutione Terrae, ipsiusque ortu sententias, postque Poetarum somnia,

nomine transiit ad universae Telluris magnitudinem, figuramque deprehendendam, et ad distantias, ac moles siderum. Haec praefatus de magnitudine, et figura Telluris per observationes investigata agere aggreditur, expositoque totius libri quinti argumento a vers. 124. varia innuit artificia, quibus id olim consequi Heratostenes, et Posidonius tentarunt, quidque Arabes hoc in genere multis post saeculis peregerint, explicat ad vers. 270, a quo

gravitate, agitque de massis et densitatibus quorundam Planetarum, gravitatisque ratione in singularum superficiebus. Transit deinde ad commune gravitatis Planetarum omnium, Cometarumque centrum, unde infert nullum totius Solaris Systematis corpus unquam quiescere posse, neque revera in Ellipsi circa Solem moveri, sed alias curvas vias circa commune illud centrum longe implexus, quanquam non longe ab Ellipsi distantes debere describere,

caudas efformantes dissipari perpetuo, mutarique demonstrat. Quae omnia ad vers. 1555 expediuntur. Refelluntur exinde nonnullae de Cometarum caudis, Cometisque ipsis falsae sententiae, repetentes scilicet antiquum illud totius orbis Terrae diluvium a cauda Cometae cujuspiam prope Terram ipsam transeuntis, contraque praesagientes ab ipso Cometa ob Solis inflammato viciniam, Terrae totius illud olim, quod credimus, exoriturum incendium.

ipsis falsae sententiae, repetentes scilicet antiquum illud totius orbis Terrae diluvium a cauda Cometae cujuspiam prope Terram ipsam transeuntis, contraque praesagientes ab ipso Cometa ob Solis inflammato viciniam, Terrae totius illud olim, quod credimus, exoriturum incendium. Cometarum corporibus enutriri Solem ad reparandam sui luminis juncturam non posse; posse vero Cometam nimis prope Terram transire, nostroque tunc aeri insinuare, vel

vires hic asserit, neque leges in magnis corporibus deprehensas ad parva transferri posse; quod variis exemplis probat usque ad vers. 69. Laudato Newtono, qui luminis et colorum naturam primus detexit, expositaque partitione totius operis a vers. 93. lumen recta propagari via affirmat, probatque cum observationibus, tum ratione; unde consequitur propagata lucis densitatem progrediendo minui eo nimirum modo, quo crescunt quadrata distantiarum: Ad

fructum percipiendum deducimur, ad magis magisque agnoscendum Potentissimum et Sapientissimum Conditorem et Conservatorem Deum, qui manifesto omnibus suis in operibus se prodit, in quae universim excurritur, neque magis a totius orbis consideratione, quam a singularibus ejus partibus, ac parvis etiam animantibus, nostroque praesertim, ut vocari solet,microcosmo, illius ubique praesens infinitae potestatis ac intelligentiae vis declaratur.

930  Motus inaequali pede se accelerans, tardansve.
931   Hìc opus est puncti nobis distinguere motum
932  (Puncti, quod pars est, vel fingier ultima possit
933  Corporis) a motu totius corporis ipso.
934  Excipe sed prius hoc animo memor, omnibus unà
935  Materiae e punctis, quae sunt conjuncta vicissim
936   Inter se, quodvis unum coalescere corpus;

1143  Semper materiae sensuque et mente tuemur,
1144  Quaeque nec intendi valeant, nec deinde remitti,
1145   Ut calor, aut frigus, sed perstant una, eademque,
1146  Munera materiae generatim ea totius esse
1147  (Quo mundi sit cumque loco, terrave sub ima,
1148  Vel cum sideribus per magnum consita caelum)
1149  Credere nil obstat semper debere, neque ullas
1150  

deorsumve volatu.
1554  Hoc discrimen erit tamen unum: tempore eodem
1555   Quod minor exoritur loca per declivia tanto
1556  Mobilitas, obliqua minor vis est ea quanto
1557  Totius illaesae gravitatis viribus ipsis,
1558  Nimirum spatia illa minus sublimia quanto
1559  Sunt, quam longa, soli devexi: exinde necesse est,
1560   Cum par tempus erit, vel idem, si plurima flexu

Chordae arcum possint, chordarum nomine dicunt)
1672  Aequa, per has properat queis corpus, tempora constant;
1673  Ne tu forte putes etiam per quoslibet arcus,
1674  Parva tamen qui sint pars circum totius orbis,
1675   Aequis temporibus volventia corpora ferri,
1676  Scilicet ut multi, quanquam haud ingloria rebus
1677  Nomina in his, ista ducti ratione putarunt:
1678  Nam

1694  Rebus ubi magnis referantur tenuia: verum
1695   Non ita, si parvis aeque de rebus agatur,
1696  Aut etiam fortasse minoribus; ista necesse est
1697  Non vanescentem tum partem totius esse.
1698  Nunc igitur, chordam quoniam quamcumque per omnem
1699  Pars eadem gravitatis agit tenuissima quamvis,
1700   Aequis mutatur fuga corporis ictibus aeque;

illa prioris.
1724  Arcum propterea breviori tempore multo
1725   Nonne opus est carpi, quam chordam, corporis omni
1726  Illo in procursu, pars arcus, quamlibet ipsa
1727  Totius circum sit longe parva meatus?
1728  Qualia sed chordas per, et arcus temporis omnis
1729  Atque fugae semper discrimina, quantaque constent,
1730   Si libet, est alio rationum a fonte petendum.

1752  Alter at ipsius stratum ut declive secundet;
1753  Prima perit pars, offensuque extinguitur illo,
1754  Altera sola infert nova in haec declivia corpus,
1755   Quae minor idcirco est totius mobilitatis
1756  Impete; discrimenque quod est, decrescere debet,
1757  Si quoque decrescat flexus, quo se aequora nectunt.
1758  Qui si infinitè tum denique decrescendo

1866  Perpetuòque a se diversam, percipiasque
1867  Sic animo, corpus rectà sursumve, deorsumve
1868  His ipsis variae gravitatis ab ictibus ire.
1869  His animadversis, arcus, quos totius orbis
1870   Partem esse exiguam statuas, cognoscere possis,
1871  Aequis temporibus carpi quoscumque meando,
1872  Quantum ipsi monstrare queant, et prendere sensus:

1964  Circuitùs in parte, prope aequas temporis ejus
1965   Esse moras, quo se labentia corpora volvunt.
1966  Jam quoniam, ut docui, quae pellit in arcubus imis,
1967  Esse opus est parvam quos partem totius orbis,
1968  Obliquans sese gravitas flectentia cursum
1969  Corpora, par olli est, quae quo mage distat ab imo,
1970   Viribus increscit tanto majoribus urgens,
1971  Hic

sic semper mobilitate
194  Increscente novi perventum ad mobilitatem
195  Illam sit, pila qua transcurrere millia mille
196   Bis decies, terrae converti denique circum
197  Totius molem queat, et loca visere prima,
198  Unde emissa fuit, confecto scilicet orbe.
199  Ac tum servata, qua primum est mobilitate
200  Jacta, parem rursum gyrum repararet, eaque

1761  Illos nempe Viros hac usos novimus arte,
1762  Quos miratus erat nuper novus orbis euntes
1763  Non venas quaesitum auri, argentique metalla,
1764  Munera nec pelagi, sed mensum totius orbem
1765   Terraï circum magnum, et caelestium avaros.
1766  Ingenti hi referunt vicino pendula monte
1767  Tum sibi visa situ deflecti pondera recto.
1768   Sed jam

pondus sentire recentes
2045   Incipiet raptus ex illa parte tumentum
2046  Undarum, atque illuc coget deflectere filum.
2047  Tum spatium, per quod cogit deflectere, longo
2048  Totius est fili tractu minus, advenientis
2049  Ut minor est raptus maris undarumque tumentum
2050   Totius raptu, quam magno est corpore, Terrae.
2051  Hanc igitur raptus rationem scire utriusque

deflectere filum.
2047  Tum spatium, per quod cogit deflectere, longo
2048  Totius est fili tractu minus, advenientis
2049  Ut minor est raptus maris undarumque tumentum
2050   Totius raptu, quam magno est corpore, Terrae.
2051  Hanc igitur raptus rationem scire utriusque
2052  Possis, suspendi clinamen ponderis illud
2053  Si serves, aestus summo cum in culmine pendet.

in monte cavatum.
2357  His alienigenis Pyrenes viscera rebus
2358  Consita sunt; Itali montes crevistis et ipsi
2359  Sic quoque, et aequorei tumulastis monsta profundi.
2360   Totius Europeae demum quis nesciat istis
2361  Portentis foetos montes, Asiamque feracem,
2362  Et Libyam, atque alio terras sub sole repertas?
2363  Quidquid sub pelago viret, innatat, omnibus haeret

terras numerare cupido
111  Quae docuit, post ad fastigia pergimus artis
112  Hujus item, praetergressi, quo duxit Egestis.
113  Ad Terrae nam sic noscendum venimus augmen
114  Totius, hinc etiam ad Solem, et palantia Caeli
115   Sidera, non humili correpti huc ambitione.
116   Quapropter ne te in promissis plura moremur;
117  Terra quibus dimensa modos, age, percipe plures;

121  Sit moles, non librae examine, sed rationis,
122  Visurus Lunae indociles motusque, vicesque:
123  Ire, redire vias sublimes saepe necesse est.
124   Quaerebant olim qui terrae totius augmen,
125   Esse rotundam ipsam prius omnes arripiebant:
126  Proin facile ex aliqua dimensa parte rotundae
127  Delabi fuit ad totam, et cognoscere, quanto
128  Orbe

147  Ergo per Cancri, qua Sol fuit altior hora,
148  Solstitium, fili vidit quam longa sit umbra;
149  Nimirum decies quintam comprendere partem
150   Ejus circuitus: tantam proin totius esse
151  Circuitus Terrae partem percepit idipsum
152  Intervallum, urbem distensum hanc inter utramque;
153  Quo te ipsum ratio tibi non impervia ducet.
154  Ast utramque

194  Ut subito exortum caderet, pelagusque subiret.
195   Illud at Aegypti primo de littore visum,
196  Moenia quo Macetae surgunt de nomine Regis,
197  Parte aliqua aetherii sursumse totius orbis
198  Extollebat, ubi jam summum culmen adiret.
199  Et quia utrumque ratus mediae esse sub orbe diei
200   Uno eodemque locum; pariter, sese inter, utrumque

199  Et quia utrumque ratus mediae esse sub orbe diei
200   Uno eodemque locum; pariter, sese inter, utrumque
201  Percepit tantis removerier intervallis,
202  Aequa illi parti Terraï ut totius extet
203  Pars se inflectentis circum, et redeuntis in orbem.
204  Sed spatium certis finibat millibus illud;
205   Ergo itidem hunc certis cingebat millibus orbem.

Cuique aliqua, illustrans Solis, qui corpore lato est.
225   Perceptum hinc facile est, quam partem corpore lato
226  Caeli circuitùs Sol occupat, hanc quoque partem
227  Terrae circuitùs comprendi totius illis
228  Debere a stadiis. Sol jam quis nesciat, illos
229  Quam tutum non sit fines servare sine umbra,
230   Et latam Solis faciem, limbisque receptam
231  Oppositis,

283  Inde suum sic omne putabat; quodque viaï a
284  Flexibus atque solo visum est discrimen iniquo
285   Prodire, id summa minuens tollebat ab omni.
286  Num terrae Mensor totius fidere tali
287  Debuit et tantis mensurae erroribus actae?
288  Quid sit opus demi, non cernat, at aestimet anceps?
289   Tum fuit et triquetra qui rem cognoscere forma

983   Descensu in talem, modo quae constata, figuram,
984  Depressis conflata jugis, et vallibus alte
985  Sublatis? Siquidem velut undique pondera tendunt
986  Quaelibet in partes terrai totius omnes,
987  Sic quidquid varium Terrai in partibus extat
988   Texturam propter raram, densamque, necesse est,
989  Immutet varie, qua corpora sponte feruntur
990  Lapsa,

1009  Non bene pro quavis concordes cumque figura,
1010  Insinuent, dubiosque fugent de pectore sensus.
1011  At quia per terras extrinsecus asperitates
1012   Quae sunt, vanescunt prope Terrae ad totius auctum,
1013  Credibile est etiam discrimina tenuia textus
1014  Esse ea sub terris intrinsecus, atque figuram
1015  Propterea turbari adeo non posse, polorum
1016  Ne

1406   Aeris: hos fines distendi posse probatum est
1407  Vix ad dena quater nimirum millia, nuper
1408  Ut docui; ast ardens Aurorae tollitur illa
1409  Flammantis species (praesertim totius ingens
1410  Europae populis conversis lumina ad Ursas
1411   Cum micat, et Boreae haud soli videre coruscam
1412  Indigenae) plus quam sexcenta ad millia sursum,

2123  Sedem ubi nempe velut regni, soliumque locavit;
2124  Et sua crescet item pars prima, per omne sed istud
2125   Non spatium (paulum decedit nata parenti),
2126  At spatium per dimidium, quod totius orbis
2127  Disecti pars octava est, proin dicitur Octans.
2128  Illic maxima fit, propriique in culmine perstat
2129  Imperii tantum; porro decerpitur aequo

2161  Illa diu per humum vestigia visa; vigentis
2162   Urbis enim motus, populique ferocia bella,
2163  Et vires, et opes repetebat mente viator,
2164  Orbia et imperium jam totius affectatum.
2165  Successit Gravitas, submisit et omnia victrix
2166  Protinus, atque alte caelo sublata refulsit
2167   Sola potens ima, et media, et conjungere summa.

735   His Terrae exiguis, quaerentes: Vosque putastis
736  Pulchrorum Socii studiorum, in tempore puncto
737  Propterea subitum diffundi lumen, Etrusci.
738   Scilicet hic Terrae, quam lata est, totius omne
739  Intervallum oculi citius transcurritur ictu
740  A radiis, nequeas ut sensu hoc prendere tempus;
741  Quandoquidem Terris si Terras multiplicatis

2092  Ergo has tu partes, filorum ut pondera quaedam
2093  Concipe. Quapropter cupies quae fila vicissim
2094   Miscere, ipsorum medium commune, necesse est,
2095  Invenias gravitatis; in id tum totius orbis
2096  A medio puncto rectum protende meatum,
2097  Et pergens excurre ultra, dum transeat oris
2098  Inflexis circum; jam pars trajecta

928  Visceribus condat caecis; proin illius orbis
929  Quod medium est punctum, terra quoquo crede latere.
930  Quapropter, terra extantem quem conspicis, arcus
931  Partem dimidiam non totius expleat orbis.
932  Dimidiam exaequat partem, cum lumina mittat
933  Ex humili nimium Sol exoriensve, cadensve;
934  Nam via tum terram conradit desuper aequam,
935  Et

873  Sensu usurpari gravitas non unius unam
874  In partem partis possit, quae parva sit, usus
875  Cedat et in nostros tractarier atque moveri
876  Perfacilis nobis, Terrae at totius in auctum
877  Ingentis, reddat nostris se clara videndam
878  Sensibus; increscit spatio tamen illa minuto.
879  Et quae non valeant se longo extendere tractu,
880  Plus

coacta.
1994  Omnia cum possint igitur densarier in se
1995  Corpora, nec certus densandi finis haberi;
1996  Quamlibet exiguum valeant haec omnia Mundi
1997  In spatium cogi totius corpora, totus
1998  Mundus et ipse pila prorsus concludier unâ,
1999  Qualem ludentes volvunt per strata viarum,
2000  quamque levem digitis puerilis dextera jactat,

coërcens
2626  Omnia consilio. Praesens mage, conspicuumque
2627  Quid menti queat esse per ardua sidera vectae,
2628  Corpora naturae per vasta, per intima rerum,
2629  Totius et leges scrutanti et foedera mundi,
2630  Quid queat esse, quod introrsum magis insinuetur
2631  Undique diffundens manifesti lumina veri,
2632  Quam tantas res esse aliquem, qui struxerit, atque

divini poetae versus pene oculis subjiciunt? Sed ut hominum, ac deorum actiones omittamus, cum ad alias naturae partes ab omni sensu intelligentiaque remotas sese convertit, ac caeli terraeque regionibus ob oculos positis mundi totius aspectu mirifice nos detinet, num imitatorem tum illum omnino desinere esse censebimus? Num omnem istam imitandi, nostrique percellendi rationem solis humanarum actionum finibus concludemus, perinde ac ad caeteras res nullas, cum ad

Unde hunc tantum ornatum exoriri putas? Quibus tandem artibus utendum, ut hanc excellentium hanc praepotentem ac dominam animorum vim quipiam possit assequi? Arduam, inquit A., ac difficilem omnino rem postulas, et quae, cum caput totius artis ipsa sit, nulla arte fortasse tradi possit. Sed quibus a natura dati sunt quidam celeriores animorum motus, in iis certe magna insunt adjumenta ad hanc, de qua dicimus, praecellentem pulchritudinem comparandam. Sic enim

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report