Your search found 1446 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1234-1267:

sed a rebus ipsis paulatim pedetentimque ad propinquiores primo causas movendus est cursus, deinde ad alias, quae propiores iis sunt, gradus faciendus, atque ita ad remotiorum etiam seriem, colligationemque progrediendum, quoad ingenii nostri imbecillitas admirabilem tanti ordinis magnitudinem sustinere possit. Aequo enim animo consistendum est, ubi ad reliqua persequenda interclusus est aditus, inopia praesidiorum. Neque erit, cur nostra spes infringatur,

249  Pluribus aptari quae possint rebus, habemus, (quaedam,
250  Quàm singillatim multas res, unde necesse est,
251  Notitiae quaedam communes exoriantur:
252  Scilicet in rebus cum nostri plurima sensus
253   Exempla ostendant, quae constent ordine quodam
254  Inter se certo, facile hinc se tollit ab ipsis
255  Mens sursum exemplis, rebusque abducta locisque

328   Alterum ab alterius proin motu pendet, et inde
329  Excipit impulsus varios, redditque vicissim:
330  Scilicet hoc animi nobis mens conscia monstrat.
331  Praeterea hanc animi vim nostri in corporis artus
332  Partim exerceri sponte, ingratisve necesse est,
333   Non id augi ut nequeat, quod agendum: libera partim
334  Est eadem. Internos quoque saepe extenditur ipsos

1381  Quare si incipiant digito non amplius uno
1382  Distare inter se rami, rectique meatus,
1383  Tum licet ex ima terra illi ad sidera currant
1384  Ultima, plusque, animi quam possint prendere nostri,
1385   Inter se tantum nunuqam inclinentur, oportet,
1386  (Non cessent rami licet inclinarier illi)
1387  Usque aliquid digito medium ut non restet ab uno.
1388  Tertia

2131  Nam te aliter turpes errorum, ut diximus ante,
2132  Est opus, immittas in nodos omnia turbans.
2133  Rebus ab his igitur tribus omnis surgat, oportet,
2134  Haec Ars, haec Ratio, qua nostri educitur ingens
2135   Vis animi: simili primùm ordine magna figurat
2136  In parvis, rebusque refert pertenuibus amplas;
2137  Deinde retro res integras inquirit, et ipsam

1067  Non aeque tamen hic aër rem quamque moratur,
1068  Verùm pro facie cujusque et mole; neque istae
1069  Tam crescunt, quam materies in corpore crescit.
1070   Propterea nostri turbantur ab aëre lapsus,
1071  Ut, verum quid sit, non inde efferre queamus.
1072  Est opus idcirco nostro a tentamine crassum
1073  Aëra, quantùm ipsum liceat, secludere totum:

valemus
1459  Robora; dum penetrant hi multùm in viscera ligni
1460   Ictibus impulsi, tenues panduntur hiatus
1461  A sese paulum dimotis, atque revulsis
1462  Partibus. Hinc nostri compendia magna laboris,
1463  Si longi, crassique parum: sed utroque cavati
1464  Si fuerint cunei latere excurrente, quid illis
1465   Non penetres? quid non findas, vinctumque relaxes?

gyrum,
1472  Quippe movens circum, spira descenditur una
1473  Tantùm; quoque minus lata haec, gyrusque moventis
1474  Amplior est dextrae, magis hoc compendia crescunt
1475   Nostri, majori cum mobilitate, laboris.
1476  Nonne vides. Fabris cum summa in culmina saepe
1477  Tollitur immani praegrandis pondere moles?
1478  Clamosisque ingens cum ducitur anchora nautis?

1608  Corpus, momentis semper librabitur aequis;
1609  Semper enim spatia hinc illinc determinat aequa
1610   Planities quaecumque, per id quae transit, et altum
1611  Educta in caelum per nostri verticis oras.
1612  Nunc qui per numeros mensurasque omnia nôrunt,
1613  Hoc genus, ut medium punctum gravitatis in omni
1614  Haerens materia vestigent; munus id ejus,

2073  Ordine nos inter sumus, et sunt undique circum
2074  Qua varia res dispositae ratione, locisque,
2075   Sunt populi ut mores, exemplaque, juraque, quicum
2076  Vivimus, affectus ut nostri, ut tempora, et aetas;
2077  Insita Naturae quae constant pondera, flectunt
2078  Sese alio interdum, minuuntve, aut denique prorsus
2079  Turbata, oppositis devictaque viribus ullos

2154  Quis ferat artubus a caris? nos reddere pacto,
2155   Quo licet, his vitam cupidi certamus ademptam
2156  Corpora corporibus miscentes mortua vivis,
2157  Et facimus pars sint nostri, in nobisque locamus.
2158  Hunc ubi funereum Grajorum hausere phalanges
2159  Morem oculis illic longinquo Marte merentes,
2160   Obstupuere animis, damnaruntque horrida facta.

columnas
1373  Stare situ videas, seu paulum forte reclini
1374  Lucentes alte super atro fornice nixas.
1375  Saepe illae educto protensae culmine longe
1376  Contingunt nostri supremas verticis oras,
1377   Et coeunt illic multae et tentoria castris
1378  Formant in speciem, fulgentemve igne coronam.
1379  Et si tum radiis vis insit magna, videbis

1490  Debent, nam crassae quae sunt mage, ad ima revolvunt
1491  Se partes loca, subtiles retinentur in altis
1492   Ordine quaeque suo, tenui pro mole, locatae.
1493  Deorsum ipsas nostri si circum verticis oras
1494  Labuntur; graciles magis, apparere necesse est
1495  Altius, et summa inclinare cacumina sese
1496  Inter, ut in medio coeant, formamque coronae

minus esse, superno
1600  Non interrupto quam aere continuetur;
1601  Nam retinet fornix, quantum retineret id ipsum
1602   Aeris aggesti podnus super accumulatum.
1603  Non nostri perstant fines tamen aeris idem
1604  Ad Solem mutante situs tellure, modo ipsa
1605  Nam Soli propior, modo contra abductior extat,
1606  Et nunc densatis magis illius innatat auris,

2394  Concilioque sacras nocturno diruit aedes.
2395  Creditur in mentes quoque Lunae extensa potestas,
2396   Nam mentes plerumque etiam variae videmus
2397  Humanas, ipsumque animi versatile nostri
2398  Consilium, ingeniumque volubile prorsus, et exlex.
2399  Praesertim quos incessit vesania jugis,
2400  Aut brevis illa itidem lymphatos, irave torquet
2401  

1292   Si spatiis, quam nunc ips est, productior esset?
1293  Et tamen in multis tantundem est saepe Cometis
1294  Hoc nostro protensior atque implexior aer.
1295  Horrendum ante alios nostri videre Parentes
1296  Usque adeo in Solem demitti, ut abesset ab ejus
1297   Biscentum spatiis minus, ac nos, impete flammae;
1298  Mille quaterdecies proin partibus acrior illic,

concitet ictu;
1449  Quid? dare perceleres in motus ut queat? Illi
1450  Nam celeres constant fumi, cum nempe Cometis
1451  Vicini, nec adhuc sese inflexisse videntur.
1452   Nostri si tenues volitantes aere fumi
1453  Percussi a radiis Sole exoriente profusis
1454  Impulsus nequent ullos sentire, neque ullos,
1455  Quos videas, ire in motus; perniciter ire

Sentimus vires; inde esse, et vivere quemque
2378  Allicit; et miseram quanquam, duramque trahamus
2379  In luctu vitam, tamen esse, et vivere dulce est.
2380  Notitiis trahimur rerum quoque, veraque nostri
2381  Exoptant animi, et dulcedine tangimur horum
2382   Mira, nescio qua; de veris exoriuntur
2383  Vera alia, et cupido se nexu in pectore jungunt.
2384  Excolere in

Scilicet his liceat, spatioque excurrere jusso
2470  Securos; aliter transverso plurima calle
2471  Obsistunt, longaeque morae, certisque periclis
2472   Obsita sunt loca; quam triste et quam lugubre nostri
2473  Spectaclum tum fiat, ubi, cum maximus Orbis
2474  Consonet, hic tenuis discors, exlexque feratur.

21  Proin olim secunda tulit quos terra Gygantes,
22  Qui vitae poterant se se exercere per usus,
23  Credibile est multo compactos crassius artus,
24  Membrorumque toros habuisse, exposcere nostri
25   Corporis, ut nunc est, ratio quam nota videtur,
26  Consuetusque modus, qui vitae aptissimus extat.
27  Rara ideo in Mundo sunt portenta, magisque
28  Vulgata in

Sensum, hoc extantum ut rerum certum ese putetur
871  Officium; hinc novitas percellit mira legentes,
872  Corpora, quae fuerint, nec jam sint, posse videri.
873   Quin animi inter se nosce contraria nostri
874  Judicia, et secum pugnantia rebus in isdem:
875  Scilicet audimus cum lucem diffugientem
876  Exiguto tot vasta per intervalla viarum
877  Tempore, miramur pollentem

1696  Fertur Lemniacis olim faber ille Deorum
1697  Mulciber artifici, qua cudit fulmina, dextra,
1698   Fictis fas veras si res componere rebus.
1699  Atque hanc pro meritis inter fulgentia nostri
1700  Signa poli sublatam alte, caeloque locatam
1701  Non procul Andromedae, neque Persei vindicis igne,
1702  Vulgarem, nova si confundere tempora priscis,
1703   Et si

1254  Majora, at longe puncto majora videntur;
1255  Propterea ut multi hoc abrepti errore oculorum
1256  Sidera metirentur ea amplo corpore quam sint:
1257  Quanquam etiam augenda visus in imagine nostri
1258  Partem habeat quandam, fibrarum qui tremor intra
1259  Exoritur, siquidem concussis hic tibi fibris
1260  Consensere aliae, et loca se movere propinqua.
1261  Nunc

2075  Cernimus in ranis, aliisque animantibus istud
2076  Cernimus, exilis quibus, et pellucida pellis,
2077  Prospectumque negat non viscera in intima nobis;
2078  Atque iter id nostri firmamus proinde cruoris
2079  Esse, ut nuper erat sola ratione retectum,
2080  Utque erat anteactis fors ignotum omnibus annis.
2081  Corporis

23  Scilicet inventis, educta et lampade clara
24  Doctrinae vitam collustravere locantes
25  Altius humanam: patuit natura repente
26  Perdomita, et generis distentum est undique nostri
27  str. 493
28  Imperium res in varias, quas flectere nostro
29  Exin arbitrio datur, atque inducere flexas,
30  Quo libet, et nostras quoque vertere in utilitates.

1026  Efformare queat ceras; opere omnia fervent,
1027  Consurguntque favi miro ordine, mellaque cellis
1028  Funduntur: sic et convectis undique rerum
1029  Nos opus est spoliis nostri nunc viribus uti
1030  Ingenii, intra nos ea volvere: nempe operaï
1031  Hoc summum humanae est, natura hoc ipsa reposcit.
1032  Quare age, lectas res acri a ratione subactas,

ordine mixtis
554  Perficiunt etiam, et vulgo miracula jactant
555  Formarum variarum; haec sunt omnia raptu
556  Multiplici, qui confusis sua dat loca rebus.
557  Sic etiam nostri nostro de sanguine libant
558  Artus, perque vias varias adducere tentant,
559  Quod proprium notumque sibi, dispendia penset
560  Quod sua, dimittunt aliena inimicaque longe,

annis
568  Sic omnes, queiscumque datum e genere esse animantum,
569  Sic adolescimus, et plena jam aetate vigemus.
570  Inde extare etiam primordia nostra putandum est,
571  Et nostri hinc certam texturam stamina habere.
572  Infoecunda Venus, muliebri misceat aurae
573  Ni se mascula vis; genitales quippe liquores
574  Confusi simul et commixti mutua sese

1781  Quod jam nunc rectam nos est opus ad rationem
1782  Deferre; haec ratio non sensibus esse jubebit
1783  Fidendum in rebus; quae sensus denique constant
1784  Infra omnes: sensus usurpant corpora nostri
1785  Tantum, haud corporibus quae sunt elementa creandis.
1786  Vel partes habeant ea prima elementa, vel ipsas
1787  Non habeant, scindi seu

2678  Tantarum rerum, quam pollens alma Potestas,
2679  Et quantum nostros conatus exsuperare,
2680  Quantum a notitiis, quantumque recedere nostris.
2681  Atque utinam haec animi finita arctataque nostri
2682  Vis magis atque magis distendi posset, et auctu
2683  Pro rebus circum positis excrescere magno,
2684  Tum stupor obrueret magis et magis admirantes,
2685  Scilicet

in hoc poeticae genere doctrinarum studiis ipsa rerum obscuritas, ac difficultas ab ea fabulandi consuetudine poetas retraxisset. Tum B. at cur, inquit, non pristinum hunc morem deinceps etiam retinere potuissent, aut cur nostri nunc homines repetere vetustam illam musarum ingenio magis accomodatam rationem, ac redintegrare non possint? Equidem ut arbitror, tunc multo ornatior haec poeticae pars esset, atque ex animatis his fabularum simulacris sensus et

fuerunt, qui ab illius aetate multo propius aberant. Scimus Zenonem Stoicum in ejus fabulis interpretandis sustulisse omnino receptas illas cognitiones deorum, et rebus inanimatis ac mutis docuisse haec tributa nomina. Quid igitur nostri poetae sibi polliceri nunc possint, quando iste fabulandi usus, tanquam Egyptiorum aenigmata, tandiu obsoleverit? Quamobrem si quis nunc fabulas in rebus praesertim difficilioribus explanandis revocet, meo judicio perinde faciat, ac

in imperitorum etiam animos aliquando species influunt, neque causas, cur ita afficiantur, tenent. Hoc enim habent praestantiora ingenia, summam ut sentiendi vim par intelligendi solertia consequatur. Inter illos rerum appulsus, animique nostri motus, quae cognatio intercedat, exquirunt: cumque ut nervos in fidibus, ita a variis rerum formis varie animos percelli sciant, eorumque motus tanquam chordarum sonos tristes, aut jucundos esse, quae movendis atque in quamque

memoriam excitari necesse erit! Quot latentium veritatum igniculos ac semina commoveri! Hinc quae intelligemus, magis a nobis ipsis inventa, quam lecta putabimus, plura nobis comprehendi, quam explicata sint, mirabimur. Quam haec nos nostri diligentes mire rapient! Quam ingenio nostro delectati satis docti nobis videbimur, nobisque placebimus! Quam vero divinos, ac humana majore vi praeditos hujusmodi poetas arbitrabimur, qui cum inusitata omnia ac

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report