Your search found 1446 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 52-71:

Roma suo debet reparata Camillo,
1.11.2  Tantum Guarino, lingua Latina, suo. 12. DE QUODAM IACTABUNDO
1.12.1  Est quidam nostri, qui se vocat archipoetam,
1.12.2  Temporis; en titulum, Bartholomaee, novum!
1.12.3   Sed cum nunc fatui sint mille, poeta nec unus,
1.12.4  Hoc inter primum, se, reor, ille

tu, si quando mea legeris; esse putato
1.25.6  Prisca; videbuntur sic meliora tibi. 26. AD GUARINUM VERONENSEM
1.26.1  Te precor, o nostri, decus et nova gloria, saecli,
1.26.2  Qui calles linguas, docte Guarine, duas,
1.26.3  Quo iam tot fuimus sub praeceptore per annos;
1.26.4  Hospes ut in cena nunc meus

pluvias quot bruma novissima gignit,
1.225.16  Irrigui pictis quot abundant floribus horti,
1.225.17  Arboribus montes, maturis frugibus agri.
1.225.18  Ergo vale, et nostri reminiscere semper amoris. 226. AD MARCELLUM
1.226.1  Non ego te idcirco vatem, Marcelle, negarim,

1.357.1  Francisce, interpres legum, Aretine, sacrarum,
1.357.2  Nec minus Aonia nobilis in cithara;
1.357.3   Iustitiae mensura tibi servatur in omnes,
1.357.4  In solo nostri est nullus amore modus.
1.357.5  Nam me plus multo laudas, miraris, honoras,
1.357.6  Quam mea quod virtus ingeniumve capit.
1.357.7  Quare tu plus, quam mereor, mihi, ne,

dent faciles, quanta merere, Dei. 358. DE EPISCOPO MUTINENSI
1.358.1  Aonios nullo vates nunc esse querebar
1.358.2  In pretio, et nostri temporis hostis eram;
1.358.3  Cum mea respexit Mutinensis carmina praesul,
1.358.4  Coepit et ingenio mitis adesse meo.
1.358.5  Sic inopem, nec adhuc notum tibi, Roma,

si pudor est, absentem reddite tandem,
2.14.12  Nubere parva viro, iam Catharina, potest. 376. DE CATHARINA REGINA HUNGARIAE
2.15.1  Nostri primus amor, stirps regis clara Boemi,
2.15.2  Post matris lacrymas, oscula pauca patris,
2.15.3   Cum iam Pannonicas avecta inviseret oras,
2.15.4  Edidit hos praesens

oris,
2.86.8  Sponte tua mittis, monstrifer Arne, iubam. 448. CHRISTOPHORO CRISPO
2.87.1  Scribere, Crispe, iubes regis me praelia nostri,
2.87.2  Nec non magnanimi, fortia facta, patris.
2.87.3  Si superent vires, nec desint otia nobis,
2.87.4  Exequar hortatus forsan, amice, tuos.

2.90.12  Sic aliis vivas, ut tibimet pereas. 452. AD HENRICUM POETAM GERMANUM
2.91.1  Henrice, nostri quando praeclaras voles
2.91.2  Cantare laudes praesulis.
2.91.3  Ne, quaeso, longis excites prohemiis
2.91.4  Iuncto Camenas Pythio!

3.1.4  Spirat inabruptae nodus amicitiae.
3.1.5  Quas, Mantegna, igitur tanto pro munere grates,
3.1.6  Quasve canet laudes, nostra Thalia, tibi?
3.1.7  Tu facis ut nostri vivant in saecula vultus,
3.1.8  Quamvis amborum corpora terra tegat.
3.1.9  Tu facis, immensus cum nos disterminet orbis,
3.1.10  Alter in alterius possit ut esse sinu.

3.4.7  Saxea quin etiam potuissent signa moveri,
3.4.8  Aut si quid saxo durius esse potest.
3.4.9  Irrisitne meas, simulans extollere, nugas?
3.4.10  An potius nostri falsus amore fuit?
3.4.11  Non est tanta eius levitas in pectore, non est,
3.4.12  Ut soleat similes ille referre iocos.
3.4.13  Ipsum praeterea non cari fallit amici,

3.4.16  Restat, ut hortandi nomine dicta rear.
3.4.17  Hoc sancti mores, probitas hoc insita linguae,
3.4.18  Hoc mens invidiae clausa putare iubet.
3.4.19  Qui cum sit nostri longe doctissimus aevi.
3.4.20  Exoptat plures surgere posse Titos.
3.4.21  Hinc me commendat, titulis ut concita virtus,
3.4.22  Castaliam prono largius ore bibat.

3.8.5  Omnia nunc ego te, tibi per carissima rerum,
3.8.6  Oro; Machaonia, si quid in arte vales;
3.8.7  Si decus accendit, si mentem praemia tangunt,
3.8.8  Quanta foret nostri, sit tibi cura sui,
3.8.9  Incolumem quod si nobis, Henrice, repones,
3.8.10  Tunc mihi tu Paeon, tunc mihi Phoebus eris.
3.8.11  Tunc ego te magni venerabor Numinis

dico, lacertus erat.
3.8.157   Ante igitur gelidae, mea fient ossa, favillae,
3.8.158  Quam tua, de nostro pectore, cura cadat.
3.8.159   Nec tibi, credo equidem, venient oblivia nostri,
3.8.160  Non, tu si Lethes flumina tota bibas.
3.8.161   Unum est quod verear; nam dum mihi tempora vitae
3.8.162  Spondeo longa tuae; dum reor esse Deos;

arva petat, Persidos arva petam.
3.19.59  Nedum Veronam secum migrare recusem;
3.19.60  Hanc ego vel patria malo videre mea.
3.19.61  Ergo tui nobis, fiet tibi copia nostri;
3.19.62  Illa erit, illa sacris annumeranda dies.
3.19.63  Tunc tecum longis ducam sermonibus horas;
3.19.64  Plurima tunc tecum tempora laetus agam,

4.5.38  At tu debueras manibus esse sacer.
4.5.39  Vana queror demens, nil unquam tempora peccant,
4.5.40  Quae peragit verso mobilis orbe polus.
4.5.41  Vos potius nostri moeroris crimen habetis,
4.5.42  Sidera, fatales volvere nata vices.
4.5.43  Vos penes est vitae pariter cum morte potestas,
4.5.44  A vobis causas inferiore trahunt.

et Musas quaerere in orbe iubet.
4.5.107  Illius impensa Venetas celebravimus urbes,
4.5.108  Dum sol undecies per sua signa redit.
4.5.109  Quod desiderium tanto tibi tempore nostri?
4.5.110  Quanta inter dubios gaudia saepe metus?
4.5.111   At postquam patriae me reddidit Itala tellus,
4.5.112  Obtigit et iuveni pontificalis honos,

Turba magisteriis instituenda tuis.
4.5.139  Quarum quis molles nunc imbuet artibus annos?
4.5.140  Quis tenerae custos virginitatis erit?
4.5.141  Accipe cara parens nostri monumenta doloris,
4.5.142  Non ampla artifici structa sepulcra manu.
4.5.143  Nec Mausolei pendentis in aëre molem,
4.5.144  Nec ruiturarum culmina pyramidum,

ades, o hominum, simul et rex, Somne, Deorum.
4.10.30  Huc ades, et placidus languida membra leva!
4.10.31   Quod fuit humanae, totum tentavimus, artis,
4.10.32  Inventa est nostri, nulla medela, mali.
4.10.33  Nil rosa, nil violae, nil semina lactucarum,
4.10.34  Nil me, cum lolio iuvit hyoscyamus.
4.10.35  Frustra aloe, frustra nobis fragravit

ades, et placidus languida membra leva! 31. AD ANIMAM SUAM
4.11.1  Mens, quae lactiferi niveo de limite circi,
4.11.2  Fluxisti has nostri corporis in latebras,
4.11.3   Nil querimur de te, tantum probitate refulges,
4.11.4  Tam vegeto polles nobilis ingenio.
4.11.5  Nec te, dum porta Cancri egrederere

edita cuncta, viris.
4.15.71  Nos illis gravidam, numeroso munere, terram,
4.15.72  Nos dedimus latum, qua patet usque, mare.
4.15.73  Spem quoque praebuimus regni post omnia nostri,
4.15.74  Atque huius socios iussimus esse poli.
4.15.75  Illi autem elati imperio, rebusque, secundis,
4.15.76  Vertere in cladem, munera nostra, suam.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report