Your search found 49997 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 34638-34669:

praeclare gestis, aut gerendis, neglectam hoc in negotio officii religionem sarcire possitis. Aliae siquidem omnes altissimi istius Vestri muneris partes, quamlibet graves et magnae, si cum jure ferendi de Pontifice Maximo suffragii conferantur, leves, obscurae, ingloriae sunt; propterea quod non adeo propriae Vestri Ordinis habentur, ut per alios inferiorum ordinum magistratus obiri, et explicari non possint: hac in re praecipue censeri, spectarique dignitatem Vestram omnes intelligunt: hac maxime potestate fortunam Vestram in aliorum Ecclesiae Antistitum numero excellere atque

omnes altissimi istius Vestri muneris partes, quamlibet graves et magnae, si cum jure ferendi de Pontifice Maximo suffragii conferantur, leves, obscurae, ingloriae sunt; propterea quod non adeo propriae Vestri Ordinis habentur, ut per alios inferiorum ordinum magistratus obiri, et explicari non possint: hac in re praecipue censeri, spectarique dignitatem Vestram omnes intelligunt: hac maxime potestate fortunam Vestram in aliorum Ecclesiae Antistitum numero excellere atque eminere: nec aliunde fieri, quod mortalium nemo tantum sibi, aut sanguinis, aut opum, aut gloriae magnitudine

hac maxime potestate fortunam Vestram in aliorum Ecclesiae Antistitum numero excellere atque eminere: nec aliunde fieri, quod mortalium nemo tantum sibi, aut sanguinis, aut opum, aut gloriae magnitudine tribuat; ut accessione Purpurae Vestrae dignitatem suam in immensum auctam, amplificatamque non putet. Frustra itaque ad debitam Ordini Vestro gloriam comparandam in reliqua Ecclesiae procuratione strenuus, et fidelis, et officii diligens quisquam fuerit, si hac una in re cessaverit; nam ut maxime boni viri laudem ferat: decus certe recti, et constantis Ecclesiae Romanae Senatoris non

non putet. Frustra itaque ad debitam Ordini Vestro gloriam comparandam in reliqua Ecclesiae procuratione strenuus, et fidelis, et officii diligens quisquam fuerit, si hac una in re cessaverit; nam ut maxime boni viri laudem ferat: decus certe recti, et constantis Ecclesiae Romanae Senatoris non feret. Sed ingenia Vestra PP. ЕЕ. ejusmodi non sunt, quae ad recta consilia capessenda terrore, ac denuntiationibus adigantur. Multo validior est apud optimum quemque, conciliatrix illa fortium animorum, recti, honestique species, et pulchritudo, cujus sanctissimis

comparandam in reliqua Ecclesiae procuratione strenuus, et fidelis, et officii diligens quisquam fuerit, si hac una in re cessaverit; nam ut maxime boni viri laudem ferat: decus certe recti, et constantis Ecclesiae Romanae Senatoris non feret. Sed ingenia Vestra PP. ЕЕ. ejusmodi non sunt, quae ad recta consilia capessenda terrore, ac denuntiationibus adigantur. Multo validior est apud optimum quemque, conciliatrix illa fortium animorum, recti, honestique species, et pulchritudo, cujus sanctissimis illecebris non vereor, ne non magnopere in hoc negotio

Sed ingenia Vestra PP. ЕЕ. ejusmodi non sunt, quae ad recta consilia capessenda terrore, ac denuntiationibus adigantur. Multo validior est apud optimum quemque, conciliatrix illa fortium animorum, recti, honestique species, et pulchritudo, cujus sanctissimis illecebris non vereor, ne non magnopere in hoc negotio gerendo commoveamini, si persuasum habebitis, nulli aeque rerum mortalium Christi Ecclesiam, quam hujusmodi Comitiis sancte habitis, eorumque ex sententia successu magnitudinem suam, splendoremque debere: ac si quid humanis in consiliis fuit, ut sancta

ingenia Vestra PP. ЕЕ. ejusmodi non sunt, quae ad recta consilia capessenda terrore, ac denuntiationibus adigantur. Multo validior est apud optimum quemque, conciliatrix illa fortium animorum, recti, honestique species, et pulchritudo, cujus sanctissimis illecebris non vereor, ne non magnopere in hoc negotio gerendo commoveamini, si persuasum habebitis, nulli aeque rerum mortalium Christi Ecclesiam, quam hujusmodi Comitiis sancte habitis, eorumque ex sententia successu magnitudinem suam, splendoremque debere: ac si quid humanis in consiliis fuit, ut sancta illa, potensque,

humanis in consiliis fuit, ut sancta illa, potensque, et gloriosa, et hostium victrix, et praeliorum superstes esset, hinc potissimum fuit. Hinc etenim factum est, ut Romanis in fastis Viros sua quemque memoria maximos, ac sapientissimos haberemus, qui Summi Pontifices, iidemque summi mortalium, non dignitate magis, ac titulis essent, quam meritis, et virtute. Quod unum ad certam, et absolutam magnorum imperiorum felicitatem satis esse, non est, quod a Platone doceamini, qui tales reliquos cives solere esse ait, quales essent Principes Civitatum; multo namque vetustiorem, locupletioremque

etenim factum est, ut Romanis in fastis Viros sua quemque memoria maximos, ac sapientissimos haberemus, qui Summi Pontifices, iidemque summi mortalium, non dignitate magis, ac titulis essent, quam meritis, et virtute. Quod unum ad certam, et absolutam magnorum imperiorum felicitatem satis esse, non est, quod a Platone doceamini, qui tales reliquos cives solere esse ait, quales essent Principes Civitatum; multo namque vetustiorem, locupletioremque hujus veritatis auctorem Spiritum Sanctum habetis, et respondentia divinis ejus oraculis experimenta non dubia, praesertim ex Annalibus

imperiorum felicitatem satis esse, non est, quod a Platone doceamini, qui tales reliquos cives solere esse ait, quales essent Principes Civitatum; multo namque vetustiorem, locupletioremque hujus veritatis auctorem Spiritum Sanctum habetis, et respondentia divinis ejus oraculis experimenta non dubia, praesertim ex Annalibus Ecclesiae petita: cujus res maxime prosperas atque florentes, sanctissimi quique Romani Pontifices praestitere, quorum virtutis et sapientiae, secundum Deum, beneficium est, ut compages ejus sexdecim amplius saeculorum fortuna disciplinaque consisteret; essetque

fortuna disciplinaque consisteret; essetque divinorum operum, quae mente et ratione continentur, post homines natos longe latissimum amplissimumque, licet quis illam minima sui parte, hoc est humanis opibus, ac magnitudine metiatur. Nulli parcere labori, nullum non adire discrimen, certum, ac statutum Vobis esse, persuasum habeo: ut quam speciosam hac parte, ornatamque Domini Sponsam a majoribus accepistis, eodem cultu et majestate praestantem, posteritati tradatis; ac ne de spiritu quidem ipso ac sanguine, tam praeclaram in causam, si res poscat,

saevitia est, cum qua luctemini, nulli quos superetis hostes, nullae quas vitetis insidiae. Vobiscum demum Vobis negotium est, et cum animo Vestro, re omnium docilissima, cui viriliter imperetis; ut, quod optimum esse factu nemo Vestrum ignorat, faciendum sine dubitatione statuatis: quod quidem non solum Ecclesiae, cui debetis omnia, sed etiam Vobis ipsis salutare, et frugiferum experiemini. Quam ob rem non hic ego, quod a plerisque ex hoc loco dicentibus saepe auditum est, illud a Vobis magnopere contendam ЕЕ. PP. ne in hac deliberatione quicquam humanae gratiae tribuatis;

est, et cum animo Vestro, re omnium docilissima, cui viriliter imperetis; ut, quod optimum esse factu nemo Vestrum ignorat, faciendum sine dubitatione statuatis: quod quidem non solum Ecclesiae, cui debetis omnia, sed etiam Vobis ipsis salutare, et frugiferum experiemini. Quam ob rem non hic ego, quod a plerisque ex hoc loco dicentibus saepe auditum est, illud a Vobis magnopere contendam ЕЕ. PP. ne in hac deliberatione quicquam humanae gratiae tribuatis; ne, quid privatim cujusque Vestrum intersit, cogitandum, et ponderandum arbitremini. Facile intelligo, utcunque magna, et

arbitremini. Facile intelligo, utcunque magna, et excellens ista sit Vestra dignitas, homines tandem esse Vos, et hominum officia fungi, nec aliis artibus, quam iis, quarum humana infirmitas patiens est, creationem quoque Romani Pontificis, ut caetera mortalia, transigendam. Non is ego sum, qui rigidam illam veteris Ecclesiae sanctitatem non optandam potius, quam sperandam existimem, et qui remissis longa fortunae indulgentia saeculi moribus, ignoscendum aliqua ex parte non putem; eoque damnare non ausim, si Vestram quoque rem privatam una cum publica, una cum gentium

ista sit Vestra dignitas, homines tandem esse Vos, et hominum officia fungi, nec aliis artibus, quam iis, quarum humana infirmitas patiens est, creationem quoque Romani Pontificis, ut caetera mortalia, transigendam. Non is ego sum, qui rigidam illam veteris Ecclesiae sanctitatem non optandam potius, quam sperandam existimem, et qui remissis longa fortunae indulgentia saeculi moribus, ignoscendum aliqua ex parte non putem; eoque damnare non ausim, si Vestram quoque rem privatam una cum publica, una cum gentium omnium commodis, Vestra etiam commoda, et rationes agi putetis.

patiens est, creationem quoque Romani Pontificis, ut caetera mortalia, transigendam. Non is ego sum, qui rigidam illam veteris Ecclesiae sanctitatem non optandam potius, quam sperandam existimem, et qui remissis longa fortunae indulgentia saeculi moribus, ignoscendum aliqua ex parte non putem; eoque damnare non ausim, si Vestram quoque rem privatam una cum publica, una cum gentium omnium commodis, Vestra etiam commoda, et rationes agi putetis. Praesertim quod adeo sublimis est, et vulgarem aliorum hominum supergressa modum Vestra conditio; ut bona, malaque Vestra ad Rempub.

quoque Romani Pontificis, ut caetera mortalia, transigendam. Non is ego sum, qui rigidam illam veteris Ecclesiae sanctitatem non optandam potius, quam sperandam existimem, et qui remissis longa fortunae indulgentia saeculi moribus, ignoscendum aliqua ex parte non putem; eoque damnare non ausim, si Vestram quoque rem privatam una cum publica, una cum gentium omnium commodis, Vestra etiam commoda, et rationes agi putetis. Praesertim quod adeo sublimis est, et vulgarem aliorum hominum supergressa modum Vestra conditio; ut bona, malaque Vestra ad Rempub. pertineant, et pro loco,

temporum, exempla sunt, quae persequi sigillatim apud viros doctrina, et usu rerum praestantes supervacuum judico: simul illud omitto commemorare, quam vanus propterea labor, et quam inutilis industria illa sit, qua nonnullos antiquitus in hujusmodi Comitiis usos esse memorant, ut non tam unum aliquem animo propositum haberent, quem ceteris anteferrent, quam id agerent, ut quoquo modo provectus, ipsos auctores tantae sibi fortunae fuisse, persuasum haberet. Sed ut omittam singula rationum Vestrarum momenta nimis accurate colligere: quid, oro, tam cujusquam

Vestrum est ЕЕ. PP. quam Ecclesia, et Res Christianae cujus pars multo maxima praecipuo quodam, et excellenti jure Vobis divinitus est attributa, ut omnino nihil quicquam in re familiari tam amplum, nihil in supellectili tam eximium, nihil in bonis tam fructuosum habeatis? Ejus autem possessio non solum Vos opulentos, et copiosos, ut aliorum hominum vulgus suae divitiae, sed plane terrarum Dominos, sed mortalium generis Principes, sed humanarum, divinarumque rerum potentes facit. Hanc adeo partem rerum Vestrarum potissimum Vos curare, huic incubare thesauro, pro hoc uno maxime attentos,

Hanc adeo partem rerum Vestrarum potissimum Vos curare, huic incubare thesauro, pro hoc uno maxime attentos, et sollicitos esse decet. Quod si caeterorum omnium, quae Vestra sunt, amissionem inde, atque interitum sequi oporteret, quis tam imbecillae mentis est, ut vulgarem nautarum sapientiam non imitetur; qui proposito tempestatis periculo, postquam levandum sibi onere navigium vident, jactura viliorum quarumque mercium, nobiles et pretiosas redimendas existimant. Quanto magis hoc animo esse debetis, cum haec ipsa, quae rerum ego Vestrarum viliora, et leviora voco,

periculo, postquam levandum sibi onere navigium vident, jactura viliorum quarumque mercium, nobiles et pretiosas redimendas existimant. Quanto magis hoc animo esse debetis, cum haec ipsa, quae rerum ego Vestrarum viliora, et leviora voco, domesticas, inquam, possessiones, et commoda, non modo magna illa, atque praeclara curando non amittitis, aut minuitis; sed hac una maxime ratione constitutis, ac stabilitis? Nisi forte dubium, aut obscurum putatis scitum illud Evangelicum oraculum, quo jubemur primum quaerere regnum Dei, ut haec omnia adjiciantur nobis. Cujus

vident, jactura viliorum quarumque mercium, nobiles et pretiosas redimendas existimant. Quanto magis hoc animo esse debetis, cum haec ipsa, quae rerum ego Vestrarum viliora, et leviora voco, domesticas, inquam, possessiones, et commoda, non modo magna illa, atque praeclara curando non amittitis, aut minuitis; sed hac una maxime ratione constitutis, ac stabilitis? Nisi forte dubium, aut obscurum putatis scitum illud Evangelicum oraculum, quo jubemur primum quaerere regnum Dei, ut haec omnia adjiciantur nobis. Cujus oraculi profunditatem quo altius penetretis;

statum paulo mecum diligentius expendetis; qui profect tam difficilis et lubricus est, ut prorsus divino consilio factum existimem, quod coetus hic Vester Summorum Virorum copia, ingeniique, et consilii laude praestantium, ut unquam alias, abundat, et floret. Non est hujus loci, pluribus explicare conditionem qua nunc agunt Ecclesiae Romanae Civitates, propter incommoda superiorum temporum necessitate contracta. Vos ipsi, quae dici hac de re possunt, intra Vos ipsos reputate, et qua una ratione datum est, languenti huic parti Reipublicae, praesenti

praeterea illa pestilentia contactis exitio fuit. Quod quidem vulnus, quanquam crudum adhuc, et intractabile merito credidimus propter hominum contumaciam, et obstinatum ad pereundum animum; mox interposito spatio remisisse plurimum de illa pristina sua malignitate visum est, et curationis non nihil ac medicinae patiens esse. Haec res, quis non videt, quam latum campum aperiat explicandae futuri Pontificis charitatis, et providentiae; si idoneis ad flectendas hominum voluntates artibus urgendum sibi pulcherrimum hoc incoeptum suscipiat: et si

crudum adhuc, et intractabile merito credidimus propter hominum contumaciam, et obstinatum ad pereundum animum; mox interposito spatio remisisse plurimum de illa pristina sua malignitate visum est, et curationis non nihil ac medicinae patiens esse. Haec res, quis non videt, quam latum campum aperiat explicandae futuri Pontificis charitatis, et providentiae; si idoneis ad flectendas hominum voluntates artibus urgendum sibi pulcherrimum hoc incoeptum suscipiat: et si inclinatis ad lucem veritatis accipiendam multorum Principum mentibus, ac certe Catholicae

et gravissimis vulneribus affligendae? Nihilo interea melior est in Republica, quam in Ecclesia habitus animorum; ortis nuper, et hoc maxime tempore in germen prodeuntibus perniciosis dissensionum seminibus inter maximos, et clarissimos Principes et Reges terrae; quae ne extinctam non ita pridem pessimam zizaniorum segetem iterum immittant in Orbem terrarum, omnemque bellorum incendiis Europam involvant, summum, praesensque periculum est; cujus periculi depulsio salutarem futuri Pontificis curam, opemque desiderat: si is magnus, et placens Deo, in tempore iracundiae

si is magnus, et placens Deo, in tempore iracundiae conciliator factus audire cupiet. Sed haec omnia, quanquam plena calamitatis, atque discriminum, ferenda utcunque viderentur, nisi una cum turbis domesticis urgeret externum bellum ab hoste infensissimo, cum quo raro non infeliciter, et sine magna clade antiquitus congressi sumus. Nunc autem cum in unius Urbis irrita obsidione alterum, et vigesimum annum haerentem cernamus, et clarissimis nostris, terra, marique victoriis debilitatum, et inertiae suae convictum; satis opportunam in illo materiem habemus,

cernamus, et clarissimis nostris, terra, marique victoriis debilitatum, et inertiae suae convictum; satis opportunam in illo materiem habemus, gloriosis, et Christiano animo dignis Romani Pontificis incoeptis; ne spectatae populi Christiani virtuti, barbarica ulterius illudat ignavia, cujus non intellectum ad hoc tempus arcanum, recenti hoc experimento manifesto deprehendimus: et tandem aliquando desinamus, pacem ab illo et securitatem ingentium Regnorum concessione redimere. De his omnibus, quae cursim a me commemorata sunt, et omnino de summa Reipublicae Christianae

Satis recte, et terrenis Ecclesiae commodis, et saluti religionis, et otio publico, et securitati Regnorum consulueritis, si recta hoc uno in negotio consilia sequemini: hoc est, si optimum, et sapientissimum, qui omnibus hisce confluat, et praesideat, eligetis. Qui curarum ingentium capax, non uni se familiae, aut uni civitati, nec uni adeo provinciae, aut uni regno praefectum existimet; sed orbem terrarum universum, quam latissime patet, atque diffunditur, mente, et cogitatione comprehendat. Qui adepto summo inter homines magistratu, nequaquam adeo in sublime provectum se putet, ut

nec uni adeo provinciae, aut uni regno praefectum existimet; sed orbem terrarum universum, quam latissime patet, atque diffunditur, mente, et cogitatione comprehendat. Qui adepto summo inter homines magistratu, nequaquam adeo in sublime provectum se putet, ut multum adhuc viae sibi reliquum esse non intelligat ad sui fastigii magnitudinem virtute et meritis adaequandam: qui fructum accepti honoris non in otiosa potestatis usurpatione, et remissione a laboribus; sed in curis, sed in vigiliis, et felici magnorum inde consiliorum successu positum arbitretur. Talis

patet, atque diffunditur, mente, et cogitatione comprehendat. Qui adepto summo inter homines magistratu, nequaquam adeo in sublime provectum se putet, ut multum adhuc viae sibi reliquum esse non intelligat ad sui fastigii magnitudinem virtute et meritis adaequandam: qui fructum accepti honoris non in otiosa potestatis usurpatione, et remissione a laboribus; sed in curis, sed in vigiliis, et felici magnorum inde consiliorum successu positum arbitretur. Talis demum erit, (ut uno verbo complectar omnia) quem spectata prae caeteris erga Deum charitas commendet;

magnorum inde consiliorum successu positum arbitretur. Talis demum erit, (ut uno verbo complectar omnia) quem spectata prae caeteris erga Deum charitas commendet; quam unam, satis dignum pretium hujus honoris et loci, constituisse visus est Christus Dominus, cum Principem Apostolorum non ante sui gregis Pastorem pronuntiare sustinuit, quam semel, iterum, ac tertio de amoris erga se constantia, et magnitudine explorasset. Ite igitur in Suffragia, Deo, Superisque omnibus bene juvantibus, ЕЕ. PP. Praesto erit (ne dubitate) mentibus, consiliisque Vestris salutare Dei

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report