Your search found 49997 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 34731-34764:

quibus magnis passibus ad tantum gloriae fastigium properâsti. Opus: quod et ad maturitatem gratiosissimis Favorum TUORUM Ethesiis fovisti, et iisdem ut publicam videret lucem, fecisti; ut proinde ex asse TUUM, TE non Patruum duntaxat aut Patronum, sed et Patrem se habere jure optimô gaudeat, et glorietur. Ad cujus omni avô gloriosissimam Prosapiam Capite (ut ajunt)

Felix profecto temporis jactura, quod sui ignorantia crescit, cujus ignorantia ortum venustat. Verum quantum gloriosae antiquitatis tenebrae Gentis TUAE oculis subducunt originem, tantum sive fana cogitemus, sive profana incredibilis illius praeclarè gestorum, splendor à nobis aspici propemodum non sinit. Inde Ararum Antistites, Claustrorum Praesules, Curiarum Patres, Militarium Arenarum Duces, Regnorum Proceres, velut ex Equo Trojano praeclarissimi Heroës, omni aevo prodiverunt. Clarescit (fatemur) Stirps multorum,

praeclarissimi Heroës, omni aevo prodiverunt. Clarescit (fatemur) Stirps multorum, horum Togâ, aliorum Sagô, illorum pedô, et tiaris; at TUA uti virtutum, ita et dignitatum omnium domicilium, quae divisa in aliis non interruptâ serie, collecta tenet. Etenim si fortissimorum Heroum, consultissimorum Procerum, zelantissimorum Praesulum numerum ineamus; integri Exercitûs, Consulum Graecorum, et Romanorum Ecclesiae cujuspiam celeberrimae Hierarcarum nomina scripsisse aliis videbimur.

(quia agere potius, quàm de se audiri generosa cupientes) Reges, et Imperatores, Europae Monarchas, imò et hostes ipsos Encomiastes toties nacti. Neque ulli saeculo contigit ESTORADUM decora audire non videre; in vitam unâ nascuntur et laudes; nec sibi nascuntur, sed aliis; quia dum vivunt, vivunt aliis, vivunt Ecclesie, Principi, et Patriae, dum vivere desinunt, sibi duntaxat demum vivere incipiunt. Jactent alij in

vivunt Ecclesie, Principi, et Patriae, dum vivere desinunt, sibi duntaxat demum vivere incipiunt. Jactent alij in Nobilitatis argumentum sanguinem, quem acceperunt, ESTORADUM Genti satis est meminisse, quem (non tam moriendi necessitate, quàm voluptate) fuderunt, non purpura huic deesse potuit, quae violis etiam insertas habuit rosas, cujus acinaces nulla Hungariae hostis sibi formidandos non intellexit. Illis

dum vivere desinunt, sibi duntaxat demum vivere incipiunt. Jactent alij in Nobilitatis argumentum sanguinem, quem acceperunt, ESTORADUM Genti satis est meminisse, quem (non tam moriendi necessitate, quàm voluptate) fuderunt, non purpura huic deesse potuit, quae violis etiam insertas habuit rosas, cujus acinaces nulla Hungariae hostis sibi formidandos non intellexit. Illis S. Rex Ladislaus,

Genti satis est meminisse, quem (non tam moriendi necessitate, quàm voluptate) fuderunt, non purpura huic deesse potuit, quae violis etiam insertas habuit rosas, cujus acinaces nulla Hungariae hostis sibi formidandos non intellexit. Illis S. Rex Ladislaus, et Sigismundus Imperator, à suspenso in ictum hostico gladio liberatoribus (propriam semper infra Regum emolumenta ponentibus) vitam,

Sigismundus Imperator, à suspenso in ictum hostico gladio liberatoribus (propriam semper infra Regum emolumenta ponentibus) vitam, Ecclesiae nitorem, Fides incrementum, sexcenties Patria salutem debebat; quia nullum huic cum Ottomanis bellum, cujus non pars magna ESTORADUM quispiam fuisset, nulla insignis Victoria, cui momentum ingens Virtus ESTORASIANA non attulisset. Nec Arena fortitudinis illius Regnum unum, sed Europa fuit; Asia etiam

emolumenta ponentibus) vitam, Ecclesiae nitorem, Fides incrementum, sexcenties Patria salutem debebat; quia nullum huic cum Ottomanis bellum, cujus non pars magna ESTORADUM quispiam fuisset, nulla insignis Victoria, cui momentum ingens Virtus ESTORASIANA non attulisset. Nec Arena fortitudinis illius Regnum unum, sed Europa fuit; Asia etiam et Africa hanc ignorare nescivit, dum sub Andrea II. belli sacri Imperatore

TIBI sufficerent, nisi esses, quibus aeque proprium est exempla virtutum à Majoribus accipere, ac sua posterus dare, idem nempe in Gentilitia TUA, quod olim in Elysia Arbore, é cujus ramis (a) (a) AEneid. 6. --- Unô avulsô non deficit alter Aureus, et simili frondescit virga metallô. Suspicimus TE Majorum TUORUM decorum absolutissimum Ectypon, stupemus virtutum omnium ex asse haeredem, quas maximis incrementis auxisti. Solidam TUAM, bonóque publico

videaris voluisse, aut etiam potuisse carere. Quid enim de scientiarum TUARUM varietate, et quadam enyclopaedia dicemus? Veteres qui res ab Hercule praeclarè gestas posteritati transmiserunt, ut ostenderent ipsum bonis artibus non leviter fuisse tinctum, dixerunt eum habuisse Magistros in qualibet arte liberali praestantissimos. Quidni et nos dicere possimus, ex eo facilè colligi, quàm praestantes TU habueris Magistros, cùm tam excellens singulorum evaseris Discipulus? quamvis si viverent,

placita, Magistratuum edicta, et responsa Prudentum legis. Sanè caeteris quicunque litteras profitemur, grave est, libros evolvere, invenire in ijs, quod quaerimus, aut deferre nobiscum, si fortè aliò migrandum. Una librorum possessio, quae nobis in censu est, non nisi sumptu, nisi labore, aut commeatu transferri potest. Verùm TIBI è Mortalibus felicissimo sat est, si introrsum animum convertas, et quasi in membrana scriptum legas utrumque Jus. Quocunque perrexeris, absque onere, aut sumptu amplissimam Bibliothecam deferre

et quasi in membrana scriptum legas utrumque Jus. Quocunque perrexeris, absque onere, aut sumptu amplissimam Bibliothecam deferre potes, ac cum Biante ingeminare: Omnia mea mecum porto. Et cùm talis, ac tantus fueris, dignitates tamen non ambisti, aut quaesivisti, quas apud TUOS nunquam aliud ambire, ac mereri, sed illae TE quaesiverunt; ut modestiam TUAM aliis paradoxam tenentibus meritò reponere potuisses, id quod olim Cato mirantibus, cur ipse in Capitolio

non ambisti, aut quaesivisti, quas apud TUOS nunquam aliud ambire, ac mereri, sed illae TE quaesiverunt; ut modestiam TUAM aliis paradoxam tenentibus meritò reponere potuisses, id quod olim Cato mirantibus, cur ipse in Capitolio non haberet statuam, in quo multò inferiorum hominum statuae cernebantur, respondit: Malo mirari homines, cur dignitates illas non habeam, quàm si mirarentur me eas habere. Non tamen ita dignitates sprevisti, quin eas (non ut TIBI, sed alis prosis) admiseris, dum legionem Equestrem

TUAM aliis paradoxam tenentibus meritò reponere potuisses, id quod olim Cato mirantibus, cur ipse in Capitolio non haberet statuam, in quo multò inferiorum hominum statuae cernebantur, respondit: Malo mirari homines, cur dignitates illas non habeam, quàm si mirarentur me eas habere. Non tamen ita dignitates sprevisti, quin eas (non ut TIBI, sed alis prosis) admiseris, dum legionem Equestrem à JOSEPHO unam, eáque exauthoratâ à CAROLO alteram accepisti. Juratae nempe in Principis

potuisses, id quod olim Cato mirantibus, cur ipse in Capitolio non haberet statuam, in quo multò inferiorum hominum statuae cernebantur, respondit: Malo mirari homines, cur dignitates illas non habeam, quàm si mirarentur me eas habere. Non tamen ita dignitates sprevisti, quin eas (non ut TIBI, sed alis prosis) admiseris, dum legionem Equestrem à JOSEPHO unam, eáque exauthoratâ à CAROLO alteram accepisti. Juratae nempe in Principis commoda fidelitatis, quam desperatis etaam

mirantibus, cur ipse in Capitolio non haberet statuam, in quo multò inferiorum hominum statuae cernebantur, respondit: Malo mirari homines, cur dignitates illas non habeam, quàm si mirarentur me eas habere. Non tamen ita dignitates sprevisti, quin eas (non ut TIBI, sed alis prosis) admiseris, dum legionem Equestrem à JOSEPHO unam, eáque exauthoratâ à CAROLO alteram accepisti. Juratae nempe in Principis commoda fidelitatis, quam desperatis etaam Casibus Majores TUI demonstrârunt,

fidelitatis, quam desperatis etaam Casibus Majores TUI demonstrârunt, Caesareo- Regiis Majestatibus historiam vultu TUO praelegisti, cùm in arce TUA Sintaviensi à confoederatis Rakoczij obsessus, non tam ad arcis, quàm animi deditionem invitareris, sed non è molliori Constantiam TUAM, quam arcem compactam petra hostis reperit, juratam Regi fidem nec agnati etiam sanguinis amor prodere valuit, machinas bellicas Dux ipse et Miles

TUI demonstrârunt, Caesareo- Regiis Majestatibus historiam vultu TUO praelegisti, cùm in arce TUA Sintaviensi à confoederatis Rakoczij obsessus, non tam ad arcis, quàm animi deditionem invitareris, sed non è molliori Constantiam TUAM, quam arcem compactam petra hostis reperit, juratam Regi fidem nec agnati etiam sanguinis amor prodere valuit, machinas bellicas Dux ipse et Miles dextre adeô in hostiles copias librâsti, ut desperatâ

ut aliorum negotium, TUUM sit otium, quies TUA indefessus sit motus, et volupta innoxia agitare corpus, et defatigare. Quantum vero Patria nostra observatos in bello cum Ottomanis illi postremo, Cives, Aras, focósque suos TIBI debeat, nemo non intelligit, qui sortem Viciniae, ejusdem tunc aleae aemulae, jam sub jugo Turcico miserè gementis, cum illius confert. Nolumus tamen; existimet quispiam, nos hìc singulas Gestorum TUORUM revolvere voluisse paginas, quas in TE non sine admiratione legunt Universi, quia citra Philosophiae

illi postremo, Cives, Aras, focósque suos TIBI debeat, nemo non intelligit, qui sortem Viciniae, ejusdem tunc aleae aemulae, jam sub jugo Turcico miserè gementis, cum illius confert. Nolumus tamen; existimet quispiam, nos hìc singulas Gestorum TUORUM revolvere voluisse paginas, quas in TE non sine admiratione legunt Universi, quia citra Philosophiae scandalum infinitas. Certè grandis temeritas foret credere ea paucis lineolis posse definiri, quorum compendium Volumina fatigaret. Idem in TE, quod in Malo granato: hoc diffissum aliquot grana ostendit, at plura

illam Sacer Ordo Camaldulensium arctissimô etiam silentiô loquitur, et Harpocratis digitum ori nostro admovet.

Suscipe igitur, Pro-Rex Excellentissime, in folio, non quod vento rapitur, sed quod posteris asservatur, nostram in TE observantiam, quot literarum apices, tot famulitij nostri argumenta. Munus animi TUI Magnanimitate indignum quidem offerimus, indignum tamen TUO Patrociniô; ut quod sexaginta et

TIBI fore omninò confidimus, dum exiguos rusticanae Chloridis, aut Pomonae fructus, arisiss Augustis, foeculentae potum aquae Cyro Persarum Monarchae, ipsis quoque Superis minores hostias, cùm deficeret hecatombe gratas fuisse legimus; ac quia Grandibus oblata viris non pretiô, sed affectu placeant, pensamus; Imò eô ipsô, quod munus hoc nostrum Orphani speciem refert, non placere TIBI haud poterit. Caeterùm DEUM Ter Optimum Maximum enixè rogamus, ut TE Inclyto Regno Hungariae, Patriae nostrae, nobis, et

potum aquae Cyro Persarum Monarchae, ipsis quoque Superis minores hostias, cùm deficeret hecatombe gratas fuisse legimus; ac quia Grandibus oblata viris non pretiô, sed affectu placeant, pensamus; Imò eô ipsô, quod munus hoc nostrum Orphani speciem refert, non placere TIBI haud poterit. Caeterùm DEUM Ter Optimum Maximum enixè rogamus, ut TE Inclyto Regno Hungariae, Patriae nostrae, nobis, et bonis omnibus diu servet incolumem, quo Nomen TUUM aeternitati commendare pergas, et post sera saecula

GEORGIUS BRANJUGH, Episcopus Zagrabiensis, m.p. PROLOGUS AD LECTOREM

EN humanissime Lector, Classis mea ante aliquot annos à portu soluta nunc tandem non Croesi Mydaeque opibus, sed literarijs onusta Gazis, non sinè tempestatibus, nec sinè diuturna maris jactatione, neque sinè ventis, neque sinè velis, salva praeter meam tuámque spem, sed non praeter opinionem ad littus appulit. Fortassè opus non fuisset tantô laboris impendiô, tantâ

Zagrabiensis, m.p. PROLOGUS AD LECTOREM

EN humanissime Lector, Classis mea ante aliquot annos à portu soluta nunc tandem non Croesi Mydaeque opibus, sed literarijs onusta Gazis, non sinè tempestatibus, nec sinè diuturna maris jactatione, neque sinè ventis, neque sinè velis, salva praeter meam tuámque spem, sed non praeter opinionem ad littus appulit. Fortassè opus non fuisset tantô laboris impendiô, tantâ curâ, et sollicitudine, tantâ

EN humanissime Lector, Classis mea ante aliquot annos à portu soluta nunc tandem non Croesi Mydaeque opibus, sed literarijs onusta Gazis, non sinè tempestatibus, nec sinè diuturna maris jactatione, neque sinè ventis, neque sinè velis, salva praeter meam tuámque spem, sed non praeter opinionem ad littus appulit. Fortassè opus non fuisset tantô laboris impendiô, tantâ curâ, et sollicitudine, tantâ vigiliarum, ac insomniorum diuturnitate si post antiquos hoc mare literarium, ut sic dicam, tam vastum, ac penè inexhaustum pererrare

ante aliquot annos à portu soluta nunc tandem non Croesi Mydaeque opibus, sed literarijs onusta Gazis, non sinè tempestatibus, nec sinè diuturna maris jactatione, neque sinè ventis, neque sinè velis, salva praeter meam tuámque spem, sed non praeter opinionem ad littus appulit. Fortassè opus non fuisset tantô laboris impendiô, tantâ curâ, et sollicitudine, tantâ vigiliarum, ac insomniorum diuturnitate si post antiquos hoc mare literarium, ut sic dicam, tam vastum, ac penè inexhaustum pererrare contigisset. Quemadmodum enim cuilibet post

et vicinioribus inibi Insulis (quarum magnam partem, sicut Diodorus Siculus, ne in descriptione orbis erraret, multas Asiae, Europaeque Provincias, majoris experientiae in lingua gratiâ, non absque magno meo incommodo peragravi) quicquid, inquam, colligere potui, abundè in hoc GAZOPHYLAIUM congessi, congestum in hanc formam redegi, redactum tuos sub oculos posui. Alteram quidem ejusdem partem, Illyrico-Latinam, scilicet jam ante plures annos

interdum multiplicibus efferre studui, diversas significationes, quas numeri Arithmeticô charactere notati, exprimunt, diligenter explicui; ità, ut tot sint futuri numeri, quot significationes, genus, declinationes, ac conjugationes adnexui, quarundam syllabarum quantitatem aliasque non spernendas observationes opportunè adnotavi. Eae porrò notae cum vulgaribus, quamvis abbreviatis tamen characteribus expressae sint, nè tibi plus obscuritatis quàm lucis affundant, sic claritatis gratiâ exponuntur.
Notum Alphabeti Elementum

3. id est: vide Robur numero secundo et tertio; ídque pro uberiori significationis intelligentia. Ubi verò supra ė punctum est, tunc Dalmata, et Dalmatam imitans leget ùt i. Sclavus verò ût e, perinde, ac si non esset punctum, verbi gratia. Pėnez, Dalmata efferet Pinez, Sclavus vero Penez. Si verò fuerint puncta duo supra ë, leget Dalmata ût a. v. g.

duo, leget ùt e. v. gr. Päsz, dicet Pesz. Consonantem v ita scribo, vocalem verò sic u, cum virgula desuper, et tum idem est quod vu. Reliquae abbreviationes tàm obscurae non sunt, ut peritiam Lectoris effugere valeant. Atque hôc tandem modô mea longâ defatigatione, ac valetudinis discrimine aperitur tibi, humanissime Lector, GAZOPHYLACIUM, seu AERARIUM meum, tamdiu Croatiae, praesertim et

mea longâ defatigatione, ac valetudinis discrimine aperitur tibi, humanissime Lector, GAZOPHYLACIUM, seu AERARIUM meum, tamdiu Croatiae, praesertim et Sclavoniae interclusum et obseratum. In cujus defatigationis mercedem, non Domitiani Caesaris centena HS. seu duo millia, et quingentos Philippeos, quos teste Svetonio tàm Graeco, quàm Latino Rhetori in annuum salarium destinaverat, nec Socratis mille drachmarum Minerval; sed hoc unicum peto, et

tu calamo moenia, PETRA, struis. De eodem.
Cum celent aliae sibris aeraria Petrae,
Tu solus plenô gurgite promis opes.
An non vivificam meritò te dixero Petram,
Vivere qui linguae dona sepulta facis? Ità accinuit Observantia et aeterna memoria ergò SEBASTIANUS GLAVINICH,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report