Your search found 49997 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 43272-43782:

etiam inter sapientes exorta est dissensio magna de toto hoc genere interpretandi. Etenim alii putant, exstingui omnem in scribendo ardorem in iis oportere, qui libere nequeunt excurrere, quo eosdem mentis impetus ingeniique vis trahit quodammodo ac proripit:alii autem affirmant, servari omnino non posse, si elegans velit esse interpres, sententias easdem verborumque proprietatem, quibus auctor usus est. Itaque consequi necessario, ut omnia aut enervia sint, aut multum ab exemplari discrepent. Latine vero qui id faciat, eum non hominibus, quibuscum vivit, sed mortuis nihilque jam

quodammodo ac proripit:alii autem affirmant, servari omnino non posse, si elegans velit esse interpres, sententias easdem verborumque proprietatem, quibus auctor usus est. Itaque consequi necessario, ut omnia aut enervia sint, aut multum ab exemplari discrepent. Latine vero qui id faciat, eum non hominibus, quibuscum vivit, sed mortuis nihilque jam sentientibus scribere vociferantur. Quid quod etiam inventi sunt, qui vetera vertentes, ne verbum credo pro verbo non redderent, prosa oratione poëtas non versibus interpretati sunt, rerum videlicet solliciti magis, quam vocum numerique

est. Itaque consequi necessario, ut omnia aut enervia sint, aut multum ab exemplari discrepent. Latine vero qui id faciat, eum non hominibus, quibuscum vivit, sed mortuis nihilque jam sentientibus scribere vociferantur. Quid quod etiam inventi sunt, qui vetera vertentes, ne verbum credo pro verbo non redderent, prosa oratione poëtas non versibus interpretati sunt, rerum videlicet solliciti magis, quam vocum numerique suavitatis? Quod quidem quam recte fecerint, ipsi videant; mihi certe summopere displicet. Cur enim conari non debemus, efficere possimus, ut et eodem igne mentisque calore,

aut enervia sint, aut multum ab exemplari discrepent. Latine vero qui id faciat, eum non hominibus, quibuscum vivit, sed mortuis nihilque jam sentientibus scribere vociferantur. Quid quod etiam inventi sunt, qui vetera vertentes, ne verbum credo pro verbo non redderent, prosa oratione poëtas non versibus interpretati sunt, rerum videlicet solliciti magis, quam vocum numerique suavitatis? Quod quidem quam recte fecerint, ipsi videant; mihi certe summopere displicet. Cur enim conari non debemus, efficere possimus, ut et eodem igne mentisque calore, quibus auctor aestuabat, correpti

inventi sunt, qui vetera vertentes, ne verbum credo pro verbo non redderent, prosa oratione poëtas non versibus interpretati sunt, rerum videlicet solliciti magis, quam vocum numerique suavitatis? Quod quidem quam recte fecerint, ipsi videant; mihi certe summopere displicet. Cur enim conari non debemus, efficere possimus, ut et eodem igne mentisque calore, quibus auctor aestuabat, correpti videamur; et eadem versuum elegantia, qua graece scriptae sunt, latine (ea nimirum lingua, quae adhuc et florentissima est, et in tanta linguarum diversitate habetur una tamquam communis hominum

eadem versuum elegantia, qua graece scriptae sunt, latine (ea nimirum lingua, quae adhuc et florentissima est, et in tanta linguarum diversitate habetur una tamquam communis hominum conciliatrix, ac veluti quoddam doctrinae vinculum) res interpretatas exhibeamus? Cur unam tantum rerum utilitatem, non etiam verborum venustatem persequamur, solumque animi, non aurium quoque voluptati serviamus? Id quidem cum alii multi litterati homines egregie praestiterunt, tum praeclarissime Raymundus Cunichius vir doctissimus mihique familiarissimus. Et quoniam tu, amice lector, anno proxime elapso

(ea nimirum lingua, quae adhuc et florentissima est, et in tanta linguarum diversitate habetur una tamquam communis hominum conciliatrix, ac veluti quoddam doctrinae vinculum) res interpretatas exhibeamus? Cur unam tantum rerum utilitatem, non etiam verborum venustatem persequamur, solumque animi, non aurium quoque voluptati serviamus? Id quidem cum alii multi litterati homines egregie praestiterunt, tum praeclarissime Raymundus Cunichius vir doctissimus mihique familiarissimus. Et quoniam tu, amice lector, anno proxime elapso latinam ab eo Homeri Iliadem habuisti editam, tantaque felicitate

Id quidem cum alii multi litterati homines egregie praestiterunt, tum praeclarissime Raymundus Cunichius vir doctissimus mihique familiarissimus. Et quoniam tu, amice lector, anno proxime elapso latinam ab eo Homeri Iliadem habuisti editam, tantaque felicitate perfectam, ut nata in Latio, non inserta videatur; Odysseam nunc habe latinis itidem versibus a me expressam, eaque, qua potui tanti viri et exemplo et aemulatione incensus, diligentia perpolitam. Utrumque certe dignum est opus, quod multorum cura et explicetur et convertatur. Ac si in Iliade singularem quamdam magniloquentiam

cuidam flumini saxa inter rupesque maximo cum fragore decurrenti comparavero, nihil alienum ab ejus natura me dixisse arbitrabor. Hanc vero, quae in varia Ulyssis itinerum errorumque per tot annos narratione versatur tota, fluvio aeque magno, sed tranquillo pacatoque cursu labenti similem dicere non dubitabo: ut mihi in utrumque poëma intuenti summus ille Graecorum poëtarum princeps Homerus videatur voluisse nobis duo genera epici carminis ad imitandum proponere, alterum sublime ac magnificum, aequabile alterum ac temperatum. Quod et vidisse prius videtur et probasse Virgilius, qui cum

est Aeneidem, ut priores sex libri ex duodecim, quibus tota continetur, Odysseam referrent, posteriores Iliadem. Neque vero timuit vir divino ingenio praeditus atque arte maxima, ne cuiquam in mentem veniret, priores Aeneidis libros propterea languidiores ac prope senium redolentes judicare, quod non obstreperent tubarum armorumque sono. Noverat enim omnem poëtae vim atque adeo laudem in eo sitam esse, ut quamque rem convenienter tractet; id qui fuerit a principio ad finem usque assequutus, illum egregie muneri officioque suo satisfecisse. Quamobrem dicant per me licet cum Longino

satisfecisse. Quamobrem dicant per me licet cum Longino fastidiosiores quidam ac morosiores poëtarum judices, quidquid ipsis collibuerit: nullius erit apud me auctoritas tanta, ut quod ego videam poëma omni semper antiquitati summopere placuisse, mihi quoque ceterisque recte mecum sentientibus non probetur, praesertim etiam quum et Aristoteles et Q. Horatius Flaccus poëticae facultatis disceptatores acerrimi ex utroque Homeri carmine et inveniendi et disponendi et ornandi exempla promiscue desumant, aliisque imitanda proponant. At Ilias magis quodammodo tragica est, Odyssea pacatior.

crebrae narrationes, fictionesque rerum personarumque quae nec fuerunt usquam terrarum nec fortasse esse potuerunt. Atqui ita esse conveniebat; iique omnes, quos laudes bellicae magis delectant, quam quae in pace prudenter sapienterque gesta aut audimus aut legimus, Ulyssi Achillem praeponere non dubitabunt. Quibus vero mira quaedam providentia in periculis praevidendis, summa in vitandis fugiendisque dexteritas, ac maxima in rebus omnibus aggrediendis conficiendisque alacritas placet, nae illi Odysseam adamabunt magnoque habebunt in pretio, eamque ut delicium exosculabuntur suum. Sit

habebunt in pretio, eamque ut delicium exosculabuntur suum. Sit igitur nobis fixum hoc atque certum, nec ea quae in Iliade continentur, neque ea, quae Odyssea complectitur, aliter debuisse tractari, quam sunt ab Homero descripta atque exornata. Si enim alterius laudes alteri fuissent eaedem datae, non duo quidem generis diversi, sed ex duobus unum atque idem ferme poëma diversi nominis coaluisset. Et sane Horatius, postquam Lollio familiari suo graecisque litteris erudito affirmasset, Homerum quid sit pulcrum, quid turpe honestumque docuisse plenius ac melius philosophis et Stoicis et

atque idcirco Ulyssem ille suum per omnes fere acerbissimae fortunae calamitates gravissimas salvum tandem atque incolumem deducit in patriam multis atque magnis obsessam periculis, ut nullam esse ostendat rerum adversarum vim tantam, quae ab homine sapiente atque industrio vinci superarique non possit. Itaque et Ilias grandiori stilo, quum magis sit, ut graece dicam, παθητική; et temperatiore, quum sit magis ἠθική, describenda erat Odyssea. Vitia enim ut fugiamus, praecipitesque animi motus, omni

ut virtutem sequamur, quae ipsa per sese valet plurimum, sufficit ejus pulcritudinem nativis quibusdam coloribus delineatam ponere ob oculos, eumque qui sit usus eadem, felicem consequi debuisse finem, multarum rerum ad id facientium apta dilucidaque narratione ostendere. Atque ego quidem, an hoc non multo sit difficilius recte facere, quam primum illud, vehementer dubito. Illic enim, quum mens furore illo poëtico aut potius igne incaluit, plena etiam virium ac nervorum quodammodo oratio ipsa feratur necesse est: heic vero, quum pacatior sit ac tranquillior animus, ut sunt remissiores

tranquillior animus, ut sunt remissiores commiserationis quam iracundiae motus, ne langueat oratio atque concidat, maxima cavendum est providentia. Quod etsi Homero feliciter contigisse omnes harum rerum periti aestimatores ultro fatentur; tamen ne mihi ejusdem carmina latinis verbis interpretanti non aeque feliciter contingat, magnopere formido. Cujus enim ingenii tanta vis esse possit, ut in hoc ipso, in quo ille totius antiquitatis consensu incredibili excelluit, se cum illo conferre et quasi certare non dubitet? Atqui ita profecto est: qui aut orationem interpretatur aut poëma, in

aestimatores ultro fatentur; tamen ne mihi ejusdem carmina latinis verbis interpretanti non aeque feliciter contingat, magnopere formido. Cujus enim ingenii tanta vis esse possit, ut in hoc ipso, in quo ille totius antiquitatis consensu incredibili excelluit, se cum illo conferre et quasi certare non dubitet? Atqui ita profecto est: qui aut orationem interpretatur aut poëma, in quibus non tantum sententiae explicandae suscipiuntur, sed virtus omnis atque forma exprimenda est, ille id pollicetur, sibique proponit, ut, si fieri possit, eadem semper cum dignitate atque elegantia tum verborum

aeque feliciter contingat, magnopere formido. Cujus enim ingenii tanta vis esse possit, ut in hoc ipso, in quo ille totius antiquitatis consensu incredibili excelluit, se cum illo conferre et quasi certare non dubitet? Atqui ita profecto est: qui aut orationem interpretatur aut poëma, in quibus non tantum sententiae explicandae suscipiuntur, sed virtus omnis atque forma exprimenda est, ille id pollicetur, sibique proponit, ut, si fieri possit, eadem semper cum dignitate atque elegantia tum verborum tum figurarum, qua sunt ab oratore vel poëta dicta, interpres efferat. Ac proinde nemo non

non tantum sententiae explicandae suscipiuntur, sed virtus omnis atque forma exprimenda est, ille id pollicetur, sibique proponit, ut, si fieri possit, eadem semper cum dignitate atque elegantia tum verborum tum figurarum, qua sunt ab oratore vel poëta dicta, interpres efferat. Ac proinde nemo non videt summa illi esse opus, praeter omne artificium ejus rei, qua de agitur, utriusque linguae et facultate et copia: quo instructus praesidio possit optime pervidere, quam vim quaeque habeat vox; sententiasque singulas, tamquam si auctor illa ipsa, quam tu ad scribendum selegeris, utatur

initio nobis esse elaborandum, si placere velimus; neque aliam esse caussam duco, cur in tanta interpretum copia paucissimi sint dignique habeantur, quorum res scriptae cum utilitate ac voluptate legantur, nisi quod aut laboris impatientia aut virium inopia id efficere vel neglexerunt, vel non potuerunt. Imo fit saepe, ut quem auctorem sua lingua disertissime loquentem fueris paullo ante admiratus, ejusdem te misereat foedissime balbutientis ignavia interpretis aut potius socordia, vel quod singulas voculas atque adeo apices putidius consectatur, vel contra effrenata quadam libidine

libidine multa detrahit, multa addit, susdeque vertit omnia. Itaque volo in interprete judicium acre, atque eximiam in ea facultate scientiam; volo maximam et ejus linguae, qua usus est auctor, et ejus, in qua ipse scribit, peritiam; volo denique non festinationem in illo, sed obstinati quamdam animi perseverantiam: potissimum vero haec duo generatim caveat, nihil ut addat, nisi quod lucem aliquam afferre possit; nihil ut praetermittat, nisi quod satis jam dictum sit. Haec opinor qui adjumenta attulerit, et in poëtarum lectione fuerit

Trojae
Qui mores hominum multorum vidit et urbes.

Praeclare vero dixeris ita, si ad id, quod eo loci Horatius facere instituerat, animum advertas; si autem Homeri verba acutius introspicias, fortasse non recte. Dii boni! tantamne etiam feremus arrogantiam? arrogantiamne dicam an impudentiam singularem? Tu ut Horatium illum Flaccum, quem et quantum poëtam, sancte Juppiter ac Minerva! non probes; tu ut illius versus reprehendas, tu ut respuas? At ego nihil istorum; et qui hosce versus ex libro

quod eo loci Horatius facere instituerat, animum advertas; si autem Homeri verba acutius introspicias, fortasse non recte. Dii boni! tantamne etiam feremus arrogantiam? arrogantiamne dicam an impudentiam singularem? Tu ut Horatium illum Flaccum, quem et quantum poëtam, sancte Juppiter ac Minerva! non probes; tu ut illius versus reprehendas, tu ut respuas? At ego nihil istorum; et qui hosce versus ex libro XII. de Sirenarum cantu a M. Tullio ita conversos:
... Nemo haec transvectus caerula navi est,

grave certamen belli clademque tenemus,
Graecia quam Trojae divino numine vexit,
Omniaque e latis rerum vestigia terris etc. ex ejus libro V. De Finibus vel furari vel rapere non dubitavi, ut me alienis, tamquam illa vetus cornicula, coloribus ornarem; multo minus duos versiculos a tanto poëta mutuos accipere dubitassem. Dicam clarius: illos ego versus et vehementer probo, et omni laude ac commendatione dignos existimo; tamen justa caussa est, cur illorum mihi usum

Quanto rectius hic, qui nil molitur inepte:
Dic mihi musa virum, captae post tempora Trojae
Qui mores hominum multorum vidit et urbes.
Non fumum ex fulgore, sed ex fumo dare lucem
Cogitat, ut speciosa dehinc miracula promat
Antiphatem Scyllamque et cum Cyclope Carybdim. Videsne hunc optimum

Cogitat, ut speciosa dehinc miracula promat
Antiphatem Scyllamque et cum Cyclope Carybdim. Videsne hunc optimum ac sapientissimum et effectorem artis poëticae et magistrum hoc loco non Homeri Odysseam ea, qua par erat, diligentia interpretari, sed ampullas et sesquipedalia verba fundentem illum Cyclicum coarguere exemplo ab initio Odysseae desumpto? Huc illa spectant: Non fumum ex fulgore etc . Imo mihi dedita opera ipsum illud principium, quo magis

hunc optimum ac sapientissimum et effectorem artis poëticae et magistrum hoc loco non Homeri Odysseam ea, qua par erat, diligentia interpretari, sed ampullas et sesquipedalia verba fundentem illum Cyclicum coarguere exemplo ab initio Odysseae desumpto? Huc illa spectant: Non fumum ex fulgore etc . Imo mihi dedita opera ipsum illud principium, quo magis inepti hominis fastum ac tumorem ridiculum exhiberet, extenuasse videtur ita ut: nihil humilius, nihil pressius, nihil esse possit modestius. DIC: Monosyllabon invenit quo et nullus initio epici carminis

initio epici carminis usus est poëta, et nihil esse potest gracilius. DIC MIHI: littera I nulla vocali alia interposita, mirum quantum faciat ter repetita ad exilitatem soni. Perbelle quidem ad rem vates prudentissimus: at si graeca verba cum latinis conferas, quamvis idem utraque significent, non eodem certe modo etiam auribus sonant. ῎Ανδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, etc. plenum habent nescio quid ac sonorum, nec multum discrepant ab iis Virgilii:

multiplex est apud Eustathium significatio, et latine aut experientem aut gnarum et industrium ac ad tempus atque locum accommodantem semper ingenium dicere possumus, fuisse relicturum quasi supervacaneam atque ad explendum versum ab Homero appositam? Itane illum parum intelligentem arbitraris, ut non videret homo sagacissimus eamdem non posse sine flagitio contemni ac preteriri? Est enim ea vox tamquam character quidam aut nota, quae illius viri, cujus poëta res gestas narrandas pollicetur, naturam atque ingenium dessignat. Quid quod et illa, ὃς μάλα

et latine aut experientem aut gnarum et industrium ac ad tempus atque locum accommodantem semper ingenium dicere possumus, fuisse relicturum quasi supervacaneam atque ad explendum versum ab Homero appositam? Itane illum parum intelligentem arbitraris, ut non videret homo sagacissimus eamdem non posse sine flagitio contemni ac preteriri? Est enim ea vox tamquam character quidam aut nota, quae illius viri, cujus poëta res gestas narrandas pollicetur, naturam atque ingenium dessignat. Quid quod et illa, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη , quae

Quid quod et illa, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη , quae plurimum ad commiserationem valent, omnino praetermissa sunt? Mitto ea, Captae post tempora Trojae ; ubi quamquam Homerus rei bene gestae potissimam Ulyssi laudem videatur tribuere; non tamen nescio posse subaudiri a se captae aut aliquid aliud hujusmodi, quemadmodum et ego ipse in mea versione subaudiri volo sibi; dixi enim: post eruta Trojae Pergama . Cur ista quaeso omnia, quae incurrunt in oculos, si non

tribuere; non tamen nescio posse subaudiri a se captae aut aliquid aliud hujusmodi, quemadmodum et ego ipse in mea versione subaudiri volo sibi; dixi enim: post eruta Trojae Pergama . Cur ista quaeso omnia, quae incurrunt in oculos, si non peccata ac vitia, certe non laudanda maxime et probanda in duobus hisce versiculis summus poëta sibi quodammodo passus est excidere atque effugere? Non aliam profecto ob caussam, nisi quemadmodum initio dixi, quod non latine vertendam sibi proposuerat Odysseam ut fidus interpres, sed

subaudiri a se captae aut aliquid aliud hujusmodi, quemadmodum et ego ipse in mea versione subaudiri volo sibi; dixi enim: post eruta Trojae Pergama . Cur ista quaeso omnia, quae incurrunt in oculos, si non peccata ac vitia, certe non laudanda maxime et probanda in duobus hisce versiculis summus poëta sibi quodammodo passus est excidere atque effugere? Non aliam profecto ob caussam, nisi quemadmodum initio dixi, quod non latine vertendam sibi proposuerat Odysseam ut fidus interpres, sed turgidiorem reprehendendum

volo sibi; dixi enim: post eruta Trojae Pergama . Cur ista quaeso omnia, quae incurrunt in oculos, si non peccata ac vitia, certe non laudanda maxime et probanda in duobus hisce versiculis summus poëta sibi quodammodo passus est excidere atque effugere? Non aliam profecto ob caussam, nisi quemadmodum initio dixi, quod non latine vertendam sibi proposuerat Odysseam ut fidus interpres, sed turgidiorem reprehendendum poëtam ut artis magister optimus. Ceterum haec minutius ac fortasse plus aequo religiosius persequentem quum videris, nolim ex

eruta Trojae Pergama . Cur ista quaeso omnia, quae incurrunt in oculos, si non peccata ac vitia, certe non laudanda maxime et probanda in duobus hisce versiculis summus poëta sibi quodammodo passus est excidere atque effugere? Non aliam profecto ob caussam, nisi quemadmodum initio dixi, quod non latine vertendam sibi proposuerat Odysseam ut fidus interpres, sed turgidiorem reprehendendum poëtam ut artis magister optimus. Ceterum haec minutius ac fortasse plus aequo religiosius persequentem quum videris, nolim ex eorum secta atque haeresi me esse arbitrere, qui nefas atque scelus

si unam tantum litterulam mutet, si relinquat voculam, si apicem detorqueat. Apage istas nugas, quae a semidocto aliquo Graeculo et vocularum quasi venatore fortasse possunt laudari; ab hominibus cordatis vereque sapientibus magnopere vituperantur, quaeque optimarum suavissimarumque rerum non ornamenta, sed pestis quaedam acerbissima ac venenum esse dicendae sunt. An, ut alios omittam, illum summum eloquentiae principem M. Tullium dignum praeter ceteros, unde in omni recte dicendi ratione et praecepta et exempla petantur, nescimus ita vertisse illas Demosthenis atque Aeschynis

nescimus ita vertisse illas Demosthenis atque Aeschynis orationes vere Atticas, ut magis orator, quam interpres esse videretur? Easdem ille sententias et earum formas tamquam figuras servavit; verba ad latinam consuetudinem aptavit, ut nimirum essent eadem quod spectat ad genus atque vim, non vero quoad numerum atque speciem: non enim , ait, ea me adnumerare lectori putavi oportere, sed tamquam appendere . Itaque statuamus oportet, si tanti viri quidquam auctoritas apud nos valet, ut debet valere plurimum, eum qui hoc pacto in aliorum scriptis interpretandis, praesertim

atque Aeschynis orationes vere Atticas, ut magis orator, quam interpres esse videretur? Easdem ille sententias et earum formas tamquam figuras servavit; verba ad latinam consuetudinem aptavit, ut nimirum essent eadem quod spectat ad genus atque vim, non vero quoad numerum atque speciem: non enim , ait, ea me adnumerare lectori putavi oportere, sed tamquam appendere . Itaque statuamus oportet, si tanti viri quidquam auctoritas apud nos valet, ut debet valere plurimum, eum qui hoc pacto in aliorum scriptis interpretandis, praesertim si ad litteras humaniores pertinent, se

poëtis adamaverim, assidueque triverim manibus; tamen video, quantum mihi adhuc optimarum artium praesidii desit, ut laudabiliter eum, in quem fortasse temere, sed libenter certe, sum ingressus, peragam cursum. Dicam tamen confidentius, sed vere, nullum me laborem subterfugisse, quominus si non perfectus, essem saltem ceteris interpres diligentior; proptereaque illos Horatii versus;
Nec virtute foret clarisve potentius armis,
Quam lingua Latium, non offenderet unum

nullum me laborem subterfugisse, quominus si non perfectus, essem saltem ceteris interpres diligentior; proptereaque illos Horatii versus;
Nec virtute foret clarisve potentius armis,
Quam lingua Latium, non offenderet unum
Quemque poëtarum limae labor et mora etc. mihi esse dictos judicavi. Itaque omnem in eo posui curam diligentiamque, ne quisquam posset jure me negligentiae ignaviaeque condemnare. Nihil ergo in te

Quemque poëtarum limae labor et mora etc. mihi esse dictos judicavi. Itaque omnem in eo posui curam diligentiamque, ne quisquam posset jure me negligentiae ignaviaeque condemnare. Nihil ergo in te reprehendendum? Imo multa atque magna, quae non satis mea potuit cavere prudentia: aperte autem profiteor atque affirmo, me nullam umquam fugisse limae molestiam, versus omnes et multa die et multa coërcuisse litura, atque adeo eruditorum amicorum arbitrio non tantum decies, sed centies etiam, si opus erat, castigavisse. Interpretes

ignaviaeque condemnare. Nihil ergo in te reprehendendum? Imo multa atque magna, quae non satis mea potuit cavere prudentia: aperte autem profiteor atque affirmo, me nullam umquam fugisse limae molestiam, versus omnes et multa die et multa coërcuisse litura, atque adeo eruditorum amicorum arbitrio non tantum decies, sed centies etiam, si opus erat, castigavisse. Interpretes plerosque consului, Eustathium vidi et Strabonem: in primis latina ne discreparent a graecis summopere cavi; ubi potui, non vim tantum verborum, quod M. Tullius se fecisse dicebat, sed ipsum paene numerum atque speciem

versus omnes et multa die et multa coërcuisse litura, atque adeo eruditorum amicorum arbitrio non tantum decies, sed centies etiam, si opus erat, castigavisse. Interpretes plerosque consului, Eustathium vidi et Strabonem: in primis latina ne discreparent a graecis summopere cavi; ubi potui, non vim tantum verborum, quod M. Tullius se fecisse dicebat, sed ipsum paene numerum atque speciem reddidi; genus certe ubique, opinor: breviter brevia, gravia graviter, leniter lenia dixi; omnia denique, ut erant poëtica, poëtice conatus sum exprimere. Addam etiam, fuisse mihi ita semper P.

erant poëtica, poëtice conatus sum exprimere. Addam etiam, fuisse mihi ita semper P. Virgilium ante oculos propositum, ut quod scribebam, nisi illam ejus carminum elegantiam suavitatem coloremque aliquo modo referret, omnino respuerem ac reiicerem. Quantum vero his rebus omnibus sim consequutus, non est meum judicare: hac de re tuum erit aliorumque judicium, quod fieri velim potissimum ex illorum comparatione, qui hoc eodem in stadio sese exercuerunt, id est latinis versibus sunt Odysseam interpretati. Habes, quod sciam, nonum decimum undecimum duodecimumque Odysseae librum latino carmine

habes octo priores libros a Francisco Florido Sabino latinis item versibus conversos; habes denique integram Homeri Odysseam latine heroico carmine redditam a Simone Lemnio Rheto, dicatamque ab eodem Francorum regi potentissimo Henrico II. Horum duos primos mittamus oportet, et quod partem tantum, non opus totum perfecerunt, et quod eorum labores numquam aspicere potui. Scio equidem Franciscum Floridum magnam spem expectationemque sui admirabilem in animis litteratorum hominum, ac praecipue illius amplissimi optimarum artium maecenatis Francisci I. Galliarum regis, cui suos dedicarat libros,

molestiaque liberasset. Nam quum fuisset egregie suo functus labore, me ab hoc opere suscipiendo deterruisset: multoque melius ille fortasse mihi, quam ego et otio et meae consului famae, consuluisset. Restat igitur unus Simon Lemnius, qui cum ego committendus sum. Hic qualis sit, quidque valeat, non ex me audias, sed ex ejus versibus videas licet. Verum prius Homeri ipsius aliquot carmina recitemus, et ea quidem, quae prima sunt, et in quibus nondum labore defatigatus solet diligentior esse interpres atque accuratior.
῎Ανδρα

Eripiens animam, sociosque per aequora vectos;
Et patriae reditus quaerit sub gurgite vasto
Pellax et vario ingenio praeclarus et armis.
Non tamen ille suos casu pelagique ruinis
Incolumes Ithacae socios deduxit in arva.
Invisi fatis subiere pericula mortis
Ob scelera atque famem. mactarunt litore tauros,

Ithacum etc. Audistin, amice lector? Bene est; quid igitur tibi de his versibus Lemnianis videtur: placentne illi, an aliquid melius desideras? Nihil dices, opinor, de primo versu; nam et Horatii sunt priores voces, et posteriores non displicent, nisi forte requiras illud πολύτροπον omissum, cujus loco irrepsit; populatus moenia flammis = classe diu raptus etc.

eum in mari tulisse incommoda. Quod vero malum est illud: defendit puppe salutem, eripiens animam etc. Vereor ne parum eleganter sit dictum, salutem defendere puppe : nam mitto quod sit alienum a verbis Homeri. Non intelligo etiam, quid hoc loci velit, eripere animam . Scio quidem admodum recte dici, eripere animam hosti, ac idem valere, quod hostem occidere; item eripere animam ex orci faucibus, esse liberare a morte, aut salvare; et hoc fortasse voluit dicere Lemnius. Sed quod

mactarunt litore tauros,
Prostratosque boves solis etc. Equidem minime puto, subire periculum mortis idem valere ac mori . At vates, Ulyssem, ait, suos non potuisse comites servare, non quod fuissent invisi fatis, sed quod ipsi sua ipsorum culpa dementiaque perierunt occisis nimirum bobus solis, a quibus ut abstinerent, etiam atque etiam admoniti erant a duce sapientissimo. Illud; ob scelera atque famem , erit fortasse simile

Prostratosque boves solis etc. Equidem minime puto, subire periculum mortis idem valere ac mori . At vates, Ulyssem, ait, suos non potuisse comites servare, non quod fuissent invisi fatis, sed quod ipsi sua ipsorum culpa dementiaque perierunt occisis nimirum bobus solis, a quibus ut abstinerent, etiam atque etiam admoniti erant a duce sapientissimo. Illud; ob scelera atque famem , erit fortasse simile illi, pateris

Quique globum caeli transit super aethera vectus. Aut nihil addendum erat, aut aliquid, quod esset tolerabilius. Qui etiam sol transeat globum caeli, non satis video. Vix e conspectu Siculae telluris in altum etc. Macte Simon hoc pulcherrimo Virgilii versiculo! sed quae sequuntur, Vela mari dantes, spumasque sub

atque uno verbo deterius factum. Quomodo autem dixisti, obruit, idest demersit; quum idem dicas statim, disjecisse in aequore nantes. Nabantne postquam obruti fuere pelago? Id credo fieri non posse: vide igitur, quid scripseris.

Horum igitur casus memora mihi musa canenti Calliopea etc. Haec profecto quicumque legent, quum praecesserit, disjecit in

Lemnianis versibus, qui plurimis aliis ejusdem interpretis multo sunt meliores, displicebunt. Nihil enim queror, quod nullam Lemnius adhibeat limam in poliendis male tornatis versibus, quod nullum verborum delectum, nullamque latini sermonis venustatem sequatur; quod contorte, implexe, obscure, ac non raro etiam sine ratione syllabarum scribat: hanc illi do veniam; est enim hominis peccatum contra illud Horatii Flacci praeceptum:
Sumite materiam vestris, qui scribitis aequam
Viribus etc.

ut illis, quae interpres adjungit nova, ea, quae dicta sunt ab auctore, omnino obruantur? Quidni? Poëta senem illum Proteum, in quarto libro haec inducit Menelao vaticinantem, quae heic latine ad verbum expressa exscribo.
Tibi vero non est fatale divine o Menelaë
In Argo equos pascente mori et fatum obire.
Sed te in Elisium campum et fines terrae
Immortales mittent; ubi flavus Rhadamanthus est,

obire.
Sed te in Elisium campum et fines terrae
Immortales mittent; ubi flavus Rhadamanthus est,
Ubi facillima vivendi ratio est hominibus:
Non nix, neque hyems multa, neque umquam imber;
Sed semper zephyri suaviter spirantes auras
Oceanus emittit ad refrigerandum homines,
Eo quod habes Helenam, et ipsius Jovis gener es etc.

loquacissimus pulcherrimi Homerici hujus loci interpresne an corruptor? Audi, et patienter, si potes, ferto hanc tantam laureati poëtae loquacitatem.
Nunc ad te et tua magna lubens ad fata revertor.
Non te fata sinunt Menelaë o maxime regum,
Ab Jove progenies, proavito occumbere leto,
Atque Argis obiisse diem, generator equorum
Heic ubi ager pinguis, floretque ex ubere glebae.

me culpa et invidiae suspicione liberatum jam videam; hanc totam orationem relinquamus, ac redeamus, unde discessimus. Peto igitur abs te, ut si Lemnii Odyssea latina, (quod de perveteri quadam Odysseae versione in Bruto dicit Tullius) est sic, tamquam opus aliquod Daedali, et Livianae fabulae non satis dignae, quae iterum legantur; laborem hunc meum aequo bonoque animo excipias, videndumque judices prius, quam omnino contemnas, quid ipse feram. Nec sane dubito, quin multa futura sint hoc in opere praesertim tam longo tamque impedito, quae multo melius elegantiusque dici potuisse

celerans Eumaeus in urbem, et nuncia portat

Reginae. cernit gnatus adesse patrem. XVII.

Rure adeunt urbem, non una. pastor Ulyssem

Increpitat, melior quem colit ipse canis. XVIII.

Inter se

sanctos mortalia culpant
38  Secla deos. per nos mala nascier omnia dicunt,
39  Quum tamen ultro homines dementi arcessere corde
40  Triste sibi, nulla fatorum lege coacti, 40
41  Exitium properant. an non Aegisthus Atridae
42  Eripuit nuper thalamos, ipsumque necavit
43  Inscius haud cladis, quam nos praediximus olli
44  Adfore, Mercurius retulit quum talia dicta:
45  Parce torum violare, et parce

sic vana fatigas,
74  Quidve tibi Pallas, sanguis meus, excidit ore?
75  Mene umquam clari capiant oblivia Ulyssei,
76  Qui supraque homines mente est, disque omnibus unus
77  Ante alios fert dona volens? non Juppiter hostis,
78  Sed ferus exercet miserum regnator aquarum
79  Carum Cyclopem propter, cui lumen ademit
80  Fronte olim e media latebroso inclusus in antro, 80
81  Dis similem Polyphemum, omnes qui

solveret ora,
169  Grata tamen resonis jungebat carmina nervis.
170  Atque heic Telemachus placida sic voce Minervam 170
171  Alloquitur jungens propius caput, auribus hospes
172  Solus ut accipiat, non alter, dicta loquentis.
173  Irascere mihi, si quid nunc, dulcis amice,
174  Fabor, ait? capiant hos quaenam gaudia, cernis:
175  Semper amant citharam, semper sua carmina cordi.
176  Et merito: quoniam

qua fides dictis, quae numina caeli
220  Inspirant sub corde mihi, eventura docebo 220
221  Vaticinans, sim nec vates licet ipse, nec augur.
222  Adveniet cupido genitor, nec tempore longo
223  Exsul erit, non si teneant vel ferrea vincla:
224  Ille fugam inveniet non ulla segnis in arte.
225  At mihi tu contra, si fas, dic pauca roganti:
226  Num fatus ex ipso juvenis jam tantus Ulysse
227  In viridi flores

mihi, eventura docebo 220
221  Vaticinans, sim nec vates licet ipse, nec augur.
222  Adveniet cupido genitor, nec tempore longo
223  Exsul erit, non si teneant vel ferrea vincla:
224  Ille fugam inveniet non ulla segnis in arte.
225  At mihi tu contra, si fas, dic pauca roganti:
226  Num fatus ex ipso juvenis jam tantus Ulysse
227  In viridi flores aevo? sic ora gerebat,
228  Sic oculos, sic ille caput mihi

argivum pubes quo prima ruebat: 230
231  Numquam ego post illum, numquam me vidit Ulysses.
232  Huic breviter juvenis. poscis quaecumque, fatebor
233  Vera, hospes: genitrix natum me dicit ab illo,
234  Sed non certus ego; neque enim quo sanguine cretus,
235  Nosse potis quisquam est. o! si quem tarda senectus
236  Exciperet propriis felicem in sedibus, auctor
237  Ille foret generis, non sic miserabilis aevum

dicit ab illo,
234  Sed non certus ego; neque enim quo sanguine cretus,
235  Nosse potis quisquam est. o! si quem tarda senectus
236  Exciperet propriis felicem in sedibus, auctor
237  Ille foret generis, non sic miserabilis aevum
238  Ipse adeo exigerem fortuna oppressus iniqua.
239  Dis aliter visum: fama est ex omnibus, unum
240  Quem miserum vixisse magis mortalibus, illo 240
241  Me genitore satum, quando

fama est ex omnibus, unum
240  Quem miserum vixisse magis mortalibus, illo 240
241  Me genitore satum, quando haec vis noscere, dicunt.
242  Haec ubi Telemachus, rursum sic diva loquuta est:
243  Non tibi di generis spondent ignobile nomen,
244  Spero equidem, talem genuit quum te inclita fama
245  Penelope. sed pauca mihi precor insuper addas.
246  Quodnam epulum, quaenam turba haec? sollemnia sacra,

ignobile nomen,
244  Spero equidem, talem genuit quum te inclita fama
245  Penelope. sed pauca mihi precor insuper addas.
246  Quodnam epulum, quaenam turba haec? sollemnia sacra,
247  Connubia anne paras? non haec socialia mensae
248  Gaudia sunt, dulces non hic mos inter amicos:
249  Usque adeo insueto misceri tecta tumultu
250  Aspicio indignans. nemo tam turpia cernens 250
251  Facta, nisi insanus fuerit,

quum te inclita fama
245  Penelope. sed pauca mihi precor insuper addas.
246  Quodnam epulum, quaenam turba haec? sollemnia sacra,
247  Connubia anne paras? non haec socialia mensae
248  Gaudia sunt, dulces non hic mos inter amicos:
249  Usque adeo insueto misceri tecta tumultu
250  Aspicio indignans. nemo tam turpia cernens 250
251  Facta, nisi insanus fuerit, sibi temperet ira.
252  Cui juvenis. dicam, quando

thalamumque sequatur.
316  Verum adeo haec postquam perfeceris omnia rite,
317  Multum animo reputes jubeo, quo robore quave
318  Arte procos perimas, seu vi congressus aperta,
319  Sive dolo insidians? an non pervenit ad aures 320
320  Fama tuas, retulit nuper quam clarus Orestes
321  Insignem in cunctis, patriae quum tristia caedis
322  Crimina nil metuens Aegisthi morte piavit?

367  Hellada per totam, mediumque it fama per Argos.
368  Sic ea; Telemachus referens sed talia reddit:
369  O genitrix quid cara vetas, ne carmina vates, 370
370  Quae libitum sit cumque, canat? non sponte feruntur,
371  Juppiter at vates agitat, fingitque canentum
372  Ingenia ipse regens nutu pater ora potenti.
373  Hunc etiam voluit Danaum memorare labores,
374  Difficilemque fugam: tangunt super

enim est reditu fraudatus Ulysses
378  Unus: apud Trojam multi periere Pelasgum.
379  Si renuis; tua pensa colum telamque revise 380
380  In thalamum scandens, operique instare puellas
381  Cura sit una tibi, non haec sunt auribus apta
382  Femineis, sed digna virum virtute meaque
383  Ante alios, uni cui summa heic tradita rerum est.
384  Dixerat: at gnatum genitrix mirata loquentem
385  Continuo paret dictis,

tegens. choreis pubes et carmine capta
453  Nil metuens genio indulget, dum vesper ab undis
454  Prodeat. occiduo postquam de litore nigrum
455  Extulit os, tum quisque suos petiere penates.
456  Nec non Telemachus pulcrum de more cubile,
457  Olli celsus ubi thalamus surgebat in aula,
458  Multa putans animo subiit. praeit aurea quassans
459  Lumina taedarum, servare adsueta pudorem, 460
460  Clarum

coram ) solio consurgit ab alto,
43  Et venit in medios. sceptrum dat protinus aureum
44  Qui lateri adstabat praeco Pisenor; et ille
45  Longaevum ante alios compellans incipit ore.
46  O senior, non ille procul, qui cogere jussit
47  Concilium, vir abest. ego sum quem lumine cernis
48  Praesentem, me namque unum dolor acrior urget.
49  Nec vero audivi, quae vobis arma reportem
50  Ipse prior, nec

adigunt voto submittere pectus.
60  Dumque iidem Icarii sedes genitoris adire, 60
61  Permetuunt, paret ille suae ut dotalia gnatae
62  Munera, cuique velit, tradens concedat habendam;
63  Exoritur non ulla dies, quin tecta frequentes
64  In mea conveniant, medioque ululante tumultu.
65  Lanigerumque gregem, caprasque, armentaque caedant
66  Magna boum, largisque epulis impune fruantur,
67  Atque mero,

nec fortis, Ulysses
69  Qualis erat, quisquam crudelem avertere pestem,
70  Auxilioque levare domum valet: haud ego contra 70
71  Sufficio tantum. veniet fors tempus, et arma,
72  Spero equidem, haec etiam non frustra dextera sumet.
73  Nunc et si qua foret vis addita, protinus aequas
74  Exigerem poenas; neque enim sit tolerabile damnum,
75  Aut facilis jactura domus. quae barbara tellus,
76  Quae regio hunc

aliis tunc acrior unus
96  Antinous demum sic voce silentia rupit.
97  Nequidquam o verbis, animoque elate superbo,
98  Telemache, immeritos cur nam haec convicia contra
99  Ingeris, invidiamque paras? non Graja juventus,
100  At culpanda parens fallaci praedita mente. 100
101  En tribus exactis quartus jam volvitur annus,
102  Ex quo nostra urit vivis praecordia flammis
103  Illa jubens sperare omnes,

manus, et diae munera mentis,
135  Astumque, illecebrasque, habuit quot nulla priorum
136  Tуrove, Alcmeneve, comamve exculta Mycene,
137  Quarum nulla potis certare insignibus orsis
138  Ipsius est, non illa tuis fovet utile rebus
139  Consilium. namque heic tua quaeque absumere certum est,
140  Hos fallax animos donec servabit, et artes 140
141  Haud certe sine mente datas, sine numine divum.
142  Illa

quippe hinc nulla avertere cura,
145  Aut quoquam fessos poterit revocare, priusquam
146  Vista legat numero ex omni, cui denique nubat.
147  Dixerat Antinous; cui rursum natus Ulysse
148  Subjicit. invitam non fas expellere tectis,
149  Quae genuit, quae me nutrivit lacte, parentem,
150  Sive usquam genitor vivit nunc sospes, et aura 150
151  Vescitur aetheria, seu funere mersus acerbo est.
152  Durum etiam est

turbati animi, ut videre volucres,
184  Diriguere metu, suspensique ora tenebant
185  Incerti, quid monstra ferant, quid numina poscant?
186  Hos interfatus senior tum voce Halitherses
187  Mastorides, quo non alius praestantior inter
188  Aequaevos fuerat divum portendere fata,
189  Et volucrum pennas, et tristia noscere signa.
190  Ille sibi cupiens, sociisque avertere luctum: 190
191  Eja agite o cives,

super ingruat, omnes
202  Consulite in medium, juvenum compescite fastum
203  Actutum, aut ipsi ponant ultro aspera corda,
204  Dum licet: hoc satius multo reor omnibus esse.
205  Namque ego certa loquor non fallax augur, et olli
206  Omnia jam perfecta cano, quaecumque monebam
207  Vaticinans, olim peterent quum pergama Graji,
208  Scanderet atque una classem fortissimus heros.
209  Ignotumque, inopemque,

digna parentes,
236  Ingentemque struant, dotalia munera, gazam,
237  Ut merita est. neque enim pubes cessabit achiva,
238  Credo equidem, hoc aliter fessa a certamine longo.
239  An vis ulla vetet? non ullius arma timemus,
240  Curamusque iras; non ipsum magna sonantem 240
241  Respicimus juvenem, nec quae canis omina frustra
242  Tu senior, coetu invisus magis unus in omni.
243  Interea assiduo laeta

dotalia munera, gazam,
237  Ut merita est. neque enim pubes cessabit achiva,
238  Credo equidem, hoc aliter fessa a certamine longo.
239  An vis ulla vetet? non ullius arma timemus,
240  Curamusque iras; non ipsum magna sonantem 240
241  Respicimus juvenem, nec quae canis omina frustra
242  Tu senior, coetu invisus magis unus in omni.
243  Interea assiduo laeta inter gaudia luxu
244  Absumentur opes, donec

est cura omnibus, idem
246  Omnes ardor habet tantae virtutis honorem
247  Quaerere: sola vetat nos haec absistere coepto,
248  Aut alias thalamo legere atque optare puellas.
249  Dixerat Eurymachus. sed non deterritus, illi
250  Telemachus sic voce refert. jam certa voluntas 250
251  Nostra tibi sociisque tuis: quid nunc precer ultra,
252  Quidve iterem toties, quae di supera alta tenentes,
253  Quaeque

voce affatur Achivos.
273  Huc vestros adhibete animos, et dicta loquentis
274  Audite, o cives, quis mitem, ac molliа regem
275  Pectora gestantem posthac, sanctamque colentem
276  Justitiam speret? quis non immania facta
277  Volventem, ac saevos agitantem corde furores
278  Permetuat, quando patriis virtutibus olim
279  Regnantis, placidaque urbem ditione regentis
280  Nulla subit Laërtiadae vos cura, nec

283  Illa caput leto objectans populare penates
284  Institit, atque Ithaci vi dura evertere census,
285  Scilicet haud iterum venmrum in tecta, sed usque
286  Abfore sic sperans. non pubi irascor acerbae,
287  At vobis, cives o semper inertia corda,
288  Vobis nunc irascor ego. proh Juppiter! omnes
289  Ut taciti sine voce sedent; nec jurgia plures,
290  Nec juvenum

saevis ardentia dicto
296  Pectora nequidquam cohibere? insurgere durum est;
297  Quamquam multa virum densentur millia contra,
298  Adversam in pubem, dapibus quam semper opimis
299  Mensa aliena fovet. non si ipse huc acer Ulysses
300  Adveniat, domibusque procos expellere tentet, 300
301  Efficiat quidquam conando; quin et sua fleret
302  Moesta viri reditu cari post tempore longo
303  Penelope, namque

coepit dictis turbato e pectore curas.
329  Nec tibi vis animi deerit, nec vivida bello
330  Dextera, si patrio quondam cum sanguine virtus 330
331  Illa tibi patria est divum data munere, quae nil
332  Non poterat, seu facta virum, seu dicta vocarent.
333  Haud vanum tibi cedet iter, nec vota fovebis
334  Irrita. ni vero genitor te clarus Ulysses
335  Penelopi junctus, vitae fudisset in auras,
336  Non

poterat, seu facta virum, seu dicta vocarent.
333  Haud vanum tibi cedet iter, nec vota fovebis
334  Irrita. ni vero genitor te clarus Ulysses
335  Penelopi junctus, vitae fudisset in auras,
336  Non spes ulla foret, tantis te emergere posse
337  Fluctibus, ac duros fortunae vincere casus.
338  Rara etenim soboles aequat virtute parentes,
339  Plurima deterior: pauci, quos aequus amavit

371  Quaerentem cari fortem casusque parentis.
372  Vix ea subridens dederat, quum natus Ulysse:
373  Haud mihi vos inter fas est versarier, inquit,
374  Antinoe, invitus mensa nec laetor opima.
375  An non illa satis, quae jam rapuistis acerbi
376  Multa mihi, parvus fueram dum scilicet infans?
377  Quid morer? An viridi factus nunc grandior aevo,
378  Dum mens certa viget, dumque ira in pectore gliscit,

erit certe via vana profecto.
382  Quamquam aliena ratis pelagi me turgida ducet
383  Per freta, vos quoniam sic me voluistis egentem.
384  Dixit, et Antinoi dextra se subtrahit ultro
385  Elapsus facili motu. Non secius illi
386  Et properare dapes, juvenique illudere certant.
387  Atque aliquis ficto ridens sic ore profatur:
388  Heu mala Telemachus molitur funera nobis
389  Omnibus! Aut ultor socios a Nestoris

quoque ut errando pereas, tuaque omnia raptent?
434  Heic maneas, dilecte, precor. quid ferre labores
435  Hos juvat, ac tumidi tentare pericula ponti?
436  Cui juvenis sic oranti: fide optima, dixit,
437  Non animus, non haec divum sine numine mens est.
438  Quin age, dicturam carae nil esse parenti,
439  Ante undena aderit quam lux duodenave, jura
440  Caelicolas testata, gravi ne percita luctu 440
441  Ipsa

pereas, tuaque omnia raptent?
434  Heic maneas, dilecte, precor. quid ferre labores
435  Hos juvat, ac tumidi tentare pericula ponti?
436  Cui juvenis sic oranti: fide optima, dixit,
437  Non animus, non haec divum sine numine mens est.
438  Quin age, dicturam carae nil esse parenti,
439  Ante undena aderit quam lux duodenave, jura
440  Caelicolas testata, gravi ne percita luctu 440
441  Ipsa sui pulcros

praesenti numine divi
32  Deinde dabunt. neque enim credo te in luminis oras
33  Adversis genitum fatis, sine mente deorum.
34  Dixit, et antetulit celeri vestigia gressu
35  Diva prior, juvenisque ducem non segnis euntem
36  Subsequitur, Pyliosque adeunt per gramina stratos.
37  Heic natos inter viridi compostus in herba
38  Nestor erat: circum sacris operata juventus
39  Exta igni properat, verubusque

cujus placidi sollemnia adestis
50  Ad sacra. postquam autem libaveris ipse precatus 50
51  Ore deos, comiti pariter cratera rigentem
52  Tende manu, post te superis ut libet honorem.
53  Auxilio divum nemo non indigus: ille
54  Sed quoniam nostro propior pubescit in aevo,
55  Hunc tibi florentem primo cratera corono.
56  Dixerat, inque manus spumantem munere bacchi
57  Dat subito. capit illa datum, praelataque

tardos sequeretur fama nepotes.
85  O Neleïade decus ingens Nestor Achivum,
86  Poscenti sumus unde, ultro tibi vera fatebor.
87  Sylvosa ex Ithaca vestras adnavimus oras;
88  Res privata viae caussa est, non publica: patrem
89  Quaerimus, auditum referat fors sicubi fama,
90  Magnanimum Laërtiaden, quem Pergama tecum 90
91  Evertisse ferunt pugnantem, atque Ilion altam.
92  Jam Danaum, quotquot fuerunt ad

velis mihi fata referre
100  Exstincti leto tibi visa, aut auribus hausta 100
101  Alterius sermone. illum nempe edidit unum
102  Ante alios homines miserum quondam optima mater,
103  Invisumque diis: quare non ulla profari
104  Cura mei, quaecumque tuo sub pectore servas,
105  Impediat. quin cuncta refer, si fortis Ulysses
106  Ille meus quondam genitor tibi tempore in ullo
107  Profuit iliacis, ubi passi

Patroclus; natus jacet illic insuper una
119  Antilochus, mea cura, et cursu fortis et hasta.
120  Sed quid ego haec autem memoro mala dira? quis illa 120
121  Enumeret seclis mortalibus omnia fando?
122  Non si vel quinos exactis mensibus annos,
123  Vel senos perstans Grajum scitabere cladem,
124  Scilicet audires omnem. longissima rerum
125  Suppeteret series, tuque ante revisere malles
126  Defessus longo

dolis genitor tuus, ortus ab illo
132  Si tamen es, ceu verba notans, vocemque loquentis
133  Admirans video; tuque ipse fatebere, nullam
134  Facundae similem magis olli munere linguae.
135  Non umquam nobis animi sententia discors,
136  Seu populi in coetus irent, seu fida Pelasgi
137  Optarent responsa eadem prudentia, et una
138  Mens ambobus erat semper, felicibus usa
139  Consiliis argiva

161  Surrexere animis studia in contraria versi.
162  Ergo illam somno fessos laxavimus artus
163  Per noctem variis turbati pectora curis;
164  Quippe Jovis gravis ira super crudele ferebat
165  Non dubiis damnum signis. jam reddita caelo
166  Lux fuerat, pelago puppes deduximus altas,
167  Impositisque opibus conscendere jussimus agmen
168  Femineum. sic pars divisa Agamemnona magnum
169  Restitit

luit, poenamque rependit.
215  Scilicet et caeso gnatum superesse parenti
216  Usque juvat: patriae necis ultor venit, et hostem
217  Aggressus poenas scelerato e sanguine sumpsit.
218  Tu quoque care puer non olli corpore dispar
219  Egregio, macte esto animis: te postera narrent
220  Secla virum, laudesque tuas ad sidera tollant. 220
221  Finierat. contra breviter cui natus Ulysse:
222  O decus

ingens decus usque viri nomenque manebunt.
226  O mihi si pariter tantas dent numina vires,
227  Queis et ego ulcisci valeam violenta procorum
228  Flagitia, et diros ausus! sed tale pararunt
229  Non mihi di munus, nec tam felicia patri
230  Fata meo: proin dura licet sint, ferre necesse. 230
231  Cui Nestor: quando es, dixit, nunc talia fatus.
232  Nec me, ambire tuae multos connubia matris,

scelus justis ulciscier armis.
240  Quod te si praesens carum tam Pallas haberet, 240
241  Quam Laërtiaden habuit sub moenibus olim
242  Dardaniis, ubi multa sumus fata aspera passi;
243  (Namque ego non ulli manifesto numine adesse
244  Caelicolas vidi, semper Tritonia ut olli
245  Adfuit:) illa adeo si carum te quoque haberet,
246  Credo equidem invisos nequidquam oblita hymenaeos
247  Ista omnis

ille imo ducens suspiria corde:
249  Numquam ego, quae jactas tam laeta haec, adfore sperem,
250  O senior: spondes nam magna, auditaque tantum 250
251  Attoniti mira replent dulcedine pectus.
252  Sed non, et faveant si di, contingere credam
253  Posse mihi tam laeta: haud rerum hic volvitur ordo.
254  Sic ille. excepit Pallas sic deinde loquuta:
255  Quod tantum, sate Ulysse, tibi scelus excidit ore?

conjugis astu,
262  Aegisthique dolis. di tantum avertere funus
263  Triste viri nequeunt, quando jam tempora mortis
264  Lex certa attulerit, Parcarum et jusserit hora.
265  Haec dea. Telemachus sed non his laetior infit:
266  Mittere tempus, ait, jamque isthaec Mentor, et aegro
267  Projicere has animo curas: haud amplius olli
268  Stat reditus. misero mortem supera alta tenentes
269  Caelicolae irati

age Nelide Nestor dic vera roganti:
274  Ille Mycenaeus magnorum ductor Achivum
275  Quo periit leto domitus, queis frater in oris
276  Tunc Menelaus erat, quave ipsum perfidus arte
277  Perdidit Aegisthus non par congressus ad arma?
278  Martius an patrium nondum Menelaus in Argos
279  Venerat, ignotis etiam tum finibus errans; 280
280  Ille autem, furto gaudens, hunc funere mersit?
281  Talia quaerebat:

puer, inquit, et omnem
283  Expediam seriem, quam tu quoque volvere tecum
284  Nec dubio indicio, tacita nec mente videris.
285  Nam vivum phrygiis rediens Menelaus ab oris
286  Si foret Aegisthum nactus, non pulvere quisquam
287  Aggesto extincti corpus texisset humandum,
288  Sed canibus data praeda feris lanianda per agros
289  Alitibusque, procul caris jacuisset ab Argis; 290
290  Nullaque

sacram pervenimus arcem
313  Sunion, Arcitenens telum jaculatus ab axe
314  Perculit in celsa Menelai puppe magistrum
315  Haerentemque manu clavo, cursusque regentem,
316  Phrontin Onetoridem, quo non praestantior alter,
317  Quum fureret gravis ira sali, deducere naves
318  Fluctibus in rapidis, dirosque lacessere nimbos.
319  Ergo licet cursusque simul ventique vocarent, 320
320  Restitit, ut socium

sed Nestor abire
389  Increpitans dictis, atque haec super addidit ore. 390
390  Juppiter avertat, dique hoc stellantis olympi
391  Dedecus! ad navim vosne hinc fugietis euntes
392  Sedibus a nostris? non haec desertaque tantum,
393  Nec spoliata adeo domus est, ut tegmina desint
394  Purpurea, et pictae laenae, queis mollia possit
395  Membra simul dominus, simul hospes nocte fovere.
396  Adsunt et

aquilae in formam: subito stupor omnibus ora
422  Attonitis visu pressit; miratus et ipse
423  Ante alios monstrum senior dextramque prehendit
424  Telemachi, placidoque haec insuper edidit ore.
425  Non ego te pulcrae spero fore laudis egenum,
426  Sic adeo juvenem quum di comitantur euntem.
427  Haud hic haud alius caeli supera alta colentum,
428  Ni Jovis armipotens soboles fortissima virgo,

alta colentum,
428  Ni Jovis armipotens soboles fortissima virgo,
429  Quae validum pariter miro tibi honore parentem 430
430  Clarabat Danaos inter. salve dea, salve,
431  Atque adsis venerata, meae non invida laudi,
432  Et thalami sociae, natis et semper amica.
433  Ipse tibi: vitulam, lata quae fronte superbit
434  Indomita, et collo nondum juga sensit aratri,
435  Mox feriam,

semper amica.
433  Ipse tibi: vitulam, lata quae fronte superbit
434  Indomita, et collo nondum juga sensit aratri,
435  Mox feriam, fulvumque inducam cornibus aurum.
436  Sic vovit senior: non aspernata voventem
437  Audiit e caelo Pallas. dein limina ad alta
438  Cum generis natisque heros processit, et una
439  Assedere thoris variisque sedilibus omnes. 440
440  Queis subito

Hoc implet cratera mero, libansque Minervae
444  Vota facit supplex natae Jovis aegida habentis.
445  His demum exactis, perfecto munere divum,
446  Quisque suos fessu somno petiere penates.
447  At non Telemachus: namque illum divite Nestor
448  In lecto, placida voluit requiescere nocte
449  Aedibus in propriis, ubi porticus alta sonabat; 450
450  Quem juxta accubuit bello Pisistratus acer,

fundunt in pocula vinum.
527  Et jam finis erat; saturis quum maximus heros:
528  Ite agite o gnati, dixit, pulcrumque comantes
529  Ducite cornipedes altoque adjungite curru. 530
530  Jusserat: illi autem non segnes jussa capessunt,
531  Continuoque acres curru junxere jugales.
532  Nec minus et, servare penum cui tradita cura,
533  Fida tulit cererem custos, et munera bacchi,
534  Atque

jungebat Alectoris almam
13  Spartana de gente, olli quem serva crearat
14  Pulcra seni fortem Megapenthem. germina namque
15  Nulla dii tribuere Helenae, postquam edidit ipsi
16  Hermionem forma Veneri non cedere dignam.
17  Ergo omnis festo resonabat regia coetu,
18  Finitimique aderant populi, civesque vocati
19  Munere gaudentes. quos inter dulce canebat
20  Aurea plectra ciens vates,

populos, felicia regna colentes,
97  Sidoniosque, ipsosque adii devectus Erembos,
98  Et Lybiam, nascuntur ubi cum cornibus agni,
99  Terque venit longum rediens faetura per annum.
100  Non dominus, non pastor eget, nec deficit umquam 100
101  Caseus, aut agni molles, aut copia lactis,
102  Plena sed usque novae distendunt ubera faetae.
103  Interea dum multa parans his jactor in oris,

felicia regna colentes,
97  Sidoniosque, ipsosque adii devectus Erembos,
98  Et Lybiam, nascuntur ubi cum cornibus agni,
99  Terque venit longum rediens faetura per annum.
100  Non dominus, non pastor eget, nec deficit umquam 100
101  Caseus, aut agni molles, aut copia lactis,
102  Plena sed usque novae distendunt ubera faetae.
103  Interea dum multa parans his jactor in oris,
104  Leto alius

sed usque novae distendunt ubera faetae.
103  Interea dum multa parans his jactor in oris,
104  Leto alius fratrem domuit, nil triste timenti
105  Insidians furtim malefidae conjugis astu.
106  Sic regno non sponte, opibus neque laetor adeptis.
107  Haec tamen a patribus, vita si forte fruuntur,
108  Nota reor vobis. Priami quis nesciat urbem,
109  Imperiumque Asiae magnum, versosque penates 110

Alcandra, ubi dives
153  Alta canopaeis tollit se regia Thebis.
154  Ille duo dederat Menelao argentea labra,
155  Et tripodas geminos, atque auri dena talenta;
156  Ast Helenae non parca super dedit optima conjux
157  Auratamque colum, calathique volubile textum
158  Argenti summas auro ludente per oras.
159  Obtulit hunc olli plenum tum stamine Phylo 160
160  Rite

165  Atrida, nostros qui nunc adiere penates,
166  Hi juvenes? vanam seu mendax fallat imago,
167  Seu moneat verax, dicam, quando ipse profari
168  Fert animus, tacitaque vetat consistere lingua.
169  Non ego tam simili vel nympham corpore vidi, 170
170  Vel puerum (cernentis adhuc stupor occupat ora)
171  Quam similis magni nato est hic omnia Ulyssei
172  Telemacho, puerum quem quondam in sede reliquit

Atrida,
225  Consiliis clarum, quoties tua facta revolvens
226  Narrabat senior poscentibus omnia natis.
227  Quare etiam si forte licet, parere monenti
228  Ne pigeat: non ulla mihi nam flere voluptas
229  Post epulas. tales referat sine crastina curas 230
230  Orta dies; neque enim miseris, qui morte quierunt,
231  Invideo lacrimas supremaque munera leti.
232  Post

lacrimas supremaque munera leti.
232  Post obitum quippe unus honos mortalibus aegris
233  Hic superest tondere comas e vertice summo,
234  Ac tristes de more genas perfundere fletu.
235  Heu subiit letum non ultimus inter Achivos
236  Frater et ipse meus notus tibi: non ego praesens
237  Olli aderam, sed fama tulit non vana, fuisse
238  Antilochum pedibusque acrem jaculoque valentem.
239  Talia Nestorides,

honos mortalibus aegris
233  Hic superest tondere comas e vertice summo,
234  Ac tristes de more genas perfundere fletu.
235  Heu subiit letum non ultimus inter Achivos
236  Frater et ipse meus notus tibi: non ego praesens
237  Olli aderam, sed fama tulit non vana, fuisse
238  Antilochum pedibusque acrem jaculoque valentem.
239  Talia Nestorides, quem contra excepit Atrides: 240
240  Quandoquidem sic ipse

comas e vertice summo,
234  Ac tristes de more genas perfundere fletu.
235  Heu subiit letum non ultimus inter Achivos
236  Frater et ipse meus notus tibi: non ego praesens
237  Olli aderam, sed fama tulit non vana, fuisse
238  Antilochum pedibusque acrem jaculoque valentem.
239  Talia Nestorides, quem contra excepit Atrides: 240
240  Quandoquidem sic ipse mones, et pectore sensus.
241  In tenero versas

fruuntur opimis.
256  Atque ibi pulcra novam versans in pectore fraudem
257  Tyndaris immiscet medicata in pocula succum
258  Adversumque irae et ducentem oblivia luctus.
259  Hauriat hunc si quis, non tristi sparserit imbre 260
260  Ora per integram lucem, non saeva parentem
261  Si rapiat misero Parcarum dextera utrumque
262  Nec videat coram si fratrem aut germina cara
263  Vulnifico

in pectore fraudem
257  Tyndaris immiscet medicata in pocula succum
258  Adversumque irae et ducentem oblivia luctus.
259  Hauriat hunc si quis, non tristi sparserit imbre 260
260  Ora per integram lucem, non saeva parentem
261  Si rapiat misero Parcarum dextera utrumque
262  Nec videat coram si fratrem aut germina cara
263  Vulnifico concisa peti per corpora ferro.
264  Talem gnata Jovis

ipsa ex ordine fabor,
279  Atque unum e multis (neque enim certamina duri 280
280  Cuncta Ithaci fando sperem percurrere posse)
281  Expediam Trojae media intra moenia gestum.
282  Ille etenim quondam non ullo corda labore
283  Fractus apud Xanthum sua diris corpora plagis
284  Sustinuit foedare ultro; circumque decoros
285  Injiciens humeros sordentem ut servus amictum
286  Dardania est ausus penetrare in

penetrare in moenia furtim
287  Solus, inops, formamque omnem diversus ab illo,
288  Qui proceres inter grajos in litore stabat.
289  Talis erat veniens, cunctosque fefellit in urbe; 290
290  Trojugenas. non et potuit me fallere quamvis
291  Corpore mutatus: multis in millibus una
292  Agnovique virum, dictisque aggressa vocavi.
293  Ille nihil certi simulata mente referre,
294  Ingeniique sui primum non

non et potuit me fallere quamvis
291  Corpore mutatus: multis in millibus una
292  Agnovique virum, dictisque aggressa vocavi.
293  Ille nihil certi simulata mente referre,
294  Ingeniique sui primum non immemor omnes
295  Cunctando impartes versari: mox ubi lotum
296  Vestibus indueram, et juraram numina magna,
297  Nil prius Hectoridis dicturam fortibus, atras
298  Quam rursum ad naves, tentoria et

velis mihi fata parentis
379  Exstincti leto visa, aut audita referre 380
380  Alterius sermone, unum nempe edidit illum
381  Prae cunctis miserum Grajis quondam optima mater,
382  Invisumque diis: quare non ulla profari
383  Cura mei, quaecumque tuo sub pectore servas,
384  Impediat; quin cuncta refer, si fortis Ulysses
385  Ille meus, genitor dextra tibi tempore in ullo
386  Profuit, iliacis,

docuit quondam verax me in gurgite vasto
412  Caeruleus senior, repetamque ex ordine dicta.
413  Nequidquam optantem patrios invisere fines
414  In viridi Aegypto me saevo numine divi
415  Continuere diu. non illis namque litaram
416  Rite sacris, ceu fata deum, ceu jussa ferebant.
417  Stat pelago in lato, diti praetenta Canopo,
418  Insula, quam dixere Pharon cognomine, tantum
419  Semota a terris, quantum

videndam.
436  Atque ea ubi steterat propius, sic ore loquuta est:
437  Quis furor, aut mens dira expertem sensibus urget
438  Omnibus? anne ultro cessas; atque aspera gaudes
439  Ferre mala heic residens? non certa pericula sentis 440
440  Lentus adhuc claususque mari carisque relictus
441  A sociis, queis victa fame jam corda labascunt?
442  Huic refero: o tandem quaecumque es magna dearum,
443  Dicam

sentis 440
440  Lentus adhuc claususque mari carisque relictus
441  A sociis, queis victa fame jam corda labascunt?
442  Huic refero: o tandem quaecumque es magna dearum,
443  Dicam equidem, nec vera tegam. non sponte morantem
444  Aspicis heic; laesi retinet me numinis ira.
445  Sed tu diva mone, norunt quando omnia divi,
446  Quis superum mihi saevit atrox, cursumque moratur
447  Plena vetans ventis intendere

527  Nos etiam primos, deceptus imagine falsa,
528  Rettulit in censum; dein stratus et ipse quievit.
529  Irruimus clamore alto, dextramque jacenti 530
530  Injicimus. contra ille suae non immemor artis
531  Fit subito fulvusque leo cervice comanti,
532  Squamosusque draco, tygrisque, ac horribilis sus,
533  Fontis et unda liquens, procera et stirpibus arbos:
534  Instamus circum affusi,

litare
548  Debueras, prius alba dares quam carbasa ventis,
549  Rite secundarent ut cursus vasta profecto 550
550  Per maria, optatis proram rapientibus austris.
551  Nam patrias non ante licet contingere sedes,
552  Aspicere et notos reduci, quam sacra fluentis
553  Ab Jove tu longe repetas hinc ostia nili
554  Aegyptum invectus viridem, donisque peractis

nefas agitans, alta in penetralia regem.
622  Heic illum ignarumque doli, ignarumque pericli,
623  Exceptum ferro, ut plena ad praesepia taurum,
624  Occupat, atque epulas inter demittit ad orcum.
625  Non quisquam Atridae sociorum in caede relictus,
626  Non quisquam Aegisthi: cuncti occubuere sub isdem
627  Sedibus, adversis confossi рectorа telis.
628  Dixerat: ipse gravi fixus praecordia luctu

illum ignarumque doli, ignarumque pericli,
623  Exceptum ferro, ut plena ad praesepia taurum,
624  Occupat, atque epulas inter demittit ad orcum.
625  Non quisquam Atridae sociorum in caede relictus,
626  Non quisquam Aegisthi: cuncti occubuere sub isdem
627  Sedibus, adversis confossi рectorа telis.
628  Dixerat: ipse gravi fixus praecordia luctu
629  Stratus humi flebam, nec jam producere vitam 630

in litore vidi
651  Ogygio, vitreas ubi sedes pulcra Calypso
652  Incolit: heic refluo clausum late undique ponto
653  Detinet exsilio in longo, quin cedere possit,
654  Molirive fugam: non illi aut curva carina,
655  Aut socii, queis terga sali spumantia findat.
656  Te vero nec fata sinent, Menelae, nec ipsi
657  Caelicolae quondam patriis occumbere in Argis.
658  Elisii longe in

dimittam, opibusque juvabo
689  Ad patrias reducem terras. tibi munera ternos 690
690  Alipedes currumque dabo, variisque figuris
691  Cratera ardentem, sacros in honore deorum
692  Quo latices nostri libes non immemor umquam.
693  Haec heros ubi fatus erat, sic orsa reponit
694  Telemachus: me tanta precor ne tempora lentum
695  Heic agere, o rex magne, jube: simul otia ducens
696  Exigerem totum revolutis

patriae alipedes. maneant, tibi nempe futuri
706  In pretio, qui regna tenes ingentia campis,
707  Lotus ubi viret alta, viret formosa cyperus,
708  Hordeaque, et segetes, et plurima surgit avena.
709  Non cursu spatia ampia patent, non florida prata 710
710  Sunt Ithacae; capras tantum fovet aspera dumis,
711  Et mihi cara magis, quam si vim pascat equorum.
712  Nulla adeo aut campis felix, aut curribus apta

tibi nempe futuri
706  In pretio, qui regna tenes ingentia campis,
707  Lotus ubi viret alta, viret formosa cyperus,
708  Hordeaque, et segetes, et plurima surgit avena.
709  Non cursu spatia ampia patent, non florida prata 710
710  Sunt Ithacae; capras tantum fovet aspera dumis,
711  Et mihi cara magis, quam si vim pascat equorum.
712  Nulla adeo aut campis felix, aut curribus apta
713  Insula, finitimo

769  Antinous: furor illi atra caligine mentem 770
770  Intus agit, funditque oculis ardentibus ignem.
771  Commissum heu facinus magnum: discedere furtim
772  Sic potuit, sic ille minas non fudit inanes?
773  Ergo puer nobis impune illuserit unus
774  Scilicet invitis, pelagoque immittere navim
775  Ausus, et eximiam secum deducere pubem:
776  Jam premere incipiet gravior

soliti reges, solitus vexavit acerbis
802  Hunc odiis, illum contra dignatus amore est:
803  Omnibus ille aequus, nil cuiquam triste paravit.
804  Sed vis dira patet, vestraeque injuria mentis
805  Improba: non ulla est meriti nunc gratia tanti.
806  Dixerat. atque Medon: utinam, regina, malorum
807  Haec, inquit, tibi summa foret; sed majus adorsi
808  Et gravius multo, quod Juppiter arceat oro,
809  Flagitium

per Argos et Hellada notum.
841  Nunc etiam abreptus nimbis turbantibus aequor
842  Unigena abscessit carus, matremque reliquit
843  Ignaram. nec me ulla e vobis surgere lecto
844  Improba tunc monuit; non ulla adiisse parentem
845  Sustinuit, quum nosset iter lacrimabile nati?
846  Haec mihi si miserae citius via nota fuisset,
847  Aut heic mansisset, quamquam jam certus eundi;
848  Sedibus aut isdem

nunc puris te vestibus indue lota,
865  Atque altae circum lectis comitata puellis
866  Conscendens penetrale domus fer vota Minervae:
867  Illa tibi reddet vel ab atro funere natum;
868  Non vero patiare senis crudescere vulnus.
869  Haud Arcesiadae soboles invisa Tonanti 870
870  Est penitus, divisque aliis: superabit, et agros
871  Qui teneat pingues, et celsas incolat aedes.
872  His

ferunt famuli: tum pinum in vasta trahentes 900
900  Aequora conscendunt alacres, epuliaque refecti
901  Opperiunt, sero veniat dum vesper olympo.
902  At vero summum regina ingressa cubile,
903  Non potus, non illа cibi memor, аnxia stratis
904  Incubuit. metus acer agit, num funera natus
905  Effugiat, moriens an fato occumbat acerbo?
906  Ac velut ille leo juvenum turbante caterva
907  Multa

ferunt famuli: tum pinum in vasta trahentes 900
900  Aequora conscendunt alacres, epuliaque refecti
901  Opperiunt, sero veniat dum vesper olympo.
902  At vero summum regina ingressa cubile,
903  Non potus, non illа cibi memor, аnxia stratis
904  Incubuit. metus acer agit, num funera natus
905  Effugiat, moriens an fato occumbat acerbo?
906  Ac velut ille leo juvenum turbante caterva
907  Multa timet,

subit, clausasque fores ingressa cubilis,
919  Qua clavi via facta patet, super adstitit ipsum 920
920  Ad caput, atque ultro reginam affata cubantem est.
921  Dormis, Penelope, dormis exterrita corde?
922  Non te caelicolae curis tabescere, et usque
923  Moestam flere sinunt: namque huc tua salva redibit
924  Progenies, nulla divis obnoxia culpa.
925  Cui tum Penelope referens, quam somnia circum
926  Blanda

tua salva redibit
924  Progenies, nulla divis obnoxia culpa.
925  Cui tum Penelope referens, quam somnia circum
926  Blanda volant, formisque animum fallacibus implent:
927  Cur, ait, o soror alma venis? non ante penates
928  Hos petere adsueras tam longo tramite distans.
929  Curve eadem cessare jubes a fletibus, actam 930
930  Tristibus heu curis, miserae quae pectora torquent?
931  Amisi prius ipsa virum

patriam reduci, postquam genitoris amore
20  Et Pylon et claras adiit Lacedaemonis arces. 20
21  Sic ait: ast olli nimbosi rector olympi:
22  Pallas, ait, mea gnata, quid haec te cura remordet?
23  Non tibi jam sedit sententia, ut acer Ulysses
24  Adveniens perdat sontes ultricibus armis?
25  Telemachum vero, potis es namque ipsa, per undas
26  Duc age duc patriae ad fines: dent carbasa retro,

hilarans dulcedine mentem.
80  Atque ibi tum pulcra correptus imagine rerum 80
81  Constitit admirans domitor fortissimus Argi
82  Inde oculos postquam cupidos tulit omnia circum,
83  Antrum ingens subiit. non illum candida nympha
84  Non subito agnovit, subeuntem ut limina vidit
85  Prima domus; neque enim, quam vis distantia longe
86  Tecta colant, facies dis est ignota deorum.
87  Haud intra sedes aderat

ibi tum pulcra correptus imagine rerum 80
81  Constitit admirans domitor fortissimus Argi
82  Inde oculos postquam cupidos tulit omnia circum,
83  Antrum ingens subiit. non illum candida nympha
84  Non subito agnovit, subeuntem ut limina vidit
85  Prima domus; neque enim, quam vis distantia longe
86  Tecta colant, facies dis est ignota deorum.
87  Haud intra sedes aderat Laërtius heros;
88  At

inter pulcherrima dictis
93  Mercurium alloquitur radianti in sede locatum.
94  O Maja generate, interpres fide Tonantis,
95  Aurataque potens virga, venerandas et aeque
96  Carus ades; quae caussa viae? non ante recessus
97  Visere te memini nostros. age fare, quid optas?
98  Si fas, si potero, mihi jussa capessere mens est:
99  Quin sequere ulterius: ponam digna hospite dona.
100  Haec ubi dicta dedit,

immiscuit haustus
102  Nectaris: ille bibit gaudens et vescitur una.
103  Postquam coenarat, dapibusque refecerat artus
104  Aggreditur nympham placido sic ore loquutus.
105  Divane me divum poscis? non vera negabo
106  Quandoquidem sic alma jubes. descendere jussit
107  Juppiter invitum: quis enim per tanta refusi
108  Stagna maris veniat delapsus ab aethere sponte,
109  Nulla hominum sese qua tollunt

sylvis Latonia virgo
135  Perculit aggressum numquam fallente sagitta.
136  Sic etiam quum victa animi Iasiona petivit
137  Flava Ceres, dulcemque ardens saturavit amorem
138  Mixta viro per culta soli, non inscius illum
139  Juppiter ardenti jaculatus fulmine stravit.
140  Nunc eadem vos cura agitat, quod sanguine cretus 140
141  Mortali vir adest carus mihi. pinea fractae
142  Illum ego versantem se

effatus abit motis Cyllenius alis.
159  Illa autem, postquam magni Jovis horrida jussa
160  Audiit, extemplo contra processit Ulyssem. 160
161  Hunc solo reperit projectum in litore: fletu
162  Lumina non umquam cessant, vis vivida dulcem
163  Carpitur optanti reditum, nec mollia curat,
164  Gaudia jam teneros nymphae pertaesus amores.
165  Ille cava sub rupe cubans in nocte jacebat,
166  Invitusque deae

Adnuerint, quorum vis major, et omnia noscit,
185  Et melius sanctae regit omnia numine mentis.
186  Sic ait. obstupuit fantem Laërtius heros,
187  Continuoque: aliud simulato pectore volvis,
188  Non reditus mihi, nympha, paras. mene horrida, dixit,
189  Exigua tentare jubes rate caerula ponti,
190  Quae neque surgentes ingenti mole carinae 190
191  Trajiciant actae facili Jovis alite vento?
192  Non

reditus mihi, nympha, paras. mene horrida, dixit,
189  Exigua tentare jubes rate caerula ponti,
190  Quae neque surgentes ingenti mole carinae 190
191  Trajiciant actae facili Jovis alite vento?
192  Non ego te invita conscendam, diva, nec usquam
193  Hinc fugiam, ni sancta mihi juraveris ante
194  Numina, nil aliud per te mihi triste timendum.
195  Vix ea: subrisit pulcro dea caerula vultu,

in aevum. 220
221  Si tamen heu scires, quantos tibi fata labores
222  Ante parant, patriae venias quam vectus ad oras;
223  Credo equidem, haec mecum servares limina major
224  Et senio et leto, quamquam non immemor umquam
225  Conjugis usque adeo cupias invisere vultus,
226  Quae miserum cogit semper tabescere curis.
227  Nec vero faciemque minus formosa nec artus
228  Ingentes reor esse; nefas mortalia

genus, tua forma perennis
234  Stat sine fine, animus nec secius ardet abire
235  Scilicet, ac patriae dilectas visere sedes.
236  Si vero divum quis in aequore saeviat atro,
237  Omnia durando patiar, non pectore gestans
238  Corda ignara mali; bello jactatus, et alto
239  Namque tuli jam multa: etiam haec sors aspera cedat.
240  Nec plura his. titan subiit delapsus in aequor 240
241  Interea, sparsitque

tenui velamine pallam,
247  Artis opus rarae charitum, demisit ad imos
248  Nympha pedes, zonaque latus constrinxit utrumque
249  Auro intertexta; tum flavo vertice mytram
250  Imposuit properans reditum non segnis Ulyssi. 250
251  Principio solido e ferro dat habere bipennem
252  Ingentem: hinc acies atque hinc splendescit acuta,
253  Ac teritur qua parte manu, sustentat eamdem,
254  Ceu capulus, pulcro

instat vicina. o terque quaterque beati
334  Inachidae, magnis queis coram occumbere Atridis
335  Contigit iliacae pugnando ad moenia gentis!
336  Mene illo exstinctum vitam hanc effundere in auras
337  Non potuisse die, quum me contra aspera tela
338  Troës ad exanimi jactabant corpus Achillei?
339  Tunc mihi apud Grajos ingens et parta fuisset
340  Gloria, et inferiae dignae; nunc funere tristi 340

aegrumque, volans par omnia mergo
370  Prodiit e fluctu, navimque ingressa resedit, 370
371  Ac propior sic fata. Quid o tibi rector aquarum
372  Tam graviter saevit, tantas et suscitat iras?
373  Infelix! At non te perdet in aequore, quamvis
374  Id quoque, si possit, cupiat furialibus orsis.
375  Quin sequere o mea dicta, atque exue vestibus artus
376  Nudatos, ventisque feris sine ferre carinam
377  Per vada

monens? nondum parebo: dissita longe
394  Visa jacet tellus, ubi spondent fata salutem.
395  Quin ego quae potior surgit sententia menti,
396  Hanc sequar, et junctis donec compagibus haerent
397  Robora, non illis usquam dimotus abibo
398  Dura ferens. postquam navim disperserit aestus,
399  Nil melius quando superest, per caerula nabo.
400  Atque ea dum secum turbata mente volutat, 400
401  Saevus in

utque olim violento turbine ventus,
404  Venit ubi in magnum stipularum illapsus acervum,
405  Dissolvens vacuas omnem dispergit in auras
406  Hаc illac: sic texta ratis maris unda resolvit.
407  At non tardatus casu vafer emicat heros
408  Et sese, velut altus equo, locat arbore longa,
409  Nudatusque artus vittam sub pectore sternit;
410  Et jam undas pronus subiens, et brachia

reddunt depulsa tabe salutem:
436  Haud aliter cupido jucunda apparuit olli
437  Vertice frondifero tellus adsurgere visa.
438  Innatat, ac pedibus nitens conscendere litus
439  Adcelerat. sed postquam aberat non longius arvis,
440  Quam vox auditur resono clamantis ab ore, 440
441  Illisi ad cautes hausit strepitantia ponti
442  Murmura. namque ingens reboabat litore fluctus
443  Horrendum eructans, salsaque

contraxit et ambo
503  Brachia jam nimio lassatus corda labore,
504  Edomitusque mari. tumet albo corpore totus,
505  Atque liquor large salsus promanat ab ore,
506  Naribus et plenis: non vox, aut spiritus aegro,
507  Sed jacet, exanimansque artus stupor urget inertes.
508  Postquam auras hausit spirans, pulsumque recepit
509  Corde animum, solvit diam sub pectore vittam,
510  Immisitque

medio natas inter de stirpibus isdem 530
529  Felicem hinc oleam, hinc oleastrum fronde virentem,
530  Quas neque ventorum gravium vis humida perflat,
531  Nec Phoebus radiis flammantibus acer adurit,
532  Non imber penetrat. sic arctis nexibus haerent,
533  Inque vicem ramos et densa cacumina jungunt.
534  Huc Ithacus subiit, foliisque agreste cubile
535  Aggessit stratis, quorum vis magna jacebat

36  Quin simul ac radiis aurora retexerit orbem
37  Loturae properemus: ego comes addita tecum
38  Ipsa adero, curamque omnem partibor, ut una:
39  Expedias mecum facili te nympha labore,
40  Non etenim, mihi crede, diu sine conjuge virgo 40
41  Sedibus in patriis ludes; te prima juventus
42  Jam petit, et cupidis in te suspirat ocellis,
43  Verum age cornipedes geminos ad frena sub ortum
44  Fac

interea formosa in veste nitentem
58  Nausicaam excivit. miratur somnia virgo,
59  Egrediensque toro, sua visa parentibus ultro
60  Nunciet ut caris, celerat per tecta domorum. 60
61  Haud mora; non longe nacta est utrumque. sedebat
62  Ante focum fidis mater stipata ministris
63  Puniceum versans contorto pollice vellus:
64  At genitor tum forte suis a sedibus ibat
65  Concilium in magnum tendens,

mihi vero haec omnia curae.
78  Sic fata est; nec enim pudor ipsam dicere sivit
79  Plura, nec optatos patri memorare hymenaeos.
80  Ille tamen novit latitantes pectore sensus, 80
81  Et sic pauca refert. non bigas, gnata, negabo,
82  Non poscas quaecumque; i felix: alta ministri
83  Ad juga cornipedes jungent, currumque parabunt.
84  Haec dicens dat jussa viris. nec segnius illi
85  Educuntque levem currum,

fata est; nec enim pudor ipsam dicere sivit
79  Plura, nec optatos patri memorare hymenaeos.
80  Ille tamen novit latitantes pectore sensus, 80
81  Et sic pauca refert. non bigas, gnata, negabo,
82  Non poscas quaecumque; i felix: alta ministri
83  Ad juga cornipedes jungent, currumque parabunt.
84  Haec dicens dat jussa viris. nec segnius illi
85  Educuntque levem currum, lapsusque rotarum

tale choris florescere germen!
180  Ante alios tamen ille omnes felicior unus, 180
181  Qui te dives opum sua quondam ad limina ducet
182  Muneribus victam. nam talem e sanguine nostro
183  Non nympham, non ipse virum vidi: occupat ergo
184  Mirantem stupor, et raptis vix sensibus hisco:
185  Tale erat in Delo, quod vidi ad Apollinis aram
186  Formosum tenerae germen juvenescere palmae;

florescere germen!
180  Ante alios tamen ille omnes felicior unus, 180
181  Qui te dives opum sua quondam ad limina ducet
182  Muneribus victam. nam talem e sanguine nostro
183  Non nympham, non ipse virum vidi: occupat ergo
184  Mirantem stupor, et raptis vix sensibus hisco:
185  Tale erat in Delo, quod vidi ad Apollinis aram
186  Formosum tenerae germen juvenescere palmae;
187  Namque illuc

regit sceptrisque potentior urbem.
228  Haec ubi fata, vocat famulas ac talia mandat,
229  O gressus cohibete: viro cur denique viso ubi
230  Diffugitis? saevumne hostem advenisse putatis? 230
231  At non ille satus, nec Phoebi lumen et auras
232  Spero equidem aspiciet posthac volventibus annis,
233  Horrida qui placidis Phaeacibus inferat arma.
234  Quippe sumus cari superis, medioque tenemus

affufis queis circum haec subdidit heros;
250  Longius hinc vos ferte pedes, dum fluminis unda 250
251  Tabentes humeros sale tergam, et suave liquenti
252  Rore olei visi longo post tempore lustrem.
253  Non ego nam vobis circum cernentibus artus
254  Perluere, aut ausim nymphis adsistere nudus.
255  Dixerat: illae abeunt, dominaeque ea dicta reportant.
256  Interea salsum tergens circum undique rorem

hyacinto e vertice crispos
265  Effundit nigra rutilos ferrugine crines.
266  Argentum veluti fulvo variaverit auro
267  Artificis quum docta manus, quem Mulciber una,
268  Pallas et ipsa suas docuit non invida laudes;
269  Artis opus rarae admirans stupet excita turba,
270  Luminibusque inhiat tacitis. ita nata Tonante 270
271  Olli humeris capitique novos afflarat honores.
272  Jamque nitens Charitum

sua delegit habendum
324  Ipsa virum, sociumque aliis excivit ab oris
325  Tot patriae claros jam dedignata hymenaeos.
326  Sic dicet juvenum mala turba, ingrataque famae.
327  Damna feram. neque enim non ipsa irata puellam
328  Arguerim, quae forte viros versarier inter
329  Sponte sua haud dubitet necdum genitoribus orba, 330
330  Nec thalami vinclis, taedisque jugalibus aucta.
331  Quare age, sub

audi, frustra ante vocata,
377  Quum me alto dirus pelago Neptunus agebat:
378  Da molles Phaeacum aditus, da inflectere mentem.
379  Talibus orabat supplex: summo dea caelo 380
380  Audiit orantem, sed non se offerre videndam
381  Clara in luce palam voluit non immemor irae
382  Immitis patrui, furiis qui saevus acerbis
383  Jactabat Laërtiadem maria omnia circum,
384  Litora ne patriae, dulcesque

Neptunus agebat:
378  Da molles Phaeacum aditus, da inflectere mentem.
379  Talibus orabat supplex: summo dea caelo 380
380  Audiit orantem, sed non se offerre videndam
381  Clara in luce palam voluit non immemor irae
382  Immitis patrui, furiis qui saevus acerbis
383  Jactabat Laërtiadem maria omnia circum,
384  Litora ne patriae, dulcesque reviseret oras.

atque olli sic caesia diva reponit.
28  Tecta tibi nunc, hospes, ego, quae regia quaeris,
29  Monstrabo; stant ipsa patris prope limina nostri:
30  Sic tacitus modo perge, viae dux ipsa praeibo. 30
31  Non tibi compellare viros, nec reddere voces
32  Cura sit: haud etenim genus est tractabile vulgi,
33  Nec multum hospitiis indulget. freta juventus
34  Navigiis maria alta secat, ferturque superba
35  Per

67  Ipse suis telis celsa jaculatus in aula
68  Perdidit Arcitenens, et filia sola relicta est
69  Arete, Alcinous cui se conjunxit, et ipsam
70  Eximio semper coluit dignatus honore. 70
71  Non ulla in terris mulier sub conjuge vixit
72  Usque adeo dilecta, suo velut illa marito
73  Cara viget, natisque suis, et civibus: ipsam,
74  Incedit quoties latam spatiata per urbem
75  Excipiunt plausu,

tendebat, septusque heic hortus ab omni
127  Parte virescebat. laetas se tollit ad auras
128  Et pyrus, et mali, granisque rubentibus arbos
129  Punica, et hyblaeae ficus, et pallida oliva.
130  Non aestu fructus, non illis frigore cessant 130
131  Arboribus; zephyro sed spirans aura perenni
132  Hos fovet enatos, alios cernentibus offert
133  Maturos. руrа flava pyris, rubicundaque pomis

septusque heic hortus ab omni
127  Parte virescebat. laetas se tollit ad auras
128  Et pyrus, et mali, granisque rubentibus arbos
129  Punica, et hyblaeae ficus, et pallida oliva.
130  Non aestu fructus, non illis frigore cessant 130
131  Arboribus; zephyro sed spirans aura perenni
132  Hos fovet enatos, alios cernentibus offert
133  Maturos. руrа flava pyris, rubicundaque pomis
134  Poma abeunt mutata,

solus iter carpat si forte viator,
232  Apparent: loca quippe ollis vicina tenemus,
233  Ipsi ut Cyclopesque et agrestia secla Gigantum.
234  Talia dicentem Laërtius excipit heros,
235  Continuoque infit. non caeli numina sancta,
236  Alcinoë, ingenio refero, nec corpore pulcro;
237  Non me tantus agit (mitte hanc e pectore curam)
238  Laudis amor, similem mortalibus omnia dicas,
239  Quos subiisse graves

Ipsi ut Cyclopesque et agrestia secla Gigantum.
234  Talia dicentem Laërtius excipit heros,
235  Continuoque infit. non caeli numina sancta,
236  Alcinoë, ingenio refero, nec corpore pulcro;
237  Non me tantus agit (mitte hanc e pectore curam)
238  Laudis amor, similem mortalibus omnia dicas,
239  Quos subiisse graves nosti mage cumque labores,
240  Omnibus exhaustos et casibus. addere fando 240

graves nosti mage cumque labores,
240  Omnibus exhaustos et casibus. addere fando 240
241  Multa queam, divum si quae mens laeva ferenda
242  Obtulit heu misero, liceat proferre sub auras.
243  Sed tempus non ista petit: nunc munere caenae
244  Moerentem quam vis graviter, dapibusque potiri
245  O sinite. haud etenim vis ulla procacior instat,
246  Quam ventris vesana fames, quae turbine in atro

reditus certi fecere et dicta probarunt.
259  Jamque ubi libarant, sitis atque exstincta lyaeo
260  Omnis erat, nigra cubituri in nocte per urbem 260
261  Diversas petiere vias diversaque tecta.
262  At non Laërta genitus; nam mansit in isdem
263  Sedibus Areten inter fortemque locatus
264  Alcinoum. hinc famulae e mensis dum vasa reponunt,
265  Candida sic illum dictis affatur amicis
266  Arete regina

perfecerat ipsa puellis.
269  Ergo Ithacum subito compellans: hoc mihi primum
270  Fare, inquit, quinam sis hospes, et unde profectus 270
271  Haec loca contigeris? quis te hoc ornarit amictu?
272  Non pelagi errando venisse per aequora dicis?
273  Talia poscebat quaerens: tum reddit Ulysses.
274  Difficile o regina (deum namque actus iniquo
275  Numine multa tuli bello jactatus, et alto)
276  Nunc

Ogygias tetigi divis ducentibus oras,
289  Et vastum penetrale deae. quae blanda receptum
290  Hospitio fovit placido, viridemque juventam 290
291  Dicebat senii expertem letique daturam.
292  Sed non illa meos inflexit рectore sensus,
293  Mutavitque animum. sic annos ordine septem
294  Durando explevi totos, nec tempore eodem
295  Tristibus heu lacrimis cessavi spargere vestes,
296  Quas primum

montes complerat inani
307  Laetitia misero pectus. sed dira manebat
308  Pernicies superanda, ferus quam rector aquarum
309  Exciit, immittens ventorum praelia, et imo
310  Aequora subvertens fundo, non tendere contra, 310
311  Non puppis superante salo me ferre valebat.
312  Ergo illam rapidus turbo difregit: at ipse
313  Haec maria errabam circum, dum gurgite pontus
314  Saevaque nimborum vestras vis

misero pectus. sed dira manebat
308  Pernicies superanda, ferus quam rector aquarum
309  Exciit, immittens ventorum praelia, et imo
310  Aequora subvertens fundo, non tendere contra, 310
311  Non puppis superante salo me ferre valebat.
312  Ergo illam rapidus turbo difregit: at ipse
313  Haec maria errabam circum, dum gurgite pontus
314  Saevaque nimborum vestras vis egit ad oras.
315  Heic me

vinumque dedit, puroque lavare
339  In fluvio jussit, lotumque hoc texit amictu.
340  Haec habeas nunc vera, sinit quae pectore luctus 340
341  Sola loqui. postquam sic dixerat, excipit heros
342  Alcinous. non illa tibi, quaecumque decebant,
343  Praestitit, hospes, ait: sedes deducere in altas
344  Debuerat te gnata simul, cui talia primae
345  Supplicis in morem fudisti e pectore vota.
346  Heic Ithacus: ne

te gnata simul, cui talia primae
345  Supplicis in morem fudisti e pectore vota.
346  Heic Ithacus: ne quaeso, inquit, ne irascere nymphae
347  Insonti: famulas inter procedere jussit
348  Illa quidem; non ipse tamen te, maxime ductor
349  Te veritus, volui parere. insidere suevit
350  Saepe animis error, suspectaque crimina fingit. 350
351  Cui tunc Alcinous: non hanc mihi numina mentem,

jussit
348  Illa quidem; non ipse tamen te, maxime ductor
349  Te veritus, volui parere. insidere suevit
350  Saepe animis error, suspectaque crimina fingit. 350
351  Cui tunc Alcinous: non hanc mihi numina mentem,
352  Nec tales dederunt animos, ait, ut malus urat
353  Sic temere mea corda furor, potioraque duco
354  Quae fas cumque sinit, contra nec pugnat honestas.
355  Atque utinam

sequuntur
49  Pone duces. vatem simul in regalia praeco
50  Tecta vocat, pariterque virum acciti duo supra 50
51  Quinquaginta, omni e numero delecta juventus,
52  Jussa petunt celeri non longe litora gressu.
53  Et jam nigrantem resoni maris alta cаrinam
54  In freta deducunt, solidoque e robore malum,
55  Antennasque aptant, vinclisque tenacibus alta
56  Ad latera adjungunt remos, et

et Polyneo Amphialus genitore creatus.
124  Praeterea Euryalus magno par omnia Marti,
125  Naubolidesque, omnes qui forma et corpore supra
126  Phaeacas, pulcrum post Laodamanta, vigebat.
127  Nec non Alcinoi surgunt tria germina gnati
128  Laodamas Haliusque et par superis Clytonaeus.
129  Atque hi prima pedum rapido certamina cursu
130  Praecipites ineunt effusi e carcere: jamque 130
131  Corripuere

Alcinoi gnatus, mediumque per agmen
156  Ingrediens placida sic voce invitat Ulyssem.
157  Huc ades o venerande hospes, certamina nosti
158  Si qua manu, juvenumque potes tractare laborem,
159  Experiare simul. non hac tu ignarus in arte,
160  Nec fas; quippe homini quid clarius alma dedere 160
161  Numina, quam pedibus, quam forti vincere dextra?
162  Jamque agesis, tentare juvet: nunc abjice tristi
163  Ex animo

jactatus et undis. 170
171  Nunc autem heic sedeo supplex si flectere regem
172  Indigus auxilii, si possim et flectere cives.
173  Haec Ithacus: contra Euryalus sic turbidus illum
174  Increpuit dictis. clarae non ulla palestrae
175  Dona tibi, aut umquam petiisti praemia laudis
176  Adsuetus princeps inter considere nautas,
177  Per mare qui longis repetunt compendia terris,
178  Servatorque penus praedaeque; haud

181  Illum torva tuens, graviterque iratus Ulysses:
182  Heu quam turpis, ait, tibi vox nunc excidit ore,
183  Quisquis es, immeritum demens qui capere dictis
184  Haud dubitas. laus cuique sua est: non omnibus addunt
185  Omnia caelicolae, formamque, et munera linguae.
186  Invida cui formae natura invidit honorem,
187  Eloquio tamen ille potens sua damna rependit;
188  Atque ipsum aspiciunt homines, dum

etiam. facies tibi pulcra, et nullus eamdem
196  Caelicolum renuat; firmo sed robore contra,
197  Et justa tu mente cares haud aequa loquutus,
198  Scilicet et vanis incessens pectora verbis.
199  Non ego non ista, ceu rere, ignarus in аrte;
200  Sed retuli primam vario in certamine laudem, 200
201  Dum vigor, et solido stabant in corpore vires:
202  Fracta malis nunc membra gero, bella horrida passus

etiam. facies tibi pulcra, et nullus eamdem
196  Caelicolum renuat; firmo sed robore contra,
197  Et justa tu mente cares haud aequa loquutus,
198  Scilicet et vanis incessens pectora verbis.
199  Non ego non ista, ceu rere, ignarus in аrte;
200  Sed retuli primam vario in certamine laudem, 200
201  Dum vigor, et solido stabant in corpore vires:
202  Fracta malis nunc membra gero, bella horrida passus

palpans dignoscere signum:
219  Haud alia heic mixtum campo jacet inter, at omnem
220  Ante jacet turbam longe. jam laude superbus 220
221  Macte tua, primoque animos certamine firma;
222  Non alius juvenum te aequare aut vincere „vinccre“ speret.
223  Sic diva: exsiliit laetanti рectore Ulysses
224  Aspiciens circo in medio, qui laudibus ipsum
225  Ornassetque bonus

longius ictu.
230  Quod si cui virtus, roburque in pectore praesens, 230
231  Huc adsit, stimulis mihi quando subdita flamma
232  Aestuat, et caestu mecum, luctave, vel acri
233  Contendat cursu. non ullum ex agmine toto
234  Phaeacum, excepto uno Laodamante, recuso.
235  Ille hospes meus est: caro quis pugnet amico?
236  Demens, ac similis vesano corde furenti
237  Quippe agitur, quicumque alienis

optataque commoda turbat.
240  Cetera jam properet mecum contendere pubes; 240
241  Nec metuo quemquam tota de gente, nec ullum
242  Despicio: quid quisque stat valet, noscere fаctis.
243  Non adeo exosus pugnas, vel inutilis arma
244  Demoror: ipse arcum novi tractare sonantem,
245  Inque acie hostili primus fallente sagitta
246  Confoderem, quemcumque velim; multi undique circum

pugnas, vel inutilis arma
244  Demoror: ipse arcum novi tractare sonantem,
245  Inque acie hostili primus fallente sagitta
246  Confoderem, quemcumque velim; multi undique circum
247  Jactarent quamvis non irrita tela sodales.
248  Solus me Danaos inter pubemque Pelasgam
249  Alta Philoctetes jaculando Pergama circum
250  Vincebat: reliquos multo praestantior esse 250
251  Glorior ante omnes, quotquot nunc

etiam celeri fato, visam ante senectam,
256  Eurytus oppetiit: quippe illum ad tela vocantem
257  Aemulus excepit longe jaculatus Apollo.
258  Hasta autem nostra volat eminus incita dextra,
259  Quantum non alius celerem torquere sagittam
260  Evaleat. solum timeo ne praepete cursu 260
261  Inferior cedam: nam me stridentibus euris
262  Edomuit gravis ira maris, dapibusque carentem
263  Longa fames: aegri

272  Perpetua veterum ductas ab origine patrum,
273  Accipe; tuque aliis contra cum conjuge cara
274  Cumque tuis quondam ducens convivia gnatis,
275  Immemor haud umquam nostrum, narrare memento.
276  Non sumus aut validi pugiles, aut praemia lucta
277  Quaerimus: in volcri cursu, levibusque carinis
278  Fama prior. Nobis epulae, citharaeque, chorique,
279  Et variae semper vestes, calidoque lavacra

aliquis properans citharam ferat ocyus auream
287  Demodoco; pendet regali in sede relicta.
288  Vix haec Alcinous: tecta intra regia praeco
289  Adproperat vati citharam adlaturus ab aula;
290  Nec non cura quibus ludorum publica, lecti 290
291  Surrexere novem proceres, atque undique campum
292  Aequantes late circum fecere patentem.
293  Et jam altis praeco citharam e penetralibus affert

conscendit in altum,
315  Mollis erat qua parte torus; circumque supraque
316  Vincula diffudit solidis haerentia fulcris
317  Eque altis trabibus demissa: ut aranea casses
318  Quum tenues texit, quos vis non ulla videre,
319  Non ipsi valeant superi. Sic caeca latebant
320  Stamina, sic vafro fallebant lumina nexu. 320
321  Atque ea disposuit quum strata cubilia circum,
322  Implicuitque torum, tecto se

erat qua parte torus; circumque supraque
316  Vincula diffudit solidis haerentia fulcris
317  Eque altis trabibus demissa: ut aranea casses
318  Quum tenues texit, quos vis non ulla videre,
319  Non ipsi valeant superi. Sic caeca latebant
320  Stamina, sic vafro fallebant lumina nexu. 320
321  Atque ea disposuit quum strata cubilia circum,
322  Implicuitque torum, tecto se finxit abire,
323  Et

Dixerat: illa ultro flagrans haud vota moratur.
336  Conscendunt ambo stratis, et munera somni
337  Dulcia furtivi libant; simul aerea circum
338  Retia sopitos effusis nexibus artus
339  Impediunt. Non ulla valent attollere membra,
340  Non relevare, dolis jam certi et fraude teneri. 340
341  Interea prius ipse suae quam gentis adisset
342  Moenia, Vulcanus rediit; namque altus ab arce
343  Aetheria sol

336  Conscendunt ambo stratis, et munera somni
337  Dulcia furtivi libant; simul aerea circum
338  Retia sopitos effusis nexibus artus
339  Impediunt. Non ulla valent attollere membra,
340  Non relevare, dolis jam certi et fraude teneri. 340
341  Interea prius ipse suae quam gentis adisset
342  Moenia, Vulcanus rediit; namque altus ab arce
343  Aetheria sol furta videns detexit, et olli

culpa parentum,
356  Heu fuerat satius tali queis prole carere.
357  Cernitis, ut placido devincti membra sopore
358  In thalamo recubant noctro; me saeva tuentem
359  Cura premens agitat? non posthac talia credo
360  Furta simul repetent; fors et nunc poenitet ausi, 360
361  Optatamque quietem, optataque gaudia culpant.
362  Invitos tamen usque doli, atque innexa tenebunt

Cui volucer laeto subridens nuncius ore:
384  Hoc utinam fieret! tum me ter tanta profusis
385  Implicitum nodis teneant vincla aerea, et una
386  Dique deaeque alto spectatum adsitis olympo,
387  Non ego apud talem fugiam requiescere divam.
388  Haec ita Mercurius: superi risere loquentem.
389  At non Neptunus; tolli sed ahenea Marti
390  Vincla petit, mulcetque animos et mitigat iras. 390
391  Solve

nodis teneant vincla aerea, et una
386  Dique deaeque alto spectatum adsitis olympo,
387  Non ego apud talem fugiam requiescere divam.
388  Haec ita Mercurius: superi risere loquentem.
389  At non Neptunus; tolli sed ahenea Marti
390  Vincla petit, mulcetque animos et mitigat iras. 390
391  Solve agedum, supplex inquit: quaecumque reposces,
392  Spondenti mihi si qua fides, Mars omnia reddet

Alternantque vices. plausum Phaeacia pubes
422  Ingeminat, fremituque ingenti cuncta resultant.
423  Atque heic Alcinoum compellat laetus Ulysses.
424  O pater, o rector Phaeacum maxime, vanam
425  Non mihi pollicitus laudemes: quis visere tales
426  Sperasset juvenum choreas? fecere tuenti
427  Facta fidem, pressitque animum stupor. haec ubi dixit,
428  Alcinous contra tanto gavisus honore

heic longo ex ordine cuncta,
469  Eximii dederunt quae large munera cives,
470  Et dapibus festis et cantu gaudeat hospes. 470
471  Illi praeterea signis auroque nitentem
472  Hanc pateram nunc ferre dabo, non immemor umquam
473  Ut nostri libetque diis magnoque Tonanti.
474  Audiit Arete, facilesque hortata puellas
475  Ocyus imponi flammis de more lebetem
476  Imperat ingentem. tripodem quae protinus aptant

Circe. 490
491  Queis actis subito famulae duxere lavatum
492  Apposito in labro. subit ille, et rore tepenti
493  Perfundi gaudet: nam postquam tecta Calypsus
494  Liquerat auricomae, non umquam talia sensit
495  Munera. diva quidem superis caelestibus aequans
496  Illum laeta prius studio omni atque arte fovebat.
497  Ut famulae lavere, et pingui corpus olivo
498  Lustrarunt, tunicamque

olli
591  Proximus, ingenti suspiria crebra trahentem
592  Cum gemitu audivit sic interfatus amicos.
593  Audite o cives clarum genus: aurea ponat
594  Demodocus jam plectra; haec fors non omnibus aeque
595  Dulce sonant. ex quo dapibus consedimus una,
596  Et resona incepit modulari carmina vates,
597  Ex illo numquam tabescere desiit hospes
598  Luctibus indulgens: aliquis dolor insidet

ac genuere parentes,
613  Nomina jucundis gaudent imponere natis.
614  Dic patrios etiam fines, dic moenia gentis,
615  Ut referant te sponte alienae haud mentis egentes
616  Consiliique rates? nostris non puppibus ullus
617  Rector adest, clavoque docet per caerula cursum.
618  Ipsae hominum mentemque vident penitusque reposti
619  Sensa animi; norunt urbes, et pinguia rura,
620  Quae diversa locis

mors invida fortem
642  Vel socerum rapuit, quos nobis numina caros
643  Ante alios dederunt post prolem etgermina prolis?
644  Anne aliquis periit tibi dulci cognitus usu,
645  Eximiusque animi socius? non fratris amori
646  Praetulerim, virais quem fidum candida junxit. LIBER NONUS.
1  Talia quaerenti contra

undis,
23  Dulichiumque Sameque et silvis alta Zacynthus.
24  Haec propior terris longo stat in aequore ad Arctos
25  Opposita, illae autem versae resonantibus austris:
26  Asperа, sed juvenum nutrix bona: non ego quidquam
27  Dulcius optarim, patriae quam visere fines:
28  Me tenuit sub rupe cava formosa Calypso,
29  Auricomi pariter Solis me filia Circe
30  Insula in Aeaea tenuit, conjungier ardens 30

a Troja reduci Jovis adnuit ira.
39  Principio Ciconum vexit me ventus ad alta
40  Ismara, ubi ferro gentem populatus et urbes 40
41  Ingentem praedam sociis captivaque matrum
42  Corpora divisi, ne quis non laetus abiret.
43  Hinc subito celerare fugam, terrasque jubebam
44  Linquere nequidquam nautas, at jussa morantes,
45  Consiliisque acti stultis non secius illi
46  Pocula siccabant laeti, multasque

sociis captivaque matrum
42  Corpora divisi, ne quis non laetus abiret.
43  Hinc subito celerare fugam, terrasque jubebam
44  Linquere nequidquam nautas, at jussa morantes,
45  Consiliisque acti stultis non secius illi
46  Pocula siccabant laeti, multasque bidentes,
47  Flexipedesque udo mactabant litore tauros.
48  Interea Cicones fugientes undique cogunt
49  Auxilia, et late vicinis agmina terris

fames, socios ex agmine lectos
94  Ire duos jubeo, praeconemque insuper addo,
95  Qui loca vestigent, et gentis nomina quaerant.
96  Haud secus ac jussi faciunt, subitoque profecti
97  Lotophagos adeunt. non illis triste minantur
98  Indigenae, clademque parant, at florea loti
99  Germina dant ultro. sed enim data munera quisquis
100  Attigit ambrosio ceu mellis dulcia succo, 100
101  Nuncius ad naves negat

ambrosio ceu mellis dulcia succo, 100
101  Nuncius ad naves negat ire, iterumque sodales
102  Visere: Lotophagis commixti pascier ardent
103  Flore dato patriamque obliti atque ora suorum.
104  At non ipse quidem cupidos consistere longum
105  Passus ibi: invitos animis lacrimasque cientes
106  Vi dura abduxi, tabulataque ad alta revinxi.
107  Hinc alios moneo juvenes conscendere classem
108  Pontibus

Munere nec frangit glebas neque conserit arva.
116  Illis proveniunt ullo sine semine cuncta
117  Sponte sua, variae segetes, expressaque vina
118  Ingenti de vite, auctis Jovis imbre racemis.
119  Non populi coetus agitant, nec jura, nec ulla
120  Foedera: in aërio praerupti vertice montis 120
121  Antra tenent; sua quisque regit, legesque ministrat
122  Conjugibus gnatisque, et mutua commoda spernit.

caprigeni pecoris silvestria passim
127  Agmina pascuntur; neque enim vestigia campis
128  Trita hominum terrent, latebrosaque lustra peragrans
129  Rumpit iter durum venator et avia scandit.
130  Non ovibus colitur, nec vomere scinditur ullo, 120
131  Seminaque exceptat, desertis hispida glebis,
132  Cultorumque expers: tantum dat pascua capris.
133  Nam neque fluctisono Cyclopum in litore naves

144  Aeternis; campique patent, ubi messor aristas
145  Carperet ingentes; nigranti uligine circum
146  Quippe solum praepingue subest. latet aptus in illa
147  Portus, ubi fessas retinent non vincula naves,
148  Anchora nec morsu cohibet, nullusque rudentum
149  Usus adest, miseris statio tutissima nautis,
150  Dum repetant cursus, atque increpet aura morantes. 140
151  Pura sub umbroso

virent frondentibus alni.
153  Huc nos, credo equidem, divis auctoribus acti
154  Venimus obscuram per noctem atrasque tenebras:
155  Umbrarum densa circum caligine tecta
156  Classis erat; non astra jubar, non fulgida caelo
157  Luna dabat nebulis atque atro condita nimbo.
158  Haud oculis quisquam (urgentem ex aequore terram
159  Viderat, aut magnos provolvi ad litora fluctus,
160  Ante cavae

alni.
153  Huc nos, credo equidem, divis auctoribus acti
154  Venimus obscuram per noctem atrasque tenebras:
155  Umbrarum densa circum caligine tecta
156  Classis erat; non astra jubar, non fulgida caelo
157  Luna dabat nebulis atque atro condita nimbo.
158  Haud oculis quisquam (urgentem ex aequore terram
159  Viderat, aut magnos provolvi ad litora fluctus,
160  Ante cavae steterunt quam

220  Septem caelati dedit auri ferre talenta, 210
221  Et solido argento totum cratera rigentem,
222  Implevitque cados bissenos flore Lyaei
223  Ambrosio, divum potu, quem rite repostum
224  Non ullus famulantum aut mas aut femina vidit;
225  Solus at ipse, uxorque, penus et provida custos.
226  Ex illo quoties fragrantem in pocula partem,
227  Ceu mel dulce, sibi fundebant, pocula quaeque

in vastam pressurus turgida lacte 250
261  Ubera; at hirsutos villis male olentibus hircos,
262  Lanigerosque duces ovium sedem ante reliquit.
263  Dein scopulum in sublime levans emuniit alta
264  Ostia: non illum campo bisdena movere
265  Atque duo juga celsa rotis simul acta quaternis
266  Sustineant: tanto praetendit pondere montem.
267  Tum medius residens lac mulget, et ubera foetum
268  Ad sua quemque

melior sententia visa est.
347  Forte olea e viridi clava ingens pingue jacebat
348  Ad stabulum, quam ferre manu post ille volebat
349  Duratam, malo bisdenis ordine remis
350  Sulcantis freta lata ratis non mole minorem: 340
351  Talis erat visu, tantum surgebat in auras.
352  Partem ego ab hac ferro longam non amplius ulna
353  Abscidi, sociisque dedi, jussique polire
354  Undique: supremum laevata in

manu post ille volebat
349  Duratam, malo bisdenis ordine remis
350  Sulcantis freta lata ratis non mole minorem: 340
351  Talis erat visu, tantum surgebat in auras.
352  Partem ego ab hac ferro longam non amplius ulna
353  Abscidi, sociisque dedi, jussique polire
354  Undique: supremum laevata in parte cacumen
355  Ipse acui flammis subdens nigraque favilla:
356  Deinde fimo, late foedo qui sparsus in

intima radix.
423  Ac veluti magnam properans quum forte bipennem
424  Rore faber gelido candentem tingit, et undis
425  Durat (sic etenim vires rigor accipit aeris;)
426  Mersa sonat stridetque lacu: non segnius olli
427  Stridet acuta sonans oculus so Sol? robore acuto.
428  Infremit horrendum subito; rupesque fragore
429  Intonuit; retroque timor nos egit: at ille

trepidisque soporem
438  Excutis: invito pecudes mortalis an ullus
439  Surripit? insidiis, aut vi congressus aperta
440  Te perimit? queis ille furens: me perdidit, inquit, 430
441  O socii, insidiis Nemo, non viribus ausus.
442  Cui mox Cyclopes: te sola in rupe morantem,
443  Quandoquidem Nemo laedit, morbosa fatigat
444  Ab Jove missa lues, nec fas contendere contra.
445  Supplex Neptuni numen tu patris

ultimus ibat.
483  Hunc placide mulcens sic tum Polyphemus euntem
484  Alloquitur. miserande aries, quae tanta morantem
485  Caussa tenet, graderis cur nunc postremus in antro?
486  At non sic ovibus quondam disjunctus amatis
487  Ibas, ante quidem solitus florentibus agris
488  Primus inire viam, gelidoque exstinguere primus
489  Fonte sitim, primusque e pastu tecta subire
490  Vespere:

vir malus intulit hostis.
499  Haec ubi dicta dedit, lentum dimisit in arva
500  E foribus. longe sat vix excessimus antro, 490
501  Primus ego exsilio pedibus, nexuque sodales
502  Implicitos solvo; nec non simul undique fusi
503  Innumeras agimus pecudes, et litora cursu
504  Tendimus ad navim properantes. nec mora visos
505  Excipiunt plausu socii, partimque reductis
506  Laetantur, tristi flent partim

agimus pecudes, et litora cursu
504  Tendimus ad navim properantes. nec mora visos
505  Excipiunt plausu socii, partimque reductis
506  Laetantur, tristi flent partim funere mersos.
507  Sed non passus ego gemitus extollere nutans
508  Lumine, et abductos navis, tabulata sub ima
509  Jussi inferre greges, rapidisque incumbere remis.
510  Illi conscendunt alacres, atque ordine transtris 500

feriunt certatim marmora palmis.
512  Utque aberant terris, quantum clamantis ab ore
513  Audiri vox missa potest, illudere coepi
514  Sic prior increpitans Polуphemum. in rupe vorasti
515  Non ignava viri gestantis corda sodales,
516  O Cyclops; dignas solvisti at crimine poenas,
517  Improbe, nil veritus sacrum corrumpere caede
518  Hospitium: idcirco sic dis plaudentibus ultus
519  Juppiter

trepidique timore
533  Contra instant socii blanda sic voce vetantes.
534  Desine: cur dictis horrendum incessere monstrum,
535  Improbe, vis? misso modo nos ad litora telo
536  Impulit adducens, et vix non funere mersit.
537  Quod si clamantem te magna et voce sonantem
538  Audierit, jacto cervicem ipsemque carinam
539  Disrumpat scopulo: tanto jacit impete telum.
540  Haec socii. sed non

et vix non funere mersit.
537  Quod si clamantem te magna et voce sonantem
538  Audierit, jacto cervicem ipsemque carinam
539  Disrumpat scopulo: tanto jacit impete telum.
540  Haec socii. sed non animo deterritus ipse 530
541  Abstinui, rursumque Cyclopem affatus ab ore
542  Sic coepi. si quis rapto de lumine quondam
543  Te poscat, Polypheme; tibi dic illud Ulyssem

volventia fata canebat; 540
551  Omnia qui docuit me quondam, atque adfore, dixit,
552  Eripiat qui dulce ferus mihi lumen, Ulyssem.
553  Hunc ego sed pulcrumque aliquem rebarque futurum
554  Ingentem, nec non praeclaro robore fretum
555  Forte virum: nunc me parvusque et viribus expers
556  Nescio qui misere captum domitumque Lyaeo
557  Perdidit. huc adsis tamen o, cape munus, Ulysseu:
558  Ipse tibi reditum

nullusque alius seu forte deorum
562  Sive hominum. dixit: subito cui talia reddo:
563  Sic utinam possimque anima vitaque carentem
564  Te jacere exstinctum nigras Plutonis ad umbras,
565  Ut reddet non ipse oculum vel rector aquarum.
566  Quae quum fatus eram, supplex ad sidera palmas
567  Sustulit affatus Neptunum hac voce parentem.
568  O genitor saevoque potens Neptune tridenti,
569  Si tua sum

atque aries cessit mihi munere soli 580
591  Sponte datus. viridis quem celsa in litoris ora
592  Rite Jovi magno, caelum qui numine torquet,
593  Mactavi femora incendens. respexit ad ignes
594  At non ille sacros, irata mente volutans
595  Excidium classis, miseranda et fata meorum.
596  Sic igitur totam per lucem in gramine strati
597  Solis ad occasum dapibus vinoque fruentes
598  Vescimur; et

aequor arenis.
100  Solus ego haud subii portum, navimque rudente 100
101  Implicui extremo religatam in margine ripae
102  Extrorsum ad cautes; specula dein celsus ab alta
103  Prospectum exploro. non ullа hominumve boumve
104  Signa noto, tantum caelo consurgere fumum.
105  Hinc subito socios рrаemitto, et quaerere gentis
106  Praecipio nomen, lectis ex agmine binis:
107  Adjunctoque simul

143  Aeaetae germana soror; nam Sole creati
144  Et Persa genitrice ambo, eximia Oceanine.
145  Vertimus huc taciti proras, portuque Umjesto „portuquque“ subimus
146  Non divum sine mente; duas et litore noctes
147  Exigimus totidemque dies, vix aegra trahentes Piše „trhaentes“
148  Corpora, solliciti curis fractique labore.

hasta; neque enim manus altera quibat
177  Ferre humero impositum: tanta ingens mole patebat.
178  Ut ventum ad navim, dejecto pondere fidos
179  Admonui socios dictis moerentia mulcens
180  Pectora. non miseri quam vis Plutonia regna 180
181  Ibimus ante viri, quam nos occumbere leto
182  Fata velint, largo nunc o dum pabula victu
183  Sufficiunt, revocate animum, atque accumbite mensis.
184  Talia

Ilicibus. vix fatus eram, quum territa pubes
206  Concidit, et casum Laestrygonis anxia volvens
207  Antiphatae, necdum vim saevi oblita Cyclopis,
208  Horret, et effusis humectat fletibus ora.
209  Non lacrimis at tempus erat: partirier omnem
210  Stat numerum in geminas partes, dux agminis ipse 210
211  Unius, Eurylochus partem dux alter habebat.
212  Dein galeae in resono fortes concussimus aere,

iter emensi niveo de marmore structa
218  Tecta vident Circes media surgentia valle;
219  Montanique lupi circum fulvique leones
220  Stant placidi in foribus, quos diva potentibus herbis 220
221  Lenierat. non illi acres venientibus instant,
222  Sed blandi, et longis testantes gaudia caudis
223  Luxuriant; reducemque velut quum divite mensa
224  Excipiunt catuli dominum sibi nota ferentem
225  Pabula; sic

282  Euryloche, et residens dapibus vinoque fruare;
283  Ibo solus ego, nam me vis aspera cogit.
284  Sic fatus puppimque et litora nota reliqui.
285  Ast ubi per sacram celerans vestigia vallem
286  Non procul a Circes aberam penetralibus altis,
287  Adstitit aurata mihi virga insignis eunti
288  Mercurius juveni similis, cui prima rubentes
289  Flore genas molli spargit lanuginis aetas,

prior edidit ore. 290
291  Quo tantum juga solus obis, ignotaque lustras
292  Arva miser? socii tibi saevae in limine Circes
293  Setigeri jam plena sues praesepia complent.
294  Auxilione venis miseris? at non tamen inde
295  Effugies una stabulo conclusus eodem.
296  Sed tibi parta salus per me est: hoc accipe gramen,
297  Quod retinens manibus nympham securus adibis,
298  Exitiumque malum fugies et tristia

socios in vultum ac terga ferarum;
350  Nunc autem in thalamum, si captum fallere possis, 350
351  Invitans me blanda? ut mollem et honore carentem
352  Perfida post reddas nudatum turpiter artus.
353  Sed non ante tuum meme conscendere cernes
354  Nympha torum, quam sancta deum mihi numina rite
355  Adjures testata; nihil dein triste timendum.
356  Nec plura: illa deos sollemni more sacrorum
357  Jussa vocat,

invasit, quam si patria arva tenerent
432  Sedibus excepti placidis, longosque cientes
433  Incassum gemitus verba inter singula cuncti?
434  Sic memorant. reduci jam te, nos alma voluptas
435  Non minor incendit, Jovis o certissima cura,
436  Quam si Ithacae nobis tetigissent litora prorae:
437  Quin age et infandos sociorum edissere casus.
438  Quos ego solatus: navim subducite, dixi,

tum celeri gressu vestigia ferte 440
441  Me duce, ut incolumem sacra intra limina Circes
442  Cernere contingat plena ad convivia pubem.
443  Nec plura: illi omnes subito mea dicta sequuntur;
444  Sed non Eurylochus, solus qui fida tenere
445  Agmina conatus: quo nos nunc ibimus, inquit,
446  Ah miseri! tantus qui nam nova quaerere damna
447  Ardor agit? nos saeva deae penetralia adire;
448  Scilicet ut

ille relictus,
460  O Jove nate; ratem servet: nos limina ad alta 460
461  Duc age, lustratoque citos rege tramite gressus.
462  Vix haec finierant, navimque et litora cuncti
463  Deseruere alacres: audet non ipse manere
464  Eurylochus, veritusque meas irasque, minasque
465  Ingreditur, moestusque legit vestigia pone.
466  Interea Circe teetis penetralibus omnes
467  Laverat, et pingui juvenes lustrarat

haud ipse resistere votis,
504  Haud socii, mea cura, valent, qui semper acerbis
505  Quaestubus increpitant, quoties tu diva recedis,
506  Me circum affussi. sic ipse; at nympha precanti
507  Blanda refert: non his invitos longius oris
508  Vos teneam, jam pone metus, o fortis Ulysseu.
509  Longa tamen vobis via restat, et ante petenda
510  Persephones domus atra atque alti regia Ditis, 510
511  Caecus ubi

dixi, 520
521  Ecquis erit dux ille, viam qui monstret ad Orci
522  Limina? numquam adiit Plutonia regna carina
523  Ulla, nec umbrarum subiit loca nigra silentum.
524  Sic ego, sic iterum Circe: non ulla fatiget
525  Nunc te cura ducis; tantum volitantia malo
526  Carbasa tende manu residens, placidoque per undas
527  Excitus impellet boreas tibi flamine puppim.
528  Mox tamen oceani quum jam

torrens Acherontis in alveum,
534  Cocytusque fluit Stygio deductus ab amne
535  Rupe sub adversa, resonant ubi murmure magno
536  Amborum late ripae coëuntibus undis.
537  Huc subiens fossam cubito non amplius altam
538  Effodere, et circum libamina jussa memento
539  Spargere mella ferens medicata, et dulce lyaeum;
540  Tum latices de fonte, et adorea munera funde 540
541  Manibus. his actis simulacra

subi: circumundique fusae
553  Advenient animae, tenues sine corpore vitae.
554  Tunc socios hortare, ignique imponere sacro
555  Praecipe jam ferro mactatas ante bidentes
556  Pellibus ereptis, nec non dis fundere vota
557  Persephone metuendae et magnanimo Plutoni.
558  Ipse autem, strictum vagina protinus ensem
559  Eripiens propius reside, circumque volantes
560  Sanguinis a rivo

Plutoni.
558  Ipse autem, strictum vagina protinus ensem
559  Eripiens propius reside, circumque volantes
560  Sanguinis a rivo prohibe sine viribus umbras, 560
561  Tiresias dum fata ferat. non ille moratus
562  Adveniet, reditusque modum totumque docebit
563  Certus iter, quo longa iterum maris aequora lustres.
564  Haec dea: quum caelo rutilans Aurora refulsit
565  Admonuitque toro

mactatis tergora jussi
48  Deripere et sacris imponere viscera flammis,
49  Votaque ferre diis caeloque ereboque potenti
50  Persephone, et stygio regi, cui tartara parent 50
51  Umbrarumque domus. stricto non immemor ense
52  Interea imbellem vetui succedere turbam
53  Sanguinis ad rivum, thebani oracula vatis
54  Dum peterem, placidusque idem consulta referrem.
55  Prima mihi ante alias Elpenoris adstitit

mihi ante oculos carae subit umbra parentis,
89  Magnanimi Autolyci clarum genus Anticlea,
90  Quam vivam Iliacas liqui digressus ad oras. 90
91  Hanc tum forte videns flevique et tactus amore
92  Indolui: non ante tamen sum passus eamdem,
93  Sanguinis ad sacri dulcem succedere potum,
94  Quam se Tiresias ageret consulta daturus.
95  Jamque aderat vates, et dextra sceptra tenebat
96  Aurea, meque ultro

tacet propiorque sedens nec cernere gnatum
152  Sustinet heu contra, notas nec reddere voces;
153  Dic age, quo prolem valeat cognoscere pacto?
154  Talia quaerenti vates, sic ore vicissim
155  Dicta refert: non te per longa exorsa tenebo,
156  At cupido dicam. quaecumque accedere sacros
157  Sanguinis ad latices simulacra carentia luce
158  Siveris, illa tibi referent resрonsа petenti;
159  Quaeque abiges,

vivum te, gnate, vices, quae fata tulerunt
166  In leti sine luce domos, atque invia vivis
167  Litora? circum obeunt lymphis torrentibus amnes,
168  Oceanusque sinu vasto, quem vincere cursu
169  Non vis ulla pedum valeat; vix fortia possunt
170  Velivolae hos fluctus transmittere texta cаrinаe. 170
171  Redditus an Phrygiis nunc primum a finibus errans
172  Cum navi sociisque venis post tempore longo,

dare brachia et orci
225  Ipsius in latebris, luctuque explere dolorem.
226  Anne mihi fallax umbram hanc Proserpina misit;
227  Quo magis aegrescens dolor imo in pectore gliscat?
228  Sic ego: quum mater. non te Proserpina, gnate
229  Heu miser ante alios, vana sub imagine ludit:
230  Haec homines sed forma manet, quum spiritus artus 230
231  Deserit. haud etenim salientes sanguine venae,
232  Ossibus aut

accessit forma pulcherrima Tyro
246  Magnanimum jactans patrem Salmonea, et almo
247  Aeolidae quondam Crethei dignata cubili,
248  Mollibus in ripis assueta et margine Enipei
249  Ludere propter aquas, quo non formosior alter
250  In mare purpureum per campos labitur amnis. 250
251  Huic deus, aequoreas nutu qui temperat undas,
252  Assimilis, resoni prope fluminis ostia nymphae
253  Accubuit. stetit unda

fato tristi. Plutonis at ipsa
290  Claustra adiit, trabibus sibi nectens funus ab altis 290
291  Acta dolore gravi, gnatoque exstincta reliquit
292  Supplicia, ultrices matrum quot Erynnies addunt.
293  Nec non et Chlorin formae praestantis honore
294  Eximiam aspexi: qua visa captus, haberet
295  Neleus ut sociam, dedit auri ingentia dona,
296  Iasidae minimam gnatarum Amphionis. ille

sobolem, quam finibus olim
339  Gnossiacis Theseus dites abduxit Athenas,
340  Nec potuit perferre; illam nam diva Triformis 340
341  Irrigua in Dia tenuit, tibi munus, Iacche,
342  Nempe parans, precibus non frustra in vota vocata.
343  Maeramque, Clymenamque super, moestamque Eriphylen,
344  Aurea pro caro cepit quae conjuge dona,
345  Vidi ego tunc residens. at non quascumque videre
346  Contigit, has

munus, Iacche,
342  Nempe parans, precibus non frustra in vota vocata.
343  Maeramque, Clymenamque super, moestamque Eriphylen,
344  Aurea pro caro cepit quae conjuge dona,
345  Vidi ego tunc residens. at non quascumque videre
346  Contigit, has possim referens comprendere cunctas,
347  Magnanimum heroum gnatas thalamumque sequutas;
348  Praecipitans namque atra polo nox cederet ante.
349  Et me prona monent

adeo vos ferte, quibus vis plurima rerum 360
361  Divite sub tecto superum jacet abdita dono.
362  Talibus illa: heros dicentem excepit Echeneus
363  Phaeacum proceres inter jam maximus aevo.
364  Non haec, o socii, vobis sine mente loquuta
365  Est adeo regina; omnes quin dicta sequamur,
366  Si probet Alcinous: namque ipsius omnia pendent
367  Imperiis. dixit senior, cui talia subdit
368  Alcinous:

371  Sustineat tamen ille, polo dum crastina reddat
372  Exoriens Aurora diem, perfectaque dona
373  Constituam tum rite viro: delecta juventus
374  Auspiciis properata meis iter omne parabit.
375  Non plura Alcinous. tum sic exorsus Ulysses:
376  O rex, o populo longe clarissime in omni
377  Alcinoë, heic etiam lentum si forte morari
378  Jusseris, exactis dum mensibus integer annus
379  Effluat,

magis utile multo 380
381  Id foret. ad patrias quanto ipse opulentior oras
382  Nam veniam, tanto redeuntem et laetius omnes
383  Excipient, et major erit mihi fama per urbem.
384  Atque heic Alcinous: non te, jam mitte, vereri,
385  O sate Laërta, mendacemque arguat ullus,
386  Fallacemque putet; quales fert maxima sparsos
387  Terra viros capto referentes somnia vulgo,
388  Vanaque fingentes subitae

plura his fatus: at ille
462  Excipit. atque ideo nec tu placabilis, inquit,
463  Sis generi infido, mentis neve omnia credas
464  Consilia, aut si quid prodas, pars maxima semper
465  Deliteat. saevo sed non tibi conjugis astu
466  Pernicies metuenda: alios in pectore mores
467  Penelope, servatque piam sine crimine mentem.
468  Illa quidem nobis in dura ruentibus arma
469  Nupta relicta nova est; pendebat

me lumina saltem
474  Passa explere mei est; prius atro vulnere namque
475  Perdidit incautum. tu vero haec pectore conde
476  Dicta tuo servaque memor: clam litore navim
477  In patrio, non siste palam; quippe omnia plena
478  Insidiis, nec tuta satis jam femina cuiquam.
479  Dic age et audieris num qua fors vivere gnatum
480  Parte meum, Orchomeno in diti, Pyliasque per oras, 480
481  Aut

si qua tuas Pelei genitoris ad aures
518  Pervenit fors fama; regit num clarus honore
519  Myrmidonas ditem per Phthiam atque Hellada; an ipsum
520  Despiciunt senio vix languida membra trahentem? 520
521  Non ego namque adsum rutili sub lumine solis,
522  Qualis eram quondam, quum circum Pergama Teucrūm
523  Agmina caedebam pro caris miles Achivis.
524  In patria nunc ipse domo si talis adessem,
525  Haec

ensem, hastamque coruscans
556  Aere gravem, Phrygiaeque intentans funera genti.
557  Mox ubi jam Priami celsam populavimus urbem
558  Multa ferens ratibus captivae munera praedae,
559  Incolumis cessit, non umquam aut eminus ictus,
560  Cominus aut ferro laesus, quod saepe videmus, 560
561  Fervet ubi Mavors permixta in caede virorum
562  Sanguineus. dixi; subitoque aversus abivit

et exstinctus veteres in pectore volvis
580  Irarum flammas, arma es fatalia necdum 580
581  Oblitus, statuere dii quae tristia Grajis?
582  Tale etenim periit columen. te propter Achivi
583  Non minus ac propter Pelidae funus adempti
584  Lugemus moesti; nec luctus altera tanti
585  Caussa, nisi iratus graviter Saturnius odit
586  Quod Danaos; ille haec tibi tristia fata paravit.
587  Huc age

misero fore credidit ullum.
657  Hunc rapui tamen ipse, atque atro e carcere traxi
658  Mercurio monstrante viam et Tritonide diva.
659  Dixit, et obscuri subiit penetralia Ditis:
660  At non ipse abii. cupidum juvat usque morari, 660
661  Si qua alia heroum facies sese efferat Orco.
662  Fors et vidissem, quos multum cernere avebam,
663  Thesea, Pirithoumque, deorum germina clara;

Tutus ut accipias Sirenum ex aequore cantus.
54  Quod si etiam solvi poscas, magis arcta revincto
55  Injiciant socii tendantque haerentia vincla.
56  At simul hinc volucri praeterlabere carina,
57  Non ego te moneam, quo flectas tramite cursum:
58  Tu videas; facies haec certa utrinque locorum.
59  Horrescunt cautes, magnique ex aequore fluctus
60  Cautibus illisi resonant, errantia divi 60
61  Saxa

quo flectas tramite cursum:
58  Tu videas; facies haec certa utrinque locorum.
59  Horrescunt cautes, magnique ex aequore fluctus
60  Cautibus illisi resonant, errantia divi 60
61  Saxa vocant. pennis supra non ulla volucris
62  Tendit iter; possunt non ipsae impune columbae
63  Ambrosiam pavido referentes ore Tonanti;
64  Verum aliquam semper leto rapit improba rupes,
65  Suffectaque nova numerum Saturnius

facies haec certa utrinque locorum.
59  Horrescunt cautes, magnique ex aequore fluctus
60  Cautibus illisi resonant, errantia divi 60
61  Saxa vocant. pennis supra non ulla volucris
62  Tendit iter; possunt non ipsae impune columbae
63  Ambrosiam pavido referentes ore Tonanti;
64  Verum aliquam semper leto rapit improba rupes,
65  Suffectaque nova numerum Saturnius aequat.
66  Hаc non ulla quidem potuit

Tendit iter; possunt non ipsae impune columbae
63  Ambrosiam pavido referentes ore Tonanti;
64  Verum aliquam semper leto rapit improba rupes,
65  Suffectaque nova numerum Saturnius aequat.
66  Hаc non ulla quidem potuit tranare carina
67  Sospes adhuc: navimque simul correptaque ab aestu
68  Corpora fluctus agit nimbisque vorantibus ignis.
69  Sola per undosos intendens carbasa tractus
70  Transiit

praeter vada tristia cursu
74  Vexisset Juno, fuerat cui gratus Iason.
75  Stant gemini scopuli: superas hic tendit in auras
76  Arduus, atque altum caput intra sidera condit
77  Nubibus aeternis horrens. non vertice fulgor
78  Purpureus rutilat solis, diffusaque puro
79  Aura polo nec bacchi ardet nec tempore messis.
80  Haud etiam quisquam valeat conscendere supra, 80
81  Aut revocare gradus: non si

horrens. non vertice fulgor
78  Purpureus rutilat solis, diffusaque puro
79  Aura polo nec bacchi ardet nec tempore messis.
80  Haud etiam quisquam valeat conscendere supra, 80
81  Aut revocare gradus: non si bisdena moveret
82  Brachia, bisdenisque ageret vestigia plantis.
83  In medio scopuli nigro patet intus hiatu
84  In Stygias conversa plagas specus horrida. longe
85  Flectere tum praestet cursum,

cornua nisu.
89  Heic graviter frendens stat Scylla informis in antro,
90  Latratusque ciet catulos imitata recentes: 90
91  Ipsa autem monstrum horrendum, quam cernere nullus
92  Gaudeat; ipse deus non si foret obvius illi.
93  Subter crura rigent bis sex informia monstro,
94  Senaque colla supra, totidem capita horrida collo
95  Cuique instant, triplicique assurgunt ordine dentes
96  Ora exertantis,

cedit diversa petens. ego scandere puppim
153  Admoneo socios, terrisque incidere funes.
154  Nulla mora; insiliunt omnes, transtrisque locati
155  Spumea convellunt inflexis aequora remis:
156  Nec non a tergo faciles abeuntibus auras
157  Suscitat implentes optato flamine vela
158  Ornatis spectanda comis dea maxima Circe.
159  Omnibus hinc armis per navim rite locatis
160  Sternimur: ipsa ferunt

Solis forma praestante juvenci
277  Lanigerique greges tondebant roscida prata.
278  Necdum contigerat litus ratis acta per undas,
279  Et jam mugitusque boum ferit excitus aures
280  Balatusque ovium; nec non mihi dicta recursant 280
281  Tiresiae Circesque iterumque iterumque monentum,
282  Solis uti sacra caveam tellure potitus.
283  Hаec metuens tristi sic voce silentia rupi:
284  Accipite o socii quae me

heu miseros tandem tellure potiri,
297  Dulcibus atque epulis operari in litoris ora?
298  Scilicet obscuram per noctem errabimus undis
299  Sic temere avulsi gremio telluris; an auras
300  Praecipites non saepe polo nox turbida cogit? 300
301  Quis fugiat late tenebris horrentibus atram
302  Perniciem, si forte mari gravis incubet auster,
303  Nimbosusque ruat zephyrus, qui turbine naves
304  Corripiunt,

quaeso, et servate juvencos.
339  Haec armenta deo pascuntur sacra potenti,
340  Omnia qui vastum lustratque auditque per orbem. 340
341  Nec plura his: fremitu socii assensere secundo.
342  Interea totum non secius aethere mensem
343  Flat notus excito quisquam nec flamine deinde,
344  Ni notus atque eurus, pelago dominatus aperto est.
345  At juvenes, tostae Cereris dum dona manebant
346  Vinaque, solliciti

et ditia dona
12  Attulerunt proceres Phaeacum, condita in arca
13  Omnia sunt. solido nunc quisque ex aere lebeta,
14  Ac tripodem det quisque super. post certa redibit
15  Pars pretii toto e populo; non omnia namque
16  Fas unum tribuisse. haec postquam maximus heros
17  Fatus erat, plausu cuncti assensere secundo
18  Ad sua cedentes laeti penetralia reges.
19  Mox īdem, ut roseis Aurora evecta

populo et gnatis precor alma et rege fruare.
67  Sic fatus tendit gressus ad limina, et una
68  Alcinoi it missus celerans vestigia praeco,
69  Ad navim qui monstret iter litusque reductum.
70  Nec non Arete famulas jubet ire puellas, 70
71  Haec ferat ut chlamydem secum tunicamque nitentem,
72  Illa auctam donis pictam regalibus arcam,
73  Atque aliae cererem pariter, laticesque lyaeos.
74  Ut litus

jam jam in sublime videntur
88  Aëra per liquidum ferri, et contingere metam:
89  Sic celeri volat illa fuga, longoque sonantes
90  Limite agit fluctus, canumque in gurgite sulcum 90
91  Deserit a tergo. non ipsam praepete penna
92  Accipiter levis alta secans praevertere possit
93  Labentemque undis, divisque heroa ferentem
94  Consiliis animoque parem; qui plurima quondam

divum justo dignetur honore,
138  Juppiter? ipsi etiam nunc me, gens edita nostro
139  Sanguine, Phaeaces temnunt. quippe ipse volebam
140  Usque malis Ithacum luctantem tendere ad oras 140
141  Dulichias; non et reditu prohibere parabam,
142  Aeternumque arcere domo, tua magna voluntas
143  Ex quo certa mihi, promissaque nota fuere.
144  Illi autem celeri sulcantes aequora navi
145  Securum adduxere mei,

218  Litora deveni? crudelibus effera coeptis,
219  An justi rectique tenax gens hospita degit?
220  Has ubi divitias condam? quonam ipse viarum 220
221  Ignarus ferar? o cur me Phaeacia tellus
222  Non habet? alterius vel saltem tecta petissem
223  Magnanimi regis, qui me juvisset amico
224  Hospitio exceptum, et patrias misisset ad arces.
225  Nunc autem haud novi, qua munera parte recondam,

regis, qui me juvisset amico
224  Hospitio exceptum, et patrias misisset ad arces.
225  Nunc autem haud novi, qua munera parte recondam,
226  Nec tamen heic aliis furtim tollenda relinquam.
227  Me miserum! non tuta satis Phaeacibus ergo,
228  Nec fuerat mens aequa? alias per caerula ad oras
229  Advexere, licet sponderent litora amatae
230  Cara Ithacae: promissa fides en irrita cessit.

quid secum abstulerint fugiente carina
236  Longe iter ingressi. dixit; rutilosque lebetas,
237  Ac tripodas, fulvumque aurum, vestesque recenset
238  Enumerans. quae salva videt quamquam omnia, tristes
239  Non tamen absistunt curae: perculsus amore
240  Ingemit heu patriae, et resonas procedit ad undas 240
241  Multa dolens, lacrimisque rigans humentibus ora.
242  Huic virgo tum nata Jovis tulit obvia sese

sinus telluris in undas
257  Continuo heic tractu vergit, pelagoque residit?
258  At dea quaerenti: vel te dementia versat,
259  Hospes, ait, vel longa procul, si talia nescis,
260  Huc via te duxit. non haec ignobilis ora, 260
261  Aut adeo deserta: ipsam novere, quot almam
262  Auroramque vident gentes, solemque cadentem
263  Parte sub adversa, qua nox fert atra tenebras.
264  Terra quidem praerupta,

erat melior juvenum Dyctaea per arva.
284  Me rabie infestus voluit nil tale merentem.
285  Exuere Iliaca praeda quam propter acerba
286  Bella virum, multosque tuli per caerula casus,
287  Quod non sponte suo famularer ad alta parenti
288  Pergama, victricesque agerem dux ipse catervas.
289  Sed prior hunc magno confossum vulnere stravi
290  Insidians, campis dum sera nocte redibat 290

insurgens validi vis aspera venti
300  Abripuit longe miseros, nec sponte volentes. 300
301  Fallere. sic caeco per noctem errore viarum
302  Venimus huc acti, portuque subivimus alto
303  Praecipites. non cura dapes subit ulla parandi
304  Jejunis longum, sed fessi in litore corpus
305  Sternimus, ac somno lassos componimus artus.
306  Heic me grata quies miserum decepit; at illi
307  Interea eductis

praefto. nec tu me Pallada nosti
326  Horrisono Jove rege satam umjesto „fatam“ , quae casibus adsto
327  In duris tibi fida comes, praesensque periclis
328  Incolumem servo? non et Phaeacibus esse
329  Te volui nuper carum? delapsa sereno
330  Nunc iterum caelo veni, ne munera quisquam 330
331  Surripiat, quae multa tibi mea jussa sequuti
332  Phaeaces dederunt. quin et quot

memoras dum talia fando)
356  Dic age, num patriae tetigi jam litora cara?
357  Talibus orabat; quum sic Tritonia virgo
358  Orsa loqui: idem animus semper tibi pectore vafro,
359  Mensque eadem perstat non ullis fracta periclis.
360  Nec potui idcirco tantis in casibus actum 360
361  Linquere, nec potero: nostro te numine dignum
362  Ingeniumque animusque facit visque aurea linguae.
363  Namque alius

368  Aedibus; ingratae totaeque ex ordine noctes
369  Dispereuntque dies suspiria crebra cienti.
370  Omnia certa mihi fuerant; sociisque sciebam 370
371  Amissis reditum dulcem tibi fata parare.
372  Non tamen et volui patruum contendere contra
373  Indomitos alto volventem corde furores,
374  Infestumque tibi rapto pro lumine nati.
375  Ac ne vana putes mea dicta, en aspice sedes
376  Jam patrias:

416  Ni me cuncta prius monuisses. quin age dicas
417  Alma precor, si qua possim vi perdere sontes?
418  Adsis o lateri nostro comes, et mihi robur
419  Invictum da diva: tuo jam numine fretus
420  Non ego tercentos dubitem vel poscere in arma 420
421  Saeva viros, nil non ausim. tanta auspice mecum.
422  Quae contra Pallas: tecum comes addita semper
423  Ipsa adero, trepidos nec me sine fortis in hostes

si qua possim vi perdere sontes?
418  Adsis o lateri nostro comes, et mihi robur
419  Invictum da diva: tuo jam numine fretus
420  Non ego tercentos dubitem vel poscere in arma 420
421  Saeva viros, nil non ausim. tanta auspice mecum.
422  Quae contra Pallas: tecum comes addita semper
423  Ipsa adero, trepidos nec me sine fortis in hostes
424  Insilies, quum tempus erit. jam jamque cerebro
425  Spero

ductura tuum genus, acer Ulysseu,
444  Regia qui flavi Menelai ad tecta profectus
445  Te quaerens reditumque tuum Lacedaemone degit
446  In viridi. sic diva; refert cui protinus heros:
447  Cur non heu miserum docuisti haec omnia; an altis
448  Ferret ut ingentes curas in fluctibus errans
449  Ipse etiam, dum tecta fero vastantur ab hoste
450  Sola relicta procis? non hic dolor haereat imo, 450

cui protinus heros:
447  Cur non heu miserum docuisti haec omnia; an altis
448  Ferret ut ingentes curas in fluctibus errans
449  Ipse etiam, dum tecta fero vastantur ab hoste
450  Sola relicta procis? non hic dolor haereat imo, 450
451  Pallas ait, sub corde tibi; mea dicta sequutus
452  Est ingressus iter, referat sibi nomen ut ingens
453  Huc rediens. nil triste timet, sed lentus Atridae
454  Assidet in

placide. laetatus Ulysses
57  Hospitio tali: magnus tibi Juppiter, inquit,
58  Dique alii, quae vota foves in corde, secundent
59  Omnia; sic alacer qui me nunc excipis hospes.
60  Dixerat; Eumaeus contra: non spernere quemquam 60
61  Fasque piumque sinit, non si quis limina ad ista
62  Deterior veniat: Jovis alto numine gaudent
63  Errantesque inopesque omnes. sunt munera nostra
64  Parva quidem, sed cara;

tibi Juppiter, inquit,
58  Dique alii, quae vota foves in corde, secundent
59  Omnia; sic alacer qui me nunc excipis hospes.
60  Dixerat; Eumaeus contra: non spernere quemquam 60
61  Fasque piumque sinit, non si quis limina ad ista
62  Deterior veniat: Jovis alto numine gaudent
63  Errantesque inopesque omnes. sunt munera nostra
64  Parva quidem, sed cara; timor famulantia corda
65  Pubere sub domino prohibet

honore.
93  Certe etiam bello quum rura aliena domosque
94  Gens inimica rapit, praedamque ad litora vertens
95  Navibus imponit, cursum molita per undas
96  Effugit, atque eadem furti non immemor umquam
97  Ultrices metuit poenas dextramque sequentem.
98  At contra hi juvenes, moniti ceu voce deorum
99  Exitium regis noscant, nec jura verentur
100  Connubii, nec tecta volunt sua quisque

aetheria caeli scit Juppiter arce,
132  Dique alii, vidisse usquam si nuncius adsim
133  Hinc procul errando, multasque advectus ad urbes.
134  Talia quaerebat; stabuli quum talia custos
135  Reddidit Eumaeus: non haec persuadeat ullus
136  Uxorive suae, natove huc advena fatis
137  Adveniens; multi jampridem vana ferentes
138  Nuncia, fraude mala petierunt praemia sontes.
139  Namque Ithacae quicumque vagus

cumuloque ingentis arenae
152  Pressa tegit. duro sic fato raptus amicos
153  Perdidit heu cunctos, et me miserum super unum
154  In primis. neque enim facili tam pectore regem
155  Inveniam quocumque ibo; non tecta parentum
156  Dulcia si repetam, nascens ubi lumina vidi
157  Prima puer, teneroque fui nutritus in aevo.
158  Nec vero patriae tantum perculsus amore
159  Optatamque domum notosque revisere fines

sustineo veritus: sic semper amavit,
163  Scilicet ac toto complexum pectore fovit.
164  Quin ipsum dicam fratrem, dignandus et absens
165  Nomine nimirum tali est. tunc dius Ulysses:
166  Tu licet haec illum non umquam ad litora dicas
167  Venturum, fixumque animo stet credere nulli,
168  Hospes, ait; contra jam nunc tamen ipse futurum
169  Et reor, et superum testatus numina magna
170  Polliceor; nec dona

anno; quin menstruus orbis
180  Hic simul occiderit, primoque refulserit ortu 180
181  Alter agens luces, ille alta in tecta redibit
182  Penelopen ultus natumque indigna ferentem.
183  Cui subito Eumaeus: non haec ego munera solvam
184  Debita, non Ithacus veniet: tu plena quietus
185  Pocula nunc hauri potius, nec talia fando
186  Commemora, o senior. tristi nam pectore luctus
187  Ingruit heu misero,

occiderit, primoque refulserit ortu 180
181  Alter agens luces, ille alta in tecta redibit
182  Penelopen ultus natumque indigna ferentem.
183  Cui subito Eumaeus: non haec ego munera solvam
184  Debita, non Ithacus veniet: tu plena quietus
185  Pocula nunc hauri potius, nec talia fando
186  Commemora, o senior. tristi nam pectore luctus
187  Ingruit heu misero, quoties audita recursat
188  Eximii regis

similis dīs.
192  Nunc etiam carum genus alto e sanguine regis
193  Heu queror illacrimans juvenem; quem numina postquam
194  Florentem eduxere ut pulcra ex arbore ramum,
195  Jamque fore heroas inter non oris honore
196  Non animis ipso rebar genitore minorem;
197  Incautum sine mente egit seu laeva deorum,
198  Sive etiam vis dira hominum. nam cessit in almam
199  Ipse Pylon patriae scitatum nuncia famae;

etiam carum genus alto e sanguine regis
193  Heu queror illacrimans juvenem; quem numina postquam
194  Florentem eduxere ut pulcra ex arbore ramum,
195  Jamque fore heroas inter non oris honore
196  Non animis ipso rebar genitore minorem;
197  Incautum sine mente egit seu laeva deorum,
198  Sive etiam vis dira hominum. nam cessit in almam
199  Ipse Pylon patriae scitatum nuncia famae;
200  Et nunc saeva

mors terruit atra
243  Hanc animam; antevolans longe sed primus in hostem
244  Spicula torquebam, medioque ex agmine caesa
245  Corpora raptabam pedibusque et robore fretus.
246  Talis eram bello: placuit non arva tueri,
247  Non opera exercere, quibus laetata renidet
248  Aucta domus, clari et crescentia germina gnati;
249  Sed celeresque mihi naves, et cara fuere
250  Praelia, ferrataeque hastae, laevesque

animam; antevolans longe sed primus in hostem
244  Spicula torquebam, medioque ex agmine caesa
245  Corpora raptabam pedibusque et robore fretus.
246  Talis eram bello: placuit non arva tueri,
247  Non opera exercere, quibus laetata renidet
248  Aucta domus, clari et crescentia germina gnati;
249  Sed celeresque mihi naves, et cara fuere
250  Praelia, ferrataeque hastae, laevesque sagittae 250
251  In

pugnantem occumbere campis,
407  Nec voluere suos inter post bella reversum
408  Oppetere: exstincto posuisset Graecia bustum,
409  Mansissetque loco nomenque et fama perennis,
410  Solamen gnato. sed non ea gloria fato 410
411  Contigit: harpyiae miserum sine nomine raptant.
412  Tristis ego heic sedeo custos, surgentiaque urbis
413  Moenia numquam adeo, prudens nisi forte vocatum
414  Penelope jubeat,

ingentibus: irrita frustra
429  Dicta abiere vagas jamdudum sparsa per auras.
430  Ergo age tu senior, quando huc te fata tulere 430
431  Desine velle movens mea blandis pectora verbis
432  Fallere; non ideo merito dignabor honore,
433  Sed veritus magnumque Jovem, tuaque aspera rerum
434  Fata dolens. haec ille: at contra exorsus Ulysses:
435  Sic adeo tibi nulla fides in pectore, dixit,
436  Certa

stellantis olympi
490  Sic vigeas, Eumaee, viges dilectus ut ipsi 490
491  Huic animo, talem donis qui talibus auges!
492  Ille autem referens: dapibus nunc, optime, nostris
493  Utere, ait, rebusque fave non asper egenis;
494  Perficiet mihi vota, potest namque omnia, numen,
495  Abnuet et quaecumque volet; sic vertitur ordo.
496  Dixit, et in mensa primos libavit honores
497  Caelicolis, pateramque dedit,

ni rite loquutus. 570
571  Nec merita jam veste, aliis nec rebus egebis,
572  Conveniunt quaecumque tibi, mox crastina reddet
573  Quum lux orta diem, rursus mutata repones
574  Tegmina contectus propriis; non copia nobis
575  Quippe subest, duplicesque adsunt e vellere vestes:
576  Una viro data cuique. at postquam natus Ulysse
577  Huc aderit, tunicamque tibi chlamydemque nitentem
578  Ille dabit, mittetque

super magnam densato vellere pallam
583  Injicit, ipse olim qua sese involvere suerat,
584  Horrida si quando tempestas frigora ferret.
585  Heic Ithacus somno jacuit, circumque juventus
586  Cetera; non senior pariter, quem dura fatigat
587  Cura gregis, sedesque vetat placidumque cubile
588  Incolere. arma citus, dum furtim aspectat Ulysses,
589  Miraturque fidem, tacitoque in pectore gaudet,
590  Ille

jam diva parans incendere pectus,
4  Quem socio invenit cum gnato Nestoris una
5  Magnanimi Atridae celsa intra tecta cubantem
6  Vestibulo in primo. vinctum sopor altus habebat
7  Nestoriden; illum dulces non carpere somnos
8  Cura sinit; stat fixa animo genitoris imago,
9  Sollicitoque dolor tristi sub nocte recursat.
10  Cui dea tunc adstans propior sic voce loquuta est: 10
11  Sedibus a patriis nimium jam

genus alto o sanguine regum
69  Inclite dux Menelaë, Jovis cura, inquit, ad oras
70  Me patrias dimitte, precor; namque ardet abire 70
71  Ultro animus cupido notasque revisere sedes.
72  Cui tunc Atrides: non te discedere aventem
73  Longius invitum retinens, dilecte, morabor,
74  Nec fas. quin etiam simul ipse irascerer olli,
75  Carum qui foveat nimis importunus amicum,
76  Negligat aut aeque durus: modus

invitum retinens, dilecte, morabor,
74  Nec fas. quin etiam simul ipse irascerer olli,
75  Carum qui foveat nimis importunus amicum,
76  Negligat aut aeque durus: modus omnibus adsit
77  In rebus. non ille minus, qui sponte manenti
78  Invidet hospitium, peccat; quam forte redire
79  Optantem, qui tecta intra gravis usque moratur.
80  Gaudeat exceptus, donec velit, hospes; et idem 80
81  Discedat

extemplo laetis convivia mensis.
102  Jamque Boëthoedes Eteoneus obvius illi
103  Adstiterat strato surgens vicinaque linquens
104  Atria; qui subito excitis imponere jussus
105  Ignibus exta boum, non segnis dicta moratur.
106  Ipse autem Atrides thalami penetralia in ima
107  Tendit odorati: Megapenthes pone sequutus
108  It comes, aligero et conjux generata Tonante.
109  Qui simul advenere, ubi

properans, nautasque jubeto
230  Praecipitare moras, prius alti ad limina tecti 230
231  Quam veniens referam longaevo facta parenti.
232  Novi etenim, senior quales in pectore sensus
233  Impatiens volvat: non te dare vela per aequor
234  Ille sinet, sed celsa trahens te in tecta vocabit;
235  Nec fugies, idem subitas quin surgat in iras.
236  Haec ait, alipedumque comantia colla reflectens
237  Moenia nota

agit? saevone petas occumbere leto 360
360  Sic temere ad juvenes properans turbamque superbam,
361  Cujus ad aeratum venit vis improba caelum
362  Sideraque implevit scelerati injuria facti?
363  Non illis famuli tales; at vivida pubes
364  Vestibus in puris flavos ornata capillos,
365  Formosisque genis adstat; mensaeque renident
366  Et cerere et semper plenae fumantibus extis.
367  Heic maneas,

illis famuli tales; at vivida pubes
364  Vestibus in puris flavos ornata capillos,
365  Formosisque genis adstat; mensaeque renident
366  Et cerere et semper plenae fumantibus extis.
367  Heic maneas, oro; non his te excedere tectis
368  Invisumque gravemque cupit vel perdere quisquam;
369  Non ego, non alius comitum. postquam alma redibit
370  Progenies Ithaci juvenis, tum vestibus ultro 370
371  Ille novis

genis adstat; mensaeque renident
366  Et cerere et semper plenae fumantibus extis.
367  Heic maneas, oro; non his te excedere tectis
368  Invisumque gravemque cupit vel perdere quisquam;
369  Non ego, non alius comitum. postquam alma redibit
370  Progenies Ithaci juvenis, tum vestibus ultro 370
371  Ille novis auctum, properas quo tendere, mittet.
372  Cui tum voce refert multum jactatus Ulysses:

genis adstat; mensaeque renident
366  Et cerere et semper plenae fumantibus extis.
367  Heic maneas, oro; non his te excedere tectis
368  Invisumque gravemque cupit vel perdere quisquam;
369  Non ego, non alius comitum. postquam alma redibit
370  Progenies Ithaci juvenis, tum vestibus ultro 370
371  Ille novis auctum, properas quo tendere, mittet.
372  Cui tum voce refert multum jactatus Ulysses:
373  Sic

est: et jam ad tua jussa revertor.
448  Insula stat ponto, Syrien quam nomine dicunt,
449  Ortygiam supra, versos ubi flammeus orbes
450  Sol notat, et certis distinguit tempora signis, 450
451  Illa quidem non magna adeo, sed divite gleba
452  Lanigeras pascit pecudes, armentaque laeta,
453  Et Cereri, et Baccho facilis. non finibus illis
454  Dura fames populos torquet, non ulla per aegras
455  Serpit atrox

flammeus orbes
450  Sol notat, et certis distinguit tempora signis, 450
451  Illa quidem non magna adeo, sed divite gleba
452  Lanigeras pascit pecudes, armentaque laeta,
453  Et Cereri, et Baccho facilis. non finibus illis
454  Dura fames populos torquet, non ulla per aegras
455  Serpit atrox gentes tristi vis excita morbo:
456  Ast ubi felici senuerunt corpora in urbe
457  Sedibus e superis delapsi Phoebus

tempora signis, 450
451  Illa quidem non magna adeo, sed divite gleba
452  Lanigeras pascit pecudes, armentaque laeta,
453  Et Cereri, et Baccho facilis. non finibus illis
454  Dura fames populos torquet, non ulla per aegras
455  Serpit atrox gentes tristi vis excita morbo:
456  Ast ubi felici senuerunt corpora in urbe
457  Sedibus e superis delapsi Phoebus et una
458  Casta soror jaculis figunt labentia

atrox, vulsaque carinam
597  Telemachumque inter fundebat ab aëre plumas.
598  Nec mora: secretum a sociis, dextraque prehensum
599  Subducit juvenem fatorum haud inscius heros,
600  Et prior alloquitur. non haec sine numine divum
601  Dextera venit avis volitans; nosco omina pennae 600
602  Praepetis. imperio sceptrisque potentius oris
603  Haud genus his aliud vestro est; immota manebunt
604  Regna tuae

Laërtius heros
8  Sensit adulantum voces, venientis et hausit
9  Pulsa pedum propius resonis vestigia tectis,
10  Et subito: huc aliquis se fert, Eumaee, propinquans 10
11  Aut comes, aut certe notus: non excita latrat,
12  Sed potius blandita canum custodia gaudet,
13  Vicinusque pedum patulas sonus incitat aures.
14  Necdum ea finierat, quum limine gnatus in ipso
15  Adstitit. obstupuit senior,

perpessus: sic illum excepit amicus
25  Tum stabuli custos, figensque ardentia saepe
26  Oscula laetatur ceu dira e morte recepto.
27  Venisti o tandem, lux cara! heu salvus ab urbe,
28  Quam timui, Pylia ne non dilecte redires.
29  Ingredere o felix, longo post tempore visam
30  Ut reducem cupido pectus satiatus amore. 30
31  Haud etenim gaudes pastorum agrestia tecta
32  Incolere huc veniens creber: te

conjecit: solio sic fultus agresti
56  Sedit Ulyssides inflectens corporis artus.
57  Hinc senior properans curvis in lancibus effert
58  Servatosque armos, servataque pinguia tostae
59  Terga suis; nec non calathis cerealia dona
60  Expedit, et dulci complet spumantia vino 60
61  Pocula considens divino adversus Ulyssi.
62  Incumbunt epulis una: mox acta bibendo
63  Ut sitis est, dapibusque

tuus ille: quod optas,
75  Perfice tu misero, supplex te in vota precatur.
76  At juvenis: nimium saevis mea pectora curis
77  Figis,ait, senior, quanam illum in sedibus arte
78  Accipiam teneamque meis? non vivida ab annis
79  Venit adhuc valido virtus, nec robore fretus,
80  Si prior incessat quisquam, defendere possim. 80
81  Contra animum genitrix nunc huc nunc dividit illuc,
82  In partesque rapit

mittamque ultro, quo malit abire. 90
91  Quod si etiam in stabulo tecum vis ipse tenere,
92  Haud moror: huc equidem promissaque tegmina mittam,
93  Atque epulas, vestro ut parcat jam vivere sumptu.
94  Non tamen et miserum patiar succedere turbam
95  In mediam juvenum. scelerata haud crimine ab ullo
96  Temperet, aut probris cesset; mihi saucia frustra
97  Uret corda dolor: multos contendere contra

quae laeta dolenti
167  Haec eadem celerans longaevo nuncia portet.
168  Sic fatus jubet ire senem: qui jussa capessens
169  Accepitque ocreas, pedibusque aptavit, ad urbis
170  Moenia corripiens gressum. non ille Minervam 170
171  E stabulo egressus latuit: namque ocius altae
172  Virginis os pulcraeque gerens operumque peritae
173  Venit, et assistens foribus se ostendit Ulyssi.
174  Non illam sensit

corripiens gressum. non ille Minervam 170
171  E stabulo egressus latuit: namque ocius altae
172  Virginis os pulcraeque gerens operumque peritae
173  Venit, et assistens foribus se ostendit Ulyssi.
174  Non illam sensit coramque adspexit euntem
175  Telemachus; neque enim manifesto in lumine divi
176  Omnibus apparent. tantum Laërtius heros,
177  Et trepidi videre canes, nec faucibus acres
178  Raucisonis

aliquis divum es caeli stellantis alumnus.
202  Sis bonus o placidusque! tibi cadet hostia ad aras,
203  Muneraque ex auro stabunt, miserere precantis.
204  Talia dicebat supplex; quum maximus heros:
205  Non tibi numen ego, quid me caelestibus aequas?
206  Sum genitor quin ipse tuus, quem propter acerbo,
207  Nate, gemis luctu, vi dura oppressus et armis.
208  Sic dicens cupidus caro dedit oscula gnato,

cupidus caro dedit oscula gnato,
209  Effuditque genis lacrimas, complexus et haesit
210  Nescius a dulci longum divellier ore. 210
211  Telemachus vero (nondum namque ille parentem
212  Cernere credebat): non tu Laërtius, inquit,
213  Non Ithacus pater ille meus; sed numina caeli
214  Hаc magis heu miserum vana sub imagine ludunt.
215  Haud etenim possit mortalis talia quisquam.
216  Sic facile, aetheria

Effuditque genis lacrimas, complexus et haesit
210  Nescius a dulci longum divellier ore. 210
211  Telemachus vero (nondum namque ille parentem
212  Cernere credebat): non tu Laërtius, inquit,
213  Non Ithacus pater ille meus; sed numina caeli
214  Hаc magis heu miserum vana sub imagine ludunt.
215  Haud etenim possit mortalis talia quisquam.
216  Sic facile, aetheria caeli delapsus ab arce
217  Ni

ipse velit juvenis mutare figuram
218  Atque senis. tu nuper eras confectus ab aevo,
219  Indutusque artus foede; nunc corpore verso
220  Os humerosque geris similis caelestibus ipsis. 220
221  Tum genitor: non fas ita visa in imagine patris
222  Attonitumque haerere diu, tacitumque stupere,
223  Telemache: haud veniet tibi namque huc alter Ulysses:
224  Ille ego sum, passus mala dura, atque omnibus actus

tum laetus Ulysses:
284  Fabor, ait: mea dicta animo memor accipe; tecum
285  Et reputa, nobis dea num Tritonia magno
286  Cum Jove sufficiat, comes an quaerendus et alter?
287  Dixerat; at juvenis subito: non arguat ullus
288  Hos, ait, armorum socios, qui nubila caeli
289  Alta colunt, quorum supraque potentia magna
290  Est homines, supraque alios supera alta tenentes. 290
291  Atqui aberunt multo non illi

subito: non arguat ullus
288  Hos, ait, armorum socios, qui nubila caeli
289  Alta colunt, quorum supraque potentia magna
290  Est homines, supraque alios supera alta tenentes. 290
291  Atqui aberunt multo non illi tempore, Ulysses.
292  Excipit, a pugna, stabunt quum fortia nobis;
293  Atque procis una duri certamina martis.
294  Tu vero exorti primo sub lumine solis
295  I citus ad sedes, turbamque revise

Pallas aget turbans et Juppiter hostis.
325  Praeterea hoc etiam moneo super omnia primum:
326  Si mea tu soboles, nostro si sanguine cretus,
327  Audiat haud Ithaci quisquam intra limina nomen.
328  Non id Laërtesve sciat, fidusque repertus
329  Eumaeus, famulūmque alius, non cara vel ipsa
330  Penelope. nobis dabitur cognoscere mores 330
331  Femineos, hominumque etiam tentare licebit
332  Corda

super omnia primum:
326  Si mea tu soboles, nostro si sanguine cretus,
327  Audiat haud Ithaci quisquam intra limina nomen.
328  Non id Laërtesve sciat, fidusque repertus
329  Eumaeus, famulūmque alius, non cara vel ipsa
330  Penelope. nobis dabitur cognoscere mores 330
331  Femineos, hominumque etiam tentare licebit
332  Corda simul, si digna manet reverentia menti,
333  Vel cessit mutata, tibi nec dantur

nec dantur honores
334  Promeriti spreto. sic ille; at filius olli
335  Haec iterum sic pauca refert. mea pectora nosces,
336  Spero equidem, expertus; nec me vanum arguet error,
337  O genitor; sedenim non et reor utile nobis
338  Id fore, nec statues aliter tecum ipse volutans;
339  Explorare tuum tamen est, quid praestet agendum.
340  Namque diu campos obiens, longoque labore 340
341  Singula vix tandem

verrentes caerula remis.
384  Tum sic subridens: jam parcite; nuncius, inquit,
385  Nullus eat, reduces adsunt: seu forte deorum
386  Admonuit quisquam, sive ipsi in gurgite puppim
387  Adspexere citam, sed non valuere tenere
388  Nequidquam adnixi. sic ille: at litora cuncti
389  Ima petunt cursu: sicca tellure carina
390  Sedit, et arma citi famuli cepere ferenda. 390
391  Ipsi in concilium tendunt,

uberibus qui quondam advenerat agris
430  Magnanimis dux ipse procis, et carus amantes 430
431  Reginae ante alios digno virtutis honore:
432  Hic ibi consurgens monuit sic voce sodales.
433  Non ego Telemachum jubeo vos perdere ferro,
434  O socii: indignum est regali sanguine cretam
435  Sternere progeniem; scitanda oracula nobis;
436  Ante deūm. si jura probent et Juppiter auctor,

roseis velamina malis;
449  Tum sic Antinoum increpitans accensa profatur.
450  O scelerum inventor, furioso pectore, tene 450
451  Antinoë in populo dicunt hoc mente valere
452  Eloquioque bonum? non tu, non, perfide, talis.
453  Demens, cur caedemque paras et tristia fata
454  Telemacho, spernisque inopes, queis Juppiter ipse
455  Testis adest; haud fas heu mutua quaerere damna,
456  Anne tuum huc

roseis velamina malis;
449  Tum sic Antinoum increpitans accensa profatur.
450  O scelerum inventor, furioso pectore, tene 450
451  Antinoë in populo dicunt hoc mente valere
452  Eloquioque bonum? non tu, non, perfide, talis.
453  Demens, cur caedemque paras et tristia fata
454  Telemacho, spernisque inopes, queis Juppiter ipse
455  Testis adest; haud fas heu mutua quaerere damna,
456  Anne tuum huc quondam

furere, atque alios prohibe. cui talia questae
467  Eurymachus proles Polybi clarissima reddit,
468  Solaturque aegram. fide o pulcherrima nata
469  Icarii, talis nec tristi in pectore cura
470  Insideat: non est, nec erit, dum spiritus artus 470
471  Hos alet in terris, dum solis lumina cernam,
472  Telemacho injiciat qui dextram saevus, et arma
473  Inferat. edico jam nunc, et dicta manebunt
474  Haud

Ulysses
476  Impositum genibus me saepe et fovit et ultro
477  Fumantesque dapes vinique rubentia dona
478  Largitus puero est. pro quo mihi munere
479  Carior ante alios soboles tua: non gravis ergo
480  Sors manet a nobis, non illi hinc saeva timenda 480
481  Funera; quis caveat vero, quae numina nerunt?
482  His animum dictis firmans lenibat, et atram
483  Interea mortem juveni ferus

genibus me saepe et fovit et ultro
477  Fumantesque dapes vinique rubentia dona
478  Largitus puero est. pro quo mihi munere
479  Carior ante alios soboles tua: non gravis ergo
480  Sors manet a nobis, non illi hinc saeva timenda 480
481  Funera; quis caveat vero, quae numina nerunt?
482  His animum dictis firmans lenibat, et atram
483  Interea mortem juveni ferus ipse parabat.
484  Illa autem celsae

est affatus ab ore:
498  Exspectate venis: quaenam altam fama per urbem?
499  Jam pelago rediere proci mihi fata minantes
500  Insidiis, an adhuc me frustra in gurgite quaerunt? 500
501  Huic senior: fuerat non has inquirere curas,
502  Nec propero mihi nosse animus, jussisque peractis
503  Moenia, quamprimum cupiens discedere, liqui.
504  Adfuit ipse tuis praeco submissus eodem
505  Nuncius a sociis mecum, qui

terget,
9  Quam videat reducem: tibi vero haec jussa relinquo.
10  Hunc socium tu deinde sequens duc moenia ad alta, 10
11  Illic ut properet victum, si pocula quisquam
12  Frustaque det cereris misero: non omnibus unus
13  Sufficio hospitibus tanto jactatus in aestu.
14  Si ferat haec hospes non aequo pectore, magno
15  Illi erit exitio potius; me vera profari
16  Usque juvat. dixit, contraque exorsus

sequens duc moenia ad alta, 10
11  Illic ut properet victum, si pocula quisquam
12  Frustaque det cereris misero: non omnibus unus
13  Sufficio hospitibus tanto jactatus in aestu.
14  Si ferat haec hospes non aequo pectore, magno
15  Illi erit exitio potius; me vera profari
16  Usque juvat. dixit, contraque exorsus Ulysses
17  Excipit. haud equidem retineri heic longius optem:
18  Urbe inopi satius, quam

heic longius optem:
18  Urbe inopi satius, quam victum inquirere campis
19  Reptanti hac illac frustra. dabit ille, voluntas
20  Quem dare fors aliquid poscenti haud dura monebit. 20
21  Non etenim solidae stant vites robore tali,
22  Ut valeam in stabulo dictis parere jubentum
23  Jam senio domitus. tu vero i laetus; in urbem
24  Jussus aget me deinde senex, postquam igne resolvam

thalamo processit ab aureo,
42  Brachiaque injecit nato, complexaque inhaesit
43  Multa oculis, multa et capiti dans oscula caro;
44  Tum sic illacrimans; venisti o dulce parenti
45  Lumen, gnate, tuae! non te spes ulla videndi
46  Jam fuerat, postquam me invita ad Nestoris arces
47  Furtim ingressus iter cessisti e litore nostro.
48  Dic age, si qua patris famae vestigia nosti,
49  Et quaecumque datum

auras dī pone sequentes.
167  Sic ait;et luctu matris praecordia fixit
168  Telemachus. quos inter ab Argis advena fatus
169  Cuncta Theoclymenus superis par: o bona Ulyssei
170  Magnanimi conjux, non haec tibi vulneret aures 170
171  Fama incerta viri; quin huc advertere mentem
172  Ne dubita, tibi namque canens ego vera profabor.
173  Audiat haec divūm genitor, mensaeque sacratae,
174  Quas adii,

dumque omnia fervent
200  Heic dapibus, parte ex alia petere alta parabant 200
201  Moenia jam stabuli custos, atque impiger una
202  Priamidum ac Trojae domitor; cui talia fatur
203  Sic prior Eumaeus. non te discedere sponte
204  Hinc patior, potiusque optem (sic jussa tulissent)
205  Tecum partiri curas operumque laborem
206  Hoc simulin stabulo. sedenim contraria regis
207  Jussa vetant; vereorque,

assiduus verrat praesepia custos,
250  Arbuteasque ferat frondes balantibus hoedis; 250
251  Ille sero pingui pastus protenderet artus
252  Magnos, laxaretque femur. sed tempore longo
253  Nequitiae addictus non ullum ferre laborem,
254  Non opera exercere valet: tantum improbus atram
255  Ingluviem quaerens aliena pascere mensa
256  In populo hac illac tremulo male corpore reptat.
257  Nunc tamen edico, res et

Arbuteasque ferat frondes balantibus hoedis; 250
251  Ille sero pingui pastus protenderet artus
252  Magnos, laxaretque femur. sed tempore longo
253  Nequitiae addictus non ullum ferre laborem,
254  Non opera exercere valet: tantum improbus atram
255  Ingluviem quaerens aliena pascere mensa
256  In populo hac illac tremulo male corpore reptat.
257  Nunc tamen edico, res et mea dicta sequetur:
258  Si

et magno reliquis discrimine praestant.
300  Ordine se vario tollunt: heic atria celsis 300
301  Porticibusque nitent, septisque, aptaeque coruscant
302  Arte laboratae bifores ad limina valvae,
303  Quas non ulla virum valeat perfringere virtus.
304  Intro etiam juvenes multi convivia ducunt,
305  Et genio indulgent: it nidor in aethera cantu
306  Cum citharae, sociam dapibus quam numina servant.
307  Ille

valeat perfringere virtus.
304  Intro etiam juvenes multi convivia ducunt,
305  Et genio indulgent: it nidor in aethera cantu
306  Cum citharae, sociam dapibus quam numina servant.
307  Ille autem reddit: non te sententia fallit
308  Haud rerum ignarum; sed qua ratione, quod instat,
309  Confieri possit, prius heic statuamus, oportet.
310  Si celsas tu forte velis invadere sedes, 310
311  Atque procis

inquit; satis omnia novi:
319  Tu prior ingrediare licet, celsisque manebo
320  Heic ego pro foribus; didici jam doctus ab usu 320
321  Et foedas ignominias et verbera ferre.
322  Id quoque nunc veniat: non hoc in pectore frustra
323  Stat patiens animus multis jam casibus actus
324  Et pelagi et belli, longumque expertus utrumque.
325  At vis nulla valet rabiem compescere ventris
326  Luctificam, quae corda

illum autem longe miseratus Ulysses
348  Demisit lacrimas, et furtim lumina tersit,
349  Sic fatus: turpine canem procumbere caeno
350  Hunc sinere? ingentes artus, formamque decoram 350
351  Pulcher habet; non et video, num cursibus acer
352  Exstiterit pariter, formaeque aequarit honorem;
353  An secus? ignavi quales soloque nitore
354  Eximii regum mensis pascuntur opimis,
355  Luxuriantque domo. sic ille,

tandem ingressus Ulysses
386  Tecta subit, baculoque regens vestigia fertur
387  Os habitumque seni similis, quem turpis egestas
388  Multa domat: circum membris horrescit amictus
389  Sordidus, inque solo non ausus adire sub aulam
390  Fraxineo sternit sese, tergumque reclinat 390
391  Postibus innixus, quos multa ornaverat olim
392  Arte faber cedroque et odorifera cyparisso.
393  Heic subito Eumaeum jubet

fumantiaque exta,
395  Quae fors cumque tulit manibus: ferto omnia, dixit
396  Telemachus, donisque novus fac gaudeat hospes:
397  Dic etiam, propius veniens ac munera poscens
398  Quemque adeat juvenum: non est pudor aptus egenti.
399  Sic ille: Eumaeus paret, tum proximus adstans:
400  Haec Ithaci tibi gnatus, ait, dat munera, et ultro 400
401  Admonet, ut juvenes adiens ex ordine, quemque
402  Sollicites:

ex aethere virgo
414  Armipotens regem movet ultro, ut quemque procorum
415  Circum adeat, cereremque petat, visurus aperto
416  Indicio, cui recta sedet cuique improba diri
417  Vis animi, nullum quamquam non poena manebat.
418  Surgit, et incepit dextra, velut ante petisset
419  Saepe stipem, tendit supplex ad munera palmas
420  Undique. dant juvenes miserati, unaque requirunt 420
421  Mirati, quis et unde

quis et unde venit? queis pauca Melantheus
422  Caprigeni pecoris custos mirantibus infit.
423  Audite o juvenes, clarum genus; hunc ego nuper
424  Vidi ferre gradus, illumque Eumaeus agebat,
425  Non tamen et quali sit cretus origine, novi.
426  Dixerat. Antinous tum contra iratus acerbis
427  Increpat Eumaeum dictis: cur, improbe, in urbem
428  Hunc etiam duxti? pauci versantur in hisce
429  Sedibus

vates, aut carmina grata canentes,
438  Insignesque fabri, doctique expellere morbos
439  Paeonia de gente viri; qua maximus orbis
440  Tenditur, hi tantum quaesiti in tecta vocantur: 440
441  Non inopes, non dura animos queis urget egestas.
442  Tu vero ante alios unus magis asper Ulyssei
443  Increpitas famulos: meque ipsum laedere gaudes
444  In primis. at nulla tui mihi cura minantis,

vates, aut carmina grata canentes,
438  Insignesque fabri, doctique expellere morbos
439  Paeonia de gente viri; qua maximus orbis
440  Tenditur, hi tantum quaesiti in tecta vocantur: 440
441  Non inopes, non dura animos queis urget egestas.
442  Tu vero ante alios unus magis asper Ulyssei
443  Increpitas famulos: meque ipsum laedere gaudes
444  In primis. at nulla tui mihi cura minantis,
445  Penelope dum vivit

hospitio cogis. dī talia caelo
453  Facta vetent; cape dona manu, largire precanti,
454  Haud quidquam invideo; jubeo magis: eja age, matrem
455  Nec metuas, nec quemquam alium pro talibus ausis.
456  At non iste animus tibi saevo in pectore: mavis
457  Ipse vorare inhians, ulli quam ponere partem.
458  Huic autem Antinous; quid frustra talia jactas
459  Impatiens, dictisque tonans heu crimen acerbas,

refertam
466  Aggestis onerant peram. quo laetus Ulysses
467  Munere rursus adit postes in limine, et adstans
468  Antinoo adversus placido sic fatur ab ore.
469  Da, bone: namque mihi non ultimus inter Achivos,
470  At potius longe princeps, magnoque videris 470
471  Assimilis regi: quare te largius aequum est
472  Ferre mihi, vastumque ibit tua fama per orbem.
473  Ipse etiam tenui

errando, multas jactatus ad oras
582  Ille etiam, credo, ni vanam ludit imago.
583  Cui reddit senior: nunc o paullisper Achivi
584  Si placidi sinerent, per tecta atque alta silerent,
585  Quae non ille tibi referens narraret, et o qua
586  Pectora mulceret longum dulcedine fando!
587  Tres illum noctes, totidemque in paupere luces
588  Detinui stabulo, (nam primum advenerat illuc
589  Elapsus

domus ardua circum,
616  Laetaque Penelope rursum sic voce loquuta est.
617  I propera, coramque hospes succedat amicus;
618  Nonne vides quae fausta mihi dedit omina gnatus?
619  Haud incerta loquor: non irrita fata minatur
620  Parca procis; nullus de caede elapsus abibit. 620
621  Praeterea sciat ille, mihi si vera reportet
622  Nuncia, pro meritis a me jam digna parari
623  Praemia, formosas picto

quid ille in pectore versat? 650
651  Anne aliquem nimium metuit, refugitque pudore
652  Scilicet indigno captus? male dedecet iste
653  Errantemque vagumque pudor. nec plura loquutam
654  Excipit Eumaeus: non ille haud aequa profatur,
655  Sed prudens quae quisque, cavet qui triste periclum,
656  Ac timet audaces scelerata in crimina dextras.
657  Expectare jubet, se dum sol mergat in amne
658  Hesperio: