Your search found 49997 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 43970-43988:

Neven Jovanović revision Epistolae res aetate mea gestas illustrantes, a diversis ad me, ad diversos a me scriptae non servata accuratione chronologica. Insuper miscellanea quaedam alia eodem pertinentia 1787. collecta Adam Alojzije Baričević

Skerlecz, consiliario in Consilio Litterali 1 Quod Posonium proficiscenti Magnificae Dominationi Vestrae dudum concepta animo sincera vota mea, quae pro secundis Magnificae Dominationis Vestrae rebus Deo Optimo Maximo semper feci, praesens coram non significaverim, sane quam molestum mihi est. 2 Sed illud multo molestius, quod meum in historiam Academiae Zagrabiensis proemium propter multas easque varias, quibus in suo illo procinctu distinebatur, occupationes suo ante abitum calculo probari vel

sane quam molestum mihi est. 2 Sed illud multo molestius, quod meum in historiam Academiae Zagrabiensis proemium propter multas easque varias, quibus in suo illo procinctu distinebatur, occupationes suo ante abitum calculo probari vel corrigi non potuerit. 3 Verum facilem mihi polliceor veniam, dum in mentem venit mihi, de Magnificae Dominationis Vestrae profectione nihil certum fuisse. 4 Utcumque sit, quod corrigi amplius non potest, id alia ratione sartio proemiumque illud Magnificae

occupationes suo ante abitum calculo probari vel corrigi non potuerit. 3 Verum facilem mihi polliceor veniam, dum in mentem venit mihi, de Magnificae Dominationis Vestrae profectione nihil certum fuisse. 4 Utcumque sit, quod corrigi amplius non potest, id alia ratione sartio proemiumque illud Magnificae Dominationis Vestrae ea lege mitto, ut suo in addendo, demendo aut mutando judicio uti omnino dignetur. 5 Quodsi opera mea probabitur, ut de reliquo etiam opere Magnifica Dominatio Vestra bene

dignetur. 5 Quodsi opera mea probabitur, ut de reliquo etiam opere Magnifica Dominatio Vestra bene sperare possit, omne studium atque diligentiam me ad scribendum allaturum polliceor. 6 Plane autem non erat, cur Magnifica Dominatio Vestra Taispergero in mandatis darat, ut me praesentibus coram omnibus Academiae hujus professoribus publice adhortaretur, ne magistri munus deponam. 7 Quamquam enim mihi cum Taispergero nunquam amplius conveniat, nulla tamen

nunquam amplius conveniat, nulla tamen tanta esse poterit nos inter simultas, ut in litterarum amore ulli unquam concedam. 8 Quin potius, quaecunque me fata manent, illud solum efficere poterunt, ut amicam Musis pacem consecter, ut easdem repudiem, efficere non poterunt. 9 Ut vero ego in periculi plena statione ista eam rerum conversionem ignavus et improvidus operiar, quae aut stipendio me privet aut nescio in quam ingratam regionem migrare cogat, istud profecto (quantum quidem Magnificam Dominationem Vestram

ut Magnificam Dominationem Vestram religioni, patriae ac Musis nostris quam diutissime sospitem servet. 3 Atque ut una fidelia duos parietes dealbem, Magnificae Dominationi Vestrae significo me actuarii academicorum consensuum munus deposuisse: non sane eo animo, ut cuiquam incommodem, sed quod facili conjectura assequor a domino visitatore regio, qui hoc anno ad nos venturus dicitur, non solum discipulos meos, verum etiam me ipsum experiundi causa ex praelectionibus juris tentatum iri. 4 Liberum

fidelia duos parietes dealbem, Magnificae Dominationi Vestrae significo me actuarii academicorum consensuum munus deposuisse: non sane eo animo, ut cuiquam incommodem, sed quod facili conjectura assequor a domino visitatore regio, qui hoc anno ad nos venturus dicitur, non solum discipulos meos, verum etiam me ipsum experiundi causa ex praelectionibus juris tentatum iri. 4 Liberum igitur me a reliquis negotiis esse oportet, ut et conceptam de me opinionem sustineam et Magnificae Dominationis Vestrae in me eligendo judicium

istam insigne incrementum Academiae nostrae allaturam ac proinde ratam habendam esse humillime judico. 6 Hac probata Illustrissimae Dominationis Vestrae supplex sum, ne una eademque manus vulnus opemque ferat. 7 Quamdiu nostrates canonici aut (quod non ominor) jesuitae Academiae nostrae praesidebunt, imo in ea etiam censebuntur, affirmare audeo decem fere annorum experientia doctus, tandiu necessariam augmento litterarum exulaturam esse concordiam libertatemque: tanta est priorum imperitandi impotentia posteriorum

augmento litterarum exulaturam esse concordiam libertatemque: tanta est priorum imperitandi impotentia posteriorum reviviscendi desiderium ac machinatio. 8 Sed neque in corpore nostro (absit, ut in viscera saeviam) ullum reperio, iis instructum dotibus, quae non pueris utique, sed viris regendis splendide sufficiant: ut adeo foris quaerendum esset caput nostrum. 9 Hoc vero si dominus protonotarius Bussich, vir omnium dignissimus, recuset, dominus autem Szechen magis conspicuam operiri malit stationem, ubi

possum monachos nobis praefectum iri. 11 Itaque eo res adducta videtur, ut seu in prius illud malum recidamus sive (quod vili mea opinione miserae huic patriae maxime salutare esset) localis directoris officium certe non necessarium hac occasione cesset ejusque vices majore sane cum fructu singularum facultatum decani impleant, primario aliquo inter eos constituto, qui alternis vicibus consessus pro re nata cogat iisdemque praesideat, actuarium consessuum onere faciendarum (utique ex

jure offensos se esse queri poterant Zagrabiensis Academiae prodecani, quibus id muneris cumprimis deberi ipse professus est. 5 Secundo: merito etiam rem aegre tulerunt reliqui professores viri sane quam praestantes et quos Skerleczius Hungariae professoribus non falso palam et ubique non aequabat modo, verum etiam anteponebat: neque tamen sui ipso opere oblitus ex iis aliquem hac dignum statione judicavit. 6 Accedit tertio quod hoc unicum sit munus, quod benemeriti professores jure optimo in Croatia sperare

poterant Zagrabiensis Academiae prodecani, quibus id muneris cumprimis deberi ipse professus est. 5 Secundo: merito etiam rem aegre tulerunt reliqui professores viri sane quam praestantes et quos Skerleczius Hungariae professoribus non falso palam et ubique non aequabat modo, verum etiam anteponebat: neque tamen sui ipso opere oblitus ex iis aliquem hac dignum statione judicavit. 6 Accedit tertio quod hoc unicum sit munus, quod benemeriti professores jure optimo in Croatia sperare possunt, cum contra in Hungaria

postremo neque in Petrovichii locum aliquis ex Croatis in Universitate suffectus est et Petrovich ipse admodum juvenis nuperusque in Academia Zagrabiensi professor parvos admodum fructus suo directoratu eidem Academiae allaturus erat; caussae, nisi omnino hebetem, latere non possunt. 6. 18v-19r Nicolao Skerlecz, Posonium 1 Sorte mea, quantum per malevolos homines licuit, ceteris in rebus me contentum

Nicolao Skerlecz, Posonium 1 Sorte mea, quantum per malevolos homines licuit, ceteris in rebus me contentum semper fuisse atque Spartam, quam nactus sum, pro virili ornare conatum, si te, Illustrissime Domine, testem appellem, non metuo, ne quid arrogantius facere videar. 2 Firmum hoc animi mei propositum multa eaque varia, dum de magisterio juris ecclesiastici aliter ac hactenus se habebat, Apostolicum Regem meum et cogitare et statuere

cogitanti mihi altum adhuc silentium imperabat efficiebatque, ut omnes cogitationes meas spesque fallaces esse tacitus ingemiscerem. 3 Nam hoc magisterii genus, quin ulli mortalium incommodarem, et semper me spectavisse profiteor et consecutum non esse pluribus de caussis haud mediocriter doleo. 4 Verum inter has ipsas animi angustias spes aliqua tamquam per spissam nubem affulgere videtur, cum ad me nonnemo perfert, omnem adhuc rem pugnantibus extrahi sententiis. 5 Me meaque omnia (id

Quare, si quid effici potest, ut magnum patrocinium tuum ad me ornandum adferre velis, majorem in modum abs te peto. 7 Jus ecclesiasticum ad saniora jam accomodatum ac revocatum principia et didici minime suspecto usus magistro et publice ita propugnavi, ut non in speciem, sed ex animi sententia quae dicebam, me dicere omnes jam tunc judicaverint. 8 Deinde octavum jam annum cum anima juris ecclesiastici eundem duco spiritum, quando jus naturae ac publicum universale expono atque interpretor. 9 Postremo,

2 Et ecce opitulanti Deo excellentissimus quoque praesul meus cooperari dignatus est meque Pokupskensem parochum renunciavit. 3 Cum vero prius, quod undecim annos integre obire conatus sum, munus cum hoc, quod nunc mihi delatum est, amice consistere non possit, idcirco Illustrissimae Dominationi Vestrae illud cum immortalium gratiarum actione reddo, certam faciens Illustrissimam Dominationem Vestram me docere solum desinere, non discere. 4 Quin potius quocunque loco fuero, quidquid in me virium est, ad

annos integre obire conatus sum, munus cum hoc, quod nunc mihi delatum est, amice consistere non possit, idcirco Illustrissimae Dominationi Vestrae illud cum immortalium gratiarum actione reddo, certam faciens Illustrissimam Dominationem Vestram me docere solum desinere, non discere. 4 Quin potius quocunque loco fuero, quidquid in me virium est, ad illustrandam Zagrabiensem Academiam promptissime conferam. 5 Interea, ne quid detrimenti litterae nostrae capiant, praestabo, praelectiones meas ad finem usque anni nulla

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report