Your search found 49997 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 49303-49673:

CLARISSIMO VIRO ANTONIO L. F. COM. DE SORGO PATRICIO RAGUSINO MARIA EX BARONIBUS DE ZAMAGNA COMITISSA DE RESTIIS Cum primum ex immani illa doloris acerbitate, quam mihi conjugis optimi clarissimique mors attulit, quamque non objecta rerum quarumcumque species, non temporis diuturnitas extinguere, nedum imminuere umquam poterit, paululum me recepi, statim de poeticis ejusdem lucubrationibus in lucem emittendis cogitavi. Sic enim fore perspexi, ut a me praeter lacrymas

VIRO ANTONIO L. F. COM. DE SORGO PATRICIO RAGUSINO MARIA EX BARONIBUS DE ZAMAGNA COMITISSA DE RESTIIS Cum primum ex immani illa doloris acerbitate, quam mihi conjugis optimi clarissimique mors attulit, quamque non objecta rerum quarumcumque species, non temporis diuturnitas extinguere, nedum imminuere umquam poterit, paululum me recepi, statim de poeticis ejusdem lucubrationibus in lucem emittendis cogitavi. Sic enim fore perspexi, ut a me praeter lacrymas aliquid certe praestabile, diuque duraturum

umquam poterit, paululum me recepi, statim de poeticis ejusdem lucubrationibus in lucem emittendis cogitavi. Sic enim fore perspexi, ut a me praeter lacrymas aliquid certe praestabile, diuque duraturum memoriae tanti Viri daretur. Atque hoc meum consilium non modo videbatur immortalem marito famam esse pariturum, sed futurum etiam patriae ornamento, voluptatique amicis praestantissimis, a quibus carmina magna ex parte jam lecta, et vehementer probata avidissime expeti cognoscebam. Cui autem opus inscriberem, diu

immortalem marito famam esse pariturum, sed futurum etiam patriae ornamento, voluptatique amicis praestantissimis, a quibus carmina magna ex parte jam lecta, et vehementer probata avidissime expeti cognoscebam. Cui autem opus inscriberem, diu multumque anceps non fui. Tu, Antoni optime, tu mihi protinus occurristi, quem cognatione, pietate, officiis mihi maxime devinctum amavi semper uti filium, et, quoad vixero, amabo impensissime, dignum profecto, cui donem ac dedicem quidquid mihi pretiosius a morte carissimi illius

pietate, officiis mihi maxime devinctum amavi semper uti filium, et, quoad vixero, amabo impensissime, dignum profecto, cui donem ac dedicem quidquid mihi pretiosius a morte carissimi illius capitis relictum est. Accedit etiam, quod, dum tibi munus hoc offero, non solum meo animo, sed et ipsius mariti mei obsequar voluntati. Ille enim ingenio tuo, tuaque amicitia egregie delectatus te jampridem sub ficto Cilnii Maecenatis nomine suarum Satyrarum judicem ac patronum delegerat. Quo quidem judicio quid ex communi hominum

quid ex communi hominum nostrorum consensu gravius, quid te dignius, quid mihi poterat optatius contingere? Ipsa denique carmina te patronum, atque auspicem sibi deposcunt, tibi inscribi, atque in sinum complexumque tuum convolare merito gestiunt. Non enim praeclaro illustrique dumtaxat nomine, quod quidem libris etiam ineptissimis non raro contingit, ornatum iri se sentiunt, sed gloriantur potissimum, se Virum judicio acri, et doctrina eximia nancisci, a quo eo in pretio atque honore, quo par est, habeantur:

poterat optatius contingere? Ipsa denique carmina te patronum, atque auspicem sibi deposcunt, tibi inscribi, atque in sinum complexumque tuum convolare merito gestiunt. Non enim praeclaro illustrique dumtaxat nomine, quod quidem libris etiam ineptissimis non raro contingit, ornatum iri se sentiunt, sed gloriantur potissimum, se Virum judicio acri, et doctrina eximia nancisci, a quo eo in pretio atque honore, quo par est, habeantur: quam sortem opera praestantiora sibi semper gratulari non posunt. Cum praeterea apud

quidem libris etiam ineptissimis non raro contingit, ornatum iri se sentiunt, sed gloriantur potissimum, se Virum judicio acri, et doctrina eximia nancisci, a quo eo in pretio atque honore, quo par est, habeantur: quam sortem opera praestantiora sibi semper gratulari non posunt. Cum praeterea apud exteras gentes tamdiu sis commoratus, generisque nobilitas, ingenii vis, splendor doctrinae, morumque elegantia cum viris eruditissimis te ubique familiaritate conjunxerit, hoc etiam ad praeclaram conjugis mei commendationem et gloriam

hominum oculis atque ore versentur. Habet igitur maritus meus, quod suo ipse ingenio sibi paraverat, monumentum ad celebritatem sui nominis aeternitati per me consecratum: habes tu, Antoni carissime, singulare amoris et observantiae erga te meae testimonium, quod non dubito, quin tibi gratissimum sit futurum: habet denique dolor meus, qui omnem medicinam antea effugiebat, unde quodammodo relaxetur. Probet e caelis hanc meam vir optimus voluntatem, habeatque veluti aeternum pignus amoris illius, quo ille me, ego

paene singulari, tantoque insuper ardore discendi inflammabatur, ut in ipso voluntas cum ingenio certare quodammodo videretur. Decem et octo annos natus togam de patrio more sumsit, et majori, ut vocabatur, consilio Reipu- blicae adscriptus est. Patre non multo post e vivis sublato cum Francisco et Sigismundo avunculis suis Italiam peragravit: quod iter Iunio licet adolescenti plurimum profuit cum ad multiplices rerum cognitiones, tum ad ingenii maturitatem. Quidquid enim viatoris studio, et attentione dignum

nobilitavit. Neapoli vero quamdiu fuit, adibat Stavinum Zamagna, ipsum etiam Ragusinum, Latinae poeseos Graecarumque literarum scientissimum. Domum reversus geometriae et physicae operam navavit doctore Eugenio Basilio e Dominicana familia, qui apud gentem sua non parva florebat doctrinae et probitatis laude. Aetatis agens annum secundum supra vigesimum Mariam ex Baronibus de Zamagna uxorem duxit, feminam raris animi dotibus insignitam. Difficile dictu est, consilium hoc quantum ad Junii vitam, et studia ordinanda

mo in administrandis rebus consilio, pari in omni munere integritate et innocentia. Quamquam vero multis in foro et senatus curis distentus fuerit, numquam tamen distrahi potuit ab amoeniorum literarum cultu, ad quem natura rapiebatur. Amator ruris non autumnali modo, sed aestivo etiam tempore ad sua praedia vel in Umblensi agro, vel in regione Canalitana, vel in insula Media ejus carminibus magis, quam nullo alio nomine clara, se conferebat: utque privatis studiis intentus publicae etiam utilitati inserviret,

ejus scripta primum et decimum quartum Theocriti Idyllium, undecimus paene totus liber Iliadis, septima Pindari Olympiorum, et nona Sapphus ad Venerem ode Latine reddita et expressa pereleganter: a qua quidem re persequenda Restium destitisse arbitror non alia de causa, nisi quod eo jam tempore Raymundus Cunichius et Bernardus Zamagna reliquis in hoc studiorum genere palmam praeripuissent. Difficilioria etiam loca et verba in Idylliis Theocriti ad proprium fortasse usum Latinis adnotationibus explanavit.

convertit, ut scilicet nullius interpretis indigens (Gallicis antea versionibus utebatur) legeret et degustaret propius eorum opera, quorum fama apud Ragusinos quoque percrebuit. Ac si Anglorum literae, ut perhibent, gravitatem quamdam legentibus conciliant, profecto non dubito, quin Junius, qui gravis natura, severiores inde mores induerit. Optimis enim Anglicorum scriptorum libris, quibus haud modico sumptu auxerat bibliothecam suam, mirum in modum delectabatur. Qui Anglici regiminis formam et excellentiam admirabundus

quid verum aut probabile, quid falsum aut incertum esset, tot rationum momentis pronunciabat Junius, ut evidenter ostenderet, ex uno prope antiquitatis studio viam sterni ad reliquae scientiae acquisitionem. Ad religionem praecipue quod attinet, non modo Porphyrii, Jamblichi, Juliani, aliorumque doctrinae ubi maxime peccarent, acutissime Restius declaravit, sed errores etiam, quos nostris hisce temporibus impudenter propugnarunt Boulangerius, Dussius, Volneius, ceterique hujusmodi furfuris homines, aggressus

ob argumenti delectum totae amatoriae essent ac liberius in morem Catulli, Ovidii, Galli conscriptae, uti juveniles lusus et graviore viro indignas judicavit, ac de suo codice proscripsit, numquam ` de iisdem cum amicis loqui solitus, neque eos loqui facile passus. Non minoris facienda, licet pauca numero, ejus epigrammata atque odae. Sed primae Junio deferendae profecto sunt in Satyra, ad quam vel invitus ferebatur. Virtutum enim specie abreptus vitia notabat acriter, et mordebat non sine sale. Juvenalem initio sequutum fuisse

loqui solitus, neque eos loqui facile passus. Non minoris facienda, licet pauca numero, ejus epigrammata atque odae. Sed primae Junio deferendae profecto sunt in Satyra, ad quam vel invitus ferebatur. Virtutum enim specie abreptus vitia notabat acriter, et mordebat non sine sale. Juvenalem initio sequutum fuisse scimus ex quibusdam ejus iambis, et epigrammatis, in quibus nuda sunt omnia et aperta, multoque felle et absynthio conspersa. Sed certior postea factus, ut in rebus ceteris, ita quosdam esse in scribendo fines »Quos

tempore ingenio morumque elegantia se sapientiae apicem tetigisse gloriabantur, eos ita insanire, ut vitae instituto ad ferinos magis, quam ad humanos mores accederent. Vide quid ipse in Satyra prima:
»Sed nostra haec aetas mihi non peccare videtur,
Improbitate adeo, pravorum et amore scelesto,
Multa licet toties multi et foedissima peccent
Nec magis improbitas vitiis nos praegravat, audax
Quod fur est Verres, homicida

licet toties multi et foedissima peccent
Nec magis improbitas vitiis nos praegravat, audax
Quod fur est Verres, homicida Cethegus, adulter
Clodius, expilatque Deûm quod fana sacerdos;
Quam quia non alias ullo umquam crassior aevo
Stultitia incubuit domitum bacchata per orbem,
Pinguiaque ignavo diffudit regna veterno.
Hinc incerta animis vertigo, nullus honesti
Sensus, nec pravi, atque

Per vicos, depectendamque dicacibus offer,
Ut sibi ne placeat, rideri ubi coeperit, atque
Monstrari digito, quam intus sit turpis, et excors.« Quapropter non ut olim Lucilius et Juvenalis, sed ut Horatius, Lucianus, et Parinius, quos prae manibus semper habebat; insectari se velle profitetur eam in moribus corruptelam, quae dissimulata primum et timida; aperta deinde et insolens vel ipsa humanae societatis praecipua

societatis praecipua fundamenta diruere minitabatur. Ceterum si magna commendatio oboritur in primis ex argumentorum delectu, copia et varietate, in hoc etiam Restius sibi optime consuluit. Quamvis enim integrum de humanis affectibus tractatum non exhibeant ejus Satyrae, quod olim Theophrastum molitum esse novimus, attamen nihil eorum, quae huic poeseos generi conveniunt, in ipsis desideratur. Longum esset et supervacaneum singularum Satyrarum argumenta et pulcritudines tamquam pictas tabulas in suo lumine

erit inspicere, utrum rebus inventis respondeat ea Latini sermonis proprietas et elegantia, qua res illas exornari oportebat. Incredibile dictu est, quam ille esset de elocutione sollicitus. Probe enim intelligebat (1) non satis esse pulcra et idonea argumenta excogitare, sed opus esse praeterea, ut illa quibusdam formis, et simulacris poetarum propriis ornentur ac illustrentur. Quare ut res inventas expoliret ornatius, quos toties legerat, et fere memoria tenebat classicos

aliquid et magnificum, nihil vetat, quominus lepores et sales cum numerorum concentu et magniloquentia conjungas ab Horatio monitus:
»Interdum tamen et vocem comoedia tollit.« Quod certe a Junio abunde factum videmus non in Satyris modo, sed etiam in Epistolis succo, ut ajunt, plenis et sanguine. Interim praeter eas, quas nobis reliquit, Satyras, quascumque adhuc, si diutius vita superfuisset, castigasset accuratius et emendasset, aliam quoque, quam Satyram

quam in suburbio, situ quidem peramoeno, aedificare jam coeperat, novae huic rei litterariae conficiundae destinaverat. Sed obstitit iniqua sors. Etenim ingruente bellorum impetu, tot tantaeque statim et publicae et privatae calamitates consequutae sunt, ut non solum nova consilia capere, sed ne capta quidem perficere possemus. Junius ut antea in prospera fortuna mitis, sic nunc in adversa sibi semper par, privata conditione contentus, et novis se rebus immiscere detrectans Canosam secessit in praediolum suum, ibique

fere derepente unicus ex patricia Restiorum gente superstes occubuit pridie cal. Apr. anno MDCCCXIV. Heredem ex asse instituit uxorem. Vixit annos LIX, mensem unum, dies undecim. Nemo Ragusae fuit; praesertim inter ejus amicos, qui tanti viri interitum non acerbe tulerit, illiusque funus lacrymis etiam non sit prosequutus. Atque si pudor haud vetat, quominus et ego de me, deque Urbano fratre quidquam addam, dicam equidem, moerorem nostrum ex hac morte susceptum levari numquam posse. Amisimus enim virum, qui

occubuit pridie cal. Apr. anno MDCCCXIV. Heredem ex asse instituit uxorem. Vixit annos LIX, mensem unum, dies undecim. Nemo Ragusae fuit; praesertim inter ejus amicos, qui tanti viri interitum non acerbe tulerit, illiusque funus lacrymis etiam non sit prosequutus. Atque si pudor haud vetat, quominus et ego de me, deque Urbano fratre quidquam addam, dicam equidem, moerorem nostrum ex hac morte susceptum levari numquam posse. Amisimus enim virum, qui officiorum et consiliorum societate nobis conjunctissimus,

studiorumque nostrorum, quaecumque ea sint, quasi auctor fuit et moderator per quatuor fere lustra, quique de piarum Scholarum ordine in hac urbe difficillimis temporibus optime meritus malevolentia nos et invidia pro instituto nostro tuendo defatigatos, non autem victos, jucundissima sua consuetudine recreavit. Sed nemo Junium immatura morte praereptum magis doluit, quam ejus conjux, quae singularem hominis virtutem et amabilitatem omnium maxime noverat. Hinc omni adhuc fere impar consolationi Romam proficisci statuit

fuit mediocri, fronte exporrecta, naso aliquanto eminentiore, ac tam gracili et infirma totius corporis habitudine, ut naturam in illius animo magis quam corpore fingendo exornandoque liberalem fuisse putaveris. Erat insuper ita debili oculorum acie, ut non nisi proxime objectas oculis res videret. Valetudine usus minus prospera ut plurimum degit in lecto libris, chartisque instrato. Gravis nimium atque severus prima fronte, sed tanta revera erat comitate et facilitate, ut suavissimi ejus mores ad omnem rationem

hostis acerrimus. Nihil umquam de se gloriosius, rebusque suis praedicavit, at modeste semper, ut constat legentibus ejus Satyras, ubi verba facit vel de libro suo, vel de vitae studiorumque ratione. Sua carmina libero amicorum judicio subjiciebat, legendaque non solum, sed etiam notanda dabat et corrigenda: cujus rei testes sunt Matthaeus comes de Georgiis, Jacobus Bettondi, Giorgius Higia, Michael Gargurevich, et Bartholomaeus Bettera magni ingenii et judicii viri, tum Georgius Ferrichius metropolitanae

Giorgius Higia, Michael Gargurevich, et Bartholomaeus Bettera magni ingenii et judicii viri, tum Georgius Ferrichius metropolitanae ecclesiae Ragusinae Canonicus et Vicarius capitularis plurimum poeticorum operum auctor eximus: cui quidem viro, nec non eruditissimis optimisque fratribus Nicolao Marco, et Mathaeo Comitibus de Pozza plurimum debemus, quod omnia Junii scripta collegerint, perviderint, ordinarint. Nullum Restius inire voluit cum viris doctis exterarum gentium commercium literarum, in quo multum

istud aliqua exercitatione lenire, neque bonum otium per ignaviam conterere. Quamobrem summum ruris silentium nactus partim inter deambulandum, partim vero inter jacendum ex pedis aegritudine Satyram aggressus sum argumento fortasse novo, et cujus me non poeniteret, si essem mihi conscius, ea lumina orationis, eamque dicendi vim, atque urbanitatem ad illam contulisse, qua dilucide ac festive ea res ornari potuisset. Sed ego potius contra sentio, nempe, quidquid de argumento sit tamen non eo vultu ac

novo, et cujus me non poeniteret, si essem mihi conscius, ea lumina orationis, eamque dicendi vim, atque urbanitatem ad illam contulisse, qua dilucide ac festive ea res ornari potuisset. Sed ego potius contra sentio, nempe, quidquid de argumento sit tamen non eo vultu ac colore Satyram meam prodiisse, quem res poscebat; idque mediocritate ingenii mei accidisse, non sum, qui ignorem. Hanc tamen, qualiscumque ea sit, ad vos mitto, ut eam vos attente perlegatis, vestrumque de illa judicium censorio more

ad illam contulisse, qua dilucide ac festive ea res ornari potuisset. Sed ego potius contra sentio, nempe, quidquid de argumento sit tamen non eo vultu ac colore Satyram meam prodiisse, quem res poscebat; idque mediocritate ingenii mei accidisse, non sum, qui ignorem. Hanc tamen, qualiscumque ea sit, ad vos mitto, ut eam vos attente perlegatis, vestrumque de illa judicium censorio more interponatis. Si in totum delenda videbitur, detur igni utcumque; sin ex parte aliqua, aut inopia, aut importuna

delenda videbitur, detur igni utcumque; sin ex parte aliqua, aut inopia, aut importuna copia, vel obscuritate laborare, corrigatur utique ex vostra sententia, quam mihi ut libere significetis, etiam atque etiam vos obsecro. De Satyrae genere verba facere non duxi necessarium esse, cum id vos tum ex ejus lectione, tum ex notis dispicere possitis. Vos tamen mihi rescribite, et valete. Dabam Canosae VI. id. Novemb. MDCCCVII.

(2) JUNIUS RESTIUS FRANCISCO APPENDINIO S. D. Mirifice delectatus sum literis tuis, quas ad me nuperrime misisti: intellexi enim; te praeteritis diebus magnam operam theologiae dedisse, deque ea publice disputavisse. Illud non subdis quem adversarium habueris, quam partem, cujusque sectae defensionem susceperis; quae omnia, si vacas, fac, ut non me diutius lateant. Non enim hujusmodi res adeo parvi pendendae sunt, quemadmodum nonnullis persuasum est, quos ego nihil sapere

ad me nuperrime misisti: intellexi enim; te praeteritis diebus magnam operam theologiae dedisse, deque ea publice disputavisse. Illud non subdis quem adversarium habueris, quam partem, cujusque sectae defensionem susceperis; quae omnia, si vacas, fac, ut non me diutius lateant. Non enim hujusmodi res adeo parvi pendendae sunt, quemadmodum nonnullis persuasum est, quos ego nihil sapere semper putavi. An parum erit, ingenium attente meditando in subtilissimis rebus defixum habere? Quod si subtilitas non

intellexi enim; te praeteritis diebus magnam operam theologiae dedisse, deque ea publice disputavisse. Illud non subdis quem adversarium habueris, quam partem, cujusque sectae defensionem susceperis; quae omnia, si vacas, fac, ut non me diutius lateant. Non enim hujusmodi res adeo parvi pendendae sunt, quemadmodum nonnullis persuasum est, quos ego nihil sapere semper putavi. An parum erit, ingenium attente meditando in subtilissimis rebus defixum habere? Quod si subtilitas non placet admodum, vide, quid ea

fac, ut non me diutius lateant. Non enim hujusmodi res adeo parvi pendendae sunt, quemadmodum nonnullis persuasum est, quos ego nihil sapere semper putavi. An parum erit, ingenium attente meditando in subtilissimis rebus defixum habere? Quod si subtilitas non placet admodum, vide, quid ea una dempta, ceteris disciplinis relinquatur, praeter crassam quamdam Minervam, quae ipsa an Minerva sit, vehementer dubitandum est. At vero si utilitate omnia metiris, non longe utilius meditando assequi quanta a Dei O. M.

subtilissimis rebus defixum habere? Quod si subtilitas non placet admodum, vide, quid ea una dempta, ceteris disciplinis relinquatur, praeter crassam quamdam Minervam, quae ipsa an Minerva sit, vehementer dubitandum est. At vero si utilitate omnia metiris, non longe utilius meditando assequi quanta a Dei O. M. Voluntate, et natura officia in vitam manenet, quam aeris proprietatem, ignis naturam, malleique, et securis efficaciam investigare? Sed haec physica ad vitae commoda applicentur. Fateor: sed enim

naturam, malleique, et securis efficaciam investigare? Sed haec physica ad vitae commoda applicentur. Fateor: sed enim jamdudum applicata sunt, quantum ad vitae usum est satis; ut tamdem a corpore ad animos assurgere, et rationem in ipsa ratione exercere non sit poenitendus homini labor, qui ratione praeditus sit. Video, me in theologiae laudem paulo fusius delabi, quam homine imperito dignum est. Quamobrem argumento mutato ad Satyras descendo. Ecce enim aliam tibi mitto, quae notis mihi indigere non

exercere non sit poenitendus homini labor, qui ratione praeditus sit. Video, me in theologiae laudem paulo fusius delabi, quam homine imperito dignum est. Quamobrem argumento mutato ad Satyras descendo. Ecce enim aliam tibi mitto, quae notis mihi indigere non videbatur, argumento fortasse, nisi tu aliter censes. Hanc etiam si legeris, sed censoria illa non intermissa acerbitate, pergratum mihi feceris. Supersunt adhuc quatuor argumenta, quatuor Satyris singillatim a me pertractanda. Has in proximam aestatem

paulo fusius delabi, quam homine imperito dignum est. Quamobrem argumento mutato ad Satyras descendo. Ecce enim aliam tibi mitto, quae notis mihi indigere non videbatur, argumento fortasse, nisi tu aliter censes. Hanc etiam si legeris, sed censoria illa non intermissa acerbitate, pergratum mihi feceris. Supersunt adhuc quatuor argumenta, quatuor Satyris singillatim a me pertractanda. Has in proximam aestatem rejeci, si vita suppetet, et cum Zephyris, et hirundine prima stylum resumemus: in

vitae, et Satyrae meae finem imponat: argumento erit vario, omnis generis, ac paene infinito: quidquid quotidie occurret, aut cogi dabitur, illic conjicietur: utemur quoque stylo vario, nunc ad Horatii, nunc ad Persii, nunc ad Juvenalis, aliorumque morem, non ex unius scriptoris mente, sed ex omnium penu conflato, dummodo sat acutum ad configendum vitium, ligneo ne, an ferreo gladio, risu, vel acrimonia, nihil interest, sed prout quaeque se res dabit. Erit operi sapor ille, ut ego puto, quo tantopere

relinquenda. Quid tibi de hoc videtur, velim me certiorem facias, nisi Grammatica Illyrica distineris, quam suspicor te prelo velle tradere; id enim mihi suadebat illud ambiguum mercimonii in epistola tua verbum, quod etiam Urbano fratri satisfaciebat. Non inficior, homini praesertim in matheseos demonstrationibus adeo exercitato, pecunia certitudinem perbelle repraesentari, et ideo grammaticam tuam valde bonam futuram, si valde fuerit quaestuosa. Quod ego omnibus studiis tuis opto, et brevi coram videro;

DE POZZA. URBANUS APPENDINI E. SCHOLIS PIIS AD LECTOREM
Restius ingenii quam multa laude niteret,
Carmina monstrabunt non tibi lecta semel.
Qui fuerint illi mores, si forte requiris,
Accipe: ego ficto non didicti ore loqui.
Junior indulsit genio jucunda sequutus,
Et mentem blandis pavit imaginibus.

URBANUS APPENDINI E. SCHOLIS PIIS AD LECTOREM
Restius ingenii quam multa laude niteret,
Carmina monstrabunt non tibi lecta semel.
Qui fuerint illi mores, si forte requiris,
Accipe: ego ficto non didicti ore loqui.
Junior indulsit genio jucunda sequutus,
Et mentem blandis pavit imaginibus.
Sensit at ardenti, cum venit serior aetas,
Succendi verae laudis amore animum:

Incertumque fuit, doctrinae lumine pulcro,
An virtute magis fulgeret omnigena.
Quam recti justique tenax, quam largus egenis,
Quam fuit integrae relligionis amans!
Comis praeterea non fastu turgida gessit
Pectora, non tectum nube supercilium;
Consilioque sales adjungens, atque lepores
Fidus erat sanctae cultor amicitiae.
Tu quoque morte Viri tanti nunc ingeme, Lector,

lumine pulcro,
An virtute magis fulgeret omnigena.
Quam recti justique tenax, quam largus egenis,
Quam fuit integrae relligionis amans!
Comis praeterea non fastu turgida gessit
Pectora, non tectum nube supercilium;
Consilioque sales adjungens, atque lepores
Fidus erat sanctae cultor amicitiae.
Tu quoque morte Viri tanti nunc ingeme, Lector,
Atque tuos fletus fletibus adde meis.

mortem et duros avertere morbos
1.1.17  Corporibus nequeunt, curvamque arcere senectam,
1.1.18  Etsi aliquem interdum casus sanaverit aegrum.
1.1.19  Sed nostra haec aetas mihi non peccare videtur
1.1.20  Improbitate adeo, pravorum et amore scelesto,
1.1.21  Multa licet toties multi, et foedissima peccent:
1.1.22  Nec magis

magis improbitas vitiis nos praegravat, audax
1.1.23  Quod fur est Verres, homicida Cethegus, adulter
1.1.24  Clodius, expilatque Deum quod fana Sacerdos,
1.1.25  Quam quia, non alias ullo umquam crassior aevo,
1.1.26  Stultitia incubuit domitum bacchata per orbem,
1.1.27  Pinguiaque ignavo diffudit regna veterno.
1.1.28  Hinc incerta animis vertigo,

incerta animis vertigo, nullus honesti
1.1.29  Sensus, nec pravi, atque acies lentissima mentis,
1.1.30  Ut vix judicio dicas distare ferino.
1.1.31  Quod si stultitia errat non sanabile vulgus,
1.1.32  Tanto tene putas errori posse mederi,
1.1.33  Si gravia incessas scelerum probrosaque monstra,
1.1.34  Singulaque excutiens percurras, et

gravia incessas scelerum probrosaque monstra,
1.1.34  Singulaque excutiens percurras, et reprehendas
1.1.35  Acriter, et latres, et clamando ilia rumpas?
1.1.36  Hoc tu non plus proficias sermone, juvesque,
1.1.37  Quam si fors caeco palantem errore viarum
1.1.38  Deprendas noctu hac illac discurrere turbam,
1.1.39  Et magna horteris moneasque

1.1.46  Cum vitiis pugna, ad causas accede malorum,
1.1.47  Si prodesse voles, et stultitiam pete telo,
1.1.48  Et caput Herculeo ritu septemplicis hydrae
1.1.49  Dejice, non longae fer vulnus inutile caudae.
1.1.50  Hoc Satyras tentare, tibique inscribere librum
1.1.51  Me jussit, cujus ratio exponenda, priusquam

Satyras tentare, tibique inscribere librum
1.1.51  Me jussit, cujus ratio exponenda, priusquam
1.1.52  Ingressus pleno dem vela tumentia Nereo.
1.1.53  Non mihi consilium est, scelerum foedissima quaeque
1.1.54  Elatrare palam, aut saevum intorquere flagellum,
1.1.55  Deque Numae populo quemquam arripuisse viritim
1.1.56  Lucili

1.1.65  Insiliam, atque triumphalem deponere laurum,
1.1.66  Et se a criminibus jubeam purgare patratis,
1.1.67  Confisus pedibus senis, et vindice Phoebo?
1.1.68  Hoc ego non faciam sanus: quamvis neque durum hoc,
1.1.69  Nec sit difficile. Atqui quod caput omne, reique
1.1.70  Totius est summa, hac re nil minus utile. Nulla
1.1.71  Notior in vulgus

Dira filix, satyris et desperanda Poetis,
1.1.89  Neu ferro, sed vix igni cessura? Minores
1.1.90  Decertemus, age, e multis evellere spinas
1.1.91  Paulatim, tortis quae non ita plexibus haerent,
1.1.92  Vellentisque manum facile, digitosque sequentur.
1.1.93  Quippe aliis inhians non istis nostra libido
1.1.94  Indiget urticis, quas non natura

age, e multis evellere spinas
1.1.91  Paulatim, tortis quae non ita plexibus haerent,
1.1.92  Vellentisque manum facile, digitosque sequentur.
1.1.93  Quippe aliis inhians non istis nostra libido
1.1.94  Indiget urticis, quas non natura creavit:
1.1.95  Atque adeo caecae vanissima somnia mentis
1.1.96  Et deliria sunt nulli cedentia monstro,

tortis quae non ita plexibus haerent,
1.1.92  Vellentisque manum facile, digitosque sequentur.
1.1.93  Quippe aliis inhians non istis nostra libido
1.1.94  Indiget urticis, quas non natura creavit:
1.1.95  Atque adeo caecae vanissima somnia mentis
1.1.96  Et deliria sunt nulli cedentia monstro,
1.1.97  Exemplo quaecumque malo jam publicus usus

vicos, depectendamque dicacibus offer,
1.1.104  Ut sibi ne placeat, rideri ubi coeperit, atque
1.1.105  Monstrari digito, quam intus sit turpis et excors.
1.1.106   Hinc mihi non famoso incessere carmine quemquam
1.1.107  Mens est, aut opprobria rustica fundere, multo
1.1.108  Ut vino solet aut vappa prolutus agaso.

1.1.124  Si nihil obscurum, durumque morabitur orsi
1.1.125  Coepta operis, si laeva excludat lucidus ordo,
1.1.126  Si facilis brevitate sua sententia constet,
1.1.127  Non ego te, Cilni, verear censore, nec uti
1.1.128  Judice, patrono pridem usus: nec mea scripta
1.1.129  In tunicas piperi, aut ibunt in pallia scombris.
1.1.130   Incipiam...

novae res, et nova vitae
1.1.138  Pandenda est ratio, veterique ignota Quirino.
1.1.139  Dandus mobilibus decor est immobilis: atque
1.1.140  Ad nova non facilis mihi traducenda vetustas,
1.1.141  Quae senibus similis praefracte temporis acti
1.1.142  Jura tuetur amans, paretque recentibus aegre.
1.1.143  Tentandum tamen est: laus

1.1.154  Urbanique sales, festivi gratia risus,
1.1.155  Mundaque simplicitas, nudi et reverentia cultus.
1.1.156  Vestri fiet opus sic immortale Poetae.
1.1.157  Quod si non olli de vestro spiritus ore
1.1.158  Caelestisque vigor vestro continget ab igni,
1.1.159  Heu! quae mille modis indigna feremus inulti!
1.1.160  Vapparum risus, nebulonum

1.2.4  Et Jovis ad solium medio consistere Olympo,
1.2.5  Suppositae circumspicias unde aequora terrae,
1.2.6  Montesque, et pronos summis de montibus amnes,
1.2.7  Non tu Philosophos sapientem pascere barbam,
1.2.8  Non sylvas Academi, argutaque somnia Stoae,
1.2.9  Neu temere Metrodori atomos volitare per hortos
1.2.10  Curares quidquam. Longe

1.2.5  Suppositae circumspicias unde aequora terrae,
1.2.6  Montesque, et pronos summis de montibus amnes,
1.2.7  Non tu Philosophos sapientem pascere barbam,
1.2.8  Non sylvas Academi, argutaque somnia Stoae,
1.2.9  Neu temere Metrodori atomos volitare per hortos
1.2.10  Curares quidquam. Longe majora tuenti
1.2.11  Excuterent merito risum

cupit, ore nigros edentula pandit hiatus,
1.2.48  Et Cois induta leves it nuda lacertos.
1.2.49  In manibus liber est. Desperet posse placere,
1.2.50  Sit formosa licet, quae non docta puella est.
1.2.51  Molliter illa caput pulvino effluta resedit,
1.2.52  Et legit, et librum intentis evolvit ocellis,
1.2.53  Imbibit atque

tantum inflexa paulum cervice salutem
1.2.123  Reddat, et accipiat. Statua taciturnior ipsa
1.2.124  Assidet illa toro, sed opis nihil indiga vestrae,
1.2.125  Attulit in loculis non parva viatica secum,
1.2.126  Exiguum, lepida forma, lepidumque libellum.
1.2.127  Hunc legit, inque hunc sollicitis incumbit ocellis.
1.2.128  Atque ubi sat lectum est, claudit,

lepidumque libellum.
1.2.127  Hunc legit, inque hunc sollicitis incumbit ocellis.
1.2.128  Atque ubi sat lectum est, claudit, gremioque locat, mox,
1.2.129  Arrepto scribit calamo. Non ulla lituris
1.2.130  Menda dedere locum, faciles fluxere lepores
1.2.131  Sponte sua, constatque sibi sententia sponte.
1.2.132  I, puer, et Balbo scriptas perferre

insanabile tota.
1.2.138  Nunc servata diu Claudina silentia rumpit,
1.2.139  Et Pholoen, Pholoesque benigne affatur amicos.
1.2.140  Frivola de levibus non hîc oratio rebus,
1.2.141  Sed gravis et facundus et ornatissimus atque
1.2.142  Auditus nulli, nullo dicendus et ore,
1.2.143  Sermo de amicitia exoritur. Quo femina pacto

1.2.180   Altera post, desit ne quidquam forte Platoni,
1.2.181  Pars sequitur: docta et morata apteque petita
1.2.182  Ex hortis, Epicure, tuis. Hac laeta voluptas
1.2.183  Non ambage humili, vulgaribus aut tenebrarum
1.2.184  Explicitur nebulis. Huc, huc accedite quotquot
1.2.185  Nomine virtutem, sed nomine discere tantum
1.2.186  Labrorumque tenus

1.2.211  Parco uti consulto libertatre Poetae,
1.2.212  Atque modum teneo in Satyris, et contraho vela,
1.2.213  Omniaque accipere in partem aeque pronus utramque,
1.2.214  Non oculis credo ipse meis, non auribus. Atqui
1.2.215   Personat e contra abnormi crassaque Minerva
1.2.216  Nescio quis pulsam sapiens mihi rusticus aurem:

Poetae,
1.2.212  Atque modum teneo in Satyris, et contraho vela,
1.2.213  Omniaque accipere in partem aeque pronus utramque,
1.2.214  Non oculis credo ipse meis, non auribus. Atqui
1.2.215   Personat e contra abnormi crassaque Minerva
1.2.216  Nescio quis pulsam sapiens mihi rusticus aurem:
1.2.217  Cui pater exemplo mores firmaverat, et

per doctrinae vana instrumenta recentis
1.2.229  Usque libido nova gliscit malesana sub arte, et
1.2.230  Publica materies morum sic crevit, eundo,
1.2.231   Olim celandus non sani pectoris aestus,
1.2.232  Nunc vitae studium, et quovis ars aere paranda,
1.2.233  Urbanos si inter cupias urbanus haberi.
1.2.234  Si potes, o urbane, mihi dic rure

nodosumque genus, quod psittacus aut vix
1.2.245  Reddere pica queat, vestros imitata lepores:
1.2.246   Adde vitro inclusas lacrymas, et inutile pondus
1.2.247  Sortitas nugas non sani incommoda saecli.
1.2.248  O nuptae, innuptaeque colum capite: abjice nugas
1.2.249  Turba virum, et terram potius versato ligone:
1.2.250  Vel si in deliciis sunt otia,

nos inculto viventes rure putamus.
1.2.256   Rustice, vicisses, risum si forte movere
1.2.257  Scisses: nunc tua te solum sapientia servat,
1.2.258  Non allis prodesse potest. Nos ipse Menippus
1.2.259  Vix servet, Grajos inter salsissimus auctor
1.2.260  Ridendi, et prisci facile urbanissimus aevi.
1.2.261  Qui si vidisset fanda

me sol ad vivam mane lucernam.
1.3.88  His studiis aevi res gestas addo vetusti.
1.3.89  Optima fax rerum sunt facta antiqua novarum.
1.3.90  Nil ego crediderim fieri non posse: sed idem
1.3.91  Pleraque difficile fieri contendo. Quid ultra?
1.3.92  Frumento naves trajecit barbarus olim
1.3.93  Rex, et Byzanti cecidit fortuna: mari ipsi

aliud triduum tibi largimur. Sapienter
1.3.181  Utere donis, neve magis vadimonia differ.
1.3.182  Nam si post triduum nullas delegeris anceps
1.3.183  Qualescumque voles partes, non nostra patebit
1.3.184  Amplius haec tibi, Ofelle, taberna. Extorris et exul
1.3.185  Famosum duces sub dio turpiter aevum:
1.3.186  Immundaeque jacens olido in nidore

inter tantisper prima quierat
1.3.195  Pugna, recrudescit rursum, dum mordicus unus
1.3.196  Quisque aliis contraria sentit, et acriter instans
1.3.197  Omnibus insultat violentus: non secus ac si
1.3.198  Privata cujusque foret contentio de re,
1.3.199  Gallomani, Anglomani magnis clamoribus aures
1.3.200  Implent, et miscent

secretum parte locabit
1.4.37  Summa, primores inter, famaeque beabit
1.4.38  Nectare, erisque bonus, sapiens, et fortis, et acer.
1.4.39  Sed quid me vana lacto spe credulus? An non
1.4.40  Sensisti, quali ludamur imagine rerum?
1.4.41  Frontis prima fides simul et me decipit, et te.
1.4.42  Omnia quippe redux haec nostra fefellit alumnus

hercle et fallimur intervallo!
1.4.62  Nunc forma nova forma datur: datur altera pulcri
1.4.63  Nunc species. Est haec hirto coma curta capillo
1.4.64  Docti opus artificis, cui non vulgare ciniflo
1.4.65  Quisquam de trivio studium, impenditque laborem.
1.4.66  Ille igni domuit crines, et finxit acu, ille
1.4.67  Crispavit, temereque dedit sine lege

Laeva latet clam, et odoratum bibit uncta teporem.
1.4.90  Denique in argento argutus pede calceus haeret,
1.4.91  Vel geminum crus nigra brevi tegit ocrea aluta.
1.4.92  Non visu horridior, non villis foedior atris,
1.4.93  Promissa barba, nodosae stipite clavae,
1.4.94  Crinibus impexis horrendo egressus ab antro
1.4.95  Semifer Ausonios Cacus

clam, et odoratum bibit uncta teporem.
1.4.90  Denique in argento argutus pede calceus haeret,
1.4.91  Vel geminum crus nigra brevi tegit ocrea aluta.
1.4.92  Non visu horridior, non villis foedior atris,
1.4.93  Promissa barba, nodosae stipite clavae,
1.4.94  Crinibus impexis horrendo egressus ab antro
1.4.95  Semifer Ausonios Cacus terrebat agrestes.

oculisque errantibus alte
1.4.144  Suspicis in caelum interdum, modo lumina terrae
1.4.145  Defigis, patulique stupes hebete oris hiatu!
1.4.146  An ne hoc forte potes? Mentiri non datur uni
1.4.147  Ergo tibi? Quotus hoc sibi quisque negavit ineptus
1.4.148  Atque audax? Impune erit. Aude. Atque hoc quoque nescit.
1.4.149  O stipes vere ficulnus, inutile

in herum multa, in Lucillam multa jocantur,
1.4.173  Et calices poscunt. Quidam ut memorabile factum
1.4.174  Vidit, et agnovit doctrinae exemplar acutum,
1.4.175  Servavit Satyris non vulgo digna reperta.
1.4.176  Impermissa negant Superi mortalibus aegris
1.4.177  Gaudia stare diu. Plausu in medio atque triumpho
1.4.178  Nam domini subitus pallor convertere

1.5.28  Philosophos rides, Maecenas? Anne tibi quis
1.5.29  Simius est visus? Doctorum prima virorum
1.5.30  Sunt hi, quos dico. Laudes disce ordine, et artes.
1.5.31  Non ego, Philosophos cum dico, dico Platoni
1.5.32  Quidquam, aut Stoicidum majoribus, atque Lyceo
1.5.33  Consimile: a Cynicis quam longe sordibus absunt,
1.5.34  A conscisso

qui nostrae mentis, et ignem
1.5.53  Praeclarum ingenii, unde tot artes, totque reperta,
1.5.54  Vincere contendit pecudes, et bucera saecla
1.5.55  Non ratione ulla, manuum sed munere solo;
1.5.56  Flectere nam nequeunt digitos, quibus ungula duros
1.5.57  Continet articulos, cornuque rigente fatigat.
1.5.58  Unde haec hausta

arrident peregrina, hi Gallica curant
1.5.73  Dumtaxat, Venus hoc percellit Gallica tantum.
1.5.74  Verborumque operosa superstitio patriis et
1.5.75  Maternis inimica opibus, quia non procul absunt,
1.5.76  Incessit misere, ridendo et torquet amore.
1.5.77  Gallica conquirunt, elementaque Gallica discunt
1.5.78  Toti in litterulis. Quantum diducere callet

aliquis, vel pingui effert se corpore vervex,
1.5.94  Indicibus pastus crudis et Lexica ructans.
1.5.95  Lexica; namque alios prohibet mens plumbea libros.
1.5.96  Lexica; non aliud nostro praestantius aevo.
1.5.97  Nec magis historiis dignum, Satyraque repertum,
1.5.98  Explicitur quo tota tribus Sapientia chartis.
1.5.99  Hic veteres fastos,

1.5.135  Fine voluptatis natura, docetque libido.
1.5.136  Arripuere vice (sit fas risisse) Solonis:
1.5.137  Jura domi scribunt, legumque volumina dictant
1.5.138  Non sano toleranda homini, prelisque ministris
1.5.139  Proponunt populo. Discordia garrula rerum!
1.5.140  Nam Graeca assuitur Romano fimbria panno.

veto, regali speres convivia luxu.
1.6.7  Quantum Luculli, etcensu distamus Apicî,
1.6.8  Tantum etiam ingenio, natura, et discrepo mente.
1.6.9  Advenias tempestivus, non serior hospes.
1.6.10  Non placet occidui vesci sub lumina solis,
1.6.11  Perque diem proferre faces, ut callidus hac re
1.6.12  Rufus in una imitari Reges atque Tetrarchas

1.6.7  Quantum Luculli, etcensu distamus Apicî,
1.6.8  Tantum etiam ingenio, natura, et discrepo mente.
1.6.9  Advenias tempestivus, non serior hospes.
1.6.10  Non placet occidui vesci sub lumina solis,
1.6.11  Perque diem proferre faces, ut callidus hac re
1.6.12  Rufus in una imitari Reges atque Tetrarchas
1.6.13  Ad convivarum fastidia:

convivarum fastidia: verum avido quem
1.6.14  Sumseris ore cibum, lassae male sederit alvo,
1.6.15  Longa ubi post jejunia bilis te acre momordit.
1.6.16  Excipient Lybicis non te suffulta columnis
1.6.17  Tecta, nec instructa aulaeis coenacula, et ostro:
1.6.18  In medium sed versa diem properante teporem
1.6.19  Sole dabunt: Hadriae objecti patuere

quaenam nostra excipiant te fercula mensa
1.6.47  Primum audi, ut si quid fortasse placet, quod omisi
1.6.48  Imprudens, monitus facile doctusque reponam.
1.6.49   Externas non nostra dapes, peregrinaque praebet
1.6.50  Instrumenta gulae diverso a littore mensa.
1.6.51  Nulla coquum mihi, nec structorem Gallia misit.
1.6.52  Non ego uti Galli, sed

1.6.49   Externas non nostra dapes, peregrinaque praebet
1.6.50  Instrumenta gulae diverso a littore mensa.
1.6.51  Nulla coquum mihi, nec structorem Gallia misit.
1.6.52  Non ego uti Galli, sed coenet ineptus Iolas
1.6.53  Dalmata citra Alpes natus: male Dalmata pinguis
1.6.54  Externas affectat opes, alienaque frustra

1.6.55  Captat inurbanus, rudis, et prope dictus agrestis.
1.6.56  Ridiculus propria nescire in pelle quiesse
1.6.57  Majoresque humili pennas extendere nido.
1.6.58  Non scarus ergo tibi, squilla, aut peregrina lagois
1.6.59  Apponetur, nec curvas acipensere mensas
1.6.60  Exspectes, vel inerte pygargo: jam mihi nulla
1.6.61  Testa recludetur,

1.6.65  Sole sub ardenti Batavum primoribus edit;
1.6.66  Aut Prytanaeo quae Consul Picenus in ipso
1.6.67  Diffudit Piceno de caupone coemta.
1.6.68  Non Cumaea Neapolis intra moesica nobis
1.6.69  Murrhina vasa manu pinxit solerte Venutus.
1.6.70  Omnia ab Illyrico, patrioque sub aere nata.
1.6.71  Municipes erimus convivae,

1.6.75  Ingluvie qui posse putant se vivere sola,
1.6.76  Munditiis etiam dissentit innanibus, in quas
1.6.77  Incubuere illi, species quos ducit inepta,
1.6.78  Non usus, nec res: qui nostro non sine risu
1.6.79  Ad bene vescendum jurant in verba magistri;
1.6.80  Queis sine butyro jentacula sumere mane
1.6.81  Religio est, patria qui odere

qui posse putant se vivere sola,
1.6.76  Munditiis etiam dissentit innanibus, in quas
1.6.77  Incubuere illi, species quos ducit inepta,
1.6.78  Non usus, nec res: qui nostro non sine risu
1.6.79  Ad bene vescendum jurant in verba magistri;
1.6.80  Queis sine butyro jentacula sumere mane
1.6.81  Religio est, patria qui odere siligine panem,

1.6.98  Romana caules ab origine, mane recenti
1.6.99  Lecti, vicinae quos dat mihi villa Gravosae.
1.6.100  Byzantina gari diffunde liquamina supra
1.6.101  Non parce; Buthroti aut salsa ovaria misce.
1.6.102  Funde oleum: da sal: et succos exprime citri.
1.6.103  Parte alia molli geminus pinguedine capo
1.6.104  Lacteola cute, lactea et

Venit honos. Pueri, calices et vina novate.
1.6.123  Creticum ab Umblensi quinquenne est. Poscito trulla,
1.6.124  Maecenas, majore. Datur tibi plurima perdix,
1.6.125  Non in lente natans, lardo at sapientius uncta
1.6.126  Tu in piper, atque oleum, mixtumque intingito citrum.
1.6.127  Non unus cluni stat Dalmata turdus obesa.
1.6.128  Marcentes

majore. Datur tibi plurima perdix,
1.6.125  Non in lente natans, lardo at sapientius uncta
1.6.126  Tu in piper, atque oleum, mixtumque intingito citrum.
1.6.127  Non unus cluni stat Dalmata turdus obesa.
1.6.128  Marcentes recreat pleno cruda herba catino;
1.6.129  Intyba cum acri eruca inulis, et cum cichoreis.
1.6.130  Merge oleo: et veteri

Hîc vario mensa instravit mantile colore,
1.6.170  Et cyathis fumum Arabici jam nigra liquoris
1.6.171  Unda dedit, naresque halanti afflavit odore.
1.6.172  Crustula non deerint, bellaria cetera, ofellae.
1.6.173  Illa sed Alcinoi a patria et felicibus hortis
1.6.174  Ambrosia, haud modicum quae destillavit ad ignem
1.6.175  Aureolis ex citri

1.7.32  Pauca loquar. Plenis docuit me lectio libris.
1.7.33  Forsan et haec olim rerum tibi copia profit!
1.7.34  Hei mihi! quale malum nostris hoc accidit hortis.
1.7.35  Non glacie saeva levius, nec grandinis imbre!
1.7.36  Nullo sevisti lactucas ordine: squalent
1.7.37  Telluri raptim immissae! Nullo ordine caules
1.7.38  Haeserunt scrobibus:

1.7.38  Haeserunt scrobibus: nimioque cucurbita prave
1.7.39  Est saturata fimo. Cur nulla hic rapula, nulli
1.7.40  Asparagi surgunt? Ohe, tibi, Villice, dico,
1.7.41  Non olitor bonus es; taedet cultoris et horti.
1.7.42   Vill.Parce irae. Facile caules quocumque placebit
1.7.43  Ordine, lactucasque novo tu severis anno.
1.7.44  Rapula et

mala causa malo fulcitur inepte.
1.7.50  A senibus quaecumque audita tenaciter haerent,
1.7.51  Ut furca expellas, jubeo: nisi protinus hoc fit,
1.7.52  Pol! Ego nostra tibi non sanus oluscula credam.
1.7.53  Insumsisti horto aetatem, seniumque tibi instant,
1.7.54  Nondum prima tamen patuit ratio tibi rerum.
1.7.55  Turpe

1.7.54  Nondum prima tamen patuit ratio tibi rerum.
1.7.55  Turpe colono agri nescire elementa colendi.
1.7.56  Disce ideo nunc a me. Vill.Arrectis auribus asto.
1.7.57   Po.Non faba proveniet, non illi beta colono,
1.7.58  Qui sese prave solius egere ligonis,
1.7.59  Et rastri, falcisque putet, sed nesciat idem
1.7.60  Humanae qua parte rei natura

prima tamen patuit ratio tibi rerum.
1.7.55  Turpe colono agri nescire elementa colendi.
1.7.56  Disce ideo nunc a me. Vill.Arrectis auribus asto.
1.7.57   Po.Non faba proveniet, non illi beta colono,
1.7.58  Qui sese prave solius egere ligonis,
1.7.59  Et rastri, falcisque putet, sed nesciat idem
1.7.60  Humanae qua parte rei natura locarit

1.7.76  Nemo putat laetos fecundo patre hymenaeos,
1.7.77  Filius unde unus mas prodeat, unaque tantum
1.7.78  Nata, patrem quia dumtaxat, matremque reponunt,
1.7.79  Non mortale novo ditarunt fenore saeclum.
1.7.80   Vill.O here! Tene interpellare licet? Po.Licet.Vill:Ergo
1.7.81  Dic, quibus Andromache in terris nascatur, Apelles,

plebs rideat: atqui haec
1.7.89  Nil, nisi quod vetus est, intelligit, aut probat, et se
1.7.90  Tollere humo nescit, misere sed reptat et haeret.
1.7.91  Jam dicas falsum, quod non intelligis? Heus tu,
1.7.92  Pocula cur medico praebente insuavia sorbes
1.7.93  Ignarus virtutis, sed mihi credere non vis
1.7.94  Dum tibi vera cano veri certissimus

misere sed reptat et haeret.
1.7.91  Jam dicas falsum, quod non intelligis? Heus tu,
1.7.92  Pocula cur medico praebente insuavia sorbes
1.7.93  Ignarus virtutis, sed mihi credere non vis
1.7.94  Dum tibi vera cano veri certissimus auctor?
1.7.95  Sic populi naso suspendebatur acuto
1.7.96  Rupibus Illyricis egit qui primus Asellum,

Intererit tamen hortos
1.7.119  Ad nostros, propiusque ad res accedere nostras.
1.7.120   Lenior ille mei qua clivus desinit agri,
1.7.121  Pars sequitur montis praerupta, at non ita vero
1.7.122  Scrupea, cultorem ut crebro haud admittat hiatu.
1.7.123  Hujus non provisa loci te copia ditet.
1.7.124  Castaneae mollis telluri semina crede

Lenior ille mei qua clivus desinit agri,
1.7.121  Pars sequitur montis praerupta, at non ita vero
1.7.122  Scrupea, cultorem ut crebro haud admittat hiatu.
1.7.123  Hujus non provisa loci te copia ditet.
1.7.124  Castaneae mollis telluri semina crede
1.7.125  Defossa in scrobibus: teneras mox transere stirpes,
1.7.126  Quo vel terra, brevis vel findit

pane beet! Cereri vale dicere tuto
1.7.132  Jam liceat, bubus juga demere, frangere aratra.
1.7.133  Castaneae domina magni venduntur in urbe.
1.7.134  Incola Arupinus quantum non extudit inde?
1.7.135  Castaneis nucibus nescis quam mensa secunda
1.7.136  Gaudeat? Ut pueri cupiant cupiantque puellae?
1.7.137  Quin postquam ipse eques, atque omni matrona

1.7.157  Copiam, olus, lapathum, radices: ubere fetu
1.7.158  Omnia provenient: tu gnavus parcito nulli.
1.7.159   Flore peregrino, fructuque est nobilis herbae
1.7.160  Non vulgare genus: crocei sunt floris honores,
1.7.161  Nullus odor, tereti speciesque simillima disco.
1.7.162  Ad solis cursum toto se vertit Olympo,
1.7.163  Inde datum nomen,

Sed latuit, pariter ceu rapula, radix.
1.7.195  O salvete mihi terrae felicia poma!
1.7.196  Neu Cereri priscae, neu cognita dona Maroni,
1.7.197  Sed nostri munus non enarrabile saecli!
1.7.198  Quam bene inaccessi perrumpis turgida ponti
1.7.199  Claustra, novoque alios mortales quaeris in orbe
1.7.200  Audax

illo latuere diu ditissima in orbe
1.7.202  Nostris poma ignota viris: fors obtulit: atque ars
1.7.203  Solerti cura nostras traduxit in oras.
1.7.204  Copia si juvat agricolas, non copia major
1.7.205  Frugibus est ullis: amplos mirabere fetus
1.7.206  Saepe immensa tibi cum ruperit horrea messis.
1.7.207  Respice ut utilium multo studiosior usus.

1.7.210  En certus superest, immo lautus tibi victus.
1.7.211  Uxori, natis, servisque. Quid amplius optes?
1.7.212  Et tamen ex illa si panis forte farina
1.7.213  Fiat, non umquam meliore siligine coctum
1.7.214  Atticus, aut edit Calpurnius. Optimus esu,
1.7.215  Triticeoque salubrior hic longe, meliusque
1.7.216  Lenierit stomachum latrantem, nec

patior Salios scortari vindice nullo.
1.8.8  Quid faciam, Maecenas, consule. Censeo versus
1.8.9  Ne facias. Ais omnino ut taceam? Ajo. Sed istud
1.8.10  Purgabo facile crimen tibi. Non ego mendax
1.8.11  Posse negem dormire, dabis nisi scribere versus;
1.8.12  Otia sed tolles liberrima, et omnia inertis
1.8.13  Vitae subduces oblivia: nulla voluptas

suspendit, Superisque abnormia mittit
1.8.106  Oscula, cum spectator adest? at palpat amicam
1.8.107  Interea et populo illudit Catilina, sibi ipsi
1.8.108  Egregie mendax: at non ego credulus illi,
1.8.109  Mimica cui pietas, tortique est actio colli.
1.8.110  Haec exempla movent. Praeceptis arida contra
1.8.111  Frigidaque est

1.8.116  Rectius a teneris tu sane turpia celes.
1.8.117  Neve novam imbueris testam sapienter aceto.
1.8.118  Qui scit, an in pravum natura, et mobilis aetas
1.8.119  Non potius secum reputet? Proh! Quanta voluptas
1.8.120  Est vitiis si fama, valetudo, bona, vita,
1.8.121  Gloria queis emitur, mutantur amoribus, atque
1.8.122  Luxuria, et ludo!

quae tangere gestit,
1.8.160  Innuit urbanus: clam irrepit: parvaque saepe
1.8.161  Tractantis similis magnas plerumque secat res.
1.8.162  Carminis hic si fors color est naturaque, non me
1.8.163  Poeniteat sanum Satyrae, neque carminis hujus.
1.8.164  Distamus primum scurris, quia nomine ficto
1.8.165  Ludimus, ut ficto comoedia nomine ludit,

jure mihi meretrix celetur eodem
1.8.178  Nomine, ineptorumque nimis studiosa puella.
1.8.179  Fallitur hic nemo cordatus: tu mihi tanti
1.8.180  Indocte obtrectator, non es, ego ut tibi scribam.
1.8.181   Si res ipsa minus tibi, vel quia parva, probatur,
1.8.182  Vel bona materies Satyra quod tangitur acri
1.8.183  Immerito, laudari, aut certe

tamen utilius ridebis, tum quia sensim
1.8.203  In Venerem ducet, quaeque est nunc Phyllis, et Aegle,
1.8.204  Lesbia paulatim fiet, Saufeja, Lycisca.
1.8.205  Tunc vero non ulla domus, non ulla mariti
1.8.206  Cura subest: faciunt eadem, curantque mariti.
1.8.207  Et nati, a teneris quae hausere, exempla sequuntur.
1.8.208  Dic, ubi mater, ubi hic

utilius ridebis, tum quia sensim
1.8.203  In Venerem ducet, quaeque est nunc Phyllis, et Aegle,
1.8.204  Lesbia paulatim fiet, Saufeja, Lycisca.
1.8.205  Tunc vero non ulla domus, non ulla mariti
1.8.206  Cura subest: faciunt eadem, curantque mariti.
1.8.207  Et nati, a teneris quae hausere, exempla sequuntur.
1.8.208  Dic, ubi mater, ubi hic genitor, vir,

1.8.223  Atque peregrino studium femoralia cinctu
1.8.224  Quem tenet, hic morbo pariter concedet eodem.
1.8.225  Si mansisset Cotta domi, tu, Villice noster,
1.8.226  Non herbam audisses solarem, et terrea poma.
1.8.227  Quod si Philosophis barbam vulsisse reponas,
1.8.228  Et male voltaeri lepidam allatrasse puellam,

facite hoc patiar damnari crimine ab illis,
1.8.230  Quos apud ingenii vecors Inscitia nomen
1.8.231  Abstulit, et famam obscenus, laudemque pudici.
1.8.232   Illepidis ergo Satyris non utile salso
1.8.233  Miscui inurbane, non ulla arma impia sumsi,
1.8.234  Qui frontem primo pravorum aggressus in ortu
1.8.235  Respexi ad causas, nervosque incidere

apud ingenii vecors Inscitia nomen
1.8.231  Abstulit, et famam obscenus, laudemque pudici.
1.8.232   Illepidis ergo Satyris non utile salso
1.8.233  Miscui inurbane, non ulla arma impia sumsi,
1.8.234  Qui frontem primo pravorum aggressus in ortu
1.8.235  Respexi ad causas, nervosque incidere quaerens
1.8.236  Morborum, in vitam unde omnis

1.8.240  Semper in ore habuisse, os semper tundere furi,
1.8.241  Infandasque forum in medium producere noxas;
1.8.242  Stultitiam at risu contenta petisse jocoso
1.8.243  Non effert pravas, sed tutius innuit artes,
1.8.244  Plusque juvat specie ridentis vera monendo,
1.8.245  Sic iter ad penitas certum mollita medullas.
1.8.246  Rusticus hoc differt

hoc differt urbano, scurra faceto.
1.8.247  Haec mihi suaviloquis Satyra lusisse volenti,
1.8.248  Urbanisque modis Charites in vota vocatae
1.8.249  Annuerunt... Sed non hoc nostrum est dicere. Lector
1.8.250  (Haec si forte aliquando legentur) judicet aequus. SATYRA IX. BACCHANALIA

1.9.5  Pone patres titubant: titubat plebs pone sequendo
1.9.6  Cetera. Jam parvos omnis matercula natos
1.9.7  Imposita mittit larva invisisse propinquos,
1.9.8  Non minus illa aliis fore, quam sibi, credula pulcros.
1.9.9  Quin etiam octavo experrectus denique lustro
1.9.10  Cereus Endymion processit, seque procellis
1.9.11  Inseruit temere,

minus illa aliis fore, quam sibi, credula pulcros.
1.9.9  Quin etiam octavo experrectus denique lustro
1.9.10  Cereus Endymion processit, seque procellis
1.9.11  Inseruit temere, non canos vertice crines,
1.9.12  Neve reformidans humeri curvamina lati.
1.9.13  Maecenas, ego quid faciam? juvat ire, togaque
1.9.14  Protinus horrificos mutata sumere vultus,

verba tibi in trabea, atque curuli
1.9.81  In sella, quoties crepidis aequalia sentit
1.9.82  Ad latum clavum consul, sellamque curulem
1.9.83  Damnatus? Non veste homini differt homo, verum
1.9.84  Ingenio plus, quam gregibus bos distat equorum.
1.9.85   Ingredior. Cuneis dispostas ordine matres
1.9.86  Romanasque nurus video:

1.9.165  Esto, ut vis. Sed cur dignus dum agit actor Athenis,
1.9.166  Servorum interea clamoribus, atque popelli
1.9.167  Rumpuntur strepitu subsellia? Cur prohibere
1.9.168  Non audet praetor, pacemque reducere lictor
1.9.169  Quam dat cauponis? Quorsum mihi Roscius ille,
1.9.170  Mixta senatori si nutrix assidet ulnis

1.9.170  Mixta senatori si nutrix assidet ulnis
1.9.171  Infantem gremioque gerens (ridete legentes)
1.9.172  Qui mammam poscit jussus lallare? velis, vel
1.9.173  Non, longo hic oritur puerilis naenia fletu.
1.9.174  Altior at puero sexenni est sermo, magister
1.9.175  Quem instituit, cui fabellam explicat ordine totam.
1.9.176  Hic ille est

Quid censes faciat pars cetera faecis Achaeae?
1.9.221  Haec ego cum videam, pravum ridebo profecto
1.9.222  Judicium, atque bonis male sensibus artibus aptos.
1.9.223  Non minus ac si forte aliquis pro acipensere, sive
1.9.224  Apponat pro mulo viles helluo scombros,
1.9.225  Seque putet laute tamen et coenare beate,
1.9.226  Hunc merito insanum,

insanum, aut morbo fecisse palati
1.9.227  Jacturam dicas. Contra si coenet Acaetes
1.9.228  Sardus pro Sardis, sapere atque valere fatebor.
1.9.229  Non ego judicium vestrum ridebo, Quirites,
1.9.230  In Circo quoties ursum, aut saltare catellam,
1.9.231  Vel joculos turpis spectetis cercopitheci.
1.9.232  Sed quando haec bella

spectetis cercopitheci.
1.9.232  Sed quando haec bella et contenditis esse faceta,
1.9.233  Praebuit illotis manibus quae gaudia scurra, et
1.9.234  Quando homo simiolus vobis, non bestia foeda est,
1.9.235  Tunc Satyras acuam, Momi tunc scrinia pandam,
1.9.236  Tunc sal expediam, latices atque acris aceti
1.9.237  Diffundam, mediumque ostendam erroribus

quia scribit Horatius, omne
1.10.11  Aevum quod vincat, nos, quod piper ambiat, et sal.
1.10.12  Sed neuter potis est naturam expellere nostrum.
1.10.13  Ignosci hoc aequum est: non vates arma movemus,
1.10.14  Non caedes facimus, tantummodo scribimus. At tu
1.10.15  Forsitan exspectes priscis audire Camenis
1.10.16  Dignum aliquid, mentemque meo recreare

quod vincat, nos, quod piper ambiat, et sal.
1.10.12  Sed neuter potis est naturam expellere nostrum.
1.10.13  Ignosci hoc aequum est: non vates arma movemus,
1.10.14  Non caedes facimus, tantummodo scribimus. At tu
1.10.15  Forsitan exspectes priscis audire Camenis
1.10.16  Dignum aliquid, mentemque meo recreare libello,
1.10.17  Barbaricos inter

1.10.15  Forsitan exspectes priscis audire Camenis
1.10.16  Dignum aliquid, mentemque meo recreare libello,
1.10.17  Barbaricos inter populos dum degis et urbes.
1.10.18  Non sum qualis eram quondam, cum Brattius, et tu
1.10.19  Alternum nati numquam disrumpere foedus,
1.10.20  Cycnaeoque pares curam depellere cantu,
1.10.21  Docta vocabatis Latias ad

1.10.19  Alternum nati numquam disrumpere foedus,
1.10.20  Cycnaeoque pares curam depellere cantu,
1.10.21  Docta vocabatis Latias ad plectra Sorores.
1.10.22  Tunc ego non impar dictus colludere vobis,
1.10.23  Tunc nonnulla inerat numeris quoque gratia nostris,
1.10.24  Tunc ego, quid sit amor, poteram docuisse puellas,

Conqueri, et a terra Brattum revocare Triquetra.
1.10.27  Nunc alios mores, alias mea pagina Musas,
1.10.28  Marce, sapit; Veneremque et cetera ludicra ponit.
1.10.29  Non quia non Venerem est dulcis tractare voluptas,
1.10.30  Sed quia mutatis jamdudum viribus impar
1.10.31  Mens animi est, dum omnes Veneres, omnesque lepores
1.10.32  Cogitat esse

et a terra Brattum revocare Triquetra.
1.10.27  Nunc alios mores, alias mea pagina Musas,
1.10.28  Marce, sapit; Veneremque et cetera ludicra ponit.
1.10.29  Non quia non Venerem est dulcis tractare voluptas,
1.10.30  Sed quia mutatis jamdudum viribus impar
1.10.31  Mens animi est, dum omnes Veneres, omnesque lepores
1.10.32  Cogitat esse breves.

mihi fuerit fortuna, obeundum est?
1.10.69  Sumptibus in fundum periturum parcere sani est;
1.10.70  At stulti, vano fructum sperasse labore.
1.10.71  Quae illuc respiciunt, ut non, quia fluxa brevisque
1.10.72  Conditio vitae est, mortales turpiter omnes
1.10.73  Dispereant, ipsos se se sub funere flentes;
1.10.74  Verum ut rebus in humanis teres atque

Conditio vitae est, mortales turpiter omnes
1.10.73  Dispereant, ipsos se se sub funere flentes;
1.10.74  Verum ut rebus in humanis teres atque rotundus
1.10.75  Gaudia non nimio quaeram fugiamve labore.
1.10.76  Quae cecidere, utcumque feram: praesentibus utar
1.10.77  Ut mox dilapsuris: at labentia circum
1.10.78  Non valde indigner: si circum

1.10.75  Gaudia non nimio quaeram fugiamve labore.
1.10.76  Quae cecidere, utcumque feram: praesentibus utar
1.10.77  Ut mox dilapsuris: at labentia circum
1.10.78  Non valde indigner: si circum turba aderit, non
1.10.79  Declinem: soli sola inter vivere tesqua
1.10.80  Si cadat, haud graviter tolerabo, praecipue si
1.10.81  Non dedignetur

fugiamve labore.
1.10.76  Quae cecidere, utcumque feram: praesentibus utar
1.10.77  Ut mox dilapsuris: at labentia circum
1.10.78  Non valde indigner: si circum turba aderit, non
1.10.79  Declinem: soli sola inter vivere tesqua
1.10.80  Si cadat, haud graviter tolerabo, praecipue si
1.10.81  Non dedignetur nostros Pimplaea recessus.

1.10.78  Non valde indigner: si circum turba aderit, non
1.10.79  Declinem: soli sola inter vivere tesqua
1.10.80  Si cadat, haud graviter tolerabo, praecipue si
1.10.81  Non dedignetur nostros Pimplaea recessus.
1.10.82  SATYRA XI. AD AMICOS PER PATRIA LOCA PEREGRINANTES
1.10.83  Insula quid vobis Melites, quid visa Ladestae?

dana coena fabis. Hic terminus haesit
1.10.137  Doctrinae, atque etiam nunc finibus haeret eisdem.
1.10.138  Ominbus at quanto vobis sapientior unus
1.10.139  Archigenes, vobis non ut magis alter amicus,
1.10.140  Nec Veneri ignotus puer, ignotusve Minervae?
1.10.141  Dum vos doctrinae perculsi pectus amore,
1.10.142  Perque mare, et terras, et montes

varios: hanc summo mane revisit,
1.10.147  Hanc aegre linquit, cum Phoebus mergitur undis.
1.10.148  Femineo student usque gregi; nam saepe frequentat,
1.10.149  Quas bene non operit vestis bombycina, quaeque
1.10.150  Pellucent in Cois, atque atrae comam, et hirtae,
1.10.151  Aestivum frigus captantes vespere primo
1.10.152  Incedunt humeros nudae,

garum Scythico advectum indignaris ab amne,
1.11.5  Et vesco sale salmones, muriaque subactos;
1.11.6  Qui mullos horres cane pejus et angue bilibres,
1.11.7  Quos melle et veteri non parce incoxit aceto
1.11.8  Littoris Hyllaei piscator: et omnia gustus
1.11.9  Odisti qui sic irritamenta virilis,
1.11.10  Impia miscerent veluti si aconita novercae:

norit melioribus usque
1.11.23  Fercula, vescendique omnes libare lepores.
1.11.24  Scilicet hic vivet misere, et sensu minor uno.
1.11.25  His ego, non tibi praecipio, statim ut helluo fias,
1.11.26  Aut capiti, et stomacho addas intolerabile pondus,
1.11.27  Praecidens spatium vitae tibi noxius. Illuc
1.11.28  Sed mea

capiti, et stomacho addas intolerabile pondus,
1.11.27  Praecidens spatium vitae tibi noxius. Illuc
1.11.28  Sed mea respiciunt praecepta, ut, si sapis, ullam
1.11.29  Non praetermittas parce, et ratione magistra
1.11.30  Vescendi in vita illecebram. Nam regua epularum
1.11.31  Salsamenta tenent homines inter. Viden' herbis,
1.11.32  Fontibus atque

SATYRA XIII. STOICI
1.12.1  Stultum omnem insanum Chrysippi porticus esse,
1.12.2  Judice me, veri interpres non falsa docebat.
1.12.3  Naviget Anticyram qui lamna expalluit auri,
1.12.4  Ambitione mala quisquis torquetur, et ira,
1.12.5  Qui metuit, vel sperat, qui cupit, invidet,

variis illudit partibus idem.
1.12.11  An levis haec fortasse mei est insania morbi,
1.12.12  Quod Satyras scribo? Mihine ipsi ignoscere cogar
1.12.13  Corruptus judex? Primum non me esse poetam
1.12.14  Propterea evincas, satyras sermone pedestri
1.12.15  Quod scribo, pravos et risu perfrico mores,
1.12.16  Thetaque stultitiae nigrum praefigo

e Crispo, unde illi doctrina repente
1.12.27  Affulsit nova: vel quonam tradente magistro,
1.12.28  Insanus fuero? At Crispo sum judice tutus.
1.12.29  Postremo ut sim insanus ego, non sanus eris tu.
1.12.30  Certe hoc dissimiles, quia me tua vina, venusque
1.12.31  Nil juvet: at contra, ceu clavo truditur alter
1.12.32  Clavus, fors Satyris tibi possim

nepotes.
1.12.109  Stultum est munditiis nullos imponere fines.
1.12.110  Purpura quid majus Lepidis, addatve Camillis?
1.12.111  Si Carhago nequit, non est, quo scruta colore
1.12.112  Scipiadum faciant. Superat si purpura censum
1.12.113  Scipiadae, illa malas in apertum protulit artes.
1.12.114  Insanum est, temere nullo

in apertum protulit artes.
1.12.114  Insanum est, temere nullo delectu imitari
1.12.115  Quodlibet exemplar, quod fors objecerit. Ecquis
1.12.116  Vestrum est, qui mecum effuse non rideat, aut qui
1.12.117  Insanisse neget, Venetorum si quis in urbe
1.12.118  Frena et equos emat, aurigas paret, esseda, currus,
1.12.119  Nempe ideo, quia camporum lato

et equos emat, aurigas paret, esseda, currus,
1.12.119  Nempe ideo, quia camporum lato aequore Parthis
1.12.120  Et currus agitare, et equos est flectere ludus?
1.12.121  Non haec plus aequo a vobis abludit imago,
1.12.122  Quotquot gaudetis pretiosa incedere veste,
1.12.123  Quae majora nequit largiri commoda, quam quae
1.12.124  Det simplex toga:

sed sumptum tamen atque laborem
1.12.125  Majorem affert, quem nullus pensaverit usus.
1.12.126   I, cape, et optatos Nireu pulcherrime amictus
1.12.127  Indue: sume supercilium non veste minus, quo
1.12.128  Dalmata Caesareis tiro se miles in armis
1.12.129  Extulit.A quibus exspectas te coetibus iri
1.12.130  Visum? Saturnalia nondum: non choreae, non

sume supercilium non veste minus, quo
1.12.128  Dalmata Caesareis tiro se miles in armis
1.12.129  Extulit.A quibus exspectas te coetibus iri
1.12.130  Visum? Saturnalia nondum: non choreae, non
1.12.131  Nuptiae apud quemquam procerum, nec coena paratur:
1.12.132  Quorsum ergo ambitio haec cultus operosa, ubi ni te
1.12.133  Forte soror, calidae vel viderit

non veste minus, quo
1.12.128  Dalmata Caesareis tiro se miles in armis
1.12.129  Extulit.A quibus exspectas te coetibus iri
1.12.130  Visum? Saturnalia nondum: non choreae, non
1.12.131  Nuptiae apud quemquam procerum, nec coena paratur:
1.12.132  Quorsum ergo ambitio haec cultus operosa, ubi ni te
1.12.133  Forte soror, calidae vel viderit institor,

1.12.140  Communem calcas, et communem aera spiras,
1.12.141  Quo nemo aut laris, aut vestis prohibetur egenus.
1.12.142  Qui medicas pueris figulorum dividit offas,
1.12.143  Non secus ac tu purpuream circum fora vestem
1.12.144  Scurra tulit, quam olli propola triente locarat.
1.12.145   Sentio; qua insani ratione repellere speras
1.12.146  Posse notam a

aut, alio si mavis nomine, amica.
1.12.148  Huic tu veste placere studes, nitidusque videri, et
1.12.149  Bellulus: accedas ornatus oportet ad hanc: sed
1.12.150  Non ego nunc patruus fuero tibi, nec meretrices
1.12.151  Durius increpitem juvenumque coarguam amores.
1.12.152  Verum hoc est id, ubi insanis, quam qui pote apertum

insanis, quam qui pote apertum
1.12.153  Mittere se in puteum, ut laticis cyathum hauriat unum.
1.12.154  Quî differs insano, cum metuis, mala ne te
1.12.155  Ejiciat meretrix, si non urbanus amator
1.12.156  In tunica vigiles ostrina? Esset toga erassa
1.12.157  Si tibi, sordida palla, subucula trita, pedi si
1.12.158  Calceus haereret laxa male sutus

1.12.156  In tunica vigiles ostrina? Esset toga erassa
1.12.157  Si tibi, sordida palla, subucula trita, pedi si
1.12.158  Calceus haereret laxa male sutus aluta,
1.12.159  Non ideo exclusus caneres miserabile carmen
1.12.160  Ante fores, dum esset plenus tibi sacculus, et dum
1.12.161  Fenora non unum cumularet nomen in arca:
1.12.162  Sed tibi

haereret laxa male sutus aluta,
1.12.159  Non ideo exclusus caneres miserabile carmen
1.12.160  Ante fores, dum esset plenus tibi sacculus, et dum
1.12.161  Fenora non unum cumularet nomen in arca:
1.12.162  Sed tibi munditiis solis fors constat amoris
1.12.163  Pignus. An idcirco nil donas? an nihil a te
1.12.164  Corradit? tu continuo non

non unum cumularet nomen in arca:
1.12.162  Sed tibi munditiis solis fors constat amoris
1.12.163  Pignus. An idcirco nil donas? an nihil a te
1.12.164  Corradit? tu continuo non munera mittis,
1.12.165  Nunc soleas, nunc fasciloas, modo crinibus aurum,
1.12.166  Aut capiti mitram? Das nummos saepe, domumque
1.12.167  Conduxisti, deque tuo ancillas alis.

fasciloas, modo crinibus aurum,
1.12.166  Aut capiti mitram? Das nummos saepe, domumque
1.12.167  Conduxisti, deque tuo ancillas alis. Heus tu!
1.12.168  Idcirco te crede admitti, non quia das, sed
1.12.169  Purpura contexto quia belle te decet auro.
1.12.170  Ergo, age macte animis talem visurus amicam,
1.12.171  I, Phrygiam

cultus,
1.13.33  Et verbo cui posse datum nune vertere vittae
1.13.34  Ut libuit, nunc fata stolae, modo crinibus aurum
1.13.35  Demere, mox iterum posuisse, et quid decet, aut non
1.13.36  Definire, ut Pythia de tripode. At rudiores
1.13.37  Callida nulla aeque ridere puella puellas,
1.13.38  Errorumque apices, cultusque notare vetustos

1.13.53  Plus buxo, specumque, manu forte tenebat,
1.13.54  Excidit, it nervis extemplo frigidus horror,
1.13.55  Et tensor valido luctamine concutit artus.
1.13.56  Non comtae mansere comae, pulcherrima cervix
1.13.57  Nutat, jactatique pedes quassantur, et ulnae:
1.13.58  Diriguere oculi: vox haeret, filius ut si
1.13.59  Parvulus, aut dulcis

Exstimulant, mixtusque pudor: sed conscia formae
1.13.62  Mens, et adhuc primis aevi flos integer annis
1.13.63  Arbitria ostendunt Clymenes injusta. Sed ecquis
1.13.64  Non Clymene credat? Clymenen quis dicere falsam
1.13.65  Quisve ausit sentire aliter; quam protulit ore
1.13.66  Femineis Clymene judex lectissima nugis?
1.13.67  Sit quodcumque

quod erat fors morte luendum.
1.13.88  Quamquam enim in imensum Glyceres excreverit ira,
1.13.89  Atque atrox odium furiis stimularit amaris,
1.13.90  Et licet ad summum ventum sit, non tamen ultra
1.13.91  Processere irae, urbano quam frigidus usu
1.13.92  Mos praefinivit, muliebri et lege decorum.
1.13.93  Gratia dissiluit nam prisca, nec amplius illae

Lycidas thalamo effultas ut vidit eodem
1.13.130  Consedisse simul tres nymphas, potima censens
1.13.131  Haec oblata sibi et mollissima tempora fandi,
1.13.132  Accedit causae non infacundus agendae
1.13.133  Ante stolas orator, formosumque senatum,
1.13.134  Erectisque humeris, erecto et pectore, collum
1.13.135  Contrahit, inflexaque omnes cervice

vel lis nondum composta maneret:
1.13.141  Tam anceps haererem, dubiusque animi, neque gnarus
1.13.142  Quid facerem. Audivit dicentem ut talia forte,
1.13.143  Non tulit, at contra sic protinus excipit Aegle:
1.13.144  Quid faceres tu? Tu malum, mihi crede, vorares.
1.13.145  Exoritur statim inexstincto suavissima risu

Hae latebrae dulces. Urbana hîc fessus opella
1.14.16  Ut semel a collega, et curis proripuit se
1.14.17  Mirum quam vivat laetus, regnetque beatus!
1.14.18  Hîc (quia non possis naturam expellere furca
1.14.19  Nec rabulae possunt non semper dicere causam
1.14.20  Rure, domi, media inter pocula, ut ante tribunal)
1.14.21  Se declamando exercet

semel a collega, et curis proripuit se
1.14.17  Mirum quam vivat laetus, regnetque beatus!
1.14.18  Hîc (quia non possis naturam expellere furca
1.14.19  Nec rabulae possunt non semper dicere causam
1.14.20  Rure, domi, media inter pocula, ut ante tribunal)
1.14.21  Se declamando exercet facundus, et acer
1.14.22  In primis orator, ubi sol montibus

Et tamquam subsellia, scribae, praetor adesset
1.14.29  Coram, supploditque pedem, dicendaque trinis
1.14.30  In digitis partitur, rubricas citat, atque
1.14.31  Annosi non intellecta volumina baldi,
1.14.32  Et Pandectarum nigro linit omnia jure.
1.14.33  Diluit, accusat, defendit, et instat, et urget,
1.14.34  Post multis lacrymis, ceu pro Milone

modis affectus excitat, atque
1.14.36  Longaevum genitorem hirci e nigro excitat orco,
1.14.37  Et parvos flet natos, et sine dote sorores.
1.14.38  Dicenti auditor non deest; nam verba loquentis
1.14.39  Excipit et reddit salse, atque imitatus acute
1.14.40  Verna procax, flos ruris. Ad haec palus est prope putris
1.14.41  Sive lacuna (caret

Po. Laeta omnia.
1.15.9   A. Gratum est.
1.15.10  Quid tragico sublime hoc ampullaris hiatu,
1.15.11  Carminaque ad ventos recitas, non more tuo, sed
1.15.12  (Des veniam verbo) male sani more Tigelli?
1.15.13   Po. Dii meliora! Meis ratio stetit optima verbis,
1.15.14  Quaecumque

1.15.17  Heroas priscos incessit, et Heroinas;
1.15.18  Ergo iter arripui, et recta me contuli ad Orcum.
1.15.19   A. Mira licet narres, credo. Quin, si grave non est,
1.15.20  Et vacat, oro, viae rationem, et singula nobis,
1.15.21  Si fas, quae subtus tibi visa, auditaque, pandas.
1.15.22  

1.15.24  Quo pius Aeneas olim, quoque usus Ulysses.
1.15.25  Hoc et Virgilii, hoc et Homeri e carmine noto
1.15.26  Perdiscas facile: repetitae ego taedia crambes
1.15.27  Non addo. Infernis me Tartara vallibus ima
1.15.28  Excepere, situ loca squalida, opaca tenebris.
1.15.29  In medio rupes: solido riget ardua ferro
1.15.30  Arx rupe in celsa,

facilis dedit, ut dirimunt simul, atque
1.15.36  Pendulae uti educunt tecto conclavia scale
1.15.37  Aedibus in magnis. Delectus quilibet orbis
1.15.38  Suppliciis, noxisque suis non excipit omnes
1.15.39  Turmatim, proprio sed quisque addicitur orbi.
1.15.40  Nec semel adscriptos datur ulli excedere fines,
1.15.41  Nulla licet torto furiarum accincta

aut miseri rapidos Ixionis orbes,
1.15.48  Tantaleamque sitim, mendacia splendida vatum,
1.15.49  Femineas inter recitari digna cathedras.
1.15.50  Uritur hîc igni nemo: non ulla nocentes
1.15.51  Vinela premunt: nullo caeduntur verbere terga.
1.15.52  Sed tamen intus agit nulli intellecta, manuque.
1.15.53  Nescia

1.15.58  Cuique sua fungi poenae sic parte necesse est.
1.15.59  Sed si suppliciorum omnes percurrere formas,
1.15.60  Quot vidi, infandosque velim memorare labores,
1.15.61  Non ego dicendo valeam, mihi ferrea si vox
1.15.62  Sit, solido chalybis rigeat vel lingua metallo;
1.15.63  Multa tamen datur e multis libasse potestas.
1.15.64   I. Primus, et est

regi fuit: ille bonarum
1.15.149  Artium amore diu doctis se inclusit Athenis,
1.15.150  Socratem ut audiret. Nugae porro omnia, nugae
1.15.151  Haec fuerant, tricae, et capitis non somnia sani.
1.15.152   III. Supplicia indigna, et sortem miseratus iniquam,
1.15.153  Flensque viros, alias propero accessurus ad oras,
1.15.154  Queis

1.15.183  Lanea vestis erat, qualisque Acheronta deceret
1.15.184  Sordidior cultus: deerat tota illa supellex
1.15.185  Olim instrumentum muliebris nobile mundi.
1.15.186  Non speculum, non pecten erat, digitive flabellum
1.15.187  Tortile, non pretiosa unguento pyxis, et auro.
1.15.188  Laeva colum, volucrem retinet manus altera fusum;
1.15.189  His

vestis erat, qualisque Acheronta deceret
1.15.184  Sordidior cultus: deerat tota illa supellex
1.15.185  Olim instrumentum muliebris nobile mundi.
1.15.186  Non speculum, non pecten erat, digitive flabellum
1.15.187  Tortile, non pretiosa unguento pyxis, et auro.
1.15.188  Laeva colum, volucrem retinet manus altera fusum;
1.15.189  His data pensa

cultus: deerat tota illa supellex
1.15.185  Olim instrumentum muliebris nobile mundi.
1.15.186  Non speculum, non pecten erat, digitive flabellum
1.15.187  Tortile, non pretiosa unguento pyxis, et auro.
1.15.188  Laeva colum, volucrem retinet manus altera fusum;
1.15.189  His data pensa trahunt, et plenis vellera qualis
1.15.190  Imponunt,

cohors, meditari callida acutum,
1.15.217  Et frustra conata loqui, nam nulla sequuntur
1.15.218  Verba, neque in vacuam se se vox explicit aethram.
1.15.219  Quisque manu tacitus non parva volumina libri
1.15.220  Ingentis volvit, fixisque pererrat ocellis;
1.15.221  Et totam haurit, doctis quae est sapientia chartis.
1.15.222  Hanc rerum speciem mirantem, et

regunt placidos in pace poetas.
1.15.359  Tam multos numero, Lybicis quam magnus arenis
1.15.360  Est numerus, quantisque natantur piscibus undae.
1.15.361  Non his seditio regnis; non civibus ulla
1.15.362  Dissidia; absunt arma procul, procul impia bella:
1.15.363  Sed choreae, et cantus, et nectare plena Lyaei
1.15.364  Pocula,

regunt placidos in pace poetas.
1.15.359  Tam multos numero, Lybicis quam magnus arenis
1.15.360  Est numerus, quantisque natantur piscibus undae.
1.15.361  Non his seditio regnis; non civibus ulla
1.15.362  Dissidia; absunt arma procul, procul impia bella:
1.15.363  Sed choreae, et cantus, et nectare plena Lyaei
1.15.364  Pocula, amataeque olim mentio multa

1.16.4  Somnia, Pythagorae commenta varfi, tua virtus
1.16.5  Nota, Epicure, ab haris minimum distare suillis,
1.16.6  Quid plus fabellis sapiant, nugisque canoris
1.16.7  Non video. Quis non aegrotus, dicite, quae non
1.16.8  Tantumdem nutrix deliret anicula? Acute
1.16.9  Cum sapit, incidit in multam nae Graecia febrim.
1.16.10  His tamen excipio

Pythagorae commenta varfi, tua virtus
1.16.5  Nota, Epicure, ab haris minimum distare suillis,
1.16.6  Quid plus fabellis sapiant, nugisque canoris
1.16.7  Non video. Quis non aegrotus, dicite, quae non
1.16.8  Tantumdem nutrix deliret anicula? Acute
1.16.9  Cum sapit, incidit in multam nae Graecia febrim.
1.16.10  His tamen excipio revera expertus, et

varfi, tua virtus
1.16.5  Nota, Epicure, ab haris minimum distare suillis,
1.16.6  Quid plus fabellis sapiant, nugisque canoris
1.16.7  Non video. Quis non aegrotus, dicite, quae non
1.16.8  Tantumdem nutrix deliret anicula? Acute
1.16.9  Cum sapit, incidit in multam nae Graecia febrim.
1.16.10  His tamen excipio revera expertus, et usu

1.16.33  Restituit nasam Arcesilae, sensusque Platonis,
1.16.34  Et didici tantis demum dubitare magistris
1.16.35  De omnibus, in vita fieri quaecumque viderem.
1.16.36  Non dicas, quorsum haec tendunt? Dicam hercule. Tu, si
1.16.37  Forte vacat, sequere, et totam discurre per urbem,
1.16.38  Civium et in vitas, et mores inspice mecum,

1.16.47  Quantum frumenti! plusquam metit Africa. Quantum
1.16.48  Vini servatur cellis! jam cede Falerni,
1.16.49  Totaque Methymnae, atque Chii vindemia cede.
1.16.50  Non bene mille cadi capiunt vim dulcis olivi.
1.16.51  Quantis nominibus creverunt fenora! Ruptis
1.16.52  Quae congesta sibi est, et quanta pecunia in arcis!
1.16.53  Nil ultra

1.16.56  Quae superare queant veteris patrimonia Croesi!
1.16.57  Hanc noctu atque diu ignotis, motis, et amicis
1.16.58  Virronis narrat praesens facundia crambem.
1.16.59  Non credas homini de se tam certa ferenti
1.16.60  Sponte sua? At grandis poscit jam filia dotem.
1.16.61  Dotem? sed Virro decise sesteria quae det,
1.16.62  Non habet, et scriptis

1.16.59  Non credas homini de se tam certa ferenti
1.16.60  Sponte sua? At grandis poscit jam filia dotem.
1.16.61  Dotem? sed Virro decise sesteria quae det,
1.16.62  Non habet, et scriptis perierunt signa tabellis.
1.16.63  Ille patrocinium, et coenae promittit honorem
1.16.64  Sponsori, vel Quintili de mense olearum
1.16.65  Emturo viva

1.16.66  Incertos. Audin' Judaeus amicus Apellae
1.16.67  Alteri in occultam quid furtim immurmuret aurem?
1.16.68  Heus tu! Credere Virroni assem, obolumve caveto.
1.16.69  Non aliud tota est nomen damnosius urbe.
1.16.70  Conductis nummis coenavit heri, unctius esset
1.16.71  Hermogeni ut parasito, Gargilioque nepoti.
1.16.72  I nunc, et nullo firma

conductus agebat,
1.16.153  Imperio regit, audit dux. Navisque Magister
1.16.154  Lucius Aemilius civis Romanus; agreste
1.16.155  Cappadocis vetus illud nomen dicere non est,
1.16.156  Qui audeat; obliti sunt omnes: quippe secunda
1.16.157  Ille usus fortuna, ut nemo a Gadibus, aut ab
1.16.158  Euxino bene nummatus redit, impulit ex quo

Secessit paullum, Vibio quis nequior, aut quis
1.16.178  Stultior, audieris si Nattam? Praetereamus
1.16.179  Fullonum Vulteji, et Maenae nobilitatem,
1.16.180  Quamvis non tanta ipsae Lentulitate Carinae, et
1.16.181  Appietate sonent: verbo complectar et uno
1.16.182  Quidquid Romae agitur. Discordia maxima secum est:
1.16.183  Unicuique, atque

lacrymaeque virum sine fine dolentum,
1.17.3  Quo gemitu, quali steterit querimonia luctu:
1.17.4  Quippe ipso aetatis, formaeque miserrima flore
1.17.5  In medio ante diem cecidit, non lege senectae.
1.17.6  Hoc quamvis fuerit miserabile, non tamen extra
1.17.7  Communes hominum est casus, mortalia quando
1.17.8  Caelestes rapiunt inopino turbine Divi.

quali steterit querimonia luctu:
1.17.4  Quippe ipso aetatis, formaeque miserrima flore
1.17.5  In medio ante diem cecidit, non lege senectae.
1.17.6  Hoc quamvis fuerit miserabile, non tamen extra
1.17.7  Communes hominum est casus, mortalia quando
1.17.8  Caelestes rapiunt inopino turbine Divi.
1.17.9  Sed minime commune est quod nos deinde canemus,

1.17.31  Vix subtile putes, quod opus vaga nevit Arachne,
1.17.32  Fixit acu in Phrygio mulier vel Lydia peplo.
1.17.33  Signa cicatricum sed prima haerentia fronte
1.17.34  Non intus subiere tamen: fueranque sagittis
1.17.35  Vulnera amatorum sicco pars lumine facta,
1.17.36  Pars lacrymis, pars risu etiam: durissimus omnia
1.17.37  Excussit clypeus,

amatorum sicco pars lumine facta,
1.17.36  Pars lacrymis, pars risu etiam: durissimus omnia
1.17.37  Excussit clypeus, summoque umbone pependit
1.17.38  Omne sine ictu imbelle, et non penetrabile telum.
1.17.39   Flavus at ille latex, cui cor lente innatat ipsum,
1.17.40  Nunc alacri saltu mirabile! summa petebat,
1.17.41  Nunc infra, pressus quasi pondere,

1.17.43  Servata in vitreis designavere calorem
1.17.44  Aeris, alta petunt si quando, at frigore rursum
1.17.45  Devexo quoties recidunt per tenuia lapsu.
1.17.46  Non tamen iste vices ostendere tempestatum,
1.17.47  Sed rerum longe graviorum aptissimus humor.
1.17.48  Nam si quis juvenum pluma pulchellus ab ista
1.17.49  Urbana tunicae

ferebatur quin tota, interprete fama,
1.17.103  Rivales alios felix vicisse Menalcas
1.17.104  Conjugio dulci, exuviisque potitus opimis.
1.17.105  Plane hoc credibile, et si non erat ille Menalcas,
1.17.106  Debuerat tamen esse aliquis, qui corde locatus
1.17.107  In medio victrici impleret imagine sedem
1.17.108  Aulae totius regnator. Cernere

1.18.41  Simplicitas te, urbanae et pura modestia frontis,
1.18.42  Ingenuique animi castus pudor ejicit illis
1.18.43  Liminibus, nulli quae fas insistere casto!
1.18.44  Non tu Acheronta, invicta Jovis non fulmina rides,
1.18.45  Non tu mortales nullo Jove ducere vitam
1.18.46  Deliras, aut casu haec mundi elementa coisse,
1.18.47  Humanasve doces

urbanae et pura modestia frontis,
1.18.42  Ingenuique animi castus pudor ejicit illis
1.18.43  Liminibus, nulli quae fas insistere casto!
1.18.44  Non tu Acheronta, invicta Jovis non fulmina rides,
1.18.45  Non tu mortales nullo Jove ducere vitam
1.18.46  Deliras, aut casu haec mundi elementa coisse,
1.18.47  Humanasve doces animas post funera inani

1.18.42  Ingenuique animi castus pudor ejicit illis
1.18.43  Liminibus, nulli quae fas insistere casto!
1.18.44  Non tu Acheronta, invicta Jovis non fulmina rides,
1.18.45  Non tu mortales nullo Jove ducere vitam
1.18.46  Deliras, aut casu haec mundi elementa coisse,
1.18.47  Humanasve doces animas post funera inani
1.18.48  Devotas nihilo, recti

1.18.56  Nata Arri, excipiat vultu vel Polla benigno?
1.18.57  Credo equidem: frugi cum fiet Cotta, disertus
1.18.58  Amphion, verax Tertulla, pudica Lycoris.
1.18.59  Non sum divinus: coetu at pelleris ab omni,
1.18.60  Inque cucullatos miser ablegabere foede.
1.18.61   Esto praeterea, ut sis Sotade nequior ipso, et
1.18.62  Cunctis Sotadicis

cucullatos miser ablegabere foede.
1.18.61   Esto praeterea, ut sis Sotade nequior ipso, et
1.18.62  Cunctis Sotadicis quotquot sunt gentium ubique.
1.18.63  Nobilium reserare tibi non Juppiter aedes
1.18.64  Ipse queat. Quonam loqueris sermone? Latino.
1.18.65  Gratulor. At quisnam juvenis bellissimus horum,
1.18.66  Qui nunc sunt, quibus est coma secta,

nova cur cedat priscis aetatibus aetas?
1.18.73  Deterior quonam? ingenio ne an moribus? Atqui
1.18.74  Pindaricos per se ipsa creat natura furores.
1.18.75  Scribere vis; sed non intelligi amas: ideo te
1.18.76  Involvis tenebris, elapsaque saecla reducis,
1.18.77  ut populum fallas. Nisi Polla intelligit, Aegle,
1.18.78  et Quintilla, Latine hoc quidnam

tempore longo
1.18.81  Hi mores, hae artes una cum gente Quirini,
1.18.82  Quaeque urbana olim fuerat, nunc barbara lingua est.
1.18.83  Cur Osce non scribis? Nemo intelligit. Atqui
1.18.84  Unum et idem est Osce, aut hodie scripsisse Latine.
1.18.85  Si veste indigeas, aliisque, heus dic, tibi quorsum
1.18.86  Virtus

Artifices incorrupti omnes, arbitri et iidem.
1.18.121  Hos facile expugnes, quali es virtute. Sed heus tu?
1.18.122  Dic, qua dote illorum demerearis amorem?
1.18.123  Non satis esse meum est, tu forte ut reris inepte.
1.18.124  Tu ne Latine coram istis orabis? et illis
1.18.125  Rusticiore tuo hoc speres illudere cultu?
1.18.126  Quam cito

1.18.128  In veteri Latio, sed adhuc quae, et quanta supersunt,
1.18.129  Queis sine concessum est extra prorepere nulli?
1.18.130  Cur, quod scripsisti, est sine nervis? Cur tua non est
1.18.131  Luminibus distincta oratio? Quo Satyrarum
1.18.132  urbana novitate sales? Cur aridus es, cur
1.18.133  Inconcinnus et exsanguis? Facundia quonam

novitate sales? Cur aridus es, cur
1.18.133  Inconcinnus et exsanguis? Facundia quonam
1.18.134  Excellens rebus, dicendi cuspide tecta?
1.18.135  Aut facilis multi ars non deprendenda laboris?
1.18.136  Quo demum Charites toties in vota vocatae?
1.18.137  Queis sine nulla umquam subiere poemata vulgi, aut
1.18.138  Doctorum auriculas. Quarum

1.18.160  indorum sophiam, et viduas imitatus Eoas
1.18.161  extructos i, scande rogos, atque exue honestis
1.18.162  Ignibus innatum laeva ambitione furorem.
1.18.163  Sed non haec tibi vis: potius tibi mollia quaedam
1.18.164  Nota malis optabo, extremaque fata poetis.
1.18.165  Verior et Dodonaeis ero quercubus augur.
1.18.166  Te propola aliquis,

es revocabilis arte!
1.18.183   Quare age, qui immeritae properasti ad somnia laudis,
1.18.184  O patris oblite, atque obliviscende parenti,
1.18.185  Vade, liber, quo vis. Verbum non amplius addam. SATYRA XX. AD MAECENATEM
1.19.1  Absentem quod me sponte, et defendis amice,

atque benigne, et
1.19.4  Pro tua amicitia facis, atque fide, ut tuus est mos;
1.19.5  Statque tui vivax, et stabit gratia facti
1.19.6  Semper apud memorem. Nunc, ipse ut non mihi desim,
1.19.7  Non quia me obtrectatori purgare laborem,
1.19.8  Sed tibi me cupiens magis, et mea facta probari
1.19.9  Contentus te uno, et pendens te totus ab uno,

Pro tua amicitia facis, atque fide, ut tuus est mos;
1.19.5  Statque tui vivax, et stabit gratia facti
1.19.6  Semper apud memorem. Nunc, ipse ut non mihi desim,
1.19.7  Non quia me obtrectatori purgare laborem,
1.19.8  Sed tibi me cupiens magis, et mea facta probari
1.19.9  Contentus te uno, et pendens te totus ab uno,
1.19.10  Accedo dicturus apud

cuiquam, praeter te, et paucos praeter amicos?
1.19.16  Quorum ego judicio, si illi quid forte probarint,
1.19.17  Delector; sin, tum docilis mea scripta retexo.
1.19.18  Non ego censuram, nec formidare lituram
1.19.19  Pugnax, aut lentus meliora sequi, monuere
1.19.20  Cum quid forte mihi. Hygiane, aut Betondius umquam,
1.19.21  Aut tulerit Bettera

salse et ridenda facete,
1.19.35  Facta sibi quae nemo neget, quae imo sibi pulcre
1.19.36  Facta putet: qua de re ego multum discrepo ab illo,
1.19.37  Festivaque puto Satyra, sed non cruce, dignum.
1.19.38  Tota nec a me hoc, quanta est, porticus extorquebit,
1.19.39  Illum ego tantumdem ut sanus peccasse putem, qui
1.19.40  Olim Ephesinae igni succendit

nobis via: ab ista
1.19.51  Trans versum digitum ecquando discessimus? Aut quid
1.19.52  Peccavi infandum, in Satyra si forte negavi
1.19.53  Quemquam non hodie temere, aut coenare pusille,
1.19.54  Nec satis ad verum exacta ratione saporum,
1.19.55  Qui non calleat, ars quales sibi chymica vires 55
1.19.56  Vindicet in coenas?

in Satyra si forte negavi
1.19.53  Quemquam non hodie temere, aut coenare pusille,
1.19.54  Nec satis ad verum exacta ratione saporum,
1.19.55  Qui non calleat, ars quales sibi chymica vires 55
1.19.56  Vindicet in coenas? Nulla est sine pharmacopola
1.19.57  Mensa paranda. Coque o veteri decede culinae, et
1.19.58  Esto

risisse, gulamque recentis Apici,
1.19.60  Ad coenam lepide procedit ab his qui elementis,
1.19.61  Cur dignum est mulcta? Num fortasse hoc ego dixi?
1.19.62  An non te primum narrante audivimus, atque
1.19.63  Non ne leves homines simul ambo irrisimus aeque?
1.19.64  In quo ego deterior? Nisi forte ego pecco, lepores
1.19.65  Quod nostros

Ad coenam lepide procedit ab his qui elementis,
1.19.61  Cur dignum est mulcta? Num fortasse hoc ego dixi?
1.19.62  An non te primum narrante audivimus, atque
1.19.63  Non ne leves homines simul ambo irrisimus aeque?
1.19.64  In quo ego deterior? Nisi forte ego pecco, lepores
1.19.65  Quod nostros numeris, pedibusque coerceo senis:
1.19.66  Omnibus

1.19.73  Quidquid livoris tetri usquam est, invidiaeque
1.19.74  Omne mala hoc largita tibi est natura venenum,
1.19.75  Nativumque vomis, ceu vipera, in omnia virus,
1.19.76  Non quia sunt mala, sed potius quia sunt aliena.
1.19.77  Sed quantum sceleri concessit, provida tantum
1.19.78  Natura ingenio detraxit, foedaque honestis,
1.19.79  Pinguiaque

ingenio detraxit, foedaque honestis,
1.19.79  Pinguiaque urbanis secernere posse negavit.
1.19.80  Inde times Satyras, urbanorumque leporum
1.19.81  Spicula, certus quidquid non intelligis, illud
1.19.82  Implacato odisse odio: nec enim tibi parcet,
1.19.83  Sed non praevisa cor figet arundine. Quod si
1.19.84  Acrius

Satyras, urbanorumque leporum
1.19.81  Spicula, certus quidquid non intelligis, illud
1.19.82  Implacato odisse odio: nec enim tibi parcet,
1.19.83  Sed non praevisa cor figet arundine. Quod si
1.19.84  Acrius intendas, mens haec sibi conscia culpae est.
1.19.85  Inde fit, illa statim ut coeant contraria in unum,
1.19.86  Quod

illa statim ut coeant contraria in unum,
1.19.86  Quod Satyras maledictis dum ipse facis, tamen idem
1.19.87  Improbus odisti Satyras, latrasque poetas
1.19.88  Hostis et eversor, non censor et arbiter artis.
1.19.89  Vis triduo mecum rediisse in gratiam, amicus
1.19.90  Et fieri extemplo? Naturam, si pote, pravam
1.19.91  Helleboro expelle, aut furca. Sic

Et fieri extemplo? Naturam, si pote, pravam
1.19.91  Helleboro expelle, aut furca. Sic fiet, ut olim
1.19.92  Odisti quaecumque probes mutatus, amesque,
1.19.93  Nam tua non illic agitur res amplius ulla.
1.19.94   Haec satis ad pravos. Verum est, quod me male torquet
1.19.95  Maecenas intus: quod nolim in publicum ego ullo
1.19.96  Adductus pretio

cum inter recitentur amicos?
1.19.116  Denique, dicatur si hoc esse insania, morbus,
1.19.117  Annuo, sed nullo morbum medicamine muto.
1.19.118   At vivo ruri. Forte hoc mihi non licet uni?
1.19.119  Nec video satis, hoc mihi cur est invidiosum,
1.19.120  Quod factum est saepe et multis et fortibus, atque
1.19.121  Me melioribus. At ruri me detinet

1.19.135  Unde Libonis opes? Sicci jejunia nasi
1.19.136  Quantum contulerint Capitoni, pulveream ex quo
1.19.137  Nasorum in tabulas manceps digessit arenam?
1.19.138  Cui non decoxisse lucrosum? Quisve recentes
1.19.139  Fecit Amyntae ocreas, et quali sutor aluta?
1.19.140  Quis vestem, Mancina, tibi donaverit, et cur?

1.19.146  Enarret. Luxu deperdita Phryne ab eo, qui
1.19.147  Nummos crediderat, mulum sex milibus emit
1.19.148  Sic expilato illudens. Mediocriter atqui
1.19.149  Non haec sunt tangenda sine Archilocho, et sine iambis!
1.19.150  Hoc ego, sive lepos, sive est sapientia, nullo
1.19.151  Ferre modo possum; meque his exsolvere vinclis

Naturaeque viam possim secernere ab arte.
1.19.171  Quo verum incipiat, quo pulcrum fonte, decensque,
1.19.172  Incertis ubi certa, absurdis congrua pugnent,
1.19.173  Non alio melius, Satyrae quam discitur usu.
1.19.174  Ipse etiam scopulos Satyra vitare magistra
1.19.175  Mille queas vitae latitantes angulo in omni,
1.19.176  Si doctor tibi fias,

1.20.11  Villicus observans vidit, cunctisque maligne
1.20.12  Narravit. Narravit? Quin etiam, Jove teste,
1.20.13  Addidit illud, herum misere insanire, teneri
1.20.14  Jam non posse, salutis spem nullam esse. Quid ultra
1.20.15  Exspectas? Credunt omnes. Ea fama vagatur
1.20.16  Ocyus, et toti factus sum fabula pago.
1.20.17  Fortiter, ut decuit,

valens, fortunatoque labore
1.20.68  Simiolus vafer, et, si Diis placuit, quoque acutus
1.20.69  Parva tempus acu, celeresque notaverat horas!
1.20.70  Heu! monstri cerebro quid non ebullit in illo!
1.20.71  An Chaos antiquum, an quidquid jam fabula mendax
1.20.72  Audet in historiam, veteris deliria saecli,
1.20.73  His rerum monstris conferre ex parte

vetantibus et tonsor facit omnis, et omnis
1.20.94  Mane redux a furno ancilla, lacuque, negatur
1.20.95  Hoc nobis, Belle nos ut dicamus, oportet,
1.20.96  Et lepide, non communi ratione, modoque.
1.20.97  Quare omnes Divos primum, Divasque precatus
1.20.98  Experiar dixisse venuste: ita: quam miserum sit
1.20.99  Deprendi, Plancus nimirum

1.21.28  Et vivo similis crines incingere lauro.
1.21.29  Praxiteles ferro, mixtisque coloribus alter
1.21.30  Uno naturam potis est inducere vultu,
1.21.31  Non varias mutare vices. Verum adspice contra
1.21.32  Longius ut vatis Pimplaea vagatur, apud quem
1.21.33  Navigat Aeneas, excisaque Pergama narrat,
1.21.34  Instaurat ludos,

infelix caeco jam carpitur igni
1.21.38  Paulatim, caecoque obnixa resistit amori,
1.21.39  Et sperat, metuitque simul: mox victa fatetur,
1.21.40  Conjugiumque tenet, desertaque non sibi deest, sed
1.21.41  Dardanium incumbit, funestum munus, in ensem,
1.21.42  »Vitaque cum gemitu fugit indignata sub umbras«
1.21.43  Sic alios alio solers traducere

nunc, potat, amatque
1.21.52  Venatur, mercatur equos, persaepe virorum
1.21.53  Invisit coetus, et miscet seria ludo.
1.21.54  Sic quoque vita virûm non ordine constant in uno.
1.21.55  Excipit ambitio, aut ardor male sanus habendi
1.21.56  Spem longam utilium rerum, dubiosque timores:
1.21.57  Invidiam, atque odium furor

sequitur, praefert ventosa superbia gressus.
1.21.59   Haec tibi praefari quodammodo oportuit ante
1.21.60  Quam argumentum operis tangam, suavissime Sorgi,
1.21.61  In quo non dubie te aequum est mî ignoscere multa,
1.21.62  Digne nepos patruo, juvenis dignissime patre,
1.21.63  Imprudens tua si caedam vineta parumper
1.21.64  Ignarus laudandi, si

dubie te aequum est mî ignoscere multa,
1.21.62  Digne nepos patruo, juvenis dignissime patre,
1.21.63  Imprudens tua si caedam vineta parumper
1.21.64  Ignarus laudandi, si quae non placet, artem.
1.21.65  Quid peccem, quaeso, coram te de arte loquutus
1.21.66  Musica, uti revera sentio? Non ego dignus
1.21.67  Dissimulare, animi quae sit sententia

tua si caedam vineta parumper
1.21.64  Ignarus laudandi, si quae non placet, artem.
1.21.65  Quid peccem, quaeso, coram te de arte loquutus
1.21.66  Musica, uti revera sentio? Non ego dignus
1.21.67  Dissimulare, animi quae sit sententia nostri,
1.21.68  Nec tu mendaci dignus sermone teneri.
1.21.69  Primum ego, flexanimae quoties discrimine vocis

1.21.70  Pyrrha Metastasii versus, et nobile carmen
1.21.71  Nectarei cantus numeris modulata cycnaeis,
1.21.72  Ut libuit, versat nostras quasi turbine curas,
1.21.73  Non carpo, miror magis, et vestigia adoro.
1.21.74  De citharis mihi sermo est, et sententia mutis,
1.21.75  Ipse lyram sine voce Deus si tangat apollo.
1.21.76   Quo minus ars

iratum resonat, ridetque frequenter,
1.21.93  Atque adeo humanis affectibus imperat, ut jam
1.21.94  Tyrtaei sint trita, et Gracchi exempla minoris.
1.21.95  Non equidem inficior: ridere, et flere potestis:
1.21.96  Sed quidnam excutiat risum, volvantur inanes
1.21.97  Cur lacrymae, quid vos subitas impellat in iras,
1.21.98  Auditor nemo

1.21.113  Discutit, unde queam obtutu dignoscere claro,
1.21.114  Utrum agitur vere tali res digna dolore.
1.21.115  Ad fletum frustra speres me posse moveri,
1.21.116  Si non subjicias oculis miserabile factum,
1.21.117  Unde mali sensus lacrymis se prodat obortis.
1.21.118  Scilicet humanam mentem tetigisse necesse est
1.21.119  Antea, ut affectus

1.21.118  Scilicet humanam mentem tetigisse necesse est
1.21.119  Antea, ut affectus erumpant divite vena.
1.21.120  Occupat auriculas, mentem citharoedus in arte
1.21.121  Non tetigit, ducit sensum, impellitque potenter,
1.21.122  Nervorumque ima compagem a sede revulsam
1.21.123  Sollicitat modo lenius, interdum acrius, at non
1.21.124  Hercule

in arte
1.21.121  Non tetigit, ducit sensum, impellitque potenter,
1.21.122  Nervorumque ima compagem a sede revulsam
1.21.123  Sollicitat modo lenius, interdum acrius, at non
1.21.124  Hercule dissimili multum ratione, vetustis
1.21.125  Aenea quam reboant cum tintinnabula tempis.
1.21.126  Usque adeo nihil est lacrymas potuisse movere?

1.21.125  Aenea quam reboant cum tintinnabula tempis.
1.21.126  Usque adeo nihil est lacrymas potuisse movere?
1.21.127  Corporea tantum dolor hic ratione cietur,
1.21.128  Non animo elicitur: nec tu potis arte popellum
1.21.129  Fallere, nec falsis miscere simillima vero,
1.21.130  Nervorum at patulam sequeris vestigia ad aurem
1.21.131  Fertilis

animo elicitur: nec tu potis arte popellum
1.21.129  Fallere, nec falsis miscere simillima vero,
1.21.130  Nervorum at patulam sequeris vestigia ad aurem
1.21.131  Fertilis ingenii non indigus, atque Minervae,
1.21.132  Sed levibus digitis, et dextro pollice fidens.
1.21.133  Si posses digitis nervos impellere nudis
1.21.134  Absque ministerio auricularum,

1.21.133  Si posses digitis nervos impellere nudis
1.21.134  Absque ministerio auricularum, atque aeris unda,
1.21.135  Riderem, flerem experrectus simplice sensu
1.21.136  Non animo perturbatus, sed corpore tactus.
1.21.137  Qualis apud molles est molli more voluptas
1.21.138  Indorum populos, Gangetica corpora, miri

et egregium studia ad meliora vigorem
1.21.175  Transfer, et Hermogeni cithara concede placere.
1.21.176  Atribus ingenuis, verisque impendere vitam
1.21.177  Te fac, non studiis marcescere inutilis otî,
1.21.178  Et mea si quidquam potuit facundia, posthac
1.21.179  Hae tibi erunt artes, Solis perdiscere cursum,
1.21.180  Astrorumque vias:

1.21.191  Anne suo potius terrai incumbere fructu.
1.21.192   Quanto rectius haec, quam scurras inter, et inter
1.21.193  Ambubajarum collegia segniter aevum
1.21.194  Ducere, non hos concessum tibi munus in usus! SATYRA XXIII. AD LECTOREM
1.22.1  Incidet in nostrum Lector quicumque libellum,

tibi forte meum placuit legisse libellum,
1.22.21  Bibliopola statim dat, tu aufers aere soluto;
1.22.22  At de te nemo quaerit, quis tu, unde et es. Ergo
1.22.23  Si tua non hilum mihi nosse negotia curae est,
1.22.24  Si nihil exquiro de te, jam disce, licere
1.22.25  Perbelle Satyram scripsisse mihi, licet usque

Satyram scripsisse mihi, licet usque
1.22.26  Ignorem, qualis, qua sura, dente, capillo
1.22.27  Obtingat mihi Lector. Tu quoque sic age mecum, et
1.22.28  Si placeat, lege; si non, abjice. Nodus at hic te
1.22.29  Altior implicuit; te extricari inde necesse est,
1.22.30  Sint bona, sint mala, sint mediocria carmina demum,
1.22.31  Displiceant, placeant

male respondet vatis sententia vitae,
1.22.44  Moribus haec pugnat, rationibus atque poetae:
1.22.45  Hic alios culpare volens se prodidit ipsum
1.22.46  Fortasse ingenue, sed non belle atque perite.
1.22.47  Non sum adeo rudis, ut de me tam libera cuiquam
1.22.48  Permittam arbitria, aut aliquem introducere ut optem
1.22.49  Davum, qui nota usus libertate

1.22.44  Moribus haec pugnat, rationibus atque poetae:
1.22.45  Hic alios culpare volens se prodidit ipsum
1.22.46  Fortasse ingenue, sed non belle atque perite.
1.22.47  Non sum adeo rudis, ut de me tam libera cuiquam
1.22.48  Permittam arbitria, aut aliquem introducere ut optem
1.22.49  Davum, qui nota usus libertate decembris
1.22.50  Quavis me

1.22.62  Pondus iniquum ferre humeri infirmi. Tamen apto
1.22.63  Si risu experiare, tenes levitatis alumnos,
1.22.64  Melle ut ludificat pueros, absinthia tetra
1.22.65  Non ignara boni cum praebet turba medentum.
1.22.66  Quare ni meliorem animum ad mea scripta tulisti,
1.22.67  A Satyris secede meis. Alios ego posco
1.22.68  Lectores, ad quos

Illos sectatus, quorum aut sapientia princeps,
1.22.78  Aut usus rerum, et cultura urbanior esset
1.22.79  Aptior ad virtutem animum informare tenellum.
1.22.80  Sic mea non ludo est, scortisque exacta juventus,
1.22.81  Dum audire illos, cum illis vivere, quotidianae
1.22.82  Essent deliciae, quorum et peccare pudore

geminos? Quis te, miserande Basille?
1.22.86  Illum aetate gravi, immatura hos morte peremtos!
1.22.87  E numero hoc plures restant, longumque supersint!
1.22.88  His non dissimiles, arcto mihi suaviter usu
1.22.89  Cogniti amicitiae, quos non laudare necesse est
1.22.90  Laudatos alibi, et nostrae nil laudis egenos.
1.22.91  Hoc in convictu

gravi, immatura hos morte peremtos!
1.22.87  E numero hoc plures restant, longumque supersint!
1.22.88  His non dissimiles, arcto mihi suaviter usu
1.22.89  Cogniti amicitiae, quos non laudare necesse est
1.22.90  Laudatos alibi, et nostrae nil laudis egenos.
1.22.91  Hoc in convictu ingenuae incrementa Minervae
1.22.92  A libris quaesivi, Graeca, Latina

libris quaesivi, Graeca, Latina diurna
1.22.93  Nocturnaque manu vigil exemplaria versans,
1.22.94  Usque novis condire operosus prisca repertis.
1.22.95  Inde bona olim fortuna non pravus abuti,
1.22.96  Inde etiam adversam didici lenire ferendo,
1.22.97  Haec me sponte sua tamen, et nil tale parantem
1.22.98  Addicunt Satyris, cum audere aliud quoque

1.23.12  Virtutisque locum Thersites occupat heres.
1.23.13   Quare dimidia coeptorum parte potitus,
1.23.14  Quantum corporibus perdendis nempe sat esset,
1.23.15  Non requievit adhuc, donec pars altera regno
1.23.16  Incolumis staret, mores qua perdere detur,
1.23.17  Et vitiis hominum foede corrumpere vitam.
1.23.18  Ergo hominem invadit

tot nobile ad usus.
1.23.22  Exsculptas chalybis lamnarum in mole minuta
1.23.23  Litterulas cavat introrsum, et verso ordine (postquam
1.23.24  Non bene prima rudi cessere pericula ligno)
1.23.25  Componit, delecta queant ut reddere verba.
1.23.26  Mox nigrum atramenti illevit sepia rorem:
1.23.27  Verbaque fida refert

interpres speculo constantior omni
1.23.29  Atque adeo doctrinarum primi, atque leporum
1.23.30  Delecti auctores, proceres Graji, atque Latini
1.23.31  Vulgantur prelis. Quis non exordia laudet?
1.23.32  Scilicet his vitam, aeternaeque haec praemia famae
1.23.33  Maeonidae ac Tullî victrix facundia debet,
1.23.34  Servataeque tot heroum illustres animae,

1.23.84  Languorem nervis, capiti dare idonea somnum,
1.23.85  In magnam excrevit molem. Sed maxime amica
1.23.86  Prela vetant peregrinantes mori. Ahenea signa
1.23.87  Non adeo stabunt, quam horum mendacia vivent.
1.23.88  Quas illi historias, quae monstra, animantia, facta
1.23.89  Ignotos per montes, per maria invia vecti
1.23.90  Narrant, et

Urbanum omne petis, circumvolitasque cubile,
1.23.106  Publicus ut placeas intonsis scurra cinaedis.
1.23.107  Infelix studium! veluti magnum qui epos orsus,
1.23.108  Non numeris facere id, verum sermone pedestri,
1.23.109  Atque oratoris conetur more, styloque
1.23.110  (Sit licet ille ipsius Telemachi aureus auctor)

1.23.138  Virtutis vere cupidos, puroque bibisse
1.23.139  Fonte voluptatem Graeci de […]mite rivi
1.23.140  Unice Athenarum studiosos? Noni ta pol! non,
1.23.141  Sed pertaesa statim pars maxima quaerere vera,
1.23.142  Quorum est ad vulgi mer[…] exiguissima captum,
1.23.143  Otia dum certant, longumque levare laborem,

velut argento ditescit, et auro,
1.23.192  Urbanorum hominum mores, captatque lepores,
1.23.193  Diffluere et luxu certat, sumptuque perire,
1.23.194  Dum cultos non parce imitatur. Rustica luxus
1.23.195  Sed facies, pinguis sed multa opulentia sorde est,
1.23.196  Sed laevum urbani fastidivere leporem,

curas acuant causae desiderio, aut quo
1.24.8  Torqueat infelix mortalia corda cupido.
1.24.9  Ridendo, vel flendo disrumpare necesse est.
1.24.10  Si me audis, jubeo risu, non suadeo fletu.
1.24.11  Ergo locum sublimem alta in regione capesse,
1.24.12  Unde queas, summa veluti speculator ab arce,
1.24.13  Una omnes homines, hominumque videre

Contra mortalis at error
1.24.33  Ipse suas cupidus verbis obducere sordes,
1.24.34  Urbem appellavit, quod nidi accepit in usus,
1.24.35  Et sua ab ingenio brutorum nomine, non re
1.24.36  Commoda discrevit fandi temerarius auctor.
1.24.37   Praeterea adspicio, ut nebulae in caligine densa
1.24.38  E nidis repentes, ad nidum redeuntes,

pallescunt, quotquot habendi
1.24.56  Plura sint pereunt, vanae dana tempora vitae
1.24.57  Qui argento insumunt quaerendo, opibusque struendis
1.24.58  Intendunt misere. Requies non ulla labori
1.24.59  Insano datur: accendit male sana cupido
1.24.60  Acriter intorquetque facem. Servare, parare
1.24.61  Cura est, et labor; at curae prudentia nomen.

Inter formicas tritissima fabula regis
1.24.77  Persarum est, qui dum discinctus in aedibus altis
1.24.78  Forte vagatur, in ignotum incidit, et qui etiam ipse
1.24.79  Non norat regem. Dum percontatur ab illo
1.24.80  Quisnam esset, regi se, audit, servire. Quid ergo
1.24.81  Rex tibi mercedis dat? Idem, quod rex habet ipse,

remeantque vagantes,
1.24.87  Cur nidos subeunt laete; egredientibus iisdem
1.24.88  Frons dejecta stati mest, multo et querimonia fletu.
1.24.89   Sunt quaedam formicae aliis non candidiores,
1.24.90  Quae posito sibi nomine magnifice vocitantur
1.24.91  Lucullus, Crassus, Pompejus, Scipio, Caesar,
1.24.92  Congessere cavis plures quia farris

occurrere lingua,
1.24.104  Ambiguoque viam placeat si insistere calle!
1.24.105  Rivalem nigro, aut ficto violare colore,
1.24.106  Si tendit clam, et molitur, mendacia quae non
1.24.107  Coram rege suo, quae non perjuria miscet
1.24.108  Graeculus esuriens ausus de Socrate Verrem
1.24.109  Efficere, et quodcumque nefas invadere certus,

viam placeat si insistere calle!
1.24.105  Rivalem nigro, aut ficto violare colore,
1.24.106  Si tendit clam, et molitur, mendacia quae non
1.24.107  Coram rege suo, quae non perjuria miscet
1.24.108  Graeculus esuriens ausus de Socrate Verrem
1.24.109  Efficere, et quodcumque nefas invadere certus,
1.24.110  Dum ne alius

locat sapientum. Est dia voluptas,
1.24.181  Tartaraque explosi mittuntur in ima dolores.
1.24.182  Interpres Divûm falsus! Casu ille, atomisque
1.24.183  Victitat. Heu stomacho non esca ferenda valenti!
1.24.184  Quis te praetereat tacitum, te maxime doctor
1.24.185  Orte Samo, totius at orbis paene viator.
1.24.186  Fraude Paraetonia, et coxae qui nobilis

quondam sub Trojae moenibus, at nunc
1.24.189  In novum ab Iliaco trajectus corpore corpus,
1.24.190  Et tot Pythagoras prodis post saecula rursum.
1.24.191  Cras quid eris, nescis. Non te jejunia longa,
1.24.192  Non te quinquennis lex importuna silentî,
1.24.193  Nec tergo et vitae pecudum sententia mitis
1.24.194  Edocuit, quam sit mentiri turpe, et

In novum ab Iliaco trajectus corpore corpus,
1.24.190  Et tot Pythagoras prodis post saecula rursum.
1.24.191  Cras quid eris, nescis. Non te jejunia longa,
1.24.192  Non te quinquennis lex importuna silentî,
1.24.193  Nec tergo et vitae pecudum sententia mitis
1.24.194  Edocuit, quam sit mentiri turpe, et iniquum

tergo et vitae pecudum sententia mitis
1.24.194  Edocuit, quam sit mentiri turpe, et iniquum  Poeta morte praeventus hanc satyram non absolvit ELEGIARUM LIBER

2.1.42  Abstulit, et nulli posse nocere dedit.
2.1.43  Tu quoque tu plures hic pro una, Pallas, Arachne
2.1.44  Textilis invenias laude magisterii.
2.1.45  Non adeo faciles vinci fortasse puellas,
2.1.46  Artifices telae stamina Maeoniae
2.1.47  Nocturna torquere manu, torquere diurna,
2.1.48  Et somnum argutis fallere carminibus.

2.1.103  Adjice, et illaesi nomen, famamque pudoris,
2.1.104  Et pura ornatas religione animas.
2.1.105  Verior hinc vestrae praeconia laudis Apollo,
2.1.106  Non a vulgatis inchoat auspiciis,
2.1.107  Vosque bono ingenti laetas jubet esse puellae,
2.1.108  Quantum nulla alio est gens alia in populo.

Atque novus Vati surgeret inde decor.
2.1.113  Scilicet ingenuo num ditior ulla Poetae
2.1.114  Materies lecti carminis obveniat,
2.1.115  Quam vos in multam cum noctem non sine cantu
2.1.116  Alternis choream ducitis ordinibus
2.1.117  Ad blandae numeros citharae? Quae gratia! qui tunc
2.1.118  Vultus! quae moti corporis illecebra!

2.1.118  Vultus! quae moti corporis illecebra!
2.1.119  Ut festo circum sonuerunt omnia plausu!
2.1.120  Ut micuere pedes, ut micuere oculi!
2.1.121  Quid non hic pulcrum est, laetumque, et amabile? quid non
2.1.122  Ipsa suo genitrix finxit honore Venus?
2.1.123  Atque ego non alia magis optem degere terra,
2.1.124  Quodcumque hoc

moti corporis illecebra!
2.1.119  Ut festo circum sonuerunt omnia plausu!
2.1.120  Ut micuere pedes, ut micuere oculi!
2.1.121  Quid non hic pulcrum est, laetumque, et amabile? quid non
2.1.122  Ipsa suo genitrix finxit honore Venus?
2.1.123  Atque ego non alia magis optem degere terra,
2.1.124  Quodcumque hoc aevi stat, superestque mihi,

Ut micuere pedes, ut micuere oculi!
2.1.121  Quid non hic pulcrum est, laetumque, et amabile? quid non
2.1.122  Ipsa suo genitrix finxit honore Venus?
2.1.123  Atque ego non alia magis optem degere terra,
2.1.124  Quodcumque hoc aevi stat, superestque mihi,
2.1.125  Artibus aut alibi florere inglorius otî
2.1.126  Urbibus insanis major, et

VIROS MICHAELEM DE SORGO ET MATTHAEUM DE GEORGIIS DIUTIUS PEREGRINANTES
2.2.1  O si vel vobis mage pectora fida fuissent,
2.2.2   Vel minus Italiae littora pulcra forent!
2.2.3  Non desiderio mentem perfixus acerbo
2.2.4   Nunc ego dimidia parte carens animae
2.2.5  Errarem vitrei tacitas ad Arionis undas,
2.2.6   Non consolandis fletibus ora rigans!

2.2.3  Non desiderio mentem perfixus acerbo
2.2.4   Nunc ego dimidia parte carens animae
2.2.5  Errarem vitrei tacitas ad Arionis undas,
2.2.6   Non consolandis fletibus ora rigans!
2.2.7  Heu! quoties viridi consisto in margine ripae,
2.2.8   Vel cita me prono flumine cymba vehit,
2.2.9  Et nemus adspicio notum, notasque

2.2.11  Sollicitos tristis nequeo compescere questus,
2.2.12   Inque sinum lacrymae, fluminis instar, eunt.
2.2.13  O nemus! o nemori Dî qui Divaeque praeestis!
2.2.14   Non ego divitias numina vestra rogem,
2.2.15  Nympharumve choros duxisse, aut orgia Bacchi,
2.2.16   Arcana aut summi condidicisse Jovis:
2.2.17  Sed geminos mihi, praeclarum par,

2.2.25  Jam juvat et Breni laetos invisere colles:
2.2.26   Hos Cyane, pulcra hos incolit Euryope.
2.2.27  Ipsa suo pariterque meo jam victa dolore,
2.2.28   Et vestrae pars non ultima amicitiae
2.2.29  Addit se Pholoe, comitem: Cyane, Euryopeque  Cyane: Theresía Basilia Gotia.

Restia Poetae Uxor arcta familiaritate his conjuncta. ,
2.2.30   Et Pholoe, egregia pectora juncta fide!
2.2.31  Qualia non hucusque hominum saecla ulla tulere,
2.2.32   Qualia nec deinceps postera saecla ferent.
2.2.33  Tres tantum caelo Charites numerantur in alto;
2.2.34   Tres Charites tellus

2.2.49  Nam meus ut triplici est repetitus imagine moeror,
2.2.50   Asperiore ictus vulnere procubui;
2.2.51  Ut prorsus penito cum solus corde dolebam,
2.2.52   Non miserabilius me doluisse putem.
2.2.53  Et tamen hic longis aliquem me ponere curis
2.2.54   Speravi affatu, colloquioque modum.
2.2.55  Frustra heu! speravi. Sed cur ego congero

Nomen, sollicite manibus fovisset amicis,
2.2.66   Funeris et certum praepedisset iter.
2.2.67  Hygia me vere vobis servavit, Amici,
2.2.68   Non exoratae surripuitque neci.
2.2.69  Ille etiam reduces me vos aliquando videre,
2.2.70   Ille hos posse dedit scribere versiculos.
2.2.71  Atque o! si quiddam nobis sperare

et amicitiam;
2.2.97  Quodque magis sacrum est mortalibus inter amicos,
2.2.98   Per quae fecistis vulnera uterque, precor.
2.2.99  Vita voluptati non est servire, nec inter
2.2.100   Quaesitas hilare est vivere delicias:
2.2.101  Nec vita est choreis, nec tam jucunda theatris,
2.2.102   Vivitur unanimi quam bene amicitia.

2.2.146  Reddite Sorgoides, excipiere mihi:
2.2.147  Tunc ego dilecti dum pendeo nexus Amici
2.2.148   Collo, eheu quantis disoluar lacrymis!
2.2.149  Non his jam, quales Elegeia flebilis imo
2.2.150   Nunc misere lacrymas exciit ex animo,
2.2.151  Sed quibus impatiens freni jucunda voluptas
2.2.152   Intima signavit gaudia

fugis? o coeptum siste, Basille, gradum.
2.3.19  O nondum amplexu te nostro subtrahe! fors et
2.3.20  Extremis te nunc alloquimur lacrymis!
2.3.21  An non Helveticas satis est tentasse pruinas,
2.3.22  Praeter et Alpinos isse vagum scopulos?
2.3.23  Teutoniaque diu desudavisse palaestra
2.3.24  Artibus allectum pallados

2.3.51  Quin in complexum Genitricis et oscula tamdem
2.3.52  Omnibus impatiens nata ruat studiis.
2.3.53  Hei mihi! quis pulcra damnet pietate Neaeram,
2.3.54  Quis non propositam suadet ire viam?
2.3.55  Ipse ego, qui peream absentis moerore Basilli,
2.3.56  Flectibus adspersos qui modo mitto Elegos,
2.3.57  Assensisse meo cogor (miserabile!)

2.3.65  Et cor magnanimum, mentemque ad grandia natam,
2.3.66  Excultumque bonis artibus ingenium,
2.3.67  Quid faciam? quae me miser ad solatia vertam?
2.3.68  Quî non sollicita solvar amaritie?
2.3.69  Namque peregrino quoties sermone loquentem
2.3.70  Sive tuo, Tamesis, Sequana, sive tuo,
2.3.71  Caelesti memini contingere cuncta lepore

2.4.6  Atque una ante alias flebilis Asterie,
2.4.7  Vidit ab aeria ut dantem te vela fenestra,
2.4.8  Protinus a parvis exhibuit laribus
2.4.9  Externata, amens? Strophio non illa fluentes
2.4.10  Collegisse memor, fasciolisque sinus,
2.4.11  Illa nec unguentis comptos perfusa capillos
2.4.12  Ibat perjuram scandere certa ratem.

2.4.32  Naufragia incautis unde tot orta viris.
2.4.33  Perfidior Scylla meretrix est, atque Charybdi,
2.4.34  Utque mare, inconstans, insatiata, rapax.
2.4.35  Non tot navifragus, turbantibus aequora nimbis,
2.4.36  Corpora caeruleis mersit Orion aquis,
2.4.37  Perdidit aut bello mars impius, atraque pestis,
2.4.38  Nec pluviae antiqui

2.4.36  Corpora caeruleis mersit Orion aquis,
2.4.37  Perdidit aut bello mars impius, atraque pestis,
2.4.38  Nec pluviae antiqui Deucalionis aquae,
2.4.39  Non et tergemina tot cuspide subruit urbes
2.4.40  Neptunus, feretro corpora quot juvenum
2.4.41  Infandum! imposuit meretrix. Ah! consule, Fulvi,
2.4.42  Ipse tibi; ah! dubios

Tibris, et versos sistat Arion equos.
2.5.9  Heu Raymundus obit! Quid ei nunc Delphica Phoebi
2.5.10  Laurus, Hyanthaeae quidve sonus citharae?
2.5.11  Quem septem excipiens non vana a collibus Echo
2.5.12  Saepe tulit patrii littus ad Illyrici.
2.5.13  Heu quoties reducem Elysiis de vallibus ipsum
2.5.14  Credidimus Latiam te increpuisse lyram,

2.5.16  Hectoris, aut vires diceret impavidi
2.5.17  Ajacis, Ithacique dolos, pyliique senectam
2.5.18  Nestoris, aut juvenis fata Menoetiadae!
2.5.19  Non ignota cano Musis, ignotaque Phoebo.
2.5.20  Eximium docti carminis exstat opus.
2.5.21  At tibi quo Veneres, quo nunc, Raymunde, lepores,

ELEGIA VI. QUERELA SENECTUTIS
2.6.1  Hei mihi! purpureae species optata juventae
2.6.2  Diffugit nostris non reditura genis!
2.6.3  Jam subit et plenis aetas maturior annis:
2.6.4  Heu fuimus juvenes! jam juvenile virum
2.6.5  Nil decet. Heu lusus nostrique valete lepores,

2.6.5  Nil decet. Heu lusus nostrique valete lepores,
2.6.6  et vos dilectae carmina nota lyrae!
2.6.7  Ut breve luteolis ver est hyacinthis, utque
2.6.8  Non duraturo vivit odore rosa,
2.6.9  Sic quoque prima meae, sic effluxere juventae
2.6.10  Praecipiti nimium tempora curriculo!
2.6.11  Et quamvis nullis mihi sit frons aspera

2.6.42  O libertatis, Sarmatidum populo,
2.6.43  Justitiae et vindex! Te supra Caesaris astrum,
2.6.44  Supra et Alexandri et fulmina Scipiadum
2.6.45  Non hominum lacrymis, non ullo foeda cruore
2.6.46  Te propriis recipit Gloria sideribus.
2.6.47  Gallica quin etiam civilis Erinnyos arma,
2.6.48  Infandosque ausus, et furiale

2.6.42  O libertatis, Sarmatidum populo,
2.6.43  Justitiae et vindex! Te supra Caesaris astrum,
2.6.44  Supra et Alexandri et fulmina Scipiadum
2.6.45  Non hominum lacrymis, non ullo foeda cruore
2.6.46  Te propriis recipit Gloria sideribus.
2.6.47  Gallica quin etiam civilis Erinnyos arma,
2.6.48  Infandosque ausus, et furiale nefas

2.7.9  Et jam virgineum lingens nova nupta cubile
2.7.10  Prodit materno flebilis e gremio.
2.7.11  Namque licet sponsum cupidis exquirat ocellis,
2.7.12  Non matris tamen est immemor ipsa suae.
2.7.13  Atque illam Charites, tenerorum atque ales amorum
2.7.14  Pone subit turba, et tela facesque quatit.
2.7.15  Subrigit intorta oh

2.7.28  Tot Divûm magno tuta patrocinio.
2.7.29  Cur dubitas etiam? An formae diffisa moraris?
2.7.30  An te, Sidonia es quod sine veste, pudet?
2.7.31  Murice non Tyrio tibi opus, nec Erythride concha,
2.7.32  Nec Coa graciles abdere veste sinus.
2.7.33  Nec teneros vultus pingui corrumpere fuco,
2.7.34  Neve comae fictam quaerere

2.7.36  Quo rubeant minio Punica mala magis?
2.7.37  Quare rosae flores oleant jucundius arte?
2.7.38  Sic natura tibi sat placuisse dedit.
2.7.39  Jam te non deceat pugnare, magisque morari,
2.7.40  Namque tibi ex alia parte Taphinus adest.
2.7.41  Sparge, Taphine, nuces; tibi traditur en nova virgo:
2.7.42  Incipe: jam fas est:

2.7.49  Ille nivi, at fulvo late maculosior auro
2.7.50  Irasci promtus, promtior in Venerem.
2.7.51  Nam neque tam passer, nec tam est lasciva columba,
2.7.52  Non hircus quoque, non ulla capella salax.
2.7.53  Et tibi se Pharia latrator Anubis in ora
2.7.54  Conferat? aut stellis additus Erigones
2.7.55  Sirius, haud aequus miseris

nivi, at fulvo late maculosior auro
2.7.50  Irasci promtus, promtior in Venerem.
2.7.51  Nam neque tam passer, nec tam est lasciva columba,
2.7.52  Non hircus quoque, non ulla capella salax.
2.7.53  Et tibi se Pharia latrator Anubis in ora
2.7.54  Conferat? aut stellis additus Erigones
2.7.55  Sirius, haud aequus miseris mortalibus ignis?

Sparge, marite, nuces: laetum tibi sternuit omen
2.7.60  Dexter Amor. nunc, nunc sparge, marite, nuces,
2.7.61  Felix prole canum, longoque future nepotum
2.7.62  Ordine, non minus ac quae supera alta tenet
2.7.63  Centum prole Deûm felix Berecynthia mater.
2.7.64  Sic tua per procerum limina progenies,
2.7.65  Perque domos altas, et pulvinaria

2.8.3  Et genus humanum placidis amplecteris alis,
2.8.4  Optime Caelicolûm, caste Cupido, fave;
2.8.5  Dum canimus tua jura, fave. Jam Daedala tellus
2.8.6  Non ulli Superum, quot tibi, vota ferat;
2.8.7  Aera qui tenuem, qui vasti caerula ponti,
2.8.8  Terraique sacro concutis igne solum,
2.8.9  Frondentesque avibus sylvas, et lustra

2.8.47  Natura ingenito quiret deprendere sensu,
2.8.48  Fungique appositis saepe ministeriis,
2.8.49  Has tantas vires, atque haec miracula mentis
2.8.50  Non est in nihilum passus abire Deus.
2.8.51  Principiis sed enim ex istis, nostraeque elementis
2.8.52  Naturae unanimes vincla sodalitii

sensus, atque ignea semina flammae
2.8.58  Alte in femineo pectore seposuit:
2.8.59  Et dedit alterius potuisse agnoscere quidquid
2.8.60  Mens animi cuperet, vel mage non cuperet.
2.8.61  Hoc tamdem exoritur vivendi mutua pacto
2.8.62  Conditio: hac alii conditione dies
2.8.63  Incipiunt tamdem humanae procedere genti,

2.8.61  Hoc tamdem exoritur vivendi mutua pacto
2.8.62  Conditio: hac alii conditione dies
2.8.63  Incipiunt tamdem humanae procedere genti,
2.8.64  Vitaque non parvis ire sub auspiciis.
2.8.65  Praeterea omnigeno cum hominem exsuperare decore
2.8.66  Omnia pervellent cetera saecla Dii,
2.8.67  Illum etiam specie cohonestavere

malis;
2.8.81  Inde chorus virtutum omnis, concordia felix,
2.8.82  Quae jungit, gemino et corda adamante tenet,
2.8.83  Lenis in imperium, sed non violabilis ulli
2.8.84  Impune. Huic pura in veste Pudicitia
2.8.85  It comes, et pavidos terrae defigit ocellos;
2.8.86  Fas sequitur retro, cultaque Simplicitas.

2.8.91  Quem pulcro adveniens gratissima corpore virtus
2.8.92  Extra se cara surripit illecebra!
2.8.93  Ille in ferventi semper defixus amore
2.8.94  Non dulces animi sole oriente sui
2.8.95  Pectore deposuit curas, non vespere sero
2.8.96  Oblectare avidum cessat āmore animum.
2.8.97  Respondet similis cognato in pectore

2.8.92  Extra se cara surripit illecebra!
2.8.93  Ille in ferventi semper defixus amore
2.8.94  Non dulces animi sole oriente sui
2.8.95  Pectore deposuit curas, non vespere sero
2.8.96  Oblectare avidum cessat āmore animum.
2.8.97  Respondet similis cognato in pectore flamma,
2.8.98  Et desiderio gliscit amor simili,

Gallica Teutonicis contraria castra maniplis,
3.1.2  Sarmaticasque acies, et pinguia caedibus arva,
3.1.3  Et quaecumque nihil didicisse juvabit, omitto
3.1.4  Quaerere, inutilium non segnis transfuga, contra
3.1.5  Impiger utilium sectator; moribus et me
3.1.6  Noscendis totum addico. Sic fiet, ut ante
3.1.7  Si quid peccatum in vita est, detergere

argumentum animis posuere tenellis,
3.1.21  Longe infra Satyrae fines, et comica scripta
3.1.22  Aetatis primae doctores atque magistri.
3.1.23  His non deterior vates Venusinus, in arte
3.1.24  Quid posset, docuit, convivia dum parat ille
3.1.25  Rusticus urbano muri mus, plenaque vulpes
3.1.26  Dum prodire cavo non quit, quem

His non deterior vates Venusinus, in arte
3.1.24  Quid posset, docuit, convivia dum parat ille
3.1.25  Rusticus urbano muri mus, plenaque vulpes
3.1.26  Dum prodire cavo non quit, quem macra subisset.
3.1.27  Horum a principiis ad tempora nostra perenni
3.1.28  Annorum serie neglecta est fabula, acuti
3.1.29  Donec Fontaeni consurgeret aemula

pulcrum ingenium, numerorum aut mira venustas
3.1.37  Profuerunt quidquam, rerum nec lucidus ordo.
3.1.38  Nam semota nimis vulgi a ratione sequuti
3.1.39  Naturaeque ipsi non responedentia rectos
3.1.40  Haud bene restituunt exempla per invia mores,
3.1.41  Nec mala naturae designant, sed quod ab arte
3.1.42  In vitam invectum est, melius comoedia

3.1.62  Dum prisca Illyricae quae sunt proverbia gentis
3.1.63  Parvo fabellarum aperis, ornasque libello.
3.1.64  Sic patrias ostendis opes, et commoda spargis
3.1.65  Non fluxa in vulgus. Stupet inscia turba legentum,
3.1.66  Quae tulerit nostrae sapientia mascula gentis.
3.1.67  Quae neque saltandi, neque dat praecepta bibendi,
3.1.68  Verum ad

qui exiguo deducere carmina filo
3.1.87  Ad citharam Phaedri potuit, tenuesque Camenas
3.1.88  Multum laudandus, Musae quia sponte sequuntur
3.1.89  Jampridem assuetae non vota ad inepta vocari.
3.1.90  Ac ne forte putes facilem legisse tuis te
3.1.91  Materiam numeris, ut cum dictata magistri
3.1.92  Dant pueris, quaeso, paucis ita collige

3.1.97  Nec licet obscurae minimum, doctaeque videri,
3.1.98  Vulgarique ex usu convenientia verba
3.1.99  Deligit, et sola est brevitate diserta, placetque
3.1.100  Non secus, ac per saxa fluit qui interlita musco
3.1.101  Rivulus illimis villam prope ruris amoeni,
3.1.102  Et purae leni cursu pellucet aquai:
3.1.103  At Rhodani praeceps vasto

3.1.108  Carmen et heroum, et comoedia. Rectius ergo
3.1.109  Quod pueris possit carmen placuisse, virisque,
3.1.110  Hoc mediocre genus censere cave. Veluti non
3.1.111  Est satyra, aut summi mediocris epistola Flacci,
3.1.112  Sic illum mediocribus annumerare poetis
3.1.113  Usque veto, qui dum satagit componere mores

3.2.17  Quod veterem latio princeps de fronte coronam
3.2.18  Deripis, et magna nobis cum laude reponis.
3.2.19  Magna quidem messis surgit tibi: vivida sed vis
3.2.20  Quid non praeclarae properans ad praemia laudis
3.2.21  Fortiter exsuperet? Quanti est res digna laboris
3.2.22  Prima per Illyricae vestigia lubrica linguae

3.2.124  Naris et emunctae, Lucaeque a moenibus ille
3.2.125  Seu doctor, seu tu mavis, Etruscus Aruspex?
3.2.126  At tibi par cantare, et respondere paratus
3.2.127  Non hercle imbellis vulgares intulit ictus,
3.2.128  Vulnera neu fecit levia. Hosne tibi ulla potestas
3.2.129  Exorare datur, sociasque adjungere vires?
3.2.130  Suadeo, et

laetor, plaudoque libenter.
3.2.136  At tu, ne, Francisce, putes, me poscere pacem
3.2.137  Forte tuis diffisum humeris, validisque lacertis;
3.2.138  Non est conditio vestris tam perdita regnis.
3.2.139  Nam tua nec risu quatientur scripta dicaci,
3.2.140  Nec quisquam obtineat ratione, atque arte loquendi,
3.2.141  Ut verum non

est conditio vestris tam perdita regnis.
3.2.139  Nam tua nec risu quatientur scripta dicaci,
3.2.140  Nec quisquam obtineat ratione, atque arte loquendi,
3.2.141  Ut verum non sit, quod verum invita fatetur
3.2.142  Invidia ipsa, Asiae nimirum ex ubere gleba,
3.2.143  Impia cum moles ipsum affectabat Olympum
3.2.144  Scandere, et extemplo ratio est

et vitam solers per prima reperta
3.2.163  Excoluit, meditando et primas extudit artes.
3.2.164  Atque adeo historiis dignum famaque perenni
3.2.165  Sacravit fastis non veri ignara vetustas
3.2.166  Audacem Iapeti merita de stirpe nepotem.
3.2.167  Quare age, et inceptos persta transmittere cursus;
3.2.168  Perge

vetustas
3.2.166  Audacem Iapeti merita de stirpe nepotem.
3.2.167  Quare age, et inceptos persta transmittere cursus;
3.2.168  Perge viam, multis quam non sine laudibus urges.
3.2.169  An non et fremitum populi, plaususque faventum
3.2.170  Audis? Victrici jam cingis tempora lauro,
3.2.171  Jam te secernis populo, famaque

Iapeti merita de stirpe nepotem.
3.2.167  Quare age, et inceptos persta transmittere cursus;
3.2.168  Perge viam, multis quam non sine laudibus urges.
3.2.169  An non et fremitum populi, plaususque faventum
3.2.170  Audis? Victrici jam cingis tempora lauro,
3.2.171  Jam te secernis populo, famaque ministra
3.2.172  Illyricas jam per gentes,

3.3.16  Et cui forma decens pompae cumulatur honestae
3.3.17  Sacrorum ritu, pactisque ad sidera votis,
3.3.18  Dicite qui sapitis, per quem venit, unde datus, cur?
3.3.19  Non ego de officiis vitae nunc certo maritae,
3.3.20  Aut quaenam in natos est matri, aut gratia patri;
3.3.21  Scilicet hoc unum quaero: quid nuptiae? et ecquid
3.3.22  Hoc voluit

quiddam, et praestantius ultro
3.3.37  Largita est homini, dum oculis sentire, et honestam
3.3.38  Edixit speciem pulcra distinguere forma;
3.3.39  Quo placitae Veneris sociam, non amplius una.
3.3.40  E multis legeret, non foede incurreret omnes.
3.3.41  Huic formae sensu ingenitaque cupidine pulcri,
3.3.42  Unde amor in sociam, officium pietasque

est homini, dum oculis sentire, et honestam
3.3.38  Edixit speciem pulcra distinguere forma;
3.3.39  Quo placitae Veneris sociam, non amplius una.
3.3.40  E multis legeret, non foede incurreret omnes.
3.3.41  Huic formae sensu ingenitaque cupidine pulcri,
3.3.42  Unde amor in sociam, officium pietasque venustam,
3.3.43  Adjice susceptis gratissima

inscripta hymenaeis.
3.3.53  Contra haec in brutis. Lex ollis quantula amoris!
3.3.54  Quam spatio finita brevi! Dic, quis pater, ecquae
3.3.55  est soror, aut mater. Materno, non nego, blande
3.3.56  Inter se catuli luserunt saepe cubili.
3.3.57  Da vires: irae crescent, atque horrida caedes
3.3.58  Exitio fratres uno et stratura parentes.

3.3.80  Sponte sua, innatum cordi et composcere sensum?
3.3.81  Scilicet haec frena imperio natura potente
3.3.82  Imposuit, legemque dedit, no aere, papyro,
3.3.83  Non saxo, medio penitus sed pectore scripsit.
3.3.84   Sed nunc tempus adest, illum ut redeamus in orbem,
3.3.85  Unde sumus nuper digressi, quaerere aventes,
3.3.86  Concubitu

nomen inane,
3.3.127  Connubii si forte velis concludere fines
3.3.128  Tanrum inter nostra haec humanae commoda vitae,
3.3.129  Fluxa, incerta, operosa, pusilla, et inepta, quibus non
3.3.130  Naturae haec possit moles contenta quiesse.
3.3.131  Altius ergo animis quiddam, et divinius, atque
3.3.132  Magnificentius est spectandtum,

3.4.62  Atque ipsam pro illo certet deponere vitam.
3.4.63  O mihi perfricta execrandum fronte procacis
3.4.64  Monstrum hominis, sibi qui tantum arrogat! et quem
3.4.65  Non alium puduit pro se mactari, et amici
3.4.66  Incisis sua qui servavit commoda venis.
3.4.67   Quare justitiae, ipsius finitur et aequi
3.4.68  Foedus amicitiae modulis. Sed

sibi, at largo ipsi ornarunt munere se se
3.4.78  Sponte sua, et nullum detrectavere laborem.
3.4.79  Hos ego jucundam victuros dicere vitam
3.4.80  Non dubitem: his dextro riserunt numine quondam
3.4.81  Dii faciles, Charitumque cohors, super atque benigno
3.4.82  Plena voluptatem diffudit copia cornu.
3.4.83   Dia sed utilitas

3.4.141  Ingessit natura potens? Cur aurea virtus
3.4.142  Adjuvat ingenti nosta haec, et perficit usu?
3.4.143  Noxia cur contra est vitiis natura? Quid ultra?
3.4.144  Donec non sociae communia foedera vitae
3.4.145  Insidiae, caedes, perjuria, furta, rapinae
3.4.146  Rectius emendent, stringantque potentius, atque
3.4.147  Ipsa perficiant melius

utilitas virtutem publica gignet.
3.4.149   Quem quid amicitiae finem posuisse negemus,
3.4.150  Utilitas si prima fidem fundavit, et aequum
3.4.151  Et jus? quae tu non quidquam spientius ipsa
3.4.152  Deripias ab amicitia, quam corpus ab umbra
3.4.153  Si fors abstraxisse, animumque a corpore certes.
3.4.154  Quidquid erat, primos animis quod

Sensa animi potuisse, merum quod nectar, et ipse
3.4.166  Succus amicitiae est, et pulcri fructus amoris.
3.4.167  Qua quisquis penitum tangi dulcedine sensum
3.4.168  Non sentit, procul humanis a moribus exul
3.4.169  Protinus iligna tollat jejunia glande.
3.4.170  Quin etiam facilesque jocos, facilesque lepores,
3.4.171  Ridiculisque salem

3.4.186  Omni ab amicitia, feritas et rustica morum.
3.4.187  Illa mihi potius conjunctio quippe videtur,
3.4.188  Setigerumque suum, vesanorumque leonum,
3.4.189  Non hominum esse, ubi ego quaecunque probavi,
3.4.190  Ilicet oppugnes tu asperrima tollere contra
3.4.191  Cornua, et insanas rixas movisse paratus.
3.4.192  Quo misere aegrotat

tantum liquido per murum ducta colore
3.4.236  Librorum species, segetem mentita Minervae,
3.4.237  Et domini fucus, figmentum, insania, nubes.
3.4.238  Burrhus ad haec; Non, o vesani macte cerebri
3.4.239  Fauste, exclamavit? Non. Sed caelo extulit acre
3.4.240  Judicium egregii functum novitate reperti.
3.4.241  En, ait, en dignam rem Fausto Sylla.

species, segetem mentita Minervae,
3.4.237  Et domini fucus, figmentum, insania, nubes.
3.4.238  Burrhus ad haec; Non, o vesani macte cerebri
3.4.239  Fauste, exclamavit? Non. Sed caelo extulit acre
3.4.240  Judicium egregii functum novitate reperti.
3.4.241  En, ait, en dignam rem Fausto Sylla. Imitari
3.4.242  Humanos vultus licuit pictoribus,

3.4.265  Aut super ignota somnos captaret arena?
3.4.266  Sic tibi principio faciendum est inter amicos.
3.4.267  Res equidem magni momenti, judiciique,
3.4.268  At non difficilis: paucis quin pandere possum
3.4.269  Hanc verbis. Mores, et sedulus inspice vitam
3.4.270  Omnium, erit sic ut tuto deprendere possis
3.4.271  Quiquid amicitia dignum,

incultis nomen mercatus inepti?
3.4.279  Hunc ab amicitia omni, convictuque repellas.
3.4.280  Scilicet hic te unum parcat tetigisse? animique
3.4.281  Non secreta tui cupide rimetur, amaris.
3.4.282  Illinere ut possit dicenda, tacendaque chartis?
3.4.283  Estne aliquis contra, quem nec male sana libido,
3.4.284  Nec levis ambitio,

3.4.296  Qui nihil in vita cupiat purgasse priori.
3.4.297  Omnis amicitiae solido fundamine semper
3.4.298  Prima basim jaciat virtus: virtute remota
3.4.299  Tendere non ultra possis, praestare nec ullum
3.4.300  Factum aliud, tenuis praeterquam nomen amici
3.4.301  Ceu quae cum Gallae est moechis concordia Gallo.
3.4.302  Nec tamen ille boni

solo spatioque extructa capaci,
3.4.312  Ornamenta etiam quaere illius. Aedificata
3.4.313  Jejuno nimium domus est, et paupere censu,
3.4.314  Quae tantum domini non corruat in caput, et quae
3.4.315  Possit ab hibernis latebram praebere procellis.
3.4.316  Sic in amicitia virtutibus adde decoram
3.4.317  Ornatus speciem. Famae est Quintilla

3.5.4  Et mala discinctum pravis terere otia nugis?
3.5.5  Optatisque adeo me vobis mittere carmen,
3.5.6  Quo sum digressos nuper complexus amicos,
3.5.7  Quos non ulla dies nostro, dum vita manebit,
3.5.8  Eximere ex animo, memorique e pectore possit.
3.5.9  Maxima pars hominum morbum ridetur ob istum
3.5.10  Qui non illepide vobis

3.5.7  Quos non ulla dies nostro, dum vita manebit,
3.5.8  Eximere ex animo, memorique e pectore possit.
3.5.9  Maxima pars hominum morbum ridetur ob istum
3.5.10  Qui non illepide vobis incidit, ut res
3.5.11  Longe aliter se habeant, ac illis forte videtur.
3.5.12  Accipite ergo ambo, atque animis bene figite vestris,
3.5.13  Quantum hic indigeat

3.5.23  Aedibus et ventos, et vitat sedulus imbres.
3.5.24  At mihi nunc volucri baccas trivisse licebit
3.5.25  Orbe molae, succumque educere pinguis olivae:
3.5.26  Quae non tam flavis distendet dolia guttis,
3.5.27  Quam bene deliciis animum perfundet herilem.
3.5.28  Sentio ridentes quid me moneatis amici.
3.5.29  Turpis avarities non est haec.

Quae non tam flavis distendet dolia guttis,
3.5.27  Quam bene deliciis animum perfundet herilem.
3.5.28  Sentio ridentes quid me moneatis amici.
3.5.29  Turpis avarities non est haec. omnia vecors
3.5.30  Namque bona argenti modulo metitur avarus,
3.5.31  Et mala: non ipsi est alius delectus honesti
3.5.32  Nec pravi: tantum sit salva pecunia, et

3.5.28  Sentio ridentes quid me moneatis amici.
3.5.29  Turpis avarities non est haec. omnia vecors
3.5.30  Namque bona argenti modulo metitur avarus,
3.5.31  Et mala: non ipsi est alius delectus honesti
3.5.32  Nec pravi: tantum sit salva pecunia, et orbe
3.5.33  Dispereant hominum quotquot sunt milia toto
3.5.34  Spondeo, non haec est nobis

3.5.31  Et mala: non ipsi est alius delectus honesti
3.5.32  Nec pravi: tantum sit salva pecunia, et orbe
3.5.33  Dispereant hominum quotquot sunt milia toto
3.5.34  Spondeo, non haec est nobis insania. Verum
3.5.35  Divitias nemo sprevit sanus, patrioque
3.5.36  E fundo fructus contracta fronte legendos
3.5.37  Censuit. Unde aliter victus, munda unde

Unde aliter victus, munda unde supellex
3.5.38  Arceat a domino frigusque famemque? paranda
3.5.39  Vel sine nummis unde beatae commoda vitae?
3.5.40  Quare sic reputo: non digna videtur avari
3.5.41  Explodi in totum ratio: in quo is denique peccat?
3.5.42  Nempe errat finemque modumque imponere vero,
3.5.43  Nescius: hoc quovis evincam judice,

ludum, ferulaeque
3.5.85  Ecce manus iterum submittere suadet acerbae?
3.5.86  O bone, quid tantum peccavi? Corrigo, ait, quod
3.5.87  Verbo Aliquis plures comprendis, non, ut ego, unum; et
3.5.88  Nescio quos mihi quod sensus effingis ineptos.
3.5.89  Nonne id me puerum docuissent aere parati
3.5.90  Doctores genera et numeros, casusque

a me expugnatus acerbo
3.5.101  Dicto est, in quem irasci jam nolo acrius. Atqui
3.5.102  Quod petitis carmen me mox reduce ambo feretis:
3.5.103  Donec enim istis distringor, non mittere possum. CARMINA VARIA I. SAPPHUS

improbos
4.2.2  Ducum labores, inque homines grave, et
4.2.3  Innoxio foedum cruore
4.2.4  Imperium cecinisse regum?
4.2.5  Anglumque nuper non bene triplici
4.2.6  Functum duello? libera et Hesperidum
4.2.7  Arma, et triumphos, et minorem
4.2.8  Herculeis Carolum columnis?

et quae
4.2.12  Ambitio moveat arma vecors.
4.2.13  Magis verendae si Themidos pius
4.2.14  Quis est alumnus, si quis adhuc boni
4.2.15  Non immemor, rectique vivit
4.2.16  Justitiae, Fideique cultor,
4.2.17  Oblivioni Pieris eximat.
4.2.18  Amat Lycurgi dicere Pieris

4.3.35  Quarum absque dextro numine haud quid-
4.3.36  quam est vel amabile, vel venustum.
4.3.37  Atqui recepta dimidia mei
4.3.38  Tunc parte felix non mediocriter
4.3.39  Bacchabor, aut Diis vota parce
4.3.40  Sospite dissolüam sodali.
4.3.41  Verum reposto pocula Massico
4.3.42  Large

choreas at puellae
4.4.36  Interea, puerique ducant.
4.4.37  Simulque carmen ludat amabile
4.4.38  Puella vocem solvere doctior;
4.4.39  Non illa poto bella, inanes
4.4.40  Romulidum canat aut labores:
4.4.41  Sed furta priscis cognita matribus
4.4.42  Dicet, secundo lumine quas Venus

4.4.58  Mixtus rosarum qua violis odor,
4.4.59  Molli, puer, cum Phyllide, atque
4.4.60  Cum veteri propera Falerno.
4.4.61  Me Phyllis urit candida; non Phryga
4.4.62  Sic ussit hospes Tindaris hospitem,
4.4.63  Lyrnessia non sic superbus
4.4.64  Aeneides caluit puella,
4.4.65  Ut pulcra me

4.4.60  Cum veteri propera Falerno.
4.4.61  Me Phyllis urit candida; non Phryga
4.4.62  Sic ussit hospes Tindaris hospitem,
4.4.63  Lyrnessia non sic superbus
4.4.64  Aeneides caluit puella,
4.4.65  Ut pulcra me imis commovet ossibus
4.4.66  Phyllis! Quid aegris amplius invidi

quod Venus orta sinu? VII. AD CLARISSIMUM VIRUM JULIUM BAJAMONTIUM MEDICUM, POETAM ET MUSICUM PRAESTANTISSIMUM EPIGRAMMA
4.7.1  Non ego tergeminae eximio te munere laurus
4.7.2   Propterea dignum, dulcis amice, puto,
4.7.3  Carmine cycnaeo anxiferas quod pellere curas
4.7.4   Sollicitisque animis fundere

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report