Your search found 49997 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 49901-49962:

Munera, Christiadae, quae vobis, Montibus atque
Saxosis vestris ego iustus Turca paravi,
Nam sicut nunc vos, ita Montes protinus omnes.” 20
Haec dixit Turca, ast occumbere pro cruce Christi
Difficile non est, qui pro illa dimicat ultro.
Multoties et tunc palus crepitavit acutus,
Multoties et tunc vibravit sibila mucro,
Multoties et tunc titubavit lignea furca, 25
Sed non mutivit Nigro de Monte iuventus,

pro cruce Christi
Difficile non est, qui pro illa dimicat ultro.
Multoties et tunc palus crepitavit acutus,
Multoties et tunc vibravit sibila mucro,
Multoties et tunc titubavit lignea furca, 25
Sed non mutivit Nigro de Monte iuventus,
Nec tunc mutivit, nec dentem dente repressit;
Per campum fluvius decurrit sanguinis atri:
Nec tunc mutivit, nec dentem dente repressit;
Plurima per campum passim

At senior iam nunc eadem tormenta paranda
His a Christiadis in se ex formidine sentit.
Aga furore ardens haec cernit torviter, ille 40
Dum leo mirari fortis deberet inertem
Montanum murem. Fortis te non potes ipsum
A forte ulcisci, donec non horreat iste.
Turca tot heroes occidit totque peremit,
Ast ardescentes iras non fudit in illos, 45
Cum cuncti coram cecidissent absque timore.
Semper eum

His a Christiadis in se ex formidine sentit.
Aga furore ardens haec cernit torviter, ille 40
Dum leo mirari fortis deberet inertem
Montanum murem. Fortis te non potes ipsum
A forte ulcisci, donec non horreat iste.
Turca tot heroes occidit totque peremit,
Ast ardescentes iras non fudit in illos, 45
Cum cuncti coram cecidissent absque timore.
Semper eum timeas, qui suevit obire serenus!
Aga videns

torviter, ille 40
Dum leo mirari fortis deberet inertem
Montanum murem. Fortis te non potes ipsum
A forte ulcisci, donec non horreat iste.
Turca tot heroes occidit totque peremit,
Ast ardescentes iras non fudit in illos, 45
Cum cuncti coram cecidissent absque timore.
Semper eum timeas, qui suevit obire serenus!
Aga videns talem virtutem sensit in imo
Corde gelu vehemens, animam velut eius amaram

acumen. 50
Forsitan heroes, violens quibus abstulit auras
Incassum, dolet? Haud miseretur Christiadarum
Turca ferus. Forsan nunc de cervice pavescit?
Haec potis Aga sibi negat ipsi. Forsitan illum
Non cernis: quaenam peragit fortissimus heros 55
Ad frenandam hiemem, de puncto quae rotat illo
Exiguo gelidas undas per corporis artus!
Cerne caput, quod ad astra elate tollitur, audax;
Cerne

Sol absconditus est et pernox luna resurgit.
Ille quis est, qui per montis iuga dura vagatur
Ad Montemque Nigrum gressum facit usque latenter?
Se fert nocte, diu permittit membra quieti; 90
Hic heros olim, sed nunc non amplius heros,
Sed calamus tenuis, qui flamine quoque movetur.
Si iuxta callem serpentem serpere, sive
Cespite sub viridi leporem audit scalpere terram,
Tum miser ille, fero serpente ferocior ante, 95

deteriorem
Isthoc ultorem Montanum, ideoque pavescit,
Ne caecae morti succumbat, cuncta priusquam
Obtineat, quae nunc eius praecordia vexant. 100
Atque suum rutilum magni caput aestimat ille,
Ex auro non est et non circumdatur auro:
Conspicuum est illum non velle occumbere mortem,
Esse tamen quaedam, quae illum procedere cogant.
Estne vagans ultor, vel Turcicus explorator 105
Explorans mandrasque boum pecudesque

Isthoc ultorem Montanum, ideoque pavescit,
Ne caecae morti succumbat, cuncta priusquam
Obtineat, quae nunc eius praecordia vexant. 100
Atque suum rutilum magni caput aestimat ille,
Ex auro non est et non circumdatur auro:
Conspicuum est illum non velle occumbere mortem,
Esse tamen quaedam, quae illum procedere cogant.
Estne vagans ultor, vel Turcicus explorator 105
Explorans mandrasque boum pecudesque pilosas?

Ne caecae morti succumbat, cuncta priusquam
Obtineat, quae nunc eius praecordia vexant. 100
Atque suum rutilum magni caput aestimat ille,
Ex auro non est et non circumdatur auro:
Conspicuum est illum non velle occumbere mortem,
Esse tamen quaedam, quae illum procedere cogant.
Estne vagans ultor, vel Turcicus explorator 105
Explorans mandrasque boum pecudesque pilosas?
Ille nec est ultor, nec Turcicus explorator,

Taurea nudatis circumdat tegmina plantis
Et forti capiti nudum solitumque galerum;
Nec minimum cidaris signum observatur in illo.
Ecce tenax cidari sine cara Turca vagatur: 120
Conspicuum est illum non velle occumbere mortem,
Esse tamen quaedam, quae illum procedere cogant.
Montes Cuce ferus caute pertransiit heros,
Posthac pugnaces quoque Bjelice, denique montes
Čekliće praeruptos attingit et hos attingit 125

Montes Cuce ferus caute pertransiit heros,
Posthac pugnaces quoque Bjelice, denique montes
Čekliće praeruptos attingit et hos attingit 125
Auxilioque Deum vocat, ut transcendere possit
Hos quoque non visus, non exauditus ab ullo:
Conspicuum est illum non velle occumbere mortem,
Esse tamen quaedam, quae illum procedere cogant.
Novica ruc venit, cum in Cetinje rure secundo 130
Cantavit gallus, tertio cantavit in

Montes Cuce ferus caute pertransiit heros,
Posthac pugnaces quoque Bjelice, denique montes
Čekliće praeruptos attingit et hos attingit 125
Auxilioque Deum vocat, ut transcendere possit
Hos quoque non visus, non exauditus ab ullo:
Conspicuum est illum non velle occumbere mortem,
Esse tamen quaedam, quae illum procedere cogant.
Novica ruc venit, cum in Cetinje rure secundo 130
Cantavit gallus, tertio cantavit in urbe

Posthac pugnaces quoque Bjelice, denique montes
Čekliće praeruptos attingit et hos attingit 125
Auxilioque Deum vocat, ut transcendere possit
Hos quoque non visus, non exauditus ab ullo:
Conspicuum est illum non velle occumbere mortem,
Esse tamen quaedam, quae illum procedere cogant.
Novica ruc venit, cum in Cetinje rure secundo 130
Cantavit gallus, tertio cantavit in urbe
Cetinje gallus, ad hanc urbem cum Novica venit.

Nostrates caros violenta caede peremit;
Tormentum fero corde secundum, quod Smail-aga
Morte meum patrem damnaverat intemeratum;
Corde fero demum tormentum, ac hoc superare
Non valeo, quod adhuc trahit auras tortor acerbus. 150
Sed per supremum supplex te posco Tonantem,
Permittas dominum mihi adire tuumque meumque,
Ut de corde meo possit tormenta movere.”
Et vigil haec illi prudentius ore

stella. AGMEN
In Cetinje, in Monte Nigro surrexerat agmen.
Exiguum numero, sed pugnis vivida virtus. 160
Vix numerat fortes centum, non, hercule, lectos
Ob formam faciemque decoram, sed cor ob acre;
Quisque petiturus non plures, ut dare possit
Terga fugae, verum binos, ut scindat eosdem,
Et moriturus quisque libens est pro cruce sacra, 165

In Cetinje, in Monte Nigro surrexerat agmen.
Exiguum numero, sed pugnis vivida virtus. 160
Vix numerat fortes centum, non, hercule, lectos
Ob formam faciemque decoram, sed cor ob acre;
Quisque petiturus non plures, ut dare possit
Terga fugae, verum binos, ut scindat eosdem,
Et moriturus quisque libens est pro cruce sacra, 165
Qua signat se, pro cruce libertateque cara.
Agmen inauditum! collectum non velut agmen

Quisque petiturus non plures, ut dare possit
Terga fugae, verum binos, ut scindat eosdem,
Et moriturus quisque libens est pro cruce sacra, 165
Qua signat se, pro cruce libertateque cara.
Agmen inauditum! collectum non velut agmen
Colligitur solitum; veluti prius haud volitabat
Tunc super auras vox: “Ad fauces se ferat heros!”
Ac Echo resonans: “Ad fauces se ferat heros!” 170
Ex latebris tunc non referebat ad aethera

Agmen inauditum! collectum non velut agmen
Colligitur solitum; veluti prius haud volitabat
Tunc super auras vox: “Ad fauces se ferat heros!”
Ac Echo resonans: “Ad fauces se ferat heros!” 170
Ex latebris tunc non referebat ad aethera voces.
Ut vox mystica, qua Superi tantummodo fantur,
Huc illuc Nigrum per Montem murmur opacum
De saxo ruit ad saxum; mirabile dictu!
Per tenebras censes algentia saxa vigere: 175

pugnumque virilem
Robustumque pedem; per nervos sanguine caldum
Algentes horum flumen transire videtur.
Ignivomam longamque superbe deinde petentem 180
Sidera ballistam cernis; tua lumina fida
Haec non aspiciunt, quae in cinctu paenula celat...
Sed tenebrae densae nocturnum ens eripuerunt
Omne tibi; se illuc miles tulit unde volat vox.
Nox multa est, tenebris data, nubes astra recondit 185
Lucida, resplendens quoque

sceleratus
Est certe gravis, in quem desuper iniectura
Est vim iustitiae eius sententia talem.
Agmen it et tacitum et surdum sub nocte per umbras. 200
Nemo sonos, carmen, vel risum fundit ab ore:
Vox non percipitur centum de vocibus una.
Vero gelata velut nuber horrenda flagella
In gremio celat, stillat mussansque minatur
Perniciem diram regioni, quam petit: agmen 205
Sic tenebris cinctum, dextrae velut

minatur
Perniciem diram regioni, quam petit: agmen 205
Sic tenebris cinctum, dextrae velut assimilatum
Aeternae, tacitum procedit, ut impius ex his
Addiscat, fulmen si protinus ad scelerata
Responsum non det, se culpa haud esse solutum:
Hoc gravius feriet, quo tardius incutit ictus. 210
Arma micantia non crepitant, nec murmure montes
Ignivomae replent ballistae, nec radiantes
Ad facilem gressum bullae tinnire

Aeternae, tacitum procedit, ut impius ex his
Addiscat, fulmen si protinus ad scelerata
Responsum non det, se culpa haud esse solutum:
Hoc gravius feriet, quo tardius incutit ictus. 210
Arma micantia non crepitant, nec murmure montes
Ignivomae replent ballistae, nec radiantes
Ad facilem gressum bullae tinnire suerunt:
Sed veluti gnari, quem gestent, sub pede prolis
Decrescunt Montes ac aspera fiunt plana. 215

Termitibus forti flatu flammam excitat acrem:
Arietis hic quartam partem oblatam a grege miti
In nuceo parvoque veru conversat ad ignem, 235
Vel de ventre trahit perae sibi caseolum album.
Ardescitne siti? Non distat Morača flumen.
Estne calix opus huic? Palmas adhibebit utrasque.
Interea caelum sine nube rubescere coepit,
Pastor oves vigil in vicina convocat alpe, 240
Et ducis arietis aes huic dat responsa sonoro.

Interea caelum sine nube rubescere coepit,
Pastor oves vigil in vicina convocat alpe, 240
Et ducis arietis aes huic dat responsa sonoro.
Ecce gregem proprium visurum cernis euntem
Nunc alium mitem pastorem. Non decor eius
Aurum ac argentum, sed virtus et toga nigra.
Cum funalibus et facibus non hunc comitantur 245
Illustres comites, et nec de turribus altis
Aera, sed occiduus sol est comes illius ac aes

Et ducis arietis aes huic dat responsa sonoro.
Ecce gregem proprium visurum cernis euntem
Nunc alium mitem pastorem. Non decor eius
Aurum ac argentum, sed virtus et toga nigra.
Cum funalibus et facibus non hunc comitantur 245
Illustres comites, et nec de turribus altis
Aera, sed occiduus sol est comes illius ac aes
Arietis adveniens clemens de monte propinquo.
Illius templum est spatium omne sub aetheris axe,

Donec balatus dulces per saxa resultant.
“Pulveris est tibi sat, satis et super est tibi plumbi:
Herois manus est fortis; sub fronte coruscat
Falconis lumen; cor in eius pectore fervet;
Firma fides, hanc non vertes; te frater amore 280
Prosequitur fratrem; te fidum amplectitur uxor
Fida; sit his pro actis munus tibi nobile carmen;
Estne tibi ferris opus? Affert haec tibi Turca:
En tibi, quae votis

Lovćen ad astra 290
Elatam aspicerent, et si innotesceret illis,
Quomodo Turca ferox constanter faucibus atris
Haud parvo glutire illam molimine tentet,
Et frustra dentes ad Montes quomodo frangat:
Non pigrarentur, dum sacra pro cruce vobis 295
Crudelissima sunt crebro tormenta ferenda,
Nec vos barbaricos idcirco voce vocarent,
Quod, dum istae somno, morti vos membra dabatis.
“Pro cruce vos sacra prompti estis

promptus peragit mandata superna.
“Si fratrem verbo quis vestrum offenderit unquam; 305
Vel scelerans animam vitam resecaverit hostis
Cuiusdam miseri; vel clauserit ostia fesso
Forte viatori; vel promissa atque fidem non
Addiderit dictis; vel quaesitum esurienti
Non dederit panem, nec laesi cinxerit ulcus; 310
Omnia sunt isthaec peccata, nefaria facta:
Crimina dimittuntur eis quos paenitet horum.
“Paeniteat vos,

offenderit unquam; 305
Vel scelerans animam vitam resecaverit hostis
Cuiusdam miseri; vel clauserit ostia fesso
Forte viatori; vel promissa atque fidem non
Addiderit dictis; vel quaesitum esurienti
Non dederit panem, nec laesi cinxerit ulcus; 310
Omnia sunt isthaec peccata, nefaria facta:
Crimina dimittuntur eis quos paenitet horum.
“Paeniteat vos, clara dies dum luce coruscat;
Dum tempus, pueri, decurrit,

properanter relligiosum
Accedensque seni dat constans ore loquelas:
“Per Dominum fratres, fortes ex Montibus istis, 340
Ferra micantia ne vagina diripiatis.
Novica notus ego sum, sed mutatus ab illo,
Non contra, vero cum vobis en eo flagrans
Sanguine Turcarum hasce meas modo tingere palmas.
Turca ferus dudum rapuit mihi quaeque tenebam, 345
Dextra mihi tantum sospes fortisque remansit,
Quae

modo tingere palmas.
Turca ferus dudum rapuit mihi quaeque tenebam, 345
Dextra mihi tantum sospes fortisque remansit,
Quae posthac Montis Nigri tantummodo fiat.
Namque crucem, nisi rite lavatus, non decet heros,
Haec votis opto summe: me in fonte lavate;
Nos ad agendum nam tempus nunc ocius urget.” 350
Haec ad verba manus centum letalia ferra
Deposuere statim, centum quoque lumina, sicut
Per

condidit alto;
Discessitque senex ac agmen se tulit ultra. TRIBUTUM
Tu, Gacko, campus pulcherrimus esse videris,
Cum te dira fames non servat sub ditione: 380
Dira fames, miserae necnon incommoda sortis!
Ast hodie miserum iuvenes te sanguinolenti
Contexere, micans quoque ferrum, quadrupedesque
Belliferi, plures albentes papiliones,

direxit euntem.
Sed quandoque manus fortis dormitat et armis 420
Nobilis herois: sic et decreta superna
Tunc statuere: pedem quadrupes offendit alacrem
Et iaculum stridit: leve inaequalique volatu
Non agnum mitem, sed vero lupum icit atrocem
Et Saferi unum lumen de sede revellit, 425
Qui tunc Christiadam vinctum ducebat ad Agam.
Prosiliit virides in glebas lumen ademptum
Et rorabatur tepefacto Turca cruore.

virides in glebas lumen ademptum
Et rorabatur tepefacto Turca cruore.
Ut serpens stridit privatus lumine Turca,
Exarsit Smail-aga furens ut vivida flamma: 430
Dedecori tali forti est urgere tributum,
Non cumulare illud, vibrantem coniicere hastam
Et non icere metam, et eo magis obcaecare
Pro vulgo Turcas, ut vulgus rideat illum.
Exarsit Smail-aga furens ut vivida flamma. 435
Eheu, care Deus, quae sunt ventura

Turca cruore.
Ut serpens stridit privatus lumine Turca,
Exarsit Smail-aga furens ut vivida flamma: 430
Dedecori tali forti est urgere tributum,
Non cumulare illud, vibrantem coniicere hastam
Et non icere metam, et eo magis obcaecare
Pro vulgo Turcas, ut vulgus rideat illum.
Exarsit Smail-aga furens ut vivida flamma. 435
Eheu, care Deus, quae sunt ventura deinde,
Christiadae sceleris cum iam nunc labe

horum,
Certatim plausu celebrarunt gaudia magna
Ad pictam effigiem, cum vulgus, turba canina, 465
In terram cecidit. Plausu aequo exultat Avernus,
Dum pugnat peccans aeterno cum cruciatu.
Turca ferox non est defectus, viribus acres
Quadrupedes iam sunt occantes hurpice vivae
Carnis agrum planum defecti, viribus isti 470
Defecti sunt et madidi sudore steterunt.
Tunc ait Aga suis: “Iuvenes,

Et sensu capiens violentum calcar acuto
Semianimem vitam revocat, vix vixque movetur,
Per campum reptat: lacrimosum est hoc documentum
Postremum cornu solum resonare sepultos 495
Ac in iudicium compellere non modo posse,
Cum faciant eadem nunc ac hic terna flagella.
Et miseris, quorum manat de corpore sanguis,
Qui tristes serpunt ad magnum papilionem,
Aga furore ardens velut horrida bellua rugit: 500

Nec crustam panis porrexerat atri,
Ut lacrimis illam perfunderet. Ast ego fallor!
Ipse Deus dederat, sed iam abstulit omnia Turca. 510
„Eia.. tributum!“ Sed vulgo nunc unde tributum?
Unde talenta dabit propriam qui non habet aedem,
Aedem tranquillam, caput in quam abstrudere possit?
Unde talenda dabit proprium qui non habet agrum,
Sed Turcarum agros illi sudore rigandum est? 515
Unde talenda dabit pecudes qui non habet, at cui

sed iam abstulit omnia Turca. 510
„Eia.. tributum!“ Sed vulgo nunc unde tributum?
Unde talenta dabit propriam qui non habet aedem,
Aedem tranquillam, caput in quam abstrudere possit?
Unde talenda dabit proprium qui non habet agrum,
Sed Turcarum agros illi sudore rigandum est? 515
Unde talenda dabit pecudes qui non habet, at cui
Sunt alienorum pecudes per saxa sequendae?
Unde talenta dabit qui non habet indumentum?

dabit propriam qui non habet aedem,
Aedem tranquillam, caput in quam abstrudere possit?
Unde talenda dabit proprium qui non habet agrum,
Sed Turcarum agros illi sudore rigandum est? 515
Unde talenda dabit pecudes qui non habet, at cui
Sunt alienorum pecudes per saxa sequendae?
Unde talenta dabit qui non habet indumentum?
Unde talenda dabit qui non habet atrum panem?
„Esurientes et nudi sumus, ah here noster: 520

Unde talenda dabit proprium qui non habet agrum,
Sed Turcarum agros illi sudore rigandum est? 515
Unde talenda dabit pecudes qui non habet, at cui
Sunt alienorum pecudes per saxa sequendae?
Unde talenta dabit qui non habet indumentum?
Unde talenda dabit qui non habet atrum panem?
„Esurientes et nudi sumus, ah here noster: 520
Expecta nos quinque dies, sex, usque tributum
Dum ostiatim optatum tibi mendicemus egeni!“

Sed Turcarum agros illi sudore rigandum est? 515
Unde talenda dabit pecudes qui non habet, at cui
Sunt alienorum pecudes per saxa sequendae?
Unde talenta dabit qui non habet indumentum?
Unde talenda dabit qui non habet atrum panem?
„Esurientes et nudi sumus, ah here noster: 520
Expecta nos quinque dies, sex, usque tributum
Dum ostiatim optatum tibi mendicemus egeni!“
„Quin age, vulgus, opus tibi sit conferre

et nudi sumus, ah here noster: 520
Expecta nos quinque dies, sex, usque tributum
Dum ostiatim optatum tibi mendicemus egeni!“
„Quin age, vulgus, opus tibi sit conferre tributum!“
„Panem, here, panem, namque diu non vidimus illum!“
„Expecta, vulgus, caelo dum vespere stellans 525
Nox cadat, et carnem dabo tunc pro pane perustam!...
Cum sint Christiadae sine soccis, figite, servi,
His soleam bene, maecha canis sit mater

ademptum.
Vincla fremunt, ut bos Saferus mugit agrestis:
„Eia age, vulgus, opus tibi sit conferre tributum!“ 535
Et miserum vulgus gemitus de pectore ducit:
„Panem, here, panem, namque diu non vidimus illum!“
„Expecta, vulgus, caelo dum vespere stellans
Nox cadat, et carnem dabo tunc pro pane perustam!“
Execrabilis hic dicta execranda resumit. 540
Sed quisnam latos angores explicet? Aequo

Discruciatorum miserorum percipis aure,
Nuncque catenarum strepitum vocemque vocantem
Auxilio auscultas: dicas mihi, suavis amice,
Somnia suntne isti fletus? et somnia suntne
Hi strepitus? Quaeso, dicas.. Haec somnia non sunt, 575
Nam video magni tibi causam haec esse doloris...
Quid? Tu fles..? Tu fles..? Haec vere somnia non sunt,
Haud dubie, minime tu propter somnia fleres.
Aestuat interea prae papilionibus ignis,

dicas mihi, suavis amice,
Somnia suntne isti fletus? et somnia suntne
Hi strepitus? Quaeso, dicas.. Haec somnia non sunt, 575
Nam video magni tibi causam haec esse doloris...
Quid? Tu fles..? Tu fles..? Haec vere somnia non sunt,
Haud dubie, minime tu propter somnia fleres.
Aestuat interea prae papilionibus ignis,
Qui curae Turcis est. Hic nova porrigit igni 580
Nutrimenta, ambas buccas hic inflat et illum,
Ut melius

tangens vivaci lumine replet
Sub cidari frontem Turcae sudore fluentem.
Sat cum aries erat a Turca versatus, ab axe
Est ingens tereti devulsus depositusque 590
In mensa magno quoque cultro dilaniatus.
Non secus atque lupi silvestres esurientes
Ad mensam subito Turcae sedere paratam,
Unguibus et praedam coeperunt arripere illam.
Tum frustum Smail-aga velut prior arripit unum, 595
Post illum Bauk, et reliqui dein more

Cum Smail-aga famem saturaverat atque furorem 600
Viventem geminaverat hocce sequente furore,
Exarsit rursus furians ut vivida flamma:
Dedecori tali forti est urgere tributum,
Non cumulare illud, vibrantem coniicere hastam
Et non icere metam, et eo magis obcaecare 605
Pro vulgo Turcas, ut vulgus rideat illum:
Exarsit Smail-aga furens ut vivida flamma,
Et posthinc servis: „En exuberantia

atque furorem 600
Viventem geminaverat hocce sequente furore,
Exarsit rursus furians ut vivida flamma:
Dedecori tali forti est urgere tributum,
Non cumulare illud, vibrantem coniicere hastam
Et non icere metam, et eo magis obcaecare 605
Pro vulgo Turcas, ut vulgus rideat illum:
Exarsit Smail-aga furens ut vivida flamma,
Et posthinc servis: „En exuberantia carnis,
Nuda fame presso vulgo vos proiicite ossa,

Atque fame presso, qua proment fulva talenta.
Et vulgus? Quaenam faciat miserabile vulgus!
Terra silex est, sunt alte caelestia tecta; 620
Instrumenta videt saevissima corde dolenti,
Cor dolet, ast oculus lacrimarum non madet unda.
Cum servi fuerant ad iussa obeunda parati,
Illorum rapuit fervens insania mentem,
Imprimis mentem Saferi lumine laesi, 625
Ut Smail-aga furens illos clamore moveret:
„O iuvenes, ehodum,

Damasci
Innumeri gladii falcati, qui maculati
Multoties fuerant iam sanguine Christiadarum,
Maiores octo cultri multique minores,
Ignivomae plures ballistae, quas tegit aurum, 645
Et minimae facile non possunt dinumerari.
Sed quidnam clava ferrata innititur illic,
Prodigium pulchrum nec lapso tempore visum,
Nonne lupo torvo clemens innititur agnus?
Nonne dracone truci innititur inclita musa? 650

musa? 650
Hercle, fides cernis, sed, amice, timere caveto,
Ne ferrata terat clava illas, neve catenas
In rigidas nervos, in ballistam atque sagittas
Arcum, in equum pugnacem equulum convertat inermem.
Non trepidant Slavae musae decedere vita 655
Ad clavam; vero bene tu haec in mente repone:
Clava ubi non exstat, neque carmina Slava coluntur.
Atque foris caelum pictum convolvitur umbris,
Et, si trans densas nubes tu

In rigidas nervos, in ballistam atque sagittas
Arcum, in equum pugnacem equulum convertat inermem.
Non trepidant Slavae musae decedere vita 655
Ad clavam; vero bene tu haec in mente repone:
Clava ubi non exstat, neque carmina Slava coluntur.
Atque foris caelum pictum convolvitur umbris,
Et, si trans densas nubes tu cernere posses,
Pleiades, parvas stellas, trepidare videres 660
Supra papilionem et te stans ante

falcones bellaque saeva,
Heroes Montis Nigri palosque tremendos, 725
Subtiles hastas quoque letiferasque sagittas;
Exarsitque deinde furens ut vivida flamma:
Dedecori tali forti est urgere tributum,
Non cumulare illud, vibrantem coniicere hastam
Et non icere metam, et eo magis obcaecare 730
Pro vulgo Turcas, ut vulgus rideat illum.
Exarsit Smail-aga furens ut vivida flamma;
Ast ubi pendentes

tremendos, 725
Subtiles hastas quoque letiferasque sagittas;
Exarsitque deinde furens ut vivida flamma:
Dedecori tali forti est urgere tributum,
Non cumulare illud, vibrantem coniicere hastam
Et non icere metam, et eo magis obcaecare 730
Pro vulgo Turcas, ut vulgus rideat illum.
Exarsit Smail-aga furens ut vivida flamma;
Ast ubi pendentes de trunco viderat heros
Inter ferra fides blandas,

Ac a quoque foco vult et iubet arietem opimum
Necnon alternam, iuvenem pro nocte puellam.
„Aga requirit ubique tributum, at vulgus avarum 770
Et dat et haud illud dat, et unde talenta requirit
Aurea, non recipit saepe illa ex aere reducta;
Unde a quoque foco cupit arietem habere refertum,
Hunc illi tradunt, macies huic contrahit artus;
Unde puellam vult iuvenem pro nocte, nec atram 775
Pestiferamque potest sperare

est carmen amoenis
Ac hodie caecus cantor per Kosovo cantat: 790
„Rizvan-aga potens certe semissis erat vir.“
Dum fatale melos vafri resonabat ab ore
Cantoris Bauk ut tonitrus, qui fixit in Aga
Et non in cantore oculos, hic eius in ore
Angores, luctus, iras rabiemque furentem 795
Et centum Furias alias agnoscere quibat,
Quae motae zephyro risus in corde superbo
Iucundos fodiunt sibi nidos

ore
Significatio, quae clare quasi dicat: iniqui
Christiadae pereant, et carmina sola cavenda!
Cum Bauk effudit postremum pectore verbum, 815
Ut fulgur celebrum subiere haec eius inane:
Dedecori testis non est tantummodo vulgus,
Non est os, non sunt oculi tantummodo vulgo;
Percute vulgus, eho! cum vulgo percute Turcas
Et cures servare tuum spectabile nomen. 820
Interea mergit trux Aga in pectoris ima

quasi dicat: iniqui
Christiadae pereant, et carmina sola cavenda!
Cum Bauk effudit postremum pectore verbum, 815
Ut fulgur celebrum subiere haec eius inane:
Dedecori testis non est tantummodo vulgus,
Non est os, non sunt oculi tantummodo vulgo;
Percute vulgus, eho! cum vulgo percute Turcas
Et cures servare tuum spectabile nomen. 820
Interea mergit trux Aga in pectoris ima
Consilium; vultus ductus et mulcet et

iniqui
Christiadae pereant, et carmina sola cavenda!
Cum Bauk effudit postremum pectore verbum, 815
Ut fulgur celebrum subiere haec eius inane:
Dedecori testis non est tantummodo vulgus,
Non est os, non sunt oculi tantummodo vulgo;
Percute vulgus, eho! cum vulgo percute Turcas
Et cures servare tuum spectabile nomen. 820
Interea mergit trux Aga in pectoris ima
Consilium; vultus ductus et mulcet et arcet

Et cuius caput hoc est? “Hoc caput est Smail-agae,
Sed nunc luce carent illius lumina torva.”
Ornatus cuius mucro hic est? "Est Smail-agae
Mucro, sed illius costis modo tristis adhaeret."
"Aurea cuiusnam sunt arma haec? "Sunt Smail-agae 910
Arma, sed in cinctu rubigo conterit illa."
Haec vestis cuius pretiosa est? "Est Smail-agae
Vestis, at haec nunc non radiatur lumine solis.”

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report