Your search found 22809 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 18072-18189:

Dat. e Coenobio S. Mariae super Mineruam prid. Kal. Iunij, anno Christiani Orbis MDCXC. Fr. Angelus Iulianus Theol. Dominicanus, ac Fidei olim Quaesitor Genuae. Imprimatur Si videbitur Reuerendiss. P. Magistro Sac. Pal. Apost. Stephanus Ioseph Menattus Vicesg. Episc.

Tranquillitas animi, solido intra semetipsum gaudio, et securâ quiete compositi, ante oculos fulsit, eximiaeque suae pulchritudinis imperiosissimâ vi stylum ad se totum, atque mentem conuertit? Quid enim illâ humanis in rebus nobilius, quae perfectâ ex sapientiâ, ac virtute, quidam veluti earum splendor, erumpit? Quid cordi suavius, perpetuis cuius votis, et studiis, tanquam, optatissimus finis, proponitur? Quid denique seu descriptionum illustrium, seu grandium sententiarum, seu affectuum quà lenium, totiusque adeo poetici cultùs capacius: cum omnem

erumpit? Quid cordi suavius, perpetuis cuius votis, et studiis, tanquam, optatissimus finis, proponitur? Quid denique seu descriptionum illustrium, seu grandium sententiarum, seu affectuum quà lenium, totiusque adeo poetici cultùs capacius: cum omnem penè vniuersam, quae de moribus, vitijsque, ac virtutibus agit, Philosophorum doctrinam suo, quàm latissime patens, includat amplexu? Illius igitur comprehendendae rationem aggressus describere, duobus animaduerti totam cardinibus niti: altero, vt Mala, queis animus discruciatur, prohibeat; altero, vt Bonis, quibus idem

causis ab externis pendentia: quae declinare, vel assequi non penitùs homini liberum; contrariam verò in partem traducere, ita ut e Malis Bona, aut Mala e Bonis reddantur, cuilibet pro diuersâ vtendi ratione liberrimum sit: Secundum ex arbitrarijs, et immutabilibus constans, cuiusmodi virtutes, ac vitia: quod genus seu Bona adipisci, seu Mala euitare, quandocunque voluntas sic tulerit, possumus: congenitâ verò bonitate, et malitiâ, dum in animo adsunt, exuere, vel si maximè conemur, haud possumus. His adeo obseruatis, ad duo generalia praecepta vniuersum

Fortuitorum vsus consisteret. Quod igitur vnum ad artificij totius Summam dilucidè, breuiterque explicandam supererat, sedulò apud animum versans, sic tandem constitui, fortuitis quà Bonis, quà Malis ita nos scitissime vsuros, si vtraque in contemnendis ac minimis, immo si nec verè Mala, nec vltra merum nomen Bona duxerimus: ab illorum propterea tum amore, tum metu quàm maximè immunes et vacui. Nec temere id quidem, vt cuivis rem ritè aestimanti patebit. Nam, ad Bona quòd pertinet, cum ea, suo ingenio caduca, precaria,

ijs oblectari animus, praeter quietis detrimentum, minimè possit; vnumque adeo reliqui esse, vt despicatui ab Euthymiae studioso habeantur, tunc ijs optimè vsuro, cum ea minimè amauerit. Sed et Malorum par ratio. Cum enim neque ipsa nostrae voluntatis imperio subijcere, et omnino, ac quoties libuerit, prohibere á nobis possimus; nisi saltem aspernari nouerimus; assiduo certè vel in metu, ne ingruant; vel in maerore, quòd vrgeant, versabimur. Vt nullum proinde opportuniorem eorum vsum, ac magnanimum et sapientem neglectum, suis possit amatoribus Euthymia

ipsa nostrae voluntatis imperio subijcere, et omnino, ac quoties libuerit, prohibere á nobis possimus; nisi saltem aspernari nouerimus; assiduo certè vel in metu, ne ingruant; vel in maerore, quòd vrgeant, versabimur. Vt nullum proinde opportuniorem eorum vsum, ac magnanimum et sapientem neglectum, suis possit amatoribus Euthymia praescribere. En igitur totam argumenti propositi seriem, á communibus longè principijs, extremisque notionibus ad ea, quae ipsum propriè, intimèque constituunt, ordinato et

De Athen. praest. suggillatum reperio, quòd nimirum antitheta, isocola, similiterque desinentia conglutinans, et tantùm non dolabris verborum circuitiones complanans ac laevigans, tres penè Olympiadas in Panegyricâ pertexendâ oratione insumpsisset, quanto Pericles tempore Propylaea atque Hecatompedum struxerat. His igitur alijsque de causis persuaderi mihi tandem sum passus, ne limam hìc diutiùs contererem, praesertim cum aliqua (vtinam non

qui, facilibus alijs, et benignioris ad ingenium excitandum materiae argumentis posthabitis, in minùs aperto, nec perinde tractabili suam operam atque industriam vexauerit, Lectorum vt animis non otiosae voluptatis fructum produceret. Et haec sanè de ijs dicta sint erratis ac mendis, quae vel suam inficiari prauitatem non audent; vel difficilem certè, et parùm idoneam defensionem recipiunt. Nam caeteroqui, cum virtus quaecunque, ceu viuendi, sic etiam scribendi, vitiorum in medio versetur: cumque id Medium, vtpote per incertam latitudinem

immaturitas cohibet; tum erga illos, qui in artibus non exercendis duntaxat, verùm etiam tradendis legitima emeruerunt stipendia: quique nec ingenio nimiùm confisi, nec de extemporalis facundiae gloriâ soliciti, sed vnam potiùs in operis apsolutionem intenti, diutinâ incude, ac pluries repetito limae morsu sua scripta consueuerunt torquere: adeo ut non temere, quidquid primum se obijceret, arripuisse, sed maturo, certoque consilij circumspectu hanc, vel illam dicendi formam delegisse iure possint videri. Haec habui, Lector beneuole, quae

beneuole, quae in primo mei operis quasi vestibulo de illius tum materiâ, tum formâ tecum communicanda arbjtrarer: operis, inquam mei: licet dissimulare ingenuus me pudor non sinat, aliquid ex illius supellectile Authoribus alijs, vt Senecae, Virginio Caesarino, Eusebio Nierembergio, ac Sfortiae Pallauicino deberi: à quibus cum nonnulla in rem meam se se vltro offerentia mutuatus sim; ne iniquus fur potiùs quàm debitor gratus existimer; signatis publicè tabulis hoc illis iam nomen profiteor. Caeterum, si in ijs, quae affero, exemplis, praesertim vbi personis sermo

1.130  7. Progenies magni, maior genitore, Philippi,
1.131  Testis Alexander, fortunatissimus vnus
1.132  Qui fuit, et quo non alium Mauortia virtus
1.133  Celsiùs imperio, ac praestantibus extulit Ausis.
1.134  Ille tamen Mundum fortuna, hanc nomine mensus,
1.135  Occidui terror, Solis dominator Eoi,
1.136  (Credetis? Famae iuranti credite saecla)
1.137  Terrarum exigno queritur

cumulare: ea si fors addita primis
1.318  Sufficiant nimios restinguere pectoris aestus.
1.319  Nec videt infelix, simili conflata metallo
1.320  Omnia sollicitis nequicquam mentibus addi:
1.321  Ac velut vmbriferae chaos illaetabile noctis
1.322  Nulla, quibus rutilantem animam non Mulciber afflet
1.323  Quantovis geminata auctu, funalia vincunt;
1.324  Sic neque fortunam, maioribus incrementis

inops, et mortua lampas.
1.330  Acrior hinc sitis, et, quae vota nouissima quondam
1.331  Credidimus, votis gradus vlterioribus esse
1.332  Incipiunt, versantque alio vaga pectora motu.
1.333  Non secus ac, laethalis hydrops cui viscera tendit,
1.334  Exigui primùm laticis sperauerat haustu
1.335  Morbida bacchantes circùm vitalia flammas
1.336  Vincere: quêis nihilò se se cum mitiùs vri
1.337  Experiatur;

1.722  27. Illud at exigui discrimina fortè rependat
1.723  Hac allata tenus pretij, fortuna quòd vni,
1.724  Pauperior quamvis, domino se mancipat, Orbem
1.725  Vndique complexi secus ac promiscua caeli
1.726  Munera, quae paribus nemo non possidet alter
1.727  Auspicijs. Nugae, ridendaque somnia. Gazis
1.728  Ad plenum mihi dum liceat caelestibus vti;
1.729  Quid tandem perit hinc, alius si

1.753  Quidquid id est speciosi habitùs, mirique decoris
1.754  Exteriùs modò cum niteat, solisque paretur
1.755  Luminibus; nihilò dominum iuuisse ferentem
1.756  Plùs poterit, medio ac spectantûm ex agmine quemvis,
1.757  Perspicuae semisse togae, proauique vetustis
1.758  Horridulum tunicis. Frustra nam dixeris, vllam
1.759  Inde voluptatis propriam te ducere partem,
1.760  Argenti haud

1.1227  Plebis ab ignarae eloquio dignetur; eandem
1.1228  Quae Bona sint Homini, vel quae diuersa docentem
1.1229  Attoniti tamen auscultare, insulsaque dicta
1.1230  Non secus excipere, ac Naturae orâcla solemus.
1.1231  Futile ceu vani non multò hìc crassiùs erret:
1.1232  Iudicium populi; quàm si ingrediatur opertas
1.1233  Ventorum, rapidique vias percurrere Solis:
1.1234  Aut veluti

dolusve, et rumor iniquus
1.1272  Seu decus id minuat; turpi seu stigmate foedet.
1.1273  Nonne vides, cuncta haec, aliena, precaria, iamque
1.1274  Mutatura larem, nihilò tua posse vocari
1.1275  Iustiùs, ac Tyriae chlamydis, quo pulpita verrit,
1.1276  Peniculamentum, sceptrique insigne coruscum,
1.1277  Temporis exigui pompam, sua dixerit actor
1.1278  Scenicus, Atriden quoties, saeuumque Creonta

non dispare vultu (d) (d) Socrates apud Plat. in Phaed.
2.132  Lethiferae sorbens virus ferale cicutae;
2.133  Ac si Palladijs olim Solemnibus, inter
2.134  Vnanimos coetus, et amicae gaudia mensae
2.135  Laetitiae authori libaret pocula Baccho.
2.136  6. Quì tam dissimiles igitur de fontibus ijsdem

quo res dubias examine libret.
2.143  Sandapilas, morbos, inhonorae stigmata famae,
2.144  Pauperis illuuiem censùs, seruile catenae
2.145  Barbaricae pondus sunt, qui, ceu summa Malorum,
2.146  Ac penitùs Mala, concipiunt: immitiùs illis
2.147  Quos ideo cur miremur praesentibus angi,
2.148  Taliaque experiendo pati, sibi qualia fingunt?
2.149  Omnia cum Sapiens genus hoc discrimina, tanquam

miserâque libidine flendi,
2.175  In lacrymas vix non oculos, lucemque liquarat.
2.176  Externa vsque adeo sibi mens attemperat, et pro
2.177  Arbitrio, nunc has facies, nunc vertit in illas.
2.178  Non secus ac, tardos vteri sub pondere menses
2.179  Mater agens, varias rerum, quas ipsa volutat
2.180  Fòrs animo, species pueri venientis in artus
2.181  Saepiùs occulto naturae imitamine transfert.
2.182  Setigeri

aliquis iucundaque munera fati,
2.198  Sollicito dubios agitans sub pectore casus,
2.199  Ex nihilo (incerti nam cur leuis vmbra Futuri
2.200  Plus nihilo?) veri trahit argumenta doloris:
2.201  Nec secus, ac praecepta animo si vulnera ferret
2.202  Ambiguae vanâ cruciatur imagine cladis:
2.203  Tuncne etiam praesens iugulum sors impetit? An nos
2.204  Illius absentis vice fungimur, armaque fictis

absentis vice fungimur, armaque fictis
2.205  Praebemus, valeant què is nos prosternere, laruis?
2.206  9. Heu furor! Inuisis heu nemo nocentior hostis
2.207  Hostibus, ac stultus sibi quilibet! Vnde remotos
2.208  Venari gemitus homini tam dira libido?
2.209  Quae laeui mala fraus genij, quis fascinat error,
2.210  Spernere laetitiam praesentem: crastina fortè
2.211  Quos

quibus igne placet, caelique ruinâ
2.322  Inuisum properata caput sub tartara trudi.
2.323  Haec velit, abruptâ mersum tellure, necemque
2.324  Sortiri, tumulumque simul; velit Altera, captum
2.325  Sensibus, ac membris, longâ sub morte relinqui,
2.326  Seminecis miserum vitae, spiransque sepulcrum:
2.327  Ast Aliae, humani ceu nil sub pectore gessit;
2.328  Humanae censent spoliandum munere formae,

etiam arcano penitùs resonante tumultu,
2.516  Accipiunt. Dulci conatur lumina somno
2.517  Declinare: negant curae. Vix prima resedit;
2.518  Altera iamque noui surgit terroris imago.
2.519  Non secus, ac vasto cum turbidus Atlanteo
2.520  Seu Boreas, seu nimbisoni furor incidit Euri;
2.521  Rupta quies pelagi: bella, horrida bella minantur
2.522  Littoribus rapido exciti molimine fluctus,
2.523  Instaurantque

(a) Plin. lib. 10. Hist. Nat. cap. 3. et Val. Max. lib. 9. cap. 12.
2.577  Aeschylus Actaei iubar immortale cothurni,
2.578  Ac scenae decus occubuit? Pro diuite velo
2.579  Ocyùs immensum clypei septemplicis orbem,
2.580  Tergoribus taurorum, insutoque aere rigentem,
2.581  Desuper ambiguos contra praetendite casus.
2.582  Ne multis

olim,
2.913  Tutior excipias, animique paratior ictum.
2.914  Cernis, vt, aequati licet indulgentia ponti
2.915  Strauit iter, pronamque vehunt sua flamina classem;
2.916  Disposita ad varios caeli tamen, ac maris vsus
2.917  Praeserat armamenta, et clauo sedulus vsque
2.918  Aduigilet Siculis rector Palinurus in vndis?
2.919  Non, vbi suspectus tantùm locus, omnia circùm
2.920  Prospicit, et fido munit

visu
2.1131  Dum repetit, positâ sensim formidine, nullas
2.1132  Iam meminit species horrescere: tristia contra
2.1133  Ducit et ipse suum longo sic tempore callum.
2.1134  Nemo minùs rerum metuens, ac plurima quondam
2.1135  Qui timuit. Viden, vt, saeuum cum buccina signum
2.1136  Edidit, et geminas aduersis frontibus infert
2.1137  Mars acies; pugnae imprudens vix arma tremente
2.1138  Sustineat dextrâ

ad EVTHYMIAE sedes, atque aurea templa
3.45  Praelucere facem Mortalibus, inque peditos
3.46  Virgultis, salebrisque, et tortilibus labyrinthis,
3.47  Qua liceat, vitae calles aperire beatae.
3.48  Non secus, ac, superi quondam per inania Mundi
3.49  Errantem procul, et naturae arcana mouentem.
3.50  Primus ab immensâ longarum ambage viarum
3.51  Sophronisciades mediae in commercia vitae (a)

nequicquam vmbone mouentem,
3.88  Strauerat: Ille Thetin lugubria ferre iubebat.
3.89  At postquam medium nusquam mare: Graecia postquam
3.90  Ante oculos: hinc Myrmidones; hinc fortia bello
3.91  Argiuûm, ac Dolopum Phoebeis agmina muris
3.92  Successere: rotasque cruento in puluere flexit
3.93  Cuspide Peliacâ agnosci manifestus Achilles;
3.94  Tunc nimij flatus cecidere, et grandia verba:
3.95  Tunc patuit

ilicet omne
3.357  Fas animis: nihil integri sub pectore sensùs:
3.358  Nusquam dedecoris pudor, aut reuerentia famae:
3.359  Sed furiae, indomitumque nefas, exutaque fraenos,
3.360  Ac sceleris mens tota sui. Communia nempe
3.361  Iura hominum violare, et pactum rumpere sceptris
3.362  Obsequium metuant, qui, Relligionis avitae
3.363  Foedera nil veriti, et sacros confundere ritus,

taciti, ranae, gens garrula stagni,
3.656  Dum, sonitu impulsae venientûm, corpora notas
3.657  Praecipiti hinc, illinc saltu vibratis in vndas;
3.658  Vos rabiem miseris infixam, aegrosque dolores,
3.659  Ac lethi stimulos fluctu mersiftis eodem.
3.660  Hoc satis, haec Leporum gentem seruauit imago.
3.661  Mirantur, subitò refugas, seque esse timori,
3.662  Attolluntque animos. Iam non postrema videri

3.825  Quam male tentatae commouerat alea pugnae,
3.826  Turbidus in Famulos, inique obuia fercula bilem
3.827  Ructabat, nihil irato non pectore damnans.
3.828  Cui coquus impatiens sese ac sua munera sperni,
3.829  Exitus aduersi certaminis, inquit, acerbo,
3.830  O Here, Confusum vitiat tibi felle palatum,
3.831  Nec patitur syncero epulas dignoscere sensu.
3.832  Sed, quoscunque volet, pergat

non exitio hybernas fore duceret arvis
3.873  Seminibusque niues? Atquì noua ducitur inde
3.874  Ad sobolem virtus: formandis foetibus aptus
3.875  Dum calor, et viuax naturae spiritus intrò
3.876  Cogitur, ac teneris radicibus insinuat se,
3.877  Perficiens, quae laeta suo dein tempore pubes
3.878  Exiliat, varijsque annum proventibus ornet.
3.879  Quid moror? Ipsa etiam morbis prodesse venena,
3.880  Multa mouens

omnia ponas,
3.948  Heroum eximijs nusquam quòd latior ausis,
3.949  Angusto quâm calle, aperit sese area: nusquam,
3.950  Fortunae glomerata inter quàm Nubila, virtus
3.951  Plùs radiat. Quid enim rarum ac memorabile, fortem
3.952  Si praestes animum, facili dum vita suoque
3.953  Prouehitur cursu? Nemo, discriminis expers,
3.954  Haesurum capiti Phoebeae frondis honorem
3.955  Rettulit. Aeolij rupto cum

cum, iam lanuginis annos,
3.1064  Praetextam mutare sago, castrisque penates
3.1065  Imperat: vt, saeui per honesta pericula Martis,
3.1066  Noscendum famae se praebeat, eximijsque
3.1067  Testetur genus, ac tollat sublimiùs ausis?
3.1068  Haec tua conditio: sic et tibi maximus author,
3.1069  Vincenda obijciens discrimina, consulit. An tu
3.1070  Vbera setosis etiamnum ducere labris,

Vrbe fugas, vluaeque palustris
3.1163  Praesidium infelix, et ferrea vincula, Cimbri
3.1164  Tantùm non gladio cecidit lictoris. An ergo
3.1165  Terminus hic leuibus fatis? E carcere sospes
3.1166  Mittitur, ac noua fortunam in conamina ducit.
3.1167  Scilicet vt rursus fugiat, Libyâque repulsus,
3.1168  Deiectae vagus, aeger, inops Carthaginis hospes,
3.1169  Mutua det Poenis solatia cladibus. Immo
3.1170  Acrior

3.1179  Discors ingenium, atque aeui mutabilis ordo
3.1180  Cum toties, totiesque iteret ludibria, quidquid
3.1181  Infesti durique tulit Dea mobilis, ore
3.1182  Haud alio nobis spectandum, ac Nubila primos
3.1183  Sub Zephyri flatus euanida, noctis opacae
3.1184  Aut horror iamiam Eoum reuehentibus axem
3.1185  Decessurus equis. Certè Mala, vix Mala, quorum
3.1186  Principio finis tam proximus.

numerosque patentis
3.1209  Longiùs aeterni, toties et longiùs aeui?
3.1210  Nempe minus multò, stagna ad Neptunia roris
3.1211  Quàm matutini trepidantem in gramine guttam.
3.1212  Penè fuit, simul ac coepit, cum tempore quidquid
3.1213  Labitur: in vastum quamvis se porrigat orbem;
3.1214  Instar habent nihili, si limite desinit vllo.
3.1215  Cur igitur vitamque breuem, immensumque dolorem

hòc tolerandus erat, quò immitiùs vrget.
3.1285  Nam neque membrorum iactatio dura, nec asper
3.1286  Defixus laceris Vitalibus vnguis acerbum
3.1287  Viuidore iubet sensu crudescere vulnus;
3.1288  Infestum ac violens exasperat ira dolorem.
3.1289  Cernis, vt aerias cursu deleta sinistro
3.1290  Aucupis in fraudes, praetentaque fila Volucris,
3.1291  Quò mage captiuas infelix concutit alas,

laqueisque tenacibus haeret?
3.1294  Casibus haud aliter mens irretita malignis,
3.1295  Dum furit immodicè, seque intolerantiùs aequo
3.1296  Versat agens, laqueos adeo non exit; vt îjsdem
3.1297  Se magis, ac magis impediat, luctuque prematur
3.1298  Tristiùs ipsa suo, durae quàm crimine sortis.
3.1299  Mitte igitur steriles gemitus, nullique futura
3.1300  Praesidio ad vulnus pueris lamenta relinque.
3.1301  Si

genus ad varios si quis solatia casus
3.1334  Comparet, aduerso et quoties sors ingruit ictu,
3.1335  Vtendi celer expromat; non seciùs illis
3.1336  Implacidos curarum aegro sub corde tumultus
3.1337  Leniet; ac notae blando poppysmate vocis
3.1338  Feruida latrantis componitur ira Molossi,
3.1339  Spirantemve minas, et squamea colla tumentem
3.1340  Thessalus arcanis sopit concentibus anguem.
3.1341   42. Nec mihi

quaeque,
3.1381  Veriùs, Herculeae ficto quàm robore clauae,
3.1382  Monstra cadunt: Phrygij haec mirabilis illa tyranni
3.1383  Dextera, felici in pretium quae vertere tactu
3.1384  Vel silices, dumosque, ac rerum asperrima nouit. EVTHYMIAE Liber Quartus.
4.1  Paeonio tristes olim qui munere morbos
4.2  Exierant, genus auxilij, nomenque

sunt, manes vnde arbitrere dolendos?
4.209  Demens! Ceu multò non iustiùs ipse videri
4.210  Manibus infelix mereare, vrgentia mille
4.211  Quem rapido circumueniunt discrimina ponto;
4.212  Illorum ac ploranda tibi sint funera, certos
4.213  Emeritâ portus qui iam tetigere carinâ.
4.214   13. Sin tua te potiùs mouet intercepta voluptas,
4.215  Frigentemque torum, desolatosque Penates
4.216  Non alio

synceraque gaudia desit.
4.300  Quidquid abesse doles, summo quoque defuit Orbis
4.301  Authori, minimo nec tempore defuit. Ante
4.302  Scilicete nihili aeternis quàm promeret vmbris
4.303  Ille genus Suprùm, ac mortalia saecula; nullum,
4.304  Vnus fama sibi, et spectator, et omnia, testem
4.305  Extra habuit decorum, miratoremque suorum.
4.306  Num minùs idcirco sese tunc laetus in ipso,
4.307  Num minùs externo

nouum exoriens maiori lumine sydus
4.330  Versa in se subitò vulgi traduceret ora?
4.331  Anne quati misera toties formidine pectus:
4.332  Luminis aspectu, quod proijcit aemula virtus,
4.333  Nec secus ac tedis Furiarum ardentibus, vri:
4.334  Ex leuis aduerso, vel amico murmure vulgi
4.335  Sollicitum pendere: illinc desumere mentis
4.336  Omnem habitum, lacrymas illinc, et gaudia: ne quid
4.337  Immemor

pingui via quà densissima coeno,
4.375  Strauerit offensi gressùs iniuria corpus;
4.376  Siue quòd, hinc illinc laxo pendente galero,
4.377  Hirsutisque supercilijs, Afroque colore,
4.378  Et naso enormi, ac vitreis specularibus aucto,
4.379  Insolitam exhibeas speciem: nutricula qualem
4.380  Ploranti puero Empusam, horribilemque minatur
4.381  Manducum; nullo genus id iocularia sensu
4.382  Praeterijsse licet.

4.411  Non numerus, sedesve probant; sed turbida mentis
4.412  Iudicia, et species prauae, et rationis egestas.
4.413  Hoc si morbo hominum plerique, per omnia late
4.414  Compita, perque domos, capti non seciûs, ac quos
4.415  Hellebori succus, succoque potentior omni
4.416  Fraxineus fustis secreto in carcere curat;
4.417  Nil equidem superest, pretij discrimine cur hos
4.418  Secerans alijs: animi vel dispare

quod rere, fuit non liber anheli
4.471  Pulmonis fremitus. Caue, ne te veriùs ipse
4.472  Despicias, si, quòd lepidam pulmonibus infert
4.473  Spectantûm facies tua vim; tibi vilior inde,
4.474  Ac pretij sophiae in trutinâ videare minoris.
4.475   27. Quin Alijs accede libens ridentibus: et, cum
4.476  Ignea visceribus bilis tumet, inque doloris
4.477  Fermento est animus, speculi tum laeuis in orbe

expertemque vigoris
4.490  Se probat, imbellis quem risus, et aura volantis
4.491  Aethera per vacuum, solido sine pondere, verbi,
4.492  Haud aliter, quám tormento displosa curuli,
4.493  Excidium muris, ac turribus, aenea moles,
4.494  Sternit humi. Lamenta, miser, quìd inania perdis?
4.495  Quò dolor, et lacrymae? Vocis, non fulminis ictu
4.496  Laederis. Erraui: neque vox te laesit, inermi
4.497  Allabens

vacuus nusquam cultoribus, Orbis.
4.766   41. Et verò quidni pudeat, fusi vndique circùm
4.767  Orbis in imperium genitos, natalibus aruis,
4.768  Vnius et certae regionis limite vitam,
4.769  Non secus ac Gyarae scopulis, includere? Trunci
4.770  An sumus arborei, quorum qua quilibet egit
4.771  Radices primùm tellure, senescit eâdem?
4.772  Sint alijs aliae gignundis stirpibus orae
4.773  Felices: oleas

dedit nascentibus hora;
4.780  Quin placeat, quem sors, ratioque assignat adultis?
4.781  Exulat infelix, totius transfuga Mundi,
4.782  Angustis glebae spatijs qui clausus auitae,
4.783  Perpetuò sedem fouet, ac circumspicit vnam.
4.784   42. At locus exilij subtristior. Esse paternum
4.785  Id tibi finge solum; ridebit protinus. Iîsdem
4.786  Indigenae tecum certè veteresque coloni,
4.787  Haud, reor, exigui

Ilicet obruerint sensum poenaeque, locique:
4.900  Nec tibi iam tetro cohiberi limine, dulcis
4.901  Quin Academiae virides errare per vmbras,
4.902  Doctaque Pirerij laureta videbere collis.
4.903  Ac veluti, mersis, quas lucri sedulus olim
4.904  Vectabat pelagi nimbosa per aequora, gazis,
4.905  Eximias Zeno soluisse rapacibus vndis [a] Vide Laert. in eius Vita.

in assiduam sese reparantia poenam.
4.988  Aethereas arces peruadere, raptaque Soli
4.989  Deuehere in terras caelestis semina flammae
4.990  Haud aliud (Veri si quid mihi gnarus Apollo)
4.991  Innuit; ac, Sophiae penetralia mente volucri
4.992  Ingressum, populis deprensa Arcana referre.
4.993  Quod qui conetur, (Proli tristia nobilis Ausi
4.994  Praemia!) Caucaseo findi ceu vulture pectus
4.995  Sentit

fertur
4.1201  Auribus. Hic multò sed fortunatior, omnem
4.1202  Cui genus id curam facilis Natura remisit:
4.1203  Quique fores animi non, anixus hoste propinquo,
4.1204  Tum demum trepidè obstruxere ac munire laborat;
4.1205  Vsque sed aeterno obstructas munimine seruat.
4.1206  Si, Caecos, qui sponte imitantur, crimina vitant;
4.1207  Commodiùs quantò Caecus vitauerit ipse?
4.1208   64. Quid memorem,

tenebris patuisse Vetustas.
4.1243  Luminis orbus erat. Nemo caelestibus alter
4.1244  Aptior alloquijs, longique capacior aeui.
4.1245   66. Et crassae iubar hoc lucis, Mundique iacentis
4.1246  Exiguum, ac pecudum vulgo commune theatrum
4.1247  Corporeis vetitam se attingere sensibus, aegra
4.1248  Mens queritut; tantò meliori luce rependi
4.1249  Nubila cum frontis soleant, potioraque tantò
4.1250  Luminibus

Laestrygonis instar, acerbis
4.1349  Funeribus censes et viuo sanguine pasci?
4.1350  Vulnerat, vt prosit: sceptri sunt pignora clades:
4.1351  Iridis aeternae risus e nube fugacis
4.1352  Maestitiae parit. Ac veluti, spirante metallum
4.1353  Impleuisse Deo meditans, lectissima, seu quae [a] Vide Plin. lib. 34. Histor. nat. cap. 2.

adeo humani series circumfluit aeui,
4.1387  Spremus mitisque venit, Mors, terminus; illa
4.1388  Qui timet, hanc minimè flendam sibi duxerit: aequm
4.1389  Ad tumuli gremium nihilò quin seciùs ibit;
4.1390  Ac qui, turbinibus ventisque furentibus alto
4.1391  Pulsus in Ionio, vel spumifero Aegaeo,
4.1392  Eminus optatas caeca inter Nubila terras
4.1393  Aspicit, et fido properat se condere portu.
4.1394  Et verò

laeta suo se
4.1460  Restituit fonti! Non flamma volatilis aequè
4.1461  Prosilit in patrij Conuexa nitentia caeli:
4.1462  Non Tyberim pelago, aut rapidum par impetus Istrum
4.1463  Deuehit; ipsa suum vinclis ac libera ferri
4.1464  Gestit in authorem, flagrantique incita nisu,
4.1465  Ingere sese illi, ac penitùs miscere laborat.
4.1466  Qua, rogo, tunc igitur fruituram sorte putandum est.
4.1467  Flammiferos cum

nitentia caeli:
4.1462  Non Tyberim pelago, aut rapidum par impetus Istrum
4.1463  Deuehit; ipsa suum vinclis ac libera ferri
4.1464  Gestit in authorem, flagrantique incita nisu,
4.1465  Ingere sese illi, ac penitùs miscere laborat.
4.1466  Qua, rogo, tunc igitur fruituram sorte putandum est.
4.1467  Flammiferos cum tandem aestus, inhiantiaque ora
4.1468  Nectaris aetherei optato iam proluet haustu:

regna,
5.307  Luctuque, et rapidis miscere tumltibus Orbem.
11  11. Nonne vides, vt stare negans exundet equorum
5.309  Impetus, haec simul in caecas vis lapsa medullas?
5.310  Ac neque iam scopuli, neque saeua ruentibus obstent
5.311  Flumina, quae veteres syluas, quae rustica tecta,
5.312  Dimidiasque rotant spumanti vortice rupes?
5.313  Tunc campis leo: tunc serpentm immanior ira,

5.347  Te capiat. Vitio nil immansuetius illo,
5.348  Nil magis EVTHYMIAE libertatique caûendum.
5.349  Nam qui Trinacrias vrbes, vrbesve Pelasgas
5.350  Seruitij grauiore iugo pressere tyranni;
5.351  Ac sibi deuotas cudelis gloria mentes?
5.352  Diuitijs miserum nudari. Nudat alumnos
5.353  Illa suos, per magnifici dispendia luxùs,
5.354  Quantoscunque breui consumere prodiga census.
5.355  Triste,

5.393  Seu quia diuersis Mortales sensibus, et, quod
5.394  Altera dat laudi, dat idem pars altera probro;
5.395  Seu quòd praecipuè sublimia fumeus vrget
5.396  Inuidiae vapor, ac nebulis sordentibus afflat;
5.397  Seu demum quia fama leuis, temeraria, mendax,
5.398  Ambiguique per ora volans discordia vulgi,
5.399  Futilium variam rumorum hinc aggerat inde
5.400  Colluuiem: rituque

comitum delectus, quos tibi dulcis
5.683  Nexus amicitiae coniungat, et arctior vsus:
5.684  Ingenio ne difficiles, neu naribus vncis,
5.685  Elatoque supercilio. Vitentur et, vltra
5.686  Queis Rectum calor, ac nusquam nisi tota voluntas,
5.687  Iurgarique vltro faciles, quosque anxia semper
5.688  His modò, iamque alijs ex vano concitat vmbris
5.689  Suspicio. Agrestes quìd moribus, aut cerebrosi

gressus placidi, et motus sit lenior omnis.
5.781  Dum sanum simulas, facies. Eliditur ignis,
5.782  Nulla vbi praecluso patuit via. Socratis iram
5.783  Haud alijs solitam deprendi certiùs, oris
5.784  Ac minùs in verba effusi, vocisque remissae,
5.785  Indicijs memorant. Visus cum lentior esset; [c] Vide Sen. lib. 3. de Ira cap. 13.

talos à vertice comptus ad imos.
5.910  Cirratus, roseae nitidus fulgore iuuentae,
5.911  Totusque e speculo, Cypriâque e pyxide, blandas
5.912  Mille serat gestu charites; haud nausea menti
5.913  Sit minor, ac putri caelum nidore grauantes.
5.914  Proiecti canis exuuias, dilapsaque tetram
5.915  In saniem laceri membra aspexisse caballi.
5.916  Obuia quae si Fors tulerit spectacula; vultum
5.917  Ocyùs auuertis,

lepor aureus artis,
5.1014  Aut numeri teretes, et byssina verba morentur.
5.1015  His lenocinijs animos sibi dira libido
5.1016  Praeparat. Et, quantò sentiri lenior intrat;
5.1017  Plùs tantò sedet, ac mentes permant ad imas.
5.1018  Dictio dum placet; incipiunt quoque dicta placere.
5.1019  Horrebas quae nuda priùs, fucata nitore
5.1020  Castalio, minus atque minus nunc probra timoris
5.1021  Incutiunt:

credere noli
5.1033  Verba, sed Euboicae carmen fatale Sibyllae.
5.1034  Vaticinor, moneoque. Deus, Deus ora canenti
5.1035  Temperat, et Delphis animum melioribus implet.
5.1036  Prima Cytheriacae simul ac proludia tabis,
5.1037  Impellique nouà dubium prurigine pectus
5.1038  Senseris; erige te, vigila, afflatumque recentem,
5.1039  Ceu subitum, apprensis qui vestibus haeserit, ignem,
5.1040  Excute. Nec

moneo fugienda. Tenaci
5.1052  Ceu piger aruorum gremio qui desidet humor
5.1053  Turpia mille parit luteis animantia stagnis,
5.1054  Fertilitate suâ infelix: motuque carentem
5.1055  Ceu putris situs, ac tineae poscuntur edaces
5.1056  Materiam; molli sic desidiosa veterno,
5.1057  Nec varijs operum studijs exercita, foedum,
5.1058  Quo miserè pereat, sibi mens producit amorem:
5.1059  Sic illam surdo caries

5.1127  Quae penitùs si nota habeas, creberque reuoluas;
5.1128  Fluxam adeo, tenuemque, et Veri pondere cassam
5.1129  Obuia per quaecunque sequi discrimina mercem,
5.1130  Haud minùs insani duces rem pectoris; ac si
5.1131  Mactandum se ferro Aliquis, vel praebeat igni,
5.1132  Dum similis viuo docti per vulnera scalpri,
5.1133  Aut per Apelleae superet mendacia telae.
5.1134  54. Nec

5.1192  Nec modus, vltro ipsas plaudentum, atque, Euge, Beatè,
5.1193  Clamantum voces quin exaudire putemus.
5.1194  58. At tu Socratico vigilantum haec somnia risu,
5.1195  Non secus ac, lepido vestit quos fabula socco,
5.1196  Pyrgopolynicas, ampullososque Thrasones,
5.1197  Excipias, hominum, gnarus, sua quemque morari,
5.1198  Caetera curarum segnem, ac nescire paratum.
5.1199  Splendida

haec somnia risu,
5.1195  Non secus ac, lepido vestit quos fabula socco,
5.1196  Pyrgopolynicas, ampullososque Thrasones,
5.1197  Excipias, hominum, gnarus, sua quemque morari,
5.1198  Caetera curarum segnem, ac nescire paratum.
5.1199  Splendida nec moueant, vani quae saepe sodales
5.1200  Praesenti tumidis faciunt praeconia buccis.
5.1201  Nam quis Amicorum vafras sub nomine vulpes,
5.1202  Et parasitantis nescit

5.1216  Haud aliam terras omnes, maria omnia circùm
5.1217  Crediderat, nisi de gesto sibi munere, famam
5.1218  Feruere. Puteolos igitur deuectus, amicis
5.1219  Plausibus ac titulis, queis obuia turba merentem
5.1220  Exciperet, laetas iamdudum arrexerat aures.
5.1221  Ecce autem tumidâ se credulitate ferenti
5.1222  Per medios, quà conferti vis plurima vulgi,

certa fides non constitit) actis,
6.239  Natiuae nihil vt labis sibi rite gerenti
6.240  Turpe ministerium allineret: quin protinus ipsum,
6.241  Detersis maculis ignominiaque priori,
6.242  Ex sese decus ac pretium memorabile ferret.
6.243  Quìd Cincinnatos, quìd te, Serrane, paternis (b) (b) Plin. lib. 18. Histor. nat. cap. 3.

belli quateret cum moenia terror,
6.250  Roma suas vltro manibus permisit habenas?
6.251  Vsque adeo, quamvis operum et discrimina rerum
6.252  Plurima sint; meritis tamen exporrectus vbique,
6.253  Ac decori limes recluditur: vtque Mironis
6.254  Non minùs ars vili totam se prodit in aere,
6.255  Quàm si Callaico donet spirare metallo,
6.256  Includatve adamante Iouem; sic quaelibet aequam

6.356  Constituit: quam cum generi Prudentia nostro
6.357  Sola ferat, nusquam inueniens, palantibus vsque
6.358  Irritus, heu, curis loca per diuersa requirit.
6.359  Non secus ac, nimio febris cui torrida venas
6.360  Igne coquit, toto fastidia caeca cubili,
6.361  In faciem nunc ille iacens, mox deinde supinus,
6.362  Perque vices iam laeua tori, iam dextra fatigans,

6.406  20.Et graue principio fuerit, per deuia suêtum,
6.407  Quà vagus errandi stimulat calor, aequora ferri,
6.408  Exiguis genium satijs includere: durum
6.409  Luctamen, fateor, nihilòque remissius, ac dum
6.410  Indomitus primis pullus parere lupatis
6.411  Cogitur, imperiumque pati, nec feruida praeter
6.412  Descriptum volitans vestigia spargere gyrum.
6.413  Durius at quantò, momenta in singula

Iliadas? Permittere verba feroci
6.481  Ingenio, libuitque auidum expleuisse furorem?
6.482  En, quales breuis illa tulit vesania fructus.
6.483  Exul, inops, vagus, assiduis terroribus aegram,
6.484  Ac longo similem letho traducere vitam
6.485  Cogeris. Haec olim cautus, prudensque Futuri
6.486  Spectasses; vacuus curae, et discriminis expers,
6.487  Inter amica Soli natalis gaudia, laetos
6.488  Cum gnatis

successus: opum non copia, simplex
6.633  Quas sibi mortalis vitae desiderat vsus:
6.634  Non animi non ipsa quies. Quid talia namque
6.635  Rettulerit iusto votorum limite claudi:
6.636  Si nihilò secus, ac, vanis quae caetera vulgus
6.637  Prosequitur votis, inhiantia pectora turbent?
6.638  Gemmeus, an luteus crater nil distat; vterque
6.639  Noxia dum pariter labris aconita propinet.
6.640  Qualibet anxietas

amico?
6.706  35. Ergo nocet, quid agant Alij, scrutarier: at non,
6.707  Felices vt agant, pariter curare nocebit:
6.708  Maiori quin nulla animum dulcedine complet,
6.709   Ac pulsis Inopum quae cladibus orta, voluptas.
6.710  Haec igitur primas inter sit cura, virili
6.711  Humani causam generis pro parte tueri,
6.712  Quae mala quisque subit, communia ducere, flentûm

sit pondere mistus.
6.897  At tibi, inexhausta ò hominum, Diuûmque voluptas,
6.898  Summe Pater, quae mista Mali contagia? Toto
6.899  Aut quid ibi non conatu et vi mentis amandum,
6.900  Nil vbi non summum, ac solidè plenèque beatum?
6.901  42. Praeterea, certum nobis propriumque perennet,
6.902  Quidquid id est, felix quo vita impletur, oportet:
6.903  Nec quidquam proprium magis immotumque

6.901  42. Praeterea, certum nobis propriumque perennet,
6.902  Quidquid id est, felix quo vita impletur, oportet:
6.903  Nec quidquam proprium magis immotumque fruenti,
6.904  Ac Deus. Inuitis alios nam denique census
6.905  Fortunae, duraeque rapit violentia mortis.
6.906  Vllane seu sortis, seu lethi iniuria possit
6.907  Hunc rapere, occiduo cui nunquam est limite claudi,

genitor nullis non partibus ignem
6.956  Commodat, in partes quamvis simul influat omnes:
6.957  Aut animae ceu vis pereuntibus indita membris
6.958  Non secus extremos vngues, tenuesque capillos,
6.959  Ac reliquam vegetat, solida indiuisaque, molem.
6.960  Nusquam se minor est, nusquam non vndique plenus
6.961  Immensi fons ille Boni: ceu Numine toto
6.962  Omnia; sic toto quoque singula Numine complet.

per bella, supersit
6.1074  Quod cineri, nomen, rapiendaque sceptra relinquit.
6.1075  Sat caelum sibi, sat regni immortalis honores.
6.1076  Votorum pax alta: suo mens pondere nixa,
6.1077  Blanditijs iuxta, ac terroribus inuia: nusquam
6.1078  Ignaui gemitus, et frontis nubilus aer.
6.1079  Vt libet, horrendos moueat Dea caeca tumultus:
6.1080  Eripiat census, laribus detrudat auitis,
6.1081  Prostituat dominâ

Qui enim talia magni faciat, miserâ hunc, et solicitâ illorum acquirendorum cupidine continenter vrgeri. Alexander Macedo exemplum, irrequietus ac maerens, quòd nimis angustè intra vnius Mundi fines se imperare arbitretur. Reprehenditur insani Regis ambitio. Eadem reprehensio ad caeteros quoslibet Fortuitorum amatores extenditur. Nec quisquam ab

solummodò percipi: cum magna illius pars ad populum etiam pertineat: vt liquidô apparet in vestium, villarumque magnificentiâ, et caeteris de hoc genere quibuslibet Bonis, externam solummodo in speciem paratis. Neque rursus respondeant, praeter huiusmodi pompam, ac speciem, qua populus ex aequo fruatur, superesse alios in Fortunae opulentiâ pulcherrimos, et proprios Diuitum fructus, honorem nimirum, et voluptatum cuiusquemodi copiam. Nam, ad voluptates quòd attinet, si de naturalibus, puta cibi, atque somni, loquamur;

extra Fortunae vel fauentis, vel aduersantis arbitrium, in Sapientiâ, Virtuteque suâ positam habeat. Cuius primam effati partem cum in, superiori libro perspicuè ostenderimus; reliquum est, vt secundam in hoc, et consecuturis duobus pari perspicuitate ostendamus: ac, quemadmodum ibi nullam fortuitorum affluentiam Bonorum fundandae Sapientis laetitiae vel necessariam, vel idoneam euicimus; sic nullam deinceps fortuitorum violentiam Malorum eidem labefactandae parem esse euincamus. Neque tamen propterea opus ducimus, ad

externi vim infert? Quidue animum, nisi ipsemet animus, fodit? Reprehensio eorum stultitiae, qui vano, et inutili futurorum, immo et nunquam fortasse futurorum discriminum metu, omnem sibi praesentium Bonorum laetitiam, atque fructum corrumpunt, perpetuisque seipsos, ac penè tartareis cruciatibus torquent. Et sequuntur vsque ad 26. Quos ideo cruciatus in fabulosâ Mycenaei Andremonis imagine expressos proponimus. Quanquam parùm poeticis, ad eos adumbrandos, commentis sit opus: cum

praesidium: quin ea potiùs anticipant, atque longiùs producunt. Deinde, quia plurima nobis obijciunt ficta, et nunquam euentura infortunia, non alium propterea relaturis improuidae formidinis fructum, nisi, vt inanium solicitâ expectatione Malorum verè tristes, ac miseri simus. Postremò, quia plus saepe cruciatùs ex Mali prouisi metu, quàm ex ipso Malo praesente percipimus: cum eo ingenio sit timor, vt et maiora veris concipiat, quae procul intuetur, Mala; et quouis temporis puncto totam eorum longitudinem colligat,

ad eiusdem experimentum, quàm ab omnimodâ securitate ad subitum, et totum simul ingruentem oppositae sensum maestitiae. Cui rationi affinis est Tertia, nimirum assuetudo, et quoddam veluti callum, quo animus, crebrò secum Mala pertractans, ad eorum horrorem, ac sensum paulatim obdurescit. Postremum argumentum, quo rerum aduersarum praemeditatio non solùm suadetur; verùm etiam, qualis debeat esse, explicatur, in eo positum est, quòd per ipsam locum, et opportunitatem nanciscimur, idonea aduersùs prospectos casus

opportunitatem nanciscimur, idonea aduersùs prospectos casus comparandi praesidia: quo in apparatu vel tota, vel pręcipua vtilitatis est ratio. Si enim ita quis futura Mala praeuideat; vt nihil de infringendâ opportunis armis illorum vi cogitet, quin potius ea caeco timore aduersùm se augeat, ac roboret; optimo sanè iure huiuscemodi curam, tanquam supervacuam, et noxiam, Epicurus potuit reprehendere: nec nos minùs in priore libri parte eam prorsus euellere pro virili contendimus. At si non solùm de Malis, quae possunt accidere; sed simul etiam de rationibus animus cogitet, quibus

enim quisquam adeo calamitosus; vt nihil siue externi, siue interioris Boni possideat, quo suum oblectare animum in doloribus possit. Cur igitur Mali amarities huiusce possessionis suauitatem corrumpat: nec potiùs illius haec aegritudinem iucunditate suâ temperet, ac mitiorem efficiat? Adde, quòd non in Bonis duntaxat, quae possidemus; sed in ipsis Malis, quae patimur, fomenti, et solaminis plurimum ad ea aequiùs toleranda reperire fas est: cum praesentis aeui Bona, atque Mala ita Deus Temperauerit; vt nulla tam immanis

illa Virtutis, gloriaeque occasionem suppeditet. Varia proinde argumenta ex honestate, atque gloriâ eruuntur, quibus ad inuictam, et hilarem Aduersorum tolerantiam excitare se animus possit. Proderit etiam quamplurimùm, meminisse, ac pro certo statuere, nihil in rebus humanis sine Dei nutu euenire: cuius prouidentissimo, amantissimoque regimini Mortales omnes deceat se penitùs tradere. Si enim adeo plenum ille obtinet in rerum conditarum vniuersitatem dominium, vt, quamuis, nullâ Boni nostri

potiùs, quàm domini more, colliment? Neque obstat, quòd seueriùs aliquando de hominibus consulat: cum patris erga filios amor non in blanditijs solummodo; sed saepe, ac plùs etiam in durioribus imperijs eluceat. Neque item, quòd vtilitas saepe nulla cernatur, cuius gratiâ haec, aut illa de nobis decernat. Satis quippe ad omnia pacatissimè excipienda esse potest, illius benignitatem, ac sapientiam exploratam habere, quae,

non in blanditijs solummodo; sed saepe, ac plùs etiam in durioribus imperijs eluceat. Neque item, quòd vtilitas saepe nulla cernatur, cuius gratiâ haec, aut illa de nobis decernat. Satis quippe ad omnia pacatissimè excipienda esse potest, illius benignitatem, ac sapientiam exploratam habere, quae, Medici peritissimi instar, opem ferre vel remedij rationem ignorantibus nouit. Quamquam neque nos ipsos omnis Aduersorum ratio, et vtilitas latet. Cur enim meritorum, virtutisque incrementa, quae inde animus capit, non et nobis

Hanc esse propriam hominis possessionem: hâc retentâ nihil solidi, suique Boni illi decedere. Relinquenda igitur magno animo Sorti sua munera, et in nostris acquiescendum, Stilponis Megarensis, ac Diogenis Cynici exemplo. Solatia Natorum mortem lugentibus. Neque enim ipsi vel suâ causâ deflendi, vel nostrâ. Non suâ, vt qui, moriendo, vitae Mala, ac pericula omnia semel euaserint: quae tanta sunt; vt nos

Stilponis Megarensis, ac Diogenis Cynici exemplo. Solatia Natorum mortem lugentibus. Neque enim ipsi vel suâ causâ deflendi, vel nostrâ. Non suâ, vt qui, moriendo, vitae Mala, ac pericula omnia semel euaserint: quae tanta sunt; vt nos ipsis potiùs miserandos efficiant. Neque itidem nostrâ, ob rationes cum alijs Bonis externis communes, quorum supra iacturam solati sumus. At, simul cum illis, tota

Parum tamen foret ad gloriam spernendam, quòd abesse citra pacis, laetitiaeque possit iacturam. Plus est, quòd adesse citra illius perturbationem vix possit, assiduis nimirum, molestissimisque aemulationis, inuidiae, timoris, idque genus curarum aculeis animum fodiens, ac vetans quiescere. Adeo ut non modò absens, tanquam superuacuum munus, desideranda minimè sit; sed vel vltro se offerens declinanda, tanquam grauissimum onus. Solatia ijs, qui non solùm se gloriâ carere; sed ludibrio insuper esse,

dignetur. Solatia grauiorum contumeliarum, quae ad ictus, et plagas processerint. Nam neque hìc iracundiae causam adesse, quasi à vulgo affecti ignominiâ fuerimus: cum ille, ex furore magis, quàm ex iudicio saeuiens, non veriùs iniuriâ afficere quemquam possit, ac mulus calce percutiens. Quocirca par esse, vt citra iracundiae sensum id genus offensas feramus, non secus, ac lapsum è scalis, vel fortuitum aliud vulnus ferremus: gnari ex alienâ stultitiâ nec maiorem ictui grauitatem, nec vllam icto ignominiam accedere. Immo

adesse, quasi à vulgo affecti ignominiâ fuerimus: cum ille, ex furore magis, quàm ex iudicio saeuiens, non veriùs iniuriâ afficere quemquam possit, ac mulus calce percutiens. Quocirca par esse, vt citra iracundiae sensum id genus offensas feramus, non secus, ac lapsum è scalis, vel fortuitum aliud vulnus ferremus: gnari ex alienâ stultitiâ nec maiorem ictui grauitatem, nec vllam icto ignominiam accedere. Immo tunc solùm nos deprimi, et infra laedentem constitui, cum iniuriâ, et dedecore nos affectos, irascendo, profitemur:

contra verò superiores hosti esse, quandiu illius ausus despicimus. Ostenditur hac occasione Sapientem nunquam affici iniuriâ. Debere illum proinde, cum extra iactum iniuriae sit; extra iram quoque esse, ac studium vindictae. Praeterquamquòd, etiamsi veram accepisset iniuriam; non aliâ eam ratione vlcisci aptiùs posset, quàm illius authorem, tanquam irâ indignum, spernendo: cui contra, si irascitur, honoris plurimum defert, talem nimirum suâ confessione

ab eo inflictis remedium. Colligitur itaque, non de ijs, qui exteriùs laedere conati nos fuerint, hostibus vltionem quaerendam, sed in nostram iracundiam, et vlciscendi auiditatem, tanquam in capitalissimum animi hostem, pugnandum, deque huius intimi potiùs, ac grauissimi vulneris cogitandum medelâ, quàm de leuioris, externique alterius vindictâ. Exilij solatia. Primò, quia, quandiu in terris agimus, vbicunque tandem locorum, extra veram hominis Patriam sumus, adeoque exilij locum

siti, qua nihil molestum, et anxium magis, mentes discruciet. Adde, quòd, etsi nihil tranquillitati animorum per hosce sibi innatos affectus obesset; minimum tamen ad eandem suis quibuslibet fructibus confert. Quìd enim multiplici, et et [!] variâ tot artium, ac rerum, maximam partem inanium, notitiâ ad securè pacatèque viuendum sit opus? Humanae igitur curiositatis plùs nimiò solicitus in superuacuis addiscendis labor reprehenditur. Maerentibus ob corporis deformitatem solatia.

Inter corporis cruciatus, et dolores solatia. Quanquam non ea hìc spondemus remedia, quae omnem ab animo, et vultu aegritudinis sensum, ac speciem excludant. Nam id fortitudinis insolitae genus, à Christianis Martyribus pluries exhibitum, ex gratuito Dei dono potest contingere, non humanae artis praesidio parari. Hoc igitur solùm conamur euincere, vt dolor quicunque, si minùs hilariter, et citra

ostendi, quò studiosiùs vitentur. Eorum itaque, vbi fraenis soluantur, immanis pernicies, Phaetontis sub exemplo, generatim proponitur. Tum singulorum nominatim vis, atque furor describitur: initio ab Irâ desumpto, eiusque violento, ac praecipiti ingenio palàm ostenso. Vnde pronum colligere, quàm tristis, et miserandus sit animi habitus, qui tam impotenti se Furiae permiserit. Confirmatur haec animi perturbatio horrendis, et insanissimis motibus, quibus ipsummet

praecipiti Alijs morte correptis: vt Aiacis, Syllaeque exempla testantur. Dissimillimum Irae Amoris improbi vitium, externam si speciem intuearis: quae huic ridibunda, illecebrosa, et ad omnem amoenitatem composita. Sed nihilo tetrum, ac ferale minùs inuenies, si penitùs introspicere arcanos cruciatus libeat, quibus deditas sibi mentes miserrimè absumit. Neque putandum, marcidi, et somniculosi veneni genus hoc esse. Nihil illo truculentius, nihil in furias, in sanguinem, in caedes proiectius,

Ambitionis mancipia, Annibal nimirum Italiae terror. Et Macedo plusquàm vnius Orbis prensator: integram neuter quantocunque conatu famam adeptus. Quis igitur manifestò non videt, quàm solicitus, aeger, ac quietis ignarus huiusmodi hominum animus sit: dum famam per tot expetitam labores, et in qua omnem vitae fructùm constituunt, adeo sibi curtam contingere; contra verò iniquis hominum iudicijs, quae, tanquam extrema suppliciorum, formidant, assiduè notari se sentiunt: nec vllam aut haec

transibit. Sed parùm efficacitatis in allatis huc vsque praeceptionibus fuerit, si vitio carere iracundiam, quin et multùm prodesse opinemur. Contrarium hic ergo statuitur: et primò nec iustam, nec vtilem eam esse in puniendis delictis probatur: cum praeceps ac turbida non facilè iustum vltionis modum, atque ordinem teneat, qui tunc optimè seruatur, cum, vacuo à perturbationibus animo, ad solius rationis praescriptum puniuntur delicta. Praeterea, cum nemo sit prorsus criminis purus; id ius, atque ratio videtur exigere,

suos licitatur, minimâ popularis aurae mercede et illos satis repensos, et se affatim beatum existimans. Tum quia suum gloriae studium omni arte dissimulat, ne in risus nimirum, et fabulam abeat, si deprehendatur, formidans: ipsemet adeo Ambitionem indecoram, ac luce indignam confessus. Tertiò multùm etiam ad sedandum famae ardorem conducet, si ille error discutiatur, qui Ambitiosorum plerisque solet imponere, omnium oculos in se esse conuersos, omnium per ora suum nomen volare, omnium mentes Sui admiratione occupari,

quàm rarò, et remissè de Alijs seu loquatur, seu cogitet: quàm paucos ex tot praestantibus per Orbem Viris vel tenui ex famâ cognitos habeat: quàm multa in ijs etiam, quos nouit, desideret, ac reprehendat. Alterum argumentum est, quia non multùm seu obseruare, seu mirari solemus, nisi eos, qui nostrâ in professione videntur excellere: his verò aemulatio iniquiores nos iudices facit. Vt profectò vix vlli Mortalium eximiam apud homines,

quas in eo colligit virtus, exemplum proponuntur recentes, inuictissimi Caesaris LEOPOLDI Othomano de hoste victoriae. LIBRI VI. De interioribus, ac solidis Bonis, quae animi Tranquillitatem absoluunt.
CVm vera, et solida animi Bona in Sapientiâ, et Virtute sint posita; nonnulla Virtutis, Sapientiaeque praecepta, ad animi Tranquillitatem stabiliendam, et absoluendam

lucri, vel gloriae, sed vnius honestatis gratiâ mentem, atque corpus exerceat. Sic enim liber, Suique, et rerum potens sapienti ratione omnia temperabit: neque se negotijs seruili anxietate subijciet, properans opus absoluere, veluti tum demum illius fructum collecturus: sed, quae aget, sibi, ac suae tranquillitati coget seruire, ex ipsomet rerum actu laetitiam percipiens. Nonum, Nihil vel honestarum, quae extra hominis arbitrium sunt, rerum iusto vehementiùs optare. Non quidem vt omni affectione animus careat, sed vt

curas compescere, vt quae maeroris, iracundiae, aliarumque perturbationum materiem soleant suggerere. Quod si aliquid vltro in alienis se moribus, atque factis indignum obiecerit, cui mederi nostrum minimè sit; Diuino id iudicio relinquere, et à cogitatione, ac memoriâ quamprimùm expungere. Non minimam siquidem nostrarum molestiarum partem ex Alijs oriri, magnumque proinde earum compendium ab eo fieri, qui, in utili externarum rerum cogitatione dimissâ, sibi norit vacare. Vndecimum,

fieri, qui, in utili externarum rerum cogitatione dimissâ, sibi norit vacare. Vndecimum, Humanum omne genus fraterno amore complecti, eiusque felicitatem, non secus, ac propriam, pro virili curare. Praeclara benefici huiusce animi documenta à Tito Caesare, Cyro Persarum Rege, et Cimone Atheniensi exhibita. Quibus ritè laudatis, nullum hac Boni communis procuratione, seu iucundiorem,

à Tito Caesare, Cyro Persarum Rege, et Cimone Atheniensi exhibita. Quibus ritè laudatis, nullum hac Boni communis procuratione, seu iucundiorem, seu nobiliorem esse opum vsum, atque fructum statuimus. Idque studium si, pro eo, ac par est, in omnium animis vigeat; auream proculdubio, et beatam homines aetatem acturos. Duodecimum, vltimumque, et par omnibus caeteris vnum felicis vitae pręceptum, Deo Optimo Maximo per intimam contemplationem, amoremque coniungi. Nusquam enim, praeterquam in

se amantibus vicem liberaliùs refert, quàm Deus. Nam mortales Amici non totum Amico suum amorem impendunt; sed eius sibi retinent partem, partem etiam in alia deriuant. At ipsius amor totus, atque integer et indiuisus singulos se amantium complectitur, nihilo minor ad quemlibet eorum perueniens, ac si ipsi tantùm vacaret: adeo ut certo certiùs persuadere sibi quilibet possit, nihil sibi quantamcunque fruentium eâdem sorte Sociorum turbam obstare, quin plenissimè, integerrimèque à Deo ametur. Denique, cum amor omnia faciat communia; qui mortalibus Amicis

persuadere sibi quilibet possit, nihil sibi quantamcunque fruentium eâdem sorte Sociorum turbam obstare, quin plenissimè, integerrimèque à Deo ametur. Denique, cum amor omnia faciat communia; qui mortalibus Amicis coniungitur, eorum aduersos casus, non secus, ac suos, lugeat necesse est. Quantò igitur illius laetior amicitia, qui plenè beatus nullam ex seipso lugendi materiem suis amatoribus praebeat, sed in suae illos potiùs syncerissimę immensissimęque beatitatis communionem asciscat? Neque quisquam excelsum adeo

Eiusdem imploratio, suum caecis vt Mortalibus detegat iubar, omnium amores, vbi plenè agnoscatur, in se vnum versurus, vtpote qui omnimoda, et perfecta votorum sit quies, atque cordis tranquillitas. Cuius suauissimi nectaris venas omnes, ac riuos cum, quàcunque fas erat, noster hactenus indagauerit labor; nihil est, cur tendendum sibi putet vlteriùs, ad inexhaustum, purissimumque iam fontem deuectus, ex quo vno plena sperari,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report