Your search found 22809 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 21277-21579:

corrumpere amabat, quam omnino quiescere. Quamobrem etiam inter sapientes exorta est dissensio magna de toto hoc genere interpretandi. Etenim alii putant, exstingui omnem in scribendo ardorem in iis oportere, qui libere nequeunt excurrere, quo eosdem mentis impetus ingeniique vis trahit quodammodo ac proripit:alii autem affirmant, servari omnino non posse, si elegans velit esse interpres, sententias easdem verborumque proprietatem, quibus auctor usus est. Itaque consequi necessario, ut omnia aut enervia sint, aut multum ab exemplari discrepent. Latine vero qui id faciat, eum non hominibus,

efficere possimus, ut et eodem igne mentisque calore, quibus auctor aestuabat, correpti videamur; et eadem versuum elegantia, qua graece scriptae sunt, latine (ea nimirum lingua, quae adhuc et florentissima est, et in tanta linguarum diversitate habetur una tamquam communis hominum conciliatrix, ac veluti quoddam doctrinae vinculum) res interpretatas exhibeamus? Cur unam tantum rerum utilitatem, non etiam verborum venustatem persequamur, solumque animi, non aurium quoque voluptati serviamus? Id quidem cum alii multi litterati homines egregie praestiterunt, tum praeclarissime Raymundus

tantaque felicitate perfectam, ut nata in Latio, non inserta videatur; Odysseam nunc habe latinis itidem versibus a me expressam, eaque, qua potui tanti viri et exemplo et aemulatione incensus, diligentia perpolitam. Utrumque certe dignum est opus, quod multorum cura et explicetur et convertatur. Ac si in Iliade singularem quamdam magniloquentiam et divinam granditatem es admiratus; magnam atque incredibilem prope rerum varietatem in Odyssea mireris necesse est. Equidem illam, quum sit fere tota in describendis Graecos inter Trojanosque atrocissimis praeliis, si immenso cuidam flumini saxa

tot annos narratione versatur tota, fluvio aeque magno, sed tranquillo pacatoque cursu labenti similem dicere non dubitabo: ut mihi in utrumque poëma intuenti summus ille Graecorum poëtarum princeps Homerus videatur voluisse nobis duo genera epici carminis ad imitandum proponere, alterum sublime ac magnificum, aequabile alterum ac temperatum. Quod et vidisse prius videtur et probasse Virgilius, qui cum semper ante oculos inter scribendum habuit Homeri carmina, tum suam ita partitus est Aeneidem, ut priores sex libri ex duodecim, quibus tota continetur, Odysseam referrent, posteriores

fluvio aeque magno, sed tranquillo pacatoque cursu labenti similem dicere non dubitabo: ut mihi in utrumque poëma intuenti summus ille Graecorum poëtarum princeps Homerus videatur voluisse nobis duo genera epici carminis ad imitandum proponere, alterum sublime ac magnificum, aequabile alterum ac temperatum. Quod et vidisse prius videtur et probasse Virgilius, qui cum semper ante oculos inter scribendum habuit Homeri carmina, tum suam ita partitus est Aeneidem, ut priores sex libri ex duodecim, quibus tota continetur, Odysseam referrent, posteriores Iliadem. Neque vero timuit vir divino

Homeri carmina, tum suam ita partitus est Aeneidem, ut priores sex libri ex duodecim, quibus tota continetur, Odysseam referrent, posteriores Iliadem. Neque vero timuit vir divino ingenio praeditus atque arte maxima, ne cuiquam in mentem veniret, priores Aeneidis libros propterea languidiores ac prope senium redolentes judicare, quod non obstreperent tubarum armorumque sono. Noverat enim omnem poëtae vim atque adeo laudem in eo sitam esse, ut quamque rem convenienter tractet; id qui fuerit a principio ad finem usque assequutus, illum egregie muneri officioque suo satisfecisse.

armorumque sono. Noverat enim omnem poëtae vim atque adeo laudem in eo sitam esse, ut quamque rem convenienter tractet; id qui fuerit a principio ad finem usque assequutus, illum egregie muneri officioque suo satisfecisse. Quamobrem dicant per me licet cum Longino fastidiosiores quidam ac morosiores poëtarum judices, quidquid ipsis collibuerit: nullius erit apud me auctoritas tanta, ut quod ego videam poëma omni semper antiquitati summopere placuisse, mihi quoque ceterisque recte mecum sentientibus non probetur, praesertim etiam quum et Aristoteles et Q. Horatius Flaccus

Flaccus poëticae facultatis disceptatores acerrimi ex utroque Homeri carmine et inveniendi et disponendi et ornandi exempla promiscue desumant, aliisque imitanda proponant. At Ilias magis quodammodo tragica est, Odyssea pacatior. Sit ita sane, et Achilles furiosior, quam Ulysses. Illic caelum ac tellus, mare et sidera, dii atque homines, omnis tandem rerum natura ardere interdum et conflagrare videtur: heic vero sedata omnia, crebrae narrationes, fictionesque rerum personarumque quae nec fuerunt usquam terrarum nec fortasse esse potuerunt. Atqui ita esse conveniebat; iique omnes, quos

ita esse conveniebat; iique omnes, quos laudes bellicae magis delectant, quam quae in pace prudenter sapienterque gesta aut audimus aut legimus, Ulyssi Achillem praeponere non dubitabunt. Quibus vero mira quaedam providentia in periculis praevidendis, summa in vitandis fugiendisque dexteritas, ac maxima in rebus omnibus aggrediendis conficiendisque alacritas placet, nae illi Odysseam adamabunt magnoque habebunt in pretio, eamque ut delicium exosculabuntur suum. Sit igitur nobis fixum hoc atque certum, nec ea quae in Iliade continentur, neque ea, quae Odyssea complectitur, aliter debuisse

laudes alteri fuissent eaedem datae, non duo quidem generis diversi, sed ex duobus unum atque idem ferme poëma diversi nominis coaluisset. Et sane Horatius, postquam Lollio familiari suo graecisque litteris erudito affirmasset, Homerum quid sit pulcrum, quid turpe honestumque docuisse plenius ac melius philosophis et Stoicis et Academicis, inquit;
Fabula, qua Paridis propter narratur amorem
Graecia Barbariae lento collisa duello,
Stultorum regum et

regum inimicitias, populorumque dissensiones, nullos armorum strepitus praeliorumque aestus, nullas heic denique caussas, quibus aut concitati sedantur, aut incenduntur pacati legentium animi? In eo totus poëta est, ut absolutissimum cuivis hominum generi variae cujusdam admirandaeque virtutis ac sapientiae specimen exhibeat; atque idcirco Ulyssem ille suum per omnes fere acerbissimae fortunae calamitates gravissimas salvum tandem atque incolumem deducit in patriam multis atque magnis obsessam periculis, ut nullam esse ostendat rerum adversarum vim tantam, quae ab homine sapiente atque

Itaque et Ilias grandiori stilo, quum magis sit, ut graece dicam, παθητική; et temperatiore, quum sit magis ἠθική, describenda erat Odyssea. Vitia enim ut fugiamus, praecipitesque animi motus, omni verborum copia ac sententiarum gravitate eorumdem deformitas est demonstranda: contra ut virtutem sequamur, quae ipsa per sese valet plurimum, sufficit ejus pulcritudinem nativis quibusdam coloribus delineatam ponere ob oculos, eumque qui sit usus eadem, felicem consequi debuisse finem, multarum rerum ad id

felicem consequi debuisse finem, multarum rerum ad id facientium apta dilucidaque narratione ostendere. Atque ego quidem, an hoc non multo sit difficilius recte facere, quam primum illud, vehementer dubito. Illic enim, quum mens furore illo poëtico aut potius igne incaluit, plena etiam virium ac nervorum quodammodo oratio ipsa feratur necesse est: heic vero, quum pacatior sit ac tranquillior animus, ut sunt remissiores commiserationis quam iracundiae motus, ne langueat oratio atque concidat, maxima cavendum est providentia. Quod etsi Homero feliciter contigisse omnes harum rerum periti

narratione ostendere. Atque ego quidem, an hoc non multo sit difficilius recte facere, quam primum illud, vehementer dubito. Illic enim, quum mens furore illo poëtico aut potius igne incaluit, plena etiam virium ac nervorum quodammodo oratio ipsa feratur necesse est: heic vero, quum pacatior sit ac tranquillior animus, ut sunt remissiores commiserationis quam iracundiae motus, ne langueat oratio atque concidat, maxima cavendum est providentia. Quod etsi Homero feliciter contigisse omnes harum rerum periti aestimatores ultro fatentur; tamen ne mihi ejusdem carmina latinis verbis

poëma, in quibus non tantum sententiae explicandae suscipiuntur, sed virtus omnis atque forma exprimenda est, ille id pollicetur, sibique proponit, ut, si fieri possit, eadem semper cum dignitate atque elegantia tum verborum tum figurarum, qua sunt ab oratore vel poëta dicta, interpres efferat. Ac proinde nemo non videt summa illi esse opus, praeter omne artificium ejus rei, qua de agitur, utriusque linguae et facultate et copia: quo instructus praesidio possit optime pervidere, quam vim quaeque habeat vox; sententiasque singulas, tamquam si auctor illa ipsa, quam tu ad scribendum

illi esse opus, praeter omne artificium ejus rei, qua de agitur, utriusque linguae et facultate et copia: quo instructus praesidio possit optime pervidere, quam vim quaeque habeat vox; sententiasque singulas, tamquam si auctor illa ipsa, quam tu ad scribendum selegeris, utatur lingua, liberaliter ac generose enunciare. Nihil in ulla parte servile, nihil hiulcum, nihil absonum, nihil per vim intrusum; omnia esse debent libera, omnia plena, omnia suavia, ac suo loco suoque in lumine collocata: color denique, ut ita dicam, atque habitus et verborum et sententiarum tamquam succus quidam atque

vim quaeque habeat vox; sententiasque singulas, tamquam si auctor illa ipsa, quam tu ad scribendum selegeris, utatur lingua, liberaliter ac generose enunciare. Nihil in ulla parte servile, nihil hiulcum, nihil absonum, nihil per vim intrusum; omnia esse debent libera, omnia plena, omnia suavia, ac suo loco suoque in lumine collocata: color denique, ut ita dicam, atque habitus et verborum et sententiarum tamquam succus quidam atque sanguis per totum operis corpus ille idem transfusus appareat. Hoc illud nimirum est, in quo dicebam hujus sermonis initio nobis esse elaborandum, si placere

sanguis per totum operis corpus ille idem transfusus appareat. Hoc illud nimirum est, in quo dicebam hujus sermonis initio nobis esse elaborandum, si placere velimus; neque aliam esse caussam duco, cur in tanta interpretum copia paucissimi sint dignique habeantur, quorum res scriptae cum utilitate ac voluptate legantur, nisi quod aut laboris impatientia aut virium inopia id efficere vel neglexerunt, vel non potuerunt. Imo fit saepe, ut quem auctorem sua lingua disertissime loquentem fueris paullo ante admiratus, ejusdem te misereat foedissime balbutientis ignavia interpretis aut potius

duo generatim caveat, nihil ut addat, nisi quod lucem aliquam afferre possit; nihil ut praetermittat, nisi quod satis jam dictum sit. Haec opinor qui adjumenta attulerit, et in poëtarum lectione fuerit exercitatus, nае ille ad hunc laborem paratus accedet, optimamque litteris navabit operam, ac tandem illud Euripideum apud Ciceronem sibi crebro repetet:
Suavis laborum est praeteritorum memoria. Ain vero? Pergin tu tantum studii, tantum diligentiae, tantum facultatis in

memoria. Ain vero? Pergin tu tantum studii, tantum diligentiae, tantum facultatis in interprete requirere? Ego vero omnia haec debere illi inesse, et multo etiam plura censeo, ob eamque caussam jam me ipsum ferme imprudentiae ac temeritatis condemno. Age vero, ipsum Odysseae initium contemplare: facilene tibi esse negotium videtur, primos illos graecos versus latinis aeque elegantibus exprimere? At si stilum ad scribendum advertas, profecto longe majorem, quam suspicaris, difficultatem experiere. Herculi clavam facilius

si ad id, quod eo loci Horatius facere instituerat, animum advertas; si autem Homeri verba acutius introspicias, fortasse non recte. Dii boni! tantamne etiam feremus arrogantiam? arrogantiamne dicam an impudentiam singularem? Tu ut Horatium illum Flaccum, quem et quantum poëtam, sancte Juppiter ac Minerva! non probes; tu ut illius versus reprehendas, tu ut respuas? At ego nihil istorum; et qui hosce versus ex libro XII. de Sirenarum cantu a M. Tullio ita conversos:
... Nemo haec transvectus caerula navi est,

ex ejus libro V. De Finibus vel furari vel rapere non dubitavi, ut me alienis, tamquam illa vetus cornicula, coloribus ornarem; multo minus duos versiculos a tanto poëta mutuos accipere dubitassem. Dicam clarius: illos ego versus et vehementer probo, et omni laude ac commendatione dignos existimo; tamen justa caussa est, cur illorum mihi usum interdixerim. Quid enim, rogo, tum agebat Horatius? Objurgabat nempe ineptum quemdam scriptorem Cyclicum, qui quum turgidius esset poëma ita auspicatus:
Fortunam

enim, rogo, tum agebat Horatius? Objurgabat nempe ineptum quemdam scriptorem Cyclicum, qui quum turgidius esset poëma ita auspicatus:
Fortunam Priami cantabo et nobile bellum etc. ingens nescio quid ac magnificum, quum meras ageret nugas, sibi dixisse videbatur: illi proinde sic Horatius subjungit:
Quid dignum tanto feret bis promissor hiatu?
Parturient montes, nascetur ridiculus mus.

fumum ex fulgore, sed ex fumo dare lucem
Cogitat, ut speciosa dehinc miracula promat
Antiphatem Scyllamque et cum Cyclope Carybdim. Videsne hunc optimum ac sapientissimum et effectorem artis poëticae et magistrum hoc loco non Homeri Odysseam ea, qua par erat, diligentia interpretari, sed ampullas et sesquipedalia verba fundentem illum Cyclicum coarguere exemplo ab initio Odysseae desumpto? Huc illa spectant: Non fumum ex fulgore

qua par erat, diligentia interpretari, sed ampullas et sesquipedalia verba fundentem illum Cyclicum coarguere exemplo ab initio Odysseae desumpto? Huc illa spectant: Non fumum ex fulgore etc . Imo mihi dedita opera ipsum illud principium, quo magis inepti hominis fastum ac tumorem ridiculum exhiberet, extenuasse videtur ita ut: nihil humilius, nihil pressius, nihil esse possit modestius. DIC: Monosyllabon invenit quo et nullus initio epici carminis usus est poëta, et nihil esse potest gracilius. DIC MIHI: littera I nulla vocali alia interposita, mirum quantum

verba cum latinis conferas, quamvis idem utraque significent, non eodem certe modo etiam auribus sonant. ῎Ανδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, etc. plenum habent nescio quid ac sonorum, nec multum discrepant ab iis Virgilii: Arma virumque cаno etc. Contra vero haec:
Dic mihi musa virum etc.

nisi vehementer fallor, videntur sapere. Quid plura? putasne, si interpretis partes heic tuendas suscepisset Horatius, vocem illam πολύτροπον, cujus multiplex est apud Eustathium significatio, et latine aut experientem aut gnarum et industrium ac ad tempus atque locum accommodantem semper ingenium dicere possumus, fuisse relicturum quasi supervacaneam atque ad explendum versum ab Homero appositam? Itane illum parum intelligentem arbitraris, ut non videret homo sagacissimus eamdem non posse sine flagitio contemni ac preteriri? Est enim ea

aut gnarum et industrium ac ad tempus atque locum accommodantem semper ingenium dicere possumus, fuisse relicturum quasi supervacaneam atque ad explendum versum ab Homero appositam? Itane illum parum intelligentem arbitraris, ut non videret homo sagacissimus eamdem non posse sine flagitio contemni ac preteriri? Est enim ea vox tamquam character quidam aut nota, quae illius viri, cujus poëta res gestas narrandas pollicetur, naturam atque ingenium dessignat. Quid quod et illa, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη , quae plurimum ad commiserationem

tamen nescio posse subaudiri a se captae aut aliquid aliud hujusmodi, quemadmodum et ego ipse in mea versione subaudiri volo sibi; dixi enim: post eruta Trojae Pergama . Cur ista quaeso omnia, quae incurrunt in oculos, si non peccata ac vitia, certe non laudanda maxime et probanda in duobus hisce versiculis summus poëta sibi quodammodo passus est excidere atque effugere? Non aliam profecto ob caussam, nisi quemadmodum initio dixi, quod non latine vertendam sibi proposuerat Odysseam ut fidus interpres, sed turgidiorem

summus poëta sibi quodammodo passus est excidere atque effugere? Non aliam profecto ob caussam, nisi quemadmodum initio dixi, quod non latine vertendam sibi proposuerat Odysseam ut fidus interpres, sed turgidiorem reprehendendum poëtam ut artis magister optimus. Ceterum haec minutius ac fortasse plus aequo religiosius persequentem quum videris, nolim ex eorum secta atque haeresi me esse arbitrere, qui nefas atque scelus continuo clamant commissum esse ab interprete, si unam tantum litterulam mutet, si relinquat voculam, si apicem detorqueat. Apage istas nugas, quae a semidocto

voculam, si apicem detorqueat. Apage istas nugas, quae a semidocto aliquo Graeculo et vocularum quasi venatore fortasse possunt laudari; ab hominibus cordatis vereque sapientibus magnopere vituperantur, quaeque optimarum suavissimarumque rerum non ornamenta, sed pestis quaedam acerbissima ac venenum esse dicendae sunt. An, ut alios omittam, illum summum eloquentiae principem M. Tullium dignum praeter ceteros, unde in omni recte dicendi ratione et praecepta et exempla petantur, nescimus ita vertisse illas Demosthenis atque Aeschynis orationes vere Atticas, ut magis orator, quam

gravia graviter, leniter lenia dixi; omnia denique, ut erant poëtica, poëtice conatus sum exprimere. Addam etiam, fuisse mihi ita semper P. Virgilium ante oculos propositum, ut quod scribebam, nisi illam ejus carminum elegantiam suavitatem coloremque aliquo modo referret, omnino respuerem ac reiicerem. Quantum vero his rebus omnibus sim consequutus, non est meum judicare: hac de re tuum erit aliorumque judicium, quod fieri velim potissimum ex illorum comparatione, qui hoc eodem in stadio sese exercuerunt, id est latinis versibus sunt Odysseam interpretati. Habes, quod sciam, nonum

ab eodem Francorum regi potentissimo Henrico II. Horum duos primos mittamus oportet, et quod partem tantum, non opus totum perfecerunt, et quod eorum labores numquam aspicere potui. Scio equidem Franciscum Floridum magnam spem expectationemque sui admirabilem in animis litteratorum hominum, ac praecipue illius amplissimi optimarum artium maecenatis Francisci I. Galliarum regis, cui suos dedicarat libros, excitavisse. Sed vir singulari doctrina atque industria praeditus immaturo fato praereptus nequivit opus, quod inceperat, absolvere: qui si diutius vixisset, nec esset florente adhuc

flammis = classe diu raptus etc.
Multa quoque et ponto passusetc. praeclare: nam ita et Virgilius, cujus ubique vel invitos ac reluctantes versus in suas partes cogit concedere. Sed quod sequitur: tot adire labores compulsus fuerat ; quamvis aeque Virgilianum, nullum heic tamen locum habet.
.................. tristes sub corde dolores

etc. Vereor ne parum eleganter sit dictum, salutem defendere puppe : nam mitto quod sit alienum a verbis Homeri. Non intelligo etiam, quid hoc loci velit, eripere animam . Scio quidem admodum recte dici, eripere animam hosti, ac idem valere, quod hostem occidere; item eripere animam ex orci faucibus, esse liberare a morte, aut salvare; et hoc fortasse voluit dicere Lemnius. Sed quod addendum erat necessario, reliquit; Ulyssemque nobis nescio plane quam animam eripientem exhibuit. Hoc vero admirandum ac portenti simile:

animam hosti, ac idem valere, quod hostem occidere; item eripere animam ex orci faucibus, esse liberare a morte, aut salvare; et hoc fortasse voluit dicere Lemnius. Sed quod addendum erat necessario, reliquit; Ulyssemque nobis nescio plane quam animam eripientem exhibuit. Hoc vero admirandum ac portenti simile:
Et patriae reditus quaerit sub gurgite vasto etc. Reditum in patriam quaerere scio quid sit; patriae reditus mehercle nescio. Male etiam

Ob scelera atque famem. mactarunt litore tauros,
Prostratosque boves solis etc. Equidem minime puto, subire periculum mortis idem valere ac mori . At vates, Ulyssem, ait, suos non potuisse comites servare, non quod fuissent invisi fatis, sed quod ipsi sua ipsorum culpa dementiaque perierunt occisis nimirum bobus solis, a quibus ut abstinerent, etiam atque etiam admoniti erant a duce sapientissimo. Illud;

Lemnianis versibus, qui plurimis aliis ejusdem interpretis multo sunt meliores, displicebunt. Nihil enim queror, quod nullam Lemnius adhibeat limam in poliendis male tornatis versibus, quod nullum verborum delectum, nullamque latini sermonis venustatem sequatur; quod contorte, implexe, obscure, ac non raro etiam sine ratione syllabarum scribat: hanc illi do veniam; est enim hominis peccatum contra illud Horatii Flacci praeceptum:
Sumite materiam vestris, qui scribitis aequam
Viribus etc.

illud Horatii Flacci praeceptum:
Sumite materiam vestris, qui scribitis aequam
Viribus etc. Cujus vero est, et quantae audaciae illa effrenata ac ullo sine modo licentia aut potius libido sententias Homeri ita saepe amplificandi, ut illis, quae interpres adjungit nova, ea, quae dicta sunt ab auctore, omnino obruantur? Quidni? Poëta senem illum Proteum, in quarto libro haec inducit Menelao vaticinantem, quae heic latine ad verbum expressa

....quod Sysiphus versat
Saxum sudans nitendo, neque proficit hilum.

Stomachari jam te video, amice lector, ac mihi jure subirasci, quod in his diutius, quam necesse erat, immoratus sim. At ego verebar, ne si dixissem mihi Lemnianam improbari versionem, nihilque ex ejus versibus protulissem, magis invide quam vere id a me quisquam dictum arbitraretur. Quare quum ea satis me culpa et invidiae suspicione

erat, immoratus sim. At ego verebar, ne si dixissem mihi Lemnianam improbari versionem, nihilque ex ejus versibus protulissem, magis invide quam vere id a me quisquam dictum arbitraretur. Quare quum ea satis me culpa et invidiae suspicione liberatum jam videam; hanc totam orationem relinquamus, ac redeamus, unde discessimus. Peto igitur abs te, ut si Lemnii Odyssea latina, (quod de perveteri quadam Odysseae versione in Bruto dicit Tullius) est sic, tamquam opus aliquod Daedali, et Livianae fabulae non satis dignae, quae iterum legantur; laborem hunc meum aequo bonoque animo excipias,

aliquam mihi gratiam habeas, quod in omnium maximo latine interpretando poëta si minus eam, quae perfectissima est, referre laudem potuerim; majorem tamen, quam ceteri, tuo etiam judicio gravissimo atque optimo sim consequutus. Quod si tribueris mihi, amplissimum laborum omnium ac vigiliarum fructum me cepisse existimabo. ARGUMENTA SINGULORUM LIBRORUM SINGULIS DYSTICHIS AB INTERPRETE COMPREHENSA.

genuit, postquam aequoris alti
84  Sedibus in glaucis Neptuni exarsit amore.
85  Ex illo infensus semper germanus Ulyssem
86  Insequitur; nec fata struit, sed distinet alma
87  A patria, errantem terris, ac fluctibus actum,
88  Sed jam agite, et cunctis placeat sententia nobis,
89  Ut redeat tandem; saevus nec cedere frater
90  Abneget, o superi. quid enim contendere solus 90
91  Audeat, aut omnes possit

et nigros ingentia corpora tauros.
104  Mox etiam Pyliasque oras, Spartamque jubebo
105  Tendere, si qua suas veniat genitoris ad aures
106  Fama, vel ipse virum claro celebretur honore,
107  Dixerat, ac pedibus primum talaria vinxit
108  Pulcra, aeterna, auro fulgentia, queis super aequor
109  Par levibus ventis, terram et volat ardua supra.
110  Corripit hinc hastam praefixam cuspide ahena

fata patre irascitur olim.
113  Tum summo aërii descendit vertice olympi
114  Prona ruens, Ithacenque adiens levis adstat Ulyssei
115  Vestibulum ante ipsum surgentiaque atria sedis;
116  Hastam habet, ac Taphium regi par omnia Mentae est.
117  Heic genus invisum juvenes prope limina cernit
118  Sese inter talis ludentes, mollia stratos
119  Tergora taurorum supra de caede recenti.
120  Circum ipsos famuli

cumulantque epulas ante ora repostas.
153  At pueri patulis varias in lancibus escas,
154  Fumantesque gerunt armos, et viscera tosta,
155  Caelatoque auro fulgentia pocula: circum
156  Praeco obit, ac laticem bacchi de more ministrat.
157  Jamque domum subiere proci, seque undique pictis
158  Ingressi fudere toris. dant ordine longo
159  Gaudentum manibus fontes, et jussa facessunt
160  Praecones,

alta, et mors mihi certa paratur.
273  Dixerat. indoluit Pallas, miserataque curas:
274  Absentem haud frustra suspiras, inquit, Ulyssem,
275  Qui juvenum tales ausus tamque improba facta
276  Comprimat, ac subitus scelerum super ingruat ultor.
277  Nam veniens primo si nunc in limine staret
278  Protectus clipeo, galeaque, et bina coruscans
279  Longa manu valido praefixa hastilia ferro;
280  Qualis erat,

animo, sileant ne te venientia secla.
325  Ipse autem ad socios, qui me jam forte morantem
326  Increpitant, celerans ibo, navimque revisam
327  Litora fida petens; tu dicta haec omnia serva.
328  Sic ait; ac juvenis, dum diva abscedere tentat:
329  Cara quidem mihi sunt, inquit, quaecumque loquutus 330
330  Ut genitor gnato es; memori stant omnia mente.
331  Verum age, paullisper, quamvis iter urgeat, oro,

similem liquidae mita dulcedine vocis.
396  Vos ego, quum primo lux crastina fulserit ortu,
397  Concilium cogam in magnum, certusque jubebo
398  Deserere has sedes, aliasque requirere mensas,
399  Scilicet ac vestro convivia ducere sumptu. 400
400  Aequius at nobis contra si forte videtur
401  Unius heu miseri sic omnes perdere census,
402  Perdite certantes; jam nil moror. ipse deorum
403  Numina testabor, si

animum pariterque minacia dicta.
409  Tum sic Antinous: di, credo, talia fari 410
410  Te docuere ipsi altiloquum, magnumque sonantem.
411  Quid si Ithaces etiam regnum Saturnia proles
412  Spondeat, ac patrium tibi sceptrum deferat ultro?
413  Tantum effatus; et ille haud contra multa moratus:
414  Antinoe, irascare mihi licet, eloquar, inquit,
415  Ipse tamen, si fata velint, ac Juppiter auctor,

proles
412  Spondeat, ac patrium tibi sceptrum deferat ultro?
413  Tantum effatus; et ille haud contra multa moratus:
414  Antinoe, irascare mihi licet, eloquar, inquit,
415  Ipse tamen, si fata velint, ac Juppiter auctor,
416  Regnum etiam cupio; nec enim deterrima regum
417  Conditio, nec triste viros frenare potenti
418  Justitia. subito partis aggesta renidet
419  Divitiis domus alta, et primo gaudet

SECUNDUS.
1  Ut roseo effulsit pelago Tithonia conjux,
2  Exilit e strato juvenis generatus Ulysse
3  Purpuream indutus chlamydem; jamque aptat acutum
4  Ensem humero, ac pulcris evincit crura cothurnis.
5  Nec mora: sese altis celerans penetralibus effert
6  Ora deo similis, Grajosque adcire comantes
7  Imperat in coetum missis praeconibus. illi
8  Clamantes dant signa

salus aliud quod publica poscit,
37  Nunciat huc primus? numquam fraudatus inani,
38  Quisquis hic est, doleat voto; sed Juppiter olli
39  Sic merito, quae mente agitat, bonus omnia praestet.
40  Dixerat. ac juvenis magni Jovis omine laetus, 40
41  Impatiensque morae (densos quippe ardet Achivos
42  Affari coram ) solio consurgit ab alto,
43  Et venit in medios. sceptrum dat protinus aureum
44  Qui lateri

funus. turpe est, quum tristia fata
113  Ipsius urgebunt aeterna lumina nocte,
114  Si qua mihi e populo mulier convicia dicat,
115  Objiciatque nefas, vivus qui divite gaza
116  Floruit, hunc terra nudum ac sine honore jacere.
117  Sic illa: ignaris facile res credita nobis.
118  Interea arguto percurrens pectine telam
119  Luce operi instabat; sera mox nocte diurnum
120  Dissolvebat opus, tresque ipsos

haec, ceu melior, sedit sententia menti
167  Unius impune heu miseri res perdere raptu;
168  Perdite certantes, jam nil moror, ipse ciebo
169  Justitiam divum supplex, si Juppiter aequus
170  Audiat, ac veniam precibus det victus, ut omnes 170
171  Haec eadem vos tecta intra pereatis inulti.
172  Talia dicebat; geminasque e vertice montis
173  Juppiter ecce aquilas subito descendere jussit;
174  Quae

medio venere citatae,
177  Insonuere super trepidae plaudentibus alis,
178  Signantesque viros oculis, clademque minantes
179  In gyrum capita atra obversae. hinc unguibus ora
180  Collaque foedantes, ac multo sanguine sparsae, 180
181  Ad dextram fugere super tecta alta domorum
182  Nubiferas caeli sublapsae rursus in auras.
183  Extemplo turbati animi, ut videre volucres,
184  Diriguere metu, suspensique

in patriam dixi: nunc terminus instat.
213  Finierat senior; Polybo genitore creatus
214  Quum subito Eurymachus contra sic turbidus infit.
215  I senior, natisque tuis cane talia demens
216  Excidia, ac seras fatorum averte ruinas.
217  Ipse etiam melius, quam tu, nosco omina pennae
218  Praepetis. innumerae volitant per inane volucres
219  Aethereis late in campis sub luce, nec omnes
220  Fata deum vel

parentem 270
271  Servandum, curamque domus mandarat habendam.
272  Is tum se attollens ita voce affatur Achivos.
273  Huc vestros adhibete animos, et dicta loquentis
274  Audite, o cives, quis mitem, ac molliа regem
275  Pectora gestantem posthac, sanctamque colentem
276  Justitiam speret? quis non immania facta
277  Volventem, ac saevos agitantem corde furores
278  Permetuat, quando patriis virtutibus

adhibete animos, et dicta loquentis
274  Audite, o cives, quis mitem, ac molliа regem
275  Pectora gestantem posthac, sanctamque colentem
276  Justitiam speret? quis non immania facta
277  Volventem, ac saevos agitantem corde furores
278  Permetuat, quando patriis virtutibus olim
279  Regnantis, placidaque urbem ditione regentis
280  Nulla subit Laërtiadae vos cura, nec ulla 280
281  Gratia promeritum

regis
315  Alta proci referunt celeres ad limina gressus
316  Telemachus vero secreta ad litora cessit,
317  Ablutusque manus pelagi spumantibus undis
318  Constitit, ac tali supplex est voce Minervam
319  Protinus affatus. facilis tu numine sancto,
320  Hesterna es quae luce meos dignata penates. 320
321  Visere, et impulsis agitantem caerula remis

tua maxima Achivi
324  Jussa sequi, semperque animis elata superbis
325  Ante alios me turba procum desistere cogit.
326  Sic ille. oranti coram stetit obvia Pallas
327  Mentoris os habitumque gerens, ac demere tristes
328  His coepit dictis turbato e pectore curas.
329  Nec tibi vis animi deerit, nec vivida bello
330  Dextera, si patrio quondam cum sanguine virtus 330
331  Illa tibi patria est divum data

vanum tibi cedet iter, nec vota fovebis
334  Irrita. ni vero genitor te clarus Ulysses
335  Penelopi junctus, vitae fudisset in auras,
336  Non spes ulla foret, tantis te emergere posse
337  Fluctibus, ac duros fortunae vincere casus.
338  Rara etenim soboles aequat virtute parentes,
339  Plurima deterior: pauci, quos aequus amavit
340  Juppiter, ingentes animos generosaque vincunt 340
341  Facta patrum.

haec sententia sedit,
429  Pergere quove paras loca per distantia vastae
430  Telluris solus? periit jam fortis Ulysses 430
431  Heu miser, ignotaque jacet projectus arena.
432  Insidiisne proci parcent, ac fraudibus ullis,
433  Tu quoque ut errando pereas, tuaque omnia raptent?
434  Heic maneas, dilecte, precor. quid ferre labores
435  Hos juvat, ac tumidi tentare pericula ponti?
436  Cui juvenis sic

jacet projectus arena.
432  Insidiisne proci parcent, ac fraudibus ullis,
433  Tu quoque ut errando pereas, tuaque omnia raptent?
434  Heic maneas, dilecte, precor. quid ferre labores
435  Hos juvat, ac tumidi tentare pericula ponti?
436  Cui juvenis sic oranti: fide optima, dixit,
437  Non animus, non haec divum sine numine mens est.
438  Quin age, dicturam carae nil esse parenti,
439  Ante undena

immissaeque imponere cuncta
458  Arma jubet, portuque instructam condit in imo.
459  Circum etiam affusi comites, ut quemque vocavit
460  Diva, ruunt. quos illa, parans in pectore fraudem, 460
461  Deserit, ac properans tecta in Laërtia tendit,
462  Heic dulcem subito juvenum per membra soporem
463  Irrigat insidians large potantibus. et jam
464  Poculaque excussa e manibus, sopitaque corda
465  Ocyus hac

hac illac stratum petiere, neque ullus
466  Stare diu potuit, postquam sopor incidit aegris.
467  Tum dea Telemachum tecti e penetralibus
468  Evocat ipsa gerens et vocem et Mentoris ora,
469  Ac subito: resident per litora curva parati
470  Jam socii, delecta manus; teque omnis in uno 470
471  Fit mora, dum venias: agedum properemus abire.
472  Tantum effata, gradu praecessit diva citato:
473  Ille

Jamque adeo scandit juvenis, divamque sequutus,
484  Ipsa ubi se posuit, puppi sublimis in alta
485  Ad latus assedit. Tortos laxare rudentes
486  Lecta manus pariterque instat considere transtris,
487  Ac zephyros ciet ipsa Jovis Tritonia proles
488  Spumea crispantes roseis freta molliter alis.
489  Tum vero hortatus comites capere imperat arma
490  Telemachus: parent jussi, mediaque carina 490
491  Intus

Libabant caesis Neptuno rite juvencis.
9  Ter terni coetus aderant, stratique per herbam
10  Quingenti in quovis comites, et corpora coetum 10
11  Magna boum famuli ter terna in quemque ferebant.
12  Ac dum tosta ipsi consumunt viscera, et igni
13  Dant femora, incenduntque deo; turgentia vela
14  Contrahit, ac portu navim subducit in imo
15  Lecta Ithacae pubes, pronoque in litora saltu
16  Emicat.

in quovis comites, et corpora coetum 10
11  Magna boum famuli ter terna in quemque ferebant.
12  Ac dum tosta ipsi consumunt viscera, et igni
13  Dant femora, incenduntque deo; turgentia vela
14  Contrahit, ac portu navim subducit in imo
15  Lecta Ithacae pubes, pronoque in litora saltu
16  Emicat. egreditur pariter Tritonia Pallas,
17  Hortaturque sequi juvenem, sic deinde loquuta.
18  Telemache o mea cura,

excita pubes
70  Pars adolet flammis versans, pars viscera tosta 70
71  Detrahit, in partesque secans convivia ducit.
72  Inde ubi pulsa fames, compressaque cura bibendi,
73  Alloquitur Nestor tacitos, ac talia fatur.
74  Nunc equidem satius duco, postquam ardor edendi
75  Cessit, ab hospitibus veniendi discere caussas,
76  Et quaecumque libet. quinam ergo dicite, et unde
77  Per freta salsa viri nostras

aggressi, populos quae caussa vocandi.
152  Atque ibi tunc properare fugam Menelaus Achivos,
153  Et ventis dare vela jubet, pelagoque redire:
154  Major at Atrides prohibet, populumque morari
155  Imperat, ac magnos aris indicit honores
156  Palladis iratae sperans placare furorem.
157  Demens: qui vano nescibat pectore, divum
158  Nec subito verti mentes, nec flectier iras.
159  Sic dum illi alternis inter se

altitonans olli quoque Juppiter omnem
324  Exciit immisso ventorum turbine pontum
325  Attollens altis aequales montibus undas.
326  Dividitur classis: pars Cretam abrepta resedit,
327  Qua fluit, ac placidis intersecat arva Cydonum
328  In mare prorumpens formosus Iardanus undis.
329  Stabat acuta silex Gortynia litora contra, 330
330  Dorsum immane mari glauco, qua fluctus ab austro
331  Truditur ad

rates Aegypto; ignotaque gentis
337  Litora dum lustrans multum late undique et aurum
338  Et varias Menelaus opes conquirere certat,
339  Arte dolum celans Aegisthus funera fratri 340
340  Intulit, ac populos magna ditione subegit.
341  Septem illum perhibent annos tenuissse Mycenas
342  Imperio summo: post anno denique ab urbe
343  Cecropia rediens octavo clarus Orestes
344  Ipsius exitio venit,

salutem
358  Auderet nemo, si quem vis improba primum
359  Nimborumque furor tam vastum egisset in aequor; 360
360  Unde etiam pennis ipsae tranare volucres
361  Annum intra nequeunt: tantum patet, ac furit aestu
362  Horrendo. jamque ipse tuis freta salsa sequutus
363  Cum sociis, navique illuc felicibus ito
364  Auspiciis. vis et potius discedere curru?
365  Et currus aderunt, et certi ad frena

vis et potius discedere curru?
365  Et currus aderunt, et certi ad frena jugales,
366  Et, mea vis, gnati, qui te comitentur euntem
367  Hinc Spartae ad muros, Menelai et regia tecta.
368  Quo simul ac venies, tibi dicat vera, precare;
369  Nec tamen ipse (odit prudens mendacia) fallet. 370
370  Dixerat. interea sol occidit, et ruit atra
371  Nox caelo, farique ollis Tritonia coepit.
372  Sic usus

Nelidae natarum aetate puella. 520
520  Quae postquam nitido totum perduxit olivo,
521  Imposuitque humeris chlamydem tunicamque recentem,
522  Divis ambrosio par immortalibus ore
523  Exiit e solio, ac magnum prope Nestora sedit.
524  Sic ibi propositis dapibus vescuntur, et igni
525  Omnia diripiunt, puerique sedentibus atrum
526  Aurea surgentes fundunt in pocula vinum.
527  Et jam finis erat; saturis

42  Fumantes pulcro solvunt temone jugales,
43  Et statuunt ductos plena ad praesepia, fessis
44  Farra ministrantes et mixtae gramen avenae.
45  Dein vacuum acclinant septa ad lucentia currum,
46  Ac juvenes ducunt tecta intra regia. at illi
47  Omnia lustrantes late penetralia regis
48  Mirantur; nam tota vident splendescere solis
49  Luce velut clara, et radiantis imagine lunae.
50  Postquam oculos

domus: quanta heic aggesta renidet
83  Gaza ingens immensa! stupor me scilicet altus
84  Sensibus attonitis cernentem talia pressit.
85  Haec ille: at flavus mirantem sensit Atrides,
86  Ac subito sic orsa refert. o germina cara,
87  Magnanimi juvenes, nulli contendere magno
88  Cum Jove fas; olli fulgentia sidera supra
89  Divitiae sine fine vigent, aeternaque sedes.
90  Seu vero mecum

139  Purpuream obtendens ante ora humentia vestem. 140
140  Sensit id Atrides, dubiaque in mente volutat,
141  Sollicitumne sinat cari meminisse parentis,
142  Occupet an primus lugentem, ac singula pandat?
143  Anceps ille suo volvit dum talia corde,
144  Venit odoratae linquens penetralia sedis
145  Tyndaris, ingreditur qualis florentia Cynthi
146  Per juga Dyctinna, et lateri sonat aureus

belli
203  Tot subiit casus pro me, quemque omnibus unum
204  Anteferens reducem donis cumulare parabam,
205  Juppiter incolumi cursum si classe dedisset.
206  Olli urbem patrios statuissem ac tecta per Argos
207  Ex Ithaca adcito cum gaza omnique suorum.
208  Cum numero, natoque; meisque ex urbibus una
209  Olli cessisset veteri vacuata colono. 210
210  Saepe eadem sedes nobis atque una fuisset

alterno nil quisset, ferrea nostros
213  Ante oculos nigro quam mors velasset amictu.
214  Sed superi invidere mihi bona tanta, nec illum
215  Ad patrios referunt longo post tempore fines.
216  Sic ait, ac tepido maduerunt lumina fletu
217  Omnibus: aligero flebat Jove Tyndaris orta,
218  Telemachusque, satusque Atreo fortissimus heros.
219  Nec tibi Nestoride caruerunt fletibus ora 220
220  Saeva recordanti

dies; neque enim miseris, qui morte quierunt,
231  Invideo lacrimas supremaque munera leti.
232  Post obitum quippe unus honos mortalibus aegris
233  Hic superest tondere comas e vertice summo,
234  Ac tristes de more genas perfundere fletu.
235  Heu subiit letum non ultimus inter Achivos
236  Frater et ipse meus notus tibi: non ego praesens
237  Olli aderam, sed fama tulit non vana, fuisse

tamen in sedes nos ducite, leni ubi somno
347  Moesta per optatam claudamus lumina noctem.
348  Dixerat: alma suis proles Ledaea puellis
349  Imperat extemplo curvata sub atria mollem 350
350  Ferre thorum, ac tyrias vestes pictosque tapetas
351  Sternere, tum supra villosa imponere texta.
352  Jussae abeunt manibus retinentes lampada dextris,
353  Insternuntque thorum. quo postquam induxerat ambos

necdum ubere pulsos
394  Hinnuleos campis it late, herbosaque quaerens
395  Pascua frondiferis ignara in vallibus errat:
396  Ille autem rediens notoque receptus in antro
397  Infremit, ac vivos morsu depascitur artus,
398  Sanguineisque horret setis, sic fervidus heros
399  Sic rediens ollis feret omnibus aspera fata. 400
400  Jam pater ille deum, Phoebusque, et bellica virgo
401  O

paullo ante, dolos meditata parenti
508  Insidiasque suo; dein apta cubilia scalpsit
509  Effossa tellure prope udi litoris oram 510
510  Opperiens. contra taciti nos venimus olli
511  Cominus, ac subito jussi consedimus una
512  Quisque data circum contecti corpora pelle.
513  Dura fuit statio: phocis direpta marinis
514  Uda gravem nimium spirabant tergora odorem,
515  Afflabantque luem: quis

529  Irruimus clamore alto, dextramque jacenti 530
530  Injicimus. contra ille suae non immemor artis
531  Fit subito fulvusque leo cervice comanti,
532  Squamosusque draco, tygrisque, ac horribilis sus,
533  Fontis et unda liquens, procera et stirpibus arbos:
534  Instamus circum affusi, manicisque tenemus.
535  Verum ubi nulla senem juvit fallacia, victus;
536  Corpore mutato demum sic

immittere navim
775  Ausus, et eximiam secum deducere pubem:
776  Jam premere incipiet gravior vis. at prius illum
777  Juppiter o perdat, nobis quam tristia portet.
778  Quare agite ac celerem bisdeno remige рinum
779   Instruite. inaidiis venientem ac tuta secantem 780
780  Aequora deprendam mediis in fluctibus inter
781  Saxosamque Samon Ithacenque: ita tristis acerbo

premere incipiet gravior vis. at prius illum
777  Juppiter o perdat, nobis quam tristia portet.
778  Quare agite ac celerem bisdeno remige рinum
779   Instruite. inaidiis venientem ac tuta secantem 780
780  Aequora deprendam mediis in fluctibus inter
781  Saxosamque Samon Ithacenque: ita tristis acerbo
782  Funere quaesitum misere luat ille parentem.
783  Sic ait, atque omnes adsensu

tum divos jussa per omnes 860
860  Juravi, duodena dies quam surgeret orta,
861  Ni cupidae interea digressum fama tulisset,
862  Dicturam nil ante tibi, ne turpibus ora
863  Fletibus, ac pulcros foedares corporis artus.
864  Quin age nunc puris te vestibus indue lota,
865  Atque altae circum lectis comitata puellis
866  Conscendens penetrale domus fer vota Minervae:
867  Illa tibi reddet

clamore fremebant
883  Tecta per et sedes, studioque elatus inani
884  Sic aliquis dixit, jam jam regina hymenaeos
885  Apparat optatos haud structae conscia caedis.
886  Sic aliquis: sed vera latent, ac decipit error
887  Incautas agitans vana inter gaudia mentes.
888  Queis tunc Antinous: vos o generosa juventus
889  Ponite, ait, magnosque animos, atque ora tenete, 890
890  Audiat haec aliquis ne

decipit error
887  Incautas agitans vana inter gaudia mentes.
888  Queis tunc Antinous: vos o generosa juventus
889  Ponite, ait, magnosque animos, atque ora tenete, 890
890  Audiat haec aliquis ne dicta, ac perferat intro.
891  Quin agite ac taciti surgentes, omnibus una
892  Quae potior placuit, fraudem properemus, amici.
893   Haec fatus, subito bisdenos deligit acres
894  Ipse

vana inter gaudia mentes.
888  Queis tunc Antinous: vos o generosa juventus
889  Ponite, ait, magnosque animos, atque ora tenete, 890
890  Audiat haec aliquis ne dicta, ac perferat intro.
891  Quin agite ac taciti surgentes, omnibus una
892  Quae potior placuit, fraudem properemus, amici.
893   Haec fatus, subito bisdenos deligit acres
894  Ipse viros. properant ad navim in litore stantem,

902  At vero summum regina ingressa cubile,
903  Non potus, non illа cibi memor, аnxia stratis
904  Incubuit. metus acer agit, num funera natus
905  Effugiat, moriens an fato occumbat acerbo?
906  Ac velut ille leo juvenum turbante caterva
907  Multa timet, volvitque animo, qua se undique clausus
908  Expediat: sic multa agitantem ac multa putantem
909  Corripuit somnus reginam. fessa quietem 910

funera natus
905  Effugiat, moriens an fato occumbat acerbo?
906  Ac velut ille leo juvenum turbante caterva
907  Multa timet, volvitque animo, qua se undique clausus
908  Expediat: sic multa agitantem ac multa putantem
909  Corripuit somnus reginam. fessa quietem 910
910  Accipit, atque omnes solvuntur protinus artus.
911  Heic virgo molita novam Tritonia fraudem
912  Effinxit tenuem sine

illum errantem terris gens barbara perdat!
939  Nam misero multi fatum crudele minantur, 940
940  Ante redux patrii visat quam litora regni.
941  Talia Penelope: contra vacua umbra loquuta.
942  Fide, ait, ac tantos animo ne finge timores:
943  Talis enim dux alma viae est, sibi legerit heros
944  Quam comitem quivis, tam forti pectore pollet,
945  Pallas magna Jovis soboles, eademque gementem
946  Te miserans

ultricibus armis?
25  Telemachum vero, potis es namque ipsa, per undas
26  Duc age duc patriae ad fines: dent carbasa retro,
27  Illusaque proci relegant iter omne carina.
28  Dixit; Mercuriumque vocans, ac talia mandans:
29  I nate o semper mihi fide, i nuncius, inquit,
30  Atque haec auricomae perfer mea certa per auras 30
31  Jussa deae: placitum nobis, ut fortis Ulysses
32  Naviget actutum sine ductu

Dardanidum praeda. sic illum certa redire
43  Fata volunt, patriae sic notas visere sedes.
44  Juppiter haec. paret jussis Cyllenius ales,
45  Pulcraque subnectit niveis talaria plantis
46  Aureaque ac semper florentia, quae freta supra
47  Immensasque levem terras per inania portant
48  Aerio volucris pariter cum flamine venti.
49  Accipit et virgam dextra, qua lumina mulcet,
50  Sopitosque hominum,

Ignotis nam fata vetant occumbere in oris
124  Distractum a sociis: fatale est rursus amicos
125  Visere, et optatas post longum tangere sedes.
126  Dixerat. his dictis exhorruit alma Calypso,
127  Ac trepido tales effudit pectore voces.
128  Di genus adversum nobis, quaenam improba tantum
129  Invidia, haud vacuo divas requiescere lecto,
130  Si qua virum placito carum sibi junxit amore? 130
131  Sic

177  Gurgite spumantis nerei vada turgida sulces.
178  Ipsa autem cereremque tibi laticesque lyaeos
179  Expediam, fontemque feram, queis pulsa facessat
180  Dira fames. Vestem super addam, ac flamina mittam 180
181  Ventorum a tergo spirantia, quae cita fines
182  Ad patriae incolumem lapsu te praepete reddant;
183  Si modo caelieolae stellantia templa colentes
184  Adnuerint, quorum vis

mihi cognite mentis
198  Ingenio, quae dicta tuo de pectore promis?
199  Audiat hoc tellus, et desuper arduus aether,
200  Et subter stygis unda fluens, dis maxima cujus 200
201  Relligio est sanctum jurare ac fallere numen:
202  Clades nulla tibi per me, nil triste paratur.
203  Consilium, quod ego caperem, do scilicet, ipsam
204  Si qua gravis pariter fors rerum et cura teneret
205  Sollicitam. mens aequa

ego caperem, do scilicet, ipsam
204  Si qua gravis pariter fors rerum et cura teneret
205  Sollicitam. mens aequa mihi est, nec viscera ferro
206  Stant rigido; miseris ultro succurrere novi.
207  Dixerat, ac celeres gressus tulit ante; nec ille
208  Segnius ingrediens divae vestigia servat.
209  Utque cavam tetigere specum, consedit Ulysses
210  Magnanimus solio, quo se Cyllenius ales 210
211  Sustulerat. tum

ingrediens divae vestigia servat.
209  Utque cavam tetigere specum, consedit Ulysses
210  Magnanimus solio, quo se Cyllenius ales 210
211  Sustulerat. tum nympha dapes mortalibus aptas
212  Aggerat, ac bacchi spumantia pocula ponit.
213  Sedit et ipsa ducem contra; cui protinus almae
214  Ambrosiam famulae dulcem nectarque tulere.
215  Jamque alacres ambo tendunt ad fercula dextras,
216  Vescunturque

dea magna; meam tibi cedere et ipse
232  Penelopem fateor membrisque atque oris honore;
233  Quippe olli mortale genus, tua forma perennis
234  Stat sine fine, animus nec secius ardet abire
235  Scilicet, ac patriae dilectas visere sedes.
236  Si vero divum quis in aequore saeviat atro,
237  Omnia durando patiar, non pectore gestans
238  Corda ignara mali; bello jactatus, et alto
239  Namque tuli jam multa:

intertexta; tum flavo vertice mytram
250  Imposuit properans reditum non segnis Ulyssi. 250
251  Principio solido e ferro dat habere bipennem
252  Ingentem: hinc acies atque hinc splendescit acuta,
253  Ac teritur qua parte manu, sustentat eamdem,
254  Ceu capulus, pulcro radix oleagina ligno;
255  Datque alia instrumenta artis. dein tramite noto
256  Ducit ad extremi secretam litoris oram
257  In nemus

silvam, in penetrale recessit
262  Digrediens dea pulcra: instat contra impiger heros,
263  Aggrediturque nemus ferro, celeratque laborem.
264  Jamque adeo immani bisdenos corpore truncos
265  Straverat, ac ferro laevans aequarat acuto,
266  Directosque omnes ad normam exegerat. utque
267  Adtulit optanti terebras formosa Calypso,
268  Protinus insistens terebravit robora, et actis
269  Omnia firmavit clavis

ferro laevans aequarat acuto,
266  Directosque omnes ad normam exegerat. utque
267  Adtulit optanti terebras formosa Calypso,
268  Protinus insistens terebravit robora, et actis
269  Omnia firmavit clavis ac nexibus aptans
270  Sese inter. jamque ille ingenti mole carinam 370
271  Condiderat solus, patulae quo tempore cymbae
272  Vix alius fundum strueret faber inclitus arte.
273  Addit transtra, addit

dea, irriguo postquam illum flumine lavit,
288  Mollibus et niveos intexit vestibus artus.
289  Dat quoque vina, dat et fontes, epulisque parandis
290  Apta locat large variarum munera rerum, 290
291  Ac lenem innocuo submittit murmure ventum.
292  Vela facit laetus, zephyrisque faventibus heros
293  Fertur aperta volans per caerula. jamque residens
294  Ipse gubernaclum torquet, nec lumina somno

subvertit miscens, atque excitat omnes
317  Ventorum pelagique minas. jam nubila condunt
318  Telluremque fretumque; polo nox incubat atra.
319  Una eurusque notusque ruunt, zephyrusque protervus,
320  Ac vastos boreas volvens ad litora fluctus.
321  Extemplo collapsi artus solvuntur Ulyssi,
322  Turbatoque haeret gelida formidine sanguis:
323  Ingemit, ac tales effundit pectore voces.

protervus,
320  Ac vastos boreas volvens ad litora fluctus.
321  Extemplo collapsi artus solvuntur Ulyssi,
322  Turbatoque haeret gelida formidine sanguis:
323  Ingemit, ac tales effundit pectore voces.
324  Heu quinam excipiet miserum me denique casus,
325  Vel quid agam? fueritne verax alma Calypso,
326  Nunc vereor, quae fata monens horrenda deorum
327  Dicebat, patrios

a vertice fluctus
343  Impulit horrendum stridens, totamque cаrinam
344  Concussit. cadit ille ruens, clavumque remittit
345  Avulsum e manibus; tum malo adverso procella
346  Ingruit ac medium glomerato turbine frangit:
347  Nant procul antennae dilapsaque vela per aequor.
348  Ast illum rapido tenuit sub gurgitis aestu
349  Unda diu superas quamprimum emergere in auras
350  Conantem

e flava totoque e vertice manat.
354  Nec tamen oblitus tanto in discrimine navim,
355  Sed valido nisu luctatus in aequore captam
356  Arripuit, seditque intus fata ultima vitans:
357  Ipsam agit ac partes maris aestus torquet in omnes.
358  Ac veluti, scythicis aquilo quum saevus ab oris
359  Incubuit campis autumni tempore, et altum
360  Insonuit, raptat sentes atque arida differt 360
361  Gramina,

tamen oblitus tanto in discrimine navim,
355  Sed valido nisu luctatus in aequore captam
356  Arripuit, seditque intus fata ultima vitans:
357  Ipsam agit ac partes maris aestus torquet in omnes.
358  Ac veluti, scythicis aquilo quum saevus ab oris
359  Incubuit campis autumni tempore, et altum
360  Insonuit, raptat sentes atque arida differt 360
361  Gramina, seque leves glomerant per inane manipli:

pelagi dea magna, almoque insignis honore.
368  Illa Ithacum rabido miserata in gurgite ferri
369  Languentemque aegrumque, volans par omnia mergo
370  Prodiit e fluctu, navimque ingressa resedit, 370
371  Ac propior sic fata. Quid o tibi rector aquarum
372  Tam graviter saevit, tantas et suscitat iras?
373  Infelix! At non te perdet in aequore, quamvis
374  Id quoque, si possit, cupiat furialibus orsis.
375  Quin

428  Clara polo effulsit, posuerunt murmura venti,
429  Pacatusque stetit ridenti marmore pontus:
430  Vidit et ille altam propius consurgere terram 430
431  Intendens aciem summa sublimis ab unda.
432  Ac veluti gnatis vita est jucunda parentis
433  Cui misero longum sedit vis morbida membris,
434  Incubuitque malum numen; tum rursus amatam
435  Di faciles reddunt depulsa tabe salutem:
436  Haud

434  Incubuitque malum numen; tum rursus amatam
435  Di faciles reddunt depulsa tabe salutem:
436  Haud aliter cupido jucunda apparuit olli
437  Vertice frondifero tellus adsurgere visa.
438  Innatat, ac pedibus nitens conscendere litus
439  Adcelerat. sed postquam aberat non longius arvis,
440  Quam vox auditur resono clamantis ab ore, 440
441  Illisi ad cautes hausit strepitantia ponti
442  Murmura. namque

et objectis scopulorum horrentia saxis.
447  Tum vero gelidus circum praecordia sanguis
448  Diriguit, gemitumque trahens: heu visere postquam
449  Insperata dedit facilis mihi Juppiter arva,
450  Ac propiora sequens adii spatia humida terris, 450
451  Nusquam, ait, egressus patet atro e gurgitis aestu.
452  Cautibus horrescit praetentum litus acutis,
453  Rauca fremit circum unda, super juga laevia candent,

etiam sacer est, quicumque virorum
496  Adsistat curis gravibus jactatus, ut ipse
497  Ingredior nunc amne tuo, genibusque propinquo:
498  Supplicis o miserere pater; tua numina adoro.
499  Dixerat. ac fluvius sedato gurgite fluctus
500  Leniit, et stagni in morem, lentaeque paludis 500
501  Stravit aquas, gremioque intrantem accepit amico.
502  Ille autem genua inflectens, contraxit et ambo

ornatam cultu, similemque parare,
33  Conjugis ad cari sedes quicumque sequentur.
34  Hinc oritur laus certa, hominumque it fama per ora
35  Didita, qua genitor gaudet, quaque optima mater.
36  Quin simul ac radiis aurora retexerit orbem
37  Loturae properemus: ego comes addita tecum
38  Ipsa adero, curamque omnem partibor, ut una:
39  Expedias mecum facili te nympha labore,
40  Non etenim, mihi crede, diu

currusque citatus
97  Fert positasque supra vestes, ipsamque puellam
98  Haud solam; famulantum una nam turba sequuta est.
99  Quae vitrei postquam venere ad fluminis undas
100  Structa aderant ubi labra, ac puro affusus ab amne 100
101  Semper abundabat purgandis sordibus humor;
102  Cornipedes solvere jugo, atque in pascua laetos:
103  Propter aquas ripis egere virentibus. hinc et
104  Accipiunt,

iterum clades ut saeva fatiget
199  Immeritum. neque enim credo pia numina ponent
200  Exitiis finem, sed multa prioribus addent. 200
201  Ergo oro miserere: mihi tu prima salutis
202  Spes misero ostensa, ac primam te in vota vocavi
203  Post tantas pelagique minas caelique procellas
204  Omnibus heic errans ignotus. moenia gentis
205  Ipsa doce o facilis regina, ipsa indue egentem,
206  Huc veniens lacerum

225  Haec habitant Phaeaces; ego alto sanguine creta
226  Magnanimi Alcinoi, cui parent omnia, et unus
227  Imperioque regit sceptrisque potentior urbem.
228  Haec ubi fata, vocat famulas ac talia mandat,
229  O gressus cohibete: viro cur denique viso ubi
230  Diffugitis? saevumne hostem advenisse putatis? 230
231  At non ille satus, nec Phoebi lumen et auras
232  Spero equidem aspiciet

velit his mecum semper considere terris:
282  Vos epulas jam ferte viro, jam fundite vina.
283  Haec illa: audivere alacres, nec jussa morantes
284  Apposuere dapes cum bacchi nectare. at heros
285  Vescitur ac raptim spumantia pocula siccat,
286  Ex longo collecta fames namque improba suadet.
287  Sed jam nympha viam celerans altoque plicatas
288  Imponit curru vestes, bijugosque volucres
289  Sub juga panda

bijugosque volucres
289  Sub juga panda trahit. dein ipsa ut celsa resedit,
290  Affatur Laërtiaden his vocibus usa. 290
291  Surge age; turrigeras urbis properemus ad arces,
292  Conspicies florem Phaeacum ac prima virorum.
293  At sapias licet ipse, tamen monuisse juvabit,
294  Ne secus ac moneo, facias, dum per sola culta,
295  Ac pingues inter cursum celerabimus agros,
296  Post currum propior commixtus in

Laërtiaden his vocibus usa. 290
291  Surge age; turrigeras urbis properemus ad arces,
292  Conspicies florem Phaeacum ac prima virorum.
293  At sapias licet ipse, tamen monuisse juvabit,
294  Ne secus ac moneo, facias, dum per sola culta,
295  Ac pingues inter cursum celerabimus agros,
296  Post currum propior commixtus in agmine fido
297  Carpe viam, trito bigas ego tramite ducam.
298  Haud procul

age; turrigeras urbis properemus ad arces,
292  Conspicies florem Phaeacum ac prima virorum.
293  At sapias licet ipse, tamen monuisse juvabit,
294  Ne secus ac moneo, facias, dum per sola culta,
295  Ac pingues inter cursum celerabimus agros,
296  Post currum propior commixtus in agmine fido
297  Carpe viam, trito bigas ego tramite ducam.
298  Haud procul aspicies urbem, quam maxima cingunt
299  Moenia,

reditu potiare. a tramite recto
334  Haud procul est lucus, viridi qui procubat umbra
335  Populea, armisonae divae sacer: exsilit intus
336  E gelidis fons lene sonans argenteus undis,
337  Ac circum irriguo pubescit gramine pratum.
338  Heic etiam campique mei genitoris et horti
339  Pomiferi florent, semoti haud longius urbe, 340
340  Quam sonus adveniat missus clamantis ab ore.
341  Ergo ibi

longius urbe, 340
340  Quam sonus adveniat missus clamantis ab ore.
341  Ergo ibi tu residens maneas, dum moenibus altis
342  Nos introgressae patrias veniamus ad aedes.
343  Postquam autem tetigisse fores ac limina credes,
344  Tunc urbem progressus adi, sedesque require
345  Alcinoi. fuerit quaerenti noscere magnus
346  Nec labor: ipse etiam puer infans ducat ad alta
347  Atria; turrito se tantum vertice

citis invecta rotis devenerat urbem;
3  Altaque ubi patriae tetigit penetralia sedis,
4  Vestibulum ante ipsum levis adstitit. undique fratres
5  Circumstant laeti reducem, solvuntque jugales,
6  Ac nitidas portant septa intra regia vestes.
7  Virgo autem thalamum scandit; longaevaque custos
8  Eurymedusa olli flagrantia lumina praefert.
9  Hanc ex Epiro curvis duxere carinis,
10  Munus et Alcinoo

gressum antetulit celerans; nec segnior heros
40  Vadentem sequitur, mediaque incedit in urbe 40
41  Haud ulli visus. neque enim Jove nata sinebat
42  Cernier, obscuro quae texerat aëre circum,
43  Ac densis nebulae gradientem offuderat umbris.
44  Miratur Laërtiades portusque, carinasque,
45  Ipsorumque fora heroum, surgentiaque urbis
46  Moenia praetentis, visu mirabile, vallis.
47  Postquam autem

gradientem offuderat umbris.
44  Miratur Laërtiades portusque, carinasque,
45  Ipsorumque fora heroum, surgentiaque urbis
46  Moenia praetentis, visu mirabile, vallis.
47  Postquam autem tetigere fores ac regia tecta,
48  Talibus est aggressa virum Tritonia dictis.
49  Haec quaesita domus, regisque optata verendi
50  Atria: ducentes intro convivia lectos 50
51  Aspicies proceres. tu certo limina gressu

intro convivia lectos 50
51  Aspicies proceres. tu certo limina gressu
52  Nil dubitans metuensve subi: re praestat in omni
53  Scilicet, audaci cui gliscit pectore virtus,
54  Ignotas licet ille domos ac litora lustret.
55  Reginam heic primum, proprio quam nomine dicunt
56  Aretam, invenies: orta est genitoribus isdem,
57  Ex quibus Alcinous venit prognatus in auras.
58  Primum Nausithoum fudere in

lumina noctem.
112  Quinquaginta intus famulae, pars frangere saxo
113  Sueta opere assiduo Cereris flaventia dona;
114  Texere pars telam, teretes et pollice fusos
115  Versare. una omnes resident ac brachia motant,
116  Intenduntque manus: ceu populus incita vento
117  Frondiferos agitat concusso stipite ramos.
118  Palladius textis humor destillat ab udis
119  Suave liquens. tantum namque illic

jam maturos, mutato hand mense, racemos.
144  Haec circum vario sedes de cespite surgunt
145  Limite in extremo camporum, omnique virescunt
146  Tempore. tum gemini saliunt e marmore fontes,
147  Ac diversa petunt: vitreo pede labitur hortum
148  Per totum hic late trepidans, fluit ille sub aulae
149  Limina, ubi laeti semper Phaeaces aquantur,
150  Talia in Alcinoi tectis felicia divum 150

nos ut consuevimus ante,
32  Maturemus opem: neque enim suspiria fundit
33  Longa diu, quicumque meas accedit ad oras
34  Indigus auxilii, frustraque heic tempora ducit.
35  Quare agite, ac nigram deducite litore puppim
36  Haud prius expertam fluctus: duo scandite supra
37  Quinquaginta una lectae fortissima pubis
38  Corpora, et instructis circum latera ardua remis
39  Provehite. hinc

fletu. nec quisquam lumina vidit
102  Spargentem lacrimis, gemitusque e corde cientem,
103  Ni pater Alcinous. qui juxta ut forte sedebat,
104  Turbatumque oculis sensit, graviterque gementem
105  Audiit, ac tales effudit pectore voces.
106  O proceres, vosque o magni fortissima cives
107  Robora, sat dapibus pasti sollemnibus una,
108  Perpetuaque dapum socia testudine capti
109  Jam surgamus, ait. variis

ineunt effusi e carcere: jamque 130
131  Corripuere viam celeres, pedibusque volantes
132  Pulveream glomerant nubem. levis agmine tandem
133  E socio et ventis Clytonaeus et ocyor igne
134  Effugit, ac spatii quantum jumenta per agros
135  Signant ante boves, tantum post terga reliquit;
136  Antevolans comites, coetuque immixtus amico est.
137  Inde alii media juvenes luctantur arena
138  Durum opus

„vinccre“ speret.
223  Sic diva: exsiliit laetanti рectore Ulysses
224  Aspiciens circo in medio, qui laudibus ipsum
225  Ornassetque bonus dictisque excisset amicis:
226  Ac levius tali est ad pubem voce profatus.
227  Illuc, o juvenes, illuc vos tendite jactu:
228  Experiar dehinc rursus „Rusus“ ego, rursusque vel illud,
229  Vel spatium

et caestu mecum, luctave, vel acri
233  Contendat cursu. non ullum ex agmine toto
234  Phaeacum, excepto uno Laodamante, recuso.
235  Ille hospes meus est: caro quis pugnet amico?
236  Demens, ac similis vesano corde furenti
237  Quippe agitur, quicumque alienis audet in oris
238  Hospitibus certare suis: ille immemor ultro
239  Votaque fortunamque optataque commoda turbat.

545  Nec plura. ille deo plenus sic ora resolvit
546  Carminis hinc feriem repetens, avecta carinis
547  Pars Danaum ut longe phrygio de litore cessit
548  Ignibus injectis in castra; ac moenia Trojae
549  Altera pars ingressa ingentibus abdita claustris, 550
550  Et glomerata Ithacum circa consederat urbe
551  In media. nam sponte sua dementibus orsis
552  Ipsi Troes

574  Conserere illum ausum pugnam, facilique Minervae
575  Auxilio fretum tandem vicisse canebat.
576  Finierat vates: cantu commotus at heros
577  Moerebat, lacrimisque genas atque ora rigabat;
578  Ac veluti carum luget quum femina sponsum
579  Collapsum patriae celsis sub moenibus urbis 580
580  Dum cladem a gnatis carisque a civibus arcet:
581  Illa videns multo lapsantem in sanguine, et aegrum

vocabant,
609  Et cives, et rura urbi vicina tenentes?
610  Namque hominum nemo est sine nomine, ut ortus in auras
611  Prodiit aetherias primum, sive improbus ille,
612  Sive probus contra est: simul ac genuere parentes,
613  Nomina jucundis gaudent imponere natis.
614  Dic patrios etiam fines, dic moenia gentis,
615  Ut referant te sponte alienae haud mentis egentes
616  Consiliique rates? nostris non

poterant procedere pinus,
68  Ingenti quam quisque viros ter voce vocasset,
69  Quos rapuit Ciconum miseros mors invida campis.
70  Juppiter extemplo boream cum turbine magno 70
71  Exciit, ac nebulis horrentibus abdidit omnem
72  Telluremque fretumque: polo intempesta ruit nox.
73  In latus obliquant se naves, velaque venti
74  In diversa trahunt validi, discissaque frangunt.
75  Nos trepidi

toros, navesque epulamur ad altas.
93  Mox ubi pulsa fames, socios ex agmine lectos
94  Ire duos jubeo, praeconemque insuper addo,
95  Qui loca vestigent, et gentis nomina quaerant.
96  Haud secus ac jussi faciunt, subitoque profecti
97  Lotophagos adeunt. non illis triste minantur
98  Indigenae, clademque parant, at florea loti
99  Germina dant ultro. sed enim data munera quisquis
100  Attigit

grandes, mediique, et nati nuper in auras.
242  Omnia vasa sero nabant: mulctralia juxta,
243  Cymbiaque adstabant mulgendo accommoda lacti.
244  Heic primum socii monuere coagula pressa
245  Surripere, ac subito retro vestigia ferre
246  Ad navem abductis gregibus: tum solvere ventis
247  Carbasa, et undisoni remeare per aequora ponti.
248  Fecissemque utinam! sed sperans munera, et ardens
249  Nosse

calido sanguis de vulnere manat,
420  Hirsutumque supercilium, setosaque lucis 410
421  Urit claustra vapor media ardescente corusci
422  Sede oculi; crepitat flammis jamque intima radix.
423  Ac veluti magnam properans quum forte bipennem
424  Rore faber gelido candentem tingit, et undis
425  Durat (sic etenim vires rigor accipit aeris;)
426  Mersa sonat stridetque lacu: non segnius olli

tergum, villoso et ventre volutus
470  Delitui subter, manibusque in vellere denso 460
471  Implicitis fidens animo, nec territus haesi,
472  Usque sub aurorae croceum Titanidis ortum.
473  Quae simul ac rutilo suffudit lumine montes,
474  Cornigeros e rupe mares in pascua Cyclops
475  Exigit; haud mulctae stabulis atque ubera multo
476  Lacte graves agnae pariter mollesque capellae
477  Balabant dominum

et tortos campis laxare rudentes.
603  Nulla mora est: dictis parent, cunctique locati
604  Considunt transtris, et remis spumea volvunt
605  Aequora. jam fugiunt terrae, vehimurque per undas
606  Solliciti ac duro sociorum funere tristes. HOMERI ODYSSEAE LIBER DECIMUS.
1  Protinus Aeoliam veni, qua fluctibus acta

revocate animum, atque accumbite mensis.
184  Talia stans propius memoro, paretque juventus
185  Undique conveniens, mirataque litore cervum
186  Obstupet, et magna defixa in mole moratur,
187  At simul ac omnes explerunt lumina visu,
188  Puro in fonte manus loti convivia mensis
189  Laeta parant celeres, occasum et solis ad ipsum
190  Implentur dulci baccho largaque ferina. 190
191  Quum subiit sol stagna

ut amore potiti
346  Mutua firmemus nos inter foedera pacis.
347  Talia cui fanti refero. mollire furentem
348  Posse etiam speras precibus, convertere nostros
349  Ausa prius socios in vultum ac terga ferarum;
350  Nunc autem in thalamum, si captum fallere possis, 350
351  Invitans me blanda? ut mollem et honore carentem
352  Perfida post reddas nudatum turpiter artus.
353  Sed non ante tuum meme

420  Emensum per iter. dixit; nec jussa moratus 420
421  Protinus ad navim celerans vectigia torsi:
422  At juvenes sola pelagi resonantis in acta
423  Tristia foedabant lacrimis manantibus ora.
424  Ac veluti molles vitulae circum ubera matrum,
425  Quum redeunt campis dulci jam gramine pastae,
426  Saltibus adversae ludunt; nec vincla nec illas
427  Ulla tenent jam septa; at circum armenta vagantur,

545  Structurumque pyram cumulatam rebus opimis.
546  In primis vero nigranti vellere soli
547  Tiresiae sponde, pecudes qui maximus inter
548  Lanigeras aries vestris in ovilibus errat.
549  At simul ac precibus manes in vota vocatis,
550  Ense aries cadat ictus, et atri velleris agna 550
551  Versa Erebi ad fauces: tu contra averte reflectens
552  Cervicem, fluvioque subi: circumundique fusae

assuetos juvenes tua perdere luxu
125  Omnia, dum fidum tentant pervertere donis
126  Conjugis optatae pectus: mox digna rependes
127  Supplicia, atque ultor merita vim caede piabis.
128  At simul ac sontem turbam demiseris orco,
129  Sive dolo furtim, seu pugna aggressus aperta,
130  Accipiens habilem tum laevi ex abjete remum 130
131  Vade age, dum venias populos procul actus ad illos,
132  Qui

161  Tiresiae levis umbra, haec postquam oracula fudit.
162  Ast ego, dum veniat mater, fusumque cruorem
163  Ebibat, opperior cupidus. quo protinus hausto
164  Agnovit sobolem lacrimans, ac talibus infit:
165  Quae vivum te, gnate, vices, quae fata tulerunt
166  In leti sine luce domos, atque invia vivis
167  Litora? circum obeunt lymphis torrentibus amnes,
168  Oceanusque sinu vasto, quem

imagine ludit:
230  Haec homines sed forma manet, quum spiritus artus 230
231  Deserit. haud etenim salientes sanguine venae,
232  Ossibus aut haerent nervi: vis ignea molem
233  Corpoream absumit, simul ac nos vita reliquit;
234  Ast anima in tenues somno par evolat auras.
235  Quin age post lucem repetens atque omnia servans
236  Dicta redux eadem nuptae narrare memento.
237  Talia nos inter; subito sese

322  Omnibus, alma tulit quos terra, et mole priores
323  Et pulcro aspectu post fulmineum Oriona.
324  Vix etenim nonum tulerat sol aureus annum,
325  Jamque novem cubitos lata se mole ferebant,
326  Ac totidem longis aequabant jugera membris.
327  Ausi etiam superos inimica in bella vocare,
328  Armaque, et horrisona mortem cum caede minari,
329  Stellifero magnum sunt Ossam imponere Olympo,

huic breviter: quid talia poscis, Atrida,
484  Ignarum, vivatne haeres tibi carus Orestes,
485  An periit? dictis haud fas me fingere vana.
486  Hаc vice sermonum dum sede moramur in una
487  Solliciti ac tenero spargentes lumina fletu;
488  Ingens ante oculos Pelidae venit Achillei,
489  Et Patrocli, Antilochique simul sine viribus umbra,
490  Ajacisque, ibat cunctis qui major Achivis, 490
491  Et, post

et exstinctus veteres in pectore volvis
580  Irarum flammas, arma es fatalia necdum 580
581  Oblitus, statuere dii quae tristia Grajis?
582  Tale etenim periit columen. te propter Achivi
583  Non minus ac propter Pelidae funus adempti
584  Lugemus moesti; nec luctus altera tanti
585  Caussa, nisi iratus graviter Saturnius odit
586  Quod Danaos; ille haec tibi tristia fata paravit.
587  Huc age jam

alma choros Aurora, atque aureus axi
5  Jungit equos Sol ipse. stat acta in litore puppis,
6  Nosque una egressi dulci tellure potimur,
7  Sternimur et somno, lucis dum fulgeat ortus.
8  Qui simul ac roseo primum se ostendit Eoo,
9  Continuo socios praemisi ad limina Circes,
10  Ut miseri exstinctos referant Elpenoris artus. 10
11  Robora nos autem, qua celso vertice silva
12  Tollitur, aggressi

monstrum
236  Scylla rapax mihi dicta fuit, ne forte timentes
237  Ima ratis tabulata petant, remosque relinquant.
238  Heic etiam misero Circes mihi pectore tristes
239  Exciderant monitus: nam contra ac jussa ferebant
240  Arma amens cepi, longoque hastilia ferro 240
241  Bina manu crispans prorae surgentis in ipso
242  Fine steti, poterat prius unde horrenda videri
243  Scylla meis luctumque ferens et

260  Respiciens navimque simul, simul acta meorum 260
261  Corpora, vix summo pendentia brachia saxo
262  Elatosque pedes vidi me saepe vocantum
263  Nomine, et extremos gemitus in morte cientum.
264  Ac veluti residens viridi piscator in acta,
265  Incautos longa quum fallit arundine pisces
266  Objiciens tecto letalia pabula in hamo,
267  Tollit anhelantes, siccaque exponit arena.
268  Semineces: sic

viri. Туrio pictae jam murice vestes, 10
11  Caelatumque aurum, quaecumque et ditia dona
12  Attulerunt proceres Phaeacum, condita in arca
13  Omnia sunt. solido nunc quisque ex aere lebeta,
14  Ac tripodem det quisque super. post certa redibit
15  Pars pretii toto e populo; non omnia namque
16  Fas unum tribuisse. haec postquam maximus heros
17  Fatus erat, plausu cuncti assensere secundo
18  Ad

Demodocus simul ore canens. at fortis Ulysses
30  Suspiciens crebro caelum, solemque cadentem, 30
31  Pronus ut hesperias curru descendat in undas
32  Optat, et impatiens studio jam gestit eundi.
33  Ac veluti impasto tota cui luce jugales
34  Invertere gravi fecundas vomere glebas,
35  Occidit optanti prono sol igneus axe
36  Agricolae; fesso tum pectore gliscit edendi
37  Ardor, et exstimulat cupidum;

dixit: nec jussa moratur
58  Pontonous cratera ferens atque ordine miscens
59  Omnibus. hi taciti libant, divosque precantur
60  Per sedes late; quos inter solus Ulysses 60
61  Adstitit, ac multo spumantia pocula baccho
62  Tradidit Aretae sic ipsam affatus ab ore.
63  O salve regina mihi, dum tarda senectus,
64  Parcarumque sinant leges, ac debita fata.
65  En ego discedo; tu contra in

inter solus Ulysses 60
61  Adstitit, ac multo spumantia pocula baccho
62  Tradidit Aretae sic ipsam affatus ab ore.
63  O salve regina mihi, dum tarda senectus,
64  Parcarumque sinant leges, ac debita fata.
65  En ego discedo; tu contra in sedibus hisce
66  Et populo et gnatis precor alma et rege fruare.
67  Sic fatus tendit gressus ad limina, et una
68  Alcinoi it missus celerans vestigia

hominum patitur vestigia, et almos
117  Altera sacra deos, nigrum quae vergit ad austrum,
118  Excipit, haud tangenda viris, at pervia tantum
119  Caelicolis. huc se tunc noto in litore navis
120  Condidit ac media plus parte resedit arena 120
121  In sicca; valido sic incita remige venit!
122  Emicat in terram pubes, etiamque cubantem
123  Mollibus in stratis, etiam alto lumina somno
124  Devinctum exponit

praedixerat adfore tempus,
190  Quo validam nobis redeuntem ad litora puppim 190
191  Perderet in pelago, scopulumque opponeret urbi.
192  Haec senior, quae jam perfecta en cernitis ipsi.
193  Verum agite, ac jussis omnes parete volentes,
194  Nunc jubeam quaecumque viri: deducere ponto
195  Mittite, qui veniat nostras post hospes ad oras
196  Indigus auxilii: lectos at rite juvencos
197  Bissex Neptuno sacras

procos mulctasset acerba.
210  Propterea facies late mutata locorum 210
211  Tota videbatur, diversaque semita ad urbem
212  Portusque scopulique atque ipsa virentia prata
213  Arboribus versis. Stetit ille, ac lumina volvens
214  Prospectumque petens late omnem et litora lustrans
215  Flevit, et ingenti concussus corda dolore
216  Percussitque femur manibus vocemque profudit.
217  Heu mihi quas hominum terras,

meritasque capit pro crimine poenas.
234  At nunc praestat opes, totamque invisere gazam,
235  Ne mihi quid secum abstulerint fugiente carina
236  Longe iter ingressi. dixit; rutilosque lebetas,
237  Ac tripodas, fulvumque aurum, vestesque recenset
238  Enumerans. quae salva videt quamquam omnia, tristes
239  Non tamen absistunt curae: perculsus amore
240  Ingemit heu patriae, et resonas procedit ad undas 240

264  Terra quidem praerupta, citisque haud apta quadrigis,
265  Nec sterilis tamen est, aequato ingentia quamvis
266  Haud pateat per prata solo. fert ubere gleba
267  Et cererem et bacchi latices, ac semper abundans
268  Imbribus irriguis florentique uvida rore
269  Educat et silvas late, dumisque virescens
270  Optima caprigeno pecori est et bobus alendis. 270
271  Quin et Pergameas ingens pervenit

sic caeco per noctem errore viarum
302  Venimus huc acti, portuque subivimus alto
303  Praecipites. non cura dapes subit ulla parandi
304  Jejunis longum, sed fessi in litore corpus
305  Sternimus, ac somno lassos componimus artus.
306  Heic me grata quies miserum decepit; at illi
307  Interea eductis opibus, quaecumque fuere
308  Devectae, positisque, ubi stratus membra fovebam,
309  Effugiunt,

quantum ignotis erravi in fluctibus acrem
348  Corde fovens luctum, donec solvere periclo
349  Me faciles tandem superi. Phaeaces adire
350  Tu, fateor, me diva tuo cum numine sancto 350
351  Jussisti, ac melius miseris confidere rebus.
352  Nunc te per genitorem oro (nam dulcia nondun
353  Regna Ithacae tetigisse reor, verum avius oris
354  Neicio queis jactor longe; tuque ipsa videris
355  Ludere

371  Amissis reditum dulcem tibi fata parare.
372  Non tamen et volui patruum contendere contra
373  Indomitos alto volventem corde furores,
374  Infestumque tibi rapto pro lumine nati.
375  Ac ne vana putes mea dicta, en aspice sedes
376  Jam patrias: ingens portus Phorcynis in illa
377  Caerulei stat parte senis; viden ardua ramos
378  Explicat ut patulas mihi sacra in vertice oliva?

erunt, virgo tantum sinat orta Tonante
392  Vivere me, natumque suo mihi numine firmet.
393  Talia fundebat supplex, quum caesia diva:
394  Fide, ait, haec tacitum nec pectus cura fatiget.
395  Ac primum advectas parte interiore sub antro
396  Umbroso condamus opes, ubi salva manebunt
397  Omnia; dein pacto quo sint videamus agenda
398  Cetera, uti recte cedant, nec plura loquuta
399  Antrum immane

procum dapibus largis epulata vorarat;
19  Ipse quibus custos semper deducere in urbem
20  Jusserat ex omni numero, qui pinguior esset 20
21  Ante alios; soli tercentum ex agmine stabant
22  Ac decies seni. vicini ad tecta jacebant
23  Ore canes quatuor villoso, eduxerat acres
24  Quos sibi praesidio senior gregibusque futuros.
25  Tum laeves ocreas plantis aptabat acuto

65  Pubere sub domino prohibet dare magna petenti.
66  Illum autem a patria longe vis saeva deorum
67  Distinet, ingenti qui me complexus amore
68  Largus opesque mihi proprias, sedesque parasset,
69  Ac ditem thalami sociam; quae munera suerunt
70  Multa laboranti famulo concedere reges, 70
71  Cui facilis deus auctat opus, velut omnia nobis
72  Aucta fovet servatque. idcirco multa tulissem
73  Praemia,

jamque exta ferens fumantia flammis
84  Dat subito transfixa duci, cerealiaque addit
85  Spargens dona super, tum dulci munere bacchi
86  Spumantem large solidum cratera coronans
87  Considit contra, dictis ac talibus infit.
88  Utere nunc epulis, ipsi queis utimur, hospes,
89  Paupere contenti victu: vorat improba pubes
90  Ingentes affusa sues impune, nec ullum 90
91  Fas verita. oderunt sed enim facta effera

notosque revisere fines
160  Discupio, quantum longo post tempore Ulyssem 160
161  Anxius huc reducem, cujus vel dicere nomen
162  Vix ego sustineo veritus: sic semper amavit,
163  Scilicet ac toto complexum pectore fovit.
164  Quin ipsum dicam fratrem, dignandus et absens
165  Nomine nimirum tali est. tunc dius Ulysses:
166  Tu licet haec illum non umquam ad litora dicas
167  Venturum, fixumque

rapiat juvenem, dextra seu Juppiter aequus
206  Ipse sua potius servet; jam fare vicissim
207  O senior curasque tuas durumque laborem;
208  Sanguine quo cretus, queis et devectus ab oris,
209  Quave rate, ac nautae qua se de gente ferebant
210  Expedias, oro; neque enim late undique ponto 210
211  Clausa loca haec peditem potuisse attingere credo.
212  Haec ait; atque heros: fuerint quaecumque, fatebor

optata vix namque in sede moratus
272  Per mensem expleram dulci me prolis amore,
273  Conjugis et carae donis, opibusque, domoque:
274  Quum subito Aegypti ad fines malus impulit ardor
275  Vela dare, ac pelagi tentare pericula rursum.
276  Jamque novem stabant puppes, et multa ruebat
277  Undique vis juvenum, tum sex ex ordine luces
278  Incubuere epulis fusi per litora nautae;
279  Multa quibus capita

mihi periit navis, nec fracta labore
285  Ingemuit pubes; sed longa ad transtra sedebat
286  Composita, et rector cursum ventusque regebant,
287  Incolumis quinta classis dum luce Canopum
288  Attigit, ac laeta fluvii statione resedit.
289  Heic ego continuo socios subducere puppes,
290  Atque agere excubias moneo; conscendere partem 290
291  In speculas, finesque hortor lustrare patentes.
292  Illi autem

nova me saevo premeret fortuna labore.
378  Namque ubi, deserta tellure, per aequora fugit
379  Lapsa ratis, mihi triste jugum captivaque collo
380  Vincla parant, laenaque meo de corpore rapta 380
381  Ac tunica, imponunt lacerum, quem cernis, amictum.
382  Postquam autem tenuere Ithacam sub vespere sero
383  Implicuere arcto nexu; simul ocius ipsi
384  Certatim egressi struxere in litore mensas.

altumque petunt. sic numine tutus
396  Praedonumque manus fugi, placidoque receptus
397  Hospitio heic tantique viri servatus amore
398  Vivam equidem, neque adhuc mergar fatalibus umbris.
399  Dixerat; ac stabuli custos: quis temperet, inquit,
400  A lacrimis, miserande hospes, tam dura ferentem 400
401  Aspiciens, tantis fortunae fluctibus actum?
402  Dixisti quaecumque tamen male fidus Ulyssei:
403  De

adsunt e vellere vestes:
576  Una viro data cuique. at postquam natus Ulysse
577  Huc aderit, tunicamque tibi chlamydemque nitentem
578  Ille dabit, mittetque alacrem, quo tendis abire.
579  Sic ait, ac surgens vicinum insternit ad ignem
580  Ipse torum, pecudumque ferens mollissima ponit 580
581  Tergora, queis heros cubuit. tum fessa jacentis
582  Membra super magnam densato vellere pallam
583  Injicit,

genitoris imago,
9  Sollicitoque dolor tristi sub nocte recursat.
10  Cui dea tunc adstans propior sic voce loquuta est: 10
11  Sedibus a patriis nimium jam tempore longo
12  Lentus abes, cui linquis opes ac tecta superbis
13  Plena procis? jam jam fundo ruet omnis ab imo
14  Vasta domus, multoque tibi via stabit egenti.
15  Rumpe moras omnes, reditumque age fortis Atrides
16  Apparet, ut caram penetrali in

extemplo pateram capit impiger heros, 110
111  Argentoque jubet solido Megapenthea ferre
112  Perfectum cratera, alia dum candida parte
113  Nympha legit vestes, variis quas ipsa figuris
114  Neverat, ac tenui pingens discreverat auro.
115  Quarum unam, ante alias quae se pulcherrima visu
116  Obtulerat, pallam signis rutilantibus aptam
117  Accipit: ardenti collucens lumine fulsit
118  Sideris in morem,

dicens juvenem prestanti munere donat
133  Egregium simul ille, simul cratera coruscum
134  Succedens coram Megapenthes ponit. at alma
135  Tyndaris in manibus gestans velamina pulcra
136  Restitit; ac subito: puer o, mea magna voluptas,
137  Accipe et haec manuum, dixit, monumenta mearum,
138  Dona, quibus niteat felici tempore quondam
139  Nupta tibi: interea genitrix tua cara reponat
140  In thalamo

navim et litora flectit
225  Proxima. ibi puppis curvata ni mole reponit
226  Dona Mycenaeus dederat quae maxima ductor
227  Aurumque argentumque et pictas murice vestes.
228  Tum sic aggreditur cunctantem, ac talibus infit:
229  Vade age continuo properans, nautasque jubeto
230  Praecipitare moras, prius alti ad limina tecti 230
231  Quam veniens referam longaevo facta parenti.
232  Novi etenim, senior quales

in udo
239  Telemachus contra socios hortatur, et arma
240  Ferte agite, o juvenes, inquit, conscendite puppim; 240
241  Quamprimum aequoreas pelagi juvat ire per undas.
242  Dixerat: illi alacres parent, ac jussa facessunt,
243  Ingressique ratem se transtra per ardua fundunt.
244  At juveni haec eadem properanti, et vota ferenti
245  Palladis ante aram sacris de more litatis,
246  Adititit ex Argo fugiens

heic Ithacus: tibi vera, o nate, roganti
247  Dicam equidem; pelago Phaeacum experta juventus
248  Sueta alios etiam, quicumque accesserit illuc
249  Indigus auxilii, facili deducere cursu,
250  Me tulit, ac placido sopitum in litore liquit 250
251  Multa prius largita aerisque aurique talenta
252  Intextasque super vestes. haec rite reposta
253  Omnia nunc antro divūm stant credita curae:
254  Ipse autem huc

vertice signum
308  Sponte dabo, quod rite notans arma omnia tectis
309  Martia tu subito remove, collectaque in unum
310  Sub thalami obscuris alte penetralibus abde. 310
311  Tum juvenes, si forte petant ac tela reposcant,
312  Alloquere incautos, dic ficto et pectore fatus:
313  Surripui e fumo; neque enim nunc illa videntur
314  Quae pater ad Trojam properans fulgentia liquit,
315  Ignis at horrescunt

prior, vosque una audere jubebo;
438  Sin superi abnuerint, satius desistere coepto est.
439  Sic ille: atque aliis eadem sententia sedit,
440  Surgentesque Ithaci rediere in regia tecta, 440
441  Ac soliis late se composuere coruscis.
442  Interea sese violentae ostendere pubi
443  Penelope statuit, nato jam conscia letum
444  Triste feri: namque omne Medon recluserat ipsi
445  Consilium fraudemque.

subiit penetralia. nutrix
34  Heic illum fida ante alios, ut forte tegebat
35  Pellibus instratis ornata sedilia circum,
36  Euryclea prior subeuntem adspexit, et ipsi
37  Adstitit uda genas lacrimis, ac deinde frequentes
38  Advenere aliae, famulantia corda, puellae,
39  Complexaeque haerent humeris, dantque oscula collo.
40  Ecce autem idaliam Venerem Phoebique sororem 40
41  Penelope referens thalamo

spes ulla videndi
46  Jam fuerat, postquam me invita ad Nestoris arces
47  Furtim ingressus iter cessisti e litore nostro.
48  Dic age, si qua patris famae vestigia nosti,
49  Et quaecumque datum vidisse. ac talia fata
50  Conticuit regina; ille imo e pectore rumpens 50
51  Dat gemitum, maestisque haec vocibus insuper addit.
52  Ne lacrimas ne quaere meas: quid saucia figis
53  Corda mihi, fugi qui vix

Cum sociis: illum jussus Piraeus amico
64  Hospitio fovit, dum me procul arva tenebant.
65  Dixerat: illa autem volucri velut incita penna
66  Exsequitur mandata. manus jam flumine sacro
67  Abluit, ac pura rutilans in veste per aras
68  Vota facit divis, perfectaque munera spondet,
69  Auxilium si forte paret, si Juppiter adsit.
70  Contra Telemachus se fert e postibus hastam 70
71  Concutiens,

facit divis, perfectaque munera spondet,
69  Auxilium si forte paret, si Juppiter adsit.
70  Contra Telemachus se fert e postibus hastam 70
71  Concutiens, gressumque canes comitantur herilem;
72  Ac Pallas dios oculis afflavit honores
73  Lumine perfundens claro. miratur euntem
74  Vulgus, et agglomerat se turba affusa procorum
75  Laetitiam vultu simulans, dirumque furorem
76  Corde

ego nec tacui monstrans felicia signa
180  Telemacho. dixit vates; atque omine laeta 180
181  Penelope: haec utinam superi rata vota secundent,
182  Hospes, ait; magnis a me cumulabere donis,
183  Scilicet ac ditem mirabitur obvia turba.
184  Talibus illi inter sese; dum regia circum
185  Tecta proci jacto gaudent contendere disco,
186  Et jaculo, fas omne obliti ubi ludere suerant.
187  Queis, simul ac mensae

ac ditem mirabitur obvia turba.
184  Talibus illi inter sese; dum regia circum
185  Tecta proci jacto gaudent contendere disco,
186  Et jaculo, fas omne obliti ubi ludere suerant.
187  Queis, simul ac mensae tempus jam venit, et agris
188  Undique pastores lectas de more bidentes
189  Adduxere, Medon subito, qui carior unus
190  Ante alios pubi convivia laetus obibat: 190
191  O juvenes, inquit, sat

pastores lectas de more bidentes
189  Adduxere, Medon subito, qui carior unus
190  Ante alios pubi convivia laetus obibat: 190
191  O juvenes, inquit, sat ludo insistere juvit;
192  Ite domum, ac vosmet plenis accingite mensis;
193  Dulcius haud epulis quidquam, quum tempora poscunt.
194  Dixerat: illi alacres surgunt, parentque vocati.
195  Jamque introgressi sinuosa per atria ponunt,

pecoris, taurumque nitentem
199  Praeterea, hirsutosque sues dumque omnia fervent
200  Heic dapibus, parte ex alia petere alta parabant 200
201  Moenia jam stabuli custos, atque impiger una
202  Priamidum ac Trojae domitor; cui talia fatur
203  Sic prior Eumaeus. non te discedere sponte
204  Hinc patior, potiusque optem (sic jussa tulissent)
205  Tecum partiri curas operumque laborem
206  Hoc simulin stabulo.

et heus quam
241  Ecce malum malus ipse, inquit, comitatur euntem!
242  Caelicolae ut similem gaudent submittere semper
243  Ad similem! quonam morosum hunc ducis, inepte,
244  Mendicum, cladem mensarum ac triste venenum
245  Laetitiae? multis humeros jam postibus adstans
246  Adteret, haud ullo victor certamine poscens
247  Captivamque sibi nympham, rutilosque lebetas;
248  Frusta sed adrosae cereris. quin

capras egere feras, damasque fugaces
339  Et lepores. nudo tum forte sub axe jacebat
340  Neglectus caeno immundo, foedataque turpi 340
341  Membra fimo stratus, quem longe efferre solebant
342  Agricolae, ac magnos Ithaci jactare per agros.
343  Heic recubans ricinis exesus turpiter artus
344  Argus ut agnovit dominum, caudamque remulcens,
345  Et motans utrinque aures spectabat euntem;
346  Nec tamen et

et almae
394  Vim cereris multam capiens fumantiaque exta,
395  Quae fors cumque tulit manibus: ferto omnia, dixit
396  Telemachus, donisque novus fac gaudeat hospes:
397  Dic etiam, propius veniens ac munera poscens
398  Quemque adeat juvenum: non est pudor aptus egenti.
399  Sic ille: Eumaeus paret, tum proximus adstans:
400  Haec Ithaci tibi gnatus, ait, dat munera, et ultro 400
401  Admonet, ut

viri, simili fortuna agitatus et ipse.
636  Sed metuo rabiem, violentaque facta procorum,
637  Quorum etiam tetigit ferratum injuria caelum
638  Et nunc ille malus, quum me nil tale merentem
639  Perculit, ac duro jaculatus vulnere laesit,
640  Nec mihi Telemachus quidquam, nec profuit alter 640
641  Exitium avertens. ergo sua limina servet
642  Penelope opperiens, dum sol petat aequora curru

indigno captus? male dedecet iste
653  Errantemque vagumque pudor. nec plura loquutam
654  Excipit Eumaeus: non ille haud aequa profatur,
655  Sed prudens quae quisque, cavet qui triste periclum,
656  Ac timet audaces scelerata in crimina dextras.
657  Expectare jubet, se dum sol mergat in amne
658  Hesperio: melius tibi longa per otia soli
659  Tunc dabitur placitas audire et reddere voces.

mactanda per aras
678  Corpora lecta suum: curabunt cetera divi,
679  Atque ego. fatus erat juvenis, seniorque locatus
680  In solio dapibus gaudet, rursumque refectus 680
681  Maturatque viam, sedesque ac plena relinquit
682  Atria convivis laeto resonantia cantu
683  Et choreis; pronus nam sol vergebat ad undas. HOMERI

Irum, gravis exitus Irum
80  Accipiet; tam plena seni femora hirta patescunt. 80
81  Haec pubes: simul aspectu conterritus haeret
82  Irus, et invitus famulis cogentibus aptat
83  Tegmina nequidquam circum, ac totos tremit artus.
84  Quem tunc Antinous minitans ita turbidus ore
85  Increpuit: tibi nulla subest, vanissime rerum,
86  Vis animo, hunc adeo si firma aetate vigescens
87  Tu metuas fractumque annis

tuos pete, gnate, deo ducente, nec olli
164  Obvius i reduci, nota quum sede potitus
165  Adstiterit. neque enim credo sine sanguine multo
166  Ipsum inter sociosque tuos discordia stabit.
167  Haec ait, ac libans nigro se flore lyaei
168  Proluit extemplo, siccataque pocula reddit.
169  Amphinomus turbatus abit, curasque volutans
170  It tristis, motatque caput; nam triste canebat 170
171  Jam sibi mens

descendit ab alto
228  Haud sola: una etenim famulae comitantur euntem.
229  Ut vero formosa tulit sese obvia pubi,
230  Cominus, auratae stetit aulae innixa sub ipsis 230
231  Postibus, ac tenuem malis demisit amictum,
232  Hinc atque hinc geminis, media ipsa excepta, puellis.
233  At juvenes genibusque labant, ac pectore toto
234  Concipiunt flammas: idem furit omnibus ardor,
235  Omnes

230  Cominus, auratae stetit aulae innixa sub ipsis 230
231  Postibus, ac tenuem malis demisit amictum,
232  Hinc atque hinc geminis, media ipsa excepta, puellis.
233  At juvenes genibusque labant, ac pectore toto
234  Concipiunt flammas: idem furit omnibus ardor,
235  Omnes quamprimum optatos cupiunt hymenaeos.
236  Illa autem carum spectans his vocibus ultro
237  Telemachum alloquitur: quonam tua,

affusi juvenes dirumque minantes.
257  Nec tamen haec Irique atque hospitis aspera pugna,
258  Ut cupiere, procis cessit: nam victor abivit
259  Viribus hic potior, sic o! sic Pallas, et altus
260  Juppiter, ac Phoebus nutantem hanc vertice fracto 260
261  Disjiciant pubem sinuosa per atria partim,
262  Partim intra sedes, et membra labantia solvant;
263  Ut nunc ecce caput motans jacet Irus, et artus
264  Ante

Danaos Simoëntis ab unda,
286  O mulier; nam dura ferunt ad praelia Troas
287  Acres esse viros, jaculo et fallente sagitta
288  Egregios, saltuque altum conscendere tergum
289  Fortis equi, ac magna solitos vi cernere Martem.
290  Incertum est, reditumne parent, an tristia fata 290
291  Di mihi apud Trojam longe: quare omnia curae
292  Sint tibi, longaevusque parens, genitrixque relicta

fata 290
291  Di mihi apud Trojam longe: quare omnia curae
292  Sint tibi, longaevusque parens, genitrixque relicta
293  Sola domo sine me; nunc his te impensius aequum est
294  Consulere. at puerum simul ac flavescere malas
295  Aspicies, tu nube quidem tua limina linquens,
296  Cui fuerit placitum. properans haec ille monebat,
297  Quae nunc certa ferunt perfecto tempore Parcae.
298  Adveniet nox illa

tamen una remordet 300
301  Cura magis vellitque animum. quae barbara tellus,
302  Quae patria haec usquam vidit? non jura procorum
303  Haec fuerant quondam, non mos, quum ducere nympham
304  Ingenuaque domo ac diti genitore creatam
305  Ambirent studiis sese certantibus inter.
306  Ipsi ultro e stabulis tauros accire paternis,
307  Lanigerumque pecus laeta in convivia sponsae
308  Cognatis sociisque, et

et pulcros praestanti corpore tauros 410
411  Ingentesque acresque et pastos mollibus herbis
412  Sub juga ferre pares libeat, glebasque movere
413  Indomita cervice, licet se jugera tendant
414  Quattuor, ac pressum terra subsidat aratrum;
415  Me tamen effoso mirabere limite rectum
416  Ducere agro sulcum. sin et Mavortia bella
417  Adnuerint superi, clipeumque et bina coruscans
418  Tela manu, galeamque

si fert ita corde voluptas Umjesto „vuluptas“ ;
455  Non ego nam quemquam pello. sic ore loquutus
456  Conticuit: pressis fremuerunt dentibus omnes,
457  Labraque strinxerunt, animos ac verba monentis
458  Mirati. surgens tum Nisi Martia proles
459  Amphinomus medios sic interfatur amicos:
460  O socii, nemo contra haud indigna loquuto 460
461  Saeviat irascens. violentas hospite ab ipso

Ipse suo dius sub tecto restitit heros
2  Triste procis magna versans cum Pallade letum.
3  Nec mora; Telemacho fatus: Mavortia, gnate,
4  Jam nunc tempus adest clausis arma omnia tectis
5  Occulere; ac juvenes, eadem si forte reposcant,
6  Alloquere incautos, his mulcens pectora dictis.
7  Surripui e fumo, neque enim nunc illa videntur,
8  Quae pater ad Trojam properans fulgentia liquit;
9  Igne adeo

arcere jubes, clausasque teneri?
27  Hospes hic ipse, inquit: neque enim sine parte laboris
28  Jam patiar quemquam, nostras qui vectus ad aedes
29  Indigus hospitii veniat. sic dixit; et illa
30  Paruit, ac versos emuniit objice postes. 30
31  At genitor gnatusque instant galeasque comantes,
32  Aeratasque hastas, clipeosque umbone coruscos
33  Subvectare citi: juxta Tritonia virgo
34  Fundit ab aurato

jura tueri
142  Publica; sed tristi tabescens anxia fletu
143  Irrita pro caro suspiria conjuge fundo.
144  At juvenes votis instant, dum pectore verso
145  Ipsa dolos, monitusque sequens ac jussa deorum
146  Tenvia in immensam disponere licia telam
147  Aggredior, juvenesque moror sic fata superbos.
148  Magnanimi, mea cura, proci, jam functus Ulysses
149  Quandoquidem fato est, spatii ad

domosque altas, lucosque sonantes
220  Straverat infesti violenta numinis ira. 220
221  Tertia sed decimam supra quum fulsit Eoo
222  Orta dies, ventus posuit, solvitque juventus.
223  Dixerat, ac multa fingit dum callidus arte
224  Vera tegens, regina gravi perculsa dolore
225  Tabebat, lacrimisque sinum liquefacta rigabat.
226  Ac veluti primo summis quum montibus aestu
227  Liquitur, atque Euri

Orta dies, ventus posuit, solvitque juventus.
223  Dixerat, ac multa fingit dum callidus arte
224  Vera tegens, regina gravi perculsa dolore
225  Tabebat, lacrimisque sinum liquefacta rigabat.
226  Ac veluti primo summis quum montibus aestu
227  Liquitur, atque Euri tepido nix icta vapore,
228  Quam zephiri effudere, fluit: rura omnia manant
229  Undique, et implentur rivis ferventibus amnes.

hanc patiar contingere tandem
387  Crura mihi. sic fatus erat, mirataque fantem
388  Penelope: haud umquam nostra haec ad limina venit
389  Hospes, ait, tales qui docto in pectore sensus
390  Gesserit, ac sapiens pariter servaverit aequum. 390
391  Omnia recta mones: est heic tamen, est mihi nutrix
392  Ante alias et fida, et multo grandior aevo,
393  Illum etiam regem quae quondam excepit in ulnas

alii, nec vana fides, qui lumine cumque
426  Aspexere ambos, multum nos corpore toto
427  Adsimiles perhibent, velut ipsa haud inscia reris.
428  Nec plura his; rutilum subito longaeva lebetem
429  Extulit, ac gelidos hausto de fonte liquores
430  Rore simul calido miscens infudit aheno. 430
431  Ast heros, propior ceu forte assederat igni,
432  Continuo aversum sese deflexit in umbram,
433  Scilicet id

gnatique simul; tum laeta nepotem
468  Amphithea amplectens capiti dedit oscula caro,
469  Ambobusque oculis, colloque affusa pependit.
470  Instruere hinc epulas senior, mensamque parare 470
471  Imperat; ac juvenes non lenti ad jussa parentis
472  Quinquennem ducunt praestanti corpore taurum.
473  Tergora deripiunt costis, dissectaque membra
474  Rite in frustra trahunt, verubusque trementia figunt,

472  Quinquennem ducunt praestanti corpore taurum.
473  Tergora deripiunt costis, dissectaque membra
474  Rite in frustra trahunt, verubusque trementia figunt,
475  Advolvuntque igni subjecto, ac munera mensis
476  Tosta ferunt: dapibus sic tota luce cadentem
477  Ad solem indulgent, aequata sorte potiti.
478  Inde ubi sol cessit, tenebrasque induxit olympo
479  Per thalamos placida composti pace

auctum largis dimisit ad oras 520
521  Dulichias. magna reducem accepere parentes
522  Laetitia, natique ardent dum noscere casus,
523  Vulneris et caussam quaerunt; ille omnia contra
524  Edocet, ac narrat, venantem ut frondea celsi
525  Per juga Parnassi, sociis comitantibus ipsum
526  Autolyci gnatis, aper acri perculit ore.
527  Haec eadem tum signa memor post tempore longo
528  Agnovit tactu

virum. sed non huic cernere contra
542  Fas erat: haud quidquam sensit; Tritonia mentem
543  Verterat, atque alio sensus abduxerat omnes.
544  Ille autem dextra compressit guttur hiantis,
545  Ac laeva ad sese traxit sic ore loquutus:
546  Perdere quid tantum properas, quem cara fovebas
547  Ipsa olim teneris immulgens ubera labris;
548  Quemque eadem, postquam bisdenos multa per annos
549  Dura

quem cara fovebas
547  Ipsa olim teneris immulgens ubera labris;
548  Quemque eadem, postquam bisdenos multa per annos
549  Dura tulit, patria vix tandem cernis in urbe?
550  Et quoniam tibi res nota est, ac numina mentem 550
551  Hanc dederunt, sileas oro, neu resciat alter
552  Ista, veto. superi nam si mihi sternere diram
553  Adnuerint pubem, nutrice iratus ab ipsa
554  Supplicia exposcam,

12  Multa putat secum, praestetne insurgere contra,
13  An sinere extremum votoque ausoque potitas
14  Misceri per tecta procis? fremit ira sub imo
15  Pectore, et insanis acuit praecordia curis.
16  Ac veluti, catuli cui parvi ex ubere pendent,
17  Si qua ignota viri facies sese offerat ultro,
18  Saevit acerba tuens rabidisque latratibus instat
19  Mater, et adverso jam se fert cominus hosti

donec te limine mortis ab ipso
29  Eripuit, virtusque viam molita per artem est.
30  His dictis animum increpitat, nec cedere victus 30
31  Ille negat. curis ipse autem ingentibus actus
32  Aestuat, ac stratis hac illac volvitur heros
33  Sollicitus. flammis ceu quando viscera torret
34  Pinguiaque et multo turgentia sanguine pubes,
35  In partesque omnes versat, celeratque laborem
36  Ocius impleri

agitans, quanam saevis congressus Achivis
39  Arte queat multos unus demittere leto?
40  Talia volventi delapsa ex aethere Pallas 40
41  Venit femineos habitus induta, supraque
42  Adstitit, ac tali compellans voce loquuta est.
43  O duris homines vincis qui casibus omnes,
44  Cur vigilas? jam parta domus tibi, partaque conjux,
45  Gnatus et ipse tibi partus, quem vellet habere

53  Quo fugiam? casus omnes juvat ante videre
54  Scilicet, atque animo varias expendere sortes.
55  Dixerat; huic autem virgo sic caesia reddit:
56  Improbe, nonne alii fidunt mortalibus armis,
57  Ac sociis, quibus est haud par sollertia menti?
58  Me diva duce tu, per tanta pericula vectum
59  Per varias pelagi insidias quae numine nostro
60  Incolumem duxi, metues? haec accipe porro 60
61  Dicta

Ithacum gemitus et verba loquentis: 110
111  Haesit, et occultae ceu jam bene conscia fraudis
112  Ipsa foret, trepido visa est succedere coram,
113  Atque adstare caput supra, vocemque ciere.
114  Prosilit, ac laenam villosaque tegmina surgens
115  In solio ponit, celsisque e sedibus effert
116  Exuvias tauri; tum supplex voce precatur
117  Caelicolum regem tollens ad sidera palmas.
118  Juppiter o genitor,

nube? aliquem felicia certe
139  Signa petunt: jam jam, quod posco munus et ipsa,
140  Da pater. extremum heic epulis operata juventus 140
141  Assideat, longo exercens quae membra labore
142  Perdidit, ac vires mihi fracto in corpore solvit
143  Dona laboranti Cereris: lux ultima visat
144  Ista procos laetis celebrantes munera mensis.
145  Tantum effata: heros tali simul omine gaudet,
146  Terrificoque

in corpore solvit
143  Dona laboranti Cereris: lux ultima visat
144  Ista procos laetis celebrantes munera mensis.
145  Tantum effata: heros tali simul omine gaudet,
146  Terrificoque Jovis sonitu simul; ac ferus ultro
147  Sontibus exitium jam certo in corde minatur.
148  Interea complet famulantum turba penates,
149  Sopitumque focis ferventibus excitat ignem.
150  Surgit et ipse toro fulgentem indutus

Ulysses,
269  Aspiciesque illum, feret id si corde voluntas,
270  Sternentemque procos, multaque in caede cruentum. 270
271  Tantum effatus; at ille: o! jam Saturnius, inquit,
272  Adnuat, ac nutu firmet tua dicta potenti;
273  Quid mea vis animi possit, quid dextera, nosces.
274  Haec eadem Еumaeus, divos per vota precatus,
275  Orabat, cupiens quamprimum visere regem.
276  Atque illi inter

Amphinomus, cunctis mirantibus, infit. 280
281  O socii, haud dabitur votis et caede potiri
282  Sperata: praestat nunc tandem dulcia mensae
283  Dona sequi. vix fatus erat, quum laeta juventus
284  Paruit, ac celeri subiit penetralia gressu.
285  Omnes jamque toros atque alta sedilia circum
286  Purpureas ponunt chlamydes, mactantque bidentes,
287  Et pingues de more capras, feriuntque rudentum
288  Colla

cohibete manus, et jurgia linguae,
304  Ne qua fuat magno nobis discordia motu.
305  Haec ille: infremuit pubes, labrumque momordit
306  Admirans pariterque animum vocemque loquentis;
307  Ac subito Antinous sic interfatus amicos:
308  Dura licet sint dicta, tamen ferte omnia fortes
309  O socii; nimis ille minaci pectore fatur.
310  Monstra Jovis vetuere; aliter jam magna sonantem 310

vorant epulas, turgentiaque una
393  Lumina stant lacrimis, gliscitque in pectore luctus.
394  Quos inter magno circum resonante tumultu
395  Dia Theoclymenus sic fatis ora resolvit;
396  Ac subito: heu miseri, quae tanta insania turbat?
397  En vestrum nox atra caput circumvolat umbris,
398  Per vultusque affusa horret trepidantiaque infra
399  Genva metu. quaerulis aër ululatibus ardet,

ardet,
400  Volvunturque imbres oculis. jam sanguine muros, 400
401  Atque trabes, atque alta super laquearia cerno
402  Sparsa novo. formis simulacra volantia miris
403  Vestibulumque aulamque implent, ac pallida Ditis
404  Regna petunt, Erebo loca subdita: purpureo sol
405  Axe fugit; nigris densantur cuncta tenebris.
406  Talia dicebat: vasto magis omnia risu
407  Insonuere. atque heic Polybo genitore

sine mente furit novus advena; vanum
409  Ducite continuo e foribus, mediaque locate
410  Urbe citi o juvenes, quando olli heic noctis imago est. 410
411  Cui vates: mitte hanc pro me de pectore curam,
412  Ac ducibus jam parce istis. et lumina, et aures,
413  Incolumesque pedes ambo mihi; stat quoque menti
414  Vis eadem; his fugiam fretus. vos aspera clades,
415  Exitiumque manet, quod nulli evadere salvo

sate Ulysse? hunc dira fatigat
426  Errantem ingluvies ventris, vinique dapumque
427  Perniciem. non ars olli, non pectore virtus
428  Ulla subest; tantum stat pondus inutile terrae:
429  Ille furit vates, ac fata horrentia fingit
430  In mediis surgens, ac divum nunciat iras. 430
431  Verum age, si qua fides, non te cessisse pigebit
432  Jam facilem, ac fero quamvis mea dicta sequentem;
433  Navibus impositum

ventris, vinique dapumque
427  Perniciem. non ars olli, non pectore virtus
428  Ulla subest; tantum stat pondus inutile terrae:
429  Ille furit vates, ac fata horrentia fingit
430  In mediis surgens, ac divum nunciat iras. 430
431  Verum age, si qua fides, non te cessisse pigebit
432  Jam facilem, ac fero quamvis mea dicta sequentem;
433  Navibus impositum curvis mittamus utrumque
434  Trinacrium ad

tantum stat pondus inutile terrae:
429  Ille furit vates, ac fata horrentia fingit
430  In mediis surgens, ac divum nunciat iras. 430
431  Verum age, si qua fides, non te cessisse pigebit
432  Jam facilem, ac fero quamvis mea dicta sequentem;
433  Navibus impositum curvis mittamus utrumque
434  Trinacrium ad litus; pretium nec vile redibit.
435  Talibus instabant dictis: nihil ille movetur,
436  Sed tacitus

instabant dictis: nihil ille movetur,
436  Sed tacitus patrem observat, cupidusque precatur,
437  Incipiat conferre manus, et surgat ad arma.
438  Venit et Icarii proles, pulcherrima nympha,
439  Penelope, ac solio contra subnixa resedit
440  Gaudens illa quidem juvenum cognoscere dicta. 440
441  Nec minus hi lautis agitant convivia mensis,
442  Vescunturque epulis, quarum vis strata jacebat
443  Plurima. non

nostrisque procul discedere tectis;
118  Lentus ego heic autem falsi inter gaudia risus
119  Assideo. o vos felices, queis femina pugnae
120  Stat pretium, qualem nec vidit Achaïca tellus, 120
121  Nec Pylos, ac fortes Argi, ditesque Mycenae,
122  Non Ithaca, Epirusque ferax late ubere gleba:
123  Haud ignota loquor; coram vos cernitis ipsi.
124  Sed quid ego matrem laudo? quin ocius arcum
125  Accipite experti

Connubio sociata novo. solabor acerbum 130
131  Discidium reputans, vacua quod sede relinquor
132  Jam potis egregii contendere dona parentis.
133  Dixit, puniceumque humeris rejecit amictum,
134  Ac subito ardenti laevum latus exuit ense
135  Prosiliens foribus. primum dein ordine ponit
136  Quamque suis scrobibus, fossa in tellure, bipennes
137  Limite agens longo sulcum per recta viarum,

vos, queis solido potior stat corpore virtus,
153  Vos certare decet, finemque imponere ludo.
154  Sic fatus posuitque arcum connexa supinans
155  Ad tabulata solo, supraque volatile telum
156  Addidit, ac solita cedens se in sede locavit.
157  Tum satus Eupitheo: dextra consurgite parte
158  Pro se quisque viri nunc vos, ait, ordine eodem,
159  Nobis quo famuli miscent in pocula vinum.
160  Nec plura

capite arcum: et robur et ipsam
174  Ille animam rapiet multis. occumbere praestat
175  Scilicet, elusos voto quam vivere nostro,
176  Degimus heic una quod propter tempore in omni
177  Solliciti, ac magno correpti pectus amore.
178  Sperat nunc aliquis frustra securus, et ardet
179  Ducere Penelopen; sed quum tractaverit arcum
180  Nequidquam expertus, sibi quaeret Acheïdas inter 180
181  Auricomas

sterne ferens ingentem huc protinus orbem
199  Arvina e pingui, qua cedere discat inunctus
200  Arcus, et incepta trepidos formidine solvat. 200
201  Talia mandabat; jussumque Melanthius ignem
202  Excitat, ac densis admota sedilia sternit
203  Velleribus portans ingentem protinus orbem
204  Squallenti arvina. juvenum manus ungere coeptat,
205  Mollitoque arcum pingui distendere: at omnis
206  Conatus perit, et

exivere domo; quos pone sequutus
213  Extulit ipse altis Ithacus vestigia tectis.
214  Hinc ubi digressi, foribus post terga relictis,
215  Constiterunt, medius sic illos inter Ulysses
216  Incipit, ac dictis animos pertentat amicis.
217  Eloquar, an sileam? sed cur morer? ipsa profari
218  Me jubet impatiens arrecta in corde cupido.
219  Ecqua fides vobis? Ithacus quid fidere possit,
220  Si veniat

Imbre genas collo regis dat brachia circum,
254  Alternosque inter complexus oscula libat
255  Affusus capiti atque humeris; nec secius heros
256  Ora manusque fovet amborum amplexus et haeret.
257  Ac fors occiduas sol flentibus isset in undas,
258  Ni prior ille moras vetuisset ducere flendo
259  Affatus socios. jam nunc o parcite luctu,
260  Egressus ne quis foribus vos cernat, et intro 260

intus data pensa revolvant. 270
271  Sit vero forium tibi cura Philetie: claude
272  Vectibus, et vinclis late ostia cuncta per aulam.
273  Haec ubi sic mandata dedit, vestigia tectis
274  Intulit, ac sese consueta in sede locavit,
275  Mente dolum versans. mox illum pone sequuti
276  Pastores gemini surgentia limina scandunt.
277  Interea Eurymachus rapidum tentabat ad ignem
278  Hinc atquo hinc arcum

321  Jactatoque vagoque et duris casibus acto?
322  Talibus orabat supplex: illi ocius ira
323  Infremuere gravi, veriti ne tenderet arcum
324  Victor, et insigni gestiret laude superbus.
325  Ac prior Antinous sic olli est voce minatus:
326  Jam tibi nulla adeo pars est, miserande, relicta
327  Mentis, ait. nec sat nostris considere mensis,
328  Nec dapibus gaudere tibi, quin insuper audis

360
361  Dixerat; Eurymachus contra sic farier infit:
362  Penelope Icarii pulcro sata sanguine nympha,
363  Non ea mens terret, ne sрem sibi conjugis ille
364  Spondeat, ac taedas; absit: sed fama remordet,
365  Foedaque sollicitant vulgi convicia mentem.
366  Namque erit, insultans aliquis quum dicet Achivum:
367  En quibus est ambita procis, quae nupta marito
368  Egregio

mox canibus data praeda suilia propter
409  Hinc procul ipse feris raptabere, lenis Apollo
410  Si faveat nostris, si cetera numina, votis. 410
411  Talibus insurgunt. ille acri voce minantum
412  Territus ac magno concursu, ponit eodem
413  Arma loco referens. alia sed parte minatur
414  Telemachus contra inclamans: quin ocius olli
415  Ferto arcum; non te parere heic omnibus aequum est.
416  Ni

439  Aulaï occlusos emuniit objice postes.
440  Tum circum Pharium, mediis qui forte jacebat 440
441  Porticibus quondam nautarum cura, rudentem
442  Implicuit, retroque ferens vestigia venit,
443  Ac solio innixus, quo cesserat ante, resedit
444  Observans regem. laetus tractabat at ille
445  Huc illuc arcum explorans atque undique versans,
446  Ne desueta diu tineisque adrosa fatiscant
447  Cornua.

cesserat ante, resedit
444  Observans regem. laetus tractabat at ille
445  Huc illuc arcum explorans atque undique versans,
446  Ne desueta diu tineisque adrosa fatiscant
447  Cornua. respiciunt diversi, ac protinus inquit
448  Sic aliquis: viden, ille ut sumpto captus ab arcu
449  Haeret miranti similis furtumque paranti?
450  Aut ipsi tales fuerant in sedibus olim, 450
451  Aut facere et molitur: ita huc

Indomitasque manus teneat; sed limine ab alto
79  Spicula torquebit pharetraque arcuque potitus,
80  Dum dabit exitio heic omnes. ergo arma paremus 80
81  Nos etiam pugnae memores: educite ferrum,
82  Ac jaculis una fortes opponite mensas:
83  Dein contra valido conferti Marte ruamus,
84  Si foribus pulsus, si qua vi limine cedat,
85  Exitus et pateat nobis, circumque repente
86  Fama volans totam

liquit
106   Permetuens, ne quis cunctantem hastamque trahentem
107  Transadigat, prono feriat vel desuper ictu.
108  Jamque citus referens gressum stetit ante parentem,
109  Ac propior sic voce infit. jam jam tibi scutum,
110  Et duo magna feram praefixo hastilia ferro, 110
111  O genitor, galeamque habilem. simul induar armis
112  Hinc elapsus ego, simul ipse Philetius artus

atque una proles fortissima gnatus,
154  Ni thalami in latebras, sic fatus in ardua gressum,
155  Scalarum exsuperans flexus, penetralia tendit;
156  Bissenosque rapit clipeos, bissenaque tela;
157  Ac galeas totidem setis horrentibus aptas.
158  Hinc properans dat habere procis: quos maximus heros
159  Vidit ubi armari ferro, dextraque minaci
160  Ingentes crispare hastas, turbatus et aeger 160

heros
159  Vidit ubi armari ferro, dextraque minaci
160  Ingentes crispare hastas, turbatus et aeger 160
161  Obstupuit, tremuitque artus. tam magna repente
162   Objicitur species, ac nato talia fatur.
163  Aut aliqua heic famulantum, aut ipse Melanthius adstans,
164  Telemache, in domibus nos contra haec aspera bella
165  Suscitat. huic natus referens sic orsa vicissim:
166  O genitor,

manus cohibent; ceu jusserat acer
205  Multa diu passus, proles Laërtia, ductor.
206  Sic vinctum e celsa suspendunt mole columnae,
207  Inque trabes subvectum alte per vincula tollunt.
208  Ac subito insultans dictis Eumaeus acerbis:
209  Nunc, ait, in molli strato jam nocte, Melantheu,
210  Excubias tota perages, nec pulcra latebit 210
211  Oceani e roseis veniens te fluctibus Eos,
212  Quum

Polyctorides, expertus et armis
262  Una ingens Polybus, soli praestante relicti
263  Ante omnes longe virtute, ipsaque furentes
264  Certabant de vita: alios nam letifer arcus
265  Straverat, ac missae glomerata in caede sagittae.
266  Inter quos Agelaus ibi: dabit, inquit, amici,
267  Indomitas dabit ille manus; jam Mentor et ipse
268  Discessit vano laudis conatus amore
269  Nequidquam miserum

ipsum adeo nobis det sternere regem,
274  Adnueritque decus, nullo socia arma labore
275  Fracta cadent, illo crudeli funere caeso.
276  Dixerat: hi validis contortas viribus hastas,
277  Non secus ac jussi fuerant, jecere; sed omnes
278  Bellipotens flexit vanas a corpore virgo.
279  Ergo abeunt diversae; hic altos cuspide postes
280  Perculit, ille fores; gravis aere huic fraxinus haesit 280

longi quum jam procedere soles,
335  Asper acerba sonans furias immisit asilus.
336  Contra bis gemini heroës palantibus instant
337  A tergo, attonitosque metu late omnibus urgent
338  Sedibus. ac veluti quum rostro atque unguibus uncis
339  Vulturii insiliunt celsis de montibus agmen
340  In volucrum, campis hae sese ad nubila tollunt 340
341  Praecipites, illi trepidas laniantque premuntque

contra sic excipit heros:
359  His vates si fata olim haud ingrata canebas,
360  Credo equidem longum exsilium et crudelia saepe 360
361  Funera pro reditu mihi sueras poscere, et idem
362  Uxoremque tibi ac dulces promittere gnatos:
363  Proin morere, et socios socius ne desere vates.
364  Sic fatus dextra correptum sustulit ensem
365  Ille solo, qui pridem Agelao in caede ruenti
366  Exciderat, mediaque

Ercaeine Jovis progressus ad aram
375  Marmore de solido structam considat, ubi exta
376  Multa boum soliti fuerant incendere flammis,
377  Laërtesque olim natusque; an cominus adstans,
378  Ac genua amplexus precibus pervincere tentet?
379  Haec potior dubio visa est sententia; jamque
380  Ponit humi soliumque inter rutilantibus aptum 380
381  Argento e puro clavis, crateraque magnum,

metuendus lumine terret.
449  Sic Ithacus tunc ipse pedes, sic foeda superne
450  Brachia terribilis visu monstrabat. at illa 450
451  Funeraque ut vidit glomerata, altumque cruorem,
452  Tollere clamorem ac laeto gestire ululatu
453  Visu improviso perculsa. haud talia passus
454  Continuit subito, atque audentem voce repressit
455  Heros haec fatus: tacito sub pectore gaude,
456  Ac voci nunc parce. nefas

Tollere clamorem ac laeto gestire ululatu
453  Visu improviso perculsa. haud talia passus
454  Continuit subito, atque audentem voce repressit
455  Heros haec fatus: tacito sub pectore gaude,
456  Ac voci nunc parce. nefas in morte virorum
457  Bacchari, quos fata deum quosque impia facta
458  Abstulerunt; nullum veriti nec honore colente
459  Terrigenum, indignus, dignusve accederet hospes,

caedentes ferro, dum spiritus artus
488  Deserat oblitos venerem, quam saepe solebant
489  Exercere, procis nocturna per otia mixtae.
490  Dixerat: illae autem coram venere frequentes, 490
491  Ac primum institerunt vectare cadavera et una
492  Aggerere, aulaï qua porticus ampla patebat,
493  Sese inter connixae humeris: ferus instat Ulysses
494  Ipse operi; hae properant, quam vis non sponte, laborem.

Assuetae furtim per opaca silentia noctis.
509  Dixit, et ex alta pendentia vincla columna,
510  Summa tholi jaciens supra fastigia, nectit, 510
511  Ne terram suspensa pedum vestigia tangant.
512  Ac veluti turdi molles variaeque palumbes
513  Insiliunt densos inter quum stantia dumos
514  Retia, ubi repetunt consueta cubilia sero
515  Vespere; dura quies omnes latitantibus intro
516  Excipit

jussae, manibusque ardentia quassant
546  Lumina; tum circum fusae regemque salutant
547  Osculaque infigunt capitique humerisque decoris,
548  Amplexaeque manus prensant. ille ictus amore
549  Aestuat, ac gemitus inter lacrimasque volutas
550  Ora recognoscit cunctarum et nomina signat. 550 Liber vicesimus tertius
1  Ibat anus resono complens penetralia

et optatae turbasset munera noctis,
24  Mulctatam graviter retro vestigia ferre
25  Jussissem properata; tibi autem incana senectus
26  Auxilio est. sic illa: at non deterrita nutrix
27  Excipit, ac tales ultro dat pectore voces.
28  Haud equidem fallax illudo: verus Ulysses
29  Jam rediit, servatque domos. ille omnibus hospes
30  Despectus per tecta, ille est; jam noverat ipsum 30
31  Telemachus,

at nulli quam nato carior, et mi
67  Praecipue, si vera forent quae nuncia portas.
68  Sed non certa fides: aliquis delapsus olympo
69  Caelicolum stravit juvenes indigna perosus
70  Flagitia, ac tristes, immania facta, rapinas. 70
71  Namque hominum nulli parcebant, omnibus aeque,
72  Qui se cumque dabant coram, mortalibus īdem
73  Infesti; idcirco sontes periere nefando
74  Supplicio. ille

si mendax atque improba fallam,
87  Haud renuo, infando sontem quin funere perdas.
88  Haec nutrix ubi fata; haud pronum arcana deorum est,
89  Penelope excepit, quamvis tibi plurima virtus,
90  Consilia ac caecos rerum cognoscere casus. 90
91  Sed praestat tamen ire, meumque invisere natum,
92  Occisosque procos, tantae quis caedis et auctor,
93  Noscere. sic dicens tandem descendit ab altis
94  Aedibus, et

illa. extemplo dius subrisit Ulysses,
124  Atque ita Telemacho fatus: me me sine mater
125  Experiatur, ait; jam victa fatebitur ultro:
126  Noscere nunc lacerum et sordentem turpiter artus
127  Abnegat, ac spretum nullo dignatur honore;
128  Danda illi venia est. sed quae peragenda supersunt,
129  Una consulere, atque animo juvat ante videre
130  Omnia, uti recte cedant. namque unius acta 130
131  Saepe

152  Consita quam densis nos una hinc nostra petamus
153  Arboribus procul arva. illic ea deinde sequemur,
154  Profore quae divum rector monstrabit olympo.
155  Dixerat haec: parent omnes, ac jussa facessunt,
156  Ablutique artus se quisque recentibus ornant
157  Vestibus: effulgent famulae; cava pectine pulsat
158  Texta lyrae vates, magnumque incendit amorem
159  Omnibus ad choreas et dulcia

et valido contortam flamine navim
263  Caerulei domitor fregit maris; aspera pauci
264  Per vada nituntur, terrisque adnare laborant;
265  Et jam tabentes artus aspergine ponunt
266  In sicco, ac tuta salvi laetantur arena:
267  Sic adeo reduci gaudebat laeta marito
268  Haud ora, haud removens a dulci brachia collo.
269  Fors et sic flendo roseum jubar aurea terris
270  Puniceo curru subvecta

aequoreis lentum mihi funus ab undis
313  Adveniens sors atra feret, quum longa senectus
314  Excipiet fessum, et placidae felicia gentes
315  Otia agent circum: sic omnia volvere Parcas,
316  Ac stabili dixit fatorum numine ferri.
317  Haec ubi fatus erat ductor Laërtius, olli
318  Sic breviter conjux: imo o! meliora senectae
319  Tempora si spondent superi, confidere praestat,
320  Hos etiam te

narranti vox haec fuit ultima: namque
384  Irruit extemplo fessos illapsa per artus
385  Alma quies, animumque simul curasque resolvit.
386  Ast illum postquam placido Tritonia somno
387  Credidit ac dulci satiatum conjugis igne,
388  Jussit ab oceani diversicoloribus undis
389  Auroram proferre jubar mortalibus aegris.
390  Illa deae monitis paret: simul excitus heros 390
391  Emicat e thalamo

dulci satiatum conjugis igne,
388  Jussit ab oceani diversicoloribus undis
389  Auroram proferre jubar mortalibus aegris.
390  Illa deae monitis paret: simul excitus heros 390
391  Emicat e thalamo surgens, ac talia fatur.
392  Plurima durando conjux mala sensimus ambo,
393  Pertulimusque vices, tu nostros anxia plorans
394  Heic reditus, contra violento numine divum
395  A patria longe duris ego casibus actus.

novo cum sole ibit nam fama per urbem,
406  Vulgabitque necem juvenum; tu limina celsae
407  Interiora domus conscendens parce morando
408  Aspicere aut quemquam, caussas aut quaerere fandi.
409  Dixerat, ac rutilis humeros circumdatus armis
410  Telemachum hortatur subito geminosque ministros 410
411  Arma manu capere et sumptis procedere telis.
412  Nulla mora est; parent alacres, atque aere corusci

2  Caesorum juvenum simulacra excita vocabat:
3  Aurea virga manu rutilat, qua lumina mulcet,
4  Quum vult, atque adimit somnos. hac fretus agebat
5  Ille levem turbam magno stridore sequentem.
6  Ac veluti volucres, queis vesper nomina fecit,
7  Lucifugae ingentis latebroso rupis in antro
8  Hac illac stridunt; si qua vi protinus actae
9  Excessere, cavi connexae ad limina saxi,
10  Haerentes seseque

seseque inter; sic illa per umbras 10
11  Stridebat glomerata volans magno agmine turba,
12  Mercurius qua monstrat iter per opaca locorum.
13  Jamque ubi et oceani fluxus, et Leucada rupem,
14  Ac solis liquere fores, et somnia nigra,
15  Continuo subiere virentia gramine prata,
16  Queis volitant manes simulacra carentia vita.
17  Heic tenuem solido formam sine corpore Achillei
18  Inveniunt,

e pelago nymphis sociata marinis
63  Mater adest gnati funus visura supremum.
64  Haec ille, et pulsa cessit formidine terror.
65  At circum adstiterunt glauco genitore creatae
66  Nereïdes maestum flentes ac vestibus artus
67  Ambrosiis niveos cinctae; quas inter et ipsae
68  Alternos tum voce novem coepere sorores
69  Dulcisona questus. tristi rorantia Achivum,
70  Quotquot erant circum, vidisses lumina

Tum genitrix in vota deos ubi blanda vocavit,
97  In medio Graiis posuit certamina circo
98  Maxima. vidi equidem multorum funera praesens
99  Heroum, exstincto quondam quum rege juventus
100  Cingitur, ac variis exercet corpora ludis; 100
101  Sed non ulla magis miratus dona palaestrae
102  Obstupui, quam quae niveis argentea plantis
103  Alma Thetis posuit; magno dilectus amore
104  Quippe deis fueras.

nequidquam absentis Ulyssei
138  Nos omnes, quos cernis acerbo turbine stratos.
139  Illa quidem invisos nec dedignata hymenaeos,
140  Nostra sequens nec vota, horrenda fata parabat 140
141  Omnibus, ac talem meditata est pectore fraudem.
142  Tenvia subnectens immensae licia telae
143  Institit ordiri, simulata et mente loquuta:
144  O juvenes mea cura proci, jam vir meus, inquit,

in funus propero. quum tristia fata
149  Ipsius urgebunt aeterna lumina nocte,
150  Ne qua mihi in populo mulier convicia dicat 150
151  Increpitans, nudum, vivus qui divite gaza
152  Floruit, abjectum terra ac sine honore jacere.
153  Sic illa, et facile ignaris res credita nobis.
154  Interea arguto percurrens pectine telam
155  Luce operi instabat, mox sera ad lumina nocte
156  Stamina dissolvens totos tres

subeunt urbem: tardatus Ulysses 170
171  Posterior, gnatusque prior se moenibus infert.
172  Illum autem lacero sordentem corpus amictu
173  Ipse suum custos inopi seclisque gravato
174  Assimilem, ac baculo vestigia tarda regentem
175  Duxit agens. miseros foedatum turpiter artus
176  Non juvenis potuit venientem agnoscere quisquam,
177  Non senior: coram sic sese ante ora repente
178  Obtulit, et curam

et curam spectantum elusit inanem.
179  Nos caeci instamus dictis incessere spretum,
180  Et jaculis pariter; nullis contra ille movetur 180
181  Vulneribus patiens, aut verba minacia curat.
182  At simul ac tacitum monuit pater ipse deorum,
183  Telemachi auxilio fulgentia sustulit arma
184  In thalamum, versosque emuniit objice postes.
185  Mox etiam jussit tecti e penetralibus arcum

natat omnis sanguine tellus. 310
211  Haec nos fata neci dederunt, inhumataque longe
212  Membra jacent Ithaci in domibus sine honore relicta.
213  Necdum etenim luctus fidis auditus amicis,
214  Qui sanie ac tristi nigrantia vulnera tabo
215  Rore lavent lacrimas inter, decorentque supremis
216  Muneribus, qui dignus honos Acheronte sub imo est.
217  Talia finierat referens. miratus Atrides
218  Exclamat,

ille piro lacrimasque profudit.
266  Dein tacita secum defixus mente volutat,
267  Amplexusne petat, circumfususque repente
268  Expediat casusque suos reditumque parenti?
269  An prius exploret sensus, ac singula tentet
270  Ingressus vario sermone? haec exigit heros 270
271  Dum secum, satius visum est illudere primum,
272  Paullatimque senem gnati succendere amore.
273  Jamque illum sic certus

multa cum laude ferebat
303  Laërtisque Arcisiadae de stirpe creatum.
304  Illum ego suscepique volens, blandoque receptum
305  Hospitio fovi, divesque et rebus abundans
306  Dona dedi, nostri monumentum ac pignus amoris,
307  Ex auro septem caelato ferre talenta,
308  Argentoque gravem et signis cratera coruscum,
309  Bissenasque super laenas, totidemque tapetas,
310  Ac totidem chlamydas, tunicasque auro

306  Dona dedi, nostri monumentum ac pignus amoris,
307  Ex auro septem caelato ferre talenta,
308  Argentoque gravem et signis cratera coruscum,
309  Bissenasque super laenas, totidemque tapetas,
310  Ac totidem chlamydas, tunicasque auro intertextas. 310
311  Praeterea quatuor praestanti corpore servas
312  Haud operum ignaras, sibi quas delegerat omni
313  E numero exsortes. vix haec tum fatus Ulysses

dimitteret auctum
319  Muneribus, ceu jura petunt, nec parva maneret
320  Gratia apud memorem. nunc autem effare vicissim, 320
321  Quot magni revoluti orbes labentibus annis,
322  Ex quo initum hospitium, ac primum tibi dextera amico
323  Juncta tuo est, caro quondam, sed non mihi vivo
324  Nunc etiam gnato: patrio quem litore longe
325  Heu miserum saevi raptant aut gurgite pisces,
326  Aut lanianda feris

jam turba procum, clademque piavi 360
361  Luctificam, exstinxique nefas crudele domorum.
362  Cui genitor: si sanguis ades meus, inquit, Ulysses
363  Redditus huc, da signa, quibus confidere tuto,
364  Ac valeam certam dictis adjungere mentem.
365  Tantum effatus, et ille: haec vulneris aspice primum
366  Nota tibi, dixit, vestigia, quae ferus olim
367  Saevo dente ruens in verticibus Parnassi
368  Liquit

Jovis incumbit tempestas laeta, racemi.
382  Vix ea. Laërtae, dum certa in mente volutans
383  Signa recognoscit, collapsi protinus artus
384  Diriguere omnes trepido, resolutaque virtus,
385  Ac nati collo circum dat brachia: at ille
386  Excipit exanimem, labentemque erigit ultro.
387  Ut voci via facta, animusque in pectore venit,
388  Continuo has rupit voces: o Juppiter alme,
389  Et vos

advenit, multo defessa labore
430  Membra trahens. illum properans exciverat agro 430
431  Sueta anus et vernas curare et fida fovere
432  Omnibus officiis longaevum in sede parentem.
433  Hi simul ac Ithacum mensa videre cubantem,
434  Attoniti stupuere animo. quos mollibus heros
435  Compellat dictis, atque haec mirantibus infit.
436  О senior, vosque o juvenes accumbite mecum
437  Una omnes

o juvenes accumbite mecum
437  Una omnes jamnunc, mirari et parcite. namque
438  Heic nos jampridem cupidos habet ardor edendi,
439  Cessamusque tamen, reduces dum tecta petatis.
440  Dixerat; ac Dolius palmas utrasque tetendit 440
441  Ad regem, amplexusque manus et dulcia libans
442  Oscula conclamat. spes o fidissima nostrum,
443  Venisti tandem, tuaque exoptata tueri
444  Ecce datur, nobis

extemplo trepidantibus ora notavit.
507  Atque his tum senior pavidis heros Halitherses
508  Mastorides, unus sollerti pectore gnarus
509  Cernere, quae fuerunt, quae mox ventura subibant,
510  Incipit, ac verbis animos permulcet amicis, 510
511  Haec fatus. dictis adhibete o pectora, cives;
512  Omnia contigerunt vitio haec et crimine vestro,
513  Vos caussa exitii; vos olim multa monentem
514  Mentora non

et inclamans fatur dein talia regi:
564  Arma manu, capite arma omnes, jam jamque propinquant.
565  Dixerat: assurgunt celeres, atque aere coruscant
566  Induti fidi quatuor cum rege sodales,
567  Ac seni juvenes Dolii genus; ipse senecta
568  Jam gravis heu multa, quando vis ultima cogit,
569  Cum Dolio sumptis Laërtes ardet in armis.
570  Hinc ubi cinxerunt rutilanti corpora ferro, 570
571  Postibus

alterno pulcrae virtutis honore.
589  Talia Laërtes, Tritonia cominus adstans:
590  O Arcisiade, sociis magis omnibus, inquit, 590
591  Care mihi, fer vota Jovi, innuptaeque Minervae
592  Protinus, ac validis intorque hastile lacertis.
593  Haec dea, et inspirat magnum acri in pectore robur.
594  Ille Jovem natamque Jovis per vota precatus
595  Ingentem totis contorquet viribus hastam,
596  Ac ferit

ac validis intorque hastile lacertis.
593  Haec dea, et inspirat magnum acri in pectore robur.
594  Ille Jovem natamque Jovis per vota precatus
595  Ingentem totis contorquet viribus hastam,
596  Ac ferit Eupithen galeae per ahenea texta.
597  Dissiluere ictu perfossa, et cuspis adacta
598  Transiit adversi per tempora: volvitur ille
599  Frigidus, horrendumque super dant arma fragorem.
600  Contra

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report