Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: ac Your search found 22809 occurrences
First 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 22226-22243:22226. Baričević, Adam... . Epistulae XVI invicem scriptae,... [Paragraph | Section] Triennium post eiuravi Calvinismum, in quo natus eram, et
Herbipoli prima vice 1774. cum Catholicis communicavi. Adii postea Borussiam,
Curoniam, Livoniam, Russiam, ubi linguam Letticam, Lithuanam, Esthonicam atque
Russicam didici, ac per hoc tempus, praeter alia nonnulla minora,
22227. Baričević, Adam... . Epistulae XVI invicem scriptae,... [Paragraph | Section] Esthonicam atque
Russicam didici, ac per hoc tempus, praeter alia nonnulla minora,
Ingratus minime ero, atque unicum faciam
quod facere potero. Manebit alta mente reposta Barichevichii benevolentia, nec
unquam Kerchelichium, ceterosque quos memoras, ubi collocati meis in pluteis
erunt, adspiciam sine suavissimo ac tenerrimo amoris, atque obsequii erga te
affectu. Quod ad rationem studiorum meorum attinet, ut etiam extra scholae
umbram utilis fiam, imprimendum nunc a Kalendis Januarii inde, Clagenfurti curo
diarium aliquod litterarium. Ejus
maxime emptores nactae sunt. Tu, ubi perscriberis esse quoque
Zagrabiae, qui me measque nugas esse aliquid putant
Katul, Carmina, 1, 3-4.
, rem facies gratissimam aeque ac jucundissimam. De ceteris rebus qua ad
rem litterariam pertinent, iam nihil dicere juvat, quia nescio, an, absit tamen
omen, ad Elÿsios campos transmigraveris. Mox ubi litteras tuas accepero,
prolixe rescribam, gratiasque
fabulae scenicae pronunciantur, negligo, omne colligo, quodcumque
demum urbis nostrae nomen prae se fert. Victurus Zagrabiae, mihi Zagrabia illa
foret, quae nunc Aemona est. Patet hinc minutos tales libellos Zagrabienses, non
idem pretium ac Aemonienses posse habere, sed an abjiciendos ideo putassem?
Primo valent multum hujus generis scriptiones ad cognoscendum populi genium (ego
vero fateor genium Croatorum me numquam, nisi forte e cantilenis Prussicis
novisse, quibus
incisa
colligendae, mappae geograficae comparandae, numismata effodienda etc ut hora
hora, dies trudatur die
inde usque ad Tÿram vel Danastrin
habitarunt. Ab his Getis Graecos et litteras, et religionem, et reliqua
accepisse omnia, testis est locupletissimus, ut alia omnia taceam, Plato in
Cratÿlo. Victorias quas Lucullus ac Pompejus postea, contra
Mitridatem reportavere, jusserunt Odino, patriam suam terra, alio
calente sole, mutare, hinc septentrionem tendens, Scaviam venit, quae pars est
Sueciae maxime meridionalis. Hinc emersere, mox
de iis blateravi,
ut majora, amplioraque nec charta spacium, nec praescripti litteris limites
caperent. Satisfaciam igitur pro virili quaestionibus tuis, et iam ad ea
epistolii tui capita veniam, quae tacendo praeterisse recordor. Ac primo quidem
de nummis deliciis meis. In media Germania, (vel si Graece mavis,
ut tanto facilius barbarorum patriam agnoscas)
Praesens aes meum ad millenarium numerum
excrevit. Noli tamen in eo certum quendam scopum, integritatem aliquam
exspectare. Collegi nummos non ut volui, sed ut potui. Attamen in argento
ditissimus sum Antoninorum, de quibus vix ac ne vix quidem unus mihi defuerit
annus, in aere Constantinus regnat, cum familia ejus, et Valentiniani, quos
adhuc nondum satis dignoscere posse, ingenue sed cum pudore fateor. Habeo
Vetranionem quem meae collectionis
destinatos, penes se esse
insinuaveras? Ast ego non credulus illis. Frigus dissolvens, largius supra focum
ligna reponens
accipio ansam, quam instantes Januarii Calendae praebent, omnia
tibi fausta apprecandi, quae mea vota rata esse DEUS rex optimus maximus faxit.
Tu vero, mi Barichevichi, arce hunc a te veternum, exspue omnem ex animo tuo
pigritiam, ac recrea me tuis litteris, quas jucundissimas mihi esse simul et
carissimas esse scito.
Europam exauditur
et hoc praesertim tempore, bonis artibus adverso, non deesse nobis, qui de
litteris bene mereri velint, est, cur gratuleris. Certe quidem initio multa
timui. Cum enim, ut recte nosti, Pannones haud minus vestium cultu, ac varietate
linguae inter se differant, censebam ad lucubrandum ejusmodi lexicon non unius
hominis, sed plurium consiliis, labore, ac studio opus esse. Sed postea cum
intellexissem, Antonium Bernolak, hominem Slavicis litteris
gratuleris. Certe quidem initio multa
timui. Cum enim, ut recte nosti, Pannones haud minus vestium cultu, ac varietate
linguae inter se differant, censebam ad lucubrandum ejusmodi lexicon non unius
hominis, sed plurium consiliis, labore, ac studio opus esse. Sed postea cum
intellexissem, Antonium Bernolak, hominem Slavicis litteris pereruditum, aliarum
non ignarum, bonum praeterea hominem lexico huic suam operam dicasse, coepi
fausta omnia operi recens edendo ominari. Nos
ausus fuissem. Nam
ego de hoc libro ita statuo, eo nullum utilius ad addiscendam linguam Latinam
esse. Mihi nulla cum Schellero contracta est amicitia, nec unquam litteras ad
eum dedi, sed tamen nescio aliquem, qui ita mihi conveniens ac ille de lingua
Latina discenda, atque de lectione auctorum classicorum scribere potuisset,
cujus rei ratio in communi, quo usi sumus praeceptore, quaerenda. Prodiit enim
Schellerus, licet ad viginti annos me major natu sit, e schola
sit, valde quidem dubito. Amabo Antonius
Bernolak, an idioma Croaticum prorsus omissurus? Quantum ego quidem
intelligo linguae Carnioliae est valde affine, sed tamen discrepat, aut prorsus
fallor, in multis vocabulis aeque ac idiotismis et quod linguam Slavicam
attinet, qua Hungari utuntur, et quae tota Bohemica est, ab illa magis adhuc
discrepat ita ut nullus Croata, nisi edoctus, Slavicam hanc linguam intelliget.
Vereor quoque, ne praeter necessitatem,
Adjeci his litteris etiam plagulam unam ephemeridum nostrarum, quae nunc singulis
septimanis hic prodeunt, veniam petens, si forte, quod facile fieri potuit,
superiores meas hisce iam quisquiliis oneraverim, ac tandem, quoniam te meas
esse aliquid putare nugas
Katul, Carmina, 1, 3-4.
confido,
nolim a te
severe nimis iudicari. Ipse enim scio,
Zagrabiensis quidam civis iter haberet, eum sine mea epistola Labacum venire
noluerim, periculum facturus, an reipsa iam alio profectus sis.
Caeterum ubicumque terrarum sedem figes fortunarum tuarum, DEUS te
incolumem ac nobis amicum diu servet, quod profecto intelligam ex frequentiore
missione litterarum, quae semper, ut adhuc, gratissimae accident.
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.