Your search found 22809 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 22600-22645:

cognoscebam. Cui autem opus inscriberem, diu multumque anceps non fui. Tu, Antoni optime, tu mihi protinus occurristi, quem cognatione, pietate, officiis mihi maxime devinctum amavi semper uti filium, et, quoad vixero, amabo impensissime, dignum profecto, cui donem ac dedicem quidquid mihi pretiosius a morte carissimi illius capitis relictum est. Accedit etiam, quod, dum tibi munus hoc offero, non solum meo animo, sed et ipsius mariti mei obsequar voluntati. Ille enim ingenio tuo, tuaque amicitia egregie delectatus te jampridem

capitis relictum est. Accedit etiam, quod, dum tibi munus hoc offero, non solum meo animo, sed et ipsius mariti mei obsequar voluntati. Ille enim ingenio tuo, tuaque amicitia egregie delectatus te jampridem sub ficto Cilnii Maecenatis nomine suarum Satyrarum judicem ac patronum delegerat. Quo quidem judicio quid ex communi hominum nostrorum consensu gravius, quid te dignius, quid mihi poterat optatius contingere? Ipsa denique carmina te patronum, atque auspicem sibi deposcunt, tibi inscribi, atque in sinum

usum Latinis adnotationibus explanavit. E Graeca ad Anglicam linguam se convertit, ut scilicet nullius interpretis indigens (Gallicis antea versionibus utebatur) legeret et degustaret propius eorum opera, quorum fama apud Ragusinos quoque percrebuit. Ac si Anglorum literae, ut perhibent, gravitatem quamdam legentibus conciliant, profecto non dubito, quin Junius, qui gravis natura, severiores inde mores induerit. Optimis enim Anglicorum scriptorum libris, quibus haud modico sumptu auxerat bibliothecam suam, mirum in

Qui Anglici regiminis formam et excellentiam admirabundus praedicabat, noluit Britannicae nationis res ullas et vicissitudines scitu dignas ignorare. Nec minor in eo fuit tum antiquae, tum recentioris historiae cognitio. Cum enim magnam ac paene incredibilem, ut dictum est, memoriae vim pari cum ingenio judicioque conjungeret, quod sane rarum, cumque historias gentium universarum evolveret, ac meditaretur indefesso studio, factum est, ut gesta quaelibet et eventa paulo illustriora,

ignorare. Nec minor in eo fuit tum antiquae, tum recentioris historiae cognitio. Cum enim magnam ac paene incredibilem, ut dictum est, memoriae vim pari cum ingenio judicioque conjungeret, quod sane rarum, cumque historias gentium universarum evolveret, ac meditaretur indefesso studio, factum est, ut gesta quaelibet et eventa paulo illustriora, eorumque causas et tempora ordine teneret omnia, et quas quisque vir partes personamque in iisdem factis sustinuisset, nominatim reminisceretur. Quare nihil ejus

fieri catechismum ad fidem. Sed Junii praecipua laus eluxit in Latina poesi. Media, ni fallor, inter Catullum et Tibullum via in Elegiis pangendis Junius incessit, ita tamen ut genus et stylum in scribendo suum sibi effingeret ejusmodi carminum indoli ac naturae consentaneum. Et quamvis eas, si unam alteramve excipias,quasi in ipso adolescentiae flore confecerit, inde tamen a summis viris Benedicto Stayo, et Raymundo Cunichio praestantis poetae nomen et existimationem retulit. Ex iis tamen nonnullas

adolescentiae flore confecerit, inde tamen a summis viris Benedicto Stayo, et Raymundo Cunichio praestantis poetae nomen et existimationem retulit. Ex iis tamen nonnullas pulcherrimas quidem illas et admodum concinnas, cum ob argumenti delectum totae amatoriae essent ac liberius in morem Catulli, Ovidii, Galli conscriptae, uti juveniles lusus et graviore viro indignas judicavit, ac de suo codice proscripsit, numquam ` de iisdem cum amicis loqui solitus, neque eos loqui facile passus. Non minoris facienda, licet pauca numero, ejus

nomen et existimationem retulit. Ex iis tamen nonnullas pulcherrimas quidem illas et admodum concinnas, cum ob argumenti delectum totae amatoriae essent ac liberius in morem Catulli, Ovidii, Galli conscriptae, uti juveniles lusus et graviore viro indignas judicavit, ac de suo codice proscripsit, numquam ` de iisdem cum amicis loqui solitus, neque eos loqui facile passus. Non minoris facienda, licet pauca numero, ejus epigrammata atque odae. Sed primae Junio deferendae profecto sunt in Satyra, ad quam vel invitus ferebatur.

Incredibile dictu est, quam ille esset de elocutione sollicitus. Probe enim intelligebat (1) non satis esse pulcra et idonea argumenta excogitare, sed opus esse praeterea, ut illa quibusdam formis, et simulacris poetarum propriis ornentur ac illustrentur. Quare ut res inventas expoliret ornatius, quos toties legerat, et fere memoria tenebat classicos scriptores, iterum ac tertio pervolutandos explanandosque suscepit; Horatium in primis, quem raptus ab ipsa rerum similitudine imitari, et

esse pulcra et idonea argumenta excogitare, sed opus esse praeterea, ut illa quibusdam formis, et simulacris poetarum propriis ornentur ac illustrentur. Quare ut res inventas expoliret ornatius, quos toties legerat, et fere memoria tenebat classicos scriptores, iterum ac tertio pervolutandos explanandosque suscepit; Horatium in primis, quem raptus ab ipsa rerum similitudine imitari, et experimere conatus est. Hinc eadem illa ratio penes Junium omnia accommodatis verbis dilucide exponendi: hinc illa venustas atque

in primis, quem raptus ab ipsa rerum similitudine imitari, et experimere conatus est. Hinc eadem illa ratio penes Junium omnia accommodatis verbis dilucide exponendi: hinc illa venustas atque festivitas personarum, quas induit pro sua cujusque natura ac conditione: hinc idem saepe, mos in Satyrarum exordio, atque contextu, idem transitus ex una in aliam rem, idem tamdem finis in iis, quae ad morum, vitaeque disciplinam pertinent. Neque vero quemquam esse existimo, qui in Restii Satyris si quid obscurum

idem transitus ex una in aliam rem, idem tamdem finis in iis, quae ad morum, vitaeque disciplinam pertinent. Neque vero quemquam esse existimo, qui in Restii Satyris si quid obscurum interdum videatur, id auctori vitio tribuat quasi principum scriptorum ac Horatii in primis Satyrae legantur sine interprete. Nemo sane eos subobscuros esse queritur, quod sint vel grandes verbis, vel crebri sententiis, vel compressione rerum breves: ex quibus obscuritatem effici ajebat Tullius de Alcibiade, Critia;

illustratet: quod quidem ille de omnibus praestitisset, si diutius ei hac lucis usura frui licuisset. Ceterum cum in carminum artificiis suus sit rebus quibusque cultus, cumque Satyras, eo quod de rebus agant tenuioribus, sermo pedestris deceat, pressus ille quidem ac subtilis, sed candidus et venustus, errant profecto, qui versus amant in Satyris grandes ac numerosos. Quo enim versu magna bellorum eventa, resque publice gestas caneres, si epicum sibi Satyra vindicaret? ubi vero vel in Satyra occurrat grande aliquid et

licuisset. Ceterum cum in carminum artificiis suus sit rebus quibusque cultus, cumque Satyras, eo quod de rebus agant tenuioribus, sermo pedestris deceat, pressus ille quidem ac subtilis, sed candidus et venustus, errant profecto, qui versus amant in Satyris grandes ac numerosos. Quo enim versu magna bellorum eventa, resque publice gestas caneres, si epicum sibi Satyra vindicaret? ubi vero vel in Satyra occurrat grande aliquid et magnificum, nihil vetat, quominus lepores et sales cum numerorum concentu et magniloquentia conjungas

statuit monasterium ingressura; in id unum antea incumbens, ut poetica viri sui opera publici juris fiant, eique tamquam perenne sui in ipsum amoris monumentum consecrentur. Statura fuit mediocri, fronte exporrecta, naso aliquanto eminentiore, ac tam gracili et infirma totius corporis habitudine, ut naturam in illius animo magis quam corpore fingendo exornandoque liberalem fuisse putaveris. Erat insuper ita debili oculorum acie, ut non nisi proxime objectas oculis res videret. Valetudine usus minus prospera

et facilitate, ut suavissimi ejus mores ad omnem rationem humanitatis accommodarentur. Cum in coetu aderat, vel in conviviis amicorum, omnium ad se unum oculos mentemque convertebat modo serius, modo facetus, semper vero acutus, solers, ingeniosus, ad audiendum aeque ac dicendum paratissimus. Numquam excident memoria amicorum et familiarum suorom quaedam ejus effata. Ut erat veritatis opprime studiosus, ita assentationis hostis acerrimus. Nihil umquam de se gloriosius, rebusque suis praedicavit, at modeste semper, ut constat

deambulandum, partim vero inter jacendum ex pedis aegritudine Satyram aggressus sum argumento fortasse novo, et cujus me non poeniteret, si essem mihi conscius, ea lumina orationis, eamque dicendi vim, atque urbanitatem ad illam contulisse, qua dilucide ac festive ea res ornari potuisset. Sed ego potius contra sentio, nempe, quidquid de argumento sit tamen non eo vultu ac colore Satyram meam prodiisse, quem res poscebat; idque mediocritate ingenii mei accidisse, non sum, qui ignorem. Hanc tamen,

me non poeniteret, si essem mihi conscius, ea lumina orationis, eamque dicendi vim, atque urbanitatem ad illam contulisse, qua dilucide ac festive ea res ornari potuisset. Sed ego potius contra sentio, nempe, quidquid de argumento sit tamen non eo vultu ac colore Satyram meam prodiisse, quem res poscebat; idque mediocritate ingenii mei accidisse, non sum, qui ignorem. Hanc tamen, qualiscumque ea sit, ad vos mitto, ut eam vos attente perlegatis, vestrumque de illa judicium censorio more interponatis. Si in

aetatem traduci, aut in nihil agendo? Vide, quaeso, quid in mentem venerit. Consilium est scribere Satyram perpetuam, quae una mihi, quoad vixero, perscribetur, ita ut eadem mors vitae, et Satyrae meae finem imponat: argumento erit vario, omnis generis, ac paene infinito: quidquid quotidie occurret, aut cogi dabitur, illic conjicietur: utemur quoque stylo vario, nunc ad Horatii, nunc ad Persii, nunc ad Juvenalis, aliorumque morem, non ex unius scriptoris mente, sed ex omnium penu conflato, dummodo sat

Me si forte rogas de re quid censeo, dicam.
1.2.207  Et me stultitiae assentire fatebor alumnis,
1.2.208  Quorum nec mores, nec vitam carpo maligne
1.2.209  Candidus ac verax factorum scriptor. Ego nil
1.2.210   Interpres pravus fingo, nil mentior, ipsa
1.2.211  Parco uti consulto libertatre Poetae,
1.2.212  Atque modum teneo in Satyris, et

Ater, et exiguae in morem contritus arenae
1.3.30  Pulvis, at aetherii ducuntur naribus haustus.
1.3.31  It tenuis, cerebroque intus penito involat alte
1.3.32  Spiritus, ac lenti recreantur odore meatus.
1.3.33  Baetica Semideis, Lutetia, et ultima Cuba
1.3.34  Dant volucres atomos, Pyrrhique Molossica tellus.
1.3.35  Pulveris hujus honos est, illo

prima quierat
1.3.195  Pugna, recrudescit rursum, dum mordicus unus
1.3.196  Quisque aliis contraria sentit, et acriter instans
1.3.197  Omnibus insultat violentus: non secus ac si
1.3.198  Privata cujusque foret contentio de re,
1.3.199  Gallomani, Anglomani magnis clamoribus aures
1.3.200  Implent, et miscent verboso praelia

respondere Sabini
1.6.27  Doctus ad exemplar de jure: aderitque disertus
1.6.28  Higia, quem medicae prorsus sapientia multa
1.6.29  Artis humo tollit, doctrinaque, sed nihil aeque ac
1.6.30  Simplicitas animi, et praesens in pectore candor.
1.6.31  Nuper rure redux veniet Betondius acer,
1.6.32  Et bonus agricola, et caesa bonus helluo porca:

Nonne est Milo puer nuper fraudatus ab Aulo
1.8.93  Ingenti summa? rixas, convicia nosti, et
1.8.94  Fabula quanta ierit totam famosa per urbem.
1.8.95  Luxuriae studium, ac nimio quaesita voluptas
1.8.96  Sumtu, attrivit opes misere, famamque Tigelli.
1.8.97  Dum ludit semper, potgat, scortatur, amatque,
1.8.98  Incidit in Syrtes alieni naufragus

oculos male fascinat aegros.
1.8.185  Stultitiae ante aram cum tot curamus inepta,
1.8.186  Atque in tonstrinis Europes fata movemus,
1.8.187  Cum peregrinamur nihilo sapientius, ac si
1.8.188  Vere grues validis tranarint aera pennis,
1.8.189  Absurde cum philosophamur, et esse videri
1.8.190  Cum volumus docti, sed pravi intus, vel inertes,

hesternae historiam describere scenae.
1.9.71  Invidiamque sui socrui, aut movisse sorori,
1.9.72  Atque obstetrices inter, pannosque lavantes
1.9.73  Extemplo fieri praeclarum ac nobile nomen.
1.9.74  Haec utcumque feras tunicatae gaudia plebis,
1.9.75  Sed teneas risum, aut parcas fortasse cachinnis,
1.9.76  Consulem et emptorem fricti ciceris videas

teneas risum, aut parcas fortasse cachinnis,
1.9.76  Consulem et emptorem fricti ciceris videas cum
1.9.77  Gaudium idem gaudere, eadem mirarier, atque
1.9.78  Velle eadem ac nolle? Ergo adeo te purpura rubro
1.9.79  Murice decepit, nequeas ut noscere sanus
1.9.80  Sutorem dare verba tibi in trabea, atque curuli
1.9.81  In sella, quoties crepidis

locus: hoc rident rivales: hoc odii, irae,
1.9.91  Bellique, et veniae, et pacis momenta ministrant.
1.9.92  Quicumque haec paulo attente spectaverit, ille
1.9.93  Plenius, ac melius, quam si ipsa Fabulla doceret,
1.9.94  Discat, quo Romana loco sit res. Sapienter
1.9.95  Commoda recluso fovet haec mea Roma theatro!
1.9.96   Triste supercilium, atque

censes faciat pars cetera faecis Achaeae?
1.9.221  Haec ego cum videam, pravum ridebo profecto
1.9.222  Judicium, atque bonis male sensibus artibus aptos.
1.9.223  Non minus ac si forte aliquis pro acipensere, sive
1.9.224  Apponat pro mulo viles helluo scombros,
1.9.225  Seque putet laute tamen et coenare beate,
1.9.226  Hunc merito insanum, aut morbo

calcas, et communem aera spiras,
1.12.141  Quo nemo aut laris, aut vestis prohibetur egenus.
1.12.142  Qui medicas pueris figulorum dividit offas,
1.12.143  Non secus ac tu purpuream circum fora vestem
1.12.144  Scurra tulit, quam olli propola triente locarat.
1.12.145   Sentio; qua insani ratione repellere speras
1.12.146  Posse notam a te. Nempe

mire simul, et conjurat amice.
1.21.20  Praxitelesne minus, minus est complexus Apelles?
1.21.21  Cecropia sed enim qui fulmina torquet ab arce
1.21.22  Juppiter, ac subito caelum tonat omne fragore,
1.21.23  Iratos numquam Junonia ad oscula vultus
1.21.24  Demisit: nec quidquam aliud potis est, praeterquam

mihi sermo est, et sententia mutis,
1.21.75  Ipse lyram sine voce Deus si tangat apollo.
1.21.76   Quo minus ars naturam imitatur musica, ad istam
1.21.77  Quove magis tendit crassa ac rudiore Minerva,
1.21.78  Tanto infra reliquas artes depressa jacebit
1.21.79  Quo servi ritu, quo humilis plebecula censu.
1.21.80  Illam posse minus, quam fit saxo, aere,

operis! floccis qui exilibus, atque
1.21.140  Vellere acum tenui docti obvolvisse pusillam,
1.21.141  Sollicitare cavos anfractus auricularum
1.21.142  Sic audent, blandi ut sensu, ac prurigine frictus
1.21.143  Saepe voluptatis medio in languore cadentem
1.21.144  Vitali subito te linquat spiritus aura.
1.21.145  Sic citharae risum sonitu, fletusque

vias: geminum cur diffidit orbem
1.21.181  Aurea luna, coit pleno cur menstrua cornu;
1.21.182  Sanguinei caelo vel cur arsere cometae,
1.21.183  Quac sola vis moveat terrarum, ac subruat urbes;
1.21.184  Pabula quae flammis, segetes quinam educet humor,
1.21.185  Frena quis imperii posuit, quis libera jussa
1.21.186  Invexit populo princeps; et prima

auctores, proceres Graji, atque Latini
1.23.31  Vulgantur prelis. Quis non exordia laudet?
1.23.32  Scilicet his vitam, aeternaeque haec praemia famae
1.23.33  Maeonidae ac Tullî victrix facundia debet,
1.23.34  Servataeque tot heroum illustres animae, tu
1.23.35  Imprimis periture Maro, et periture Lucretî,
1.23.36  Barbara opem nisi summo in

montes, per maria invia vecti
1.23.90  Narrant, et scribunt! It felix naenia, vulgi
1.23.91  Occupat auriculas: coemunt venalia monstra
1.23.92  Creduli, et acclines falsis aeque, ac bibulas cum
1.23.93  Narranti nato praebet Pomponius aures.
1.23.94  Fescennina per hunc invecta licentia morem,
1.23.95  Donec ad imberbes facile pervenit ephebos,

periculose aegrotavit. *) . 60
2.2.61  Et jam primaevo demessus flore juventae
2.2.62   Mergebar Stygiis ante diem tenebris,
2.2.63  Ni meus, ac vester pereuntem me Hygia solers,
2.2.64   Hygia Poeonii grande magisterii
2.2.65  Nomen, sollicite manibus fovisset amicis,
2.2.66   Funeris et certum praepedisset iter.

marite, nuces: laetum tibi sternuit omen
2.7.60  Dexter Amor. nunc, nunc sparge, marite, nuces,
2.7.61  Felix prole canum, longoque future nepotum
2.7.62  Ordine, non minus ac quae supera alta tenet
2.7.63  Centum prole Deûm felix Berecynthia mater.
2.7.64  Sic tua per procerum limina progenies,
2.7.65  Perque domos altas, et pulvinaria matrum,

3.1.87  Ad citharam Phaedri potuit, tenuesque Camenas
3.1.88  Multum laudandus, Musae quia sponte sequuntur
3.1.89  Jampridem assuetae non vota ad inepta vocari.
3.1.90  Ac ne forte putes facilem legisse tuis te
3.1.91  Materiam numeris, ut cum dictata magistri
3.1.92  Dant pueris, quaeso, paucis ita collige mecum,
3.1.93  Ut facilis minus est epicis

Nec licet obscurae minimum, doctaeque videri,
3.1.98  Vulgarique ex usu convenientia verba
3.1.99  Deligit, et sola est brevitate diserta, placetque
3.1.100  Non secus, ac per saxa fluit qui interlita musco
3.1.101  Rivulus illimis villam prope ruris amoeni,
3.1.102  Et purae leni cursu pellucet aquai:
3.1.103  At Rhodani praeceps vasto cum murmure

tu acer veteris per manca vocabula linguae,
3.2.81  Perque novas voces suadere negantibus audes;
3.2.82  Atque omnes ideo verborum immaniter artus
3.2.83  Discrepis misere, ac truncas, lacerasque, secasque,
3.2.84  Nec caput huic dubitas, mediumque abscindere ventrem,
3.2.85  Ast illi caudam ferro truncare, pedesve,
3.2.86  Littera si jussit, Busiride

titulo aurato, et Sosiorum pumice mundus
3.2.104  Tranquillos poteris somnos jam carpere laudum
3.2.105  Securus populique placens volitare per ora.
3.2.106  Quos prius ac fortuna tibi pertingere fines,
3.2.107  Et viruts dederit, mecum, quae praelia paucis,
3.2.108  Et quam debellanda supersunt, collige, monstra.

3.4.113  Condita quin etiam tunc oppida prima fuerunt,
3.4.114  Legumque, et belli discreta et foedera pacis,
3.4.115  Improbaque inventis repressa injuria poenis.
3.4.116  Ac dum jucundis lentas sermonibus horas
3.4.117  Fallunt, aut molli superant fastidia risu
3.4.118  primi hominum, humanos qui coetus concelebrarunt.
3.4.119  Coepit amicitiae sensim

3.4.172  Multum in amicitia nostra potuisse fateris.
3.4.173  Quae res invidiae careat si dente maligno,
3.4.174  Iraque atque odio si secludatur ab omni,
3.4.175  Ac modicos parce si depromatur in usus,
3.4.176  Discincti paucos cum inter nugamur amicos,
3.4.177  pabula amicitiae mirum quam laeta ministret!
3.4.178  Dum nimium segnes prohibet

ex animo, memorique e pectore possit.
3.5.9  Maxima pars hominum morbum ridetur ob istum
3.5.10  Qui non illepide vobis incidit, ut res
3.5.11  Longe aliter se habeant, ac illis forte videtur.
3.5.12  Accipite ergo ambo, atque animis bene figite vestris,
3.5.13  Quantum hic indigeat cessator tempore, meque
3.5.14  Distineant quantis cumulata negotia

4.4.43  Aspexit, aequalesque in uno
4.4.44  Caelicolas, hominumque turbas:
4.4.45  Dicet lacaenam magnanimi torum
4.4.46  Subisse Thesei jam prius ac foret
4.4.47  Experta Trojani calores
4.4.48  Conjugis, et vetitum cubile:
4.4.49  Vulcaniis et ridiculum artibus

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report