Your search found 22809 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 22731-22773:

et cet. Per hasce elucubrationes experiens quantum valeret ad maiora coepta tentanda, grandi animo suscepit epicum carmen componere, quod adhuc in lingua illyrica desiderabatur. Huius, uti a viris eruditis perspectum fuit, duo genera censentur, alterum sublime, ac magnificum, quod vocari solet actionis, in quo ex maxima parte saeva bella describuntur, aequabile alterum, ac temperatum, quod dicitur contemplationis, et quo varii mirabiles eventus enarrantur. Ad primum genus attinet Homeri Ilias , ad

componere, quod adhuc in lingua illyrica desiderabatur. Huius, uti a viris eruditis perspectum fuit, duo genera censentur, alterum sublime, ac magnificum, quod vocari solet actionis, in quo ex maxima parte saeva bella describuntur, aequabile alterum, ac temperatum, quod dicitur contemplationis, et quo varii mirabiles eventus enarrantur. Ad primum genus attinet Homeri Ilias , ad secundum Odyssea . Virgilius, cui semper ante oculos proposita fuerant Maeonidis carmina, ita est partitus Aeneidem, ut

transfusitque in Ierusalem liberatam commixtum hoc duplex genus, magis tamen in Iliadem propendens. His grandibus exemplis inhaerens Gondula, latum sibi campum aperuit, ubi posset summa cum laude in utroque mixto genere spatiari, atque ita in uno prompsit maiores ingenii poetici vires, ac nervorum robur, in altero evolvit leniores, ac tranquilliores animi sensus doctrinae luminibus temperatos. Argumentum eius operi suppeditarunt bella aevi decimi septimi principio, anno praesertim 1621 inter Polonos, et Turcas gesta, in cuius exitu evasere primi victores summa immortali gloria

commixtum hoc duplex genus, magis tamen in Iliadem propendens. His grandibus exemplis inhaerens Gondula, latum sibi campum aperuit, ubi posset summa cum laude in utroque mixto genere spatiari, atque ita in uno prompsit maiores ingenii poetici vires, ac nervorum robur, in altero evolvit leniores, ac tranquilliores animi sensus doctrinae luminibus temperatos. Argumentum eius operi suppeditarunt bella aevi decimi septimi principio, anno praesertim 1621 inter Polonos, et Turcas gesta, in cuius exitu evasere primi victores summa immortali gloria Regis Sigismundi III et eius

linguae puritatem et elegantiam, ab ultimis liberam scribendi rationem, imaginum splendorem, acumen, vim, et sublimitatem. Et sic perfecit, ut lingua et metrum, quod sibi comparavit, singulares differentium temporum notas et venustates complectantur, praeseferens tamen eius proprium stilum, ac indolem, licet haud raro imitatus esset classicos latinos,et italos poetas, in quorum palaestra fuit ille exercitatus. Quod manifeste testatur sui carminis inventio, dispositio, ornatus, digressionum ad operis metam recte convergentium nexus, quos miro industri artificio suo poemati intexuit,

Cupiens tamen, quantum in me situm est, maiorem huius clari operis diffusionem, et cognitionem provehere, maxime inter doctos Europae coetus, a quibus latina lingua magnopere colitur, quaeque adhuc apud illos florens in tanta linguarum diversitate habetur una tamquam communis hominum conciliatrix, ac veluti quoddam doctrinae vinculum, exemplo insuper, et aemulatione meorum concivium inductus, qui variis poeticis latinis versionibus clarum sibi nomen peperere, aggressus sum Osmanidem heroico carmine primus interpretari, et post indefessum aliquot annorum studium, favente Deo, ad optatum finem

83  Vestrae hinc deliciae tergo demissa pharetra,
84  Missilis hasta manu, lateri suspensus, et ensis,
85  Martius ac sonipes; dulcis cerealia dona 85
86  Esca viae, potus tenuis de fontibus unda.
87  Quadrupedi atque viro nocturno accommoda somno

32  Byzanti Caesar prius hinc quam linqueret urbem,
33  Ille suum haud voluit domino celare timorem.
34  Custode et legum, nigro ac comitante Spadone
35  Arcani sociis Osmanum promptus adivit. 35
36  Quisque caput veniens demittit, pectora dextrâ

59  Fulmineum Othmanidum fregisti interritus ensem,
60  Hinc pelagum, et terram ratibus dominaris, equisque, 60
61  Coepisti ac toto regnare invictus in orbe,
62  Caesaris occidui victor, ceu victor eoi.
63  Ille tibi admirans virtutis lumina sponsas

162  Danubius, boreas ni quem sibi frigore sternit.
163  Moldaviae ingressus campos, loca tristia spectans
164  Horret dux animo, trahit ac suspiria corde;
165  Quin vadentem ultra torquet magis anxia cura, 165
166  Proterere ossa suae gentis nam cogitur ipse.

100  Hostiles acies soli haud superare daretur. 100
101  Armis incessens necquicquam fessa labores,
102  Ulli quin fueris visa, ac audita propinquans.
103  Diruere haud poteris sublimia moenia turris,
104  Illuc transvolites nec fas est alite pennâ.

morae et caussam legatum credit inertem. 130
131  Nulla illi hinc requies, veniet num protinus ALI,
132  Postulat et cunctos, quanam ac regione moretur,
133  Nec ratione carene illum movet ista cupido,
134  Scilicet eoas prius ut discedat ad oras

137  Et sic Ianicerûm domitas renovare cohortes.
138  Mens sua transvolitat montes, et caerula vasta,
139  Viribus ac magnis tot vincere regna volutat,
140  Persidis in primis Regem superare potentem, 140
141  Amplaque regna Asiae famâ celebrata

Inclyta Troia Asiae quondam dominata per urbes,
4  Nomine at excepto modo nil nisi pulvis, et umbra.
5   Maenia ubinam, ac aedes? superant vestigia nulla; 5
6  Sternit relliquias tempus, deletque ruinâ.
7  Proximus huic Simois tenui vix labitur undâ;

102  Fastorum et vitio perierunt grandia gesta.
103  Fama est in caelum olim coniurasse gigantes,
104  Montibus ac celsis ausos imponere montes,
105  Et Iovis aethereas armis rescindere portas, 105
106  Mole at disiectâ cecidisse hinc fulmine stratos.

64   Uros et Goikus, dum Caesaris arma sequuntur.
65  Hinc Stephanum pelagi, Michaelem ac ira vocavit, 65
66   Blasium at immani praedator funere mersit.
67  Insidiis obiit comitum Gregorius,

132  Vestrum quaeque capit primaevo in flore iuventae
133  Gaudia, et hinc nacto voti fit compos amore.
134  O fortunatos, omni ac ex parte beatos,
135   Queis fas est aevi viridantem carpere florem, 135
136  Obtinet alter ubi, quod mutua poscit, et optat

10  Hinc Oderâ, atque Tyrâ, cincta inde Borystene, ponto 10
11  Audax bellatrix ferro haec vastabat et igne.
12  Varsoviae in lucum simul ac pervenit opacum,
13  Aestas transierat, secum et bona gaudia portans
14  Autumnus rubeis aderat circumdatas uvis,

41  Dum nivei aeripedis spumantia lora coercet.
42  Hinc reliqui fratres germanos pone sequantur,
43  Auro conspicui, septi ac fulgentibus armis.
44  Et sic primaevi resplendent lumine fratris,
45  Falcones veluti, radiis quas Phaebus

90  Alipedemque citum ferratâ calce fatigat, 90
91  Cursu quam comites glomerato pone sequuntur.
92  Ac velut abrupto si quando e sidere turbo
93  Praecipitat, clivis rivi et volvuntur aquarum,
94  Vortice quae rapiunt quaecumque obstantia septa,

240  Congeminatque ictus transversi turbinis instar, 240
241  Disrumpit, sternit, coedit, terit omnia circum.
242  Non secus ac centum gladios, et brachia haberet.
243  Sic Leko, Krakoque uno caput amputat ictu,
244  Et

63  Ora, genasque, cutem, macie tabetque senili,
64  Nudatisque crucem pedibus gerit ille verendam,
65  Nodosâ hirsutum fune ac adstringit amictum. 65
66  Lumina fixa tenet legatus imagine captus,
67   Sborovskum et cupidus, quisnam foret ille,

40  Alternis studiis sic se iunxere puellae, 40
41  Nulla utrique extet iam res secreta vicissim,
42  Non secus ac essent ex ipsâ matre sorores.
43  His datus est custos rugosâ fronte, nigerque
44  Deformisque spado, Bekir cognomine dictus,

45  Tingit purpureo qui pallida labra colore, 45
46  Nigrat iam niveos crines, et laevigat ora,
47  Gemmis, ac baccis onerat candentibus aures;
48  Nigros non unus digitos tegit annulus auri,
49   Nervea gemmato circumdat colla monili,

110
111  Diruta Turcarum sublabi templa ruinâ
112  Aras vastari, temni simulacraque diva
113  Ac prohiberi ausu cultum, ritusque verendos?
114  Et patiemur adhuc toto crux regnet in orbe,
115  desertâ et Stygius dominetur rector in aulâ? 115

166  Byzantum obscurat densa et caligo, catervae
167  Vix ubi consistunt templis, et turribus atrae.
168  Non secus ac messis si quando tempore opimae
169  Agmine corvino circum sata laeta tegantur,
170  Ocyus adparent nigro suffusa colore. 170

caelum tollit singultans lumina virgo,
45  Et rogat, ut miseram tanto in discrimine servet, 45
46  Ac tristis Caesar cor tactus voce precantis
47  Incolumem reddat patriae, caroque parenti.
48  Virginitatis honos et sic, quam voverat

comi et sermone reponit. 155
156  Angulus anne aliquis mundi, cui cognita virtus
157  Sit tua non plene, bello tentata Polono?
158  Ac veluti centum tua dextera stringeret enses,
159  Quaeque secans, caedens stravisti obstantia claustra.
160  Hoc vidi hisce oculis, viderunt agmina nostra. 160

75  Strictus nos omnes minitatur perdere mucro. 75
76  Fulgentem gladium vagina diripit alter,
77  Pro lege ac socios subter transire lacessit,
78  Et mox quisque ruens districtum iurat ad ensem,
79  «Hostes ni perdat, ferro mactetur ab ipso,»

14  Sollicitus, blandâ sic coepit voce profari:
15  Fidi custodes, nostrae tutelaque vitae, 15
16   Queis onus imperii, summâ ac innititur omnis,
17  Haud audita mihi, nec visa referre necesse,
18  Ausus et usque furens sit quo procedere miles,

Dilaver, suscipit alter
94   Hussenus dictus, qui talia subdidit ore:
95  O reges inter praeclare, ac maxime Caesar, 95
96  Cuius et imperium totum complectitur orbem,
97  Percipio nimium populi excessisse furorem,

112  Interea auditur turbae circum undique clamor,
113  Impete quae invadens portas, et moenia quassat.
114  Telorum, et lapidum nimbis, ac glandis ahaenae
115  Desuper effusis grando ruit aspera in hostem, 115
116  Qui caput aerati protectus tegmine scuti

50  Lamnâ obducta auri fulgent tabulata micanti, 50
51  Gemmis parietes, auro laquearia celsa,
52  Fundere et ipse iubar sol, luna, ac astra videntur,
53  Totus ibi miros foetus sic explicat orbis,
54  Aptis nemo queat dictis effingere ut illos.
55  Haec cuncta

concurrere et armis.
212  Clavam utraque manu stringit quum protinus heros,
213  Quâ mage densa cohors, illuc contorquet et ictus.
214  Ac velut accipiter, quem cingunt undique densis
215  Agminibus volucres, alas, unguesque fatigat, 215
216  Alto et praecipitans hanc, atque eviscerat illam,

a laribus pugnatus in urbe Philippi
238  Fortuito infelix perculsus concidit ictu.
239  Evexit moriens oculos, et brachia caelo,
240  Ac patriam adpellans animam exhalavit anhelus. 240
241  Dux equitum aspiciens caedem, et fera damna suorum
242  Ardet corde pudens, districto clamat et ense.

gladiumque coruscans
263  Hostili saevum cruri dat cuspide vulnus.
264  Sanguinis intuitu subitâ irâ exaestuat alter,
265  Non secus ac viru tumeat si noxius anguis, 265
266  Navim sive voret spumanti gurgite pontus,
267  Turbine vel reboet crebro, seu fulmine caelum.

338  Haec genua amplector, numquam et divellar ab ipsis,
339  Ni dolor ante meus tibi pectora tangat acerbus.
340  Te decet armatas acies obsistere contra
341  Ensibus, ac telis saevos prosternere et hostes,
342   Foeminam at adversus miseram, veniamque rogantem
343  Dumtaxat pietate vales excellere digne.
344  Haud

rapit collectum pondus, et auri.
478  Vezirum hinc fatum Kussenum perculit idem,
479  Dum studet iratos compescere, concidit ictus.
480  Libarunt veluti semel ac fera bruta cruorem, 480
481  Caede sitim expletum loca plana, atque alta pererrant,
482  Dirae praecipitant acies sic sanguine potae,
483  Effusaeque ruunt, ceu cuncta evertere

Effigiem cuius mundus colit, atque veretur?
516  Turba refert, sequimur nobis quae exempla dedisti,
517  Ex quo Mustapham claudebas carcere caeco.
518  Ac in equum his dictis, aderat qui forte paratus,
519   Osmanum iniecit sordentem paupere cultu,
520  Vestibus auratis, queis fulsit, namque carebat,

139  Inviti lacrymas nequeunt cohibere liquentes.
140  Sint fera monstra, cruor fluit illis pectora circum. 140
141  Ac velut avulsum celso de vertice saxum
142  Fertur in abruptum, saevus ruit ense Dautes.
143  Alipede invectus, venientem quisque tuetur,

tua magna potentia fulgat!
160  Qui mihi succedit, fatis melioribus uti 160
161  Adnue, neve brevi sors aequa obtingat et illi,
162  Ac ruat Othmanidum domus alta a culmine laudis!
163  Vix ea fatus erat, quum subdidit ista Dautes.
164  Quaenam caussa morae? mox illi frangite

196  Hunc trepidant proceres, dum iussa suprema facessunt,
197  Caesareo et gaudent si fors iugulentur ab ense.
198  Illum quisque humilis colit, ac veneratur, et illi
199  Qui sacer in vitâ, post mortem templa dicantur,
200  Et magis ut firmo nitatur cardine sceptrum, 200

tabescere gentes,
233  Et nutrire queant quotquot, sibi ducere sponsas,
234  Nimirum ut populi mage vis, et copia crescant,
235  Pubem ac sufficiat numerosam in tristia bella. 235
236  Iam vetus at periit tua gloria clade peractâ,
237   Vladislavus enim

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report