Your search found 6420 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 4559-4660:

BENEDICTUS STAY S. P. D. In humaniorum artium studiis usuvenire solet, CARDINALIS AMPLISSIME, ut eam quam quisque profitetur, patere latissime facultatem putet, atque ita cum reliquis fere omnibus doctrinis colligatam ac nexam esse, ut qui rite illam assequi velit, caeteris omnibus ornatum atque instructum esse oporteat. Neque enim aut perfectus Orator aut excellens Historicus videtur iis, qui

divinarum atque humanarum rerum scientiam omnem complexa esse videatur? Quae quidem unde suppetere adjumenta ei possint, minime video, nisi eidem cum universa Philosophia maxima intercedat necessitudo, ut si illius conjunctione praesidioque careat, nulla profecto esse possit. Neque vero haec a me ita dicuntur, quasi non a Stoicorum opinione vehementer dissentiam, qui Sapientem solum Regem esse disputabant; neque cum qui intra parietes atque in Academiae umbra latuisset, subito capessendae Reipublicae Regnique gerendi scientiam consecutum existimo; sed illud statuo optimos Reges, optimos

non umbratilis Philosophiae luculentissima in negotiis peragendis monumenta. Quis enim non cum summa admiratione praeclarissimorum quibus antea perfunctus es, munerum recordetur? Cui non legationes ad exteras Nationes occurrant tuae ita a te gestae, ut peracris consilii, et singularis prudentiae splendore oculos in te omnium subito converteris? Quid quod et ab universa, in qua postremo versatus es, Provincia, et a quo eandem susceperas, superiore Pontifice, brevi tantam commendationem es consecutus, ut virtutibus ille permotus

esse potest, quod cum maximarum rerum administrationes tibi tantae sint commissae, ut singulae virum et non inertem et industrium satis reddere possint occupatum, te nec opprimant nec perturbent universae. Cumque novi tibi quotidie accedant ac cumulentur labores, a te, quasi otiosus antea fueris, ita sustinentur, ut nulli rei desis, nihil non tractes ita, ut tractandum a te omnes Boni expectant maxime atque exoptant. Neque enim propter incredibilem mentis vim ac celeritatem ingenii ad tot nova etiam expedienda negotia tempus tibi

tibi tantae sint commissae, ut singulae virum et non inertem et industrium satis reddere possint occupatum, te nec opprimant nec perturbent universae. Cumque novi tibi quotidie accedant ac cumulentur labores, a te, quasi otiosus antea fueris, ita sustinentur, ut nulli rei desis, nihil non tractes ita, ut tractandum a te omnes Boni expectant maxime atque exoptant. Neque enim propter incredibilem mentis vim ac celeritatem ingenii ad tot nova etiam expedienda negotia tempus tibi deesse vel occupatissimo potest. Litteris quoque inter

tamen concedis temporis. Vetus illa quidem nonnullorum est opinio, falsa tamen ac contemnenda, otiosorum tantum hominum esse ac vulgarium tractare litteras, quas Principibus Viris in publicarum rerum procuratione versantibus minus decoras esse putandum sit. Faluntur profecto, qui haec ita existimant. Compendiariam quandam esse viam per haec studia ad virtutem ad laudem ad gloriam Optimus novit atque amplissimus quisque; cum praesertim bene provisum ante sit, ne quid privatis studiis de opera publica detrahatur. Quarum igitur vides indolem, amas Litteras ac foves, quae te

renovata opera mihi enitendum esse censui, ut emendatior quam ante et venustior procederet: Novis praeterea tum rationum tum experimentorum accessionibus auctum esse volui. Quemadmodum enim Imperii sui fines magis profert Philosophia, atque excrescit ipsa quotidie, sic et Libri hujus pomoeria, ut ita dicam, dilatrare mihi fas esse non dubitavi. Sed qualiscumque is est, maximum illi certe a tuo Nomine decus accedet atque ornamentum; si praeterea favore eundem tuo, ut confido, ac benevolentia fueris prosecutus, et ipsi ad

STAY BENEDICTO FRATRI SALUTEM PHILOSOPHIAE Sex libros tuos quam libenter legerim, BENEDICTE FRATER, facilius tibi significare possum, quam in eo, quod a me postulas, morem gerere: cum enim ita tibi sim conjunctus, ut eadem, quae ad te pertinent, mea quoque intersint, putem oportere me potius aliorum de te judicia expectare, quam affirmare quidpiam. Sed quoniam non me tanti esse novi, ut, si mea me fallat opinio, nimis sit poenitendum, praesertim cum id mea in te benevolentia fiat,

nos per se satis trahere posset, si, prout a Natura quae nobis veri cognoscendi cupiditatem ingenuit instituti sumus, ejus informationem studio atque exercitatione nostra excoleremus; tamen, quia specie rerum quas sensibus percipimus ita implicamur, eisque inhaeremus, ut erroribus corrupti optima Naturae semina hebescere sinamus ac paulatim obliterari, fit, ut, cum animum ad discendum adjungimus, id aegre a nobis ac cum labore fieri experiamur: proinde ea studia, queis alitur animus, cito fastidimus ac repudiamus,

in oculis omnium ac manibus esse? Quae vero ex eo genere tam libenter legimus audiamus atque ediscimus, quam quae carminibus scripta sunt? Quod qui fieret, nisi Poetae potissimum ex eorum artis instituto delectationem praeseferrent? Sed ut illorum asperum atque austerum docendi genus improbamus, ita horum quoque inanes illecebras ac rerum gravitate destitutam suavitatem reprehendimus. Cum enim sit tanta artis hujus celebritas, qui eam ad voluptatem tantum detorquent, qui non ad res utiles atque graves convertunt, nonne eximiam opportunitatem juvandi negligere videntur, atque ad inanissimam

accessio, aut non vererer, ne, si uberius de illo dicerem, viderer idcirco id facere, ut amplior inde pars laudis tanquam cum illo communicatae tibi redundare possit. Nam ego quidem semper duxi non exiguum esse meritum eorum, qui, quae ab aliis sapienter sunt inventae, ita reddere possint, ut in communem usum ea derivent; et si utilitate rem metiamur, eos fere aeque ac doctrinae Auctores ipsos benemereri de bonis artibus. Sed horum qualiscumque sit laus (neque enim quidquam affirmare ausim, ne tua causa facere videar), eam quidem omnem eximie ac singulariter a te

fateri non possum me nunquam arbitratum esse res tam impeditas tamque difficiles tam aperte ac dilucide dici potuisse. Quae enim in soluta oratione, atque ubi verborum quae rebus accommodata sint in promtu est copia, non satis commode ac vix clare dicuntur, eadem et carminibus et breviter atque ita perspicue sunt a te reddita, ut non ab iis, qui rem fuse ac copiose agunt, plura desideres. Hujusmodi esse censeo, quaecumque de Metaphysicis rebus libro primo tradita sunt: ubi, quidquid de Mente hominis, quidquid de Divinae Naturae atque aliarum rerum informatis atque innatis notionibus dici

primo tradita sunt: ubi, quidquid de Mente hominis, quidquid de Divinae Naturae atque aliarum rerum informatis atque innatis notionibus dici solent, satis explanate describis. Quae vero altero libro de universa Mundi dispositione, quae exinde de doctrina Vorticum, quae de rebus Opticis dicuntur, ita sane dicuntur, ut, quo quaeque res est obscurior, eo facilius nescio quomodo atque apertius explicetur. Quid quod non eadem res a te solum dilucide, sed venuste etiam ac satis splendide sunt dicta. Etsi enim non ambitiose res excolantur, neque temere positi apparatus redundent; inest tamen suus

P. Magistro Sac. Pal. Apostolici, attente legi. Opus non uno nomine celebrandum nihil admixtum habet, aut ab Orthodoxa Fide alienum, aut a recta morum sancte inctituendorum ratione. Censeo itaque, denuo illud sic auctum publici juris fieri posse, si ita videatur eidem Reverendissimo P. Mag. Romae in Coenobio SS. XII. Apost. III. Non. Dec.MDCCXLVI. Fr. Laurentius Savorini M. C.

provinciam sumeret. A versu 72. ad versum 106. totius Operis Argumentum breviter proponit; et Cartesium, cujus rationes sequitur, laudat. Tum rem ipsam aggresius, antequam aliquid certi in Philosophia statuatur, de rebus omnibus dubitationem instituit: ut ita Mentem ab erroribus et praejudicatis opinionibus, quae vel ob aetatis imbecillitatem vel ob temeritatem in judicando atque alia hujusmodi obrepserunt, purgemus. Mox ad comparandam rerum cognitionem veniens ea proposita Veri quaerendi via, ut a notis ad ignota procedatur, a versu 353.

ait. Fixa Sidera videri inaequalia propter inaequalem eorum a nobis distantiam; eaque primae Magnitudinis esse, quae nobis vicinicia sunt; et totidem fere Solis vorticem circumdare, quot aequales globi medium globum circumtangere possunt: his ordinem siderum secundi Honoris superaddi, atque ita deinceps ad vers. 1420. A calestium rerum contemplatione ad Terrae figuram explicandam devenit; illam rotundam esse, et ex ejus umbra in disco Lunae, cum haec deficit, observata, et ex siderum elevatione et depressione pro vario regionum situ, et ex aliis hujusmodi

procurrit, eique, ut Terrae aer, circumfunditur. Haec ad Vers. 551. Si quando vero ea crassior materies Astrum densissime circumtexerit, et ejus Vorticis motus elanguescet, et a fortiori vi finitimi Vorticis una cum Astro abripietur: hinc Cometam esse ait, cum abreptum hoc Astrum ita compactum est, ut vim habeat ex alio Vortice in alium elabendi. Multorum hoc loco de Cometis sententiae referuntur ad. Vers. 733. Quod si minus solidis contextum sit maculis Astrum, ut in alio Vortice alicubi cum ejus circumfluente materia libretur, hoc Planetam esse stato circuitu

a versu 26. ad 465. haec habet. Nobis, ne vagi atque incerti in rebus temere circumferamur, necesse est esse a Deo propositum et constitutum aliquem ultimum bonorum Finem, ad quem nostra omnia referamus, quemque unum ex omnibus expetamus. Hujumsmodi summi Boni desiderium experimur esse ita nobis insitum. Ut ab ejus quaerendi studio averti et cessare nequeamus. Videmus vero erroribus variis plerosque decipi: aliis Divitas frandi esse, quibusdam Honioes, nonnullis Potentiam, plerisque Gloriam, multis Voluptatem; quod hujusmodi

nequeamus. Videmus vero erroribus variis plerosque decipi: aliis Divitas frandi esse, quibusdam Honioes, nonnullis Potentiam, plerisque Gloriam, multis Voluptatem; quod hujusmodi rebus, quas quique concupiscunt, adeptis se beatos fore putent. Ita sit, ut in quaerendo Bono illusi a recto tramite deflectant, cum in rebus non summis summum Bonum collocent, idemque natura sua simplex atque unum sejungant quodammodo ac dividant. Igitur cum in hisce rebus illud a nobis inveniri non possit, oportet deum ipsum ultimum esse Bonorum Finem, et cum

malos afferebant, animi proinde morbos appellabant. Porro Virtutis definitionem, ejusque partitionem in Prudentiam, Justitiam, Fortitudinem, et Temperantiam tradit; et sejunctim singulas ad vers. 1988. fusius describit. Tum ut Virtutibus ait honcitari animos atque ornari, ita foedari contra ac corrumpi vitiis, idque fieri cum a Deo aversi ad creatas res convertimur: peccata non esse paria: ea ab errore mentis proficisci: cum enim alicujus boni specie repente quis percellitur, suam assensionem

fluctus maris et sola terrae
873  Non possent lucem e caelo servare receptam,
874  Usque novum nisi Sol largiri haud definat ignem;
875  Omnipotens ita quae primo dedit esse Voluntas
876  Rebus, perpetuo maneant ut deinde creatae,
877  Desinere haudquaquam semper res debet easdem,
878  Ut sint, velle: igitur nihil est servare creata,

883  Aut aere aut ligno multam confecta per artem
884  Stare diu valet, atque aevi contemnere vires,
885  Quamvis docta manus signo procul absit ab illo
886  Artificis qui finxit opus, quoque non ita possit
887  Copia cunctarum haec rerum per temporis omnes
888  Circuitus per se constans servataque egere
889  Jam nihil Auctoris, qui primum existere fecit:
890  Namque horum ratio

1073  Haud tamen ut moveant, illis largita profecto
1074  Vis ulla est; verum sancitae a Numine leges
1075  Cum poscunt motum, res quaeque moventur ab Uno,
1076  Quod primam dixi modo Causam; namque ita fuêrunt
1077  Dicere; cum certe non prima, sed unica constet.
1078  Quare opus est, caveas, Naturae ne tibi nomen
1079  Sit fraudi, fuit ut multis, qui plurima

per mutua nexae,
1385  Corpus uti atque Anima est, sanxit Deus; unde habet omnes
1386  Et sensus Anima, ipsa suos et corpora motus.

1387   Sunt tamen hic, facili qui non ita tendere gressu
1388  Sese posse putant, quo se purissima Veri
1389  Ostendit Regio; sed sentibus omnia duris
1390  Aspera confingunt, glomerantque per ardua gressus

346  Eruptos amnes, quos largis imbribus augent
347  Nubila rupta, nivesque tepenti vere solutae,
348  Dum late infestant campos, stragemque propagant
349  Impete silvifrago; magnis ita viribus acti
350  In placidam properare videntur sponte quietem.
351  Quod procul a vera quam sit ratione repulsum,
352  Percipe. Tranquillae res est oppôsta quieti
353  Motus,

tellus exhalat nostra, vaporum,
513  Objecta tenui quantumvis mole, nitentes
514  Paulum intercipiant, interceptosque repente
515  Restituant radios et purae fulgura lucis:
516  Atque ita nos inter, caelumque fluentia fluctu
517  Perpetuo tremuli, faciunt, videantur ut ignes,
518  Qui late toto dispergunt lumina caelo.
519  Scilicet hinc clara constat ratione probatum

623  Ut supera ostensum est, nostrae fac ut esse rearis
624  Assimilem flammae, quae vi motuque agitatur
625  Usque adeo vehementer, ut omni fortior extet
626  Corpore mobiliorque; ita magna percita motus
627  Vi, quaecumque furens contingit, concremat atque
628   Dissuit, aut secum volento turbine raptat,
629  Quamvis condenso restantia

advertas paulum, constare videbis
774  Sic nos Annorum sic tempora posse Dierum
775  Metiri: sit namque Dies, dum se pila Terrae
776  Toto se circa molis glomeramine volvit;
777  Atque ita ab occasu dum se convertit ad ortum
778  In Solem, illius jam lumine tincta, necesse est,
779  Dimidia sit parte sui, pars obruta nocte
780  Altera, quae radios

879  Tum neque pasta domum neque pota armenta referre.

880   Annulus interdum lucis pro Sole videtur,
881  Si minimum a nobis distet Sol, atque ita major
882  Illius species ad sensus accidat orbis,
883  Cynthia si contra, quantum pote, dimoveatur
884  A Terra caelum bigis invecta per altum;
885  Nam nequeat totum breviori

necesse est,
949  Umbram, qua lata est, decresere progrediendo
950  Illius; idcirco quo plus extenditur, usque
951  In speciem metae tenuabitur, atque ita tandem
952  Desinet in parvum quamvis longissima punctum.
953  Non potis idcirco est tenebras inducere Marti,
954  Nec; Martem supera quae sunt, fulgentibus astris
955  Saturnique

1339  Centaurumque Lupumque, pari ratione queamus
1340  Dicere Ovem Cervum seu Tigrim sive Elephantem
1341  Sive alia, inciderint quaecumque ea denique menti;
1342  Sed quia collibitum est, ita caeli signa vocârunt.
1343  Scilicet haec artem ratio labesactat eorum,
1344  Qui varia caeli regione micantibus astris
1345  Fortunam referunt temere et discrimina morum;

1399  Tenuia, quae faciunt oculis albescere caelum.
1400  Idque tibi manifesta palam res indicat, ex quo
1401  Per vitreos caelum omne tubos lustrare repertum est.
1402  Cum tamen hac in re, quae nunc ita constat aperta,
1403  Ante Viri incertis varie rationibus omnes
1404  Errassent: ni Democriti sententia solers
1405  Esse, quod est, dubia tantum conjecerit in re.

quo sese Gallia tollit,
1502  Vel fuerit priscis dominata Heroibus, ut Dis,
1503  Excit petiere Viri, pars frigora terrae
1504  Arctoae, nimio pars oras sole calentes;
1505  Ut spatiis ita distantes ingentibus inter
1506  Se conferre queant Terrae loca mensa,suisque
1507  Evincant certis demum rationibus, illa
1508  Num qua parte sui protuberet, excurratque.

Asiae Sinae Gens invia montes
1623  Propter inaccessos murique crepidine junctos.

1624   Africa deinde subit nigro contincta colore,
1625  Vasta quidem Tellus, sed non ita culta, videtur
1626  Quae regione sui media deserta prope esse.
1627  Namque ibi arenosi montes campique feruntur
1628  Instabiles, et saecla tenent invisa ferarum.

quaedam divina voluptas
46  Afficit, atque extra mihi me rapit, ut videar jam
47  Non humilis Terrae sed totius incola Mundi,
48  Et per te propius Naturam agnoscere summam.
49  Non ita vis mentem tangit mihi suavior ulla,
50  Magnifica ante oculos vel cum se nocte Theatra
51  Auro et picturis et lumine fulgida multo
52  Objiciunt, resonatve modis vocalibus aër.

naturas Principiorum,
118  Unde velut certo de semine Sidera Caelum
119  Undarumque sales liquidi Tellusque videri
120  Possit, et unde omnis demum Natura coorta,
121  Quamvis non ita res exortas esse reamur?
122  Proinde magis, quae sit rerum Natura, patebit,
123  Quam cum constat, uti fuerit res quaeque creata.

124   Porro cum summa potuissent

regione nequibat;
141  Obstabant aliae atque aliae cui semper eunti:
142  Idcirco ut varios se flexerit omnis in orbes,
143  Usus erat, subito multis cum partibus una:
144  Atque ita Vorticibus totidem se verterit omnis
145  Materies, totum quot constant Astra per orbem.

146   Illas praeterea cujusvis pone fuisse
147  Particulas, cum summa fuit

contraria volvant,
219  Officiente inter se cursu praepedientur
220  Mutua; et hac magni fient ratione tumultus
221  Materiae tanta in turba celerique rotatu.
222  Quare, quod superest, ita debent esse locati
223  Inter se, ut gemina medius tibi parte polorum
224  Contingat Vortex alios regionibus illis,
225  Quas geminis utrinque polis distare videmus.

324  Non valet extendi regiones: namque necesse est
325  Post ingens spatium tum demum existere partes
326  Mole pari, atque alia motus ratione cieri,
327  Ocyus extremas, quam quae procul haud ita distant.
328  Scilicet et ratio est, quoniam cum corpora in orbem
329  Acta cientur, in extremis, fateare necesse est,
330  Finibus illius quod vis pernicior extet:
331  Nam

figurarum ratione, nec aequa
364  Mobilitate fluit motus, fateare necesse est,
365  Ipsa suis quod perplexis plerumque figuris
366  Endopedita una nectatur, conque globetur,
367  Inque ita majorem concrescat corporis auctum.
368  Et cum deinde meare per intervalla Pilarum
369  Debeat, ipsius sulcos in mole cavatos
370  Hac ratione opus est fieri corpusque striatum.

578  Vorticis extendi in regiones: namque necesse est
579  Post ingens spatium tum demum existere partes
580  Mole pari, ast motus alia ratione cieri,
581  Ocyus extremas, quam quae procul haud ita distant.

582   His tibi suppositis rebus super atque probatis,
583  Concipe, quod rapido sorbetur Vorticis aestu,
584  Multum in se pro mole sua complectier Astrum

videri:
638  Posse tamen, proprius cum Soli accessit; ab ejus
639  Si tamen haud radiis propioribus involvatur,
640  Si supera et nostrum clara de nocte feratur
641  Per caelum; magnos ita rentur scilicet orbes
642  Talibus absolvi diuturno tempore ab Astris:
643  Proin, quoniam longos in Solem tarda revertunt
644  Post annos, neque tum, cum jam

815   Tum quoque scire licet, dum Lunae circuit orbis
816  Tellurem, hanc fluidae, quaecumque interjacet, aurae
817  Materiem proprii pariter vertigine motus
818  Raptari; Terramque ita circum Vorticis aestum,
819  Fac, fieri exiguum reputes, quo fluvida caeli
820  Vis in circuitum rapiatur; at ultimus orbis
821  Aequis non spatiis omni est de parte remotus

plumaeque volucrum:
978  Ast haec tenuia sunt quae corpora raraque longe,
979  Horum quandoquidem per multa foramina liber
980  Particulis fluidae est egressus materiaï
981  Non ita vehementer subtus truduntur, euntque
982  Lentius in terram, quam quae solidissima constant:
983  Namque ea condensa praestantia mole receptant
984  Nullas,

1022  Decrescit quoniam pariter fuga. Certaque constat
1023  Praeterea haec ratio, si per declive feratur,
1024  Atque inclinato volvatur in assere pondus.
1025  Haud tamen immensis ita quovis tempore posset
1026  Augeri spatiis deorsum fuga corporis: aeque
1027  Ad celerem tandem lapsum fateare reduci
1028  Namque opus est; siquidem novus ictus materiaï
1029  Addi

1156  Scrutari: si namque pilo suspendis equino
1157  Auri aut argenti pondo, atque immergis in undas,
1158  Ponderis amissi ratio tibi denotat undae
1159  [Sed quae mole pari est] gravitatem: ita nempe valebis
1160  Securos fontem illimem cognoscere in haustus,
1161  Purus qui ante alios longeque levissimus extet.
1162  Tum quoque consimili solidarum pondera rerum

tum deinde rotundi
1836  Dimidium jungunt, at nullo glutine, partem;
1837  Aëra sed media tantum e regione pilaї
1838  Educunt illa, qua post ratione docebo.
1839  Nam geminas partes ita via extrinsecus aurae
1840  Comprimit, atque arcta compagine copulat una,
1841  Octo ut jungere equos dehinc experiantur, utraque
1842  Hinc illinc qui parte trahant, tendantque retortos

ducier intus
87  Hinc atque inde vias, quas prima Elementa necesse est
88  Replere; haec extra vi magna expressa moventur,
89  Nimirum Terrae vi circum expressa volutae.
90  Atque ita materies inter se mutua debet
91  Connecti, et longas effundere flexibilesque
92  Extra particulas: haec sunt primordia Aquaї.
93  Proin facile ipsa fluit, quia laevia principiorum,

181  Quaerimus; et facile est rationem reddere dictis.
182  Undique nam terras cum perluat Amphithrite,
183  Est passim terris Salium natura locetur,
184  Commotis miscetur aquis Sal; atque ita totum
185  Aequoris humorem salsus corrumpit amaror:
186  Quandoquidem rigidae spîclorumque instar acuta
187  Cuspide particulae Salis extant: (nempe Elementa,
188  Queis Sal

300  Lympharum e caecis humorem evolvere terris.
301  Scilicet ut nostro diffusus corpore sanguis
302  Circuit insinuans sese omnibus undique venis,
303  Itque reditque fluens; ita magno in corpore Terrae
304  Undas perpetuo sursum deorsumque meare
305  Circuitu plerique putant, ex aequore summos
306  Scandere nimirum montes, de montibus

saxi,
355  Quarum perpetuo sudant humore cavernae;
356  Et jam majores, semperque recentibus auctae
357  Discurrunt flexos guttae per fornicis arcus.
358  Roscidus hic montis crustis ita defluit humor,
359  Erumpitque viis in aperta latentibus extra;
360  Ut jam Rivus aquas serpenti deferat alveo,
361  Et prima tenues effundat origine Fontes.
362  Si tamen haec

victrix
378  Grandia corripiat vulso cum robore saxa.
379  At Nemaeus ubi findit Leo fervida multo
380  Arva calore furens, arescunt Flumina late
381  Transilienda gregi persaepe: ita scilicet undis
382  Tenuibus aspicies imo jam serpere fundo.
383  Haec, inquam, si propterea non posse videtur
384  Causa suas riguis largiri Fontibus undas;
385  Omnia jam pluvio

humor
431  Intus iter reperit caecum, tum deinde rigentis
432  Incidit in stratum saxi declive, necesse est,
433  Ultra non penetret, sed per declivia dorsi
434  Diffluat, et superas ita Fons se reddat in auras.
435  Cum gemina insinuant sese inter strata solutae
436  Alto in monte nives, variis ut flexibus unda
437  Huc illuc, veluti sit clausa canalibus, erret

485  Ut mare, quod certas refluitque fluitque per horas,
486  Flumina: nam, moto pelagus cum tollitur aestu,
487  Fit via declivis minus Amnibus; unda necesse est
488  Proinde minus celeri pede defluat; atque ita sursum
489  Aestu attollatur; verum refluente videbis
490  Aequore declivi post volvi Flumina cursu,
491  Et celerare viam, et rapidas submittier undas.
492  Hinc etiam Natura Lacus

undique motu
572  Impellunt perturbato, geminantque calorem.
573  Quin ipsi hac possunt motus ratione vapores
574  Progigni; siquidem divulsas aequore partes,
575  Aequore vel terris ita magnus concitat aestus,
576  Aëris subito quoque fiant mobiliores
577  Particulis, ipsisque leves magis: inde necesse est
578  Impulsae a terris sensim in

necesse est
578  Impulsae a terris sensim in sublime ferantur.
579  Adde quod et junctae rapidi subtilibus ignis
580  Particulis una componunt aëre corpus
581  Hoc nostro levius; vel ita imminuuntur eaedem,
582  Pondus ut existat pertenue, sed extima circum
583  Non sic decrescat facies pro corpore; possint
584  Auris ut tolli leviores atque teneri.
585  Quapropter

per auras;
755  Illos, vix feriunt delapsi ex Aëre terram,
756  Protinus impletos vento resilire videmus
757  E terra, rursusque cadunt, rursusque repente
758  Exiliunt; multoque ita cernis reddere saltus,
759  Propterea quia, dum constringitur intus in ictu
760  Aër, vi magna se protinus explicat; atque
761  Impellens terram, quae dura immotaque perstat,

830  Nil equidem numeris potuissem claudere nostris,
831  Nil doctis (quid enim nescis?) mandare camoenis.
832  Quo validas igitur possis cognoscere vires
833  Aëris, Aërii reminiscere [namque ita fuemus
834  Appellare] tubi, constet licet ille rigenti
835  E ferro, multam ferrum intra namque per artem
836  Compressum validis conatibus Aëra claudunt,

898  Atque iterum atque iterum de vase educere tenta.
899  Paulatim, insertum calami per tenue foramen
900  Ac si inflata foret, distenditur illa tumescens,
901  Et magnam in molem sese explicat; atque ita crescens
902  Rumpitur interdum, vis intus tanta animaї est.
903  Nam quamvis primo sub rugis parva lateret
904  Aëris aura; tamen, cum non extrinsecus Aër
905  Exhausto premeret

989  Immergatur aquis; at multo longior extra
990  Pendeat alter: ab hoc ducas si tum Aëra vitro
991  Inclusum ore trahens, scandens super unda sequetur,
992  Perque tubum saliensque cadensque ita defluet omnis
993  Paulatim, vacuum donec vas omne relinquat.
994  Nunc agere incipiam, Ventos quae causa fluentes
995  Excitet, ut late terras late aequora perflent.
996  Nec mundo

Venti
1199  Ex improviso ruere, et turbata repente
1200  Aequora miscere ex imo, atque attollere fluctus;
1201  Concutere, et vulsis altas insternare late
1202  Arboribus silvas: ita magno turbine saevit.
1203  Atque ea non alia fieri ratione videtur
1204  Tempestas; nisi quod densatae desuper extant
1205  Quae nubes, celeri descendunt pondere deorsum

uti sint primo tantum Elemento
1253  Pervia; quod partes ejus vi protinus acri
1254  Dissolvat pentrans, rapidoque repente solutas
1255  Impete corripiat, motuque ita raptet eodem.
1256  Ille sit at primo subito ne extinctus in ortu,
1257  Est opus, ut solidis accensa ea corpora constent
1258  Particulis, magno plagarum ut pondere possint

longe
1260  Altera, continuis quae circum incursibus instant,
1261  Si qua aditus reperire queant sibi, raraque rursus
1262  In loca, quae ingratis liquere ejecta, reverti;
1263  Atque ita vi multa circum undique conveniendo
1264  Corporis accensi divulsas impete partes
1265  Comprimere, atque omnes certant sedare tumultus.
1266  Et quia contritae paulatim turbine magno

1365  Corpora conficiant, quae sunt ibi cumque locata.
1366  Quo pacto, quamvis Igni contrarius humor,
1367  Accendi valet Ignis aqua, si frigore constet
1368  Convexam in glaciem constricta: ita namque meantes
1369  Infringet raidos, et puncto junget in uno.
1370  Noxius idcirco Sol herbis saepe refulsit
1371  Post pluviam; foliis ubi adhuc pubentibus haeret
1372  Gutta

una
1408  Mixti concipiunt carbones: viribus illae
1409  Quaelibet idcirco disrumpunt obvia magnis;
1410  Et faciunt, rapido glans evolet icta volatu
1411  Plumbea de tubulo erumpens: ita namque cruentam
1412  Transmittunt hostes per mutua vulnera caedem.
1413  Nam neque nunc contis, Latiis neque martia pilis
1414  Praestat bella geri; minus est feritatis in illis.

1760  Involvit, noctemque refert. Quae in turbine tanto
1761  Mens animusque fuit, rerum in vertigine tanta
1762  Deprensis? iterum tellus concussa videtur
1763  Jam trepidare, (animum quoque nunc ita concutit horror)
1764  Sub pedibusque labare solum, ruere ardua tecta
1765  In caput: illa fuit quae mens, cum saxa domorum
1766  Alta solutarum pluerent super,

de stipite rami,
122  Ingens copia nervorum prodire videtur;
123  Perque omnes varie diffundi corporis artus.
124  Sunt igitur, veluti per malos transtraque navis
125  Distensi funes, ita nostro in corpore nervi;
126  Pars fortes crassique fluunt, pars usque minores,
127  Pars tenues tenuesque magis sunt, mutua multi
128  Discreti, multi contra majoribus apti

variosque recessus
258  Ingreditur levis, atque animam per singula ducit.
259  Sic fit, ut e rebus varias Mens transeat in res
260  Paulatim, sensu si non percellitur extra;
261  Atque ita se pascens simulacris tempora fallat.
262  Corporis in quavis si saepe excurrere partes
263  Suetus erit perquam subtilis spiritus aurae,
264  Majoresque vias majora recluserit illo

291  Daedala perdidicit cum labris lingua, queamus
292  Ut missam articulis vocem distinguere certis.
293  Nimirum cum nos pulmonibus aëra plenis
294  Tracheae ejicimus per ductum (ita nominitatur
295  Fistula, membrana quae contat et aspera multis
296  Annellis, magis atque magis quam posse fatendum est
297  Faucibus arctari summis contraque recludi,
298  Ut per

facta tulere
399  In medium: multi de molli membra cubili
400  Corripiunt subito, atque amentes tecta pererrant;
401  Donec turbato concussi corporis aestu
402  Vix ad se redeant: ita concitat aura vaporum.
403  Dulcibus exactis Somni expergiscitur horis
404  Denique Mens, in seque redit, de sanguine puro
405  Suppeditatus ubi est purgatae spiritus aurae

tum protinus intus
695  Obruta tristitia curis turbetur amaris:
696  Inter utrumque etenim corpusque Animumque vicissim
697  Foederis haec lex est sancita, ut diximus ante.
698  Cur ita non igitur, cum Mens sine corpore constat,
699  Numinis ultricem quoque disposuisse putemus
700  Justitiam, ut nigris Erebi damnata cavernis
701  Mens tristes agitet curas, perquamque molesto

magis est; nam copia major
717  Est ibi fibrarum, et contextus densior extat.
718  Utque cibos opus est varios distare figura
719  Et motu sese inter et augmine particularum,
720  Hos ita diverso pacto debere palati
721  Contrectare vias fibrasque ciere fatendum.
722  Idcirco exoritur variantia multa saporum.
723  Si pugnat linguae fibras et vellicet esca,
724  Fit

e parjete templi,
892  Audit ubi Orantem Populus, prope tempore eodem
893  Vox reflexa venit, quo missa loquentis ab ore est,
894  Multiplici pariter ferit ictu fortius aures:
895  Non ita, si laxis instrata tapetibus illa
896  Marmora sint, quoniam voces non inde redibunt;
897  Obruit has etiam Populi stipata caterva
898  Vestibus, et quae per suspiria redditur aura.

936  Jungere si varios numerorum hoc ordine perges
937  Inter se Sonitus, deprendes usque minori
938  Progrediens nostros tangi dulcedine sensus:
939  Rarius inter se nimirum et non ita parvo
940  Tempore junguntur discordes caetera pulsus.
941  Octo discrevere Sonos, signisque notârunt,
942  Queis amor hic curae est; ollis hic terminus haerens,
943  Non datur hos

949  Viribus inter se componunt, concita pulsu
950  Pectinis aut pinnis salientibus ut dare possint
951  Octono inclusos gyro quocumque Sonores.
952  Hos ita permiscent, atque ordine convenienti
953  Tempore quemque suo varioque tenore morisque
954  Atque intervallis variis novere peritae
955  Elicere inde manus, ut protinus arte magistra,

1014  Alter pulsato nunquam tibi consonat uno;
1015  Namque cito illius motum, quem scilicet ictus
1016  Primus inire facit, contraria sistit iniquo
1017  Tempore post veniens unda, atque ita praepedit omnem.
1018  Verum non ita fit, nervus si longior aequis
1019  Partibus extet, uti quaevis queat infremere uno
1020  Tempore, quo vicinus agit se

illius motum, quem scilicet ictus
1016  Primus inire facit, contraria sistit iniquo
1017  Tempore post veniens unda, atque ita praepedit omnem.
1018  Verum non ita fit, nervus si longior aequis
1019  Partibus extet, uti quaevis queat infremere uno
1020  Tempore, quo vicinus agit se nervus ab ictu.
1021  Nam tum divisae mediis (res mira!) coruscant

Et quoniam motu Sonitus fit, temporis uno
1050  Momento quaevis non ad loca pervenit ille;
1051  Sed vicina prius pertingit, deinde remota;
1052  Atque ita temporibus multis natura propagat
1053  Se sonitus, tremulis fieri quem diximus auris.
1054  Praeterea Sonitus aeque celerare videmus
1055  Semper, sint tenues sint magni quamlibet illi:

1229  Pastor ait, tenero perculsus vulnere corda.
1230  Hinc etiam omnigenos gigni fateare Colores
1231  Est opus in rebus: namque ut reflexa videri
1232  Lumina res faciunt radiorum, ita corpora reddunt.
1233  A quibus exiliunt, vario contincta colore.
1234  Candida cernis enim, quae ex omni parte remittunt
1235  Omnes vi multa radios, et lumina vibrant
1236  Undique:

1458  Illabantur uti se protinus insinuantes;
1459  Et vario confracti humore meantes
1460  Tandem Oculi in fundo jungantur, quisque suas se
1461  Ad partes referens: extrema ita corporis ejus,
1462  Quod tuimur, tunica simulacrum pingitur; ipsae
1463  Qua paulum fibrae pictura concutiuntur,
1464  Concussaeque suos cerebri ad suprema propagant
1465  Per nervum

Natura informet ab usu.
1621  Pupula praeterea, paulo quod diximus ante,
1622  In tenebris patefit tenuique in lumine lucis
1623  Latior: in claro contra fulgore diei,
1624  Namque ita servatum est, radios arctatur ob acres.
1625  Proin subito in nigras si clara a luce cavernas
1626  Commigremus, erit, primo nil cernere ut intus
1627  Possimus, quoniam subito latescere non quit

bina duobus
1741  Aspiciamus, habe: fieri non posse putandum est
1742  Propterea, quoniam nervus concurrit uterque,
1743  Ex Oculis prius ac cerebri pertingat ad oras:
1744  Atque ita Mens aeque pariter vi et tempore eodem
1745  Percita utrinque unam vim tempore sentit eodem:
1746  Binis proinde videns Oculis rem percipit unam.
1747  Una videbatur nec tum minus Inachis Io,

acies illuc, ut, ab his prodire repente
1762  Si qua putes recta radiorum lumina fingens,
1763  Non haec conveniant, nisi punctis corporis isdem;
1764  Atque ita propterea corpus Mens concipit unum.
1765  Non aliter, quam si dextrae laevaeque duobus
1766  Conjunctis tangas digitis rem quamlibet, una
1767  Esse, licet sensu duplici tractata, videtur.

e corde cruori,
1802  Pallidaque exangui tunc inficit ora colore,
1803  Saepe etiam contra; sic motibus afficiuntur
1804  Diversis, res ipsa quidem quos postulat, artus.
1805  Atque ita tum motu, qui jam per membra rigatur,
1806  Pro vario varii quoque sensus exoriuntur:
1807  Cum quid enim insuetum nobis sese objicit, intus
1808  In cerebro insuetas quoque protinus aura vaporum

1856  Adde, quod in toto suavis calor aestuat intus
1857  Pectore; servatur stomachi tenor, omnia in omnes
1858  Ut possit concocta ciborum didere partes.
1859  Denique corpus ita est affectum dispositumque,
1860  Difficile esse nihil prorsum ut videatur Amanti:
1861  Nam simul ac Animum commovit amabile quiddam,
1862  Protinus e cerebro multi fluit aura vaporis

et motu sanguis majore calorem
1865  Excitet, et sedes cerebri sublatus in altas
1866  Desuper usque novas animaї mobilis auras
1867  Suppeditet: crescunt ita coepti et aluntur amores.
1868  Ast Odii contra sensus fit, turpia, longe
1869  Cum fugimus, quae sunt, ingrata et noxia nobis.
1870  Tum vapor aurarum misceri alimenta cruore

1981  Insuetis, artus tremere, ora rubere videbis:
1982  Scilicet irati cum sunt, hos Ira colores
1983  Excitat hos motus. Gemitus suspiria crebri
1984  Singultus fient etiam; nam multus ita ipsis
1985  Stagnans ejicitur cruor e pulmonibus: inde
1986  Guttatim ex oculis lacrymae volvuntur in ora;
1987  Palpebris quoniam liquor hic expressus inundat.
1988  Latius at

avemus
57  Caetera, at hoc sese propter longe omnia supra
58  Expetitur: nostrae hoc naturae convenit apte,
59  Et juvat: hoc illud, quod nos inquirimus omnes.
60  Ardor hic in nobis ita funditus insitus haeret,
61  Ut desiderio non possit nostra Bonorum
62  Averti (quamvis ultro petat illa) Voluntas.
63  Expetit illa libens; ast, ut petat, usque necesse est.

qui saepe furentes
451  Infestant animum turbis; sit denique constans
452  Semper, et anteactae nullius conscia culpae.
453  Scilicet hanc Sapiens vitam sibi comparat omnis;
454  Atque ita divinae praelibat gaudia pacis.
455  Laetus, Io, clamat, si quando Navita coecam
456  Per noctem nimbis purgatam suspicit Arcton,
457  Quae longum nigra sub tempestate latebat;

quae extrinsecus edit.
477  De genere illorum primo felicis amorem
478  Intus habet vitae; rationes quaerere porro
479  Instat, queis teneat, quae sunt bona, noxia vitet;
480  Atque ita consultans deliberat; eligit unam
481  Prae multis tum deinde viam; cum sine potita est
482  Denique, jam suavi fruitur dulcedine victrix.
483  Motibus externis quoque dat, sua cuique, Voluntas

486  Cui pugnare quidem contra atque obsistere quidquam
487  Non queat, in servos Domini quam nempe potentes
488  Exercent; sed, uti sua Reges regna gubernant
489  Subjectosque sibi Populos, ita Mentis aguntur
490  Imperio nostrae sensus et subdita membra:
491  Subdita; nam multos magno conamine quamvis
492  Corporeos potis est motus sedare Voluntas;
493  Attamen interdum

sed deficientia parte:
560  Nam quoniam partimque bonae partimque videri
561  Esse malae possunt, optari posse fatendum est
562  Propterea a nobis, et contra posse repelli.
563  Hoc ita conspicuum Mens conscia vociferatur
564  In nobis, ut nulla queat res vincere contra,
565  Desipere insano non illos corde putantes
566  Esse opus omnino, Mens semper ut ipsa necessum

874  Quibat, at ipse videns circum omnia; protinus idem
875  Deinde videbatur, cum in lucem redderet illam.
876  Hujus ope et thalamum Reginae intravit, et ipsum
877  Regem impune neci subitae dedit, atque ita letho
878  Sublatis, obstare ratus quos posse, repente
879  Omnibus invasit regnum, et Rex prodiit ingens.
880  Nec quisquam scelera haec patrantem dira videbat.
881  Si vero

1014  Arte etiam faciet, nequeat vi saepe quod ipsa:
1015  Nimirum magnus sese cum concitat aestus;
1016  Tunditur atque gravi Mens oppugnata procella,
1017  In res ipsa alias si vertitur, atque ita motus
1018  Si ciet oppositos; primos tum proinde retundet,
1019  Vique nova magni minuet vim saepe tumultus.
1020  Silvestres sic saepe feras per devia

tum proinde retundet,
1019  Vique nova magni minuet vim saepe tumultus.
1020  Silvestres sic saepe feras per devia lustra
1021  Venator canibus capit ad sua jussa paratis.
1022  Atque ita Mens motus interdum comprimit illos,
1023  Qui turbas sine lege cient, animumque fatigant
1024  Saeviter, atque bonae corrumpunt gaudia pacis.
1025  Praeterea ut motu careat Mens libera coeco,

rerum natura, status quis temporis extet
1230  Ingeniumque Virûm: nec non opus esse futura
1231  Quis neget ex aliis, quae jam sunt, quaeque fuere,
1232   Conijicere, atque ita res acri praevertere mente,
1233  Propterea ut possis ratione educere multa,
1234  Quid fieri nequeat nisi prave, quidve probandum.
1235  Multus at hic rerum variusque requiritur usus;

1399  Velle scelus scelere ulcisci: facinusne probemus,
1400  Quod male patratum est, imitando turpiter illud?
1401  Ipso nempe malo non vincitur, at benefactis
1402  At virtute malum: nempe exarmatur ita omnis
1403  Nequitia, imbellesque exercet inaniter iras,
1404  Amittitque suum contemta injuria virus.
1405  Et quia Justus is est, aliis qui debita confert,
1406  Et varia in varios

Homines pacto minus ad benefacta moveri.
1492  Carminis a recto paulum deflectere cursu
1493  Officii memorem rursum locus admonet et res;
1494  Nil ita quandoquidem cupiam vitare, magisque
1495  Horrescam, quam ne possim male gratus haberi:
1496  Quos mea Musa Viros sibi jam devinxit et amplum
1497  Unde sibi decus adscivit, persolvat eisdem

qui dote coruscam
1795  Munerat, atque opibus facit hic ditescere Mentem
1796  Ast ubi crimen eam maculis suffuderit atris,
1797  Atque hoc labe decus probrosa infecerit omne;
1798  Non ita nocturnae coecus caliginis horror
1799  Nubilaque astriferi denigrant lumen Olympi;
1800  Non ita pulvereo gemmaї perlita limo
1801  Lux sordescit; uti culpa

Atque hoc labe decus probrosa infecerit omne;
1798  Non ita nocturnae coecus caliginis horror
1799  Nubilaque astriferi denigrant lumen Olympi;
1800  Non ita pulvereo gemmaї perlita limo
1801  Lux sordescit; uti culpa Mens obruta turpi
1802  Jam vetere amisso corrumpitur atra decore;
1803  Idque fit, a Summo cum nempe aversa recedit,

1834  Sero venturis quas expectamus in annis.
1835  Nam cum saepe bonum praesensque repente novumque,
1836  Et quo perfacili subito ratione potiri
1837  Possimus, Mentem flagranti ita concutit aestu,
1838  Ut magnos cieat motus, turbetque cupitis,
1839  Illa dari votis finem vult, proptereaque,
1840  Quandoquidem praesente bono gaudere recepto
1841  Sese posse

gressu.
1869  Corpora nam veluti quae longe avecta tuemur,
1870  Sint ea quantumvis immania, non nisi parvam
1871  Pertenuemque sui possunt formare figuram,
1872  Ni magis accedas; ita Menti haud magna videri,
1873  Quae constant aeterna, solent, disjuncta quod illa
1874  Credimus: interdum sed si Mens illa revolvens
1875  Ad sese velut adducat; tum sola profecto

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report