Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: ita Your search found 6420 occurrences
First 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 6276-6297:6276. Baričević, Adam... . Epistulae XVI invicem scriptae,... [Paragraph | Section]
Grato equidem animo, vir summum reverende, munus, quo me beare voluisti, accipio,
gratior tamen longe est, quam mihi ultro offers, amicitia et qua me dignum
semper praestabo. Ita tandem aliquando adire licebit doctae Croatiae penetralia
atque inde decerpere flores, unde prius nulli velarant tempora Musae. Agedum
vero, antequam ulterius scribo, paucis exponere iuvat, quis et qualis sim.
Natus sum a.
Esthonicam atque
Russicam didici, ac per hoc tempus, praeter alia nonnulla minora,
hoc tempus, praeter alia nonnulla minora,
Jacobus Penzel A. Barichevich s. p. d.
gratias agere praestat, malui nunc demum officium quod
multis nominibus diu tibi debeo, quam numquam explere. Quamquam res sit non tam
difficilis quam odiosa peccatis nubem obvertere, et ea quae minus recte facta
sunt, verborum lenociniis ita, quasi benefacta essent, ornare: abstineam prorsus
ab omni, quae mihi non plane deesset, excusatione, memor antiqui dicti, quod
docet: peccati confessionem optimam esse excusandi se rationem.
Accepi omnia ea quae mihi anno
Fateor
istam veri speciem valde exiguam esse, quo, exinde, quia hinc versus occidentem,
illinc versus orientem, utrinque Getae habitant, concludi: omnem hanc interamnam
regionem a Getis habitatam fuisse. Ast sunt nonnulla, quae, ut ita sentiam,
faciunt. Primo e diuturno antiquae geografiae studio didici, veteres geographos
finxisse sibi, nescio quam imaginariam lineam borealem, qua omne totius
septentrionis spatium, quantumcumque patet, inter brevissimos, ita Dii me
quae, ut ita sentiam,
faciunt. Primo e diuturno antiquae geografiae studio didici, veteres geographos
finxisse sibi, nescio quam imaginariam lineam borealem, qua omne totius
septentrionis spatium, quantumcumque patet, inter brevissimos, ita Dii me ament!
cancellos coerctarunt, rescindentes nimirum ab orbe suo boreali, omne quodcumque
a polo inde, hinc ad Istrum, (Herodotum loquor, Romanos si velis, me
Albim scripsisse vel Vistulam cogita) illinc
Nimirum lingua Mesogothica mihi in deliciis
est, nec unquam transiit dies, quo non aliquam Codici argentei
particulam, vel saltem libellum ad explicationem ejusdem pertinentem perlegerim.
Linguam Germanicam a matre, ita ut canis latratum, didici, excolui eam assiduo
studio, atque quod maximum est, comparatione antiquiorum dialectorum. Slavicas
denique linguas calleo, si quis alius, licet nec Carniolice, nec Croatice loqui
possim. Nam Slavos vidi: 1.
5.
Bohemos cum Moravis atque nunc tandem 6.
Carniolos. Ut igitur ad id redeam, unde excurrit oratio mea. Credo
semper me de linguis Slavicae, Germanicaeque dialectis, indole, verba facere,
ita posse, ut pro rostris dicens, non vero terra filius, habendus sim. Atque
tunc sancte pronunciabo: linguam Slavicam Germanicamque unam eandemque esse, nec
extare ullam, in alterutra lingua vocem cujus radix non ex alterutra (fit venia
Iterum vale.
Tu vero, dulcissime rerum, ecquid agis, aut potius quidnam frigidissimis hisce
diebus egisti, ubi omnis truculenti boreae vis miserae incubuit Carnioliae?
Oblitus tandem prorsus mei es, ita ut ne
Meninskius. Gratior ea plagula vel eo nomine, quia ex ea
doceor, Schellerianum dictionarium in scholis vestris esse
frequens, qua de re valde laetor, licet hoc minime sperare ausus fuissem. Nam
ego de hoc libro ita statuo, eo nullum utilius ad addiscendam linguam Latinam
esse. Mihi nulla cum Schellero contracta est amicitia, nec unquam litteras ad
eum dedi, sed tamen nescio aliquem, qui ita mihi conveniens ac ille de lingua
Latina discenda, atque
hoc minime sperare ausus fuissem. Nam
ego de hoc libro ita statuo, eo nullum utilius ad addiscendam linguam Latinam
esse. Mihi nulla cum Schellero contracta est amicitia, nec unquam litteras ad
eum dedi, sed tamen nescio aliquem, qui ita mihi conveniens ac ille de lingua
Latina discenda, atque de lectione auctorum classicorum scribere potuisset,
cujus rei ratio in communi, quo usi sumus praeceptore, quaerenda. Prodiit enim
Schellerus, licet ad viginti annos me major
ad viginti annos me major natu sit, e schola
Ernestina, a qua et ego prodii.
Lego tamen in illa plagula, solutionis tempus iam effluxisse. Indica mihi, vir
reverende! si adhuc spes libri habendi supersit. Quod si res ita se habet,
indica quaeso, cuinam onus solutionis imponere possim. Si Zagrabiae librarius
est, qui suscipere vellet, res erit in vado. Nam tunc valde proclive est per
librarios Aemonenses transmittere praenumerationem (quo iam mense
linguae Carnioliae est valde affine, sed tamen discrepat, aut prorsus
fallor, in multis vocabulis aeque ac idiotismis et quod linguam Slavicam
attinet, qua Hungari utuntur, et quae tota Bohemica est, ab illa magis adhuc
discrepat ita ut nullus Croata, nisi edoctus, Slavicam hanc linguam intelliget.
Vereor quoque, ne praeter necessitatem, dictionarium grandius evadat quam
evadere debuisset. Ego enim sine ullo conscientiae scrupulo in transmissa mihi
pagella, ab
sanaeque eruditionis refertissimum scripsit.
Quod si mentem litterarum Tuarum recte percepi, videris putare Sorabos nunc demum
versionem Bibliorum accepisse. Sed ego, quod facile fieri potuit, vel mentem
tuam, non ita, ut par erat, adsecutus sum, vel Tu cl. Antonii mentem sinistre
interpretatus es. Nosti, vir cl. eam
γράμμα ἄνευ τοῦ πνεύματος blaterare. Hinc facile divinare licet,
nec Venedos, quorum pars maxima Lutheri
quod nolim a te
severe nimis iudicari. Ipse enim scio,
ego
Gallos, urbemque, veniamque Zagrabiam, ut ibi vel in alia Hungariae aut
Slavoniae urbe aestatem transigam. Aliqua linguarum recentiorum cognitio
Gallica, Italica, Anglica etc. comparabit mihi forsit penes tuos victum. Nam ita
Dii me amant, hic per totam aestatem sine stipendio vivere nequeo. Nihil enim
repositorum habeo, neque in loculis, nec in arca. Tu vero fac ubi licuerit,
scribe an hoc consilium meum calculo tuo adprobaveris, an non. Nam si iter hoc
vasto ausu, cui et ille modo par erat, complectitur, edidit
nuperrime Alterus, indefessae diligentiae vir Phranzae historiam,
cujus hactenus versionem modo Latinam habebamus, sed proh dolor, prorsus in usum
Graecorum, ita ut paucissima ejus exempla in tabernas librariorum nostrorum
pervenierit. Liber baro Locella dedit comptissimam
Jacobus Penzel Ad. Barichevichio s. p. d.
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.