Your search found 6420 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 862-905:

5.1. Posset Post Posset ipse huic delevit aliquis non inepte respondere illi qui de sua uirtute ita gloriatus est: Et te orbis terrarum in unam deduxit urnam. Minus quippe se iactaret superbus si uitę finem sibi semper imminere cogitaret. 6.

cum ipsa per se ciuitas satis esset ad expediendos exercitus, intactis aliis circa se urbibus, siue extra se prouinciis quibus dominabatur. 6.2. (Nota) Sed omnis terrena magnitudo, quum ad summum peruenerit, ut retro cędat, necesse est. Ita Romanorum imperium, quum iam longe lateque diffusum alienis uiribus labefactari nequiuisset, suis ruere coepit. Continuo ciuilia exarserunt bella nullo externo hoste eos lacessere auso. Nequis igitur de uictoriarum multitudine glorietur, urbs

Ibidem
DIVO CAESARI DIVI IVLII. F. AV-
GVSTI CAESARIS DIVI. F. AVGVS-
TI SACRVM. 8.1. Hęc ita, ut mihi uidetur, integre sunt pronuncianda: Diuo Cęsari, diui filio, Augusto; Tiberio, diui Augusti filio, Augusto sacrum. Augustus autem dictus est Octauianus a Iulio Cęsare adoptatus et Tiberius Cęsar fuit ab Octauio adoptatus. Vtrique igitur obeliscus

populi Romani propagatum insignibus uirtutibus eorum domi forisque senatus populusque Romanus. 11.2 (Seuerus, Antoninus) De hoc Seuero Eusebius Cęsariensis in suo Chronicon libro ita tradit: Seuerus prouincia Tripolitana oppido Lepti solus ex Affrica usque in pręsentem diem Romanis imperator fuit et in honorem Pertinacis, quem Iulianus occiderat, Pertinacem se cognominari iussit.

Pertinacis, quem Iulianus occiderat, Pertinacem se cognominari iussit. Euseb. Chron. A. D. 196 [= 195] Parthos et Adiabennos superauit Arabesque interiores ita cecidit ut regionem eorum Romanam prouinciam fecerit, ob quę Parthicus, Arabicus et Adiabenicus cognominatus est. Euseb. Chron., A. D. 201-202 [= 200], ubi Seuerus

L. CORNELIVS SCIPIO OREITVS. V. C. AVGVR TAVROBOLIVM SI- VE CRIOBOLIVM FECIT. DIE. IIII. KAL. MAR. TVSCO ET ANVLINO .COSS. 15.1. Integrandum ita: Lucius Cornelius Scipio Oreitus, uir consularis, Recte clarissimus augur, taurobolium siue criobolium fecit die quarto Kalendas Martias, Tusco et Anulino consulibus. 15.2.

Pro Tarquinio enim Superbo rege in mulieres grauidas pestilentia grassata est. Putauerunt id accidisse quod taurinam per dies multos esitassent. Lege igitur lata ne amplius ea caro uenderetur, ludos diis inferis instituerunt ideoque ita appellati sunt quia, ut instituerentur, bouis caro fuit in causa. Taurobolium eqs.: cf. Per. 5,91 Criobolium ergo quasi caro bouis dictum. Crios enim Gręce Latine caro

obierit, incompertum habeo, nisi quod a Lactantio, uiro eloquentissimo, tanquam Christianus commendatur. Cf. Lact. Inst. 1,1,13-16; 7,27,11-17 16.2. Inscriptio ita legenda: Imperatori Cęsari Flauio Constantino, Pii Ipse ex Publii correxit filio, Augusto senatus populusque Romanus. Cętera integra sunt et aperta. 16.3. Fuit

Mitrius offensus cauit nequis eorum in suo poneretur sepulchro neque quisquam alius. 27.3. Mirum est tamen quomodo se siti perisse dicat, quum potius fame pereant inopes. Nam et aqua sitim sedat, quę omnibus est communis. Et quum ita sit, non ne qui de siti queritur ostendit sitire se malle quam aquam bibere? Quod quidem facit ut rear legendum esse: "situ operii", non "siti", id est illuuie Correxi ex illuie et squallore, ad

28.1. Facilis est lectio. ╛IXIT. Pro eo quod est: uixit. Gamma enim littera Gręca talis est: Γ, ex qua duplici constat F Latinum; ob hoc dictum est digamma. Digamma ergo inuerso aliquandiu usi sunt pro "u" consona, atque ita hoc loco reperitur scriptum. 29. Cf. CIL VI 24* Ad S. Paulum

cf. Tort. 'Pythius' (Sphinx) Sphingos genitiuus Gręcus. Sphinx monstrosum animal fuisse poetę fabulantur, faciem habens uirginis, pennas auis, pedes leonis. De hac Sphinge ita est traditum. Laius, Thebarum rex, Apollinis responsum accepit ab eo se periturum quo Iocasta uxor grauida erat. Id uitare uolens puerum natum tradit pastori in siluis necandum. Pastor per pedes in arbore suspensum dimittit. Inuentum puerum sibique allatum

ex PRHO DOLOR. QVANTVM FVIT CARIS- SIMA IN ANNO. XVI. IVVENTVTIS EIVS. MS. V. D. III. 33.1. Patet lectio. Hac de re autem scriptores ita tradunt: (Apius Claudius) Apius Claudius decemuir Virginiam, Virginii centurionis filiam, in Algido monte militantis adamauit. (VIRGINIA) Quam quum

exagitantur. Decernit etiam quę Suprascriptum pars lanio cędere debeat. Submouet prędam de pecuariis, id est de armentis, exigi solitam a tribuno, cancellario et scriba. Atque ita Apronianus communi ciuium utilitati consuluit, nemini priuatim indulgens, sed omnium nequitiam coercens. 36.3. Quotus nunc quisque est qui non tantummodo lucrum suum quęrat et commune damnum clausis oculis obturataque

communi ciuium utilitati consuluit, nemini priuatim indulgens, sed omnium nequitiam coercens. 36.3. Quotus nunc quisque est qui non tantummodo lucrum suum quęrat et commune damnum clausis oculis obturataque pertranseat aure? Ita fit ut magistratus, qui ad eorum commodum quibus pręsunt instituti sunt, ad solum sui quęstum conuertantur. 36.4. Sed ne quędam hic dicta sine enarratione pertranseant, hoc quod

manumissus: id est manus correptione liberatus. Mos enim erat ut dominus tenens manu seruum diceret: "Hunc hominem liberum esse uolo" statimque de manu emitteret, Cf. Per. 4,136,7-19? atque ita seruus uindicabatur in libertatem dicebaturque uindicia manumissus. Vindiciarum etiam actio erat quando inter se litigantes parum terrę de qua litigabant ad prętorem deferrent et eius possessionem sibi quisque uindicare niteretur. Quod etiam manus correptio

HEDERAVE DIE FESTO BACCHANALIVM SPECTA- CVLO AEDITO PVBLICO EPVLO- NIB. ET BIBVLIS EVCHII LYEI. QVIS POTVS AB HEREDE DABI- TVR OPIPARE AD EBRIETATEM CLAMOSIS EVAN HOE BACCHE ITA. P. LEPIDVS BIBVLVS HERE- DEM GRAVAT. 38.1. Baccho Dionysio P. Lepidus Bibulus V. S. L. P., id est Publius Bibulus uotum soluit legata pecunia ea lege ut Bromio, et reliquua. 38.2.

a solio eburno denominati, duo cereales a Cerere, id est anona quam cura bant dicti. Cf. Pomp. Laet., ibid. 40.3. Singulares igitur litteras dimidiataque uerba ita lege: C. Caius. V. VIR. Quinque uir. PVBL. Publice. DECVRIONIB. Decurionibus. (Decuriones) Quales in urbe senatores, tales in prouinciis decuriones erant. Cf. Per.

ROSAS PVBLICIIS SVPRA. S. ET FLA- VIAE SALVTARI VXORI EIVS MIT- TENDAS EX. 𐆖. XXV. SACRIFICIVM FACIVNDVM DE. XX. LLS. PER MA- GISTROS DECREVIT. 61.1. Hoc ita legendum censeo: Flauię, Quinti filię, Salutari, coniugi rarissimę, Lucius Publicius Italicus decurionatu ornatus et sibi uiuus posuit. Hic collegio fabrum municipum Rauennatium sestertia triginta milia numero uiuus dedit. Ex quorum redditu quodannis

MERCVRII. SACR. P. LICINIVS SATVRNINVS. P. S. F. 66.1. Integrum hoc modo: Numini Mercurii sacrum. Publius Licinius Saturninus pecunia sua fecit. 66.2. Fanum aliquod Mercurio posuisse illum credo atque ita inscripsisse. Inscriptio ipsa in quo fixa stabat illud ab eo factum esse indicio erat. (Mercurius) Mercurius autem, Iouis filius ex Maia, Athlantis filia, mercaturę deus putabatur et deorum interpres. Palestram

Cęsaris filii, diui Augusti pronepotis, flaminis augustalis, quęstoris. 69.2. (Nero) Hunc esse Neronem mihi uidetur qui Germanici et Agrippinę, M. Agrippę filię, fuit filius. Quem Augusti pronepotem fuisse ita inuenio: Agrippa ex adoptione fuit Augusti filius; Agrippina, Agrippę filia, neptis Augusti; Agrippinę autem ex Germanico filii fuere Drusus et Nero, ideoque Augusti pronepotes. Sed quum Tiberius, Tiberii Neronis et Liuię filius, quę deinde nupsit

sequentis interregnum dicebatur et qui interim pręerat cum regia potestate, interrex fuit dictus. Cf. Pomp. Laet. 'De interrege', f. A v Porro de ipso Fabio Plinius Primus ita refert: Quintus Fabius Maximus, inquit, consul de Liguribus triumphauit. Hannibalem mora fregit. Minucium, magistrum equitum, imperio ęquari passus est et nihilominus periclitanti subuenit. Hannibalem in agro Phalerno inclusit. Marium

FACTVS EST. DE MANVBIIS CIMBRICIS ET TEOTONICIS AE- DEM HONORI ET VIRTVTI VIC- TOR FECIT. VESTE TRIVMPHA- LI CALCEIS PATRICIIS. MVLACI- VS ME FECIT. 72.1. Legendum ita: Caius Marius, Cai filius, consul septies, prętor, tribunus plebis quinquies, augur. Tribunus militum extra sortem, id est non per comitia creatus, sed in exercitu. (Tribuni militares) Vnde Pedianus ait tribunorum militarium

Ibidem ET MARTI. AVC. ET CET. DD. OMNI- BVS INMORTALI. VLP. MARTINVS PRO SE SVISQVE LIBERIS EX VOTO .P. V. S. L. M. 79.1. Ita legendum: Et Marti auctori et cęteris diis omnibus immortalibus Vlpianus Martinus pro se suisque liberis ex uoto pecuniam uolens soluit libero munere. 79.2. Hic idolatra arguit illos Christianos qui uero Deo uota soluere negligunt, quum ipse soluat

compertum per annum alunt, certoque tempore Memphim adductum, sequentibus sacerdotibus et populo et pueris cum sonis et cantibus musicis, in fonte sacro submergunt et alium ei similem cum luctu quęrunt, inuento letantur et post annum similiter mergunt, atque ita annua sacra Osiridi persoluunt. ISIS autem fuit eqs.: cf. Tort. 'Io'; 'Isis'; 'Osiris'; cf. Per. 2,21-24 87.3. (Templum

Filius de matre filium genuit et filiam. Hęc fratris facta est uxor: pater et filia hic sepulti sunt. Pater ergo et filia ex parte matris frater et soror sunt, ex parte filii socer et nurus sunt. Socer enim uiri et uxoris pater est, nurus filii uxor est. Atque ita hic tamen duo iacent. 94.2. Quod facinus, si non ad ostentationem ingenii confictum sit, nemo negabit quin fuerit maxime omnium execrabile atque detestandum. (Cymon) Quanquam legimus et Cymonem, principem inter

Iuncta iaces primo et uiuis uiuisque secundo
Lella tuo, debent nec benefacta mori.
Te, tellus, sanctosque precor pro coniuge manes:
Vos ite placidi, tu leuis ossa tegas. 107.1. Ita igitur Lelilla se in uita gessit ut bis uxor et a primo marito meruerit amari et a secundo laudari honorarique defuncta. 108. A 82/3; cf. CIL

ut ea regerent et disponerent. Cf. Pomp. Laet. 'De praefecto in militia', f. Aii Quum itaque militare officium strenue obiret, promotus est ad pręfecturam castrorum, in qua ita se gessit ut dona quę commemorantur dignus fuerit ab imperatoribus recipere. Donatus est ergo gemmis, id est annulis gemmatis, torquibus – (Torques) torques colli ornamenta erant –, armillis, quibus brachia

magnarum duarum et uiginti columnarum peristylium habet, et id quidem Sinadico marmore nobile. Porro ante templi limina uestibulum ipsum atriumque patet spaciosum, columnis grandibus, et ipsis e marmore Phrygio dolatis, circumseptum, quibus arcus impositi fulciuntur, ita ut nusquam Romę tot, tantas talesque columnas uno in loco compositas reperies. E regione templi sacellum est, eodem tempore parique structurę genere elaboratum. Pręter ista erant et alia tria templa, reliquo ędificio (ut apparet) uetustiora atque ideo magis

tempore parique structurę genere elaboratum. Pręter ista erant et alia tria templa, reliquo ędificio (ut apparet) uetustiora atque ideo magis dirruta. In his tessellarum pictura, qua exornata fuerant, alicubi adhuc uisitur. Extant et chryptoporticus plurimę, ita ut non minus miremur subterranea ędificia quam quę in aperto spectantur. IV.5. Sed ne plura intempestiue replicem, tibi pręsertim, qui cuncta quidem et sępe uidisti, et adhuc inspicere (in tantum te delectat antiquitas) non satiaris, uide

ex AVGVLTAL. correxit T. F. I. SIBI ET FVNDA- NIAE EGLOGI LIBERT. ET VXO- RI. ZOSIMVS ET FELIX LIBERT. ET HERED. FACIVND. CVR. 114.1. Integrum ita: Publius Fundanius, philologus Augustalis, Pro P. Fundanius Philologus, Augustalis, testamento fieri iussit sibi et Fundanię Eglogi, libertę et uxori. Zosimus et Felix, liberti et heredes,

Ipse ex D. correxit M. ET SIBI. 116.1. DEF. ANN. Defuncto annorum. ANN. Annos. B. M. Benemerito. 116.2. Coniux: obseruandum sicut hic, ita in aliis multis legi coniux, non coniunx. Nam neque in obliquis habet "n". Dicimus enim: "coniugis, coniugi, coniugem", non "coniungis, coniungi, coniungem". Cf. Prisc. 5,166,12-15; 9,454,9-11

Cf. In epigr. 60,2 Primigenię filię: nos dicimus primogenitę. Sed etiam grammatici ea primigenia uerba uocant quę per se inuenta sunt, nec aliunde deriuantur. Non igitur incongrue sicut primogenitos ita et primogenios dixerimus illos qui primo nati sunt. Primigenię filię eqs: cf. Per. 1,3,376. 118.

AVG. PONT. MAX. TRIB. POT. XX IIII. P. P. COH. I. CXƆ. DEL. SVB. CVR. GRANI FORTVNATI. TRIB. COH. EIVSD. MVRI. P. DCCC. IN HIS TVRR. VNA. 124.1. Legendum ita: Imperatore Cęsare Marco Aurelio Antonino Augusto, pontifice maximo, tribunicię potestatis quater Ante quater ipse quateruigesies delevit et

alios antecesserant. 124.5. Inscriptio autem ista indicat sub quo imperatore et per quos murus iste cum turri fuerat ędificatus. (Quando urbs Salonarum facta latior) Ex quo etiam coniici potest urbem ipsam non ita amplam tunc fuisse quum a M. Octauio Pompeiano est oppugnata. Tunc enim et loci natura et colle munita dicitur quia latus montis occupabat, Cf. Caes. Bell. civ. 3,9,2; cf. In

A. VOLVMNI EXPECTATI. Q. ORFI CVPITI. CN. EGNATI VITALIS. SEX. MANLI CINNAMI. L. PVLLI SPERATI. P. ATINI AMERIMNI. L. PVLLI VERECVNDI. 125.1. Hoc ita descriptum in tabellis ęneis intra Salonarum ruinas repertum uidimus, legimus, exscripsimus. (Tabellę ęneę) Has autem tabellas nunc tu, Dominice, dono tibi datas in deliciis habes, quasi heres eorum quibus olim in

simulacra cum ęqualibus ciere magnopere te delectabat. Quin etiam, quoties incursiones pati contigit, toties obuiam hosti cum armatorum manu prodibas, contempto uitę periculo pro patrię honore. Post hęc in classe Veneta triremis pręfectus Ottomanico bello ita te gessisti ut iam emeritis stipendiis domum reuersus domesticis laudem attuleris, amicis lętitiam, patrię decorem. 125.2. Non uereor nequis me adulari existimet: omnibus nota loquor magisque timeo ne uerecundiam tuam offendam quam ne

est, Ioannem apostolum in Pathmos ipse relegauit. Cf. Euseb. Chron., A. D. 97 [= 96] Sicut Quintilis mensis a Iulio Iulius et Sextilis ab Augusto Augustus dicti sunt, ita ille Septembrem Germanicum, Octobrem Domitianum nuncupari edixit; sed nomina ista cum ipso simul desuerunt. Cf. Euseb. Chron., A. D. 90 [= 89]; cf. Macrob. Saturn.

Cf. Euseb. Chron., A. D. 195 [= 194] 127.2. Eo igitur imperante Caius Domitius Valens duum uir apud Salonas Ioui aram dedicat hac lege ut siquis ibi hostia sacrum faxit, id est pecude ita sacrificet, quod magmentum – magmentum antiqui maius augmentum dicebant Cf. Per. 6,395,3 – nec protollat, id est nec proferat, Cf. Mai.

habentur, quę nos de fundamentis Salonarum littoralis muri erruta ad tuas ędis transferri, sicut pleraque alia, nuperrime uidimus. Nec sumptui enim nec labori parcis dum ueterum monumenta undequaque tibi comparas. Hęc igitur in fine opusculi descripta ita exponere libuit: 130.2. L. IVLIVS. C. F. TRO. CLEMENS NEGOTIATOR. T. F. IVSSIT SIBI, id est Lucius Iulius, Cai filius, Troezenus, cui Clementi agnomen fuit. Externus enim fuit, ex Troezene, Cf.

ac dominatore Deo promissa est. Sola enim neque uetustatis sentit situm neque sui status mutationem formidat nec ullum suę felicitatis finem futurum expectat. Eam autem assequemur si, sicut Romani imperatores contra inimicos magno animo dimicabant, ita nos aduersus prauas cupidines boni et ęqui rationem tuendo depugnabimus acriterque resistemus. V.3. Gloriosum est profecto aduersariorum conatibus reluctari, reluctando superare, superando uel tropheum uel ouationem uel triumphum demereri; nulla tamen

subtracto "n" scribebant antiqui. 131.2. Hic Quintus Raonius Diodorus posita Ioui ara siue templo uotum soluerat. Quando autem id egerit, per Idus diem, per consules annum ostendit. Nos autem tunc Deo gratissimum soluimus uotum cum uitę cursum ita ut ipse pręcipit dirigere studemus. 132. Cf. CIL III 2551 Salonis

De Flauio Constantino Cęsare superius inter Romanas inscriptiones est relatum. Cf. In epigr. 16,1 Huic ob merita collegium fabrorum ędis Veneris statuam erexerat atque ita insculptis in marmore litteris inscripsit: Flauio Constantino nobilissimo ac beatissimo Cęsari collegium fabrum Veneris. Subintelligitur: posuit. 135.2. Collegia erant quę nunc fratalię uulgo appellantur. Dicebantur eius dei cuius

ciuitas, a qua cognomen gens illa uendicat. Eam Nasica exilem reddidit agrumque desolatum pecori pascendum reliquit. Strab. Geogr. 7,5,5 Ianius ergo Delminius, dum sub Vibio Pio militaret, ita strenue se gessit ut his donis quę hic memorata sunt Paginarum quae sequuntur numeri manu recentiore, stilo plumbeo, suppleti sunt. affici mereretur. De coronis

plerumque ut aliquis plura dona referat, non quia uiribus alteri Correxi ex arlteri pręstet, sed quod sępius rei gerendę nactus sit occasionem. Quę si Ianio nostro toties daretur, sicut uirtute ita et donorum merito Sicinium ipsum forsitan ęquasset. 139.4. Huic militi bene de se merito Vibius Pius imperator siue sepulturam siue statuam posuit, ut in epigrammate apparet. 140.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report