Your search found 3467 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3091-3201:

Rhacusae accedere portus.
Cui vetitum, nequid turbarum suscitet, alnos
Huc vehit omnigenis oneratas frugibus, atque,
Utilitas illi populo quae maxima, vendit.
Haud minor a positu venit altera, quidquid in Urbem
Fertur ab Encheliis venale, illi ante, fereque
Vilius acquirunt, quam nos, potioraque tollunt.

Faemineus numero, Oceano rapiente maritos.
Imus, et opperimur paulum, cum plurima se se
Aedibus e sacris effudit turba: feruntur
Permixti juvenes senibus, matresque puellis.
Haud illis vestis color unus, dixeris Irin
Quamlibet adverso referentem sole colores.
Sive quod haec varii pretio segmenta minore
Mercentur panni, seu quod se pulcrius illis
Credant exornare coloribus: adde

omnia superioribus mensibus exaravi. En ut haec Periegesis orta est. Haec olim, sed versi hodie cum vestibus ipsi
Sunt mores etiam, et commendat gratia sexum,
Praecipue ex quo Itala cretas e stirpe puellas
Haud unus thalamo coepit sociare jugali.
Haud mirum: sic nativis praestare videmus
Insita quaeque, novumque saporem hinc ducere fructus.
Hoc tamen est commune viris, quod patria postquam
Ad tecta a longo cursu

est. Haec olim, sed versi hodie cum vestibus ipsi
Sunt mores etiam, et commendat gratia sexum,
Praecipue ex quo Itala cretas e stirpe puellas
Haud unus thalamo coepit sociare jugali.
Haud mirum: sic nativis praestare videmus
Insita quaeque, novumque saporem hinc ducere fructus.
Hoc tamen est commune viris, quod patria postquam
Ad tecta a longo cursu rediere, suarum
Plus nimio uxorum subitò

Serpentis spolium congestum stramine monstrat
Direptum alterius de corpore, scilicet hujus
Ut facti monumenta locus servaret. Inepte:
Turpes nam illa cutis Crocodili texerat artus,
Quod lippo haud videre boni tum lumine patres.
Huic ego crediderim facile quod fabula Cadmi
Nos apud hospitium dederit, famamque draconi.
Hunc miror nocuisse tamen, cum versus in anguem

Quam taedae scabris faciunt haerescere saxis.
Ingredior cupidus pervadere; verùm ubi bina
In stadia audivi quod sit porrecta vorago,
Post paucos redeo passus, et ad aetheris auras
Evado. Haud procul hinc Alapae de nomine dictum Illyrice dicunt na ∫zauscnizi, quasi ad locum Alapae.
Monstrabant collem:

refero, ingrediorque, relatu
Si dignum quid forte oculis haec offerat Aedes.
Verùm nil praeter vulgaria; cumque redirem,
Barbariem redolens factum, cui inscitia causam
Faeda dedit, cuperem sane haud vidisse: Quiritum Haec in illo lapide inscripta. P. MARCIO
PETROM.

Velitis effigies no longo hinc tramite distat
Agnoscenda suis visu vel simplice signis.
Parte sui mutilus pariter mihi tum lapis alter
Ad mare conspectus: rhedae genus exhibet, huic quid
Junctum erat, haud facile dignoscere, forte marinum
Monstrum aliquod, nam erecta Deae stat forma, tenetque
Hinc velum laeva sinuosum, advolvitur ipsi
Quod pedibus tenus, exporrecta sustinet illinc
In dextra pateram: verùm

Albescens alia, et variae frondentia vitis
Antiquae hîc, alibi juvenilis germina, terram
Visa mihi extendi Babylonica strata per omnem,
Qualia parietibus regalis cernimus aulae
Pendere, atque oculos haud una pascere forma,
Aut quales mollis pede calcat Persa tapetas.
His adde et vitreis placide labentia lymphis
Flumina, frondentemque antiquo robore sylvam,
Praetorisque Aedem, et leni surgentia

surgentia Blasj (10) Hoc titulo Ecclesiam cum Conventu hîc habent Fratres Minoritae.
Templa jugo, procerumque domos, villasque frequentes.
Haud olim haec Campi facies, quia ponere vites
Haud plures licuit, quam lex praescripta sinebat.
Tum Cereri devotus ager, milium modo, et omnes
Majores segetes frumento, et lina seruntur.
Sic melius, legat hinc

(10) Hoc titulo Ecclesiam cum Conventu hîc habent Fratres Minoritae.
Templa jugo, procerumque domos, villasque frequentes.
Haud olim haec Campi facies, quia ponere vites
Haud plures licuit, quam lex praescripta sinebat.
Tum Cereri devotus ager, milium modo, et omnes
Majores segetes frumento, et lina seruntur.
Sic melius, legat hinc messes sibi rusticus, Urbi
Pulcra Ceres pelago,

et lina seruntur.
Sic melius, legat hinc messes sibi rusticus, Urbi
Pulcra Ceres pelago, Otmaniisque feretur ab oris.
Hiberna at quoties pluviis grassantibus aucti
Tempestate tument amnes, haud ulla tenere
Frena queunt, per aperta ruunt, et gurgite vasto
Una palus camposque omnes simul, arvaque mersat.
Hinc laetae segetes, hominumque, boumque labores
Intereant, citò ni campis fugitiva

Vestigant viridi latitantes cespite, luxque
Dum subita his visus hebetat, capiuntque vel ipsa
Saepe manu, et valido prosternunt verbere frondis,
Exorta dein luce novas in retia captant.
Haud populo Isacidum loca per deserta vaganti
Depluere uberior vis circum castra solebat.
Nec modus hic simplex venari, aut fallere solum
Hoc avium mediocre genus solet incola, perdix
Sed multa, et

nimio terras, inducere coepit in agri
Partem quisque sui, longisque canalibus horto
Affundens laetos cogit producere foetus.
Hinc olus omnigenum, et frugum vis fertur in urbem
Maxima, dum rura haud quidquam dant proxima circum.
Quin ut produci possit quoque longius humor,
En iterum artifices huc publica cura peritos 2 Hoc ipso anno videlicet, quo

En iterum artifices huc publica cura peritos 2 Hoc ipso anno videlicet, quo haec scribimus. 2
Mittit, opusque novum studiis haud segnibus urgent.
Agricola hîc gnavus, multumque industrius, idem
Deditiorque, colit quoties sua rura, labori,
Quam cum aliis operam pacta mercede locavit.
Verùm usu assiduo, sua vendere quò venit,

Cum tot fato animas audiret praecoce raptas?
Escarum potiorum avidos aerugo peculî
Haec facit, urbanaeque inhiant jam obsonia mensae.
Insignem his piscem tanti, qui viderat, emptum
Me docuit, quanti haud emeret ditissimus urbis.
Parcius id tamen, et recolunt cum propria quaedam
Festa loci, et bove tum vetitum sit, et ariete vesci.
Copia quae Bacchi tum absumitur! Orgia credas,
Non sacrum celebrare pio

Montis adit, rapiturque pecus, pugna aspera surgit.
Raptores aliàs succumbunt, praedaque dives
Eripitur, nostros aliàs numerosius agmen
Abductis secum gregibus miserabile! caedit.
Haud ita, si excubias ageret pagana juventus
Per noctem: hoc avidi caderet spes irrita furti.
Nunc Mons me inferior, dognam quem nomine

lapis occupet, ipsa
Inter saxa tamen quidquid conseveris, apte
Provenit, ingenium illius sic fertile terrae.
Hanc partem Encheliae praefert quod plurimus illi,
Quae solo gaudet Campo, haud mirere, voluptas
Major enim capitur variarum ab imagine rerum,
Quam si perpetuò similes tibi lumina pascant.
Hîc facies diversa soli oblectaminis illud
Ergo genus, quod menti hominum jucundius,

sed haec parvis nutricula narret alumnis.
Non procul hinc Moluntae aperit se portus uterque,
Grandior hic, ratibusque aptus, minor ille, sed ambo
Deserti, notique tamen queis ostia saevus
Haud sinit Hadriaci Notus exsuperare profundi.
Visitur hîc juxta scopulus, quo Bacchica primum
Orsis excolier coepit felicibus arbos,
Et multum Cereri detecta accomoda tellus.
Continuo

transmittit, et altera mole
Parva, quibus nomen dedit Appius insitor, almus
Queis sapor ambrosio certat permixtus odori.
Haec sibi pharmacopola catus saepe omnia tollit,
Praescribi a medico condita haud inscius aegris.
Non hîc abjectus cultu incola, mosque per urbem
Armato est illis se corpore ferre, virosque
A solo fortes aspectu dixeris: ornant
Et sexum pulchrae luxu hîc mage divite vestes,

Sed quia longa satis jam facta est pagina, tantum
De quodam hos inter (mihi quod laudabile visum)
More loquar. Siqui aut amissa prole, vel ejus
Omnino exsortes vivunt, adsciscere patris
Haud pudet ignoti sobolem sibi: nomine gentis
Hanc illi donantque suae, haeredemque bonorum
Instituunt, fulcro domus hoc ut nixa resurgat.
Ni facerent, glebae dominus, quae consita ab illis
Cuncta potiretur,

jucunda vicissim.
Percurrenda Breni modo pars est altera. Multis
Laetior illa situ forte hinc apparet, apertum
Quod mare continuò spectat. Si parcior agri
Est modus, et praeter colles haud contigit ulla
Planities, verùm haec etiam sua commoda servat.
Namque ut perpetuò vivis aspergitur undis,
Sic quodcumque parit tellus, atque educat illa,
Grandius et specie venit, et praestantius esu

Hîc quadam montis praerupti in parte remota
Magna cavernosi lapidis, scabrique, domorum
Apti fornicibus (tophum dixere) struendis
Copia continuò resecatur, nec tamen umquam
Deficit, emolumenta loco haud exilia, circum
Penè omni genere hoc lapidis regione carente.
Hic magno Hilariona locus veneratur honore, (13) De S. Hilarione, ejusque

haec aqua vocatur od vrjesne glavize, quod colliculum thymo abundantem sonat a vrjes, thymum. I)
Cum longe leviorque aliis ac purior, hinc est
Utilis haud minus aegrotis, quam commoda sanis:
Urbs amat, agrestesque etiam non illius undae
Nescivere decus portantes mane puellae,
Nec vacuus mercede labor. Prope germinat omnis
Vite locus,

Intrepidaeque animo servant fortissima pubis
Pectora: finitimus metuit Thrax ipse valentes
Exiguo magnae numero se opponere turbae.
Hinc gentis quia nota fides, invictaque virtus,
Utitur haud frustra Princeps, cum aut justa coloni
Frena pati renuunt, gravior vel sicubi motus
Fervet, quem solitae nequeant compescere vires:
Felices, tali qui milite regna tuentur!
Hîc natale solum mihi dulce,

horae.
Sape moram et traxi sextili mense, diebus
Cum petit Erigonen sol arduus, uvaque poscit
Jam matura premi: mores nunc ipse, locumque
Ad vivum expressa, meus ut mos, pingo tabella.
Haud paucis haec ora maris,ni fluminis actam
Dicere malueris, habitatur utrinque colonis.
Horrida pars dextra, atque lapis tenet omnia nudus:
Hinc sterilis multo natura domanda labore
Principiò his fuerat, qui

antiquis Arionem efficit.
Quae rapidum, et vasto absorptum telluris hiatu
Antra per, et caecos huc deduxere meatus.
Haud secus Elea properans Alphaeus ab urbe
Sub mare flectit iter Siculas delapsus ad oras,
Inque Arethusaeum mutat sua nomina fontem.
Nil hoc frigidius latice est, crateraque plenum

Elea properans Alphaeus ab urbe
Sub mare flectit iter Siculas delapsus ad oras,
Inque Arethusaeum mutat sua nomina fontem.
Nil hoc frigidius latice est, crateraque plenum
Haud interrupto facile siccaveris haustu:
Talis et in mediis ille aestibus: adde, quod aura
Hîc quoque frigidior per noctem spirat: amictus
Ne tibi tum levior cave sit, si picta per amnem
Te placidum vel cymba

Tum juvat horum aliquos vinosam intrare tabernam,
Dum fora circumeunt alii, multisque Lyaei
Impleri cyathis,mox se se reddere gressu
Nutanti ad socios, teque Evohe dicere cantu.
* Haud ita nunc, nam multi altum ut coepere per aequor
Longinquas tentare vias, fortunaque crevit,
Lecta manus juvenum, vestesque induta colore
Uno, eodemque omnis volat haec ad festa, tonansque
Ignivomae strepitu

nam multi altum ut coepere per aequor
Longinquas tentare vias, fortunaque crevit,
Lecta manus juvenum, vestesque induta colore
Uno, eodemque omnis volat haec ad festa, tonansque
Ignivomae strepitu balistae haud pulveris ullum
Luce modum hac pyrii scit, laetitiaeque tenere. De Malpho, illiricè ∫

De Malpho, illiricè ∫Zaton. VI.
Gravosa egressis dextra de parte cadentem
In solem distans haud longo tramite Malphi
Panditur insignis portus, quo tuta carinis
Est statio, et placido subsidunt aequora fluctu,
Cum notus Hadriacum miscet mare, nec sinit aut hac,
Aut illac ratibus

Observatum hoc fuit, quod si quo anno per eam tempestatem hic ventus non flaverat, locus ipse insalubris, et morbis obnoxius fuit.
Magna ubi perflavit rabie, fera murmura ponit.
Haud facies inamoena soli, nam littore ab ipso,
Quà leni incipiunt colles assurgere clivo,
Cuncta tenet late frondescens Palladis arbos,
Mille cados olei dare in annum commoda, baccas
Si bene crescentes

umbra:
Excisis exin, Cereri structa apta terendae
Constitit hîc moles, plerumque at inutilis, astri
Cum furor Icarii sitientes fervidus agros
Exurit, segnesque rotas depressior unda
Haud agitat: parva ergo viris lucra inde trahuntur,
Vicinis allata licet sic commoda pagis.
Nulla magis pisces, neque certius aequora celant,
Quam sinus hic, nec vile genus stabulatur, et unum.
Pars nassis

Qui mihi rem visus subolere, ita tento: quid horum
Esse putas causam adventus, dic oro: Senatus
Ob grave porro aliquid, magnumque accedere jussit.
Da nosse id, nam si ignarum te dixeris, hercle
Haud credam. Ille ideo, qui missos novit, in ipsa ut
Re cras Pontifici certus queat ordo teneri,
Caetera secreti in facto nil esse videbat,
Haec orsus mihi verba. „Fuit, fuit inclytus ille,
„ Auspice qui

dies miseris si venit, agetque
Rerum inopes, multosque inter sors dura labores,
Damna etiam quondam sua sentiet orbis ab illo
Excidio. His mage fida Patri custodia summo
Christicolûm, columenque potentius haud erat arci
Vaticanae aliud: non Relligionis amore
Vincebat quisquam, teneram ingenuasque per artes
Moribus atque bonis melius formare juventam
Noverat: hi vitae exemplis illustribus, atque

Eloquii arte sacri magnas cum civibus urbes
Crimine ab omnigeno absterrebant. Una sed auctos
Tot tantisque bonis labes maculabant, ob illam
Et periere, animis dominandi immensa cupido
Hos tenuit, regum haud facile toleranda ministris,
Quo clades, mihi crede, uno de fonte profecta,
Quidquid mox mendax sparsura est fama per orbem.
Sed tempus veniet, cum tot labentibus unà
Praesidiis

ulnas quinque mensurae Italicae, vulgo Canne.
Brachia. Non tanta agricolûm hîc vis degit, ad umbram
Quanta illius adhuc facile considere posset.
Haud minor hac quercus pariter mihi cognita mole
Non procul hinc: tanta est majestas scilicet illis
Arboribus, solaeque nemus formare videntur.
Vera tamen sunt sylva oleae, queis cuncta tenentur:
Rite illi

Namque hac, atque illac apparent candida tecta,
Hic Sanctus Parochialis Ecclesiae praecipuus Patronus est. Et Viti templum haud ignobile, et addita templo
Turris, fonsque maris miscens se argenteus undae.
Hîc gemina mora facta mihi cum luce fuisset,
Ad Barsecinem me adduxit tertia, ubi Annae

Nostrates, pars qui caligas huc sutor agrestes
Urbanus tulerat, nec longa in pectora barba
Demissa Morlachi aberant, clamore replentes
Haec loca, dum mercis genus haud divenditur unum.
Hos ego, femellasque ejusdem gentis in orbem
Ducere mox choreas vidi, quos horrida setis
Pectora contectos ac brachia, ni pede capris
Vidissem absimiles, nec bina

germine caulis,
Asparagis, betis, vel Rapa hujus loci peculiari quodam, eoque eximio sapore dotata sunt, quod illius soli ingenio tribuendum, cum his similia vel ex eodem semine alibi provenire haud posse compertum sit. rapis fertur onustus;
Nunc turdos, pedicis si vel puer, aut leporem vir
Coeperit, adjiciunt oneri, et beneolens apiastrum
Saepe ferunt etiam, quod vendant

Aequius expensa nobis firmavit habendas.
His ego sed missis Slanaeas jam invehor oras:
Commodus hîc nautis aperitur portus, et omnem
Penè locum hac illac cinxere haud vilia tecta.
Pauperis hîc soboles Francisci degit, et Aedem
Divus habet Stridone satus, nostrae inclyta gentis
Gloria. Non cultu hîc horret sic incola agresti,
Ut reliqui, qui

Omnia disperiere levis fumi instar, et ad nos
Concessit dives titulorum, atque indigus aeris,
Terrai in parva servans sola vasta papyro,
Queis modo vel tenuis longe praestaret agellus.
Haud alia Arcadicae pastorum praedia turbae
Esse videmus, et a longo quos tempore nobis
Roma assignavit Tegeaeos prodiga campos,
Hos fera Threiciûm nunc ungula pulsat equorum.
Hic

Causa mali assiduò spargens bella impia Mavors.
Huc qua Virgo die terris post fata relictis
Sidereas invecta domos radiantis Olympi,
Multus ab urbe venit festa ad ruralia civis,
Mercatusque haud vile genus celebratur, et omnis
Indulget genio pagus, dum laeta resultat
Pulveris ad pyrii strepitus in collibus Echo.
Mos etiam dulces tunc est agitare choreas
Fistulae ad agrestis sonitum, cantusque

Lac premeret, neretque domi sua pensa, nec unctos
Illi ederent caules, tegerent neque vestibus artus,
Venalisve ullus ferretur caseus urbi.
Horum ego, cum senio effoeti, morbisve, petentem
Haud unum parvae stipis aera per ostia vidi.
Scilicet hoc coepit contingere, rusticus ex quo
(Usque novam execere insuetis obfuit artem)
Qui fuerat, voluit fieri institor, atque bovilli
Cum Turcis ausus pecoris

Solemni dextras junxere, en altera turba
Pars in equis, multi pedites reboantia crebro
Tormenta explodunt strepitu, ad sponsaeque penates
Approperant: ruralis ibi convivia pompa
Exstruit, haud aries unus torretur, et ollis
Secti membra bovis fervent in grandibus: offas
Immanes Cereris coctae, innumerasque lagenas
Expediunt Bromio plenas, centumque vocati

cui adjungit honorem
Nunc quoque quod vivo sit populus adsita fonti.
Rusticitas his magna locis dominatur, agresti
Longe omnes feritate alios Imotiça vincit.
Haud alibi plures scelerati, nec caput unum 11 Haec facinorosorum hominum major copia inde procul dubio provenit, quia hic pagus ad ultima Turcarum confinia situs est; solentque finitimi ubique pejores aliis esse ob facilitatem transitus in

Damnatum ex illis furca, exiliove; feruntque,
Cum moriens quidam sua crimina mystae aperiret,
Hoc prae aliis fassum (peteret ne spiritus Orcum)
Clam sibi Turcarum in vita bis quinque necatos.
Haud alias gestat vestes hîc foemina, quam queis
Morlachas uti aspicimus: caput utraque nummis 12 Hi veteres Rhacusani ex argento plerumque solent esse, licet quaedam

esse, licet quaedam et aureos nummos Venetos interserant.
Exiguis ex argento, in formamque venustam
Dispositis ornare solet: nova nupta tiarae
Hanc speciem assumit, mox deserit: haud Erythraeis
Ornatum hunc mutent gemmis: nitet uncta butyro
His coma rancidulo, tum longo limite odoris,
Quà tenuere viam, sulcum post terga relinquunt.
At quid ego foeda haec? Si

Rhacusa, et Blasî numina magna sui.
Praefixa, et carmen decorat quoque nobile portam.
Verùm his haud pariter respondent caetera, quaeque
Visere sperabas, minime aspicis, area namque
Parva urbi, atque, minus capiendo quae apta, figurae,
Rara domus, templumque triplex, populique viritim

Et plura utiliter curant; sed et octo diebus
Indulgent genio: merces ea sola laboris,
Multaque nos penes et patriae impenduntur amori.
Hanc sine Praetoris permissu antiquitus urbem
Haud ulli fuerat peregrino intrare potestas,
Fas modo, nam causae jam cessavere vetantes.
Illi multa loco accedunt munimina, et altis
Undique praecintus muris: erexerat olim
Immanem contra,

Illa Liburnorum e terris excurrere primùm
Coepit, ubi fortis nunc Segnia surgit in auras,
Vixque ea colluvies post saecula multa recessit.
Ut paucis mediocre solum lustravimus urbis
Passibus haud fessi, celsas ascendere in arces
Cura tenet cupidum, prospectum et quaerere in agros
Suppositos, ubi laeta Ceres, Pomonaque foetus
Non bene vincenti possint opponere Baccho.
Moenia

Vide P. Sebastianum Dolci in supracitatis monumentis Provinciae Rhacusanae § IX. Vestales, septemque Viri donantur, et urbis
Rector; membratimque etiam dissecta salitur
Pars haud exigua: hanc siccant, hyemique reponunt.
Escam aliquis paulum a coxa distare suilla
Hanc mihi laudavit, laudarim parcius ipse.
Mille quater passus, sinus est mihi

Adjunctam volui quoque visere. Plurima in ipsis
Testa jacet portis, res utilis Ostracismo,
Cecropidum nostro si tempore poena rediret.
Ingredior, laevaque gulae de parte trophaeum,
Cui locus haud illic, stomachans post terga relinquo.
Patricium hîc juvenem, qui arcis Praefectus, adimus,
Quocum particulam jucundè exegimus horae.
Tum portum petii, qui commodus, attamen amplis
Huic nil cum ratibus

(15) Pagus dictus Brozze distat bis mille circiter passus a civitate Stagni. (15) Brozzeasque ultra haud permittitur oras
Decrescente salo majoribus ire carinis;
Cymba minor sal inde vehens in littore ponit.
Verùm haec ipsa, maris medio ni tramite prudens
Carpat iter, defixa vadis haerebit in imis.

Namque hîc degebam potius, quia purior aer,
Fasque erat hinc cymbas ultro, citroque meantes
Aspicere, atque illinc superato colle patebat
Hadriaci pars multa Sali, Meliteque propinqua.
Hîc aliqua haud reticenda mihi, quae proxima Stagno
Sunt loca (nam semota sequens dat noscere carmen)
Hodiliae primùm, quem jure suburbia Stagni
Dixeris, est pagus vino laudandus, et ostreis:

rerum status, et quae forma locorum.
A parte hanc austri rauco fluctu alluit oram
Hadria, ab opposita quantum se porrigit usque
Ad Stagnum, interior placido sinus aequore lambit,
Ipse quoque Hadriaci pars haud disjuncta profundi,
Quodque huc praecipiti Naro defert impete fluctus, (2) (2) Vulgo Golfo di Narenta, seu ut nostri dicunt malo

Hic locus, et alia quae post hunc nominantur in parte Boreae opposita sita sunt. Quae ex adversa Hadriatici maris sunt, seorsim nominantur. mari pulcra imminet, unde solebant
Haud multum a pario abludentia marmore saxa
Nostri olim resecare patres, altasque columnas, (6) (6) Haec condita fuit Anno

foret sacrae cultus reventior Aedi,
Francisci assèclis data cura, et commoda sedes
His posita, ut populorum per relligiosa juvarent
Munia, et exemplis vitae, verboque docerent.
Haud procul hinc dum lento olim vestigia gressu
Per vicum incomitatus ago, mihi perculit aures
Immanis subitò gemitus, confusaque flentum
Murmura: sisto gradum, ingentemque ex aedibus ecce
Prodire aspicio

littora contra
Est Tarstenici portus, quò vina ferentes
Pluribus è pagis videas longo agmine mulas.
Innumeras habet haec regio, nam dissita longis
Cum loca sint spatiis, illarum haud deside tergo
Dura ministeria expediunt penè omnibus horis.
Navigia hîc onerat non segnis villicus, atque
Vis magna it pelago Bacchi, cum lege colonis
Vina licet ferre illius regionis

Ferre vetustatem, sunt quaedam enervia, tentant
Haec caput, illa solent brevi acescere. At unde, nisi ille
Quod corrumpit aqua, labruscam hic miscet, amarae
Thetyos haec alter latice inficit? Haud tamen omnes
Sic vitiant, multa et nobis sincera bibuntur.
Hic devotus ager Baccho est, immensaque dici
Vinea jure potest: nullo hîc in honore Minerva
Inventrix oleae, Pomonaque; nil nisi sorbi

Oskoruscno vocatur ab Illyrico oskoruscja sorbus.
Nunc quoque ab his dicant: non, quod mage nobilis arbos
Radices agere haud posset, contraria patrum
Sed quia in his etiam (cujus vis maxima) rebus
Consuetudo obstat: seritur quoque, parva sed affert
Dona Ceres, primoque hortis plantare phaselum
Vere student, ut brumae habeant in

De hac modo, supremo Musae aspirate labori.
Moribus hîc longe est excultior incola, in ipsis
Utpote qui pagis similes habet aedibus aedes
Urbanis, amplas mole, ornatasque decorè.
Haud eget argenti locus hic, nam plurimus illa
Navis obit maria experiens de gente magister,
Tum nautae innumeri, quorum non unus ob omni
Puppe Rhacusana, externisque adducitur, arte
Quippe valent multumque

Imminuit, namque haec opera et mediocris, et ipsae
Os utraque pari malarum a parte profuso
Velo, stramineoque tegunt sibi solis ab aestu
Pileolo: sic haeret honos nativus, et idem
Ore color, sani haud dubius qui corporis index,
Quique illo potior, quem fuco inducit inani
Vana cuti mulier, longa haud fruitura juventa.
Has ego in Ausoniam tendens, cum carbasa vento
Cessante inciperent demitti, exscendere

Velo, stramineoque tegunt sibi solis ab aestu
Pileolo: sic haeret honos nativus, et idem
Ore color, sani haud dubius qui corporis index,
Quique illo potior, quem fuco inducit inani
Vana cuti mulier, longa haud fruitura juventa.
Has ego in Ausoniam tendens, cum carbasa vento
Cessante inciperent demitti, exscendere in oras
Dum cupio, mollique premo vestigia arena,
Ecce mihi aspicitur gradiens in littore multa

De insula Ladesti, illyricè Lastovo I.
Omnibus e terris, Blasî quas numen amicum
Aspicit, haud alia a nostra plus urbe recessit Centum milliariis circiter Rhacusio abest.
Hac, quae Ladestes est insula nomen

in suo praeclaro opere L'Espirit des loix sapentissime, ac vere adnotavit.
Cultu illic plerumque homines, obtusaque ad artes
Ingenia: ex illo vastis haud una locorum
Quae gaudet spatiis, populisque illustribus aucta
Insula detrahitur numero, discrimine nullo
Exiguae quaecumque mihi: commercia namque
Cum reliquis vix ulla solent conjungere terris,

ingerit ori
Bacchaei guttas niveo cum lacte liquoris.
Rufo etiam, cui rara fides, plerumque capillo
Esse solent, glaucisque oculis, ac fronte petulca.
Vox hominem sonat, haud expers stridoris acuti
Illa tamen, multumque serendis litibus apta.
Hinc si illos inter se audis et amica loquentes,
Rixari, et linguas in jurgia solvere credas.
Hos bene de nostra meritos nemo urbe

Praeter at excubias modo dictas, navigiumque
Grandius oppletum lignis, quod deinde quotannis
Mittere dono urbi deberent, utque togatos
Transveherent picto, sua quemque ad rura, phaselo,
Haud alio pressere jugo. Stupeo haec tamen illis
Committi officia, ipsa trahit nam occasio crimen.
Sed mala paupertas animos infringit, et horrent
Majorum id facinus meminisse, subire parati
Servitii

Tempora, ut ex illis liceat tibi discere, quantum
Una luce boum par exaret, area olivas
Quot capere haec, aut illa queat, quo incidere vites
Sidere conveniat coeli, quo vertere glebam.
O vani studiorum, haud has Deus exigit artes
A vobis, alios jubet effodiatis ut agros,
Atque ut longè aliis mittatis semina sulcis,
Semina perpetuae germen parientia vitae.
Malo ego sic vos affari, quam fallere blande,

notissima queis haec
Insula, quòque solent compendî appellere causa.
Hanc circum innumerae rupes, scopulique minores,
Pascendis gregibus pars apti, parsque serendis
Frugibus; hos inter spatio haud temnendus,ubi ingens Suscjaz vocatur, ambitu quatuor, vel quinque milliariorum.
Sylva viret. Veneti cupiunt

arboribus texit, sequiturque nepotes
Cura eadem; pars multa soli sed et illius expers
Culturae tamen omnis adhuc: minus insula sic est
Dives opum. Haec subita navim jactante procella
Tuta aperit nautis haud unius ostia portus, Horum nomina sunt Portus dictus Rosso, S. Pietro, Orto,

In nemore hoc ingens fungorum copia: vesci
Partem ipsi, partem sale sparsam includere ligneo
Vase solent urbis missuri in munus amicis,
Seu, quod nobilius, murenas corpore magno,
In jus quas faciunt tantillo haud lenis aceti
Immisso huc pariter concrescere, laureaque addunt,
Dum stipant, folia, ut grati socientur odores.
Haec Melae Vide utrumque suis locis.

insula, classis
Quisque capax magnae est, celso quoque vertice montes
Illa habet, et multa frondentes ilice sylvas,
Pascuaque, et colles, atque arva feracia passim;
Nec fontes desunt haud una e rupe scatentes.
Ad Rhacusanos proceres suprema potestas,
Fructus ad Monachos, et caetera commoda spectant,
Quorum vel famulos, vel dixeris esse clientes.
Ante rudis nimium fuit incola, cunctaque

Obtusum exacuit pectus, finxitque docendo.
Si tamen ad ripam accedens sine mente nocendi,
Pacificèque viros quis adiverit advena, mensa
Dum lauta accipiant, quantum sinit arcta supellex,
Pluribus esuriem haud dubitant exinde diebus
Ferre ipsi, hospitii accendit sic gloria pectus.
Ad cultum mediocre solum, sed fortia multò
Fert vina, et varios fructus: minus apta serendo
Frumento tellus; nec quod satis, incola

Haec levia, utiliusque aliquid rimarier istis,
Quo morer historiae veteris monumenta sequentes.
Quod Melitae Illyricae scriptoribus insula priscis
Nota foret (plures meminerunt quippe) negatum
Haud ulli; quidam addubitant, habuisset an umquam
Hic urbem locus; ipse autem vix posse vocari
In dubium reor. At quonam vel tempore structa
Haec fuerit, vel quo subversa, remota vetustas
Scire vetat: tantum

gratatos reduci, sui amoenus ita esset
Quod locus exilii, pareret qui talia monstra.
Forte operae fuerit pretium, gratumque legenti,
Si paucis hîc ipse Lacum, unde haec miserat exul,
Quamquam pro merito haud sperem, describere coner.
Insula in occasum quà desinit, est sinus ingens
Aequoris, in longum se extendens tramite multo:
Angusti huc ducunt aditus, cymbaeque minores
Vix etiam penetrare queunt, quin

Ostasceviaque audit
Nomine spelunca haec proprio, permultaque narrat
Vana superstitio Melitaeûm: hîc orbe molari
Frumentum nymphis subigi, excretaeque farinae
Haud semel inventos cumulos, et quisque adire
Haec secreta ausus fuerit loca, vivere nullum
Posse diu, ut violantem adyti penetrale verendi.
Naturae occultas quicumque haud noscere causas
Ingenio potuere rudes

nymphis subigi, excretaeque farinae
Haud semel inventos cumulos, et quisque adire
Haec secreta ausus fuerit loca, vivere nullum
Posse diu, ut violantem adyti penetrale verendi.
Naturae occultas quicumque haud noscere causas
Ingenio potuere rudes sic somnia fingunt.
Scilicet hoc antro nympham vixisse Calypso 10 §. V. Notit. supracit.

Illud quod lapidis vulnus memorabile, bello
Dalmatico in quodam Augustus quod rettulit idem, (12) 12 Sveton. in Octav.
Haud potius, quam quisquam alia de gente, peritus
Funditor intulerit Melitaeus. Plus tamen aequo
Rebus in antiquis aliquis me forte morantem
Arguat; at possem, modo vellem, quidquid in Afram
Congessere alii

In mare tum quibat propellere, barbara dici
Gens ea nec poterat, si forte illius ad oram
Naufragus accesset Paulus, neque vipera morsu
Saeva venenifero, quales haud insula nutrit,
Illic laesisset miserum, verùm hîc, ubi semper
Et numero innumerae, et turgent praesente veneno.
Degener haud aevo gens posteriore, potenti
Nam populo ipsa quidem veteris sociata

Paulus, neque vipera morsu
Saeva venenifero, quales haud insula nutrit,
Illic laesisset miserum, verùm hîc, ubi semper
Et numero innumerae, et turgent praesente veneno.
Degener haud aevo gens posteriore, potenti
Nam populo ipsa quidem veteris sociata Naronae,
Issoque, et Phariae, Corcyraeisque propinquis,
Ac

in urbe mihi, quantum meminisse potestas,
Visa loci illius multos est foemina in annos.
Sic et stant prisci, et stabunt in saecula mores,
Agrestes porrò, at facere, et servare beatas
Qui valeant, vitae haud mollis si commoda norint.
Hîc quoque (quod commune locis agrestibus orae
Pluribus est nostrae) foemellae pharmaca miscent
Herbarum vario è succo, ac radicibus, atque
Ad laesas fomenta adhibent

hic locus illyricè vocatur a pako, quod picem significat.
Dicitur, isque locis degebat amicus Avernis,
E quibus haud teter se se halitus ullus ad auras
Tollebat: piceae nomen tribuere nigrantes.
Hîc Monachi sedesque sibi, templumque supremo
Militiae posuere duci coelestis Olympi:

S. Michaelis Archangeli, ubi Monachorum S. Benedicti celebris Abbatia.
Praedia multa tenent dono legata piorum.
Haud multos ieram passus, cum mî obvius ecce
Fit domini puer: hic ad herum me ducit, ubi horae
Non jucundè mihi pars traducitur. Ille
Plura docet, non hîc addictum vivere glebae

dorso,
Qualia dives Iber foecundis mittit ab oris,
Vellera tonderi, tenerosque bis edere in annum
Saepius hîc matres, quorum sapor optimus, agnos;
Quaeque alibi nocua, hîc serpentum haud laedere secla,
Quod commune aliis Elaphitum adjungit, et illa
Contentum latebra se degere suaviter aevum.
Mox tabulam insignem mihi monstraturus, in aedem
Intulit, ex allio fuerat

accessit sic opportunus, ut unum
Continuumque latus credas, ni angusta meanti
Hàc tibi per medium se se maris ostia prodant.
Non hîc ulla domus, se vitibus undique laetis,
Atque oleis scopulus tamen induit: haud minus et pars
Adversa, haec gregibus pascendis insuper apta.
Hinc fit, ut hibernis huc mensibus incola tractus
Oppositi traducat oves, cum parcior herba
Se penes: illi ultrò viridantes pascere saltus

se ferre Octavius, alter
Ut vidit, jubet antennas demittier, atque
Rem virtute gerit, quando illi est navibus impar.
Jamque omnes coiere rates, et cominus armis
Depugnant, milesque Vatinî haud deside saltu
In puppes ruit adversas, jamque ipsa carina
Deprimitur ducis, hae captae rapiuntur, in imum
Illae abeunt rostris terebratae; in navibus ense
Stricto alios jugulant, alios in gurgitis undas

In puppes ruit adversas, jamque ipsa carina
Deprimitur ducis, hae captae rapiuntur, in imum
Illae abeunt rostris terebratae; in navibus ense
Stricto alios jugulant, alios in gurgitis undas
Haud mora praecipites trudunt: Octavius infert
Saucius in cymbam se se, quae ut mersa, suorum
Adnatat ad puppim, fluctusque agitante procella
Velorum pandens alas, paucisque secutis
Navibus

Velorum pandens alas, paucisque secutis
Navibus inde fuga eripuit se denique victus.
Exitus hic pugnae: citò sors at laeta recessit,
Imperiumque orbis victo jam fata parabant.
Haud procul his deserta locis, incultaque parvo
Insula circuitu surgit, Stagni adsita terris: 12 Olipa vocatur, ubi Vratnik, sive le bocche

Educat, huc et equos multis adducere cura est,
Crebrius ut campum peragrent. Quis ab aequore spectans
Altis praecinctam salebris tot crederet intus
Esse auctam, tantisque bonis? Sub paupere testa
Haud aliter baccas clausit natura nitentes.
Vis populi non parva loco; si major, opinor,
No ita magnus agri modus, ut nunc, esset agresti,
Nec domus una cadus plus centum ferret olivi.
Multum aliàs valuere

illyricè Lopud. IV.
Littore ab opposito digressum luce serena,
Tranquilloque mari me acceperat illa Elaphitum,
Quae geminas inter posita haud mediocribus olim Haec insula, quae 12. milliaria circuit, decimo quinto et sexto saeculis, cum maximè Rhacusana floruit navigatio, multum locuples erat, et 14. Millia incolarum numerabat: ob quas verò causas deciderit, in

Ut nobis fundo jacta anchora, factus ad unguem
Accurrit, praebetque manum scriba, et qui erat alter
Nescio, at officiosus homo, namque incola cultus
Nonnihil urbani servat, quod mungere nares
Linteolo, haud cubito solitus, tum siquis ibidem
Sternuerit, salvere jubent, ac commoda vitae
Nonnulla, ut cujusque sinit fortuna, sequuntur.
Quà se cumque oculorum acies a littore primo
Surgentes versus clivos

Convestiri omnem pariter dixere, quà in Ortum
Tendit ager, facileque ascenso colle videri
Id posse, haec si animo veniat mihi forte cupido.
Hîc, quae grata viatori solet esse voluptas,
Continuò haud unus nobis occurrit amicus,
Quos inter dans jura loco tum Restius ut me Junius è nobili familia de Resti vir patricius, et mihi

Duas arces haec insula habet, unam in colle positam, aliam ad ostium portus ipsius, ubi Franciscanorum Ecclesia, et Conventus.
Arx haud temnenda, in pelagi erexere latrones
Obversam in Boreae latus: est et nobile templum Sub titulo B. M. Virginis in coelos

videant, dispendia famae
Inde sequi, et facilè prodi omnia posse sub auras,
Cuncta suae haec aperit Theramon mora nulla puellae.
Inveni, tunc illa, viam, mea vita, reponit,
Qua famae haud ullo liceat discrimine nobis
Esse simul: tu, cum coelum intempesta tenebris
Nox teget, in summo lumen mihi culmine tecti
Erige, viso ipsa accurram per caerula nando.
Pone metus, ego

Talibus auditis Theramon discessit, et anno
Longior hora sibi visa, ut nigrantibus orbem
Humida nox umbris tegeret: cum texit, in alta
Lumen sede locat: juveni se mille timores,
Et mille haud una specie objecere pericla.
Ocyus aspicere, amplectique ut detur amantem
Incolumem, Dîs vota facit. Mara lampade visa
Se jacit in fluctus, assuetaque brachia jactat,
Atque brevi (impellebat

Degit ubi Theramon, fluctus egere marini.
Haecne illa infelix illa est Mara, sola voluptas
Quae fuit, atque anima longè mihi charior ipsa?
O mihi quis ferrum pius afferat? haud ego post te,
Qua sine dulce nihil, lux o mea, vivere curo.
Haec ubi conquestus, dextraque cadaver ab undis
Traxit, utraque ulna amplexans in tecta ferebat.
Hîc ubi deposuit, se in corpus lumine cassum

Ad se deductas affinem ostenderat esse
Illius, cui structa, viri, hanc divendere vellet
Ut Commune sibi obtinuit: vix emerat, ecce
Diruit, exaequatque solo. Furor istane suasit?
Haud verò: id sapiens fecit, nam vendita lucrum
Allatura sibi saxa haud mediocre putabat,
Sic quod nec Pauli bissex fecere carinae, 11 Pauli III.

Illius, cui structa, viri, hanc divendere vellet
Ut Commune sibi obtinuit: vix emerat, ecce
Diruit, exaequatque solo. Furor istane suasit?
Haud verò: id sapiens fecit, nam vendita lucrum
Allatura sibi saxa haud mediocre putabat,
Sic quod nec Pauli bissex fecere carinae, 11 Pauli III. Pontificis, cujus classi imperabat Marcus Grimanus Patriarcha

omissus per errorem annus, quem hîc ponimus, laocandum ante ultimam lineam in medio, hoc modo. MDLVII. 13
Effigies micat in veteri jam sede reposta!
Haec fuit haud uni vatum celebrata priorum
Insula: musa aliis visa est mihi cultior Aelî: 14 Aelii Lampridii Cervarii Poetae Laureati, cujus carmina in Bibliob. Vaticana inedita

Excipit, atque suis ad terras reddit amicas
Puppibus, et tantae gaudet meminisse diei.
Usque adeo hi veteri pro consuetudine pugnant,
Ut nihil immutare, licet foret utile, curent.
Hinc haud marmoreum simulacrum a sede moveri
Permittunt quoddam, inque alia concinnius ara
Ponier, unde aliquis templo decor adjiceretur.
Cum sacranda ferunt festis Paschalibus ova,
Mos illis vetus est praestanti

Certe ita commodius, prisco quam more, beati. De Scopulo Daxae VI.
Et te Daxa canam pelagi haud ignobile saxum,
Quò me post Majas pietas tulit orta Kalendas Die inventionis Sanctissimae Crucis.
Cum dulci, rapuit quem

Vergit ab occasu: forma illi est collis, ab ipso
Namque mari assurgens dorsum in mediocrius exit.
Francisci summo sibi sedem in vertice coetus
Legit, praesidioque loci celsa addita turris.
Haud tenue hîc surgit delubrum, aequalibus illud
Dena intervallis pulcrè cinxere sacella
Sacra loca, atque ipsas Solymorum imitantia sedes;
Ipsaque adest Magni forma, exemplumque Sepulcri.
Relligio

Commodiore illic, sua quaeque relinquit habenda.
Pax, atque alta queis hîc semper regnat, et unos
Haec aliis umquam resonat placidissima sedes.
Apta olim statio tyronibus erudiendis
Hîc fuerat: causam haud video, cur mittier illuc
Desierint, visum et melius senioribus, urbis
Ut mox Coenobium juvenes formaret alumnos.
At quid ego haec temere? Non stultus acutius ipso
In propriis cernit rebus sapiente?

forem, cum nec fossis praecingerer altis,
Moenia nec tegerent, nec pernox invigilaret
Armati custodia militis. Hinc ego sensim
Crescere, postque aliquot clarae urbis saecula vultum
Prodere vix tandem potui, haud obnoxia gentis
Externae sceptro, propriis sed legibus utens.
Quod mihi per duros est partum nempe labores,
Nam vicinorum toties tentata duello De

futuram
Quam mercatores nostri jam jamque videbant
Magnam olim, monuere Patres, sibi reddere amicam
Festinis vellent studiis. Contendere Prusam
Hi duo de illorum coetu dona apta ferentes
Haud mora ad Orchanem mandant: videt ille libenter
Legatos, adeoque remotae hos nomine mitti
Ad se urbis stupet, et cupidae conjungere foedus.
Ille sibi haud ingens dependi, in pignus

ferentes
Haud mora ad Orchanem mandant: videt ille libenter
Legatos, adeoque remotae hos nomine mitti
Ad se urbis stupet, et cupidae conjungere foedus.
Ille sibi haud ingens dependi, in pignus honoris, 2 Quingentos aureos nummos. 2
Vectigal jubet, et, quod poscunt, libera genti
Per sibi regnatas peragi commercia terras

31 Junius de Georgiis Patricius Rhacusanus. 31
Otmanidas, scit Scodrae urbem virtute meorum
Defensam haud potuisse capi, meque insuper ipsam
Regibus Europae se contra in foedera junctam.
Atque ea turbata secum dum mente revolvit,
Conqueriturque furens, urbs o malesana peribis,
Intonuit,

Thracum nullo discrimine terris:
Jura mihi haec auget longus dein ordo sequentum.
Fortunae Venetus tantae invidet, et sua casus,
Prodat ut hostiles animos, sic vota secundat.
Haud una Eridani è nostris circum ostia puppis
Stabat, Atestino intulerat quo tempore bellum
Magna Hadriae regina Duci: pugnare jubentur
Hae Venetas contra, queis damna illata, carinas.
Edicta ex illo nos

Philippe, 33 Philippus II. Hispan. rex potitus fuit Lusitaniae regno anno 1580. 33
Regna tenes: sic haud multis volventibus annis,
Dum bellis Hispana juvo navalibus arma, 4 Spatio annorum septuaginta, ab anno videlicet 1584. Usque ad 1654. Illae naves perierunt. 4

Luxus adest, sequitur vitiorum foeda caterva,
Illyriaeque solo fixis radicibus altè
Invasere animos, virtus prisca exulat omnis.
Parcior in superos cultus, majoribus aevo
Debitus haud defertur honos, corruptaque morum
Integritas, labefacta fides, rectumque, pudorque.
Ipse amor in patriam languet, concordia penè
Deficit omnis, amorque laboris pulsus, et illa
Aurea simplicitas parvo

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report