Your search found 14119 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 12819-12840:

Utprimum redierit, quidquid mea apud illum commendatio potest, hanc interponere non intermittam. Utinam inimica tibi nigra cohors etiam thesaurarii conatus non intervertat! Amice! validi tibi sunt duo hostes ignorantia et ambitio. Hos superare Herculeum certe laborem requirit. Iam primum, necdum eradicatum est e mentibus popularium nostrorum falsum illud principium quod homines litterati

hanc direxit, probavi. Nam et mihi eadem hac in re semper mens fuit. Internae tamen securitatis interesse arbitrabar ne id uno ictu, sed sensim perficiatur. Primi duo passus postremis duobus comitiis provide admodum facti sunt. Cuperem ut ille, quem ego desidero, proximis comitiis subsequatur, nempe ut diurna ablegatorum ad diaetas nobilitas ferat. Post hoc duo adhuc alii passus ut intercedant cuperem, donec privilegiati status ad stabilia

Katona omnia ad suum usque tempus edita diplomata chronologico ordine exhibuit, oleum, crede mihi, et operam perdes. Id unum aliqua cum utilitate praestari posse puto si illa, quae post opus Katonaianum edita sunt, chronologico ordine exhibeantur. E ceteris suffecturum puto si clausulam, quae tibi deserviet, adferas et fontem corones. Scis populares nostros non tantum negligentia in legendo, sed pretii etiam quantitate a coemendis

habetur, formato edas. Nam hac ratione eadem sensim pro lege indubie adoptata fuissent. Vestigia tua et Institutum Diplomaticum tam mihi quam et comitatui meo reddita sunt. Optassem ut eadem occasione aliquam tibi gratificationem procurare potuissem. Pertentavi potiorum animos. Verum necdum eos ad promovendum litterarum cultum comparatos inveni. Nimirum desunt nobis opulenti, ut in Hungaria,

f. 7r-8v) Spectabilis ac clarissime vir! Triduo antea, quam postremas tuas, de 31 praeterlapsi, accepi, reddita mihi sunt decreta, quae medio episcopi submisisti. Opportune evenit quod illo plane tempore animadversiones in Andreae 3-ii et Vladislai 1. decreta iam absolverim. Itaque commentandis his quoque decretis manum continuo admovi,

Meas vero animadversiones in separato corpore accipies. Hae tamen ad litteras et numeros, quibus singulum decretum signavi, ita clare provocant, ut scriptor tuus et decreta, quae alioquin pro typo non satis munde descripta sunt, purizare et singulam meam notam suo loco subiicere facile possit. Quod rem ipsam adtinet, non ego me detinui cum gramaticalibus notis. Sensum clausularum tum tantum explanavi, quando Textus aut ambiguus, aut ita

video graves seu scriptoris seu typothetae errores irrepsisse. Cum tua perinde intersit ut secunda pars quo correctior edatur, cura ut tam scriptura, quam et prima typi philera exactissime comportetur. Quo momentosiores sunt praesentes, quam illae fuerint, notae, eo magis interest, ne sensus, seu per omissionem, seu per depravationem aliquarum vocum corrumpatur. Deinde in decretis his ubicunque manifestum scriptoris errorem cubare e sensu

tibi alias submittam. Quod reliqua decreta adtinet; vides iam ipse quantum temporis molis huius purizatio et notarum ad concernentes articulos insertio extraxisset. Itaque lucubrationem hanc tibi in maculari submitto. Sunt ibi quidem diversae correcturae, et claves. Hae tamen scriptorem, si requisitam adhibeat attentionem non confundent. Commendo tamen tibi peculiarem vel hoc nomine in comportando diligentiam. Cum hic textus

alia, quae hac occasione dixi, ad te tantum referuntur. Ad ipsa decreta nil nisi rubricae et notae pertinent. Vide itaque ne quid eorum, quae ego ad te tantum dvixi, decretis inscribatur. Quae autem a te postulo, haec sunt. Primum ut nec de notis nec de commentatore quidpiam aliud dicas quam quod eadem manu exaratae sunt quae decretis primae Vestigiorum partis notas adiecit. Deinde, ut rubricas et notas, quas in maculari submitto, quo

pertinent. Vide itaque ne quid eorum, quae ego ad te tantum dvixi, decretis inscribatur. Quae autem a te postulo, haec sunt. Primum ut nec de notis nec de commentatore quidpiam aliud dicas quam quod eadem manu exaratae sunt quae decretis primae Vestigiorum partis notas adiecit. Deinde, ut rubricas et notas, quas in maculari submitto, quo ocius in purum redigi cures, maculare vero ipsum mihi remittas. Egeo enim illo ad alias,

congregationis, tuis de 20. praeteriti paucis respondeo. Ut primum reliqua per te submissa decreta absolvi, illico Sigismundaeis propositionibus manum admovi. Itaque animadversiones in illas iam dudum paratae sunt. Describi illas hactenus non curavi quia nescivi an earum usum facere velis. Nunc illae scribam meum iam fatigant, mittamque tibi prima, quae ad episcopum profectura est, occasione. Est enim opus voluminosius quam ut illud

16. Ianuarii 1794. (perceptum 25. Ianuarii 1794; f. 181r-182v) Spectabilis et clarissime vir! Et tuae de 17. praeterlapsi et originale mearum notarum mihi redditae sunt. Relegi has denuo deprehendique aliquos calami errores, qui me antea fugerant, et quos attentionem etiam tuam effugisse inde arbitror, quia eos in originali non correxisti. Hos itaque eo fine tibi indicandos putavi ut

Contradicerent itaque sibi ad invicem notae et quidem proxime se excipientes, si tua illa animadversio sub loco relinquatur. Quomodo autem politicae modernae comitatuum congregationes tertia primum epocha enatae sunt, id ego alibi uberrime demonstravi. 2-do: in notis ad Decretum Mathiae de 1472. et quidem ad eius conclusionem, litteram /b/ et paragraphum qui ita incipit: Et vero ab hoc inde tempore, sub

reflectendum existimavi. Significa mihi an notas Benzurianas ad Decretum Mathiae de 1472. exmittendas reipsa decreveris? Sin: iterum iure meo efflagito ut indices has non esse eiusdem, cuius reliquae sunt, notas. Iam ad litteras tuas: ergo Supplementa tantum ad 1-mam periodum in unum iam tomum excreverunt? Secunda et tertia epocha, uti e tuis video, vix duobus tomis poterit contineri. Nulla itaque mihi iam spes superest

in medio labore percipiant. Speras tu propter heterogenea, quae immiscuisti, a lectoribus gratiam. Ego vero metuo ne libri hi propter volumen suum paucos admodum emptores, pauciores adhuc lectores reperiant. Sed haec iam acta sunt. Age adminus viriliter ut Supplementum 1-ae periodi censurae tandem eripias. Secus et hac solatii parte frustrari possum. Opus de subsidiis ad legislationem Hungaricam admodum probo, licet certus sim

Erit tamen insigne, etiamsi in manuscripto tantum remaneat, litteraturae Hungaricae cymelion. Unum adhuc caput adiici desiderarem. Nempe de iis, quae in diaetis agitata fuisse aliunde constat, neque tamen articulis inserta sunt. Alterum de subsidiis ad iurisprudentiam Hungaricam erit perinde illustre. Hic primum certe locum obtinere debet Diploma Mathaei Bani de 1270., quod adiecta notis, quas in illud feci, suprema manu, si optas, tibi suo

tua quae in schaeda, quam Mandichio tradidisti, formaveras; nunc enim necdum sum capax serii laboris. Ceterum usus sum notitiis novis, quae ex opere tuo hausi, ad aliquot meas notas his conformandas. Has ut ita, prout nunc sunt, relinquas quaeso. Pag. 15. modificavi tantisper paraphrasim qua in littera mea ad te usus fueram, non ut illam operi inseras, sed ut te ab inserendo, quo Sigismundus Hungariam Alberto donavit, decreto dimoveam. Nam

seu ut nunc loquimur, praedialium conditionem elevare; terram sub hac vel illa servitii, aut praestationis obligatione conferre, et reliqua. Sed haec improprie tantum privilegia appellantur, stricte loquendo sunt tantum favores, quos privati etiam concedere possunt. In sensu iuridico illa tantum proprie privilegia appellantur quae e iure maiestatico dimanant: veluti aliquem seu per donationem, seu per armales

servantur, non fuerint legitime electi, et ideo tantum pro interregibus reputentur. Alia, quod non fuerint vera Regni corona coronati. Mihi neutra arridet. Inter eos enim, quorum privilegia non observari Verboczius testatur, sunt complures in quorum inauguratione neuter horum defectuum intercessit. Itaque mea hactenus, donec certiora edocear, hoc est sententia: quod illorum tantum regum privilegia non observentur, quorum acta et facta, seu

e somno, et vidissent in quantis tenebris hactenus versati sint, et pars adminus iudicialis antiquitatum nostrarum, etiamsi ego fortasse systematicum meum opus non absolvam, utcunque elucubratum fuisset. Sed haec iam acta sunt. Cum apud Episcopum Transilvaniensem frequentius verseris, indaga quaeso quid sit quod ille opus Schonvisneri: De Re Numaria Hungariae, cuius impressionem in se recepit, tanto tempore non edat, et si quid

unius hominis excederit; nimirum, quia libri hi varias litteraturae classes respiciunt, quas ut unus homo teneat, impossibile est. E converso cuperem ego ut aliquis simplicem licet, completam tamen, omnium, qui hactenus editi sunt, de rebus Hungaricis et Croatico-Slavicis consignationem procudat. Non puto quod hi 300-mum aut 400-mum numerum hactenus excedant, et tamen nemo Hungarorum est non dico qui exiguam hanc collectionem

voluit nuncios mittere potuerit, vel numerus eorum ab olim ad duo, ut nunc, individua restrictus fuerit? Quando, et quo ex incidenti tertio Croatiae ablegato, licet nobili tantum, sessio in Tabula Magnatum admissa sit? Hae sunt quaestiones, quae me inde a coepto litterario curriculo torquent et pro quibus resolvendis nullum hactenus eruere potui monumentum. Qua tu in eiusmodi rebus felicitate polles, forte incides in aliquod instrumentum, e quo

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report