Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: sunt Your search found 14119 occurrences
First 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 9861-9998:9861. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] et tempore et labore partam, nunquam semel universam sed aliquid tantum aliquando ex illa proferunt audientibus; quis vicissim neget, multum morae quin et remorae iniiciendum illis, qui hunc iudiciorum computum, pleno voto sunt decursuri. Expertum me plane ingentem hanc difficultatem, profiteor; non in ingressu tantum, sed et in processu studii istius civilis ac iuridici, atque ideo toto eo tempore, annis videlicet plus minus triginta, quibus
9862. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] sed tantum a maioribus nostris, per exercitia, per memoriam, et per manus traditas accepimus, pertineret. Sed et illa, quae ex Decretis, et Tripartito huc contuli, sub notis propriorum locorum, ex quibus deducta sunt, etsi sparsim in illis reperiantur, quia tamen, et partium inter se convenientium, sibique mutuo deservientium combinatione, cum reliquo huius libri corpore coaluerunt, spero non fore ingrata, sicut neque illam, verborum
9863. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] vel sit extraordinaria, an privilegiata absolute, et pro
quibuscunque personis, vel pro aliquibus tantum, quo ordine inchoanda, et
quibus diebus prosequenda; pro diversitate item iudicum, ut vocantur,
Ordinariorum, qui plures sunt, cui quae causa competat discutienda, haec et
alia de iure, de lege, de moribus, de consuetudine, de iustitia, de fisco,
et de pauperibus, quorum magna in
9864. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] in Hungaria fundanti, e Germania auxilio accurrit, generis tui originem transcribere possem. Sed cum genus, et proavos, et quae non fecimus ipsi, vix ea nostra putem, ea lubens praetereo. Ego in te, quae ita tua sunt, ut partim in animo tuo, ex optima semente tecum adoleverint, et in hanc aetatis, virtutumque tuarum maturitatem pervenerunt, partim meritis tuis ita exigentibus, omnem vitam tuam exornarunt, admiror magis, quam assequor
9865. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] atque divite vena, virtutum atque honorum imitationibus plena est Hungaria; illa quidem quia ex illa et in illa natus es, parens tua; quia vero in illam tuendam atque amplificandam natus es, alumna tua. Nostri temporis sunt, tuae gentis sunt, et patriae nostrae, tua quidem communione sanguinis, nostra vero imitationis utilitate, et tua, et nostra lumina, Simon, et Franciscus Forgach, ille quidem pater tuus, et eius quem iam honoris causa
9866. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] vena, virtutum atque honorum imitationibus plena est Hungaria; illa quidem quia ex illa et in illa natus es, parens tua; quia vero in illam tuendam atque amplificandam natus es, alumna tua. Nostri temporis sunt, tuae gentis sunt, et patriae nostrae, tua quidem communione sanguinis, nostra vero imitationis utilitate, et tua, et nostra lumina, Simon, et Franciscus Forgach, ille quidem pater tuus, et eius quem iam honoris causa nominavi, Francisci;
9867. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] neque parvo tempore conflictabar, et quod tunc mihi ab aliis adiumenti nomine praestitum voluissem id tantummodo nunc praestare velim illis, qui ab ipso statim studii istius contentiosi limine, in eadem, quae me remorabar impedimenta, sunt incursuri. Nihilominus tamen, cum saepe multa aliter, accipiant multi, ac dicantur, vel scribantur ab authoribus, et vires humanas, longo intervallo superet facultas omnibus satisfaciendi, si quid ex rei vel occasione, vel necessitate
9868. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] et alio ordine dicenda fuisse, et sexcenta alia, contra authores, et contra libros, et censeantur et exprobrentur; hanc ego aestimationum diversitatem, quae si rectae sint, conatum meum non improbabunt, si obliquae atque corruptae, ipsae sunt improbandae, non ut evitarem, quis enim posset prohibere tantam libertatem? Neque ut declinarem, ita enim sunt curiosae neque tam ad intelligendum, quam ad aliquid semper et ubique censendum sagaces, ut ille tantum in illas non
9869. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] hanc ego aestimationum diversitatem, quae si rectae sint, conatum meum non improbabunt, si obliquae atque corruptae, ipsae sunt improbandae, non ut evitarem, quis enim posset prohibere tantam libertatem? Neque ut declinarem, ita enim sunt curiosae neque tam ad intelligendum, quam ad aliquid semper et ubique censendum sagaces, ut ille tantum in illas non impingat, qui nihil agat, nihil dicat, nihil scribat. Sed ut esset, unde scrupulum caperent, si quem unquam capiunt
9870. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] XXII. Apud Persas autem pueros Ius a Magistris, sicut alibi Grammaticam, didicisse; refert Osorius libro 7. de Institutis Regis. Quidni igitur apud nostrates, quibus omnia in quotidiano Iuris strepitu posita sunt; ilud addiscere debeant? Ex eoque Quintilianus quoque recte monet, dum inquit: ante omnia futurus Orator, cui in maxima celebritate, et in media Republica vivendum est: assuescat iam a puero non reformidare homines, neque illa
9871. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] diiudicatur. Unde perpetuo in illo statu, quo determinantur, permanet; nec datur eidem ulterior processus. Ideo dicta a perimendo, quod omnia Iuridica remedia, per eam perimuntur, et mortificantur. Et huius generis sunt omnes causae, super comissionibus fundatae. Sic et Peremptoria Citatio, ratione temerariae bonorum occupatorum detentionis, vel productionis Iurium, quibus bona ipsa, sive per notam infidelitatis, sive per defectum
9872. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] (mirum dictu) a maioribus nostris declaratum, et conscriptum habet, fol. 738. Maioris Decreti. QUAESTIO QUARTA. / Quid Fiscus; et quae sunt propria Causarum Fiscalium, sive Extraordinariarum dicti Fisci Regii? Quoniam de Fisco incidit mentio, et multi in eo haesitant, an hoc nomen certam aliquam personam significet, vel quid aliud: ideo non
9873. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ideo, quando talia bona, pro ipso occupantur, vel etiam iure mediante ipsi adiudicantur, et applicantur, Confiscari dicuntur: Causaeque, quibus interdum acquiruntur, Fiscales appellari consueverunt, quarum propria haec sex sunt: Primo, quod absque ulla serie possunt in quibuslibet terminis, tam Diaetalibus, quam Generalium et Brevium Iudiciorum, et extra illos etiam levari et discuti, singulo tertio quoque die. Secundo, admittuntur in eis
9874. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] extraordinaria iam dicta est, in praecedenti tertia Quaest. quae antea a prandio semper levari consueverat: nunc autem singulis septimanis, toto die Martis, et a prandio die Veneris, discutitur. Tertii ordinis, sunt Ordinariae. Et primo Extra-seriales, veluti omnes Criminales, et quae nomine Magistratus, pro publico bono, ac tranquillo statu, moventur. Tum, Causae divisionum inter fratres condivisionales, si ammonitio fiat per
9875. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] iudicii, simulati concambii in fraudem fratrum, causae ratione bonorum, in
quibus statutio praecessit, sed propter loci distantiam, contradictio non
fuit facta:
9876. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] contradictio non
fuit facta:
9877. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] nec non diuturna quoque captivitate apud hostes fatigati. Horum autem, et praesertim saecularium, tres recensentur species, secundum Panormitanum, teste Sylvestro, par. 2. vocabulo miserabiles: quidam enim non sunt miserabiles, nec actu, nec habitu, quia non habent qualitatem, propter quam natura moveatur ad miserandum eis; ut quia sunt masculi, et viduae potentes, ac divites. Quidam vero sunt miserabiles actu simul et habitu; ut
9878. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] secundum Panormitanum, teste Sylvestro, par. 2. vocabulo miserabiles: quidam enim non sunt miserabiles, nec actu, nec habitu, quia non habent qualitatem, propter quam natura moveatur ad miserandum eis; ut quia sunt masculi, et viduae potentes, ac divites. Quidam vero sunt miserabiles actu simul et habitu; ut viduae, et pupilli pauperes, vel diuturno morbo fatigati. Quidam vero sunt miserabiles, habitu tantum, et non actu; ut viduae
9879. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] vocabulo miserabiles: quidam enim non sunt miserabiles, nec actu, nec habitu, quia non habent qualitatem, propter quam natura moveatur ad miserandum eis; ut quia sunt masculi, et viduae potentes, ac divites. Quidam vero sunt miserabiles actu simul et habitu; ut viduae, et pupilli pauperes, vel diuturno morbo fatigati. Quidam vero sunt miserabiles, habitu tantum, et non actu; ut viduae et pupilli divites. Verumenimvero, de more et consuetudine
9880. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] propter quam natura moveatur ad miserandum eis; ut quia sunt masculi, et viduae potentes, ac divites. Quidam vero sunt miserabiles actu simul et habitu; ut viduae, et pupilli pauperes, vel diuturno morbo fatigati. Quidam vero sunt miserabiles, habitu tantum, et non actu; ut viduae et pupilli divites. Verumenimvero, de more et consuetudine nostra, omnes ii pro pauperibus reputantur, quibus praecipue bona fortunae, hoc est, Iura possessionaria, et res
9881. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ut viduae et pupilli divites. Verumenimvero, de more et consuetudine nostra, omnes ii pro pauperibus reputantur, quibus praecipue bona fortunae, hoc est, Iura possessionaria, et res mobiles, aliaeve id genus facultates, minus sunt sufficientes, ad prosecutionem causarum eorundem; licet corporales quoque et mentales affectiones, interdum huc concurrere soleant: ut quia forte sunt senes, valetudinarii, mente capti, furiosi, etc. quae
9882. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Iura possessionaria, et res mobiles, aliaeve id genus facultates, minus sunt sufficientes, ad prosecutionem causarum eorundem; licet corporales quoque et mentales affectiones, interdum huc concurrere soleant: ut quia forte sunt senes, valetudinarii, mente capti, furiosi, etc. quae omnia in ipsis considerata, magis movent nos, ad miserandum eis. QUAESTIO OCTAVA.
9883. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] habetur:
9884. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] supernaturalem homines dirigerentur. Atque haec quidem, omnes ex aequo ad observationem sui obligat: illa non item. Quia Christus Dominus Servator noster, liberavit nos a iugo illius, quoad scilicet praecepta mystica, quae sunt Sacramentalia, vel Caeremonialia: et non Moralia: Marantha, par. 3. de orig. Iudicii, num. 47. ut patet Actorum 5. et Gal. 4. 5. Et quia Nova haec Lex, super ratione naturali, sicuti et Leges Civiles ab
9885. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] patere, quam legem: quod ius, sit nomen generale, tam scilicet legibus, quam moribus, hoc est, iure scripto, et non scripto constans: lex autem species iuris, et tantum iure scripto comprehensa. Tertio, mores sunt actiones humanae, hoc est, actiones hominum liberae, praesertim consuetae et saepius iteratae. Vel, mos est longa consuetudo, a moribus tantum tracta. Et vice versa. Consuetudo est ius quoddam moribus institutum, quod pro
9886. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] advertere potest. Secundo: exemplum quoque prope affine esse consuetudini, cum scilicet nos deficiunt lex, et consuetudo, modo praemisso declaratae. Tunc etiam exemplo eorum, qui vel semel in iudicando maxime idonei visi sunt, uti solemus. Nec quicquam in tali casu peccamus. Siquidem melior est semper entis alicuius, quam simpliciter nullius conditio: et securius vel rudiore calle inceditur, quam omnino nullo: ut et Matthias Stephani, in
9887. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] processus iudiciarius, quem, in eadem 2. part. tit. 6. dicit, ex Galliis inductum esse; intelligitur solum de iuridicis terminis, per quos, tanquam certos quosdam gradus, usque ad decisionem litis proceditur, ut sunt: legitima citatio, solita parium petitio, exceptiones de iure admittendae: et iuridica remedia; veluti, inhibitio, repulsio, appellatio, novum iudicium; et caetera his similia. Qui processus, vel ideo maxime Hungaris
9888. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] populi deducitur, ac pro lege statuitur. Quia vero saepe occurrunt ista verba; Ipso iure, Ipso facto, vel De facto, vel Eo facto: ideo non inutile fuerit ea declarare, quid significent. Omnia igitur ista, idem significant, et sunt usitatissima Axiomata, sive Maximae Iuris, denotantes generales quasdam propositiones, veluti in Syllogismo Maiores esse solent, de statuto aliquo Iure, vel Lege; ut verbi gratia: quicunque transgressus fuerit edictum
9889. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] industria victus comparandi mirifica cernitur. Ius vero Naturae, erit universalissimum et communissimum, non solum hominibus, sed etiam brutis animantibus. Siquidem sicuti inter homines, naturae instinctu, viri apti nati sunt mulieribus coniungi, liberosque procreare: ita et inter bruta animalia, mares foeminis coniunguntur ad procreandos secundum suam quaeque speciem foetus. Plantae itaque, ut sunt herbae, et arbores, cum non sint sensitivae,
9890. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] inter homines, naturae instinctu, viri apti nati sunt mulieribus coniungi, liberosque procreare: ita et inter bruta animalia, mares foeminis coniunguntur ad procreandos secundum suam quaeque speciem foetus. Plantae itaque, ut sunt herbae, et arbores, cum non sint sensitivae, neque de loco ad locum progressivae, neque vero aliis ita sui communicativae: non ad hoc Ius naturae sensitivae, sed ad vim sibi naturalem et innatam vegetativam,
9891. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ita haec quoque per Regiam principaliter ratificantur et
confirmantur,
9892. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] principio Operum suorum.
QUAESTIO DECIMA QUINTA. / Quae autem ex Antiquis Iudiciis, vel omnino
sublata, vel vero inusitata tantum facta sunt?
Primo: haec quatuor omnino sublata sunt: Iudicium generale, sive Palatinale:
QUAESTIO DECIMA QUINTA. / Quae autem ex Antiquis Iudiciis, vel omnino
sublata, vel vero inusitata tantum facta sunt?
Primo: haec quatuor omnino sublata sunt: Iudicium generale, sive Palatinale:
??
portato candenti ferro, vel illaesi iustificarentur, vel combusti
damnarentur; aut aliter, id reformidantes, inter se convenirent. Et mirum
sane, quod plurimi incombusti, id est, illaesi a tali ferro, iustificati et
absoluti sunt; ut patet ex quodam Libro, de quo vide supra, Quaest. 9.
ad finem. Sed haec de praemissis, veluti de Praeludiis quibusdam,
satis: iam ad institutum Processum propius accedamus.
Multiplex, sicuti et Causarum genera: aliae Simplices, aliae Peremptoriales,
aliae Insinuationales, aliae Admonitoriae, aliae Introductoriae, et
Reambulatoriae, et reliquae:
Definitio nullibi in scripto Iure reperiri potest: prout tamen ex signis
quibusdam, et levibus eiusdem descriptionibus, variis in locis colligitur,
est Evocatio illarum causarum, quae brevi termino terminari solent; ut sunt,
omnes Actus potentiarii, etiam in facto Iurium possessionariorum, nondum
tamen Praescriptionis terminos egressi. Item, Damnorum illationes, aliave
nocumenta et iniuriae,
Quae licet per simplicem Evocationem moventur: eo tamen praecise brevi
termino, quo Causae per Insinuationem intentatae, levari,
discutique, et terminari debent; ut sunt, Iurium Impignoratitiorum, Iurium
Quartalitiorum, Dotum, et Rerum paraphernalium, Debitorum, Obligaminum,
Divisionum inter Fratres indivisos fiendarum, et Novorum Iudiciorum per
quemcunque impetrandorum:
17. declaratum) 1. Vlad. art. 38. Et 2.
eiusdem art. 2.
II. Quod Insinuatio, aliter etiam sumitur; pro eo videlicet, quod est quid
reductivum in memoriam eorum, quae antea acta sunt: ut dum in vetustioribus
causis, nondum tamen praescriptis, priusquam illae resuscitentur, necessario
quasi praemitti debeat, quo In-causam-attractis melius in memoriam
recurrant:
quibus
processus subsequi solent, ex eoque Inhibitio et Repulsio admittuntur in
eis,
in iisdem praeassumenda, excedere debet: 1. Vlad. art. 54. Et 6.
Matth. art. 19. (licet iam modi illi, per quatuor terminos
procedendi, in hoc posteriori loco comprehensi; non sint in usu.) Cuiusmodi
Causae sunt, quae per admonitionem, vel aliam
praeter dictam iam simplicem Evocationem, aut Statutionem, et Recaptivationem
bonorum, vel etiam Metalem reambulationem inchoantur: 2. tit.18. Et 6.
mutua quadam liga colligantur, illibate servare.
QUAESTIO QUINTA. / Sed cum Violatio Salvi conductus, referatur ad istam
Personalem Citationem; quae sunt propria illius?
Haec nimirum tria: Primo; ipsum intelligi debere, de solis Personis eorum, et
rebus pertinentibus ad illos,
qui vel per literas Regales ad
quorumlibet, condemnati
extitissent: 3. Vlad. art. 8. Et 6. Matth. art. 15. Ac Alberti Regis,
art. 30. simile quid decretum habetur. Postea vero iterum ad
Iudicia Brevia, sive Locumtenentiae solum reducti sunt. Art. 25. anni
1563. uti iam et Quaestione 7. cap. 1. dictum est.
Nunc autem vicissim praeteritis, et dicto Statuto VVladislai, et praenotata
Constitutione anni
suorum liberorum
perfunguntur: alias non, sed pro eis Mariti evocantur: 4. Vlad. art.
14. In aliis autem communiter evocantur. II. Quod Evocationes cum
clausula; de consensu et voluntate emanatae, abrogatae sunt: quodque uxores,
matres, filiae, et sorores Nobilium non soleant evocari: 6. Matth.
art. 13. Et 1. Vlad. art. 58. nisi simul aequale ius habuerint.
scilicet Locum citati,
quemadmodum iam dictum est proxime, aut tempus, vel Personam, quando
videlicet, ubi, et per quem citatus extiterit. Ubi Nota: quod haec Citatio,
sive Evocatio, solum per illos fieri solita est, qui sunt Nostri, et
pertinent ad nos, aut qui sunt sub iurisdictione nostra, uti est familia
nostra, servitores, servitrices, coloni, et inquillini, aliique nobis
conviventes, per quos scilicet nobis talis Citatio innotescere, vel
dictum est proxime, aut tempus, vel Personam, quando
videlicet, ubi, et per quem citatus extiterit. Ubi Nota: quod haec Citatio,
sive Evocatio, solum per illos fieri solita est, qui sunt Nostri, et
pertinent ad nos, aut qui sunt sub iurisdictione nostra, uti est familia
nostra, servitores, servitrices, coloni, et inquillini, aliique nobis
conviventes, per quos scilicet nobis talis Citatio innotescere, vel ad
notitiam nostram devenire potest.
infra,
Quaest. 5. huius, videre licebit.
QUAESTIO SECUNDA.
Quid sentiendum de Signaturis Iuridicis, quae non sunt Literis comprehensae;
et an ab iis quae(!) Novus processus, sive Iudiciales inchoari possint?
Multi eas quidem vanidas, et nullius amplius usus esse, dicunt: plurimi tamen
Literarum, et
nunquam Signaturarum fit mentio: ut dum dicitur; Qui iuxta
continentiam quarundam Literarum etc. Ergo ordinarie huiusmodi
signaturae, semper in literarum forma, potius extrahendae sunt.
QUAESTIO TERTIA.
Semperne ab ultimo motore vel Actore, Condescensio causae in Iudicialibus, in
praesentem Actorem fieri debet?
adeptionem bonorum, via emptionis, aut aliter, qualitercunque obtentionis,
etiam ad alienos fieri assolet.
QUAESTIO QUARTA.
Quae sunt Iudiciales Literae, edissere?
Sunt illae, ex quibus per Magistrum Protonotarium, coram quo causa verti
debet, Reus Actori in causa per easdem resuscitanda, in Iudicio, (a quo et
denominantur Iudiciales) responsurus
qualitercunque obtentionis,
etiam ad alienos fieri assolet.
QUAESTIO QUARTA.
Quae sunt Iudiciales Literae, edissere?
Sunt illae, ex quibus per Magistrum Protonotarium, coram quo causa verti
debet, Reus Actori in causa per easdem resuscitanda, in Iudicio, (a quo et
denominantur Iudiciales) responsurus proclamatur. In quibus vera deductio
I. Quod Paria actionis, semel tantum dari solent citato
proxime Articulo. II. Quod per (!)vocabulum
(Praesentium) intelliguntur semper illae Literae, quibus
ultimus causae status continetur: ut sunt, Evocatoriae, Inhibitionales,
Prohibitionales, Repulsionales, Novi Iudicii, Relatoriae super reportata
communi Inquisitione, Iuramentali depositione; et Contradictione
statutionis, et aliae similes, ex quibus Iudiciales
dabitur ei ad illa regressus. Deinde saepius iam dicta Requisita, hoc est,
Temporis, Loci, et Personarum circumstantiae, sive solennitates, per quas
Citatio facta est, in praedictis omnibus punctis, diligenter considerandae
sunt, an scilicet tales fuerint, quales fieri debeant. Tandem, haec ipsa
puncta quoque videnda, an expresse in iis habeantur, vel vero omissum sit
aliquod. Postremo, licebit etiam illa inter se invicem conferre, an scilicet
Decretis
Regni, prohibentur; uti patuit ex proxime citato loco. II. Quod hoc Decretum
S. Ladislai, de aliis pluribus Festis etiam intelligi debet. Quae etsi in eo
non enumerentur, eo quod, vel posterius ab Ecclesia statuta sunt, vel vero
tunc pro talibus Decretalibus diebus, non fuerunt observata: tamen cum
postea usus. Non celebrationis Iudiciorum, in ea quoque derivatus sit, non
incommode per continuum et realem usum huc referri possunt:
diebus, non fuerunt observata: tamen cum
postea usus. Non celebrationis Iudiciorum, in ea quoque derivatus sit, non
incommode per continuum et realem usum huc referri possunt: 2. tit. 2.
Talia autem Festa sunt: Circumcisionis Domini, Conversionis S. Pauli,
S. Matthiae Apostoli, S. Gregorii Papae, Annunciationis Beatae Mariae
Virginis, Corporis Christi, Visitationis B. Mariae, S. Margarethae Virginis
et Mart. Divisionis
303. huiusmodi Fastos dies, circa forum in Albo
proposuerat, ut quando Lege agi posset, sciretur: Livius. Quod
iam apud nos, non est necessarium, quia tales Festi dies, qui et Decretales
iam dicti sunt, ex annuo Calendario, et proxime citato Decreto Ladislai
sciri possunt.
QUAESTIO DECIMA TERTIA. / Quid est huiusmodi Incompetentia?
Est
ipsius, amoventur.
QUAESTIO DECIMA QUARTA. / Quomodo differunt istae Causae Incompetentiae, a
Causis Condescensionis?
Ita videlicet: quod Illae, sunt magis extra essentiam, et integritatem
actionis, ab extrinseco occurrentes: hae vero, de essentia et integritate
ipsius, atque etiam Legibus Regni admissae:
ipsa Bona, super quibus moventur, imitari
habent. Ast quoad Recipientem, admittit eam currere posse. Quia omnes
(inquit) Literae Impignoratitiae, quae tempus Praescriptionis
transcenderunt, inefficaces, nulliusque firmitatis sunt censendae, atque;
committendae.
Verumenimvero, cum Dans, et Recipiens, sint correlativa, correlativorum autem
eadem ratio sit, secundum Dialecticos: verius
vel
retinendum, in re naturali, vel civili. Dictus a Tuendo: quod factum Autoris
tueatur. Cui additur Adiectivum (Iustus) quo indicatur,
possessorem talia Bona iuste, et cum veritate Iuris possidere. Et tales sunt
omnes modi; quibus rerum Dominia, vel Iure Gentium, vel vero Civili
acquiruntur; quos nos iam, Leges et Iura Regni appellamus: supra,
quaest. 10. cap. 1.
vel ab antiqua iam
Consuetudine observato, fieri, vel non fieri dicantur; non abs re fuerit,
hic aliquot Exempla istius temporis seu Praescriptionis annotare, ut quaeque
a quolibet statim cognosci, et intelligi possint. Sunt igitur huius Temporis
seu Praescriptionis, quae magis et quasi quotidie occurunt, Una et viginti
species. Quarum.
Prima, est Unius diei; quo revocamus Procuratoris responsionem, eodem die
sine
dierum Quindecim; ut dum quispiam legitime citatur, decimo
quinto die prius, ante terminum Iudiciorum, vel quando testes ex aliena
Provincia, Civitate, Comitatu, vel alio loco, coguntur ibi stare intra hos
dies, ubi producti sunt: quibus tandem elapsis, libere dimitti, et discedere
possunt. Quod communiter inter Negotiatores observari consuevit.
Sexta, est Quadraginta dierum, ut maiorum Octavarum semper; minores autem
paucioribus celebrantur
administrationes, propter senium et declinatis iam
aetatis imbecillitatem, ab iis excusantur: 1. tit. 122.
consilio tamen, prudentia, sapientia, ac rerum, et temporum magistra
experientia, quae senum propria sunt ornamenta, et animi bona, iunioribus,
externa et corporalia officia gerentibus, adesse debent; ut non minus per
eos, iuxta Ciceronis olim dictum, quam per iuvenes, bella geri, et alia
negotia administrari, videri possint.
cadere consuevit, cum hae sint vere reales
responsiones, cur scilicet In causam-attractus talia Bona possidet, et Actor
acquirere non possit. Ubi valde caute respondendum erit, et post alias omnes
Exceptiones, hae allegandae sunt.
Quia autem, saepe occurrunt hae voculae, Cautela, Cautio, Caute,
Cautus, Cavere, et Cautum esse; ideo operae pretium existimavi,
declarare paucis,
cavent
sibi, ne vel ipsi tale quippiam dicant, cuius ipsos poenitere possit; vel
etiam adversario admittant, quod ipsis, et principalibus eorum nocivum
foret. Ideoque in principio statim protestando, varie excipere soliti sunt.
Ex quo tandem huiusmodi Cautelae, seu Cautiones iam apud illos, pro
Exceptionibus haberi consueverunt.
Cautum esse, vel Cavere, multipliciter sumi videtur. Nunc enim idem
significat, quod
disponere, et sese illis accomodare?
Sic videlicet, quod non omnes simul ac semel depromere, et veluti eiaculari
debebit; sed prioribus levatis, saltem nonnullas, easque leviores et minoris
momenti, quales iam dictae sunt Depulsoriae et Dilatoriae, ac saltem pro
unaquaque Levata unam, cum prioris repetitione allegare, ut semper ex iis,
pro aliis etiam Levatis et Iuridicis remediis, potissimum autem reales,
Praescriptionis, Calumniae vel
ipsius absolvere.
QUAESTIO VIGESIMA NONA. / Suntne interdum aliquae Exceptiones Procuratorum
per Iudices resecandae?
Sunt maxime; ne dum frivolae illae, inanes, et impertinentes, quae non ex
praemissis Lege et Consuetudine Regni, admissis fontibus, sed aliunde, ad
subterfugiendum tantum, et protrahendum tempus, ex putridis quibusdam
lacunis
onere, ac Quarta; cum onere, eodem
semper die; et ante sex tantum dies ultimos Iudiciorum, art. 52. anni
1550. Iam autem Novella Constitutione, solum Duae admissae sunt;
una absque, et altera cum onere:
ut ab iis quoque tales Festi dies excludantur. Sicut et
proxime citatus Articulus 52. anni 1550. expresse innuit,
huiusmodi prohibitas fieri debere, ante Sextum diem, ultimi diei Iudiciorum.
Festi autem dies, non sunt dies Iudiciorum, prout dictum est supra,
Quaest. 12. cap. 4. Aliud item est, quod plures quoque
Causae, Sex iudiciariis diebus, quam hoc modo permixtis, absolvi possent.
Ergo Sex illi ultimi
ultimi dies, exclusis Festis diebus, solum de diebus
Iudiciariis intelligatur necesse est.
QUAESTIO NONA. / Quare inventae sunt potissimum Prohibitae?
Ideo, ut vel absens interim Reus accurrat; vel etiam praesens respirium
sumat, seseque interim ad sequentem Levatam, melius responsurum praeparet;
aut Procuratorem quaerat, et informet de statu
super Prohibitione quoque solere fieri. Tum
vero etiam ex eo, Quod ex forma Styli Novi Iudicii universi nocivi defectus
et errores, in Causarum processibus emergentes, virtute Novi iudicii, semel
in melius reformari soliti sunt. Quae vocula Adverbialis
(Semel) si indifferenter, uti Stylus continet, in omnibus
Literis Novi Iudicii exprimitur: quomodo ergo tot Nova iudicia, in una
eademque causa, etiam per modum Inhibitionis, et sub
tilalom: Masodik tilalom; Harmadik
tilalom; es Negyedik tilalom. Atque ideo, quae
definitione inter se differunt, illa, tota sui substantia ab invicem diversa
sunt; sicque inter se confundi non debent, neque unum pro altero usurpari.
Et literae quoque Inhibitionales, ab iis potius denominari debent, quam ab
ultimis supinis, Inhibitoriae, Prohibitoriae.
4. Vlad. art. 19.
quod sane fieri non posset in locis credibilibus, cum huiusmodi
vicini, et commetanei, ibi esse non soleant. Aliud item est, quod pars
Actorea, ab ingressu bonorum quae in partibus sunt, et non in
talibus Locis credibilibus, dici solet violenter repulsa;
huiusmodi autem violentia, et violenta Repulsio, non solet fieri in Locis
credibilibus. Idem quoque et Stylus continet; ubi
Definitivus est, qui declarat, quid
Nominis, et quid Rei sit, ut homicidium a nomine
homo, et a verbo caedo, atque simplex tantum
hominum caedes. Species illius sunt, Patricidium, sive Parricidium, dum
pater occiditur. Sic Matricidium, Mariticidium, Uxoricidium, Fratricidium,
et Sororicidium; quae omnia iam communiter, tantum Parricidium
dicuntur, tanquam a principaliori,
et alios ab Ablativo pari addita (R) litera
Euphoniae gratia derivari, ut sit sensus; Parricidium, quasi
Patricidium, vel Parenticidium aut
Parium caedes, prouti sunt supra nominatae Personae;
quibus, ex sententia Ciceronis etiam Patria, quae locum obtinet Parentum,
additur. Unde, communi isto vocabulo, ab ultima significatione deducto,
omnium praenotatorum caedes, Parricidia
agitur. Licet proprie et praecise tantum tres alias enumerentur;
Definitivus, Legalis, et Coniecturalis, apud Rhetores.
QUAESTIO SEPTIMA.
Quid sunt Suspicio, et Praesumptio?
Prouti huic instituto deservire videntur: Suspicio est, levis opinio contra
aliquem, de re aliqua; quasi per ipsum patrata, concepta ex Propriis
illius signis, Antecedentibus,
scilicet nulla directa probatio causae haberi potest, et
Accusatus multis indiciis oneratus, et pene convictus est; ac ideo ex
huiusmodi praemissis suspicionibus, et praesumptionibus, aliisque certis
indiciis, quae plus quid sunt, quam simplex praesumptio, et minus quam
Semiplena probatio, Mynsing. Obs. 97. cent. 6. Iudex meritum
rei, seu facti, eliciendum statuerit, ut etiam ad finem Prologi
habetur, veluti ex istis
torturae repetitione, Iudices omnes
cavere debent, sicut ab igne. Et si avidi inanis gloriae, vel ulciscendae
vindictae, contrarium fecerint, non modicum conscientiae suae
praeiudicabunt, et etiam in die Iudicii, rationem eius sunt reddituri procul
dubio, quia semel confessus in tormentis, nisi perseveraverit, vel novis
indiciis torturari poterit, condemnari per Iudicem nequit, ut proxime
dictum est; sed absolvi debet; Siquidem ut
perfecta et ultima decisio litis, talibus literis, nondum exprimi
consueverat; prouti neque de praesenti solet, sed solummodo memoria rei
peragendae continebatur; unde recte (Memorialis) nuncupari
caeptae sunt, vel quod idem illud tunc fuerit, quod nunc (Super
eo) appellari solet.
literatoriam petitionem aliorum Iudicum Regni Ordinariorum, in locis
testimonialibus, aut coram eisdem Iudicibus ordinariis Regni, in Conventibus
generalibus Dominorum et Nobilium sunt confectae. Ex quo licet appareat
aliquo modo, quid fuerint; sed quomodo sit processum cum illis, plane non
elucet. Verum qualescunque eae fuerint, et quomodocunque processum sit cum
illis, cum iam apud nos in Desuetudinem
iusto Dei, et hominum iudicio, absolvendus venit.
Quae respondendi formulae, inter Nobiles duntaxat, in Maioribus casibus,
atque etiam Criminalibus actionibus observantur, simplicesque seu Pares
inter partes, intelligendae sunt. In minoribus autem, hoc est, minoris
potentiae casibus. Solum tertio se abiurat. (I) 2. tit.
32. De causis vero Magistratuum, vide infra cap. 9. quaest.
31. 32. et
regressus, in libere tamen
agentibus. Sed bene e contra.
QUAESTIO VIGESIMA.
An Reus praesertim in Maioribus causis, ut sunt, Facti, Honoris, Notae,
Capitalis sententiae, et Omnes criminales ad capita tendentes, personaliter
semper astare debeat?
De scripto Iure, non nisi in paucis casibus: I. In facto Honoris fol.
ut hac pluralitate
forsan numerum reiiciendorum per (A) suppleat, id nihil sibi proderit, quia
(A) non contra plures, sed tantum contra adiudicatos excipere debet, et ita
ubi excipere voluerit, omnes illi ad eum tantum numerum sunt revocandi, ad
quantum illi Iudex adiudicavit; ac postea sic debet exceptio fieri. Sic
iudicatum Posonii, citato anno 1610. et antea tempore
Michaëlis Mereii Propalatini; ubi (I) cautus esse
purget. 2.
quaest. 4.
QUAESTIO VIGESIMA QUINTA.
In quibus casibus necessario
alioquin solius ipsius
Imperatoris, aliquando relaxatur. Quod tamen Iure nostro, non videtur esse
usitatum. Iuris autem Canonici est eadem, cum proxime praecedenti; quia
omnes infames, secundum leges, etiam secundum Canones sunt infames. Et haec
tollitur vel per Papam, vel per purgationem Canonicam, non quidem
simpliciter, sed quando quis vel non accusatur, vel convinci non potest, vel
probatio contra ipsum est semiplena, vel etiam aliis modis,
par. 2. in vocabulo Infamia,
et alii passim, ut Mynsing. lib. 4. Institut. tit. 18.
sentiunt. Quod videlicet talis Infamia facti, debet provenire, ex
communi locutione hominum bonorum et gravium, quales sunt homines bonae
famae, et gravis opinionis, vel etiam Antiqui et senes viri plures; non
autem ex procacitate paucorum vel etiam multarum levium personarum, aut
invidorum et malevolorum, qui ex affectu potius erga personam,
et malevolorum, qui ex affectu potius erga personam, quam ex
detestatione criminis, de hominibus male loquuntur. Ideoque huiusmodi
illorum locutio, susque deque ferenda est omnino, quin potius ipsi propterea
coërcendi sunt et puniendi. Atque eam ob rem, non Infamia
Iuris, sed facti vero similius magis propellenda esse
videtur, cum illa Iure determinata, aliter iam se habere non possit; haec
vero nondum definita,
Denique usus etiam, sic iam obtinuisse videtur, prouti et
Posonii, Anno 1612. iudicatum est. Canonistae vero numerum
Compurgatorum, boni Iudicis arbitrio relinquunt; secundum quod scilicet
Infamia, vel crimen, sunt magis, aut minus gravia. 2. quaest. 4. et
Sylvester part. 2. vocabulo Purgatio.
QUAESTIO TRICESIMA PRIMA.
Sed ex quibus
utriusque sexus, illius
Comitatus, in quo bona occupata adiacent propinquiores et quibus de re
constat. Comprovinciales autem solum Nobiles, et ex aliquo Comitatu, dicto
alteri Comitatui in quo talia bona occupata sita sunt, viciniore; eo quod
Nobiles etiam plurium Comitatuum maiorem inter se coniunctionem, et ad
invicem congressum habent, ex eoque melius de tali re scire possunt, quam
ignobiles, plusque fidei Nobilium creditur, quam
quis in causam alterius se ingerit; vel immittit, aut inserit.
QUAESTIO VIGESIMA PRIMA.
Quae sunt facienda Ingerenti antequam se ingerat?
Tria. Primum, debebit Genealogiam suam deducere et comprobare ad Actorem,
literali documento
Dominum Comitem Palatinum quoque
vadit, alterutra parte ita postulante, etiamsi ex sede Comitatus transmitti
non debuisset. Quintum, quod nihil novi licet tunc addere, vel allegare, sed
solum in eodem statu, quo transmissae sunt, revideri debent, approbando, vel
reprobando, aut corrigendo, et emendando, et sic remitti ad exequendum
Pedaneis, sive prioribus Iudicibus, si aliqua Iudiciaria onera habent
annexa, quae
1609. et art. 23. anni 1613.
Iuridicus, per
Iudicem literarum exhibitioni, aut Iuramentali depositioni, vel oculatae
revisionis, aut communis Inquisitionis celebrationi, (quae scilicet iam res
ipsae sunt) praefixus et deputatus adveniat, partium ipsarum altera se per
responsionem sui Procuratoris, gravatam esse, vel gravari debere sentiens et
agnoscens, non expectato huiusmodi termino Iudiciariae ipsius commissionis,
quibus utrisque tamen procul
dubio aliqua probatio, vel literarum exhibitio, aut Iuramentalis depositio;
atque in illis, Inhibitio quoque, vel communis inquisitio, aut etiam
Repulsio, quae non simpliciter dicta, sed facta iam sunt, per dictos
Iuridicos processus, et sententias ac deliberationes, praecessisse
videantur. Quod ipsum artic. etiam 56. anni 1550. per expressum ostendit,
qui sic continet; quod Procuratores post deliberationem Communis
QUAESTIO VIGESIMA OCTAVA. / Sed finitis iam omnibus Iuridicis Remediis,
Videndum est, quomodo ex illis, illud colligi possit, quod omnes causae
Iurium possessionariorum, quae sunt longissimi processus, in quatuor
terminis Octavalibus finiri possint? Iuxta Decreta 6. Matth. art. 4. et 19.
Item I. Vlad. art. 54. et quomodo intelligendi illi termini?
Hoc pacto nimirum; quod illi termini
TRICESIMA QUARTA. / Sed haec omnia hucusque dicta ad quas, et
quot classes uno compendio reduci possunt?
Ad quinque nimirum: Praeparatoriam, Exceptoriam, Remediatoriam, Processualem,
et Remoratoriam. Praeparatoria sunt causarum distinctio et definitio,
Citatio sive Evocatio, Proclamatio et Parium Petitio. Exceptoria, sunt
exceptiones de condescensione, prorogatione, et destructione causae.
Remediatoria sunt Iuris remedia, ut Inhibitio,
Ad quinque nimirum: Praeparatoriam, Exceptoriam, Remediatoriam, Processualem,
et Remoratoriam. Praeparatoria sunt causarum distinctio et definitio,
Citatio sive Evocatio, Proclamatio et Parium Petitio. Exceptoria, sunt
exceptiones de condescensione, prorogatione, et destructione causae.
Remediatoria sunt Iuris remedia, ut Inhibitio, Prohibita, Prohibitio,
Repulsio, Appellatio, Novum Iudicium, et Procuratoris revocatio. Sic dicta,
et Remoratoriam. Praeparatoria sunt causarum distinctio et definitio,
Citatio sive Evocatio, Proclamatio et Parium Petitio. Exceptoria, sunt
exceptiones de condescensione, prorogatione, et destructione causae.
Remediatoria sunt Iuris remedia, ut Inhibitio, Prohibita, Prohibitio,
Repulsio, Appellatio, Novum Iudicium, et Procuratoris revocatio. Sic dicta,
quod parti in causa succumbenti, quoddam levamen, quemadmodum aegris
medicamen adferre, et aut
quid praeter
intentionem evenisset, inventa et introducta fuisse dignoscuntur; sed iam ex
ordinaria consuetudine, et absoluta partium voluntate, sic usurpari coepta
sunt.
Ubi Nota. I. Iuridica remedia sumi dupliciter, generaliter scilicet, quae in
processibus Causarum observari solent, ut haec iam proxime dicta. Et
generalissime, quae nimirum utcunque ad conservandum et vivificandum,
scilicet, quae in
processibus Causarum observari solent, ut haec iam proxime dicta. Et
generalissime, quae nimirum utcunque ad conservandum et vivificandum, de
futuro Ius, etiam extra processum causarum observari solent: ut sunt
Protestatio, Contradictio, alia Inhibitio, et Prohibitio, Revocatio,
Retractatio, Annihilatio, Cassatio, Mortificatio literarum vel Fassionum, et
Reiecta. II. Priora illa Decium lib. 4. sui Syntag. tit. 15. et 16. hoc
neque ullus
usus esse potest, absque consensu populi. Ergo frustra est calceus, cuius
nulla est calceatio. Quanquam quisque suo sensu abundet, et unicuique suum
sit ingenium, atque trahat sua quenque voluptas. Processualis, sunt communis
Inquisitio, Iuramentalis depositio, Oculata Revisio, et Collateralis
attestatio. Sic dicta, quia processum causae, hoc est, iam factas partium
allegationes et responsiones, probando vel improbando
art. 13.
debitorum, mutuorum, et depositorum, secus est, ubi scilicet omnes simul
talibus debitis, mutuis, et depositis coutuntur; ideoque propter huiusmodi
communem usum, satisfacere debent. Aliud item est; quod illae sententiae
sunt personales, hae autem reales, quae aliis
etiam communes esse possunt. Quam denique portionem suam in
dictis Iuribus possessionariis filii, vel fratres, aut alii successores sui
de
fol. 169. Maioris
decreti.
monetarum, mutilationis membrorum et aliorum similium casuum, una parte
affirmante Notam, et altera negante,
verbum aliquod,
vel dictum minus honestum, vel aliquem contaminans, in sede Iudiciaria
prolatum fuerit, ipsa propter sui sanctitatem violari, id est contaminari,
pollui; et probris affici dicitur: Siquidem loca Iudiciaria, ut sunt dictae
sedes Iudiciariae, vel etiam Senatus, publica hominum sanctione, et antiqua
iam observatione, pro sanctis et religiosis haberi consueverunt.
voluerint, cum
adversa parte, licebit illis, eadem quaest. 8.
An tamen post capitalem poenam, Actori damnificato etiam damna rependi ex
rebus et bonis ipsorum debeant; nec ne? Non leves sunt opiniones inter
graves viros. Aliis dicentibus, sufficere capitis supplicio omnem luere
noxam, ut et in proverbio est, vulpeculam detracta pellicula, pro omni
noxa satisfacere. Et Aliis distinguentibus,
Cur hoc loco sequi debent Executiones?
Quia posteaquam actum est de causis per omnia Iuridica remedia, et eae iam in
angustam omnino rem adiudicatam quae sententia dicitur deductae
sunt per Actorem, ne frustra sibi magni et diuturni suscepti labores, ac
graves expensae cedant; necessarium plane, et iuribus ac consuetudinibus
Regni consentaneum est, ut quae Iudicialiter decernuntur, ea debitae quoque
aut mendicantes,
et quidem seriatim debent transmitti.
praemisso, exigere neglexerit, punietur, et ipsa
Executio sine iuramenti depositione, relata vana erit et irrita. art.
50. anni 1559.
Ubi Nota, quod si aliquando, (prout res humanae sunt caducae et fluxae, quae
posteaquam parum effloruerint, vicissim deflorescant, ac intereant) alter
executorum morte praeveniretur, ut huiusmodi Executionem referre non posset:
ne tali casu principalis Iure suo destituatur,
tripliciter. I. Pro causae alicuius
alieno, iudicare debet.
adversae satisfacere, vide supra quaest. 2. cap.
huius.
QUAESTIO DECIMA QUARTA.
Qui, et quot sunt Ordinarii Iudices Regni?
Hi tres. Dominus Palatinus, Dominus Iudex Curiae, et Dominus Secretarius
Cancellarius, tanquam personalis Regiae Maiestatis praesentia. art.
15. anni 1536. (qui hodie est,
sententiae, in duas aequales partes diversae pares fuerint, illa tamen
potior erit, cui Dominus Personalis subscribit. Sic et coram Illustrissimo
Domino Palatino, cui similiter idem Dominus Palatinus subscripserit; quia
illi sunt supremi Iudices.
QUAESTIO DECIMA SEPTIMA.
Quae poena, si quis ad haec, Officia Praelaturae, Baronatus, et Assessoratus
electus, in se levare
hominis posse adimplere legem Domini) enititur dicto Iuramento suo,
satisfacere. Secunda, sed suntne leges verae (obiiciet Iudex) quod secundum
eas Iudicare debeat, quia soepe videntur se aliter habere?
Sunt maxime verae, quia ex communi omnium Dominorum Regnicolarum, libero
voto statuuntur, et per legitimum Principem confirmantur; ideoque quia sic
placuit omnibus, pro veris haberi debent. Et si vero aliquando in
particulari
confirmantur; ideoque quia sic
placuit omnibus, pro veris haberi debent. Et si vero aliquando in
particulari aliquo casu, secus fortassis apparet; in collectivo tamen sensu,
et communi intelligentia, fineque ad quem ordinatae sunt, semper pro veris
reputantur, nec licet illas iam
cuiquam rescindere, vel aliter reformare, sed secundum ipsas, necesse est
omnes iudicare, et iudicari. Ibidem
talem iuraturum, vere et iuste iurare debere, et non peierare,
ex quo potius sanctae et religiosae, quam onerosae et exosae esse debent.
Ast si quis cauteritatam habens conscientiam illis abutitur, propter talem
abusum, non sunt culpandae, quia sic optimae quaequae res, vitiabuntur
propter sui abusum. Et quia Iudex, non secundum conscientiam, sed secundum
allegata et probata iudicare debet. Prolog. cap. 15. uti iam
dictum
illis. Secundo, Legem
si quam habet, in scripto Iure Tripartiti, vel Maioris decreti proponet,
quam Iudex ex officio suo, scire, et interpretari debet; quia teste
Cicerone pro Cluentio; Iudices sunt
interpretes legum, ac veluti lex ipsa loquens, ut idem 3. de
Legibus inquit. Tertio, consuetudinem (seu usum) loci urgebit, quam
Iudex, tanquam propriam loci, et sibi bene notam admittere debet. 2.
4. et infra
quaest. 9. cap. 12.
QUAESTIO VIGESIMA OCTAVA.
Qui repellendi sunt a vero Iudicio?
Hi Tres. Calumniator a calumniando, id est, decipiendo dictus;
qui falsa crimina intendit, et convictus punitur poena talionis Iure
Canonico; ast Iure nostro, videtur
in criminalibus committere
debebit?
Hisce tribus. Primo Deo, qui non est volens iniquitatem, et
quem, nihil in coelo et terra latet, sed omnia illi plana sunt et pervia,
scrutaturque corda, et probat renes, ac occulta et abdita quaeque videt et
introspicit; ideoque decipi non potest; ut et Leo Papa dicit; ista est
scientia summi Iudicis, cui pervium est omne solidum, et apertum
spe, sufferre velit.
QUAESTIO TRICESIMA PRIMA.
Quare principium huius operis a causis incipiat, finis vero Reo claudatur?
Propterea, quia Causae sunt primum statim obiectum ipsius Iudicii, quae cum
multiplices sint, earumque qualitas diversa, ante omnia necesse erat, primo
statim loco de iis egisse easque distinxisse, ut tanto facilius quilibet
postea in reliquo
vel unica tantum praecesserit, nihilominus tamen causa, in sex
ultimis diebus levari possit, et consuevit. Quanquam iam et alioquin
novella constitutione
QUAESTIO SECUNDA. / Quotuplices igitur causae controvertuntur in Sedibus
Comitatuum?
Duplices, Seriales, et Extraseriales. Seriales sunt omnes
causae violentiarum, damnorum, iniuriarum, et his similium, factum
potissimum Minoris potentiae, cuius poena centum florenis
compensantur, tangentes. Licet interdum in harum numerum recipiantur,
tangentes. Licet interdum in harum numerum recipiantur,
nonnullae etiam factum Maioris potentiae concernentes; ex eo, quod propter
Iudicum pedaneorum, limitatam authoritatem, poena aequalis est.
Extraseriales vero sunt diversae, et Primo, omnes criminales, hoc ordine,
homicidiorum, incendiorum, furtorum, praedoniorum, maleficiorum, et
adulteriorum, etc. Secundo, Causae privilegiatae pauperum, quae primo quoque
die sedis
Per quos fieri solet Citatio?
Per Iudices Nobilium, in nonnullis amplioribus Comitatibus per Vice-Iudices
Nobilium, de domibus quidem habitationum, sive solitis residentiis
citandorum, solum per eos in quorum processibus sunt; personaliter autem in
solito loco communi sedis Iudiciariae, vel congregationis, indifferenter,
per quemcunque Iudicem Nobilium, vel Vice-iudicem Nobilium fieri assolet.
Ubi Nota, quod si aliquando contingat,
causae, nec non
violentiarum, damnorum, verberationum, captivationumque, tam in factis
minoris, quam etiam maioris potentiae uniformiter, tum contra Nobiles seu
Dominos, cum contra famulos ignobiles, et colonos, strictissime sunt
privilegiatae, ut patet art. 3. et 4. anni 1608. et art. 29. anni 1609. Item
art. 23. anni 1613. Caetera huc spectantia, ad pleniorem processus huius
cognitionem, petenda sunt semper ex primo processu, qui in Tabula Suae
contra famulos ignobiles, et colonos, strictissime sunt
privilegiatae, ut patet art. 3. et 4. anni 1608. et art. 29. anni 1609. Item
art. 23. anni 1613. Caetera huc spectantia, ad pleniorem processus huius
cognitionem, petenda sunt semper ex primo processu, qui in Tabula Suae
Maiestatis Regia, observari solet; et comprehenditur decem prioribus
capitibus.
Hic autem specialis processus in Comitatibus observari consuevit.
eorum extra hoc Regnum non aliter, nisi modo praemisso per
Appellationem extrahebantur, annotato
sic et causae Viduarum, et miserabilium personarum huc spectant.
Enchir. fol. 14.) Sed postmodum quasi post annum octavum, a
dicto anno 1492. Causae dotum, et rerum paraphernalium
translatae sunt, ad Octavas breves, id est, ad forum Locumtenentiae
anno videlicet
solent,
QUAESTIO QUARTA. / Quomodo vocantur literae Appellationis, quae de foro
Ecclesiastico extradari solent?
Apostoli, qui sunt literae illae, quas nos vulgo transmissionales vocamus,
cum causa, ab inferiori, seu pedaneo Iudice, ad superiorem maturioris
revisionis gratia transmittitur. Dicti ab apo quod est de
et
onerare expensis, ex eo, quod non timeant,
sibi poenam Aucariorum irrogari posse; quae Procuratoribus in
hoc foro, super Calumnia iuratis, inferri solet. art. 27. anni 1567.
Ideo si aliqui eorum sunt beneficiati, amissione beneficii per
Ordinarium suum, de facto puniuntur. Et sive etiam beneficiati fuerint, sive
non, utrique de facto per eundem, perpetuis carceribus, tanquam falsarii et
periuri mancipantur,
quibus tamdiu
solemus nos legibus Regni firmare, quamdiu eas nobis, ac causis nostris
suffragari viderimus; ast ubi iis destituti fuerimus, illico ad dictas
sanctiones Canonicas, confugium capere cogimur, quae longe ampliores sunt,
et latius sese extendunt, supra quaest. 13. cap. 1.
Ubi Nota, quod licet sedes spiritualis utatur legibus Regni, in aliquibus
causis, non tamen aeque utitur Iuridicis
sit, omnem impensam ludat, et damnum patiatur. Verum postquam iam in abusum
devenire coeperunt; dum scilicet Actor non contentus primaria sua actione,
alia adhuc et alia ei adiungere satagebat, in disputationem attractae sunt a
Dominis Regnicolis, adeo ut omnino easdem sublatum iri cupiverint.
declaratum est, causa discutitur, coram Vicario, iuxta
leges Regni, ubi haberi poterint; ubi autem non, iuxta Canones, seu quod
idem est Canonicas sanctiones; quae a celebrioribus Canonistis, sive
Summistis peti debent, veluti sunt, quibus potissimum in sede Metropolitana
Strigoniensi utuntur, Hostiensis, Antoninus, Sylvester, et alii huius
classis authores, Speculator, Navarrus, Covarruvias, summa Angelica. Ac
denique ex Decretalibus quoque
transmitti Appellatio, ut multi dicent.)
Ad haec vero omnia clarius intelligenda, non abs re fuerit omnes literas
Causales huius fori, cum tenoribus subiicere, quarum in processu mentio
fieri solet, quales sunt hae infra annotatae.
cognitionem
praegustaretis. Quae etsi trita et tenuia omnia, prima fronte esse videbuntur;
ubi tamen necessario adhibita extiterint, haud dici potest, quantum et lucis, et
utilitatis rebus sunt allatura. Ideoque vobis tanto gratiora esse debent, quanto
maiori cum commoditate, universa hic simul reposita habebuntur, ut scilicet his
sic perceptis et cognitis, ad solidiora et penitiora Iurium, ac legum patriarum
penetralia,
est hoc vitio mersus Kithonithius, extra est:
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.