Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: fit Your search found 1610 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 192-223:192. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] |
quam in ipsa euangelicę doctrinę lectione.
193. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] super terram sine fundamento, in quam illisus est fluuius, et continuo cecidit et facta est ruina domus eius magna . Audire enim et nolle facere deficere est. Deficiens autem | et se sibi non restituens | quotidie deterior fit patet-que omnibus diaboli insidiis nulla circumspectę mentis uirtute munitus: tanto-que facilius supplantatur, quanto se putat magis tutum. Nam sicut arborem uentorum pulsatam procellis ruere necesse est, cuius radix uitiosa fuerit, ita
194. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Hoc pacto qui nunc nouissimus es apud Deum, iam inter primos computaberis . In nouissimis erant Mattheus, Zacheus, latro, sed conuersi ad Dominum | primi facti sunt. Mattheus reliquit teloneum, et fit apostolus. Zacheus auariciam largitate mutauit, et salus facta est domui eius, cum Christum suscepisset hospitio. Latronem aliena per uim rapuisse penituit , et Saluatori se commendans meruit de cruce transferri in paradisum.
195. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uocem sapienter incantantis.
Quod si ultra eis pręcepta salutis ingerere perseueraueris
indignantur | et iam in contumeliam prorumpunt.
196. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] | seipsum uincere | et affectibus contra rationem nitentibus imperare | nec carni, sed spiritui obedire | ipsum-que Dominum pro uiribus imitari | ei-que sese quam simillimum reddere. Sed iam fortitudini contrariam pusilli animi imbecillitatem in medium proferamus. Fit enim ut magis elucescat uirtus ex comparatione uitiorum. De animi imbecillitate. Caput XV Si eum fortem esse constituimus, qui cupiditatibus dominatur, quis erit imbecillus et infirmus nisi
197. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
198. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uices Christi, sicut oportuit, gerere studuerunt. De malo sacerdote. Caput XXIII Porro sicut lux tenebris collata luculentior uideri consueuit, ita appetibilior fit uirtus quoties contrarii uitii malignitas monstratur. Cum igitur de bono sacerdote satis dictum sit, operęprecium est, quemadmodum proposuimus, ut aliquid etiam de malo dicamus. Malus est sacerdos, qui non potest dicere cum
199. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] cum Ioanne apostolo respondebunt,
si eorum monita contempseris,
dicentes:
200. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] sed tamen ut misereatur tui Dominus instanter postula.
201. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] De malo somnolentiae. Caput VII Cuius longior quam natura postulat fuerit somnus, non solum bene agendi tempus perdit, sed etiam ipse ad uitia promptior fit, dum corpori magis quam animo obsequium pręstat. Raro uidebis eos qui somniculosi sunt, a luxuria libidinibus-que abstinere. Cum crapulati fuerint, graui sopore premuntur, quos ronchizantes non facilius excites | quam syluestres ursos
202. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] appropinquabit enim regnum cęlorum.
203. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Mattheus ante apostolatum diu multum-que auaritię studio uectigalium publicorum conducturas factitauit . quo die autem a Christo uocatus est, teloneum reliquit. et qui satis longum tempus mammonę seruierat, statim fit Dei seruus Christi-que apostolus. Zacheus quoque ętatem in exigendis usuris contriuerat | viso tandem Domino | totum quod foenore quęsitum erat, distribuere pauperibus coepit | et illis quos aliquid defraudauerat satisfacere. eodem itaque die, quo finem criminum fecit,
204. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Sed quia dierum nostrorum exitum nescimus, periculosissimum est postremum expectare, ne forte is hodiernus uel crastinus sit | et tunc mori cogamur, cum nos multum adhuc uicturos credimus. Cęterum si conuersioni tuę (ut potissime fit) hoc obstat, quod uiolentę admodum sensuum tuorum cupidini non potes resistere, da operam ut possis. tolle concupiscendi occasiones | et membra scandalizantia abscide. auerte oculos ne uideant quod ad peccandum prouocat, aures ne audiant, nares ne odorentur, os ne loquatur,
205. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] et non potuit consummare. Simplicitatem custodies, si nihil ad iactantiam, nihil ad inanem gloriam feceris. sed quicquid agas, ad Dei laudem tantum Dei-que gloriam egeris | et pro benefactis ipsi gratiam, sine quo nullum fit bonum, habendam duxeris. Prudens es, si conscientiam tuam quotidie discutis, si quoties a somno exurgis, quid acturus sis cogitas, quoties cubitum redis, quid egeris, quid omiseris, in quo excideris tecum
206. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quoque puritatem seruat repudiatis connubiis, ut casto Domino propius accedat meritis castitatis | et centesimum fructum capiat | trigesimo sexagesimo-que relicto. Sed licet perfectioris uitę altior sit beatitudinis gradus, una tamen est beatorum Ecclesia unum corpus. Quo fit ut ab ista sapientia, qua saluamur, ne coniugati quidem excludantur, si modo quę iussa sunt peregerint. Illos autem sapientiores esse dicimus, quos uirtutibus nouimus pręstare, et non scientia solum uel eruditione.
207. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] His nonnulli quoque ex nostris mihi similes uidentur, quibus non est satis nosse quomodo ueram perfectam-que beatitudinem assequi possint, sed altiora se indagare conantur | et ea quidem quę nisi fides teneat, ratio non explicat, curiosius perscrutari solent. Vnde fit, ut plerunque ab eo etiam quod recte didicerant aberrent | et dum Christum se tenere putant, de manibus elapsum non animaduertant. Plena periculi est talis sapientia
208. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Quis est enim qui docet,
et docendo non aliquid discat?
et quod didicit non confirmet?
cum de memoria facile labi soleat et exciderit ,
quicquid relinquitur irrepetitum?
Ita fit,
ut ipse quoque dediscas,
nisi docueris.
Doce igitur ut doctior sis |
aut saltem ne obliuioni tradas quod didicisti.
Immo quę potissima alios docendi causa esse debet,
doce ut beatior sis.
quandoquidem,
caue,
ne extranei portas Hierusalem ingrediantur, id est animę tuę domicilium.
Et si ingressi fuerint,
cura ut expellantur.
neque malignos cogitatus ibi remorari sinas,
ubi cum inualuerint,
perniciem generant.
Veruntamen sępe fit,
ut ipsi cogitatus etiam inuitis nobis ingerant sese |
et suapte ui ab iis quę iusta atque honesta sunt,
auertere animum nostrum tentent.
pluris uulgi opinione ęstimabitur,
tanto uilior coram Deo contemptibilior-que apparebit.
Simulata sanctitas aurum adulterinum est,
exterius quidem preciosum apparens,
intus uilissimum existens |
cum frangitur tunc manifestum fit quale fuerit,
et inter rudia ęramenta despectum abiicitur.
Qui uero nihil dolose,
nihil ficte agunt,
sed libenti animo sua omnia relinquunt,
ut pauperes pauperem sequantur Christum,
hi apostolicę beatitudinis atque dignitatis consortes efficiuntur |
et
maturam hostis incendat |
aut frugiferas deuastet arbores |
aut pecudum greges in prędam abducat |
aut obsessos intra moenia fame siti-que perire cogat |
aut captos bonis-que exutos uel ferro interficiat |
uel in perpetuam redigat seruitutem.
Fit autem sępe dum talia formidantur,
ut luxurię libidini-que locus pene nullus sit.
Et, quoniam ab his continere se summę laudis est,
haud dubium,
quin uoluptuariis hominibus plus mali pax afferre solet quam bellum.
quia incontinentiores reddit |
et in omne uitium oblata securitate
similium dealbatis.
Color ruffus
Ruffam uero lepram illos habere,
qui manifesto et sub multorum conspectu erubescenda committere non uerentur.
Denique Saluatori qui peccata nostra tulit, dicitur:
Quare rubrum est indumentum tuum?
Pręterea fit plerunque ut cum in peccato deprehendimur,
ora inficiat rubor,
dum accusari magis quam peccare pudet.
Quare locus leprę humilior
Quare etiam locus leprę humilior est quam cętera quę sana sunt?
quia peccatum ad terram animam
his et ait:
Iniquitates uestre diuiserunt inter uos et Deum nostrum;
et peccata uestra absconderunt faciem eius a uobis ne exaudiret.
Quę enim communicatio lucis ad tenebras (ut Apostolus inquit) quę societas Christi cum Belial?
Cum autem a Deo quis recedit,
continuo fit diaboli seruus.
miserantium sit |
nec uertentium in uitium uirtutem,
ueluti ex his quę dicentur,
facile patebit.
Illa autem inutilis est elemosina,
qua non Dei sed hominum gloria quęritur,
quę scilicet non in occulto conscientię fit,
ut ei placeat qui uidet in occulto,
sed in publicum profertur,
ut uulgi potius captet plausum |
ac fauorem sibi conciliet spectatorum.
Ait autem Dominus:
ab hoc seculo.
Sit igitur liberalitati iuncta iustitia,
ut religio munda apud Deum et immaculata sit.
Elemosina mala
Reproba uero et execrabilis est elemosina,
quę ideo fit,
ut uel aliquid callide extorqueas |
uel aliquem seducas |
et quasi piscator hamum sub esca latentem porrigas.
Auaritię ista liberalitas est et fraudis,
non miserationis et beneficentię.
bonorum omnium distributor Deus non omnia orantibus pręstat:
alius poscit diuitias,
alius prosperam corporis ualitudinem,
alius magistratum.
et ipse qui nouit quem finem singula habitura sint,
respondet:
Nescitis quid petatis.
Fit enim sępenumero ut talia adepti animę suę detrimentum patiantur.
Quod ergo fortasse concederet iratus,
denegat propicius,
et nescimus.
At uero si in eum qui nihil petit ultro beneficium contuleris,
plus tibi gratię habebitur,
quam
rixę sęuiunt |
et quolibet flagitii genere libere peccatur,
cum non adest qui peccantes uerbo correptionis castiget |
et sermonibus doctrinę salutaris incitet ad probitatem.
Fit autem plerunque ut plebs aliqua propter scelerum magnitudinem cordis-que duritiam indigna sit,
cui Deus mittat sui uerbi doctorem.
Vnde per Amos prophetam ait:
et non erat qui frangeret eis.
Hi certe miseratione digni,
quia dum bonis exaturari cupiunt,
malis quomodo sciunt abstinent.
Ne quem autem scrupulum patiantur erroris orandum est,
ut mittat Dominus operarios in messem suam.
Quicquid interim patiuntur,
pastorum culpa fit,
qui pręsunt ecclesiis,
et dum seipsos pascunt,
gregis esurientis periculum negligunt.
Quod si eorum incuria ouis aliqua perierit,
sanguinis eius rei erunt.
Dominus Iesus Redemptor noster aluit turbam in deserto,
ne deficiant
tuum Domine humiliauerunt,
et hęreditatem tuam uexauerunt;
alterum cum quis ob suam culpam poenis aut calamitate aliqua grauatur,
secundum illud:
quibus affligitur,
cumulum addit.
Quid autem dementius |
quam tribulationum pondus grauare linguę procacitate aut aliqua immodica animi perturbatione?
Quicquid enim patienter toleratur,
leuius fit.
Quid etiam magis perniciosum |
quam Deum iratum,
cum placare humilitate debeas,
impatientię tumore magis prouocare,
ut citius pereas?
Ideo rursum Salomon ait:
ne tententur supra id quod possunt.
Sanctos uero atque perfectos,
ut appareat quam constantes,
quam firmi sint in contemnendis omnibus quę diu stare nequeunt,
et in illis quę eterna sunt diligendis,
necesse est
aduersitatibus erumnis-que probari.
Neque ideo fit illis iniuria siue dolus,
quod terrenis bonis minus abundent,
quando ea ipsimet quidem prę cęlestium desyderio contemnunt atque aspernantur.
malunt-que in aduersis experiri |
quam in prosperis ocio torpescere.
dum illos ab ignorantię tenebris ad lucem ueritatis reuocari cupimus et precamur.
Maledictio uero quę illis infertur,
qui maledicendi non sunt,
plerunque diaboli suggestione fit.
Balaam.
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.