Your search found 864 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 727-745:

in regna viderent,
180  Credo equidem, pedibus mallent superaddere pennas, 180
181  Munere quam pictae vestis splendescere et auro.
182  Sed jacet ille miser jam perditus: ulla videndi
183  Nec mihi spes reducem est, etsi quis spondeat ultro
184  Nunc meliora; olli redeundi haud ulla potestas.
185  Sed jam age, fare mihi, nec ficto pectore narra,
186  Quis? genus unde tibi? quaenam urbs tua? quique parentes,

sese, neque noscier ulli
441  Sustinuit! vis magna tamen se corpore magno
442  Prodebat, nec erat deformi ignobilis ore,
443  Haec ubi finierat, juvenis sic orsa vicissim
444  Ore refert. reducem jam spes mihi nulla videndi,
445  Eurymache, est misero patrem, nec nuncius ultro
446  Si veniat, nec fida reor fatis auguris ora,
447  Si qua meae accitus ferat haud ingrata parenti.
448  Ille Tapho e viridi

85  Aut verbo; poenas cari ob commissa parentis.
86  Ipse luam, cives; odiis consurgite in unum,
87  Addite et his animos. satius fuat omnia vestris
88  Si pereant manibus: quondam sarcire ruinam
89  Spes erit, inque vicem pretia direpta pacisci
90  Justitiae ad leges, nunc perditus irrita jacto 90
91  Jurgia, et infixum mactet haud medicabile vulnus.
92  Sic ait iratus, sceptramque abjecit, et ora

poterat, seu facta virum, seu dicta vocarent.
333  Haud vanum tibi cedet iter, nec vota fovebis
334  Irrita. ni vero genitor te clarus Ulysses
335  Penelopi junctus, vitae fudisset in auras,
336  Non spes ulla foret, tantis te emergere posse
337  Fluctibus, ac duros fortunae vincere casus.
338  Rara etenim soboles aequat virtute parentes,
339  Plurima deterior: pauci, quos aequus amavit
340  Juppiter,

aequus amavit
340  Juppiter, ingentes animos generosaque vincunt 340
341  Facta patrum. tu fide tamen: quum pectoris acre
342  Consilium, magnique tibi vis cessit Ulyssei,
343  Omnia perficies, neque te spes fallet inanem.
344  Quare age, dementesque orsus et vota procorum
345  Mitte insana; nihil recti novere, nec atrum
346  Vesani lectum, nec fata instantia cernunt,
347  Quae fert Parca die morituris omnibus

maris arva procella
599  Abripuit longe flentem graviterque gementem 600
600  Litus ad extremum, fuerant ubi tecta Thyestae,
601  Alta Thyestiades quae tunc Aegisthus habebat.
602  Hinc etiam reditus spes visa affulgere certi,
603  Flamina dis mutata fremunt, et moenia ad alta
604  Incolumis proram vertit, ripaeque propinquat.
605  Emicat ille ardens in litus, grataque terris
606  Oscula dat patriis:

quoque fors iterum clades ut saeva fatiget
199  Immeritum. neque enim credo pia numina ponent
200  Exitiis finem, sed multa prioribus addent. 200
201  Ergo oro miserere: mihi tu prima salutis
202  Spes misero ostensa, ac primam te in vota vocavi
203  Post tantas pelagique minas caelique procellas
204  Omnibus heic errans ignotus. moenia gentis
205  Ipsa doce o facilis regina, ipsa indue egentem,

gravis impete cervix
68  Ossibus infractis humero collapsa pependit,
69  Atque anima haec stygio petiit loca subdita regi.
70  Nunc ego te cupidos per amatae conjugis ignes,70
71  Per genitorem oro, per spes et gaudia cari
72  Telemachi, solus patria qui ludit in aula,
73  (Rursum etenim, postquam vises Plutonia regna,
74  Excipiet reducem tellus Aeaea,) ibi nostri
75  Te subeat jam cura, memor patiare nec

pinguia cernes
114  Solis, inexstincta lustrans qui lampade terras
115  Cuncta videt novitque pater. servare nefanda
116  Hos fuerit si cura sacros a caede juvencos,
117  Sic quoque spes Ithacae vobis: sin laeserit ullus,
118  Tum certum exitium sociis navique futurum
119  Edico. tuque ipse licet fata ultima vites,
120  At miser heu sero venies, indigna tuorum 120
121  Funera

diversa alto fundebant stipite sese
469  Ingentes, densisque umbrantes frondibus antrum.
470  Heic me tunc tenui obnixus, dum robora navis 470
471  Redderet eructans iterum. nec vana fefellit
472  Spes cupidum; nam jura foro quum dicere judex
473  Desinit ad caenam properans post jurgia pubis,
474  Emersere atro barathtri revomentis hiatu
475  Robora, demisique pedes et brachia supra
476  Cum sonitu

soli dulcedine motus
386  Exiluit, gaudensque suae dedit oscula terrae:
387  Extulit et vocem, tendens ad sidera palmas.
388  Nymphae Naïades, proles Jovis, o mihi nulla
389  Visere quas fuerat jam spes, nunc omnibus auctae
390  Laetitiis salvete deae, mea munera vobis 390
391  Semper erunt, virgo tantum sinat orta Tonante
392  Vivere me, natumque suo mihi numine firmet.
393  Talia fundebat supplex,

cubito, nec segnius ille
544  Audiit haec fantem. jam me jam vita relinquit
545  Heu glacie edomitum saeva graviterque rigentem:
546  Nescio quis tenui male tutum huc egit amictu
547  Caelicolum iratus, nec spes super ulla salutis.
548  Vix haec. ille autem se notas vertit ad artes,
549  Consilioque valens pariter et fortibus armis,
550  Submissa sic voce refert. o comprime questus, 550
551  Ne quis te Danaum

pia numina tantum 410
411  Respiciunt curasque meas, et vota secundant
412  Omnia proventu magno; satis ipse, sat hospes
413  Hinc habuit, nostras quicumque accedit ad aedes.
414  Nulla mihi a domina spes est optanda salutis,
415  Auxiliumque malis: postquam scelerata procorum
416  Insedit pubes, dirum genus; omnibus omnes
417  Rebus egent famuli, sed coram dicere mussant,
418  Affarique timent reginam.

processit ab aureo,
42  Brachiaque injecit nato, complexaque inhaesit
43  Multa oculis, multa et capiti dans oscula caro;
44  Tum sic illacrimans; venisti o dulce parenti
45  Lumen, gnate, tuae! non te spes ulla videndi
46  Jam fuerat, postquam me invita ad Nestoris arces
47  Furtim ingressus iter cessisti e litore nostro.
48  Dic age, si qua patris famae vestigia nosti,
49  Et quaecumque datum vidisse. ac

visum, miserum sine honore reliquit.
84  Quare etiam tu docta cave, decus excidat oris
85  Ne tibi, quo socias inter formosa renides;
86  Neve gravis regina malas assurgat in iras,
87  Aut veniat, necdum spes namque haec cessit, Ulysses.
88  Quod si ille heu dulci reditu fraudatus obivit,
89  At viget egregius Phoebi sub numine sancto
90  Telemachus, quem nulla scelus molita puella 90
91  Ignarum per tecta

infandos longum perferre dolores.
257  Atque equidem regem, hinc jampridem elapsus, adissem
258  Ipse alium (neque enim scelerum vis tanta ferenda);
259  Ni tenuisset amor miseri; ni certa subisset
260  Spes animum, reducem vastata in sede videndi,260
261  Caedentemque armis pubem, crimenque piantem.
262  Cui referens heros: non te rationis egentem,
263  Quisquis es, aut animi arguerim; sat pectoris acre

manus, et parcite quemquam
367  Laedere, contemptos veriti per tecta penates.
368  Telemacho vero matrique haec dicta profabor
369  Haud ingrata ferens, audire invitus uterque
370  Ni renuat. donec fuerat spes ulla videndi, 370
371  Sedibus in patriis praesentem rursus Ulyssem;
372  Nil vetuit traxisse moras, et ducere longa
373  Spe juvenes (satius tibi multo id namque fuisset,
374  Si

jam quintus volvitur annus,
344  Ex quo nos adiit, nostrisque abscessit ab arvis
345  Infelix. dextrae spondebant fausta volucres
346  Omina, queis firmans animos solabar euntem,
347  Laetus et ipse ibat: spes ingens ceperat ambos
348  Hospitio misceri iterum, donisque potiri.
349  Dixerat: ast illi nigra caligine ludus
350  Incubuit, sparsamque ardenti pulvere foedans 350
351  Canitiem gemitu mixto

cupidos habet ardor edendi,
439  Cessamusque tamen, reduces dum tecta petatis.
440  Dixerat; ac Dolius palmas utrasque tetendit 440
441  Ad regem, amplexusque manus et dulcia libans
442  Oscula conclamat. spes o fidissima nostrum,
443  Venisti tandem, tuaque exoptata tueri
444  Ecce datur, nobis nil tale putantibus, ora.
445  Incolumis quando, dīs te huc ducentibus, adstas,
446  O salve, aeternumque mihi,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report