Your search found 4084 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 2882-2939:

PRAEFATIO AD LECTOREM. Ivstissima fuit Senecae Rhetoris de intemperanti nonnullorum iudicio querela, qui nusquam reperiri subtilitatem putarent; nisi, vbi nihil, praeter subtilitatem esset . [1] Controu. lib. 1. Non minori ego iure similem aliorum intemperantiam damnauerim, qui nullum sat iucundum existimant carmen,

nisi, vbi nihil, praeter subtilitatem esset . [1] Controu. lib. 1. Non minori ego iure similem aliorum intemperantiam damnauerim, qui nullum sat iucundum existimant carmen, nisi, in quo mera iucunditas sit: omnemque adeo illius interire arbitrantur venustatem, et gratiam; nisi ad innatas poetici tum numeri, tum styli delicias fabularum etiam festiuitas, et amoenioris materiae lenocinium accesserit: quid aliud tam insatiabili luxu, quam condimentis condimenta

Controu. lib. 1. Non minori ego iure similem aliorum intemperantiam damnauerim, qui nullum sat iucundum existimant carmen, nisi, in quo mera iucunditas sit: omnemque adeo illius interire arbitrantur venustatem, et gratiam; nisi ad innatas poetici tum numeri, tum styli delicias fabularum etiam festiuitas, et amoenioris materiae lenocinium accesserit: quid aliud tam insatiabili luxu, quam condimentis condimenta quaerentes, et vel ipsa quodammodo (vt de purpurarum insectoribus loquitur Plinius) [2]

minimè possit; vnumque adeo reliqui esse, vt despicatui ab Euthymiae studioso habeantur, tunc ijs optimè vsuro, cum ea minimè amauerit. Sed et Malorum par ratio. Cum enim neque ipsa nostrae voluntatis imperio subijcere, et omnino, ac quoties libuerit, prohibere á nobis possimus; nisi saltem aspernari nouerimus; assiduo certè vel in metu, ne ingruant; vel in maerore, quòd vrgeant, versabimur. Vt nullum proinde opportuniorem eorum vsum, ac magnanimum et sapientem neglectum, suis possit amatoribus Euthymia praescribere. En igitur totam

petis, id sanè est inuisum acidumque duobus. Haec igitur cum ita se habeant; id mihi tum in communem omnium rem apprimè opportunum; tum aequitati maximè consentaneum videtur; vt nihil, nostro quamvis à gustu alienum, huius, vel illius vitij palàm damnemus; nisi iusta certique ponderis ad manum sit ratio, qui tristem affirmare sententiam possimus: sed ita sui quisque inductionem animi, et quam sibi normam scribendi proposuit, sequatur; vt ne vnicam et communem esse omnium legem literariâ in Republicâ velit: duo sibi in huiusmodi incertis tanquam

ignaris, rapitur nolentibus: ipse
1.95  Quod sibi non dederit: de quo non possit iniquae
1.96  Liber, et intrepidus Fortunae dicere, Nostrum est.
1.97  6. Et verò haec nisi certa animum sententia firmet:
1.98  Si quis, opinatu vulgi, rerumque decorâ
1.99  Illusus specie, titulos, diademata, fasces,
1.100  Et Capitolino fixas in vertice palmas
1.101  Grande aliquid celsumque

Alexandrum victorem nunciat, et iam
1.159  Aequora iuncturum domitis Neptunia terris.
1.160  Sortis auaritiam damnas? O pectoris ipse
1.161  Veriùs ingrati damnandus crimine! Nam quid
1.162  Illa nocens, nimij nisi fors peragenda fauoris
1.163  Sit rea? Te Pellae (magnarum exordia rerum
1.164  Fac animo redeant) Pellae te è finibus arctis
1.165  Misit in imperium, quo non ingentius vllum,
1.166  Perpetuos relegens

facilem per deuia longè
1.451  Tesqua, per anfractus dubios, palantibus vsque
1.452  Laetitiam curis vanoque ardore requirant?
1.453  Heu prauas hominum mentes! An dulce bonumque
1.454  Nil erit, immensis nisi quod venale laborum
1.455  Sumptibus? An facilis rutae si copia, vel si
1.456  Foeniculum, aut patrijs aliud quòd nascitur aruis
1.457  Ocyùs infesto gramen te absoluere morbo
1.458  Possit; ab extremo

immensum quae sana per aeuum
1.735  Nesciuit ratio? Cur tam mentimur auaram,
1.736  Limite quae nullo in medium se effundere gaudet,
1.737  Naturam sortemque Boni; nil prorsus vt amplum,
1.738  Aut nostrum, nisi quod viduum consorte, putemus?
1.739  Non satis hinc quoque perspicuum, quàm pauper, inanis,
1.740  Exiguùmque patens, vel maxima, sit procerum sors:
1.741  Cum nequeat cepisse duos: spernenda, suique

rapiens mensis assistere Diuûm
1.770  Pocillatorem iubeat. Flos iste leporum
1.771  Priuati num quid pariet tibi denique fructùs?
1.772  Omnibus exortem ex alijs quin fugerit vnum:
1.773  Ad liquidas nisi, ceu iuuenis Cephisius, vndas,
1.774  Imperfecta tui captes simulacra Decoris.
1.775  Sic liae, quarum pretium fructusque, videri,
1.776  Vnicus est, steriles pompae: sic addita siue
1.777  Littoribus

casus,
2.84  Non tam luctificâ venientûm ex indole rerum,
2.85  Quàm varijs animi ducendam e sensibus, eque
2.86  Iudicijs, medias quêis res perpendimus ipsi.
2.87  5. Quae nisi vera forent; eadem cur fata sereno
2.88  Altera pars hominum, turbato ast altera vultu
2.89  Exciperent? Audin, quàm tristibus omnia circùm
2.90  Compita, perque domos iactetur nuda querelis

anhelam
2.239  Quidve famem importuna epulis genialibus arcens (b) (b) Vide Virgil. lib. 6.
2.240  Tisiphone? Nisi, Stultorum qui pectora turbant,
2.241  Oblatoque vetant fructu gaudere, timores.
2.242  10. Hanc adeo vitam, vitae sub imagine lethum
2.243  Seu magis hoc, priscis olim duxisse Mycenis

et implacidum, violens, ferale, tremendum
2.371  Vel subeunt; vel caecâ homines formidine fingunt.
2.372  17. Haec circùm funesta cohors. Nigrantis Auerni
2.373  Ostia saeua putes: nisi quòd cupientibus illò
2.374  Vsque patens descensus; opaca hìc limina triplex
2.375  Conserit, ingressumque vetat solido aere rigentûm
2.376  Valuarum series: totidem quas insuper altae

mandat.
2.408  18. Frustra igitur pulsis foribus, dominoque vocato,
2.409  Irrita consilij, munito a limine retro
2.410  Vertisset, pudibunda, suos Audacia gressus:
2.411  Id nisi prospiciens olli Rhamnusia virgam,
2.412  Caelestem virgam, cui nulla repagula, nulli
2.413  Non pateant obices, munus fatale, dedisset.
2.414  Hoc vbi inaccessos pepulit gestamine postes;
2.415  Ilicet,

nigris piscem serpentibus ausi. (c) (c) Plin. lib. 32. Histor. Nat. cap. 2.
2.607  Quid superest, ipsos posthac nisi lancibus addant
2.608  Vt virides colubros, et cum bufone cerastas,
2.609  Squamigerique Afro quod littore cunque veneni
2.610  Voluitur? At meritas dabis, opsonator inique,
2.611  Tu mihi tu tergo poenas.

venturi temporis augu
2.698  Saepe fuit timor, et quamplurima fingere gaudet,
2.699  Nec caelo decreta, nec vllis debita causis.
2.700  Quae tibi sollicito quid tandem pectoris aestu
2.701  Voluere profuerit; nisi, somnia vana trementem
2.702  Vt certus dolor, et praesens aerumna fatiget?
2.703  Nonne vides, speculâ aerij qui montis ab altâ,
2.704  Nubibus admotae vel summo è vertice turris
2.705  Despiciunt vasti

velut autumni tepor, et clementia Veris
2.1119  Corpora; sic animos absentûm cura Malorum
2.1120  Praeparat, exiguo felicia tempora iam nunc
2.1121  Alterius quasi permiscens discrimine sortis:
2.1122  Quae nisi parte sui mediâ, lentoque subiret
2.1123  Sic praeuisa gradu; nulli non cernere promptum est,
2.1124  Quàm premeret miseras grauiori pondere mentes.
2.1125  47. Praeterea, veluti, dum crebriùs

hebetes animi sensus trans obuia mittit.
3.71  Ast, vbi consertus pede pes, totâque furit vi
3.72  Iam praesens Gradiuus; inexpugnabile robur,
3.73  Immotum placidae frontis feruare tenorem,
3.74  Non nisi paucorum decus est, quos plebis aceruo
3.75  Seposuit, quibus et triplici Sapientia maior
3.76  Aetherei nexu chalybis praecordia vinxit.
3.77  Sic olim, Idei repetens cum nobile furtum
3.78  Hospitis

Sic illi, et triste subibant
3.650  Iam littus, peritura cohors. Sed, parcere mitis,
3.651  Aequius ignaris, quàm, quod per fata vouerent,
3.652  Auxilij genus vnda tulit: vitamque relinquens,
3.653  Nil nisi sollicitae exhausit fastidia vitae.
3.654  Vosque adeo, molli quas tunc herbosa fouebat
3.655  Ripa sinu, taciti, ranae, gens garrula stagni,
3.656  Dum, sonitu impulsae venientûm, corpora notas

clamoribus arua,
3.733  Frondiferique sinus nemorum, collesque resultant.
3.734  Laetitiae hac igitur pompâ praeferre beatos
3.735  Se liceat, quêis fulgor opum, quêis lauta supllex,
3.736  Esse sibi gnaris, nisi de sudore diurno,
3.737  Praesidium certum, et vitae instrumenta tuendae?
3.738  Tu, cui res tantò melior, squalentia nigris
3.739  Perpetuùm lacrymans obduces nubibus ora,
3.740  Et tantùm Aemilij non

3.895  Dextro, quidquid adest, potiùs mens prouida sumat:
3.896  Scilicet, à rerum titulis peioribus acto
3.897  Vt retrorsum animo, et, quantùm licet, vsque reducto,
3.898  Non, nisi quod sese placiturum ostendit in îjsdem,
3.899  Contempletur: apum ritu, quae, florea Veris
3.900  Circùm regna vagae, virosis quamlibet herbis
3.901  Infideant; grarum vel tali e fruge saporem

meritò quod posset amari.
3.917  Et, Bone, ait, narras: nimios certaminis aestus
3.918  Pertimui: levat hac nubes me ferrea curâ.
3.919  Gratia Dîjs, hostique: aderit pugnantibus vmbra.
3.920   26. Et verò, nisi tam dulci devinxerat arte
3.921  Oppositas rerum formas elementaque Numen;
3.922  Ipsa sibi discors nutantis machina Mundi
3.923  Haud, reor, immotá posset compage teneri:
3.924  Sed civile nefas,

si mea luctu,
3.1008  Non hilari virtus censetur digna triumpho:
3.1009  Infelix potiùs videor si dura ferendo,
3.1010  Quàm sacer. Aerumnae vulgi plorentur inertis:
3.1011  Fortiter exaustas laedit, nisi Mundus adorat.
3.1012  Plus homine est, humana animo qui pertulit aequo.
3.1013   29. Iuuerit hoc etiam, certo si certiùs omni
3.1014  Constituas, nihil inconsulto Numine magni
3.1015  Rebus in humanis

acerbum, inuisum, atrox, immane, feremus,
3.1119  Te iubeas tantùm. Nostras tibi cudere sortes
3.1120  Vis aeterna dedit: nos iussa capessere nati.
3.1121  Ignarus nimis ille Tui, permittere tanto
3.1122  Non nisi compertis qui se rationibus audet
3.1123  Ductori, laetusque minùs per saucia dumis
3.1124  Tesqua, per Hyblaeis pictos quàm floribus hortos
3.1125  It comes. Humanis tu singula prouidus aptas

3.1250  Nullae adeo clades exemplaque dira nocendi
3.1251  Expleuere sitim? Rapuisti dulcia, Natos,
3.1252  Pignora, rem, titulos: inopem nudumque paternis.
3.1253  Trusisti laribus. Quid iam, nisi spiratus aeger,
3.1254  Restiterat, corpusque suis vix ossibus aptum?
3.1255  En etiam tristes has laedere noxia pergis
3.1256  Relliquias, miserae fragmenta nouissima vitae,
3.1257  Affixumque toro longis

inque cubantes
3.1367  Depulit arguto modulamine tibia morbos, [a] Gel. lib. 4. Cap. 13.
3.1368  Abderae nisi vana fides: iuuenisque furorem,
3.1369  Igne Cupidineo, stimulisque effraenibus acti, [b] Quintil. lib. I. Cap. 10.

adeo tractantibus aspera; victrix
4.43  Cui fidum nequeat sapientia ferre leuamen,
4.44  Rectori docilem tantùm se praebeat Aeger.
4.45   3. Censibus angustis et paupertate malignâ
4.46  Vexor, ais. Confide: nisi quid tristius vrget;
4.47  Aerumnam subitò licet hanc exire volenti,
4.48  Et plenis iam nunc inopem dediscere gazis.
4.49  Nemo vocandus inops, cui par opulentia votis
4.50  Contigerit. Non sive Midas,

Obsistat potiùs. Cur, quae solatia maesti
4.121  Ducere par fuerat casùs, maeroris iniqui
4.122  Argumenta facis? Nimiùm sua, mensor auarus,
4.123  Ah nimiùm curto definit gaudia gyro,
4.124  Non nisi praesenti fruitur qui sorte, nec vllâ
4.125  Praeteritos aeui fructus in parte reponit
4.126  Laetitiae. Volucri delabitur ocyor amne,
4.127  Singula perque perit cursim momenta voluptas:
4.128  Quae fuit,

4.136  Libera ceu poterat, multis ceu dura negauit;
4.137  Nil tamen Astraeae ad lances et iura vocandum,
4.138  Praetoris rigidâ nil dignum admiserat vrnâ,
4.139  Parca quidem, rerum sed non nisi parca suarum.
4.140  Vnde igitur lites, si denique sera reposcit,
4.141  Annuit vtendum nunquam permittere, munus?
4.142  Ergone, quòd facilis, culpetur? Praemia spargens,
4.143  Probra metat? Rea non

fulminis ictu
4.496  Laederis. Erraui: neque vox te laesit, inermi
4.497  Allabens sonitu. Numerasis corporis artus;
4.498  Nullus abest: nusquam minimi vestigia praefers
4.499  Vulneris: haud vllo es viduus, nisi quem tibi, plorans,
4.500  Iratis manibus fòrs vulseris ipse, capillo.
4.501  Scitè olim Augustus, iuuenum maiore Neronum
4.502  Indignante, Remi quòd plebs impunè proterius

florem, et potioris semina flammae,
4.943  Seque adeo tenui totam sub pectore Pallas
4.944  Miscuit. Eximijs rarò ambitiosa cupido
4.945  Non comes ingenijs: nec plurima scire videtur
4.946  Sat pulchrum, nisi Scire tuum sciat alter. At ista
4.947  In venas vbi lapsa lues; quae gaudia, quosve
4.948  Iam liceat solidae fructus decerpere Pacis?
4.949  Pulsa quies: tedis flagrantibus aemulus instat
4.950  Vsque

sensu.
4.1091   57. At spernere. Quibus? Vulgo nempe: omnia solis
4.1092  Librat, mentis inops, qui sensibus, occiduâque
4.1093  Totum hominem externi metitur imagine limi.
4.1094  Hoc melius. Nullos, nisi sanae mentis, Amicos
4.1095  Inuenies: socio quisquis tibi foedere iunctus
4.1096  Haeserit, haud fluxum formae vernantis honorem;
4.1097  Virtutem, mores, animum, te diliget ipsum.
4.1098   58. Turpibus

caelo suspirat in vno
4.1484  Anxius aeger amor. Nescit, mihi credite, nescit
4.1485  Quid Superûm domus alma, procul felicibus oris
4.1486  Plena sibi speranda putat qui gaudia: censet
4.1487  Aut aliam, nisi mortali quam lumine functis
4.1488  Inchoat aeterni Solis praesentia, vitam.
4.1489   78. O mihi fatali desponsa sub arbore coniux,
4.1490  O aeui melioris ades, Mors, pronuba. Turpi
4.1491  Te licet exesam

maxima, primus
5.152  Hic labor, et studium, Libitinae obtundere falcem,
5.153  Et, vitam quibus eripiat, suspenere mortem.
5.154  Mens adeo, brutum antêimus quo munere vulgus,
5.155  Nil super irato praestat, nisi degener vt sit
5.156  Hòc homini magis, et Brutis truculentior ipsis.
5.157  Ergo Alius (Pietas, Naturaque, parcite vati:
5.158  Impia, dira canam) ferrato pectine sulcos
5.159  Vndique sanguineos iterans

quos tibi dulcis
5.683  Nexus amicitiae coniungat, et arctior vsus:
5.684  Ingenio ne difficiles, neu naribus vncis,
5.685  Elatoque supercilio. Vitentur et, vltra
5.686  Queis Rectum calor, ac nusquam nisi tota voluntas,
5.687  Iurgarique vltro faciles, quosque anxia semper
5.688  His modò, iamque alijs ex vano concitat vmbris
5.689  Suspicio. Agrestes quìd moribus, aut cerebrosi

et causâ videas leuiore moueri.
5.708  Nil miseris non infestum, subitoque dolore
5.709  Turbandis validum. Quae corporis, haec eadem sors
5.710  Est animi. Solitos hyemem defendere tectis,
5.711  Nec caelum, nisi lene, pati, victumque diurnum
5.712  Delectu nimio, medicâque expendere lance,
5.713  Et seruare modum vitae, rerumque tenorem
5.714  Perpetuum, quaevis mox inclementior aura
5.715  Afficit, insuetus

haberi,
5.749  Vitandaeque velis speculum te fingere formae?
33  33. Quin potiùs, toto rationis pondere nixus,
5.751  Fige gradum contra. Pugnae breuis alea. Primo
5.752  Te nisi concursu violens deiecerit hostis;
5.753  Vicisti. Tumidos iamiam subsidere fluctus
5.754  Immanisque rogi, Mundumque haurire parantis
5.755  Nil gelidam praeter videas superesse fauillam.
5.756  Impetus

littore Quaestor, (a) (a) Vide eius Orat. pro Plancio.
5.1216  Haud aliam terras omnes, maria omnia circùm
5.1217  Crediderat, nisi de gesto sibi munere, famam
5.1218  Feruere. Puteolos igitur deuectus, amicis
5.1219  Plausibus ac titulis, queis obuia turba merentem
5.1220  Exciperet, laetas iamdudum arrexerat aures.
5.1221  Ecce autem

saeuo bellorum in puluere lectis
5.1290  Nil aequale putat palmis. Quid multa? Laboris
5.1291  Quisque sui pretio capitur, diuersa sequentes
5.1292  Negligit: vt proprio quantumvis munere claris
5.1293  Vix, nisi paucorum, quos vna ars iunxit eodem
5.1294  In stadio, curas liceat, plaususque mereri.
5.1295  At non Hi faciles riuali plaudere, seque
5.1296  Victos, quòd sociûm mirentur gesta, fateri.

vitam.
6.351  It, redit, aedificat, subuertit, vota retexit,
6.352  Alternat curas, nulli mage, quam sibi, discors:
6.353  Et semper coepisse piget, neque desinit vnquam
6.354  Incipere. Haud aliam ob causam, nisi rebus in ipsis
6.355  Quòd certam requiem, augurio delusus inani,
6.356  Constituit: quam cum generi Prudentia nostro
6.357  Sola ferat, nusquam inueniens, palantibus vsque

6.537  26. Heu steriles Veri! Tanquam non tempore quovis,
6.538  Ambiguos citra errores, pelagique tumultus,
6.539  Illa homini liceat statione quiescere: longo
6.540  Nec nisi circuitu Euthymiam comprendere detur,
6.541  Quam (votis adeo occurrit) voluisse, tenere est.
6.542  Sanius o quantò foret, anxietate, metuque
6.543  Depositis, facili confestim nubere Diuae:

ast opera haec, sudans seruiliter, vsque
6.604  Sub noctem roseae profert a limine lucis:
6.605  Nec tempestiuâ requie dispungere curas
6.606  Improbus, aut festis nouit cessare diebus:
6.607  Non nisi regales cum fallere Persicus heros
6.608  Quaereret hortensi curas, et taedia cultu.
6.609  Haud secus, instinctu assiduo cui pectora famae,
6.610  Famae, siue lucri spes irrequieta fatigat,
6.611  Vrgendis

iussit famulari saecla Ferarum.
6.929  Hoc liquidum iubar, hic caeli spirabilis haustus,
6.930  Tot variae rerum species, tot Commoda vitae,
6.931  Illius omnia se testantur munus. Amanti
6.932  Quid deerat, nisi tantorum vt suprema coronis
6.933  Ipse operum foret, atque suis se denique donis
6.934  Adderet? Hoc etiam non enarrabile munus
6.935  Apposuit: totumque homini, post omnia, sese
6.936  (Nulla quod ausa

6.940  44. Hinc adeo, nemo cum nos impensiùs illo
6.941  Alter amet; noua se ratio, manifestaque prodit,
6.942  Cur illo pariter iucundiùs alter amari
6.943  Nemo queat. Nam nec dulcis, nisi mutuus, ardor;
6.944  Nec, nisi Amatorem aethereum quo pectus anhelat,
6.945  Mutuus ex toto calor est. Da Thesea, da, quem
6.946  Eurialus Niso, Pyladi praeponat Orestes:
6.947  Quisquis erit, cum plura

illo
6.941  Alter amet; noua se ratio, manifestaque prodit,
6.942  Cur illo pariter iucundiùs alter amari
6.943  Nemo queat. Nam nec dulcis, nisi mutuus, ardor;
6.944  Nec, nisi Amatorem aethereum quo pectus anhelat,
6.945  Mutuus ex toto calor est. Da Thesea, da, quem
6.946  Eurialus Niso, Pyladi praeponat Orestes:
6.947  Quisquis erit, cum plura simul cogatur amare,

radians fulgoribus aether:
6.1131  Nec tellus non pulchra satu tam diuite florum,
6.1132  Florumque, et segetum. Quantò at tu pulchrior ipse,
6.1133  Diuini cuius tellus, mare, lucidus aether
6.1134  Nil nisi sunt vmbrae, nisi somnia vana decoris:
6.1135  Hòc tantùm formosa, tui quòd luminis instar
6.1136  Obijciunt, quòd tu, Pulcherrime, pictus in illis.
6.1137  Te mihi Sol radijs, vernis te prata colorant

aether:
6.1131  Nec tellus non pulchra satu tam diuite florum,
6.1132  Florumque, et segetum. Quantò at tu pulchrior ipse,
6.1133  Diuini cuius tellus, mare, lucidus aether
6.1134  Nil nisi sunt vmbrae, nisi somnia vana decoris:
6.1135  Hòc tantùm formosa, tui quòd luminis instar
6.1136  Obijciunt, quòd tu, Pulcherrime, pictus in illis.
6.1137  Te mihi Sol radijs, vernis te prata colorant
6.1138  Muneribus,

vulgi vecordiam, extra se suam emendicantis quietem: cum tamen pax solida in externis consistere, et donari à Fortunâ minimè possit. Affert huius Propositionis argumentum certissimum, et totâ Oratione confirmandum: quia nemo felix, integraeque compos laetitiae, nisi eximijs, et certis, suisque fruatur Bonis: quae vtraque conditio Fortunae muneribus, tum per se se exiguis, tum extra vtentis arbitrium positis, abest. Abesse primam probatur, ostenso, quàm

eas teneris saepe foetibus solent imprimere. Iamuero haec mentis peruersitas, fortuitos aduersùm se casus opinione suâ roborantis, nusquam manifestiùs elucet, quàm in solicito eorumdem absentium timore. Quid enim tunc externi vim infert? Quidue animum, nisi ipsemet animus, fodit? Reprehensio eorum stultitiae, qui vano, et inutili futurorum, immo et nunquam fortasse futurorum discriminum metu, omnem sibi praesentium Bonorum laetitiam, atque fructum corrumpunt, perpetuisque seipsos, ac penè tartareis cruciatibus

oppositum magis: primò, quia nullum afferunt euitandis Malis praesidium: quin ea potiùs anticipant, atque longiùs producunt. Deinde, quia plurima nobis obijciunt ficta, et nunquam euentura infortunia, non alium propterea relaturis improuidae formidinis fructum, nisi, vt inanium solicitâ expectatione Malorum verè tristes, ac miseri simus. Postremò, quia plus saepe cruciatùs ex Mali prouisi metu, quàm ex ipso Malo praesente percipimus: cum eo ingenio sit timor, vt et maiora veris concipiat, quae procul intuetur, Mala; et

Regi, amissam vxorem impotentiùs dolenti, proposuit. Neque quisquam obijciat, nonnullos reperiri, aduersi cuiuslibet casùs ignaros. Nam, vt verum id esse admittatur; et tam pauci huiusmodi occurrunt; vt inter prodigia potiùs, quàm exempla, mereantur referri; et, nisi mors matura prospexerit; corruptam ipsi quoque, nemini non paratis in longiori curriculo offensionibus, qua in praesentia superbiunt, felicitatem dolebunt. Probatur id plurium exemplis, quos, prosperrimo diu cursu prouectos, longior vita in extremum miseriarum

Vt planè ridiculum sit, tantas inter ruinas, vnius familiae excidium lugere. Solatia indignantibus, abesse sibi nominis, famaeque claritudinem, qua alios fulgere intuentur. Neque enim solida felicitas vllius indiget famae praesidio: nisi fortè minùs plenam Dei beatitatem fuisse arbitramur aeterno illo tempore, quo, ante rerum procreationem, vnus ipse suorum sibi decorum testis, externâ omni gloriâ penitùs caruit.

Sin nullum ob suum meritum, sed fortuiti cuiuspiam, externique causâ petulanti à vulgo irridentur; vanissima eiusmodi ludibria, vtpote à stultis profecta, facilè Sapienti erit, citra molestiam, transmittere. Quis enim aut insanire vulgum nesciat; aut insanorum conuicijs, nisi amens et ipse, commoueatur? Despiciendam igitur in ijs fatuitatem animi esse, qui nos ob corporis speciem despiciunt: cauendumque, ne, vanas stultorum irrisiones iniquiùs ferentes, iustam Sapientibus

tandem locorum, extra veram hominis Patriam sumus, adeoque exilij locum potiùs mutare, quàm in exilium eijci, possumus. Secundo, quia, si nihil demum est exulare, nisi à natali solo abesse; magna pars hominum sponte sibi exilium consciscit: cum, non modò plurimi à suis procul cunabulis vitae sibi deligant sedem; verùm et populi ipsi, natiuis valere sedibus iussis, in externas procul emigrarint colonias. Tertiò, quia

tristitiae occasionem praebere, à quibus cernatur, non ipsismet, quorum oculos fugiat. Neque commoueri eos debere vulgi contemptu et fastidio: quin potiùs gaudere, quòd nullos habituri eâ de causâ sint, nisi sapientes Amicos, quique se potius, quàm externam Sui diligant speciem. Solata Alijs, quos valetudinis imbecillitas angit. Si enim hoc vitium externis obeundis muneribus ineptiores facit; at nobiliora mentis ministeria non

illius saltem foeditatis nos pudor contineat, ne, praeter Decorum furiosè bacchantes, irrisui spectantibus simus. Tum haec pugnae ratio tenenda, vllo ne dicto, factoque irae indulgeamus. Nam illam sustinere, vicisse est, cum nihil aliud quàm impetus sit, adeoque, nisi statim deiecerit hominem; breui morâ languescat, per se seque deficiat. Neque solùm conandum, ne aliquid ex Irâ, sed etiam ne aliquid, ad quod Ira quoque incitare potest, tunc decernamus: cum vix hoc ab illo soleat distingui, licet secus in

habeat: quàm multa in ijs etiam, quos nouit, desideret, ac reprehendat. Alterum argumentum est, quia non multùm seu obseruare, seu mirari solemus, nisi eos, qui nostrâ in professione videntur excellere: his verò aemulatio iniquiores nos iudices facit. Vt profectò vix vlli Mortalium eximiam apud homines, partim incuriosos, si alieni sint; partim obtrectatores, si socij, laudis, atque famae celebritatem liceat referre:

Nam et supremus Author ad hanc secum necessitudinem ineundam vltro nos stimulat; et hominis animus ad eandem, suum velut ad fine, suauissimè rapitur. Quin etiam adeo necessarium quodammodò habet summi Boni amorem, vt illud, vel nesciens, in alijs quibuslibet rebus videatur appetere: cum nihil, nisi ratione Boni, appetat: Bonum verò quoduis, vnde creatae res appeti possunt, nihil sit aliud, quàm leuissima quaedam summi Boni adumbratio. Si igitur à rudibus ijs simulacris ad perfectissimum, aeternumque intuendum exemplar mens transeat; nihil

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report