Your search found 4084 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3079-3151:

multitudo continenda, Religionis cultus ritusque servandi, nonne in hanc tantorum Operum administratione erit eidem doctrinarum omnium cognitio comparanda, ut una divinarum atque humanarum rerum scientiam omnem complexa esse videatur? Quae quidem unde suppetere adjumenta ei possint, minime video, nisi eidem cum universa Philosophia maxima intercedat necessitudo, ut si illius conjunctione praesidioque careat, nulla profecto esse possit. Neque vero haec a me ita dicuntur, quasi non a Stoicorum opinione vehementer dissentiam, qui Sapientem solum Regem esse disputabant; neque cum qui intra

viderem eandem apud Veteres adeo invaluisse, ut quicumque bene gestae Reipublicae commendationem esset adeptus, idem in Sapientium numero collocaretur. Nam nec Solonis nec Lycurgi nec Numae neque aliorum hujusmodi Philosophiae pene Parentum atque Auctorum Sapientiae laudes tantopere enituissent, nisi tam praestanter Civitati praefuissent, ut sine summo doctrinae praesidio id consequi crederentur non potuisse. Cum vero ad nostram aetatem me referrem, multa quoque exempla occurebant, nostraque memoria multos esse Reges noveram, quorum singularis in Philosophiam amor praedicaretur.

Cum enim philosophari tibi mecum placuisset (quem Philosophum fortasse esse crederes, cum meum de Philosophia tibi librum obtulissem), tam gravibus verbis sententiisque tam apte et composite de obscuritate Naturae rerumque causis disserebas, ut nisi te magis aliae Principe Viro dignae extollerent atque efferrent Virtutes, inter illustriores aetatis hujusce Philosophos esse te censendum non ambigerem. Mirifice te audiens in opinione confirmabar mea, nemini magis quam publicas res administranti convenire Philosophiam. Hac igitur de causa

ita implicamur, eisque inhaeremus, ut erroribus corrupti optima Naturae semina hebescere sinamus ac paulatim obliterari, fit, ut, cum animum ad discendum adjungimus, id aegre a nobis ac cum labore fieri experiamur: proinde ea studia, queis alitur animus, cito fastidimus ac repudiamus, nisi suavitate aliqua noster hic levetur atque imminuatur labor. Quapropter probanda mihi videtur veterum Philosophorum ratio, qui in Academiis ac lyceis satis ornate eleganterque disserendo ad audiendum excitabant homines tum loci tum sermonis jucunditate. Hujusmodi instituto si stetissent ii, qui

enim crebrius videmus, quam ea, quae venuste atque eleganter mandantur litteris, in oculis omnium ac manibus esse? Quae vero ex eo genere tam libenter legimus audiamus atque ediscimus, quam quae carminibus scripta sunt? Quod qui fieret, nisi Poetae potissimum ex eorum artis instituto delectationem praeseferrent? Sed ut illorum asperum atque austerum docendi genus improbamus, ita horum quoque inanes illecebras ac rerum gravitate destitutam suavitatem reprehendimus. Cum enim sit tanta artis hujus celebritas, qui eam ad voluptatem

accepimus Parmenidem Xenophanem Empedoclem atque alios illius memoriae complures Philosophiam versibus conscripsisse. An vero putas Pythagoreos tam facile ac tam brevi tempore Philosophiam per omnem Italiam ac eam praecipue Italiae partem, quae Graecia Magna dicta est, divulgaturos fuisse, nisi hunc morem in his tractandis disciplinis ipsi potissimum tenuissent; quos traditum est adjecisse carminibus fides etiam atque cantus? Quae quidem praeclare eorum rationi convenire poterant, quippe qui ab Harmonia et numeris omnia repeterent. Verum horum omnium nulla pene monumenta ob

secutus sis ipse. Quem Musarum etiam minime studiosum non ad legendum trahant ea, quae ab ipso versibus sunt reddita? Cui non illa antiquioris sermonis urbanitas mire placeat? Ab Epicuro et ab Epicureis quae ante illum tradebantur, scimus propter incompositum dicendi genus non ab aliis fere, nisi qui ab eadem disciplina essent, legi solita: nunc eorumdem cognoscendorum cui non ea in dicendo venustas mirificam cupiditatem excitat? Verumtamen, quo magis hanc in illo praestantiam admiramur, accidit, ut eo molestius feramus tantam elegantiam tam absurdis sententiis adhibitam esse, et quae

potuit, excoluerunt? At nefas (opinor) putaverunt religiosi homines tentare atque scrutari Naturam; proinde experimentis omnino pepercerunt. In scholis potius detenti sunt, ut causas rerum, quas ignorarent, ipsi fingerent, et disputando ac disserendo Naturae opera intelligerent, quae mehercule, nisi manibus contrectentur atque usurpentur oculis, nunquam cognoscuntur. Accedebat ad haec Unius auctoritas, cui omnium animi obsequebantur. Erat hic velut positus Veri quaerendi finis, ut quae mens unius videre non potuisset, ea consequi jam se quisque desperaret. Proinde quid mirum, si effectum

de motu, cujus quantitatem semper in rebus servari probat. Naturae Leges quibus moventur corpora considerat: harum Primam ait esse. Corpus in illo semper statu, in quo semel positum sit, permanere, donec ab externa causa ab eo removeatur: Alteram, Corpus, dum movetur, recta linea moveri oportere, nisi occursu aliorum corporum deflectatur: Tertiam demum, Corpus, dum in alterum incidit, tantum motus illi impertiri, quantum de suo amittit. His praemissis a Vers. 418. ad Siderum cursus explicandos venit; eorum magnitudines primo considerat; deinde intervalla atque ornidem, quo inter

quaecumque patent, scrutamus avari,
23  Correptique ardore tui: nam quid sola terrae
24  Quid mare quid caelum quid demum sidera et ignes
25  Nos caperent, nisi sancta tui vestigia, per quae
26  Te cupide sequimur, quo inducis cumque, referrent?
27  Denique te propter nocturnis invigilamus
28  Pallentes libris, somnoque epulisque relictis

mensurasque
215  Demonstret rerum, longe a ratione ferere.
216  Nimirum sic est per foedera naturaï
217  Dispositum, ut rem quaeque suam gerat officiumque
218  Res bene, ut alterius, nisi prave, non metat arvum.
219  Judicio sensus absistant: caetera sume,
220  Quae sua quisque tibi dant ordine convenienti.

221   Et tamen usque adeo primis haesere

caeli regione locique
292  Aut lingua aut habitu aut diversas moribus esse,
293  Quantum inter sese de rebus mente videndis
294  Judicio pugnant; nunquam quod possit, opinor,
295  Esse, nisi omnino fallantur in inveniendis
296  Veri, quod quaerunt, rationibus, et procul errent.

297   His accedit; uti vario pro tempore vitae

496  Dicamus, tu fac subjungas nomen utrumque
497  Uno, quod Summum et Supremum diximus esse:
498  Nam, quod Supremum est et Summum, excellere debet
499  Longe alios supra, quod non nisi convenit Uni.
500  Tum, si plura forent paria haec, quae Summa vocamus,
501  Diversa inter se natura disque gregata,
502  Distarent aliquo; nam quod foret

501  Diversa inter se natura disque gregata,
502  Distarent aliquo; nam quod foret alterum, id alterum
503  Haud foret omnino: quare consistere neutrum
504  Sic posset Summum, quod non nisi convenit Uni.

505   Consimili ratione nequit de partibus ullis
506  Componi Summum: neque enim tune quaelibet harum
507  Summa foret; siquidem Summum est, ut diximus,

Pervenies, ut non infinitum usque relinquas:
573  Nam Summum est sine fine, sibi par denique semper.

574   Non alibi inquiras, quid sit Sapientia: nusquam
575  Illa, nisi in Summo est; quod, cum se noverit intra,
576  Omne quod est, novit: quare Sapientia summa est
577  Infinitaque Mens, hujus cui scena Profundi
578  Tota quidem paterit, quam vasta est quantaque tota.

683  Non igitur, quamvis mens omnia sentiat, omnis
684  Ipsa sibi causa est sensus: quare esse fatendum est
685  Quiddam extra, sensus quod concitet impellatque:
686  Quod porro extensum nisi sit, non possit, opinor,
687  Hac ratione animum pariter sensumque movere.
688  Corpora sunt igitur, quae nos extensa vocamus,
689  Et vere existunt in rebus, certaque constant.

veluti aetherio perfusi lumine campi
872  Aëris et vitrei fluctus maris et sola terrae
873  Non possent lucem e caelo servare receptam,
874  Usque novum nisi Sol largiri haud definat ignem;
875  Omnipotens ita quae primo dedit esse Voluntas
876  Rebus, perpetuo maneant ut deinde creatae,
877  Desinere haudquaquam semper res debet easdem,

945  Ut libet, aut triquetra aut quadrata rotundave ponas,
946  Plena foraminibus multis condensave; nunquam
947  Efficies, per se sit ut illa necesse moveri.
948  Non se igitur possunt, alio nisi mota, movere.
949  At porro causam hanc motus fateare necesse est
950  Esse Deum, quoniam non possent illa moveri
951  Diversis translata locis, nisi semper

alio nisi mota, movere.
949  At porro causam hanc motus fateare necesse est
950  Esse Deum, quoniam non possent illa moveri
951  Diversis translata locis, nisi semper ab illo
952  Diversis eadem illa locis sarvante creentur.
953  Quare cum peragi videamus cuncta movendo,
954  Omnis qui motus causa est, agat omnia, oportet.

semina rebus
1057  Praestat; vique sua foecundat, nutrit, et auget.
1058  Quorum qui nosset bene causas, esse pateret
1059  Naturam (quamquam maternum nomen adepta est)
1060  Nil nisi protelum causarum continuatum,
1061  Quae per se facere haud quidquam potuere, sed omnes
1062  A prima pendent Causa, quae singula per se
1063  Et movet, et facit, ut moveant; velut ipse catenam

vulgo disposta serantur,
1116  A vera ratione tamen sunt usque remota.
1117  Omnis enim Mundo, quaecumque inopina videtur
1118  Forte tibi res accidere, haud unquam quit oriri,
1119  Rem nisi praecedat sua causa; ideoque necesse est
1120  Nil temere exoriatur, et intereat; licet ipsi
1121  Nec quod principium quimus novisse sit ortus,
1122  Nec quae discidium pariat res, dissolüatque.

ne
1155  Infestet dolor aut aeternam cura quietem,
1156  Ac si, quod Summum est possit non omnia scire,
1157  Aut summam res ulla queat turbare quietem:
1158  Justitiamque nihil rentur, nisi nomen inane.
1159  Quod si justitia est, dicunt, si denique justus
1160  Rector agit Mundum, et nostra haec mortalia curat,
1161  Unde erit unde, adeo ut vivant impune Nocentes?

1192  Immortalem Animae naturam simplicis esse
1193  Nunc reddenda mihi est ratio: tu percipe dicta.

1194   E parti naturam Animae quacumque tuaris,
1195  Nil illam, nisi rem quae cogitat, esse videbis:
1196  Nec recipit Mens posse aliud consistere Mentem;
1197  Sive sit illa sciens etenim dubitansve volensve,
1198  Oderit, optet, amet, metuat quoque, gaudeat, atque

1265  Est modus, ast longe differre ab utroque fatendum.
1266  Hinc tibi perspicuum est, grajo qui nomine Mentem
1267  Harmoniam dicunt, procul usque per avia ferri
1268  Diversos: quid enim est habitus nisi corporis illa,
1269  Partium ubi inter se nexarum consonat ordo?
1270  At quocumque modo partes connectere pergas
1271  Corporeas, semper distare a Mente necesse est.

1311  Invenit haud unquam; qua pleno flumine manat,
1312  Attingit modice, et sitiens conviva recedit.
1313  Nec pariter felix valet esse, ubi tempore parvo
1314  Deficiet: quid enim felix, nisi constet in aevum?
1315  Indidit hoc etiam nobis Natura, velimus
1316  Semper ut aeterna per terram vivere fama.
1317  Nosne Deus semper naturaque luderet

1340  Audiat intus, uti, cum avulsa a corpore fatis
1341  Mens erit, aeternum tum debeat ipsa manere.
1342  Nec potuisset idem tacite omnibus insinuare
1343  Usque sibi concors Natura, errore nisi omni,
1344  Nimirum quod nos semper docet illa, careret.
1345  Scilicet emissas nervo stridente sagittas
1346  Unam si videas semper contingere ferro
1347  Omnes rem, dubio procul

constent,
1588  Non alia Pulchras poterit ratione vocare,
1589  Quam quod conveniant Formae, quam continet in se.
1590  Quid sit item Verum, cognosceret unde? nisi intus
1591  Secum ortam Veri speciem cohiberet, ut illa
1592  Notitias inter se jungat convenientes;
1593  Contra, quae nequeant bene consentire, resolvat.
1594  Omnia corporea

1648  Ut quod naturam est fortitum nobiliorem,
1649  Praesit, subsit item melioribus omne, quod infra est.
1650  Quapropter quoniam non tali lege creatam
1651  Dicere fas, quid jam superest, nisi solvere poenas,
1652  Dicendum, quas proinde aliquod scelus esse secutas
1653  Est opus? at nullum potuit scelus esse, nisi omni
1654  Parte recusârit sese illa, ut postulat aequum,

Quapropter quoniam non tali lege creatam
1651  Dicere fas, quid jam superest, nisi solvere poenas,
1652  Dicendum, quas proinde aliquod scelus esse secutas
1653  Est opus? at nullum potuit scelus esse, nisi omni
1654  Parte recusârit sese illa, ut postulat aequum,
1655  Subjicere Auctori: quae sic violaverat ergo
1656  Sanctas justitiae leges aeternaque jura,

et tolle calorem,
88  Atque alia e genere hoc, sine queis permulta videmus
89  Mutata haudquaquam natura corpora dici.
90  Quid demum lapide ex illo remanere fatendum?
91  Quid? nisi quod spatium est, metiri quod valeamus.
92  Et quia adhuc corpus compellimur esse fateri,
93  Propterea spatii natura et corporis una est.

94   Proinde videre licet non

325   Prima tibi ante alias esto lex; semper eadem
326  Corpoream naturam omnem ratione necesse est,
327  Qua semel extiterit, perstare; nec excidere illa
328  Per se unquam externis nisi causis victa valebit.
329  Proinde, quod immotum est, corpus fervabit eundem,
330  Sic poscit Natura, statum, immotumque manebit.
331  Ut nunquam per se queat incipere ire repente

est,
523  Esse Nothon; propriam neque enim de corpore lucem
524  Jactat, at objecto susceptam a Sole remittit.
525  Praeterea multae Lunaï in corpore quid sunt
526  Nigrantes maculae? nisi magnae corpus in ejus
527  Projectae hinc illinc umbrae: nam collibus illam
528  Extantem multis et montibus esse putandum est:
529  Proinde illam adversa Solis de parte necesse est

coruscant.
555  Corpora quandoquidem, quae circa vertier illos
556  Post referam, opposita Soli cum parte feruntur,
557  Amissa penitus conduntur luce; quod ulla
558  Non fieret ratione, nisi Astrum umbraret opaca
559  Mole sui, quare propria non luce coruscat.

560   Denique consimili cur non ratione putemus,
561  Quandoquidem solida est radiisque impervia

atque
726  Intermixta malis non sint bona, quae videantur
727  Esse novam caelo comitata secutaque lucem.
728  Praesertim cum, quod summa ratione creatum est
729  Numinis, esse nequit, nisi totius utilitatem
730  Propter Summaï, atque bono servarier ejus:
731  Namque suo prodest Toti pars, ipsaque partem
732  Pars aliam juvat, ut secum non dissonet Omne.

atque invia ferri
1395  Intervalla facit: quapropter viribus expers
1396  Esse Lapis, neque enim rapiet, videatur oportet;
1397  Cum labes nigro in ferro vitiumque sit omne.
1398  Quod nisi percaveas, toties experta licet te
1399  Fallet vis Lapidis, coramque rubescere coget
1400  Illusum Sociis quos visum haec mira vocâsti.
1401  Succina praeterea sunt et pellucida multa

1607  Quosque diu varius solertes reddidit usus,
1608  Quo vertunt se cumque, nova undique et undique mira
1609  Objiciantur, et humanae quae denique nunquam
1610  Inciderint menti, nisi cum per somnia ludit.
1611  Ergo in Natura spectatum admittimur ipsi,
1612  Idque agere, ut taciti servemus singula, oportet,
1613  Docta suas peragat Ratio tum denique partes.

brumae
1648  Calfacere extremos digitos palmasque rigentes;
1649  Illa suemus item ceram mollire tenacem.
1650  At quia non alio quimus dignoscere pacto
1651  Res calidas, nostri nisi tactu corporis uno;
1652  Si commotus erit plus nostro in corpore sanguis,
1653  Unde calor nobis oritur, quam motae Elemento
1654  Particulae a primo sint, quam contingimus, undae;

producitur igne
1696  Virga; eadem, cum frigida fit, contractior exit.
1697  Nam contra opposita frigus ratione coarctat
1698  Multas res: quid enim est frigus, nisi particularum
1699  Pigra quies, perturbatis seu motibus obstans
1700  Motus? quapropter glacies est frigida, itemque
1701  Frigida marmora sunt, quoniam non intus aguntur

1800  Intus quam spatium sese in minus illa coarctet.
1801  Nec mirum, quoniam partes se flectere possunt
1802  Undique, qua locus est, vixque ullum proinde relinquunt
1803  Inter se spatium, nisi qua pervadere possit
1804  Aether, quem non est excludere viribus ullis.
1805  Possumus hinc varios vario de corpore succos
1806  Exprimere, et medicos aliosque educere in usus.

illum
1861  Ut servent, vel sola, statum, pugnentque repelli;
1862  Materiae quoniam est omni vis insita quaedam,
1863  Qua semel extiterit ratione, ut perstet eadem,
1864  Victa nisi externis causis, ut diximus ante.
1865  In punctis et quo tanguntur pluribus aptae
1866  Inter se partes, hoc corpus durius extat,
1867  Ut validos ictus

suave est.
10  Idem ubi sed nudo scopuli stans vertice flexit
11  Mentem oculosque viaї aliam, qua restat eundum,
12  In partem; quidquam neque ab illa parte videnti
13  Objectum est, nisi caelum atque illa patentia ponti
14  Aequora, proin subiit quoque, quantum in fluctibus illis
15  Restet adhuc luctandum, et quae superanda laborum;
16  Incipit aspectu paulum languescere tali

est.
137  Non minus id fieri reputes, pars altera vitri
138  Si sit crassa magis, gracilis magis altera contra;
139  Namque aeque Liquor altus eisdem viribus uni
140  Insistit fundo; nisi sit tubus alter, inanis
141  Qua patet, exigui subtilis more capilli,
142  Unde Capillaris trahit a re nomen; ab illa
143  Nam tum parte quidem suspenditur altior Unda;
144  Sive

de se
531  Multa palam effundunt, at contra nulla receptant,
532  Debent imminui paulatim, arctareque ripas,
533  Denique siccato sine aqua consistere fundo;
534  Excipiant Fluvios nisi subter, et usque recentes
535  Suppeditentur aquae, supera quas reddere possint.
536  Postremo excipiunt venientia Flumina multi,
537  Et simul emittunt extra; velut esse Lemanum

uti se tollere longe
597  Non valeat, terrae sed valles integat imas,
598  Insideatque casis, et agrestia culmina inumbret,
599  Fit Nebula; a tenui quae non distare videtur
600  Nube, nisi in superis haec quod suspenditur auris
601  Altior ac levior: contra depressior illa
602  Obnubis nigro terram velamine inhaerens.
603  Per brumam idcirco Nebulae plerumque coortae

771  Materiaeque vias constringit proinde meanti:
772  Protinus obstructum sibi iter connititur illa
773  Latius efficere, et clausos aperire meatus;
774  Quod facere haud certe possit, nisi prorsus eburnae
775  Compressum attollat subito latus illa pilaї,
776  Compellatque suae reddi, velut ante, figurae.
777  Hac ratione etiam, adducto cum tendere nervo,
778  Et prope

in nubes ire sagittam.
786  Praeterea horarum numerum noctuque diuque
787  Quae notat, in parva quid tales pyxide motus
788  Efficit, atque rotas varios quid volvit in orbes?
789  Quid? nisi, quae clausa est intus, lamella rigenti
790  E chalybe, in gyros iterumque iterumque voluta
791  Circum multiplices iterumque iterumque plicata:
792  Pugnat enim contra dum evolvier, exque plicari

1035  Vicinae partes densaeque gravesque, necesse est,
1036  Qua via facta, fluant, aliaeque aliaeque sequantur
1037  Continuae ad Solis radios, vacuataque librent.
1038  Propterea Ventus nihil est, nisi percitus aër
1039  Atque fluens partemque a Sole impulsus in unam.
1040  Denique Sol aliis alia ratione videtur
1041  Efficere hunc Ventum, Zonae qui temperat aestus.
1042  Nam

1070  Undique qui variis oriuntur partibus orbis?
1071  Inter eos tamen, et Ventum, qui frigore Zonam
1072  Temperat ardentem, quidquam discriminis esse
1073  Novimus haud aliud, nisi quod, quae causa perennem
1074  Hunc facit, haec alios eadem nunc murmura flantes
1075  Edere dat, sonitum nunc et consopit eorum;
1076  Haud secus ac eadem dat causa perennibus undis

attollere fluctus;
1201  Concutere, et vulsis altas insternare late
1202  Arboribus silvas: ita magno turbine saevit.
1203  Atque ea non alia fieri ratione videtur
1204  Tempestas; nisi quod densatae desuper extant
1205  Quae nubes, celeri descendunt pondere deorsum
1206  Protinus imbre graves, constrictumque aëra magnis
1207  Viribus huc illuc impellunt: ille repente

cordisque globum sensusque creare;
79  Omnia cum certa ratione atque ordine certo?
80  Ullo praeterea putri de corpore nunquam
81  Aspicies subito prognatos fervere vermes
82  Exortu; nisi quod susceptum alicunde sit horum
83  Semen, vel parvis tum forte Volantibus illic
84  Ejectum, liquidas delatum sive per auras
85  Aëris, aërias nam tenuia multa per auras

firmantur ab aevo;
231  Denique durescunt senio, longeque tenaces
232  Et rigidi restant; quapropter mollior aetas
233  Effigies rerum facili ratione receptat;
234  Et facili pariter, nisi tum vapor egerit aurae
235  Altius impressas, jactura amititt easdem;
236  Excepit porro cum quae simulacra Virûm mens,
237  Firma diu perstant, fibrisque

570  Quare hunc, si quis inest errorem haud possumus unquam
571  Detegere, aut ullis manifestum reddere verbis:
572  Quandoquidem rerum de mole haud judicat ulla
573  Mens ratione, aliis referens nisi rebus, ut illas
574  Majores dicat collatis sive minores
575  Sive pares; neque sic referendo fallimur hilum.
576  Denique non Sensus nobis largita

1535  Membranae, et species variarum ibi pingere rerum.
1536  Proinde Senes longe positas res atque remotas
1537  Clarius aspiciunt; propiusque admota tueri
1538  Corpora vix possunt, geminis nisi lumina vitris,
1539  Convexa hinc atque hinc facies quorum utraque, obarment.
1540  Ut faciunt: quoniam transmissae lumina lucis
1541  Colligere incipiunt ea vitri septa, priusquam

pacto.
1760  Cum quid conspicimus nimirum, vertimus ambas
1761  Sic acies illuc, ut, ab his prodire repente
1762  Si qua putes recta radiorum lumina fingens,
1763  Non haec conveniant, nisi punctis corporis isdem;
1764  Atque ita propterea corpus Mens concipit unum.
1765  Non aliter, quam si dextrae laevaeque duobus
1766  Conjunctis tangas digitis

2005  Plurima praeteream; nos intra funeris, eheu!
2006  Quot causae latitant? utinam numerare queamus:
2007  Nam mala, quae nostrum valeant dissolvere corpus,
2008  Non possunt numero constare, nisi innumerali.
2009  Undique aperta patet via Mortis, et undique lethum
2010  Imminet, ut merito mortalia saecla feramur
2011  Esse Homines, diras tot nostro in corpore pestes

recedat,
47  Jam supera ostendi tibi primo in carmine, totamque
48  Hanc rerum Summam, quam vasta est quantaque, totam
49  Eductam e nihilo divina a Mente probavi,
50  Quid superest? nisi, non temere et non forte creatos
51  Cum videas Homines summa at ratione, putare
52  Certum directos in Finem hos esse Bonumque,
53  Scilicet extremum in Finem, ad quem cuncta referri

103  Proinde putant finem cunctorum hoc esse malorum.
104  Nil faciunt Homines in vita denique, quidquid
105  Illud sit, fieri quod ab his tueare, vel in te
106  Experiare, Boni nisi summi propter amorem.
107  Aspice dentatam, quae signat tempora, molem,
108  Quam variis varii volantur motibus orbes
109  Intus, et excurrant varia regione, rotarum:
110  Et tamen

112  Sic quoque multa gerunt Homines, variisque moventur
113  Rebus, at ex una tamen omnia origine pendent,
114  Quod sibi quisque Bonum summum velit, appetat unum.
115  Summum deinde Bonum nil novimus esse, nisi illud,
116  Quod bene cum teneas, aliud non amplius optes:
117  Omnia quandoquidem, quae sunt bona, continet unum
118  In sese; siquidem si quidquam forte bonorum
119  Deficeret,

eorum, haud indiga rerum
415  Non foret. Ergo Boni simplex natura videtur
416  Unaque. Quis tanto, Superi, nos munere donet,
417  Ut nihil optandum jam plenis deinde supersit?
418  Quis? nisi, quod Summum est quod Simplex denique et Unũ.
419  Nil aliud porro Simplex Summumque, nisi ingens
420  Numinis, ut docui, Natura est. Ergo necesse est
421  Esse Deum nobis summum Finemque Bonumque.

416  Unaque. Quis tanto, Superi, nos munere donet,
417  Ut nihil optandum jam plenis deinde supersit?
418  Quis? nisi, quod Summum est quod Simplex denique et Unũ.
419  Nil aliud porro Simplex Summumque, nisi ingens
420  Numinis, ut docui, Natura est. Ergo necesse est
421  Esse Deum nobis summum Finemque Bonumque.
422  Praeterea quidquid finitum est, quamlibet amplum,
423  Nostra

cogere flecti,
499  Si tamen ipsa libens non cedat, at usque repugnet.
500  Haec est, quam nostro sentimus corpore legem
501  Saepe reluctantem supremae legibus aequis
502  Reginae, nisi cum victam se dedidit ultro.
503  Praeterea per se faciet nihil ipsa Voluntas,
504  Rem nisi, quam facit, et finem Mens noscat agendi,
505  Et quae circumstant, et in id quoque sponte feratur.

nostro sentimus corpore legem
501  Saepe reluctantem supremae legibus aequis
502  Reginae, nisi cum victam se dedidit ultro.
503  Praeterea per se faciet nihil ipsa Voluntas,
504  Rem nisi, quam facit, et finem Mens noscat agendi,
505  Et quae circumstant, et in id quoque sponte feratur.
506  Quapropter Vis est atque ipsa Inscitia rerum,
507  Qua saepe a nobis nolentibus invitisque

580  Ordinis aeterni Ratio, et suprema Voluntas,
581  Edita qua constant Jura immutabilis Aequi.
582  Hinc oritur, Legem Naturae quam perhibemus;
583  Quae nihil est aliud porro, nisi Rivus ab illo
584  Fonte fluens, nostramque illabens amne superno
585  Desuper in Mentem, quo sparsa rigataque novit
586  Protinus, aeternus legis quid postulet Ordo,
587  Quid

605  Dirigat: hinc (siquidem fieri non posse fatemur,
606  Ut plus ille, magis quod amabile, nolit amari)
607  Condere non nostram potuisset, quae sit amori
608  Apta, Voluntatem; nisi tum vertisset eandem
609  Ad sese, summeque Bonum jussisset amari,
610  Quod summum est; aliter rerum confunditur ordo.
611  Et quis enim est adeo a vera

611  Et quis enim est adeo a vera ratione repulsus,
612  Truncus uti et stolido constans e marmore moles,
613  Protinus ut sese non intra sentiat ipsam
614  Nil aliud sibi Naturam clamare, nisi unum
615  Esse Bonum summe, quod summum est, semper amandum
616  Atque ut perpetuo sine cordis vivere motu
617  Non valet humanum corpus; sine amore Voluntas
618  Sic non esse

905  Motus Laetitiae procul aufer, et aufer Amoris
906  Atque Odii, pariterque Metum pariterque Dolorem
907  Spemque Iramque, genus quaeque hoc sunt, caetera tolle;
908  Quid jam ultra, stolidi nisi pondus inutile trunci, es?
909  Tune auferre paras, quo pectora providus Auctor
910  Armavit, fugiant ut noxia, proque sequantur,
911  Quae bona sunt, seseque malis defendere possint?

1061  Exulat illa eadem procul, aut sopita quiescit.
1062  Ne tamen et semper fugiendo vincere speres;
1063  Scilicet in nostro latet hostis corpore, non est
1064  Quem fugere infestum, nisi tute tibi obvius obstes:
1065  Non facile est siquidem sedare, vel omnia tentes,
1066  Magnos, cum libuit, motus: namque impete tanto
1067  Concitat interdum sese cruor, atque vapores

neget ex aliis, quae jam sunt, quaeque fuere,
1232   Conijicere, atque ita res acri praevertere mente,
1233  Propterea ut possis ratione educere multa,
1234  Quid fieri nequeat nisi prave, quidve probandum.
1235  Multus at hic rerum variusque requiritur usus;
1236  Et nisi non longis tandem venit usus ab annis.
1237  Non animos igitur Juvenum facere ulla sagaces

praevertere mente,
1233  Propterea ut possis ratione educere multa,
1234  Quid fieri nequeat nisi prave, quidve probandum.
1235  Multus at hic rerum variusque requiritur usus;
1236  Et nisi non longis tandem venit usus ab annis.
1237  Non animos igitur Juvenum facere ulla sagaces
1238  Gestarum poterit brevis experientia rerum.
1239  Haud tamen hac illi prorsus Virtute carerent,

1358  Foedera privatam ut rumpantur ob utilitatem.
1359  Hujus quapropter si quis non servat utramque
1360  Justitiae partem, jus laedit protinus, aequam
1361  Et violat legem; Ratio nisi suadeat ipsa
1362  Praescripto rigidae tum forte recedere legis;
1363  Nempe infinitis quoniam, quaecumque geruntur,
1364  Res variare queunt rationibus, et tamen omnes
1365  Lex

1460  Ipse bonas voluit Genitor ductare per artes;
1461  Et sacros mecum latices Permessidos undae,
1462  Naturae sibi nota et mecum limina adibat.
1463  Nunc vero de me quid poscit uterque? nisi una
1464  Ut pro tam magnis referatur gratia rebus;
1465  Scilicet ut possint laetarier ubere fructu
1466  Non curas caruisse suas, tantosque labores
1467  Incassum haud cecidisse.

aequo
1611  Solvatur; nec item reparentur noxia multo
1612  Damna illata malo: tu caetera de genere horum
1613  Adjice, quae longum mihi sit, si dicere coner.
1614  At non Justus eris, nisi certa pectus obarmes
1615  Atque animum Virtute, queat quae reddere Fortem;
1616  Quandoquidem superanda manent tot dura laborum,
1617  Totque pericula sunt tot magna incommoda vulgo,

sistere sanus
1868  Quisque via, atque illac firmo contendere gressu.
1869  Corpora nam veluti quae longe avecta tuemur,
1870  Sint ea quantumvis immania, non nisi parvam
1871  Pertenuemque sui possunt formare figuram,
1872  Ni magis accedas; ita Menti haud magna videri,
1873  Quae constant aeterna, solent, disjuncta quod illa
1874  Credimus:

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report