Your search found 24234 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 15193-15209:

ipsius caeli sublimitas dedignetur. Hac ego de re in hoc amplissimo orbis terrae consilio verba facturus rudis et indisertus Orator, tremerem animo vehementer, et commoverer, si parem susceptae causae magnitudini desiderari orationem, et facundiam crederem; nec potius traditae cuidam a majoribus consuetudini utcunque mihi parendum esse viderem. Satis enim intelligo, ea Vos mente, eoque consilio huc advenisse: adeo intentos in commune bonum, adeo flagrantes in Dei, et Ecclesiae charitate animos attulisse: tanta denique sapientia, et rerum usu esse praeditos; ut nullus sit

et rerum usu esse praeditos; ut nullus sit reliquus locus disputationi, quae Vos officii vestri rationis admoneat. Satis itaque mihi erit, si sanctissimum propositum Vestrum, si egregiam Reipublicae in his Comitiis bene gerendae voluntatem, vel leviter adumbrare contingat; ut in iis, quae a me dicentur, quasi quodam in speculo, Vos ipsos paulum; Vestrorumque sensuum, et cogitationum imaginem contemplemini. Quo ego libentius, et pleniore bonae spei cum animo in hoc argumento mihi versandum esse video; Vix enim periculum est, ne sanctus, ne innocens, ne ipsi illi, a quo

quae a me dicentur, quasi quodam in speculo, Vos ipsos paulum; Vestrorumque sensuum, et cogitationum imaginem contemplemini. Quo ego libentius, et pleniore bonae spei cum animo in hoc argumento mihi versandum esse video; Vix enim periculum est, ne sanctus, ne innocens, ne ipsi illi, a quo proximus est futurus, quam simillimus prodeat ex isto coetu, quem sagacissima superiorum Pontificum in spectandis hominibus diligentia, accersendo quidquid usquam egregium est, ex omni pene lingua, et populo, et natione conflavit. Quem adeo una cum Principe Apostolorum genus electum, et

est, ex omni pene lingua, et populo, et natione conflavit. Quem adeo una cum Principe Apostolorum genus electum, et regale Sacerdotium multo ego justius appellavero, quam ille Regis olim Epirotae Legatus veteres Romanos Senatores Reges appellaverat. Nec vero haec a me colligendae Vestrae benevolentiae gratia, quam maximi facio, dici putate, aut quo magis amplissima Vestra dignitate delectari Vos velim; sed ut uberrimam recte statuendi materiem, in qua versamini, Vobis ostendam; eoque minore venia dignum, si quod hic intervenerit, peccatum futurum sciatis:

est, ut Romanis in fastis Viros sua quemque memoria maximos, ac sapientissimos haberemus, qui Summi Pontifices, iidemque summi mortalium, non dignitate magis, ac titulis essent, quam meritis, et virtute. Quod unum ad certam, et absolutam magnorum imperiorum felicitatem satis esse, non est, quod a Platone doceamini, qui tales reliquos cives solere esse ait, quales essent Principes Civitatum; multo namque vetustiorem, locupletioremque hujus veritatis auctorem Spiritum Sanctum habetis, et respondentia divinis ejus oraculis experimenta non dubia, praesertim ex Annalibus Ecclesiae petita:

latissimum amplissimumque, licet quis illam minima sui parte, hoc est humanis opibus, ac magnitudine metiatur. Nulli parcere labori, nullum non adire discrimen, certum, ac statutum Vobis esse, persuasum habeo: ut quam speciosam hac parte, ornatamque Domini Sponsam a majoribus accepistis, eodem cultu et majestate praestantem, posteritati tradatis; ac ne de spiritu quidem ipso ac sanguine, tam praeclaram in causam, si res poscat, profundendo, dubitare. Satis id, superque declarat, vel honos iste Purpurae, quam Vos nequaquam ad inanem luxus ostentationem, aut

Vestro, re omnium docilissima, cui viriliter imperetis; ut, quod optimum esse factu nemo Vestrum ignorat, faciendum sine dubitatione statuatis: quod quidem non solum Ecclesiae, cui debetis omnia, sed etiam Vobis ipsis salutare, et frugiferum experiemini. Quam ob rem non hic ego, quod a plerisque ex hoc loco dicentibus saepe auditum est, illud a Vobis magnopere contendam ЕЕ. PP. ne in hac deliberatione quicquam humanae gratiae tribuatis; ne, quid privatim cujusque Vestrum intersit, cogitandum, et ponderandum arbitremini. Facile intelligo, utcunque magna, et excellens ista sit

quod optimum esse factu nemo Vestrum ignorat, faciendum sine dubitatione statuatis: quod quidem non solum Ecclesiae, cui debetis omnia, sed etiam Vobis ipsis salutare, et frugiferum experiemini. Quam ob rem non hic ego, quod a plerisque ex hoc loco dicentibus saepe auditum est, illud a Vobis magnopere contendam ЕЕ. PP. ne in hac deliberatione quicquam humanae gratiae tribuatis; ne, quid privatim cujusque Vestrum intersit, cogitandum, et ponderandum arbitremini. Facile intelligo, utcunque magna, et excellens ista sit Vestra dignitas, homines tandem esse Vos, et hominum officia

aestimatores de servitii conditione deligenda consilia agitantur, summam deliberationis in eo maxime verti, ut nos jugo quam fieri potest levissimo, et justissimo oneremus; quod ita demum eveniet, si dominum nobis sapientia quam praestantissimum adoptabimus, cujus propterea potestati subjecti, a libertate, pulcherrimo animi humani bono, quando ea necessario carendum est, minimum distabimus. Quid quod ut quisque prudentissimus est, ita maxime aliorum prudentium consiliis gaudet? Quam ego laudem in viro summi fastigii super omnes alias necessariam esse statuo; ut

Jam vero summi omnium beneficii, quo Vestris suffragiis extollendum afficere paratis, nec intelligens esse poterit, nec memor esse volet, nisi vir fortis, et moderatus, et sapiens. Virtus enim grati animi, more nobilium quarundam stirpium, glebae sterilioris impatientium, ingeniis optime a natura factis, et egregie a bonis artibus institutis unice laetatur; et nisi multarum praeterea virtutum comitatu stipata sit, facile emoritur, et exarescit. Quanto enim robore mentis, quanta indole virtutis opus est, ne in summa, amplissimaque fortuna collocati ad illa vulgo jactata sese

beneficii, quo Vestris suffragiis extollendum afficere paratis, nec intelligens esse poterit, nec memor esse volet, nisi vir fortis, et moderatus, et sapiens. Virtus enim grati animi, more nobilium quarundam stirpium, glebae sterilioris impatientium, ingeniis optime a natura factis, et egregie a bonis artibus institutis unice laetatur; et nisi multarum praeterea virtutum comitatu stipata sit, facile emoritur, et exarescit. Quanto enim robore mentis, quanta indole virtutis opus est, ne in summa, amplissimaque fortuna collocati ad illa vulgo jactata sese demittant, aversandi magnorum

Neque tamen de Ecclesia, qua regnum terrenum et caducum est, ita sollicitos esse nos oportet, ut ejusdem obliti videamur, qua parte caelestem illam, et immortalem esse, credimus. Haec militans in hac vita, et adversus invisibiles hostes continenter in acie consistens, Imperatorem, ac Ducem a Vobis magnis rebus gerendis idoneum flagitat. Hujus, quaeso, necessitates, ac tempora Vobiscum expendite, et, quem animum erga se, quae consilia a Vobis hoc tempore desideret, pro Vestra sapientia ac pietate statuite. Haeret adhuc impressum religioni superiore saeculo gravissimum in

illam, et immortalem esse, credimus. Haec militans in hac vita, et adversus invisibiles hostes continenter in acie consistens, Imperatorem, ac Ducem a Vobis magnis rebus gerendis idoneum flagitat. Hujus, quaeso, necessitates, ac tempora Vobiscum expendite, et, quem animum erga se, quae consilia a Vobis hoc tempore desideret, pro Vestra sapientia ac pietate statuite. Haeret adhuc impressum religioni superiore saeculo gravissimum in Germania vulnus, quod florentissimae illi nationi, multisque praeterea illa pestilentia contactis exitio fuit. Quod quidem vulnus, quanquam crudum

populi Christiani virtuti, barbarica ulterius illudat ignavia, cujus non intellectum ad hoc tempus arcanum, recenti hoc experimento manifesto deprehendimus: et tandem aliquando desinamus, pacem ab illo et securitatem ingentium Regnorum concessione redimere. De his omnibus, quae cursim a me commemorata sunt, et omnino de summa Reipublicae Christianae deliberare cummaxime Vos putate PP.EE. cum de eligendo Pontifice Maximo deliberatis. Satis recte, et terrenis Ecclesiae commodis, et saluti religionis, et otio publico, et securitati Regnorum consulueritis, si recta hoc uno in

Qui adepto summo inter homines magistratu, nequaquam adeo in sublime provectum se putet, ut multum adhuc viae sibi reliquum esse non intelligat ad sui fastigii magnitudinem virtute et meritis adaequandam: qui fructum accepti honoris non in otiosa potestatis usurpatione, et remissione a laboribus; sed in curis, sed in vigiliis, et felici magnorum inde consiliorum successu positum arbitretur. Talis demum erit, (ut uno verbo complectar omnia) quem spectata prae caeteris erga Deum charitas commendet; quam unam, satis dignum pretium hujus honoris et loci, constituisse

committere, ut plus vidisse, et exploratius judicasse de Vestris ingeniis dicantur, quibus perdita, quam quibus salva, et florente Ecclesia Catholica opus est. Date hunc incredibilem hostibus fidei moerorem, qui nihil sani, nihil integri, nihil ex usu Reipublicae Christianae proficisci posse a Vobis, impudentissime mentiuntur: nec sustinete, ut conceptam ab omnibus bonis de Vestra singulari virtute, et sapientia spem fefellisse videamini. Denique in hac deliberatione, omnium maxima atque gravissima, ita mentem, et consilia Vestra gubernate; ut exacturis quandoque hujus

qui nihil sani, nihil integri, nihil ex usu Reipublicae Christianae proficisci posse a Vobis, impudentissime mentiuntur: nec sustinete, ut conceptam ab omnibus bonis de Vestra singulari virtute, et sapientia spem fefellisse videamini. Denique in hac deliberatione, omnium maxima atque gravissima, ita mentem, et consilia Vestra gubernate; ut exacturis quandoque hujus Vestri facti a Vobis rationem hominibus, audacter, et sine trepidatione possitis usurpare solemnes illas coetus Apostolici voces: Ita Visum Est Spiritui Sancto, Et Nobis.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report