Your search found 24234 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 20837-20967:

quae certe magna est; vel ipsa molestia, gravis profecto, in alienis semper insistendi vestigiis, decursu temporis ab hoc scriptionis genere avocavit, factum est, ut homines nec ingenio florentes nec satis litteris perpoliti hanc sibi arrogarint provinciam, eamque laudem, quae hinc olim a doctis tantum viris ingenioque abundantibus petebatur, male vertendo corruperint omnem atque foedaverint. Quicumque enim poterat quidpiam a se ipso excogitatum proferre, malebat auctor, quam interpres haberi; qui vero per se ipse nihil valebat, aliena potius corrumpere amabat, quam omnino

genere avocavit, factum est, ut homines nec ingenio florentes nec satis litteris perpoliti hanc sibi arrogarint provinciam, eamque laudem, quae hinc olim a doctis tantum viris ingenioque abundantibus petebatur, male vertendo corruperint omnem atque foedaverint. Quicumque enim poterat quidpiam a se ipso excogitatum proferre, malebat auctor, quam interpres haberi; qui vero per se ipse nihil valebat, aliena potius corrumpere amabat, quam omnino quiescere. Quamobrem etiam inter sapientes exorta est dissensio magna de toto hoc genere interpretandi. Etenim alii putant, exstingui omnem in

tum praeclarissime Raymundus Cunichius vir doctissimus mihique familiarissimus. Et quoniam tu, amice lector, anno proxime elapso latinam ab eo Homeri Iliadem habuisti editam, tantaque felicitate perfectam, ut nata in Latio, non inserta videatur; Odysseam nunc habe latinis itidem versibus a me expressam, eaque, qua potui tanti viri et exemplo et aemulatione incensus, diligentia perpolitam. Utrumque certe dignum est opus, quod multorum cura et explicetur et convertatur. Ac si in Iliade singularem quamdam magniloquentiam et divinam granditatem es admiratus; magnam atque incredibilem

arte maxima, ne cuiquam in mentem veniret, priores Aeneidis libros propterea languidiores ac prope senium redolentes judicare, quod non obstreperent tubarum armorumque sono. Noverat enim omnem poëtae vim atque adeo laudem in eo sitam esse, ut quamque rem convenienter tractet; id qui fuerit a principio ad finem usque assequutus, illum egregie muneri officioque suo satisfecisse. Quamobrem dicant per me licet cum Longino fastidiosiores quidam ac morosiores poëtarum judices, quidquid ipsis collibuerit: nullius erit apud me auctoritas tanta, ut quod ego videam poëma omni semper

etiam feremus arrogantiam? arrogantiamne dicam an impudentiam singularem? Tu ut Horatium illum Flaccum, quem et quantum poëtam, sancte Juppiter ac Minerva! non probes; tu ut illius versus reprehendas, tu ut respuas? At ego nihil istorum; et qui hosce versus ex libro XII. de Sirenarum cantu a M. Tullio ita conversos:
... Nemo haec transvectus caerula navi est,
Quin prius adstiterit vocum dulcedine captus;
Post variis avido

numine vexit,
Omniaque e latis rerum vestigia terris etc. ex ejus libro V. De Finibus vel furari vel rapere non dubitavi, ut me alienis, tamquam illa vetus cornicula, coloribus ornarem; multo minus duos versiculos a tanto poëta mutuos accipere dubitassem. Dicam clarius: illos ego versus et vehementer probo, et omni laude ac commendatione dignos existimo; tamen justa caussa est, cur illorum mihi usum interdixerim. Quid enim, rogo, tum agebat Horatius? Objurgabat nempe ineptum quemdam scriptorem Cyclicum, qui

πολλὰ πλάγχθη , quae plurimum ad commiserationem valent, omnino praetermissa sunt? Mitto ea, Captae post tempora Trojae ; ubi quamquam Homerus rei bene gestae potissimam Ulyssi laudem videatur tribuere; non tamen nescio posse subaudiri a se captae aut aliquid aliud hujusmodi, quemadmodum et ego ipse in mea versione subaudiri volo sibi; dixi enim: post eruta Trojae Pergama . Cur ista quaeso omnia, quae incurrunt in oculos, si non peccata ac vitia, certe non laudanda maxime et probanda

minutius ac fortasse plus aequo religiosius persequentem quum videris, nolim ex eorum secta atque haeresi me esse arbitrere, qui nefas atque scelus continuo clamant commissum esse ab interprete, si unam tantum litterulam mutet, si relinquat voculam, si apicem detorqueat. Apage istas nugas, quae a semidocto aliquo Graeculo et vocularum quasi venatore fortasse possunt laudari; ab hominibus cordatis vereque sapientibus magnopere vituperantur, quaeque optimarum suavissimarumque rerum non ornamenta, sed pestis quaedam acerbissima ac venenum esse dicendae sunt. An, ut alios omittam, illum

me nullam umquam fugisse limae molestiam, versus omnes et multa die et multa coërcuisse litura, atque adeo eruditorum amicorum arbitrio non tantum decies, sed centies etiam, si opus erat, castigavisse. Interpretes plerosque consului, Eustathium vidi et Strabonem: in primis latina ne discreparent a graecis summopere cavi; ubi potui, non vim tantum verborum, quod M. Tullius se fecisse dicebat, sed ipsum paene numerum atque speciem reddidi; genus certe ubique, opinor: breviter brevia, gravia graviter, leniter lenia dixi; omnia denique, ut erant poëtica, poëtice conatus sum exprimere. Addam

hac de re tuum erit aliorumque judicium, quod fieri velim potissimum ex illorum comparatione, qui hoc eodem in stadio sese exercuerunt, id est latinis versibus sunt Odysseam interpretati. Habes, quod sciam, nonum decimum undecimum duodecimumque Odysseae librum latino carmine elegiaco redditum a Joanne Prassino; habes octo priores libros a Francisco Florido Sabino latinis item versibus conversos; habes denique integram Homeri Odysseam latine heroico carmine redditam a Simone Lemnio Rheto, dicatamque ab eodem Francorum regi potentissimo Henrico II. Horum duos primos mittamus oportet, et

quod fieri velim potissimum ex illorum comparatione, qui hoc eodem in stadio sese exercuerunt, id est latinis versibus sunt Odysseam interpretati. Habes, quod sciam, nonum decimum undecimum duodecimumque Odysseae librum latino carmine elegiaco redditum a Joanne Prassino; habes octo priores libros a Francisco Florido Sabino latinis item versibus conversos; habes denique integram Homeri Odysseam latine heroico carmine redditam a Simone Lemnio Rheto, dicatamque ab eodem Francorum regi potentissimo Henrico II. Horum duos primos mittamus oportet, et quod partem tantum, non opus totum

interpretati. Habes, quod sciam, nonum decimum undecimum duodecimumque Odysseae librum latino carmine elegiaco redditum a Joanne Prassino; habes octo priores libros a Francisco Florido Sabino latinis item versibus conversos; habes denique integram Homeri Odysseam latine heroico carmine redditam a Simone Lemnio Rheto, dicatamque ab eodem Francorum regi potentissimo Henrico II. Horum duos primos mittamus oportet, et quod partem tantum, non opus totum perfecerunt, et quod eorum labores numquam aspicere potui. Scio equidem Franciscum Floridum magnam spem expectationemque sui admirabilem in

simpliciter multa eum in mari tulisse incommoda. Quod vero malum est illud: defendit puppe salutem, eripiens animam etc. Vereor ne parum eleganter sit dictum, salutem defendere puppe : nam mitto quod sit alienum a verbis Homeri. Non intelligo etiam, quid hoc loci velit, eripere animam . Scio quidem admodum recte dici, eripere animam hosti, ac idem valere, quod hostem occidere; item eripere animam ex orci faucibus, esse liberare a morte, aut salvare; et hoc fortasse voluit dicere

defendere puppe : nam mitto quod sit alienum a verbis Homeri. Non intelligo etiam, quid hoc loci velit, eripere animam . Scio quidem admodum recte dici, eripere animam hosti, ac idem valere, quod hostem occidere; item eripere animam ex orci faucibus, esse liberare a morte, aut salvare; et hoc fortasse voluit dicere Lemnius. Sed quod addendum erat necessario, reliquit; Ulyssemque nobis nescio plane quam animam eripientem exhibuit. Hoc vero admirandum ac portenti simile:
Et patriae reditus quaerit sub

Equidem minime puto, subire periculum mortis idem valere ac mori . At vates, Ulyssem, ait, suos non potuisse comites servare, non quod fuissent invisi fatis, sed quod ipsi sua ipsorum culpa dementiaque perierunt occisis nimirum bobus solis, a quibus ut abstinerent, etiam atque etiam admoniti erant a duce sapientissimo. Illud; ob scelera atque famem , erit fortasse simile illi, pateris libamus et auro , nimirum ob famem scelestam. Sed quorsum haec;
......

periculum mortis idem valere ac mori . At vates, Ulyssem, ait, suos non potuisse comites servare, non quod fuissent invisi fatis, sed quod ipsi sua ipsorum culpa dementiaque perierunt occisis nimirum bobus solis, a quibus ut abstinerent, etiam atque etiam admoniti erant a duce sapientissimo. Illud; ob scelera atque famem , erit fortasse simile illi, pateris libamus et auro , nimirum ob famem scelestam. Sed quorsum haec;
...... qui sidera lustrat,

telluris in altum etc. Macte Simon hoc pulcherrimo Virgilii versiculo! sed quae sequuntur, Vela mari dantes, spumasque sub aere ruentes; multum distant ab iis ejusdem Maronis, duabus tantum a te voculis mutatis:

Vela dabant laeti, et spumas salis aere ruebant et c. Tu enim dixeras in altum: quare superfluum est illud mari. Elegantissimum hoc

Stomachari jam te video, amice lector, ac mihi jure subirasci, quod in his diutius, quam necesse erat, immoratus sim. At ego verebar, ne si dixissem mihi Lemnianam improbari versionem, nihilque ex ejus versibus protulissem, magis invide quam vere id a me quisquam dictum arbitraretur. Quare quum ea satis me culpa et invidiae suspicione liberatum jam videam; hanc totam orationem relinquamus, ac redeamus, unde discessimus. Peto igitur abs te, ut si Lemnii Odyssea latina, (quod de perveteri quadam Odysseae versione in Bruto dicit Tullius) est sic,

quem colit ipse canis. XVIII.

Inter se pugnant Ithacusque Irusque; capitque Penelope a cupidis munera missa procis. XIX.
Cum nato pater arma abdit: signata cicatrix
Illum

Diva, precor, magni Jovis o pulcherrima proles.
12  Jam Danai, quotquot leti crudelia fata
13  Incolumes fugere, et ponto et marte soluti
14  Attigerant Patriam. solum hunc arcebat amato
15  Conjugis a gremio, magnoque ardebat amore
16  Rupe sub excisa scopuli formosa Calypso.
17  Quin ubi jam tempus venit, volventibus annis,
18  Quo superis reditumque viro concedere visum,
19  Optatasque Ithacae sedes,

83  Filia Phorcynos genuit, postquam aequoris alti
84  Sedibus in glaucis Neptuni exarsit amore.
85  Ex illo infensus semper germanus Ulyssem
86  Insequitur; nec fata struit, sed distinet alma
87  A patria, errantem terris, ac fluctibus actum,
88  Sed jam agite, et cunctis placeat sententia nobis,
89  Ut redeat tandem; saevus nec cedere frater
90  Abneget, o superi. quid enim contendere solus 90

Telemachus venientem ad limina vidit
125  Alta prior: medius nam forte adsederat inter
126  Convivas tacita genitorem in mente volutans,
127  Si rediens qua parte procos indigna furentes
128  Exigat a domibus, seque in sua regna reponat.
129  Id juvenis volvens conspexit Pallada, et altis
130  Prosiliit foribus subito, indignatus amico 130
131  Quippe animo, ante domos longum quod degeret hospes.

viribus arva.
213  Veni autem, nam fama tuum rediisse parentem
214  Attulerat mendax, quum tristem fata morantur,
215  Dique procul. neque enim terris decessit Ulysses,
216  Sed circum clausus maris alti a gurgite vivit
217  Rupe aliqua in sola; fors et gens effera captum
218  Detinet, invitumque domo procul arcet avita.
219  Nunc te, si qua fides dictis, quae numina caeli
220  Inspirant sub corde mihi,

dubiis sensit caelestia numina signis.
346  Jamque procos visurus adit, quos carmine dulci
347  Mulcebat vates tacitos atque auribus omnes
348  Intentos cupidis. reditum tum forte canebat,
349  Difficilem a Troja dederat quem Pallas Achivis. 350
350  At cantum postquam tecti in penetralibus altis
351  Audiit Icarii magni pulcherrima proles
352  Penelope, extemplo sedes descendit ad imas
353  Hinc atque hinc

mens aequa deum regni concessit habenas.
421  Verum alii proceres multi juvenesque senesque
422  Sunt Ithaca in diti; regnet, cui candida laudem
423  Fata dabunt, oris postquam discessit Ulysses
424  A superis. rex, ipse domus ferar, unus et omnes
425  Pace regam famulos, genitor quos liquit habendos.
426  Dixit: at Eurymachus Polybi de sanguine cretus
427  Excipit his juvenem compellans vocibus ultro.

192  Accipite: in primis animos advertire dictis,
193  Vecors turba, proci; vobis nam volvitur ingens
194  Exitium, caelumque graves denunciat iras.
195  Haud aberit longum dulci Laërtius heros
196  A patria: jam jam laetus redit, et sua victor
197  Tecta adiens, caedem parat hostibus ultor, et orco
198  Destinat invisam pubem. nec sanguine soli
199  Saeva luent commissa proci: sors horrida multos

discedere matrem
235  Telemachus: gnatae connubia digna parentes,
236  Ingentemque struant, dotalia munera, gazam,
237  Ut merita est. neque enim pubes cessabit achiva,
238  Credo equidem, hoc aliter fessa a certamine longo.
239  An vis ulla vetet? non ullius arma timemus,
240  Curamusque iras; non ipsum magna sonantem 240
241  Respicimus juvenem, nec quae canis omina frustra
242  Tu senior, coetu invisus

facili motu. Non secius illi
386  Et properare dapes, juvenique illudere certant.
387  Atque aliquis ficto ridens sic ore profatur:
388  Heu mala Telemachus molitur funera nobis
389  Omnibus! Aut ultor socios a Nestoris urbe
390  Aut etiam e Sparta ducet: nimis ardet abire. 390
391  Fors Ephyrae longe tendens in regna feracis
392  Ibit atrox, referetque illinc letale venenum,
393  Poculaque inficiens caedem struet

pectore curas
450  Telemacho assimilis partes late urbis oberrat, 450
451  Compellansque viros, ubi cuique occurrit, ad altam
452  Vespere sub sero puppim contendere mandat.
453  Nec minus a gnato Phronii Tritonia navim
454  Velivolam poscit, poscentique adnuit ille.
455  Inde ubi sol prono declinans cesserat axe,
456  Arvaque inhorruerant umbris, immittere ponto
457  Maturatque ratem,

dubios deprendit, an altum
184  Praestet classe Chium supra contendere cursum
185  Undisonam ad Psyriam, quae laeva in parte jacebat;
186  Anne Chium subter, ventosa ad saxa Mimantis?
187  Signa quoque a divis placuit deposcere: at illi
188  Auspicio certos medium jussere per aequor
189  Tendere in Euboeam, brevior qua meta laborum.
190  Adspirant aurae in puppim: secat acta carina 190
191  Piscosos propere

intra duxit sua limina nympham.
306  Multa boum sacras tum dona incendit ad aras,
307  Multaque suspendit simulacra argentea, et aurum,
308  Vestemque, insigni spem praeter amore potitus. 310
309  Interea a Troja reduces, Menelaus, et ipse,
310  Nos inter junctique animis junctique carinis
311  Classe ferebamur volucri per caerula Nerei.
312  Ast ubi Cecropidum sacram pervenimus arcem
313  Sunion, Arcitenens

optabant. vetuit sed Nestor abire
389  Increpitans dictis, atque haec super addidit ore. 390
390  Juppiter avertat, dique hoc stellantis olympi
391  Dedecus! ad navim vosne hinc fugietis euntes
392  Sedibus a nostris? non haec desertaque tantum,
393  Nec spoliata adeo domus est, ut tegmina desint
394  Purpurea, et pictae laenae, queis mollia possit
395  Membra simul dominus, simul hospes nocte fovere.

66  O juvenes; ubi pulsa fames atque ardor edendi
67   Desierit, qua gente hominum, quibus estis ab oris,
68  Scitabor saturos. haud certe exstincta parentum
69  Gloria vestrorum: Jovis alto a sanguine reges
70  Sceptriferi vobisque genus vitamque dedere, 70
71  Credo equidem: ignavi nequeunt educere tales.
72  Dixerat, apposuitque bovis lustralia coram;
73  Pinguia terga; sibi fuerant quae

dum multa parans his jactor in oris,
104  Leto alius fratrem domuit, nil triste timenti
105  Insidians furtim malefidae conjugis astu.
106  Sic regno non sponte, opibus neque laetor adeptis.
107  Haec tamen a patribus, vita si forte fruuntur,
108  Nota reor vobis. Priami quis nesciat urbem,
109  Imperiumque Asiae magnum, versosque penates 110
110  Barbaricis dites opibus, quos aspera passus
111  Multa diu saevo

animum depascor amaro,
119  Si qua mihi hinc veniant solatia: luctus at ipse 120
120  Deserit interdum miserum, vivitque sub imo
121  Corde dolor. neque enim longa est speranda voluptas
122  Tristibus a lacrimis; vix sensibus hausta recedit.
123  His tamen heu miserum me frustra ex omnibus unus
124  Ante alios cogit tabescere, qui neque dulces
125  Carpere me somnos umbrarum in nocte silenti,
126  Nec

est via certa salutis.
194  Heu nati misera est parvi sors! aspera rerum
195  Perpetitur puer usque haud multis septus amicis
196  Patre absente diu. talis fortuna fatigat
197  Telemachum; vacuis jamdudum a sedibus olli
198  Carus abest genitor, nec qui fera damna repellat
199  E populo infensa super ullus in urbe relictus. 200
200  Nestorides sic fatus erat, quum laetus Atrides:
201  O mihi

dederat, qua plurima tellus
267  Gramina fert. varios pars vitae inservit ad usus,
268  Pars etiam nocuis corrumpit membra venenis;
269  Illaque gens omnis medicas exculta per artes 270
270  Paeonis a prima deducit origine stirpem.
271  Hunc in plena mero dulci quum pocula succum
272  Miscuit argivae proles pulcherrima Ledae,
273  Sic ingressa loqui est. vos o Menelaë, patrumque
274  Clarorum soboles,

laeta mihi? tentabant gaudia mentem
305  Talia cernenti. veteres nam corde penates
306  Versa meo optabam, miserandaque damna querebar
307  Illacrimans, quae multa tulit Venus aspera, quum me
308  Abstulit a patria gnataque, et conjuge nulli
309  Sive animis digno seu pulcra cedere forma. 310
310  Desierat memorans; illamque his vocibus heros
311  Excipit Atrides. Nulli dubitanda loquuta es
312  Quamvis magna

diu. non illis namque litaram
416  Rite sacris, ceu fata deum, ceu jussa ferebant.
417  Stat pelago in lato, diti praetenta Canopo,
418  Insula, quam dixere Pharon cognomine, tantum
419  Semota a terris, quantum cita carpere cursum 420
420  Luce queat tota navis, cui flamina spirent
421  A puppi motas zephyris crispantibus undas.
422  Portus ibi statioque patet, nautaeque carinas
423  Hinc soliti,

pelago in lato, diti praetenta Canopo,
418  Insula, quam dixere Pharon cognomine, tantum
419  Semota a terris, quantum cita carpere cursum 420
420  Luce queat tota navis, cui flamina spirent
421  A puppi motas zephyris crispantibus undas.
422  Portus ibi statioque patet, nautaeque carinas
423  Hinc soliti, hauserunt postquam de flumine fontes,
424  In freta vesani longe propellere nerei.
425  Illic

hominum virtus, ni me fors una dearum 430
430  Caerula magnanimi servasset filia Protei
431  Idothee miserata. hujus nam pectora votis
432  Sollicitans flexi, quum sola in litoris ora
433  Averso a sociis pisces fallentibus hamo
434  Parte alia, qua quemque fames malesana trahebat,
435  Obtulerat sese manifesta in luce videndam.
436  Atque ea ubi steterat propius, sic ore loquuta est:
437  Quis

mens dira expertem sensibus urget
438  Omnibus? anne ultro cessas; atque aspera gaudes
439  Ferre mala heic residens? non certa pericula sentis 440
440  Lentus adhuc claususque mari carisque relictus
441  A sociis, queis victa fame jam corda labascunt?
442  Huic refero: o tandem quaecumque es magna dearum,
443  Dicam equidem, nec vera tegam. non sponte morantem
444  Aspicis heic; laesi retinet me numinis ira.

somnia circum
926  Blanda volant, formisque animum fallacibus implent:
927  Cur, ait, o soror alma venis? non ante penates
928  Hos petere adsueras tam longo tramite distans.
929  Curve eadem cessare jubes a fletibus, actam 930
930  Tristibus heu curis, miserae quae pectora torquent?
931  Amisi prius ipsa virum fortemque bonumque,
932  Insignique auctum virtute, atque inter Achivos
933  Eximium, notumque

periere; ast illum asperrima ponti 120
121  Tempestas, nimbisque furens huc ventus adegit.
122  Hunc te, nympha, domum genitor dimittere mandat;
123  Ignotis nam fata vetant occumbere in oris
124  Distractum a sociis: fatale est rursus amicos
125  Visere, et optatas post longum tangere sedes.
126  Dixerat. his dictis exhorruit alma Calypso,
127  Ac trepido tales effudit pectore voces.
128  Di genus adversum

nerei vada turgida sulces.
178  Ipsa autem cereremque tibi laticesque lyaeos
179  Expediam, fontemque feram, queis pulsa facessat
180  Dira fames. Vestem super addam, ac flamina mittam 180
181  Ventorum a tergo spirantia, quae cita fines
182  Ad patriae incolumem lapsu te praepete reddant;
183  Si modo caelieolae stellantia templa colentes
184  Adnuerint, quorum vis major, et omnia noscit,
185  Et melius

339  Tunc mihi apud Grajos ingens et parta fuisset
340  Gloria, et inferiae dignae; nunc funere tristi 340
341  Perditus ad stygias descendam inglorius umbras.
342  Talia jactantem veniens a vertice fluctus
343  Impulit horrendum stridens, totamque cаrinam
344  Concussit. cadit ille ruens, clavumque remittit
345  Avulsum e manibus; tum malo adverso procella
346  Ingruit ac

spumanti marmore texit.
482  Atque ibi tunc Ithacus contra, quam fata ferebant,
483  Funere crudeli periisset, nata Tonante
484  Ni virgo trepido mentem hanc miserata dedisset.
485  Exsilit a fluctu, rauco qui murmure fervens
486  Litora pulsabat: tum praeter рroxima vectus
487  Caerula, tellurem nando respectat, an usquam
488  Subsidatque solum, pateatque egressibus

celerat per tecta domorum. 60
61  Haud mora; non longe nacta est utrumque. sedebat
62  Ante focum fidis mater stipata ministris
63  Puniceum versans contorto pollice vellus:
64  At genitor tum forte suis a sedibus ibat
65  Concilium in magnum tendens, quo sancta vocabant
66  Jura patrum. stetit illa pedes genitoris ad ipsos,
67  Et prior has voces pudibundo effudit ab ore.
68  O genitor currumne vetas mihi

terris; cui protinus omnes
238  Auxilium properate: inopi pater ille deorum
239  Hospitibusque praeest aequus, nec gratia doni
240  Parva vel exigui est. date bacchi pocula, et ipsum 240
241  Ducite, et a ventis aversum in fonte lavate.
242  Vix ea; quum famulae pulsa formidine sistunt,
243  Inque vicem sese exhortantur. jamque reducta
244  Parte locant Ithacum tranquillo in flumine, ubi alma
245  Jusserat

orba, 330
330  Nec thalami vinclis, taedisque jugalibus aucta.
331  Quare age, sub memori condens mea pectore dicta.
332  Altius infigas hortor, quo per vada ponti:
333  Quamprimum reditu potiare. a tramite recto
334  Haud procul est lucus, viridi qui procubat umbra
335  Populea, armisonae divae sacer: exsilit intus
336  E gelidis fons lene sonans argenteus undis,
337  Ac circum irriguo pubescit

quos Mulciber extudit arte
100  Excubias foribus semper tectisque futuros 100
101  Et turpis senii expertes et funeris atri.
102  Intus erant utraque e parte sedilia fixa
103  Parjetibus, primo deducta a limine ad usque
104  Interiora domus penetralia, clausi ubi pepli,
105  Femineae quos arte manus nevere, jacebant.
106  Heic et ductores Phaeacum rite locati
107  Pocula siccabant mensis, totumque per

post ficum plena senescit.
136  Fertilis heic etiam multo stat vinea foetu;
137  Et pars uvarum calidi dum sidere solis
138  Excoquitur distensa solo, pars altera plenis
139  Ponitur in calathis tum primum a matre revulsa,
140  Pars etiam pedibus premitur, sic tempore eodem 140
141  Induiturque albos in flores vitis, acerbosque
142  Ostentat foetus eadem, tingitque rubore
143  Jam jam maturos, mutato hand

facilem vitam, partasque relinquere gnatis
169  Divitias, laudemque, et primos urbis honores)
170  Reddite me patriae, meque hinc deducite salvum 170
171  Ocyus. heu longo distractus tempore caris
172  A sociis diro fortunae jactor ab aestu.
173  Nec plura his, juxtaque focum consedit ad ignem
174  In cinere immundo, circum vox omnibus haesit
175  Faucibus in tacitis, et presso lingua palato.
176  Inde

cursu, qua visus ab alto
319  Sternere se contra fluvius, diversa petissem
320  Litora tuta loco rabidisque impervia ventis. 320
321  Evasi firmans animum. ruit interea nox
322  Atra polo, gelidoque remotum a flumine suadet
323  In densum nemus ire, interque arbusta quietem
324  Carpere. ibi foliis texi circum undique corpus
325  Deciduis, altusque sopor mea lumina pressit.
326  Compositus frondes inter sic

per iter tranquilla in puppe quiesces;
366  At socii zephyros captabunt, teque penates
367  Ad patrios ducent, seu quo magis ire lubebit
368  Ultra etiam Euboeam, longo quam caerula tractu
369  Dividere a nobis perhibent, qui lumine primi,
370  E nautis videre, olim flavus Rhadamanthus 370
371  Quum Tityum terrae petiit visurus alumnum
372  Finibus e nostris. juvenes ivere profecti,
373  Atque immensa die

vates: cantu commotus at heros
577  Moerebat, lacrimisque genas atque ora rigabat;
578  Ac veluti carum luget quum femina sponsum
579  Collapsum patriae celsis sub moenibus urbis 580
580  Dum cladem a gnatis carisque a civibus arcet:
581  Illa videns multo lapsantem in sanguine, et aegrum
582  Vitam exhalantem super incubat anxia tristes
583  Ingeminans questus. contra hostes vulnera telis

commotus at heros
577  Moerebat, lacrimisque genas atque ora rigabat;
578  Ac veluti carum luget quum femina sponsum
579  Collapsum patriae celsis sub moenibus urbis 580
580  Dum cladem a gnatis carisque a civibus arcet:
581  Illa videns multo lapsantem in sanguine, et aegrum
582  Vitam exhalantem super incubat anxia tristes
583  Ingeminans questus. contra hostes vulnera telis

est. nec regna placent, ditissima quamvis
35  Auroque argentoque fluant, si nota suorum
36  Pectora, si cari longe cessere parentes.
37  Sed jam age, poscenti referens iter omne retexam,
38  Triste quod a Troja reduci Jovis adnuit ira.
39  Principio Ciconum vexit me ventus ad alta
40  Ismara, ubi ferro gentem populatus et urbes 40
41  Ingentem praedam sociis captivaque matrum
42  Corpora divisi, ne quis non

nota Cytherum.
88  Jamque novem luces ventis feror undique vastum
89  Per mare: conspectas decimo vix lumine ad oras
90  Lotophagum, gustant qui florea germina, veni. 90
91  Egredimur cuncti, lymphisque a fonte petitis
92  Instruimusque toros, navesque epulamur ad altas.
93  Mox ubi pulsa fames, socios ex agmine lectos
94  Ire duos jubeo, praeconemque insuper addo,
95  Qui loca vestigent, et gentis nomina

(urgentem ex aequore terram
159  Viderat, aut magnos provolvi ad litora fluctus,
160  Ante cavae steterunt quam tuta in sede carinae. 150
161  Carbasa tum demum legimus tellure potiti;
162  Egressique altis a pontibus, aegra sopore
163  Corpora curamus, dum lux optantibus alma
164  Se referat. primo quae postquam fulsit Eoo
165  Purpureo rutilans caelo, nos undique campis
166  Fundimur, et cupido lustramus

curamus, dum lux optantibus alma
164  Se referat. primo quae postquam fulsit Eoo
165  Purpureo rutilans caelo, nos undique campis
166  Fundimur, et cupido lustramus lumine terras.
167  Ecce autem a nymphis excitae ad litora caprae
168  Decurrere jugis, sociis jucunda futurae
169  Praeda meis epulaeque, maris post longa pericla.
170  Continuo curvosque arcus celeresque sagittas 160
171  Cepimus e

juvat usque, et tristia damna ferentes?
277  Dixerat: extemplo gelida formidine sanguis
278  Diriguit nobis sonitumque timentibus oris,
279  Adspectumque trucem: tandem sic pauca repono.
280  Nos procul a Troja diversa per aequora ventis 270
281  Jactati, patrias Danai dum tendimus ora,
282  Venimus huc nutuque Jovis fatoque coacti.
283  Gentes dura vides Agamemnonis arma sequutas
284  Atridae, cujus caelo

mihi risus contra occupat ora
448  Quum sensi pariterque dolis et nomine captos.
449  Ille autem gemitusque trahens actusque dolore
450  Caeca regit manibus palpans vestigia, et altum 440
451  Abmovet a foribus montem; tum brachia tendens
452  Limine considit, si quem comprendere possit
453  Inter oves tacito tentantem evadere gressu;
454  Sic me adeo stultum vesana mente putabat!

robore fretum
555  Forte virum: nunc me parvusque et viribus expers
556  Nescio qui misere captum domitumque Lyaeo
557  Perdidit. huc adsis tamen o, cape munus, Ulysseu:
558  Ipse tibi reditum Neptuno a rege precabor,
559  Cujus ego soboles, nec se negat ipse parentem
560  Esse meum. potis autem idem me reddere solus 550
561  Incolumem, nullusque alius seu forte deorum
562  Sive hominum. dixit: subito cui

vacuas caeli projecit in auras,
580  Immisitque ratem post curvam turbinis actam 570
581  In morem, clavo propius. furit aestus aquarum
582  Praecipiti sub monte, ultraque impulsa carina
583  Fluctibus a tumidis contraria litora tangit.
584  Ergo exoptata tandem tellure potiti,
585  Qua reliquae stabant naves, sociique sedentes
586  Lugebant nostro concussi pectora casu,
587  Subductam in sicca navim

ratem, nullum sociorum vela movere
34  Passus adhuc, patria citius quo sede potirer.
35  Interea nautae vario sermone serebant
36  Multa inter sese, meque auri pondera ferre
37  Argentique domum ventorum a rege putabant.
38  Atque aliquis comitem spectans: proh Juppiter! inquit,
39  Omnibus ut carus, quascumque accedit ad oras,
40  Advenit hic: multas Trojana ex urbe reportat 40
41  Laetus opes; eadem nos

46  Sic fatur, cunctosque eadem dementia vincit,
47  Et laxant jam vincla utri. simul agmine venti
48  Ocyus erumpunt omnes, saevaque procella
49  Abripiunt pubem turbata per aequora longe
50  A patria flentem nequidquam. atque ipse sopore 50
51  Excitus, et tristi concussus pectora casu
52  Mecum agito, in fluctusne ruam, vitamque relinquam?
53  Anne feram tacitus, caelesti vescar et aura

et residens dapibus vinoque fruare;
283  Ibo solus ego, nam me vis aspera cogit.
284  Sic fatus puppimque et litora nota reliqui.
285  Ast ubi per sacram celerans vestigia vallem
286  Non procul a Circes aberam penetralibus altis,
287  Adstitit aurata mihi virga insignis eunti
288  Mercurius juveni similis, cui prima rubentes
289  Flore genas molli spargit lanuginis aetas,

sate sanguine magni
474  Laërtae o, dixit, tristem nunc ponito luctum,
475  Et lacrimas cohibete. mihi sunt omnia nota,
476  Experti quaecumque mari sive estis in alto;
477  Seu terris, toties inimica a gente fugati.
478  Sed victu revocate animos, quos ante profecti
479  Ex Ithaca quondam Phrygiis habuistis in oris
480  Pectore sub forti. nunc et sine viribus artus, 480
481  Et defessa malis longoque

nec non dis fundere vota
557  Persephone metuendae et magnanimo Plutoni.
558  Ipse autem, strictum vagina protinus ensem
559  Eripiens propius reside, circumque volantes
560  Sanguinis a rivo prohibe sine viribus umbras, 560
561  Tiresias dum fata ferat. non ille moratus
562  Adveniet, reditusque modum totumque docebit
563  Certus iter, quo longa iterum maris aequora lustres.

in resonas puppim deduximus undas
3  Malum attollentes maloque haerentia vela:
4  Egimus et pecudes intro, lacrimisque madentes
5  Suspensique animum simul ipsi ascendimus. auris
6  Mollibus aspirans a puppi ventus euntes
7  Prosequitur, flatuque implet sinuata secundo
8  Carbasa, et auricomae crebrescit munere Circes.
9  Hinc positis placidi circum consedimus armis,
10  Dum navim rectorque simul

in aggere puppim,
113  Pascentesque boves armentaque pinguia cernes
114  Solis, inexstincta lustrans qui lampade terras
115  Cuncta videt novitque pater. servare nefanda
116  Hos fuerit si cura sacros a caede juvencos,
117  Sic quoque spes Ithacae vobis: sin laeserit ullus,
118  Tum certum exitium sociis navique futurum
119  Edico. tuque ipse licet fata ultima vites,
120  At miser heu sero

amnes,
168  Oceanusque sinu vasto, quem vincere cursu
169  Non vis ulla pedum valeat; vix fortia possunt
170  Velivolae hos fluctus transmittere texta cаrinаe. 170
171  Redditus an Phrygiis nunc primum a finibus errans
172  Cum navi sociisque venis post tempore longo,
173  Necdum Ithaca, necdum formosa conjuge visa?
174  Dixerat: illi autem retuli. vis aspera cogit
175  O genitrix me regna nigri Plutonis

tibi cura. vale o dilecta, neque ulli
262  Prodens facta refer; si nescis, magnus aquarum
263  Rector ego. dixit, subiitque undantia ponti
264  Caerula: at illa gravis Pelian et Nelea partu
265  Edidit, a magno sortitos regna Tonante
266  Scilicet imperiumque ambos: ille almam Iaolcum
267  Dives opum coluit, Pylias hic sedit ad oras.
268  Ipsa etiam Cretheo peperss fortemque Phereta,
269  Aesonaque, et

almam Iaolcum
267  Dives opum coluit, Pylias hic sedit ad oras.
268  Ipsa etiam Cretheo peperss fortemque Phereta,
269  Aesonaque, et volucrum domitorem Amythaona equorum.
270  Post hanc Asopi genus alto a sanguine vidi 270
271  Antiopen, quae mixta Jovi duo germina fratres
272  Protulit insignes animis, Amphiona dium,
273  Et Zethum; primi quondam qui celsa locarunt
274  Moenia Thebarum, cinxere atque

namque ora admoveratundis
615  Aridus, inviso toties fugiebat hiatu
616  Unda absorpta: pedes circa telluris imago
617  Nigra videbatur, siccoque arebat in alveo
618  Fontibus ereptis ultrici a numinis ira.
619  Desuper at ramis felicibus imminet arbos
620  Punica, secundaeque piri, malique valentes,620
621  Et ficus, oleaeque: sui stant arbose foetus
622  Quos ubi

cras altum iterabitis aequor,
26  Luce nova. vos ipsa viam, vos cuncta docebo,
27  Insidiis ne forte ullis terraeve marisve
28  Capti iterum luctu frustra doleatis acerbo.
29  Dixerat, et dictis curas a corde removit.
30  Nos subito instamus dapibus, fusique per herbam 30
31  Solis ad occasum libamus munera Bacchi;
32  Utque abiit lux alma, et inhorruit aura tenebris,
33  Litoris in sicca nautae

cedit diversa petens. ego scandere puppim
153  Admoneo socios, terrisque incidere funes.
154  Nulla mora; insiliunt omnes, transtrisque locati
155  Spumea convellunt inflexis aequora remis:
156  Nec non a tergo faciles abeuntibus auras
157  Suscitat implentes optato flamine vela
158  Ornatis spectanda comis dea maxima Circe.
159  Omnibus hinc armis per navim rite locatis
160  Sternimur: ipsa ferunt celerem

notus excito quisquam nec flamine deinde,
344  Ni notus atque eurus, pelago dominatus aperto est.
345  At juvenes, tostae Cereris dum dona manebant
346  Vinaque, solliciti vitae abstinuere juvencis
347  A vetitis. ubi cuncta tamen sensere carina
348  Deficere, ad praedam versi venatibus instant,
349  Rimanturque uncis manibus, si scrupea piscem
350  Saxa inter (cogebat enim vis improba ventris) 350

mihi digna rependant
399  Supplicia infandi comites errantis Ulyssei
400  Admissa pro caede boum, quos laetus ab axe 400
401  Cernere gaudebam, sive alto invectus olympo,
402  Seu repetens humilem stellato a vertice terram.
403  Quod mihi ni meritas persolvant crimine poenas;
404  In Stygias ibo latebras, atque horrida Ditis
405  Regna meo late perfundam lumine fulgens,
406  Discutiamque umbras. cui Juppiter:

crebris; jam jam in sublime videntur
88  Aëra per liquidum ferri, et contingere metam:
89  Sic celeri volat illa fuga, longoque sonantes
90  Limite agit fluctus, canumque in gurgite sulcum 90
91  Deserit a tergo. non ipsam praepete penna
92  Accipiter levis alta secans praevertere possit
93  Labentemque undis, divisque heroa ferentem
94  Consiliis animoque parem; qui plurima quondam

mei, somnoque revinctum
146  In patrio statuere solo. tam multa dedere
147  Dona super, vestemque, aerisque, aurique talenta,
148  Quam multa incolumis praedaque potitus opima
149  Haud secum incensa a Troja devecta tulisset.
150  Juppiter huic contra: proh quae te cura remordet, 150
151  O germane potens? divūm te spernere nemo
152  Audeat, expertus ni fors cognoscere malit,
153  Sit durum soli quam te

veniat: Jovis alto numine gaudent
63  Errantesque inopesque omnes. sunt munera nostra
64  Parva quidem, sed cara; timor famulantia corda
65  Pubere sub domino prohibet dare magna petenti.
66  Illum autem a patria longe vis saeva deorum
67  Distinet, ingenti qui me complexus amore
68  Largus opesque mihi proprias, sedesque parasset,
69  Ac ditem thalami sociam; quae munera suerunt
70  Multa laboranti famulo

manus fugi, placidoque receptus
397  Hospitio heic tantique viri servatus amore
398  Vivam equidem, neque adhuc mergar fatalibus umbris.
399  Dixerat; ac stabuli custos: quis temperet, inquit,
400  A lacrimis, miserande hospes, tam dura ferentem 400
401  Aspiciens, tantis fortunae fluctibus actum?
402  Dixisti quaecumque tamen male fidus Ulyssei:
403  De reditu, suspecta mihi; quid fingere talem

Ne quis te Danaum nunc audiat. atque ita fatus
552  In cubitum nixa cervice assurgit; et o vos
553  Audite, inclamat, juvenes, quae certa deorum
554  Visa monent: nimium longe processimus undis
555  A pelagi, medios inter versamur et hostes.
556  Nuncius ergo aliquis properans Agamemnona regem
557  Conveniat, plures velit huc si tendere gressum
558  Auxilio. sic ille: Thoas Andraemone cretus

illum dulces non carpere somnos
8  Cura sinit; stat fixa animo genitoris imago,
9  Sollicitoque dolor tristi sub nocte recursat.
10  Cui dea tunc adstans propior sic voce loquuta est: 10
11  Sedibus a patriis nimium jam tempore longo
12  Lentus abes, cui linquis opes ac tecta superbis
13  Plena procis? jam jam fundo ruet omnis ab imo
14  Vasta domus, multoque tibi via stabit egenti.
15  Rumpe moras

juvenum manus impia letum
32  Insidiis tibi triste parans per caerula vecto.
33  Nil tamen efficiet: stratum quin ante nefanda,
34  Spero equidem, de gente aliquem premet aggere tellus.
35  Suspectis longe a scopulis averte carinam
36  Nocte viam celerans: a tergo mollia mittet
37  Flamina, te superum quisquis tutatur euntem.
38  Hinc patrii attigeris primam quum litoris oram,
39  Continuo navemque jube

parans per caerula vecto.
33  Nil tamen efficiet: stratum quin ante nefanda,
34  Spero equidem, de gente aliquem premet aggere tellus.
35  Suspectis longe a scopulis averte carinam
36  Nocte viam celerans: a tergo mollia mittet
37  Flamina, te superum quisquis tutatur euntem.
38  Hinc patrii attigeris primam quum litoris oram,
39  Continuo navemque jube contendere ad urbem
40  Advectamque simul pubem; tu

Pisistrate, poscam,
215  Quidquid erit? veteri patrum jam foedere juncti
216  Dicimur, et viridi aequales pubescimus aevo,
217  Ipsaque concordi magis haec via pectore vinxit;
218  Ne precor averso ne tende a litore cursum,
219  Heic potius me linque ratem prope. namque parentis
220  Tecta tui vereor contingere, ne mihi blandus 220
221  Tardet iter: celerare fugam res ardua cogit.
222  Vix ea: Nestorides huc

ratem se transtra per ardua fundunt.
244  At juveni haec eadem properanti, et vota ferenti
245  Palladis ante aram sacris de more litatis,
246  Adititit ex Argo fugiens vir caede peracta
247  Vates, a claro deducta Melampode origo
248  Cui fuerat. Pyliis hic quondam dives in oris
249  Ante alios pulcro tenuit penetralia cultu:
250  Cesserat at longe fugiens patria arva, ferumque 250
251  Nelea, qui

indigeo infelix: pia numina tantum 410
411  Respiciunt curasque meas, et vota secundant
412  Omnia proventu magno; satis ipse, sat hospes
413  Hinc habuit, nostras quicumque accedit ad aedes.
414  Nulla mihi a domina spes est optanda salutis,
415  Auxiliumque malis: postquam scelerata procorum
416  Insedit pubes, dirum genus; omnibus omnes
417  Rebus egent famuli, sed coram dicere mussant,
418  Affarique timent

reginam. ita poscere victum
419  Nec sibi, nec sociis auden: submittere in arva,
420  Soletur captiva gravem quo turba laborem. 420
421  Haec ille; atque heros; quo fato, Eumaee, tuaque
422  A patria longe carisque parentibus aevo;
423  In tenero has demum sedes jactatus adisti?
424  Dic age vera mihi referens: hostilibus armis
425  Urbsne fuit populata, ubi quondam tecta parentes
426  Incoluere

venit de parte superne
595  Accipiter, citus ales Apollinis: ille columbam
596  Ungue tenens vellebat atrox, vulsaque carinam
597  Telemachumque inter fundebat ab aëre plumas.
598  Nec mora: secretum a sociis, dextraque prehensum
599  Subducit juvenem fatorum haud inscius heros,
600  Et prior alloquitur. non haec sine numine divum
601  Dextera venit avis volitans; nosco omina pennae 600
602  Praepetis.

sceptrisque potentius oris
603  Haud genus his aliud vestro est; immota manebunt
604  Regna tuae semper gentis. tum natus Ulysse
605  Accipiens omen: di talia vota secundent,
606  Hospes, ait; tantis a me donabere felix
607  Muneribus, ditem miretur ut obvia turba.
608  Dixit, Piraeumque vocat sic deinde loquutus:
609  O Clytida Piraee, animo fidissime nostro
610  Ante alios, quotquot Nelea ad regna

spernit?
108  O ego tam juvenis mentem hanc in pectore haberem,
109  Vel satus ex Ithaco, vel longo errore viarum
110  Functus et ipse foret, (vota haec mihi numina servent;) 110
111  Eripiat nostris caput a cervicibus hostis,
112  Ni subito clademque illis et triste pararem
113  Omnibus exitium subiens Laërtia tecta.
114  Quod si etiam opprimeret pubes me plurima solum,
115  Sedibus in patriis mallem

magni
184  Cura Jovis, gnatum jam nunc affare, nec ultra
185  Decipe dissimulans; moliti funera ut ambo
186  Nigra procis celeri gressu properetis in urbem:
187  Ipsa diu haud abero a vobis, pugnare parata.
188  Dixit, et aurata subito dea contigit illum
189  Permulcens virga: niveas tum pectora circum
190  Imposuit primum vestes, humerisque coruscam 190
191  Pallam demisit, lumenque et

quin ipse tuus, quem propter acerbo,
207  Nate, gemis luctu, vi dura oppressus et armis.
208  Sic dicens cupidus caro dedit oscula gnato,
209  Effuditque genis lacrimas, complexus et haesit
210  Nescius a dulci longum divellier ore. 210
211  Telemachus vero (nondum namque ille parentem
212  Cernere credebat): non tu Laërtius, inquit,
213  Non Ithacus pater ille meus; sed numina caeli
214  Hаc magis heu

armorum socios, qui nubila caeli
289  Alta colunt, quorum supraque potentia magna
290  Est homines, supraque alios supera alta tenentes. 290
291  Atqui aberunt multo non illi tempore, Ulysses.
292  Excipit, a pugna, stabunt quum fortia nobis;
293  Atque procis una duri certamina martis.
294  Tu vero exorti primo sub lumine solis
295  I citus ad sedes, turbamque revise superbam;
296  Me stabuli custos cras alta ad

genibus me saepe et fovit et ultro
477  Fumantesque dapes vinique rubentia dona
478  Largitus puero est. pro quo mihi munere
479  Carior ante alios soboles tua: non gravis ergo
480  Sors manet a nobis, non illi hinc saeva timenda 480
481  Funera; quis caveat vero, quae numina nerunt?
482  His animum dictis firmans lenibat, et atram
483  Interea mortem juveni ferus ipse parabat.
484  Illa autem

senior: fuerat non has inquirere curas,
502  Nec propero mihi nosse animus, jussisque peractis
503  Moenia, quamprimum cupiens discedere, liqui.
504  Adfuit ipse tuis praeco submissus eodem
505  Nuncius a sociis mecum, qui certa parenti
506  Dicta tuae retulit prior, et solatus amantem est.
507  Hoc tantum super unum habeo; fors cernere eunti
508  Obtulit ipsa oculis. quum jam vestigia ferrem,
509  Mercurii

premens. quorum paullatim ex agmine cessit,
77  Et qua Mentor erat, quaque Antiphus, atque Alitherses
78  Cum patre jam longo conjuncti temporis usu,
79  Parte stetit. varios dumque illi ex ordine casus
80  A juvene exquirunt, comitatus ab hospite fortis 80
81  Ibat Piraeus, mediisque ingressus Achivis
82  Telemachum adversa cernentem e sede petebat.
83  Tum sic adstanti loquitur: sate sanguine Ulissei

nam nuper in aethere vidi
179  Certum ego nec tacui monstrans felicia signa
180  Telemacho. dixit vates; atque omine laeta 180
181  Penelope: haec utinam superi rata vota secundent,
182  Hospes, ait; magnis a me cumulabere donis,
183  Scilicet ac ditem mirabitur obvia turba.
184  Talibus illi inter sese; dum regia circum
185  Tecta proci jacto gaudent contendere disco,
186  Et jaculo, fas omne obliti ubi ludere

armentaque caedunt
608  Lecta boum, nostrisque epulis, vinoque fruentes
609  Nequidquam. dilapsa petit res funditus omnis, 610
610  Nec prohibet quisquam; neque enim est, qui tristia damna
611  Arceat a domibus. quod si remearet Ulysses
612  In patriam, notasque redux contingeret oras,
613  Ilicet ille suo cum gnato averteret hostes.
614  Vix ea; Telemachus subito cum murmure magno

mihi dedit omina gnatus?
619  Haud incerta loquor: non irrita fata minatur
620  Parca procis; nullus de caede elapsus abibit. 620
621  Praeterea sciat ille, mihi si vera reportet
622  Nuncia, pro meritis a me jam digna parari
623  Praemia, formosas picto subtegmine vestes.
624  Nec plura: ille citus reginae dicta verendae
625  Exsequitur, propiorque adstans: te candida, dixit,
626  Telemachi vocat ecce

122  Stat circum pubes, atque implens atria risu
123  Laetifico dictis victorem extollit amicis:
124  Juppiter o, superique tibi dent maxima divi
125  Munera, qui tantam potuisti avertere pestem
126  A populo! Epirum jam jam petet ille per undas
127  Supplicia expendens, nullis mortalibus aequi
128  Effera ubi surgunt Echeti penetralia regis.
129  Talia dicebant juvenes, laetatus et heros
130  Omine

florentibus annis
154  Sic vigui, laetusque opibus, fretusque juventa,
155  Fratribus et caris, et magni nomine patris,
156  Saepe nefas immane ausus, jura omnia sprevi.
157  Nunc aliter visum superis: a crimine quisque
158  Abstineat, tacitusque deūm data munera servet,
159  Quae data cumque; procos non ut male fervere cerno,
160  Aggressos infanda animis, nec parcere rebus, 160
161  Nec thalamo regis,

tacitusque deūm data munera servet,
159  Quae data cumque; procos non ut male fervere cerno,
160  Aggressos infanda animis, nec parcere rebus, 160
161  Nec thalamo regis, quem non reor abfore terra
162  A patria longum; quin et venit ecce. penates,
163  Gnate, tuos pete, gnate, deo ducente, nec olli
164  Obvius i reduci, nota quum sede potitus
165  Adstiterit. neque enim credo sine sanguine multo
166  Ipsum

verno foret usquam tempore, dixit,
405  Certandum, quum jam longae messoribus ire
406  Incipiunt luces; sumptis tum falcibus una
407  Experiare velim, quid nostrum possit uterque
408  Jejunus primo exercens a sole laborem
409  Ad tenebras, horrent ubi spisso gramine campi.
410  Si vero et pulcros praestanti corpore tauros 410
411  Ingentesque acresque et pastos mollibus herbis
412  Sub juga ferre pares libeat,

undecimo sulcantem caerula ad altam 210
211  Ilion. ipse autem tecta intra regia ducens
212  Suscepique virum, fovique amplexus honore
213  Ingenti; sociisque super cerealia jussi
214  Dona dari a populo, ferrique liquentia vina,
215  Mactandosque boves sollemni munere duci.
216  Illic bissenos epulati in littore nautae
217  Consedere dies; praeceps nam turbine vasto
218  Irruerat ponto boreas,

Achivi.
213  Dixerat: ille nihil contra, sed turbidus ira
214  Quassat utrinque caput, graviterque in corde minatur.
215  Tertius ecce alia se parte Philetius infert,
216  Caprigenumque pecus, sterilemque a litore vaccam
217  Ducit: (eum soliti pelago transmittere, quotquot
218  Huc veniunt, curva nautae advexere carina).
219  Isque ubi porticibus longis armenta revinxit,
220  Sic prior Eumaeo: dic o, quis

miserum vidi; lacrimaeque volutae,
236  Dum memorem domini pietas, dum strinxit imago.
237  Ille etiam pariter, caeli si vescitur aura,
238  Phoebeamque haurit lucem, male tectus, et exsul
239  Scilicet a patria, saevis procul errat in oris.
240  Sin periit fato, nigrumque abreptus in Orcum est, 240
241  Heu mihi quid misero restat? me laeta per agros
242  Ille Cephallenum teneris armenta sub annis

16  Assimilis. varia Messenam e parte profecti
17  Devenere duces una, tectisque sub isdem
18  Hospitio Hortilochus gaudens exceperat ambos.
19  Venerat huc Ithacus pretium mulctamque reposcens
20  A populo: pecudes tercentum averterat olli 20
21  Nam patrio e regno pastoresque insuper ipsos
22  Effugiens ratibus curvis Messenia pubes.
23  Haec repetens heros longinqua per aequora venit
24  Tunc etiam

exitiique fugam, qua quisque sequatur;
47  Respiciunt: solus contra est sic farier orsus
48  Eurymachus. si verus ades, Laërtia proles,
49  Ille Ithacus, merito quereris, nec dicta refello:
50  Multa domi a nobis, multa et male facta per agros. 50
51  At jacet ille quidem, fuerat qui caussa malorum,
52  Antinous; nos tale hic scilicet impulit auctor
53  In scelus, haud cupiens animo connubia tantum,
54  Ast

at heros
66  Reddit acerba tuens: non si vel deferat omnem
67  Rem patriam vestrum mihi quisque, et quae bona cumque
68  Nunc habet, et quondam sperat sibi forte futura,
69  Abstineam manibus furibunda a caede, priusquam
70  Flagitia ultrici dextra et scelus omne piaro. 70
71  Sors reliqua haec vobis: vel me contendere contra,
72  Vel celerare fugam, si cui det Parca salutem:
73  Sed non effugiet, credo,

insurgens; oculis nox ingruit atra.
98  Heic subit Amphinomus, seque ultro fervidus infert
99  Obvius, aeratumque alte consurgit in ensem
100  Pellere si foribus valeat conatus: at illum
101  Occupat a tergo ferrata cominus hasta
102  Telemachus, figitque humeris trans pectus adacta.
103  Decidit ingenti strepitu, totaque recumbit
104  Fronte solo adlisus. celeri se gnatus Ulysse
105  Proripuit saltu,

elapsus ego, simul ipse Philetius artus
113  Eumaeusque tegent: armari corpora praestat.
114  Cui genitor fer, nate, inquit, dum spicula in hostes
115  Sufficiunt spargenda mihi, ne cedere motum
116  A foribus tandem cogant denso agmine solum.
117  Vix ea; Telemachus genitori paret, et altum
118  In thalamum conscendit, ubi arma inclusa jacebant.
119  Inde capit quatuor clipeos, hastiliaque octo,
120  Et

clipei textum, galeamque comantem
134  Induit. horrendum nutant in vertice cristae,
135  Binaque rapta manu quatit acri hastilia ferro.
136  Limen erat secretum extrema in parte domorum
137  Vestibulum a tergo post ipsum, et pervius usus
138  Tectorum inter se, vicique; at robora dura
139  Firmabant septum, jussusque adstare sub armis
140  Eumaeus propior fauces servabat, ubi arcta 140
141  Sola per

nullo socia arma labore
275  Fracta cadent, illo crudeli funere caeso.
276  Dixerat: hi validis contortas viribus hastas,
277  Non secus ac jussi fuerant, jecere; sed omnes
278  Bellipotens flexit vanas a corpore virgo.
279  Ergo abeunt diversae; hic altos cuspide postes
280  Perculit, ille fores; gravis aere huic fraxinus haesit 280
281  Parjete in adverso nequidquam emissa lacertis.
282  At postquam

333  Diffugiunt armenta boum, queis tempore verno,
334  Incipiunt longi quum jam procedere soles,
335  Asper acerba sonans furias immisit asilus.
336  Contra bis gemini heroës palantibus instant
337  A tergo, attonitosque metu late omnibus urgent
338  Sedibus. ac veluti quum rostro atque unguibus uncis
339  Vulturii insiliunt celsis de montibus agmen
340  In volucrum, campis hae sese ad nubila tollunt 340

acuto 410
411  Ob scelera iratus juvenum, qui vertere tecta
412  Ipsius institerant, teque heic sprevere furentes.
413  Olli subridens pacato pectore Ulysses:
414  Fide, ait, incolumem quando hic te a funere servat;
415  Jamque animo monitus tu disce; aliisque memento
416  Dicere, quam longe virtus a crimine distat.
417  Verum, agite, egressi foribus considite foeda
418  Ambo a caede procul, tuque et

sprevere furentes.
413  Olli subridens pacato pectore Ulysses:
414  Fide, ait, incolumem quando hic te a funere servat;
415  Jamque animo monitus tu disce; aliisque memento
416  Dicere, quam longe virtus a crimine distat.
417  Verum, agite, egressi foribus considite foeda
418  Ambo a caede procul, tuque et clarissimus una
419  Phemius, expediam donec, quod restat agendum.
420  Finierat dicens; illi tecta

incolumem quando hic te a funere servat;
415  Jamque animo monitus tu disce; aliisque memento
416  Dicere, quam longe virtus a crimine distat.
417  Verum, agite, egressi foribus considite foeda
418  Ambo a caede procul, tuque et clarissimus una
419  Phemius, expediam donec, quod restat agendum.
420  Finierat dicens; illi tecta alta relinquunt, 420
421  Vicinamque Jovis magni funduntur ad aram
422  Omnia

522  Ense metunt, populantque aures; tum cruda voranda
523   Objiciunt canibus dissectis inguina nervis,
524  Inciduntque pedes irati et brachia ferro.
525  Et jam tecta petunt abluti a caede recenti,
526  Agglomerantque duci sese, postquam ultima coepto
527  Imposita est operi manus, et deferbuit ira.
528  Ergo ille affatus nutricem; huc ocius affer
529  Sulfura, ait, caedis consueta

vada nituntur, terrisque adnare laborant;
265  Et jam tabentes artus aspergine ponunt
266  In sicco, ac tuta salvi laetantur arena:
267  Sic adeo reduci gaudebat laeta marito
268  Haud ora, haud removens a dulci brachia collo.
269  Fors et sic flendo roseum jubar aurea terris
270  Puniceo curru subvecta Aurora tulisset, 270
271  Ni Jove nata aliter statuisset numine virgo.
272  Continuit longam caelesti in

magno sed fervens turbine nimbus
355  Lugentemque vagumque irata per aequora vexit.
356  Tum Laestrygoniam memorat; caesosque sodales,
357  Oppressasque rates saxorum grandine, seque
358  Vix una exitio a tanto fugisse carina.
359  Nec minus insidias, et monstra horrentia Circes
360  Nigrantesque domos Erebi, quas tristis adivit, 560
361  Classe cita, manes certa et responsa petitum
362  Tiresiae Thebani;

et auditas Sirenum ex aequore voces,
366  Errantesque docet scopulos, diramque Charybdim,
367  Scyllamque innocuis numquam mortalibus aequam.
368  Solis et infanda violatos caede juvencos
369  A sociis narrat, quos propter fulmine navem
370  Perculit ardenti nimborum saevus ab arce 370
371  Juppiter: illi omnes periere in gurgite mersi,
372  Solus at ipse gravi Parcarum effugit ab ira
373  Vectus

391  Emicat e thalamo surgens, ac talia fatur.
392  Plurima durando conjux mala sensimus ambo,
393  Pertulimusque vices, tu nostros anxia plorans
394  Heic reditus, contra violento numine divum
395  A patria longe duris ego casibus actus.
396  Nunc vero ambobus quoniam data copia rursum
397  Connubii optati, vigil o penetralia serva,
398  Divitiasque omnes, quae sunt mihi cumque relictae.
399  Mox

domuit, nullus valuit quam fallere in oras
33  Editus aetherias? o primo insignis honore
34  Stratus apud validae cecidisses moenia Trojae!
35  Ingens staret ibi moles aggesta sepulcri
36  Omnibus a Danais, natumque ea fama maneret
37  Inclita: nunc tristis sors funere mersit acerbo.
38  Dixerat. Atrides contra: ipsis o superis par,
39  Felix sorte tua, Pelei sate sanguine, Achilleu,
40  Cui procul a

a Danais, natumque ea fama maneret
37  Inclita: nunc tristis sors funere mersit acerbo.
38  Dixerat. Atrides contra: ipsis o superis par,
39  Felix sorte tua, Pelei sate sanguine, Achilleu,
40  Cui procul a patria tellure sub Ilio alto 40
41  Oppetiisse datum. de te late undique magni
42  Certantes Danaique simul Troësque cadebant;
43  Dum tu ingens spatio ingenti sub nube jacebas
44  Pulverea stratus

nigris in sedibus Orci
234  Suppositi tellure alta; per moenia gressu
235  Dum celeres illi properant. jamque arva tenebant
236  Laërtae, multo senior quae culta labore
237  Ipse sibi, pressus curarum a mole, pararat.
238  In medio domus alta fuit, circumque patebant
239  Atria, queis epulas celebrare et carpere somnos
240  Per noctem assuerat famulantum operosa juventus. 240
241  Heic etiam, quae fida

intus habet dilecti ob funera gnati
474  Antinoi, primum quem vulnere stravit Ulysses:
475  Isque ibi tum lacrimans ita voce silentia rupit.
476  Horrendum exitium, cives, et funus acerbum
477  Unius a furiis tulimus, qui Dardana primum
478  Classe cita juvenum multos ad Pergama duxit,
479  Amisitque rates, sociosque in gurgite mersit;
480  Dein alios rapuit veniens, et lumina saevus 480
481  Prima

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report